W naszym czwartym bonusie krótkometrażowym, zdominowanym przez produkcje z roku 1994, opisujemy aż 15 filmów! Wiele z nich zaprasza do światów utraconych – czy to poprzez antropologiczne z ducha dokumentowanie odchodzących w niepamięć sposobów życia, czy surrealistyczne strumienie ulotnych wrażeń i wspomnień. Kinowy pociąg zabierze nas w góry, gdzie z trudem wespniemy się po zboczu, … Dowiedz się więcej
W trzeciej odsłonie krótkometrażowego uzupełnienia Projektu: Klasyka znalazły się tytuły z aż czterech kontynentów. Jednocześnie podtrzymana zostaje tradycja silnej obecności rodzimego kina w górnej dziesiątce (cztery pozycje); zresztą polski akcent pojawia się również w jednej z zagranicznych produkcji… Filmy z naszej listy można połączyć w nieoczywiste pary, składające się z dzieł stylistycznie antypodycznych, lecz pokrewnych … Dowiedz się więcej
Podobnie jak w ubiegłym roku, osobny ranking poświęcamy produkcjom, których ze względu na czas trwania poniżej godziny nie braliśmy pod uwagę w standardowych odcinkach. Tym razem opisujemy aż 12 filmów, jako że wzorem list z pełnymi metrażami postanowiliśmy wyróżnić „bonusową” perełkę, wspólny tekst otrzymały zaś dwie z najlepszych animacji pewnego Czecha. Najsilniej w górnej dziesiątce … Dowiedz się więcej
W sierpniowym Projekcie: Klasyka skupiamy się na roku 1962, a więc momencie świeżego powiewu w wielu kinematografiach. Co prawda Polska Szkoła Filmowa wydaje już ostatnie arcydzieła, jednak po drugiej stronie „żelaznej kurtyny” rodzi się właśnie Nowe Kino Niemieckie, a francuska Nowa Fala święci kolejne triumfy (w tym wenecką nagrodę dla jednego ze swoich sztandarowych filmów, … Dowiedz się więcej
Projekt: Klasyka powraca w swojej czwartej odsłonie. Czerwcowy odcinek poświęciliśmy rocznikowi 1981. Wyszło nam zestawienie, w którym widać jak różnorodne i fascynujące było wówczas kino z Europy Wschodniej. W naszym top10 znalazły się bowiem animacja z Węgier, baśń fantasy z Czechosłowacji, jugosłowiańska satyra czy horror kręcony przez Polaka, choć za francuskie pieniądze w Berlinie Zachodnim. … Dowiedz się więcej
Za nami wyjątkowo udana 16. edycja festiwalu filmów dokumentalnych Millennium Docs Against Gravity, który odbył się w Warszawie, Gdyni, Wrocławiu, Bydgoszczy, Katowicach i Lublinie. Wśród wielu interesujących produkcji wyłapaliśmy dla Was dziesięć szczególnie godnych uwagi i które, mamy nadzieję, będzie można jeszcze obejrzeć wkrótce na DVD i w TV. Zapraszamy do lektury. 10. Stroiciel Himalajów … Dowiedz się więcej
Gdy 29 marca świat obiegła hiobowa wieść o śmierci na raka 90-letniej Agnès Vardy, nie mogłem się przemóc, by na zawołanie napisać dłuższy tekst na jej cześć. Gdzieś wspomniałem tylko, że czuję się, jakbym stracił babcię, taką najbliższą, od pysznych konfitur i niestworzonych opowieści. Mam wrażenie, że na Pełnej Sali mieliśmy do niej wszyscy nie … Dowiedz się więcej
Już dziś otwiera swoje podwoje wielkie święto dokumentu (aż 160 filmów!). 16. edycja festiwalu Millennium Docs Against Gravity w samej Warszawie zagra rekordowa liczba kin: Kinoteka, Luna, Iluzjon, Muranów, Instytut Audiowizualny oraz Muzeum POLIN. Pokazy odbędą się także w Bydgoszczy (Orzeł), Gdyni (Gdyńskie Centrum Filmowe), Katowicach (Kosmos, Rialto, Światowid), Lublinie (Centrum Spotkania Kultur) i Wrocławiu … Dowiedz się więcej
Po miesiącach niebytu, w składzie: Adrian, Paweł i Grzegorz powracamy z nowym odcinkiem podcastu w lekko zmienionej, bardziej przekrojowej formule. Przede wszystkim chcieliśmy upamiętnić wybitną artystkę jaką była Agnes Varda, dlatego przekrojowo omawiamy jej twórczość z szerszym spojrzeniem na film „Szczęście”, który niedawno gościł w serwisie MUBI. Parę minut poświęcamy również samej platformie, którą zdecydowanie … Dowiedz się więcej
Portrety kobiet doświadczanych okrutnie przez los kreślili we wcześniejszych dekadach m.in. Robert Bresson w „Mouchette”, Agnès Varda w „Bez dachu i praw” czy bracia Dardenne w filmie „Rosetta”. Teraz przyszła kolej na kazachskiego reżysera, Siergieja Dworcewoja, który w „Ajce” posługuje się znanym już schematem. Czy odmienianie podobnego losu udręczonych niewiast przez różne przypadki jest metodą … Dowiedz się więcej
Pierwsze ujęcie filmu „Bez dachu i praw” Agnès Vardy (1985) wygląda trochę jak wycinek krajobrazu z obrazów XV-wiecznych artystów Italii – Piero della Franceski chociażby. Dzieje się tak ze względu na staranną kompozycję kadru, ale chyba przede wszystkim za sprawą wzgórza z dwoma cyprysami, widocznego w oddali, przy prawej krawędzi ekranu. W sztuce malarskiej taki … Dowiedz się więcej
Kto ich zobaczy razem, pomyśli pewnie, że oto babcia i jej wnuczek. Bo co może przecież łączyć 89-letnią Agnès Vardę i o ponad 50 lat młodszego ukrywającego się pod pseudonimem JR ekscentryka? JR to uznany francuski fotograf i graficiarz, lub jak sam siebie określa photograffeur, nazywany czasem wręcz Cartier-Bressonem XXI wieku. Jego galerią jest cały … Dowiedz się więcej