8 mm okropnych lat – recenzja filmu „Góry” – 21. Millennium Docs Against Gravity

W sekcji historii intymnych tegorocznego festiwalu Millennium Docs Against Gravity pojawił się pełnometrażowy debiut Christiana Einshøja, montażysty urodzonego w Danii, a dorastającego w Norwegii. Zabiera nas on w iście prywatną wędrówkę po latach dzieciństwa, zderzając je z wyrosłą na nich teraźniejszością. Poprzez nagrania wideo zagląda w otchłań nieprzepracowanej traumy, próbując zredefiniować moment, który wpłynął na … Dowiedz się więcej

Między ustami a brzegiem pucharu – recenzja filmu „Challengers”

Challengers na mojej osobistej mapie zachwytów Lucą Guadagnino mogłabym zaklasyfikować w zasadzie jako guilty pleasure. Josh O’Connor kolejny raz udowadnia swoją wybitność, metafora działa, trzeci akt trzyma za właściwe części ciała, napięcie rozsadza źrenice i choć wychodzimy z kina „zrobieni”, to skok endorfin przypomina ten po zjedzeniu czekoladowego batonika: puste kalorie, energia na kilkanaście minut, … Dowiedz się więcej

Pozycja matki – recenzja filmu „Ukryty motyw” – Berlinale 2024

Winni, pełnometrażowy debiut Gustava Möllera, zapisał się na kartach kina gatunkowego jednym z ciekawszych plot twistów, którego nie spodziewał się chyba nikt. Po sześciu latach szwedzki reżyser zamienił Sundance na konkurs główny Berlinale, jednak jego nowe dzieło Ukryty motyw nie spotkało się z tak ciepłym przyjęciem jak poprzednie. Tym razem Möller odkrywa karty dość wcześnie, … Dowiedz się więcej

Rodzinne ustawienia – recenzja filmu „Symfonia o umieraniu” – Berlinale 2024

Po ponad dekadzie od swojego ostatniego filmu mający słabość do długich metraży Matthias Glasner na tegorocznym Berlinale zaprezentował swoje najnowsze dzieło – autoterapeutyczną opowieść o rodzinie pod wymownym tytułem Sterben, czyli umieranie. Nagrodzonej Srebrnym Niedźwiedziem za scenariusz historii, zarówno metrażem, jak i estetyką, zdecydowanie bliżej do serialowego formatu niż tytułu z konkursu głównego jednego z … Dowiedz się więcej

Metawersum – recenzja filmu „The Ordinaries” – Etiuda & Anima 2023

Jesteśmy w świadomości lub w języku jak w niewidzialnej klatce. Wszystko jest na zewnątrz, ale nie da się wyjść. — Quentin Meillassoux, Po skończoności, przeł. P. Herbich Na ile hierarchię zróżnicowanego zbioru środków wyrazu właściwych dla sztuki filmowej można przenieść na strukturę klasową? W filmie The Ordinaries Sophie Linnenbaum miejsce zajmowane w fabule wyznacza status … Dowiedz się więcej

W domach z betonu nie ma wolnej miłości – recenzja filmu „Dobrzy nieznajomi” – Camerimage 2023

Andrew Haigh, piewca kameralności, naturę relacji międzyludzkich traktujący delikatnie niczym skorupkę jajka, tym razem sięga po bardziej wyszukane narzędzia narracyjne. Poruszając się między jawą a snem, brudem rzeczywistości a majakami niezaleczonych traum generującymi wyobrażenia mające nakarmić głodną duszę i ciało, w swoim najnowszym dziele Dobrzy nieznajomi próbuje nadać kształt przyczynie samotności i zrozumieć lęk przed … Dowiedz się więcej

Jedenaste: Nie oceniaj – o „Przypadku” Krzysztofa Kieślowskiego – Krótka Historia Polskiego Kina

Być może jesteście szczęściarzami dzierżącymi w kuferku osobistych anegdot tę o tym, jak pewien zbieg okoliczności znacznie zmienił Wasze życie. Jest coś znamiennego w przysłowiowym byciu we właściwym miejscu i czasie, co każe od czasu do czasu spojrzeć za siebie i zadać pytanie, czy to rzeczywiście był przypadek, czy przeznaczenie? Racjonalny ciąg przyczynowo-skutkowy sterowany naszymi … Dowiedz się więcej

Wyścig szczurów – recenzja filmu „Sklep” – Nowe Horyzonty 2023

Filmy, które dźwigają na sobie najbardziej palące problemy współczesnego świata, często grzęzną w dosłowności, skupiając się na oddaniu sprawiedliwości, nie zaś na artystycznym języku czy eksperymentach narracyjnych. Choć Ami-Ro Sköld w swoim najnowszym obrazie próbuje przełamać ciężar opowieści animacją kukiełkową, to w ogólnym rozrachunku jej dzieło grzęźnie na mieliźnie kina społecznego. Ci, którzy mieli wątpliwą … Dowiedz się więcej

Zniknięcie Romea i Julii – recenzja filmu „100 sezonów” – Nowe Horyzonty 2023

Giovanni Bucchieri, człowiek orkiestra, interdyscyplinarny szwedzki artysta, w swoim pełnometrażowym debiucie 100 sezonów, mającym światową premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rotterdamie, a polską w sekcji Odkrycia na Nowych Horyzontach, sięga do własnych, zatopionych na taśmach VHS wspomnień rozdrapując mityczny stracony czas. Miesza gatunki i porządek dat, realizm przeplata z poetyką fantazmatu, dekonstruując piętno pierwszego … Dowiedz się więcej

Jules pragnie zemsty – recenzja filmu „Femme” – Nowe Horyzonty 2023

Jednym z najcieplej przyjętych filmów 20. edycji festiwalu Nowe Horyzonty okazał się debiut reżyserski Sama H. Freemana i Ng Choon Pinga, Femme. Mający swoją światową premierę podczas tegorocznego Berlinale stanowi rozwinięcie ich shorta pod tym samym tytułem z 2021 roku, nagrodzonego statuetką BAFTA w kategorii krótkiego metrażu. Jules (Nathan Stewart-Jarrett) jest jedną z najsłynniejszych drag … Dowiedz się więcej

The Final Countdown – recenzja film „Oppenheimer”

21 lipca 2023 roku prawdopodobnie przejdzie do historii kinowej dystrybucji. Premiera dwóch największych, a jednocześnie skrajnie różnych estetycznie hitów sezonu przyniosła dość nieoczekiwany boom na podwójne seanse, pociesznie nazwane Barbieheimer. Mimo dominującego na mieście różu i trendów, które nie śniły się największym marketingowcom, miłośnicy Christophera Nolana nie zastanawiali się, który film wybrać jako pierwszy (a … Dowiedz się więcej

Chory na siebie – recenzja filmu „I Love My Dad”

James Morosini, amerykański aktor, autor krótkich metraży i produkcji telewizyjnych, na swój pełnometrażowy debiut wybrał – jak to często w przypadku pierwszych kroków bywa – historię opartą na własnych doświadczeniach. Film mający polską premierę na ubiegłorocznym American Film Festival stanowi swoistą autoterapię wobec sytuacji zgotowanej przez rodzica. Czy humor jednak wystarczy do zaleczenia traumy? Wyobraźcie … Dowiedz się więcej

Między światłem a cieniem – recenzja filmu „Imperium światła”

List miłosny do kina to motyw dla twórców tyleż oczywisty, co ryzykowny ze względu na możliwość popadnięcia w banał lub przesadę, szczególnie jeśli ociera się mocno o wątki autobiograficzne. Sam Mendes, w swoim pierwszym w pełni samodzielnym tekście, popełnionym pod wpływem obaw o przyszłość kina w czasie zarazy, zamknięty, jak my wszyscy, w czterech ścianach … Dowiedz się więcej

Kleptomania – recenzja filmu „Aksjomat” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Istnieje świat przed Cézannem oraz po nim – w otwierającej scenie opowiada przewodnik po berlińskiej galerii, którego uważnie obserwuje główny bohater filmu Jönsa Jönssona. Niespełniony w roli muzealnego ochroniarza jednakowoż skwapliwie korzysta z okazji, by skarcić pretensjonalnych turystów za łamanie regulaminu, co chłonie zasłyszane ciekawostki jak epistemofilska gąbka. Zbroi się tym samym przed codzienną walką … Dowiedz się więcej

Kobieta z przyszłością – recenzja filmu „Kobieta na dachu” – Gdynia 2022

kobieta na dachu

Anna Jadowska po pięciu latach od swojego ostatniego filmu, Dzikich róż, wraca z nowym tytułem, ponownie w centrum opowieści stawiając kobietę nierozumianą przez otoczenie i trawioną wewnętrzną tajemnicą, spychającą ją na skraj załamania nerwowego. Podobnie jak w poprzednim obrazie oraz segmencie Niedźwiedź, będącym składową nowelowego projektu Erotica 2022, narrację snuje nieśpiesznie, oddając całą scenę swojej … Dowiedz się więcej

Przez żołądek do serca – recenzja filmu „Do ostatniej kości” – Wenecja 2022

Do ostatniej kości

Luca Guadagnino podobnie jak w Tamtych dniach, tamtych nocach czule prawi o zakazanym uczuciu i próbie odkrycia własnego ja. Tym razem serwuje nam jednak love story dla dorosłych. Miłość ma tu smak surowego mięsa oraz słonych łez samotności i społecznego wykluczenia, obrzydzenie miesza się z żądzą krwi i namiętności, a kontakt cielesny nabiera rangi rytuału. … Dowiedz się więcej

Zapach miłości – recenzja filmu „Pięć diabłów” – Nowe Horyzonty

Léa Mysius, reżyserka energetycznej i nieoczywistej Avy, po kilku latach przerwy wraca ze swoim najnowszym obrazem, Pięć diabłów, dostarczającym nie mniejszych wrażeń, zarówno estetycznych, jak i emocjonalnych, te ostatnie wynosząc miejscami do poziomu rollercoastera. Przede wszystkim zaś serwując jedną z ciekawszych pozycji kina queerowego, mówiącą o nieheteronormatywnej miłości w sposób obdarty z klisz, elektryzujący świeżością … Dowiedz się więcej

Na żywym organizmie – recenzja filmu „Odbicie” – Nowe Horyzonty

Odbicie

Walentyn Wasjanowicz dostał się do świadomości polskiego widza festiwalowego trzy lata temu za sprawą głośnej Atlantydy, która wygrała wówczas wenecką sekcję Orizzonti. W ubiegłym roku ukraiński reżyser i operator powrócił na Lido (tym razem do konkursu głównego) z nowym filmem pt. Odbicie. Oba dzieła wiele łączy, na czele z głównym tematem – traumą związaną z … Dowiedz się więcej

Zwyczajny osiołek kina – recenzja filmu „Io” – Nowe Horyzonty

IO

Uszy do góry! Jeden z ostatnich poetów polskiego kina w wielkim stylu wraca na jego salony i czyni to w oślej skórze. Jerzemu Skolimowskiego daleko jednak do bajkowego optymizmu Perraulta, podobnie na wyrost mieni się pokrewieństwo ze słynnym Baltazarem, a Io to nade wszystko posthumanistyczna odyseja skąpana w kwasowej aurze egzystencjalnego okrucieństwa. Skarlały ogier, byt … Dowiedz się więcej

Suma wszystkich strachów – recenzja filmu „Powodzenia, Leo Grande”

Powodzenia, Leo Grande

To, że ludzie nie rozmawiają o swoich potrzebach, szczególnie tych seksualnych, nie jest żadnym odkryciem. A jednak mimo 2022 roku, mainstreamowy film o dojrzałej kobiecie, która nigdy nie zaznała orgazmu i w tym celu wynajmuje męską prostytutkę, wydaje się być wyczekiwanym powiewem świeżości. Jak to zwykle bywa, nie o sam seks przecież chodzi, a o … Dowiedz się więcej

Rozśpiewany buntownik – recenzja filmu „Elvis”

Nikt nie potrafi odpalać narracyjnych fajerwerków tak, jak Baz Luhrmann. Ciągłe balansowanie na granicy kiczu dzieli jego widownię na absolutnych wielbicieli i niepotrafiących odnaleźć się w tej stylistyce sceptyków. Ci pierwsi (a może drudzy też) będą zachwyceni powrotem nieokiełznanego mistrza, który tym razem podjął się sportretowania jednej z największych ikon wszech czasów, króla rock’n’rolla, Elvisa … Dowiedz się więcej

Blisko, ale daleko – recenzja filmu „Blisko” – Cannes

Podczas tegorocznego festiwalu w Cannes za najcieplej przyjęty przez widzów film należałoby uznać Blisko. Emocjonalny ładunek dzieła Lukasa Dhonta nie pozwala przejść obok niego obojętnie. Nawet podczas ogłaszania laureatów konkursu głównego, publiczność wydawała się zawiedziona brakiem Złotej Palmy dla Belga. Czy słusznie? Dhont może pochwalić się krótką, acz intensywną historią z nadmorskim festiwalem.  To na … Dowiedz się więcej

Gra pozorów – recenzja filmu „Private Desert” (zawiera spoilery)

Kiedy Jane Campion dokonywała dekonstrukcji toksycznej męskości w Psich pazurach [NASZA RECENZJA], cofając się do lat dwudziestych XX wieku, Aly Muritiba swoją opowieść o meandrach maczyzmu skonfrontowanych z tłumioną seksualnością osadził we współczesności. Private Desert, brazylijski kandydat do Oscara za ubiegły rok, jest klimatyczną, wielowarstwową opowieścią portretującą dwoje zagubionych ludzi, których dzieli praktycznie wszystko, a … Dowiedz się więcej

Droga do odkupienia – recenzja filmu „Hazardzista”

„Czy kara kiedyś się kończy? Czy istnieje limit wysiłku, który trzeba ponieść, żeby zyskać odkupienie?” To pytanie zadaje przede wszystkim sobie, ale też nam, William Tell (Oscar Isaac), główny bohater Hazardzisty, najnowszego filmu Paula Schradera. Jednocześnie idealnie wpisuje się ono w motyw ciągle powracający w twórczości zasłużonego amerykańskiego scenarzysty i reżysera. O ile Travisem Bicklem … Dowiedz się więcej

Dźwięki muzyki – recenzja filmu „Sonata”

Sonata

Kino, szczególnie amerykańskie, przyzwyczaiło nas do tego, że biografia musi być sentymentalna, pompatyczna i z szantażem emocjonalnym. Wybierając się na Sonatę, uznałam więc, że bezpieczniej będzie użyć wodoodpornego tuszu do rzęs, żeby w razie nadmiernego wzruszenia zachować fason. Ale debiutujący pełnym metrażem Bartosz Blaschke wchodzi w znane nam schematy cały na biało – i pokazuje, … Dowiedz się więcej

Wa Wa Land – recenzja filmu „Piosenki o miłości”

piosenki o miłości

Reżyserski debiut Tomasza Habowskiego to na mapie polskiej kinematografii obraz bez wątpienia nietuzinkowy. Formalną lekkością i anatomią miłosnej relacji pachnący kinem amerykańskim, wzajemnymi pretensjami i walką z oczekiwaniami, nakładanymi zarówno przez innych, jak i przez siebie, niewychodzący poza ojczyste granice. Ona, Alicja (Justyna Święs), to skromna dziewczyna z Piotrkowa Trybunalskiego (a w zasadzie „nie ze … Dowiedz się więcej

Krwinki w żyłach kraju – recenzja filmu „Nomadland”

Nomadland

Nomadland Chloé Zhao to bez wątpienia jedna z najbardziej oczekiwanych premier najbliższych miesięcy. Film ma już na koncie m.in. weneckiego Złotego Lwa, nagrodę publiczności na MFF w Toronto oraz dwa Złote Globy i jest na prostej drodze do sukcesów w najważniejszych kategoriach oscarowych. Jednak na pierwszy rzut oka ten skromny dramat o współczesnych nomadach wydaje … Dowiedz się więcej

Duchy z Jante – recenzja filmu „Antologia duchów miasta”

1. Nie sądź, że jesteś kimś. 2. Nie sądź, że nam dorównujesz. 3. Nie sądź, że jesteś mądrzejszy od nas. 4. Nie wyobrażaj sobie, że jesteś lepszy od nas. 5. Nie sądź, że wiesz więcej niż my. 6. Nie sądź, że jesteś kimś więcej niż my. 7. Nie sądź, że się do czegoś nadajesz. 8. … Dowiedz się więcej

Kobieta w czerni – recenzja serialu „Gentleman Jack”

W zeszły poniedziałek na HBO miał swoją premierę ostatni odcinek pierwszego sezonu serialu „Gentleman Jack”. Jest to już drugie podejście telewizji BBC do ekranizacji pamiętników „pierwszej nowoczesnej lesbijki” – Anne Lister. Wcześniej, w 2010 roku ukazały się one na ekranach brytyjskiej telewizji w postaci pełnometrażowego filmu „The Secret Diaries of Miss Anne Lister”. Nie był … Dowiedz się więcej

Malkontent – recenzja filmu “Z perspektywy Paryża”

Z perspektywy Paryża

Jean-Paul Civeyrac w “Z perspektywy Paryża” próbuje konfrontacji ze stereotypem pretensjonalnego młodego artysty zakochanego w sobie, opowiada z czułością, a wszystko to otacza dobrą muzyką i literaturą. Historia przedstawiona w tej czarno-białej pocztówce z Paryża w centrum wydarzeń stawia Etienne’a, który rozpoczyna studia reżyserskie na Sorbonie. Zdecydował zostawić rodzinę i dziewczynę, aby w pełni oddać … Dowiedz się więcej

Szukając Lindgren – recenzja filmu „Młodość Astrid”

Astrid Lindgren była autorką, która w latach 40. szturmem zdobyła tytuł „szwedzkiej królowej literatury dziecięcej”. Nie dziwota, bohaterowie jej powieści to charakterne stworzenia, stanowiące materiał na idoli każdego w wieku 5-12 lat. Sam zaczytywałem się w „Dzieciach z Bullerbyn”, odnajdując w książkowej osadzie podobieństwa do mej rodzinnej wsi. Lecz jeszcze więcej osób pamięta przygody Pippi … Dowiedz się więcej