Prawdziwe Girl Power – recenzja filmu „Ostatnia pieśń z Kabulu” – LET’S DOC 2024
Festiwal LET’S DOCS kolejny raz konfrontuje swoich młodych (i nie tylko) widzów z niełatwymi tematami, pozwalając im poznać historię rówieśników z zupełnie innej rzeczywistości społeczno-politycznej,
Krótkie mgnienia piękna – recenzja filmu „Ula”
Czy można nakręcić film o Urszuli Dudziak, ikonie jazzu, bez słowa o jej najbardziej rozpoznawalnym mainstreamowo utworze Papaji? A jakże! Debiutująca reżysersko Agnieszka Iwańska punkty
Na zawsze Aniela – recenzja filmu „Kobieta z…”
Polskie kino w dalszym ciągu poświęca queerowej społeczności za mało miejsca, a jeśli już to robi, rzadko kiedy wychodzi poza klisze. Ciągle też mamy problem
L’Amour, l’amour, l’amour – recenzja filmu „Rosalie”
W sekcji Un Certain Regard ubiegłorocznego festiwalu w Cannes Stéphanie Di Giusto zaprezentowała swój drugi film, Rosalie, emancypacyjny traktat o tożsamości, potrzebie miłości i transgresyjnej
Błogosławię zło – recenzja filmu „Civil War”
Praca dziennikarza wojennego stanowi jeden z najbardziej zmitologizowanych i wzbudzających niepokój zawodów. Ludzie z aparatami i notatnikami rzucający się w wir krwawych przedmiotów i ludobójczych
Cień wielkiej góry – recenzja filmu „Biała odwaga”
Trójkąt miłosny, rodowe dramaty, dylematy ludzi wobec koszmaru wojny i totalitaryzmów, pytania o czynnik konstytuujący istnienie narodu. Biała odwaga – drugi fabularny film Marcina Koszałki
Osoba i czyn – recenzja filmu „Diuna: Część druga”
„Niech żyje zbrodniczy reżim” – wzywały Demowskie Kuce z Bronksu. Prawdopodobnie najważniejszy blockbuster tego roku – Diuna: Część druga – dumnie daje podwaliny pod to
Skąd? Dokąd? Donikąd. – recenzja filmu „Abiding Nowhere” – Berlinale 2024
Bez cienia wątpliwości jednym z najważniejszych punktów tegorocznej edycji Berlinale była kolejna wizyta mistrza Tsai Ming-lianga. Tajwański twórca tym razem nie tylko zaprezentował przepięknie odrestaurowaną
Instastories – recenzja filmu „Nie jestem wszystkim, czego pragnę” – Berlinale 2024
W dyskursie okołofilmowym wciąż pojawia się zdanie „Kino to nie Instagram”. Teza ta, podszyta jakąś pogardą dla dokumentalizmu życia ery cyfrowej, nie wytrzymuje oczywiście zderzenia
Niemy krzyk – recenzja filmu „Some Rain Must Fall” – Berlinale 2024
Problemem wielu filmów z konkursów głównych niemal wszystkich najważniejszych festiwali jest zbyt częste unikanie podejmowania narracyjnego ryzyka. Bezpieczne wybory, sprawdzone przepisy czy formalne sztuczki rzadko
Już to widzieliście – recenzja filmu „Mãos no fogo” – Berlinale 2024
Kiedy berliński festiwal kuleje, to portugalska kinematografia najczęściej oferuje pomocną dłoń. Tegoroczna odsiecz może nie okazała się równie efektowna co w latach poprzednich, ale nowy
Pozycja matki – recenzja filmu „Synowie” – Berlinale 2024
Winni, pełnometrażowy debiut Gustava Möllera, zapisał się na kartach kina gatunkowego jednym z ciekawszych plot twistów, którego nie spodziewał się chyba nikt. Po sześciu latach
Ten obcy – recenzja filmu „The Strangers’ Case” – Berlinale 2024
W sekcji pokazów specjalnych tegorocznego Berlinale światową premierę miał The Strangers’ Case, pełnometrażowy debiut Brandta Andersena, do tej pory zajmującego się przede wszystkim produkcją filmową,
Złe miłego początki – recenzja filmu „Czasem myślę o umieraniu”
Jeśli jesteście zmęczeni oglądaniem ciągle tych samych historii ze scenariuszowych generatorów, przyprawiającymi o zawrót głowy narracyjnymi zapchajdziurami, emocjonalnymi szantażami, efekciarskimi sztuczkami i tęsknicie za prostymi,
Mężczyzna z Wenus – recenzja filmu „Astronauta” – Berlinale 2024
W sekcji pokazów specjalnych tegorocznego Berlinale znalazł się najnowszy film Johana Rencka, przez francuski magazyn CB News określonego najlepszym reżyserem reklam i wideoklipów na świecie.
Rodzinne ustawienia – recenzja filmu „Sterben” – Berlinale 2024
Po ponad dekadzie od swojego ostatniego filmu mający słabość do długich metraży Matthias Glasner na tegorocznym Berlinale zaprezentował swoje najnowsze dzieło – autoterapeutyczną opowieść o
W drogę! – recenzja filmu „The Great Yawn of History” – Berlinale 2024
Arthur z La Chimery Alice Rohrwacher doznaje cudownych omdleń, gdy wyczuwa, że pod jego nogami mogą znajdować się grobowce wypełnione skarbami Etrusków. Podobny dar (a
Pamięć i tożsamość – recenzja filmu „Dahomey” – Berlinale 2024
Co kształtuje tożsamość państwa? Jak zdefiniować byt tak efemeryczny jak „dusza narodu”? W końcu – jaką wagę wobec całości dziedzictwa kulturowego mają zabytki i pomniki
Miłość na sterydach – recenzja filmu „Love Lies Bleeding” – Berlinale 2024
Saint Maud, pełnometrażowy debiut Rose Glass, był zapowiedzią świeżego, świadomego narracyjnych narzędzi talentu, idealnie wyważonego kina środka potrafiącego przemycić artystyczny niuans do mainstreamu. Nie dziwią
Zagłada domu Von Erichów – recenzja filmu „Bracia ze stali”
„Wrestling to nie love story, to bajka dla masochistów” – napisał niegdyś na Twitterze przedwcześnie zmarły wrestler The Fiend Bray Wyatt. To także „fantazja, której
We władzy ziemi – recenzja filmu „Wo Tu” – Berlinale 2024
Pomiędzy dwiema częściami sekcji Generation na Berlinale można zauważyć pewną ciekawą rozbieżność. O ile bowiem Generation 14plus dość spodziewanie oferuje widzom w dużej mierze filmy
Smoothie z Dumonta – recenzja filmu „L’Empire” – Berlinale 2024
Co się stanie, gdy uznany reżyser znany z szerokiego spektrum gatunkowych zainteresowań postanowi zmiksować wszystkie swoje filmy w jeden i dodać do tego miecze świetlne
Czarna knaga i czerwony sztandar – recenzja filmu „The Visitor” – Berlinale 2024
Tegoroczna odsłona sekcji Panorama MFF w Berlinie skupia się głównie na seksualności, cielesności i płciowości, tożsamościowych dylematach rozgrzewających współczesne debaty do czerwoności. W gąszczu łudząco
AEIOU – napaćkany alfabet zależności – recenzja filmu „Pepe” – Berlinale 2024
Świat jest wszechogarniającym systemem wzajemnych zależności. Życia istot kształtowane są decyzjami obcych im jednostek. Dominikański reżyser Nelson Carlo de los Santos Arias w swoim najnowszym
Francuski dla bystrzaków – recenzja filmu „A Traveler’s Needs” – Berlinale 2024
Czasy się zmieniają, ale na Honga Sang-soo w Berlinie zawsze można liczyć. Szczypta nostalgii popijanej soju jeszcze nikomu nie zaszkodziła – szczególnie że południowokoreański reżyser
Antologia duchów wybrzeża – recenzja filmu „Arcadia” – Berlinale 2024
„Wszyscy święci balują w niebie” – śpiewał przed laty Krzysztof Cugowski – a miejscem tej potańcówki jest grecki, nadmorski bar Arkadia. Nieoczekiwanie, blisko ćwierć wieku
Kasandra Kartagińska – recenzja filmu „Mé el Aïn” – Berlinale 2024
Tunezyjskie kino w ostatnich latach skupia się na rozdrapywaniu traumy islamistycznego zwrotu wśród młodych, który nastąpił w reakcji na tzw. Arabską wiosnę. Swoje trzy grosze
Lepki brokat – recenzja filmu „Cu Li Không Bao Giờ Khóc” – Berlinale 2024
Nie chyba większej nagrody dla festiwalu filmowego, niż gdy młody twórca, w którego pierwsze projekty inwestowano od lat, zaprezentuje nań swój debiutancki pełny metraż. Jasne,
Pocztówki z Brazylii – recenzja filmu „Dormir de olhos abertos” – Berlinale 2024
Kiedy kilka tygodni temu mój smartfon postanowił popełnić rytualne samobójstwo, przyśnił mi się znowu Heidegger, mimo że miałem otwarte oczy – wybałuszone wręcz ze złości
Tych lat nie odda nikt – recenzja filmu „My Favourite Cake” – Berlinale 2024
Emerytki mogą być także heteroseksualne – po serii udanych queerowych filmów o romantyczności osób po siedemdziesiątce takich jak Dziedziczki, My dwie czy Suk Suk przychodzi
Nowym losem będzie twój film – recenzja filmu „Hors du temps” – Berlinale 2024
Znanych nazwisk w Berlinie jak na lekarstwo – wiadomo nie od dziś. Konkurs Główny zazwyczaj dominują postacie dopiero zaznaczające swoją pozycję w świecie kina. Na
Rodzina z małym św. Yanem – recenzja filmu „Brief History of a Family” – Berlinale 2024
Selekcjonerzy berlińskiego festiwalu rokrocznie wybierają film chińskiego pochodzenia, którego twórcy pochylają się nad niesławną polityką jednego dziecka, od dekad stanowiącą przyczynek do wielu kameralnych dramatów.
Twoja twarz brzmi znajomo – recenzja filmu „A Different Man” – Berlinale 2024
Co nas konstytuuje jako jednostki? Czy pozornie definiujące nas rzeczy określają całe życie? Gdybyśmy magicznie z dnia na dzień pozbyli się choroby, defektu, niepełnosprawności tudzież
Sumienie jest przywilejem – recenzja filmu „Will”
Ostatniego dnia stycznia, bez szumnych zapowiedzi i medialnej kampanii, na serwisie Netflix udostępniony polskim widzom został Will – zeszłoroczny film belgijskiego reżysera Tima Mielantsa, którego
Tyle było chwil – recenzja filmu „78 days” – Rotterdam 2024
Nie ma piękniejszych niespodzianek festiwalowych od debiutu, który zapowiada się na kolejną eksplorację modnych technicznych bzdurek odkopanych z lamusa albo następny osobisty eseistyczny pamiętnik, a
Dymy i lustra – recenzja filmu „Argylle. Tajny Szpieg”
Matthew Vaughn od czasu Gwiezdnego pyłu wygodnie usadowił się na pozycji największego anglosaskiego mistrza komediowej akcji, a swój prymat regularnie potwierdza, realizując dzieło swojego życia
P.S. I Hate You – recenzja filmu „Niebezpieczny kochanek”
„Mężczyźni boją się, że kobiety będą się z nich śmiały. Kobiety boją się, że mężczyźni je zabiją” – cytatem autorstwa Margaret Atwood Susanna Fogel rozpoczyna
Nigdy nie byliśmy nowocześni – recenzja filmu „Schirkoa: In Lies We Trust” – Rotterdam 2024
Akcja wyrenderowanej na silniku Unreal Engine animacji Schirkoa: In Lies We Trust rozgrywa się w duszących granicach metropolii Schirkoa – bastionie nowoczesności, gdzie jednostkowość została
Efekt Toyoty – recenzja filmu „The Paragon” – Rotterdam 2024
W ostatnich latach kino zapadło na multiwersozę. Choroba ta stanowiąca hollywoodzki odpowiednik COVID-19 dopadła m.in. Oscary, które postanowiły z jakiegoś powodu pokłonić się aktorskiej wersji
Powrót – recenzja filmu „After the Long Rains” – Rotterdam 2024
Kino mówiło nam nie raz, by podążać za marzeniami. Ten uwielbiany przez Pixara i Disneya slogan pasuje jak ulał również do prezentowanego w ramach sekcji
Na drodze gniewu – recenzja filmu „Steppenwolf” – Rotterdam 2024
Są tacy, co twierdzą, iż spotkania z twórcami są nudne. Inni powiedzą, że możliwość poznania autorskiej wizji pomaga odkryć nowe znaczenia. Ja natomiast dostrzegam w
Więcej niż jedno zwierzę – recenzja filmu „Historia de pastores” – Rotterdam 2024
W trakcie przygotowań do festiwalu zawsze żartuję – szczególnie w rozmowie z osobami bez podobnego doświadczenia – że czekają mnie wkrótce wspaniałe dni z filmami
Najwspanialsze rzeźby świata – recenzja filmu „The Night Visitors” – Rotterdam 2024
„Jesteście wierszem idioty odbitym na powielaczu” – pisał Jacek Kaczmarski w utworze Autoportret Witkacego. W tym pastiszu twórczości i osoby autora Szewców „bard Solidarności” przelewa
Pan H. – recenzja filmu „The Worst Man in London” – Rotterdam 2024
Prawda głosi, że festiwal bez kina portugalskiego to nie festiwal. Rotterdam tym bardziej. Jednym z przedstawicieli kraju Camõesa jest w tym roku Rodrigo Areias, który
Ostatni dzwonek – recenzja filmu „Magyarázat mindenre”- Rotterdam 2024
Podczas spotkania z twórcami jednego z prezentowanych w Rotterdamie esejów z widowni padło dość naiwne pytanie o receptę twórcy na pokojowe rozwiązanie światowych konfliktów, które
Homonimy – recenzja filmu „Nome” – Rotterdam 2024
Dla Amílcara Cabrala, przywódcy partyzantki Gwinei Bissau, kino stanowiło ważny element walki niepodległościowej. Wzorem czerwonych popleczników doceniał jego propagandowy potencjał, tak potrzebny w czasie dążeń
Dr Sid wśród Daleków – recenzja filmu „Head South” – Rotterdam 2024
Jonathan Ogilvie jest niemal całkiem anonimowy w naszym kraju. Jego nieliczna twórczość – ledwie cztery pełne metraże i garść szortów – wyrobiła mu jednak nazwisko
Spotkanie w Ferrol – recenzja filmu „La Parra” – Rotterdam 2024
Po kilku latach przerwy na ekrany holenderskiego festiwalu wraca Alberto Gracia, którego Piąta ewangelia Kaspara Hausnera święciła w Rotterdamie niemały triumf, zdobywając w 2013 roku
Wieża Babel – recenzja filmu „Black Box” – Tydzień Filmu Niemieckiego 2024
W programie Tygodnia Film Niemieckiego znalazł się Black Box w reżyserii Aslı Özge, opowieść o tym jak łatwo rozsadzić zbiorowy konsensus. Autorka Mężczyzn na moście
Audiatur et altera pars – recenzja filmu „Pokój nauczycielski” – Tydzień Filmu Niemieckiego 2024
Pochopność oceny, jeden z grzechów głównych świata, tym razem na tapet wziął niemiecki reżyser Ilker Çatak. W swoim najnowszym filmie niczym Asghar Farhadi czy Cristian
Nigdy nie było takiego lata – recenzja filmu „Kiedy znowu będzie tak, jak nigdy nie było” – Tydzień Filmu Niemieckiego 2024
Niektórym z nas mają, nie koniecznie racjonalne, skłonności do idealizowania dawno minionej młodości, nawet jeśli pełna była traum i rozczarowań. Sportretować to zjawisko postanowiła w
Razem, ale osobno – recenzja filmu „Pies i robot”
Dla Jeana Baudrillarda „nie ma nic bardziej intensywnego, elektryzującego, żywotnego i rwącego niż ulice Nowego Jorku. (…) Wypełniają je miliony wałęsających się ludzi, nonszalanckich, brutalnych,
Nić widmo – recenzja filmu „La Chimera”
Jeśli mogłabym zamieszkać w którychś z filmowych światów, wybrałabym te koronkowo konstruowane przez największą czarodziejkę współczesnego kina, Alice Rohrwacher, gdzie absurd waży tyle, co paradygmat,
Chłopak z ferajny – recenzja filmu „Pamfir” – Ukraina! Festiwal Filmowy
Po licznych krótkodystansowych wojażach Dmytro Suchołytkyj-Sobczuk na 75. Festiwalu w Cannes zaprezentował w końcu światu swój fabularny debiut, Pamfira. Mający polską premierę w trakcie 7.
Ptasiek – recenzja filmu „Chłopiec i czapla”
Bezprecedensowo międzynarodowy sukces Spirited Away: W krainie bogów można postrzegać jako pewną cezurę w karierze Hayao Miyazakiego. Studio Ghibli jest dziś znakiem jakości anime w
Spirala kredytowa – recenzja filmu „Będzie lepiej”
W muzyce używa się określenia „one hit wonder” oznaczającego wykonawców, którzy nigdy nie byli w stanie powtórzyć sukcesu swojego jednego złotego strzału. Wśród filmowców tak
Puść Pan odrobinę funku – recenzja filmu „Akademia pana Kleksa”
Siadając z demonem na ramieniu do jeszcze w miarę pustej kartki, wypada mi na wstępie przyznać jego istnienie. Nie mogę sobie przecież wyobrazić, żeby podejście
Dzień świra – recenzja filmu „Matka siedzi z tyłu”
Podróż przez Islandię z wystrojonymi zwłokami matki na tylnym siedzeniu? Czemu nie? Nie takie absurdy kino, zwłaszcza nordyckie, znosiło. Szczególnie jeśli rodzicielka, mimo niskiej temperatury
Potop – recenzja filmu „Pszczelarz”
Eskapistyczna potrzeba fantazji o oczyszczeniu świata stanowi podstawę ludzkiej kultury i potrzeb. Już starożytni imaginowali bogów i ich namiestników, którzy ponad człowieczymi ograniczeniami wymierzają kary
Niebo gwiaździste nade mną – recenzja filmu „Przetrwanie”
Choć filmowa kariera Rolfa de Heera, reżyser słynącego z kina konfrontującego, pełnego narracyjnej świeżości, uwodzącego niewygodą, liczy już niemal półwiecze, a on sam przekroczył próg
Miłość, śmierć i roboty – recenzja filmu „Opadające liście”
Gdyby Aki Kaurismäki był potrawą, z pewnością smakowałby jak maksalaatikko. Tradycyjny fiński „przysmak” przygotowywany w okresie świątecznym to w uproszczeniu zapiekanka z wątróbki, ryżu, masła,
Grande Strategia – recenzja filmu „Ferrari”
„Trudno przykład brać ze Świętych / Gdy wokoło Świętych braknie.” śpiewał Jacek Kaczmarski w Pochwale łotrostwa. Co jednak gdy i świętym, i antychrystem okrzyknięty zostaniesz
Przepraszam, że przeszkadzam – recenzja filmu „Yannick”
Czy byliście kiedyś na przedstawieniu tak wspaniałym, że w kieszeni otwierał się nóż, a z warg toczyła się litania obelg na myśl o tym, iż
Być albo nie być – recenzja filmu – „Dream Scenario”
Norweski reżyser Kristoffer Borgli kuje żelazo póki gorące. Jego zaledwie drugi film, Dream Scenario, dostał kredyt zaufania od studia A24 i międzynarodową obsadę z Nicolasem
Dzielić i łączyć – recenzja filmu „Tajemniczy pieczeniarz” – Pięć Smaków 2023
Człowiek jest zwierzęciem stadnym. Przytoczoną frazą można najkrócej podsumować reżyserski debiut Lee Jeong-honga, który twórca określił jako wiernie oddający koreańską rzeczywistość. Co prawda Tajemniczy pieczeniarz
Jajko i żaba – recenzja filmu „Amiko” – Pięć Smaków 2023
Wyróżnienie Międzynarodowego People’s Jury 17. edycji festiwalu Pięć Smaków trafiło do Amiko Yusuke Moriiego. Debiut Japończyka ukazuje świat z perspektywy kilkuletniej dziewczynki, która zamiast opieki
Moim honorem jest walka – recenzja filmu „Serce Sarpatty” – Pięć Smaków 2023
„Ty, ja ani nikt inny nie bije tak mocno, jak życie”. Zdanie to padło niegdyś z ust najbardziej ikonicznego filmowego boksera – Rocky’ego i właśnie
Don’t Cry for Me Argentina – recenzja filmu „Strzępy życia” – Pięć Smaków 2023
Jednym z najlepiej przyjętych tytułów pięciosmakowego konkursu Nowe Kino Azji był obraz Strzępy życia, prezentowany wcześniej w ramach canneńskiej sekcji Directors’ Fortnight. Wei Shujun, w
Metawersum – recenzja filmu „The Ordinaries” – Etiuda & Anima 2023
Jesteśmy w świadomości lub w języku jak w niewidzialnej klatce. Wszystko jest na zewnątrz, ale nie da się wyjść. — Quentin Meillassoux, Po skończoności, przeł.
Wiernie służyć krajowi – recenzja filmu „Rzeka szkarłatu” – Pięć Smaków 2023
Zhang Yimou szturmem zdobył w tym roku chińskie kina. Rzeka szkarłatu okazała się jego najbardziej dochodowym filmem, zarabiając ponad 650 milionów dolarów. W porównaniu do
Jak być szczęśliwym? – recenzja filmu „Fale” – Pięć Smaków 2023
Jedna z ulubienic pięciosmakowej publiczności, Japonka Naoko Ogigami, dostarcza tym razem nieco mroczniejszej historii, choć rzecz jasna nie zdradza swego uniwersum oryginałów i nadwrażliwców. W
Bo to zła kobieta była – recenzja filmu „Strange Darling” – Camerimage 2023
Wbrew temu co powiedział kiedyś pewien polski polityk, mężczyznę można poznać nie tylko po tym jak kończy, ale również po tym, jak zaczyna. Pierwsze sceny
Bez dachu i praw – recenzja filmu „Dźalebi dla konia” – Pięć Smaków 2023
„Kura, kura, kura” – dudni cywilizacyjne echo po początkowo pustej łepetynie Michała Topornego, głównego bohatera Tańczącego jastrzębia Grzegorza Królikiewicza. To hasło awansu socjalistycznego, wyzwolenia spod
Eat the Rich – recenzja filmu „Saltburn” – Camerimage 2023
Obiecująca. Młoda. Kobieta., fabularny debiut Emerald Fennell, będący jednym z ciekawszych głosów zrodzonych przez ruch metoo, znalazł się w topkach rocznych niemal wszystkich krytyków i
No good deed goes unpunished – recenzja filmu „Une femme respectable” – Camerimage 2023
Na porannym, niedzielnym seansie Une femme respectable Bernarda Émonda, mającym miejsce podczas festiwalu Camerimage, nie było tłumów. Trudno się dziwić – kameralnemu tytułowi zaszkodziła przede
This is the start of how it all ever ends – recenzja filmu „Igrzyska śmierci: Ballada ptaków i węży”
Gdy MCU zdaje się stanowczo biec ku własnej anihilacji, Disneyowi udało się zabić nawet Gwiezdne wojny, a kolejne blockbustery za setki milionów, nie dość, że
Mistrz i Felicia – recenzja filmu „Maestro” – Camerimage 2023
W Konkursie Głównym tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji Bradley Cooper zaprezentował swój drugi film, Maestro, będący próbą sportretowania jednego z najwybitniejszych dyrygentów w dziejach,
Hotel widm – recenzja filmu „Duch” – Pięć Smaków 2023
Korea, lata trzydzieste. Okupacja japońska. Elegancki hotel na skraju morza, żołnierze cesarstwa rozstawieni na każdym piętrze. Pięciu podejrzanych. Tak Lee Hae Young rozpoczyna akcję swojego
W domach z betonu nie ma wolnej miłości – recenzja filmu „Dobrzy nieznajomi” – Camerimage 2023
Andrew Haigh, piewca kameralności, naturę relacji międzyludzkich traktujący delikatnie niczym skorupkę jajka, tym razem sięga po bardziej wyszukane narzędzia narracyjne. Poruszając się między jawą a
O nie, to my! – recenzja spektaklu „Fobia”
Tegoroczny jesienno-zimowy sezon w Nowym Teatrze to przede wszystkim kolejna edycja Międzynarodowego Festiwalu Nowa Europa, sygnowana hasłem-motywem przewodnim „Miłość”. Poza doborową selekcją, oferującą przekrój najgorętszych
Do czterech razy sztuka – recenzja filmu „Coraz wyżej” – Korean Film Festival
W drukowanym programie Korean Film Festival ku swemu zdumieniu odnalazłem tytuł Trzy piętra. Serce zaczęło bić niezdrowym rytmem, a zimny pot pojawił się na czole.
Everybody Gets A Second Chance – recenzja filmu „Brutalna szczerość” – American Film Festival 2023
Amerykańskie kino, szczególnie w takich gatunkach jak melodramat i komedia romantyczna, fetuje młodość i witalność. Dobrze, że jednak czasem sprawdza, co słychać u przedstawicieli nieco
Non, je ne regrette rien – recenzja filmu „Dogman”
Non, je ne regrette rien śpiewa ustami Caleba Landry Jonesa Édith Piaf w najnowszym filmie Luca Bessona, mającym premierę w Konkursie Głównym na tegorocznym Międzynarodowym
Kartofliska – recenzja filmu „Pierwszy gol” – American Film Festival 2023
Selekcjonerzy tegorocznego American Film Festivalu znaleźli w programie miejsce dla najnowszej produkcji Taiki Waititiego. Nowozelandzki reżyser od kilku lat przeplata filmy tworzone w ramach uniwersum
Ostatnie takie wakacje – recenzja filmu „I co dalej?” – American Film Festival 2023
Na festiwalach w Wenecji, Londynie czy Amsterdamie, a ostatnio podczas American Film Festival we Wrocławiu pokazywano I co dalej?. Dzieło braci Billa i Turnera Rossów
Skazani na siebie – recenzja filmu „Przesilenie zimowe” – American Film Festival 2023
Bez cienia wątpliwości jednym z najbardziej wyczekiwanych filmów tegorocznego American Film Festivalu było Przesilenie zimowe, czyli najnowszy projekt Alexandra Payne’a. Twórca ten mimo budzącego podziw
Im lepszy płot, tym lepsi sąsiedzi – recenzja filmu „Betonowa utopia” – Korean Film Festival
Tegorocznym południowokoreańskim kandydatem do Oscara została wybrana Betonowa utopia w reżyserii Eoma Tae-hwa. To połączenie kina postapokaliptycznego z elementami społecznymi w atrakcyjnej formie odpowiada o
Coś za nimi chodzi – recenzja filmu „Cztery córki” – OFF Cinema
Kaouther Ben Hania, jedna z najważniejszych reżyserek współczesnego kina tunezyjskiego, w 2021 roku przyniosła krajowi pierwszą w historii nominację do Oscara. Bardzo możliwe, że jej
Skóra, w której żyje – recenzja filmu „Blue Jean” – Festiwal Filmowy Spektrum 2023
Znakomicie przyjęty na festiwalach w Wenecji (konkurs Giornata degli Autori) i Salonikach oraz nagrodzony aż czterema laurami na gali British Independent Film Awards Blue Jean,
Videofilmowanie – recenzja filmu „La Palisiada” – Ukraina! Festiwal Filmowy
Młode kino ukraińskie wciąż budzi niemałe zainteresowanie wśród europejskiej widowni. Śledzone są nie tylko, choć zapewne przede wszystkim, wątki dotyczące trwającego konfliktu wywołanego pełnoskalowym atakiem
Ciężar pamięci – recenzja filmu „Tak powtórz nie” – WFF 2023
W ostatnim czasie kino biograficzne coraz chętniej służy twórcom do kreślenia uniwersalnych historii bądź o ludzkiej naturze, bądź o jednostce uwikłanej w systemowe sieci. Prym
W drodze – recenzja filmu ,,Lęk” – WFF 2023
Jak co roku selekcjonerzy Warszawskiego Festiwalu Filmowego zadbali o polską reprezentację w Konkursie Międzynarodowym. Podczas minionej edycji stanowiły ją Uśmiech Losu Andrzeja Jakimowskiego oraz Lęk
Mission: Impossible – recenzja filmu „Ostatni mężczyźni” – WFF 2023
Znamy już tytuły filmów nagrodzonych podczas tegorocznej edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Wśród laureatów znalazło się miejsce dla dzieła Davida Oelhoffena – Ostatni mężczyźni, które przyniosło
Rozmowy (Nie)kontrolowane – recenzja filmu „MMXX” – WFF 2023
Niemal zbagatelizowany przez krytyków i festiwale MMXX, najnowsze dzieło Cristiego Puiu, dotarło na ziemie polskie. Rumuński mistrz powrócił na Warszawski Festiwal Filmowy po latach, wszak
Śmiech, sposób na zaczarowanie traumy – recenzja filmu „Asog”– WFF 2023
W sekcji Wolny Duch tegorocznej edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego pojawił się prawdziwy wolny duch, dzieło nieskrępowane absolutnie niczym, czyli Asog, drugi fabularny obraz kanadyjskiego twórcy
Horror odmienności – recenzja filmu „Wilkołak” – WFF 2023
Wilkołak, jedna z pozycji Konkursu Międzynarodowego 39. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego to zaledwie drugi obraz hiszpańskiego reżysera, Paua Calpe, do tej pory zajmującego się głównie
Historia przemocy – recenzja filmu „Osadnicy” – WFF 2023
Laureatem konkursu Crème de la crème 39. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego okazał się debiut fabularny Felipe’a Gálveza Osadnicy, zdobywca nagrody FIPRESCI sekcji Un Certain Regard
Rozkosze gościnności – recenzja filmu „Śnieżna pantera” – WFF 2023
Przedwcześnie zmarły, w wieku zaledwie 53 lat, tybetański filmowiec Pema Tseden w swoim ostatnim obrazie, Śnieżna pantera, stawia w centrum konfliktu zderzenie natury z cywilizacją,
Nieustające wakacje – recenzja filmu ,,Uśmiech losu” – WFF 2023
Andrzej Jakimowski to jeden z weteranów Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Stanowi o tym nie tylko fakt, że przyjechał tu ze swoim filmem już trzeci raz, ale
The Sound of Silence – recenzja filmu „Cała ta cisza” – WFF 2023
Konkurs 1-2 Warszawskiego Festiwalu Filmowego to jedna z jego najciekawszych sekcji. Poświęcony stawiającym pierwsze (i drugie) kroki w branży twórcom, umożliwił start takim nazwiskom, jak