Chłopiec na dżihadzie – recenzja filmu „Młody Ahmed”

Jean-Pierre i Luc Dardenne’owie wygrali już w Cannes wszystko, co się dało. Mają na koncie Złote Palmy za „Rosettę” w 1999 i „Dziecko” w 2005, Grand Prix festiwalu za „Chłopca na rowerze” w 2011 oraz nagrodę za scenariusz do „Milczenia Lorny” w 2008; ponadto, dwukrotnie osoby grające w ich filmach dostawały wyróżnienia aktorskie (Émilie Dequenne … Dowiedz się więcej

Całus z zaświatów – recenzja filmu „Moja babcia jest czarownicą” – Pięć Smaków

„Moja babcia jest czarownicą” jako opowieść o zmarłych i duchach przywołuje mimowolne, acz niekoniecznie słuszne skojarzenia z produkcjami Hayao Miyazakiego, takimi jak „Spirited Away: W krainie bogów” czy „Mój sąsiad Totoro”. Widz poznaje ten wiejski świat pełen przesądów z perspektywy dziecka. Rodzice Dou Dou wyjeżdżają za granicę pracować i malec na czas wakacji zostaje oddany … Dowiedz się więcej

Słodka buzia czy diabeł wcielony – typy filmowych dzieciaków

dziecko

Dzień Dziecka rządzi się swoimi prawami. Pewnie, tak jak my, przeglądacie stare albumy z fotografiami i z politowaniem zerkacie, w jaki dres ubrała Was mama, jak wyglądaliście w tym stroju Pszczółki Mai czy Pirata. Szczerbate, pryszczate i umorusane twarzyczki zupełnie nie przypominają tych, które widujemy każdego ranka w lustrze. Może wracacie też pamięcią do ulubionych … Dowiedz się więcej

Wykorzenieni – recenzja filmu „Nie jestem czarownicą”

Rungano Nyoni, wychowana w Walii Zambijka, w swoim pełnometrażowym debiucie zabiera widza w podróż do Afryki, ukazując jej mniej znane, aczkolwiek niezwykle interesujące oblicze. Czy poza rzadko eksplorowaną tematyką i kuszącym poczuciem obcowania z egzotyczną kinematografią „Nie jestem czarownicą” oferuje coś jeszcze wartego uwagi? Bohaterką filmu jest Shula, sierota oskarżona przez sąsiadów o konszachty z … Dowiedz się więcej

Mamo, Mamo, obejrzyjmy film – Czyli ulubione filmy naszego dzieciństwa, specjalnie na Dzień Dziecka.

Kiedy nasze spojrzenie na kino było na tyle świeże, że żadnego filmu nie traktowaliśmy jak wtórny, czy schematyczny. Kiedy naszym ulubionym ekranem był kineskopowy telewizor z podłączonym magnetowidem, a ulubionym „fotelem” dywan w dużym pokoju, powoli rodziła się nasza fascynacja kinem. U jednych przejawiała się przewijaniem w kółko ulubionej kasety, u innych ciągłym proszeniem rodziców, … Dowiedz się więcej