Jędrzej Sławnikowski 
Lista 100 najlepszych polskich filmów wszech czasów według Jędrzeja Sławnikowskiego. Ranking posłużył do stworzenia TOP 100 według redakcji Pełnej Sali. 1. Jak daleko stąd, jak blisko (1971), reż. Tadeusz Konwicki 2. Sanatorium pod klepsydrą (1973), reż. Wojciech Jerzy Has 3. Rękopis znaleziony w Saragossie (1964), reż. Wojciech Jerzy Has 4. Ręce do góry (1967), reż. … Dowiedz się więcej
Trudno o lepszy start dla drugiej edycji cyklu Krótka Historia Polskiego Kina niż Ostatni dzień lata. Debiut Tadeusza Konwickiego jak mało która z rodzimych produkcji stanowił dla nadwiślańskiej kinematografii powiew świeżego powietrza (chciałoby się rzec: nadmorskiej bryzy) – przede wszystkim pod kątem estetycznym, lecz również jako unikatowy wyczyn realizatorski. Jednocześnie film doskonale wpisuje się w … Dowiedz się więcej
Jako że filmy dokumentalne rzadko wygrywają główne nagrody na największych festiwalach, tym bardziej cieszą te momenty, w których dominacja kina fabularnego zostaje choć na chwilę naruszona. W przeciągu ostatnich 12 miesięcy tego typu werdykty padły zarówno w Wenecji (Całe to piękno i krew Laury Poitras [NASZA RECENZJA]), jak i w Berlinie, który ze Złotym Niedźwiedziem … Dowiedz się więcej
Prezentowany w sekcji Focus na Portugalię film Gdzie jest ta ulica? albo Bez przed i po to jeden z najciekawszych eksperymentów w programie tegorocznych Nowych Horyzontów. Duet reżyserski João Pedro Rodrigues i João Rui Guerra da Mata złożył nietypowy hołd pionierskiemu obrazowi portugalskiego Novo Cinema, Zielonym latom (1963, oryg. Os Verdes Anos) Paulo Rochy, nie … Dowiedz się więcej
Przegląd filmów Satyajita Raya może na pierwszy rzut oka wydawać się najmniej „nowohoryzontową” retrospektywą, jaką Nowe Horyzonty przygotowały od wielu lat. Oto festiwal słynący z prezentacji kina niszowego, radykalnego, przesyconego duchem eksperymentu i ustawiającego się w poprzek utartych konwencji pokaże 12 dzieł twórcy będącego najważniejszym i najsłynniejszym autorem filmowym jednego z największych krajów na świecie. … Dowiedz się więcej
Jesienią 1965 roku wyspy Indonezji spłynęły krwią. Wspierane przez lokalną armię szwadrony śmierci w przeciągu kilku miesięcy wymordowały setki tysięcy ludzi (najwyższe szacunki sięgają nawet 3 milionów). Na celowniku znaleźli się przede wszystkim członkowie Komunistycznej Partii Indonezji (PKI) oraz osoby podejrzewane o komunistyczne sympatie, w tym wielu etnicznych Chińczyków. Ludobójstwo było powiązane z politycznym przewrotem, … Dowiedz się więcej
102 lata temu na świat przyszedł Satyajit Ray. Z tej okazji przygotowaliśmy garść ciekawostek na temat indyjskiego reżysera. W latach 1940-1942 Ray uczył się na Uniwersytecie Visva Bharati w Shantiniketanie, założonym 20 lat wcześniej przez Rabindranatha Tagore’a. Noblista (zmarły w 1941) był przyjacielem rodziny przyszłego reżysera, który miał później parokrotnie przenosić na ekran jego prozę, … Dowiedz się więcej
Lista 100 najlepszych filmów wszech czasów według Jędrzeja Sławnikowskiego. Ranking posłużył do stworzenia top50 redakcji Pełnej Sali. 1. Zwierciadło (1975), reż. Andriej Tarkowski2. 2001: Odyseja kosmiczna (1968), reż. Stanley Kubrick3. Droga do miasta (1955), reż. Satyajit Ray4. Jak daleko stąd, jak blisko (1971), reż. Tadeusz Konwicki5. Kiedy szedłem przed siebie, widziałem krótkie mgnienia piękna (2000), … Dowiedz się więcej
Dziś przypada 100. rocznica urodzin Bohdana Kosińskiego. Z tej okazji przybliżamy sylwetkę polskiego reżysera. Nieco dziś zapomniany filmowiec był w swojej twórczości wierny kinu dokumentalnemu. Po studiach reżyserskich w Łodzi związał się z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych, w której pracował przez większą część kariery. Pierwsze kroki Kosińskiego w zawodzie przypadły na czas popaździernikowej odwilży, a twórca … Dowiedz się więcej
Powstanie niniejszego tekstu towarzyszy publikacji odcinka Projektu Klasyka poświęconego rocznikowi 1962. Satyajit Ray był już wówczas twórcą o ugruntowanej pozycji. Jego filmy z lat 50. – słynną trylogię o Apu, Salon muzyczny oraz komedię Kamień mądrości – doceniono zarówno w Indiach (na rozdaniach Złotych Lotosów), jak i w ramach europejskich festiwali (w Cannes wyróżniono Drogę … Dowiedz się więcej
Walentyn Wasjanowicz dostał się do świadomości polskiego widza festiwalowego trzy lata temu za sprawą głośnej Atlantydy, która wygrała wówczas wenecką sekcję Orizzonti. W ubiegłym roku ukraiński reżyser i operator powrócił na Lido (tym razem do konkursu głównego) z nowym filmem pt. Odbicie. Oba dzieła wiele łączy, na czele z głównym tematem – traumą związaną z … Dowiedz się więcej
Odbierając przed siedmiu laty Oscara za Wielkie piękno, Paolo Sorrentino dziękował swoim inspiracjom, wśród których – obok Federica Felliniego i Martina Scorsese – wymienił Diego Armando Maradonę. Znaczenie tego legendarnego argentyńskiego piłkarza dla Neapolitańczyka to jeden z wątków jego najnowszego, autobiograficznego filmu – The Hand of God. Główny bohater, Fabietto (Filippo Scotti, wyróżniony w Wenecji … Dowiedz się więcej
Historia to jeden z wielkich tematów kina dokumentalnego. Wiele z rzeszy filmów, tak polskich, jak zagranicznych, powstających w celu przybliżenia wybranego fragmentu dziejów, używa do ich prezentacji konwencjonalnych środków i przezroczystego stylu mającego skupić uwagę widza na treści przekazu, a nie na formie. Zdarzają się jednak próby opowiedzenia o przeszłości w sposób ciekawszy z punktu … Dowiedz się więcej
Nasilanie się ruchów migracyjnych to bez wątpienia jedno z największych wyzwań stojących przed współczesnym światem. Nie dziwi zatem, że temat znajduje szerokie odbicie w kinie, tak fabularnym, jak i dokumentalnym. Środki filmowego wyrazu znakomicie się przecież nadają do przybliżania cudzego doświadczenia, jak i do wzbudzania empatii, nadawania twarzy konkretnego człowieka anonimowej masie, jaką zazwyczaj jawią … Dowiedz się więcej
Już we wtorek, 19 października, rozpocznie się organizowany przez Centrum Kultury Zamek w Poznaniu 25. Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych OFF CINEMA, który objęliśmy swoim patronatem. Filmem otwarcia będzie animowane Przeżyć Jonasa Pohera Rasmussena, jeden z najgłośniejszych dokumentów tego sezonu, nagrodzony w Sundance i na tegorocznej edycji Millennium Docs Against Gravity. Festiwal zamknie w niedzielę pokaz … Dowiedz się więcej
Choć początki kariery Pawła Łozińskiego sięgają czasów transformacji ustrojowej i nie brak w niej świetnych filmów, z wybitnym Miejscem urodzenia na czele, do powszechnej świadomości polskiego widza reżyser dostał się dopiero w 2016 roku za sprawą znakomitego, choć kontrowersyjnego dokumentu Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham. Po 5 latach cierpliwego czekania jego entuzjaści mogą … Dowiedz się więcej
Irańska Ziemia jałowa w reżyserii Ahmada Bahramiego przywędrowała do nowohoryzontowego konkursu z zeszłoroczonego festiwalu w Wenecji, na którym okazała się podwójnym zwycięzcą sekcji Orizzonti, zdobywając uznanie zarówno jury, jak i krytyków z FIPRESCI. We Wrocławiu jurorzy co prawda produkcji nie nagrodzili, ale i tak wyróżniła się ona spośród konkursowej stawki, o czym świadczyć może nagroda … Dowiedz się więcej
Część nowohoryzontowej publiczności może pamiętać film Johanna Lurfa pod niecodziennym tytułem ★ [NASZA MINIRECENZJA], wyświetlany na dwóch poprzednich stacjonarnych edycjach festiwalu (w 2018 we Froncie Wizualnym, w 2019 w dłuższej wersji w sekcji Sezon). Trudno nie wspomnieć tej kinofilskiej podróży po rozgwieżdżonym niebie przy okazji pokazywanego w tegorocznej odsłonie Frontu Na Księżyc w reżyserii Tadhga … Dowiedz się więcej
Spośród wielu polskich filmów, które spotkały się w czasach PRL-u z problemami cenzuralnymi, żaden chyba nie został skrzywdzony tak dotkliwie, jak Ręce do góry Jerzego Skolimowskiego (wyłączając Na srebrnym globie Andrzeja Żuławskiego, któremu w ogóle nie było dane dokończyć zdjęć). Oficjalnym powodem zatrzymania filmu była zbyt śmiała wymowa polityczna, zaś najdonioślejszym skutkiem – opuszczenie kraju … Dowiedz się więcej
Nomadland Chloé Zhao to bez wątpienia jedna z najbardziej oczekiwanych premier najbliższych miesięcy. Film ma już na koncie m.in. weneckiego Złotego Lwa, nagrodę publiczności na MFF w Toronto oraz dwa Złote Globy i jest na prostej drodze do sukcesów w najważniejszych kategoriach oscarowych. Jednak na pierwszy rzut oka ten skromny dramat o współczesnych nomadach wydaje … Dowiedz się więcej
Wśród ogromnej ilości powstających współcześnie dokumentów mających nakłonić odbiorców do refleksji nad spożyciem mięsa i produktów odzwierzęcych trudno znaleźć pozycje naprawdę oryginalne i nieszablonowe. Prezentowana w debiutanckiej edycji berlińskiego konkursu ‘Encounters’, a na Nowych Horyzontach pokazywana w sekcji Oslo / Reykjavik 3, Gunda Wiktora Kossakowskiego stanowi dla tej tematyki powiew artystycznej świeżości. Seans Gundy to, … Dowiedz się więcej
Mafia to jeden z tych tematów, które kino szczególnie sobie upodobało. Historia filmu gangsterskiego sięga lat 30. (za jego pierwszego przedstawiciela uznaje się Małego Cezara Mervyna LeRoya z 1931 roku), a w kolejnych dekadach gatunek nie tracił na popularności, przechodząc ciągłą ewolucję. Do jego najbardziej uznanych i wciąż bardzo rozpoznawalnych realizacji należą takie klasyki jak … Dowiedz się więcej
Styl Roya Anderssona należy do najbardziej charakterystycznych we współczesnym kinie artystycznym. Choć początki kariery Szweda sięgają lat 70., najbardziej znana pozostaje jego powstająca na przestrzeni ostatnich dwóch dekad trylogia: Pieśni z drugiego piętra (2000), Do ciebie, człowieku (2007) oraz Gołąb przysiadł na gałęzi i rozmyśla o istnieniu (2014), który przyniósł Anderssonowi Złotego Lwa. W Wenecji … Dowiedz się więcej
2019 był bardzo dobry dla francuskojęzycznej animacji. Do najlepszych filmów tego roku należały ujmująca Marona – psia opowieść, którą w styczniu jako redakcja wyróżniliśmy Złotym Biletem, 12-minutowy short Mémorable, czyli najpiękniejszy krótki metraż tegorocznych Oscarów, oraz nominowane przez Akademię w kategorii animacji długometrażowej Zgubiłam swoje ciało Jérémy’ego Clapina, które zdobyło również Grand Prix Międzynarodowego Tygodnia … Dowiedz się więcej
Z roku na rok Netflix wypuszcza coraz więcej ciekawych produkcji oryginalnych. Niestety, nie wszystkie trafiają w Polsce na ekrany kin, jak Irlandczyk lub Historia małżeńska; większość tych filmów ląduje od razu na platformie. Spośród zeszłorocznych tytułów bodaj najbardziej pokrzywdzonym przez niemożność obejrzenia na dużym ekranie był Król w reżyserii Davida Michôda. Scenariusz filmu, autorstwa Michôda … Dowiedz się więcej
Populacja Islandii jest mniejsza niż liczba mieszkańców Szczecina, ale bynajmniej nie przeszkadza to północnoeuropejskiemu państwu w regularnym wypuszczaniu ciekawych filmów. Jednym z najgłośniejszych nazwisk tamtejszej kinematografii stał się ostatnio Hlynur Pálmason, którego pełnometrażowy debiut, Zimowi bracia, gościł na polskich ekranach przed dwoma laty. W tym roku reżyser powraca z drugim obrazem pt. Biały, biały dzień. … Dowiedz się więcej
Konflikt w Kolumbii, choć oficjalnie zakończony cztery lata temu, bez wątpienia wciąż jest żywy w świadomości mieszkańców tego kraju, wpływając na kształt i tematy tamtejszej kultury. Na poparcie tej tezy wysunąć można Monosa w reżyserii Alejandro Landesa, obok dzieł Ciro Guerry najgłośniejszy film kolumbijski ostatnich lat, chwalony m.in. w Sundance czy San Sebastián. Tytuł Monos … Dowiedz się więcej
Nie od dziś wiadomo, że animacje i zwierzęta się dopełniają. Disney zaczynał od Myszki Miki, potem opowiadał m.in. o lwie Simbie, jelonku Bambim czy 101 dalmatyńczykach. Trend uczłowieczania świata w filmie animowanym na zwierzętach się nie zatrzymał, czyniąc z bohaterów zabawki, produkty spożywcze, emocje czy emotikony. Nie znaczy to jednak, że w dobie coraz śmielszych … Dowiedz się więcej
Pierwsze doniesienia na temat Dwóch papieży mogły budzić mieszane odczucia. Film miał podejmować temat bez wątpienia ciekawy, w rolach głównych obsadzono doskonałych aktorów, po drugiej stronie kamery stanąć mieli zdolny reżyser i operator, a koszty realizacji projektu pokrywał kapitał Netflixa; z drugiej jednak strony scenariusz napisał Anthony McCarten, którego dotychczasowy dorobek na polu filmowych biografii … Dowiedz się więcej
Jednym z przebojów tegorocznego Berlinale był bez wątpienia Błąd systemu – film uhonorowany Nagrodą im. Alfreda Bauera, później też wystawiony przez Niemcy w oscarowym wyścigu. Debiut Nory Fingscheidt do polskich kin trafi w styczniu, wcześniej był pokazywany przedpremierowo w całej Polsce w ramach Tygodnia Filmu Niemieckiego. Czy obraz ten faktycznie zasługuje na szum, który wywołał … Dowiedz się więcej
Renesans produkcji w nieoczywisty sposób czerpiących z tradycji kina grozy trwa w najlepsze już od paru lat. Nadszedł więc moment, w którym można zaobserwować rozwój twórczy autorów, których obrazy tę arcyciekawą modę zapoczątkowały. I tak jak niektórzy w kolejnych dziełach porzucili horrorową stylistykę (jak David Lowery, Trey Edward Shults lub David Robert Mitchell), tak inni … Dowiedz się więcej
Kino brazylijskie nie jest w naszym kraju zbyt popularne, ale kiedy już się pojawia, zdecydowanie warto się z nim zmierzyć. W ostatnich latach mogliśmy oglądać np. świetnego „Aquariusa” z wielką kreacją Soni Bragi czy nie w pełni udane, ale estetycznie nakręcone „Hard Paint”, zaś tej jesieni do kin trafiło „Niewidoczne życie sióstr Gusmão” – nagrodzone … Dowiedz się więcej
„Ukryte życie” to obraz bardzo długo oczekiwany, przynajmniej przez fanów Terrence’a Malicka. Jak zapowiadano, Amerykanin porzuca tu narracyjne eksperymenty ze swoich ostatnich filmów i powraca do opowiadania historii; zresztą historii nie byle jakiej, bo osadzonej w realiach II wojny światowej – tak jak „Cienka czerwona linia”, dla wielu najważniejsze dzieło reżysera. Nic więc dziwnego, że … Dowiedz się więcej
Chińsko-amerykańskie „Kłamstewko” było jednym z przebojów tegorocznego Sundance. Na ekrany w USA weszło już parę miesięcy temu, a dziś M2 Films ogłosiło, że wprowadzi ten tytuł do naszego kraju w regularnej dystrybucji kinowej w roku 2020! Podróż po polskich festiwalach film (wtedy jeszcze jako „Pożegnanie”) rozpoczął od dwóch pokazów włączonych w ostatniej chwili do programu … Dowiedz się więcej
Anton Yelchin nie zyskał wielkiej popularności ani za życia, ani po swej tragicznej śmierci. Wiele osób zna jego twarz z drugoplanowych ról w „Star Treku” i „Tylko kochankowie przeżyją”, ale niekoniecznie kojarzy nazwisko. Wyreżyserowany przez Garreta Price’a dokument „Całuję, Antosha” utrwala postać młodego aktora w zbiorowej świadomości, w pewnym sensie otwierając mu drogę do pośmiertnej … Dowiedz się więcej
Jak co roku na American Film Festival, sekcja Spectrum pełna jest niezależnych produkcji odległych od mainstreamu, czy to estetycznie, czy tematycznie. Zwyciężczynią tegorocznego konkursu okazała się doceniona przez publiczność na festiwalu SXSW „Święta Frances” w reżyserii Alexa Thompsona. Bridget (w tej roli Kelly O’Sullivan, autorka scenariusza) ma 34 lata, pracuje jako kelnerka i, niczym tytułowa … Dowiedz się więcej
W konkursie American Docs na tegorocznym American Film Festival startuje 13 dokumentów – wśród nich “Oddział 5B”, który wcześniej pokazywano m.in. w Cannes, podczas LA Pride, a premierowo jeszcze w zeszłym roku na festiwalu San Francisco Docs Stories. Czy twórcy poradzili sobie z niełatwym tematem, jakim jest epidemia AIDS? Film opowiada o powstałym w 1983 … Dowiedz się więcej
Andrzej Żuławski zalicza się – obok Kieślowskiego, Polańskiego, Wajdy i Holland – do najbardziej kojarzonych za granicą polskich twórców filmowych. Tymczasem w kraju wciąż docenia się go za mało. Jego specyficzne kino, rozkrzyczane i ekspresyjne, zawsze dzieliło i będzie dzielić, nie można jednak mu odmówić oryginalności, tematycznej odwagi i formalnej wirtuozerii. Na fundamencie dorobku zmarłego … Dowiedz się więcej
Kino nie ma bogatej historii ukazywania dobrowolnego coming-outu: większość postaci LGBT żyje w ukryciu, a w filmach z ostatnich lat coraz częściej są już ujawnione w chwili zawiązania akcji. Znacznie powszechniejszy kanał dzielenia się tym doświadczeniem stanowi YouTube. Fakt ten wykorzystał Denis Parrot, montując kilkanaście internetowych nagrań z lat 2012-2018 w pełnometrażowy dokument „Out”, który … Dowiedz się więcej
Jeden z bohaterów „Krewetek w cekinach” zapytany o genezę nazwy tytułowej drużyny odpowiada, że „w krewetce najlepszy jest ogon, a cekiny dodają uroku”. To mimochodem rzucone zdanie zarówno nieźle oddaje ducha filmu Cédrica Le Gallo i Maxime’a Govare’a, jak i naprowadza na jego mankamenty. Ale zacznijmy od początku. Wicemistrza świata w pływaniu Matthiasa Le Goffa … Dowiedz się więcej
Jean-Pierre i Luc Dardenne’owie wygrali już w Cannes wszystko, co się dało. Mają na koncie Złote Palmy za „Rosettę” w 1999 i „Dziecko” w 2005, Grand Prix festiwalu za „Chłopca na rowerze” w 2011 oraz nagrodę za scenariusz do „Milczenia Lorny” w 2008; ponadto, dwukrotnie osoby grające w ich filmach dostawały wyróżnienia aktorskie (Émilie Dequenne … Dowiedz się więcej
Roberto Saviano jest najbardziej znany z opublikowanej w 2006 r. „Gomorry”, za którą neapolitańska mafia wydała na niego wyrok śmierci. Niedługo później Matteo Garrone zaadaptował książkę na film pod tym samym tytułem (ze scenariuszem współtworzonym przez samego pisarza), a później trafiła ona nawet na małe ekrany w formie serialu telewizyjnego. Włoch, pozostający pod stałą ochroną … Dowiedz się więcej
Niezrównany w filmowaniu ludzkiej twarzy Ingmar Bergman powiedział kiedyś, że szczytem możliwości kina jest moment, kiedy odpowiednio oświetlone, wyreżyserowane i zagrane zbliżenie pozwala nawiązać kontakt z duszą drugiego człowieka. Pokazywana na tegorocznych Nowych Horyzontach w sekcji Mistrzowie „Twoja twarz” Tsai Ming-lianga to najbardziej spełniona realizacja tej tezy, jaką szwedzki mistrz mógł sobie wymarzyć. Koncepcja jest … Dowiedz się więcej