Ze wszystkich tytułów z tegorocznego, niezwykle zróżnicowanego programu festiwalu Tofifest, żaden nie uderzył mnie tak, jak niepozorna perełka Kitty Green (Casting na JonBenét, Ukraine Is Not a Brothel), która została bardzo dobrze przyjęta w zeszłym roku w Telluride i do tej pory krążyła głównie po serwisach VOD. Kto nie widział jeszcze Asystentki już od dziś … Czytaj dalej
Debiut Charlène Favier – Slalom – został wybrany do selekcji festiwalu w Cannes. Sama impreza, jak wiemy, nie odbyła się z przyczyn pandemicznych, ale na innych festiwalach film mógł startować pod tym szyldem. Francuska reżyserka przygląda się w swoim dziele trudom związanym z osiągnięciem sukcesu sportowego. Nie unika też w tym kontekście coraz częściej wychodzących … Czytaj dalej
Honey Cigar to reżyserski debiut Francuzki algierskiego pochodzenia Kamiry Aïnouz. Niechybnie wiele osób będzie regularnie myliło ją z urodzonym co prawda w Brazylii, ale legitymizującym się także przodkami z Algierii, Karimem Aïnouzem, autorem Niewidocznego życia sióstr Gusmao. Do tej pory twórczyni miała niewielką styczność z planami filmowymi, pracując tylko raz przy scenariuszu do angielskojęzycznego remake’u … Czytaj dalej
Dostrzeżona w zeszłym roku w weneckim konkursie Horyzonty (nagrody Lanterna Magica i Włoskiej Federacji Klubów Filmowych), świetnie rokująca w konkursie głównym trwającego właśnie Tofifest Film Festival, w końcu nominowana także do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii odkrycie roku – Sole wyrasta na czarnego konia kina niezależnego w tym wyjątkowo chaotycznym i nietypowym sezonie festiwalowym. Włosko-polska … Czytaj dalej
Zbiór naszych publikacji związanych z 18. Międzynarodowym Festiwalem Filmowym Tofifest, odbywającym się w dniach 17-25 października 2020 w wersji hybrydowej (toruńskie kino CKK Jordanki oraz pokazy online). ON AIR – konkurs główny FROM POLAND FORUM 2019/2020 BEST OF THE BEST BELLA WOMEN POLONIKA MUST BE MUST SEE NOWE KINO FIŃSKIE
Bez umowy, bez zdzierania na podatkach i “ZUS-ach”, luźne relacje z pracodawcą, kłócenie się z klientami o piłkę nożną, potem robienie im niewinnych żarcików, własny samochód oraz, w teorii, elastyczne godziny. Brzmi jak wymarzona praca? Może dla studenta, niekoniecznie już dla mężczyzny po trzydziestce, pozbawionego bezpiecznej bazy ekonomicznej, z mieszkaniem, piętrzącymi się rachunkami i dwójką … Czytaj dalej
„Mordo, masz dla kogo żyć. Moja dupa cię słucha” – mówi stróż prawa do poszukiwanego złodzieja samochodów i rapera, który zaraz w malignie wykona skok z szóstego piętra warszawskiego hotelu, skutkujący kilkumiesięczną śpiączką i stworzeniem jednego z wielu mitów założycielskich Tomasza Chady. W tej jednej scenie “Proceder” braci Węgrzyn jest prawdopodobnie najbliżej emocjonalnej prawdy. Prosty, … Czytaj dalej
W jednym z najbardziej wymownych dialogów najnowszego filmu Teony Strugar Mitewskiej, tytułowa bohaterka, zapytana przez policjanta o wykształcenie odpowiada, że ukończyła historię. Mężczyzna nie ukrywa zdziwienia zainteresowaniem bohaterki chińską rewolucją komunistyczną, a nie, jak “patriotycznie” przystoi, Aleksandrem Wielkim, nie bez kozery nazywanym przecież także Macedońskim. Wiele zabawnych społecznych obserwacji można wydobyć z samej tej krótkiej … Czytaj dalej
Rumuński dramat “Touch Me Not”, mimo że nie porusza kwestii politycznych, można by określić mianem kina społecznie zaangażowanego. Mówi on o akceptacji, niepełnosprawności i o ludziach, którzy próbują sobie z tym poradzić. Nagrody z Berlinale tylko podsycają ciekawość co odkrywczego może być w kolejnym filmie na ten dosyć eksploatowany temat. Przedstawia on sylwetki trójki ludzi: … Czytaj dalej
Jeden z najbardziej obiecujących reżyserów rumuńskiej nowej fali, twórca m.in. głośnego “Aferim” – westernu/”osternu” o romskim doświadczeniu opresji, nakręcił kolejne rozliczenie z trudną historią swojego państwa. Dzieło Radu Jude okazało się najszerzej dyskutowanym filmem tegorocznego MFF w Karlowych Warach i zdobywcą głównej nagrody. “Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy” obecnie figuruje jako … Czytaj dalej
Surowy Mińsk, imprezy techno, brak pieniędzy, czarny rynek, wypłata w kryształach na eksport i zapijaczona wieś. Taki obraz Białorusi przedstawia tamtejszy kandydat do Oscara “Khrustal”. Czy komisji przypadnie do gustu tak naturalistyczny pejzaż, czy będzie tylko głębiej osadzał stereotypy w zbiorowej świadomości? Debiut Darii Żuk opowiada o ambicjach i marzeniach Białorusinki Welii mieszkającej w Mińsku. … Czytaj dalej