Długość dźwięku samotności – recenzja filmu „Subete no yoru wo omoidasu” – Berlinale 2023″

Subete no yoru wo omoidasu

Na tegorocznym Berlinale jednym z ciekawszych odkryć sekcji Forum był drugi film reżyserki Yui Kiyohary Subete no yoru wo omoidasu. Trzydziestoletnia Japonka wróciła do stolicy Niemiec po pięciu latach od swojego debiutu Watashitachi no ie. Tym razem pozwala nam śledzić jeden dzień z życia tokijskich przedmieść na przykładzie reprezentantek trzech pokoleń. Można zaryzykować stwierdzenie, że … Dowiedz się więcej

Nie chcę pustych przestrzeni. Wywiad z Akiko Ohku – Pięć Smaków

Akiko Ohku jest dziś jedną z wiodących japońskich reżyserek, choć zanim zaczęła filmową karierę, studiowała nauki polityczne, pracowała w biurze, a nawet próbowała swych sił jako komiczka. Przez lata, jakie upłynęły od debiutu w 1999 roku, zdobyła na rodzimym rynku ugruntowaną pozycję wrażliwej portrecistki (nie)zwykłego życia kobiet w wielkim mieście. Ciepłe przyjęcie na światowych festiwalach … Dowiedz się więcej

Koan codzienności. Oblicza ekscentryzmu w filmach Shūichiego Okity

Nieczuła społeczna maszyna wypluwa niedopasowane jednostki jak pestki arbuza. A przecież także one mają swój barwny, złożony świat – własną tożsamość, godność, wartość. Na posadzce historii trwa cywilizacja odrzuconych, rodzą się i umierają miriady wewnętrznych kosmosów czekających na poznanie. Ku nim właśnie skierował oko kamery Shūichi Okita. Zresztą nie tylko on. Skąd paradoks nadobecności wszelkiej … Dowiedz się więcej

Mój własny cover – recenzja filmu „Ito” – Pięć Smaków

Łatwo stracić dech, gdy chimera społecznej presji przycupnie ci na piersi niczym groteskowy inkub z obrazu Füssliego. Niestrudzony refren prozy życia zmienia wtedy brzmienie z paraliżującą szybkością, z „Nie garb się” i „Ucz się pilnie” mutując bez ostrzeżenia w „Kim jesteś?”, „Co potrafisz?”, „Czego pragniesz?”, „Kiedy coś osiągniesz?”. Jak odnaleźć własny głos pośród tego onieśmielającego … Dowiedz się więcej

Festiwal Pięć Smaków 2022 – Klasyczne filmy, których nie możesz przegapić

funky forest

16 listopada rozpocznie się Festiwal Filmowy Pięć Smaków, a nasz redaktor naczelny Maciej Kowalczyk przygląda się klasycznym obrazom, które znalazły się w programie tej edycji. Szczególne miejsce w tegorocznym święcie kina azjatyckiego zajmuje rzecz jasna retrospektywa Edwarda Yanga. Przeglądowi tajwańskiego mistrza planujemy poświęcić osobny tekst, więc tylko zaznaczę, żebyście pod żadnym pozorem nie ominęli seansów … Dowiedz się więcej

Oscary Międzynarodowe – omówienie listy skróconej

Jak co roku jedną z bardziej ekscytujących nas kategorii w oscarowym wyścigu jest ta poświęcona filmom międzynarodowym. Podczas trwającego sezonu, który zwieńczy rozgrywająca się 27 marca gala, na starcie stanęło 93. reprezentantów krajów z całego świata, w tym jeden debiutant – Somalia. Jak przyjęło się w ostatnich latach, Akademia przygotowała listę skróconą 15 kandydatów, spośród … Dowiedz się więcej

Kto otrzyma Wielką Salę? – podsumujemy 15. festiwal Pięć Smaków wg gridu Pełnej Sali

Pięć Smaków Plakat

W środę zakończył się ostatecznie jubileuszowy 15. festiwal Pięć Smaków, który po raz pierwszy odbył się w formie hybrydowej. Co najbardziej nas zachwyciło? Jakich filmów należy wypatryć i żałować przegapienia? Zapraszamy do podsumowania naszego corocznego gridu! W naszym gridzie wzięło udział 23 krytyków, dziennikarzy i blogerów filmowych, zobaczyli oni 44 różne festiwalowe pozycje łącznie 591 … Dowiedz się więcej

Dokumentując zło – recenzja filmu „Równowaga” – Pięć Smaków

Anty-kryminał, nurt polegający na takim układaniu gatunkowych klocków, by opowiedzieć powolną, ale wgryzającą się w szpik kostny widzów historię. Tego typu kino święci swoje sukcesy zwłaszcza na Dalekim Wschodzie, dość przywołać koreańskie Płomienie , czy chiński Ząb mądrości . Istnienie anty-kryminałów implikuje możliwość istnienia innych anty-gatunków i właśnie z tego toku myślenia wyrasta niewątpliwie najlepsza … Dowiedz się więcej

Wydrążyć duszę – o filmach Siona Sono

Większość tekstów o Sionie Sono zaczyna się od następujących określeń: „kontrowersyjny”, „perwersyjny”, „radykalny”, „wywrotowy”, „bezkompromisowy”, „specyficzny”. I faktycznie trudno odmówić im zasadności – przez ponad trzydzieści lat swojej dotychczasowej kariery jeden z najciekawszych współczesnych reżyserów japońskich poruszał w swoich filmach tematy tabu, prześwietlał na wylot społeczeństwo swojego kraju, stawiając wysoce niekorzystne dla niego diagnozy i … Dowiedz się więcej

10 nieoczywistych perełek Berlinale 2021, których nie możecie przegapić na festiwalach

berlinale 2021

Pierwsza część 71. edycji MFF w Berlinie dobiegła końca. Tradycyjnie najwięcej uwagi otrzymały produkcje pokazywane w konkursie głównym, albo te mocno promowane przez serwisy streamingowe (jak dokument TINA zrealizowany dla HBO). Warto jednak poświęcić chwile tym filmom, za którymi nie stoją wielkie nazwiska i które nie otrzymały prestiżowych nagród, ale ich artystyczny kunszt nie pozostawia … Dowiedz się więcej

Pętla – recenzja filmu “Jedna noc” – Pięć Smaków

Deszcz. Kłótnia pary w samochodzie. Odgłos uderzenia. To początek kluczowej, ustanawiającej cały film sekwencji Jednej nocy, nowego dzieła Kazui Shiraishiego, którego filmy już kilkukrotnie pokazywane były na Festiwalu Filmowym Pięć Smaków. Następnie reżyser przenosi akcję do wnętrza domu. Chłopiec o imieniu Yuji opowiada rodzeństwu przerażającą historię, którą właśnie wymyślił. Jego siostra Sonoko układa włosy lalce, … Dowiedz się więcej

Unikałem powrotów, choć niebo jest pełne gwiazd – recenzja filmu „Nad rzeką Takatsu” – Pięć Smaków

W filmie Nad rzeką Takatsu japoński reżyser Nishikori Yoshinari rysuje kameralny i prowokujący do namysłu portret zżytej wewnętrznie społeczności zamieszkującej niewielką górską miejscowość w zielonej prefekturze Shimane. Konstruowane z dramaturgiczną precyzją, w atmosferze zadumy budującej pomost z dziełami dawnych mistrzów shomin-geki obrazy codziennego trwania w zgodzie z rytmem natury stają się dla twórcy pretekstem do … Dowiedz się więcej

Chciałabym, żeby pora deszczowa nigdy się nie skończyła

Elementy tradycyjnej estetyki japońskiej w wybranych filmach krótkometrażowych Shinkaia Makoto1 Odgłos dalekiego grzmotu. Zachmurzone niebo. Być może będzie padał deszcz Czy będziesz tu wtedy ze mną? Pieśń tanka, Ogród słów Prawdziwe piękno może być odkryte tylko przez tego, kto umysłem dopełni to, co niekompletne2. Podstawową cechą kultury Kraju Kwitnącej Wiśni akcentowaną w refleksji estetycznej jest … Dowiedz się więcej

Gdy wyzwanie rzuci los – recenzja filmu „Pokémon: Detektyw Pikachu”

pikachu

Nie było chyba na początku XXI wieku w Polsce dziecka, które nie słyszałoby o Pokemonach. Z kilkuletnim opóźnieniem, w stosunku do japońskiej telewizji, w 2000 r. na Polsacie puszczono pierwszy odcinek anime „Pokémon” (oczywiście niewielu rozumiało wtedy ten termin) i młodsza część publiczności oszalała na punkcie Pikachu, Charmandera i innych uroczych stworków. Bardziej wtajemniczeni wiedzieli, … Dowiedz się więcej

Lawendowe sny – recenzja filmu „Belladonna smutku” – Pięć Smaków

Trwająca ponad dekadę współpraca Osamu Tezuki i Eiichiego Yamamoto zaowocowała kilkunastoma tytułami filmów i seriali, których różnorodna tematyka i forma stanowią dowód kreatywności obu twórców. Ich niepokorna wyobraźnia, swobodne poszukiwania i odważne łamanie stereotypów splotły się najsilniej w serii długometrażowych animacji przeznaczonych dla dorosłej widowni. Ostatnia odsłona trylogii „Animerama” to niepowtarzalna „Belladonna smutku”. Gdzieś w … Dowiedz się więcej

2 Minutes to Midnight – recenzja filmu “Brzeg rzeki” – Pięć Smaków

W ostatnich latach nostalgia w kinie za latami 80. i 90. osiągnęła apogeum. Niedawno na ekranach gościł kolejny „Predator”, rok wcześniej zagraliśmy znów w „Jumanji”, swoje filmowe powroty mieli bohaterowie popularnych niegdyś seriali „MacGyver” czy „Drużyna A”, a kolejne sezony otrzymały kultowe dzieła takie jak „Miasteczko Twin Peaks” czy „Z Archiwum X”. Zupełnie inaczej jednak … Dowiedz się więcej

Biedroneczko, biedroneczko – recenzja filmu „Mord” – Pięć Smaków

Mord

Shinya Tsukamoto nie zwykł kręcić konwencjonalnych fabuł. Od zawsze zainteresowany reinterpretacją gatunków, wywracał do góry nogami zasady, mieszał z błotem wszelkie prawidła i świętości. Genialnym debiutem “Tetsuo – Człowiek z żelaza” wylał jeden z fundamentów cyberpunku, w kolejnych dziełach podejmował dyskurs z horrorem, yakuza eigą, filmem erotycznym, thrillerem, dramatem psychologicznym, wojenną epopeją. W “Mordzie” startującym … Dowiedz się więcej

Samotny wilk i szczenię – recenzja filmu „Krew wilków” – Pięć Smaków

W 1991 roku w Kraju Kwitnącej Wiśni wszedł w życie pierwszy z serii aktów prawnych podcinających skrzydła zorganizowanej przestępczości. Upoważniał on władze do prowadzenia listy grup stosujących przemoc, dla których stosowano określenie bōryokudan1, oraz ułatwiał prowadzenie śledztwa i kontroli nad podejrzaną działalnością. Zmusiło to yakuzę do zwrócenia się ku nowym obszarom aktywności. Jednak trzy lata … Dowiedz się więcej

Odchodząc zabierz mnie – recenzja filmu „Morze wewnętrzne” – Nowe Horyzonty 2018

Słynny włoski pisarz i semiotyk Umberto Eco stwierdził kiedyś, że „kto czyta książki, żyje podwójnie”. Po wizycie na kolejnym festiwalu filmowym zaryzykuję stwierdzenie, że kto ogląda wartościowe dokumenty, żyje nawet potrójnie. Kazuhiro Sōda w swoim najnowszym filmie „Morze Wewnętrzne”, należącym do stworzonego przez siebie cyklu filmów obserwacyjnych, przenosi nas do niewielkiego japońskiego miasteczka portowego Ushimado … Dowiedz się więcej

„Caniba” – Nowe Horyzonty 2018

„Caniba”, reż. Lucien Castaing-Taylor, Véréna Paravel Ocena: 4/5 Dla oddanych widzów Nowych Horyzontów już same nazwiska reżyserów „Caniby” – Lucien Castaing-Taylor i Véréna Paravel – są wystarczającym magnesem przyciągającym na ten nietypowy seans. Twórcy „Lewiatana” i „somnilokwie” wypracowali swój unikalny, niepodrabialny styl. Podczas gdy w poprzednim ich filmie obserwowaliśmy ludzi mówiących przez sen, tym razem … Dowiedz się więcej

Sknocony Top Detektyw – recenzja filmu „Detektyw samuraj”

Detektyw Samuraj

Fala nostalgii za latami 80. i 90. jest nadal bardzo wysoka. W dyskontach kuszą gumy „Turbo”, młode dziewczyny z dumą noszą niegdyś obciachowe wytarte jeansy z wysokim stanem, a w kinach i serwisach VOD co i rusz pojawiają się produkcje hołdujące klasykom z ery VHS-ów. „Detektyw samuraj” pokazuje kult, jakim w Australii obrósł japoński serial … Dowiedz się więcej

Kim jestem? – recenzja filmu „Hatsune Miku – świat należy do mnie”

Miku Hatsune ma szesnaście lat. To radosna dziewczyna o długich, turkusowych włosach uczesanych w dwa kucyki. Zwykle jest pewna siebie, choć, jak każdą osobę, nawiedzają ją czasem wątpliwości. Miku Hatsune koi rozterki śpiewaniem – to jej ukochane zajęcie. Miku Hatsune jest oprogramowaniem komputerowym. Światowy sukces syntezatora śpiewu Vocaloid wkroczył w nową fazę, gdy 31 sierpnia … Dowiedz się więcej

Spoza czasu – recenzja filmu „Wspomnienia wschodu”

Wspomnienia wschodu

Gustaf John Ramstedt (1873-1950) był fińskim językoznawcą, etnografem i dyplomatą. Wspomnienia tego poligloty i naukowca stały się kanwą, na której swą opowieść snują Martti Kaartinen i Niklas Kullström, reżyserzy „Wspomnień wschodu”. Film nie jest zwykłą biografią Ramstedta, lecz poetyckim dokumentem wykorzystującym jego głębokie zainteresowanie kulturą i sposobem życia mieszkańców wschodniej Azji, by zadać pytanie, jak … Dowiedz się więcej

Wyspa przyjaźni, wyspa wyobraźni – recenzja filmu „Wyspa psów”

wyspa psów

Wes Anderson dał się poznać jako twórca z wyraźną autorską wizją, którą konsekwentnie realizuje w filmach łatwo rozpoznawalnych dzięki unikalnej mieszance perfekcyjnie dopracowanych elementów. Poszczególnym składnikom swych dzieł nadaje niepowtarzalny charakter, powstały poprzez przefiltrowanie rozlicznych zewnętrznych wpływów przez własną wrażliwość. Amerykanin wielokrotnie zabierał widzów w wojaże po własnej wyobraźni, upodabniając ją do istniejących miejsc, jednak … Dowiedz się więcej

Miłość nie widzi barier – recenzja filmu „Blask”

Blask

Chociaż czasy mistrzów takich jak Ozu czy Kurosawa minęły bezpowrotnie, kino japońskie zdaje się nie wychodzić z mody. Zwłaszcza jeśli mówimy o obsadzie konkursów podczas najważniejszych światowych festiwali. Nie chodzi tu jedynie o egzotykę, jakiej niewątpliwie dodają repertuarowi propozycje z Kraju Kwitnącej Wiśni, ale przede wszystkim o jakość, którą są w stanie zagwarantować czołowi reprezentanci … Dowiedz się więcej

Cinema Post Cast #33: Sion Sono

W 33 odcinku naszej audycji, Adrian i Grzegorz wracają do Japonii, by przybliżyć Wam sylwetkę jednego z najciekawszych współczesnych reżyserów. Sion Sono to szalony geniusz, obecnie nie mający sobie równych w filmowym postmodernizmie. Omawiamy przekrojowo całą jego twórczość, ale szczegółowo przyglądamy się dwóm filmom.  Czerpiącemu ze stylistyki j-horroru „Ekusute” oraz dziełu nie dającemu się tak … Dowiedz się więcej