Perang Kota zaczyna się od kłamstwa. Kłamstwo jest monochromatyczne, migotliwe, nierealne jak wyblakła taśma filmowa, którą ktoś odkurzył po latach, by znów mogła lśnić przed oczami widzów. Mężczyźni w mundurach na tle egzotycznego krajobrazu, patetyczny komentarz zza kadru. Wersja wydarzeń spisana przez kolonizatorów – oto indonezyjska Jawa pokazana nam w archiwalnej brytyjskiej kronice. To obraz … Dowiedz się więcej
Moja festiwalowa zasada głosi, że jeśli nie chcesz się rozczarować, to idź na Portugalczyka. Nieważne, czy mowa tu o epokowym klasyku z poprzedniego wieku, czy o konkursowej nowości, zazwyczaj albo brawurowo pokręconej, albo zmyślnie tradycyjnej. Konkursowe Primeira pessoa do plural Sandro Aguilara nie okazało się bynajmniej wyjątkiem od tej reguły. Niewidzialny człowiek przekracza próg luksusowego … Dowiedz się więcej
Jak co roku, po świątecznej przerwie festiwal w Rotterdamie uroczyście rozpoczął nowe rozdanie światowego kina, tym razem sygnowane cyferkami dwa i pięć. Największy port w Europie na niemal dwa tygodnie stał się przystanią dla debiutów, eksperymentów i bezkompromisowych głosów z całego świata. Zapraszamy do krótkiego podsumowania festiwalu oczami Marcina Prymasa. Znakomite teksty poświęcone moim zachwytom … Dowiedz się więcej
Julian Castronovo, w 2024 roku uznany przez Filmmaker Magazine za jedno z najciekawiej zapowiadających się nazwisk kina niezależnego, przyciągnął uwagę selekcjonerów festiwalu w Rotterdamie DIY-owym autoportretem artystycznych natręctw przygotowanym we własnym pokoju za zaledwie 900 dolarów. Podobnie jak nawiedzana przez niedokończone i porzucone projekty autobiograficzna dokufikcja Mój pierwszy film Zii Anger, Debut, or, Objects of … Dowiedz się więcej
W trakcie tegorocznego festiwalu w Rotterdamie światem masowej turystyki wstrząsnęła informacja o wprowadzeniu w Luwrze dodatkowej opłaty za oglądanie Mony Lizy. Kto miał okazję zwiedzać paryskie muzeum, wie, że procedury doświadczania akurat tego obrazu renesansowego mistrza uniemożliwiają zachwyt – las smartfonów, ścisk i hałas, a na dodatek szyba, w której widać przede wszystkim odbite światło … Dowiedz się więcej
Małe dzieci bawią się plastikowymi żołnierzykami, szmacianymi lalkami i dinozaurami z herbatników. Dorośli, których wyobraźnia nie składa broni w starciu z armią społecznych konwenansów i wciąż potrafi dostrzec ostrza w birnamskich gałązkach, nadal psocą, włączając postaci z tragedii Szekspira do inwentarza marionetek. Szwungiem tego rodzaju popisał się właśnie Lois Patiño, którego najnowszy film został premierowo … Dowiedz się więcej
Jak co roku i tym razem w Rotterdamie nie zabrakło kilku polskich akcentów. Niewątpliwie najgłośniejszy z nich stanowi Człowiek do wszystkiego, nowy projekt małżeństwa Wilhelma i Anki Sasnalów – adaptacja powieści Roberta Walsera pod tym samym tytułem z 1908 roku. Twórczość Sasnali ma dla mnie charakter anegdotyczny, więc i od takich opowieści modnie zacznę tekst. … Dowiedz się więcej
Wedle tradycji przygotowaliśmy dla Was redakcyjne podsumowanie festiwali, w którym nie znalazły się filmy z potwierdzoną dystrybucją w 2025 roku lub mające już polską premierę w kinach bądź serwisach vod (o nich napiszemy w drugiej połowie stycznia w osobnym rankingu). 10. STRANGER EYES ??/?? [Wenecja / Valladolid / Pięć Smaków] Reżyseria: Yeo Siew Hua RECENZJA … Dowiedz się więcej
Od opowieści o pornotwórcach zderzających się po powrocie do branży z jej zmianami, przez postkolonialne niby-rozważania o inności, po filozoficzną parabolę o nowych technologiach Bertrand Bonello pozostaje jednym z ważniejszych głosów współczesnego kina francuskiego. Jego najnowszy projekt po premierze w konkursie głównym zeszłorocznego MFF w Wenecji i pokazach m.in. w Rotterdamie już za moment będzie … Dowiedz się więcej
Nie ma piękniejszych niespodzianek festiwalowych od debiutu, który zapowiada się na kolejną eksplorację modnych technicznych bzdurek odkopanych z lamusa albo następny osobisty eseistyczny pamiętnik, a okazuje się jednym z najlepszych seansów ostatnich miesięcy. A takim właśnie objawił się pierwszy film Emiliji Gašić – pokazywane w sekcji Bright Future MFF w Rotterdamie 78 days. I cyk, … Dowiedz się więcej
Akcja wyrenderowanej na silniku Unreal Engine animacji Schirkoa: In Lies We Trust rozgrywa się w duszących granicach metropolii Schirkoa – bastionie nowoczesności, gdzie jednostkowość została stłumiona i szamoce się pod żelaznym uściskiem wymuszonego konformizmu. Włóczący się martwym krokiem obywatele – nie z wyboru, ale z nakazu – noszą na głowie papierowe torby, aby zatrzeć dzielące … Dowiedz się więcej
Giovanni Bucchieri, człowiek orkiestra, interdyscyplinarny szwedzki artysta, w swoim pełnometrażowym debiucie 100 sezonów, mającym światową premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rotterdamie, a polską w sekcji Odkrycia na Nowych Horyzontach, sięga do własnych, zatopionych na taśmach VHS wspomnień rozdrapując mityczny stracony czas. Miesza gatunki i porządek dat, realizm przeplata z poetyką fantazmatu, dekonstruując piętno pierwszego … Dowiedz się więcej
Wedle tradycji przygotowaliśmy dla Was redakcyjne podsumowanie festiwali, w którym nie znalazły się filmy z potwierdzoną dystrybucją w 2023 roku lub mające już polską premierę w kinach bądź serwisach vod (o nich napiszemy w styczniu w osobnym rankingu). W ostatni dzień roku 2022 trudno uniknąć podsumowań i rozliczeń. Był to przecież rok z wielu powodów … Dowiedz się więcej