Persowie lubią beż – recenzja filmu „Mowa wspólna” – Nowe Horyzonty 2024

Kanadyjski twórca Matthew Rankin w 2020 roku podbił nowohoryzontowe serduszka dzięki debiutanckiemu Dwudziestemu stuleciu (2019), w którym do łez bawił melanżem ekspresjonizmu, skeczy Latającego Cyrku Monty Pythona i teledysków Pet Shop Boys. W tym roku reżyser wysłał z Cannes do Wrocławia Mowę wspólną, pełną ciepła i ironicznego humoru opowieść o powrocie w rodzinne strony połączoną … Dowiedz się więcej

Ballada o Ariadnie i Tezeuszu – recenzja filmu „Bestia” – Nowe Horyzonty 2024

Od opowieści o pornotwórcach zderzających się po powrocie do branży z jej zmianami, przez postkolonialne niby-rozważania o inności, po filozoficzną parabolę o nowych technologiach Bertrand Bonello pozostaje jednym z ważniejszych głosów współczesnego kina francuskiego. Jego najnowszy projekt po premierze w konkursie głównym zeszłorocznego MFF w Wenecji i pokazach m.in. w Rotterdamie już za moment będzie … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 2004

Trylogia_płacząca łąka

Oddajemy w Wasze ręce, bez żadnej wątpliwości, najbardziej eklektyczny odcinek Projektu: Klasyka. Rok 2004 dostarczył nam m.in. słynnej animacji DreamWorks, utrzymanego w satyrycznym tonie zapisu „homoseksualnej Intifady”, wygaszacza ekranu z jeziorami czy późnego filmu Godardowskiego. Piekło niemal zamarzło, ale mamy w top10 także tajską kontemplację o patrzeniu, koreański melodramat z chrześcijańską domieszką, portugalską interpretację tragedii … Dowiedz się więcej

Wypełnić pustkę – recenzja filmu „Czerwone pokoje” – Octopus Film Festival

Swoim drugim pełnym metrażem – Sztucznymi tatuażami – Pascal Plante przedstawił się światu w 2017 roku jako uważny obserwator ludzkiej, a zwłaszcza kobiecej psychiki. Połączył on dokumentalny sznyt z przemyślaną grą kolorów, tworząc film zarówno piękny, jak i znajdujący się wyjątkowo przy ziemi, jakby uładzony zapis prawdziwego życia. Zmieniając tematy i lokacje, pozostaje on wierny … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 2003

Drugi tegoroczny odcinek Projektu: Klasyka przenosi nas do kinowych przeżyć sprzed dwudziestu laty. Po tragicznych zdarzeniach w Nowym Jorku zmienił się świat, więc musiała też zareagować X Muza. Dla niektórych twórców walka z terroryzmem oraz obwieszczany wszem i wobec upadek cywilizacji zachodniej okazały się asumptem do odpowiedzi na pytania współczesności, jeszcze inni wybierali swoje tematy, … Dowiedz się więcej

Naturalnie nienaturalne – anty-transhumanizm ,,Zbrodni przyszłości” Davida Cronenberga

Nietuzinkową wyobraźnią na temat ludzkiego ciała i technologii David Cronenberg zasłynął już na wczesnym etapie swojej twórczości. Nierozerwalna więź, która jego zdaniem w przyszłości połączy te dwa obszary, obecna jest już w pełnometrażowym debiucie kanadyjskiego reżysera. W kilkunastu kolejnych realizacjach, kultowych dla horrorów science-fiction, takich jak m.in. Mucha, Wideodrom czy Skanerzy autor dalej eksplorował wpływ … Dowiedz się więcej

Umywać ręce – recenzja filmu „Higiena społeczna” – Nowe Horyzonty

Higiena społeczna

Najnowszy film Denisa Côté, prezentowany na tegorocznej edycji festiwalu Berlinale, jest świetnym i namacalnym, bo nadal świeżym, przykładem, jak czas wpływa na odbiór oraz interpretację dzieła. Scenariusz napisany kilka lat wcześniej i tytuł Hygiène sociale nabierają zupełnie nowego brzmienia w atmosferze globalnej pandemii. Forma narracji za pomocą frontalnych tableaux z maksymalnie trzyosobowymi kompozycjami i zachowaną … Dowiedz się więcej

Nic nie zostało powiedziane – recenzja filmu „Poufne lekcje perskiego” – Dwa Brzegi 2021

Język jako przedmiot badań kulturowych przez lata zajmował czołowe miejsce w dyskursie naukowym, czego echa pobrzmiewają również w filmie – w utworach eksplorujących zarówno fenomen komunikacji, jej percepcji, jak i własną medialną rolę. Jedni twórcy podchodzą do tematu z odrobiną ironii, jak Raúl Ruiz w Het Dak van de Walvis, drudzy szukają w semiotycznej dekonstrukcji … Dowiedz się więcej

Krzyk rozpaczy – recenzja filmu „Antygona” – Festiwal Ale Kino!

Antygona

Antygona w reżyserii Sophie Diraspe jest kreatywnym odczytaniem tragedii pióra Sofoklesa, które przenosi jego akcję ze starożytnych Teb do współczesnego Montréalu. W 2019 roku na festiwalu w Toronto została uznana za najlepszy film kanadyjski. Zdominowała też rozdanie rodzimych Oscarów, czyli Canadian Screen Awards, nie tylko zostając filmem roku, ale zgarniając jeszcze cztery inne statuetki. Podczas … Dowiedz się więcej

Mam 20 lat – recenzja filmu „Shiva Baby” – NH/AFF

Masz dwadzieścia parę lat, studia niby się zbliżają do końca, ale wciąż jakoś papierku w ręku brak. Tak zresztą jak jakiejkolwiek pracy, w końcu chcesz uniknąć losu korposzczura. Każde spotkanie rodzinne to stres pytań, o życie prywatne, zawodowe plany, postępy na uczelni, porównań ze święcącą sukcesy równolatką. Gdy jednak na takiej imprezie pojawia się nie … Dowiedz się więcej

Nieudane inspiracje – recenzja filmu „Miłość mojego brata”

Czy Kanada faktycznie jest krajem mlekiem i miodem płynącym? Tak samo jak wszędzie indziej na świecie ludzie zmagają się tam ze swoimi oraz cudzymi problemami. Nad jedną z wielu ludzkich historii pochyla się Monia Chokri w Miłości mojego brata. W swoim pełnometrażowym debiucie kanadyjska reżyserka decyduje się przedstawić mocno ze sobą splecione losy dorosłego rodzeństwa. … Dowiedz się więcej