Łaknienie krwi – recenzja filmu „Drapieżnicy” – 22. MDAG
Telewizyjne fenomeny przybierają różne formy, czasem są to wydarzenia sportowe, jak Małysz skaczący 151,5 metra w Willingen, innymi razy Big Brother z Frytką w jacuzzi,
W cieniu miliona słońc – recenzja filmu „Thunderbolts*”
W pewnym momencie Marvel Cinematic Universe przestało świecić. Nie wybuchło, nie spaliło się widowiskowo, nie padło jak złoczyńca w trzecim akcie. Po prostu przestało odbijać
Ból i blask – recenzja filmu „Brzydka siostra” – OFF Camera 2025
Spopularyzowana przez braci Grimm, a następnie Walta Disneya, poddana licznym retellingom i reinterpretacjom baśń Charlesa Perraulta o Kopciuszku posłużyła za inspirację dla sformułowanego przez Colette
Call and response – recenzja filmu „Grzesznicy”
Parafrazując tytuł drugiego długiego metrażu Treya Edwarda Shultsa, to przychodzi po zmroku – lęki, koszmary traumy pokoleniowe oraz wrogowie, których za dnia chcieliśmy zostawić gdzieś
Niewypowiedziane – recenzja filmu „Gondola” – LGBT Film Festival 2025
W politycznym dyskursie, ale i w większości tekstów kultury, społeczność LGBT najczęściej reprezentowana jest przez gejów z wielkich metropolii. Reżyser Gondoli – Veit Helmer –
Highway to Hell – recenzja filmu „Czworo do tanga” – Tydzień Kina Hiszpańskiego
Na Tydzień Kina Hiszpańskiego powraca Álex de la Iglesia, mistrz makabreski i czarnego humoru, mający na koncie m.in. szalony remake Dzikości serca (Dzień bestii), hołd
Majster po godzinach – recenzja filmu „Fachowiec”
Jason Statham to ojciec chrzestny „kina twojego starego” oraz wszelakich zabawnych, absurdalnych filmów akcji. Gdy więc do kin wchodzi kolejny z nich, moim obowiązkiem jest
Szurotopia – recenzja filmu „Wujek Foliarz”
To w sumie dołujące, że gdy pasta o wujku foliarzu ujrzała światło dzienne, była tylko żartobliwą przypominajką o społecznych odrzutkach, którzy rozpoczęli partyzantkę przeciw globalnym
Oczy widzą, uszy słyszą, usta krzyczą – recenzja filmu „Nasienie świętej figi”
Gdy tylko znika na chwilę pistolet Imana, co stawia jego rodzinę w kręgu podejrzanych, wraca motyw stary niczym pierwsze produkcje braci Lumière. Strzelba stanie się
Grunt to rodzina – recenzja filmu „On vous croit” – Berlinale 2025
Napięcie, chaos i suspens to cechy coraz częściej charakteryzujące filmy o macierzyństwie. Początek We Believe You może przywodzić na myśl chociażby frenetyczny hit Berlinale, If
Miasto 46 – recenzja filmu „Perang Kota” – Rotterdam 2025
Perang Kota zaczyna się od kłamstwa. Kłamstwo jest monochromatyczne, migotliwe, nierealne jak wyblakła taśma filmowa, którą ktoś odkurzył po latach, by znów mogła lśnić przed
Jazda obowiązkowa – recenzja filmu „Kontinental ‘25” – Berlinale 2025
Człowiek przemierza podmiejski las, co jakiś czas schyla się po coś, czasem denerwuje, pogrążony frustracjami codzienności zmierza do domu. Czy mowa o Na miejscu Basa
Lekkie pióro – recenzja filmu „Sny o miłości” – Berlinale 2025
Dag Johan Haugerud ma za sobą niezwykłe dwanaście miesięcy. Rozpoczynając rok temu festiwalowe tournée trylogii Sex Dreams Love w sekcji Panorama, nie przypuszczał zapewne, że
Odciski palców – recenzja „Wallace i Gromit: Zemsta pingwina”
Minęło trzydzieści pięć lat od wielkiej wyprawy plastelinowego wynalazcy i jego czworonożnego, milczącego przyjaciela-intelektualisty na księżyc w celu pozyskania sera na podwieczorek. Nominowana do Oscara
Kolejne 365 dni – recenzja filmu „Dreams” – Berlinale 2025
Wszyscy mamy pragnienia. Jedni marzą o dobrym ostrym seksie i przystojnej maskotce w mieszkaniu, inni o prawdziwej miłości i odmianie własnego życia. Mistrz rasistowskiego kina
Na tym filmie puls Wojtka Goli wyniesie 160 BPM – recenzja „September 5”
Co cztery lata nawiedzają nas Igrzyska Olimpijskie, czyli synonim duchowych oraz cielesnych przeżyć współczesnych gladiatorów, walczących na różnych arenach ku uciesze fanów z całego świata.
Kondor jajo zniósł – recenzja filmu „Bajo las banderas, el sol” – Berlinale 2025
W przepastnym programie berlińskiego festiwalu z łatwością można przegapić prawdziwe perełki. W samej sekcji Panorama znalazło się aż 38 filmów, a wśród nich trzy polskie
Stare baby – recenzja filmu „Błękitny szlak” – Berlinale 2025
Rokrocznie to samo – jury Berlinale rzadko uwzględnia w porządku swych obrad wrażliwość jakkolwiek mi bliską. I chociaż przy okazji tej edycji minęliśmy się już
Dom – recenzja filmu „Skrzyżowanie”
Recenzja polskiego filmu „Skrzyżowanie”, dramatu psychologicznego z popisową rolą Jana Englerta
Zabijam, więc jestem – recenzja filmu „Kadet” – Berlinale 2025
„Jesteś jeszcze zbyt zielony. Wiosna w sercu, na co dzień wiosna” – tymi słowami rozpoczyna się rosyjski serial Kadetstvo, emitowany między innymi w telewizorach z
Genderowe egzorcyzmy – recenzja filmu „Duas vezes João Liberada” – Berlinale 2025
W nowo powstałej sekcji berlińskiego festiwalu nie mogło zabraknąć utworu, który na tytułowe perspektywy spojrzałby krytycznym okiem. Tomás Paula Marques podjęła bowiem temat marginalizowania queerowej
Jak być normalną – recenzja filmu „How to Be Normal and the Oddness of the Other World” – Berlinale 2025
Na tegorocznym Berlinale jednym z kluczowych tematów dyskusji była inauguracyjna edycja konkursu Perspectives. Zastąpił on anulowane Encounters, w ramach których premierę miały jedne z oryginalniejszych
Siódma pieczęć – recenzja filmu „Blue Moon” – Berlinale 2025
Recenzja filmu „Blue Moon” Richarda Linklatera, ze zjawiskową rolą Ethana Hawke’a i Srebrnym Niedźwiedziem dla Andrew Scotta
Kwaśne winogrona i spocone tiszerty– recenzja filmu „Kaj ti je deklica” – Berlinale 2025
Tegoroczna edycja MFF w Berlinie zwiastowała nowości – dotychczasową sekcję Encounters, skupioną na spotkaniach dzieł początkujących i uznanych twórców, zastąpiono poświęconym wyłącznie debiutom konkursem Perspektywy.
Europejskie korzenie wampira – recenzja filmu „„Nosferatu”
Wszyscy trochę zazdrościmy Robertowi Eggersowi. Ma 41 lat, co oznacza, że jest na początku swojej kariery reżyserskiej, ale już może wszystko. Amerykanin zdaje się regularnie
Na szczycie – recenzja filmu „La Tour de Glace” – Berlinale 2025
„Jestem tego pewny, w głębi duszy o tym wiem, że gdzieś na szczycie góry, wszyscy razem spotkamy się” – zdaje się powtarzać za GrubSonem Lucile
To samo przeciętne uniwersum – recenzja filmu „Kapitan Ameryka: Nowy wspaniały świat”
Filmowe Uniwersum Marvela stoi na rozdrożu. Z jednej strony jego specyficzny humor przestał śmieszyć, spektakularne walki nafaszerowane coraz gorszej jakości efektami specjalnymi juz nie ekscytują,
Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć – recenzja filmu „El Mensaje” – Berlinale 2025
Kto więcej niż raz jechał w dłuższą podróż samochodem z dziećmi, ten z pewnością zna grę w liczenie zwierząt za oknem. W podobną przygodę zabiera
Tysiąc i pierwszy irański film festiwalowy – recenzja filmu „1001 Frames” – Berlinale 2025
Kino irańskie opatentowało mistrzowskie połączenie dokumentu z fabułą – wystarczy wspomnieć twórców, takich jak Abbas Kiarostami, Mohsen Makhmalbaf czy Jafar Panahi. Ten zabieg wydaje się
Piękna praca – recenzja filmu „Reflet dans un diamant mort” – Berlinale 2025
Po niemal dekadzie z nowym projektem powraca jeden z najbardziej ekscytujących duetów reżyserskich współczesnego kina europejskiego. Stali bywalcy Locarno, Hélène Cattet i Bruno Forzani debiutują
Żyć pełnią ziemi – recenzja filmu „Living the Land” – Berlinale 2025
Siadaj młody na kolanach, opowiem Ci historię. Jesteśmy w Chinach roku 1991. W powietrzu unosi się zapach napływającego zagranicznego kapitału, a ruch drogowy stał się
Perfekcyjny Pan Subu – recenzja filmu „Paul” – Berlinale 2025
Denis Côté, stały bywalec Berlinale, powrócił do stolicy Niemiec z najnowszym projektem, po raz pierwszy goszcząc w sekcji Panorama. Autor pokazywanego przed trzema laty w
Zsiadłe mleko – recenzja filmu „Hot Milk” – Berlinale 2025
Brytyjska poetka i pisarka Deborah Levy, chociaż do zajęcia się sztuką miał ją osobiście zachęcić sam Derek Jarman, nie ma szczęścia do filmowych adaptacji. Przed
Run away, turn away – recenzja filmu „Perla” – Rotterdam 2025
W swoim drugim filmie tworząca w Austrii Słowaczka Alexandra Makarová opowiada o bohaterce wbrew własnej woli skazanej na tułaczkę po dwóch zwaśnionych blokach politycznych, ale
Ksero Man – recenzja filmu „Mickey 17” – Berlinale 2025
Odyseja Mickey 17 na ekrany kin trwała niewiele krócej niż oryginalny powrót króla do Itaki. Produkcja najnowszego obrazu Bonga Joon-ho zakończyć miała się już w
Shut up! And let him sing! – recenzja filmu „Kompletnie nieznany”
Już za dwa tygodnie dowiemy się, czy najnowszy film Jamesa Mangolda o Bobie Dylanie zdobędzie Nagrodę Akademii Filmowej. Nominowany w najważniejszych kategoriach pozostaje obrazem chłodniej
Komedia małżeńska – recenzja filmu „Primeira pessoa do plural” – Rotterdam 2025
Moja festiwalowa zasada głosi, że jeśli nie chcesz się rozczarować, to idź na Portugalczyka. Nieważne, czy mowa tu o epokowym klasyku z poprzedniego wieku, czy
Górski wieniec – recenzja filmu „Wondrous Is the Silence of My Master” – Rotterdam 2025
Każda władza uprawia własną mitologię, na wieszczy namaszczając nawet byłych idoli politycznych przeciwników. W drugim pełnometrażowym filmie Ivan Salatić przedstawia fikcyjne epizody z życia takiej
Odmowa epifanii – recenzja filmu „Debut, or, Objects of the Field of Debris as Currently Catalogued” – Rotterdam 2025
Julian Castronovo, w 2024 roku uznany przez Filmmaker Magazine za jedno z najciekawiej zapowiadających się nazwisk kina niezależnego, przyciągnął uwagę selekcjonerów festiwalu w Rotterdamie DIY-owym
Uśmiech mojej limuzyny – recenzja filmu „An Errand” – Rotterdam 2025
W trakcie tegorocznego festiwalu w Rotterdamie światem masowej turystyki wstrząsnęła informacja o wprowadzeniu w Luwrze dodatkowej opłaty za oglądanie Mony Lizy. Kto miał okazję zwiedzać
Strzeżcie się fałszywych proroków – recenzja filmu „The Order”
Czym jest męskie kino? Jedni rzucą przykłady crowdpleaserów znajdujących się na szczycie rankingu Filmwebu, opowiadających głównie o życiu w harmonii z zasadami, pełnym moralności i
Przechodnie półcienie – recenzja filmu „Ariel” – Rotterdam 2025
Małe dzieci bawią się plastikowymi żołnierzykami, szmacianymi lalkami i dinozaurami z herbatników. Dorośli, których wyobraźnia nie składa broni w starciu z armią społecznych konwenansów i
Joseph i wilki – recenzja filmu „Człowiek do wszystkiego” – Rotterdam 2025
Jak co roku i tym razem w Rotterdamie nie zabrakło kilku polskich akcentów. Niewątpliwie najgłośniejszy z nich stanowi Człowiek do wszystkiego, nowy projekt małżeństwa Wilhelma
Na koniec świata i jeszcze dalej – recenzja filmu „Grand Tour”
Kiedy Miguel Gomes odbierał w maju zeszłego roku nagrodę za reżyserię Grand Tour w Cannes, podziękowania złożył na ręce nie tylko współpracowników, ale i całego
Śmierć triumfu – recenzja filmu „Fiume o morte!” – Rotterdam 2025
Jest to jedna z najbardziej absurdalnych rzeczy, jakie w życiu widziałem – powiedział Robert Makłowicz, zwiedzając posiadłość Gabriele D’Annunzio nad jeziorem Garda. Dokładnie te słowa
Kotek pije mleko – recenzja filmu „Babygirl”
Halina Reijn odkrywa wszystkie karty swojego nowego filmu już w pierwszej scenie, kiedy grana przez Nicole Kidman Romy po stosunku zakończonym wymianą wyznań miłości z
Płynne życie – recenzja książki „Żegnaj, Ameryko. Mitologia późnego kapitalizmu w filmach Michaela Manna”
Niedawno nakładem Wydawnictwa UŚ ukazała się książka dra Wojciecha Sitka, stanowiąca pierwszą w Polsce monografię poświęconą twórczości reżysera Gorączki i Zakładnika. Nie siląc się na
Tango w przestworzach – recenzja filmu „3000 metrów nad ziemią”
Kilka dni temu Mel Gibson został jednym ze specjalnych wysłanników prezydenta Trumpa mających uczynić Hollywood wielkim again. Misję tę wziął sobie najwyraźniej mocno do serca,
Na Bliskim Wschodzie bez zmian – recenzja filmu „Israelism”
23 lutego 2023 roku odbył się pierwszy pokaz Israelism w reżyserii Erin Axelman i Sama Eilertsena. Ani publiczność Big Sky Film Festival w Stanach Zjednoczonych,
Granice prowokacji – recenzja filmu „Niewypowiedziane” – Tydzień Filmu Niemieckiego 2025
Urodzony w Warszawie Piotr J. Lewandowski niemal całą swoją reżyserską karierę rozwijał za naszą zachodnią granicą. Jeśli Magnusa von Horna traktujemy jako produkt polskiej edukacji
Wołanie przez ciszę – recenzja filmu „Milczenie Julie”
Kiedy oczy Polaków bacznie obserwują karierę Igi Świątek, kino znajduje w zielonej piłeczce sforę metafor i dwuznaczności, które z chęcią eksploruje. Na kort tenisowy i
Duchy – recenzja filmu „Nickel Boys”
W 2011 roku, po 111 latach istnienia zamknięto Szkołę dla chłopców Doziera, placówkę wychowawczą na Florydzie, jedną z największych w Ameryce. Na terenie owianej złą
Maria Magdalena z kobiałką – recenzja filmu „Kiedy nadchodzi jesień”
Pomimo tego, że François Ozon zrealizował kilka lat temu „Dzięki Bogu” o skandalach pedofilskich w Kościele katolickim, w którym ważnym tematem było przebaczenie, nie spodziewałem się po
Kobieta, która wróciła – recenzja filmu „Rzeczy niezbędne”
Co jakiś czas polskie kino nawiedza ten przyjemny do obserwowania duch świeżości. Na ekrany trafia debiut młodego twórcy, który z gracją przewyższa oryginalnością czy narracyjną
Mruczek Apokalipsy – recenzja filmu „Flow”
Wiele mówi się ostatnimi czasy o spadku poziomu koncentracji wśród najmłodszych, tiktokizacji kultury, a wieść gminna prasowych przecieków donosi o zamiarach Netflixa, by narzucać scenarzystom
Supreme – recenzja filmu „Better Man. Niesamowity Robbie Williams”
Od zarania kina jednym z najprostszych pomysłów na zebranie dużej uwagi publiki jest nakręcenie biografii jakiejś znanej osoby. Początkowo byli to najczęściej rewolwerowcy, władcy lub
Nie ma nic przyjemnego w powolnym umieraniu – recenzja filmu „W pokoju obok”
Oto nadszedł zapowiadany od lat pełnometrażowy debiut anglojęzyczny Pedro Almodóvara. Jeszcze kilka miesięcy temu nasuwało się na usta pytanie: a komu to potrzebne? We wrześniu
Prawdziwy ból – recenzja filmu „Maria Callas”
Michał Konarski recenzuje najnowszy film Pablo Larraína pt. „Maria Callas”, w którym Angelina Jolie wciela się w legendę opery.
A Mongolian boomerang – recenzja filmu „Silent City Driver” – Tallinn Black Nights 2024
Silent City Driver zaczyna się od kilku trudnych do określenia dźwięków. Następnie w oddali widzimy mężczyznę czekającego na autobus w deszczu. Słyszymy, jak przedstawia się
Grecka stara fala – recenzja filmu „Minore” – Eurazja 2024
Wszędzie tam, gdzie urywa się ludzka działalność, wszędzie tam, gdzie pojawia się biała plama na mapie, czyhają dawni bogowie, gotowi znów zająć swe miejsce. —
Orzeł, wrona, kurczaki – recenzja filmu „Rok z życia kraju”
Montaż materiałów archiwalnych to jedna z najstarszych strategii kina dokumentalnego, mająca swoją znakomitą reprezentację na rodzimym gruncie choćby dzięki twórczości Macieja Drygasa. Rok z życia
Wszystko wszędzie naraz – recenzja filmów „Alienoid” i „Alienoid: Powrót do przyszłości” – Pięć Smaków 2024
Kwintesencją bezpretensjonalnej rozrywki tegorocznej edycji Festiwalu Pięć Smaków okazał się dwuczęściowy Alienoid w reżyserii Choi Dong-hoona. To dwa filmy zgrabnie łączące elementy science-fiction, wuxia i
Niech żyje ball – recenzja filmu „Świat ballroomu” – Afrykamera 2024
Tegoroczny festiwal Afrykamera wyjątkowo otworzył film z Ameryki Południowej, a dokładniej z Brazylii. Ten kontrowersyjny wybór najlepiej tłumaczy hasło tegorocznej edycji – African Gaze: Queer,
Przywitanie z językiem – recenzja filmu „Kneecap. Hip-hopowa rewolucja”
Biografie muzyczne. Poczciwy podgatunek często wpadający w niekończącą się spiralę oscarbaitingu o podobnym kształcie: niska jakość filmu, wybijająca się główna rola oraz ckliwa historia poruszająca
Patrzę na ciebie, Peiying – recenzja filmu „Stranger Eyes” – Pięć Smaków 2024
Jeden z najbardziej oczekiwanych filmów roku, Stranger Eyes, drugi pełnometrażowy projekt w dorobku tworzącego w Tajwanie Singapurczyka Yeo Siewa Hua trafił wreszcie za sprawą Festiwalu
Tyrania miłości – recenzja „Sztuka pięknego życia” – British Film Festival 2024
Miłość od pierwszego wejrzenia (lub pierwszego wypadku drogowego), paraliżujący stres przed poznaniem przyszłych teściów, scena porodu w absurdalnie dziwnej scenerii – założę się, że to
Grande Tour — recenzja filmu „Wicked”
Wicked to jeden z najbardziej znanych broadwayowskich musicali. Wystarczy obejrzeć kilka filmów, których akcja dzieje się na Times Square, żeby natknąć się na reklamę tego
Żałoba to dziwny zwierz — recenzja filmu „Minghun”
Jan P. Matuszyński zachwycił Polskę debiutancką Ostatnią rodziną, następnie zabrał na lekcję muzealną w Żeby nie było śladów, teraz zaś kontynuuje rozważania wokół śmierci i
Pod wulkanem – recenzja filmu „Monizm” – Pięć Smaków 2024
Monizm zakłada jedność wszechrzeczy – czy to materialnych, duchowych, czy społecznych. Riar Rizaldi wykorzystuje to stanowisko ontologiczne jako soczewkę, przez którą analizuje relacje między człowiekiem
Trap 2: Escape from the Court – recenzja “Juror #2”
Mijający rok jest na swój sposób fukuyamowskim, filmowym końcem pewnej historii. Futurystyczną fantazją swoje marzenie i przeznaczenie wypełnił Francis Ford Coppola, dostajemy migawki ostatniej fabuły
Słuchaj, kiedy śpiewa lód – recenzja filmu „The End” – American Film Festival
Po Scenie zbrodni przyszła Scena ciszy. W najnowszym filmie Joshuy Oppenheimera to postapokaliptyczny bunkier jest estradą, na której śpiewają Tilda Swinton, George McKay i Michael
Kamień na kamieniu – recenzja filmu „Prawdziwy ból”
Roman Roy i Mark Zuckerberg jadą do Krasnegostawu – brzmi to jak początek kiepskiego dowcipu, a uznać to można za najkrótszy opis nowego filmu Jessego
Czy wierzycie, że moja żona istnieje? – recenzja filmu „Heretic” – American Film Festival
Wiara nie bez przyczyny stanowi siłę napędową człowieczeństwa, zarówno w rozumieniu ogólnym, jak i w kontekście kultury. Zorganizowany system przekonań i powiązana z nim hierarchia
Apostołów Tobie rzesza – recenzja filmu „Konklawe”
Seans Konklawe ewokował we mnie wspomnienia o jednym z zabawniejszych tekstów, jakich doświadczyłam na studiach filozoficznych. Spośród Akwinatów, Augustynów i innych Boecjuszy wyróżnia się w
Kręć się, kręć wrzeciono – recenzja trylogii „Młodość”
Kiedy Jean-Louis Comolli – redaktor naczelny „Cahiers du cinéma” w okresie radykalnego zwrotu czasopisma w stronę ideologicznej krytyki kina – pisał, że reżyserzy zbyt rzadko
W krainie Figli-Migli – recenzja filmu „Smok Diplodok”
Gdy piszę ten tekst, obok klawiatury leży mój stary egzemplarz Podróży ze smokiem Diplodokiem. Pożółkły, poplamiony, z odchodzącą od grzbietu okładką album Tadeusza Baranowskiego, po
Potwory i spółka – recenzja filmu „Wybraniec”
Biografia to jeden z najbardziej uwielbianych wśród mainstreamowej publiki gatunków. Równocześnie nie ma on zbyt wielu fanów wśród krytyków czy kinofiów. Ciężko się temu dziwić,
Help me get one more – „Bucza” – WFF 2024
Okupacja terenów Ukrainy przez rosyjskich żołnierzy trwa, a artyści zza naszej wschodniej granicy starają się walczyć z agresorem bronią, którą operują najlepiej – czyli swoją
A więc wojna! – recenzja filmu „Pewnego razu na Dzikim Wschodzie” – WFF 2024
Niezależnie od szerokości geograficznej wybuch wojny zawsze wygląda podobnie. Atmosfera gęstnieje, aż dochodzi do punktu zapalnego, po którym żadna ze stron nie może udawać, że
Patointeligencja – recenzja filmu „Kropla wody” – WFF 2024
Pełna Sala od lat ma w zwyczaju nie tylko relacjonować Warszawski Festiwal Filmowy, ale również przyglądać się jak największej liczbie kandydatów do Oscara w kategorii
Dzikie diamenty – recenzja filmu „Toxic” – WFF 2024
Laureat Złotego Lamparta z tegorocznego Festiwalu w Locarno jest niewątpliwe jednym z jaśniejszych punktów sekcji Creme de la creme jubileuszowej 40. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego.
Żyć własnym (?) życiem – recenzja filmu „Na jej miejscu” – Oscary 2024
Maite Alberdi swoimi przebojowymi i nagradzanymi dokumentami o starości – Śledztwem w domu spokojnej starości oraz Pamięć jest wieczna – zdobyła naręcza nagród i nominacji,
Bezkształt – recenzja filmu „Listy telepatyczne” – WFF 2024
W Listach telepatycznych Edgar Pêra wykorzystał narzędzia generatywnej sztucznej inteligencji, aby dokonać zombifikacji i wykuć w syntetycznej kuźni koszmary spoza eonów czasu, skontaktować się istotami
Święta krwi – recenzja filmu „Terrifier 3”
Głowy i kończyny poucinane we frymuśny sposób to rozrywka nie dla każdego, ale nawet przeciwnicy tak dosadnie ukazywanej przemocy muszą przyznać, że Terrifier to jeden
Dzień patriotów – recenzja filmu „McVeigh” – WFF 2024
Historia lubi się powtarzać. Z tego założenia wyszedł Mike Ott, który mając na celu zobrazowanie obecnie palących problemów społecznych, cofnął się do wydarzeń sprzed 30
Zakochany klaun – recenzja filmu „Joker: Folie á deux”
„Mam pewne podejrzenie, że nie dajemy ludziom tego, czego chcą”. Słowa, które padają bezpośrednio z ust głównego bohatera w jednej z onirycznych sekwencji filmu, to
O umieraniu po francusku – recenzja filmu „Le dernier souffle” – San Sebastian 2024
Costa-Gavras podchodzi do pracy pragmatycznie. Gdy temat interesuje go o tyle o ile, po kilku miesiącach porzuca go i z filmu nici. Tym razem więc
Powrót do domu – recenzja filmu „Hard Truths” – San Sebastian 2024
Mike Leigh po 28 latach od ich wspólnej pracy przy Sekretach i kłamstwach ponownie oddaje scenę swojego najnowszego filmu Marianne Jean-Baptiste. Jej budowana z wirtuozerią
Reaganheimer – recenzja filmu „Reagan”
Na studiach, podczas zajęć z praktyki dyplomatycznej, prowadzący powtarzał jak mantrę, że trzy osoby obaliły komunizm: Jan Paweł II, Margaret Thatcher i Ronald Reagan. Po
Jesteś taki ładny ostatnio, w czystej koszuli, z jointem i wydziaraną swastą – recenzja filmu „WROOKLYN ZOO” i miasta Wrocław
Michał Konarski recenzuje film „WROOKLYN ZOO” (2024), najnowszy projekt Krzysztofa Skoniecznego i miasto Wrocław.
Kocha, nie kocha – recenzja filmu „To nie mój film” – FPFF Gdynia 2024
Co zrobić, kiedy motyle zakochania i pierwszorazowych ekscytacji regulujące poziom dopaminy, ulatują z brzucha, a w związek dwojga ludzi coraz śmielej i prężniej zagląda rutyna?
Świat się śmieje – recenzja filmu „Pod wulkanem” – FPFF Gdynia 2024
W otwierającym tegoroczne święto polskiego kina obrazie Damiana Kocura nie padają bodaj żadne słowa w naszym języku z wyjątkiem kilku (imponujących zresztą) prób wypowiedzenia słynnego
Czy dziki chrapią? – recenzja filmu „Simona Kossak” – FPFF Gdynia 2024
Polski mainstream ma zwyczaj przypominania sobie o różnych wielkich i ciekawych osobach z przeszłości nagle i w zmasowany sposób. Po Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej
Pierwsze namaszczenie – recenzja filmu „The Brutalist” – Wenecja 2024
W obliczu zaskakująco niskiego poziomu konkursu głównego tegorocznego festiwalu w Wenecji jedną z najbardziej wyczekiwanych premier stał się The Brutalist. Reakcje po pierwszych pokazach, także
Cierpienia starego Wertera – recenzja filmu „Queer” – Wenecja 2024
„Co zrobiliby Powell i Pressburger, gdyby mieli stworzyć adaptację powieści Williama S. Burroughsa?” – zastanawiał się Luca Guadagnino, pracując nad Queer, egzystencjalnym dramatem gejowskim opartym
Przeżyłeś to sam – recenzja filmu „Nieukończony film”
W Polsce, w której do dziś należycie nie upamiętniliśmy ofiar COVID-19, dokumentalna scena oddania hołdu zmarłemu lekarzowi wzrusza szczególnie. Pandemia nigdy nie była dla nas
Prawdziwe zbrodnie – recenzja filmu „Quiet Life” – Wenecja 2024
Chociaż syndrom rezygnacji rozpoznany po raz pierwszy został pod koniec lat 90. ubiegłego wieku, to szerzej rozpoznawany wśród mas stał się po premierze nominowanego do
Burton, Burton, Burton – recenzja filmu „Beetlejuice Beetlejuice”
Tim Burton wrócił na stare śmieci, ale okazało się, że podzielił los Maitlandów – bohaterów pierwszej części Soku z żuka – bo także do jego
Frytki i krew – recenzja filmu „Maldoror” – Wenecja 2024
Fabrice Du Welz jest reżyserem wciąż nieszczególnie docenianym, ale mogącym się pochwalić gronem bardzo oddanych fanów. Bohater retrospektywy trzeciej edycji Octopus Film Festival wśród entuzjastów
Pamiętniki z Wakacji, odcinek 22 – recenzja filmu „All Inclusive”
Dzięki inicjatywie Stowarzyszenia Kin Studyjnych w ramach Krótkiej Historii Polskiego Kina, w sierpniu mieliśmy możliwość zobaczenia na kinowych ekranach jednego z najbardziej kultowych debiutów naszej