Recenzje - Pełna Sala

Ocalenie – recenzja filmu „Przeżyć”

22 października 202122 października 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Nasilanie się ruchów migracyjnych to bez wątpienia jedno z największych wyzwań stojących przed współczesnym światem. Nie dziwi zatem, że temat znajduje szerokie odbicie w kinie, tak fabularnym, jak i dokumentalnym. Środki filmowego wyrazu znakomicie się przecież nadają do przybliżania cudzego doświadczenia, jak i do wzbudzania empatii, nadawania twarzy konkretnego człowieka anonimowej masie, jaką zazwyczaj jawią … Czytaj dalejOcalenie – recenzja filmu „Przeżyć”

Prawo zemsty – recenzja filmu „Cud” – WFF

19 października 202119 października 2021 przez Marcin Grudziąż

Bogdan George Apetri to reżyser, który z Warszawskim Festiwalem Filmowym związany jest już od ponad dekady. W 2010 roku w ramach Konkursu Międzynarodowego prezentowane były jego Peryferia — nagrodzone aż trzema nagrodami, w tym Nagrodą specjalną Jury, a w zeszłym roku o najważniejszy laur walczył Niezidentyfikowany. Tegoroczny Cud był zatem trzecim dziełem Rumuna z rzędu, … Czytaj dalejPrawo zemsty – recenzja filmu „Cud” – WFF

Western feministyczny – recenzja filmu „Legenda Molly Johnson” – WFF

17 października 202117 października 2021 przez Marcin Grudziąż

Podczas tegorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego, słusznie kojarzącego się z zapraszaniem twórców z całego świata, w konkursie głównym rywalizuje raptem jeden film anglojęzyczny. Nie jest to bynajmniej produkcja hollywoodzka, a australijski western Legenda Molly Johnson stanowiący odważną próbę zmierzenia się z gatunkiem, którego śmierć wieszczona jest w XXI wieku nad wyraz często i równie często obalana … Czytaj dalejWestern feministyczny – recenzja filmu „Legenda Molly Johnson” – WFF

Na szkle malowane – recenzja filmu „Przeprawa” – WFF

16 października 202116 października 2021 przez Maciej Kowalczyk

W Konkursie Wolny Duch na Warszawskim Festiwalu Filmowym znalazła się niezwykła francuska animacja malowana na szkle pt. Przeprawa. Film opowiada o rodzeństwie, które ucieka przed wojną ze swojej wioski, by szukać bezpieczeństwa w Europie Zachodniej. Wcześniej był pokazywany na festiwalach w Annecy, Antalyi, San Sebastián, Hajfie, Lipsku czy San Sebastián. Przeprawa to pierwsza pełnometrażowa animacja … Czytaj dalejNa szkle malowane – recenzja filmu „Przeprawa” – WFF

Okno na zachód – recenzja filmu „Brigitte Bardot cudowna” – WFF

14 października 202114 października 2021 przez Maciej Kowalczyk

Mający premierę podczas Warszawskiego Festiwalu Filmowego najnowszy projekt Lecha Majewskiego, oparty na jego własnej powieści Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot cudownej, jawi się jako najbardziej przystępne dzieło w późnej twórczości polskiego filmowca. Z książki o silnie autobiograficznej wymowie artysta wydobywa do scenariusza Brigitte Bardot cudownej przede wszystkim refleksję na temat młodości upływającej w mrokach PRL-u … Czytaj dalejOkno na zachód – recenzja filmu „Brigitte Bardot cudowna” – WFF

Wszystko płynie w ziemi obiecanej – recenzja „Kapitan Wołkonogow uciekł” – WFF

13 października 202113 października 2021 przez Tomasz Poborca

Rosyjski duet reżyserski, Natasza Mierkułowa i Aleksiej Czupow, po raz kolejny zasiadł do partii filmowych szachów, gdzie stawką w grze jest przechytrzenie Kostuchy – zupełnie jak w Człowieku, który wszystkich zaskoczył. W poprzednim dziele ratunkiem od śmiertelnej choroby miała być seksualna transformacja, niechybnie prowadząca do śmierci społecznej pośród syberyjskiej małomiasteczkowości. Kapitan Wołkonogow uciekł to z … Czytaj dalejWszystko płynie w ziemi obiecanej – recenzja „Kapitan Wołkonogow uciekł” – WFF

Dzień dziadka — recenzja filmu „Wesele”

20 października 202110 października 2021 przez Michał Konarski

Drugi film o tym samym tytule autorstwa Wojciecha Smarzowskiego – jak zresztą cała wcześniejsza twórczość reżysera – podzielił widzów, jeszcze zanim większość z nich go zobaczyła. Jedni rozpoczęli partyzantkę internetową, wystawiając mu negatywne oceny na Filmwebie. Drudzy zaś, ekstatycznie zakomunikowali światu, że Smarzol stworzył obraz czasów, na miarę dramatu Wyspiańskiego z początku XX wieku. Wesele … Czytaj dalejDzień dziadka — recenzja filmu „Wesele”

Rzeczy, które mówimy, rzeczy, które robimy – recenzja filmu „Dyskretny urok niebezpiecznych myśli”

16 października 20217 października 2021 przez Paweł Tesznar

Niepozorny film stosunkowo mało znanego twórcy, Emmanuela Moureta, nieźle namieszał w ostatnim sezonie we francuskiej kinematografii. Najpierw, w roku pandemii, został wybrany do oficjalnej selekcji festiwalu w Cannes, potem redakcja prestiżowego magazynu „Cahiers du Cinéma” zaliczyła go do dziesięciu najlepszych tytułów 2020 roku, wreszcie zdobył aż 13 nominacji do Cezarów (statuetkę zdobyła jedynie Émilie Dequenne … Czytaj dalejRzeczy, które mówimy, rzeczy, które robimy – recenzja filmu „Dyskretny urok niebezpiecznych myśli”

Chodźmy w Tatry – recenzja filmu „Magic Mountains” – FKA

3 października 20213 października 2021 przez Tomasz Poborca

Minimalizm formy, mistycyzm treści, analityczne spojrzenie na element ludzkiego ciała w otaczającej je przestrzeni oraz pieczołowitość w kreacji filmowego dźwięku to niewątpliwie cechy kina Urszuli Antoniak, które objawiają się ponownie w jej najnowszym dziele. Pracując przy Magic Mountains, Antoniak wraca na łono natury, by zmierzyć się z bolączkami wspomnień i rekonstrukcją tożsamości po trudnym miłosnym … Czytaj dalejChodźmy w Tatry – recenzja filmu „Magic Mountains” – FKA

Bolało jak dziarałeś? – recenzja filmu „Człowiek, który sprzedał swoją skórę”

2 października 20212 października 2021 przez Michał Konarski

Człowiek, który sprzedał swoją skóręCzłowiek, który sprzedał swoją skórę

Północnoafrykańskie kino od kilku lat stara się podejmować tematy dotychczas pomijane w filmach z państw arabskich. Zerwanie z postrzeganiem cielesności jako tabu zaowocowało zresztą w kilka produkcji zachwycających zarówno publiczność Maghrebu, jak i zagraniczną. Czy najnowszy film Kaouther Ben Hanii utrzymał poziom algierskiego dramatu społecznego Nadal kryję się z paleniem (2016) czy może bliżej mu … Czytaj dalejBolało jak dziarałeś? – recenzja filmu „Człowiek, który sprzedał swoją skórę”

Wycieczka do muzeum – recenzja filmu „Żeby nie było śladów”

25 września 202125 września 2021 przez Marcin Prymas

Tegoroczny festiwal w Gdyni niezależnie od rezultatów upłynie pod znakiem lat 80., bowiem aż cztery konkursowe filmy rozgrywają się w tej dekadzie. Daje to dość wyjątkową okazję do porównań i analiz strategii twórczych. Największe oczekiwania i emocje przed pokazami wzbudzał nasz oscarowy kandydat Żeby nie było śladów, zwłaszcza, że jako jedyny polski film w ostatnim … Czytaj dalejWycieczka do muzeum – recenzja filmu „Żeby nie było śladów”

Globalizacja – recenzja filmu „Belle”

24 września 202124 września 2021 przez Marcin Prymas

Rozpoczynający się w ten weekend 8. festiwal Kino Dzieci poza przybliżeniem młodym widzom edukacyjnych filmów z całego świata, jest także okazją do przedpremierowych pokazów kinowych pereł, przystępnych niezależnie od wieku. Niewątpliwie najważniejszą polską premierą jaka czeka na widzów Kina Dzieci jest Belle, najnowszy projekt Mamoru Hosody, człowieka który po Hayao Miyazakim przejął pozycję najbardziej rozpoznawalnego … Czytaj dalejGlobalizacja – recenzja filmu „Belle”

Dla kogo te fajerwerki? – recenzja filmu „Dzień, w którym znalazłem w śmieciach dziewczynę” – FPFF Gdynia 2021

21 września 202121 września 2021 przez Adam Krośnicki - Midoń

Choć aktywizm społeczny w ostatnich latach staje się wręcz sposobem na życie wielu młodych ludzi, trudno odnaleźć fabuły, które opowiadałyby historie współczesnych gniewnych reformatorów. Tym bardziej jest to zjawisko martwiące, gdy co roku powstają biografie, laurki mające umocnić już i tak silny kult jednostek z przeszłości. Michał Krzywicki dostrzega istotną rolę wspólnotowego fenomenu teraz oraz … Czytaj dalejDla kogo te fajerwerki? – recenzja filmu „Dzień, w którym znalazłem w śmieciach dziewczynę” – FPFF Gdynia 2021

Dekonstruowanie mitu – recenzja filmu „Ucieczka na srebrny glob” – MDAG

16 września 202116 września 2021 przez Maciej Kowalczyk

Mająca premierę podczas Millennium Docs Against Gravity Ucieczka na srebrny glob, drugi pełnometrażowy dokument Kuby Mikurdy, odsłania przed widzami kulisy powstawania i próbę zamordowania przez komunistyczny reżim dzieła Andrzeja Żuławskiego. Jednocześnie twórcy nie poprzestają na badaniu samej legendy, ale starają się osadzić opowieść w ramach epoki i odczytać film w kluczu biograficznym, przez pryzmat walki … Czytaj dalejDekonstruowanie mitu – recenzja filmu „Ucieczka na srebrny glob” – MDAG

Strumień świadomości społeczeństwa – recenzja filmu „Film balkonowy” – MDAG

12 września 202112 września 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Choć początki kariery Pawła Łozińskiego sięgają czasów transformacji ustrojowej i nie brak w niej świetnych filmów, z wybitnym Miejscem urodzenia na czele, do powszechnej świadomości polskiego widza reżyser dostał się dopiero w 2016 roku za sprawą znakomitego, choć kontrowersyjnego dokumentu Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham. Po 5 latach cierpliwego czekania jego entuzjaści mogą … Czytaj dalejStrumień świadomości społeczeństwa – recenzja filmu „Film balkonowy” – MDAG

Tego się nie robi matce – recenzja książki Chantal Akerman „Matka się śmieje” – Nowe Horyzonty

5 września 20215 września 2021 przez Paweł Tesznar

Gdy ogłoszono, że z okazji retrospektywy Chantal Akerman na 21. edycji festiwalu Nowe Horyzonty zostanie wydana książka, mojej radości nie było końca. Nie zmąciło jej nawet małe zaskoczenie, że nie jest to żadna pozycja filmoznawcza na temat jej twórczości, ani nawet „Autoportrait en cinéaste” (Autoportret filmowca) z 2004 roku, ale napisana niedługo przed śmiercią autobiograficzna … Czytaj dalejTego się nie robi matce – recenzja książki Chantal Akerman „Matka się śmieje” – Nowe Horyzonty

Dlaczego ja? – recenzja filmu „Bohater” – Nowe Horyzonty

2 września 20212 września 2021 przez Marcin Grudziąż

Jednym z najgłośniejszych tytułów, jakie pojawiły się w programie tegorocznych Nowych Horyzontów, był „Bohater”, najnowszy film Asghara Farhadiego. Oczekiwania wobec tej produkcji są uzasadnione, nie tylko przez reputację, jaką cieszy się zdobywca dwóch Oscarów za najlepszy film nieanglojęzyczny, ale również z uwagi na nagrodę Grand Prix, którą jego najnowszy obraz otrzymał na festiwalu w Cannes. … Czytaj dalejDlaczego ja? – recenzja filmu „Bohater” – Nowe Horyzonty

Rybak lubi pływać – recenzja filmu „Luzzu” – Nowe Horyzonty

1 września 20211 września 2021 przez Maciej Kowalczyk

W nowohoryzontowej sekcji Odkrycia umieszczono nagrodzony wcześniej w Sundance maltański film Luzzu. Kinematografia z tego niewielkiego wyspiarskiego kraju została zdominowana przez superprodukcje hollywoodzkie, chętnie korzystające ze świetnie zachowanych twierdz oraz pięknego wybrzeża. Tym bardziej wart uwagi jest debiut Alexa Camilleriego, choć zawodowo związanego ze Stanami Zjednoczonymi, to jednak pochodzącego z byłej brytyjskiej kolonii. Młody twórca … Czytaj dalejRybak lubi pływać – recenzja filmu „Luzzu” – Nowe Horyzonty

Stare horyzonty – recenzja filmu „Ziemia jałowa” – Nowe Horyzonty

31 sierpnia 202131 sierpnia 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Irańska Ziemia jałowa w reżyserii Ahmada Bahramiego przywędrowała do nowohoryzontowego konkursu z zeszłoroczonego festiwalu w Wenecji, na którym okazała się podwójnym zwycięzcą sekcji Orizzonti, zdobywając uznanie zarówno jury, jak i krytyków z FIPRESCI. We Wrocławiu jurorzy co prawda produkcji nie nagrodzili, ale i tak wyróżniła się ona spośród konkursowej stawki, o czym świadczyć może nagroda … Czytaj dalejStare horyzonty – recenzja filmu „Ziemia jałowa” – Nowe Horyzonty

Śpiąca Królewna – recenzja filmu „Początek” – Nowe Horyzonty

30 sierpnia 202129 sierpnia 2021 przez Maciej Kowalczyk

Jedną z największych sensacji zeszłego roku był wyprodukowany przez samego Carlosa Reygadasa Początek. Gruziński film w reżyserii debiutantki Dei Kulumbegashvili najpierw został wybrany do selekcji Cannes (festiwal się jak wiadomo nie odbył), a następnie pokazywany był m.in. w Toronto (nagroda FIPRESCI) czy San Sebastián (nie tylko Złota Muszla, ale też trzy inne laury). Po raz … Czytaj dalejŚpiąca Królewna – recenzja filmu „Początek” – Nowe Horyzonty

A to Polska właśnie – recenzja filmu „kRAJ”

27 sierpnia 202127 sierpnia 2021 przez Michał Konarski

Twórcom Ataku paniki (2017) zarzucano kopiowanie pomysłu wyprodukowanych przez Pedro Almodóvara Dzikich historii (2014). Tę krytykę należałoby jednak przekierować na kRAJ, bo to właśnie tutaj doszło do przeniesienia na polskie warunki „przekraczania granic wytrzymałości” bohaterów. Najnowszy film warszawskiej filmówki wiele jednak różni od argentyńskiego kandydata do Oscara. Między innymi fakt, że składa się z nieco … Czytaj dalejA to Polska właśnie – recenzja filmu „kRAJ”

Intymne oświetlenie – recenzja filmu „W świetle dnia” – Nowe Horyzonty

27 sierpnia 202127 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

W świetle dnia, debiutancki obraz Dénesa Nagya, który przyniósł mu nagrodę Srebrnego Niedźwiedzia za reżyserię podczas tegorocznego festiwalu Berlinale, jest kolejnym dowodem na to, że nikt nie potrafi malować wojennych portretów tak jak od dekad robią to Węgrzy – bez krzty romantyzacji abstrakcyjnego zbiorowego bohatera, za to z pełną inwestycją w egzystencjalny dramat jednostki, służący … Czytaj dalejIntymne oświetlenie – recenzja filmu „W świetle dnia” – Nowe Horyzonty

F_ck the Pain Away? – recenzja filmu „Oczy precz” – Nowe Horyzonty

26 sierpnia 202126 sierpnia 2021 przez Dawid Smyk

Oczy precz to drugi film izraelskiej reżyserki Hadas Ben Aroyi, pokazywany wcześniej w berlińskiej sekcji Panorama, a teraz w nowohoryzontowym paśmie „Trzecie Oko”, którego motywem przewodnim w tym roku jest kobieca autonomia seksualna. Podobnie jak w przypadku debiutu pełnometrażowego, Ludzi, którzy nie są mną, autorka przygląda się schyłkowemu pokoleniu millenialsów, w powolnej i gorzkiej medytacji … Czytaj dalejF_ck the Pain Away? – recenzja filmu „Oczy precz” – Nowe Horyzonty

W macierzy spojrzeń – recenzja filmu „Dziewczyna i pająk” – Nowe Horyzonty

25 sierpnia 202125 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Dziewczyna i pająk, dwukrotnie nagrodzony w sekcji Encounters tegorocznej edycji Berlinale i wyświetlany dla polskiej widowni podczas festiwalu Nowe Horyzonty, jest nowoczesnym przykładem kina kombinatoryki, nie skrywającym konceptualizmu pod znoszonym płaszczem oniryzmu, z którego dziur wychylają głowy białe myszki i szyjki niedopitych butelek, a zapach sugeruje mnogość poprzednich właścicieli, których historia – jak dym z … Czytaj dalejW macierzy spojrzeń – recenzja filmu „Dziewczyna i pająk” – Nowe Horyzonty

Jedno o drugim nic nie wie… – recenzja filmu „Bliscy” – Karlowe Wary 2021

24 sierpnia 202124 sierpnia 2021 przez Mateusz Marcin Mróz

Pokazywany właśnie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach w konkursie East of the West najnowszy film Grzegorza Jaroszuka Bliscy jest już drugim filmem pełnometrażowym twórcy. Reżyser wyraźnie lepiej czuje się w krótkich formach, bowiem najlepiej przyjętym przez krytykę oraz publiczność jego obrazem pozostają Opowieści z chłodni dostrzeżone mi.in. w Locarno oraz przez Europejską Akademię … Czytaj dalejJedno o drugim nic nie wie… – recenzja filmu „Bliscy” – Karlowe Wary 2021

Jutro będą morele – recenzja filmu „Limbo” – Nowe Horyzonty

23 sierpnia 202123 sierpnia 2021 przez Paweł Tesznar

Limbo to termin używany w teologii chrześcijańskiej na określenie otchłani, w jakiej znajdują się dusze zmarłych, które nie trafiają ani do piekła, ani do czyśćca, ani do nieba. Korzenie tej idei tkwią jeszcze w Biblii hebrajskiej, która podobną otchłań nazywa Szeolem. Jest to miejsce swoistego zawieszenia między bytem a niebytem, w którym nie ma mowy … Czytaj dalejJutro będą morele – recenzja filmu „Limbo” – Nowe Horyzonty

Para buch, kura w ruch! – recenzja filmu „Pióra” – Nowe Horyzonty

22 sierpnia 202122 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Nagrodzone na festiwalu w Cannes w sekcji Tygodnia Krytyki oraz wyróżnione w konkursie festiwalu Nowe Horyzonty Pióra w reżyserii Omara El Zohairiego to inspirowana motywami literackimi z utworów Franza Kafki, egipska opowieść o przemianie mężczyzny w kurę i beznadziejnej walce kobiety w groteskowo męskim świecie iluzji i pieniądza, którego krajobraz zdobią fabryczne kominy. W tym … Czytaj dalejPara buch, kura w ruch! – recenzja filmu „Pióra” – Nowe Horyzonty

Odyseja rodzinna 2021 – recenzja filmu „W drogę!” – Nowe Horyzonty

22 sierpnia 202117 sierpnia 2021 przez Paweł Tesznar

W debiucie Panaha Panahiego, który znalazł się w sekcji „Odkrycia” Nowych Horyzontów, w pewnym momencie pada pytanie o najlepsze dzieło w dziejach kina. Pozwólcie, że zdradzę, iż bohater, któremu ono zostaje zadane, wskazuje 2001: Odyseję kosmiczną Kubricka. Nie jest to oczywiście przypadek, gdyż reżyser wyraźnie chce, byśmy mieli w pamięci ten film, oglądając W drogę!. … Czytaj dalejOdyseja rodzinna 2021 – recenzja filmu „W drogę!” – Nowe Horyzonty

Nigdy nie było tak pięknej nocy – recenzja filmu „Na Księżyc” – Nowe Horyzonty

16 sierpnia 202116 sierpnia 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Część nowohoryzontowej publiczności może pamiętać film Johanna Lurfa pod niecodziennym tytułem ★ [NASZA MINIRECENZJA], wyświetlany na dwóch poprzednich stacjonarnych edycjach festiwalu (w 2018 we Froncie Wizualnym, w 2019 w dłuższej wersji w sekcji Sezon). Trudno nie wspomnieć tej kinofilskiej podróży po rozgwieżdżonym niebie przy okazji pokazywanego w tegorocznej odsłonie Frontu Na Księżyc w reżyserii Tadhga … Czytaj dalejNigdy nie było tak pięknej nocy – recenzja filmu „Na Księżyc” – Nowe Horyzonty

Reinkarnacja kobiety w wodzie – recenzja filmu „Wściekły błysk” – Nowe Horyzonty

15 sierpnia 202115 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Rustykalne przestrzenie umierających wsi, których zabobony i rytuały sprzyjają społecznej alienacji względem postępującego kosmopolityzmu są nierzadko enklawą porządku opartego na wierze w patriarchalny fundament – toteż wielu filmowców, także polskich, obierało je sobie za tło dla egzystencjalnych dramatów o filozoficznym podłożu, okrytych szatą magicznego realizmu. Nie inaczej czyni Ainhoa Rodríguez w imponującym fabularnym debiucie reżyserskim. … Czytaj dalejReinkarnacja kobiety w wodzie – recenzja filmu „Wściekły błysk” – Nowe Horyzonty

Jestem tylko zasobem – recenzja filmu „Przejażdżka z Jackiem” – Nowe Horyzonty

13 sierpnia 202113 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

O tym że portugalskie kino jest jednym z najciekawszych w Europie nie trzeba nikogo przekonywać. Takie nazwiska jak Pedro Costa, João Pedro Rodrigues czy Miguel Gomes od lat stanowią marki same w sobie. Susana Nobre póki co jest nazwiskiem raczej anonimowym, ale już w swojej drugiej fabule p.t. Przejażdżka z Jackiem przedstawia się widzom jako … Czytaj dalejJestem tylko zasobem – recenzja filmu „Przejażdżka z Jackiem” – Nowe Horyzonty

Będzie, co ma być – recenzja filmu „Śmierć niewinności i grzech nieistnienia” – Nowe Horyzonty

14 sierpnia 202112 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

Urodzony w Stanach, półargentyńczyk-półlibańczyk. Czy to się nie nazywa Obywatel Świata? Dodajmy, że chociaż wychował się w Libanie – to nie w Bejrucie, a w portowym miasteczku Al-Batrun na północy kraju. Tam też George Peter Barbari zrealizował swój pierwszy pełny metraż – paradoksalny, prowokacyjny, zabawny i zmuszający do refleksji. Śmierć niewinności i grzech nieistnienia pokazywane … Czytaj dalejBędzie, co ma być – recenzja filmu „Śmierć niewinności i grzech nieistnienia” – Nowe Horyzonty

Nieświeży oddech – recenzja filmu „Theo i jego metamorfozy” – Nowe Horyzonty

12 sierpnia 202111 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Powrót kontrowersyjnego francuskiego reżysera do zestawienia konkursowego Nowych Horyzontów był wyczekiwany przez garstkę widzów, którym etyczna debata nie przysłoniła oczu na formalne piękno, operatorską wyobraźnię i wrażliwość na dylematy klasowe, jakie przyczyniły się do artystycznego sukcesu debiutanckiego Oddechu, nagrodzonego w Wenecji za osiągnięcia w plastycznym kreowaniu magicznego środowiska. Po osiemnastu latach Damien Odoul wraca na … Czytaj dalejNieświeży oddech – recenzja filmu „Theo i jego metamorfozy” – Nowe Horyzonty

Zespół numer jeden na Ziemi – recenzja filmu „The Sparks Brothers” – Nowe Horyzonty

13 sierpnia 202111 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Odpowiadając na tytułowe pytanie przeboju When Do I Get To Sing ‘My Way’?, którym autorzy filmu nawiązują do wykonań tego kultowego utworu przez Sinatrę i Sida Viciousa, należałoby stwierdzić, że ten czas właśnie nadszedł. Przynajmniej z perspektywy dzisiejszego słuchacza bowiem ciągła rewolucja estetyczna i nieustanna metamorfoza stylu Sparks przysporzyła im wielokrotnych wzlotów i upadków. Dowodem … Czytaj dalejZespół numer jeden na Ziemi – recenzja filmu „The Sparks Brothers” – Nowe Horyzonty

Piękny ogród otaczał go – recenzja filmu „Dzienniki ewoinpreis” – Nowe Horyzonty

11 sierpnia 202111 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

Są nazwiska, których każdy nowy projekt ekscytuje, które stanowią gwarancję nie tylko jakości, ale i intelektualnego poziomu. Jednym z nich jest prawdopodobnie najbardziej elektryzujący twórca współczesnego portugalskiego arthouse’u – Miguel Gomes. Chociaż do tej pory zrealizował ledwie sześć niezależnych projektów pełnometrażowych, to prawie każdy z nich był wielkim wydarzeniem. Wystarczy wspomnieć o inspirowanym kinem niemym … Czytaj dalejPiękny ogród otaczał go – recenzja filmu „Dzienniki ewoinpreis” – Nowe Horyzonty

Po prostu miłość – recenzja filmu „Vortex” – Nowe Horyzonty

1 października 202111 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

Co jest najbardziej przerażające dla człowieka? Przemoc seksualna (Nieodwracalne), samotność (Wkraczając w pustkę), porzucenie (Love), zatracenie (Climax)? Jeden z najwybitniejszych twórców francuskiego kina w tym stuleciu – Gaspar Noé eksploruje to pytanie przez całą swoją karierę. Teraz zbliżając się już do sześćdziesiątki, przychodzi z kolejnym pomysłem na odpowiedź. Starość. Vortex to tytuł bardzo wyróżniający się w … Czytaj dalejPo prostu miłość – recenzja filmu „Vortex” – Nowe Horyzonty

Umywać ręce – recenzja filmu „Higiena społeczna” – Nowe Horyzonty

11 sierpnia 202111 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Najnowszy film Denisa Côté, prezentowany na tegorocznej edycji festiwalu Berlinale, jest świetnym i namacalnym, bo nadal świeżym, przykładem, jak czas wpływa na odbiór oraz interpretację dzieła. Scenariusz napisany kilka lat wcześniej i tytuł Hygiène sociale nabierają zupełnie nowego brzmienia w atmosferze globalnej pandemii. Forma narracji za pomocą frontalnych tableaux z maksymalnie trzyosobowymi kompozycjami i zachowaną … Czytaj dalejUmywać ręce – recenzja filmu „Higiena społeczna” – Nowe Horyzonty

Na straży niewinności – recenzja filmu „Censor” – Nowe Horyzonty

10 sierpnia 202110 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

W ostatnich latach brytyjski niezależny horror przeżywa prawdziwy renesans. Filmy takie jak Saint Maud, Przebudzenie dusz, His House, czy Under the Shadow pokazały, że za bardzo małe pieniądze można tworzyć porywające i oryginalne kino grozy. Co istotne wszystkie te obrazy były dziełami debiutantów, w dużej mierze bardzo młodych. W odróżnieniu od nowego horroru amerykańskiego, propozycje … Czytaj dalejNa straży niewinności – recenzja filmu „Censor” – Nowe Horyzonty

Klasa umarła – recenzja filmu „Krwiopijcy” – Nowe Horyzonty

10 sierpnia 202110 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

Julian Radlmaier w swojej Samokrytyce burżuazyjnego psa (prezentowanej na Nowych Horyzontach w 2018 roku) pokazał się jako jeden z ciekawszych młodych głosów nie tylko niemieckiego, ale europejskiego kina. Niczym u Eugène’a Greena oszczędna scenografia i jeszcze bardziej minimalistyczna gra aktorska służyła uwypukleniu świetnych groteskowych dialogów będących satyrą z komunistycznych pozycji na współczesną Europę. W kolejnej … Czytaj dalejKlasa umarła – recenzja filmu „Krwiopijcy” – Nowe Horyzonty

Nie pytam Panią o lata – recenzja filmu „Szesnaście mgnień wiosny” – Dwa Brzegi 2021

2 sierpnia 202131 lipca 2021 przez Tomasz Poborca

Nurt coming-of-age jest ostatnimi czasy hurtowo eksploatowany przez autorów, którzy z wykalkulowaną precyzją mierzą w docelową grupę odbiorców i traktują aktualnie gorące wątki społecznych debat jako tło dla poczynań nastoletnich bohaterów ich opowieści. Trudno więc przejść obojętnie obok tak niezależnego, szczerego i silnie sprzeciwiającego się temu trendowi debiutu, jakim jest Szesnaście mgnień wiosny, portretujący romans … Czytaj dalejNie pytam Panią o lata – recenzja filmu „Szesnaście mgnień wiosny” – Dwa Brzegi 2021

Nic nie zostało powiedziane – recenzja filmu „Poufne lekcje perskiego” – Dwa Brzegi 2021

1 sierpnia 202130 lipca 2021 przez Tomasz Poborca

Język jako przedmiot badań kulturowych przez lata zajmował czołowe miejsce w dyskursie naukowym, czego echa pobrzmiewają również w filmie – w utworach eksplorujących zarówno fenomen komunikacji, jej percepcji, jak i własną medialną rolę. Jedni twórcy podchodzą do tematu z odrobiną ironii, jak Raúl Ruiz w Het Dak van de Walvis, drudzy szukają w semiotycznej dekonstrukcji … Czytaj dalejNic nie zostało powiedziane – recenzja filmu „Poufne lekcje perskiego” – Dwa Brzegi 2021

Pokaż im! – recenzja filmu „Po Złoto. Historia Władysława Kozakiewicza”

23 lipca 202123 lipca 2021 przez Marcin Grudziąż

Podczas XXII Letnich Igrzysk Olimpijskich odbywających się w stolicy Związku Radzieckiego na najwyższym stopniu podium stawało trzech Polaków: Jan Kowalczyk, Bronisław Malinowski i Władysław Kozakiewicz. Chociaż miejsca w annałach naszego sportu nie można odmówić żadnemu z tej trójki, bez wątpienia tylko ostatni z nich do dziś ma miejsce w zbiorowej świadomości mieszkańców kraju nad Wisłą, … Czytaj dalejPokaż im! – recenzja filmu „Po Złoto. Historia Władysława Kozakiewicza”

Melanocetus johnsonii – recenzja filmu „Robuste” – Cannes 2021

22 lipca 202122 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Chociaż nurt kina opartego o przeciwstawianie sobie dwóch skrajnie różnych postaci, najlepiej pochodzących z innych środowisk i klas społecznych, jest tak stary jak kino, to kasowy sukces francuskich Nietykalnych dał mu drugie życie i narzucił bardzo specyficzne dodatkowe warunki: różnice wieku, wymóg „upośledzenia” lepiej sytuowanego bohatera, czy różnice ras. Od linijki realizuje je pokazywane w … Czytaj dalejMelanocetus johnsonii – recenzja filmu „Robuste” – Cannes 2021

Teksas, Teksas – recenzja filmu „Red Rocket” – Cannes 2021

21 lipca 202121 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Cała kariera Seana Bakera, prawdopodobnie najciekawszego i najbardziej utalentowanego amerykańskiego reżysera kina niezależnego młodego pokolenia, jest związana ze społecznymi dołami i sexworkingiem. Wybitna debiutancka Mandarynka przenosiła nas w świat transseksualnych prostytutek z Los Angeles. W The Florida Project portretował życie dzieci, których pozbawieni nadziei rodzice łapią wszelkie fuchy na obrzeżach Disneylandu. Tym razem przenosimy się … Czytaj dalejTeksas, Teksas – recenzja filmu „Red Rocket” – Cannes 2021

Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy! – recenzja filmu „Memoria” – Cannes 2021

20 lipca 202120 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Apichatpong Weerasethakul to już żywy symbol światowego slow cinema. Pierwszy laureat ważnej nagrody reprezentujący ten nurt, człowiek, który wprowadził dużo większą dawkę poezji i metaforyki przy jednoczesnym skróceniu metrażu do długości akceptowalnej dla większej liczby widzów. W 2021 roku przełamał on kolejną granicę i zrealizował film po angielsku, z wielką gwiazdą w roli głównej. Z … Czytaj dalejBez serc, bez ducha, to szkieletów ludy! – recenzja filmu „Memoria” – Cannes 2021

Nawet wielcy upadają – recenzja produktu „Trzy piętra” – Cannes 2021

17 lipca 202117 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Bywają reżyserzy bardzo przywiązani do danej klasy społecznej. Bracia Dardenne, czy Ken Loach zawsze tworzą opowieści o klasie robotniczej, a Woody Allen o wielkomiejskich intelektualistach. Nanniego Morettiego interesują ludzie tacy jak on – wyższa klasa średnia, intelektualne i biurokratyczne elity. Ile można jednak opowiadać o tym samym bez zmęczenia widza? Równo dwie dekady po Złotej … Czytaj dalejNawet wielcy upadają – recenzja produktu „Trzy piętra” – Cannes 2021

Wokulski kocha Izabelę – recenzja filmu „Historia mojej żony” – Cannes 2021

19 lipca 202116 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Chociaż Ildikó Enyedi Złotą Kamerę w Cannes zdobyła w 1989 roku, to nigdy nie należała do najbardziej płodnych twórców. Przez 32 lata od swojego debiutu zrealizowała tylko sześć filmów pełnometrażowych, w tym dwa w XXI wieku. Jednym z nich jest Historia mojej żony, jej anglojęzyczny debiut. To adaptacja najbardziej znanej powieści jednego z najważniejszych węgierskich … Czytaj dalejWokulski kocha Izabelę – recenzja filmu „Historia mojej żony” – Cannes 2021

Najbardziej szczere jest kłamstwo – recenzja filmu „Paryż, 13 dzielnica” – Cannes 2021

15 lipca 202115 lipca 2021 przez Marcin Prymas

„To co się dzieje, naprawdę nie istnieje”, śpiewały Elektryczne Gitary i to zdanie, otwierające piosenkę do filmu Kiler najlepiej obrazuje paradoksalność jednego z najlepszych filmów tegorocznego canneńskiego konkursu głównego – Paryża, 13 dzielnicy Jacques’a Audiarda. Zbliżający się już do siedemdziesiątki Audiard wciąż pozostaje jednym z najlepszych i najbardziej uniwersalnych francuskich reżyserów. Pomimo podeszłego wieku, do … Czytaj dalejNajbardziej szczere jest kłamstwo – recenzja filmu „Paryż, 13 dzielnica” – Cannes 2021

Rola ojca – recenzja filmu „Titane” – Cannes 2021

15 lipca 202115 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Po przebojowym debiucie p.t. Mięso oraz świetnym zwiastunie swojego drugiego projektu młoda francuska reżyserka Julia Ducournau stała się jednym z najbardziej oczekiwanych nazwisk tegorocznego festiwalu w Cannes. Środowa premiera jej Titane była jednym z niewielu wypełnionych w stu procentach pokazów na festiwalu, a fala poseansowego zachwytu zalała całe Lazurowe Wybrzeże. Czy słusznie? Ostatnimi czasy na … Czytaj dalejRola ojca – recenzja filmu „Titane” – Cannes 2021

Bez znieczulenia, jak tu można żyć? – recenzja filmu „Gorączka” – Cannes 2021

10 września 202114 lipca 2021 przez Marcin Prymas

U progu trzeciej dekady XXI wieku coraz chętniej spoglądamy na, pozornie, niewinne czasy przeszłości. Próbujemy rozliczać to, co nas lub naszych rodziców kształtowało i co odpowiada za zastaną teraz, często niezbyt wesołą, rzeczywistość. Z latami 90. łączy ludzi współczesnych pewna paradoksalna, antynomiczna relacja miłości-nienawiści. Kojarzymy z nimi zarówno biedę i desperację, jak i naiwną ideowość. … Czytaj dalejBez znieczulenia, jak tu można żyć? – recenzja filmu „Gorączka” – Cannes 2021

Hiroszima nie należy do nas – recenzja filmu „Drive My Car” – Cannes 2021

19 lipca 202114 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Haruki Murakami to autor niezwykle paradoksalny. Z jednej strony rokrocznie jest jednym z głównych faworytów do otrzymania literackiego Nobla, z drugiej wielu ma go za grafomana i porównuje nawet do Paulo Coelho. Jest zdecydowanie najbardziej uznanym japońskim pisarzem współczesnym, ale dużo większym mirem cieszy się za granicą niż w ojczystej Japonii. Jedno jest pewne w … Czytaj dalejHiroszima nie należy do nas – recenzja filmu „Drive My Car” – Cannes 2021

Mały Wes przy dużym stole – recenzja filmu „Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun” – Cannes 2021

13 lipca 202113 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Postpandemiczny 2021 rok jest pełen paradoksów. Jednym z nich jest fakt, że na sali wypełnionej w 1/3 objętości odbył się pokaz prasowy jednego z bardziej zaangażowanych i związanych z polityką filmów tegorocznego konkursu głównego w Cannes. Był to pokaz… najnowszego filmu Wesa Andersona. Kolejnym z takich paradoksów jest fakt, że znany z cukierkowej estetyki Amerykanin … Czytaj dalejMały Wes przy dużym stole – recenzja filmu „Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun” – Cannes 2021

Nie wszystko złoto, co jest cool – recenzja filmu „Compartment no. 6″ – Cannes 2021

19 lipca 202113 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Nostalgia za latami dziewięćdziesiątymi rośnie w siłę. W jej rozwoju niewątpliwie pomogło silne skojarzenie w Europie Wschodniej tej dekady z wolnością osobistą, tak upragnioną w erze pandemii. Gdy na Netflixie sukcesy święci Rojst ’97, a do kin wchodzą sequele Kosmicznego meczu i Mustanga z Dzikiej Dolny, na festiwalu w Cannes swoją premierę ma film o … Czytaj dalejNie wszystko złoto, co jest cool – recenzja filmu „Compartment no. 6″ – Cannes 2021

Sceny z życia reżyserskiego – recenzja filmu „Wyspa Bergmana” – Cannes 2021

12 lipca 202112 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Granica między tym co biograficzne, a fikcyjne w sztuce jest bardzo niejasna. Niektórzy krytycy nawet posuwają się do interpretowania wszystkiego w takim kluczu, a w monografiach autorów umieszczają ustępy poświęcone dziadkowi twórcy, czy sportowym upodobaniom ojca. Ta cienka linia fascynuje także reżyserów, czego najlepszym i najaktualniejszym przykładem jest Wyspa Bergmana, która właśnie miała premierę na … Czytaj dalejSceny z życia reżyserskiego – recenzja filmu „Wyspa Bergmana” – Cannes 2021

Od początku. Jeszcze raz – recenzja filmu „Najgorszy człowiek na świecie” – Cannes 2021

12 lipca 202112 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Joachim Trier przedstawił się światu w 2006 roku gdy w Karlowych Warach premierę miało jego Reprise. Od początku raz jeszcze… W debiucie perfekcyjnie uchwycił pokoleniowy moment ludzi urodzonych w drugiej połowie lat 80., którzy w szczycie koniunkturalnej bańki, jeszcze lata przed wybuchem kryzysu, wchodzą w dorosłość z własnymi marzeniami, oczekiwaniami i planami. Później kariera Norwega … Czytaj dalejOd początku. Jeszcze raz – recenzja filmu „Najgorszy człowiek na świecie” – Cannes 2021

50 twarzy Jezusa Chrystusa – recenzja filmu „Benedetta” – Cannes 2021

14 września 202111 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Epidemie sprzyjają pragnieniom eskapistyczno-hedonistycznym. Podczas epidemii dżumy we Florencji w XIV wieku napisano Dekameron. Podczas kolejnej w wieku XVI Włochy obiegła historia rozwiązłej lesbijki – przeoryszy klasztoru Matki Bożej Benedetty Carlini. A na początku wieku XXI podczas kolejnej epidemii Paul Verhoeven na kanwie tej historii stworzył erotyczny thriller polityczny Benedetta, który swoją światową premierę miał … Czytaj dalej50 twarzy Jezusa Chrystusa – recenzja filmu „Benedetta” – Cannes 2021

Nigdy nie będziesz szła sama – recenzja filmu „Lingui” – Cannes 2021

19 lipca 202110 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Miniony rok w Polsce upłynął pod znakiem aborcji. Walka o prawo do tego chyba najbardziej kontrowersyjnego zabiegu medycznego wyprowadziła na ulice setki tysięcy Polek i Polaków, aktywizując niezależnie od przekonań religijnych, poglądów politycznych i klasowej przynależności. W bardzo ciekawej formie na tapet temat prawa do aborcji bierze pierwszy tegoroczny wielki faworyty do Złotej Palmy – … Czytaj dalejNigdy nie będziesz szła sama – recenzja filmu „Lingui” – Cannes 2021

Nie obchodzi mnie, że przejdziemy do historii jako hipokryci – recenzja filmu „Kolano Ahed” – Cannes 2021

6 września 20219 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Czy ktokolwiek bardziej gardzi swoją ojczyzną niż prawdziwy patriota? Pytanie to towarzyszy wielu współczesnym filmowcom, uwięzionym pomiędzy miłością do miejsca, w którym się wychowali, a nienawiścią do rządowych narracji, narodowych przywar i codziennych absurdów. Wielu wielkich, jak Radu Jude, czy Elia Suleiman, zrobiło sobie z tego tematu swój znak rozpoznawczy. Po ambiwalentnych w stosunku do … Czytaj dalejNie obchodzi mnie, że przejdziemy do historii jako hipokryci – recenzja filmu „Kolano Ahed” – Cannes 2021

Algierczyk – recenzja filmu „DNA”

9 lipca 20219 lipca 2021 przez Mateusz Marcin Mróz

Gdy trwają kolejne canneńskie emocje związane z premierami filmów utytułowanych i cenionych twórców a także tych mniej znanych ale równie zdolnych, do naszych kin trafiają tytuły z zeszłorocznej selekcji festiwalu. Wśród nich DNA Maïwenn, aktorki, scenarzystki i reżyserki, którą pamiętać możemy z epizodycznych ról w filmach Luca Bessona, ale przede wszystkim jako twórczynię nagrodzonych w … Czytaj dalejAlgierczyk – recenzja filmu „DNA”

Szarość mieści w sobie wszystkie barwy – recenzja filmu „Wszystko poszło dobrze” – Cannes 2021

19 lipca 20218 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Mało jest we współczesnym kinie tak bardzo poszukujących twórców jak François Ozon. Chociaż od samego początku wierny jest podobnym tematom, to formalnie i gatunkowo kolejne jego dzieła są zróżnicowane do tego stopnia, że niektórzy nawet żartują, że niczym Lem – Ozon to tak naprawdę kilku różnych twórców pod jednym pseudonimem. Pokazywane w konkursie głównym festiwalu … Czytaj dalejSzarość mieści w sobie wszystkie barwy – recenzja filmu „Wszystko poszło dobrze” – Cannes 2021

Zatańczyć walca w burzy – recenzja „Annette” – Cannes 2021

8 lipca 20218 lipca 2021 przez Tomasz Poborca

Doczekaliśmy się w końcu nowego dzieła Leosa Caraxa i powrotu reżysera na festiwale po tych wszystkich latach, które minęły od sukcesu Holy Motors. Premiera odbyła się niemal jednocześnie podczas canneńskiego święta filmu i w lokalnych kinach w całej Polsce (co jest precedensem wartym odnotowania), a Annette okazało się utworem tak szalenie kreatywnym, co szalenie polaryzującym … Czytaj dalejZatańczyć walca w burzy – recenzja „Annette” – Cannes 2021

Dies irae – recenzja filmu „Ghost Song” – Cannes 2021

7 lipca 20217 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Trudno powiedzieć coś świeżego o Ameryce i jej patologiach. Rokrocznie powstają dziesiątki udanych i setki chybionych filmów próbujących uchwycić ciemne strony tego najbardziej medialnego państwa świata. Zaskakująco często biorą się za to Europejczycy, na gruncie dokumentu wyróżnić możemy zwłaszcza Włocha Roberto Minerviniego (Co zrobisz, gdy świat stanie w ogniu?, Po drugiej stronie). Czy będący jeszcze … Czytaj dalejDies irae – recenzja filmu „Ghost Song” – Cannes 2021

Cokolwiek zechcesz, pod warunkiem, że to Corona® – recenzja filmu „Szybcy i wściekli 9”

3 lipca 20213 lipca 2021 przez Dawid Smyk

Mieliśmy wspaniałą siódemkę, w której James Wan rzucał nami o glebę wraz z fikołkującą kamerą, pokazywał nam zdecydowanie za dużo miniówek, kasował auto warte trzy bańki, a cały świat żegnał Paula Walkera. Później była już nieco wtórna i posępna ósemka, w której F. Gary Gray po raz wtóry zabijał Domowi dziewczynę, by dać mu motywację, … Czytaj dalejCokolwiek zechcesz, pod warunkiem, że to Corona® – recenzja filmu „Szybcy i wściekli 9”

Silent disco bez słuchawek – recenzja filmu „Capitu e o capitulo” – Rotterdam 2021

30 lipca 20211 lipca 2021 przez Tomasz Poborca

Capitu e o capitulo to najnowsze dzieło Júlio Bressane – brazylijskiej twarzy kina awangardowego, głównego przedstawiciela cinema marginal (ruchu konkurencyjnego dla osławionego cinema nuovo). Reżyser nadal pozostaje w cieniu wielkich nazwisk filmowej rewolucji lat 60. oraz wymyka się kinofilskiemu i naukowemu dyskursowi w Polsce, chociaż do dziś prezentuje niesamowitą twórczą witalność i systematycznie pojawia się … Czytaj dalejSilent disco bez słuchawek – recenzja filmu „Capitu e o capitulo” – Rotterdam 2021

When we start the revolution, all they probably do is snitch – recenzja filmu „Judasz i Czarny Mesjasz”

17 lipca 202129 czerwca 2021 przez Dawid Smyk

Górnolotne porównania w tytule, płomienne przemowy, trochę zapomniana historia męczeńskiej śmierci wielkiego aktywisty – czy Judasz i Czarny Mesjasz to kolejna Selma? Film powszechnie chwalony, hojnie obdarowywany przymiotnikami „ważny” i „potrzebny”, pojawiający się w pokłosiu kulminacji napięć społecznych rozpalających kraj, ze wszech miar poprawny rzemieślniczo, w sam raz na Black History Month… a jednak tak … Czytaj dalejWhen we start the revolution, all they probably do is snitch – recenzja filmu „Judasz i Czarny Mesjasz”

Nigdy nie będzie takiego lata – recenzja filmu „Lato ’85”

26 czerwca 202126 czerwca 2021 przez Marcin Grudziąż

François Ozon już od lat ma status ikony francuskiego kina i trzeba przyznać, że swoją renomę stara się wykorzystać jak tylko może, z niebywałą regularnością dostarczając kolejne filmy na najważniejsze europejskie festiwale. W zeszłym roku co prawda impreza w Cannes się nie odbyła, ale dyrekcja postanowiła mimo wszystko ogłosić oficjalną selekcję, w której prezentowany był … Czytaj dalejNigdy nie będzie takiego lata – recenzja filmu „Lato ’85”

Spróbować‌ ‌wszystkiego‌ ‌-‌ ‌recenzja‌ ‌filmu‌ ‌“Ostatni‌ ‌komers”‌

27 czerwca 202125 czerwca 2021 przez Michał Konarski

Większość spośród najpopularniejszych filmów o nastolatkach z ostatnich kilku lat swoją przygodę rozpoczynało w Utah, na festiwalu Sundance. Debiut fabularny Dawida Nickela jest jednak czymś więcej, niż niezależnym, niskobudżetowym, zaangażowanym społecznie filmem o młodych ludziach. To przede wszystkim bardzo rzadkie w naszym kraju, naprawdę udane kino inicjacyjne. Kino, które zamiast oceniać dokonania bohaterów, wręcz cieszy … Czytaj dalejSpróbować‌ ‌wszystkiego‌ ‌-‌ ‌recenzja‌ ‌filmu‌ ‌“Ostatni‌ ‌komers”‌

Złoty paw, złote jajo – recenzja filmu „Sweat”

19 czerwca 202119 czerwca 2021 przez Michał Konarski

“Nie wiemy w jakiej sekcji pokazywany byłby Sweat, gdyby zeszłoroczne Cannes się odbyło. Gdybym miał obstawiać, byłaby to Un Certain Regard” – tak o wyprodukowanym przez siebie filmie wypowiedział się Mariusz Włodarski podczas jednego ze spotkań po seansie. Czy najnowszy film Magnusa Von Horna opowiadający o losach młodej influencerki, Sylwii Zając, zasługiwał jednak na to, … Czytaj dalejZłoty paw, złote jajo – recenzja filmu „Sweat”

Nieumarłe konwencje – recenzja filmu „Małe rzeczy”

14 października 202117 czerwca 2021 przez Marcin Prymas

Pandemia, która przetacza się już od półtora roku przez naszą piękną planetę pośród wielu swoich negatywnych (a także kilku pozytywnych) skutków może zapisać przyśpieszenie rozwoju streamingu. Nagłe zamknięcie kin zmusiło producentów do przyśpieszania starań o możliwie szybkie i zyskowne wykrojenie części posiadanego przez Netflixa tortu. Warner zintensyfikował swoje starania w celu spopularyzowania swojego nowego serwisu … Czytaj dalejNieumarłe konwencje – recenzja filmu „Małe rzeczy”

Narodowy PTSD – recenzja filmu „Pokolenie Utøyi”

4 czerwca 20214 czerwca 2021 przez Michał Konarski

Każdy naród nosi w sobie pierwiastek wspólnotowego lęku spowodowanego tragedią, która odcisnęła swoje piętno na jego obywatelach. Żadne wydarzenie nie połączyło i nie podzieliło jednocześnie tak mocno Polaków jak katastrofa w Smoleńsku. Francuzi wciąż muszą mierzyć się z traumami spowodowanymi przez zamach na redakcję Charlie Hebdo. W Norwegii na szczęście do polaryzacji społeczeństwa nie doszło … Czytaj dalejNarodowy PTSD – recenzja filmu „Pokolenie Utøyi”

Mała ojczyzna – recenzja filmu „Długa droga do domu” – Berlinale 2021

5 czerwca 20214 czerwca 2021 przez Marcin Prymas

Berlinale przynosi nam nie tylko artystyczne fabuły ale także bardzo ciekawe dokumenty. Jednym z nich jest Długa droga do domu, czyli opowieść o patologiach amerykańskiej prowincji oczami artysty, który się z niej wyrwał. Film znalazł się w programie tegorocznego Krakowskiego Festiwalu Filmowego, a wcześniej umieszczony został na liście dziesięciu pełnosalowych pereł Berlinale. Czemu warto go … Czytaj dalejMała ojczyzna – recenzja filmu „Długa droga do domu” – Berlinale 2021

Chcę zostać wielką aktorką – recenzja filmu „Amatorzy”

31 maja 202131 maja 2021 przez Marcin Grudziąż

Filmy poruszające temat niepełnosprawności, zwarzywszy jego na delikatność, mogą cieszyć się u widowni swojego rodzaju immunitetem, co pokazał, chociażby przypadek fenomenalnie przyjętych “Nietykalnych” . Nawet jeżeli nie są to produkcje szczególnie udane, nikt nie chce ich przesadnie krytykować, ze względu na ich dobre intencje i zwrócenie uwagi na problemy wykluczonej grupy, która zresztą jest chyba … Czytaj dalejChcę zostać wielką aktorką – recenzja filmu „Amatorzy”

Memento – recenzja filmu „Ojciec”

29 maja 202129 maja 2021 przez Paweł Tesznar

Kino niejednokrotnie podejmowało próby oddania „odmiennych stanów świadomości”: czy były to wizje senne, narkotyczne i mistyczne czy zaburzenia psychiczne w rodzaju rozszczepienia jaźni albo utraty pamięci. Francuski prozaik, dramatopisarz i scenarzysta, Florian Zeller podjął temat demencji starczej najpierw w święcącej sukcesy sztuce teatralnej, by wreszcie przenieść ją na ekran, debiutując „Ojcem” w roli reżysera. Głównego … Czytaj dalejMemento – recenzja filmu „Ojciec”

Krwinki w żyłach kraju – recenzja filmu „Nomadland”

24 kwietnia 202124 kwietnia 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Nomadland Chloé Zhao to bez wątpienia jedna z najbardziej oczekiwanych premier najbliższych miesięcy. Film ma już na koncie m.in. weneckiego Złotego Lwa, nagrodę publiczności na MFF w Toronto oraz dwa Złote Globy i jest na prostej drodze do sukcesów w najważniejszych kategoriach oscarowych. Jednak na pierwszy rzut oka ten skromny dramat o współczesnych nomadach wydaje … Czytaj dalejKrwinki w żyłach kraju – recenzja filmu „Nomadland”

Niech żyją Wolne Media! – recenzja filmu „Kolektyw”

6 kwietnia 20216 kwietnia 2021 przez Marcin Grudziąż

Światowa pandemia bez cienia wątpliwości negatywnie odbiła się na branży filmowej. Są jednak pojedyncze produkcje, które dość przypadkiem na tych okolicznościach zyskały i dość nieoczywistym wygranym tej sytuacji jest nominowany do dwóch Oscarów rumuński Kolektyw. Obraz dobitnie pokazujący, jak ważna jest sprawnie działający system opieki zdrowotnej oraz transparentność decyzji polityków i dyrektorów, mające bezpośredni wpływ … Czytaj dalejNiech żyją Wolne Media! – recenzja filmu „Kolektyw”

Make America Great Again – recenzja filmu „Minari”

28 maja 202120 marca 2021 przez Marcin Prymas

Wyżynę Ozark położoną w środkowej części Stanów Zjednoczonych całemu światu przedstawił Netflix w nazwanym na jej cześć serialu autorstwa Billa Dubuqe. Tam WASP-owska dobrze prosperująca, acz uwikłana w nielegalne interesy rodzina wyjeżdżała do położonego właśnie w tej krainie geograficznej kurortu, by na zlecenie mafii wyprać dużą ilość gotówki. Całkowicie inny obraz tego regionu odmalowuje w … Czytaj dalejMake America Great Again – recenzja filmu „Minari”

Pomiędzy światami – recenzja filmu „Adú”

30 marca 202115 marca 2021 przez Marcin Prymas

Niedawno odbyło się rozdanie nagród Goya, czyli hiszpańskiego odpowiednika Oscarów. Najwięcej nominacji zgromadził film Adú dostępny w ofercie serwisu Netflix, czy warto sięgnąć po drugą fabułę Salvadora Calvo, która przyniosła mu statuetkę dla najlepszego reżysera roku w swojej ojczyźnie? Salvador Calvo mimo pięćdziesięciu lat na karku nie jest zbyt rozpoznawalny poza swoją ojczyzną. Reżyserii uczył … Czytaj dalejPomiędzy światami – recenzja filmu „Adú”

Look What You Made Me Do – recenzja filmu „Obiecująca. Młoda. Kobieta.”

11 kwietnia 202113 marca 2021 przez Dawid Smyk

Debiut reżyserski Emerald Fennell, aktorki (znanej m.in. z roli Camilli Parker Bowles w The Crown) oraz producentki i scenarzystki brawurowego serialu szpiegowskiego Obsesja Eve, to jeden z najbardziej zwodniczych i nietuzinkowych projektów, jakie Hollywood wypuściło od dawna. Pierwsze zerknięcie na tytuł i plakat budzi skojarzenia co najmniej z jakąś motywacyjną bajką o rzutkiej businesswoman przebijającej … Czytaj dalejLook What You Made Me Do – recenzja filmu „Obiecująca. Młoda. Kobieta.”

Cieszmy się z małych rzeczy – recenzja filmu „Co w duszy gra”

13 marca 202113 marca 2021 przez Renata Wereska

Pete Docter, twórca takich animacji jak Odlot czy W głowie się nie mieści pozwala nam zagłębić się po raz kolejny w rozważania nad sprawami ostatecznymi i czyni to z ujmującą wrażliwością. Co w duszy gra to nowa produkcja Pixara, na seans kinowy której zostało nam niewiele czasu (przynajmniej w Warszawie). Warto go wykorzystać i dowiedzieć … Czytaj dalejCieszmy się z małych rzeczy – recenzja filmu „Co w duszy gra”

Niedorośli – recenzja filmu “Oto my”

12 marca 202111 marca 2021 przez Ania Wieczorek

Nir Bergman to izraelski reżyser doceniony w Berlinie za Złamane skrzydła (2003). Jego nowy film nosi tytuł Oto my i pokazuje codzienne trudności z jakimi mierzą się dzieci w spektrum autyzmu, a w konsekwencji całe ich rodziny. Temat dość trudny do rzetelnego zrealizowania, a łatwy do potknięcia się. Tytułowi my to duet ojciec – syn. … Czytaj dalejNiedorośli – recenzja filmu “Oto my”

Jedni (?) w różności – recenzja filmu „Mr. Bachmann and His Class” – Berlinale 2021

8 marca 20218 marca 2021 przez Marcin Prymas

Film bezpośredni to gatunek wyniesiony do rangi sztuki przez Fredericka Wisemana. Nestor amerykańskiego kina od późnych lat 60 prezentuje w maksymalnie obojętny i zobiektywizowany sposób różne instytucje publiczne. W XXI wieku jego najbardziej znanym kontynuatorem jest Francuz Nicolas Philibert, czy laureatka nagrody Jury podczas tegorocznego Berlinale – Maria Speth ma szansę osiągnąć podobny poziom uznania? … Czytaj dalejJedni (?) w różności – recenzja filmu „Mr. Bachmann and His Class” – Berlinale 2021

W poszukiwaniu własnego Zen – recenzja filmu „Sound of Metal”

7 marca 20217 marca 2021 przez Mateusz Małecki

Darius Marder w swoim pierwszym fabularnym projekcie na szczęście nie męczy widzów ogranym już do granic możliwości motywem o sięganiu gwiazd pomimo przeszkód na drodze. W Sound of Metal nie ma co szukać obrazów, w których główny bohater w akcie triumfu nad przeciwnościami losu podnosi rękę w stronę nieba w akompaniamencie pompatycznej muzyki grającej w … Czytaj dalejW poszukiwaniu własnego Zen – recenzja filmu „Sound of Metal”

Komedie i przysłowia – recenzja filmu „W pętli ryzyka i fantazji” – Berlinale 2021

7 sierpnia 20217 marca 2021 przez Marcin Prymas

Kino oparte na dialogach, kamera wchodząca w intymne momenty, po to byśmy wspólnie z bohaterami doznali jakiegoś oczyszczenia poprzez dyskusję. Mistrzem takiej formy był Eric Rohmer, a obecnie jej tradycje kontynuują Hong Sang-Soo, Mia Hansen-Løve, czy cały amerykański gatunek mumbecore’u. Laureat Wielkiej Nagrody Jury w Konkursie Głównym Berlinale – W pętli ryzyka i fantazji w … Czytaj dalejKomedie i przysłowia – recenzja filmu „W pętli ryzyka i fantazji” – Berlinale 2021

Launch Zoom Meeting – recenzja filmu „Language Lessons” – Berlinale 2021

6 marca 20216 marca 2021 przez Marcin Prymas

Mark Duplass to jedna z największych ikon amerykańskiego kina niezależnego; co roku realizuje projekty z największymi twórcami tego nurtu, jak Lynn Shelton, Noah Baumbach, Patrick Brice, czy Alex Lehmann, często też współtworząc scenariusze, czy reżyserując. Podczas tegorocznej edycji międzynarodowego festiwalu w Berlinie swoją światową premierę miał kolejny projekt z jego udziałem – Language Lessons, stworzony … Czytaj dalejLaunch Zoom Meeting – recenzja filmu „Language Lessons” – Berlinale 2021

Zakochane Kutaisi – recenzja filmu „Co widzimy, patrząc w niebo?” – Berlinale 2021

20 lipca 20215 marca 2021 przez Marcin Prymas

Kino to sztuka opowiadania. Od samego zarania jego istnienia artyści prześcigali się w tym, w jaki sposób można przenieść opowieść na owo, bardzo pojemne, medium. Lata mijają, X muza liczy już sobie dobrze ponad 125 lat, ale eksperymenty wciąż mają się w jej ramach bardzo dobrze. Jednym z takich eksperymentatorów jest Argentyńczyk Mariano Llinás, który … Czytaj dalejZakochane Kutaisi – recenzja filmu „Co widzimy, patrząc w niebo?” – Berlinale 2021

Migracja wewnętrzna – recenzja filmu „Zabij to i wyjedź z tego miasta”

5 marca 20215 marca 2021 przez Mateusz Marcin Mróz

Zdarzyć się może, że widz zmęczony kulturalnym bezruchem czasu pandemii zajrzy do otwartego nareszcie kina, a tam natknie się na polską animację „Zabij to i wyjedź z tego miasta” Mariusza Wilczyńskiego. Zobaczy charakterystyczną dla polskiej szkoły animacji pozornie niedbałą kreskę, narysowaną nieraz na zeszytowym papierze, poczuje duszną atmosferę późnego PRL, roztkliwi się być może, przypominając … Czytaj dalejMigracja wewnętrzna – recenzja filmu „Zabij to i wyjedź z tego miasta”

Jesień – recenzja filmu „Mała mama” – Berlinale 2021

1 października 20214 marca 2021 przez Marcin Prymas

Céline Sciamma rozkochała w swojej twórczości świat za sprawą przepięknego wizualnie melodramatu Portret kobiety w ogniu z 2019 roku. Po wielkim sukcesie tego osadzonego w XVIII wieku romansu wielu mogło zapomnieć, lub nie wiedzieć, że Francuzka przez całą karierę związana z kinem młodzieżowym i familijnym, w nie mniejszym stopniu jak queerowym. Pokazywane w konkursie głównym … Czytaj dalejJesień – recenzja filmu „Mała mama” – Berlinale 2021

Ciepło na sercu – recenzja filmu „Memory Box” – Berlinale 2021

4 marca 20214 marca 2021 przez Marcin Prymas

Walka pokoleń, wzajemne niezrozumienie rodziców i dzieci, różnice w guście muzycznym, pojmowaniu technologii, podejściu do używek, wreszcie pragnienie rodziców, by potomkowie nie popełnili ich błędów – to wszystko są konflikty, które towarzyszą ludzkości w zasadzie od zarania dziejów. Joana Hadijthomas i Kail Joreige, duet libańskich reżyserów, w pokazywanym w konkursie tegorocznego MFF w Berlinie filmie … Czytaj dalejCiepło na sercu – recenzja filmu „Memory Box” – Berlinale 2021

Narodu obrażanie – recenzja filmu „Niefortunny numerek lub szalone porno” – Berlinale 2021

17 września 20213 marca 2021 przez Marcin Prymas

Radu Jude już w swoim nagrodzonym Kryształowym Globusem w Karlowych Warach Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy zaprezentował się jako jeden z największych prowokatorów europejskiego kina, jednak w porównaniu do jego najnowszego dzieła była to dopiero dziecinna igraszka. Co takiego ma w sobie Bad Luck Banging or Loony Porn, które z hukiem … Czytaj dalejNarodu obrażanie – recenzja filmu „Niefortunny numerek lub szalone porno” – Berlinale 2021

W strzępach – recenzja filmu „Księżyc, 66 pytań” – Berlinale 2021

29 lipca 20213 marca 2021 przez Marcin Prymas

Grecką nową falę utożsamiamy głównie z absurdalnym czarnym humorem oraz specyficzną manierą aktorską, którą wypełnione są produkcje Lanthimosa, Markidisa, Tsangari, czy Nikou. Gdy jednak spojrzymy poprzez formę, to okazuje się, że zaskakująco spójne te produkcje są także pod względem poruszanych tematów. Żałoba, samotność, patologia relacji rodzinnych, beznadziejna walka o zrozumienie drugiego człowieka – od Kła … Czytaj dalejW strzępach – recenzja filmu „Księżyc, 66 pytań” – Berlinale 2021

Patrząc w otchłań – recenzja filmu „Albatros” – Berlinale 2021

2 marca 20212 marca 2021 przez Marcin Prymas

W ostatnich kilkunastu miesiącach policja stała się bardzo nośnym tematem. Abstrahując od politycznego kontekstu niechlubnej działalności tej organizacji w krajach takich jak USA, Białoruś, czy Polska, to swoje premiery miały także skupione na niej filmy, m.in. francuskie: Nocny konwój Anne Fontaine i Nędznicy Ladj Ly. Ten nurt tamtejszego kina uzupełnia mający premierę w konkursie głównym … Czytaj dalejPatrząc w otchłań – recenzja filmu „Albatros” – Berlinale 2021

Lwy i lwice – recenzja filmu „O wszystko zadbam”

2 marca 20212 marca 2021 przez Renata Wereska

Filmy produkcji Netflixa niekiedy łatwiej jest krytykować niż bronić. Zabiegi, które miały na celu przyciągnąć uwagę widza i zapewnić mu rozrywkę, często są odbierane w zgoła przeciwny sposób przez odbiorców i krytyków. Warto jednak dać szansę grze aktorskiej Rosamund Pike, zdobywczyni Złotego Globu, i przetestować swoje umiejętności krytycznego myślenia, oglądając O wszystko zadbam. Marla Grayson … Czytaj dalejLwy i lwice – recenzja filmu „O wszystko zadbam”

Taniec z krytyką – recenzja filmu „Malcolm i Marie”

26 lutego 202126 lutego 2021 przez Renata Wereska

Malcolm i Marie – dwie indywidualności, które spotykają się w kameralnych okolicznościach, aby świętować sukces, co przeradza się w kłótnię. Nie pierwszą, nie ostatnią, ale z pewnością podsumowującą dla pewnego etapu w ich życiu. W dusznym, czarno-białym dziele, Sam Levinson porusza tematykę istoty filmu, autentyczności emocji, na równi ze znaczeniem odrębności rasowej. To wszystko możemy … Czytaj dalejTaniec z krytyką – recenzja filmu „Malcolm i Marie”

Kto nie gwiżdże, ten z policji – recenzja filmu „La Gomera”

19 lutego 202119 lutego 2021 przez Dawid Smyk

Kariera Corneliu Porumboiu jest być może najbardziej kuriozalną wśród rumuńskich nowofalowców. Najpierw słynny debiut, czyli śmieszno-straszna refleksja na temat polityki pamięci z perspektywy zgorzkniałych świadków transformacji, czyli 12:08 na wschód od Bukaresztu. Potem zwrot w stronę kina… gatunkowego? Bo czy można takowym nazwać bezwstydnie mało ekscytującą opowieść o poszukiwaniu tytułowego Skarbu, a tym bardziej film … Czytaj dalejKto nie gwiżdże, ten z policji – recenzja filmu „La Gomera”

Indusi szli – recenzja filmu „Kamyki” – Rotterdam 2021

7 sierpnia 202116 lutego 2021 przez Marcin Prymas

Zwycięzcą tegorocznej edycji MFF w Rotterdamie został indyjski film Kamyki, tym samym przerwana została trzyletnia seria chińskich zwycięstw, lecz wciąż Tygrys zostaje w Azji (co trwa nieprzerwanie od 2016 roku). Werdykt ten trudno przyjąć inaczej niż jako wielkie rozczarowanie, a dlaczego? Akcja nagrodzonego tytułu dzieje się w małej wiosce Arittapatti, położonej w stanie Tamilnadu, około … Czytaj dalejIndusi szli – recenzja filmu „Kamyki” – Rotterdam 2021

Cały ten zgiełk – recenzja filmu „Music”

14 lutego 202114 lutego 2021 przez Anna Strupiechowska

Music został nominowany do tegorocznych Złotych Globów w dwóch kategoriach, mimo że jest przykładem filmu, jaki powstaje, kiedy artysta tworzy kierując się dobrymi intencjami, na fali kreatywności i z potrzeby serca, pomijając dogłębny research. Sia, czyli australijska piosenkarka i autorka tekstów, kreuje w swoim debiucie fabularnym świat wykluczonych osób, które nie chcąc nikomu zaszkodzić, nie … Czytaj dalejCały ten zgiełk – recenzja filmu „Music”

Zdolna bestia – recenzja filmu „Helmut Newton. Piękno i bestia”

12 lutego 202111 lutego 2021 przez Mateusz Marcin Mróz

Zanim usłyszymy z ust Helmuta Newtona, że większość fotografów to koszmarnie nudni ludzie, obserwujemy go przy pracy z nagą modelką, którą gdzieś na dachu wysokiego budynku w wielkomiejskiej przestrzeni ustawia i instruuje: „Nie wyglądaj jak biedaczka, wyglądaj cudownie”. Zmarły w 2004 roku jeden z najsłynniejszych fotografów mody, twórca przepełnionych erotyzmem i perwersją kobiecych aktów realizowanych … Czytaj dalejZdolna bestia – recenzja filmu „Helmut Newton. Piękno i bestia”

Chant Down Babylon — uwagi o miniserialu „Mały topór” Steve’a McQueena

7 lutego 20216 lutego 2021 przez Dawid Smyk

W każdym filmie Steve’a McQueena znajdziemy podobną scenę, zwykle w przełomowym punkcie historii. Radykalne zatrzymanie akcji, bohater zastyga w miejscu bądź zdaje się zatracać całkowicie w czynności, którą wykonuje (vide jogging Brandona ze Wstydu), a kamera pozostaje przylepiona do niego na długie minuty. W Zniewolonym wycieńczony Solomon (Chiwetel Ejiofor) długo wpatrywał się w nieokreślony punkt … Czytaj dalejChant Down Babylon — uwagi o miniserialu „Mały topór” Steve’a McQueena

Z kamerą wśród ludzi – recenzja filmu „Lone Wolf” – Rotterdam 2021

4 lutego 20214 lutego 2021 przez Marcin Prymas

Ciągła inwigilacja, utrata wszelkiej prywatności, śledzenie każdego kroku w naszym życiu. To co jeszcze kilkadziesiąt lat temu znajdowało się w strefie zarezerwowanej dla dystopijnych opowieści, takich jak „Rok 1984” Orwella czy „Kongres futurologiczny” Lema, w XXI wieku stało się codziennością. Wprowadzony przez administrację Busha „Patriot Act” w imię ochrony obywateli przed terroryzmem, na fali strachu … Czytaj dalejZ kamerą wśród ludzi – recenzja filmu „Lone Wolf” – Rotterdam 2021

Rzeczywistość jest inscenizacją – recenzja filmu „Schlingensief – krzykiem przerwać milczenie” – Tydzień Filmu Niemieckiego

31 stycznia 202131 stycznia 2021 przez Anna Strupiechowska

Kiedy w wieku dziecięcym Schlingensief zapałał entuzjazmem do filmowania, ojciec podarował mu swoją kamerę. Już tworząc pierwsze krótkie metraże, młodzieniec z Oberhausen odkrył, że sięganie do tematu władzy – wtedy jeszcze pełnioną przez nauczycieli – pozwala uzyskać ożywczy efekt na ekranie. Film Schlingensief – Krzykiem przerwać milczenie można obejrzeć na platformie mojeekino.pl w ramach Tygodnia … Czytaj dalejRzeczywistość jest inscenizacją – recenzja filmu „Schlingensief – krzykiem przerwać milczenie” – Tydzień Filmu Niemieckiego

„Co jest prawdą?” – recenzja filmu „Kryptonim Curveball” – Tydzień Filmu Niemieckiego

30 stycznia 202130 stycznia 2021 przez Mateusz Małecki

Najnowszy film Johannesa Nabera w przyjemny i rozrywkowy sposób przedstawia absurdalność wydarzeń związanych z irańskim informatorem Curveballem. Reżyser krytycznym okiem spogląda na osoby, które doprowadziły do interwencji zbrojnej w Iraku. Produkcję można obejrzeć podczas Tygodnia Filmu Niemieckiego. Głównym bohaterem Kryptonimu Curveball jest współpracujący z Federalną Agencją Wywiadowczą biolog Arndt Wolf. Z jego perspektywy będziemy poznawać … Czytaj dalej„Co jest prawdą?” – recenzja filmu „Kryptonim Curveball” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Wstawaj i walcz! – recenzja filmu „Cygańska królowa” – Tydzień Filmu Niemieckiego

27 stycznia 202127 stycznia 2021 przez Marcin Grudziąż

W nowym kinie niemieckim coraz częściej do głosu dochodzą twórcy wywodzący się z mniejszości etnicznych, którzy znając temat od podszewki, portretują kulturową różnorodność kraju naszych zachodnich sąsiadów, ale również problemy związane z dyskryminacją i zepchnięciem na margines. Hüseyin Tabak w swoim trzecim filmie pełnometrażowym chce iść w ślady Fatiha Akina, reżysera będącego ikoną kina, pokazującego … Czytaj dalejWstawaj i walcz! – recenzja filmu „Cygańska królowa” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Przywiązanie do inwestycji – recenzja filmu „Lara” – Tydzień Filmu Niemieckiego

27 stycznia 202127 stycznia 2021 przez Marcin Prymas

Rodzicielstwo, a zwłaszcza rola matki jest wciąż bardzo ważnym tematem dyskursu społecznego i kulturowego. Niedawno na Netflixie zadebiutowały „Cząstki kobiety” Kornela Mundruczó, adaptacja wystawianej w warszawskim TR sztuki pod tym samym tytułem, która skupia się na traumie matki po stracie dziecka. Pokazywana podczas Tygodnia Kina Niemieckiego „Lara” koncentruje się na dniu 60. urodzin tytułowej bohaterki … Czytaj dalejPrzywiązanie do inwestycji – recenzja filmu „Lara” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Emil Nolde, to nawet nie jest on – recenzja filmu „Lekcja niemieckiego” – Tydzień Filmu Niemieckiego

26 stycznia 202126 stycznia 2021 przez Maciej Kowalczyk

Pokazywana w ramach Tygodnia Filmu Niemieckiego Lekcja niemieckiego jest (drugą) adaptacją bestsellerowej i przetłumaczonej na kilkanaście języków powieści Siegfrieda Lenza, pisarza urodzonego w Lycku (dziś Ełku). W książce został opisany konflikt między uległym wobec nazistowskiego reżimu policjantem i jego przyjacielem, malarzem, który doświadcza prześladowań z uwagi na tworzoną przez siebie sztukę. Za realizację filmu odpowiada … Czytaj dalejEmil Nolde, to nawet nie jest on – recenzja filmu „Lekcja niemieckiego” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Gdyby nie słupek, gdyby nie poprzeczka – recenzja filmu „Mój koniec. Twój początek.” – Tydzień Filmu Niemieckiego

27 stycznia 202125 stycznia 2021 przez Marcin Grudziąż

Dla wielu reżyserów temat czasu, niepewności co do jego liniowości, paradoksów związanych z ewentualnym cofaniem się w nim czy tak przyziemnego zjawiska jak deja vu jest inspiracją od dawna. Dość powiedzieć, że jeden z najgłośniejszych reżyserów Hollywood, Christopher Nolan, umieszcza paradoksy czasowe w centralnym punkcie swoich dzieł od niemal dekady i ciągle mu się to … Czytaj dalejGdyby nie słupek, gdyby nie poprzeczka – recenzja filmu „Mój koniec. Twój początek.” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Czterech do brydża – recenzja filmu „One Night in Miami…”

18 stycznia 202118 stycznia 2021 przez Maciej Kowalczyk

Choć Regina King, laureatka Oscara za drugoplanową rolę w Gdyby ulica Beale umiała mówić, nie jest w branży filmowej w żadnym wypadku pierwszoroczniakiem, to dopiero w minionym roku otrzymała szansę na kinowy debiut jako reżyserka. Wcześniej aktorka ograniczała się do gościnnego kręcenia odcinków seriali (m.in. Tacy jesteśmy) oraz dwóch telewizyjnych fabuł, które przeszły jednak bez … Czytaj dalejCzterech do brydża – recenzja filmu „One Night in Miami…”

Varoufakis Unchained – recenzja filmu „Dorośli w pokoju”

17 stycznia 202117 stycznia 2021 przez Michał Konarski

Najnowsze dzieło Costy-Gavrasa opowiada o jednym z najbardziej znienawidzonych przez europejski establishment polityków minionej dekady. Na podstawie książki Porozmawiajmy jak dorośli, która ukazała się w Polsce nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej, francuski reżyser greckiego pochodzenia stworzył biograficzny obraz o jej autorze – Janisie Warufakisie. Film Costy-Gavrasa jest jednak niczym polityczna kariera Warufakisa – na pomyśle i … Czytaj dalejVaroufakis Unchained – recenzja filmu „Dorośli w pokoju”

Matka i córka – recenzja filmu „Cząstki kobiety”

10 stycznia 202110 stycznia 2021 przez Maciej Kowalczyk

Pierwszą ważną premierą dystrybuowaną w 2021 roku przez Netflixa, która nie jest bez szans przy przyznawaniu nominacji oscarowych, jest film pt. Cząstki kobiety w reżyserii Kornéla Mundruczó. Uznany węgierski reżyser debiutuje w kinie angielskojęzycznym, przenosząc na ekran napisaną wspólnie ze swoją życiową partnerką Katą Wéber sztukę teatralną, wystawianą od 2018 roku w warszawskim Teatrze Rozmaitości. … Czytaj dalejMatka i córka – recenzja filmu „Cząstki kobiety”

Zagubieni – recenzja filmu „Tylko zwierzęta nie błądzą”

2 stycznia 20212 stycznia 2021 przez Ania Wieczorek

Błędem jest myślenie, że „film francuski” to zazwyczaj komedia romantyczna z wieżą Eiffla w tle. Spektrum twórczości Francuzów jest bardzo szerokie – historycznie to przecież oni byli pionierami kinematografii. Tylko zwierzęta nie błądzą w reżyserii Dominika Molla to całkowite zaprzeczenie tych stereotypów. To thriller-układanka skupiający się na pięciu całkowicie różnych postaciach. Punktem wyjścia jest zaginięcie … Czytaj dalejZagubieni – recenzja filmu „Tylko zwierzęta nie błądzą”

Pretoriańskie kanarki – recenzja filmu „Kanarek” – AfryKamera

1 stycznia 20211 stycznia 2021 przez Marcin Grudziąż

Myśląc o kinie Afryki łatwo powędrować prostą ścieżką skojarzeń do filmów o wojnach plemiennych czy pozbawionych dobrodziejstw technologicznych wioskach, w których ludzie żyją w symbiozie z otaczającą ich przyrodą i wciąż kultywują szamańskie wierzenia. Festiwal AfryKamera, prezentujący różnorodne dzieła tamtejszej kinematografii od lat pokazuje widzom, jak bardzo mogą mylić stereotypy na temat filmów z tego … Czytaj dalejPretoriańskie kanarki – recenzja filmu „Kanarek” – AfryKamera

Push me to the edge – recenzja filmu „Wszyscy moi przyjaciele nie żyją”

31 grudnia 202031 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Amerykanie już lata temu opanowali łączenie głupiego i wulgarnego humoru oraz eksploatacyjnej przemocy z ważnymi treściami. American Pie, Szkoła melanżu, Ósma klasa i cały nurt gross-out comedy i wiele innych zachwycały i bawiły cały świat. Przenoszenie na polski grunt amerykańskich wzorców kina rozrywkowego kończyło się zazwyczaj porażkami, by wspomnieć chociażby W lesie dziś nie zaśnie … Czytaj dalejPush me to the edge – recenzja filmu „Wszyscy moi przyjaciele nie żyją”

Imigrantka we własnym kraju – recenzja filmu „Poppie Nongena” – AfryKamera

30 grudnia 202030 grudnia 2020 przez Krystian Prusak

Wydawałoby się, że ponad 50 lat po działalności Martina Luthera Kinga Jr. kwestia równouprawnienia ludzi o różnych kolorach skóry powinna być już dawno oczywistością. Tymczasem zbliżający się do końca rok 2020 pokazał, za sprawą śmierci George’a Floyda, ile jeszcze zostało do zrobienia. Nie innego zdania jest Christiaan Olwagen, reżyser pokazywanej na tegorocznej AfryKamerze Poppie Nongeny. … Czytaj dalejImigrantka we własnym kraju – recenzja filmu „Poppie Nongena” – AfryKamera

Jak zostać posłem – recenzja filmu „Softie” – AfryKamera

30 grudnia 202030 grudnia 2020 przez Dawid Smyk

Sfałszowane wybory, bicie obywateli na ulicach za domaganie się należnych im praw człowieka, nietykalna władza tworząca podziały i nastawiająca przeciwko sobie ludzi, niczym te czarne i czerwone mrówki w słoiku z popularnej pseudonaukowej anegdoty. Obrazek znajomy dla każdej z wielu papierowych demokracji na świecie, ale mało gdzie tak jaskrawy jak w Kenii, kraju o jednym … Czytaj dalejJak zostać posłem – recenzja filmu „Softie” – AfryKamera

Raj (?) utracony – recenzja filmu „Maria Panna Nilu” – AfryKamera

30 grudnia 202030 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Ludobójstwo w Rwandzie jest jednym z najtragiczniejszych i najbardziej brutalnych wydarzeń historii najnowszej, wielokrotnie przebijając nawet to co w tym samym czasie działo się w bliższej nam Jugosławii. Tym co łączy afrykańskie państewko z wojną na Bałkanach jest nie tylko absolutna bierność ONZ wobec śmierci niewinnych, ale także mnogość filmów opisujących te wydarzenia. „Maria Panna … Czytaj dalejRaj (?) utracony – recenzja filmu „Maria Panna Nilu” – AfryKamera

Nie jesteś moim bratem – recenzja filmu „Tęsknota” – AfryKamera

29 grudnia 202029 grudnia 2020 przez Maciej Kowalczyk

W powieści Petit pays Gaël Faye opisał własne przeżycia z dzieciństwa spędzonego w Burundi i Rwandzie. Były to czasy przypadające na tragiczny rozdział w historii obu tych młodych państw. W programie festiwalu AfryKamera znalazła się adaptacja książki pod tytułem Tęsknota. Za projektem stoi francuski reżyser i scenarzysta Éric Barbier, którego polska publiczność może kojarzyć z … Czytaj dalejNie jesteś moim bratem – recenzja filmu „Tęsknota” – AfryKamera

A statek płynie – recenzja filmu „Niech gadają”

28 grudnia 202028 grudnia 2020 przez Paweł Tesznar

W ostatnim miesiącu roku HBO zaskoczyło wszystkich wypuszczając na swoją platformę najnowszy film Stevena Soderbergha („Seks, kłamstwa i kasety video”) i to w gwiazdorskiej obsadzie. Film powstał w zaledwie dwa tygodnie, w autentycznych wnętrzach największego liniowca na świecie i był w dużej mierze improwizowany. Meryl Streep gra cenioną w kręgach intelektualnych pisarkę, Alice Hughes, która … Czytaj dalejA statek płynie – recenzja filmu „Niech gadają”

Wilk owcy nie będzie bratem – recenzja filmu „Ojciec Nafi” – AfryKamera

29 grudnia 202027 grudnia 2020 przez Anna Strupiechowska

Większość muzułmanów na świecie to ludzie o pokojowym nastawieniu. Taki punkt wyjścia prezentuje film Ojciec Nafi ukazując, w jaki sposób religijny ekstremizm wdziera się do małej miejscowości niszcząc tradycyjny ład. W debiucie wyreżyserowanym przez Mamadou Dia w granicach senegalskiego miasteczka, gdzie w rzeczywistości jeszcze nie doszło jeszcze do inwazji islamskich dżihadystów, rywalizacja rodzeństwa i w … Czytaj dalejWilk owcy nie będzie bratem – recenzja filmu „Ojciec Nafi” – AfryKamera

Widowiskowość opery mydlanej – recenzja filmu „Niebo o północy”

26 grudnia 202026 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Kosmos od zawsze fascynuje ludzi, jest nieprzebyty, niebezpieczny, nieodgadniony. Stanowi wyzwanie, ale i obietnicę nadziei, zwłaszcza w czasach, gdy nasza planeta niechybnie mknie ku samozagładzie. Kosmos to niezmierzona skarbnica, z której można czerpać by stworzyć wielkie jak Odyseja kosmiczna i kameralne jak Obcy. Ósmy pasażer Nostromo arcydzieła. Tym bardziej fascynujący i przykry jest fakt, że … Czytaj dalejWidowiskowość opery mydlanej – recenzja filmu „Niebo o północy”

Rola ofiary – recenzja filmu „Konferencja” – Sputnik

25 grudnia 202025 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Przełom XX i XXI stulecia w historii Rosji upłynął pod znakiem wojny w Czeczenii, umacniania władzy przez Władimira Władimirowicza i powiązanych z oboma tymi projektami ciągłych zamachów terrorystycznych. O pamięci jednego z najbardziej krwawych ataków, na moskiewski teatr na Dubrowce, opowiada film „Konferencja” Iwana I. Twierdowskiego, pokazywany w konkursie tegorocznego festiwalu Sputnik. Putinowski Kreml i … Czytaj dalejRola ofiary – recenzja filmu „Konferencja” – Sputnik

Chłodny powiew wspomnień – recenzja filmu „Klimatyzacja” – AfryKamera

29 grudnia 202023 grudnia 2020 przez Tomasz Poborca

Kino często stanowiło rodzaj politycznego barometru, raz bezpośrednio angażując odbiorcę w aktualny konflikt, kiedy indziej przemycając nastroje, które dopiero po latach zostaną odczytane jako głos pokolenia. Dzisiejsze oczekiwania wobec dzieła z takimi aspiracjami cechowałaby z pewnością większa doza subtelności niż w przypadku klasyków kina gatunkowego (science-fiction, horror), jeśli nie w formie, to w sposobie metaforyzowania … Czytaj dalejChłodny powiew wspomnień – recenzja filmu „Klimatyzacja” – AfryKamera

Udręka bez ekstazy – recenzja filmu „Grzech” – Sputnik nad Polską

20 grudnia 202020 grudnia 2020 przez Paweł Tesznar

Najnowszy film Andrieja Konczałowskiego „Drodzy towarzysze!” święci tryumfy na światowych festiwalach i wśród publiczności, podczas gdy jego poprzednia fabuła „Grzech” pozostała niemal zupełnie niezauważona. Rzeczywiście nie jest to produkcja spełniona, jednak na pewno warta uwagi, a dzięki festiwalowi „Sputnik nad Polską” mamy wreszcie okazję ją obejrzeć. Grzech jest koprodukcją rosyjsko-włoską, nakręconą z dużym rozmachem, z … Czytaj dalejUdręka bez ekstazy – recenzja filmu „Grzech” – Sputnik nad Polską

Śpiący kraj – recenzja filmu „Nos lub spisek odmieńców” – Sputnik

18 grudnia 202018 grudnia 2020 przez Maciej Kowalczyk

Jedną z najciekawszych sekcji festiwalu „Sputnik nad Polską” jest „Magiczna podróż w świat Andrieja Chrżanowskiego – 80-lecie Mistrza animacji”. To wyjątkowa okazja, żeby zapoznać się dorobkiem rosyjskiego reżysera. Retrospektywa nie będzie jednak tylko przeglądem dawnych prac uznanego twórcy, albowiem skończył on właśnie nowy projekt, kryjący się pod enigmatycznym tytułem Nos lub spisek odmieńców. Aby rozwikłać … Czytaj dalejŚpiący kraj – recenzja filmu „Nos lub spisek odmieńców” – Sputnik

Patrz uważnie – recenzja filmu „Zero” – WATCH DOCS

16 grudnia 202016 grudnia 2020 przez Maciej Kowalczyk

Tegorocznym laureatem Nagrody im. Marka Nowickiego został Kazuhiro Sōda. Laur przyznawany jest przez Zarząd Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka za wybitne osiągnięcia w ukazywaniu praw człowieka w filmie, a statuetka tradycyjnie jest wręczana podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego WATCH DOCS. W tym roku z uwagi na pandemię japoński reżyser nie mógł przybyć do Warszawy, ale w sieci … Czytaj dalejPatrz uważnie – recenzja filmu „Zero” – WATCH DOCS

Pomarańczowy człowiek, czerwone czapki i szczepionki na 5G – recenzja filmu „Kolejny film o Boracie”

16 grudnia 202016 grudnia 2020 przez Dawid Smyk

Kolejny prezydent, kolejne amerykańskie bolączki i śmiesznostki, kolejny Borat. Kolejna galeria maksymalnie podrasowanych stereotypów, które równie dobrze mogły wcześniej nie istnieć. Kolejna garść milionowych pozwów od ludzi, którym nie podobało się, jak wypadli przed kamerą. Zaskakująco ubogo natomiast w zakresie niepożądanej męskiej nagości, choć szerzej rozumianego ekshibicjonizmu jest pod dostatkiem. Przede wszystkim jednak nasuwa się … Czytaj dalejPomarańczowy człowiek, czerwone czapki i szczepionki na 5G – recenzja filmu „Kolejny film o Boracie”

Tańcząca z wilkami – recenzja filmu „Sekret wilczej gromady”

15 grudnia 202015 grudnia 2020 przez Paweł Tesznar

Tomm Moore, irlandzki rysownik i animator, jest obecnie jednym z najbardziej utalentowanych twórców filmów rysunkowych, co po raz kolejny udowadnia pełnometrażowym „Sekretem wilczej gromady”, który powstał dla platformy streamingowej Apple TV+. Mogliśmy się o tym zresztą przekonać już w dwóch poprzednich produkcjach jego autorstwa: Sekrecie Księgi z Kells (2009) oraz Sekretach morza (2014). Jego cechą … Czytaj dalejTańcząca z wilkami – recenzja filmu „Sekret wilczej gromady”

Melancholia – recenzja filmu „Umrzesz, mając 20 lat” – AfryKamera

29 grudnia 202015 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

W ostatnich latach kino afrykańskie rozwija się w coraz większym tempie. Tamtejsi twórcy nie muszą już wyjeżdżać do Europy za marzeniami o karierze, również dzięki hojniejszym koprodukcyjnym budżetom z krajów Unii Europejskiej. Dobrym przykładem filmowej pustyni, która powoli zaczyna się zielenić, jest Sudan. Ubogie i pogrążone do niedawna w wojnie domowej państwo polscy kinomani mogli … Czytaj dalejMelancholia – recenzja filmu „Umrzesz, mając 20 lat” – AfryKamera

Piekło to Inni – recenzja filmu „Moje serce bije tylko, gdy mu każesz” – Splat!FilmFest

14 grudnia 202014 grudnia 2020 przez Mateusz Małecki

Jonathan Cuartas w Moje serce bije tylko, gdy mu każesz snuje nieśpieszną i niepokojącą historię o ludziach z marginesu społecznego, zmagających się z samotnością. Reżyser w swoim pełnometrażowym debiucie analizuje problem wolności ludzkiej, jednocześnie pytając czy są jakiekolwiek okoliczności, podczas których można decydować o cudzym życiu. Elementy horroru są tutaj tylko punktem wyjścia do licznych … Czytaj dalejPiekło to Inni – recenzja filmu „Moje serce bije tylko, gdy mu każesz” – Splat!FilmFest

Pętla – recenzja filmu “Jedna noc” – Pięć Smaków

13 grudnia 202013 grudnia 2020 przez Krystian Prusak

Deszcz. Kłótnia pary w samochodzie. Odgłos uderzenia. To początek kluczowej, ustanawiającej cały film sekwencji Jednej nocy, nowego dzieła Kazui Shiraishiego, którego filmy już kilkukrotnie pokazywane były na Festiwalu Filmowym Pięć Smaków. Następnie reżyser przenosi akcję do wnętrza domu. Chłopiec o imieniu Yuji opowiada rodzeństwu przerażającą historię, którą właśnie wymyślił. Jego siostra Sonoko układa włosy lalce, … Czytaj dalejPętla – recenzja filmu “Jedna noc” – Pięć Smaków

Wszyscy jesteśmy Maoistami – recenzja filmu „Jallikattu” – Pięć Smaków

11 grudnia 202011 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Byki są jednymi z najbardziej fascynujących ludzkość zwierząt. Wielkie, silne, z rogami, a jednocześnie hodowlane i przez to bliskie człowiekowi stały się obiektem ludowych rozrywek na całym świecie. Najbardziej znana nam jest oczywiście hiszpańska corrida, jednak już w czwartym wieku przed naszą erą podobne zabawy urządzano na subkontynencie Indyjskim (mówi się nawet o XV wieku … Czytaj dalejWszyscy jesteśmy Maoistami – recenzja filmu „Jallikattu” – Pięć Smaków

Rekin ludojad – recenzja flmu „Bestie na krawędzi” – Pięć Smaków

10 grudnia 202010 grudnia 2020 przez Marcin Grudziąż

Podczas tegorocznego Azjatyckiego Festiwalu Filmowego Pięć Smaków po raz pierwszy zaprezentowana została sekcja o, nieco enigmatycznej, nazwie – Parasites – zawierająca koreańskie filmy poruszające tematykę różnic klasowych. Obecność takiej selekcji na imprezie, jak i jej nazwę można traktować jako jeden z dowodów na to, że po wielkim sukcesie Bonga Joon-ho cały filmowy świat z zaciekawieniem … Czytaj dalejRekin ludojad – recenzja flmu „Bestie na krawędzi” – Pięć Smaków

Pozycja dziecka – recenzja filmu „Fortuna – dziewczynka wśród olbrzymów” – Tallinn Black Nights

7 sierpnia 202110 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Jest wiele sposobów na opowiadanie o otaczającym nas źle, o tabloidowych krwawych wydarzeniach. Można to robić publicystycznie i z otwartą przyłbicą wprost pokazując wszystkie wydarzenia widzowi, jak chociażby „Lincz”, „Amok”, czy udany „Pokój”. Można też do sprawy podejść bardziej artystycznie, by widz musiał wysilić mózg w interpretacjach, tę drogę wybiera w swoim debiucie Włoch Nicolangelo … Czytaj dalejPozycja dziecka – recenzja filmu „Fortuna – dziewczynka wśród olbrzymów” – Tallinn Black Nights

Wyzwolenie – recenzja filmu „Ulbolsyn” – Tallinn Black Nights

16 grudnia 202010 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Adilchan Jerżanow od dawna jest jednym z ulubionych reżyserów naszej redakcji. Kazach już od niemal dekady zabiera nas do wsi Karatas, by tam, łącząc humor i groteskę z brudem godnym Smarzowskiego, odmalowywać jedyny w swoim rodzaju obraz postsowieckiego Kazachstanu. W ostatnim czasie znacząco przyśpieszył tempo produkcji i od 2018 roku realizuje dwa filmy rocznie. Wychodzi … Czytaj dalejWyzwolenie – recenzja filmu „Ulbolsyn” – Tallinn Black Nights

Pieskie życie – recenzja filmu „Come & Go” – Tallinn Black Nights

10 grudnia 202010 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Japonia od kilku dekad jest jednym z najbardziej oddziaływujących na umysły ludzi krajów na całym świecie. Języka japońskiego uczą się fascynaci pod każdą szerokością geograficzną, tamtejsze seriale anime i mangi mają fanów nawet w najdalszych zakątkach globu, a kinematografia jest uważana za jedną z najlepszych na świecie. Jednocześnie wciąż jest to społeczeństwo pełne uprzedzeń, którego … Czytaj dalejPieskie życie – recenzja filmu „Come & Go” – Tallinn Black Nights

True Crime – recenzja filmu „This Town” – Tallinn Black Nights

9 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Z czym kojarzy nam się Nowa Zelandia? Z ptakami kiwi, haką, Władcą Pierścieni, ale od kilku lat niewątpliwie także z absurdalnym humorem podawanym z kamienną twarzą w paradokumentalnej formie. A to wszystko za sprawą Taiki Waititiego, który zachwycił świat swoimi komediami i zyskał tym sobie bilet do Hollywood. Teraz jego śladem może podążyć inny tamtejszy … Czytaj dalejTrue Crime – recenzja filmu „This Town” – Tallinn Black Nights

Odmowa życia – recenzja filmu „Bedridden” – Tallinn Black Nights

9 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Mongolia w kinie kojarzy nam się głównie z pustynią Gobi i koczowniczymi mieszkańcami prowincji, widzieliśmy to m.in. w Öndögu Wanga Quan’ana, czy bardzo dobrym Veins Of The World Byambasurena Davaaa. Rzadko mamy okazję zajrzeć do Ułan Bator, a przecież to metropolia wielkości Warszawy, z osiedlami, wieżowcami i korporacjami. Rzadką okazję spojrzeć na Mongolię poprzez film, … Czytaj dalejOdmowa życia – recenzja filmu „Bedridden” – Tallinn Black Nights

Wersy ulicy – recenzja filmu „When I’m Done Dying” – Tallinn Black Nights

16 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Rap, muzyka uliczna i niewymagająca ani drogich instrumentów, ani długiej edukacji od początku swojego istnienia stanowił przepustkę do lepszego świata dla chłopaków z biednych dzielnic. W dzisiejszych czasach powszechnego i taniego dostępu do Internetu, rozwoju serwisów takich jak YouTube, czy Soundcloud droga od pucybuta do gwiazdy króciła się jeszcze bardziej, co podchwyciło także kino, czego … Czytaj dalejWersy ulicy – recenzja filmu „When I’m Done Dying” – Tallinn Black Nights

Matka – recenzja filmu „La Verónica” – Tallinn Black Nights

9 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Czy istnieje człowiek, który oglądał Emę Pabla Larraina i nie zakochał się w dzikiej i nieujarzmionej energii debiutującej tam w roli tytułowej Mariany Di Girólamo? Być może, ale ja takiej osoby nie jestem w stanie zrozumieć. Okazuje się, że po tej ognistej reggetonowej orgii trzydziestolatka ani myśli zwalniać, co więcej jej drugi projekt znów dotyczy … Czytaj dalejMatka – recenzja filmu „La Verónica” – Tallinn Black Nights

Zależność – recenzja filmu „Submissão” – Tallinn Black Nights

9 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Kino portugalskie w ostatnich latach przyzwyczaiło nas do artyzmu na najwyższym światowym poziomie. Dzieła Pedra Costy, Miguela Gomesa, czy queerowe szaleństwa João Pedra Rodriguesa bliskie są sercu każdego fana nowohoryzontowej uczty. Mniej mówi się o tamtejszym kinie społecznym, nawet wspaniałe Gniazdo Teresy Villaverde nie odbiło się w Polsce prawie żadnym echem. Mam nadzieję, że inny … Czytaj dalejZależność – recenzja filmu „Submissão” – Tallinn Black Nights

Ziemia obiecana – recenzja filmu „Great Happiness” – Tallinn Black Nights

9 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Współczesne kino chińskie jest jednym z najciekawszych na świecie. Pomimo stale wzmożonych wysiłków cenzury, nawet taka ikona jak Jia Zhangke wypuściła w tym roku ordynarną propagandówkę (Na horyzoncie morze jest błękitne), pasja tworzenia i poszukiwania wśród twórców niezależnych jest nieskończona. Takie tytuły jak Siedzący słoń (Hu Bo, 2018), Rzeka czasu (Yang Chao, 2016), czy Długa … Czytaj dalejZiemia obiecana – recenzja filmu „Great Happiness” – Tallinn Black Nights

Własnymi ścieżkami – recenzja filmu „Mikrosiedlisko” – Pięć Smaków

9 grudnia 20208 grudnia 2020 przez Maciej Kowalczyk

W sekcji Parasites organizatorzy Festiwalu Filmowego Pięć Smaków inspirując się fenomenem filmu Bonga John-ho, zgromadzili inne dzieła zgłębiające społeczną problematykę w Korei Południowej. Jednym z filmów z programu, który pochyla się nad przedstawicielami niższych klas i ich perypetiami, a przy tym nie zamienia się w obraz nędzy i rozpaczy oraz osadza ich zmagania w szerszym … Czytaj dalejWłasnymi ścieżkami – recenzja filmu „Mikrosiedlisko” – Pięć Smaków

Wichry namiętności – recenzja filmu „Ząb mądrości” – Pięć Smaków

7 grudnia 20207 grudnia 2020 przez Ania Grudziąż

Kiedy zobaczyłam w tegorocznym programie Pięciu Smaków, film który w zeszłym roku został w ostatniej chwili wycofany z Warszawskiego Festiwalu Filmowego wiedziałam, że jest to pozycja obowiązkowa. Oczywiście poza dreszczykiem emocji wywołanym domniemanym zatargiem z chińską cenzurą, warto podkreślić, iż jest to jedyny pełnometrażowy obraz z Chin kontynentalnych dostępny w ofercie festiwalu. Ostatnie lata były … Czytaj dalejWichry namiętności – recenzja filmu „Ząb mądrości” – Pięć Smaków

Ciało nie do poznania – recenzja filmu „Teddy” – Splat!FilmFest

7 grudnia 20207 grudnia 2020 przez Mateusz Małecki

Po Willy 1er, pokazywanym w Cannes w 2016 roku, jako część programu ACID, bracia Boukhermowie zrealizowali film o nastoletnim wilkołaku z francuskiej prowincji. Teddy znalazł się w selekcji Cannes 2020, a w Polsce możemy go oglądać za sprawą Splat!FilmFest Produkcja opowiada historię tytułowego Teddiego – chłopaka, który po usłyszeniu niepokojących dźwięków wydobywających się z lasu, … Czytaj dalejCiało nie do poznania – recenzja filmu „Teddy” – Splat!FilmFest

Ready Player Mank – recenzja filmu „Mank”

6 grudnia 20206 grudnia 2020 przez Tomasz Poborca

Nowy film Davida Finchera stworzony dla Netlixa miał być laurką dla Hermana J. Mankiewicza, jednego z najważniejszych scenarzystów Hollywoodu Złotej Ery i współautora tekstu do Obywatela Kane’a. Proces twórczy i kontrowersje dotyczące wkładu Orsona Wellesa, ciągnące się pierwotnie w dyskursie filmoznawczym, a potem kontynuowane w biograficznych adaptacjach ekranowych, stanowią swoisty fundament i ramę narracyjną dla … Czytaj dalejReady Player Mank – recenzja filmu „Mank”

Nieodebrane połączenie – recenzja filmu „Głosy na wietrze” – Festiwal Ale Kino!

6 grudnia 20206 grudnia 2020 przez Anna Strupiechowska

Inspiracją do stworzenia filmu Głosy na wietrze, znanego pod japońskim tytułem Kaze no denwa („Wietrzny telefon”), była budka telefoniczna bez okablowania, która stoi w leżącym na wybrzeżu Pacyfiku miasteczku Ōtsuchi, gdzie od tsunami w 2011 roku 30 000 osób skorzystało z symbolicznej możliwości skomunikowania się ze zmarłymi bliskimi. Dziewięcioletnia Haru (Serena Motola) straciła rodzinę w … Czytaj dalejNieodebrane połączenie – recenzja filmu „Głosy na wietrze” – Festiwal Ale Kino!

Krzyk rozpaczy – recenzja filmu „Antygona” – Festiwal Ale Kino!

5 grudnia 20205 grudnia 2020 przez Maciej Kowalczyk

Antygona w reżyserii Sophie Diraspe jest kreatywnym odczytaniem tragedii pióra Sofoklesa, które przenosi jego akcję ze starożytnych Teb do współczesnego Montréalu. W 2019 roku na festiwalu w Toronto została uznana za najlepszy film kanadyjski. Zdominowała też rozdanie rodzimych Oscarów, czyli Canadian Screen Awards, nie tylko zostając filmem roku, ale zgarniając jeszcze cztery inne statuetki. Podczas … Czytaj dalejKrzyk rozpaczy – recenzja filmu „Antygona” – Festiwal Ale Kino!

W pełnym rozkwicie – recenzja filmu „Córki” – Pięć Smaków

4 grudnia 20204 grudnia 2020 przez Anna Strupiechowska

Koreańskim, społecznym podejściem do tematu macierzyństwa w 14. edycji Festiwalu Filmowym Pięć Smaków jest film „Kim Ji-young, urodzona w 1982”. W bardziej pogodnym wydaniu japońskim mierzenie się z losem matki w zurbanizowanym środowisku zostało ukazane w „Córkach” z sekcji Nowe Kino Azji. Hajime Tsuda zna projektowanie stylowych produktów od podszewki. Po ukończeniu studiów został reżyserem … Czytaj dalejW pełnym rozkwicie – recenzja filmu „Córki” – Pięć Smaków

Kłamstewko – recenzja filmu „Mój książę Edward” – Pięć Smaków

3 grudnia 20203 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Trudna polityczna i geograficzna sytuacja Hongkongu – wyspiarskiego miasta-państwa odciętego przejściami (para)granicznymi od Chin kontynentalnych – zaowocowała wielkim rozwojem tamtejszej kultury, zwłaszcza filmowej. Jednocześnie panujący tam neoliberalny kapitalizm połączony z poczuciem politycznego zewnętrznego zagrożenia nieodzownie prowadzi do silnego tradycjonalizmu; podobny mechanizm obserwujemy wszak chociażby wśród polonii w Chicago. I to właśnie o tym konserwatyzmie dużej … Czytaj dalejKłamstewko – recenzja filmu „Mój książę Edward” – Pięć Smaków

Portret podwójny – recenzja filmu „Forman vs. Forman” – Kino na Granicy

3 grudnia 20203 grudnia 2020 przez Maciej Kowalczyk

Miloša Formana, dwukrotnego laureata Oscara, autor Lotu nad kukułczym gniazdem, Hair i Amadeusza znają nawet początkujący kinomani, a jego dokonania wchodzące w skład czechosłowackiej nowej fali takie jak Czarny Piotruś, Miłość blondynki czy Pali się, moja panno należą do kanonu światowego kina. Ale co tak naprawdę wiemy o zmarłym w 2018 roku czeskim reżyserze? Z … Czytaj dalejPortret podwójny – recenzja filmu „Forman vs. Forman” – Kino na Granicy

To wszystko – recenzja filmu „Proch i pył” – Pięć Smaków

2 grudnia 20202 grudnia 2020 przez Katarzyna Szpot-Prusak

Niezależny koreański reżyser Park Hee-kwon w swym pełnometrażowym debiucie Proch i pył podejmuje temat naznaczonej tragedią jednostki samotnie mierzącej się z obojętnością ze strony instytucji powołanych do niesienia pomocy. Na marginesie skupionej na bohaterce opowieści rozwija przekonującą wizję społeczeństwa, w którym życie konkretnej osoby w pędzącym ku przyszłości świecie okazuje się niejednokrotnie niczym więcej jak … Czytaj dalejTo wszystko – recenzja filmu „Proch i pył” – Pięć Smaków

Pozwól mi, spróbować jeszcze raz – recenzja filmu „Pod otwartym niebem”- Pięć Smaków

3 grudnia 20201 grudnia 2020 przez Marcin Grudziąż

Aparat państwowy to wyjątkowo złożony mechanizm, nic więc dziwnego, że przy braku dobrej woli i odpowiedniej „konserwacji” ze strony ustawodawców dochodzi do patologii. Polakom narzekanie na działanie państwa weszło już w krew, a każde kolejne pokolenie cały czas napotyka te same zaniedbania. Z naszej perspektywy, tak dobrze rozwinięty kraj jak Japonia zdaje się być niemalże … Czytaj dalejPozwól mi, spróbować jeszcze raz – recenzja filmu „Pod otwartym niebem”- Pięć Smaków

Ślady na śniegu – recenzja filmu „Strach” – Tallinn Black Nights

1 grudnia 20201 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Czy o uprzedzeniach mieszkańców prowincji można opowiadać w sposób uczciwy, spędzając całe życie w dużym mieście? Bułgar Iwajło Hristow w filmie „Strach”, który wygrał tegoroczną edycję Festiwalu Filmowego Tallinn Black Nights, udowadnia, że tak. Zapraszamy do naszej recenzji festiwalowej! W całej Europie od kilku lat trwa kryzys uchodźczy, nawet jeśli temat w erze covidu przygasł … Czytaj dalejŚlady na śniegu – recenzja filmu „Strach” – Tallinn Black Nights

Rzeka życia – recenzja filmu „Mekong 2030” – Pięć Smaków

30 listopada 202030 listopada 2020 przez Maciej Kowalczyk

W sekcji Podróż do Azji organizatorzy Festiwalu Filmowego Pięć Smaków oferują „szansę na odwiedzenie zakątków, o których nie wspominają żadne przewodniki, i spotkanie z ludźmi, których życia nie dokumentują kolorowe magazyny”. Nowelowy „Mekong 2030” jawi się jako istna kumulacja tej obietnicy programowej i bardzo kusząca propozycja dla wszystkich, którzy przez pandemię swoje wyprawy musieli odłożyć … Czytaj dalejRzeka życia – recenzja filmu „Mekong 2030” – Pięć Smaków

Unikałem powrotów, choć niebo jest pełne gwiazd – recenzja filmu „Nad rzeką Takatsu” – Pięć Smaków

28 listopada 202028 listopada 2020 przez Katarzyna Szpot-Prusak

W filmie Nad rzeką Takatsu japoński reżyser Nishikori Yoshinari rysuje kameralny i prowokujący do namysłu portret zżytej wewnętrznie społeczności zamieszkującej niewielką górską miejscowość w zielonej prefekturze Shimane. Konstruowane z dramaturgiczną precyzją, w atmosferze zadumy budującej pomost z dziełami dawnych mistrzów shomin-geki obrazy codziennego trwania w zgodzie z rytmem natury stają się dla twórcy pretekstem do … Czytaj dalejUnikałem powrotów, choć niebo jest pełne gwiazd – recenzja filmu „Nad rzeką Takatsu” – Pięć Smaków

Prywatne jest publiczne – recenzja filmu „Erotica 2022”

29 listopada 202027 listopada 2020 przez Mateusz Małecki

Erotica 2022 to pierwszy polski film produkcji Netflixa, na który składa się pięć nowel: Znikanie pani B Anny Kazejak (na podstawie scenariusza autorstwa reżyserki i Olgi Tokarczuk), Niedźwiedź Anny Jadowskiej (napisany przez nią i Grażynę Plebanek), Mocno Kasi Adamik i Joanny Bator, Jeśli będziesz długo siedzieć w ciszy przyjdą do ciebie inne zwierzęta Jagody Szelc … Czytaj dalejPrywatne jest publiczne – recenzja filmu „Erotica 2022”

Ojciec i syn – recenzja filmu „Boluomi” – Pięć Smaków

29 listopada 202027 listopada 2020 przez Maciej Kowalczyk

W startującym w konkursie Nowe Kino Azji w ramach Festiwalu Filmowego Pięć Smaków malezyjsko-tajwańskim Boloumi obserwujemy dwutorowo losy młodego emigranta, który przybył na Tajwan na studia, i jego ojca urodzonego w dżungli podczas walk z Brytyjczykami o niepodległość Malezji. Dla jednego z twórców, czyli Lau Kek-huata, Boluomi jest bardzo osobistym projektem. Jego rodziny dotyczą bowiem … Czytaj dalejOjciec i syn – recenzja filmu „Boluomi” – Pięć Smaków

Ciepły kocyk – recenzja filmu „Suk Suk” – Pięć Smaków

26 listopada 202026 listopada 2020 przez Marcin Prymas

Dwa fakty dotyczące społeczeństw krajów rozwiniętych są bezdyskusyjne. Po pierwsze starzeją się one, żyje się coraz dłużej i coraz zdrowiej, co pozwala (w mniejszym lub większym komforcie ekonomicznym) dłużej i pełniej przeżywać jesień życia. Po drugie na przestrzeni dekad zaszły głębokie zmiany społeczne i możliwe staje się życie w zgodzie z samym sobą, które w … Czytaj dalejCiepły kocyk – recenzja filmu „Suk Suk” – Pięć Smaków

Nie nasza wojna – recenzja filmu „Obłoki śmierci – Bolimów 1915”

26 listopada 202026 listopada 2020 przez Marcin Grudziąż

Wśród najważniejszych bitew na ziemiach polskich każdy, kto odebrał choćby podstawową edukację, bez trudu wymieni obronę Westerplatte, Bitwę Warszawską, bitwę pod Grunwaldem czy pod Racławicami. W porównaniu z tymi słynnymi wydarzeniami niezwykle ważną dla losów I wojny światowej bitwę pod Bolimowem możemy traktować jako historię zupełnie zapomnianą przez naszych rodaków. Powód jest prosty: Polska nie … Czytaj dalejNie nasza wojna – recenzja filmu „Obłoki śmierci – Bolimów 1915”

Wszystko zostaje w rodzinie – recenzja filmu „Sweet Thing” – NH/AFF

27 listopada 202025 listopada 2020 przez Marcin Grudziąż

Alexandre Rockwell jest w Polsce reżyserem niemal anonimowym. Niektórzy kojarzą go co prawda jako jednego z autorów “Czterech pokoi” (obok Quentina Tarantino, Roberta Rodrigueza i Allison Anders), ale na tym prawdopodobnie kończy się znajomość jego filmografii. 18 lat temu jego “In the Soup” zwyciężyło w Sundance, gdzie za konkurencję miało, chociażby “Wściekłe psy” Quentina Tarantino. … Czytaj dalejWszystko zostaje w rodzinie – recenzja filmu „Sweet Thing” – NH/AFF

100 pytań do… – recenzja filmu „Hopper/Welles” – NH/AFF

24 listopada 202024 listopada 2020 przez Maciej Kowalczyk

Hopper/Welles nigdy nie był planowany jako osobny dokument, a już na pewno nie miał być pokazywany w kinach. W 1970 roku Orson Welles podczas przygotowań do Drugiej strony wiatru prowadził serię wywiadów z aktorami mającymi wystąpić w filmie. Jednym z jego rozmówców został opromieniony sukcesem swego reżyserskiego debiutu, Swobodnego jeźdźca, Dennis Hopper. Po latach producent … Czytaj dalej100 pytań do… – recenzja filmu „Hopper/Welles” – NH/AFF

Człowiek w zagrożeniu – recenzja filmu „La Llorona” – Camerimage

19 listopada 202019 listopada 2020 przez Marcin Prymas

Czy można opowiadać o palących tematach politycznych i czarnych kartach historii w konwencji kina gatunkowego? Od dawna wiemy, że jak najbardziej, warto o tym jednak przypominać, gdyż wciąż zbyt mało twórców się na to porywa. Przykładem jak udane owoce może przynieść takie przedsięwzięcie jest „La Llorona” / “Płacząca kobieta” zeszłoroczny zwycięzca weneckiego Orizzonti, który właśnie … Czytaj dalejCzłowiek w zagrożeniu – recenzja filmu „La Llorona” – Camerimage

Bliskowschodnie antyporno – recenzja filmu „Notturno” – NH/AFF

18 listopada 202018 listopada 2020 przez Wojciech Sławnikowski

Mało jest na świecie regionów tak wyraźnie obecnych w zbiorowej świadomości społeczeństw zachodnich jak Bliski Wschód. Ropa, terroryzm, wojny, fale uchodźców – skojarzenia są jednoznaczne. W Notturno Gianfranco Rosi odrzuca cały ten sztafaż, niemal ostentacyjnie ustawiając się w opozycji do mainstreamowego sposobu mówienia o tym regionie, sposobu, który reżyser nazwał podejściem pornograficznym (w wywiadzie dla … Czytaj dalejBliskowschodnie antyporno – recenzja filmu „Notturno” – NH/AFF

Kaczka dziennikarska – recenzja filmu „Na rauszu” – NH/AFF

17 listopada 202017 listopada 2020 przez Marcin Prymas

„Na rauszu”, które zrobiło furorę na festiwalu Nowe Horyzonty, jest potencjalnie największym przebojem kasowym Best Film od dawna (o ile nam kina otworzą), a wielu wymienia go jako głównego faworyta do Oscara dla filmu Międzynarodowego. Postanowiłem pobawić się w połącznie weryfikatora fake newsów, i Nostradamusa, i w poniższej recenzji wytłumaczy wam czemu ten film nie … Czytaj dalejKaczka dziennikarska – recenzja filmu „Na rauszu” – NH/AFF

Dwa i jeden – recenzja filmu „Surogatka” – NH/AFF

16 listopada 202016 listopada 2020 przez Paweł Tesznar

W czasie, gdy w Polsce podejmowane są przez rządzących próby coraz większego ograniczania tzw. praw reprodukcyjnych, co wywołuje ostry sprzeciw społeczny (zwłaszcza wśród ludzi młodych), „Surogatkę” Jeremy’ego Hersha, nagrodzoną w sekcji Spectrum na 11. American Film Festival, ogląda się u nas trochę jak fabułę z innej planety. Na bohaterkę swojego pełnometrażowego debiutu biały, homoseksualny reżyser … Czytaj dalejDwa i jeden – recenzja filmu „Surogatka” – NH/AFF

Nigdy nie będziesz spał sam – recenzja filmu „Dni” – NH/AFF

16 listopada 202016 listopada 2020 przez Dawid Smyk

W filmach tegorocznej edycji festiwalu Nowe Horyzonty niezwykle często zdawały się powracać tematy izolacji, atomizacji społeczeństwa. W kontekście wydarzeń roku 2020, które drastycznie nadszarpnęły istniejące więzi i zakłóciły dotychczasowy rytm życia ludzi na całym świecie, wiele z tych obrazów wybrzmiewa zupełnie inaczej niż zapewne mogłyby w innych warunkach. Są jednak tacy twórcy, którzy na długo … Czytaj dalejNigdy nie będziesz spał sam – recenzja filmu „Dni” – NH/AFF

Saudade – recenzja filmu „Metamorfoza ptaków” – NH/AFF

15 listopada 202015 listopada 2020 przez Maciej Kowalczyk

W międzynarodowym konkursie tegorocznego festiwalu Nowe Horyzonty znaleźć możemy dwanaście filmów. Są w nim owszem wyciszone obrazy, doskonale realizujące założenia nurtu slow cinema czy produkcje poruszające ważne i kontrowersyjne tematy, ba jest nawet cronenbergowski antythriller. Żaden nie może równać się z Metamorfozą ptaków, bowiem tylko dzieło portugalskiej debiutantki prezentuje tak złożoną i kompleksową wizję. Nie … Czytaj dalejSaudade – recenzja filmu „Metamorfoza ptaków” – NH/AFF

Andriej Bilge Jerżanow prezentuje – recenzja filmu „Miedzy śmiercią a śmiercią” – NH/AFF

16 listopada 202014 listopada 2020 przez Marcin Prymas

Stwierdzenie, że Azerbejdżan nie jest filmową potęgą należy raczej do truizmów, szukając w meandrach pamięci i archiwów TVP jakiś tytułów związanych z tą kinematografią możemy w końcu przywołać musical z 1956 „Jak nie tamta, to ta” pokazywany swego czasu w polskiej telewizji. Tym większym sukcesem było zaproszenie w tym roku trzeciego filmu Hitala Bajdarowa „Między … Czytaj dalejAndriej Bilge Jerżanow prezentuje – recenzja filmu „Miedzy śmiercią a śmiercią” – NH/AFF

Na los szczęścia, Gundo! – recenzja filmu „Gunda” – NH/AFF

15 listopada 202014 listopada 2020 przez Jędrzej Sławnikowski

Wśród ogromnej ilości powstających współcześnie dokumentów mających nakłonić odbiorców do refleksji nad spożyciem mięsa i produktów odzwierzęcych trudno znaleźć pozycje naprawdę oryginalne i nieszablonowe. Prezentowana w debiutanckiej edycji berlińskiego konkursu ‘Encounters’, a na Nowych Horyzontach pokazywana w sekcji Oslo / Reykjavik 3, Gunda Wiktora Kossakowskiego stanowi dla tej tematyki powiew artystycznej świeżości. Seans Gundy to, … Czytaj dalejNa los szczęścia, Gundo! – recenzja filmu „Gunda” – NH/AFF

Po nas choćby potop – recenzja filmu „To nie pogrzeb, to zmartwychwstanie” – NH/AFF

13 listopada 202013 listopada 2020 przez Maciej Kowalczyk

To nie pogrzeb, to zmartwychwstanie z maleńkiego i biednego Lesotho, to jedna z rewelacji ostatnich miesięcy (pokazy i nagrody m. in. w Hong Kongu, Rotterdamie, Sundance czy Wenecji). Nie dziwi zatem, że został on kandydatem oscarowym afrykańskiego państwa – zresztą pierwszym w historii. Obecnie produkcja walczy o Grand Prix w Konkursie Nowych Horyzontów. Film odnosi … Czytaj dalejPo nas choćby potop – recenzja filmu „To nie pogrzeb, to zmartwychwstanie” – NH/AFF

Chleba i igrzysk – recenzja filmu „Noc królów” – NH/AFF

28 grudnia 202012 listopada 2020 przez Marcin Prymas

Więzienie to miejsce od zawsze fascynujące wszelkich filmowców. Rządząca się własnymi zasadami, odcięta od reszty świata kraina, stanowiąca w założeniach swoisty czyściec, w wielu dziełach na przestrzeni lat przybierała różne formy. Można było w nim znaleźć porozumienie i elementarny humanizm, jak w „Pocałunku kobiety pająka”, przyjaźń w „Skazanych na Shawshank”, piekło na Ziemi w „Midnight … Czytaj dalejChleba i igrzysk – recenzja filmu „Noc królów” – NH/AFF

Symulacja – recenzja filmu „Niepamięć” – NH/AFF

12 listopada 202012 listopada 2020 przez Marcin Prymas

Ludzkość od zawsze zadaje sobie pytanie o istotę życia. Od przemyśleń niemieckich filozofów, przez eksperymenty lekarzy lat 30. i 40. po współczesne kino arthousowe, odpowiedź ta nam wciąż umyka. O tej niemożliwości wydestylowania esencji życia ludzkiego opowiada w swojej debiutanckiej „Niepamięci” Christos Nikou. Jak to często bywa ze współczesnym kinem greckim rzecz się dzieje w … Czytaj dalejSymulacja – recenzja filmu „Niepamięć” – NH/AFF

Wehikuł czasu – recenzja filmu „Opowieści z kasztanowego lasu” – NH/AFF

11 listopada 202011 listopada 2020 przez Maciej Kowalczyk

Niedawno wybrane kandydatem do Oscara niewielkiej Słowenii Opowieści z kasztanowego lasu dostały się także do konkursu głównego Nowych Horyzontów. Film debiutanta Gregora Božiča był zresztą pokazywany już na kilku festiwalach, wszędzie wzbudzając uznanie. Jest to niezbyt popularna praktyka wśród młodych reżyserów, aby swoje pierwsze dzieło poświęcić w zupełności światu, który rozpadł się kilkadziesiąt lat przed … Czytaj dalejWehikuł czasu – recenzja filmu „Opowieści z kasztanowego lasu” – NH/AFF

Skradziona baza – recenzja filmu „Ostatni out” – NH/AFF

16 listopada 202011 listopada 2020 przez Marcin Grudziąż

Ścieżka kariery zawodowego sportowca jest jedną z najbardziej kapryśnych, na jaką może zdecydować się młody człowiek. Marzenia i oczekiwania dzieci pobudzane są przez gwiazdorów z milionowymi kontraktami, jednak rzeczywistość często przynosi brutalną weryfikację. Michael Gassert i Sami Khan postanowili pokazać nam z bliska historię trzech młodych mężczyzn, pragnących podpisać zawodowe kontrakty w MLB – najlepszej … Czytaj dalejSkradziona baza – recenzja filmu „Ostatni out” – NH/AFF

Też jestem czyjąś córką – recenzja filmu „Rose gra Julie” – NH/AFF

10 listopada 202010 listopada 2020 przez Anna Strupiechowska

Historie o ludziach zagubionych w życiu, oderwanych od korzeni, niepewnych swojego miejsca powstają od zawsze. Pytanie zadane na samym początku brzmi: kim są tak naprawdę? Temat odkrywania tożsamości przewija się również w Rose gra Julie, najnowszym filmie małżeństwa, Joe Lawlora i Christine Molloy, znanego szerzej pod pseudonimem Desperate Optimists. Wszystko sprowadza się do nadania kierunku … Czytaj dalejTeż jestem czyjąś córką – recenzja filmu „Rose gra Julie” – NH/AFF

Życie imigranta jest trucizną – recenzja filmu „Vitalina Varela” – NH/AFF

9 listopada 20209 listopada 2020 przez Maciej Kowalczyk

Filmy Pedra Costy nigdy nie były w pełni fabularne, zawsze po kolana, a może i po pas zanurzone były w rzeczywistości zastanej. Ten paradokumentalny rys objawia się w każdym jego dziele (może oprócz Krwi i Domu z lawy). Prawdziwe losy aktorów (głównie naturszczyków) odbijają się nierzadko w tym co proponuje Portugalczyk na ekranie. W rozdzierającym … Czytaj dalejŻycie imigranta jest trucizną – recenzja filmu „Vitalina Varela” – NH/AFF

Mam 20 lat – recenzja filmu „Shiva Baby” – NH/AFF

2 kwietnia 20218 listopada 2020 przez Marcin Prymas

Masz dwadzieścia parę lat, studia niby się zbliżają do końca, ale wciąż jakoś papierku w ręku brak. Tak zresztą jak jakiejkolwiek pracy, w końcu chcesz uniknąć losu korposzczura. Każde spotkanie rodzinne to stres pytań, o życie prywatne, zawodowe plany, postępy na uczelni, porównań ze święcącą sukcesy równolatką. Gdy jednak na takiej imprezie pojawia się nie … Czytaj dalejMam 20 lat – recenzja filmu „Shiva Baby” – NH/AFF

El ángel exterminador – recenzja filmu „Nowy porządek” – NH/AFF

9 listopada 20208 listopada 2020 przez Marcin Prymas

Rok 2020, pandemia uderza w setki milionów ludzi, do czerwca tego samego roku 10 (!) najbogatszych osób w USA wzbogaca się o ponad 340 miliardów dolarów. Różnice majątkowe się na świecie pogłębiają w zastraszającym tempie, wciąż coraz więcej ludzi ginie z głodu, a jednocześnie coraz więcej żywności jest wyrzucane. Wzrastające nierówności społeczne powodują wzrastające napięcia … Czytaj dalejEl ángel exterminador – recenzja filmu „Nowy porządek” – NH/AFF

Dzieci Neo – recenzja filmu „Bestio, bestio” – NH/AFF

16 listopada 20207 listopada 2020 przez Marcin Prymas

Internet, jego wszechwładza, jego skłonność do zamykania nas w bańkach informacyjnych i agora jaką daje wszelkim ekstremistom nie tylko przeraża nas, ale także aktywnie szkodzi pozwalając się rozwinąć środowiskom takim jak Q-Anon czy Konfederacja. Niebezpieczeństwo połączenia wrażliwego umysłu z siecią mogliśmy zobaczyć niedawno w „Sali Samobójców. Hejterze” Jana Komasy, a teraz w „Bestio, bestio,” pokazywanym … Czytaj dalejDzieci Neo – recenzja filmu „Bestio, bestio” – NH/AFF

Raj utracony – recenzja filmu „Eden” – NF / AFF

6 listopada 20206 listopada 2020 przez Marcin Prymas

W tym miejscu pierwotnie miał się znaleźć opis lockdownu, sytuacji gdy wielu ludzi może pracować, uczyć się i pojechać na festiwalowy urlop, a to wszystko nie wychodząc tygodniami z domu. No ale w tym momencie opisywanie tego byłoby banałem. Dość powiedzieć, że codzienne zmagania Ewy, głównej bohaterki „Edenu” z Konkursu tegorocznego festiwalu Nowe Horyzonty nagle … Czytaj dalejRaj utracony – recenzja filmu „Eden” – NF / AFF

Niebiańska plaża – recenzja filmu „Krabi, 2562” – NH/AFF

6 listopada 20206 listopada 2020 przez Maciej Kowalczyk

Na połączonych Nowych Horyzontach i American Film Festival czeka całe mnóstwo wartych uwagi czy wręcz znakomitych filmów. Sporo z hitów ma już dystrybutorów i trafi w końcu do kin. Inną kategorią są jednak pozycje z programu, które z uwagi na swój artystyczny charakter czy poruszaną tematykę skazane są na obieg festiwalowy lub miejsce w bibliotece … Czytaj dalejNiebiańska plaża – recenzja filmu „Krabi, 2562” – NH/AFF

Św. Matylda od Siedmiu Boleści – recenzja filmu „Saint Maud”

5 listopada 20205 listopada 2020 przez Paweł Tesznar

Studio A24 znowu to zrobiło! Horror straszący „wystylizowanym umiejętnie nastrojem, budzącym naturalny lęk a jednocześnie głęboką refleksję poszerzoną o analizę współczesności” – jak to określił Waldemar Węgrzyn w niedawno opublikowanym na naszych łamach tekście o produkcjach tej wytwórni. Saint Maud to pełnometrażowy debiut brytyjskiej reżyserki Rose Glass. Opowiada historię tytułowej Maud (Morfydd Clark), która obejmuje … Czytaj dalejŚw. Matylda od Siedmiu Boleści – recenzja filmu „Saint Maud”

Cały świat patrzy – recenzja filmu „Proces Siódemki z Chicago”

28 stycznia 20214 listopada 2020 przez Ania Wieczorek

Abbie Hoffman, Jerry Rubin, David Dellinger, Tom Hayden, Rennie Davis, John Froines, oraz Lee Weiner – to imiona i nazwiska ludzi odpowiedzialnych za protesty przeciw wojnie w Wietnamie podczas Krajowej Konwencji Demokratycznej mającej miejsce w 1968 roku w Chicago. To ich historie opowiada Proces Siódemki z Chicago. Aktywistom został postawiony zarzut zmowy i wszczynania buntu, … Czytaj dalejCały świat patrzy – recenzja filmu „Proces Siódemki z Chicago”

Love is Strange – recenzja filmu „DAU. Natasza”

26 października 202026 października 2020 przez Marcin Prymas

Legendy o projekcie DAU krążyły po światku filmowym od lat. Monumentalna, imponująca, ale i kuriozalna inicjatywa zamknięcia aktorów na trzy lata na największym planie filmowym w Europie: 12 000 metrów kwadratowych odwzorowanego 1:1 radzieckiego instytutu naukowego, 700 godzin, w dużej mierze improwizowanego materiału filmowego, 14 filmów pełnometrażowych, dwa seriale i milion projektów pobocznych. Te wszystkie … Czytaj dalejLove is Strange – recenzja filmu „DAU. Natasza”

Piekło codzienności – recenzja filmu „Asystentka” – Tofifest

28 października 202025 października 2020 przez Dawid Smyk

Ze wszystkich tytułów z tegorocznego, niezwykle zróżnicowanego programu festiwalu Tofifest, żaden nie uderzył mnie tak, jak niepozorna perełka Kitty Green (Casting na JonBenét, Ukraine Is Not a Brothel), która została bardzo dobrze przyjęta w zeszłym roku w Telluride i do tej pory krążyła głównie po serwisach VOD. Kto nie widział jeszcze Asystentki już od dziś … Czytaj dalejPiekło codzienności – recenzja filmu „Asystentka” – Tofifest

Społeczny upadek – recenzja filmu „7 powodów do ucieczki (od społeczeństwa)”

25 października 202025 października 2020 przez Ania Wieczorek

W czasach wszechobecnego marazmu, społecznych podziałów i rosnących w siłę chorób cywilizacyjnych Esteve Soler zamiast stworzyć film ku pokrzepieniu serc napisał scenariusz 7 powodów do ucieczki (od społeczeństwa). Hiszpan będący dramatopisarzem, choć ostatnimi laty szukający swojego miejsca w kinie (np. za sprawą krótkometrażówki „Interior. Familia.”), wraz z Gerardem Quinto wyreżyserował tę czarną komedię. 7 powodów … Czytaj dalejSpołeczny upadek – recenzja filmu „7 powodów do ucieczki (od społeczeństwa)”

Stromy stok – recenzja filmu „Slalom” – Tofifest

25 października 202025 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Debiut Charlène Favier – Slalom – został wybrany do selekcji festiwalu w Cannes. Sama impreza, jak wiemy, nie odbyła się z przyczyn pandemicznych, ale na innych festiwalach film mógł startować pod tym szyldem. Francuska reżyserka przygląda się w swoim dziele trudom związanym z osiągnięciem sukcesu sportowego. Nie unika też w tym kontekście coraz częściej wychodzących … Czytaj dalejStromy stok – recenzja filmu „Slalom” – Tofifest

Niebo obiecane – recenzja filmu „Polot”

25 października 202024 października 2020 przez Łukasz Baran

Pierwszy raz stykam się z twórczością Michała Wnuka. Na swoim koncie ma dotąd jeden dokument (Agfa 1939. Podróż w czasy wojny) jeden krótki metraż (Co mówią lekarze) i serial M jak miłość. Sam tytuł debiutu długometrażowego jest dość wyzywający. Jest bowiem pokusa by odnieść go także do samego twórcy: czy miał polot? Takie pytanie być … Czytaj dalejNiebo obiecane – recenzja filmu „Polot”

Dwa światy – recenzja filmu „Honey Cigar” – Tofifest

23 października 202022 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Honey Cigar to reżyserski debiut Francuzki algierskiego pochodzenia Kamiry Aïnouz. Niechybnie wiele osób będzie regularnie myliło ją z urodzonym co prawda w Brazylii, ale legitymizującym się także przodkami z Algierii, Karimem Aïnouzem, autorem Niewidocznego życia sióstr Gusmao. Do tej pory twórczyni miała niewielką styczność z planami filmowymi, pracując tylko raz przy scenariuszu do angielskojęzycznego remake’u … Czytaj dalejDwa światy – recenzja filmu „Honey Cigar” – Tofifest

Kobiecy tandem – recenzja filmu „My dwie”

22 października 202022 października 2020 przez Ania Wieczorek

W swoim pełnometrażowym debiucie My dwie, Filippo Meneghetti, bierze na warsztat temat w kinie nieśmiertelny – miłość. Ale czy ma do powiedzenia coś nowego w tym aspekcie? Tytuł ten nieśmiało przebija się na międzynarodowych festiwalach – FEST w Belgradzie, ukraińskim MOLODIST, Dublinie, Stambule, Filadelfii. Także w Polsce został zauważony za sprawą nominacji w konkursie debiutów … Czytaj dalejKobiecy tandem – recenzja filmu „My dwie”

Manifesto – recenzja filmu „Numery” – Ukraina FF

22 października 202022 października 2020 przez Marcin Prymas

Oleg Sencow debiutował w kinie swoim Graczem na festiwalu w Rotterdamie w 2011 roku. Zdobył wtedy pewną uwagę zgarniając kilka wyróżnień na najważniejszym ukraińskim festiwalu, w Odessie, jednak prawdziwą uwagę świata zyskał, gdy w 2014 roku został aresztowany przez rosyjskie władze za działalność polityczną na Krymie i osadzony w łagrze. Po wielu interwencjach światowych organizacji … Czytaj dalejManifesto – recenzja filmu „Numery” – Ukraina FF

Milczenie Leny – recenzja filmu „Sole” – Tofifest

21 października 202021 października 2020 przez Dawid Smyk

Dostrzeżona w zeszłym roku w weneckim konkursie Horyzonty (nagrody Lanterna Magica i Włoskiej Federacji Klubów Filmowych), świetnie rokująca w konkursie głównym trwającego właśnie Tofifest Film Festival, w końcu nominowana także do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii odkrycie roku – Sole wyrasta na czarnego konia kina niezależnego w tym wyjątkowo chaotycznym i nietypowym sezonie festiwalowym. Włosko-polska … Czytaj dalejMilczenie Leny – recenzja filmu „Sole” – Tofifest

Widok z okna na pierwszym piętrze – recenzja filmu „Drodzy Towarzysze!” – WFF

20 grudnia 202021 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Filmem zakończenia Warszawskiego Festiwalu Filmowego wybrano najnowsze dzieło Andrieja Konczałowskiego, Drodzy Towarzysze!. Wcześniej produkcja startowała w konkursie głównym w Wenecji i otrzymała tam Nagrodę Specjalną Jury. Tym razem rosyjski mistrz opowiada o jednym z tragicznych epizodów z dziejów Związku Radzieckiego, czyli strajku robotników i jego krwawej pacyfikacji w Nowoczerkasku w czerwcu 1962 roku (w tym … Czytaj dalejWidok z okna na pierwszym piętrze – recenzja filmu „Drodzy Towarzysze!” – WFF

To dobry chłopak był – recenzja filmu „18 kiloherców” – WFF

21 października 202020 października 2020 przez Marcin Grudziąż

Stwierdzenie, że kazachska kinematografia nie należy do najpopularniejszych, jest wyjątkowo łagodnym określeniem jej obecnego statusu. Ten niepodległy od niemal 30 lat kraj tylko raz otrzymał nominację do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny (Czyngis-chan w 2008 roku), a tamtejsze produkcje rzadko kiedy doczekują się szerokodostępnych premier na rynkach takich jak polski. Całe szczęście naprzeciw potrzeb entuzjastów … Czytaj dalejTo dobry chłopak był – recenzja filmu „18 kiloherców” – WFF

Krew na betonie – recenzja filmu „Shorta” – WFF

17 października 202017 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Shorta to debiut pełnometrażowy duetu Anders Ølholm – Frederik Louis Hviid. Film miał premierę już na Międzynarodowym Tygodniu Krytyków podczas festiwalu w Wenecji, a obecnie jest pokazywany w ramach Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Mimo niewielkiego doświadczenia, Duńczykom udało się stworzyć mięsiste kino policyjne. Zapewniając rozrywkę nie umykają przed niewygodnymi tematami trawiącymi współczesną, zachodnią Europę, takich jak … Czytaj dalejKrew na betonie – recenzja filmu „Shorta” – WFF

Sumy-terminatory – recenzja filmu „Spirala” – WFF

16 października 202016 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Konkurs debiutów i drugich dzieł Warszawskiego Festiwalu Filmowego to szczególnie ryzykowna sekcja. Początkujący twórcy miewają czasem predylekcję do wykładania swoich racji zbyt topornie albo wręcz przeciwnie, szukania eksperymentu lub dociskania pedału gazu i popadania w ekstremę. Innym przypadkiem jest jednak Spirala, debiut Cecílii Felméri. Młoda reżyserka pochodzenia węgierskiego urodzona w Kluż-Napoka w sercu rumuńskiej Transylwanii, … Czytaj dalejSumy-terminatory – recenzja filmu „Spirala” – WFF

Psychoterapia to nie wstyd – receznja filmu „Wygnanie” – WFF

22 października 202014 października 2020 przez Marcin Prymas

Nurt poznawczo-behawioralny jest prawdopodobnie aktualnie dominującym w światowej psychologii. W czasach gdy coraz więcej osób nie radzi sobie z problemami i otaczającą je codziennością, nie rozumie świata i ludzi, psychologowie tego nurtu starają się „oczyścić ich okulary” poprzez wskazanie i wyplenienie błędów poznawczych. Tegoroczny kosowski kandydat do Oscara – „Wygnanie”, który był pokazywany w ramach … Czytaj dalejPsychoterapia to nie wstyd – receznja filmu „Wygnanie” – WFF

Zagraj to jeszcze raz, Allison – recenzja filmu „Czarny niedźwiedź”– WFF

14 października 202014 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Lawrence’a Michaela Levine’a wraz z żoną Sophią Takal zalicza się do czołowych twórców mumblecore’u. Oboje piszą, reżyserują i grają w swoich filmach. Czarny niedźwiedź pokazywany w Sundance i na Warszawskim Festiwalu Filmowym to ich dwunasta współpraca, Levine stanął za kamerą i napisał scenariusz, Takal odpowiadała zaś za produkcję. Twórców interesuje przede wszystkim natura tworzenia historii, … Czytaj dalejZagraj to jeszcze raz, Allison – recenzja filmu „Czarny niedźwiedź”– WFF

Zabawa w chowanego – recenzja filmu „Duże chłopaki nie płaczą” – WFF

14 października 202013 października 2020 przez Marcin Grudziąż

Paul Connoly bez cienia przesady przeszedł w dzieciństwie przez piekło. Był jednym z wychowanków domu dziecka im. św.. Leonarda w Hornchurch, gdzie opiekunowie prześladowali wychowanków psychicznie i fizycznie, włącznie z wykorzystywaniem ich seksualnie. Sprawa ta była swego czasu bardzo głośna na Wyspach Brytyjskich, a autobiograficzna powieść Paula opisująca doświadczenia z jego młodości stała się bestsellerem. … Czytaj dalejZabawa w chowanego – recenzja filmu „Duże chłopaki nie płaczą” – WFF

Miałem sen – recenzja filmu „Człowiek z zajęczymi uszami” – WFF

12 października 202012 października 2020 przez Marcin Prymas

Kino nie zawsze musi nas otwierać na nowe doznania, rozszerzać nasze poznanie, uświadamiać nas o nieuświadomionym. Często po prostu wystarczy, kiedy dobrze składa znane klocki. Na przykład opowiadając o pisarzu w średnim wieku, który nie do końca sobie radzi w grę zwaną życiem, ma rodzinę, która go nienawidzi, młodszą kochankę, chorego psychicznie przyjaciela i kryzys … Czytaj dalejMiałem sen – recenzja filmu „Człowiek z zajęczymi uszami” – WFF

Życie wśród dzikich – recenzja filmu „Shirley” – WFF

12 października 202012 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Nawet jeśli nazwisko Shirley Jackson nic Wam nie mówi i nie czytaliście żadnego z jej ponad dwustu dzieł grozy to pewnie o uszy obił Wam się netflixowy serial Nawiedzony dom na wzgórzu, który powstał na motywach książki Amerykanki. Wcześniej zresztą powieść adoptowali już Robert Wise (1963) i Jan De Bont (1999). Za sprawą pokazywanej w … Czytaj dalejŻycie wśród dzikich – recenzja filmu „Shirley” – WFF

Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o seksie, ale baliście się zapytać – recenzja filmu „Mia pragnie zemsty” – WFF

11 października 202011 października 2020 przez Marcin Prymas

Mumblecore to typowo amerykański podgatunek kina niezależnego, który wyrósł na łonie festiwalu SXSW. Twórcy tacy jak bracia Duplass, Andrew Bujalski, czy Alexandre Lehmann, korzystając ze wzorców europejskiego arthouse’u, na czele z duńską Dogmą ’95 stworzyli w tamtejszym kinie niezależnym wyjątkowy rodzaj improwizowanej obyczajówki. Następnie ten nurt zaczął powoli przeciekać do Europy, a jednym z jego … Czytaj dalejWszystko, co chcielibyście wiedzieć o seksie, ale baliście się zapytać – recenzja filmu „Mia pragnie zemsty” – WFF

Pogranicze dobrego smaku – recenzja filmu „Magnezja” – WFF

14 października 202011 października 2020 przez Marcin Grudziąż

Polski przedstawiciel w międzynarodowym konkursie Warszawskiego Festiwalu Filmowego stał się dla widzów pewnikiem takim jak śmierć i podatki. Nie ma w tym nic dziwnego, premiery rodzimych twórców zawsze przyciągają pełne sale widzów, a spotkania z powszechnie znanymi artystami, towarzyszące pokazom dla wielu stanowią atrakcję większą niż sama projekcja. Jednak zdarzają się przypadki, kiedy dobór repertuaru … Czytaj dalejPogranicze dobrego smaku – recenzja filmu „Magnezja” – WFF

Płytki grób – recenzja filmu „Post Mortem” – WFF

11 października 202010 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Péter Bergendy jest dyplomowanym psychologiem, a pracę magisterską pisał na temat oddziaływania horroru na widzów. Nie dziwota, że w końcu zabrał się za ten gatunek, używając w praktyce zdobytą wiedzę teoretyczną. W kinie zaczynał od komedii romantycznej (Stop Mom Teresa!), ale największe sukcesy zawdzięcza osadzonym w latach 50. ubiegłego stulecia kryminałom (Egzamin i telewizyjny Sejf). … Czytaj dalejPłytki grób – recenzja filmu „Post Mortem” – WFF

Ambiwalencja – recenzja filmu „Szarlatan”

24 października 20207 października 2020 przez Marcin Prymas

Znachorstwo to jedno ze wzbudzających największą ambiwalencje zajęć. Z jednej strony ludowa mądrość i ziołolecznictwo budzą jakiś inherentny podziw, podskórny szacunek należnym tym, którzy wiedzą coś, co nam nigdy nie będzie dane. Jednocześnie nie sposób pozbyć się z głowy wizji hochsztaplerów w rodzaju Jerzego Zięby czy pseudoreligijnej szarlatanerii nawołującej w centrach miast przez megafony, jak … Czytaj dalejAmbiwalencja – recenzja filmu „Szarlatan”

Obywatel świata – recenzja filmu „Tony Halik”

2 października 20202 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Najnowsze dzieło w dorobku Marcina Borchardta, autora wielce udanego dokumentu Beksińscy. Album wideofoniczny, opowiada, jak łatwo się zorientować już po tytule, o Tonym Haliku. Starsi widzowie oczywiście doskonale znają i z sentymentem wspominają jego programy podróżnicze (m.in. kręcony z Elżbietą Dzikowską Pieprz i wanilia), ale dla młodszych odbiorców zmarły ponad dwie dekady temu dziennikarz jest … Czytaj dalejObywatel świata – recenzja filmu „Tony Halik”

Jeszcze w zielone gramy – recenzja filmu „Nadzieja”

28 września 202028 września 2020 przez Marcin Grudziąż

Ciężko o drugie zjawisko, przedstawiane w kinie w tak skrajnie różne sposoby, jak umieranie. Poetyka horrorów, filmów wojennych czy akcji przyzwyczaiła nas niejako do bezrefleksyjnego, szybkiego odbierania życia, podczas gdy na przeciwnym biegunie znajduje się niebagatelna liczba dramatów, skupiających się na powolnym procesie odchodzenia czy też walki o życie do ostatnich jego chwil. Można wręcz … Czytaj dalejJeszcze w zielone gramy – recenzja filmu „Nadzieja”

Apetyt rośnie w miarę jedzenia – recenzja filmu „Niedosyt”

24 września 202024 września 2020 przez Anna Strupiechowska

W domu ze szkła Hunter ma dostęp do wszelkich zbytków, pod warunkiem, że będzie wizytówką dla majętnej rodziny. Jednak w idealnie wyprofilowanej szybie pojawia się pęknięcie. Delikatna bohaterka filmu „Niedosyt” nauczyła się być taka, jaką chcą ją widzieć inni, ale z zakamarków luksusowych wnętrz powoli wyłania się prawdziwe oblicze protagonistki. Film otwiera scena, w której … Czytaj dalejApetyt rośnie w miarę jedzenia – recenzja filmu „Niedosyt”

Dzikość serca – recenzja filmu „Ema”

19 września 202019 września 2020 przez Marcin Prymas

Zło. Duch. Wolność. Jedność. Amerykanizacja. Sztuka. Elementarne siły, energie przetaczające się przez nasze życie, przez jaźń jednostek zarówno najsłabszych, jak i najpotężniejszych. One od początku wyznaczały rytm kina Pablo Larraína, jednego z najciekawszych współczesnych reżyserów. Dyktatura zderza się z destrukcyjnymi związkami, depresyjna samotność z patologiczną wręcz wspólnotowością. U Larraína nie ma stanów pośrednich, od początku … Czytaj dalejDzikość serca – recenzja filmu „Ema”

TVN – Prawdziwe historie, odc. 8 – recenzja filmu „25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy”

8 grudnia 202017 września 2020 przez Marcin Prymas

Cała polska usłyszała o sprawie Tomka Komendy na początku 2018 roku. W maju tego roku Sąd Najwyższy go uniewinnił, a już 11 września swoją premierę miała książka Grzegorza Głuszaka na ten temat; 9 września 2019 roku rozpoczęły się zdjęcia na planie jej ekranizacji, a teraz we wrześniu 2020 roku film wchodzi na ekrany polskich kin. … Czytaj dalejTVN – Prawdziwe historie, odc. 8 – recenzja filmu „25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy”

Serce wielkiej wody przeszywa mnie swym pulsem – recenzja filmu „Ośmiornica, nauczycielka życia” – Millennium Docs Against Gravity 2020

17 września 202015 września 2020 przez Anna Strupiechowska

Człowiek zanurzający się w chłodnych wodach Atlantyku u wybrzeży Kapsztadu dla stworzeń morskich będzie jak przybysz z innej planety. Dokument Ośmiornica, nauczycielka życia dostępny od niedawna na Netflixie pozwala odkryć, do czego dojdzie, gdy istota ludzka stanie się stałym bywalcem podwodnego lasu wodorostów na rok, ale nie będzie ingerować w cykl życia złożonego ekosystemu. Niezamieszkane … Czytaj dalejSerce wielkiej wody przeszywa mnie swym pulsem – recenzja filmu „Ośmiornica, nauczycielka życia” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Close-up – recenzja filmu „Między nami” – Millennium Docs Against Gravity 2020

26 września 202014 września 2020 przez Ania Wieczorek

Reżyserski debiut Doroty Proby pod tytułem Między nami w ostatnich dniach wygrał nagrodę za najlepszy film polski na ogólnopolskim festiwalu filmów dokumentalnych Millennium Docs Against Gravity. W ciągu niespełna pięćdziesięciu minut spotykamy się z trzema parami pozostającymi w związkach. Znajdują się one w różnych życiowych sytuacjach, mają różne staże związku i wizje, jak powinien on … Czytaj dalejClose-up – recenzja filmu „Między nami” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Nie słuchałem potrzeb widzów, to był błąd! – recenzja filmu „Mulan”

13 września 202013 września 2020 przez Marcin Grudziąż

W ostatnich latach zestawienia najbardziej kasowych produkcji pękają w szwach od sequeli, remake’ów i filmów z rozbudowanych, dobrze znanych widzom uniwersów. Kreująca ten trend wytwórnia Disneya utwierdza się w przekonaniu o słuszności tej drogi z każdym kolejnym sprawozdaniem finansowym, tym razem jednak postanowili pójść o krok dalej, ponownie ekranizując legendę o Mulan, co czyniło produkt … Czytaj dalejNie słuchałem potrzeb widzów, to był błąd! – recenzja filmu „Mulan”

Źródło – recenzja filmu „Skandal. Ewenement Molesty” – Millennium Docs Against Gravity 2020

12 września 202011 września 2020 przez Marcin Prymas

Rap jest w tym momencie niewątpliwie najpopularniejszym gatunkiem muzycznym w Polsce. W 2019 roku Taco Hemingway (wspólnie z Dawidem Podsiadło) stał się pierwszym krajowym artystą, który zapełnił cały Stadion Narodowy, co nie udało się m.in. Rihannie czy Madonnie. Wśród 20 najlepiej sprzedających się w Polsce płyt minionego roku aż 11 należało do tego gatunku. Jak … Czytaj dalejŹródło – recenzja filmu „Skandal. Ewenement Molesty” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Portret podwójny – recenzja filmu „Malarka i złodziej” – Millennium Docs Against Gravity 2020

11 września 202011 września 2020 przez Dawid Smyk

Rzecz dzieje się w Norwegii, czyli kraju trochę kulturowo egzotycznym, ale też takim, w którym z każdym ekspedientem na prowincji dogadasz się płynną angielszczyzną. Pewien wprawiony ćpun jednej nocy kradnie na nieświadomce dwa obrazy z galerii, i nawet nie pamięta, gdzie schował. I wierzcie lub nie, ale autorka obrazów, Czeszka, zaprzyjaźnia się z tym narkomanem … Czytaj dalejPortret podwójny – recenzja filmu „Malarka i złodziej” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Spotkania na krańcach świata – recenzja filmu „Nomada. Na tropie Bruce’a Chatwina” – Millennium Docs Against Gravity 2020

10 września 202010 września 2020 przez Maciej Kowalczyk

Werner Herzog do swej pokaźnej filmowej gabloty dołącza nowy eksponat. Tym razem snuta przez niego opowieść jest obrazem wyjątkowo osobistym, traktuje bowiem o zmarłym w 1989 roku przyjacielu niemieckiego reżysera. Autor Grizzly Mana w dokumentalnej formule przedstawia dorobek Bruce’a Chatwina, brytyjskiego pisarza, podróżnika, znawcy sztuki, gawędziarza, człowieka napędzanego potrzebą wiecznej wędrówki i odkrywania mistycznych tajemnic … Czytaj dalejSpotkania na krańcach świata – recenzja filmu „Nomada. Na tropie Bruce’a Chatwina” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Ulubiony film twojego wuja z SLD – recenzja filmu „Na horyzoncie morze jest błękitne” – Millennium Docs Against Gravity 2020

8 września 20208 września 2020 przez Marcin Prymas

Propaganda to nie jest łatwy gatunek, wszyscy, którzy w ostatnich latach mierzyli się z polskim kinem patriotycznym tudzież politycznym doświadczyli tego na własnej skórze. Jednocześnie jest to typ kina, który upodobało sobie wielu wybitnych artystów, jak chociażby Oliver Stone, Sergiej Eisenstein, czy Joris Ivens. Z prorządowych sympatii, często wyrażanych w swoich produkcjach znany także jest … Czytaj dalejUlubiony film twojego wuja z SLD – recenzja filmu „Na horyzoncie morze jest błękitne” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Żyje się tylko dwa razy – recenzja filmu „Tenet”

1 września 202031 sierpnia 2020 przez Dawid Smyk

O twórczości Christophera Nolana różnie się zwykło mówić. Naprzeciw bezkrytycznie zachwyconych jego rozbuchanymi widowiskami, zawsze stoją mniej lub bardziej radykalni sceptycy, zarzucający mu brak wyobraźni i inne scenariopisarskie słabostki, szczególnie w kwestii pisania ciekawych bohaterów, którzy rozmawiają inaczej niż wielkimi literami przy każdym słowie. Choć osobiście zawsze idę na filmy Brytyjczyka z nadzieją, to konsekwentnie, … Czytaj dalejŻyje się tylko dwa razy – recenzja filmu „Tenet”

Katapulta w mojej głowie – recenzja filmu „Dolina Bogów”

28 sierpnia 202028 sierpnia 2020 przez Wojciech Koczułap

Niepowtarzalna i nieprzewidywalna twórczość Lecha Majewskiego wymaga od odbiorcy zarówno zaufania, jak i krytycznej podejrzliwości. Odrębny i samotny człowiek renesansu, kapryśny erudyta obdarzony wyobraźnią zdolną kreować światy i nasycać je symbolami, nie zawsze potrafi tę wizję przekształcić w dobre kino. W zasadzie każdy kolejny film Majewskiego to zagadka. Najnowsze dokonanie polskiego artysty w przewrotnej pandemicznej … Czytaj dalejKatapulta w mojej głowie – recenzja filmu „Dolina Bogów”

Czarny korzeń, kruchy ród – recenzja filmu „Złotokap”

25 sierpnia 202024 sierpnia 2020 przez Wojciech Koczułap

Unnar jest synkiem mamusi. Kieszonkowe, wspólne obiadki, coroczny wypoczynek na Costa del Sol. Unnar się zakochał. Burza kasztanowych włosów, sarnie oczy i pokłady empatii zdolne stopić lodowiec. Problem w tym, że Unnar ma 39 lat, a jego wybranka to Polka podcierająca tyłki starcom. Mamusia nie jest zachwycona. A na dodatek ministerstwo chce wyciąć jej ukochane … Czytaj dalejCzarny korzeń, kruchy ród – recenzja filmu „Złotokap”

Ocalić od zapomnienia – recenzja filmu „Bądź sobą, czyli nieopowiedziana historia Alice Guy-Blaché”

20 sierpnia 202020 sierpnia 2020 przez Marcin Grudziąż

Kino jest jedną z najmłodszych gałęzi sztuki, istniejącą od przełomu XIX i XX wieku, czyli już w czasach powszechnie wydawanych gazet codziennych, jego początki są udokumentowane nadzwyczaj dobrze. Mimo to historia pierwszych, prezentowanych widzom ruchomych obrazów, miewała wiele białych kart, które dzięki pracy historyków kina, zapisane zostały dopiero po latach. Przykładem tego może być kariera … Czytaj dalejOcalić od zapomnienia – recenzja filmu „Bądź sobą, czyli nieopowiedziana historia Alice Guy-Blaché”

Cały ten kraj potrzebuje psychologa – recenzja filmu „Arab Blues”

12 sierpnia 202012 sierpnia 2020 przez Marcin Grudziąż

Nawet wśród wytrawnych kinofili, ciężko spotkać osoby znające dogłębnie afrykańskie kino. Nie ma w tym nic dziwnego, biorąc pod uwagę dostępność tych produkcji oraz to, jak niewiele filmów powstaje tam, w porównaniu do innych kontynentów. Tym bardziej cieszy fakt, że Gutek Film wprowadza do naszych kin dzieło Manele Labidi – Arab Blues, którego fabuła toczy … Czytaj dalejCały ten kraj potrzebuje psychologa – recenzja filmu „Arab Blues”

Eskapizm – recenzja filmu „Nie tak miało być”

4 sierpnia 20204 sierpnia 2020 przez Ania Wieczorek

Amanda Kernell to szwedzka reżyserka o lapońskich (Sámi) korzeniach. Jej poprzedni film Krew Saamów, traktujący właśnie o plemionach z Laponii odbił się szerokim echem na festiwalach europejskich i światowych. Po zdobyciu wielu nagród i nominacji, reżyserka powraca na srebrny ekran za sprawą Nie tak miało być. Główną bohaterką Nie tak miało być jest Alice (w … Czytaj dalejEskapizm – recenzja filmu „Nie tak miało być”

Autoportret kinomana – recenzja filmu „Liberté”

24 sierpnia 20201 sierpnia 2020 przez Marcin Prymas

Albert Serra splunął na widzów. Nie żeby zdarzyło mu się to po raz pierwszy, zawsze miał słabość do ekskrementów (Historia mojej śmierci), ulatywania życia (Śmierć Ludwika XIV) i testowania cierpliwości odbiorców (Śpiew ptaków). Prawdopodobnie jednak nigdy wcześniej nie połączył on tych wszystkich fetyszy w tak niestrawną, a przy tym przekonywającą intelektualnie breję, jaką jest Liberté. … Czytaj dalejAutoportret kinomana – recenzja filmu „Liberté”

Sprawcza siła tajemnicy – recenzja filmu „Obraz pożądania”

27 lipca 202027 lipca 2020 przez Ania Wieczorek

Sztuka rządzi się swoimi prawami. Ludzie zajmujący się nią hobbistycznie i zawodowo mają przyzwolenie na bycie ekscentrykami. Nikt nie burzy się na widok braku manier czy używek, bowiem są to sprawy przyziemne, którymi ludzie sztuki nie zaprzątają sobie głowy. Właśnie takie persony portretuje Obraz pożądania. Filmowa adaptacja powieści Herezja oranżu palonego Charlesa Willeforda wyreżyserowana przez … Czytaj dalejSprawcza siła tajemnicy – recenzja filmu „Obraz pożądania”

Podróż z bagażem podręcznym – recenzja filmu „xABo: Ksiądz Boniecki”

20 lipca 202020 lipca 2020 przez Paweł Tesznar

W pierwszych ujęciach filmu „xABo: Ksiądz Boniecki” widzimy naszego bohatera na dworcu. Za chwilę jego charakterystyczna przygarbiona postać z torbą na ramieniu i laską w ręce wsiądzie do pociągu. W trakcie seansu będziemy towarzyszyć ks. Adamowi Bonieckiemu jeszcze w wielu podróżach. Kursuje on bowiem nieustannie między Krakowem, gdzie wciąż pracuje w redakcji „Tygodnika Powszechnego” a … Czytaj dalejPodróż z bagażem podręcznym – recenzja filmu „xABo: Ksiądz Boniecki”

Kuchenne rewolucje – recenzja filmu „#tuiteraz”

16 lipca 202016 lipca 2020 przez Marcin Grudziąż