Choreografie mykoróżnorodności – recenzja spektaklu „Grzyby”

Spektakl Teatru Powszechnego Grzyby autorstwa Weroniki Szczawińskiej i Piotra Wawera jr aranżuje rodzaj dziwacznej przestrzeni terapeutycznej, jednocześnie wstrząsa ustanowionymi granicami możliwości i nie-możliwości porozumienia. Życie grzybów jest wielorakie i kolektywne, a to, co Anna Tsing nazywa „niesfornymi krawędziami” grzybowej asocjacji, zdradza fakt ich skomplikowanej nadmiarowości i tego, że zawsze jest ich za dużo. Z przekonania, … Dowiedz się więcej

Rozczarowanie – recenzja spektaklu „Proces”

Proces

„Proces” w reżyserii Krystiana Lupy został uznany niemalże za kultowy, zanim jeszcze można było zobaczyć owoce pracy artysty. Powieść Franza Kafki jawi się wielu osobom jako najokrutniejsza, i zarazem najtrafniejsza, diagnoza polskiej rzeczywistości. Któż zatem najlepiej miałby wydobyć wołanie Józefa K. z głębokości, jeżeli nie osoba od lat orbitująca wokół tematów podejmowanych przez pisarza urodzonego … Dowiedz się więcej

Aktorstwo to bolesna rana – recenzja spektaklu „Mefisto”

W przedziwnej sytuacji znajduje się osoba stawiająca sobie za cel zrecenzowanie najnowszego spektaklu Teatru Powszechnego w Warszawie. Można mieć szczere intencje, ale na samych elementach teatralnych nie sposób się skupić. „Mefisto” w reżyserii Agnieszki Błońskiej wymaga opowiedzenia się po jednej ze stron konfliktu politycznego. Jesteś z nami albo przeciwko nam. Tertium non datur. Przeszłość miesza … Dowiedz się więcej