Na co do kina? #106 Cotygodniowy przegląd premier

Długa była droga filmu „Kobieta idzie na wojnę” do polskich kin. Od momentu canneńskiej premiery przed ponad rokiem, film zdążył stać się islandzkim kandydatem do Oscara, zostać zakupiony przez Jodie Forest w celu zremakowania, odwiedzić kilka festiwali (między innymi Cinergię i Wiosnę Filmów), oraz mieć przełożoną premierę. Ekoteroryzm jest bardzo ciekawym, wiąż niewykorzystanym w pełni tematem dla kina i Kultury. Czy moralnym jest łamać prawo w imię walki o planetę i naszą przyszłość? Jak daleko można się posunąć? Benedikt Erlingsson („O koniach i ludziach”), w głównej roli umieszcza Hallę, dyrygentkę i nauczycielkę muzyki w średnim wieku. Kobieta od wielu lat bezowocnie oczekuje na możliwość adopcji dziecka a w wolnym czasie w kooperacji z pracownikiem ministerstwa dokonuje dywersji, która ma uchronić wyspę przed chińskimi inwestycjami w przemysł ciężki. Kiedy pojawia się możliwa do adoptowania mała Ukrainka, a negocjacje rządów stają na włosku, Halla będzie musiała podjąć ważne decyzje. Zwycięzca zeszłorocznego canneńskiego Tygodnia Krytyki, nagrody LUX Parlamentu Europejskiego i aż 10 nagród Edda przyznawanych przez Islandką Akademię Filmową to bardzo letnie i lekkie kino, które w niezwykle rozrywkowej formie przybliża trudny temat. Trudno nie lubić dobrze napisanych sympatycznych bohaterów, odpowiednio mądrych i zaradnych ale przy tym nie wszechpotężnych. Klasycznie dla islandzkich produkcji wielką ozdobą są cudowne krajobrazy, zwłaszcza, że podczas ucieczek Halli przed siłami porządkowymi możemy odwiedzać naprawdę urocze rejony. Interesującym zabiegiem jest ścieżka dźwiękowa wykonywana niejako na żywo, za pomocą stylowego zespołu, który pojawia się w przypadkowych momentach, interakcje jego z bohaterami to niezwykle zabawny sposób na łamanie czwartej ściany i dodanie całości atmosfery baśniowości. Szkoda, że nie wszystko jest tu tak udane. Przesłanie filmu jest podawane widzom łopatą, a im dalej w las tym bardziej całość staje się wręcz karykaturalna. Finał na zalanej powodzią Ukrainie pełnej kominów fabrycznych jest tu szczytem. „Kobieta idzie na wojne” to kino, które można obejrzeć, ale głównie ze względu na słabość konkurencji, lekkie i dające pretekst do ochłodzenia się na Sali kinowej bez umierania z nudów.