Recenzje - Pełna Sala

Wybuchowa para – recenzja filmu „Wulkan miłości” – MDAG

19 maja 202219 maja 2022 przez Maciej Kowalczyk

Na Millennium Docs Against Gravity nigdy nie brakuje uwielbianych przez publiczność dokumentów. Czasem od pierwszych dni festiwalu wiadomo, że jakiś film wejdzie do grona szlagierów danej edycji, a sale kinowe będą wypełnione po brzegi. Takim swoistym crowdpleaserem, który widzowie kochają bezwarunkowo, okazał się Wulkan miłości. Bohaterami pokazywanego wcześniej w Sundance filmu Sary Dosy są Katia … Czytaj dalejWybuchowa para – recenzja filmu „Wulkan miłości” – MDAG

Ostatnie tango – recenzja filmu „Krowa” – MDAG

18 maja 202217 maja 2022 przez Maciej Kowalczyk

W konkursie głównym Millennium Docs Against Gravity startuje w tym roku dwanaście produkcji, a jedną z najgłośniejszych jest Krowa, uznanej brytyjskiej reżyserki Andrei Arnold. Autorka American Honey do współpracy nad tym realizowanym kilka lat projektem, z uwagi na niedostępność swego stałego operatora Robbiego Ryana, zaprosiła polską autorkę zdjęć Magdalenę Kowalczyk (współpracowała m.in. z Marcelem Łozińskim), … Czytaj dalejOstatnie tango – recenzja filmu „Krowa” – MDAG

Dawid i Goliat – recenzja filmu „Terytorium” – MDAG

17 maja 202216 maja 2022 przez Agnieszka Pilacińska

Nie bez przyczyny na film otwierający dziewiętnastą edycję Festiwalu Millennium DOCS Against Gravity wybrano Terytorium debiutującego pełnym metrażem Alexa Pritza, współprodukowane przez Darrena Aronofsky’ego. Tytuł idealnie wpisuje się w motto tegorocznej odsłony wydarzenia: „Rethink Everything”. Jak podkreślili organizatorzy oraz twórcy podczas uroczystej gali, świat w obliczu dwóch kataklizmów: trwającej ponad dwa lata pandemii oraz agresji … Czytaj dalejDawid i Goliat – recenzja filmu „Terytorium” – MDAG

Serce z czułości – recenzja filmu „Beautiful beings”

14 maja 202214 maja 2022 przez Agnieszka Pilacińska

Kiedy w 2016 roku Guðmundur Arnar Guðmundsson pojawił się na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji ze swoim fabularnym debiutem Serce z kamienia [NASZA RECENZJA], laureatem nagrody Queer Lion, stał się zapowiedzią estetycznej wrażliwości, której nazwiska należy wypatrywać na największych festiwalach. Na tegorocznym Berlinale zaprezentował swój kolejny obraz, Beautiful Beings, zdobywając Nagrodę Specjalną Label Europa Cinemas … Czytaj dalejSerce z czułości – recenzja filmu „Beautiful beings”

All eyes on me – recenzja filmu „Spree”

17 maja 202212 maja 2022 przez Agnieszka Pilacińska

„Jeśli nie dokumentujesz swojego życia, nie istniejesz” – mówi do nas główny bohater Spree, filmu Jewgienija Kotliarenki i w odniesieniu do dzisiejszych czasów, trudno nie przyznać mu racji. W końcu niemal wszyscy jesteśmy częścią socialmediowej machiny – codziennie oddajmy się rytuałowi „like, share, follow”, czy to z przyczyn zawodowych, czy prywatnych. Internet jako medium otworzył … Czytaj dalejAll eyes on me – recenzja filmu „Spree”

Hell’s Kitchen – recenzja filmu „Punkt wrzenia”

17 maja 20229 maja 2022 przez Agnieszka Pilacińska

Punkt wrzenia, drugi film fabularny Philipa Barantiniego, będący rozwinięciem jego krótkiego metrażu z 2019 roku pod tym samym tytułem, jest jednym z najbardziej intrygujących i wielopłaszczyznowych obrazów ubiegłego roku. Jedenaście nominacji do Nagród Niezależnego Kina Brytyjskiego, z których cztery zmieniły się w statuetki (zdjęcia, aktorka drugoplanowa, obsada, dźwięk) oraz cztery nominacje od Brytyjskiej Akademii Sztuk … Czytaj dalejHell’s Kitchen – recenzja filmu „Punkt wrzenia”

Śniegu miało nigdy już nie być – recenzja filmu „Infinite Storm”

7 maja 20227 maja 2022 przez Michał Konarski

Trzy pełnometrażowe fabuły (Córka boga, Śniegu nigdy już nie będzie oraz omawiane Infinite Storm), jeden short (Nightwalk) i nowelka w pandemicznej antologii W domu to dorobek twórczy Małgorzaty Szumowskiej zaprezentowany publiczności na przestrzeni ostatnich trzech lat. W międzyczasie reżyserka zdążyła ogłosić kolejne dwa tytuły – wciąż czekające na półce All Inclusive (2020) i The Gambler … Czytaj dalejŚniegu miało nigdy już nie być – recenzja filmu „Infinite Storm”

Relax, take it easy – recenzja filmu „Fucking Bornholm”

6 maja 20226 maja 2022 przez Agnieszka Pilacińska

Niedawno trafiłam na mema mówiącego o tym, że jako dzieci marzyliśmy o dorosłości, tymczasem okazało się, że nie jest ona żadnym gwarantem poznania instrukcji działania świata i mimo bagażu lat i doświadczeń wiemy nierzadko o życiu tyle, co nic. I w dużym uproszczeniu właśnie o tym jest nowy film Anny Kazejak, Fucking Bornholm, powstały w … Czytaj dalejRelax, take it easy – recenzja filmu „Fucking Bornholm”

Gra pozorów – recenzja filmu „Private Desert” (zawiera spoilery)

3 maja 20223 maja 2022 przez Agnieszka Pilacińska

Kiedy Jane Campion dokonywała dekonstrukcji toksycznej męskości w Psich pazurach [NASZA RECENZJA], cofając się do lat dwudziestych XX wieku, Aly Muritiba swoją opowieść o meandrach maczyzmu skonfrontowanych z tłumioną seksualnością osadził we współczesności. Private Desert, brazylijski kandydat do Oscara za ubiegły rok, jest klimatyczną, wielowarstwową opowieścią portretującą dwoje zagubionych ludzi, których dzieli praktycznie wszystko, a … Czytaj dalejGra pozorów – recenzja filmu „Private Desert” (zawiera spoilery)

Ludzie przegrani – recenzja filmu „Wiking”

28 kwietnia 202224 kwietnia 2022 przez Marcin Prymas

Pierwsze miesiące roku 2022 przyniosły nam dwie wybitne adaptacje dzieł Szekspira. Chociaż obie stworzone przez Amerykanów i odrzucane w ojczyźnie Barda z Avon, to jednocześnie zdają się być na całkowitych antypodach artystycznych wizji. Ale czy tak jest w istocie? Zapraszam do recenzji Wikinga Roberta Eggersa. Nazywanie trzeciego dzieła pochodzącego z Nowej Anglii twórcy adaptacją szekspirowskiego … Czytaj dalejLudzie przegrani – recenzja filmu „Wiking”

Krwawy Pixar – recenzja filmu „Wszystko wszędzie naraz”

28 kwietnia 202222 kwietnia 2022 przez Marcin Prymas

Wojna, pandemia, kryzys gospodarczy, upadek zaufania do struktur społecznych i państwowych — to wszystko doświadczenia ostatnich lat, które w różnej formie odbijają się na kinie. Jedną z form odreagowania jest spojrzenie w kierunku rodziny jako podstawowej komórki społecznej i jej znaczenia w życiu człowieka. Nowe i do tego kinofilskie podejście proponują Dan Kwan i Daniel … Czytaj dalejKrwawy Pixar – recenzja filmu „Wszystko wszędzie naraz”

Droga do odkupienia – recenzja filmu „Hazardzista”

9 kwietnia 20229 kwietnia 2022 przez Agnieszka Pilacińska

„Czy kara kiedyś się kończy? Czy istnieje limit wysiłku, który trzeba ponieść, żeby zyskać odkupienie?” To pytanie zadaje przede wszystkim sobie, ale też nam, William Tell (Oscar Isaac), główny bohater Hazardzisty, najnowszego filmu Paula Schradera. Jednocześnie idealnie wpisuje się ono w motyw ciągle powracający w twórczości zasłużonego amerykańskiego scenarzysty i reżysera. O ile Travisem Bicklem … Czytaj dalejDroga do odkupienia – recenzja filmu „Hazardzista”

Trudne sprawy, sprawy trudne – recenzja filmu „Inni ludzie”

26 marca 202225 marca 2022 przez Julia Palmowska

Brudne, spowite smogiem ulice Warszawy — z jednej strony pozostałości po poprzedniej rzeczywistości, czyli szare osiedla z wielkiej płyty, z drugiej nowobogackie mieszkania. Zapach budki z kebabem miesza się z wonią benzyny, na kierowców świeżo odebranych z salonu Volvo miga sygnalizacja świetlna, nie można też przejść obojętnie obok czerwonego neonu Rossmanna. Taki obraz stolicy maluje … Czytaj dalejTrudne sprawy, sprawy trudne – recenzja filmu „Inni ludzie”

Gotham Confidential — recenzja filmu „Batman”

5 kwietnia 202211 marca 2022 przez Dawid Smyk

Człowiek-nietoperz to prawdopodobnie najbardziej ikoniczny superbohater w dziejach kina, którego wszystkie aktorskie wizerunki zapisały się, z takich czy innych powodów, w popkulturowej historii. Niemal każde powojenne pokolenie miało na wielkim ekranie swoją wersję mściciela w pelerynie, już pomijając kultowy serial animowany czy równie „filmowe” gry z serii Arkham. Boomerzy mieli bezwstydnie campowego Adama Westa, publiczność … Czytaj dalejGotham Confidential — recenzja filmu „Batman”

Dźwięki muzyki – recenzja filmu „Sonata”

3 marca 20223 marca 2022 przez Agnieszka Pilacińska

Kino, szczególnie amerykańskie, przyzwyczaiło nas do tego, że biografia musi być sentymentalna, pompatyczna i z szantażem emocjonalnym. Wybierając się na Sonatę, uznałam więc, że bezpieczniej będzie użyć wodoodpornego tuszu do rzęs, żeby w razie nadmiernego wzruszenia zachować fason. Ale debiutujący pełnym metrażem Bartosz Blaschke wchodzi w znane nam schematy cały na biało – i pokazuje, … Czytaj dalejDźwięki muzyki – recenzja filmu „Sonata”

Może się napijemy? – recenzja filmu „The Novelist’s Film” – Berlinale 2022

21 lutego 202221 lutego 2022 przez Marcin Prymas

Chociaż żarty z Honga Sang-soo jakoby od ćwierć dekady wciąż kręcił ten sam film nie są całkowicie oderwane od rzeczywistości, to wyraźnie w twórczości koreańskiego mistrza możemy zaobserwować ewoluujące trendy i tendencje oraz fluktuacje poziomu artystycznego. Laureat Wielkiej Nagrody Jury tegorocznego Berlinale The Novelist’s Film to wielki (i udany) finał kolejnej mini epoki jego kariery. … Czytaj dalejMoże się napijemy? – recenzja filmu „The Novelist’s Film” – Berlinale 2022

Czym sobie na to zasłużyłyśmy? – recenzja filmu „Matki równoległe”

25 marca 202220 lutego 2022 przez Julia Palmowska

Grono filmowych matek Almodóvara nieustannie się powiększa. Czasem rodzicielka stanowi centrum dzieła jak Raimunda w Volver czy Gloria w Czym sobie na to zasłużyłam?, innym razem jest główną bohaterką reminiscencji swojego dziecka jak Jacinta w Bólu i blasku lub Isabel w Drżącym ciele. Pozostaje jednak niezmiennie obecna, czuwająca nad życiem potomstwa niczym tajemniczy demiurg. Nie … Czytaj dalejCzym sobie na to zasłużyłyśmy? – recenzja filmu „Matki równoległe”

Dźwięki nieobecności – recenzja filmu „Manto de gemas” – Berlinale 2022

19 lutego 202219 lutego 2022 przez Tomasz Poborca

Kino polityczne od społecznego komentarza dzieli przepaść. Fragmentaryczna i eliptyczna panorama społecznej bierności wobec aktywności meksykańskich karteli, którą szkicuje połamanym ołówkiem Natalia López Gallardo potwierdza tę tezę. Uznana montażystka, współpracująca do tej pory z Lisandro Alonso i Carlosem Reygadasem, pełnometrażowym debiutem nie tylko udowadnia, że ma coś do przekazania, ale wie jak sprawić, by formalizm … Czytaj dalejDźwięki nieobecności – recenzja filmu „Manto de gemas” – Berlinale 2022

Domowe przedszkole – recenzja filmu „Avec amour et acharnement” – Berlinale 2022

18 lutego 202218 lutego 2022 przez Tomasz Poborca

Nowy film Claire Denis wyznacza jej powrót z kosmicznych wojaży w dzielącym opinię festiwalowej publiczności High Life, by pojednać się z Christine Angot, autorką scenariusza do jeszcze chłodniej przyjętej Isabelle i mężczyzn. Jakkolwiek dziełu prezentowanemu w konkursie tegorocznej edycji festiwalu Berlinale artystycznie daleko do wyżej przywołanych, Francuzce udało się zyskać przychylność jury, co zaowocowało nagrodą … Czytaj dalejDomowe przedszkole – recenzja filmu „Avec amour et acharnement” – Berlinale 2022

Revelateur – recenzja filmu „Coma” – Berlinale 2022

18 lutego 202218 lutego 2022 przez Marcin Prymas

Ojcostwo czołowego intelektualisty współczesnego francuskiego kina Bertranda Bonello znacząco odbiło się na jego karierze. Jako rodzic skierował swoją uwagę ku problemom młodzieży, co przyniosło mu dwa prawdopodobnie najbardziej spełnione projekty – Nocturamę i Zombie Child. W konkursie Encounters tegorocznego Berlinale Bonello idzie dalej w swojej przemianie twórczej i odrzuca tradycyjną fabularność, zmierzając w stronę wideoeseju. … Czytaj dalejRevelateur – recenzja filmu „Coma” – Berlinale 2022

Spragnieni przeszłości – recenzja filmu „Nana” – Berlinale 2022

17 lutego 202217 lutego 2022 przez Tomasz Poborca

Portretowanie narodowych traum i tragicznych ludobójstw bywa historiograficznie problematyczne, gdy pada ofiarą obiektywu kamery. Mimo iż walka o państwową władzę i antykomunistyczna czystka – jedna z brutalniejszych rzezi po II wojnie światowej – stanowią ważne tło kreowanego przez Kamilę Andini filmowego świata, indonezyjska reżyserka nie pretenduje do roli politycznej wyroczni. Idąc śladami tajskich kolegów po … Czytaj dalejSpragnieni przeszłości – recenzja filmu „Nana” – Berlinale 2022

Elegia dla europejskiego rolnictwa – recenzja filmu „Alcarràs” – Berlinale 2022

1 marca 202217 lutego 2022 przez Marcin Prymas

Tegoroczne Berlinale należy do rolników. Pisaliśmy już o alpejskim obrazie wsi w Drii Winter, a na dniach spodziewajcie się recenzji chińskiego Return to Dust. Na pierwszy ogień jednak warto powiedzieć parę słów o elegii dla wsi europejskiej – Alcarràs Carli Simón. Katalońska reżyserka przed kilkoma laty opuszczała już Berlin z niemal wszystkimi możliwymi w tamtym … Czytaj dalejElegia dla europejskiego rolnictwa – recenzja filmu „Alcarràs” – Berlinale 2022

Ludzie którzy wątpią – recenzja filmu „Les passagers de la nuit” – Berlinale 2022

17 lutego 202216 lutego 2022 przez Marcin Prymas

Powrót do pamięci o filmach Érica Rohmera na Berlinale jest nawet żywszy niż w reszcie światowego kina. Ledwie 12 miesięcy temu inspirowane jego twórczością W pętli ryzyka i fantazji Ryûsuke Hamaguchiego nagrodzono Srebrnym Niedźwiedziem, a teraz w oficjalnej selekcji pojawiły się aż dwa obrazy wprost odwołujące się do ikony Nowej Fali. O O trio em … Czytaj dalejLudzie którzy wątpią – recenzja filmu „Les passagers de la nuit” – Berlinale 2022

Oczy szeroko zamknięte – recenzja filmu „Copilot” – Tydzień Filmu Niemieckiego

16 lutego 202216 lutego 2022 przez Agnieszka Pilacińska

Jednym z najmocniejszych punktów tegorocznej odsłony Tygodnia Kina Niemieckiego, był Copilot, trzeci fabularny film Anne Zohry Berrached, którego światowa premiera miała miejsce na zeszłorocznym Festiwalu Filmowym w Berlinie. Niemiecka reżyserka i scenarzystka wraca do swoich ulubionych tematów i z właściwym sobie analitycznym chłodem przygląda się anatomii związku. O ile w jej wcześniejszych filmach: Dwie matki … Czytaj dalejOczy szeroko zamknięte – recenzja filmu „Copilot” – Tydzień Filmu Niemieckiego

… i kamieni kupa – recenzja filmu „Drii Winter” – Berlinale 2022

15 lutego 202215 lutego 2022 przez Tomasz Poborca

Jeśli „nowohoryzontowość” mierzymy ilością pasącej się na ekranowej polanie zwierzyny i długimi ujęciami niewzruszonych skał, to warunki tej definicji na pewno spełnia Drii Winter, drugi pełnometrażowy film Michaela Kocha. Szwajcar z szacunkiem i czułością przygląda się rzeczywistości alpejskiej wsi, gdzie ludzkie słabostki i popędy nabierają metaforycznej wartości na tle niewinnych starć kultury z naturą. Tuż … Czytaj dalej… i kamieni kupa – recenzja filmu „Drii Winter” – Berlinale 2022

Mozaika narodu – recenzja filmu „Nobody’s Hero” – Berlinale 2022

15 lutego 202215 lutego 2022 przez Marcin Prymas

Alain Guiraudie jest jednym z najciekawszych twórców francuskiego kina. Nie cofający się przed obrazą żadnych świętości komik, a przy tym niezwykle utalentowany warsztatowo reżyser w ostatnich latach zachwycał publikę i krytykę m.in. Nieznajomym nad jeziorem i W pionie. Z przyjemnością donoszę, że mimo nienawiści do tego tytułu ze strony niektórych oraz pokazów w mało prestiżowej … Czytaj dalejMozaika narodu – recenzja filmu „Nobody’s Hero” – Berlinale 2022

Martin Eden w Berlinie – recenzja filmu „Fabian albo świat schodzi na psy” – Tydzień Filmu Niemieckiego

15 lutego 202214 lutego 2022 przez Maciej Kowalczyk

Na zeszłorocznym Berlinale w konkursie głównym znalazły się cztery niemieckie filmy, w tym Fabian albo świat schodzi na psy doświadczonego reżysera Dominika Grafa. Długo musieliśmy czekać na obejrzenie tego obrazu, bowiem jako jedna z nielicznych dzieł walczących o Złotego Niedźwiedzia nie została udostępniona akredytowanym dziennikarzom. W 2022 roku jednak produkcja trafiła do programu Tygodnia Filmu … Czytaj dalejMartin Eden w Berlinie – recenzja filmu „Fabian albo świat schodzi na psy” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Nasza muzyka – recenzja filmu „O trio em mi bemol” – Berlinale 2022

14 lutego 202214 lutego 2022 przez Tomasz Poborca

Éric Rohmer posiadał rzadką umiejętność ujmowania liminalnych momentów, nie popadając w awangardową pretensję – z jednej strony zielony promień rzucany na pożegnanie przez słońce chowające się pod taflą Atlantyku, z drugiej niebieska godzina, nawiedzająca ciszą spotkanie dnia i nocy pośród wiejskich pól. Ostatni jest tematem jednej z nowel w Czterech przygodach Reinette i Mirabelle, które … Czytaj dalejNasza muzyka – recenzja filmu „O trio em mi bemol” – Berlinale 2022

The Company – recenzja filmu „Flux Gourmet” – Berlinale 2022

13 lutego 202213 lutego 2022 przez Marcin Prymas

Najnowszy film króla współczesnego europejskiego kina grozy to kolejny pokaz wszechstronności Brytyjczyka. Po neo-giallo w postaci opowiadającego o morderczej sukience In Fabric tym razem Peter Strickland powraca do zainteresowań, które przejawiał w pozostałych pełnych metrażach. We Flux Gourmet łączy się ze sobą fascynacja dźwiękiem znana z Berberian Sound Studio z analizą dynamiki dominacji w relacjach … Czytaj dalejThe Company – recenzja filmu „Flux Gourmet” – Berlinale 2022

Wa Wa Land – recenzja filmu „Piosenki o miłości”

13 lutego 202213 lutego 2022 przez Agnieszka Pilacińska

Reżyserski debiut Tomasza Habowskiego to na mapie polskiej kinematografii obraz bez wątpienia nietuzinkowy. Formalną lekkością i anatomią miłosnej relacji pachnący kinem amerykańskim, wzajemnymi pretensjami i walką z oczekiwaniami, nakładanymi zarówno przez innych, jak i przez siebie, niewychodzący poza ojczyste granice. Ona, Alicja (Justyna Święs), to skromna dziewczyna z Piotrkowa Trybunalskiego (a w zasadzie „nie ze … Czytaj dalejWa Wa Land – recenzja filmu „Piosenki o miłości”

Petra von Can’t – recenzja filmu „Peter von Kant” – Berlinale 2022

13 lutego 202212 lutego 2022 przez Tomasz Poborca

Otwierający tegoroczną edycję Berlinale Peter von Kant François Ozona, czyli pozbawiona gorzkich łez adaptacja arcydzieła z 1972 roku, jest powrotem Francuza do twórczości Rainera Wernera Fassbindera. Debiutował bowiem w tutejszym konkursie Kroplami wody na rozpalonych kamieniach – przeniesioną na ekran sztuką Niemca. Najnowsza reinterpretacja jest niestety wyłącznie ugrzecznioną wersją oryginału i prowokuje pytanie o sens … Czytaj dalejPetra von Can’t – recenzja filmu „Peter von Kant” – Berlinale 2022

Persona – recenzja filmu „Splendid Isolation” – Rotterdam 2022

9 lutego 20229 lutego 2022 przez Tomasz Poborca

Urszula Antoniak schodzi z górskich szczytów Magic Mountains, by odetchnąć chwilę nad skąpanym w zimowej aurze morskim wybrzeżem. Osadzona między falującymi wydmami opowieść jest prawie niemym obrazem eksploracji duszy zakopanej gdzieś w piaskownicy pamięci, a modernistyczna willa położona tuż za wzniesieniem stanowi liminalną szachownicę, na której rozgrywa się pojedynek ze Śmiercią. Jak przystało na polską … Czytaj dalejPersona – recenzja filmu „Splendid Isolation” – Rotterdam 2022

Imię: Márta – recenzja filmu „Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony”

8 lutego 20228 lutego 2022 przez Michał Konarski

Trudno jest ukazać na ekranie miłość od pierwszego wejrzenia, nie powielając przy tym schematów rozwiniętych już przez kinematografię. Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony gatunkowo zaliczane mogą być do melodramatów, aczkolwiek drobiazgowa dbałość o wyczucie odpowiedniej przestrzeni i wydobycia z niej mroku powoduje, że film Lili Horvát ogląda się bardziej jak noirowy dramat psychologiczny. … Czytaj dalejImię: Márta – recenzja filmu „Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony”

Czasem granicę dostrzegamy dopiero po jej przekroczeniu – recenzja filmu „Zaułek koszmarów”

4 lutego 20224 lutego 2022 przez Marcin Prymas

Fatum ciążące nad jednostką, losy przepowiedziane, przeszłość, która odciska na nas piętno. Są to uniwersalne tematy rozważań ludzkości już od czasów antycznych, aktualne niezależnie od okoliczności. Motywy zebrane przez Sofoklesa w jego dramatycznej trylogii powracają co rusz. Tym razem kolejne życie na ekranach kin daje im Guillermo del Toro, biorąc na tapet powieść Williama Lindsaya … Czytaj dalejCzasem granicę dostrzegamy dopiero po jej przekroczeniu – recenzja filmu „Zaułek koszmarów”

W paszczy wieloryba – recenzja filmu „A criança” – Rotterdam 2022

2 lutego 20222 lutego 2022 przez Tomasz Poborca

Zieleń bujnie rosnącej trawy i zapach dzikich polnych kwiatów, z gracją i niewinnością zbieranych przez przystojnego młodzieńca, kryją swym urokiem – dosłownie i w przenośni – zmurszałe mury kupieckiego pałacyku gdzieś na obrzeżach Lizbony. Jak one porastają mchem i pękają miejscami, tak kolonialna potęga Portugalii zaczyna się kruszyć pod koniec XVI wieku. Porażające fatum historii … Czytaj dalejW paszczy wieloryba – recenzja filmu „A criança” – Rotterdam 2022

Wyspa śmieci doktora Crusoe – recenzja filmu „The Island” – Rotterdam 2022

1 lutego 20221 lutego 2022 przez Paweł Tesznar

Opowieść o Robinsonie Crusoe to bez wątpienia jeden z ważniejszych tekstów zachodniej kultury, który doczekał się już niezliczonej ilości wersji, przeróbek i interpretacji w wielorakich mediach literackich i wizualnych oraz w różnych gatunkach – od powieści historycznych, przez realizacje przygodowe i komediowe, po sci-fi. Tym razem sięgnęła po nią Anca Damian, znakomita rumuńska autorka animacji, … Czytaj dalejWyspa śmieci doktora Crusoe – recenzja filmu „The Island” – Rotterdam 2022

Pożegnanie lasów – recenzja filmu „EAMI” – Rotterdam 2022

1 lutego 202230 stycznia 2022 przez Tomasz Poborca

Gdy za plecami hula zawierucha, płomienie pożerają resztki przyrody, a karabiny chciwych ludzi wieńczą dzieło zniszczenia, rdzennym mieszkańcom paragwajskiej dżungli pozostaje jedynie ucieczka i ostatni rzut oka za siebie, by zapamiętać dom i pożegnać się z duchami bliskich. Paz Encina oddaje ten liminalny moment w onirycznej i nieodwracalnej podróży małej dziewczynki, która – niczym anioł … Czytaj dalejPożegnanie lasów – recenzja filmu „EAMI” – Rotterdam 2022

Last Night in West Side – recenzja filmu „Please Baby Please” – Rotterdam 2022

29 stycznia 202229 stycznia 2022 przez Marcin Prymas

Festiwal w Rotterdamie chadza swoimi ścieżkami. Podczas gdy większość wielkich wydarzeń filmowych stara się honorować twórców bardzo uznanych albo takich związanych z danym festiwalem, holenderska impreza znienacka urządza retrospektywę całkowicie anonimowej Amerykanki, która do tej pory na koncie miała tylko dwa pełne metraże. Co najbardziej zaskakujące, okazuje się to strzałem w dziesiątkę. Jesienią 2021 roku, … Czytaj dalejLast Night in West Side – recenzja filmu „Please Baby Please” – Rotterdam 2022

She said, he said – recenzja filmu „Oskarżony”

27 stycznia 202227 stycznia 2022 przez Agnieszka Pilacińska

Ruch #metoo był jednym z ważniejszych wydarzeń społecznym ostatniej dekady. Przerwał złotą erę milczenia ofiar molestowania seksualnego, zaczął kruszyć mur przywileju, naruszył nietykalność najgrubszych ryb. Jego sceptycy i przeciwnicy dostrzegli w nim przede wszystkim ogromne pole do nadużyć w ferowaniu wyroków, a opinii publicznej zarzucali niepoprzedzone procesami sądowymi, pochopne lincze. Oczywiście temat ten stał się … Czytaj dalejShe said, he said – recenzja filmu „Oskarżony”

Niemiec Niemcowi Niemcem – recenzja filmu „Strzał z bliska” – Tydzień Filmu Niemieckiego

14 lutego 202221 stycznia 2022 przez Michał Konarski

Akcja drugiej w karierze pełnometrażowej fabuły Franziski Stünkel odbywa się pod koniec lat 70. we wschodnich Niemczech. Reżyserka, do opowiedzenia o konflikcie jednostki z systemem posłużyła się biografią Wernera Teske, funkcjonariusza Stasi oskarżonego o szpiegostwo przeciwko NRD. Stünkel na kanwie życia ostatniego straceńca w historii niemieckiego systemu karnego stworzyła własnego bohatera – Franza Waltera, który … Czytaj dalejNiemiec Niemcowi Niemcem – recenzja filmu „Strzał z bliska” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Okno na podwórze – recenzja filmu „Jedenaste: znaj sąsiada swego” – Tydzień Filmu Niemieckiego

14 lutego 202220 stycznia 2022 przez Tomasz Poborca

Przebranżowienie bywa trudne, a wysiłek nie zawsze odpłaca się pracą w komfortowych warunkach – jak zauważa jeden z głównych bohaterów debiutanckiego filmu Daniela Brühla. O ile znany z występów u Tarantino i w superprodukcjach Marvela aktor, podejmując się reżyserskiego fachu, nie doświadcza finansowych kłopotów początkującego twórcy, niewątpliwie mierzy się z artystycznymi pułapkami czyhającymi na gwiazdę … Czytaj dalejOkno na podwórze – recenzja filmu „Jedenaste: znaj sąsiada swego” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Make life easier – recenzja filmu „C’mon C’mon”

20 stycznia 202219 stycznia 2022 przez Agnieszka Pilacińska

W świecie, w którym twórcy dążą do coraz to nowych środków narracyjnych i formalnych, nierzadko na siłę udziwnionych, ogromnym powiewem świeżości jest opowieść stawiająca na prostotę. I tak oto Mike Mills, znany przede wszystkim z Debiutantów oraz Kobiet i XX wieku, wraca z tytułem nie bez powodu podbijającym serca widzów na całym świecie. Spora liczba … Czytaj dalejMake life easier – recenzja filmu „C’mon C’mon”

Złap mnie, jeśli potrafisz – recenzja filmu „Wolni albo martwi” – Tydzień Filmu Niemieckiego

17 stycznia 202217 stycznia 2022 przez Marcin Grudziąż

Jedną z propozycji, jakie dla widzów wybrali selekcjonerzy tegorocznego Tygodnia Filmu Niemieckiego, jest obraz produkcji szwajcarsko-niemieckiej, który ukazał się jako Wolni albo martwi, co jest de facto tłumaczeniem podtytułu oryginalnej nazwy Stürm: Bis wir tot sind oder frei, wprost zdradzającego, że mamy do czynienia z biografią Waltera Strüma – szwajcarskiego przestępcy znanego jako króla ucieczek. … Czytaj dalejZłap mnie, jeśli potrafisz – recenzja filmu „Wolni albo martwi” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Bądź jak świat cały – recenzja filmu „Tragedia Makbeta”

16 stycznia 202216 stycznia 2022 przez Tomasz Poborca

Niewiele tekstów kultury niesie ze sobą tak wielki interpretacyjny bagaż jak sięgające przełomu XVI i XVII wieku dramaty Williama Szekspira. Spośród nich Makbet wyłania się jako najczęściej wystawiany na teatralnych deskach oraz wielokrotnie przenoszony na srebrny ekran – od wczesnych prób reżyserów kina niemego, po autorskie dzieła Akiry Kurosawy, Orsona Wellesa, Romana Polańskiego, czy Béli … Czytaj dalejBądź jak świat cały – recenzja filmu „Tragedia Makbeta”

Young Americans — recenzja filmu „Licorice Pizza”

12 stycznia 202211 stycznia 2022 przez Dawid Smyk

Już blisko cztery dekady temu Fredric Jameson mówił o „filmie nostalgicznym” jako sztandarowej kategorii kultury postmodernizmu, w której apoteoza estetyk przeszłości przyćmiewała jakąkolwiek szansę na trzeźwą refleksję nad prawdą epoki. Do dziś w kinie głównego nurtu króluje moda na powrót do szeroko i wybiórczo pojmowanego retro (nierzadko przefiltrowanego przez pamięć o innych filmach) — od … Czytaj dalejYoung Americans — recenzja filmu „Licorice Pizza”

Ten tramwaj dalej już nie zajedzie… – recenzja filmu „Matrix: Zmartwychwstania”

11 stycznia 202210 stycznia 2022 przez Julia Palmowska

Koniec 2019 roku, poza pandemią COVID-19, przyniósł również inne niespodziewane wydarzenie – ogłoszenie kontynuacji serii Matrix. Za kamerą stanęła tym razem już tylko jedna z sióstr Wachowskich, a wśród autorów scenariusza znalazł się David Mitchell, którego Atlas chmur ekranizowały kilka lat wcześniej. Choć wynik ich tegorocznej współpracy dzieli publiczność, a w szczególności fanów oryginalnej trylogii, … Czytaj dalejTen tramwaj dalej już nie zajedzie… – recenzja filmu „Matrix: Zmartwychwstania”

Stand by me – recenzja filmu „Noc bestii”

5 stycznia 20225 stycznia 2022 przez Agnieszka Pilacińska

Któż z nas nie lubi filmów o dorastaniu i całym spektrum doświadczeń, które niesie ono ze sobą? Czasu krystalizowania się wartości, nieporadności pierwszych uczuć, ciągłego konfrontowania się z rzeczywistością, która wydaje się być zawsze nie taka, jak powinna? Okresu, w którym pozornie błahe wydarzenia mają potencjał przygody, a najważniejszym punktem na mapie mikroświata są przyjaciele? … Czytaj dalejStand by me – recenzja filmu „Noc bestii”

Straszyć jak jagnię – recenzja filmu „Lamb”

29 grudnia 202129 grudnia 2021 przez Michał Konarski

„Jeśli żart ma ukąsić – to nie jak pies, ale jak jagnię kąsać powinno, w przeciwnym bowiem razie nie żart to będzie, ale grubiaństwo”. Te słowa Giovanniego Boccaccio, choć traktują o dowcipkowaniu, śmiało można przekształcić tak, by dotyczyły przerażenia. Bo na dłużej zostanie z nami horror czy thriller, który zamiast leniwie wywołując lęk przy użyciu … Czytaj dalejStraszyć jak jagnię – recenzja filmu „Lamb”

Miłość i wojna – recenzja filmu „West Side Story”

26 grudnia 202125 grudnia 2021 przez Agnieszka Pilacińska

Chyba nic nie wzbudza takich wypieków na twarzach miłośników danych filmów, jak wieść o ich remake’u. Szczególnie, jeśli współczesny twórca dotyka produkcji kultowej, zajmującej ważne miejsce w historii kinematografii. Szczególnie, jeśli sam jest ikoną amerykańskiego kina. Czy Steven Spielberg, prezentujący w tym roku swoją wersję West Side Story, wyszedł poza schemat pierwowzoru, nadając mu nową … Czytaj dalejMiłość i wojna – recenzja filmu „West Side Story”

Nierówny film o kraju nierówności – recenzja filmu „Opowieści Juju” – Afrykamera 2021

24 grudnia 202124 grudnia 2021 przez Marcin Grudziąż

Opowieści Juju to prezentowana na tegorocznej Afrykamerze antologia stworzona przez trzech twórców z nowofalowego kolektywu Surreal16 stworzonego niejako w opozycji do prężnie działającego Nollywood. Wśród założeń tej grupy było tworzenia kina bardziej ambitnego, niż masowe produkcje powstające w słynnym ośrodku usytuowanym dzielnicy Surulere w Lagos. Jak twierdzą sami założyciele, chcą oni odmienić wizerunek nigeryjskiego kina … Czytaj dalejNierówny film o kraju nierówności – recenzja filmu „Opowieści Juju” – Afrykamera 2021

Prywatna mitologia – recenzja filmu „The Hand of God”

23 grudnia 202123 grudnia 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Odbierając przed siedmiu laty Oscara za Wielkie piękno, Paolo Sorrentino dziękował swoim inspiracjom, wśród których – obok Federica Felliniego i Martina Scorsese – wymienił Diego Armando Maradonę. Znaczenie tego legendarnego argentyńskiego piłkarza dla Neapolitańczyka to jeden z wątków jego najnowszego, autobiograficznego filmu – The Hand of God. Główny bohater, Fabietto (Filippo Scotti, wyróżniony w Wenecji … Czytaj dalejPrywatna mitologia – recenzja filmu „The Hand of God”

Musimy porozmawiać – recenzja filmu „Odkupienie”

22 grudnia 202122 grudnia 2021 przez Paweł Tesznar

Kiedy słyszymy od kogoś słowa będące tytułem tej recenzji, możemy się spodziewać, że nie będzie to błaha rozmowa, a jest niemal pewne, że nie usłyszymy niczego przyjemnego. Debiut reżyserski mało rozpoznawalnego amerykańskiego aktora Frana Kranza („Dom w głębi lasu”) jest niemal w całości zapisem takiej właśnie konwersacji między dwoma małżeństwami. Zanim jednak obie pary pojawią … Czytaj dalejMusimy porozmawiać – recenzja filmu „Odkupienie”

Cały ten zgiełk – recenzja filmu „Tick, Tick… Boom!”

21 grudnia 202121 grudnia 2021 przez Agnieszka Pilacińska

Jedną z najistotniejszych cech dzieła filmowego jest własny, niepowtarzalny język twórcy – czasem widoczny już od pierwszej produkcji, czasem kształtowany z biegiem lat i rozwojem kariery. Pokazanie swojej wrażliwości oraz sprzężenie jej z określoną formą już w debiucie zapowiadać może niezwykły talent, szczególnie, jeśli za kamerą staje osoba do tej pory jedynie przed nią występująca. … Czytaj dalejCały ten zgiełk – recenzja filmu „Tick, Tick… Boom!”

Tych lat nie odda nikt – recenzja filmu „Powrót do tamtych dni”

20 grudnia 202120 grudnia 2021 przez Julia Palmowska

Alkohol jest prawdopodobnie jedynym tematem, który swoją częstotliwością występowania w polskim kinie może konkurować z wielkimi historycznymi wydarzeniami. Wymienić można w tym miejscu fatalistyczną Pętlę Wojciecha Hasa, Żółty szalik Janusza Morgensterna, czyli kameralny portret wysokofunkcjonującego alkoholika, czy adaptację quasi-autobiograficznej prozy Jerzego Pilcha w postaci Pod Mocnym Aniołem Wojciecha Smarzowskiego. Ta ostatnia najlepiej odzwierciedla tendencje rodzimej … Czytaj dalejTych lat nie odda nikt – recenzja filmu „Powrót do tamtych dni”

Córeczka tatusia – recenzja filmu „Murena”– Festiwal Ale Kino!

19 grudnia 202119 grudnia 2021 przez Maciej Kowalczyk

Pełnometrażowy debiut Chorwatki Antonety Alamat Kusijanovic pt. Murena przyniósł jej zasłużoną Złotą Kamerę w Cannes. Producentem wykonawczym filmu był sam Martin Scorsese, za obraz odpowiadała znakomita autorka zdjęć Hélène Louvart (Szczęśliwy Lazarro, Córka), a muzykę stworzyli bracia Jewgienij i Sasza Galperin (Niemiłość, Boże Ciało, Zdarzyło się). W minioną niedzielę Murena zdobyła nagrodę Marcina przyznaną przez … Czytaj dalejCóreczka tatusia – recenzja filmu „Murena”– Festiwal Ale Kino!

Jeszcze gęściej – recenzja filmu „Im dalej w las, tym więcej drzew”

15 lutego 202218 grudnia 2021 przez Tomasz Poborca

Zadanie tłumacza jest trudne. Ubolewał nad tym Walter Benjamin, ubolewały tłumy polskich kinofilów. Rzadko się bowiem zdarza, by lokalny dystrybutor, mierząc się z zagranicznym tytułem, wyszedł z tej lingwistycznej walki z twarzą. Niełatwa sztuka udała się w przypadku nowego filmu Benedeka Fliegaufa. Im dalej w las, tym więcej drzew oddaje nie tylko charakter treści węgierskiego … Czytaj dalejJeszcze gęściej – recenzja filmu „Im dalej w las, tym więcej drzew”

Dzikość serca – recenzja filmu „Neptune Frost” – Afrykamera

17 grudnia 202117 grudnia 2021 przez Marcin Prymas

Bywają filmy, które umykają klasyfikacjom, które na każdym możliwym tle i porównaniu wyróżniałyby się jak komputer Odra wrzucony do współczesnego salonu Apple albo wręcz przeciwnie MAC na planie Odysei kosmicznej. Czymś takim na pewno jest Neptune Frost, czyli queerowy techno musical sci-fi o tym, jak wydobycie kobaltu niszczy Rwandę. Przyznajcie, że jesteście chociaż trochę zaciekawieni! … Czytaj dalejDzikość serca – recenzja filmu „Neptune Frost” – Afrykamera

Wszystko o mojej matce – recenzja filmu „Córka” – Transatlantyk

7 marca 202214 grudnia 2021 przez Agnieszka Pilacińska

Nieustępliwą naturą debiutu, z której wynika jego olbrzymia waga, jest to, że może on wydarzyć się tylko raz. Mimo że nie zawsze determinuje przyszłą drogę twórcy, to udany cieszy wyjątkowo i każe wypatrywać danego nazwiska czy to na festiwalach, czy w regularnej dystrybucji. Szczególnie niespodziewane i zaskakujące pierwsze razy za kamerą, to te, leżące w … Czytaj dalejWszystko o mojej matce – recenzja filmu „Córka” – Transatlantyk

Pajac Eisenstein i syn ogrodnika – recenzja filmu Ostatnia „Słodka Bułgaria”– Sputnik

12 grudnia 202112 grudnia 2021 przez Maciej Kowalczyk

W konkursie głównym zakończonej niedawno 15. edycji Festiwalu Filmów Rosyjskich Sputnik nad Polską znalazł się najnowszy projekt, Aleksieja Fiedorczenki, czyli Ostatnia „Słodka Bułgaria”. Film w przewrotny sposób ukazuje biografię Michaiła Zoszczenko, radzieckiego pisarza specjalizującego się w opowiadaniach satyrycznych, ale tworzących także felietony, komedie krytykujące drobnomieszczaństwo czy scenariusze filmowe o tematyce wojennej. Rosyjski reżyser bierze pod … Czytaj dalejPajac Eisenstein i syn ogrodnika – recenzja filmu Ostatnia „Słodka Bułgaria”– Sputnik

Do The Right Thing — recenzja filmu „Nie patrz w górę”

16 grudnia 202111 grudnia 2021 przez Michał Konarski

Reżyser Big Short (2015) i Vice (2018) oddał widzom swój nowy projekt, w którym opowiada o wielkim niebezpieczeństwie, jakie grozi ludzkości. Nie trudno przegapić w Nie patrz w górę paralelę względem katastrofy klimatycznej, którą w scenariuszu nakreślił Adam McKay. Jednak czy wysokobudżetowa, wypełniona najważniejszymi nazwiskami współczesnego Hollywoodu produkcja ma szansę trafić do widzów spędzających pierwszy … Czytaj dalejDo The Right Thing — recenzja filmu „Nie patrz w górę”

Wszędzie dobrze, ale w domu… – recenzja filmu „Dom Gucci”

10 grudnia 202110 grudnia 2021 przez Julia Palmowska

Kiedy Ridley Scott przypomina o sobie widzom kolejnym filmem, próbuje pokazać, że wciąż potrafi tworzyć oryginalne kino, pełne świeżości i finezji. Coś, co z łatwością udawało mu się w ostatnich dekadach dwudziestego wieku (np. w Thelmie i Louise czy w Łowcy androidów), dziś okazuje się niemalże niewykonalne. W tym roku gościliśmy w kinach aż dwie … Czytaj dalejWszędzie dobrze, ale w domu… – recenzja filmu „Dom Gucci”

Monster Mash – recenzja filmu „Psycho Goreman”

9 grudnia 20219 grudnia 2021 przez Mateusz Marcin Mróz

Dystrybutor Velvet Spoon przyzwyczaił nas już do promowania na naszych ekranach niebanalnego, autorskiego kina grozy łączącego filmowe style i bawiącego się formą. Warto wymienić tu choćby znakomity Listopad nawiązujący do ludowej, pogańskiej kultury Estonii, Monument – rodzimy eksperyment Jagody Szelc z udziałem studentów łódzkiej „Filmówki”, czy kampową Czarownicę miłości nawiązującą do europejskich klasyków z lat … Czytaj dalejMonster Mash – recenzja filmu „Psycho Goreman”

Komu zaufasz? – recenzja filmu „Żona szpiega” – Pięć Smaków

8 grudnia 20217 grudnia 2021 przez Maciej Kowalczyk

Na festiwalu Pięć Smaków znalazły się aż dwa filmy traktujące o nigdy nierozliczonych zbrodniach Japończyków w Mandżurii. Dzięki temu możemy poznać dwa punkty widzenia: chiński reprezentowany przez Wędrowców na krawędzi Zhanga Yimou oraz japoński, któremu patronuje Kiyoshi Kurosawa, reżyser Żony szpiega. Oba obrazy z programu festiwalu wspominają chińskie miasto Harbin, gdzie działała niesławna Jednostka 731, … Czytaj dalejKomu zaufasz? – recenzja filmu „Żona szpiega” – Pięć Smaków

W spirali – recenzja filmu „Rehana” – Pięć Smaków

7 grudnia 20217 grudnia 2021 przez Marcin Prymas

Kino prezentowane na festiwalu Pięć Smaków zazwyczaj kojarzy nam się, nie bez przyczyny, z Dalekim Wschodem i Azją Południowo-Wschodnią, czasem zapominamy, że na południowy zachód od Himalajów też docierają macki tego wydarzenia. Jednym z przebojów i najgłośniej komentowanych filmów tej edycji była niewątpliwie Rehana – bangladeski kandydat do Oscara. Z tej okazji przypominamy krótki tekst … Czytaj dalejW spirali – recenzja filmu „Rehana” – Pięć Smaków

Test lustra – recenzja filmu „Pozerka” – AFF

7 grudnia 20217 grudnia 2021 przez Anna Strupiechowska

Film Pozerka wyświetlana w ramach tegorocznego AFF ukazuje młodą kobietę Lennon, która marzy skrycie o karierze piosenkarki. Brzmi jak wstęp do sztampowego remake’u Narodzin gwiazdy. Twórcy jednak idą w inną stronę – kreślą bezpardonowy portret środowiska muzycznego, w którym znajdzie się miejsce zarówno dla cwanych naśladowców i artystów natchnionych. Ideą, która przyświecała duetowi reżyserskiemu Noah … Czytaj dalejTest lustra – recenzja filmu „Pozerka” – AFF

Nie dokarmiać dzikich zwierząt – recenzja filmu „Ostatnia krew wilków” – Pięć Smaków

6 grudnia 20216 grudnia 2021 przez Wojciech Koczułap

Kazuya Shiraishi – wszechstronny reżyser głównego nurtu, na własny sposób interpretujący rozliczne gatunki filmowe (od komedii do tragedii, przez science fiction po kryminał) – po trzech latach powrócił do świata yakuzy w brawurowej kontynuacji Krwi wilków według scenariusza Junyi Ikegamiego. Nowe dzieło tego duetu można było zobaczyć podczas 15. Azjatyckiego Festiwalu Filmowego „Pięć Smaków”. Uhonorowana … Czytaj dalejNie dokarmiać dzikich zwierząt – recenzja filmu „Ostatnia krew wilków” – Pięć Smaków

Ludzki pan – recenzja filmu „Szef roku”

3 grudnia 20213 grudnia 2021 przez Marcin Prymas

Żyjemy w smutnych czasach. Abstrahując od oczywistej pandemii, od lat 90. nierówności społeczne na całym świecie osiągają niebotyczne poziomy i ma to swoje odzwierciedlenie nawet w sporcie. Wielu analityków właśnie w finansowym szklanym suficie upatruje przyczyn fenomenu absolutnej dominacji zawodników urodzonych w latach 80. nad swoimi młodszymi kolegami. Nic dziwnego, że również w kinie gorzkie … Czytaj dalejLudzki pan – recenzja filmu „Szef roku”

Ostatni sprawiedliwy – recenzja filmu „Stillwater”

2 grudnia 20212 grudnia 2021 przez Agnieszka Pilacińska

Tom McCarthy, któremu ogromną popularność przyniósł przede wszystkim jego debiut, czyli Dróżnik z 2003, a później odważny Spotlight, wraca z filmem Stilllwater, mającym swoją premierę na tegorocznym festiwalu w Cannes. Ta gatunkowa hybryda, zawierająca w sobie między innymi elementy westernu, stanowi subtelny portret zarówno jednostki, jak i kolektywnej świadomości Ameryki. Fabuła filmu inspirowana jest prawdziwymi … Czytaj dalejOstatni sprawiedliwy – recenzja filmu „Stillwater”

Tam, gdzie rosną trufle – recenzja filmu „Świnia”

1 grudnia 20211 grudnia 2021 przez Agnieszka Pilacińska

Jednym z ciekawszych tematów poruszanych w kinematografii, jest czas, do którego nie ma już dostępu. Dziś oddzielone nieprzekraczalnym od wczoraj, czy to z powodu uszczerbku na zdrowiu (Zapaśnik, Jeździec, Sound of Metal), czy śmierci bliskiej osoby. Debiutujący pełnym metrażem pt. Świnia Michael Sarnoski również proponuje nam podróż po naskórku przeszłości i to nomem omen w … Czytaj dalejTam, gdzie rosną trufle – recenzja filmu „Świnia”

Jak zostałem snajperem – recenzja filmu „Mindörökké” – Tallinn Black Nights

30 listopada 202130 listopada 2021 przez Tomasz Poborca

Trudno nie odbić się od dna, realizując cokolwiek innego niż Głos Pana. Jeśli poprzedni film Györgya Pálfiego był świadectwem przerostu ambicji, która nie odnalazła formalnego partnera w obiektywie kamery, lecz pozostała w strefie zachwytów nad prozą Lema, to kameralna atmosfera Mindörökké (pol. na zawsze) przychodzi niczym powiew świeżego powietrza. Nie jest to jednak utwór błahy, … Czytaj dalejJak zostałem snajperem – recenzja filmu „Mindörökké” – Tallinn Black Nights

Statysta jest jak cebula – recenzja filmu „Czerwona skrzynka na ulicy Eschera” – Pięć Smaków

29 listopada 202129 listopada 2021 przez Maciej Kowalczyk

Zdjęcia do Czerwonej skrzynki na ulicy Eschera, nie boję się tego napisać: najlepszego filmu Siona Sono od lat, trwały zaledwie 8 dni! Premiera odbyła się w październiku zeszłego roku w Valdivii, potem był pokazywany m.in. w Mar del Plata i Montrealu, a teraz na festiwalu Pięć Smaków. Łukasz Mańkowski określił twórczość Siona Sono „wariacką poezją, … Czytaj dalejStatysta jest jak cebula – recenzja filmu „Czerwona skrzynka na ulicy Eschera” – Pięć Smaków

Budka suflera – recenzja filmu „Nr. 10” – Tallinn Black Nights

27 listopada 202127 listopada 2021 przez Tomasz Poborca

Stypa stypie nierówna – jednej pasują ponure barwy i łzy, innej wino, taniec i śmiech. Alex van Warmerdam w swoim stylu, pełnym czarnego humoru, surrealistycznego absurdu i erotycznego napięcia, rezygnuje z konwencjonalnej narracji, podważając sens zarówno integralności wiary, jak i teatralnych klisz składających się na życiowy spektakl. Biblijna tematyka miesza się w Nr. 10 z … Czytaj dalejBudka suflera – recenzja filmu „Nr. 10” – Tallinn Black Nights

Najgłośniejszy krzyk – recenzja filmu „Wiosenna fala” – Pięć Smaków

7 grudnia 202126 listopada 2021 przez Anna Strupiechowska

W tym roku zwycięzcą w konkursie Nowe Kino Azji na festiwalu Pięć Smaków został film Wiosenna fala w reżyserii Yang Liny. Zasłynęła ona w ojczyźnie z scen seksu skupiających się na odważnym ukazaniu kobiecego pożądania. W swoim najnowszym filmie chińska reżyserka kontynuuje walkę z utrwalonym przez tradycję przekonaniem o posłusznej kobiecie i jej wartościowaniem przez … Czytaj dalejNajgłośniejszy krzyk – recenzja filmu „Wiosenna fala” – Pięć Smaków

Niemiłość własna – recenzja filmu „Straszydło” – Sputnik

25 listopada 202125 listopada 2021 przez Agnieszka Pilacińska

Wiernym fanom Festiwalu Filmów Rosyjskich „Sputnik nad Polską”, jakuckiego kina przedstawiać nie trzeba. Uwodzące kameralnością i surowością w portretowaniu zarówno człowieka, jak i jego otoczenia, jest propozycją zawsze unikatową i wartą uwagi. W tym roku mieliśmy okazję zobaczyć na nim jeden z najważniejszych rosyjskich filmów ubiegłego roku, Straszydło Dmitrija Dawydowa. Zwiększenie w latach 90-tych środków … Czytaj dalejNiemiłość własna – recenzja filmu „Straszydło” – Sputnik

Kawa czy herbata? – recenzja filmu „Szukając kobiety z kłami i wąsami” – Pięć Smaków

26 listopada 202124 listopada 2021 przez Maciej Kowalczyk

Khyentse Norbu, znany w swoim rodzinnym Bhutanie i całym buddyjskim świecie jako lama Dzongsar Jamyang Khyentse Rinpoche, powraca z nowym filmem. Długo nie było nic wiadomo o tym projekcie. Realizacja była owiana tajemnicą, plan zdjęciowy umiejscowiono w Nepalu, a budżet był naprawdę skromny. Wolność twórcza: brak fleszy, producenckich nacisków i himalajskie powietrze, przerodziły się w … Czytaj dalejKawa czy herbata? – recenzja filmu „Szukając kobiety z kłami i wąsami” – Pięć Smaków

Dokumentując zło – recenzja filmu „Równowaga” – Pięć Smaków

15 lutego 202223 listopada 2021 przez Marcin Prymas

Anty-kryminał, nurt polegający na takim układaniu gatunkowych klocków, by opowiedzieć powolną, ale wgryzającą się w szpik kostny widzów historię. Tego typu kino święci swoje sukcesy zwłaszcza na Dalekim Wschodzie, dość przywołać koreańskie Płomienie , czy chiński Ząb mądrości . Istnienie anty-kryminałów implikuje możliwość istnienia innych anty-gatunków i właśnie z tego toku myślenia wyrasta niewątpliwie najlepsza … Czytaj dalejDokumentując zło – recenzja filmu „Równowaga” – Pięć Smaków

Siła delikatności – recenzja filmu „Psie pazury”

12 stycznia 202220 listopada 2021 przez Agnieszka Pilacińska

Jane Campion po ponad dekadzie od ostatniego filmu (Jaśniejsza od gwiazd), wraca do nas z ekranizacją powieści Thomasa Savage’a z 1967 roku – The Power of the Dog, portretującej za pomocą kontrastów życie i relacje dwóch zamożnych braci – Phila i George’a Burbanków, żyjących na ranczu w Montanie w latach dwudziestych XX wieku. George (Jesse … Czytaj dalejSiła delikatności – recenzja filmu „Psie pazury”

Ten zegar stary gdyby świat – recenzja filmu „Północny wiatr” – Sputnik

12 grudnia 202118 listopada 2021 przez Tomasz Poborca

Jeżeli dusza ludzka wymaga potępienia za małostkowość, sentymentalizm i przywiązanie do przeszłości, które manifestują się w konserwatywnych rytuałach i akcie samozniewolenia wspomnieniami, to Renata Litwinowa zwraca uwagę na bliskość tych cech każdemu z nas. „Zły człowiek”, wytykany długim, metalowym palcem filmowej matrony, to ostatecznie „Twój człowiek” i odbicie w zwierciadle. Rosyjska reżyserka zdołała już zasłynąć … Czytaj dalejTen zegar stary gdyby świat – recenzja filmu „Północny wiatr” – Sputnik

W złotej klatce – recenzja filmu „Spencer”

10 listopada 202110 listopada 2021 przez Paweł Tesznar

Gdy jakiś czas temu usłyszałem, że Pablo Larraín, jeden z najciekawszych współczesnych reżyserów, kręci film o księżnej Dianie, nie kryłem swojego zdziwienia. Wprawdzie kilka lat temu zrobił pamiętny film o Jackie Kennedy, ale czy z opowiadanej po wielokroć historii „królowej ludzkich serc” da się wycisnąć coś jeszcze? Chilijski reżyser w Spencer kontynuuje poniekąd strategię przyjętą … Czytaj dalejW złotej klatce – recenzja filmu „Spencer”

Wiara i tęcza – recenzja filmu „Wszystkie nasze strachy”

4 listopada 20214 listopada 2021 przez Michał Konarski

Ogłaszając werdykt jury podczas 46. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, przewodniczący gremium Andrzej Barański przekazał, że kierowano się dwiema zasadami. Tegoroczny laureat Złotych Lwów miał być „piękny i ważny”. Wszystkie nasze strachy oba te warunki spełniają, aczkolwiek posiadają jeszcze coś, czym żadna inna produkcja z tegorocznego konkursu głównego nie mogła się pochwalić. Siłą napędową … Czytaj dalejWiara i tęcza – recenzja filmu „Wszystkie nasze strachy”

Rozmowy niekontrolowane – recenzja filmu „1970”

28 października 202128 października 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Historia to jeden z wielkich tematów kina dokumentalnego. Wiele z rzeszy filmów, tak polskich, jak zagranicznych, powstających w celu przybliżenia wybranego fragmentu dziejów, używa do ich prezentacji konwencjonalnych środków i przezroczystego stylu mającego skupić uwagę widza na treści przekazu, a nie na formie. Zdarzają się jednak próby opowiedzenia o przeszłości w sposób ciekawszy z punktu … Czytaj dalejRozmowy niekontrolowane – recenzja filmu „1970”

Ocalenie – recenzja filmu „Przeżyć”

18 marca 202222 października 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Nasilanie się ruchów migracyjnych to bez wątpienia jedno z największych wyzwań stojących przed współczesnym światem. Nie dziwi zatem, że temat znajduje szerokie odbicie w kinie, tak fabularnym, jak i dokumentalnym. Środki filmowego wyrazu znakomicie się przecież nadają do przybliżania cudzego doświadczenia, jak i do wzbudzania empatii, nadawania twarzy konkretnego człowieka anonimowej masie, jaką zazwyczaj jawią … Czytaj dalejOcalenie – recenzja filmu „Przeżyć”

Prawo zemsty – recenzja filmu „Cud” – WFF

19 października 202119 października 2021 przez Marcin Grudziąż

Bogdan George Apetri to reżyser, który z Warszawskim Festiwalem Filmowym związany jest już od ponad dekady. W 2010 roku w ramach Konkursu Międzynarodowego prezentowane były jego Peryferia — nagrodzone aż trzema nagrodami, w tym Nagrodą specjalną Jury, a w zeszłym roku o najważniejszy laur walczył Niezidentyfikowany. Tegoroczny Cud był zatem trzecim dziełem Rumuna z rzędu, … Czytaj dalejPrawo zemsty – recenzja filmu „Cud” – WFF

Western feministyczny – recenzja filmu „Legenda Molly Johnson” – WFF

17 października 202117 października 2021 przez Marcin Grudziąż

Podczas tegorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego, słusznie kojarzącego się z zapraszaniem twórców z całego świata, w konkursie głównym rywalizuje raptem jeden film anglojęzyczny. Nie jest to bynajmniej produkcja hollywoodzka, a australijski western Legenda Molly Johnson stanowiący odważną próbę zmierzenia się z gatunkiem, którego śmierć wieszczona jest w XXI wieku nad wyraz często i równie często obalana … Czytaj dalejWestern feministyczny – recenzja filmu „Legenda Molly Johnson” – WFF

Na szkle malowane – recenzja filmu „Przeprawa” – WFF

12 grudnia 202116 października 2021 przez Maciej Kowalczyk

W Konkursie Wolny Duch na Warszawskim Festiwalu Filmowym znalazła się niezwykła francuska animacja malowana na szkle pt. Przeprawa. Film opowiada o rodzeństwie, które ucieka przed wojną ze swojej wioski, by szukać bezpieczeństwa w Europie Zachodniej. Wcześniej był pokazywany na festiwalach w Annecy, Antalyi, San Sebastián, Hajfie, Lipsku czy San Sebastián. Przeprawa to pierwsza pełnometrażowa animacja … Czytaj dalejNa szkle malowane – recenzja filmu „Przeprawa” – WFF

Okno na zachód – recenzja filmu „Brigitte Bardot cudowna” – WFF

14 października 202114 października 2021 przez Maciej Kowalczyk

Mający premierę podczas Warszawskiego Festiwalu Filmowego najnowszy projekt Lecha Majewskiego, oparty na jego własnej powieści Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot cudownej, jawi się jako najbardziej przystępne dzieło w późnej twórczości polskiego filmowca. Z książki o silnie autobiograficznej wymowie artysta wydobywa do scenariusza Brigitte Bardot cudownej przede wszystkim refleksję na temat młodości upływającej w mrokach PRL-u … Czytaj dalejOkno na zachód – recenzja filmu „Brigitte Bardot cudowna” – WFF

Wszystko płynie w ziemi obiecanej – recenzja „Kapitan Wołkonogow uciekł” – WFF

22 lutego 202213 października 2021 przez Tomasz Poborca

Rosyjski duet reżyserski, Natasza Mierkułowa i Aleksiej Czupow, po raz kolejny zasiadł do partii filmowych szachów, gdzie stawką w grze jest przechytrzenie Kostuchy – zupełnie jak w Człowieku, który wszystkich zaskoczył. W poprzednim dziele ratunkiem od śmiertelnej choroby miała być seksualna transformacja, niechybnie prowadząca do śmierci społecznej pośród syberyjskiej małomiasteczkowości. Kapitan Wołkonogow uciekł to z … Czytaj dalejWszystko płynie w ziemi obiecanej – recenzja „Kapitan Wołkonogow uciekł” – WFF

Dzień dziadka — recenzja filmu „Wesele”

20 października 202110 października 2021 przez Michał Konarski

Drugi film o tym samym tytule autorstwa Wojciecha Smarzowskiego – jak zresztą cała wcześniejsza twórczość reżysera – podzielił widzów, jeszcze zanim większość z nich go zobaczyła. Jedni rozpoczęli partyzantkę internetową, wystawiając mu negatywne oceny na Filmwebie. Drudzy zaś, ekstatycznie zakomunikowali światu, że Smarzol stworzył obraz czasów, na miarę dramatu Wyspiańskiego z początku XX wieku. Wesele … Czytaj dalejDzień dziadka — recenzja filmu „Wesele”

Rzeczy, które mówimy, rzeczy, które robimy – recenzja filmu „Dyskretny urok niebezpiecznych myśli”

16 października 20217 października 2021 przez Paweł Tesznar

Niepozorny film stosunkowo mało znanego twórcy, Emmanuela Moureta, nieźle namieszał w ostatnim sezonie we francuskiej kinematografii. Najpierw, w roku pandemii, został wybrany do oficjalnej selekcji festiwalu w Cannes, potem redakcja prestiżowego magazynu „Cahiers du Cinéma” zaliczyła go do dziesięciu najlepszych tytułów 2020 roku, wreszcie zdobył aż 13 nominacji do Cezarów (statuetkę zdobyła jedynie Émilie Dequenne … Czytaj dalejRzeczy, które mówimy, rzeczy, które robimy – recenzja filmu „Dyskretny urok niebezpiecznych myśli”

Chodźmy w Tatry – recenzja filmu „Magic Mountains” – FKA

3 października 20213 października 2021 przez Tomasz Poborca

Minimalizm formy, mistycyzm treści, analityczne spojrzenie na element ludzkiego ciała w otaczającej je przestrzeni oraz pieczołowitość w kreacji filmowego dźwięku to niewątpliwie cechy kina Urszuli Antoniak, które objawiają się ponownie w jej najnowszym dziele. Pracując przy Magic Mountains, Antoniak wraca na łono natury, by zmierzyć się z bolączkami wspomnień i rekonstrukcją tożsamości po trudnym miłosnym … Czytaj dalejChodźmy w Tatry – recenzja filmu „Magic Mountains” – FKA

Bolało jak dziarałeś? – recenzja filmu „Człowiek, który sprzedał swoją skórę”

2 października 20212 października 2021 przez Michał Konarski

Człowiek, który sprzedał swoją skóręCzłowiek, który sprzedał swoją skórę

Północnoafrykańskie kino od kilku lat stara się podejmować tematy dotychczas pomijane w filmach z państw arabskich. Zerwanie z postrzeganiem cielesności jako tabu zaowocowało zresztą w kilka produkcji zachwycających zarówno publiczność Maghrebu, jak i zagraniczną. Czy najnowszy film Kaouther Ben Hanii utrzymał poziom algierskiego dramatu społecznego Nadal kryję się z paleniem (2016) czy może bliżej mu … Czytaj dalejBolało jak dziarałeś? – recenzja filmu „Człowiek, który sprzedał swoją skórę”

Wycieczka do muzeum – recenzja filmu „Żeby nie było śladów”

25 września 202125 września 2021 przez Marcin Prymas

Tegoroczny festiwal w Gdyni niezależnie od rezultatów upłynie pod znakiem lat 80., bowiem aż cztery konkursowe filmy rozgrywają się w tej dekadzie. Daje to dość wyjątkową okazję do porównań i analiz strategii twórczych. Największe oczekiwania i emocje przed pokazami wzbudzał nasz oscarowy kandydat Żeby nie było śladów, zwłaszcza, że jako jedyny polski film w ostatnim … Czytaj dalejWycieczka do muzeum – recenzja filmu „Żeby nie było śladów”

Globalizacja – recenzja filmu „Belle”

6 kwietnia 202224 września 2021 przez Marcin Prymas

Rozpoczynający się w ten weekend 8. festiwal Kino Dzieci poza przybliżeniem młodym widzom edukacyjnych filmów z całego świata, jest także okazją do przedpremierowych pokazów kinowych pereł, przystępnych niezależnie od wieku. Niewątpliwie najważniejszą polską premierą jaka czeka na widzów Kina Dzieci jest Belle, najnowszy projekt Mamoru Hosody, człowieka który po Hayao Miyazakim przejął pozycję najbardziej rozpoznawalnego … Czytaj dalejGlobalizacja – recenzja filmu „Belle”

Dla kogo te fajerwerki? – recenzja filmu „Dzień, w którym znalazłem w śmieciach dziewczynę” – FPFF Gdynia 2021

21 września 202121 września 2021 przez Adam Krośnicki - Midoń

Choć aktywizm społeczny w ostatnich latach staje się wręcz sposobem na życie wielu młodych ludzi, trudno odnaleźć fabuły, które opowiadałyby historie współczesnych gniewnych reformatorów. Tym bardziej jest to zjawisko martwiące, gdy co roku powstają biografie, laurki mające umocnić już i tak silny kult jednostek z przeszłości. Michał Krzywicki dostrzega istotną rolę wspólnotowego fenomenu teraz oraz … Czytaj dalejDla kogo te fajerwerki? – recenzja filmu „Dzień, w którym znalazłem w śmieciach dziewczynę” – FPFF Gdynia 2021

Dekonstruowanie mitu – recenzja filmu „Ucieczka na srebrny glob” – MDAG

16 września 202116 września 2021 przez Maciej Kowalczyk

Mająca premierę podczas Millennium Docs Against Gravity Ucieczka na srebrny glob, drugi pełnometrażowy dokument Kuby Mikurdy, odsłania przed widzami kulisy powstawania i próbę zamordowania przez komunistyczny reżim dzieła Andrzeja Żuławskiego. Jednocześnie twórcy nie poprzestają na badaniu samej legendy, ale starają się osadzić opowieść w ramach epoki i odczytać film w kluczu biograficznym, przez pryzmat walki … Czytaj dalejDekonstruowanie mitu – recenzja filmu „Ucieczka na srebrny glob” – MDAG

Strumień świadomości społeczeństwa – recenzja filmu „Film balkonowy” – MDAG

6 kwietnia 202212 września 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Choć początki kariery Pawła Łozińskiego sięgają czasów transformacji ustrojowej i nie brak w niej świetnych filmów, z wybitnym Miejscem urodzenia na czele, do powszechnej świadomości polskiego widza reżyser dostał się dopiero w 2016 roku za sprawą znakomitego, choć kontrowersyjnego dokumentu Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham. Po 5 latach cierpliwego czekania jego entuzjaści mogą … Czytaj dalejStrumień świadomości społeczeństwa – recenzja filmu „Film balkonowy” – MDAG

Tego się nie robi matce – recenzja książki Chantal Akerman „Matka się śmieje” – Nowe Horyzonty

5 września 20215 września 2021 przez Paweł Tesznar

Gdy ogłoszono, że z okazji retrospektywy Chantal Akerman na 21. edycji festiwalu Nowe Horyzonty zostanie wydana książka, mojej radości nie było końca. Nie zmąciło jej nawet małe zaskoczenie, że nie jest to żadna pozycja filmoznawcza na temat jej twórczości, ani nawet „Autoportrait en cinéaste” (Autoportret filmowca) z 2004 roku, ale napisana niedługo przed śmiercią autobiograficzna … Czytaj dalejTego się nie robi matce – recenzja książki Chantal Akerman „Matka się śmieje” – Nowe Horyzonty

Dlaczego ja? – recenzja filmu „Bohater” – Nowe Horyzonty

2 września 20212 września 2021 przez Marcin Grudziąż

Jednym z najgłośniejszych tytułów, jakie pojawiły się w programie tegorocznych Nowych Horyzontów, był „Bohater”, najnowszy film Asghara Farhadiego. Oczekiwania wobec tej produkcji są uzasadnione, nie tylko przez reputację, jaką cieszy się zdobywca dwóch Oscarów za najlepszy film nieanglojęzyczny, ale również z uwagi na nagrodę Grand Prix, którą jego najnowszy obraz otrzymał na festiwalu w Cannes. … Czytaj dalejDlaczego ja? – recenzja filmu „Bohater” – Nowe Horyzonty

Rybak lubi pływać – recenzja filmu „Luzzu” – Nowe Horyzonty

1 września 20211 września 2021 przez Maciej Kowalczyk

W nowohoryzontowej sekcji Odkrycia umieszczono nagrodzony wcześniej w Sundance maltański film Luzzu. Kinematografia z tego niewielkiego wyspiarskiego kraju została zdominowana przez superprodukcje hollywoodzkie, chętnie korzystające ze świetnie zachowanych twierdz oraz pięknego wybrzeża. Tym bardziej wart uwagi jest debiut Alexa Camilleriego, choć zawodowo związanego ze Stanami Zjednoczonymi, to jednak pochodzącego z byłej brytyjskiej kolonii. Młody twórca … Czytaj dalejRybak lubi pływać – recenzja filmu „Luzzu” – Nowe Horyzonty

Stare horyzonty – recenzja filmu „Ziemia jałowa” – Nowe Horyzonty

31 sierpnia 202131 sierpnia 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Irańska Ziemia jałowa w reżyserii Ahmada Bahramiego przywędrowała do nowohoryzontowego konkursu z zeszłoroczonego festiwalu w Wenecji, na którym okazała się podwójnym zwycięzcą sekcji Orizzonti, zdobywając uznanie zarówno jury, jak i krytyków z FIPRESCI. We Wrocławiu jurorzy co prawda produkcji nie nagrodzili, ale i tak wyróżniła się ona spośród konkursowej stawki, o czym świadczyć może nagroda … Czytaj dalejStare horyzonty – recenzja filmu „Ziemia jałowa” – Nowe Horyzonty

Śpiąca Królewna – recenzja filmu „Początek” – Nowe Horyzonty

30 sierpnia 202129 sierpnia 2021 przez Maciej Kowalczyk

Jedną z największych sensacji zeszłego roku był wyprodukowany przez samego Carlosa Reygadasa Początek. Gruziński film w reżyserii debiutantki Dei Kulumbegashvili najpierw został wybrany do selekcji Cannes (festiwal się jak wiadomo nie odbył), a następnie pokazywany był m.in. w Toronto (nagroda FIPRESCI) czy San Sebastián (nie tylko Złota Muszla, ale też trzy inne laury). Po raz … Czytaj dalejŚpiąca Królewna – recenzja filmu „Początek” – Nowe Horyzonty

A to Polska właśnie – recenzja filmu „kRAJ”

27 sierpnia 202127 sierpnia 2021 przez Michał Konarski

Twórcom Ataku paniki (2017) zarzucano kopiowanie pomysłu wyprodukowanych przez Pedro Almodóvara Dzikich historii (2014). Tę krytykę należałoby jednak przekierować na kRAJ, bo to właśnie tutaj doszło do przeniesienia na polskie warunki „przekraczania granic wytrzymałości” bohaterów. Najnowszy film warszawskiej filmówki wiele jednak różni od argentyńskiego kandydata do Oscara. Między innymi fakt, że składa się z nieco … Czytaj dalejA to Polska właśnie – recenzja filmu „kRAJ”

Intymne oświetlenie – recenzja filmu „W świetle dnia” – Nowe Horyzonty

27 sierpnia 202127 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

W świetle dnia, debiutancki obraz Dénesa Nagya, który przyniósł mu nagrodę Srebrnego Niedźwiedzia za reżyserię podczas tegorocznego festiwalu Berlinale, jest kolejnym dowodem na to, że nikt nie potrafi malować wojennych portretów tak jak od dekad robią to Węgrzy – bez krzty romantyzacji abstrakcyjnego zbiorowego bohatera, za to z pełną inwestycją w egzystencjalny dramat jednostki, służący … Czytaj dalejIntymne oświetlenie – recenzja filmu „W świetle dnia” – Nowe Horyzonty

F_ck the Pain Away? – recenzja filmu „Oczy precz” – Nowe Horyzonty

26 sierpnia 202126 sierpnia 2021 przez Dawid Smyk

Oczy precz to drugi film izraelskiej reżyserki Hadas Ben Aroyi, pokazywany wcześniej w berlińskiej sekcji Panorama, a teraz w nowohoryzontowym paśmie „Trzecie Oko”, którego motywem przewodnim w tym roku jest kobieca autonomia seksualna. Podobnie jak w przypadku debiutu pełnometrażowego, Ludzi, którzy nie są mną, autorka przygląda się schyłkowemu pokoleniu millenialsów, w powolnej i gorzkiej medytacji … Czytaj dalejF_ck the Pain Away? – recenzja filmu „Oczy precz” – Nowe Horyzonty

W macierzy spojrzeń – recenzja filmu „Dziewczyna i pająk” – Nowe Horyzonty

9 kwietnia 202225 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Dziewczyna i pająk, dwukrotnie nagrodzony w sekcji Encounters tegorocznej edycji Berlinale i wyświetlany dla polskiej widowni podczas festiwalu Nowe Horyzonty, jest nowoczesnym przykładem kina kombinatoryki, nie skrywającym konceptualnej ramy pod znoszonym płaszczem oniryzmu, z którego dziur wychylają głowy białe myszki i szyjki niedopitych butelek. Narracji szwajcarskiego filmu bliżej więc do wczesnych eksperymentów Greenawaya, jak Spacer … Czytaj dalejW macierzy spojrzeń – recenzja filmu „Dziewczyna i pająk” – Nowe Horyzonty

Jedno o drugim nic nie wie… – recenzja filmu „Bliscy” – Karlowe Wary 2021

24 sierpnia 202124 sierpnia 2021 przez Mateusz Marcin Mróz

Pokazywany właśnie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach w konkursie East of the West najnowszy film Grzegorza Jaroszuka Bliscy jest już drugim filmem pełnometrażowym twórcy. Reżyser wyraźnie lepiej czuje się w krótkich formach, bowiem najlepiej przyjętym przez krytykę oraz publiczność jego obrazem pozostają Opowieści z chłodni dostrzeżone mi.in. w Locarno oraz przez Europejską Akademię … Czytaj dalejJedno o drugim nic nie wie… – recenzja filmu „Bliscy” – Karlowe Wary 2021

Jutro będą morele – recenzja filmu „Limbo” – Nowe Horyzonty

23 sierpnia 202123 sierpnia 2021 przez Paweł Tesznar

Limbo to termin używany w teologii chrześcijańskiej na określenie otchłani, w jakiej znajdują się dusze zmarłych, które nie trafiają ani do piekła, ani do czyśćca, ani do nieba. Korzenie tej idei tkwią jeszcze w Biblii hebrajskiej, która podobną otchłań nazywa Szeolem. Jest to miejsce swoistego zawieszenia między bytem a niebytem, w którym nie ma mowy … Czytaj dalejJutro będą morele – recenzja filmu „Limbo” – Nowe Horyzonty

Para buch, kura w ruch! – recenzja filmu „Pióra” – Nowe Horyzonty

22 sierpnia 202122 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Nagrodzone na festiwalu w Cannes w sekcji Tygodnia Krytyki oraz wyróżnione w konkursie festiwalu Nowe Horyzonty Pióra w reżyserii Omara El Zohairiego to inspirowana motywami literackimi z utworów Franza Kafki, egipska opowieść o przemianie mężczyzny w kurę i beznadziejnej walce kobiety w groteskowo męskim świecie iluzji i pieniądza, którego krajobraz zdobią fabryczne kominy. W tym … Czytaj dalejPara buch, kura w ruch! – recenzja filmu „Pióra” – Nowe Horyzonty

Odyseja rodzinna 2021 – recenzja filmu „W drogę!” – Nowe Horyzonty

22 sierpnia 202117 sierpnia 2021 przez Paweł Tesznar

W debiucie Panaha Panahiego, który znalazł się w sekcji „Odkrycia” Nowych Horyzontów, w pewnym momencie pada pytanie o najlepsze dzieło w dziejach kina. Pozwólcie, że zdradzę, iż bohater, któremu ono zostaje zadane, wskazuje 2001: Odyseję kosmiczną Kubricka. Nie jest to oczywiście przypadek, gdyż reżyser wyraźnie chce, byśmy mieli w pamięci ten film, oglądając W drogę!. … Czytaj dalejOdyseja rodzinna 2021 – recenzja filmu „W drogę!” – Nowe Horyzonty

Nigdy nie było tak pięknej nocy – recenzja filmu „Na Księżyc” – Nowe Horyzonty

16 sierpnia 202116 sierpnia 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Część nowohoryzontowej publiczności może pamiętać film Johanna Lurfa pod niecodziennym tytułem ★ [NASZA MINIRECENZJA], wyświetlany na dwóch poprzednich stacjonarnych edycjach festiwalu (w 2018 we Froncie Wizualnym, w 2019 w dłuższej wersji w sekcji Sezon). Trudno nie wspomnieć tej kinofilskiej podróży po rozgwieżdżonym niebie przy okazji pokazywanego w tegorocznej odsłonie Frontu Na Księżyc w reżyserii Tadhga … Czytaj dalejNigdy nie było tak pięknej nocy – recenzja filmu „Na Księżyc” – Nowe Horyzonty

Reinkarnacja kobiety w wodzie – recenzja filmu „Wściekły błysk” – Nowe Horyzonty

15 sierpnia 202115 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Rustykalne przestrzenie umierających wsi, których zabobony i rytuały sprzyjają społecznej alienacji względem postępującego kosmopolityzmu są nierzadko enklawą porządku opartego na wierze w patriarchalny fundament – toteż wielu filmowców, także polskich, obierało je sobie za tło dla egzystencjalnych dramatów o filozoficznym podłożu, okrytych szatą magicznego realizmu. Nie inaczej czyni Ainhoa Rodríguez w imponującym fabularnym debiucie reżyserskim. … Czytaj dalejReinkarnacja kobiety w wodzie – recenzja filmu „Wściekły błysk” – Nowe Horyzonty

Jestem tylko zasobem – recenzja filmu „Przejażdżka z Jackiem” – Nowe Horyzonty

13 sierpnia 202113 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

O tym że portugalskie kino jest jednym z najciekawszych w Europie nie trzeba nikogo przekonywać. Takie nazwiska jak Pedro Costa, João Pedro Rodrigues czy Miguel Gomes od lat stanowią marki same w sobie. Susana Nobre póki co jest nazwiskiem raczej anonimowym, ale już w swojej drugiej fabule p.t. Przejażdżka z Jackiem przedstawia się widzom jako … Czytaj dalejJestem tylko zasobem – recenzja filmu „Przejażdżka z Jackiem” – Nowe Horyzonty

Będzie, co ma być – recenzja filmu „Śmierć niewinności i grzech nieistnienia” – Nowe Horyzonty

14 sierpnia 202112 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

Urodzony w Stanach, półargentyńczyk-półlibańczyk. Czy to się nie nazywa Obywatel Świata? Dodajmy, że chociaż wychował się w Libanie – to nie w Bejrucie, a w portowym miasteczku Al-Batrun na północy kraju. Tam też George Peter Barbari zrealizował swój pierwszy pełny metraż – paradoksalny, prowokacyjny, zabawny i zmuszający do refleksji. Śmierć niewinności i grzech nieistnienia pokazywane … Czytaj dalejBędzie, co ma być – recenzja filmu „Śmierć niewinności i grzech nieistnienia” – Nowe Horyzonty

Nieświeży oddech – recenzja filmu „Theo i jego metamorfozy” – Nowe Horyzonty

12 sierpnia 202111 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Powrót kontrowersyjnego francuskiego reżysera do zestawienia konkursowego Nowych Horyzontów był wyczekiwany przez garstkę widzów, którym etyczna debata nie przysłoniła oczu na formalne piękno, operatorską wyobraźnię i wrażliwość na dylematy klasowe, jakie przyczyniły się do artystycznego sukcesu debiutanckiego Oddechu, nagrodzonego w Wenecji za osiągnięcia w plastycznym kreowaniu magicznego środowiska. Po osiemnastu latach Damien Odoul wraca na … Czytaj dalejNieświeży oddech – recenzja filmu „Theo i jego metamorfozy” – Nowe Horyzonty

Zespół numer jeden na Ziemi – recenzja filmu „The Sparks Brothers” – Nowe Horyzonty

13 sierpnia 202111 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Odpowiadając na tytułowe pytanie przeboju When Do I Get To Sing ‘My Way’?, którym autorzy filmu nawiązują do wykonań tego kultowego utworu przez Sinatrę i Sida Viciousa, należałoby stwierdzić, że ten czas właśnie nadszedł. Przynajmniej z perspektywy dzisiejszego słuchacza bowiem ciągła rewolucja estetyczna i nieustanna metamorfoza stylu Sparks przysporzyła im wielokrotnych wzlotów i upadków. Dowodem … Czytaj dalejZespół numer jeden na Ziemi – recenzja filmu „The Sparks Brothers” – Nowe Horyzonty

Piękny ogród otaczał go – recenzja filmu „Dzienniki ewoinpreis” – Nowe Horyzonty

11 sierpnia 202111 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

Są nazwiska, których każdy nowy projekt ekscytuje, które stanowią gwarancję nie tylko jakości, ale i intelektualnego poziomu. Jednym z nich jest prawdopodobnie najbardziej elektryzujący twórca współczesnego portugalskiego arthouse’u – Miguel Gomes. Chociaż do tej pory zrealizował ledwie sześć niezależnych projektów pełnometrażowych, to prawie każdy z nich był wielkim wydarzeniem. Wystarczy wspomnieć o inspirowanym kinem niemym … Czytaj dalejPiękny ogród otaczał go – recenzja filmu „Dzienniki ewoinpreis” – Nowe Horyzonty

Po prostu miłość – recenzja filmu „Vortex” – Nowe Horyzonty

1 października 202111 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

Co jest najbardziej przerażające dla człowieka? Przemoc seksualna (Nieodwracalne), samotność (Wkraczając w pustkę), porzucenie (Love), zatracenie (Climax)? Jeden z najwybitniejszych twórców francuskiego kina w tym stuleciu – Gaspar Noé eksploruje to pytanie przez całą swoją karierę. Teraz zbliżając się już do sześćdziesiątki, przychodzi z kolejnym pomysłem na odpowiedź. Starość. Vortex to tytuł bardzo wyróżniający się w … Czytaj dalejPo prostu miłość – recenzja filmu „Vortex” – Nowe Horyzonty

Umywać ręce – recenzja filmu „Higiena społeczna” – Nowe Horyzonty

11 sierpnia 202111 sierpnia 2021 przez Tomasz Poborca

Najnowszy film Denisa Côté, prezentowany na tegorocznej edycji festiwalu Berlinale, jest świetnym i namacalnym, bo nadal świeżym, przykładem, jak czas wpływa na odbiór oraz interpretację dzieła. Scenariusz napisany kilka lat wcześniej i tytuł Hygiène sociale nabierają zupełnie nowego brzmienia w atmosferze globalnej pandemii. Forma narracji za pomocą frontalnych tableaux z maksymalnie trzyosobowymi kompozycjami i zachowaną … Czytaj dalejUmywać ręce – recenzja filmu „Higiena społeczna” – Nowe Horyzonty

Na straży niewinności – recenzja filmu „Censor” – Nowe Horyzonty

10 sierpnia 202110 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

W ostatnich latach brytyjski niezależny horror przeżywa prawdziwy renesans. Filmy takie jak Saint Maud, Przebudzenie dusz, His House, czy Under the Shadow pokazały, że za bardzo małe pieniądze można tworzyć porywające i oryginalne kino grozy. Co istotne wszystkie te obrazy były dziełami debiutantów, w dużej mierze bardzo młodych. W odróżnieniu od nowego horroru amerykańskiego, propozycje … Czytaj dalejNa straży niewinności – recenzja filmu „Censor” – Nowe Horyzonty

Klasa umarła – recenzja filmu „Krwiopijcy” – Nowe Horyzonty

10 sierpnia 202110 sierpnia 2021 przez Marcin Prymas

Julian Radlmaier w swojej Samokrytyce burżuazyjnego psa (prezentowanej na Nowych Horyzontach w 2018 roku) pokazał się jako jeden z ciekawszych młodych głosów nie tylko niemieckiego, ale europejskiego kina. Niczym u Eugène’a Greena oszczędna scenografia i jeszcze bardziej minimalistyczna gra aktorska służyła uwypukleniu świetnych groteskowych dialogów będących satyrą z komunistycznych pozycji na współczesną Europę. W kolejnej … Czytaj dalejKlasa umarła – recenzja filmu „Krwiopijcy” – Nowe Horyzonty

Nie pytam Panią o lata – recenzja filmu „Szesnaście mgnień wiosny” – Dwa Brzegi 2021

2 sierpnia 202131 lipca 2021 przez Tomasz Poborca

Nurt coming-of-age jest ostatnimi czasy hurtowo eksploatowany przez autorów, którzy z wykalkulowaną precyzją mierzą w docelową grupę odbiorców i traktują aktualnie gorące wątki społecznych debat jako tło dla poczynań nastoletnich bohaterów ich opowieści. Trudno więc przejść obojętnie obok tak niezależnego, szczerego i silnie sprzeciwiającego się temu trendowi debiutu, jakim jest Szesnaście mgnień wiosny, portretujący romans … Czytaj dalejNie pytam Panią o lata – recenzja filmu „Szesnaście mgnień wiosny” – Dwa Brzegi 2021

Nic nie zostało powiedziane – recenzja filmu „Poufne lekcje perskiego” – Dwa Brzegi 2021

1 sierpnia 202130 lipca 2021 przez Tomasz Poborca

Język jako przedmiot badań kulturowych przez lata zajmował czołowe miejsce w dyskursie naukowym, czego echa pobrzmiewają również w filmie – w utworach eksplorujących zarówno fenomen komunikacji, jej percepcji, jak i własną medialną rolę. Jedni twórcy podchodzą do tematu z odrobiną ironii, jak Raúl Ruiz w Het Dak van de Walvis, drudzy szukają w semiotycznej dekonstrukcji … Czytaj dalejNic nie zostało powiedziane – recenzja filmu „Poufne lekcje perskiego” – Dwa Brzegi 2021

Pokaż im! – recenzja filmu „Po Złoto. Historia Władysława Kozakiewicza”

23 lipca 202123 lipca 2021 przez Marcin Grudziąż

Podczas XXII Letnich Igrzysk Olimpijskich odbywających się w stolicy Związku Radzieckiego na najwyższym stopniu podium stawało trzech Polaków: Jan Kowalczyk, Bronisław Malinowski i Władysław Kozakiewicz. Chociaż miejsca w annałach naszego sportu nie można odmówić żadnemu z tej trójki, bez wątpienia tylko ostatni z nich do dziś ma miejsce w zbiorowej świadomości mieszkańców kraju nad Wisłą, … Czytaj dalejPokaż im! – recenzja filmu „Po Złoto. Historia Władysława Kozakiewicza”

Melanocetus johnsonii – recenzja filmu „Robuste” – Cannes 2021

22 lipca 202122 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Chociaż nurt kina opartego o przeciwstawianie sobie dwóch skrajnie różnych postaci, najlepiej pochodzących z innych środowisk i klas społecznych, jest tak stary jak kino, to kasowy sukces francuskich Nietykalnych dał mu drugie życie i narzucił bardzo specyficzne dodatkowe warunki: różnice wieku, wymóg „upośledzenia” lepiej sytuowanego bohatera, czy różnice ras. Od linijki realizuje je pokazywane w … Czytaj dalejMelanocetus johnsonii – recenzja filmu „Robuste” – Cannes 2021

Teksas, Teksas – recenzja filmu „Red Rocket” – Cannes 2021

21 lipca 202121 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Cała kariera Seana Bakera, prawdopodobnie najciekawszego i najbardziej utalentowanego amerykańskiego reżysera kina niezależnego młodego pokolenia, jest związana ze społecznymi dołami i sexworkingiem. Wybitna debiutancka Mandarynka przenosiła nas w świat transseksualnych prostytutek z Los Angeles. W The Florida Project portretował życie dzieci, których pozbawieni nadziei rodzice łapią wszelkie fuchy na obrzeżach Disneylandu. Tym razem przenosimy się … Czytaj dalejTeksas, Teksas – recenzja filmu „Red Rocket” – Cannes 2021

Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy! – recenzja filmu „Memoria” – Cannes 2021

20 lipca 202120 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Apichatpong Weerasethakul to już żywy symbol światowego slow cinema. Pierwszy laureat ważnej nagrody reprezentujący ten nurt, człowiek, który wprowadził dużo większą dawkę poezji i metaforyki przy jednoczesnym skróceniu metrażu do długości akceptowalnej dla większej liczby widzów. W 2021 roku przełamał on kolejną granicę i zrealizował film po angielsku, z wielką gwiazdą w roli głównej. Z … Czytaj dalejBez serc, bez ducha, to szkieletów ludy! – recenzja filmu „Memoria” – Cannes 2021

Nawet wielcy upadają – recenzja produktu „Trzy piętra” – Cannes 2021

17 lipca 202117 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Bywają reżyserzy bardzo przywiązani do danej klasy społecznej. Bracia Dardenne, czy Ken Loach zawsze tworzą opowieści o klasie robotniczej, a Woody Allen o wielkomiejskich intelektualistach. Nanniego Morettiego interesują ludzie tacy jak on – wyższa klasa średnia, intelektualne i biurokratyczne elity. Ile można jednak opowiadać o tym samym bez zmęczenia widza? Równo dwie dekady po Złotej … Czytaj dalejNawet wielcy upadają – recenzja produktu „Trzy piętra” – Cannes 2021

Wokulski kocha Izabelę – recenzja filmu „Historia mojej żony” – Cannes 2021

15 lutego 202216 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Chociaż Ildikó Enyedi Złotą Kamerę w Cannes zdobyła w 1989 roku, to nigdy nie należała do najbardziej płodnych twórców. Przez 32 lata od swojego debiutu zrealizowała tylko sześć filmów pełnometrażowych, w tym dwa w XXI wieku. Jednym z nich jest Historia mojej żony, jej anglojęzyczny debiut. To adaptacja najbardziej znanej powieści jednego z najważniejszych węgierskich … Czytaj dalejWokulski kocha Izabelę – recenzja filmu „Historia mojej żony” – Cannes 2021

Najbardziej szczere jest kłamstwo – recenzja filmu „Paryż, 13 dzielnica” – Cannes 2021

15 lipca 202115 lipca 2021 przez Marcin Prymas

„To co się dzieje, naprawdę nie istnieje”, śpiewały Elektryczne Gitary i to zdanie, otwierające piosenkę do filmu Kiler najlepiej obrazuje paradoksalność jednego z najlepszych filmów tegorocznego canneńskiego konkursu głównego – Paryża, 13 dzielnicy Jacques’a Audiarda. Zbliżający się już do siedemdziesiątki Audiard wciąż pozostaje jednym z najlepszych i najbardziej uniwersalnych francuskich reżyserów. Pomimo podeszłego wieku, do … Czytaj dalejNajbardziej szczere jest kłamstwo – recenzja filmu „Paryż, 13 dzielnica” – Cannes 2021

Rola ojca – recenzja filmu „Titane” – Cannes 2021

8 stycznia 202215 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Po przebojowym debiucie p.t. Mięso oraz świetnym zwiastunie swojego drugiego projektu młoda francuska reżyserka Julia Ducournau stała się jednym z najbardziej oczekiwanych nazwisk tegorocznego festiwalu w Cannes. Środowa premiera jej Titane była jednym z niewielu wypełnionych w stu procentach pokazów na festiwalu, a fala poseansowego zachwytu zalała całe Lazurowe Wybrzeże. Czy słusznie? Ostatnimi czasy na … Czytaj dalejRola ojca – recenzja filmu „Titane” – Cannes 2021

Bez znieczulenia, jak tu można żyć? – recenzja filmu „Gorączka” – Cannes 2021

12 grudnia 202114 lipca 2021 przez Marcin Prymas

U progu trzeciej dekady XXI wieku coraz chętniej spoglądamy na, pozornie, niewinne czasy przeszłości. Próbujemy rozliczać to, co nas lub naszych rodziców kształtowało i co odpowiada za zastaną teraz, często niezbyt wesołą, rzeczywistość. Z latami 90. łączy ludzi współczesnych pewna paradoksalna, antynomiczna relacja miłości-nienawiści. Kojarzymy z nimi zarówno biedę i desperację, jak i naiwną ideowość. … Czytaj dalejBez znieczulenia, jak tu można żyć? – recenzja filmu „Gorączka” – Cannes 2021

Hiroszima nie należy do nas – recenzja filmu „Drive My Car” – Cannes 2021

19 lipca 202114 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Haruki Murakami to autor niezwykle paradoksalny. Z jednej strony rokrocznie jest jednym z głównych faworytów do otrzymania literackiego Nobla, z drugiej wielu ma go za grafomana i porównuje nawet do Paulo Coelho. Jest zdecydowanie najbardziej uznanym japońskim pisarzem współczesnym, ale dużo większym mirem cieszy się za granicą niż w ojczystej Japonii. Jedno jest pewne w … Czytaj dalejHiroszima nie należy do nas – recenzja filmu „Drive My Car” – Cannes 2021

Mały Wes przy dużym stole – recenzja filmu „Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun” – Cannes 2021

13 lipca 202113 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Postpandemiczny 2021 rok jest pełen paradoksów. Jednym z nich jest fakt, że na sali wypełnionej w 1/3 objętości odbył się pokaz prasowy jednego z bardziej zaangażowanych i związanych z polityką filmów tegorocznego konkursu głównego w Cannes. Był to pokaz… najnowszego filmu Wesa Andersona. Kolejnym z takich paradoksów jest fakt, że znany z cukierkowej estetyki Amerykanin … Czytaj dalejMały Wes przy dużym stole – recenzja filmu „Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun” – Cannes 2021

Nie wszystko złoto, co jest cool – recenzja filmu „Compartment no. 6″ – Cannes 2021

19 lipca 202113 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Nostalgia za latami dziewięćdziesiątymi rośnie w siłę. W jej rozwoju niewątpliwie pomogło silne skojarzenie w Europie Wschodniej tej dekady z wolnością osobistą, tak upragnioną w erze pandemii. Gdy na Netflixie sukcesy święci Rojst ’97, a do kin wchodzą sequele Kosmicznego meczu i Mustanga z Dzikiej Dolny, na festiwalu w Cannes swoją premierę ma film o … Czytaj dalejNie wszystko złoto, co jest cool – recenzja filmu „Compartment no. 6″ – Cannes 2021

Sceny z życia reżyserskiego – recenzja filmu „Wyspa Bergmana” – Cannes 2021

12 lipca 202112 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Granica między tym co biograficzne, a fikcyjne w sztuce jest bardzo niejasna. Niektórzy krytycy nawet posuwają się do interpretowania wszystkiego w takim kluczu, a w monografiach autorów umieszczają ustępy poświęcone dziadkowi twórcy, czy sportowym upodobaniom ojca. Ta cienka linia fascynuje także reżyserów, czego najlepszym i najaktualniejszym przykładem jest Wyspa Bergmana, która właśnie miała premierę na … Czytaj dalejSceny z życia reżyserskiego – recenzja filmu „Wyspa Bergmana” – Cannes 2021

Od początku. Jeszcze raz – recenzja filmu „Najgorszy człowiek na świecie” – Cannes 2021

23 lutego 202212 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Joachim Trier przedstawił się światu w 2006 roku gdy w Karlowych Warach premierę miało jego Reprise. Od początku raz jeszcze… W debiucie perfekcyjnie uchwycił pokoleniowy moment ludzi urodzonych w drugiej połowie lat 80., którzy w szczycie koniunkturalnej bańki, jeszcze lata przed wybuchem kryzysu, wchodzą w dorosłość z własnymi marzeniami, oczekiwaniami i planami. Później kariera Norwega … Czytaj dalejOd początku. Jeszcze raz – recenzja filmu „Najgorszy człowiek na świecie” – Cannes 2021

50 twarzy Jezusa Chrystusa – recenzja filmu „Benedetta” – Cannes 2021

14 września 202111 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Epidemie sprzyjają pragnieniom eskapistyczno-hedonistycznym. Podczas epidemii dżumy we Florencji w XIV wieku napisano Dekameron. Podczas kolejnej w wieku XVI Włochy obiegła historia rozwiązłej lesbijki – przeoryszy klasztoru Matki Bożej Benedetty Carlini. A na początku wieku XXI podczas kolejnej epidemii Paul Verhoeven na kanwie tej historii stworzył erotyczny thriller polityczny Benedetta, który swoją światową premierę miał … Czytaj dalej50 twarzy Jezusa Chrystusa – recenzja filmu „Benedetta” – Cannes 2021

Nigdy nie będziesz szła sama – recenzja filmu „Lingui” – Cannes 2021

2 marca 202210 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Miniony rok w Polsce upłynął pod znakiem aborcji. Walka o prawo do tego chyba najbardziej kontrowersyjnego zabiegu medycznego wyprowadziła na ulice setki tysięcy Polek i Polaków, aktywizując niezależnie od przekonań religijnych, poglądów politycznych i klasowej przynależności. W bardzo ciekawej formie na tapet temat prawa do aborcji bierze pierwszy tegoroczny wielki faworyty do Złotej Palmy – … Czytaj dalejNigdy nie będziesz szła sama – recenzja filmu „Lingui” – Cannes 2021

Nie obchodzi mnie, że przejdziemy do historii jako hipokryci – recenzja filmu „Kolano Ahed” – Cannes 2021

6 września 20219 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Czy ktokolwiek bardziej gardzi swoją ojczyzną niż prawdziwy patriota? Pytanie to towarzyszy wielu współczesnym filmowcom, uwięzionym pomiędzy miłością do miejsca, w którym się wychowali, a nienawiścią do rządowych narracji, narodowych przywar i codziennych absurdów. Wielu wielkich, jak Radu Jude, czy Elia Suleiman, zrobiło sobie z tego tematu swój znak rozpoznawczy. Po ambiwalentnych w stosunku do … Czytaj dalejNie obchodzi mnie, że przejdziemy do historii jako hipokryci – recenzja filmu „Kolano Ahed” – Cannes 2021

Algierczyk – recenzja filmu „DNA”

9 lipca 20219 lipca 2021 przez Mateusz Marcin Mróz

Gdy trwają kolejne canneńskie emocje związane z premierami filmów utytułowanych i cenionych twórców a także tych mniej znanych ale równie zdolnych, do naszych kin trafiają tytuły z zeszłorocznej selekcji festiwalu. Wśród nich DNA Maïwenn, aktorki, scenarzystki i reżyserki, którą pamiętać możemy z epizodycznych ról w filmach Luca Bessona, ale przede wszystkim jako twórczynię nagrodzonych w … Czytaj dalejAlgierczyk – recenzja filmu „DNA”

Szarość mieści w sobie wszystkie barwy – recenzja filmu „Wszystko poszło dobrze” – Cannes 2021

19 lipca 20218 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Mało jest we współczesnym kinie tak bardzo poszukujących twórców jak François Ozon. Chociaż od samego początku wierny jest podobnym tematom, to formalnie i gatunkowo kolejne jego dzieła są zróżnicowane do tego stopnia, że niektórzy nawet żartują, że niczym Lem – Ozon to tak naprawdę kilku różnych twórców pod jednym pseudonimem. Pokazywane w konkursie głównym festiwalu … Czytaj dalejSzarość mieści w sobie wszystkie barwy – recenzja filmu „Wszystko poszło dobrze” – Cannes 2021

Zatańczyć walca w burzy – recenzja „Annette” – Cannes 2021

8 lipca 20218 lipca 2021 przez Tomasz Poborca

Doczekaliśmy się w końcu nowego dzieła Leosa Caraxa i powrotu reżysera na festiwale po tych wszystkich latach, które minęły od sukcesu Holy Motors. Premiera odbyła się niemal jednocześnie podczas canneńskiego święta filmu i w lokalnych kinach w całej Polsce (co jest precedensem wartym odnotowania), a Annette okazało się utworem tak szalenie kreatywnym, co szalenie polaryzującym … Czytaj dalejZatańczyć walca w burzy – recenzja „Annette” – Cannes 2021

Dies irae – recenzja filmu „Ghost Song” – Cannes 2021

7 lipca 20217 lipca 2021 przez Marcin Prymas

Trudno powiedzieć coś świeżego o Ameryce i jej patologiach. Rokrocznie powstają dziesiątki udanych i setki chybionych filmów próbujących uchwycić ciemne strony tego najbardziej medialnego państwa świata. Zaskakująco często biorą się za to Europejczycy, na gruncie dokumentu wyróżnić możemy zwłaszcza Włocha Roberto Minerviniego (Co zrobisz, gdy świat stanie w ogniu?, Po drugiej stronie). Czy będący jeszcze … Czytaj dalejDies irae – recenzja filmu „Ghost Song” – Cannes 2021

Cokolwiek zechcesz, pod warunkiem, że to Corona® – recenzja filmu „Szybcy i wściekli 9”

3 lipca 20213 lipca 2021 przez Dawid Smyk

Mieliśmy wspaniałą siódemkę, w której James Wan rzucał nami o glebę wraz z fikołkującą kamerą, pokazywał nam zdecydowanie za dużo miniówek, kasował auto warte trzy bańki, a cały świat żegnał Paula Walkera. Później była już nieco wtórna i posępna ósemka, w której F. Gary Gray po raz wtóry zabijał Domowi dziewczynę, by dać mu motywację, … Czytaj dalejCokolwiek zechcesz, pod warunkiem, że to Corona® – recenzja filmu „Szybcy i wściekli 9”

Silent disco bez słuchawek – recenzja filmu „Capitu e o capitulo” – Rotterdam 2021

30 lipca 20211 lipca 2021 przez Tomasz Poborca

Capitu e o capitulo to najnowsze dzieło Júlio Bressane – brazylijskiej twarzy kina awangardowego, głównego przedstawiciela cinema marginal (ruchu konkurencyjnego dla osławionego cinema nuovo). Reżyser nadal pozostaje w cieniu wielkich nazwisk filmowej rewolucji lat 60. oraz wymyka się kinofilskiemu i naukowemu dyskursowi w Polsce, chociaż do dziś prezentuje niesamowitą twórczą witalność i systematycznie pojawia się … Czytaj dalejSilent disco bez słuchawek – recenzja filmu „Capitu e o capitulo” – Rotterdam 2021

When we start the revolution, all they probably do is snitch – recenzja filmu „Judasz i Czarny Mesjasz”

17 lipca 202129 czerwca 2021 przez Dawid Smyk

Górnolotne porównania w tytule, płomienne przemowy, trochę zapomniana historia męczeńskiej śmierci wielkiego aktywisty – czy Judasz i Czarny Mesjasz to kolejna Selma? Film powszechnie chwalony, hojnie obdarowywany przymiotnikami „ważny” i „potrzebny”, pojawiający się w pokłosiu kulminacji napięć społecznych rozpalających kraj, ze wszech miar poprawny rzemieślniczo, w sam raz na Black History Month… a jednak tak … Czytaj dalejWhen we start the revolution, all they probably do is snitch – recenzja filmu „Judasz i Czarny Mesjasz”

Nigdy nie będzie takiego lata – recenzja filmu „Lato ’85”

26 czerwca 202126 czerwca 2021 przez Marcin Grudziąż

François Ozon już od lat ma status ikony francuskiego kina i trzeba przyznać, że swoją renomę stara się wykorzystać jak tylko może, z niebywałą regularnością dostarczając kolejne filmy na najważniejsze europejskie festiwale. W zeszłym roku co prawda impreza w Cannes się nie odbyła, ale dyrekcja postanowiła mimo wszystko ogłosić oficjalną selekcję, w której prezentowany był … Czytaj dalejNigdy nie będzie takiego lata – recenzja filmu „Lato ’85”

Spróbować‌ ‌wszystkiego‌ ‌-‌ ‌recenzja‌ ‌filmu‌ ‌“Ostatni‌ ‌komers”‌

27 czerwca 202125 czerwca 2021 przez Michał Konarski

Większość spośród najpopularniejszych filmów o nastolatkach z ostatnich kilku lat swoją przygodę rozpoczynało w Utah, na festiwalu Sundance. Debiut fabularny Dawida Nickela jest jednak czymś więcej, niż niezależnym, niskobudżetowym, zaangażowanym społecznie filmem o młodych ludziach. To przede wszystkim bardzo rzadkie w naszym kraju, naprawdę udane kino inicjacyjne. Kino, które zamiast oceniać dokonania bohaterów, wręcz cieszy … Czytaj dalejSpróbować‌ ‌wszystkiego‌ ‌-‌ ‌recenzja‌ ‌filmu‌ ‌“Ostatni‌ ‌komers”‌

Złoty paw, złote jajo – recenzja filmu „Sweat”

19 czerwca 202119 czerwca 2021 przez Michał Konarski

“Nie wiemy w jakiej sekcji pokazywany byłby Sweat, gdyby zeszłoroczne Cannes się odbyło. Gdybym miał obstawiać, byłaby to Un Certain Regard” – tak o wyprodukowanym przez siebie filmie wypowiedział się Mariusz Włodarski podczas jednego ze spotkań po seansie. Czy najnowszy film Magnusa Von Horna opowiadający o losach młodej influencerki, Sylwii Zając, zasługiwał jednak na to, … Czytaj dalejZłoty paw, złote jajo – recenzja filmu „Sweat”

Nieumarłe konwencje – recenzja filmu „Małe rzeczy”

14 października 202117 czerwca 2021 przez Marcin Prymas

Pandemia, która przetacza się już od półtora roku przez naszą piękną planetę pośród wielu swoich negatywnych (a także kilku pozytywnych) skutków może zapisać przyśpieszenie rozwoju streamingu. Nagłe zamknięcie kin zmusiło producentów do przyśpieszania starań o możliwie szybkie i zyskowne wykrojenie części posiadanego przez Netflixa tortu. Warner zintensyfikował swoje starania w celu spopularyzowania swojego nowego serwisu … Czytaj dalejNieumarłe konwencje – recenzja filmu „Małe rzeczy”

Narodowy PTSD – recenzja filmu „Pokolenie Utøyi”

4 czerwca 20214 czerwca 2021 przez Michał Konarski

Każdy naród nosi w sobie pierwiastek wspólnotowego lęku spowodowanego tragedią, która odcisnęła swoje piętno na jego obywatelach. Żadne wydarzenie nie połączyło i nie podzieliło jednocześnie tak mocno Polaków jak katastrofa w Smoleńsku. Francuzi wciąż muszą mierzyć się z traumami spowodowanymi przez zamach na redakcję Charlie Hebdo. W Norwegii na szczęście do polaryzacji społeczeństwa nie doszło … Czytaj dalejNarodowy PTSD – recenzja filmu „Pokolenie Utøyi”

Mała ojczyzna – recenzja filmu „Długa droga do domu” – Berlinale 2021

5 czerwca 20214 czerwca 2021 przez Marcin Prymas

Berlinale przynosi nam nie tylko artystyczne fabuły ale także bardzo ciekawe dokumenty. Jednym z nich jest Długa droga do domu, czyli opowieść o patologiach amerykańskiej prowincji oczami artysty, który się z niej wyrwał. Film znalazł się w programie tegorocznego Krakowskiego Festiwalu Filmowego, a wcześniej umieszczony został na liście dziesięciu pełnosalowych pereł Berlinale. Czemu warto go … Czytaj dalejMała ojczyzna – recenzja filmu „Długa droga do domu” – Berlinale 2021

Chcę zostać wielką aktorką – recenzja filmu „Amatorzy”

31 maja 202131 maja 2021 przez Marcin Grudziąż

Filmy poruszające temat niepełnosprawności, zwarzywszy jego na delikatność, mogą cieszyć się u widowni swojego rodzaju immunitetem, co pokazał, chociażby przypadek fenomenalnie przyjętych “Nietykalnych” . Nawet jeżeli nie są to produkcje szczególnie udane, nikt nie chce ich przesadnie krytykować, ze względu na ich dobre intencje i zwrócenie uwagi na problemy wykluczonej grupy, która zresztą jest chyba … Czytaj dalejChcę zostać wielką aktorką – recenzja filmu „Amatorzy”

Memento – recenzja filmu „Ojciec”

29 maja 202129 maja 2021 przez Paweł Tesznar

Kino niejednokrotnie podejmowało próby oddania „odmiennych stanów świadomości”: czy były to wizje senne, narkotyczne i mistyczne czy zaburzenia psychiczne w rodzaju rozszczepienia jaźni albo utraty pamięci. Francuski prozaik, dramatopisarz i scenarzysta, Florian Zeller podjął temat demencji starczej najpierw w święcącej sukcesy sztuce teatralnej, by wreszcie przenieść ją na ekran, debiutując „Ojcem” w roli reżysera. Głównego … Czytaj dalejMemento – recenzja filmu „Ojciec”

Krwinki w żyłach kraju – recenzja filmu „Nomadland”

24 kwietnia 202124 kwietnia 2021 przez Jędrzej Sławnikowski

Nomadland Chloé Zhao to bez wątpienia jedna z najbardziej oczekiwanych premier najbliższych miesięcy. Film ma już na koncie m.in. weneckiego Złotego Lwa, nagrodę publiczności na MFF w Toronto oraz dwa Złote Globy i jest na prostej drodze do sukcesów w najważniejszych kategoriach oscarowych. Jednak na pierwszy rzut oka ten skromny dramat o współczesnych nomadach wydaje … Czytaj dalejKrwinki w żyłach kraju – recenzja filmu „Nomadland”

Niech żyją Wolne Media! – recenzja filmu „Kolektyw”

6 kwietnia 20216 kwietnia 2021 przez Marcin Grudziąż

Światowa pandemia bez cienia wątpliwości negatywnie odbiła się na branży filmowej. Są jednak pojedyncze produkcje, które dość przypadkiem na tych okolicznościach zyskały i dość nieoczywistym wygranym tej sytuacji jest nominowany do dwóch Oscarów rumuński Kolektyw. Obraz dobitnie pokazujący, jak ważna jest sprawnie działający system opieki zdrowotnej oraz transparentność decyzji polityków i dyrektorów, mające bezpośredni wpływ … Czytaj dalejNiech żyją Wolne Media! – recenzja filmu „Kolektyw”

Make America Great Again – recenzja filmu „Minari”

28 maja 202120 marca 2021 przez Marcin Prymas

Wyżynę Ozark położoną w środkowej części Stanów Zjednoczonych całemu światu przedstawił Netflix w nazwanym na jej cześć serialu autorstwa Billa Dubuqe. Tam WASP-owska dobrze prosperująca, acz uwikłana w nielegalne interesy rodzina wyjeżdżała do położonego właśnie w tej krainie geograficznej kurortu, by na zlecenie mafii wyprać dużą ilość gotówki. Całkowicie inny obraz tego regionu odmalowuje w … Czytaj dalejMake America Great Again – recenzja filmu „Minari”

Pomiędzy światami – recenzja filmu „Adú”

30 marca 202115 marca 2021 przez Marcin Prymas

Niedawno odbyło się rozdanie nagród Goya, czyli hiszpańskiego odpowiednika Oscarów. Najwięcej nominacji zgromadził film Adú dostępny w ofercie serwisu Netflix, czy warto sięgnąć po drugą fabułę Salvadora Calvo, która przyniosła mu statuetkę dla najlepszego reżysera roku w swojej ojczyźnie? Salvador Calvo mimo pięćdziesięciu lat na karku nie jest zbyt rozpoznawalny poza swoją ojczyzną. Reżyserii uczył … Czytaj dalejPomiędzy światami – recenzja filmu „Adú”

Look What You Made Me Do – recenzja filmu „Obiecująca. Młoda. Kobieta.”

11 kwietnia 202113 marca 2021 przez Dawid Smyk

Debiut reżyserski Emerald Fennell, aktorki (znanej m.in. z roli Camilli Parker Bowles w The Crown) oraz producentki i scenarzystki brawurowego serialu szpiegowskiego Obsesja Eve, to jeden z najbardziej zwodniczych i nietuzinkowych projektów, jakie Hollywood wypuściło od dawna. Pierwsze zerknięcie na tytuł i plakat budzi skojarzenia co najmniej z jakąś motywacyjną bajką o rzutkiej businesswoman przebijającej … Czytaj dalejLook What You Made Me Do – recenzja filmu „Obiecująca. Młoda. Kobieta.”

Cieszmy się z małych rzeczy – recenzja filmu „Co w duszy gra”

13 marca 202113 marca 2021 przez Renata Wereska

Pete Docter, twórca takich animacji jak Odlot czy W głowie się nie mieści pozwala nam zagłębić się po raz kolejny w rozważania nad sprawami ostatecznymi i czyni to z ujmującą wrażliwością. Co w duszy gra to nowa produkcja Pixara, na seans kinowy której zostało nam niewiele czasu (przynajmniej w Warszawie). Warto go wykorzystać i dowiedzieć … Czytaj dalejCieszmy się z małych rzeczy – recenzja filmu „Co w duszy gra”

Niedorośli – recenzja filmu “Oto my”

12 marca 202111 marca 2021 przez Ania Wieczorek

Nir Bergman to izraelski reżyser doceniony w Berlinie za Złamane skrzydła (2003). Jego nowy film nosi tytuł Oto my i pokazuje codzienne trudności z jakimi mierzą się dzieci w spektrum autyzmu, a w konsekwencji całe ich rodziny. Temat dość trudny do rzetelnego zrealizowania, a łatwy do potknięcia się. Tytułowi my to duet ojciec – syn. … Czytaj dalejNiedorośli – recenzja filmu “Oto my”

Jedni (?) w różności – recenzja filmu „Mr. Bachmann and His Class” – Berlinale 2021

8 marca 20218 marca 2021 przez Marcin Prymas

Film bezpośredni to gatunek wyniesiony do rangi sztuki przez Fredericka Wisemana. Nestor amerykańskiego kina od późnych lat 60 prezentuje w maksymalnie obojętny i zobiektywizowany sposób różne instytucje publiczne. W XXI wieku jego najbardziej znanym kontynuatorem jest Francuz Nicolas Philibert, czy laureatka nagrody Jury podczas tegorocznego Berlinale – Maria Speth ma szansę osiągnąć podobny poziom uznania? … Czytaj dalejJedni (?) w różności – recenzja filmu „Mr. Bachmann and His Class” – Berlinale 2021

W poszukiwaniu własnego Zen – recenzja filmu „Sound of Metal”

7 marca 20217 marca 2021 przez Mateusz Małecki

Darius Marder w swoim pierwszym fabularnym projekcie na szczęście nie męczy widzów ogranym już do granic możliwości motywem o sięganiu gwiazd pomimo przeszkód na drodze. W Sound of Metal nie ma co szukać obrazów, w których główny bohater w akcie triumfu nad przeciwnościami losu podnosi rękę w stronę nieba w akompaniamencie pompatycznej muzyki grającej w … Czytaj dalejW poszukiwaniu własnego Zen – recenzja filmu „Sound of Metal”

Komedie i przysłowia – recenzja filmu „W pętli ryzyka i fantazji” – Berlinale 2021

7 sierpnia 20217 marca 2021 przez Marcin Prymas

Kino oparte na dialogach, kamera wchodząca w intymne momenty, po to byśmy wspólnie z bohaterami doznali jakiegoś oczyszczenia poprzez dyskusję. Mistrzem takiej formy był Eric Rohmer, a obecnie jej tradycje kontynuują Hong Sang-Soo, Mia Hansen-Løve, czy cały amerykański gatunek mumbecore’u. Laureat Wielkiej Nagrody Jury w Konkursie Głównym Berlinale – W pętli ryzyka i fantazji w … Czytaj dalejKomedie i przysłowia – recenzja filmu „W pętli ryzyka i fantazji” – Berlinale 2021

Launch Zoom Meeting – recenzja filmu „Lekcja języka” – Berlinale 2021

17 listopada 20216 marca 2021 przez Marcin Prymas

Mark Duplass to jedna z największych ikon amerykańskiego kina niezależnego; co roku realizuje projekty z największymi twórcami tego nurtu, jak Lynn Shelton, Noah Baumbach, Patrick Brice, czy Alex Lehmann, często też współtworząc scenariusze, czy reżyserując. Podczas tegorocznej edycji międzynarodowego festiwalu w Berlinie swoją światową premierę miał kolejny projekt z jego udziałem – Lekcja języka, stworzony … Czytaj dalejLaunch Zoom Meeting – recenzja filmu „Lekcja języka” – Berlinale 2021

Zakochane Kutaisi – recenzja filmu „Co widzimy, patrząc w niebo?” – Berlinale 2021

20 lipca 20215 marca 2021 przez Marcin Prymas

Kino to sztuka opowiadania. Od samego zarania jego istnienia artyści prześcigali się w tym, w jaki sposób można przenieść opowieść na owo, bardzo pojemne, medium. Lata mijają, X muza liczy już sobie dobrze ponad 125 lat, ale eksperymenty wciąż mają się w jej ramach bardzo dobrze. Jednym z takich eksperymentatorów jest Argentyńczyk Mariano Llinás, który … Czytaj dalejZakochane Kutaisi – recenzja filmu „Co widzimy, patrząc w niebo?” – Berlinale 2021

Migracja wewnętrzna – recenzja filmu „Zabij to i wyjedź z tego miasta”

5 marca 20215 marca 2021 przez Mateusz Marcin Mróz

Zdarzyć się może, że widz zmęczony kulturalnym bezruchem czasu pandemii zajrzy do otwartego nareszcie kina, a tam natknie się na polską animację „Zabij to i wyjedź z tego miasta” Mariusza Wilczyńskiego. Zobaczy charakterystyczną dla polskiej szkoły animacji pozornie niedbałą kreskę, narysowaną nieraz na zeszytowym papierze, poczuje duszną atmosferę późnego PRL, roztkliwi się być może, przypominając … Czytaj dalejMigracja wewnętrzna – recenzja filmu „Zabij to i wyjedź z tego miasta”

Jesień – recenzja filmu „Mała mama” – Berlinale 2021

1 października 20214 marca 2021 przez Marcin Prymas

Céline Sciamma rozkochała w swojej twórczości świat za sprawą przepięknego wizualnie melodramatu Portret kobiety w ogniu z 2019 roku. Po wielkim sukcesie tego osadzonego w XVIII wieku romansu wielu mogło zapomnieć, lub nie wiedzieć, że Francuzka przez całą karierę związana z kinem młodzieżowym i familijnym, w nie mniejszym stopniu jak queerowym. Pokazywane w konkursie głównym … Czytaj dalejJesień – recenzja filmu „Mała mama” – Berlinale 2021

Ciepło na sercu – recenzja filmu „Memory Box” – Berlinale 2021

4 marca 20214 marca 2021 przez Marcin Prymas

Walka pokoleń, wzajemne niezrozumienie rodziców i dzieci, różnice w guście muzycznym, pojmowaniu technologii, podejściu do używek, wreszcie pragnienie rodziców, by potomkowie nie popełnili ich błędów – to wszystko są konflikty, które towarzyszą ludzkości w zasadzie od zarania dziejów. Joana Hadijthomas i Kail Joreige, duet libańskich reżyserów, w pokazywanym w konkursie tegorocznego MFF w Berlinie filmie … Czytaj dalejCiepło na sercu – recenzja filmu „Memory Box” – Berlinale 2021

Narodu obrażanie – recenzja filmu „Niefortunny numerek lub szalone porno” – Berlinale 2021

9 listopada 20213 marca 2021 przez Marcin Prymas

Radu Jude już w swoim nagrodzonym Kryształowym Globusem w Karlowych Warach Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy zaprezentował się jako jeden z największych prowokatorów europejskiego kina, jednak w porównaniu do jego najnowszego dzieła była to dopiero dziecinna igraszka. Co takiego ma w sobie Bad Luck Banging or Loony Porn, które z hukiem … Czytaj dalejNarodu obrażanie – recenzja filmu „Niefortunny numerek lub szalone porno” – Berlinale 2021

W strzępach – recenzja filmu „Księżyc, 66 pytań” – Berlinale 2021

29 lipca 20213 marca 2021 przez Marcin Prymas

Grecką nową falę utożsamiamy głównie z absurdalnym czarnym humorem oraz specyficzną manierą aktorską, którą wypełnione są produkcje Lanthimosa, Markidisa, Tsangari, czy Nikou. Gdy jednak spojrzymy poprzez formę, to okazuje się, że zaskakująco spójne te produkcje są także pod względem poruszanych tematów. Żałoba, samotność, patologia relacji rodzinnych, beznadziejna walka o zrozumienie drugiego człowieka – od Kła … Czytaj dalejW strzępach – recenzja filmu „Księżyc, 66 pytań” – Berlinale 2021

Patrząc w otchłań – recenzja filmu „Albatros” – Berlinale 2021

2 marca 20212 marca 2021 przez Marcin Prymas

W ostatnich kilkunastu miesiącach policja stała się bardzo nośnym tematem. Abstrahując od politycznego kontekstu niechlubnej działalności tej organizacji w krajach takich jak USA, Białoruś, czy Polska, to swoje premiery miały także skupione na niej filmy, m.in. francuskie: Nocny konwój Anne Fontaine i Nędznicy Ladj Ly. Ten nurt tamtejszego kina uzupełnia mający premierę w konkursie głównym … Czytaj dalejPatrząc w otchłań – recenzja filmu „Albatros” – Berlinale 2021

Lwy i lwice – recenzja filmu „O wszystko zadbam”

2 marca 20212 marca 2021 przez Renata Wereska

Filmy produkcji Netflixa niekiedy łatwiej jest krytykować niż bronić. Zabiegi, które miały na celu przyciągnąć uwagę widza i zapewnić mu rozrywkę, często są odbierane w zgoła przeciwny sposób przez odbiorców i krytyków. Warto jednak dać szansę grze aktorskiej Rosamund Pike, zdobywczyni Złotego Globu, i przetestować swoje umiejętności krytycznego myślenia, oglądając O wszystko zadbam. Marla Grayson … Czytaj dalejLwy i lwice – recenzja filmu „O wszystko zadbam”

Taniec z krytyką – recenzja filmu „Malcolm i Marie”

26 lutego 202126 lutego 2021 przez Renata Wereska

Malcolm i Marie – dwie indywidualności, które spotykają się w kameralnych okolicznościach, aby świętować sukces, co przeradza się w kłótnię. Nie pierwszą, nie ostatnią, ale z pewnością podsumowującą dla pewnego etapu w ich życiu. W dusznym, czarno-białym dziele, Sam Levinson porusza tematykę istoty filmu, autentyczności emocji, na równi ze znaczeniem odrębności rasowej. To wszystko możemy … Czytaj dalejTaniec z krytyką – recenzja filmu „Malcolm i Marie”

Kto nie gwiżdże, ten z policji – recenzja filmu „La Gomera”

19 lutego 202119 lutego 2021 przez Dawid Smyk

Kariera Corneliu Porumboiu jest być może najbardziej kuriozalną wśród rumuńskich nowofalowców. Najpierw słynny debiut, czyli śmieszno-straszna refleksja na temat polityki pamięci z perspektywy zgorzkniałych świadków transformacji, czyli 12:08 na wschód od Bukaresztu. Potem zwrot w stronę kina… gatunkowego? Bo czy można takowym nazwać bezwstydnie mało ekscytującą opowieść o poszukiwaniu tytułowego Skarbu, a tym bardziej film … Czytaj dalejKto nie gwiżdże, ten z policji – recenzja filmu „La Gomera”

Indusi szli – recenzja filmu „Kamyki” – Rotterdam 2021

7 sierpnia 202116 lutego 2021 przez Marcin Prymas

Zwycięzcą tegorocznej edycji MFF w Rotterdamie został indyjski film Kamyki, tym samym przerwana została trzyletnia seria chińskich zwycięstw, lecz wciąż Tygrys zostaje w Azji (co trwa nieprzerwanie od 2016 roku). Werdykt ten trudno przyjąć inaczej niż jako wielkie rozczarowanie, a dlaczego? Akcja nagrodzonego tytułu dzieje się w małej wiosce Arittapatti, położonej w stanie Tamilnadu, około … Czytaj dalejIndusi szli – recenzja filmu „Kamyki” – Rotterdam 2021

Cały ten zgiełk – recenzja filmu „Music”

14 lutego 202114 lutego 2021 przez Anna Strupiechowska

Music został nominowany do tegorocznych Złotych Globów w dwóch kategoriach, mimo że jest przykładem filmu, jaki powstaje, kiedy artysta tworzy kierując się dobrymi intencjami, na fali kreatywności i z potrzeby serca, pomijając dogłębny research. Sia, czyli australijska piosenkarka i autorka tekstów, kreuje w swoim debiucie fabularnym świat wykluczonych osób, które nie chcąc nikomu zaszkodzić, nie … Czytaj dalejCały ten zgiełk – recenzja filmu „Music”

Zdolna bestia – recenzja filmu „Helmut Newton. Piękno i bestia”

12 lutego 202111 lutego 2021 przez Mateusz Marcin Mróz

Zanim usłyszymy z ust Helmuta Newtona, że większość fotografów to koszmarnie nudni ludzie, obserwujemy go przy pracy z nagą modelką, którą gdzieś na dachu wysokiego budynku w wielkomiejskiej przestrzeni ustawia i instruuje: „Nie wyglądaj jak biedaczka, wyglądaj cudownie”. Zmarły w 2004 roku jeden z najsłynniejszych fotografów mody, twórca przepełnionych erotyzmem i perwersją kobiecych aktów realizowanych … Czytaj dalejZdolna bestia – recenzja filmu „Helmut Newton. Piękno i bestia”

Chant Down Babylon — uwagi o miniserialu „Mały topór” Steve’a McQueena

7 lutego 20216 lutego 2021 przez Dawid Smyk

W każdym filmie Steve’a McQueena znajdziemy podobną scenę, zwykle w przełomowym punkcie historii. Radykalne zatrzymanie akcji, bohater zastyga w miejscu bądź zdaje się zatracać całkowicie w czynności, którą wykonuje (vide jogging Brandona ze Wstydu), a kamera pozostaje przylepiona do niego na długie minuty. W Zniewolonym wycieńczony Solomon (Chiwetel Ejiofor) długo wpatrywał się w nieokreślony punkt … Czytaj dalejChant Down Babylon — uwagi o miniserialu „Mały topór” Steve’a McQueena

Z kamerą wśród ludzi – recenzja filmu „Lone Wolf” – Rotterdam 2021

4 lutego 20214 lutego 2021 przez Marcin Prymas

Ciągła inwigilacja, utrata wszelkiej prywatności, śledzenie każdego kroku w naszym życiu. To co jeszcze kilkadziesiąt lat temu znajdowało się w strefie zarezerwowanej dla dystopijnych opowieści, takich jak „Rok 1984” Orwella czy „Kongres futurologiczny” Lema, w XXI wieku stało się codziennością. Wprowadzony przez administrację Busha „Patriot Act” w imię ochrony obywateli przed terroryzmem, na fali strachu … Czytaj dalejZ kamerą wśród ludzi – recenzja filmu „Lone Wolf” – Rotterdam 2021

Rzeczywistość jest inscenizacją – recenzja filmu „Schlingensief – krzykiem przerwać milczenie” – Tydzień Filmu Niemieckiego

31 stycznia 202131 stycznia 2021 przez Anna Strupiechowska

Kiedy w wieku dziecięcym Schlingensief zapałał entuzjazmem do filmowania, ojciec podarował mu swoją kamerę. Już tworząc pierwsze krótkie metraże, młodzieniec z Oberhausen odkrył, że sięganie do tematu władzy – wtedy jeszcze pełnioną przez nauczycieli – pozwala uzyskać ożywczy efekt na ekranie. Film Schlingensief – Krzykiem przerwać milczenie można obejrzeć na platformie mojeekino.pl w ramach Tygodnia … Czytaj dalejRzeczywistość jest inscenizacją – recenzja filmu „Schlingensief – krzykiem przerwać milczenie” – Tydzień Filmu Niemieckiego

„Co jest prawdą?” – recenzja filmu „Kryptonim Curveball” – Tydzień Filmu Niemieckiego

30 stycznia 202130 stycznia 2021 przez Mateusz Małecki

Najnowszy film Johannesa Nabera w przyjemny i rozrywkowy sposób przedstawia absurdalność wydarzeń związanych z irańskim informatorem Curveballem. Reżyser krytycznym okiem spogląda na osoby, które doprowadziły do interwencji zbrojnej w Iraku. Produkcję można obejrzeć podczas Tygodnia Filmu Niemieckiego. Głównym bohaterem Kryptonimu Curveball jest współpracujący z Federalną Agencją Wywiadowczą biolog Arndt Wolf. Z jego perspektywy będziemy poznawać … Czytaj dalej„Co jest prawdą?” – recenzja filmu „Kryptonim Curveball” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Wstawaj i walcz! – recenzja filmu „Cygańska królowa” – Tydzień Filmu Niemieckiego

27 stycznia 202127 stycznia 2021 przez Marcin Grudziąż

W nowym kinie niemieckim coraz częściej do głosu dochodzą twórcy wywodzący się z mniejszości etnicznych, którzy znając temat od podszewki, portretują kulturową różnorodność kraju naszych zachodnich sąsiadów, ale również problemy związane z dyskryminacją i zepchnięciem na margines. Hüseyin Tabak w swoim trzecim filmie pełnometrażowym chce iść w ślady Fatiha Akina, reżysera będącego ikoną kina, pokazującego … Czytaj dalejWstawaj i walcz! – recenzja filmu „Cygańska królowa” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Przywiązanie do inwestycji – recenzja filmu „Lara” – Tydzień Filmu Niemieckiego

27 stycznia 202127 stycznia 2021 przez Marcin Prymas

Rodzicielstwo, a zwłaszcza rola matki jest wciąż bardzo ważnym tematem dyskursu społecznego i kulturowego. Niedawno na Netflixie zadebiutowały „Cząstki kobiety” Kornela Mundruczó, adaptacja wystawianej w warszawskim TR sztuki pod tym samym tytułem, która skupia się na traumie matki po stracie dziecka. Pokazywana podczas Tygodnia Kina Niemieckiego „Lara” koncentruje się na dniu 60. urodzin tytułowej bohaterki … Czytaj dalejPrzywiązanie do inwestycji – recenzja filmu „Lara” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Emil Nolde, to nawet nie jest on – recenzja filmu „Lekcja niemieckiego” – Tydzień Filmu Niemieckiego

26 stycznia 202126 stycznia 2021 przez Maciej Kowalczyk

Pokazywana w ramach Tygodnia Filmu Niemieckiego Lekcja niemieckiego jest (drugą) adaptacją bestsellerowej i przetłumaczonej na kilkanaście języków powieści Siegfrieda Lenza, pisarza urodzonego w Lycku (dziś Ełku). W książce został opisany konflikt między uległym wobec nazistowskiego reżimu policjantem i jego przyjacielem, malarzem, który doświadcza prześladowań z uwagi na tworzoną przez siebie sztukę. Za realizację filmu odpowiada … Czytaj dalejEmil Nolde, to nawet nie jest on – recenzja filmu „Lekcja niemieckiego” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Gdyby nie słupek, gdyby nie poprzeczka – recenzja filmu „Mój koniec. Twój początek.” – Tydzień Filmu Niemieckiego

27 stycznia 202125 stycznia 2021 przez Marcin Grudziąż

Dla wielu reżyserów temat czasu, niepewności co do jego liniowości, paradoksów związanych z ewentualnym cofaniem się w nim czy tak przyziemnego zjawiska jak deja vu jest inspiracją od dawna. Dość powiedzieć, że jeden z najgłośniejszych reżyserów Hollywood, Christopher Nolan, umieszcza paradoksy czasowe w centralnym punkcie swoich dzieł od niemal dekady i ciągle mu się to … Czytaj dalejGdyby nie słupek, gdyby nie poprzeczka – recenzja filmu „Mój koniec. Twój początek.” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Czterech do brydża – recenzja filmu „One Night in Miami…”

18 stycznia 202118 stycznia 2021 przez Maciej Kowalczyk

Choć Regina King, laureatka Oscara za drugoplanową rolę w Gdyby ulica Beale umiała mówić, nie jest w branży filmowej w żadnym wypadku pierwszoroczniakiem, to dopiero w minionym roku otrzymała szansę na kinowy debiut jako reżyserka. Wcześniej aktorka ograniczała się do gościnnego kręcenia odcinków seriali (m.in. Tacy jesteśmy) oraz dwóch telewizyjnych fabuł, które przeszły jednak bez … Czytaj dalejCzterech do brydża – recenzja filmu „One Night in Miami…”

Varoufakis Unchained – recenzja filmu „Dorośli w pokoju”

17 stycznia 202117 stycznia 2021 przez Michał Konarski

Najnowsze dzieło Costy-Gavrasa opowiada o jednym z najbardziej znienawidzonych przez europejski establishment polityków minionej dekady. Na podstawie książki Porozmawiajmy jak dorośli, która ukazała się w Polsce nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej, francuski reżyser greckiego pochodzenia stworzył biograficzny obraz o jej autorze – Janisie Warufakisie. Film Costy-Gavrasa jest jednak niczym polityczna kariera Warufakisa – na pomyśle i … Czytaj dalejVaroufakis Unchained – recenzja filmu „Dorośli w pokoju”

Matka i córka – recenzja filmu „Cząstki kobiety”

10 stycznia 202110 stycznia 2021 przez Maciej Kowalczyk

Pierwszą ważną premierą dystrybuowaną w 2021 roku przez Netflixa, która nie jest bez szans przy przyznawaniu nominacji oscarowych, jest film pt. Cząstki kobiety w reżyserii Kornéla Mundruczó. Uznany węgierski reżyser debiutuje w kinie angielskojęzycznym, przenosząc na ekran napisaną wspólnie ze swoją życiową partnerką Katą Wéber sztukę teatralną, wystawianą od 2018 roku w warszawskim Teatrze Rozmaitości. … Czytaj dalejMatka i córka – recenzja filmu „Cząstki kobiety”

Zagubieni – recenzja filmu „Tylko zwierzęta nie błądzą”

2 stycznia 20212 stycznia 2021 przez Ania Wieczorek

Błędem jest myślenie, że „film francuski” to zazwyczaj komedia romantyczna z wieżą Eiffla w tle. Spektrum twórczości Francuzów jest bardzo szerokie – historycznie to przecież oni byli pionierami kinematografii. Tylko zwierzęta nie błądzą w reżyserii Dominika Molla to całkowite zaprzeczenie tych stereotypów. To thriller-układanka skupiający się na pięciu całkowicie różnych postaciach. Punktem wyjścia jest zaginięcie … Czytaj dalejZagubieni – recenzja filmu „Tylko zwierzęta nie błądzą”

Pretoriańskie kanarki – recenzja filmu „Kanarek” – AfryKamera

1 stycznia 20211 stycznia 2021 przez Marcin Grudziąż

Myśląc o kinie Afryki łatwo powędrować prostą ścieżką skojarzeń do filmów o wojnach plemiennych czy pozbawionych dobrodziejstw technologicznych wioskach, w których ludzie żyją w symbiozie z otaczającą ich przyrodą i wciąż kultywują szamańskie wierzenia. Festiwal AfryKamera, prezentujący różnorodne dzieła tamtejszej kinematografii od lat pokazuje widzom, jak bardzo mogą mylić stereotypy na temat filmów z tego … Czytaj dalejPretoriańskie kanarki – recenzja filmu „Kanarek” – AfryKamera

Push me to the edge – recenzja filmu „Wszyscy moi przyjaciele nie żyją”

31 grudnia 202031 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Amerykanie już lata temu opanowali łączenie głupiego i wulgarnego humoru oraz eksploatacyjnej przemocy z ważnymi treściami. American Pie, Szkoła melanżu, Ósma klasa i cały nurt gross-out comedy i wiele innych zachwycały i bawiły cały świat. Przenoszenie na polski grunt amerykańskich wzorców kina rozrywkowego kończyło się zazwyczaj porażkami, by wspomnieć chociażby W lesie dziś nie zaśnie … Czytaj dalejPush me to the edge – recenzja filmu „Wszyscy moi przyjaciele nie żyją”

Imigrantka we własnym kraju – recenzja filmu „Poppie Nongena” – AfryKamera

30 grudnia 202030 grudnia 2020 przez Krystian Prusak

Wydawałoby się, że ponad 50 lat po działalności Martina Luthera Kinga Jr. kwestia równouprawnienia ludzi o różnych kolorach skóry powinna być już dawno oczywistością. Tymczasem zbliżający się do końca rok 2020 pokazał, za sprawą śmierci George’a Floyda, ile jeszcze zostało do zrobienia. Nie innego zdania jest Christiaan Olwagen, reżyser pokazywanej na tegorocznej AfryKamerze Poppie Nongeny. … Czytaj dalejImigrantka we własnym kraju – recenzja filmu „Poppie Nongena” – AfryKamera

Jak zostać posłem – recenzja filmu „Softie” – AfryKamera

30 grudnia 202030 grudnia 2020 przez Dawid Smyk

Sfałszowane wybory, bicie obywateli na ulicach za domaganie się należnych im praw człowieka, nietykalna władza tworząca podziały i nastawiająca przeciwko sobie ludzi, niczym te czarne i czerwone mrówki w słoiku z popularnej pseudonaukowej anegdoty. Obrazek znajomy dla każdej z wielu papierowych demokracji na świecie, ale mało gdzie tak jaskrawy jak w Kenii, kraju o jednym … Czytaj dalejJak zostać posłem – recenzja filmu „Softie” – AfryKamera

Raj (?) utracony – recenzja filmu „Maria Panna Nilu” – AfryKamera

30 grudnia 202030 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Ludobójstwo w Rwandzie jest jednym z najtragiczniejszych i najbardziej brutalnych wydarzeń historii najnowszej, wielokrotnie przebijając nawet to co w tym samym czasie działo się w bliższej nam Jugosławii. Tym co łączy afrykańskie państewko z wojną na Bałkanach jest nie tylko absolutna bierność ONZ wobec śmierci niewinnych, ale także mnogość filmów opisujących te wydarzenia. „Maria Panna … Czytaj dalejRaj (?) utracony – recenzja filmu „Maria Panna Nilu” – AfryKamera

Nie jesteś moim bratem – recenzja filmu „Tęsknota” – AfryKamera

29 grudnia 202029 grudnia 2020 przez Maciej Kowalczyk

W powieści Petit pays Gaël Faye opisał własne przeżycia z dzieciństwa spędzonego w Burundi i Rwandzie. Były to czasy przypadające na tragiczny rozdział w historii obu tych młodych państw. W programie festiwalu AfryKamera znalazła się adaptacja książki pod tytułem Tęsknota. Za projektem stoi francuski reżyser i scenarzysta Éric Barbier, którego polska publiczność może kojarzyć z … Czytaj dalejNie jesteś moim bratem – recenzja filmu „Tęsknota” – AfryKamera

A statek płynie – recenzja filmu „Niech gadają”

28 grudnia 202028 grudnia 2020 przez Paweł Tesznar

W ostatnim miesiącu roku HBO zaskoczyło wszystkich wypuszczając na swoją platformę najnowszy film Stevena Soderbergha („Seks, kłamstwa i kasety video”) i to w gwiazdorskiej obsadzie. Film powstał w zaledwie dwa tygodnie, w autentycznych wnętrzach największego liniowca na świecie i był w dużej mierze improwizowany. Meryl Streep gra cenioną w kręgach intelektualnych pisarkę, Alice Hughes, która … Czytaj dalejA statek płynie – recenzja filmu „Niech gadają”

Wilk owcy nie będzie bratem – recenzja filmu „Ojciec Nafi” – AfryKamera

29 grudnia 202027 grudnia 2020 przez Anna Strupiechowska

Większość muzułmanów na świecie to ludzie o pokojowym nastawieniu. Taki punkt wyjścia prezentuje film Ojciec Nafi ukazując, w jaki sposób religijny ekstremizm wdziera się do małej miejscowości niszcząc tradycyjny ład. W debiucie wyreżyserowanym przez Mamadou Dia w granicach senegalskiego miasteczka, gdzie w rzeczywistości jeszcze nie doszło jeszcze do inwazji islamskich dżihadystów, rywalizacja rodzeństwa i w … Czytaj dalejWilk owcy nie będzie bratem – recenzja filmu „Ojciec Nafi” – AfryKamera

Widowiskowość opery mydlanej – recenzja filmu „Niebo o północy”

26 grudnia 202026 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Kosmos od zawsze fascynuje ludzi, jest nieprzebyty, niebezpieczny, nieodgadniony. Stanowi wyzwanie, ale i obietnicę nadziei, zwłaszcza w czasach, gdy nasza planeta niechybnie mknie ku samozagładzie. Kosmos to niezmierzona skarbnica, z której można czerpać by stworzyć wielkie jak Odyseja kosmiczna i kameralne jak Obcy. Ósmy pasażer Nostromo arcydzieła. Tym bardziej fascynujący i przykry jest fakt, że … Czytaj dalejWidowiskowość opery mydlanej – recenzja filmu „Niebo o północy”

Rola ofiary – recenzja filmu „Konferencja” – Sputnik

25 grudnia 202025 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Przełom XX i XXI stulecia w historii Rosji upłynął pod znakiem wojny w Czeczenii, umacniania władzy przez Władimira Władimirowicza i powiązanych z oboma tymi projektami ciągłych zamachów terrorystycznych. O pamięci jednego z najbardziej krwawych ataków, na moskiewski teatr na Dubrowce, opowiada film „Konferencja” Iwana I. Twierdowskiego, pokazywany w konkursie tegorocznego festiwalu Sputnik. Putinowski Kreml i … Czytaj dalejRola ofiary – recenzja filmu „Konferencja” – Sputnik

Chłodny powiew wspomnień – recenzja filmu „Klimatyzacja” – AfryKamera

29 grudnia 202023 grudnia 2020 przez Tomasz Poborca

Kino często stanowiło rodzaj politycznego barometru, raz bezpośrednio angażując odbiorcę w aktualny konflikt, kiedy indziej przemycając nastroje, które dopiero po latach zostaną odczytane jako głos pokolenia. Dzisiejsze oczekiwania wobec dzieła z takimi aspiracjami cechowałaby z pewnością większa doza subtelności niż w przypadku klasyków kina gatunkowego (science-fiction, horror), jeśli nie w formie, to w sposobie metaforyzowania … Czytaj dalejChłodny powiew wspomnień – recenzja filmu „Klimatyzacja” – AfryKamera

Udręka bez ekstazy – recenzja filmu „Grzech” – Sputnik nad Polską

20 grudnia 202020 grudnia 2020 przez Paweł Tesznar

Najnowszy film Andrieja Konczałowskiego „Drodzy towarzysze!” święci tryumfy na światowych festiwalach i wśród publiczności, podczas gdy jego poprzednia fabuła „Grzech” pozostała niemal zupełnie niezauważona. Rzeczywiście nie jest to produkcja spełniona, jednak na pewno warta uwagi, a dzięki festiwalowi „Sputnik nad Polską” mamy wreszcie okazję ją obejrzeć. Grzech jest koprodukcją rosyjsko-włoską, nakręconą z dużym rozmachem, z … Czytaj dalejUdręka bez ekstazy – recenzja filmu „Grzech” – Sputnik nad Polską

Śpiący kraj – recenzja filmu „Nos lub spisek odmieńców” – Sputnik

18 grudnia 202018 grudnia 2020 przez Maciej Kowalczyk

Jedną z najciekawszych sekcji festiwalu „Sputnik nad Polską” jest „Magiczna podróż w świat Andrieja Chrżanowskiego – 80-lecie Mistrza animacji”. To wyjątkowa okazja, żeby zapoznać się dorobkiem rosyjskiego reżysera. Retrospektywa nie będzie jednak tylko przeglądem dawnych prac uznanego twórcy, albowiem skończył on właśnie nowy projekt, kryjący się pod enigmatycznym tytułem Nos lub spisek odmieńców. Aby rozwikłać … Czytaj dalejŚpiący kraj – recenzja filmu „Nos lub spisek odmieńców” – Sputnik

Patrz uważnie – recenzja filmu „Zero” – WATCH DOCS

16 grudnia 202016 grudnia 2020 przez Maciej Kowalczyk

Tegorocznym laureatem Nagrody im. Marka Nowickiego został Kazuhiro Sōda. Laur przyznawany jest przez Zarząd Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka za wybitne osiągnięcia w ukazywaniu praw człowieka w filmie, a statuetka tradycyjnie jest wręczana podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego WATCH DOCS. W tym roku z uwagi na pandemię japoński reżyser nie mógł przybyć do Warszawy, ale w sieci … Czytaj dalejPatrz uważnie – recenzja filmu „Zero” – WATCH DOCS

Pomarańczowy człowiek, czerwone czapki i szczepionki na 5G – recenzja filmu „Kolejny film o Boracie”

16 grudnia 202016 grudnia 2020 przez Dawid Smyk

Kolejny prezydent, kolejne amerykańskie bolączki i śmiesznostki, kolejny Borat. Kolejna galeria maksymalnie podrasowanych stereotypów, które równie dobrze mogły wcześniej nie istnieć. Kolejna garść milionowych pozwów od ludzi, którym nie podobało się, jak wypadli przed kamerą. Zaskakująco ubogo natomiast w zakresie niepożądanej męskiej nagości, choć szerzej rozumianego ekshibicjonizmu jest pod dostatkiem. Przede wszystkim jednak nasuwa się … Czytaj dalejPomarańczowy człowiek, czerwone czapki i szczepionki na 5G – recenzja filmu „Kolejny film o Boracie”

Tańcząca z wilkami – recenzja filmu „Sekret wilczej gromady”

15 grudnia 202015 grudnia 2020 przez Paweł Tesznar

Tomm Moore, irlandzki rysownik i animator, jest obecnie jednym z najbardziej utalentowanych twórców filmów rysunkowych, co po raz kolejny udowadnia pełnometrażowym „Sekretem wilczej gromady”, który powstał dla platformy streamingowej Apple TV+. Mogliśmy się o tym zresztą przekonać już w dwóch poprzednich produkcjach jego autorstwa: Sekrecie Księgi z Kells (2009) oraz Sekretach morza (2014). Jego cechą … Czytaj dalejTańcząca z wilkami – recenzja filmu „Sekret wilczej gromady”

Melancholia – recenzja filmu „Umrzesz, mając 20 lat” – AfryKamera

29 grudnia 202015 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

W ostatnich latach kino afrykańskie rozwija się w coraz większym tempie. Tamtejsi twórcy nie muszą już wyjeżdżać do Europy za marzeniami o karierze, również dzięki hojniejszym koprodukcyjnym budżetom z krajów Unii Europejskiej. Dobrym przykładem filmowej pustyni, która powoli zaczyna się zielenić, jest Sudan. Ubogie i pogrążone do niedawna w wojnie domowej państwo polscy kinomani mogli … Czytaj dalejMelancholia – recenzja filmu „Umrzesz, mając 20 lat” – AfryKamera

Piekło to Inni – recenzja filmu „Moje serce bije tylko, gdy mu każesz” – Splat!FilmFest

14 grudnia 202014 grudnia 2020 przez Mateusz Małecki

Jonathan Cuartas w Moje serce bije tylko, gdy mu każesz snuje nieśpieszną i niepokojącą historię o ludziach z marginesu społecznego, zmagających się z samotnością. Reżyser w swoim pełnometrażowym debiucie analizuje problem wolności ludzkiej, jednocześnie pytając czy są jakiekolwiek okoliczności, podczas których można decydować o cudzym życiu. Elementy horroru są tutaj tylko punktem wyjścia do licznych … Czytaj dalejPiekło to Inni – recenzja filmu „Moje serce bije tylko, gdy mu każesz” – Splat!FilmFest

Pętla – recenzja filmu “Jedna noc” – Pięć Smaków

13 grudnia 202013 grudnia 2020 przez Krystian Prusak

Deszcz. Kłótnia pary w samochodzie. Odgłos uderzenia. To początek kluczowej, ustanawiającej cały film sekwencji Jednej nocy, nowego dzieła Kazui Shiraishiego, którego filmy już kilkukrotnie pokazywane były na Festiwalu Filmowym Pięć Smaków. Następnie reżyser przenosi akcję do wnętrza domu. Chłopiec o imieniu Yuji opowiada rodzeństwu przerażającą historię, którą właśnie wymyślił. Jego siostra Sonoko układa włosy lalce, … Czytaj dalejPętla – recenzja filmu “Jedna noc” – Pięć Smaków

Wszyscy jesteśmy Maoistami – recenzja filmu „Jallikattu” – Pięć Smaków

11 grudnia 202011 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Byki są jednymi z najbardziej fascynujących ludzkość zwierząt. Wielkie, silne, z rogami, a jednocześnie hodowlane i przez to bliskie człowiekowi stały się obiektem ludowych rozrywek na całym świecie. Najbardziej znana nam jest oczywiście hiszpańska corrida, jednak już w czwartym wieku przed naszą erą podobne zabawy urządzano na subkontynencie Indyjskim (mówi się nawet o XV wieku … Czytaj dalejWszyscy jesteśmy Maoistami – recenzja filmu „Jallikattu” – Pięć Smaków

Rekin ludojad – recenzja flmu „Bestie na krawędzi” – Pięć Smaków

10 grudnia 202010 grudnia 2020 przez Marcin Grudziąż

Podczas tegorocznego Azjatyckiego Festiwalu Filmowego Pięć Smaków po raz pierwszy zaprezentowana została sekcja o, nieco enigmatycznej, nazwie – Parasites – zawierająca koreańskie filmy poruszające tematykę różnic klasowych. Obecność takiej selekcji na imprezie, jak i jej nazwę można traktować jako jeden z dowodów na to, że po wielkim sukcesie Bonga Joon-ho cały filmowy świat z zaciekawieniem … Czytaj dalejRekin ludojad – recenzja flmu „Bestie na krawędzi” – Pięć Smaków

Pozycja dziecka – recenzja filmu „Fortuna – dziewczynka wśród olbrzymów” – Tallinn Black Nights

7 sierpnia 202110 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Jest wiele sposobów na opowiadanie o otaczającym nas źle, o tabloidowych krwawych wydarzeniach. Można to robić publicystycznie i z otwartą przyłbicą wprost pokazując wszystkie wydarzenia widzowi, jak chociażby „Lincz”, „Amok”, czy udany „Pokój”. Można też do sprawy podejść bardziej artystycznie, by widz musiał wysilić mózg w interpretacjach, tę drogę wybiera w swoim debiucie Włoch Nicolangelo … Czytaj dalejPozycja dziecka – recenzja filmu „Fortuna – dziewczynka wśród olbrzymów” – Tallinn Black Nights

Wyzwolenie – recenzja filmu „Ulbolsyn” – Tallinn Black Nights

16 grudnia 202010 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Adilchan Jerżanow od dawna jest jednym z ulubionych reżyserów naszej redakcji. Kazach już od niemal dekady zabiera nas do wsi Karatas, by tam, łącząc humor i groteskę z brudem godnym Smarzowskiego, odmalowywać jedyny w swoim rodzaju obraz postsowieckiego Kazachstanu. W ostatnim czasie znacząco przyśpieszył tempo produkcji i od 2018 roku realizuje dwa filmy rocznie. Wychodzi … Czytaj dalejWyzwolenie – recenzja filmu „Ulbolsyn” – Tallinn Black Nights

Pieskie życie – recenzja filmu „Come & Go” – Tallinn Black Nights

10 grudnia 202010 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Japonia od kilku dekad jest jednym z najbardziej oddziaływujących na umysły ludzi krajów na całym świecie. Języka japońskiego uczą się fascynaci pod każdą szerokością geograficzną, tamtejsze seriale anime i mangi mają fanów nawet w najdalszych zakątkach globu, a kinematografia jest uważana za jedną z najlepszych na świecie. Jednocześnie wciąż jest to społeczeństwo pełne uprzedzeń, którego … Czytaj dalejPieskie życie – recenzja filmu „Come & Go” – Tallinn Black Nights

True Crime – recenzja filmu „This Town” – Tallinn Black Nights

9 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Z czym kojarzy nam się Nowa Zelandia? Z ptakami kiwi, haką, Władcą Pierścieni, ale od kilku lat niewątpliwie także z absurdalnym humorem podawanym z kamienną twarzą w paradokumentalnej formie. A to wszystko za sprawą Taiki Waititiego, który zachwycił świat swoimi komediami i zyskał tym sobie bilet do Hollywood. Teraz jego śladem może podążyć inny tamtejszy … Czytaj dalejTrue Crime – recenzja filmu „This Town” – Tallinn Black Nights

Odmowa życia – recenzja filmu „Bedridden” – Tallinn Black Nights

9 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Mongolia w kinie kojarzy nam się głównie z pustynią Gobi i koczowniczymi mieszkańcami prowincji, widzieliśmy to m.in. w Öndögu Wanga Quan’ana, czy bardzo dobrym Veins Of The World Byambasurena Davaaa. Rzadko mamy okazję zajrzeć do Ułan Bator, a przecież to metropolia wielkości Warszawy, z osiedlami, wieżowcami i korporacjami. Rzadką okazję spojrzeć na Mongolię poprzez film, … Czytaj dalejOdmowa życia – recenzja filmu „Bedridden” – Tallinn Black Nights

Wersy ulicy – recenzja filmu „When I’m Done Dying” – Tallinn Black Nights

16 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Rap, muzyka uliczna i niewymagająca ani drogich instrumentów, ani długiej edukacji od początku swojego istnienia stanowił przepustkę do lepszego świata dla chłopaków z biednych dzielnic. W dzisiejszych czasach powszechnego i taniego dostępu do Internetu, rozwoju serwisów takich jak YouTube, czy Soundcloud droga od pucybuta do gwiazdy króciła się jeszcze bardziej, co podchwyciło także kino, czego … Czytaj dalejWersy ulicy – recenzja filmu „When I’m Done Dying” – Tallinn Black Nights

Matka – recenzja filmu „La Verónica” – Tallinn Black Nights

9 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Czy istnieje człowiek, który oglądał Emę Pabla Larraina i nie zakochał się w dzikiej i nieujarzmionej energii debiutującej tam w roli tytułowej Mariany Di Girólamo? Być może, ale ja takiej osoby nie jestem w stanie zrozumieć. Okazuje się, że po tej ognistej reggetonowej orgii trzydziestolatka ani myśli zwalniać, co więcej jej drugi projekt znów dotyczy … Czytaj dalejMatka – recenzja filmu „La Verónica” – Tallinn Black Nights

Zależność – recenzja filmu „Submissão” – Tallinn Black Nights

9 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Kino portugalskie w ostatnich latach przyzwyczaiło nas do artyzmu na najwyższym światowym poziomie. Dzieła Pedra Costy, Miguela Gomesa, czy queerowe szaleństwa João Pedra Rodriguesa bliskie są sercu każdego fana nowohoryzontowej uczty. Mniej mówi się o tamtejszym kinie społecznym, nawet wspaniałe Gniazdo Teresy Villaverde nie odbiło się w Polsce prawie żadnym echem. Mam nadzieję, że inny … Czytaj dalejZależność – recenzja filmu „Submissão” – Tallinn Black Nights

Ziemia obiecana – recenzja filmu „Great Happiness” – Tallinn Black Nights

9 grudnia 20209 grudnia 2020 przez Marcin Prymas

Współczesne kino chińskie jest jednym z najciekawszych na świecie. Pomimo stale wzmożonych wysiłków cenzury, nawet taka ikona jak Jia Zhangke wypuściła w tym roku ordynarną propagandówkę (Na horyzoncie morze jest błękitne), pasja tworzenia i poszukiwania wśród twórców niezależnych jest nieskończona. Takie tytuły jak Siedzący słoń (Hu Bo, 2018), Rzeka czasu (Yang Chao, 2016), czy Długa … Czytaj dalejZiemia obiecana – recenzja filmu „Great Happiness” – Tallinn Black Nights

Własnymi ścieżkami – recenzja filmu „Mikrosiedlisko” – Pięć Smaków

9 grudnia 20208 grudnia 2020 przez Maciej Kowalczyk

W sekcji Parasites organizatorzy Festiwalu Filmowego Pięć Smaków inspirując się fenomenem filmu Bonga John-ho, zgromadzili inne dzieła zgłębiające społeczną problematykę w Korei Południowej. Jednym z filmów z programu, który pochyla się nad przedstawicielami niższych klas i ich perypetiami, a przy tym nie zamienia się w obraz nędzy i rozpaczy oraz osadza ich zmagania w szerszym … Czytaj dalejWłasnymi ścieżkami – recenzja filmu „Mikrosiedlisko” – Pięć Smaków

Wichry namiętności – recenzja filmu „Ząb mądrości” – Pięć Smaków

7 grudnia 20207 grudnia 2020 przez Ania Grudziąż

Kiedy zobaczyłam w tegorocznym programie Pięciu Smaków, film który w zeszłym roku został w ostatniej chwili wycofany z Warszawskiego Festiwalu Filmowego wiedziałam, że jest to pozycja obowiązkowa. Oczywiście poza dreszczykiem emocji wywołanym domniemanym zatargiem z chińską cenzurą, warto podkreślić, iż jest to jedyny pełnometrażowy obraz z Chin kontynentalnych dostępny w ofercie festiwalu. Ostatnie lata były … Czytaj dalejWichry namiętności – recenzja filmu „Ząb mądrości” – Pięć Smaków

Ciało nie do poznania – recenzja filmu „Teddy” – Splat!FilmFest

7 grudnia 20207 grudnia 2020 przez Mateusz Małecki

Po Willy 1er, pokazywanym w Cannes w 2016 roku, jako część programu ACID, bracia Boukhermowie zrealizowali film o nastoletnim wilkołaku z francuskiej prowincji. Teddy znalazł się w selekcji Cannes 2020, a w Polsce możemy go oglądać za sprawą Splat!FilmFest Produkcj