Studiowanie reżyserii nie ma sensu. Wywiad z Nelsonem Carlo De Los Santosem Ariasem – Nowe Horyzonty 2024

Nowy film Nelsona Carlo de Los Santos Ariasa stał się sensacją tegorocznego MFF w Berlinie. Dominikańskiego twórcę nagrodzono za Pepe Srebrnym Niedźwiedziem za najlepszą reżyserię. W lipcu wziął udział w Międzynarodowym Konkursie Nowe Horyzonty i gościł we Wrocławiu. Z tej okazji rozmawiała z nim nasza redaktorka Julia Palmowska, której opowiedział o pracy nad filmem, swoim … Dowiedz się więcej

VOD po karaibsku 2 – klasyka kubańskiego kina za darmo

Niedawno pisaliśmy o nowym karaibskim kinie dostępnym w polskich serwisach streamingowych. Kontynuując tę myśl tym razem postanowiliśmy przyjrzeć się produkcjom starszym – tym które kształtowały świadomość i poczucie kinowej niezależności narodów. Uprzedzamy, że na tej liście będą głównie zagraniczne, ale w pełni dostępne w Polsce, serwisy, a opisywane filmy mają angielskie napisy. VOD po karaibsku … Dowiedz się więcej

Co tam panie na Oscarach – przegląd krajowych kandydatów vol. 4

W krótkim okienku między festiwalami kontynuujemy nasz oscarowy przegląd kanydatów. W dzisiejszym odcinku wszystko to co lubimy najbardziej: sporo filmów z dawnej Jugosławii, wizyty w Ameryce Południowej i Afryce, aż trzy filmy w językach wywodzących się z niderlandzkiego. A także smakołyki z festiwali (Sputnik i Afrykamera), vod (HBO Go) i dystrybucji kinowej (Aurora Films). CZĘŚĆ … Dowiedz się więcej

Człowiek w zagrożeniu – recenzja filmu „La Llorona” – Camerimage

Czy można opowiadać o palących tematach politycznych i czarnych kartach historii w konwencji kina gatunkowego? Od dawna wiemy, że jak najbardziej, warto o tym jednak przypominać, gdyż wciąż zbyt mało twórców się na to porywa. Przykładem jak udane owoce może przynieść takie przedsięwzięcie jest „La Llorona” / “Płacząca kobieta” zeszłoroczny zwycięzca weneckiego Orizzonti, który właśnie … Dowiedz się więcej

El ángel exterminador – recenzja filmu „Nowy porządek” – NH/AFF

Nowy porządek

Rok 2020, pandemia uderza w setki milionów ludzi, do czerwca tego samego roku 10 (!) najbogatszych osób w USA wzbogaca się o ponad 340 miliardów dolarów. Różnice majątkowe się na świecie pogłębiają w zastraszającym tempie, wciąż coraz więcej ludzi ginie z głodu, a jednocześnie coraz więcej żywności jest wyrzucane. Wzrastające nierówności społeczne powodują wzrastające napięcia … Dowiedz się więcej

Dzikość serca – recenzja filmu „Ema”

Ema

Zło. Duch. Wolność. Jedność. Amerykanizacja. Sztuka. Elementarne siły, energie przetaczające się przez nasze życie, przez jaźń jednostek zarówno najsłabszych, jak i najpotężniejszych. One od początku wyznaczały rytm kina Pablo Larraína, jednego z najciekawszych współczesnych reżyserów. Dyktatura zderza się z destrukcyjnymi związkami, depresyjna samotność z patologiczną wręcz wspólnotowością. U Larraína nie ma stanów pośrednich, od początku … Dowiedz się więcej

Ten obcy – recenzja filmu „Boja” – WFF

Jedną z największych zalet Warszawskiego Festiwalu Filmowego była zawsze możliwość obejrzenia filmów z najdalszych zakątków świata. Jak zapewnia dyrektor Stefan Laudyn, w tym roku selekcja została dokonana spośród nadesłanych filmów ze 122 krajów. Niemałą gratką była zatem możliwość zobaczenia dzieł z Laosu czy Kostaryki. Spośród produkcji z egzotycznych lokalizacji największe wrażenie zrobił na mnie jednak … Dowiedz się więcej

Potencjalnie dobry film – recenzja filmu „Nasze matki” – WFF

O pewnych zbrodniach pamięta cały świat, inne szybko popadają w zapomnienie. Gdy myślimy o ludobójczej dyktaturze w Ameryce Łacińskiej, do głowy jako pierwsze przychodzą krwawe rządy zbrodniarza Augusto Pinocheta w Chile. Potem gdzieś majaczą bliźniacze, wspierane przez CIA junty w Argentynie, Urugwaju czy Peru. Mało kto pamięta, że jeszcze gorsze rzeczy działy się w malutkiej … Dowiedz się więcej

Życie drugiego – recenzja filmu „Mój ojciec” – w drodze na Oscary: Peru

Wielka zaletą corocznej nagrodowej rewii zwanej Oscarem dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego, jest zwracanie uwagi na perły z państw filmowego „trzeciego świata”. Produkcje, których poza festiwalami nigdy byśmy prawdopodobnie nie obejrzeli sami z siebie. Jednym z takich drogocennych kamieni jest „Mój ojciec”, tegoroczny reprezentant Peru. Zgodnie z najlepszymi wzorcami kinematografii tego andyjskiego kraju, takimi jak nagrodzone … Dowiedz się więcej