Wiarygodne, acz fałszywe – recenzja filmu „Drugi akt” – Cannes 2024

Quentin Dupieux nie zwalnia tempa i kontynuuje swoją podróż przez fałsze i szarady inherentnie powiązane ze sztuką. Jeszcze w 2022 roku oświadczał, że wydarzenia są „Niewiarygodne, ale prawdziwe” – czym jednak jest prawda? W Yannicku z ciepłem i transcendencją portretował eskapizm, w Daaaaaaali! zaś na pierwszy plan wysuwała się autokreacja artysty, tak potężna, że zakrzywiająca … Dowiedz się więcej

Noc nad Rodanem – recenzja filmu „Wielki wóz” – Berlinale 2023

Krytykowany w ostatnich latach za nieudolne wystawianie młodzieżowych romansów, które miały trącić myszką w obiektywie sędziwego już twórcy, Philippe Garrel z pewną dozą autorefleksyjnej ironii wziął na tapet podobny motyw – rozpad ojcowskiej wizji sztuki, jej zmartwychwstanie i pożegnanie na ołtarzu rodzinnego sanktuarium. Opowiadając historię familijnego teatru kukiełek, udowadnia, że nadal jest w stanie tchnąć … Dowiedz się więcej

Revelateur – recenzja filmu „Coma” – Berlinale 2022

coma

Ojcostwo czołowego intelektualisty współczesnego francuskiego kina Bertranda Bonello znacząco odbiło się na jego karierze. Jako rodzic skierował swoją uwagę ku problemom młodzieży, co przyniosło mu dwa prawdopodobnie najbardziej spełnione projekty – Nocturamę i Zombie Child. W konkursie Encounters tegorocznego Berlinale Bonello idzie dalej w swojej przemianie twórczej i odrzuca tradycyjną fabularność, zmierzając w stronę wideoeseju. … Dowiedz się więcej

Wokulski kocha Izabelę – recenzja filmu „Historia mojej żony” – Cannes 2021

Historia mojej żony

Chociaż Ildikó Enyedi Złotą Kamerę w Cannes zdobyła w 1989 roku, to nigdy nie należała do najbardziej płodnych twórców. Przez 32 lata od swojego debiutu zrealizowała tylko sześć filmów pełnometrażowych, w tym dwa w XXI wieku. Jednym z nich jest Historia mojej żony, jej anglojęzyczny debiut. To adaptacja najbardziej znanej powieści jednego z najważniejszych węgierskich … Dowiedz się więcej

Algierczyk – recenzja filmu „DNA”

DNA

Gdy trwają kolejne canneńskie emocje związane z premierami filmów utytułowanych i cenionych twórców a także tych mniej znanych ale równie zdolnych, do naszych kin trafiają tytuły z zeszłorocznej selekcji festiwalu. Wśród nich DNA Maïwenn, aktorki, scenarzystki i reżyserki, którą pamiętać możemy z epizodycznych ról w filmach Luca Bessona, ale przede wszystkim jako twórczynię nagrodzonych w … Dowiedz się więcej

Matnia – recenzja filmu „Oficer i szpieg”

Oficer i szpieg

Sprawa Dreyfusa – pod taką nazwą przeszedł do historii polityczny skandal, który rozpalił Francję na przełomie XIX i XX wieku. Historia Alfreda Dreyfusa, francuskiego oficera pochodzenia żydowskiego, który na podstawie spreparowanych dowodów został oskarżony o szpiegostwo na rzecz Niemiec, miała daleko idące konsekwencje w społeczeństwie francuskim i jeszcze długo odbijała się czkawką – nie tylko … Dowiedz się więcej

Krótki format #2 – „Ja, Godard”

Ja Godard

  „Ja, Godard”, reż. Michel Hazanavicius Ocena: 3,5/5 Z filmu „Ja, Godard” jasno wynika, że jeden z protoplastów Nowej Fali jest wiecznie żywy. Francuski rewolucjonista, prowadzący filmową taśmą lud na barykady, wciąż wprowadza kolejne pokolenia w świat oparty na ciągłym zaprzeczaniu, notorycznym wyszydzaniu, wiecznym poszukiwaniu. Hazanavicius oddaje zatem hołd zasłużonemu twórcy, jednocześnie nie klękając czołobitnie … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #35

Niemiłość

Pszczółka Maja bzyczy nam do ucha, że już za tydzień igrzyska w Pjongczang, ale my nie zamierzamy siedzieć bezczynnie w domu. W pierwszy weekend lutego spotkają się przecież w kinach dwa potężne orkany. Jeden przyciągnie przed ekrany widzów aktywizujących się tylko na sezon oscarowy. Do wyboru będzie faworyt walki o złote ludki, mocny kandydat z … Dowiedz się więcej