Okupacja terenów Ukrainy przez rosyjskich żołnierzy trwa, a artyści zza naszej wschodniej granicy starają się walczyć z agresorem bronią, którą operują najlepiej – czyli swoją pracą twórczą. W takim duchu powstają kolejne filmy dokumentalne i fabularne, pokazujące światu, do czego dochodzi między innymi w obwodzie kijowskim. Jednym z dzieł stworzonych z tym przesłaniem jest Bucza … Dowiedz się więcej
Niezależnie od szerokości geograficznej wybuch wojny zawsze wygląda podobnie. Atmosfera gęstnieje, aż dochodzi do punktu zapalnego, po którym żadna ze stron nie może udawać, że nic się nie stało. Ta sama mechanika zdaje się dotyczyć nieco mniej zmilitaryzowanych wojen gangów, czy jak sugeruje oryginalny tytuł tej produkcji — wojen policjantów. Kryminał, pokazywany w Konkursie Międzynarodowym … Dowiedz się więcej
Pełna Sala od lat ma w zwyczaju nie tylko relacjonować Warszawski Festiwal Filmowy, ale również przyglądać się jak największej liczbie kandydatów do Oscara w kategorii najlepszego filmu międzynarodowego. Nikogo z naszych czytelników nie powinno więc dziwić, że pochylamy się nad albańskim kandydatem do tej prestiżowej nagrody, zwłaszcza że jednocześnie mowa tu o jednym z najciekawszych … Dowiedz się więcej
Laureat Złotego Lamparta z tegorocznego Festiwalu w Locarno jest niewątpliwe jednym z jaśniejszych punktów sekcji Creme de la creme jubileuszowej 40. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Debiutująca Litwinka Saulė Bliuvaitė przygląda się w Toxic nastoletnim mieszkankom ubogiego, postindustrialnego miasteczka. Szansę na poprawę losu i międzynarodową karierę ma zapewnić agencja modelek prowadząca w okolicy casting. Wydarzenia śledzimy … Dowiedz się więcej
Historia lubi się powtarzać. Z tego założenia wyszedł Mike Ott, który mając na celu zobrazowanie obecnie palących problemów społecznych, cofnął się do wydarzeń sprzed 30 lat, kiedy związany z ruchem białych suprematystów Timothy McVeigh zdetonował samochód – pułapkę w centrum Oklahoma City 19 kwietnia, powodując śmierć 168 osób. Sam moment wybuchu, akcje ratunkowe, czy późniejsze … Dowiedz się więcej
Zbiór naszych publikacji związanych z 39. Warszawskim Festiwalem Filmowym, odbywającym się w dniach 6-15 października 2023 w warszawskich kinach Atlantic i Multikino: Złote Tarasy. RECENZJE KONKURS MIĘDZYNARODOWY INNE SEKCJE
W ostatnim czasie kino biograficzne coraz chętniej służy twórcom do kreślenia uniwersalnych historii bądź o ludzkiej naturze, bądź o jednostce uwikłanej w systemowe sieci. Prym wiedzie tu bezkonkurencyjny Pablo Larraín ze swoimi Jackie (2016), Spencer (2021) czy Hrabią (2023), ale od tradycyjnego, poprawnego ujęcia życiorysów odeszły także Marie Kreutzer (W gorsecie) czy Sofia Coppola (Priscilla). … Dowiedz się więcej
Jak co roku selekcjonerzy Warszawskiego Festiwalu Filmowego zadbali o polską reprezentację w Konkursie Międzynarodowym. Podczas minionej edycji stanowiły ją Uśmiech Losu Andrzeja Jakimowskiego oraz Lęk Sławomira Fabickiego. Chociaż obydwie produkcje nie zdobyły żadnej ze statuetek przyznawanych przez Jury konkursu to drugi z wymienionych filmów zakończył imprezę nie mniej ważnym trofeum – Nagrodą Publiczności w kategorii … Dowiedz się więcej
Znamy już tytuły filmów nagrodzonych podczas tegorocznej edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Wśród laureatów znalazło się miejsce dla dzieła Davida Oelhoffena – Ostatni mężczyźni, które przyniosło swojemu twórcy tytuł najlepszego reżysera i stanowiło jeden z nielicznych w Konkursie Międzynarodowym przykład dobrze zrealizowanego kina gatunkowego. Ostatni mężczyźni to film wojenny, stanowiący ekranizację wydanej w 1991 roku powieści … Dowiedz się więcej
Niemal zbagatelizowany przez krytyków i festiwale MMXX, najnowsze dzieło Cristiego Puiu, dotarło na ziemie polskie. Rumuński mistrz powrócił na Warszawski Festiwal Filmowy po latach, wszak w 2005 roku pokazywał tu swą głośną Śmierć pana Lazarescu. Autor genialnych Sieranevady (tak haniebnie zlekceważonej w Cannes 2016) i Malmkroga (nagroda za reżyserię w konkursie Encounters na Berlinale 2020), … Dowiedz się więcej
W sekcji Wolny Duch tegorocznej edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego pojawił się prawdziwy wolny duch, dzieło nieskrępowane absolutnie niczym, czyli Asog, drugi fabularny obraz kanadyjskiego twórcy o filipińsko-chińsko-irlandzkich korzeniach, Seána Devlina. To film, który powinni zobaczyć przede wszystkim wszyscy polscy twórcy, od dekad umęczeni ciężarem narodowych traum, ubierający bez ustanku swoich bohaterów w cierpiętnicze, pełne pretensji … Dowiedz się więcej
Wilkołak, jedna z pozycji Konkursu Międzynarodowego 39. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego to zaledwie drugi obraz hiszpańskiego reżysera, Paua Calpe, do tej pory zajmującego się głównie produkcją filmową. Oparty na motywach powieści Ginésa Sáncheza Lobisón z 2012 temat coming-of-age ubiera w szaty ludowej opowieści o hybrydzie człowieka i wilka, bezbronnego wobec fatum, skazanego na samotność i … Dowiedz się więcej
Laureatem konkursu Crème de la crème 39. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego okazał się debiut fabularny Felipe’a Gálveza Osadnicy, zdobywca nagrody FIPRESCI sekcji Un Certain Regard na tegorocznym festiwalu w Cannes i oficjalny kandydat Chile do Oscara w kategorii filmu międzynarodowego. Stawiający pierwsze pełnometrażowe reżyserskie kroki twórca do tej pory mający pokaźne portfolio montażysty i na … Dowiedz się więcej
Przedwcześnie zmarły, w wieku zaledwie 53 lat, tybetański filmowiec Pema Tseden w swoim ostatnim obrazie, Śnieżna pantera, stawia w centrum konfliktu zderzenie natury z cywilizacją, jednocześnie odnosząc się dyskretnie do relacji swej udręczonej ojczyzny z chińskim okupantem. Film był prezentowany dotąd w Wenecji i Toronto, a teraz zapoznać się z nim mogła publiczność Warszawskiego Festiwalu … Dowiedz się więcej
Andrzej Jakimowski to jeden z weteranów Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Stanowi o tym nie tylko fakt, że przyjechał tu ze swoim filmem już trzeci raz, ale również sukces, jaki 11 lat temu w Warszawie odnotowało Imagine – zdobywając Nagrodę Publiczności oraz laur za najlepszą reżyserię. Najnowsza propozycja urodzonego w Warszawie twórcy – Uśmiech losu, zdaje się … Dowiedz się więcej
Konkurs 1-2 Warszawskiego Festiwalu Filmowego to jedna z jego najciekawszych sekcji. Poświęcony stawiającym pierwsze (i drugie) kroki w branży twórcom, umożliwił start takim nazwiskom, jak Drazen Kuljanin (Jak powstrzymać ślub, 2014) czy Milad Alami (Uwodziciel, 2017). W tegorocznej edycji uwagę przyciąga Diego del Rio, uznany meksykański reżyser teatralny, debiutujący na polu X muzy filmem Cała … Dowiedz się więcej
Królestwo zwierząt, najnowszy obraz Thomasa Cailley’a wyświetlany w konkursie Crème de la crème 39. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego, to na pierwszy rzut oka film, który ze względu na swój rozrywkowy potencjał dużo lepiej odnalazłby się w regularnej dystrybucji bądź na platformie streamingowej (najpewniej z czerwonym logo) niż na artystycznym festiwalu (choć jak wiemy WFF nie … Dowiedz się więcej
Dolina Bekaa to nizinny obszar Libanu, oddalony od Damaszku, stolicy ogarniętej wojną domową Syrii, o niecałe dwie godziny drogi samochodem. Nic dziwnego, że ten rejon, oddzielony od granicy jedynie pasmem wzgórz Golan, stał się miejscem, w którym uchodźcy decydowali się na osiedlenie czy też po prostu kilkudniowy odpoczynek przed dalszą wycieńczającą wędrówką. Specyfikę tego miejsca … Dowiedz się więcej
W dniach 14-23 października odbyła się 38. edycja Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Napisaliśmy dla Was kilkanaście recenzji, a naszą relację kończymy tradycyjnie listą naszych ulubionych obrazów z programu. Tym razem zdecydowaliśmy się na top 5, do którego trafiły filmy z Chorwacji, Kazachstanu, Kolumbii, Polski i Ukrainy. 5. BEZPIECZNE MIEJSCE (reż. Juraj Lerotić) Lerotić, opowiadając o własnych … Dowiedz się więcej
Któż z nas nie chciał chociaż raz cofnąć się w czasie, wrócić do niewykorzystanej sytuacji i przeżyć ją od nowa, zgodnie z gruntownie przemyślanym scenariuszem gwarantującym szczęśliwe – przynajmniej dla autora – zakończenie? Fiński reżyser, Samppa Batal, bohatera swojego filmu Człowiek czasu wyposaża w takie właśnie narzędzie, dbając o słodko-gorzki balans opowieści i próbując znaleźć … Dowiedz się więcej
Chroniczna bieda oraz społeczne i kulturowe wykluczenie jednostek i całych grup społecznych stanowi niezwykle łakomy kąsek dla zorientowanych na zachodni aplauz twórców filmowych. Pokazanie dzieci w świecie przemocy, przestępczości, głodu i narkotyków, przeklinających podrostków tak innych od naszych małych aniołów, że niemal wydających się przedstawicielami innego gatunku, a następne odsłonięcie, w możliwie łopatologiczny sposób, ich … Dowiedz się więcej
Bille August miał już w swojej bogatej karierze okazję prezentować filmy w Cannes (gdzie dwukrotnie zdobywał Złotą Palmę), Berlinie czy San Sebastián. Najnowsze dzieło tego niezwykle utytułowanego duńskiego reżysera miało jednak premierę na dużo bardziej kameralnej imprezie, czyli tegorocznym Warszawskim Festiwalu Filmowym, gdzie został włączony do oficjalnej selekcji Konkursu Międzynarodowego. Pocałunek to adaptacja dziejącej się … Dowiedz się więcej
Riley Keough, aktorka znana z American Honey (2016), Zoli (2020) i Diabła wcielonego (2020), połączyła siły z amerykańską producentką i reżyserką, Giną Gammell, a efektem ich współpracy jest jeden z bardziej oryginalnych filmów tego roku, War Pony. Ta klimatyczna opowieść coming of age, osadzona na gruncie rdzennej tożsamości i plemiennej przynależności, zdążyła zdobyć już szereg … Dowiedz się więcej
Warszawski Festiwal Filmowy dobiega końca, a wszystkie laury z rąk Jury zostały rozdane. Nagrodę Warsaw Grand Prix, czyli zwycięstwo w Konkursie Międzynarodowym, otrzymało Święto pracy w reżyserii Pjera Žalicy – kolejna próba pokazania na ekranie kinowym traum niesionych latami przez pokolenie wojny domowej w Jugosławii. Bośniacki autor nie należał w tym roku do najgłośniejszych nazwisk … Dowiedz się więcej
Pierwszy pełnometrażowy film Juraja Leroticia to szkatułka wypełniona narracyjnymi warstwami i niespodziankami, od przewrotnego tytułu począwszy, na zabiegach formalnych skończywszy. Zdobywca trzech nagród na festiwalu w Locarno: dla najlepszego debiutu, reżysera i aktora (Goran Markovic) oraz Serca Sarajewa dla najlepszego filmu i aktora (Juraj Lerotić), jest osobistą podróżą w głąb traumatycznego wydarzenia oraz konfrontacją z … Dowiedz się więcej
Kiedy przyjdzie czas na opowiedzenie o roku 2022 w podręcznikach do historii, z pewnością możemy spodziewać się zdań o niezwykłej próbie, przed jaką stanęli Polacy wobec rosyjskiej inwazji na Ukrainę i o niespotykanej wręcz solidarności między naszym narodem a zaatakowanym sąsiadem. Jednak zacieśnianie się więzi między nami a naszymi sąsiadami zaczęło się znacznie wcześniej, a … Dowiedz się więcej
Andrea Pallaoro, mimo niewielkiego dorobku filmowego liczącego zaledwie trzy tytuły, już na artystycznym starcie dał się poznać jako twórca o olbrzymim potencjale, posługujący się własnym, unikalnym językiem, z wyjątkową precyzją i wiarygodnością portretujący ludzką psychikę. Na tegorocznym Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji zaprezentował Monicę, dzieło wieńczące jego trylogię poświęconą kobietom, pozostające w spójności narracyjnej i … Dowiedz się więcej
Chicagowski dziennikarz Sydney J. Harris napisał kiedyś, że „Cały cel edukacji polega na tym, aby zamienić lustra w okna”. Wydaje się, że do podobnych wniosków co amerykański żurnalista doszedł Adilchan Jerżanow. W Ademoce, swoim najnowszym dziele zakwalifikowanym do Konkursu Międzynarodowego Warszawskiego Festiwalu Filmowego kazachski reżyser poświęca pełną uwagę właśnie systemowi kształcenia kolejnych pokoleń. Protagonistką filmu … Dowiedz się więcej
Kto z nas nie pamięta legendarnego filmu Od dziewiątej do piątej z 1980 w reżyserii Colina Higginsa z czołówkowym przebojem Dolly Parton (nominowanym do Oscara) pod tym samym tytułem? Reżyserka seriali telewizyjnych i dokumentalnych, Camille Hardman, wzięła pod lupę tytuł mierzący się jako jeden z pierwszych w mainstreamie z seksizmem, nierównościami płacowymi czy molestowaniem w … Dowiedz się więcej
W tegorocznym Konkursie Międzynarodowym Warszawskiego Festiwalu Filmowego startują dwie produkcje reprezentujące rodzimą kinematografię. Jedną z nich są Strzępy Beaty Dzianowicz, dla których zwycięstwo w stolicy byłoby przedłużeniem fenomenalnej festiwalowej passy rozpoczętej w Gdyni, skąd twórcy wyjechali z trzema statuetkami: za najlepszy debiut lub drugi film, najlepszą drugoplanową rolę męską oraz specjalną nagrodą za odkrycie festiwalu. … Dowiedz się więcej
Ślady, prezentowane na Warszawskim Festiwalu Filmowym w sekcji „Konkurs 1-2”, są drugim filmem Dubravki Turić, zdobywczyni nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji w sekcji Orizzonti za krótki metraż Belladonna (2015). Stanowią subtelną podróż po różnych wymiarach życia, mierzącą się z definicją kulturowej tożsamości i dziedzictwa, przemijalności oraz ograniczeń ludzkiego ciała, które – każąc zakładać … Dowiedz się więcej
„Po co znowu wpychają politykę do sportu?” – to pytanie prawdopodobnie słyszał każdy. Czasem chodzi o wykluczenie drużyn z danego kraju z rywalizacji, innym razem o tęczowe opaski czy akcje przeciwdziałania rasizmowi. Jednak im bardziej się nad tym zastanawiamy, tym bardziej można dojść do wniosku, że sport i polityka są po prostu nierozłączne. Świadczyć o … Dowiedz się więcej
Trudno jest ukazać na ekranie miłość od pierwszego wejrzenia, nie powielając przy tym schematów rozwiniętych już przez kinematografię. Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony gatunkowo zaliczane mogą być do melodramatów, aczkolwiek drobiazgowa dbałość o wyczucie odpowiedniej przestrzeni i wydobycia z niej mroku powoduje, że film Lili Horvát ogląda się bardziej jak noirowy dramat psychologiczny. … Dowiedz się więcej
W dniach 8-17 października odbyła się 37. edycja Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Tak jak w zeszłych latach przygotowaliśmy dla Was top 10 naszych ulubionych obrazów z programu. Znalazły się wśród nich produkcje z Albanii, Chin, Japonii, Rumunii czy Senegalu. 10. Întregalde (reż. Radu Muntean) Radu Muntean nie zyskał takiej międzynarodowej rozpoznawalności jak tuzy Rumuńskiej Nowej Fali … Dowiedz się więcej
Bogdan George Apetri to reżyser, który z Warszawskim Festiwalem Filmowym związany jest już od ponad dekady. W 2010 roku w ramach Konkursu Międzynarodowego prezentowane były jego Peryferia — nagrodzone aż trzema nagrodami, w tym Nagrodą specjalną Jury, a w zeszłym roku o najważniejszy laur walczył Niezidentyfikowany. Tegoroczny Cud był zatem trzecim dziełem Rumuna z rzędu, … Dowiedz się więcej
Podczas tegorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego, słusznie kojarzącego się z zapraszaniem twórców z całego świata, w konkursie głównym rywalizuje raptem jeden film anglojęzyczny. Nie jest to bynajmniej produkcja hollywoodzka, a australijski western Legenda Molly Johnson stanowiący odważną próbę zmierzenia się z gatunkiem, którego śmierć wieszczona jest w XXI wieku nad wyraz często i równie często obalana … Dowiedz się więcej
W Konkursie Wolny Duch na Warszawskim Festiwalu Filmowym znalazła się niezwykła francuska animacja malowana na szkle pt. Przeprawa. Film opowiada o rodzeństwie, które ucieka przed wojną ze swojej wioski, by szukać bezpieczeństwa w Europie Zachodniej. Wcześniej był pokazywany na festiwalach w Annecy, Antalyi, San Sebastián, Hajfie, Lipsku czy San Sebastián. Przeprawa to pierwsza pełnometrażowa animacja … Dowiedz się więcej
Mający premierę podczas Warszawskiego Festiwalu Filmowego najnowszy projekt Lecha Majewskiego, oparty na jego własnej powieści Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot cudownej, jawi się jako najbardziej przystępne dzieło w późnej twórczości polskiego filmowca. Z książki o silnie autobiograficznej wymowie artysta wydobywa do scenariusza Brigitte Bardot cudownej przede wszystkim refleksję na temat młodości upływającej w mrokach PRL-u … Dowiedz się więcej
Rosyjski duet reżyserski, Natasza Mierkułowa i Aleksiej Czupow, po raz kolejny zasiadł do partii filmowych szachów, gdzie stawką w grze jest przechytrzenie Kostuchy – zupełnie jak w Człowieku, który wszystkich zaskoczył. W poprzednim dziele ratunkiem od śmiertelnej choroby miała być seksualna transformacja, niechybnie prowadząca do śmierci społecznej pośród syberyjskiej małomiasteczkowości. Kapitan Wołkonogow uciekł to z … Dowiedz się więcej
Mimo niezwykle trudnego pandemicznego czasu dla nas wszystkich, który dotknął także kina udało się, niemal rzutem na taśmę, przeprowadzić 36. edycję Warszawskiego Festiwalu Filmowego w formie tradycyjnej. Z zachowaniem dystansu i w maseczkach, ale z nie mniejszym niż zwykle apetytem na kino, uczęszczaliśmy do Kinoteki i Multikina Złote Tarasy na festiwalowe seanse. Teraz mamy dla … Dowiedz się więcej
Filmem zakończenia Warszawskiego Festiwalu Filmowego wybrano najnowsze dzieło Andrieja Konczałowskiego, Drodzy Towarzysze!. Wcześniej produkcja startowała w konkursie głównym w Wenecji i otrzymała tam Nagrodę Specjalną Jury. Tym razem rosyjski mistrz opowiada o jednym z tragicznych epizodów z dziejów Związku Radzieckiego, czyli strajku robotników i jego krwawej pacyfikacji w Nowoczerkasku w czerwcu 1962 roku (w tym … Dowiedz się więcej
Stwierdzenie, że kazachska kinematografia nie należy do najpopularniejszych, jest wyjątkowo łagodnym określeniem jej obecnego statusu. Ten niepodległy od niemal 30 lat kraj tylko raz otrzymał nominację do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny (Czyngis-chan w 2008 roku), a tamtejsze produkcje rzadko kiedy doczekują się szerokodostępnych premier na rynkach takich jak polski. Całe szczęście naprzeciw potrzeb entuzjastów … Dowiedz się więcej
Warszawski Festiwal Filmowy zmierza już ku końcowi, a wszystkie nagrody przyznawane przez jurorskie gremia zostały rozdane. W tym roku postanowiłem niejako wejść w buty członka jury Konkursu Międzynarodowego i wybrałem się na seans każdego z filmów walczących o najważniejszy laur stołecznej imprezy. Moim osobistym faworytem spośród tej selekcji nadal pozostał recenzowany przeze mnie (TUTAJ) brytyjski … Dowiedz się więcej
Shorta to debiut pełnometrażowy duetu Anders Ølholm – Frederik Louis Hviid. Film miał premierę już na Międzynarodowym Tygodniu Krytyków podczas festiwalu w Wenecji, a obecnie jest pokazywany w ramach Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Mimo niewielkiego doświadczenia, Duńczykom udało się stworzyć mięsiste kino policyjne. Zapewniając rozrywkę nie umykają przed niewygodnymi tematami trawiącymi współczesną, zachodnią Europę, takich jak … Dowiedz się więcej
Zbiór naszych publikacji związanych z 36. Warszawskim Festiwalem Filmowym, odbywającym się w dniach 9-18 października 2020 w warszawskich kinach Kinoteka i Multikino: Złote Tarasy. KONKURS MIĘDZYNARODOWY POKAZY SPECJALNE KONKURS 1-2 ODKRYCIA
Konkurs debiutów i drugich dzieł Warszawskiego Festiwalu Filmowego to szczególnie ryzykowna sekcja. Początkujący twórcy miewają czasem predylekcję do wykładania swoich racji zbyt topornie albo wręcz przeciwnie, szukania eksperymentu lub dociskania pedału gazu i popadania w ekstremę. Innym przypadkiem jest jednak Spirala, debiut Cecílii Felméri. Młoda reżyserka pochodzenia węgierskiego urodzona w Kluż-Napoka w sercu rumuńskiej Transylwanii, … Dowiedz się więcej
Nurt poznawczo-behawioralny jest prawdopodobnie aktualnie dominującym w światowej psychologii. W czasach gdy coraz więcej osób nie radzi sobie z problemami i otaczającą je codziennością, nie rozumie świata i ludzi, psychologowie tego nurtu starają się „oczyścić ich okulary” poprzez wskazanie i wyplenienie błędów poznawczych. Tegoroczny kosowski kandydat do Oscara – „Wygnanie”, który był pokazywany w ramach … Dowiedz się więcej
Lawrence’a Michaela Levine’a wraz z żoną Sophią Takal zalicza się do czołowych twórców mumblecore’u. Oboje piszą, reżyserują i grają w swoich filmach. Czarny niedźwiedź pokazywany w Sundance i na Warszawskim Festiwalu Filmowym to ich dwunasta współpraca, Levine stanął za kamerą i napisał scenariusz, Takal odpowiadała zaś za produkcję. Twórców interesuje przede wszystkim natura tworzenia historii, … Dowiedz się więcej
Paul Connoly bez cienia przesady przeszedł w dzieciństwie przez piekło. Był jednym z wychowanków domu dziecka im. św.. Leonarda w Hornchurch, gdzie opiekunowie prześladowali wychowanków psychicznie i fizycznie, włącznie z wykorzystywaniem ich seksualnie. Sprawa ta była swego czasu bardzo głośna na Wyspach Brytyjskich, a autobiograficzna powieść Paula opisująca doświadczenia z jego młodości stała się bestsellerem. … Dowiedz się więcej
Kino nie zawsze musi nas otwierać na nowe doznania, rozszerzać nasze poznanie, uświadamiać nas o nieuświadomionym. Często po prostu wystarczy, kiedy dobrze składa znane klocki. Na przykład opowiadając o pisarzu w średnim wieku, który nie do końca sobie radzi w grę zwaną życiem, ma rodzinę, która go nienawidzi, młodszą kochankę, chorego psychicznie przyjaciela i kryzys … Dowiedz się więcej
Nawet jeśli nazwisko Shirley Jackson nic Wam nie mówi i nie czytaliście żadnego z jej ponad dwustu dzieł grozy to pewnie o uszy obił Wam się netflixowy serial Nawiedzony dom na wzgórzu, który powstał na motywach książki Amerykanki. Wcześniej zresztą powieść adoptowali już Robert Wise (1963) i Jan De Bont (1999). Za sprawą pokazywanej w … Dowiedz się więcej
Mumblecore to typowo amerykański podgatunek kina niezależnego, który wyrósł na łonie festiwalu SXSW. Twórcy tacy jak bracia Duplass, Andrew Bujalski, czy Alexandre Lehmann, korzystając ze wzorców europejskiego arthouse’u, na czele z duńską Dogmą ’95 stworzyli w tamtejszym kinie niezależnym wyjątkowy rodzaj improwizowanej obyczajówki. Następnie ten nurt zaczął powoli przeciekać do Europy, a jednym z jego … Dowiedz się więcej
Polski przedstawiciel w międzynarodowym konkursie Warszawskiego Festiwalu Filmowego stał się dla widzów pewnikiem takim jak śmierć i podatki. Nie ma w tym nic dziwnego, premiery rodzimych twórców zawsze przyciągają pełne sale widzów, a spotkania z powszechnie znanymi artystami, towarzyszące pokazom dla wielu stanowią atrakcję większą niż sama projekcja. Jednak zdarzają się przypadki, kiedy dobór repertuaru … Dowiedz się więcej
Péter Bergendy jest dyplomowanym psychologiem, a pracę magisterską pisał na temat oddziaływania horroru na widzów. Nie dziwota, że w końcu zabrał się za ten gatunek, używając w praktyce zdobytą wiedzę teoretyczną. W kinie zaczynał od komedii romantycznej (Stop Mom Teresa!), ale największe sukcesy zawdzięcza osadzonym w latach 50. ubiegłego stulecia kryminałom (Egzamin i telewizyjny Sejf). … Dowiedz się więcej
Filmy dokumentalne o zespołach muzycznych czy wokalistach powstają bardzo często: co roku na ekrany polskich kin kilka tego typu propozycja, a internetowe streamingi dorzucają dziesiątki kolejnych. Pretekstem do stworzenia takiego dzieła zazwyczaj są śmierć artysty lub przejście na zasłużoną emeryturę. Inaczej jest jednak w przypadku zespołu Kult, który nie ma zamiaru schodzić ze sceny, a … Dowiedz się więcej
Po wielu dyskusjach udało na m się w końcu wyłonić najlepsze filmy minionego Warszawskiego Festiwalu 35. edycja obfitowała w wiele niespodzianek, a ostateczny kształt tego zestawienia zaskoczył nas samych Na te tytuły warto polować, czy to na innych festiwalach, VOD, czy też kinowej dystrybucji. Oto top 10 tegorocznego WFF według redakcji Pełnej Sali. PEŁNA RELACJA … Dowiedz się więcej
Ciepło przyjęty na Festiwalu w Wenecji “Babyteeth” miał niedawno okazję zaprezentować się polskim widzom na Warszawskim Festiwalu Filmowym, gdzie zajął czwarte miejsce w plebiscycie publiczności. Co interesującego ma w sobie historia śmiertelnie chorej nastolatki i jej osobliwego związku z chłopakiem z marginesu? Okazuje się, że debiutująca reżyserka Shannon Murphy nadała tym wytartym kliszom nowej świeżości. … Dowiedz się więcej
Kiedy media całego świata informowały o rozstrzygnięciu tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji, wiadomością numer jeden stał się oczywiście zaskakujący sukces “Jokera”. W Polsce szerokim echem odbiła się również, co zrozumiałe, wieść o ciepłym przyjęciu “Oficera i szpiega” Romana Polańskiego, który otrzymał aż trzy nagrody. W całym natłoku informacji nawet żywo zainteresowani kinem odbiorcy mogli … Dowiedz się więcej
Jedną z największych zalet Warszawskiego Festiwalu Filmowego była zawsze możliwość obejrzenia filmów z najdalszych zakątków świata. Jak zapewnia dyrektor Stefan Laudyn, w tym roku selekcja została dokonana spośród nadesłanych filmów ze 122 krajów. Niemałą gratką była zatem możliwość zobaczenia dzieł z Laosu czy Kostaryki. Spośród produkcji z egzotycznych lokalizacji największe wrażenie zrobił na mnie jednak … Dowiedz się więcej
Widzieliśmy to już wiele razy – z pozoru idealne, poukładane relacje między członkami rodziny podczas wspólnej podróży lub uroczystości zaczynają ukazywać swe prawdziwe oblicze. W “Przenieść grób”, jak podpowiada już tytuł, okazją do spotkania i popadnięcia w konflikt dla rodu Baeków będzie ekshumacja zwłok zmarłego krewnego i uroczyste ich pochowanie w innym niż dotychczas miejscu. … Dowiedz się więcej
Czterdzieści lat po premierze „Obcego – 8. pasażera „Nostromo” powstał dokument o przełomowym filmie, który odcisnął piętno na kulturze masowej, obejmując zasięgiem kilka generacji w przód. Wiele osób nie wyobraża sobie życia, w którym miałoby nie być zacnego miejsca dla niebezpiecznego pasożyta pozaziemskiego. Początki inspiracji dla historii „Obcego” sięgają 1953 roku, gdy Clifford D. Simak … Dowiedz się więcej
O pewnych zbrodniach pamięta cały świat, inne szybko popadają w zapomnienie. Gdy myślimy o ludobójczej dyktaturze w Ameryce Łacińskiej, do głowy jako pierwsze przychodzą krwawe rządy zbrodniarza Augusto Pinocheta w Chile. Potem gdzieś majaczą bliźniacze, wspierane przez CIA junty w Argentynie, Urugwaju czy Peru. Mało kto pamięta, że jeszcze gorsze rzeczy działy się w malutkiej … Dowiedz się więcej
Poniżej znajdziecie zbiór naszych publikacji związanych z 35. Warszawskiego Festiwalu Filmowego, odbywającego się w dniach 14-21 października 2019 w warszawskich kinach Kinoteka i Multikino: Złote Tarasy. KONKURS MIĘDZYNARODOWY POKAZY SPECJALNE KONKURS 1-2 ODKRYCIA WOLNY DUCH KONKURS FILMÓW DOKUMENTALNYCH
Działająca w latach 1977-2015 chińska polityka jednego dziecka była chyba najsłynniejszą akcją demograficzną w historii. Działania wprowadzone przez Pekin miały na celu uratowanie rozwijającego się kraju przed populacyjną katastrofą i wszechobecnym głodem. Cena praw i rozwiązań wprowadzonych w jej ramach była jednak gigantyczna. O niej opowiada amerykański dokument, zwycięzca festiwalu w Sundance „Polityka jednego dziecka”. … Dowiedz się więcej
Stefan Laudyn, dyrektor Warszawskiego Festiwalu Filmowego, zapowiadając pokaz “Malowanego Ptaka” określił go najważniejszym tegorocznym filmem w Europie Środkowo-Wschodniej. I chociaż taką, nie odnoszącą się do jakości dzieła, zapowiedź można uznać za zachowawczy wybieg, to nie sposób odmówić jej trafności. Mamy wszak do czynienia z pierwszą ekranizacją kultowej już powieści, która mimo upływu ponad pół wieku … Dowiedz się więcej
Opustoszała plaża. Cztery dziewczyny rozbijające nań swój obóz. W tle tylko czyjś samochód i dom na wzgórzu. Nie, to nie podbudowa pod kino grozy, choć wokół unosi się jakaś tajemnica. Młode okularnice będą śpiewać, tańczyć, brykać i przede wszystkim rozmawiać, nim zachód słońca zabierze im dzień. Czy z takiego kina może wyjść coś interesującego? Krótko … Dowiedz się więcej
Chociaż reżyser Levan Akin urodził się pod Sztokholmem, to gruzińscy rodzice zaszczepili mu miłość do kraju swojego pochodzenia, do dawnej ojczyzny. W związku z tym, gdy w 2013 roku zobaczył krwawe sceny ataku na marsz równości w Tiblilisi, to zapragnął się temu jakoś sprzeciwić. Z tej potrzeby serca powstało A potem tańczyliśmy. „Wszędzie świecące prostokąty, … Dowiedz się więcej
W czasach, gdy kuchnia w wielkich restauracjach często przypomina laboratorium chemiczne, a gwiazdkami Michelina obdarowywane są w dużej mierze nowoczesne, bazujące na molekularności restauracje, równie silny głos pobrzmiewający wśród szefów kuchni nawołuje do powrotu do natury. Nasz słynny Wojciech Modest Amaro, autor książki „Natura kuchni polskiej”, pokazuje jak wielki potencjał tkwi w narodowych zapomnianych specjałach … Dowiedz się więcej
Trzeba powiedzieć bez ogródek, że stały bywalec Warszawskiego Festiwalu Filmowego Adilchan Jerżanow nie należy do apologetów obecnego systemu panującego w Kazachstanie. Każdym dotychczasowym dziełem udowadniał, że nie może się pogodzić z faktem, że społeczeństwo przymyka oczy na moralną zgniliznę klasy politycznej, urzędników czy funkcjonariuszy policji, że apatia i rosnąca przemoc idą w parze z panującymi … Dowiedz się więcej
Nieco niespodziewanie jednymi z najbardziej obleganych seansów tegorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego były pokazy dokumentu „KULT. Film”. Jeśli jednak przyjrzymy się fenomenowi niegasnącej popularności tego zespołu, nie powinniśmy być zdziwieni. Podczas festiwalu, jeden z naszych redaktorów miał przyjemność przeprowadzić wywiad z reżyserką filmu – Olgą Bieniek. Zacznę od struktury filmu. Przyzwyczajeni jesteśmy do tego, że reżyserzy … Dowiedz się więcej
Po premierze w Cannes Takashi Miike zapytany dlaczego zatytułował swój nowy film “Pierwsza miłość”, przewrotnie odpowiedział, że dla pieniędzy. A jednak uczucia w nim nie brakuje, choć przede wszystkim tego do eksploatacji i beztroskiej zabawy gatunkowej. Ten szalony mariaż energetycznego kina akcji i smoliście czarnej komedii był niewątpliwie jedną z największych atrakcji tegorocznego Warszawskiego Festiwalu … Dowiedz się więcej
Najbardziej dramatycznej perspektywy dostarcza zawsze głos świadków wojny. Film „Shindisi” pozwala widzowi wczuć się w skórę szeregowca, dzielić z nim smak i zapach pola bitwy. Obraz ukazuje też, jak kształtuje się doświadczenie okupacji, które ma swój początek na linii starć, skąd wróg wkracza na podwórko, terroryzując cywili. W gruzińskiej wsi Shindisi w 2008 roku, wbrew … Dowiedz się więcej
W ramach pokazów specjalnych Warszawskiego Festiwalu Filmowego można zobaczyć “Lalkę” w reżyserii Mounii Meddour. Reżyserka opowiada w nim z perspektywy kilku studentek jak w latach 90. w ramach radykalizacji stosunków społecznych w jej ojczyźnie zmieniała się na niekorzyść sytuacja kobiet. Wcześniej obraz prezentowano na festiwalu w Cannes w sekcji Un Certain Regard, a niedawno wybrano … Dowiedz się więcej
Kraje anglojęzyczne mają utrudnione zadanie w swojej selekcji kandydata do oscarowej rywalizacji. Muszą stawiać na realizowane za granicami koprodukcje, tudzież dokumentalne opowieści. Taki właśnie los spotkał „Na powierzchni”, tegorocznego reprezentanta Australii, który opowiada o losie ubogich mieszkańców Azji-Południowo Wschodniej. Czakra nie ma łatwego życia, pochodzi z ubogiej wielodzietnej rodziny, rządzonej przez jego nieznoszącego sprzeciwu ojca. … Dowiedz się więcej
Dawno temu, za czasów chińskiej dynastii Tang cesarscy medycy wynaleźli lecznicze zastosowanie dla węży. Od tego czasu biedni chłopi polowali na nie w zamian za zwolnienie z podatku, co było dla nich czasami jedyną nadzieją na uniknięcie śmierci głodowej. Mieszkańcem jednej z osad parającej się podobnym zajęciem jest główny bohater filmu Xu Xuan. Z rozkazu … Dowiedz się więcej
Do atutów Warszawskiego Festiwalu Filmowego należą różnorodność i bogactwo prezentowanych tytułów. Niekiedy trudno odnaleźć się w tym gąszczu filmów i twórców. My już przedarliśmy się przez programowe zapowiedzi i wybraliśmy te propozycje, które – jak się nam zdaje – mają największy potencjał na kino godne zapamiętania. Oto nasze wybory. „Walka Atbaia” Nieprzypadkowo w zeszłym roku … Dowiedz się więcej
Już jutro rozpoczyna się 35. edycja Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Jeśli nadal nie wiecie na co się wybrać, z pomocą przychodzi Cinema Post Cast. Opowiadamy co sądzimy o tegorocznym repertuarze oraz spośród bogatego programu wybieramy najciekawiej zapowiadające się dla nas tytuły. Zapraszamy do odsłuchu.
„Nic nie jest takie jakim się wydaje, so don’t judge the book by its cover” śpiewała w pierwszym singlu swojego ostatniego albumu Maria Peszek. Hasło to świetnie podsumowuje także świeżego zwycięzcę festiwalu „Sputnik nad Polską” – „Serce świata” w reżyserii Natalii Mieszczaninowej. Naszym bohaterem jest Jegor, dwudziestopięcioletni weterynarz od jakiegoś czasu mieszkający w ośrodku tresury … Dowiedz się więcej
Gdy myślę o rodzimym kinie autorskim, moim pierwszym skojarzeniem jest twórczość Marka Koterskiego. Twórca “Dnia świra” od lat konsekwentnie obnaża przed publicznością swoje neurozy, lęki, pragnienia i słabości. Przypisuje je swojemu alter-ego Adasiowi Miauczyńskiemu, który może być też odbiciem w naszym narodowym zwierciadle. “7 uczuć” to, jak twierdzi reżyser, najtrudniejsze i najbardziej osobiste dzieło w … Dowiedz się więcej
Zapraszamy do wysłuchania naszego podcastowego podsumowania 34.edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Na jakie atrakcje mogliśmy liczyć przy okazji jednego największych wydarzeń filmowych w Polsce? Tradycyjnie rozłożyliśmy festiwal na czynniki pierwsze; począwszy od spraw organizacyjnych, przez atmosferę, po atrakcje programowe. Przyjemnego odsłuchu! Spis treści: 0:00 Intro 0:52 Powitanie i informacje wstępne 4:05 Miejsce gdzie odbywa się festiwal/Specyfika … Dowiedz się więcej
Przez dziesięć dni sala kinowa była nam drugim domem i magicznym wehikułem, dzięki któremu przenosiliśmy się do do innego świata, dotykaliśmy problemów, radości i pragnień tak odległych, a bliskich nam ludzi. Nadszedł więc czas na wyłonienie dziesięciu najlepszych filmów tej niezwykle udanej, 34. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Możecie wierzyć na słowo, że spory były zacięte, … Dowiedz się więcej
„Znikające góry”, reż. Yuxi Cui Ocena: 3,5/5 Odkąd w latach 80. XX wieku nauka zaczęła zajmować się procesem postępującej globalizacji, zaczęto zauważać coraz to nowe problemy związane ze zwiększającym się znaczeniem korporacji międzynarodowych oraz wzrostem natężenia i tempa komunikacji za pomocą nowych technologii. Tworzący się na naszych oczach jeden zunifikowany świat ze zmniejszającym się znaczeniem … Dowiedz się więcej
„Delegacja”, reż. Bujar Alimani Ocena: 3/5 Jeśli można powiedzieć, że albańska kinematografia jest z czegoś znana na świecie, to są to polityczne komediodramaty. Kraj o szalonej historii najnowszej, jedyna maoistyczna dyktatura w Europie, państwo miliona bunkrów – nie było możliwości, by żyjąc pod butem Envera Hodży nie bronić się śmiechem przed absurdami rzeczywistości. „Delegacja”, zdobywca … Dowiedz się więcej
Álvaro Brechner (“Zły dzień na wędkowanie“, “Mr. Kaplan”) po raz trzeci stara się o nominację do Oscara dla Urugwaju. Być może tym razem jego współprodukowany przez Netflixa “Noc przez dwanaście lat” przełamie dotychczasową niemoc. Byłaby to pierwsza w historii szansa na statuetkę dla filmu z tego kraju. Choćby z uwagi na poruszany przez reżysera temat … Dowiedz się więcej
Nie jestem typem widza, który śmieje się w kinie pod byle pretekstem. Często, nawet, gdy filmowi uda się mnie rozbawić, nie uzewnętrzniam swoich reakcji. “Motyle” stanowią jednak ten chlubny wyjątek, kiedy co chwilę razem z publicznością wybuchałem śmiechem. Bynajmniej nie pustym, bo Tolga Karaçelik mimochodem utrwalił we mnie kilka prostych, uniwersalnych życiowych prawd. Film rozpoczyna … Dowiedz się więcej
Korea Południowa często kojarzy się z konserwatyzmem, jako kraj w którym młodzi ludzie pozostają pod silnym wpływem rodziców nawet, kiedy już dawno osiągnął dorosłość. Oczywiście władza rodzicielska jest tam silniejsza niż w bliższym nam zachodnim kręgu kulturowym, jednak w ostatnim czasie i tam obyczaje ulegają złagodzeniu w sposób typowy dla krajów dynamicznie rozwijających się gospodarczo. … Dowiedz się więcej
Wielu reżyserów na pewnym etapie swojej kariery zdecydowało się na działalność producencką. Przypadki Quentina Tarantino czy Zacka Snydera pokazują, że często efektem takiej współpracy są filmy, nad którymi unosi się duch znanego twórcy, ale wykonanie znacząco odbiega od dzieł patrona. Nie inaczej jest z „I odpuść nam nasze długi” będącym producenckim debiutem Paolo Genovese. „I … Dowiedz się więcej
Robert Pattinson wyrusza w kosmos rakietą zaprojektowaną przez Claire Denis. Perspektywa eksploracji gwiezdnej przestrzeni to tylko pretekst. Francuska reżyserka zapuszcza się powtórnie w głąb ludzkich potrzeb, pochylając się nad ich producentem – ciałem. Będzie to odyseja pełna żądz, reakcji instynktu i wydzielin. Nie dla wszystkich takie science-fiction, ale do odważnych (wszech)świat należy. „High Life” zaczyna … Dowiedz się więcej
Władze Unii Europejskiej od dłuższego czasu bacznie i z obawą przyglądają się sytuacji ekonomicznej w Grecji, gdzie od 2010 roku trwa kryzys zadłużeniowy, który w mniemaniu wielu ekspertów może doprowadzić nawet do rozpadu zjednoczonej Europy. Kraj będący niegdyś kolebką cywilizacji zachodniej boryka się z tego powodu z wieloma wewnętrznymi problemami takimi jak bezrobocie, unaoczniając zarazem … Dowiedz się więcej
Ryôko i jej mąż wychowywali się razem w latach 80., kiedy to powojenny kryzys zmienił się w oszałamiający wzrost gospodarczy. Z początkiem lat 90. nastąpił krach na giełdzie i nastał okres stagnacji. Jednym z tych miejsc, w których ciężej poradzić sobie z upływającymi latami, są senne przedmieścia Fukuoki, gdzie czas niemal zatrzymał się w miejscu, … Dowiedz się więcej
Cenię, że Warszawski Festiwal Filmowy wprowadza na kinowy firmament nowe reżyserskie gwiazdy i gwiazdeczki. Przed laty zupełnym przypadkiem znalazłem się na seansie “Właścicieli” Adilchana Jerżanowa. Niepozbawiona brutalności czarna komedia z Kazachstanu podbiła wówczas moje serce, a podobnym uczuciem obdarzyli film także jurorzy konkursu Wolnego Ducha. “Łagodna obojętność świata”, nowy projekt reżysera, to jego triumfalny powrót … Dowiedz się więcej
Niezależnie w jakim kraju żyjemy, są zjawiska, które pozostają niezmienne. Jednym z nich jest bezlitosny upływ czasu. Drugim sytuacja prywatnych przedsiębiorców, próbujących przetrwać w świecie wolnego rynku zdominowanym przez ogromne korporacje. O ile światowa kinematografia, zwłaszcza w Stanach opowiadała wiele historii od zera do milionera, to chiński „Upadek” odbiega od tego utartego szlaku, bo jak … Dowiedz się więcej
Argentyńczyk Alejandro Fadel wraca na Warszawski Festiwal Filmowy po sześciu latach od swojego debiutu “Dzikusy”. W sekcji Wolny Duch oglądaliśmy jego oniryczny horror o enigmatycznym tytule “Mrzyj, monstrum, mrzyj”. Czy film z długiem zaciągniętym między innymi u Andrzeja Żuławskiego, Davida Lyncha i H.P. Lovecrafta miał prawo się nie udać? Zbliżenie na twarz kobiety z głęboko … Dowiedz się więcej
„Wielki Mistyczny Cyrk”, reż. Carlos Diegues Ocena: 1,5/5 Brazylijski kandydat do Oscara, “Wielki Mistyczny Cyrk” Carlosa Dieguesa, dąży od samego początku do oczarowanie widza. Już sam tytuł obwieszcza coś wspaniałego i tajemniczego. Niestety zamiast zaskakujących sztuczek magicznych prestidigitator odbębnia zgrane numery, których mechanizm znają wszyscy bywalcy. Koncepcja reżysera była jasna – losy jednej rodziny zarządzającej … Dowiedz się więcej
„Zdecyduj się”, reż. Liina Trishkina Ocena: 4/5 Są różne klucze wybierania oscarowego kandydata. Niektóre komisje kierują się rozpoznawalnością twórcy, inne budżetem i fajerwerkami. inne czują, że pomóc im może opowieść o jakimś ważnym momencie z historii. Jakość obrazu często nie jest decydującym czynnikiem. Na szczęście w przypadku tegorocznego estońskiego kandydata jest inaczej. Trzydziestoletni Eric jest … Dowiedz się więcej
Jednym Kolumbia kojarzy się z lasami równikowymi, innym z kawą czy narkotykami, a jeszcze innym ze znakomitą reprezentacją piłkarską, która w tym roku pozbawiła naszych rodaków złudzeń na udany mundial. Ciężko jednak znaleźć kogoś, kto pasjonuje się kolumbijską kinematografią. I nic w tym dziwnego, gdyż branża filmowa w tym kraju nie prezentuje się zbyt dobrze, … Dowiedz się więcej
“Rzeka” stanowi zwieńczenie „trylogii Aslana”, kazachskiego reżysera Emira Baigazina. Od początku kariery zgłaszał on akces raczej do malarzy kina, niż tych, którzy operują dialogiem czy zgrabną intrygą. W nagrodzonym w Wenecji filmie nie porzuca swojego stylu i tka z obrazów niezapomniany całun. Kiedy Baigazin w 2013 roku przyjechał do Warszawy z debiutanckimi “Lekcjami harmonii”, mimo … Dowiedz się więcej
„Człowiek wyruszył na spotkanie innych światów, innych cywilizacji, nie poznawszy do końca własnych zakamarków, ślepych dróg, studni, zabarykadowanych, ciemnych drzwi”. Stanisław Lem w swojej twórczości dostrzegł paradoks tkwiący w postawie człowieka, zuchwale zmierzającego w stronę niezbadanych światów, zanim dobrze pozna siebie i upora się z własnymi demonami. Podobnie jak bohaterowi „Solaris”, tak i Milutinowi przyjdzie … Dowiedz się więcej
Kryzys migracyjny to jeden z największych i najbardziej polaryzujących problemów, z jakimi boryka się obecnie świat. W ciągu ostatnich lat powstało wiele dzieł filmowych próbujących rozliczyć ludzkość z tej ciągle trwającej tragedii. „Imigranci” Jacquesa Audiarda i „Fuocoammare. Ogień na morzu” Gianfranco Rosiego m.in. dzięki aktualności tematu zdobyły kilka sezonów temu najwyższe laury na festiwalach odpowiednio … Dowiedz się więcej
Pobudka skoro świt, szybkie śniadanie, kawa w biegu, byle zdążyć na autobus. Tłok, korki, docieramy na miejsce w ostatniej chwili. Ekspresowe przypomnienie planu zajęć i do roboty! W międzyczasie może uda się coś przekąsić i wypić drugą kawkę. Godziny pędzą jak szalone – już wieczór, trzeba coś napisać, a my czujemy w kościach, że festiwal … Dowiedz się więcej
Poniżej znajdziecie zbiór naszych publikacji związanych z 34. edycją Warszawskiego Festiwalu, odbywającego się w dniach 12 – 21 października 2018 w warszawskiej Kinotece oraz Multikinie w Złotych Tarasach. Konkurs międzynarodowy: Konkurs Wolny Duch: Pokazy specjalne: Odkrycia: Konkurs 1-2: Film otwarcia i zamknięcia:
Tęsknicie za Woodym Allenem i jego błyskotliwym poczuciem humoru? Nie są Wam obce lewicowe satyry społeczne, jakie w ostatnich latach dostarcza Costa-Gavras? A może lubicie niegłupie heist movie spod ręki Stevena Soderbergha? Melanż ich wszystkich znajdziecie w “Upadku amerykańskiego imperium” Denysa Arcanda. Kanadyjski reżyser uraczył nas już “Schyłkiem amerykańskiego imperium” (nagroda FIPRESCI w Cannes) i … Dowiedz się więcej
Dawno temu w Ameryce, za czasów Pocahontas żyli wolni Indianie, nadeszła jednak wojna secesyjna podczas której porucznik Dunbar ‘tańczył’ z wilkami, a następnie Dziki Zachód gdzie kowboje sprawnie rozprawili się z pozostałością rdzennej ludności kontynentu. Co się dzieje z ostatnimi Mohikanami w XXI wieku? Siedzą w Nowym Meksyku, w utworzonym dla nich specjalnym rezerwacie, z … Dowiedz się więcej
„Sierpień u Akiko”, reż. Christopher Makoto Yogi Ocena: 3,5/5 “Sierpień u Akiko” to reżyserski debiut Christophera Makoto Yogiego. Urodzony na Hawajach twórca opowiada w nim historię Alexa Zhanga Hungtaia, muzyka znanego jako Dirty Beaches, który gra tu samego siebie. Wprawne oko skojarzy go z zeszłorocznego “Twin Peaks”, gdzie w jednym z odcinków, razem z synem … Dowiedz się więcej
W roku 1995 na przedmieściach stolicy Filipin, Manili, zamordowano kilkunastu członków syndykatu Kuratong Baleleng, którzy byli współpracownikami miejscowej policji. Śledztwo w sprawie ciągnęło się przez lata, oskarżeni o zbrodnię funkcjonariusze pozostawali bezkarni, a w końcu z braku przekonujących dowodów – uniewinnieni. Na domiar złego jeden z nich został ostatnio senatorem. “Bambusowe psy” będące rekonstrukcją wydarzeń … Dowiedz się więcej
Animacja słoweńskiego artysty Milorada Krsticia to prawdziwa uczta nie tylko dla kinomanów, ale przede wszystkim miłośników szeroko pojętej sztuki. Reżyser, także malarz, od podstaw stworzył i tchnął życie w świat, który oddycha sztuką w każdej możliwej formie. Korzysta z całego ogromnego dorobku: od antycznych arcydzieł, przez sztukę współczesną, po popkulturę. To rozpędzony do granic możliwości … Dowiedz się więcej
Jerozolima, kluczowe miasto dla trzech największych monoteistycznych religii, cel pielgrzymek niezliczonej rzeszy wiernych i destynacja milionów turystów. To również miejsce o bardzo skomplikowanej historii i przynależności politycznej, obszar wielu konfliktów i wojen w niezwykle burzliwej przeszłości. Według prawa żydowskiego ogłoszona stolicą Izraela, lecz przez większość państw świata nieuznawaną na korzyść Tel Awiwu. Podzielona na dzielnice … Dowiedz się więcej
Nairobi, dwaj przeciwnicy polityczni walczą o poparcie lokalnej społeczności. John Mwaura (Jimmy Gathu) to właściciel małego sklepu, a Pater Okemi (Dennis Musyoka) bogaty biznesmen. Kiedy obaj zajęci są na dobre kampanią wyborczą, ich córki Kena (Samantha Mugatsia) i Ziki (Sheila Munyiva) zaprzyjaźniają się. Ich znajomość szybko przeradza się w związek, a one same stają przed … Dowiedz się więcej
Kino w ostatnich latach coraz częściej pozwala nam spojrzeć na rzeczywistość oczyma kobiet. Reżyserki nie boją się sięgać po kostium historyczny, by opowiedzieć o ponadczasowych prawidłowościach funkcjonowania świata. Tę drogę obrała także Ash Mayfair w „Trzeciej żonie”, swym pełnometrażowym debiucie, którego akcja rozgrywa się w XIX-wiecznym Wietnamie. Czternastoletnia May zostaje tytułową trzecią żoną Hunga, bogatego … Dowiedz się więcej
Warszawski Festiwal Filmowy tuż, tuż. Adrian i Krystian zobaczywszy program festiwalu, czym prędzej sięgnęli po mikrofon i nagrali podcast. Oczywiście musiało minąć sporo czasu, nim ten pierwszy to zmontował, ale oto efekt. Niniejsza audycja zawiera wgląd w najbardziej interesujące nas filmy i wydarzenia. Nie wiecie, na co się wybrać? Służymy pomocą. Spis treści: 0:00 Intro … Dowiedz się więcej
Warszawski Festiwal Filmowy, podobnie jak inne duże imprezy, pozostaje czymś na kształt mieszanki wedlowskiej. Wyselekcjonowane filmy: fabularne, animacje, dokumenty, krótkie metraże, ze wszystkich kontynentów, stworzone przez kobiety i mężczyzn, różnych orientacji, ras, światopoglądów – przypominają zbiór galaretek, orzechowych ciągutek i czekoladowych mini-batonów. Rzadko kiedy filmowe łasuchy decydują się na sięgnięcie do każdej sekcji, a skupienie … Dowiedz się więcej
„Piękni przegrani: inny świat”, reż. Arūnas Matelis Ocena: 3,5/5 Filmy poświęcone kolarstwu popadają zwykle ze skrajności w skrajność. Albo pokazują herosów albo oszustów. Ostatnie lata przesłoniły afery dopingowe, które przyniosły całe pasmo dzieł o ciemnej stronie tego sportu („Kłamstwa Armstronga„, „Strategia mistrza„, „Ikar„). Zwycięzca zeszłorocznego konkursu filmów dokumentalnych Warszawskiego Festiwalu Filmowego, a także świeżo wybrany … Dowiedz się więcej
powrót do strony głównej WFF Z dumą prezentujemy naszą listę 10 najlepszych filmów Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Liczymy po cichu, że choć część pozycji z tego dość eklektycznego zestawu trafi do polskich kin i uraduje szerszą widownię. 10. Znajdźcie tę głupią sukę i wrzućcie ją do rzeki (reż. Ben Brand) Czego spodziewać się po filmie o tak … Dowiedz się więcej
W dzisiejszym odcinku podsumowujemy 33. Warszawski Festiwal Filmowy. Razem z weteranami tego wydarzenia, Marcinem i Krystianem rozmawiamy o tym, dlaczego warto w nim uczestniczyć. Dzielimy się też wrażeniami z naszych seansów z tegorocznej edycji. Miłego słuchania.
Bez wątpienia najnowszy film Yorgosa Lanthimosa jest jednym z najbardziej wyczekiwanych tytułów tego roku. Czy „Zabicie świętego jelenia” okaże się kolejnym triumfem greckiego reżysera? Źle się dzieje u państwa Murphy. Z pozoru ich losy odzwierciedlają mieszczańskie fantazje o dobrze sytuowanej rodzinie, w której każdy z członków może się w pełni realizować. Steven (Colin Farrell) jest … Dowiedz się więcej
Science-fiction jest w polskim kinie zdecydowanie towarem deficytowym. Bodo Kox, który zjadł zęby na filmach offowych, postanowił zmienić ten stan rzeczy. Swoim drugim pełnym metrażem próbuje udowodnić, że Warszawa A.D. 2030 to wielce nieprzyjazne miejsce, w którym miłość to zbrodnia, a prywatność nie istnieje. Nic nowego? Taka wizja niedalekiej przyszłości nosi znamiona orwellowskiej dystopii, zawieszonej … Dowiedz się więcej
Piątek trzynastego, chociaż kojarzy się nie najlepiej, może być początkiem wspaniałej przygody i z pewnością był dniem, na który czekało wielu kinomanów. Rozpoczęła się 33. edycja Warsaw Film Festival. Październikowe święto kina jak co roku gwarantuje bogaty program, pełen nowości z całego świata, z których większość prawdopodobnie nie znajdzie się w szerokiej dystrybucji. Nie brakuje … Dowiedz się więcej
Samotność w wielkim mieście. Emigracja. Powrót ojca marnotrawnego. Problemy z tożsamością narodową. A to wszystko skąpane w czarno-białych kadrach. Brzmi nieciekawie? Nic z tych rzeczy! Proszę Państwa, oto „Pomiędzy słowami” Urszuli Antoniak. Najnowszy film reżyserki, na stałe mieszkającej poza granicami Polski, opowiada historię młodego adwokata Michaela (Jakub Gierszał), który tuż po maturze wyjechał ze swojego … Dowiedz się więcej
Wielkimi krokami zbliża się kolejna, 33. edycja Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Od ogłoszenia programu minęło już wystarczająco dużo czasu, by każdy z członków naszej redakcji wyłowił interesujące go perełki, poukrywane w festiwalowych sekcjach. Mamy nadzieję że nasz tekst pomoże wam w układaniu własnych festiwalowych planów, lub chociaż zachęci do tego by wejść na naszą stronę ponownie, … Dowiedz się więcej
Islandia stanowi dla mnie prawdziwy fenomen. Państwo, które swoją populacją nie przekracza liczby mieszkańców Lublina, a jednak regularnie potrafi zachwycać cały świat. Jej reprezentacja piłkarska potrafiła wyeliminować anglików z mistrzostw starego kontynentu, a ich kinematografia to ostatnio pasmo sukcesów. W ostatnich latach Polacy pokochali „Barany”, „Fusiego” czy „Wróble”, a teraz do naszych kin trafia „Serce … Dowiedz się więcej