Cień wielkiej góry – recenzja filmu „Biała odwaga”

Trójkąt miłosny, rodowe dramaty, dylematy ludzi wobec koszmaru wojny i totalitaryzmów, pytania o czynnik konstytuujący istnienie narodu. Biała odwaga – drugi fabularny film Marcina Koszałki obiecuje widzom wiele podejmowanych już niezliczone razy, lecz wciąż pociągających, tematów. Czy ten świetny dokumentalista i operator po sukcesie Czerwonego pająka znów uwiedzie klimatem, a może przygotował tylko wojenne jasełka … Dowiedz się więcej

Osoba i czyn – recenzja filmu „Diuna: Część druga”

„Niech żyje zbrodniczy reżim” – wzywały Demowskie Kuce z Bronksu. Prawdopodobnie najważniejszy blockbuster tego roku – Diuna: Część druga – dumnie daje podwaliny pod to wezwanie, finalizując drogę Paula Muad’Diba Atrydy ku krwawej dyktatorskiej władzy poprzez wiedzenie milionów niewinnych na rzeź. W sytuacji trwającego ludobójstwa w Palestynie – maksymalna nota w kategorii aktualności tematu. To, … Dowiedz się więcej

Złe miłego początki – recenzja filmu „Czasem myślę o umieraniu”

Jeśli jesteście zmęczeni oglądaniem ciągle tych samych historii ze scenariuszowych generatorów, przyprawiającymi o zawrót głowy narracyjnymi zapchajdziurami, emocjonalnymi szantażami, efekciarskimi sztuczkami i tęsknicie za prostymi, świeżymi opowieściami, w których odnajdziecie choćby okruszek życiowej prawdy, Czasem myślę o umieraniu Rachel Lambert może przynieść Wam autentyczne ukojenie. Znaczący element filmu stanowi przestrzeń biurowa: proza życia zamknięta w … Dowiedz się więcej

Dymy i lustra – recenzja filmu „Argylle. Tajny Szpieg”

Matthew Vaughn od czasu Gwiezdnego pyłu wygodnie usadowił się na pozycji największego anglosaskiego mistrza komediowej akcji, a swój prymat regularnie potwierdza, realizując dzieło swojego życia – multimedialną franczyzę Kingsman. Jej najnowsza inkarnacja, spin off Argylle – Tajny szpieg spotkał się z niezwykle chłodnym odbiorem anglosaskiej krytyki, która po raz kolejny popisała się brakiem zrozumienia gatunkowych … Dowiedz się więcej

Razem, ale osobno – recenzja filmu „Pies i robot”

Dla Jeana Baudrillarda „nie ma nic bardziej intensywnego, elektryzującego, żywotnego i rwącego niż ulice Nowego Jorku. (…) Wypełniają je miliony wałęsających się ludzi, nonszalanckich, brutalnych, jakby nie mieli nic innego do roboty i bez wątpienia nie mają naprawdę do roboty nic oprócz tworzenia permanentnego scenariusza tego miasta”1. W filmie animowanym Pablo Bergera smutek miasta znajduje … Dowiedz się więcej

Nić widmo – recenzja filmu „La Chimera”

Jeśli mogłabym zamieszkać w którychś z filmowych światów, wybrałabym te koronkowo konstruowane przez największą czarodziejkę współczesnego kina, Alice Rohrwacher, gdzie absurd waży tyle, co paradygmat, czucie jest warte więcej niż szkiełko i oko, normę wyznacza inność, a śmierć to jedynie fiszo-emadowa podróż, z ciemnych pokoi do ogrodów i ciepłych plaż, wysokich gór i palm. Rohrwacher … Dowiedz się więcej

Ptasiek – recenzja filmu „Chłopiec i czapla”

Bezprecedensowo międzynarodowy sukces Spirited Away: W krainie bogów można postrzegać jako pewną cezurę w karierze Hayao Miyazakiego. Studio Ghibli jest dziś znakiem jakości anime w oczach widzów zwykle nieodnajdujących się w tej estetyce, a wspomniany reżyser, scenarzysta i storyboardzista – supergwiazdą wytwórni. Po oscarowym filmie autor mógł sobie pozwolić na odważniej eksperymentujące i bogate w … Dowiedz się więcej

Spirala kredytowa – recenzja filmu „Będzie lepiej”

W muzyce używa się określenia „one hit wonder” oznaczającego wykonawców, którzy nigdy nie byli w stanie powtórzyć sukcesu swojego jednego złotego strzału. Wśród filmowców tak określić moglibyśmy duet Olivier Nakache-Éric Toledano, który przed ponad dekadą zarobił wszystkie pieniądze świata Nietykalnymi. Czy sukces libkowego naprawienia problemów społecznych siłą uśmiechu da się jednak w ogóle zreplikować? Będzie … Dowiedz się więcej

Puść Pan odrobinę funku – recenzja filmu „Akademia pana Kleksa”

Siadając z demonem na ramieniu do jeszcze w miarę pustej kartki, wypada mi na wstępie przyznać jego istnienie. Nie mogę sobie przecież wyobrazić, żeby podejście do takiego filmu jak ten Kawulskiego nie uwypukliło mojego nabożnego stosunku do odlotów, jakie sprezentował polskiej publiczności Krzysztof Gradowski między 1983 a 1988 rokiem. I choć możemy podśmiewywać się z … Dowiedz się więcej

Dzień świra – recenzja filmu „Matka siedzi z tyłu”

Podróż przez Islandię z wystrojonymi zwłokami matki na tylnym siedzeniu? Czemu nie? Nie takie absurdy kino, zwłaszcza nordyckie, znosiło. Szczególnie jeśli rodzicielka, mimo niskiej temperatury ciała, od czasu do czasu rzuci kąśliwą uwagą. Hilmar Oddsson zaprasza nas w niezwykłą wyprawę, nie tyle po pięknej wyspie i jej osobliwych mieszkańcach, ile po lekko zdeptanym męskim umyśle, … Dowiedz się więcej

Potop – recenzja filmu „Pszczelarz”

Eskapistyczna potrzeba fantazji o oczyszczeniu świata stanowi podstawę ludzkiej kultury i potrzeb. Już starożytni imaginowali bogów i ich namiestników, którzy ponad człowieczymi ograniczeniami wymierzają kary za grzechy w imię lepszego istnienia. David Ayer po zmarnowaniu setek milionów dolarów na Legion samobójców (2016) i Bright (2017), stracił zaufanie wielkich wytwórni, a jego stworzony za „ledwie” 30 … Dowiedz się więcej

Grande Strategia – recenzja filmu „Ferrari”

„Trudno przykład brać ze Świętych / Gdy wokoło Świętych braknie.” śpiewał Jacek Kaczmarski w Pochwale łotrostwa. Co jednak gdy i świętym, i antychrystem okrzyknięty zostaniesz już za życia? W jaki sposób trwać z podniesionym czołem, gdy cały świat patrzy na Ciebie jak na żywy pomnik. Jak na bohatera? Demona śmierci? Lub postument zawiedzionych nadziei? Michael … Dowiedz się więcej

Być albo nie być – recenzja filmu – „Dream Scenario”

Norweski reżyser Kristoffer Borgli kuje żelazo póki gorące. Jego zaledwie drugi film, Dream Scenario, dostał kredyt zaufania od studia A24 i międzynarodową obsadę z Nicolasem Cage’em na czele. Obraz pokazywany przedpremierowo w Polsce na American Film Festival oraz w trakcie toruńskiego Camerimage próbuje być kąśliwą satyrą na nasza czasy, ale czy z tych prób cokolwiek … Dowiedz się więcej

This is the start of how it all ever ends – recenzja filmu „Igrzyska śmierci: Ballada ptaków i węży”

Gdy MCU zdaje się stanowczo biec ku własnej anihilacji, Disneyowi udało się zabić nawet Gwiezdne wojny, a kolejne blockbustery za setki milionów, nie dość, że są brzydkie jak dworzec w Kutnie w połowie lat 80., to jeszcze zmieniają się w nieskończony festiwal wymuszonej samoświadomości, szczucia nostalgią i niechcianego fanserwisu (Indiana Jones – patrzę na ciebie), … Dowiedz się więcej

Non, je ne regrette rien – recenzja filmu „Dogman”

Non, je ne regrette rien śpiewa ustami Caleba Landry Jonesa Édith Piaf w najnowszym filmie Luca Bessona, mającym premierę w Konkursie Głównym na tegorocznym Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji. Francuski reżyser zdaje się naprawdę niczego nie żałować: wiernym miłośnikom swojej twórczości funduje przepyszny powrót do ulubionych motywów. Choć nie porzuca gatunkowej żonglerki, zwalnia hamulec nadmiernego … Dowiedz się więcej

All That Jazz – recenzja filmu „Na zawsze Melomani”

Czy może być lepszy sposób na spędzenie wieczoru niż kino albo koncert jazzowy? A może film o muzyce wolności, a zaraz po nim kameralny, wypełniony zaimprowizowanymi dźwiękami bar? Jest ku temu okazja, bowiem na wielki ekran właśnie trafia nowy dokument Rafała Mierzejewskiego Na zawsze Melomani, portretujący pionierską, polską grupę jazzową z lat 50. Po kartach … Dowiedz się więcej

Don’t You (Forget About Me) – recenzja serialu „Sex Education”

21 września 2023 roku dla miłośników brytyjskiego serialu Sex Education był z pewnością dniem budzącym sprzeczne uczucia. Euforii z powodu premiery czwartego sezonu towarzyszył w jakiejś mierze smutek związany z niedawnym ogłoszeniem końca produkcji tytułu. Czy zamiast płakać, powinniśmy podziękować twórcom za uratowanie nas przed kolejnym tasiemcem odcinającym kupony od własnej sławy? Bez względu na … Dowiedz się więcej

Osiem gniewnych kobiet – recenzja filmu „Women Talking”

Najnowszemu filmowi Sary Polley, Women Talking, nie było dane w Polsce znaleźć kinowego dystrybutora. Po premierze na festiwalu Camerimage tytuł „od razu” (czyli rok po światowym starcie) trafił na platformę streamingową – cicho, bez rozgłosu, niemal tylnymi drzwiami. Dziwią niezmiernie takie decyzje, szczególnie w obliczu nominacji do Oscara w kategorii najlepszy film oraz zdobytej statuetki … Dowiedz się więcej

Gimme fuel, gimme fire. Gimme that which I desire! – recenzja filmu „Gran Turismo”

Gran Turismo

Gry wideo bez cienia wątpliwości pokonały w XXI wieku długą drogę od niszowego produktu, którego grupą docelową byli relatywnie nieliczni zapaleńcy, do olbrzymiego przemysłu, zarabiającego na całym świecie miliardy dolarów. Fenomenu tego nie mogło przeoczyć kino, czego efekty dzisiaj widoczne są co kilka miesięcy, kiedy nowy blockbuster sygnowany tytułem popularnej serii trafia na ekrany kin. … Dowiedz się więcej

Ojciec marnotrawny – recenzja filmu „Georgie ma się dobrze”

Brytyjka Charlotte Regan za kamerą pierwszy raz stanęła mając zaledwie 15 lat. Od tamtej pory nakręciła ponad 200 niskobudżetowych wideoklipów dla artystów lokalnej sceny muzycznej i 15 krótkich metraży, w tym debiutancki Standby (2016) nominowany do nagrody BAFTA. Jej pierwszy pełnometrażowy film, Georgie ma się dobrze, wyświetlany w trakcie tegorocznej edycji festiwalu Nowe Horyzonty, formalnie … Dowiedz się więcej

Nasz Disneyland – recenzja filmu „Barbie”

Po ponad dwóch tygodniach od premiery Barbie wreszcie można poczuć w eterze powoli opadające zalążki kurzu. Wspomnienie Grety Gerwig porównującej uniwersum Mattel do Playtime (1967) Jacques’a Tatiego przykrywają myśli o coraz bardziej jałowej dyskusji nad ideologiczną naturą filmu. Na stronie firmy od kilku dni można zamówić lalkę Dziwnej Barbie, Google wciąż pokrywa się różem, gdy … Dowiedz się więcej

Dziedzictwo ciszy – recenzja filmu „Mów do mnie”

„Bez wspomnień czasem łatwiej żyć / nie wraca nic” śpiewały Czerwone Gitary w swoim przeboju „Kwiaty we włosach” i chociaż debiutujące w pełnym metrażu australijskie rodzeństwo youtuberów Danny i Michael Philippou raczej nie zna tego szlagiera, to właśnie linijki z tego bigbitowego przeboju roku 1968 idealnie podsumowują ich Mów do mnie – horrorowy przebój roku … Dowiedz się więcej

The Final Countdown – recenzja film „Oppenheimer”

21 lipca 2023 roku prawdopodobnie przejdzie do historii kinowej dystrybucji. Premiera dwóch największych, a jednocześnie skrajnie różnych estetycznie hitów sezonu przyniosła dość nieoczekiwany boom na podwójne seanse, pociesznie nazwane Barbieheimer. Mimo dominującego na mieście różu i trendów, które nie śniły się największym marketingowcom, miłośnicy Christophera Nolana nie zastanawiali się, który film wybrać jako pierwszy (a … Dowiedz się więcej

Make love, not hate – recenzja filmu „Jesteśmy idealni”

Marek Kozakiewicz za punkt wyjścia swojego najnowszego filmu, Jesteśmy idealni, zrealizowanego dla platformy Netflix, wybrał casting do fabularnej produkcji Fanfik w reżyserii Marty Karwowskiej, do której swoje zgłoszenia wysłało aż 300 młodych osób niebinarnych i trans, a następnie 30 z nich zostało zaproszonych na przesłuchania. Na odtwórcę głównej roli finalnie wybrano Alina Szewczyka. Obiektyw kamery … Dowiedz się więcej

Big Poppa — recenzja filmu „Szybcy i wściekli 10”

To już dziesiąta odsłona najdzikszej z kasowych franczyz, w której precyzyjne i ultrabezpieczne planowanie ścieżek filmowego uniwersum do jak największego zwrotu z inwestycji zastępują scenariusze sprawiające wrażenie napisanych na podstawie zabawy podekscytowanego pięciolatka tuzinem samochodzików i figurek oraz bezkarna kasacja luksusowych aut. Ta część osiągnęła rekordowy budżet, tym samym wchodząc do czołowej dziesiątki najdroższych filmów … Dowiedz się więcej

Klatka – recenzja filmu „Rój”

Pełnometrażowy debiut Bartka Bali, Rój, stanowi ewenement w kwestii finansowania polskich produkcji filmowych, został bowiem zrealizowany całkowicie ze środków prywatnych inwestorów. Jednak nie tylko to stanowi o jego wyjątkowości. Reżyser, będący także współautorem scenariusza, odcina się zarówno od popularnego w Polsce kina społecznego, jak i tandetnych komedii na rzecz operowania metaforą i kreślenia własnego mikrokosmosu … Dowiedz się więcej

Nieznośna lekkość bytu – recenzja filmu „Roving Woman”

Choć Roving Woman, fabularny debiut Michała Chmielewskiego, miał premierę na festiwalu Tribeca w Nowym Jorku, fakturą i rytmem narracji leży zdecydowanie bliżej selekcji Sundance. Niespieszne tempo idealnie wpisuje się w paradoks łączący lekkość z ciężarem, błahość z czymś znamiennym, wszechobecnym i diagnostycznym. Oparty na tekście współtworzonym z Leną Górą, coraz jaśniej świecącą gwiazdą, wymyka się … Dowiedz się więcej

Schyłek dnia – recenzja filmu „Armagedon”

James Gray definitywnie powrócił na ziemię po karkołomnej próbie stworzenia monumentalnego, kosmicznego traktatu filozoficznego, z której wyszedł bardziej poturbowany, niż by zapewne chciał. Doczesność – i pochylenie głowy – wyszły mu jednak na dobre. Autobiograficznej mozaice sięgającej do lat dzieciństwa, łączącej intymność niuansów dorastania z dynamiką rodzinnego i społecznego tła, nadał unikalnego kształtu. Choć tytuł … Dowiedz się więcej

Ex gradibus perfectionis – recenzja filmu „Liczba doskonała”

W twórczości Krzysztofa Zanussiego jako całości jest coś osobliwego. Niby drapiącego krytyczne podniebienia stałą deklaracją filmowego zaangażowania w ontologiczną spekulację, namysł nad sensem czy etycznym programem jednostki i społeczeństwa, a tak naprawdę irytującego swoją rzadko spełnioną obietnicą. Częściej pozostawia w niesmaku spowodowanym moralizatorstwem niż w satysfakcji z filozoficznych rozważań. Liczba doskonała nie stanowi bynajmniej wyjątku … Dowiedz się więcej

Jak sprzedać film, kiedy jeszcze go nie ma, czyli o crowdinvestingu słów kilka – wywiad z Łukaszem Siódmokiem, producentem filmu „RÓJ”

RÓJ

Już niedługo (11 maja) swoją premierę będzie miał obraz Bartłomieja Bali pt. RÓJ z Romą Gąsiorowską i Erykiem Lubosem w rolach głównych. Tymczasem rozmawialiśmy z Łukaszem Siódmokiem, prezesem zarządu Film RÓJ SA i producentem dzieła finansowanego metodą crowdinvestingową. Poruszyliśmy wątki alternatywnych źródeł wspierania produkcji w Polsce, trudności związanych z realizacją filmu i jego dystrybucją w … Dowiedz się więcej

Grzech istnienia – recenzja filmu „Osiem gór”

Czy istnieje konstrukt lepiej obrazujący kruchość ludzkiego życia niż monumentalny bezmiar górskich wierzchołków? Felix Van Groeningen wraz ze swoją partnerką Charlotte Vandermeersch, obierając za kompas powieść Osiem gór autorstwa Paolo Cognettiego zabierają nas w podróż po włoskich Alpach, przyglądając się człowiekowi w jego zmaganiach ze światem, przynależnością, ale przede wszystkim z samym sobą. „Poszukiwanie sensu … Dowiedz się więcej

Uczyć bawiąc – recenzja filmu „Renfield”

Trzydzieści pięć lat temu Nicholas Cage został pocałowany przez wampira, teraz jego przemiana w Pana Nocy dopełniła się za sprawą Renfielda Chrisa McKaya, najlepszej i najbliższej duchem reinkarnacji klasycznej grozy potworów Universala i Hammera od wielu dekad. Dziewiętnastowieczny nurt powieści gotyckiej ukształtował współczesne myślenie o grozie. Dracula Brama Stockera, Zagłada domu Usherów Edgara Allana Poe … Dowiedz się więcej

Zamek – recenzja filmu „Gorące dni” – LGBT+ FF

Emil Alper w minionej dekadzie wywalczył sobie status jednego z czołowych tureckich reżyserów. Jego Blokada i Opowieść o trzech siostrach zbierały na światowych festiwalach (i w polskiej dystrybucji) pochwały za wysmakowaną stronę wizualną, nawet jeśli krytycy punktowali rozbuchany metraż i dość wtórne scenariusze. Gorące dni, które po premierze na ubiegłorocznym Cannes zmierzają do naszych kin … Dowiedz się więcej

O tym co było, z tego, czego nie będzie – recenzja filmu „Między lustrami”

Współczesne irańskie kino często widzimy przez pryzmat społecznych telenowel Asghara Farhadiego, zaangażowanych snujów Mohammada Rasoulofa czy hołdujących Kiarostamiemu projektów Jafara Panahiego. W tle tych rozpoznawanych w całym filmowym świecie nazwisk wciąż pozostaje jednak często artystycznie ciekawszy od tego tria inny przedstawiciel ich pokolenia – Mani Haghighi. Najnowszy obraz Persa, Między lustrami, po światowej premierze na … Dowiedz się więcej

A przedtem walczyliśmy – recenzja filmu „Oponent” – LGBT+ FF

Irańska kinematografia od dawna wiedzie prym w swoim regionie, jednak skrajnie religijny zwrot, jaki nastąpił w państwie po rewolucji roku 1979, zaowocował wielką emigracją. Teraz ludzie, który opuszczali kraj jako dzieci, stają w nowych ojczyznach za kamerami, by opowiedzieć o perskiej tragedii. W cieniu wynoszonego na canneńskie ołtarze Alego Abbasiego w Szwecji wyrasta jego być … Dowiedz się więcej

Zaklęty krąg – recenzja filmu „Furie”

Furie

Ngô Thanh Vân, na zachodzie szerzej znana jako Veronica Ngo, to ikona wietnamskiego kina akcji. Siała postrach wśród wrogów między innymi w Furii (2019), którą polscy widzowie mogli oglądać na Festiwalu Pięć Smaków. Tym razem w luźno powiązanym z oryginałem prequelu – Furie, zasiada ona zarówno na stołku reżyserskim, jak i wciela się w jedną … Dowiedz się więcej

Okno na podwórze – recenzja filmu „Watcher”

Dobre, a przy tym niebanalne, świeże kino gatunkowe jest na wagę złota. Dlatego pełnowymiarowy debiut Chloe Okuno (wcześniej autorki krótkich metraży i pracy zbiorowej V/H/S/94) jawi się jako jeden z ciekawszych thrillerów ostatnich lat. Choć amerykańska reżyserka za oś fabuły obiera motyw znany z kultowego Okna na podwórze (1954) Alfreda Hitchcocka, nadaje opowiadanej historii autorskiego … Dowiedz się więcej

Na stole z iluzji – recenzja filmu „Głodni”

Kino food porn od dawna zajmuje ważne miejsce w kinematografii azjatyckiej. Polska publika mogła się z tym nurtem zapoznać chociażby przy okazji sekcji Kino ze smakiem na festiwalu Pięć Smaków w 2020 roku czy też seansu serialu Hirokazu Koreedy dla Netflixa – Makanai: W kuchni domu maiko. O wiekowości nurtu świadczy chociażby kultowe Tampopo Juzo … Dowiedz się więcej

Niemy krzyk – recenzja filmu „Niebieska linia”

Powiedzieć, że twórczość Ursuli Meier, szwajcarskiej scenarzystki i reżyserki, jest w Polsce mało dostępna, to nie powiedzieć nic. Dlatego dotarcie jej najnowszego tytułu do dystrybucji kinowej mocno cieszy, choć przyglądanie się Niebieskiej linii w oderwaniu od dotychczasowego dorobku artystki generuje sporą dawkę niedosytu. Film otwiera scena, którą zapewne większość twórców (przynajmniej amerykańskich) umieściłaby w końcówce … Dowiedz się więcej

Just Do It. – recenzja filmu „Air”

Ben Affleck wraca do roli filmowego demiurga, żeby nakarmić nas kolejnym powidokiem amerykańskiego snu – historią o kulisach podpisania jednego z najważniejszych kontraktów w historii marketingu sportowego. Współpraca między firmą Nike a wówczas nastoletnim Michaelem Jordanem to nie tylko milionowe zyski dla obydwu stron, ale przede wszystkim buty, które stały się najbardziej pożądanymi w dziejach … Dowiedz się więcej

W co grają ludzie? – recenzja filmu „Tetris”

Tetris

Gry komputerowe są z nami już od ponad pół wieku, wszak pierwsze wydanie Ponga dystrybuowanego przez firmę Atari miało miejsce w roku 1972. Branża ta przez dekady przechodziła transformację od bycia postrzeganą jako chwilową modę, o wąskiej, specyficznej grupie docelowej, do tego czym jest dziś – czyli jedną z największych gałęzi rozrywki, mającą ogromny wpływ … Dowiedz się więcej

Nie ufaj nikomu – recenzja filmu „Missing”

Nicholas D. Johnson i Will Merrick, montażyści głośnego Searching (2018) Aneesha Chaganty, tym razem objęli pierwsze pełnometrażowe reżyserskie stery, na poziomie formy wykorzystując znajomą im już technikę screenlife, na poziomie treści zaś również operując motywem zaginięcia członka rodziny oraz pełnych napięcia poszukiwań w wykonaniu zdeterminowanej jednostki. Czy ich film miałby szansę na jakikolwiek sukces, gdyby … Dowiedz się więcej

Nowhere to Run – recenzja filmu „John Wick 4”

John Wick 4

Po trzeciej części odysei przemocy Johna Wicka wydawało mi się, że Chad Stahelski wraz z ekipą wznieśli się na wyżyny kreatywności i nie będą w stanie już niczym zaskoczyć. Nic bardziej mylnego. Po raz kolejny udało się im podnieść poprzeczkę i jeszcze bardziej zdynamizować akcję. John Wick 4 to esencja kina w jego pierwotnym, zgodnym … Dowiedz się więcej

Patriarchat nasz powszedni – recenzja filmu „Brainwashed: seks, kamera, władza”

Nina Menkes, niezależna amerykańska reżyserka w swojej twórczości oddająca głos kobietom, wzięła pod lupę wizualny język kina, żeby sprawdzić, na ile powiela on nieuświadomione wzorce patriarchalnego społeczeństwa. W dokumencie Brainwashed: seks, kamera, władza przygląda się produkcjom komercyjnym i artystycznym, wskazując toksyczne elementy hołubione przez dekady zarówno przez przemysł filmowy, jak i widzów. Dla filmoznawców i … Dowiedz się więcej

Ciężki deszcz – recenzja filmu „Wyrwa”

Bartosz Konopka po pełnej sukcesów karierze dokumentalisty, zwieńczonej m.in. zasłużoną nominacją do Oscara za Królika po berlińsku i nagrodą dla najlepszego non-fiction na Berlinale za Balladę o kozie, w ostatniej dekadzie ze zmiennym szczęściem próbuje zaistnieć jako twórca fabularnego kina psychologicznego. Do emblematycznego dla swoich czasów Lęku wysokości (2011) oraz równie ambitnej, co rozczarowującej Krwi … Dowiedz się więcej

Ojciec – recenzja filmu „Syn”

Zacznę wyświechtanym stwierdzeniem, które znalazło się zapewne w każdej recenzji Syna: mianowicie jak bardzo po udanym Ojcu czekaliśmy na kolejny film Floriana Zellera. Wielkie nadzieje mają jednak to do siebie, że bardzo szybko mogą zamienić się w chichot losu: be careful what you wish for. Pierwsze doniesienia z Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji nie napawały … Dowiedz się więcej

Chory na siebie – recenzja filmu „I Love My Dad”

James Morosini, amerykański aktor, autor krótkich metraży i produkcji telewizyjnych, na swój pełnometrażowy debiut wybrał – jak to często w przypadku pierwszych kroków bywa – historię opartą na własnych doświadczeniach. Film mający polską premierę na ubiegłorocznym American Film Festival stanowi swoistą autoterapię wobec sytuacji zgotowanej przez rodzica. Czy humor jednak wystarczy do zaleczenia traumy? Wyobraźcie … Dowiedz się więcej

Koło popkultury – recenzja filmu „Krzyk VI”

Po wielkim ubiegłorocznym sukcesie reanimacji marki Krzyk Matt Bettineili-Olpin i Tyler Gillett powracają, by ponownie pokazać się jako pierwsi z gremia samoświadomych twórców requeli. Stworzony przez nich Krzyk VI, bez jak dotąd nieodłącznej Neve Campbell, to kolejny odcinek swoistej popkulturowej Ludzkiej stonogi, która, o dziwo, wciąż się nie rozpada. Sukces Halloween Davida Gordona Greena z … Dowiedz się więcej

Persian noir – recenzja filmu „Holy Spider”

Irański reżyser Ali Abbasi, po świeżej i odważnej Granicy (2018), kontynuuje gatunkowe wycieczki. Elementy thrillera i kryminału wykorzystuje do sportretowania grzechów społeczeństwa oraz jednostki. Kolejny raz okazuje się też sojusznikiem kobiet, tym razem w bardzo realistycznej, pozbawionej metafor opowieści, która na festiwalu w Cannes przyniosła nagrodę dla najlepszej aktorki Zarze Amir-Ebrahimi. Akcja filmu rozgrywa się … Dowiedz się więcej

Legenda – recenzja filmu „Święty”

Postać Vojtěcha Adalberta Slavníkoveca, post mortem politycznie spolonizowanego na świętego Wojciecha – patrona naszej ojczyzny (a także Węgier i rodzimych Czech) – stanowi jedną z najbardziej niejednoznacznych ikon polskiej historii. Nie bez powodu niżej podpisany wziął go sobie za świętego patrona podczas bierzmowania. To właśnie głośna kradzież jego srebrnej figury z katedry gnieźnieńskiej z 1986 … Dowiedz się więcej

Spięty – recenzja filmu „Filip”

Filip

W polskim świecie filmowym od lat powraca pomysł adaptacji „Złego”, najsłynniejszej powieści Leopolda Tyrmanda (ostatnio przymierzał się do niej Xawery Żuławski). Jakkolwiek nic nie wskazuje na to, by miała się ona pojawić nawet w dalszej przyszłości, na nasze ekrany zawitał tymczasem „Filip” oparty na innej książce pisarza, uznawanej przez niego samego za najlepszą w dorobku. … Dowiedz się więcej

O dziewczynie, która wraca nocą sama do domu – recenzja filmu „Noc 12 października”

W zeszłym tygodniu do polskich kin trafił jeden z najważniejszych francuskich filmów zeszłego roku. Za dowód na jego niezwykle pozytywne przyjęcie nad Sekwaną mogą być uznane wyniki Cezarów – rozdanych pod koniec lutego nagród Francuskiej Akademii Sztuki i Techniki Filmowej, gdzie najnowsze dzieło Dominika Molla zamieniło 10 nominacji na 6 statuetek, w tym za najlepszy … Dowiedz się więcej

Między światłem a cieniem – recenzja filmu „Imperium światła”

List miłosny do kina to motyw dla twórców tyleż oczywisty, co ryzykowny ze względu na możliwość popadnięcia w banał lub przesadę, szczególnie jeśli ociera się mocno o wątki autobiograficzne. Sam Mendes, w swoim pierwszym w pełni samodzielnym tekście, popełnionym pod wpływem obaw o przyszłość kina w czasie zarazy, zamknięty, jak my wszyscy, w czterech ścianach … Dowiedz się więcej

Wszystkie nieprzespane noce millenialsów – recenzja filmu „Pokolenie Ikea” (2023)

Gdy w 2012 r. świat przygotowywał się na spełnienie przepowiedni Majów o nadchodzącej apokalipsie, do polskich księgarni wszedł późniejszy bestseller Piotra C. pt. Pokolenie Ikea. Sprzedana w 180 tys. kopii książka według autora jest quasi-biograficznym opisem filozofii życia ówczesnych trzydziestolatków, wówczas potocznie nazywanych „lemingami”. Mowa tu o osobach pochodzących z małych miast bądź wsi, które … Dowiedz się więcej

Trzech ich było – recenzja filmu ,,Szczęście Mikołajka”

Szczęście Mikołajka

Twórczość René Goscinnego i Jeana-Jacquesa Sempé stanowiła ważną część mojego dzieciństwa i zawsze wracam do niej z przyjemnością. Kiedy tylko usłyszałem, że ruszają prace nad animowaną opowieścią o przygodach Mikołajka, z miejsca umieściłem tę pozycję na osobistej liście najbardziej oczekiwanych premier. Z czasem okazało się, że reżyserowane przez Amandine Fredon i Benjamina Massoubre dzieło nie … Dowiedz się więcej

Między słowami – recenzja filmu „Între revoluții” – Berlinale 2023

Între revoluții

Berlińska sekcja Forum obfituje w interesujące próby zmierzenia się z filmową formą – utwory zazwyczaj niespieszne i trawersujące na granicy dokumentalizmu i fikcji – dlatego drugie pełnometrażowe dzieło Vlada Petriego odnalazło w niej festiwalowy dom. Între revoluții to dawka wzruszającej epistolarnej poezji, pisanej wykradzionym z magazynów tajnej policji piórem na kartkach z archiwalnych materiałów audiowizualnych … Dowiedz się więcej

Dziwne sposoby życia – recenzja filmów „Mal Viver” i „Viver Mal” – Berlinale 2023

Mal Viver / Złe życie

Dyptyk João Canijo, którym w zagadkowy sposób obsadzono dwie sekcje berlińskiego festiwalu, nie schodził z ust dziennikarzy na długo przed premierą – poza intrygującym ćwiczeniem narracyjnym w postaci lustrzanego obrazu właścicieli domu wypoczynkowego i jego pensjonariuszy oferuje polifoniczną kantatę kobiecych smutków. Między pokojami nawiedzonego melancholią gościńca wielogłosy neurotycznych matek i zagubionych córek nieudolnie grają w … Dowiedz się więcej

Ghost in the Shell – recenzja filmu „JUNG_E”

Yeon Sang-ho to aktualnie jeden z najbardziej płodnych twórców koreańskiego kina rozrywkowego. Jego największy przebój – Zombie Express – święcił triumfy na całym świecie oraz doczekał się spin-offu w postaci animacji (Stacja Seul) i sequela (Zombie Express 2: Półwysep), Swoich sił Koreańczyk próbował także w filmie superbohaterskim (Psychokineza) oraz infernalnej fantastyce (serial Hellbound). Oprócz efektownych … Dowiedz się więcej

Narcyz i Psyche – recenzja filmu „Chora na siebie”

„Wszyscy na mnie patrzą” – mówi Signe, główna bohaterka Chorej na siebie w pierwszej scenie filmu. Kristoffer Borgli nie pozwala nawet chwilę zastanowić się, czy mamy tu do czynienia z nieśmiałą szarą myszką, którą cudzy wzrok wprawia w zakłopotanie, ponieważ równie szybko Thomas, życiowy partner kobiety, zarzuca jej narcyzm, jak się później okazuje, całkiem słusznie. … Dowiedz się więcej

Dzikie dziecko – recenzja filmu „Babilon”

Babilon

Babilon – stolica świata czy siedlisko rozpusty? „Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie”, zdaje się krzyczeć Damien Chazelle już w pierwszych minutach, jednocześnie ochoczo zapraszając widzów na imprezę życia. Rozbuchane dzieło łączy wiele skrajnych fascynacji reżysera, przez co bardzo łatwo je pokochać tak samo, jak znienawidzić. Nie pamiętam, kiedy ostatnio w amerykańskim mainstreamie widziałem … Dowiedz się więcej

Human behaviour – recenzja filmu „Duchy Inisherin”

Martin McDonagh, twórca niezawodny, nieposiadający w dorobku złego czy nawet średniego filmu, jest nie tylko mistrzem odnajdywania balansu między komedią a dramatem, ale przede wszystkim uważnym obserwatorem rzeczywistości, któremu do opisania niuansów ludzkiej natury w sposób świeży i trafny często wystarczy zerknięcie przez zaledwie uchylone drzwi. Po najpoważniejszych w dorobku Trzech billboardach za Ebbing, Missouri … Dowiedz się więcej

Black Lives Matter – recenzja filmu „Till”

Chinonye Chukwu, amerykańska reżyserka nigeryjskiego pochodzenia, w swoim najnowszym filmie sięgnęła po ikonę ruchu praw obywatelskich, Emmetta Tilla, czternastolatka brutalnie zamordowanego na tle rasistowskim w 1955 roku w Missisipi. Wbrew przewidywaniom obraz opowiadający o walce o prawdę i sprawiedliwość nie jest utkany wyłącznie z patosu, a jego twórczyni wie, w którym momencie wcisnąć pauzę, żeby … Dowiedz się więcej

Zawód: nauczyciel – recenzja filmu „Lunana. Szkoła na końcu świata”

Lunana. Szkoła na końcu świata jest pierwszym w historii Bhutanu kandydatem do Oscara dla filmu międzynarodowego. Sukces to niemały, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że reżyser (i jednocześnie scenarzysta), Pawo Choyning Dorji, jest debiutantem. Czy obraz osadzony w nurcie hołdu tradycji i naturze, dotykający problemu nierówności społecznych, przede wszystkim w aspekcie edukacji, próbujący znaleźć … Dowiedz się więcej

Kolos na glinianych nogach – recenzja filmu „Wieloryb”

Kochany przez jednych mistrz ekspresji dekonstruujący symbole i rzeczywistość, uzurpator tytułu i człowiek o niezwykle napompowanym ego według innych. Częściej malujący filmowy świat grubą kreską, przesadą, patosem niż subtelnymi niedopowiedzeniami. Darren Aronofsky po pięciu latach od Mother! (2017) na weneckie salony zawitał z Wielorybem, adaptacją sztuki Samuela D. Huntera z 2012 roku. Choć obraz przyjęto … Dowiedz się więcej

A Star is Born – recenzja filmu „Fabelmanowie”

Czy może być lepszy prezent na Gwiazdkę dla kinomanów, krytyków i widzów niż list miłosny do kina? Dostarczony przez samego mistrza, żywą legendę, jednego z największych rzemieślników w historii Dziesiątej Muzy, który na przełomie półwiecza dał nam tak niezapomniane tytuły, jak Pojedynek na szosie, Szczęki, E.T., Imperium Słońca, Listę Schindlera i wiele, wiele innych? Pół … Dowiedz się więcej

Rzeczy, których nie wyrzuciłam – recenzja filmu „Piękny poranek”

Mia Hansen-Løve przyzwyczaiła nas już do kina bardzo intymnego i skupionego na detalu. Wspominałem już kiedyś na tych łamach, że jej historie o inteligentnych, wrażliwych ludziach przechodzących przez różnorakie kryzysy, charakteryzują się smutkiem i pewnego rodzaju melancholią, a jednocześnie unikają gwałtownych emocji. Sprawia to, że każdorazowy seans jej kameralnych filmów nie tyle przygnębia widza, co … Dowiedz się więcej

Maskarada – recenzja filmu „W gorsecie”

Zapomnijcie o roześmianej i zalotnej Romy Schneider z filmów Ernsta Marischki. Marie Kreutzer nie zamierza pielęgnować mitów, pudrować rzeczywistości i szukać poklasku tłumu. Ikoniczną postać Elżbiety Bawarskiej, cesarzowej Austrii i królowej Węgier, wykorzystuje do nakreślenia uniwersalnej historii o figurze kobiety – w rodzinie, społeczeństwie, dziejach. Oraz o maskach, które trzeba nosić, żeby zachować twarz. Narracyjnymi … Dowiedz się więcej

Złomowisko – recenzja filmu „The Wastetown” – Tallinn Black Nights 2022

W gronie obrazów zebranych w konkursowej sekcji Tallinn Black Nights Film Festival zdecydowanie wyróżnia się nowe dzieło znanego polskiej widowni Ahmada Bahramiego, autora wyświetlanej podczas wrocławskich Nowych Horyzontów w 2021 roku Ziemi jałowej (RECENZJA). Irańczyk okopuje się na pozycji estetycznego naśladownictwa Béli Tarra ze wszelkimi tego konsekwencjami. W tej nierównej walce z cieniem wielkiego mistrza … Dowiedz się więcej

Zaopiekuj się mną – recenzja filmu „Matecznik”

Polskie kino fabularne nie miało w tym roku szczęścia. Mimo podejmowanych licznie prób walki z materią grzęzło w kliszach, przestylizowaniu i dosłowności. W zasadzie poza IO Jerzego Skolimowskiego próżno było szukać u twórców świeżości, metafor, artystycznej jakości oraz wielowymiarowości skłaniającej do interpretacyjnych poszukiwań. Cieszy zatem, że impas przełamał twórca młody, Grzegorz Mołda, oferując dzieło naznaczone … Dowiedz się więcej

Hej bystra woda – recenzja filmu „Ūdens garša” – Tallinn Black Nights 2022

Dziennikarskim banałem jest zrzucanie winy za wszelkie polityczne niepowodzenia na postępującą polaryzację społeczeństwa. Jak wiele prawdy nie kryłoby się w tym frazesie, debata nad obecnym stanem narodowego ducha – rozbitego na dwie frakcje bez żadnych wspólnych wartości – wydaje się często zwyczajnie jałowa. Remedium znalazł być może Matīss Kaža. Łotewski reżyser całkiem dosłownie dokonuje scalenia … Dowiedz się więcej

What is love? – recenzja filmu „Bros”

Czy istnieje bardziej wyeksploatowany format niż komedia romantyczna? Od dawna traktowana przez producentów jako wyrób taśmowy, skrojony według szablonu, do bólu przewidywalny, naszpikowany coraz bardziej czerstwymi żartami i żenującymi sytuacjami, ale jednak wciąż będący sprzedażowym pewniakiem? W końcu nic tak jak miłość nie wypełnia rozrywkowej roli kina, szczególnie w dobie coraz większych problemów emocjonalnych i … Dowiedz się więcej

Boiling Point – recenzja filmu „Na pełny etat”

Jeżeli mieliście lub macie krótszy lub dłuższy życiowy epizod pracy ponad siły, wstawania bladym świtem i wracania do domu późnym wieczorem, łapania czegoś do jedzenia wyłącznie w biegu, ciągłych pogoni za autobusami i pociągami – lub jeśli po prostu, nie jesteście obojętni na problemy społeczne, ten film jest zdecydowanie dla Was. Drugi pełnometrażowy obraz Erica … Dowiedz się więcej

Zagrałem nawet szczęśliwych Cyganów – recenzja filmu „Three Thousand Numbered Pieces” – Tallinn Black Nights 2022

Empatyczna inflacja towarzyszy dzisiaj nie tylko kryzysowi dominującego spojrzenia witruwiańskiego mężczyzny, ale w wielu przypadkach mieni się jako jego cyniczny aparat samoobrony – zaanektowany przez liberalnych wyznawców artefakt nowego katarktycznego obrzędu. Toteż nie dziwi, że rasistowska droga krzyżowa prowadząca przez stacje gwałtów, kradzieży, handlu dragami i ciałami młodych Romek – kalejdoskop stereotypowych cygańskich grzechów – … Dowiedz się więcej

Być jak Val Kilmer – recenzja filmu „Val”

Przez 40 lat Val Kilmer, gwiazda amerykańskiego kina lat 80. i 90., nie rozstawał się z kamerą, dokumentując swoje życie prywatne i zawodowe. Powstałe w ten sposób odpryski przeszłości z tkanką teraźniejszości wymieszali zręcznie Ting Poo i Leo Scott, montażyści debiutujący w reżyserskiej roli. Obraz mający premierę na zeszłorocznym festiwalu w Cannes mógł zatrzymać się … Dowiedz się więcej

Amuse-bouche z frytkami – recenzja filmu „Menu”

Menu

Mark Mylod, reżyser mający w portfolio głównie seriale telewizyjne, w tym odcinki takich tytułów, jak Gra o tron, Shameless czy Sukcesja, połączył siły ze scenarzystami również telewizyjnych produkcji, Sethem Reissem i Willem Tracy. Pomysł, zainspirowany utknięciem tego ostatniego w ekskluzywnej restauracji położonej na jednej z norweskich wysp, stał się pretekstem do zrealizowania czarnej komedii wyśmiewającej … Dowiedz się więcej

Uciekaj skoro świt, bo potem będzie wstyd… – recenzja filmu „Słoń” (2022)

słoń

Hiacynt (2021), Wszystkie nasze strachy (2021), Nina (2018), Płynące wieżowce (2013) – lista polskich filmów opowiadających historie nieheteronormatywnych postaci stale się poszerza. Trzymając się utartych schematów wypracowanych przez zachodnie kinematografie, twórcy dają do zrozumienia, że nie mają wielkich ambicji w kontekście filmowej formy; ich nadrzędnym celem jest «uznanie» na polskim podwórku grup dotąd niedostatecznie reprezentowanych … Dowiedz się więcej

Funny Games – recenzja filmu „Goście”

Goście

Christian Tafdrup, reżyser wyświetlanej podczas 33. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego Strasznej kobiety, ponownie wprowadza nas w poczucie dyskomfortu, tym razem posiłkując się kinem gatunkowym i idąc o krok dalej w ukazywaniu mrocznej części ludzkiej natury. Jego najnowsze dzieło, Goście, może okazać się jednym z najlepszych thrillerów ostatnich lat, wychodzącym poza gatunkowe ramy filozoficznymi pytaniami o … Dowiedz się więcej

Nie tak dawno temu w trawie – recenzja filmu „Serce dębu”

Jeśli wydaje Wam się, że film przyrodniczy to pozycja niedostarczająca wrażeń, potocznie zwana nudną, to jesteście w wielkim błędzie. Laurent Charbonnier, reżyser i operator, twórca Makrokosmosu. Podniebnego tańca (2001), Zakochanych zwierząt (2007) i innych obrazów portretujących naturę, oraz Michel Seydoux, stawiający swoje pierwsze kroki w reżyserii francuski producent, odpowiedzialny za takie tytuły jak Spaleni Słońcem … Dowiedz się więcej

Pozycja matki – recenzja filmu „Baby Broker”

BABY BROKER

Kwestie istoty rodzicielstwa, sensu rodziny nuklearnej jako konstruktu społecznego czy aborcji w ostatnich latach bez dwóch zdań wysuwają się na pierwszy plan politycznego dyskursu. Nic więc dziwnego, że filmowy cesarz opowieści o patchworkowych familiach – Japończyk Hirokazu Koreeda po raz kolejny postanowił przyjrzeć się temu tematowi. W efekcie powstał Baby Broker, najciekawszy i najbardziej spełniony … Dowiedz się więcej

Girls Just Want To Have Fun – recenzja filmu „Dziewczyny”

Dziewczyny

Twórcy filmowi z krajów nordyckich kolejny raz udowadniają, że w portretowaniu trudów nastoletniego życia nie mają sobie równych. Do kin trafił właśnie zwycięzca tegorocznego LGBT+ Film Festival Poland oraz laureat Nagrody Publiczności na festiwalu Sundance, czyli Dziewczyny w reżyserii Alli Haapasalo. Fiński obraz to słodko-gorzka opowieść o relacjach, zarówno tych z innymi, jak i ze … Dowiedz się więcej

Jak być kochaną – recenzja filmu „Blondynka” – Netflix

Blondynka

Rudy czy blond? – pytała bohaterka powieści Kazimierza Brandysa, wypełniając w samolocie formularz, by po dodaniu kurażu szklaneczką koniaku odpowiedzieć mgliście: rudoblond. Jak przez optykę kruchej pamięci wojenne wspomnienia radiowej gwiazdy przywołał kiedyś Wojciech Jerzy Has, tak w surrealistycznym kalejdoskopie świateł hollywoodzkich fleszy Andrew Dominik zamyka fragmentaryczną opowieść o najsłynniejszej farbowanej „seksbombie” kina. Trwający ponad … Dowiedz się więcej

Boys and Their Toys – recenzja filmu „Nie martw się, kochanie”

Nie martw się, kochanie

Kiedy w 2019 roku aktorka Olivia Wilde wkroczyła do reżyserskiego świata ze Szkołą melanżu [NASZA RECENZJA], z marszu stała się zapowiedzią świeżego, błyskotliwego, kobiecego głosu hollywoodzkiej sceny. Całkiem słuszne było zatem czekanie na jej kolejny obraz, reklamowany jako thriller o pozornie błogich przedmieściach, z przesadnie szczęśliwymi paniami domów, mający premierę na jednym z najbardziej prestiżowych … Dowiedz się więcej

Niewiedza – recenzja filmu „Orzeł. Ostatni patrol” – Gdynia 2022

Możliwe, że największym przegranym tegorocznej gali rozdania Złotych Lwów festiwalu w Gdyni jest Orzeł. Ostatni patrol. Nagrodzenie za reżyserię Jacka Bławuta, okradzenie tym samym wybitnej pracy Jerzego Skolimowskiego stało się symbolem, który słusznie zbulwersował pół światka krytycznego w naszym kraju. Przez tę niesłuszną statuetkę może jednak wielu umknąć fakt, że druga fabuła doświadczonego dokumentalisty i … Dowiedz się więcej

Bóg z nami – recenzja filmu „Kryptonim Polska”

Kryptonim Polska

Jedna z najintensywniej reklamowanych produkcji tego roku – Kryptonim Polska – trafiła wreszcie do kin. Gdyby za jedyne kryterium oceny traktować zgodność towaru z reklamą należałoby twórcom, a może raczej osobom odpowiedzialnym za marketing, wystawić szkolną jedynkę. Film prezentowany jako komedia odważnie wyśmiewająca wszystkie strony politycznego konfliktu w rzeczywistości jest po prostu satyrą wycelowaną w … Dowiedz się więcej

Arcydzieło rekonstrukcji – recenzja filmu „Notre-Dame płonie”

To oficjalne: Jean-Jacques Annaud jest najlepszym rekonstruktorem współczesnego kina. Chociaż już w latach osiemdziesiątych uwodził swoją wizją średniowiecza w Imieniu róży i czasów prehistorycznych w Walce o ogień, a na początku wieku odtwarzał szczegółowo oblężenie Stalingradu we Wrogu u bram, to najnowsza produkcja Notre-Dame płonie ostatecznie udowadnia jak sugestywny potrafi być w odtwarzaniu minionych zdarzeń. … Dowiedz się więcej

Drżyj przed bezmiarem nocy – recenzja filmu „Kręgosłup nocy”

Bardzo szanuję to, jak polski dystrybutor Velvet Spoon konsekwentnie konstruuje swój katalog, przez co ma szansę zbudować małą społeczność wielbicieli filmów, które w nostalgiczno-pastiszowy sposób odnoszą się do kina poprzednich dekad. Takie były chociażby Czarownica miłości i Psycho Goreman. Teraz dołącza do nich animacja Kręgosłup nocy. To pierwszy autorski pełny metraż animatora Morgana Galen Kinga, … Dowiedz się więcej

The Story of O.J. – uwagi o filmie „Nie!”

NOPE / Nie

Trzeci pełny metraż Jordana Peele’a bez wątpienia stanowi dalszy ciąg konsekwentnej ścieżki twórczej autora identyfikowanego z poetyką afrosurrealizmu, w której „czarność” i wątki tożsamościowe są nierozerwalnie splecione z dziwnością, groteską oraz wisielczym humorem. Projekt wyjątkowo podzielił widzów i najpewniej, podobnie jak znakomity poprzednik, nie powtórzy bezprecedensowego sukcesu nagradzanego debiutu Uciekaj!, który osobiście traktowałbym raczej jako … Dowiedz się więcej

W gorsecie tabu – recenzja filmu „Głupcy”

Głupcy

Legenda artystycznej klęski Głupców, najnowszego projektu Tomasza Wasilewskiego, krążyła w światku filmowym od dłuższego czasu. Teraz po dość kompromitującej, jak na laureata Srebrnego Niedźwiedzia, światowej premierze w pobocznej sekcji festiwalu w Karlowych Warach, mamy w końcu okazję zobaczyć ten film w ojczyźnie. Czy faktycznie jest aż tak źle? Ginekolożka Marlena (Dorota Kolak) mieszka w Łebie … Dowiedz się więcej

Organ mistrza – recenzja filmu „Zbrodnie przyszłości”

Zbrodnie przyszłości

Tegoroczna edycja festiwalu w Cannes naznaczona została kilkoma reżyserskimi powrotami uznanych już klasyków kina. Po sześciu latach nowe dzieła zaprezentowali Cristian Mungiu i Park Chan-wook, zaś Io Jerzego Skolimowskiego dzieli od poprzedzających go 11 minut siedmioletnia przerwa. Statystykę tę wygrywa jednak mistrz body horroru David Cronenberg, którego Mapy gwiazd uhonorowano na Lazurowym Wybrzeżu nagrodą aktorską … Dowiedz się więcej

Fińskie saudade – recenzja „Historii drwala” – Nowe Horyzonty

Historia drwala

Pierwszy pełnometrażowy film Mikko Myllylahtiego to jeden z najbardziej spełnionych debiutów ostatnich lat. Scenarzysta serdecznie przyjętej nowofalowej biografii Olli Mäki. Najszczęśliwszy dzień jego życia (RECENZJA) zaangażował do współpracy aktora wcielającego się w tytułowego boksera i sam zasiadł na reżyserskim stołku. Fińskiemu duetowi udało się opowiedzieć iście biblijną historię, zagubioną gdzieś między stronami słynnych traktatów filozofii … Dowiedz się więcej

Długie pożegnanie – recenzja filmu „Enys Men” – Nowe Horyzonty

Enys Men

Mark Jenkin, zwycięzca konkursu Nowe Horyzonty 2019 za Przynętę (RECENZJA), ponownie zaangażował ukochanego Bolexa, by w fakturze taśmy zakląć tajemnice fikcyjnej wysepki położonej niedaleko kornwalijskiego wybrzeża. Jeśli fabularny debiut charakteryzował niekiedy rubaszny humor i osadzony w lokalnej kulturze społeczny komentarz do gentryfikacji, to w Enys Men Brytyjczyk eksploruje całkowicie odmienne kinowe tropy horroru, a bardziej … Dowiedz się więcej

Do Nieba, do Piekła – recenzja filmu „Pacifiction” – Nowe Horyzonty

W swoim najnowszym filmie Albert Serra zamienił libertyńską Francję, która do tej pory pozostawała głównym obiektem jego fabularnych fascynacji, na rajsko-industrialny krajobraz Tahiti. Reżyser, od lat pozostający jednym z niewielu twórców odnajdujących świeże narracje polityczne w kinie, tym razem swój wzrok skierował na byłą kolonię Republiki, Polinezję Francuską, a przede wszystkim zachowane w pamięci jej … Dowiedz się więcej

Duński diabeł – recenzja filmu „Godland” – Nowe Horyzonty

Godland

Jak po końskim łajnie pełznie wygłodniała glista, tak strome zbocza islandzkich szczytów – nieco tylko urokliwsze niż brązowe bobki zroszone letnim deszczem – pokonuje karawana duńskiego misjonarza w nadziei na kontakt z Absolutem poprzez okiełznanie jego stworzenia. Budowa drewnianego kościółka na niedostępnych rubieżach Islandii wyznacza cel tej naiwnej wędrówki, w trakcie której wyłania się jej … Dowiedz się więcej

Suma wszystkich strachów – recenzja filmu „Powodzenia, Leo Grande”

Powodzenia, Leo Grande

To, że ludzie nie rozmawiają o swoich potrzebach, szczególnie tych seksualnych, nie jest żadnym odkryciem. A jednak mimo 2022 roku, mainstreamowy film o dojrzałej kobiecie, która nigdy nie zaznała orgazmu i w tym celu wynajmuje męską prostytutkę, wydaje się być wyczekiwanym powiewem świeżości. Jak to zwykle bywa, nie o sam seks przecież chodzi, a o … Dowiedz się więcej

Człowiek legenda – recenzja filmu „Ennio”

Ennio

Ennio Morricone jest jedną z niewielu postaci w świecie sztuki, o których nie sposób mówić nie używając najmocniejszych słów: mistrz, geniusz, wizjoner od początku swojej kariery nadający muzyce filmowej nowej definicji, nie traktując jej jedynie jako uzupełniania obrazu, ale jako odrębny, w pełni autonomiczny byt. Jeden z największych, a być może największy – nie tylko … Dowiedz się więcej

Bajki robotów – recenzja filmu „Yang”

Yang

Kogonada wyrobił sobie nazwisko w światku filmowym swoimi wspaniałymi video-esejami dla Criterionu. Pochodzący z Korei filmowiec w ubiegłej dekadzie szybko stał się najważniejszym piewcą i twórcą wizualnej formy krytyki filmowej na świecie. Nie znamy jego wykształcenia, ani nawet prawdziwych danych osobowych, gdyż wzorem Chrisa Markera całą swoją karierę otacza gąszczem tajemnicy. Nie zmieniło tego nawet … Dowiedz się więcej

Rozśpiewany buntownik – recenzja filmu „Elvis”

Nikt nie potrafi odpalać narracyjnych fajerwerków tak, jak Baz Luhrmann. Ciągłe balansowanie na granicy kiczu dzieli jego widownię na absolutnych wielbicieli i niepotrafiących odnaleźć się w tej stylistyce sceptyków. Ci pierwsi (a może drudzy też) będą zachwyceni powrotem nieokiełznanego mistrza, który tym razem podjął się sportretowania jednej z największych ikon wszech czasów, króla rock’n’rolla, Elvisa … Dowiedz się więcej

Prawdziwe męstwo – recenzja filmu „Samiec Alfa”

Kursy prowadzone przez coachingowych guru zdążyły na dobre rozgościć się w naszym kraju, nic więc dziwnego, że zaczynają coraz częściej być tematami dzieł popkultury. Wątek ten przewijał się w serialu Sexify czy trzeciej części Kogla Mogla, ale dopiero Samiec Alfa uczynił z niego główny temat, w całości skupiając się na jednym wieczorze pewnego niezwykłego warsztatu. … Dowiedz się więcej

All eyes on me – recenzja filmu „Spree”

„Jeśli nie dokumentujesz swojego życia, nie istniejesz” – mówi do nas główny bohater Spree, filmu Jewgienija Kotliarenki i w odniesieniu do dzisiejszych czasów, trudno nie przyznać mu racji. W końcu niemal wszyscy jesteśmy częścią socialmediowej machiny – codziennie oddajmy się rytuałowi „like, share, follow”, czy to z przyczyn zawodowych, czy prywatnych. Internet jako medium otworzył … Dowiedz się więcej

Śniegu miało nigdy już nie być – recenzja filmu „Infinite Storm”

Infinite Storm

Trzy pełnometrażowe fabuły (Córka boga, Śniegu nigdy już nie będzie oraz omawiane Infinite Storm), jeden short (Nightwalk) i nowelka w pandemicznej antologii W domu to dorobek twórczy Małgorzaty Szumowskiej zaprezentowany publiczności na przestrzeni ostatnich trzech lat. W międzyczasie reżyserka zdążyła ogłosić kolejne dwa tytuły – wciąż czekające na półce All Inclusive (2020) i The Gambler … Dowiedz się więcej

Relax, take it easy – recenzja filmu „Fucking Bornholm”

Fucking Bornholm

Niedawno trafiłam na mema mówiącego o tym, że jako dzieci marzyliśmy o dorosłości, tymczasem okazało się, że nie jest ona żadnym gwarantem poznania instrukcji działania świata i mimo bagażu lat i doświadczeń wiemy nierzadko o życiu tyle, co nic. I w dużym uproszczeniu właśnie o tym jest nowy film Anny Kazejak, Fucking Bornholm, powstały w … Dowiedz się więcej

Ludzie przegrani – recenzja filmu „Wiking”

Pierwsze miesiące roku 2022 przyniosły nam dwie wybitne adaptacje dzieł Szekspira. Chociaż obie stworzone przez Amerykanów i odrzucane w ojczyźnie Barda z Avon, to jednocześnie zdają się być na całkowitych antypodach artystycznych wizji. Ale czy tak jest w istocie? Zapraszam do recenzji Wikinga Roberta Eggersa. Nazywanie trzeciego dzieła pochodzącego z Nowej Anglii twórcy adaptacją szekspirowskiego … Dowiedz się więcej

Krwawy Pixar – recenzja filmu „Wszystko wszędzie naraz”

Wszystko wszędzie naraz

Wojna, pandemia, kryzys gospodarczy, upadek zaufania do struktur społecznych i państwowych — to wszystko doświadczenia ostatnich lat, które w różnej formie odbijają się na kinie. Jedną z form odreagowania jest spojrzenie w kierunku rodziny jako podstawowej komórki społecznej i jej znaczenia w życiu człowieka. Nowe i do tego kinofilskie podejście proponują Dan Kwan i Daniel … Dowiedz się więcej

Trudne sprawy, sprawy trudne – recenzja filmu „Inni ludzie”

Brudne, spowite smogiem ulice Warszawy — z jednej strony pozostałości po poprzedniej rzeczywistości, czyli szare osiedla z wielkiej płyty, z drugiej nowobogackie mieszkania. Zapach budki z kebabem miesza się z wonią benzyny, na kierowców świeżo odebranych z salonu Volvo miga sygnalizacja świetlna, nie można też przejść obojętnie obok czerwonego neonu Rossmanna. Taki obraz stolicy maluje … Dowiedz się więcej

Gotham Confidential — recenzja filmu „Batman”

Człowiek-nietoperz to prawdopodobnie najbardziej ikoniczny superbohater w dziejach kina, którego wszystkie aktorskie wizerunki zapisały się, z takich czy innych powodów, w popkulturowej historii. Niemal każde powojenne pokolenie miało na wielkim ekranie swoją wersję mściciela w pelerynie, już pomijając kultowy serial animowany czy równie „filmowe” gry z serii Arkham. Boomerzy mieli bezwstydnie campowego Adama Westa, publiczność … Dowiedz się więcej

Dźwięki muzyki – recenzja filmu „Sonata”

Sonata

Kino, szczególnie amerykańskie, przyzwyczaiło nas do tego, że biografia musi być sentymentalna, pompatyczna i z szantażem emocjonalnym. Wybierając się na Sonatę, uznałam więc, że bezpieczniej będzie użyć wodoodpornego tuszu do rzęs, żeby w razie nadmiernego wzruszenia zachować fason. Ale debiutujący pełnym metrażem Bartosz Blaschke wchodzi w znane nam schematy cały na biało – i pokazuje, … Dowiedz się więcej

Podsumowanie Berlinale #1 – najciekawsze filmy wg Tomasza Poborcy

Na wstępie słowa pochwały należą się Carlo Chatrianowi i Mariette Rissenbeek, dyrektorom festiwalu Berlinale, oraz wszystkim odpowiedzialnym za organizację tego wydarzenia w formie stacjonarnej, z uwzględnieniem wolontariuszy i pracowników medycznych. Patrząc na to, jak ciepło przyjęta została na czerwonych dywanach i pokazach galowych Claudia Roth, niemiecka ministra kultury, robiło się też trochę przykro na myśl … Dowiedz się więcej

Czym sobie na to zasłużyłyśmy? – recenzja filmu „Matki równoległe”

matki równoległe

Grono filmowych matek Almodóvara nieustannie się powiększa. Czasem rodzicielka stanowi centrum dzieła jak Raimunda w Volver czy Gloria w Czym sobie na to zasłużyłam?, innym razem jest główną bohaterką reminiscencji swojego dziecka jak Jacinta w Bólu i blasku lub Isabel w Drżącym ciele. Pozostaje jednak niezmiennie obecna, czuwająca nad życiem potomstwa niczym tajemniczy demiurg. Nie … Dowiedz się więcej

Dźwięki nieobecności – recenzja filmu „Ukryty klejnot” – Berlinale 2022

Robe of Gems

Kino polityczne od społecznego komentarza dzieli przepaść. Fragmentaryczna i eliptyczna panorama społecznej bierności wobec aktywności meksykańskich karteli, którą szkicuje połamanym ołówkiem Natalia López Gallardo potwierdza tę tezę. Uznana montażystka, współpracująca do tej pory z Lisandro Alonso i Carlosem Reygadasem, pełnometrażowym debiutem nie tylko udowadnia, że ma coś do przekazania, ale wie jak sprawić, by formalizm … Dowiedz się więcej

Domowe przedszkole – recenzja filmu „Niewierna” – Berlinale 2022

Niewierna

Nowy film Claire Denis wyznacza jej powrót z kosmicznych wojaży w dzielącym opinię festiwalowej publiczności High Life, by pojednać się z Christine Angot, autorką scenariusza do jeszcze chłodniej przyjętej Isabelle i mężczyzn. Jakkolwiek dziełu prezentowanemu w konkursie tegorocznej edycji festiwalu Berlinale artystycznie daleko do wyżej przywołanych, Francuzce udało się zyskać przychylność jury, co zaowocowało nagrodą … Dowiedz się więcej

Spragnieni przeszłości – recenzja filmu „Nana” – Berlinale 2022

nana

Portretowanie narodowych traum i tragicznych ludobójstw bywa historiograficznie problematyczne, gdy pada ofiarą obiektywu kamery. Mimo iż walka o państwową władzę i antykomunistyczna czystka – jedna z brutalniejszych rzezi po II wojnie światowej – stanowią ważne tło kreowanego przez Kamilę Andini filmowego świata, indonezyjska reżyserka nie pretenduje do roli politycznej wyroczni. Idąc śladami tajskich kolegów po … Dowiedz się więcej

Wa Wa Land – recenzja filmu „Piosenki o miłości”

piosenki o miłości

Reżyserski debiut Tomasza Habowskiego to na mapie polskiej kinematografii obraz bez wątpienia nietuzinkowy. Formalną lekkością i anatomią miłosnej relacji pachnący kinem amerykańskim, wzajemnymi pretensjami i walką z oczekiwaniami, nakładanymi zarówno przez innych, jak i przez siebie, niewychodzący poza ojczyste granice. Ona, Alicja (Justyna Święs), to skromna dziewczyna z Piotrkowa Trybunalskiego (a w zasadzie „nie ze … Dowiedz się więcej

Persona – recenzja filmu „Splendid Isolation” – Rotterdam 2022

Urszula Antoniak schodzi z górskich szczytów Magic Mountains, by odetchnąć chwilę nad skąpanym w zimowej aurze morskim wybrzeżem. Osadzona między falującymi wydmami opowieść jest prawie niemym obrazem eksploracji duszy zakopanej gdzieś w piaskownicy pamięci, a modernistyczna willa położona tuż za wzniesieniem stanowi liminalną szachownicę, na której rozgrywa się pojedynek ze Śmiercią. Jak przystało na polską … Dowiedz się więcej

Czasem granicę dostrzegamy dopiero po jej przekroczeniu – recenzja filmu „Zaułek koszmarów”

Zaułek koszmarów

Fatum ciążące nad jednostką, losy przepowiedziane, przeszłość, która odciska na nas piętno. Są to uniwersalne tematy rozważań ludzkości już od czasów antycznych, aktualne niezależnie od okoliczności. Motywy zebrane przez Sofoklesa w jego dramatycznej trylogii powracają co rusz. Tym razem kolejne życie na ekranach kin daje im Guillermo del Toro, biorąc na tapet powieść Williama Lindsaya … Dowiedz się więcej

W paszczy wieloryba – recenzja filmu „A criança” – Rotterdam 2022

Zieleń bujnie rosnącej trawy i zapach dzikich polnych kwiatów, z gracją i niewinnością zbieranych przez przystojnego młodzieńca, kryją swym urokiem – dosłownie i w przenośni – zmurszałe mury kupieckiego pałacyku gdzieś na obrzeżach Lizbony. Jak one porastają mchem i pękają miejscami, tak kolonialna potęga Portugalii zaczyna się kruszyć pod koniec XVI wieku. Porażające fatum historii … Dowiedz się więcej

She said, he said – recenzja filmu „Oskarżony”

Ruch #metoo był jednym z ważniejszych wydarzeń społecznym ostatniej dekady. Przerwał złotą erę milczenia ofiar molestowania seksualnego, zaczął kruszyć mur przywileju, naruszył nietykalność najgrubszych ryb. Jego sceptycy i przeciwnicy dostrzegli w nim przede wszystkim ogromne pole do nadużyć w ferowaniu wyroków, a opinii publicznej zarzucali niepoprzedzone procesami sądowymi, pochopne lincze. Oczywiście temat ten stał się … Dowiedz się więcej

Okno na podwórze – recenzja filmu „Jedenaste: znaj sąsiada swego” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Przebranżowienie bywa trudne, a wysiłek nie zawsze odpłaca się pracą w komfortowych warunkach – jak zauważa jeden z głównych bohaterów debiutanckiego filmu Daniela Brühla. O ile znany z występów u Tarantino i w superprodukcjach Marvela aktor, podejmując się reżyserskiego fachu, nie doświadcza finansowych kłopotów początkującego twórcy, niewątpliwie mierzy się z artystycznymi pułapkami czyhającymi na gwiazdę … Dowiedz się więcej

Bądź jak świat cały – recenzja filmu „Tragedia Makbeta”

Niewiele tekstów kultury niesie ze sobą tak wielki interpretacyjny bagaż jak sięgające przełomu XVI i XVII wieku dramaty Williama Szekspira. Spośród nich Makbet wyłania się jako najczęściej wystawiany na teatralnych deskach oraz wielokrotnie przenoszony na srebrny ekran – od wczesnych prób reżyserów kina niemego, po autorskie dzieła Akiry Kurosawy, Orsona Wellesa, Romana Polańskiego, czy Béli … Dowiedz się więcej

Young Americans — recenzja filmu „Licorice Pizza”

Licorice Pizza

Już blisko cztery dekady temu Fredric Jameson mówił o „filmie nostalgicznym” jako sztandarowej kategorii kultury postmodernizmu, w której apoteoza estetyk przeszłości przyćmiewała jakąkolwiek szansę na trzeźwą refleksję nad prawdą epoki. Do dziś w kinie głównego nurtu króluje moda na powrót do szeroko i wybiórczo pojmowanego retro (nierzadko przefiltrowanego przez pamięć o innych filmach) — od … Dowiedz się więcej

Ten tramwaj dalej już nie zajedzie… – recenzja filmu „Matrix: Zmartwychwstania”

Koniec 2019 roku, poza pandemią COVID-19, przyniósł również inne niespodziewane wydarzenie – ogłoszenie kontynuacji serii Matrix. Za kamerą stanęła tym razem już tylko jedna z sióstr Wachowskich, a wśród autorów scenariusza znalazł się David Mitchell, którego Atlas chmur ekranizowały kilka lat wcześniej. Choć wynik ich tegorocznej współpracy dzieli publiczność, a w szczególności fanów oryginalnej trylogii, … Dowiedz się więcej

Straszyć jak jagnię – recenzja filmu „Lamb”

Lamb

„Jeśli żart ma ukąsić – to nie jak pies, ale jak jagnię kąsać powinno, w przeciwnym bowiem razie nie żart to będzie, ale grubiaństwo”. Te słowa Giovanniego Boccaccio, choć traktują o dowcipkowaniu, śmiało można przekształcić tak, by dotyczyły przerażenia. Bo na dłużej zostanie z nami horror czy thriller, który zamiast leniwie wywołując lęk przy użyciu … Dowiedz się więcej

Miłość i wojna – recenzja filmu „West Side Story”

West Side Story 2021

Chyba nic nie wzbudza takich wypieków na twarzach miłośników danych filmów, jak wieść o ich remake’u. Szczególnie, jeśli współczesny twórca dotyka produkcji kultowej, zajmującej ważne miejsce w historii kinematografii. Szczególnie, jeśli sam jest ikoną amerykańskiego kina. Czy Steven Spielberg, prezentujący w tym roku swoją wersję West Side Story, wyszedł poza schemat pierwowzoru, nadając mu nową … Dowiedz się więcej

Prywatna mitologia – recenzja filmu „The Hand of God”

To była ręka Boga

Odbierając przed siedmiu laty Oscara za Wielkie piękno, Paolo Sorrentino dziękował swoim inspiracjom, wśród których – obok Federica Felliniego i Martina Scorsese – wymienił Diego Armando Maradonę. Znaczenie tego legendarnego argentyńskiego piłkarza dla Neapolitańczyka to jeden z wątków jego najnowszego, autobiograficznego filmu – The Hand of God. Główny bohater, Fabietto (Filippo Scotti, wyróżniony w Wenecji … Dowiedz się więcej

Musimy porozmawiać – recenzja filmu „Odkupienie”

Kiedy słyszymy od kogoś słowa będące tytułem tej recenzji, możemy się spodziewać, że nie będzie to błaha rozmowa, a jest niemal pewne, że nie usłyszymy niczego przyjemnego. Debiut reżyserski mało rozpoznawalnego amerykańskiego aktora Frana Kranza („Dom w głębi lasu”) jest niemal w całości zapisem takiej właśnie konwersacji między dwoma małżeństwami. Zanim jednak obie pary pojawią … Dowiedz się więcej

Cały ten zgiełk – recenzja filmu „Tick, Tick… Boom!”

Jedną z najistotniejszych cech dzieła filmowego jest własny, niepowtarzalny język twórcy – czasem widoczny już od pierwszej produkcji, czasem kształtowany z biegiem lat i rozwojem kariery. Pokazanie swojej wrażliwości oraz sprzężenie jej z określoną formą już w debiucie zapowiadać może niezwykły talent, szczególnie, jeśli za kamerą staje osoba do tej pory jedynie przed nią występująca. … Dowiedz się więcej

Tych lat nie odda nikt – recenzja filmu „Powrót do tamtych dni”

Alkohol jest prawdopodobnie jedynym tematem, który swoją częstotliwością występowania w polskim kinie może konkurować z wielkimi historycznymi wydarzeniami. Wymienić można w tym miejscu fatalistyczną Pętlę Wojciecha Hasa, Żółty szalik Janusza Morgensterna, czyli kameralny portret wysokofunkcjonującego alkoholika, czy adaptację quasi-autobiograficznej prozy Jerzego Pilcha w postaci Pod Mocnym Aniołem Wojciecha Smarzowskiego. Ta ostatnia najlepiej odzwierciedla tendencje rodzimej … Dowiedz się więcej

Jeszcze gęściej – recenzja filmu „Im dalej w las, tym więcej drzew”

Im dalej w las, tym więcej drzew

Zadanie tłumacza jest trudne. Ubolewał nad tym Walter Benjamin, ubolewały tłumy polskich kinofilów. Rzadko się bowiem zdarza, by lokalny dystrybutor, mierząc się z zagranicznym tytułem, wyszedł z tej lingwistycznej walki z twarzą. Niełatwa sztuka udała się w przypadku nowego filmu Benedeka Fliegaufa. Im dalej w las, tym więcej drzew oddaje nie tylko charakter treści węgierskiego … Dowiedz się więcej

Wszystko o mojej matce – recenzja filmu „Córka” – Transatlantyk

Nieustępliwą naturą debiutu, z której wynika jego olbrzymia waga, jest to, że może on wydarzyć się tylko raz. Mimo że nie zawsze determinuje przyszłą drogę twórcy, to udany cieszy wyjątkowo i każe wypatrywać danego nazwiska czy to na festiwalach, czy w regularnej dystrybucji. Szczególnie niespodziewane i zaskakujące pierwsze razy za kamerą, to te, leżące w … Dowiedz się więcej

Do The Right Thing — recenzja filmu „Nie patrz w górę”

Nie patrz w górę

Reżyser Big Short (2015) i Vice (2018) oddał widzom swój nowy projekt, w którym opowiada o wielkim niebezpieczeństwie, jakie grozi ludzkości. Nie trudno przegapić w Nie patrz w górę paralelę względem katastrofy klimatycznej, którą w scenariuszu nakreślił Adam McKay. Jednak czy wysokobudżetowa, wypełniona najważniejszymi nazwiskami współczesnego Hollywoodu produkcja ma szansę trafić do widzów spędzających pierwszy … Dowiedz się więcej

Wszędzie dobrze, ale w domu… – recenzja filmu „Dom Gucci”

Dom Gucci

Kiedy Ridley Scott przypomina o sobie widzom kolejnym filmem, próbuje pokazać, że wciąż potrafi tworzyć oryginalne kino, pełne świeżości i finezji. Coś, co z łatwością udawało mu się w ostatnich dekadach dwudziestego wieku (np. w Thelmie i Louise czy w Łowcy androidów), dziś okazuje się niemalże niewykonalne. W tym roku gościliśmy w kinach aż dwie … Dowiedz się więcej

Monster Mash – recenzja filmu „Psycho Goreman”

Dystrybutor Velvet Spoon przyzwyczaił nas już do promowania na naszych ekranach niebanalnego, autorskiego kina grozy łączącego filmowe style i bawiącego się formą. Warto wymienić tu choćby znakomity Listopad nawiązujący do ludowej, pogańskiej kultury Estonii, Monument – rodzimy eksperyment Jagody Szelc z udziałem studentów łódzkiej „Filmówki”, czy kampową Czarownicę miłości nawiązującą do europejskich klasyków z lat … Dowiedz się więcej

Ludzki pan – recenzja filmu „Szef roku”

Szef roku

Żyjemy w smutnych czasach. Abstrahując od oczywistej pandemii, od lat 90. nierówności społeczne na całym świecie osiągają niebotyczne poziomy i ma to swoje odzwierciedlenie nawet w sporcie. Wielu analityków właśnie w finansowym szklanym suficie upatruje przyczyn fenomenu absolutnej dominacji zawodników urodzonych w latach 80. nad swoimi młodszymi kolegami. Nic dziwnego, że również w kinie gorzkie … Dowiedz się więcej

Jak zostałem snajperem – recenzja filmu „Mindörökké” – Tallinn Black Nights

Trudno nie odbić się od dna, realizując cokolwiek innego niż Głos Pana. Jeśli poprzedni film Györgya Pálfiego był świadectwem przerostu ambicji, która nie odnalazła formalnego partnera w obiektywie kamery, lecz pozostała w strefie zachwytów nad prozą Lema, to kameralna atmosfera Mindörökké (pol. na zawsze) przychodzi niczym powiew świeżego powietrza. Nie jest to jednak utwór błahy, … Dowiedz się więcej

Siła delikatności – recenzja filmu „Psie pazury”

Psie pazury

Jane Campion po ponad dekadzie od ostatniego filmu (Jaśniejsza od gwiazd), wraca do nas z ekranizacją powieści Thomasa Savage’a z 1967 roku – The Power of the Dog, portretującej za pomocą kontrastów życie i relacje dwóch zamożnych braci – Phila i George’a Burbanków, żyjących na ranczu w Montanie w latach dwudziestych XX wieku. George (Jesse … Dowiedz się więcej

W złotej klatce – recenzja filmu „Spencer”

SPENCER

Gdy jakiś czas temu usłyszałem, że Pablo Larraín, jeden z najciekawszych współczesnych reżyserów, kręci film o księżnej Dianie, nie kryłem swojego zdziwienia. Wprawdzie kilka lat temu zrobił pamiętny film o Jackie Kennedy, ale czy z opowiadanej po wielokroć historii „królowej ludzkich serc” da się wycisnąć coś jeszcze? Chilijski reżyser w Spencer kontynuuje poniekąd strategię przyjętą … Dowiedz się więcej

Wiara i tęcza – recenzja filmu „Wszystkie nasze strachy”

Wszystkie nasze strachy

Ogłaszając werdykt jury podczas 46. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, przewodniczący gremium Andrzej Barański przekazał, że kierowano się dwiema zasadami. Tegoroczny laureat Złotych Lwów miał być „piękny i ważny”. Wszystkie nasze strachy oba te warunki spełniają, aczkolwiek posiadają jeszcze coś, czym żadna inna produkcja z tegorocznego konkursu głównego nie mogła się pochwalić. Siłą napędową … Dowiedz się więcej

Prawo zemsty – recenzja filmu „Cud” – WFF

Cud

Bogdan George Apetri to reżyser, który z Warszawskim Festiwalem Filmowym związany jest już od ponad dekady. W 2010 roku w ramach Konkursu Międzynarodowego prezentowane były jego Peryferia — nagrodzone aż trzema nagrodami, w tym Nagrodą specjalną Jury, a w zeszłym roku o najważniejszy laur walczył Niezidentyfikowany. Tegoroczny Cud był zatem trzecim dziełem Rumuna z rzędu, … Dowiedz się więcej

Dzień dziadka — recenzja filmu „Wesele”

wesele

Drugi film o tym samym tytule autorstwa Wojciecha Smarzowskiego – jak zresztą cała wcześniejsza twórczość reżysera – podzielił widzów, jeszcze zanim większość z nich go zobaczyła. Jedni rozpoczęli partyzantkę internetową, wystawiając mu negatywne oceny na Filmwebie. Drudzy zaś, ekstatycznie zakomunikowali światu, że Smarzol stworzył obraz czasów, na miarę dramatu Wyspiańskiego z początku XX wieku. Wesele … Dowiedz się więcej

Rzeczy, które mówimy, rzeczy, które robimy – recenzja filmu „Dyskretny urok niebezpiecznych myśli”

Dyskretny urok niebezpiecznych myśli

Niepozorny film stosunkowo mało znanego twórcy, Emmanuela Moureta, nieźle namieszał w ostatnim sezonie we francuskiej kinematografii. Najpierw, w roku pandemii, został wybrany do oficjalnej selekcji festiwalu w Cannes, potem redakcja prestiżowego magazynu „Cahiers du Cinéma” zaliczyła go do dziesięciu najlepszych tytułów 2020 roku, wreszcie zdobył aż 13 nominacji do Cezarów (statuetkę zdobyła jedynie Émilie Dequenne … Dowiedz się więcej

Bolało jak dziarałeś? – recenzja filmu „Człowiek, który sprzedał swoją skórę”

Człowiek, który sprzedał swoją skóręCzłowiek, który sprzedał swoją skórę

Północnoafrykańskie kino od kilku lat stara się podejmować tematy dotychczas pomijane w filmach z państw arabskich. Zerwanie z postrzeganiem cielesności jako tabu zaowocowało zresztą w kilka produkcji zachwycających zarówno publiczność Maghrebu, jak i zagraniczną. Czy najnowszy film Kaouther Ben Hanii utrzymał poziom algierskiego dramatu społecznego Nadal kryję się z paleniem (2016) czy może bliżej mu … Dowiedz się więcej

Wycieczka do muzeum – recenzja filmu „Żeby nie było śladów”

Tegoroczny festiwal w Gdyni niezależnie od rezultatów upłynie pod znakiem lat 80., bowiem aż cztery konkursowe filmy rozgrywają się w tej dekadzie. Daje to dość wyjątkową okazję do porównań i analiz strategii twórczych. Największe oczekiwania i emocje przed pokazami wzbudzał nasz oscarowy kandydat Żeby nie było śladów, zwłaszcza, że jako jedyny polski film w ostatnim … Dowiedz się więcej

A to Polska właśnie – recenzja filmu „kRAJ”

kRAJ

Twórcom Ataku paniki (2017) zarzucano kopiowanie pomysłu wyprodukowanych przez Pedro Almodóvara Dzikich historii (2014). Tę krytykę należałoby jednak przekierować na kRAJ, bo to właśnie tutaj doszło do przeniesienia na polskie warunki „przekraczania granic wytrzymałości” bohaterów. Najnowszy film warszawskiej filmówki wiele jednak różni od argentyńskiego kandydata do Oscara. Między innymi fakt, że składa się z nieco … Dowiedz się więcej

Pokaż im! – recenzja filmu „Po Złoto. Historia Władysława Kozakiewicza”

Po Złoto. Historia Władysława Kozakiewicza

Podczas XXII Letnich Igrzysk Olimpijskich odbywających się w stolicy Związku Radzieckiego na najwyższym stopniu podium stawało trzech Polaków: Jan Kowalczyk, Bronisław Malinowski i Władysław Kozakiewicz. Chociaż miejsca w annałach naszego sportu nie można odmówić żadnemu z tej trójki, bez wątpienia tylko ostatni z nich do dziś ma miejsce w zbiorowej świadomości mieszkańców kraju nad Wisłą, … Dowiedz się więcej

Teksas, Teksas – recenzja filmu „Red Rocket” – Cannes 2021

Red Rocket

Cała kariera Seana Bakera, prawdopodobnie najciekawszego i najbardziej utalentowanego amerykańskiego reżysera kina niezależnego młodego pokolenia, jest związana ze społecznymi dołami i sexworkingiem. Wybitna Mandarynka przenosiła nas w świat transpłciowych prostytutek z Los Angeles. W The Florida Project portretował życie dzieci, których pozbawieni nadziei rodzice łapią wszelkie fuchy na obrzeżach Disneylandu. Tym razem przenosimy się do … Dowiedz się więcej

Algierczyk – recenzja filmu „DNA”

DNA

Gdy trwają kolejne canneńskie emocje związane z premierami filmów utytułowanych i cenionych twórców a także tych mniej znanych ale równie zdolnych, do naszych kin trafiają tytuły z zeszłorocznej selekcji festiwalu. Wśród nich DNA Maïwenn, aktorki, scenarzystki i reżyserki, którą pamiętać możemy z epizodycznych ról w filmach Luca Bessona, ale przede wszystkim jako twórczynię nagrodzonych w … Dowiedz się więcej

Cokolwiek zechcesz pod warunkiem, że to Corona® – recenzja filmu „Szybcy i wściekli 9”

Mieliśmy wspaniałą siódemkę, w której James Wan rzucał nami o glebę wraz z fikołkującą kamerą, pokazywał nam zdecydowanie za dużo miniówek, kasował auto warte trzy bańki, a cały świat żegnał Paula Walkera. Później była już nieco wtórna i posępna ósemka, w której F. Gary Gray po raz wtóry zabijał Domowi dziewczynę, by dać mu motywację, … Dowiedz się więcej

When we start the revolution, all they probably do is snitch – recenzja filmu „Judasz i Czarny Mesjasz”

Górnolotne porównania w tytule, płomienne przemowy, trochę zapomniana historia męczeńskiej śmierci wielkiego aktywisty – czy Judasz i Czarny Mesjasz to kolejna Selma? Film powszechnie chwalony, hojnie obdarowywany przymiotnikami „ważny” i „potrzebny”, pojawiający się w pokłosiu kulminacji napięć społecznych rozpalających kraj, ze wszech miar poprawny rzemieślniczo, w sam raz na Black History Month… a jednak tak … Dowiedz się więcej

Nigdy nie będzie takiego lata – recenzja filmu „Lato ’85”

Lato 85

François Ozon już od lat ma status ikony francuskiego kina i trzeba przyznać, że swoją renomę stara się wykorzystać jak tylko może, z niebywałą regularnością dostarczając kolejne filmy na najważniejsze europejskie festiwale. W zeszłym roku co prawda impreza w Cannes się nie odbyła, ale dyrekcja postanowiła mimo wszystko ogłosić oficjalną selekcję, w której prezentowany był … Dowiedz się więcej

Spróbować‌ ‌wszystkiego‌ ‌-‌ ‌recenzja‌ ‌filmu‌ ‌“Ostatni‌ ‌komers”‌

Ostatni komers

Większość spośród najpopularniejszych filmów o nastolatkach z ostatnich kilku lat swoją przygodę rozpoczynało w Utah, na festiwalu Sundance. Debiut fabularny Dawida Nickela jest jednak czymś więcej, niż niezależnym, niskobudżetowym, zaangażowanym społecznie filmem o młodych ludziach. To przede wszystkim bardzo rzadkie w naszym kraju, naprawdę udane kino inicjacyjne. Kino, które zamiast oceniać dokonania bohaterów, wręcz cieszy … Dowiedz się więcej

Złoty paw, złote jajo – recenzja filmu „Sweat”

Sweat

“Nie wiemy w jakiej sekcji pokazywany byłby Sweat, gdyby zeszłoroczne Cannes się odbyło. Gdybym miał obstawiać, byłaby to Un Certain Regard” – tak o wyprodukowanym przez siebie filmie wypowiedział się Mariusz Włodarski podczas jednego ze spotkań po seansie. Czy najnowszy film Magnusa Von Horna opowiadający o losach młodej influencerki, Sylwii Zając, zasługiwał jednak na to, … Dowiedz się więcej

Nieumarłe konwencje – recenzja filmu „Małe rzeczy”

małe rzeczy

Pandemia, która przetacza się już od półtora roku przez naszą piękną planetę pośród wielu swoich negatywnych (a także kilku pozytywnych) skutków może zapisać przyśpieszenie rozwoju streamingu. Nagłe zamknięcie kin zmusiło producentów do przyśpieszania starań o możliwie szybkie i zyskowne wykrojenie części posiadanego przez Netflixa tortu. Warner zintensyfikował swoje starania w celu spopularyzowania swojego nowego serwisu … Dowiedz się więcej

Narodowy PTSD – recenzja filmu „Pokolenie Utøyi”

Pokolenie Utoya

Każdy naród nosi w sobie pierwiastek wspólnotowego lęku spowodowanego tragedią, która odcisnęła swoje piętno na jego obywatelach. Żadne wydarzenie nie połączyło i nie podzieliło jednocześnie tak mocno Polaków jak katastrofa w Smoleńsku. Francuzi wciąż muszą mierzyć się z traumami spowodowanymi przez zamach na redakcję Charlie Hebdo. W Norwegii na szczęście do polaryzacji społeczeństwa nie doszło … Dowiedz się więcej

Chcę zostać wielką aktorką – recenzja filmu „Amatorzy”

Filmy poruszające temat niepełnosprawności, zwarzywszy jego na delikatność, mogą cieszyć się u widowni swojego rodzaju immunitetem, co pokazał, chociażby przypadek fenomenalnie przyjętych “Nietykalnych” . Nawet jeżeli nie są to produkcje szczególnie udane, nikt nie chce ich przesadnie krytykować, ze względu na ich dobre intencje i zwrócenie uwagi na problemy wykluczonej grupy, która zresztą jest chyba … Dowiedz się więcej

Memento – recenzja filmu „Ojciec”

Ojciec

Kino niejednokrotnie podejmowało próby oddania „odmiennych stanów świadomości”: czy były to wizje senne, narkotyczne i mistyczne czy zaburzenia psychiczne w rodzaju rozszczepienia jaźni albo utraty pamięci. Francuski prozaik, dramatopisarz i scenarzysta, Florian Zeller podjął temat demencji starczej najpierw w święcącej sukcesy sztuce teatralnej, by wreszcie przenieść ją na ekran, debiutując „Ojcem” w roli reżysera. Głównego … Dowiedz się więcej

Krwinki w żyłach kraju – recenzja filmu „Nomadland”

Nomadland

Nomadland Chloé Zhao to bez wątpienia jedna z najbardziej oczekiwanych premier najbliższych miesięcy. Film ma już na koncie m.in. weneckiego Złotego Lwa, nagrodę publiczności na MFF w Toronto oraz dwa Złote Globy i jest na prostej drodze do sukcesów w najważniejszych kategoriach oscarowych. Jednak na pierwszy rzut oka ten skromny dramat o współczesnych nomadach wydaje … Dowiedz się więcej

Make America Great Again – recenzja filmu „Minari”

Wyżynę Ozark położoną w środkowej części Stanów Zjednoczonych całemu światu przedstawił Netflix w nazwanym na jej cześć serialu autorstwa Billa Dubuqe. Tam WASP-owska dobrze prosperująca, acz uwikłana w nielegalne interesy rodzina wyjeżdżała do położonego właśnie w tej krainie geograficznej kurortu, by na zlecenie mafii wyprać dużą ilość gotówki. Całkowicie inny obraz tego regionu odmalowuje w … Dowiedz się więcej

Look What You Made Me Do – recenzja filmu „Obiecująca. Młoda. Kobieta.”

Młoda. Obiecująca. Kobieta

Debiut reżyserski Emerald Fennell, aktorki (znanej m.in. z roli Camilli Parker Bowles w The Crown) oraz producentki i scenarzystki brawurowego serialu szpiegowskiego Obsesja Eve, to jeden z najbardziej zwodniczych i nietuzinkowych projektów, jakie Hollywood wypuściło od dawna. Pierwsze zerknięcie na tytuł i plakat budzi skojarzenia co najmniej z jakąś motywacyjną bajką o rzutkiej businesswoman przebijającej … Dowiedz się więcej

Cieszmy się z małych rzeczy – recenzja filmu „Co w duszy gra”

Co w duszy gra

Pete Docter, twórca takich animacji jak Odlot czy W głowie się nie mieści pozwala nam zagłębić się po raz kolejny w rozważania nad sprawami ostatecznymi i czyni to z ujmującą wrażliwością. Co w duszy gra to nowa produkcja Pixara, na seans kinowy której zostało nam niewiele czasu (przynajmniej w Warszawie). Warto go wykorzystać i dowiedzieć … Dowiedz się więcej

Niedorośli – recenzja filmu “Oto my”

Nir Bergman to izraelski reżyser doceniony w Berlinie za Złamane skrzydła (2003). Jego nowy film nosi tytuł Oto my i pokazuje codzienne trudności z jakimi mierzą się dzieci w spektrum autyzmu, a w konsekwencji całe ich rodziny. Temat dość trudny do rzetelnego zrealizowania, a łatwy do potknięcia się. Tytułowi my to duet ojciec – syn. … Dowiedz się więcej

W poszukiwaniu własnego Zen – recenzja filmu „Sound of Metal”

Sound of Metal

Darius Marder w swoim pierwszym fabularnym projekcie na szczęście nie męczy widzów ogranym już do granic możliwości motywem o sięganiu gwiazd pomimo przeszkód na drodze. W Sound of Metal nie ma co szukać obrazów, w których główny bohater w akcie triumfu nad przeciwnościami losu podnosi rękę w stronę nieba w akompaniamencie pompatycznej muzyki grającej w … Dowiedz się więcej

Migracja wewnętrzna – recenzja filmu „Zabij to i wyjedź z tego miasta”

Zabij to i wyjedź z tego miasta

Zdarzyć się może, że widz zmęczony kulturalnym bezruchem czasu pandemii zajrzy do otwartego nareszcie kina, a tam natknie się na polską animację „Zabij to i wyjedź z tego miasta” Mariusza Wilczyńskiego. Zobaczy charakterystyczną dla polskiej szkoły animacji pozornie niedbałą kreskę, narysowaną nieraz na zeszytowym papierze, poczuje duszną atmosferę późnego PRL, roztkliwi się być może, przypominając … Dowiedz się więcej

Cały ten zgiełk – recenzja filmu „Music”

Music_2021_

Music został nominowany do tegorocznych Złotych Globów w dwóch kategoriach, mimo że jest przykładem filmu, jaki powstaje, kiedy artysta tworzy kierując się dobrymi intencjami, na fali kreatywności i z potrzeby serca, pomijając dogłębny research. Sia, czyli australijska piosenkarka i autorka tekstów, kreuje w swoim debiucie fabularnym świat wykluczonych osób, które nie chcąc nikomu zaszkodzić, nie … Dowiedz się więcej

Zdolna bestia – recenzja filmu „Helmut Newton. Piękno i bestia”

Zanim usłyszymy z ust Helmuta Newtona, że większość fotografów to koszmarnie nudni ludzie, obserwujemy go przy pracy z nagą modelką, którą gdzieś na dachu wysokiego budynku w wielkomiejskiej przestrzeni ustawia i instruuje: „Nie wyglądaj jak biedaczka, wyglądaj cudownie”. Zmarły w 2004 roku jeden z najsłynniejszych fotografów mody, twórca przepełnionych erotyzmem i perwersją kobiecych aktów realizowanych … Dowiedz się więcej

Zagubieni – recenzja filmu „Tylko zwierzęta nie błądzą”

Błędem jest myślenie, że „film francuski” to zazwyczaj komedia romantyczna z wieżą Eiffla w tle. Spektrum twórczości Francuzów jest bardzo szerokie – historycznie to przecież oni byli pionierami kinematografii. Tylko zwierzęta nie błądzą w reżyserii Dominika Molla to całkowite zaprzeczenie tych stereotypów. To thriller-układanka skupiający się na pięciu całkowicie różnych postaciach. Punktem wyjścia jest zaginięcie … Dowiedz się więcej

Push me to the edge – recenzja filmu „Wszyscy moi przyjaciele nie żyją”

Wszyscy moi przyjaciele nie żyją

Amerykanie już lata temu opanowali łączenie głupiego i wulgarnego humoru oraz eksploatacyjnej przemocy z ważnymi treściami. American Pie, Szkoła melanżu, Ósma klasa i cały nurt gross-out comedy i wiele innych zachwycały i bawiły cały świat. Przenoszenie na polski grunt amerykańskich wzorców kina rozrywkowego kończyło się zazwyczaj porażkami, by wspomnieć chociażby W lesie dziś nie zaśnie … Dowiedz się więcej

Widowiskowość opery mydlanej – recenzja filmu „Niebo o północy”

Kosmos od zawsze fascynuje ludzi, jest nieprzebyty, niebezpieczny, nieodgadniony. Stanowi wyzwanie, ale i obietnicę nadziei, zwłaszcza w czasach, gdy nasza planeta niechybnie mknie ku samozagładzie. Kosmos to niezmierzona skarbnica, z której można czerpać by stworzyć wielkie jak Odyseja kosmiczna i kameralne jak Obcy. Ósmy pasażer Nostromo arcydzieła. Tym bardziej fascynujący i przykry jest fakt, że … Dowiedz się więcej

Ready Player Mank – recenzja filmu „Mank”

Nowy film Davida Finchera stworzony dla Netlixa miał być laurką dla Hermana J. Mankiewicza, jednego z najważniejszych scenarzystów Hollywoodu Złotej Ery i współautora tekstu do Obywatela Kane’a. Proces twórczy i kontrowersje dotyczące wkładu Orsona Wellesa, ciągnące się pierwotnie w dyskursie filmoznawczym, a potem kontynuowane w biograficznych adaptacjach ekranowych, stanowią swoisty fundament i ramę narracyjną dla … Dowiedz się więcej

Prywatne jest publiczne – recenzja filmu „Erotica 2022”

Erotica 2022

Erotica 2022 to pierwszy polski film produkcji Netflixa, na który składa się pięć nowel: Znikanie pani B Anny Kazejak (na podstawie scenariusza autorstwa reżyserki i Olgi Tokarczuk), Niedźwiedź Anny Jadowskiej (napisany przez nią i Grażynę Plebanek), Mocno Kasi Adamik i Joanny Bator, Jeśli będziesz długo siedzieć w ciszy przyjdą do ciebie inne zwierzęta Jagody Szelc … Dowiedz się więcej

Św. Matylda od Siedmiu Boleści – recenzja filmu „Saint Maud”

Saint maud

Studio A24 znowu to zrobiło! Horror straszący „wystylizowanym umiejętnie nastrojem, budzącym naturalny lęk a jednocześnie głęboką refleksję poszerzoną o analizę współczesności” – jak to określił Waldemar Węgrzyn w niedawno opublikowanym na naszych łamach tekście o produkcjach tej wytwórni. Saint Maud to pełnometrażowy debiut brytyjskiej reżyserki Rose Glass. Opowiada historię tytułowej Maud (Morfydd Clark), która obejmuje … Dowiedz się więcej

Niebo obiecane – recenzja filmu „Polot”

polot

Pierwszy raz stykam się z twórczością Michała Wnuka. Na swoim koncie ma dotąd jeden dokument (Agfa 1939. Podróż w czasy wojny) jeden krótki metraż (Co mówią lekarze) i serial M jak miłość. Sam tytuł debiutu długometrażowego jest dość wyzywający. Jest bowiem pokusa by odnieść go także do samego twórcy: czy miał polot? Takie pytanie być … Dowiedz się więcej

Kobiecy tandem – recenzja filmu „My dwie”

My dwie

W swoim pełnometrażowym debiucie My dwie, Filippo Meneghetti, bierze na warsztat temat w kinie nieśmiertelny – miłość. Ale czy ma do powiedzenia coś nowego w tym aspekcie? Tytuł ten nieśmiało przebija się na międzynarodowych festiwalach – FEST w Belgradzie, ukraińskim MOLODIST, Dublinie, Stambule, Filadelfii. Także w Polsce został zauważony za sprawą nominacji w konkursie debiutów … Dowiedz się więcej

Pogranicze dobrego smaku – recenzja filmu „Magnezja” – WFF

Magnezja

Polski przedstawiciel w międzynarodowym konkursie Warszawskiego Festiwalu Filmowego stał się dla widzów pewnikiem takim jak śmierć i podatki. Nie ma w tym nic dziwnego, premiery rodzimych twórców zawsze przyciągają pełne sale widzów, a spotkania z powszechnie znanymi artystami, towarzyszące pokazom dla wielu stanowią atrakcję większą niż sama projekcja. Jednak zdarzają się przypadki, kiedy dobór repertuaru … Dowiedz się więcej

Jeszcze w zielone gramy – recenzja filmu „Nadzieja”

nadzieja

Ciężko o drugie zjawisko, przedstawiane w kinie w tak skrajnie różne sposoby, jak umieranie. Poetyka horrorów, filmów wojennych czy akcji przyzwyczaiła nas niejako do bezrefleksyjnego, szybkiego odbierania życia, podczas gdy na przeciwnym biegunie znajduje się niebagatelna liczba dramatów, skupiających się na powolnym procesie odchodzenia czy też walki o życie do ostatnich jego chwil. Można wręcz … Dowiedz się więcej

Nie słuchałem potrzeb widzów, to był błąd! – recenzja filmu „Mulan”

mulan

W ostatnich latach zestawienia najbardziej kasowych produkcji pękają w szwach od sequeli, remake’ów i filmów z rozbudowanych, dobrze znanych widzom uniwersów. Kreująca ten trend wytwórnia Disneya utwierdza się w przekonaniu o słuszności tej drogi z każdym kolejnym sprawozdaniem finansowym, tym razem jednak postanowili pójść o krok dalej, ponownie ekranizując legendę o Mulan, co czyniło produkt … Dowiedz się więcej

Żyje się tylko dwa razy – recenzja filmu „Tenet”

Tenet

O twórczości Christophera Nolana różnie się zwykło mówić. Naprzeciw bezkrytycznie zachwyconych jego rozbuchanymi widowiskami, zawsze stoją mniej lub bardziej radykalni sceptycy, zarzucający mu brak wyobraźni i inne scenariopisarskie słabostki, szczególnie w kwestii pisania ciekawych bohaterów, którzy rozmawiają inaczej niż wielkimi literami przy każdym słowie. Choć osobiście zawsze idę na filmy Brytyjczyka z nadzieją, to konsekwentnie, … Dowiedz się więcej

Katapulta w mojej głowie – recenzja filmu „Dolina Bogów”

Dolina Bogów

Niepowtarzalna i nieprzewidywalna twórczość Lecha Majewskiego wymaga od odbiorcy zarówno zaufania, jak i krytycznej podejrzliwości. Odrębny i samotny człowiek renesansu, kapryśny erudyta obdarzony wyobraźnią zdolną kreować światy i nasycać je symbolami, nie zawsze potrafi tę wizję przekształcić w dobre kino. W zasadzie każdy kolejny film Majewskiego to zagadka. Najnowsze dokonanie polskiego artysty w przewrotnej pandemicznej … Dowiedz się więcej

Czarny korzeń, kruchy ród – recenzja filmu „Złotokap”

Złotokap

Unnar jest synkiem mamusi. Kieszonkowe, wspólne obiadki, coroczny wypoczynek na Costa del Sol. Unnar się zakochał. Burza kasztanowych włosów, sarnie oczy i pokłady empatii zdolne stopić lodowiec. Problem w tym, że Unnar ma 39 lat, a jego wybranka to Polka podcierająca tyłki starcom. Mamusia nie jest zachwycona. A na dodatek ministerstwo chce wyciąć jej ukochane … Dowiedz się więcej

Ocalić od zapomnienia – recenzja filmu „Bądź sobą, czyli nieopowiedziana historia Alice Guy-Blaché”

Bądź sobą, czyli nieopowiedziana historia Alice Guy-Blaché

Kino jest jedną z najmłodszych gałęzi sztuki, istniejącą od przełomu XIX i XX wieku, czyli już w czasach powszechnie wydawanych gazet codziennych, jego początki są udokumentowane nadzwyczaj dobrze. Mimo to historia pierwszych, prezentowanych widzom ruchomych obrazów, miewała wiele białych kart, które dzięki pracy historyków kina, zapisane zostały dopiero po latach. Przykładem tego może być kariera … Dowiedz się więcej

Cały ten kraj potrzebuje psychologa – recenzja filmu „Arab Blues”

Arab Blues

Nawet wśród wytrawnych kinofili, ciężko spotkać osoby znające dogłębnie afrykańskie kino. Nie ma w tym nic dziwnego, biorąc pod uwagę dostępność tych produkcji oraz to, jak niewiele filmów powstaje tam, w porównaniu do innych kontynentów. Tym bardziej cieszy fakt, że Gutek Film wprowadza do naszych kin dzieło Manele Labidi – Arab Blues, którego fabuła toczy … Dowiedz się więcej

Eskapizm – recenzja filmu „Nie tak miało być”

Amanda Kernell to szwedzka reżyserka o lapońskich (Sámi) korzeniach. Jej poprzedni film Krew Saamów, traktujący właśnie o plemionach z Laponii odbił się szerokim echem na festiwalach europejskich i światowych. Po zdobyciu wielu nagród i nominacji, reżyserka powraca na srebrny ekran za sprawą Nie tak miało być. Główną bohaterką Nie tak miało być jest Alice (w … Dowiedz się więcej

Sprawcza siła tajemnicy – recenzja filmu „Obraz pożądania”

obraz pozadania

Sztuka rządzi się swoimi prawami. Ludzie zajmujący się nią hobbistycznie i zawodowo mają przyzwolenie na bycie ekscentrykami. Nikt nie burzy się na widok braku manier czy używek, bowiem są to sprawy przyziemne, którymi ludzie sztuki nie zaprzątają sobie głowy. Właśnie takie persony portretuje Obraz pożądania. Filmowa adaptacja powieści Herezja oranżu palonego Charlesa Willeforda wyreżyserowana przez … Dowiedz się więcej

Podróż z bagażem podręcznym – recenzja filmu „xABo: Ksiądz Boniecki”

Xabo

W pierwszych ujęciach filmu „xABo: Ksiądz Boniecki” widzimy naszego bohatera na dworcu. Za chwilę jego charakterystyczna przygarbiona postać z torbą na ramieniu i laską w ręce wsiądzie do pociągu. W trakcie seansu będziemy towarzyszyć ks. Adamowi Bonieckiemu jeszcze w wielu podróżach. Kursuje on bowiem nieustannie między Krakowem, gdzie wciąż pracuje w redakcji „Tygodnika Powszechnego” a … Dowiedz się więcej

Kuchenne rewolucje – recenzja filmu „#tuiteraz”

tuiteraz

Po związanym z pandemią koronawirusa lockdownie, kina powoli wracają do funkcjonowania. Ciągle daleko jednak do normalności, chociażby z powodu tego, że wszystkie największe amerykańskie premiery wciąż są wstrzymane z nadzieją na lepsze wyniki finansowe po ustabilizowaniu się sytuacji na świecie. W takiej sytuacji na większą uwagę mogą liczyć chociażby produkcje europejskie, które przy mocniejszej konkurencji … Dowiedz się więcej

Uciec – recenzja filmu „Pod powierzchnią”

Groza uwięzienia wiele metrów pod wodą jest nieodłącznym popkulturowym skojarzeniem związanym z nurkowaniem. Na ludzi pod wodą czeka wiele niebezpieczeństw, rekiny, awarie butli gazowej, aktywność tektoniczna. Jeszcze przed pandemią koronawirusa kasową porażkę na całym świecie zdążyła ponieść Głębia strachu z uwięzioną pod wodą Kirsten Stewart. Czy skandynawskie podejście do tematu w dystrybuowanym przez Mayfly Pod … Dowiedz się więcej

Z dala od zgiełku – recenzja filmu „Daleko od Reykjaviku”

Po wygranej filmu Barany. Islandzka opowieść w sekcji Un Certain Regard w Cannes 5 lat temu, Grímur Hákonarson wraca z Daleko od Reykjaviku. Islandczyk akcję wszystkich swoich dotychczasowych filmów osadzał w ojczyźnie. Nie inaczej stało się tym razem. Daleko od Reykjaviku przedstawia przebieg konfliktu w małej miejscowości. Kością niezgody jest istniejąca od lat spółdzielnia rolników. … Dowiedz się więcej

Like tears in rain – recenzja filmu „Jestem REN”

Jestem REN

W świecie showbiznesu od zawsze bardzo trudno było przebić się nowym twarzom. Nie inaczej sytuacja ma się w polskim kinie „od wieków” zdominowanym przez dawnych mistrzów jak Andrzej Wajda czy Agnieszka Holland. Od kilku lat jednak, między innymi za sprawą pomocnego finansowania Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, mamy do czynienia z wysypem ciekawych debiutów, by wspomnieć … Dowiedz się więcej

Un siciliano vero – recenzja filmu „Zdrajca”

zdrajca

Mafia to jeden z tych tematów, które kino szczególnie sobie upodobało. Historia filmu gangsterskiego sięga lat 30. (za jego pierwszego przedstawiciela uznaje się Małego Cezara Mervyna LeRoya z 1931 roku), a w kolejnych dekadach gatunek nie tracił na popularności, przechodząc ciągłą ewolucję. Do jego najbardziej uznanych i wciąż bardzo rozpoznawalnych realizacji należą takie klasyki jak … Dowiedz się więcej

Życie jest gdzie indziej – recenzja filmu „Najgorsze wiersze świata” – Wiosna Filmów 2020

W opinii Milana Kundery, poezja to taka nieopierzona, infantylna siostra prozy — zamiast widzieć język jako medium pozwalające wyrazić zawiłości rzeczywistości społecznej, liryka kłania się ku jego warstwie estetycznej, zainteresowana głównie samą sobą i swoim podmiotem czującym. Pisał o „wieku lirycznym”, czyli tej głupiej, irracjonalnej młodości, gdy wydaje nam się, że nasze pierwsze rozczarowanie miłosne … Dowiedz się więcej

Zmiany – recenzja filmu „Lola” – Wiosna Filmów 2020

Filmy o tematyce queer coraz częściej goszczą już, nie tylko na specjalnie dedykowanych im festiwalach czy sekcjach festiwalowych, ale trafiają także do regularnej dystrybucji. Jednym z nich jest Lola. Ta francusko-belgijska produkcja w reżyserii Laurenta Micheliego porusza temat transpłciowości u nastolatków. Tytułowa Lola to niepokorna osiemnastoletnia transkobieta, która nie utrzymuje kontaktu z ojcem nieakceptującym jej … Dowiedz się więcej

Ach, śpij kochanie – recenzja filmu “Kołysanka”

Pogodzenie roli rodzica i kariery zawodowej dającej osobistą satysfakcję wydaje się być jednym z kluczowych problemów współczesnych rodzin nuklearnych w krajach rozwiniętych. Nie przypadkiem politycy wielu państw prześcigają się w propozycjach, jak pomóc młodym rodzicom, by wymienić choćby program Rodzina 500+ czy darmowe przedszkola i żłobki. Jednym z rozwiązań, na jakie decydują się rodziny, choć … Dowiedz się więcej

Mrok – recenzja filmu „Jezioro dzikich gęsi”

Jezioro dzikich gęsi

W związku z przesuniętą z wiadomych powodów marcową premierą, teraz mamy możliwość obejrzenia Jeziora dzikich gęsi w reżyserii Yi’nan Diao, nominowanego do Złotej Palmy. Jest to czwarty pełny metraż tego reżysera, poprzedni – Czarny węgiel, kruchy lód – wygrał Złotego Niedźwiedzia w 2014 roku. Chińczyk orbituje wokół tematów związanych z bezprawiem, widać, że odnajduje się … Dowiedz się więcej

Czerwony pasek, czerwone gały – recenzja filmu „Szkoła melanżu”

Olivia Wilde to bodaj jedna z najbardziej bezpretensjonalnie zabawnych i barwnych postaci we współczesnym Hollywood. Od pamiętnie bezbłędnych drugoplanówek w lepszych i gorszych blockbusterach, i popularnych serialach, m.in. roli tajemniczej i nietolerującej ściemy Trzynastki w Dr House, przez działalność feministyczną, aktywne role w kampaniach prezydenckich Obamy i Hillary Clinton, występy na Broadwayu i u Ellen … Dowiedz się więcej

Gambit królewski – recenzja filmu „Shadow”

Shadow

Z braku możliwości wybrania się do kina, w ostatnim okresie dużo większą uwagę przykładamy do oferty dostępnych w Polsce platform VOD. W tym tygodniu na czterech z nich (IPLA, Player.pl, vod.pl, chilli) zagościło „Shadow”, dzieło chińskiego reżysera Zhanga Yimou z 2018 roku, które nie doczekało się szerokiej kinowej premiery w Polsce, szczęśliwcy mogli je zobaczyć … Dowiedz się więcej

Zarażeni samotnością – recenzja filmu „Nic nie ginie”

nic_nie_ginie_2019

Zgrabny i kameralny komediodramat z 38. festiwalu „Młodzi i Film” w Koszalinie i ulubieniec publiczności ubiegłorocznego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni ma swoją premierę VOD na platformie CANAL+ oraz na platformie Player.pl już 20 kwietnia. Mowa o „Nic nie ginie”, debiucie fabularnym Kaliny Alabrudzińskiej. Reżyserka długo namawiała aktorów, żeby przelali swoją wrażliwość na odgrywanych … Dowiedz się więcej

W samo południe w Lyonie – recenzja filmu „Poznajmy się jeszcze raz”

POZNAJMY SIĘ JESZCZE RAZ

Czas domowej kwarantanny to dla wielu okazja do zmiany nawyków i przyzwyczajeń. Kinomani, którzy do tej pory nie wyobrażali sobie, aby chłonąć nowości dystrybucyjne inaczej jak w kinie, muszą powoli przyzwyczajać się do premier VOD i na platformach streamingowych. Jak na ironię, bohater Poznajmy się jeszcze raz, filmu, który po krótkim pobycie w polskich kinach, … Dowiedz się więcej

Muzeum niewinności – recenzja filmu „Żegnaj, mój synu”

żegnaj mój synu

Zaczyna się od tragedii – chłopiec topi się w zalewie, w którym bawił się z kolegami. Nic o nim nie wiemy, twarze zrozpaczonych rodziców i zdruzgotanego przyjaciela są nam jeszcze całkiem obce. Żegnaj, mój synu Wanga Xiaoshuaia zaprasza nas jednak w ich świat i gdy po trzech godzinach seans dobiegnie końca, będziemy z nimi zżyci … Dowiedz się więcej

Dobrze ze sobą – recenzja serialu „Feel Good”

Mae Martin tworząc Feel Good zdecydowała się na podobny format co Aziz Ansari ze swoim Master of None. Martin to kanadyjska stand-uperka, która napisała (wraz z Joe Hampsonem) scenariusz do miniserialu oraz zagrała główną postać – Mae – inspirowaną jej prawdziwym życiorysem. Ta netflixowa nowość dostępna jest od minionego piątku. Serialowa Mae występuje w klubie … Dowiedz się więcej

Krwawy obóz – recenzja filmu „W lesie dziś nie zaśnie nikt”

dziś w lesie nikt nie zaśnie

„W lesie dziś nie zaśnie nikt” szumnie i mylnie reklamowany jako „pierwszy polski slasher” stał się jedną z pierwszych premier, które trzeba było przenieść z uwagi na zamknięcie kin. Przedłużająca się pandemia koronawirusa zmusiła producentów i dystrybutora do trudnej, acz rozważnej decyzji, żeby swój film udostępnić widzom już teraz na Netflixie, który zresztą współfinansował produkcję. … Dowiedz się więcej

Armie ciemności – recenzja filmu „Sala samobójców. Hejter”

sala samobojców hejter

Pierwszą Salę samobójców Jana Komasy słusznie chwalono za świeżość spojrzenia i słusznie ganiono za nadmierną egzaltację, dziury logiczne i stylistyczne anachronizmy. Na pewno jednak był to pomysł, który w roku 2011 na papierze sprawiał wrażenie genialnego – high school drama w jeszcze dość modnej estetyce emo, z przystojnym chłopcem robiącym sobie krzywdę, gwarantowała modelowy target … Dowiedz się więcej

Sztuka autokreacji – recenzja filmu „Prawda”

Prawda

Hirokazu Koreeda od dawna należał do grona twórców powszechnie cenionych, a po Złotej Palmie w Cannes dla niedawnych „Złodziejaszków” z pewnością można go określić mianem reżysera spełnionego. Mając silnie ugruntowaną pozycję w panteonie największych artystów kina japońskiego, zdecydował się na krok, który eksperci od rozwoju osobistego określiliby mianem wyjścia ze strefy komfortu, i swój najnowszy … Dowiedz się więcej

Niebo i ziemia – recenzja filmu „Biały, biały dzień”

Populacja Islandii jest mniejsza niż liczba mieszkańców Szczecina, ale bynajmniej nie przeszkadza to północnoeuropejskiemu państwu w regularnym wypuszczaniu ciekawych filmów. Jednym z najgłośniejszych nazwisk tamtejszej kinematografii stał się ostatnio Hlynur Pálmason, którego pełnometrażowy debiut, Zimowi bracia, gościł na polskich ekranach przed dwoma laty. W tym roku reżyser powraca z drugim obrazem pt. Biały, biały dzień. … Dowiedz się więcej

I wanna play the game – recenzja filmu „W labiryncie”

W labiryncie

Kariera reżysera Donato Carrisiego nie należy do najbardziej typowych dla tej branży. Zanim zaczął tworzyć filmy, dał już się poznać masowemu odbiorcy jako twórca bestsellerowych kryminałów; co ciekawe ma do tego niebagatelne przygotowanie merytoryczne, gdyż z wykształcenia jest prawnikiem ze specjalizacją z kryminologii i behawiorystyki. Samego twórcę należy traktować przede wszystkim jako pisarza, który, być … Dowiedz się więcej

W małpim gaju – recenzja filmu „Monos”

Konflikt w Kolumbii, choć oficjalnie zakończony cztery lata temu, bez wątpienia wciąż jest żywy w świadomości mieszkańców tego kraju, wpływając na kształt i tematy tamtejszej kultury. Na poparcie tej tezy wysunąć można Monosa w reżyserii Alejandro Landesa, obok dzieł Ciro Guerry najgłośniejszy film kolumbijski ostatnich lat, chwalony m.in. w Sundance czy San Sebastián. Tytuł Monos … Dowiedz się więcej

Na beczce prochu – recenzja filmu „Nędznicy”

nędznicy

Nastolatek wychodzi z klatki schodowej owinięty francuską flagą. Zmierza do centrum miasta, aby wraz z innymi obejrzeć finał Mistrzostw Świata w piłce nożnej. Tam poczuje jakąś namiastkę wspólnoty, gdy razem z tłumem wymachującym narodowymi symbolami będzie śpiewał Marsyliankę i krzyczał z radości. Cały film Ladj Ly będzie dążył do tego, by tę otwierającą scenę zbiorowego … Dowiedz się więcej

Nieudane inspiracje – recenzja filmu „Miłość mojego brata”

Czy Kanada faktycznie jest krajem mlekiem i miodem płynącym? Tak samo jak wszędzie indziej na świecie ludzie zmagają się tam ze swoimi oraz cudzymi problemami. Nad jedną z wielu ludzkich historii pochyla się Monia Chokri w Miłości mojego brata. W swoim pełnometrażowym debiucie kanadyjska reżyserka decyduje się przedstawić mocno ze sobą splecione losy dorosłego rodzeństwa. … Dowiedz się więcej

Życie to iluzja – recenzja filmu „Sybilla”

sybilla

Nie da się zaprzeczyć, że Justine Triet porusza się w temacie niewiast na skraju załamania nerwowego ze sprawnością Almodóvara. Wstęp najnowszego filmu Francuzki inspirowany jest fabułą „Innej kobiety” Woody’ego Allena. Tam również podczas przeprowadzanej sesji terapeutycznej wyznania niezadowolonej kobiety burzą spokój u młodej, szanowanej intelektualistki, inicjując kryzys psychiczny. W „Sybilli” podobna sytuacja służy ukazaniu tytułowej … Dowiedz się więcej

Portret artysty w wieku starczym – recenzja filmu „Tommaso”

Tommaso

Gdyby ktoś obudził was w środku nocy, przystawił pistolet do głowy i kazał szybko wymienić przynajmniej jeden autotematyczny film, większość zapewne podałaby Osiem i pół. Przecież arcydzieło Felliniego, parafrazowane między innymi przez Woody’ego Allena we Wspomnieniach z gwiezdnego pyłu, to najbardziej reprezentatywny przedstawiciel kina o jego twórcy. Samo ujawnienie postaci reżysera w filmie nie musi … Dowiedz się więcej

Żyjesz dla fabryki, umierasz dla fabryki – recenzja filmu “Amerykańska fabryka”

Amerykańska fabryka

Widzowie śledzący poczynania Netflixa od dłuższego czasu, z pewnością zauważyli, że streamingowy gigant nie zajmuje się jedynie dostarczaniem widzom kolejnych filmów i seriali, ale dba również o kreowane w nich wartości. Wśród oryginalnych produkcji spod znaku czerwonej N, znajdujemy mnóstwo dzieł mówiących o tolerancji, ekologii, równości płci czy prawach zwierząt. O ile w fabułach wszystkie … Dowiedz się więcej

Le Mans Bloody Hell! – recenzja filmu „Le Mans ’66”

Le Mans

Szeroko rozumiane kino sportowe, oparte na zarówno prawdziwych wydarzeniach, jak i tych, które rodzą się od zera w głowach scenarzystów, wbrew pozorom nie gustuje w historiach wielkich mistrzów, potwierdzających swoją dominację przez długie lata. Widzowie na całym świecie pokochali przecież nie championa – Apollo Creeda, a ucierającego mu nosa boksera-amatora Rocky’ego Balboę, a bohaterem jedynego … Dowiedz się więcej

Szalone nożyczki – recenzja filmu “Na noże”

Rian Johnson, świeżo po ambiwalentnym przyjęciu Ostatniego Jedi, podjął się kolejnego ryzykownego przedsięwzięcia. Tym razem jednak, zamiast słynnej i uwielbianej serii filmowej, wziął na tapet jeden z najstarszych i najbardziej skodyfikowanych filmowych gatunków. Kryminał, a konkretnie film detektywistyczny (tzw. whodunit), obecny jest na ekranach kin od początku XX wieku, a przecież jego książkowy odpowiednik stworzył … Dowiedz się więcej

Historia lubi się powtarzać – recenzja filmu „Małe kobietki”

„Małe kobietki”, powieść Louisy May Alcott, można uznać za historię, która na stałe zagościła w sercach ludzi. Już od ponad wieku co kilkanaście lat pojawiają się nowa ekranizacje, w których zawsze występuje aktorski kwiat kinematografii. Niewątpliwie sukces leży w ponadczasowości i uniwersalnym przesłaniu książki. Fabuła, mimo iż nie do końca przeszła próbę czasu, to jednak … Dowiedz się więcej

Pieskie życie – recenzja filmu „Marona – psia opowieść”

Marona

Nie od dziś wiadomo, że animacje i zwierzęta się dopełniają. Disney zaczynał od Myszki Miki, potem opowiadał m.in. o lwie Simbie, jelonku Bambim czy 101 dalmatyńczykach. Trend uczłowieczania świata w filmie animowanym na zwierzętach się nie zatrzymał, czyniąc z bohaterów zabawki, produkty spożywcze, emocje czy emotikony. Nie znaczy to jednak, że w dobie coraz śmielszych … Dowiedz się więcej

Śmiało kroczyć tam – recenzja filmu „Proxima”

Proxima

„Śmiało kroczyć tam, gdzie nie dotarł jeszcze żaden człowiek” głosi motto przyświecające bohaterom seriali „Star Trek”. W ich świecie cała Ziemia zjednoczyła się, odrzucając nacjonalizmy i wewnętrzne konflikty, co umożliwiło eksplorację bezkresu kosmosu. Chociaż Alice Winocour w swoim najnowszym filmie „Proxima” akcję osadza w bardzo niedalekiej przyszłości, to śmiało można powiedzieć, że hasło to towarzyszy … Dowiedz się więcej

Małysz, Ojciec Święty, Zenon Martyniuk, Franciszek Maurer – recenzja filmu „Psy 3. W imię zasad”

Psy 3

W pierwszych Psach Bogusław Linda, czy tam jego alter ego, pamiętnie argumentował odejście swojej byłej żony stwierdzeniem: „Bo to zła kobieta była”. W Ostatniej krwi, która ostatnią się nie okazała, Cezary Pazura ku uciesze polskiej, chorobliwe mizoginistycznej publiki okładał swoją ekranową żonę, twórczo rozwijając przy tym ów wątek: „Franz nie ma racji, wy nie jesteście … Dowiedz się więcej

Duch czasu – recenzja filmu „Dwóch papieży”

Pierwsze doniesienia na temat Dwóch papieży mogły budzić mieszane odczucia. Film miał podejmować temat bez wątpienia ciekawy, w rolach głównych obsadzono doskonałych aktorów, po drugiej stronie kamery stanąć mieli zdolny reżyser i operator, a koszty realizacji projektu pokrywał kapitał Netflixa; z drugiej jednak strony scenariusz napisał Anthony McCarten, którego dotychczasowy dorobek na polu filmowych biografii … Dowiedz się więcej

Skóra, w której żyję – recenzja filmu „Deerskin”

Deerskin

Do jakich czynów zdolny jest człowiek, kiedy kogoś naprawdę kocha? Ile gotów poświęcić dla miłości? Kiedy targa nami namiętność odpowiedź jest prosta – wszystko, a nawet jeszcze więcej. Opętańcze pożądanie sprawia, że wszelkie hamulce puszczają, a my niczym postaci z dzieł lorda Byrona, opętani szaleństwem, gotowi jesteśmy zgładzić każdego, kto spróbuje zagrodzić nam drogę do … Dowiedz się więcej

Pieśń o wojnie – recenzja filmu „1917”

1917

Z niezrozumiałych dla mnie powodów w popkulturze I wojna światowa zdecydowanie ustępuje popularnością swojej ćwierć stulecia młodszej potomkini. Jaskółką pewnej zmiany mogła być gra Battlefield I z 2016 roku pozwalająca przenieść się na pola bitew pod Gallipoli czy Verdun. W październiku do polskich kin wszedł też dokument I młodzi pozostaną o młodych Brytyjczykach walczących we … Dowiedz się więcej

Always On My Mind – recenzja filmu „Matthias i Maxime”

Xavier Dolan, od kiedy, przekraczając smugę cienia wellesowskich 26. urodzin, wyrósł z tytułu genialnego dziecka kina indie, miał trochę pod górkę. Już odbiegający od jego dotychczasowych zainteresowań thriller Tom budził wątpliwości, canneński hit To tylko koniec świata bardzo podzielił publiczność, a porażka artystyczna anglojęzycznego The Death and Life of John F. Donovan była tak dotkliwa, … Dowiedz się więcej

Ain’t Got No Love – recenzja filmu „Błąd systemu”

Jednym z przebojów tegorocznego Berlinale był bez wątpienia Błąd systemu – film uhonorowany Nagrodą im. Alfreda Bauera, później też wystawiony przez Niemcy w oscarowym wyścigu. Debiut Nory Fingscheidt do polskich kin trafi w styczniu, wcześniej był pokazywany przedpremierowo w całej Polsce w ramach Tygodnia Filmu Niemieckiego. Czy obraz ten faktycznie zasługuje na szum, który wywołał … Dowiedz się więcej

In vino veritas – recenzja filmu „Winowajca”

Winowajca

Tytułowy bohater filmu „Winowajca” przekroczywszy smugę cienia absurdalnie rzuca z dnia na dzień pracę i bez słowa wyjeżdża do Włoch, aby tam reanimować rodzinny biznes winiarski. Na miejscu wszyscy są przyjaźnie nastawieni, choć sceptyczni. Czy można wziąć na serio śmiałe zamierzenia niefrasobliwego uciekiniera, który rezygnuje z lukratywnej pracy prawnika na rzecz nowego hobby? Porywczy Mark … Dowiedz się więcej

Krótki format: „Gwiezdne Wojny: Skywalker. Odrodzenie”

Skywalker. Odrodzenie

Gwiezdne Wojny: Skywalker. Odrodzenie Tytuł oryginalny: Star Wars: The Rise of Skywalker Kraj: USA Reżyseria: J.J. Abrams Występują: Daisy Ridley, Adam Driver, Oscar Isaac i inni Dystrybycja polska: Disney Ocena: 3/5 Chciałoby się powiedzieć, że Moc dawno nie była tak wszechobecna w mediach. Po chwilowej absencji, Gwiezdne Wojny prawie jednocześnie zawitały na naszych konsolach (Star … Dowiedz się więcej

I po La La Landzie – recenzja filmu „Historia małżeńska”

Historia małżeńska

Oscarowy wyścig trwa w najlepsze, kolejne gremia przyznają swoje nagrody i nominacje, a dystrybutorzy wydają miliony na kampanię. Netflix po zeszłorocznej walce o statuetkę dla meksykańskiej Romy w tym roku przygotował aż trzech silnych anglojęzycznych kandydatów. Czy któregoś z nich czeka ostateczna wiktoria? Najprawdopodobniejsza wydaje się ona dla Historii małżeńskiej, obyczajowego dramatu spod ręki drugiego … Dowiedz się więcej

Długa noc przed nami – recenzja filmu „Lighthouse” – AFF

Lighthouse

Renesans produkcji w nieoczywisty sposób czerpiących z tradycji kina grozy trwa w najlepsze już od paru lat. Nadszedł więc moment, w którym można zaobserwować rozwój twórczy autorów, których obrazy tę arcyciekawą modę zapoczątkowały. I tak jak niektórzy w kolejnych dziełach porzucili horrorową stylistykę (jak David Lowery, Trey Edward Shults lub David Robert Mitchell), tak inni … Dowiedz się więcej

Odcienie tęsknoty – recenzja filmu „Niewidoczne życie sióstr Gusmão”

Kino brazylijskie nie jest w naszym kraju zbyt popularne, ale kiedy już się pojawia, zdecydowanie warto się z nim zmierzyć. W ostatnich latach mogliśmy oglądać np. świetnego „Aquariusa” z wielką kreacją Soni Bragi czy nie w pełni udane, ale estetycznie nakręcone „Hard Paint”, zaś tej jesieni do kin trafiło „Niewidoczne życie sióstr Gusmão” – nagrodzone … Dowiedz się więcej

Kowadła wojny – recenzja filmu „Ukryte życie” – AFF

„Ukryte życie” to obraz bardzo długo oczekiwany, przynajmniej przez fanów Terrence’a Malicka. Jak zapowiadano, Amerykanin porzuca tu narracyjne eksperymenty ze swoich ostatnich filmów i powraca do opowiadania historii; zresztą historii nie byle jakiej, bo osadzonej w realiach II wojny światowej – tak jak „Cienka czerwona linia”, dla wielu najważniejsze dzieło reżysera. Nic więc dziwnego, że … Dowiedz się więcej

Jestem Kazik, co po ulicach łazi – recenzja filmu „Kult. Film”

Kult. Film

Filmy dokumentalne o zespołach muzycznych czy wokalistach powstają bardzo często: co roku na ekrany polskich kin kilka tego typu propozycja, a internetowe streamingi dorzucają dziesiątki kolejnych. Pretekstem do stworzenia takiego dzieła zazwyczaj są śmierć artysty lub przejście na zasłużoną emeryturę. Inaczej jest jednak w przypadku zespołu Kult, który nie ma zamiaru schodzić ze sceny, a … Dowiedz się więcej

It Is What It Is – recenzja filmu „Irlandczyk” – Camerimage

Irlandczyk

Peter Greenaway na spotkaniu towarzyszącym swojej, fenomenalnej zresztą, wystawie w toruńskim CSW zarzucił koledze po fachu (reżyserskim, nie malarskim) hipokryzję. Scorsese krytykuje epidemię taśmowo produkowanych filmów o superbohaterach, samemu rzekomo będąc wtórnym i nie mogąc przestać kręcić filmów o mafii. Zanim obronimy motywacje Martina w doborze tematów i estetyk, warto spojrzeć na same liczby: do … Dowiedz się więcej

Krwawy karnawał, czyli o fenomenie popularności „Jokera”

Joker

Minął już ponad miesiąc od premiery „Jokera”, a emocje wokół filmu Todda Phillipsa nie słabną. Takiej pozaekranowej żywotności nie doczekało się chyba żadne kinowe dzieło od czasu „Trzech billboardów za Ebbing, Missouri”, których tytułowy motyw wykorzystywano w różnorakich społecznych akcjach i protestach. Skalę wyjątkowości recepcji „Jokera” unaocznia też porównanie z innym, skądinąd podobnym filmem. „Parasite” … Dowiedz się więcej

Jestem kurierem, więc rzucam paczkami – recenzja filmu „Nie ma nas w domu”

Nie ma nas w domu

Bez umowy, bez zdzierania na podatkach i “ZUS-ach”, luźne relacje z pracodawcą, kłócenie się z klientami o piłkę nożną, potem robienie im niewinnych żarcików, własny samochód oraz, w teorii, elastyczne godziny. Brzmi jak wymarzona praca? Może dla studenta, niekoniecznie już dla mężczyzny po trzydziestce, pozbawionego bezpiecznej bazy ekonomicznej, z mieszkaniem, piętrzącymi się rachunkami i dwójką … Dowiedz się więcej

Melodie z mojego podwórka – recenzja filmu “Serce Jamajki”

serce jamajki

Słońce ledwo co wzeszło, a co sił w nogach dziarsko pomyka ku łodzi rybackiej staruszek z kiścią bananów. Nie musi już uwijać się tak jak niewolnicy z przeszłości, aby dostać swoją dolę. Śpiew jako nieodzowna część historii narodu Jamajki pomagał przejść przez stulecia niewoli czy uciec od problemów, wnosząc wszechobecną radość i pozwalając z miejsca … Dowiedz się więcej

Drogocenne wspomnienie – recenzja filmu „Amazing Grace: Aretha Franklin”

Amazing Grace

Bóg najwyraźniej kocha muzykę. Dla Niego Elvis przestawał kołysać biodrami, ponad piski podfruwajek stawiając cichy płacz w kaplicy, Little Richard schował nabrzmiałe seksualną potencją wrzeszczące laudacje dla niewiast o dwusylabowych imionach i został pastorem, a Johnny Cash zamiast kręgu ognia wypatrywał uczty niebieskiej. Dla odmiany talent Arethy Franklin narodził się w Kościele. Pierwsze nagrania czternastoletniej … Dowiedz się więcej

Aleksander Wielki zapłakał – recenzja filmu „Bóg istnieje, a jej imię to Petrunia”

W jednym z najbardziej wymownych dialogów najnowszego filmu Teony Strugar Mitewskiej, tytułowa bohaterka, zapytana przez policjanta o wykształcenie odpowiada, że ukończyła historię. Mężczyzna nie ukrywa zdziwienia zainteresowaniem bohaterki chińską rewolucją komunistyczną, a nie, jak “patriotycznie” przystoi, Aleksandrem Wielkim, nie bez kozery nazywanym przecież także Macedońskim. Wiele zabawnych społecznych obserwacji można wydobyć z samej tej krótkiej … Dowiedz się więcej

Pogrobowiec – recenzja filmu „Mowa ptaków”

Andrzej Żuławski zalicza się – obok Kieślowskiego, Polańskiego, Wajdy i Holland – do najbardziej kojarzonych za granicą polskich twórców filmowych. Tymczasem w kraju wciąż docenia się go za mało. Jego specyficzne kino, rozkrzyczane i ekspresyjne, zawsze dzieliło i będzie dzielić, nie można jednak mu odmówić oryginalności, tematycznej odwagi i formalnej wirtuozerii. Na fundamencie dorobku zmarłego … Dowiedz się więcej

Poznaj mojego tatę – recenzja filmu „Zdychaj, tatulku!”

Zdychaj tatulku

Kirił Sokołow, młody rosyjski reżyser, w debiutanckim, wchodzącym właśnie na nieliczne polskie ekrany “Zdychaj, tatulku!” postawił na bezkompromisową rozrywkę w postaci mieszczańskiej makabreski. Nieistotne, czy to alegoria współczesnej Rosji w postaci ekstremalnie brutalnego wideoklipu, czy po prostu beztroska żonglerka gatunkowymi tropami. Przednia zabawa gwarantowana. Akcja filmu prawie w całości rozgrywa się w jednym ze starych … Dowiedz się więcej

Requiescat in pace – recenzja filmu „Van Gogh. U bram wieczności”

Van Gogh. U bram wieczności

Julian Schnabel to uznany malarz. Jednak sztaluga i farby to dla niego za mało, skoro sięga również po inne formy wyrazu, takie jak rzeźba oraz film. To właśnie dzieła odmalowywane na białym ekranie kina przyniosły mu największą sławę. W zasadzie każdy z jego filmów uznać można za pewnego rodzaju wypowiedź na temat sztuki, twórczości oraz … Dowiedz się więcej

Daniel w jaskini lwów – recenzja filmu „Boże Ciało”

boże ciało

Daniel wie jak postępować z dzikimi zwierzętami. W końcu sam ma niemało tej dzikości w sercu. Zabił już jako kilkunastoletni chłopiec. W poprawczaku bójki mu nie straszne – mimo, że w głębi duszy odczuwa też pragnienie czegoś zupełnie innego. Chciałby zostać księdzem. Jego marzenia rozbijają się jednak z rzeczywistością. Jak tłumaczy mu kapelan zakładu poprawczego, … Dowiedz się więcej

Wypisani z życia – recenzja filmu „Wysoka dziewczyna”

Wysoka dziewczyna

O Kantemirze Bałagowie zrobiło się głośno w 2017 roku, kiedy jego pełnometrażowy debiut, „Bliskość”, zdobył nagrodę FIPRESCI w sekcji Un Certain Regard festiwalu w Cannes. Reżyser, nazywany odtąd przez wszystkich „cudownym dzieckiem rosyjskiego kina” i porównywany do Xaviera Dolana, urodził się w 1991 roku w Nalczyku, stolicy Kabardo-Bałkarii, jednej z południowych republik Rosji. Tam też … Dowiedz się więcej

Iluminacja – recenzja filmu „Ad Astra”

James Gray to jeden z najbardziej “europejskich” twórców we współczesnym Hollywood. Taki auteur w starym stylu, który jakby przypadkiem kręci kino (pozornie) gatunkowe, z wielkimi gwiazdami w głównych rolach. Jego obrazy są dalekie od postmodernistycznej ironii i popkulturowego zachłyśnięcia, elementów tak charakterystycznych dla współczesnych blockbusterów. Aż prosi się o zakwalifikowanie go jako przedstawiciela odradzającej się … Dowiedz się więcej

I cząstką wieczności się staję – recenzja filmu „Ostatnia góra”

ostatnia_gora_2019

Uczestnicy wypraw na K2 świadomie godzą się na ekstremalne warunki, aby życie stało się cenniejsze i by poczuć wolność. Ryzyko tak duże, że wielu przypłaca życiem za zdobycie szczytów mierzących ponad 8000 m. Czy taka gra jest warta świeczki? Jedną z odpowiedzi można znaleźć w dokumencie „Ostatnia góra” o kulisach polskiej ekspedycji, która ruszyła z … Dowiedz się więcej

Perfect Strangers – recenzja filmu „(Nie)znajomi”

Gdy na początku nowego tysiąclecia do naszego kraju trafiały polskie odpowiedniki zachodnich programów rozrywkowych niejeden rodak pomyślał, że jesteśmy coraz bliżej Ameryki. Jednak w czasach, gdy całe mnóstwo seriali z rodzimej telewizji jest adaptacjami sprawdzonych scenariuszy z innych części świata, dużo częściej takie zabiegi spotykają się z zarzutami o brak oryginalności. Polskie kino do tej … Dowiedz się więcej

Underground – recenzja filmu „Parasite”

Parasite

Choć powszechnie uważa się, że pasożyty stanowią element wrogi dla środowiska, to istnieją teorie, które przypisują im ogromną rolę w procesie ewolucji i kształtowania życia na Ziemi. Naukowcy nadal badają manipulacyjne wpływy szkodnika na żywiciela i ich wzajemne zależności. W “Parasite” parazytologiem jest Bong Joon-ho, a ekosystemem rozwarstwiona społecznie Korea Południowa. Choć w gruncie rzeczy … Dowiedz się więcej

Zbrodnia i wiara – recenzja filmu „Dzięki Bogu”

François Ozon jest jednym z najbardziej znanych twórców francuskiego kina, chociaż nie wypracował jakiegoś charakterystycznego dla siebie języka, który sprawiałby, że z łatwością rozpoznajemy jego filmy. Dążąc to tzw. „stylu zerowego”, tworzy obrazy bardzo różnorodne, sięgając również po kino gatunkowe – od musicalu, przez historyczne kino kostiumowe, po thriller erotyczny. „Dzięki Bogu”, jego najnowsze dzieło, … Dowiedz się więcej

Dumni i mokrzy – recenzja filmu „Krewetki w cekinach”

krewetki w cekinach

Jeden z bohaterów „Krewetek w cekinach” zapytany o genezę nazwy tytułowej drużyny odpowiada, że „w krewetce najlepszy jest ogon, a cekiny dodają uroku”. To mimochodem rzucone zdanie zarówno nieźle oddaje ducha filmu Cédrica Le Gallo i Maxime’a Govare’a, jak i naprowadza na jego mankamenty. Ale zacznijmy od początku. Wicemistrza świata w pływaniu Matthiasa Le Goffa … Dowiedz się więcej

Chłopiec na dżihadzie – recenzja filmu „Młody Ahmed”

Jean-Pierre i Luc Dardenne’owie wygrali już w Cannes wszystko, co się dało. Mają na koncie Złote Palmy za „Rosettę” w 1999 i „Dziecko” w 2005, Grand Prix festiwalu za „Chłopca na rowerze” w 2011 oraz nagrodę za scenariusz do „Milczenia Lorny” w 2008; ponadto, dwukrotnie osoby grające w ich filmach dostawały wyróżnienia aktorskie (Émilie Dequenne … Dowiedz się więcej

Kochankowie z Księżyca – recenzja filmu „Niezbędna konieczność”

niezbędna_konieczność

Perypetie Pierre’a i Juliette, bohaterów jednej z premier tego tygodnia, zatytułowanej „Niezbędna konieczność”, przypominają przejścia zakochanej pary innej dziwacznej opowieści o pierwszej wielkiej miłości. Francuska komedia romantyczna nie próbuje się bynajmniej upodabniać do filmu „Kochankowie z Księżyca” Wesa Andersona, bo ma na siebie własny pomysł. Przeczytajcie i przekonajcie się jaki. Jak naprawdę wygląda nudne życie? … Dowiedz się więcej

To miało się nie udać – recenzja filmu „Piłsudski”

Pilsudski

Marszałek Józef Piłsudski należy do ścisłej czołówki najbardziej rozpoznawalnych postaci w Polsce. Ciężko więc uwierzyć, że mimo umiłowania wielu rodzimych twórców do dzieł historycznych i patriotycznych, do dziś nie był on głównym bohaterem typowo biograficznego kinowego filmu. Tłumaczyć to z pewnością można kontrowersjami, których w przypadku tej postaci pominąć nie sposób, jak chociażby jego romans … Dowiedz się więcej

Trzy mustangi – recenzja filmu „Opowieść o trzech siostrach”

Emir Alper, mimo ledwie trzech filmów na koncie, stał się jednym z najciekawszych współczesnych tureckich twórców. Debiutanckie „Za wzgórzem” mogli w Polsce zobaczyć tylko nieliczni, festiwalowi widzowie w Łodzi i Zwierzyńcu. O następne dzieło reżysera, “Blokadę”, dzielnie walczyła setka uczestników polskiej edycji programu Scope100. Mimo zarzutów o brak potencjału komercyjnego film został wprowadzony do kin … Dowiedz się więcej

Pozwól mi spróbować jeszcze raz – recenzja filmu „Między morzem a oceanem”

Między morzem a oceanem

Dehumanizacja pewnych grup społecznych jest w języku debaty publicznej zjawiskiem starym i niestety używanym dość powszechnie. Cele tego zabiegu bywają różne, ale jednym z zakładanych skutków zawsze jest oddalenie odbiorcy od myśli, że sam mógłby być członkiem takiej społeczności. Wśród ludzi regularnie stygmatyzowanych, znajdują się między innymi osoby, które w swoim życiu odbyły wyrok w … Dowiedz się więcej

Ból, w którym żyję – recenzja filmu „Ból i blask”

Ból i blask

W pierwszych ujęciach najnowszego filmu Pedro Almodóvara widzimy półnagiego mężczyznę zanurzonego w wodzie, który unosi się w niej niemal jak dziecko w wodach płodowych. Potem szybkie cięcie na bliznę na brzuchu, jak po cesarskim cięciu, i oto wchodzimy w świat tego człowieka. Jest nim Salvador Mallo, podstarzały reżyser filmowy, w rewelacyjnej kreacji Antonio Banderasa, który … Dowiedz się więcej