Dziedzictwo ciszy – recenzja filmu „Mów do mnie”

„Bez wspomnień czasem łatwiej żyć / nie wraca nic” śpiewały Czerwone Gitary w swoim przeboju „Kwiaty we włosach” i chociaż debiutujące w pełnym metrażu australijskie rodzeństwo youtuberów Danny i Michael Philippou raczej nie zna tego szlagiera, to właśnie linijki z tego bigbitowego przeboju roku 1968 idealnie podsumowują ich Mów do mnie – horrorowy przebój roku … Dowiedz się więcej

Love Island – recenzja filmu „How to Have Sex” – Cannes 2023

Tegorocznym zwycięzcą sekcji Un Certain Regard podczas festiwalu w Cannes okazał się How to Have Sex debiutującej w pełnym metrażu Molly Manning Walker. Gdyby tytuł traktować dosłownie można by oczekiwać filmu edukacyjnego z dydaktycznym przedstawieniem relacji seksualnych. Brytyjka wybiera inną drogę, zamiast moralizatorskiego przesłania otrzymujemy świat przypominający sceny z reality show typu Love Island czy … Dowiedz się więcej

Hawke i Delpy są dużo bardziej cyniczni ode mnie. Wywiad z Kim Krizan

Już w piątek 31 marca w ramach warszawskiej Script Fiesty odbędzie się masterclass z Kim Krizan, współscenarzystką filmów Richarda Linklatera Przed wschodem słońca i Przed zachodem słońca. Z tej okazji, dzięki uprzejmości organizatorów wydarzenia, nasz redaktor Marcin Prymas miał okazję porozmawiać z gościnią o jej wizji kina, powodach zerwania współpracy z Linklaterem oraz planach na … Dowiedz się więcej

Hell’s Kitchen – recenzja filmu „Punkt wrzenia”

Punkt wrzenia, drugi film fabularny Philipa Barantiniego, będący rozwinięciem jego krótkiego metrażu z 2019 roku pod tym samym tytułem, jest jednym z najbardziej intrygujących i wielopłaszczyznowych obrazów ubiegłego roku. Jedenaście nominacji do Nagród Niezależnego Kina Brytyjskiego, z których cztery zmieniły się w statuetki (zdjęcia, aktorka drugoplanowa, obsada, dźwięk) oraz cztery nominacje od Brytyjskiej Akademii Sztuk … Dowiedz się więcej

Make life easier – recenzja filmu „C’mon C’mon”

C'mon C'mon

W świecie, w którym twórcy dążą do coraz to nowych środków narracyjnych i formalnych, nierzadko na siłę udziwnionych, ogromnym powiewem świeżości jest opowieść stawiająca na prostotę. I tak oto Mike Mills, znany przede wszystkim z Debiutantów oraz Kobiet i XX wieku, wraca z tytułem nie bez powodu podbijającym serca widzów na całym świecie. Spora liczba … Dowiedz się więcej

Musimy porozmawiać – recenzja filmu „Odkupienie”

Kiedy słyszymy od kogoś słowa będące tytułem tej recenzji, możemy się spodziewać, że nie będzie to błaha rozmowa, a jest niemal pewne, że nie usłyszymy niczego przyjemnego. Debiut reżyserski mało rozpoznawalnego amerykańskiego aktora Frana Kranza („Dom w głębi lasu”) jest niemal w całości zapisem takiej właśnie konwersacji między dwoma małżeństwami. Zanim jednak obie pary pojawią … Dowiedz się więcej

Test lustra – recenzja filmu „Pozerka” – AFF

Pozerka

Film Pozerka wyświetlana w ramach tegorocznego AFF ukazuje młodą kobietę Lennon, która marzy skrycie o karierze piosenkarki. Brzmi jak wstęp do sztampowego remake’u Narodzin gwiazdy. Twórcy jednak idą w inną stronę – kreślą bezpardonowy portret środowiska muzycznego, w którym znajdzie się miejsce zarówno dla cwanych naśladowców i artystów natchnionych. Ideą, która przyświecała duetowi reżyserskiemu Noah … Dowiedz się więcej

Sundance 2021 – na co warto zwrócić uwagę?

We wtorek ogłoszono program festiwalu Sundance, który odbędzie się w formie online między 28 stycznia a 3 lutego 2021 roku. Część filmów będzie objęta geoblokadą, część dostępna dlacałego świata, szczegółów jednak wciąż nie znamy. Na co warto czekać? W tekście omówimy najciekawsze tytuły ze wszystkich sekcji. Prime Time, reż. Jakub Piątek Polskich widzów na pewno … Dowiedz się więcej

Piekło to Inni – recenzja filmu „Moje serce bije tylko, gdy mu każesz” – Splat!FilmFest

Jonathan Cuartas w Moje serce bije tylko, gdy mu każesz snuje nieśpieszną i niepokojącą historię o ludziach z marginesu społecznego, zmagających się z samotnością. Reżyser w swoim pełnometrażowym debiucie analizuje problem wolności ludzkiej, jednocześnie pytając czy są jakiekolwiek okoliczności, podczas których można decydować o cudzym życiu. Elementy horroru są tutaj tylko punktem wyjścia do licznych … Dowiedz się więcej

Pozycja dziecka – recenzja filmu „Fortuna – dziewczynka wśród olbrzymów” – Tallinn Black Nights

Jest wiele sposobów na opowiadanie o otaczającym nas źle, o tabloidowych krwawych wydarzeniach. Można to robić publicystycznie i z otwartą przyłbicą wprost pokazując wszystkie wydarzenia widzowi, jak chociażby „Lincz”, „Amok”, czy udany „Pokój”. Można też do sprawy podejść bardziej artystycznie, by widz musiał wysilić mózg w interpretacjach, tę drogę wybiera w swoim debiucie Włoch Nicolangelo … Dowiedz się więcej

Mam 20 lat – recenzja filmu „Shiva Baby” – NH/AFF

Masz dwadzieścia parę lat, studia niby się zbliżają do końca, ale wciąż jakoś papierku w ręku brak. Tak zresztą jak jakiejkolwiek pracy, w końcu chcesz uniknąć losu korposzczura. Każde spotkanie rodzinne to stres pytań, o życie prywatne, zawodowe plany, postępy na uczelni, porównań ze święcącą sukcesy równolatką. Gdy jednak na takiej imprezie pojawia się nie … Dowiedz się więcej

Dzieci Neo – recenzja filmu „Bestio, bestio” – NH/AFF

Internet, jego wszechwładza, jego skłonność do zamykania nas w bańkach informacyjnych i agora jaką daje wszelkim ekstremistom nie tylko przeraża nas, ale także aktywnie szkodzi pozwalając się rozwinąć środowiskom takim jak Q-Anon czy Konfederacja. Niebezpieczeństwo połączenia wrażliwego umysłu z siecią mogliśmy zobaczyć niedawno w „Sali Samobójców. Hejterze” Jana Komasy, a teraz w „Bestio, bestio,” pokazywanym … Dowiedz się więcej

Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o seksie, ale baliście się zapytać – recenzja filmu „Mia pragnie zemsty” – WFF

Mia pragnie zemsty

Mumblecore to typowo amerykański podgatunek kina niezależnego, który wyrósł na łonie festiwalu SXSW. Twórcy tacy jak bracia Duplass, Andrew Bujalski, czy Alexandre Lehmann, korzystając ze wzorców europejskiego arthouse’u, na czele z duńską Dogmą ’95 stworzyli w tamtejszym kinie niezależnym wyjątkowy rodzaj improwizowanej obyczajówki. Następnie ten nurt zaczął powoli przeciekać do Europy, a jednym z jego … Dowiedz się więcej

Był sobie chłopiec – recenzja filmu „Serce z kamienia”

Serce z Kamienia

Islandia stanowi dla mnie prawdziwy fenomen. Państwo, które swoją populacją nie przekracza liczby mieszkańców Lublina, a jednak regularnie potrafi zachwycać cały świat. Jej reprezentacja piłkarska potrafiła wyeliminować anglików z mistrzostw starego kontynentu, a ich kinematografia to ostatnio pasmo sukcesów. W ostatnich latach Polacy pokochali „Barany”, „Fusiego” czy „Wróble”, a teraz do naszych kin trafia „Serce … Dowiedz się więcej