WFF - Pełna Sala

Western feministyczny – recenzja filmu „Legenda Molly Johnson” – WFF

17 października 202117 października 2021 przez Marcin Grudziąż

Podczas tegorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego, słusznie kojarzącego się z zapraszaniem twórców z całego świata, w konkursie głównym rywalizuje raptem jeden film anglojęzyczny. Nie jest to bynajmniej produkcja hollywoodzka, a australijski western Legenda Molly Johnson stanowiący odważną próbę zmierzenia się z gatunkiem, którego śmierć wieszczona jest w XXI wieku nad wyraz często i równie często obalana … Czytaj dalejWestern feministyczny – recenzja filmu „Legenda Molly Johnson” – WFF

Na szkle malowane – recenzja filmu „Przeprawa” – WFF

16 października 202116 października 2021 przez Maciej Kowalczyk

W Konkursie Wolny Duch na Warszawskim Festiwalu Filmowym znalazła się niezwykła francuska animacja malowana na szkle pt. Przeprawa. Film opowiada o rodzeństwie, które ucieka przed wojną ze swojej wioski, by szukać bezpieczeństwa w Europie Zachodniej. Wcześniej był pokazywany na festiwalach w Annecy, Antalyi, San Sebastián, Hajfie, Lipsku czy San Sebastián. Przeprawa to pierwsza pełnometrażowa animacja … Czytaj dalejNa szkle malowane – recenzja filmu „Przeprawa” – WFF

Okno na zachód – recenzja filmu „Brigitte Bardot cudowna” – WFF

14 października 202114 października 2021 przez Maciej Kowalczyk

Mający premierę podczas Warszawskiego Festiwalu Filmowego najnowszy projekt Lecha Majewskiego, oparty na jego własnej powieści Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot cudownej, jawi się jako najbardziej przystępne dzieło w późnej twórczości polskiego filmowca. Z książki o silnie autobiograficznej wymowie artysta wydobywa do scenariusza Brigitte Bardot cudownej przede wszystkim refleksję na temat młodości upływającej w mrokach PRL-u … Czytaj dalejOkno na zachód – recenzja filmu „Brigitte Bardot cudowna” – WFF

Wszystko płynie w ziemi obiecanej – recenzja „Kapitan Wołkonogow uciekł” – WFF

13 października 202113 października 2021 przez Tomasz Poborca

Rosyjski duet reżyserski, Natasza Mierkułowa i Aleksiej Czupow, po raz kolejny zasiadł do partii filmowych szachów, gdzie stawką w grze jest przechytrzenie Kostuchy – zupełnie jak w Człowieku, który wszystkich zaskoczył. W poprzednim dziele ratunkiem od śmiertelnej choroby miała być seksualna transformacja, niechybnie prowadząca do śmierci społecznej pośród syberyjskiej małomiasteczkowości. Kapitan Wołkonogow uciekł to z … Czytaj dalejWszystko płynie w ziemi obiecanej – recenzja „Kapitan Wołkonogow uciekł” – WFF

36. Warszawski Festiwal Filmowy – redakcyjny top 10

26 października 202022 października 2020 przez Redakcja

Mimo niezwykle trudnego pandemicznego czasu dla nas wszystkich, który dotknął także kina udało się, niemal rzutem na taśmę, przeprowadzić 36. edycję Warszawskiego Festiwalu Filmowego w formie tradycyjnej. Z zachowaniem dystansu i w maseczkach, ale z nie mniejszym niż zwykle apetytem na kino, uczęszczaliśmy do Kinoteki i Multikina Złote Tarasy na festiwalowe seanse. Teraz mamy dla … Czytaj dalej36. Warszawski Festiwal Filmowy – redakcyjny top 10

Widok z okna na pierwszym piętrze – recenzja filmu „Drodzy Towarzysze!” – WFF

20 grudnia 202021 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Filmem zakończenia Warszawskiego Festiwalu Filmowego wybrano najnowsze dzieło Andrieja Konczałowskiego, Drodzy Towarzysze!. Wcześniej produkcja startowała w konkursie głównym w Wenecji i otrzymała tam Nagrodę Specjalną Jury. Tym razem rosyjski mistrz opowiada o jednym z tragicznych epizodów z dziejów Związku Radzieckiego, czyli strajku robotników i jego krwawej pacyfikacji w Nowoczerkasku w czerwcu 1962 roku (w tym … Czytaj dalejWidok z okna na pierwszym piętrze – recenzja filmu „Drodzy Towarzysze!” – WFF

Krew na betonie – recenzja filmu „Shorta” – WFF

17 października 202017 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Shorta to debiut pełnometrażowy duetu Anders Ølholm – Frederik Louis Hviid. Film miał premierę już na Międzynarodowym Tygodniu Krytyków podczas festiwalu w Wenecji, a obecnie jest pokazywany w ramach Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Mimo niewielkiego doświadczenia, Duńczykom udało się stworzyć mięsiste kino policyjne. Zapewniając rozrywkę nie umykają przed niewygodnymi tematami trawiącymi współczesną, zachodnią Europę, takich jak … Czytaj dalejKrew na betonie – recenzja filmu „Shorta” – WFF

36. Warszawski Festiwal Filmowy – relacja

21 października 202016 października 2020 przez Redakcja

Zbiór naszych publikacji związanych z 36. Warszawskim Festiwalem Filmowym, odbywającym się w dniach 9-18 października 2020 w warszawskich kinach Kinoteka i Multikino: Złote Tarasy. KONKURS MIĘDZYNARODOWY POKAZY SPECJALNE KONKURS 1-2 ODKRYCIA

Sumy-terminatory – recenzja filmu „Spirala” – WFF

16 października 202016 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Konkurs debiutów i drugich dzieł Warszawskiego Festiwalu Filmowego to szczególnie ryzykowna sekcja. Początkujący twórcy miewają czasem predylekcję do wykładania swoich racji zbyt topornie albo wręcz przeciwnie, szukania eksperymentu lub dociskania pedału gazu i popadania w ekstremę. Innym przypadkiem jest jednak Spirala, debiut Cecílii Felméri. Młoda reżyserka pochodzenia węgierskiego urodzona w Kluż-Napoka w sercu rumuńskiej Transylwanii, … Czytaj dalejSumy-terminatory – recenzja filmu „Spirala” – WFF

Zagraj to jeszcze raz, Allison – recenzja filmu „Czarny niedźwiedź”– WFF

14 października 202014 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Lawrence’a Michaela Levine’a wraz z żoną Sophią Takal zalicza się do czołowych twórców mumblecore’u. Oboje piszą, reżyserują i grają w swoich filmach. Czarny niedźwiedź pokazywany w Sundance i na Warszawskim Festiwalu Filmowym to ich dwunasta współpraca, Levine stanął za kamerą i napisał scenariusz, Takal odpowiadała zaś za produkcję. Twórców interesuje przede wszystkim natura tworzenia historii, … Czytaj dalejZagraj to jeszcze raz, Allison – recenzja filmu „Czarny niedźwiedź”– WFF

Zabawa w chowanego – recenzja filmu „Duże chłopaki nie płaczą” – WFF

14 października 202013 października 2020 przez Marcin Grudziąż

Paul Connoly bez cienia przesady przeszedł w dzieciństwie przez piekło. Był jednym z wychowanków domu dziecka im. św.. Leonarda w Hornchurch, gdzie opiekunowie prześladowali wychowanków psychicznie i fizycznie, włącznie z wykorzystywaniem ich seksualnie. Sprawa ta była swego czasu bardzo głośna na Wyspach Brytyjskich, a autobiograficzna powieść Paula opisująca doświadczenia z jego młodości stała się bestsellerem. … Czytaj dalejZabawa w chowanego – recenzja filmu „Duże chłopaki nie płaczą” – WFF

Miałem sen – recenzja filmu „Człowiek z zajęczymi uszami” – WFF

12 października 202012 października 2020 przez Marcin Prymas

Kino nie zawsze musi nas otwierać na nowe doznania, rozszerzać nasze poznanie, uświadamiać nas o nieuświadomionym. Często po prostu wystarczy, kiedy dobrze składa znane klocki. Na przykład opowiadając o pisarzu w średnim wieku, który nie do końca sobie radzi w grę zwaną życiem, ma rodzinę, która go nienawidzi, młodszą kochankę, chorego psychicznie przyjaciela i kryzys … Czytaj dalejMiałem sen – recenzja filmu „Człowiek z zajęczymi uszami” – WFF

Życie wśród dzikich – recenzja filmu „Shirley” – WFF

12 października 202012 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Nawet jeśli nazwisko Shirley Jackson nic Wam nie mówi i nie czytaliście żadnego z jej ponad dwustu dzieł grozy to pewnie o uszy obił Wam się netflixowy serial Nawiedzony dom na wzgórzu, który powstał na motywach książki Amerykanki. Wcześniej zresztą powieść adoptowali już Robert Wise (1963) i Jan De Bont (1999). Za sprawą pokazywanej w … Czytaj dalejŻycie wśród dzikich – recenzja filmu „Shirley” – WFF

Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o seksie, ale baliście się zapytać – recenzja filmu „Mia pragnie zemsty” – WFF

11 października 202011 października 2020 przez Marcin Prymas

Mumblecore to typowo amerykański podgatunek kina niezależnego, który wyrósł na łonie festiwalu SXSW. Twórcy tacy jak bracia Duplass, Andrew Bujalski, czy Alexandre Lehmann, korzystając ze wzorców europejskiego arthouse’u, na czele z duńską Dogmą ’95 stworzyli w tamtejszym kinie niezależnym wyjątkowy rodzaj improwizowanej obyczajówki. Następnie ten nurt zaczął powoli przeciekać do Europy, a jednym z jego … Czytaj dalejWszystko, co chcielibyście wiedzieć o seksie, ale baliście się zapytać – recenzja filmu „Mia pragnie zemsty” – WFF

Płytki grób – recenzja filmu „Post Mortem” – WFF

11 października 202010 października 2020 przez Maciej Kowalczyk

Péter Bergendy jest dyplomowanym psychologiem, a pracę magisterską pisał na temat oddziaływania horroru na widzów. Nie dziwota, że w końcu zabrał się za ten gatunek, używając w praktyce zdobytą wiedzę teoretyczną. W kinie zaczynał od komedii romantycznej (Stop Mom Teresa!), ale największe sukcesy zawdzięcza osadzonym w latach 50. ubiegłego stulecia kryminałom (Egzamin i telewizyjny Sejf). … Czytaj dalejPłytki grób – recenzja filmu „Post Mortem” – WFF

Jestem Kazik, co po ulicach łazi – recenzja filmu „Kult. Film”

22 listopada 201922 listopada 2019 przez Marcin Grudziąż

Filmy dokumentalne o zespołach muzycznych czy wokalistach powstają bardzo często: co roku na ekrany polskich kin kilka tego typu propozycja, a internetowe streamingi dorzucają dziesiątki kolejnych. Pretekstem do stworzenia takiego dzieła zazwyczaj są śmierć artysty lub przejście na zasłużoną emeryturę. Inaczej jest jednak w przypadku zespołu Kult, który nie ma zamiaru schodzić ze sceny, a … Czytaj dalejJestem Kazik, co po ulicach łazi – recenzja filmu „Kult. Film”

35. Warszawski Festiwal Filmowy – redakcyjny top 10

21 października 20207 listopada 2019 przez Redakcja

Po wielu dyskusjach udało na m się w końcu wyłonić najlepsze filmy minionego Warszawskiego Festiwalu 35. edycja obfitowała w wiele niespodzianek, a ostateczny kształt tego zestawienia zaskoczył nas samych Na te tytuły warto polować, czy to na innych festiwalach, VOD, czy też kinowej dystrybucji. Oto top 10 tegorocznego WFF według redakcji Pełnej Sali. PEŁNA RELACJA … Czytaj dalej35. Warszawski Festiwal Filmowy – redakcyjny top 10

Przetrwać to zbrodnia w afekcie – recenzja filmu „Malowany ptak” – WFF

17 grudnia 201925 października 2019 przez Marcin Grudziąż

Stefan Laudyn, dyrektor Warszawskiego Festiwalu Filmowego, zapowiadając pokaz “Malowanego Ptaka” określił go najważniejszym tegorocznym filmem w Europie Środkowo-Wschodniej. I chociaż taką, nie odnoszącą się do jakości dzieła, zapowiedź można uznać za zachowawczy wybieg, to nie sposób odmówić jej trafności. Mamy wszak do czynienia z pierwszą ekranizacją kultowej już powieści, która mimo upływu ponad pół wieku … Czytaj dalejPrzetrwać to zbrodnia w afekcie – recenzja filmu „Malowany ptak” – WFF

35. Warszawski Festiwal Filmowy – omówienie programu [PODCAST]

10 października 201910 października 2019 przez Cinema Post Cast

Już jutro rozpoczyna się 35. edycja Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Jeśli nadal nie wiecie na co się wybrać, z pomocą przychodzi Cinema Post Cast. Opowiadamy co sądzimy o tegorocznym repertuarze oraz spośród bogatego programu wybieramy najciekawiej zapowiadające się dla nas tytuły. Zapraszamy do odsłuchu.

U Pana Szatana za ubojnią – recenzja filmu „Heavy Trip”

14 lutego 201914 lutego 2019 przez Marcin Prymas

Mayfly bardzo się starało, by nikt nie obejrzał najnowszego filmu w ich ofercie. Nam się jednak udało i spieszymy z recenzją „Heavy Trip”- zeszłorocznego zwycięzcy nagrody publiczności Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Czy Finowie śmiejący się z jakże popularnego u nich death metalu rozbawili nas do łez? Obserwując reakcje towarzyszące „Heavy Trip”, trudno nie zauważyć głębokiego podziału … Czytaj dalejU Pana Szatana za ubojnią – recenzja filmu „Heavy Trip”

Życie to nie Ale Kino – recenzja filmu „Serce świata”

25 listopada 201824 listopada 2018 przez Marcin Prymas

„Nic nie jest takie jakim się wydaje, so don’t judge the book by its cover” śpiewała w pierwszym singlu swojego ostatniego albumu Maria Peszek. Hasło to świetnie podsumowuje także świeżego zwycięzcę festiwalu „Sputnik nad Polską” – „Serce świata” w reżyserii Natalii Mieszczaninowej. Naszym bohaterem jest Jegor, dwudziestopięcioletni weterynarz od jakiegoś czasu mieszkający w ośrodku tresury … Czytaj dalejŻycie to nie Ale Kino – recenzja filmu „Serce świata”

„Delegacja” – recenzja zwycięzcy Warszawskiego Festiwalu Filmowego 2018

28 października 201828 października 2018 przez Marcin Prymas

„Delegacja”, reż. Bujar Alimani Ocena: 3/5 Jeśli można powiedzieć, że albańska kinematografia jest z czegoś znana na świecie, to są to polityczne komediodramaty. Kraj o szalonej historii najnowszej, jedyna maoistyczna dyktatura w Europie, państwo miliona bunkrów – nie było możliwości, by żyjąc pod butem Envera Hodży nie bronić się śmiechem przed absurdami rzeczywistości. „Delegacja”, zdobywca … Czytaj dalej„Delegacja” – recenzja zwycięzcy Warszawskiego Festiwalu Filmowego 2018

Gdyby miało nie być jutra – recenzja filmu „Jesteśmy gorączką” – WFF

29 października 201821 października 2018 przez Marcin Grudziąż

Jednym Kolumbia kojarzy się z lasami równikowymi, innym z kawą czy narkotykami, a jeszcze innym ze znakomitą reprezentacją piłkarską, która w tym roku pozbawiła naszych rodaków złudzeń na udany mundial. Ciężko jednak znaleźć kogoś, kto pasjonuje się kolumbijską kinematografią. I nic w tym dziwnego, gdyż branża filmowa w tym kraju nie prezentuje się zbyt dobrze, … Czytaj dalejGdyby miało nie być jutra – recenzja filmu „Jesteśmy gorączką” – WFF

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #39

9 czerwca 20182 marca 2018 przez Redakcja

Pierwszy weekend marca upłynie na odliczaniu do rozdania nagród Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej. Do polskich kin trafiają więc dwa ostatnie filmy liczące się w stawce – “Jestem najlepsza. Ja Tonya” i “Lady Bird”. Oba opowiadane z kobiecej perspektywy, oba fantastycznie zagrane i zrealizowane. Gdy w Dolby Theatre opadnie kurz po walce o … Czytaj dalejNa co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #39

Warszawski Festiwal Filmowy – top 10

7 kwietnia 20212 listopada 2017 przez Redakcja

powrót do strony głównej WFF Z dumą prezentujemy naszą listę 10 najlepszych filmów Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Liczymy po cichu, że choć część pozycji z tego dość eklektycznego zestawu trafi do polskich kin i uraduje szerszą widownię. 10. Znajdźcie tę głupią sukę i wrzućcie ją do rzeki (reż. Ben Brand) Czego spodziewać się po filmie o tak … Czytaj dalejWarszawski Festiwal Filmowy – top 10

Cinema Post Cast #45: 33. Warszawski Festiwal Filmowy – relacja

10 czerwca 201829 października 2017 przez Cinema Post Cast

W dzisiejszym odcinku podsumowujemy 33. Warszawski Festiwal Filmowy. Razem z weteranami tego wydarzenia, Marcinem i Krystianem rozmawiamy o tym, dlaczego warto w nim uczestniczyć. Dzielimy się też wrażeniami z naszych seansów z tegorocznej edycji. Miłego słuchania.

Warszawski Festiwal Filmowy – nasze oczekiwania

7 kwietnia 20219 października 2017 przez Marcin Grudziąż

Wielkimi krokami zbliża się kolejna, 33. edycja Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Od ogłoszenia programu minęło już wystarczająco dużo czasu, by każdy z członków naszej redakcji wyłowił interesujące go perełki, poukrywane w festiwalowych sekcjach. Mamy nadzieję że nasz tekst pomoże wam w układaniu własnych festiwalowych planów, lub chociaż zachęci do tego by wejść na naszą stronę ponownie, … Czytaj dalejWarszawski Festiwal Filmowy – nasze oczekiwania

Był sobie chłopiec – recenzja filmu „Serce z kamienia”

6 kwietnia 202110 czerwca 2017 przez Marcin Grudziąż

Islandia stanowi dla mnie prawdziwy fenomen. Państwo, które swoją populacją nie przekracza liczby mieszkańców Lublina, a jednak regularnie potrafi zachwycać cały świat. Jej reprezentacja piłkarska potrafiła wyeliminować anglików z mistrzostw starego kontynentu, a ich kinematografia to ostatnio pasmo sukcesów. W ostatnich latach Polacy pokochali „Barany”, „Fusiego” czy „Wróble”, a teraz do naszych kin trafia „Serce … Czytaj dalejBył sobie chłopiec – recenzja filmu „Serce z kamienia”

Słodko-gorzka cukinia – recenzja filmu ”Nazywam się Cukinia”

6 kwietnia 20213 czerwca 2017 przez Marcin Grudziąż

Dziecko z patologicznej rodziny przypadkowo zabija swoją matkę alkoholiczkę, kiedy ta pijana próbuje wymierzyć mu karę cielesną. Osierocone trafia do domu dziecka, w którym jest prześladowane przez kolegów i koleżanki. Tak można w skrócie opisać początek najnowszej pogodnej animacji dla dzieci, która już w ten weekend zawita do polskich kin. Claude Barras, autor filmu „Nazywam … Czytaj dalejSłodko-gorzka cukinia – recenzja filmu ”Nazywam się Cukinia”