Projekt: Klasyka – rok 1953

Wakacje z Moniką [main]

Początek lat 50. obrodził w kinie światowym rozwojem kilku narodowych kinematografii. Na naszej liście wyraźnie widać przewagę filmów z Francji, Japonii, Stanów Zjednoczonych i Włoch. W 1953 roku w Szwecji możemy mówić też o narodzinach jednego z gigantów, który odciśnie piętno na współczesnych przez kolejne dekady. Zachęcamy do poczytania o najciekawszych dziełach z tego rocznika … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1963

Na końcówkę wakacji przenosimy się do 1963, by z naszym Projektem: Klasyka podsumować najciekawsze tytuły roku. To dosyć wyjątkowa odsłona, bo w TOP 10 nie znalazło się miejsce dla ani jednego obrazu pochodzącego z USA. Niech stanowi to dowód, z jak dobrym czasem dla europejskiego kina mamy do czynienia. Na naszej liście zebraliśmy zarówno arcydzieła … Dowiedz się więcej

La Famiglia – recenzja filmu „Porwany” – Nowe Horyzonty 2023

W swojej długiej karierze Marco Bellocchio wielokrotnie piętnował hipokryzję i nadużycia władzy i religii, nie uciekając również od tematyki mafijnej. Nic więc dziwnego, że postanowił przypomnieć szerszej publiczności sprawę Edgarda Mortary, która wstrząsnęła światem w drugiej połowie XIX wieku i znacząco przyczyniła się do likwidacji Państwa Kościelnego. W 1858 roku, w żydowskiej dzielnicy Bolonii, która … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1973

F jak fałszerstwo

W przerwie między pakowaniem walizek na lipcowe kinofilskie wojaże zabieramy Was w podróż do lat 70. Był to istotny okres m.in. dla kina amerykańskiego, dlatego na liście nie mogło zabraknąć przełomowych obrazów Roberta Altmana, Williama Friedkina, Terrence’a Malicka, a także Orsona Wellesa na wygnaniu. Poza tym nasze zestawienie klasyki obejmuje epilog do francuskiej Nowej Fali, … Dowiedz się więcej

Klasyczna Sala: Bal

BAL

Film Ettore Scoli stanowi zapadającą w pamięć i wyróżniającą się pozycję w dorobku włoskiego twórcy. Łącząc dokonania teatru muzycznego z możliwościami kinowego wehikułu magicznego uruchamianego spustem migawki, w sposób urzekający podejmuje temat europejskiej tożsamości i kolektywnej pamięci. Adaptacja sztuki Jeana-Claude’a Penchenata, który współtworzył scenariusz filmu, a także pojawia się na ekranie, streszcza pół wieku francuskiej … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1983

Końcówkę czerwca umilimy Wam powrotem do roku 1983. W naszym Projekcie: Klasyka przybliżamy filmy takich twórców jak Raúl Ruiz, Francis Ford Coppola, Shôhei Imamura, Chris Marker, Edward Yang, Ettore Scola, Alain Tanner, Víctor Erice, Paul Verhoeven, Gerald Kargl i David Perlov. Dzięki ich wyobraźni wspólnie będziemy wizytować Warszawę, Valparaíso, Dakar, Lizbonę i małe miasteczko w … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 2003

Drugi tegoroczny odcinek Projektu: Klasyka przenosi nas do kinowych przeżyć sprzed dwudziestu laty. Po tragicznych zdarzeniach w Nowym Jorku zmienił się świat, więc musiała też zareagować X Muza. Dla niektórych twórców walka z terroryzmem oraz obwieszczany wszem i wobec upadek cywilizacji zachodniej okazały się asumptem do odpowiedzi na pytania współczesności, jeszcze inni wybierali swoje tematy, … Dowiedz się więcej

Je regrette – recenzja filmu „Disco Boy” – Berlinale 2023

Rzeka w tradycji symbolicznej kojarzona jest m.in. z przemianą i oczyszczeniem. Pozwala zmyć grzechy i rozpocząć nowe życie. Debiutujący w pełnym metrażu Giacomo Abbruzzese w swoim konkursowym Disco Boyu przestrzega jednak – żadna przemiana jednostki nie zmieni świata wokoło niej, a z pułapki inherentnie złej późnokapitalistycznej, neokolonialnej niesprawiedliwości nie ma ucieczki. Włoch, podobnie jak przed … Dowiedz się więcej

Co w duszy gra – recenzja filmu „Bezmiar” – Wenecja 2022

L'immensità / Bezmiar

Nikt inny nie zna cię lepiej niż ty sam… no, chyba, że twoje dziecko – wydaje się tłumaczyć widzom Emanuele Crialese, który w L’imensicie skupia się na matczynej miłości i dziecięcej ucieczce w świat wyobraźni. Tytuł filmu brzmi w tłumaczeniu „ogrom” – i to właśnie o bezkresie kochania i samotności jest najnowszy obraz Włocha. Podobnie … Dowiedz się więcej

Przez żołądek do serca – recenzja filmu „Do ostatniej kości” – Wenecja 2022

Do ostatniej kości

Luca Guadagnino podobnie jak w Tamtych dniach, tamtych nocach czule prawi o zakazanym uczuciu i próbie odkrycia własnego ja. Tym razem serwuje nam jednak love story dla dorosłych. Miłość ma tu smak surowego mięsa oraz słonych łez samotności i społecznego wykluczenia, obrzydzenie miesza się z żądzą krwi i namiętności, a kontakt cielesny nabiera rangi rytuału. … Dowiedz się więcej

Bracia Dardenne, Denis, Martone – Cannes

Nostalgia

Druga część relacji Macieja Hanusa z festiwalu w Cannes, w której dowiecie się co myśli o nowych filmach Claire Denis (Stars at Noon), braci Dardenne (Tori i Lokita) i Mario Martone (Nostalgia). Pierwszy nadal czeka na dystrybutora, a dwa kolejne wprowadzi na polskie ekrany Gutek Film. TORI I LOKITA reż. Luc Dardenne, Jean-Pierre Dardenne Bracia … Dowiedz się więcej

Oscary Międzynarodowe – omówienie listy skróconej

Jak co roku jedną z bardziej ekscytujących nas kategorii w oscarowym wyścigu jest ta poświęcona filmom międzynarodowym. Podczas trwającego sezonu, który zwieńczy rozgrywająca się 27 marca gala, na starcie stanęło 93. reprezentantów krajów z całego świata, w tym jeden debiutant – Somalia. Jak przyjęło się w ostatnich latach, Akademia przygotowała listę skróconą 15 kandydatów, spośród … Dowiedz się więcej

Prywatna mitologia – recenzja filmu „The Hand of God”

To była ręka Boga

Odbierając przed siedmiu laty Oscara za Wielkie piękno, Paolo Sorrentino dziękował swoim inspiracjom, wśród których – obok Federica Felliniego i Martina Scorsese – wymienił Diego Armando Maradonę. Znaczenie tego legendarnego argentyńskiego piłkarza dla Neapolitańczyka to jeden z wątków jego najnowszego, autobiograficznego filmu – The Hand of God. Główny bohater, Fabietto (Filippo Scotti, wyróżniony w Wenecji … Dowiedz się więcej

Nawet wielcy upadają – recenzja produktu „Trzy piętra” – Cannes 2021

Trzy piętra

Bywają reżyserzy bardzo przywiązani do danej klasy społecznej. Bracia Dardenne, czy Ken Loach zawsze tworzą opowieści o klasie robotniczej, a Woody Allen o wielkomiejskich intelektualistach. Nanniego Morettiego interesują ludzie tacy jak on – wyższa klasa średnia, intelektualne i biurokratyczne elity. Ile można jednak opowiadać o tym samym bez zmęczenia widza? Równo dwie dekady po Złotej … Dowiedz się więcej

Netflix po włosku – klasyka włoskiego kina

Kinomani siedzą w domu, zaś wciąż najpopularniejszy serwis streamingowy proponuje nam filmy klasyczne. Nie jest to nowość – na platformie pojawiały się już wielkie i popularne tytuły światowej kinematografii. Jeszcze niedawno mogliśmy tam oglądać dzieła Stanleya Kubricka, a wcześniej mało znane filmy pionierów kina afroamerykańskiego. Również przy okazji premier swoich produkcji oryginalnych Netflix niejako w … Dowiedz się więcej

Udręka bez ekstazy – recenzja filmu „Grzech” – Sputnik nad Polską

Najnowszy film Andrieja Konczałowskiego „Drodzy towarzysze!” święci tryumfy na światowych festiwalach i wśród publiczności, podczas gdy jego poprzednia fabuła „Grzech” pozostała niemal zupełnie niezauważona. Rzeczywiście nie jest to produkcja spełniona, jednak na pewno warta uwagi, a dzięki festiwalowi „Sputnik nad Polską” mamy wreszcie okazję ją obejrzeć. Grzech jest koprodukcją rosyjsko-włoską, nakręconą z dużym rozmachem, z … Dowiedz się więcej

Pozycja dziecka – recenzja filmu „Fortuna – dziewczynka wśród olbrzymów” – Tallinn Black Nights

Jest wiele sposobów na opowiadanie o otaczającym nas źle, o tabloidowych krwawych wydarzeniach. Można to robić publicystycznie i z otwartą przyłbicą wprost pokazując wszystkie wydarzenia widzowi, jak chociażby „Lincz”, „Amok”, czy udany „Pokój”. Można też do sprawy podejść bardziej artystycznie, by widz musiał wysilić mózg w interpretacjach, tę drogę wybiera w swoim debiucie Włoch Nicolangelo … Dowiedz się więcej

Milczenie Leny – recenzja filmu „Sole” – Tofifest

Dostrzeżona w zeszłym roku w weneckim konkursie Horyzonty (nagrody Lanterna Magica i Włoskiej Federacji Klubów Filmowych), świetnie rokująca w konkursie głównym trwającego właśnie Tofifest Film Festival, w końcu nominowana także do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii odkrycie roku – Sole wyrasta na czarnego konia kina niezależnego w tym wyjątkowo chaotycznym i nietypowym sezonie festiwalowym. Włosko-polska … Dowiedz się więcej

Un siciliano vero – recenzja filmu „Zdrajca”

zdrajca

Mafia to jeden z tych tematów, które kino szczególnie sobie upodobało. Historia filmu gangsterskiego sięga lat 30. (za jego pierwszego przedstawiciela uznaje się Małego Cezara Mervyna LeRoya z 1931 roku), a w kolejnych dekadach gatunek nie tracił na popularności, przechodząc ciągłą ewolucję. Do jego najbardziej uznanych i wciąż bardzo rozpoznawalnych realizacji należą takie klasyki jak … Dowiedz się więcej

Happiness – recenzja filmu „Złe baśnie” – Wiosna Filmów 2020

Złe baśnie Favolacce

Jedną z największych niespodzianek festiwalu w Berlinie było nagrodzenie Srebrnym Niedźwiedziem za scenariusz Złych baśni bliżej nieznanych braci Damiano i Fabio D’Innocenzo. Jeśli jednak bliżej przyjrzymy się ich dotychczasowemu dorobkowi, okazuje się, że nie tylko dopieszczali tekst Dogmana Matteo Garrone, ale i ich fabularny debiut La terra dell’abbastanza został ciepło przyjęty na berlińskiej Panoramie w … Dowiedz się więcej

Gomorrina – recenzja filmu „Piranie”

Piranie

Roberto Saviano jest najbardziej znany z opublikowanej w 2006 r. „Gomorry”, za którą neapolitańska mafia wydała na niego wyrok śmierci. Niedługo później Matteo Garrone zaadaptował książkę na film pod tym samym tytułem (ze scenariuszem współtworzonym przez samego pisarza), a później trafiła ona nawet na małe ekrany w formie serialu telewizyjnego. Włoch, pozostający pod stałą ochroną … Dowiedz się więcej

Włoski magiczny sen – recenzja filmu „Szczęśliwy Lazzaro”

“Szczęśliwy Lazarro” oszałamia wielowymiarowością. Współczesne kino przyzwyczaiło nas do nadmiernej interpretacji filmu, zamknęło się na magię, stało się surowe, hiperrealistyczne. Przypomnieć się może historia abstrakcjonisty ekspresjonistycznego Marka Rothko, który zgodził się przyjąć zamówienie od właścicieli Seagram Building. Artysta wychowany w biednej rodzinie nie przejmował się pieniędzmi, wpojono mu zupełnie inne wartości. Zaoferowano aż dwa i … Dowiedz się więcej

Katecheza na wesoło – recenzja filmu „Nadmiar łaski”

Nadmiar łaski

Polscy dystrybutorzy lubią kino włoskie, a ono często odwdzięcza się im dobrymi, jak na relatywnie niskie koszty zakupu, wynikami frekwencyjnymi. Na podobną transakcję wiązaną prawdopodobnie liczono, ściągając do nas “Nadmiar łaski”, włoską komedię uhonorowaną podczas festiwalu w Cannes nagrodą “Europa Cinemas Label”, wręczaną przez Jury złożone z przedstawicieli kin studyjnych. Główną bohaterką filmu jest, grana … Dowiedz się więcej

Zawód: komornik – recenzja filmu „I odpuść nam nasze długi” – WFF

I odpuść nam nasze długi

Wielu reżyserów na pewnym etapie swojej kariery zdecydowało się na działalność producencką. Przypadki Quentina Tarantino czy Zacka Snydera pokazują, że często efektem takiej współpracy są filmy, nad którymi unosi się duch znanego twórcy, ale wykonanie znacząco odbiega od dzieł patrona. Nie inaczej jest z „I odpuść nam nasze długi” będącym producenckim debiutem Paolo Genovese. „I … Dowiedz się więcej

50 twarzy zbrodni – recenzja filmu „Neapol spowity tajemnicą”

Od czasu zaskakującego sukcesu “Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” kino włoskie znów zrobiło się nad Wisłą modne. Największą zaletą tego faktu jest to, że dystrybutorzy coraz śmielej sięgają po produkcje z Półwyspu Apenińskiego, niestety ilość i jakość nie zawsze idą w parze, czego kolejnym, po nieudanym “The Place”, dowodem jest “Neapol spowity tajemnicą”. Główną … Dowiedz się więcej

Na co do kina #60: Cotygodniowy przegląd premier

Nieposłuszne

Środek wakacji, upał leje się z nieba, wszyscy ledwie dychamy. Najlepsza rada: ukryć się w klimatyzowanej sali kinowej. Może zbliżających się premier nie można nazwać obezwładniającymi, jednak zarówno kolejna odsłona serialu Marvela jak i nowy film Sebastiána Lelio z elektryzującym duetem Weisz – McAdams zapowiadają się zachęcająco. PREMIERA TYGODNIA: Nieposłuszne WYBIERAMY SIĘ: Ant-Man i Osa, … Dowiedz się więcej

Inspektor Stucky na tropie: Sezon 4, odcinek 21. – recenzja filmu „Ostatnie prosecco hrabiego Ancillotto”

Ludzie od zarania dziejów uwielbiają kryminalne historie. Dreszczyk emocji związany z ujawnianiem grzeszków i sekretów społeczeństwa, poczucie zagrożenia, logiczne łamigłówki. Sposobów na opowiadanie o detektywach i policjantach jest bez liku. Także w kinie i telewizji wykształciły się różne drogi adaptowania tej, często pogardzanej, literatury. Od skrupulatnie budujących psychologię postaci seriali aktorskich, po te dużo popularniejsze … Dowiedz się więcej

Na co do kina #56: Cotygodniowy przegląd premier

Pierwszy lipcowy tydzień istnieje w naszej świadomości tylko dlatego, że rozpoczyna się od zazdrosnych spojrzeń ku wybrzeżu, gdzie szczęśliwcy opalają buzie przy dźwiękach pieśni Nicka Cave’a, Depeche Mode czy Gorillaz. Jednak i dla kinomana przyjdzie szczęśliwa chwila od znoju, już 10 lipca Roman Gutek i jego ferajna ogłoszą program Nowych Horyzontów! Póki co zamiast Open’era … Dowiedz się więcej

Anioł i złoczyńca – recenzja filmu „Dogman” – Cannes 2018

Jak mówią sami Włosi, największą tragedią ich współczesnego kina jest zanik gatunkowości. Ojczyzna Lucio Fulciego, Dario Argento, kraj w którym powstawały westerny bijące na głowę te amerykańskie, teraz prawie całkowicie odszedł od swoich korzeni. Nadzieją na pewną zmianę trendów może być Matteo Garrone, co pokazuje już po raz kolejny, tym razem w wyświetlanym w Cannes … Dowiedz się więcej

W wieku 88 lat zmarł wybitny włoski reżyser Vittorio Taviani

Vittorio Taviani

W wieku 88 lat zmarł wybitny włoski reżyser Vittorio Taviani. Wraz z bratem Paolo od lat 60. ubiegłego stulecia stanowili nierozłączny tandem twórczy. Na początku swojej drogi zajmowali się dziennikarstwem i znajdowali się pod silnym wpływem marksizmu. Do kina zachęcił ich najważniejszy scenarzysta włoskiego neorealizmu Cesare Zavattini, który napisał z nimi ich pierwszy krótkometrażowy film. … Dowiedz się więcej

Miejsca, których nie ma na mapach – recenzja filmu „The Place”

The Place

Kameralna włoska komedia „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”, ku zdziwieniu wszystkich, była rok temu w Polsce fenomenem niemalże na skalę słynnych francuskich „Nietykalnych”. Nic więc dziwnego, że kolejny film Paolo Genovese – „The Place” również ukazał się na ekranach naszych kin. Pytanie tylko, czy taki sukces może przytrafić się po raz drugi. Paolo Genovese … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #28

Gwiezdne wojny: Ostatni Jedi

Chyba już wszyscy zdążyliśmy się przyzwyczaić do faktu, że każdy nowy film sygnowany znakiem Star Wars spycha konkurencję na margines. Nie ma się z resztą czemu dziwić, to przecież seria, którą każdy z nas kochał jako dziecko. Warto też zauważyć, że po raz pierwszy od czasu przejęcia sagi przez Disneya, inne warte uwagi filmy debiutują … Dowiedz się więcej

W życia wędrówce, na połowie czasu – recenzja filmu „Słodkich snów”

Goszczące obecnie w kinach „Słodkich snów” daje asumpt do zapoznania się z twórczością weterana włoskiej kinematografii. Marco Bellocchio adaptuje tym razem książkę Massimo Gramelliniego. Reżyser snuje dwie przeplatające się opowieści, dziecinne traumy rezonują bowiem w dorosłym życiu głównego bohatera. Widz razem z nim musi ułożyć puzzle rozrzucone w przeszłości i teraźniejszości. Marco Bellocchio zaczynał karierę … Dowiedz się więcej