Majster po godzinach – recenzja filmu „Fachowiec”

Jason Statham to ojciec chrzestny „kina twojego starego” oraz wszelakich zabawnych, absurdalnych filmów akcji. Gdy więc do kin wchodzi kolejny z nich, moim obowiązkiem jest zbadanie tematu, zwłaszcza że poprzedni owoc współpracy z Davidem Ayerem – Pszczelarz [NASZA RECENZJA] to przejście po suchym lądzie wokół otaczającego Morza Czerwonego poważnych narracji. Niestety tegoroczny Fachowiec to odzwierciedlenie … Dowiedz się więcej

Oczy widzą, uszy słyszą, usta krzyczą – recenzja filmu „Nasienie świętej figi”

Gdy tylko znika na chwilę pistolet Imana, co stawia jego rodzinę w kręgu podejrzanych, wraca motyw stary niczym pierwsze produkcje braci Lumière. Strzelba stanie się klamrą wieńczącą film, wystrzeli, zmieni bieg fabuły, da znać o sobie odbiorcom. To zgrabna paralela do losów Iranu, gdzie huk i pierwsze krople krwi przekazują światu wiadomość, że mieszkańcy nie … Dowiedz się więcej

Na tym filmie puls Wojtka Goli wyniesie 160 BPM – recenzja „September 5”

Co cztery lata nawiedzają nas Igrzyska Olimpijskie, czyli synonim duchowych oraz cielesnych przeżyć współczesnych gladiatorów, walczących na różnych arenach ku uciesze fanów z całego świata. Leją się pot, krew, łzy, co dostarcza widowni wszelkiej maści adrenalinę, dopaminę czy endorfiny. Krzewią one idee olimpizmu, za którym idą wartości takie jak uczciwa rywalizacja, równość czy solidarność. Na … Dowiedz się więcej

Strzeżcie się fałszywych proroków – recenzja filmu „The Order”

Czym jest męskie kino? Jedni rzucą przykłady crowdpleaserów znajdujących się na szczycie rankingu Filmwebu, opowiadających głównie o życiu w harmonii z zasadami, pełnym moralności i wewnętrznego sofizmu. Inni pójdą w kierunku surowych narracji o fatalnych, problematycznych mężczyznach, z pulsującym nadmiarem testosteronu niczym w produkcjach Michaela Manna czy Abla Ferrary. Wielu chciałoby zastąpić na tronie autora … Dowiedz się więcej

Przywitanie z językiem – recenzja filmu „Kneecap. Hip-hopowa rewolucja”

Biografie muzyczne. Poczciwy podgatunek często wpadający w niekończącą się spiralę oscarbaitingu o podobnym kształcie: niska jakość filmu, wybijająca się główna rola oraz ckliwa historia poruszająca widownię. Z takiego przepisu w ostatnich latach skorzystały m.in. Judy, Bohemian Rhapsody czy Billie Holiday, zdobywając nominacje do nagród Akademii Filmowej. Z tego schematu zdecydowanie wyłamuje się debiut fabularny Richa … Dowiedz się więcej

Trap 2: Escape from the Court – recenzja “Juror #2”

Mijający rok jest na swój sposób fukuyamowskim, filmowym końcem pewnej historii. Futurystyczną fantazją swoje marzenie i przeznaczenie wypełnił Francis Ford Coppola, dostajemy migawki ostatniej fabuły Quentina Tarantino, a w ograniczonej dystrybucji podróżuje po świecie najnowsze i prawdopodobnie wieńczące płodną karierę dzieło 94-letniego weterana amerykańskiej sceny, Clinta Eastwooda. Twórca Gran Torino kontynuuje swój znany z poprzednich … Dowiedz się więcej

Każdy film jest polityczny – śladami sekcji „Politics on Screen: Kino, czyli polityka” prezentowanej na American Film Festival

Trudno zatytułować tekst inaczej, niż czerpiąc inspirację z Logiki obrazów Wima Wendersa, niejako streszczając cały mój wywód o festiwalowej sekcji, jak i trafnie opisując dyskurs dotyczący współczesnego kina. Ocena dzieła filmowego, pozytywna lub negatywna, często zależy od poglądów politycznych, a analiza samej sztuki: reżyserii, scenopisarstwa bądź aktorstwa, schodzi na drugi plan. Ten trend doskonale uchwyciła … Dowiedz się więcej

Punk is really dead – o „Jubileuszu” Jarmana – Ars Independent Festival 2024

Siouxsie Sioux krzyczała, że to hippisowski śmietnik, Vivienne Westwood stworzyła koszulkę z listem otwartym do reżysera, zarzucając mu nudę i brzydotę, a Sex Pistols zapewniali, że wizja Dereka Jarmana nie ma nic wspólnego z rzeczywistością, ponieważ punk łączy ludzi, a nie dzieli. Rok później twórcy „God save the Queen” rozpadli się, a przemysł rozrywkowy powoli … Dowiedz się więcej

Reaganheimer – recenzja filmu „Reagan”

Na studiach, podczas zajęć z praktyki dyplomatycznej, prowadzący powtarzał jak mantrę, że trzy osoby obaliły komunizm: Jan Paweł II, Margaret Thatcher i Ronald Reagan. Po Piotrze Adamczyku i Meryl Streep trzecią głowę bestii strzegącej bram kapitalizmu i innych niegodziwości uzupełnił Dennis Quaid, który w ostatnich dwóch tygodniach września ustrzelił swojego Barbenheimera w postaci Substancji i … Dowiedz się więcej

Pamiętniki z Wakacji, odcinek 22 – recenzja filmu „All Inclusive”

Dzięki inicjatywie Stowarzyszenia Kin Studyjnych w ramach Krótkiej Historii Polskiego Kina, w sierpniu mieliśmy możliwość zobaczenia na kinowych ekranach jednego z najbardziej kultowych debiutów naszej rodzimej kinematografii, Rejsu w reżyserii Marka Piwowskiego [NASZ FELIETON]. W tekście, który ukazał się na naszym portalu, Dawid Smyk podkreślił, że produkcja „dla jednych widzów pozostaje wyśmianiem wypaczeń słusznie minionych … Dowiedz się więcej

The Eras Tour (Shyamalan’s Version) – recenzja filmu „Pułapka”

Nie ma przypadków, są tylko znaki. Gdy Warszawę nawiedza tornado pod postacią największej obecnie żyjącej gwiazdy muzyki pop i jej fanów, do kin wchodzi film autora Szóstego Zmysłu czy Glass osadzający narrację w czterech ścianach hali koncertowej. Na scenie przepiękna Lady Raven, przed nią tłum zagorzałych wielbicieli nagrywających każdy jej ruch i ten jeden wyjątkowy, … Dowiedz się więcej

42-letnia droga najszczęśliwszej (?) dziewczyny na świecie – lustrzana gra filmów „Angela idzie dalej” i „Nie obiecujcie sobie zbyt wiele po końcu świata” – Nowe Horyzonty 2024

Tegoroczna identyfikacja wizualna wokół nowohoryzontowego festiwalu skupia się na chodzeniu, jego prostocie, różnorodności interpretacji bądź wszelkich implikacjach z nim związanym. Jak zaznaczała kuratorka sekcji Let’s Go Ewa Szabłowska, za tą niewyszukaną czynnością mieści się niesamowity potencjał społeczno-polityczny pełen aktów filozoficznych, doświadczeń duchowych czy rytuałów przejścia. Nie bez powodu idealnie w myśl trwającego festiwalu MFF mBank … Dowiedz się więcej

Wszystkie nieprzespane noce millenialsów – recenzja filmu „Pokolenie Ikea” (2023)

Gdy w 2012 r. świat przygotowywał się na spełnienie przepowiedni Majów o nadchodzącej apokalipsie, do polskich księgarni wszedł późniejszy bestseller Piotra C. pt. Pokolenie Ikea. Sprzedana w 180 tys. kopii książka według autora jest quasi-biograficznym opisem filozofii życia ówczesnych trzydziestolatków, wówczas potocznie nazywanych „lemingami”. Mowa tu o osobach pochodzących z małych miast bądź wsi, które … Dowiedz się więcej