Nowhere to Run – recenzja filmu „John Wick 4”

John Wick 4

Po trzeciej części odysei przemocy Johna Wicka wydawało mi się, że Chad Stahelski wraz z ekipą wznieśli się na wyżyny kreatywności i nie będą w stanie już niczym zaskoczyć. Nic bardziej mylnego. Po raz kolejny udało się im podnieść poprzeczkę i jeszcze bardziej zdynamizować akcję. John Wick 4 to esencja kina w jego pierwotnym, zgodnym … Dowiedz się więcej

The Story of O.J. – uwagi o filmie „Nie!”

NOPE / Nie

Trzeci pełny metraż Jordana Peele’a bez wątpienia stanowi dalszy ciąg konsekwentnej ścieżki twórczej autora identyfikowanego z poetyką afrosurrealizmu, w której „czarność” i wątki tożsamościowe są nierozerwalnie splecione z dziwnością, groteską oraz wisielczym humorem. Projekt wyjątkowo podzielił widzów i najpewniej, podobnie jak znakomity poprzednik, nie powtórzy bezprecedensowego sukcesu nagradzanego debiutu Uciekaj!, który osobiście traktowałbym raczej jako … Dowiedz się więcej

Imię: Márta – recenzja filmu „Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony”

Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony

Trudno jest ukazać na ekranie miłość od pierwszego wejrzenia, nie powielając przy tym schematów rozwiniętych już przez kinematografię. Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony gatunkowo zaliczane mogą być do melodramatów, aczkolwiek drobiazgowa dbałość o wyczucie odpowiedniej przestrzeni i wydobycia z niej mroku powoduje, że film Lili Horvát ogląda się bardziej jak noirowy dramat psychologiczny. … Dowiedz się więcej

Niedorośli – recenzja filmu “Oto my”

Nir Bergman to izraelski reżyser doceniony w Berlinie za Złamane skrzydła (2003). Jego nowy film nosi tytuł Oto my i pokazuje codzienne trudności z jakimi mierzą się dzieci w spektrum autyzmu, a w konsekwencji całe ich rodziny. Temat dość trudny do rzetelnego zrealizowania, a łatwy do potknięcia się. Tytułowi my to duet ojciec – syn. … Dowiedz się więcej

Zagubieni – recenzja filmu „Tylko zwierzęta nie błądzą”

Błędem jest myślenie, że „film francuski” to zazwyczaj komedia romantyczna z wieżą Eiffla w tle. Spektrum twórczości Francuzów jest bardzo szerokie – historycznie to przecież oni byli pionierami kinematografii. Tylko zwierzęta nie błądzą w reżyserii Dominika Molla to całkowite zaprzeczenie tych stereotypów. To thriller-układanka skupiający się na pięciu całkowicie różnych postaciach. Punktem wyjścia jest zaginięcie … Dowiedz się więcej

Cały świat patrzy – recenzja filmu „Proces Siódemki z Chicago”

Proces Siódemki z Chicag

Abbie Hoffman, Jerry Rubin, David Dellinger, Tom Hayden, Rennie Davis, John Froines, oraz Lee Weiner – to imiona i nazwiska ludzi odpowiedzialnych za protesty przeciw wojnie w Wietnamie podczas Krajowej Konwencji Demokratycznej mającej miejsce w 1968 roku w Chicago. To ich historie opowiada Proces Siódemki z Chicago. Aktywistom został postawiony zarzut zmowy i wszczynania buntu, … Dowiedz się więcej

Kobiecy tandem – recenzja filmu „My dwie”

My dwie

W swoim pełnometrażowym debiucie My dwie, Filippo Meneghetti, bierze na warsztat temat w kinie nieśmiertelny – miłość. Ale czy ma do powiedzenia coś nowego w tym aspekcie? Tytuł ten nieśmiało przebija się na międzynarodowych festiwalach – FEST w Belgradzie, ukraińskim MOLODIST, Dublinie, Stambule, Filadelfii. Także w Polsce został zauważony za sprawą nominacji w konkursie debiutów … Dowiedz się więcej

Zmiany – recenzja filmu „Lola” – Wiosna Filmów 2020

Filmy o tematyce queer coraz częściej goszczą już, nie tylko na specjalnie dedykowanych im festiwalach czy sekcjach festiwalowych, ale trafiają także do regularnej dystrybucji. Jednym z nich jest Lola. Ta francusko-belgijska produkcja w reżyserii Laurenta Micheliego porusza temat transpłciowości u nastolatków. Tytułowa Lola to niepokorna osiemnastoletnia transkobieta, która nie utrzymuje kontaktu z ojcem nieakceptującym jej … Dowiedz się więcej

Mrok – recenzja filmu „Jezioro dzikich gęsi”

Jezioro dzikich gęsi

W związku z przesuniętą z wiadomych powodów marcową premierą, teraz mamy możliwość obejrzenia Jeziora dzikich gęsi w reżyserii Yi’nan Diao, nominowanego do Złotej Palmy. Jest to czwarty pełny metraż tego reżysera, poprzedni – Czarny węgiel, kruchy lód – wygrał Złotego Niedźwiedzia w 2014 roku. Chińczyk orbituje wokół tematów związanych z bezprawiem, widać, że odnajduje się … Dowiedz się więcej

Nieudane inspiracje – recenzja filmu „Miłość mojego brata”

Czy Kanada faktycznie jest krajem mlekiem i miodem płynącym? Tak samo jak wszędzie indziej na świecie ludzie zmagają się tam ze swoimi oraz cudzymi problemami. Nad jedną z wielu ludzkich historii pochyla się Monia Chokri w Miłości mojego brata. W swoim pełnometrażowym debiucie kanadyjska reżyserka decyduje się przedstawić mocno ze sobą splecione losy dorosłego rodzeństwa. … Dowiedz się więcej

Na skróty – recenzja filmu „Nieoszlifowane diamenty”

Nieoszlifowane diamenty

Od 31 stycznia na Netflixie dostępna jest jedna z najciekawszych produkcji zeszłego roku, czyli „Nieoszlifowane diamenty” braci Safdie. Powracamy do niej z okazji rozdania nagród Film Independent, na których zdobyła aż trzy statuetki – za montaż, reżyserię i dla odtwórcy głównej roli męskiej, Adama Sandlera. Brzydkie kaczątko amerykańskiej kinematografii zdołało znowu przemienić się w pięknego … Dowiedz się więcej

Skóra, w której żyję – recenzja filmu „Deerskin”

Deerskin

Do jakich czynów zdolny jest człowiek, kiedy kogoś naprawdę kocha? Ile gotów poświęcić dla miłości? Kiedy targa nami namiętność odpowiedź jest prosta – wszystko, a nawet jeszcze więcej. Opętańcze pożądanie sprawia, że wszelkie hamulce puszczają, a my niczym postaci z dzieł lorda Byrona, opętani szaleństwem, gotowi jesteśmy zgładzić każdego, kto spróbuje zagrodzić nam drogę do … Dowiedz się więcej

Na jednej z dzikich plaż – recenzja filmu „Lato”

Lato

„Lato” znalazło się w tegorocznym konkursie głównym festiwalu w Cannes bez swojego reżysera. Kirył Serebrennikow nie dostał zgody na wyjazd do Francji i aż do dzisiaj przebywa w areszcie domowym. Niewygodny twórca krytykujący publicznie rosyjski reżim tym razem prezentuje dzieło o buntownikach lat 80., założycielach legendarnych radzieckich zespołów Kino i Zoopark. Fabułę można uznać za … Dowiedz się więcej

Pustka domów ze szkła – recenzja filmu „Miłość w Mieście Ogrodów”

Adam Sikora to doświadczony i wielokrotnie nagradzany autor zdjęć filmowych, jeden z ważniejszych współczesnych polskich operatorów. Jego rygorystyczne, zdyscyplinowane i nierzadko mroczne kadry zdradzają wyraźne znamiona indywidualnego stylu, którym nie raz ratował od katastrofy polskie i zagraniczne produkcje. Rzadziej docenia się Sikorę jako reżysera – a jest także na tym polu całkiem płodnym twórcą. Nie … Dowiedz się więcej

San Francisco, mon amour – recenzja filmu „Zielona mgła” – Nowe Horyzonty 2018

Guy Maddin wspierany przez braci Evana i Galena Johnsonów nakręcił film w warstwie fabularnej do złudzenia przypominający arcydzieło Alfreda Hitchcocka „Zawrót głowy”. Z tym że Kanadyjczyk stworzył ten nietypowy remake nie na planie filmowym, lecz na stole montażowym. Kolaż sklejony ze skrawków filmów kręconych w San Francisco został uzupełniony o typowy dla autora „Mojego Winnipeg” … Dowiedz się więcej

Into the White – recenzja filmu „Arktyka” – Nowe Horyzonty 2018

Kino survivalowe to gatunek znany nie od dziś. Motyw rozbitków na bezludnej wyspie, podróżników uwięzionych na pustyni czy ofiar katastrofy zamkniętych w budynku bez wyjścia był eksploatowany przez wielu twórców. Debiutujący jako reżyser filmu pełnometrażowego Joe Penna postanowił przejść tę wytartą już nieco drogę na swój sposób, wysyłając Madsa Mikkelsena na mroźną Arktykę. Duński gwiazdor … Dowiedz się więcej

Piekło jest puste – recenzja filmu „451° Fahrenheita”

Ponoć mamy istnieć bez książek. Ponoć tak ma być lepiej. Ponoć prościej. W świecie przedstawionym w „451° Fahrenheita” straż pożarna zamiast gasić ogień roznieca go. I to nie w przypadkowych lokalizacjach oraz celu. Postanowieniem władzy jest spalić wszystkie istniejące książki. Ludzi zachęca się do bacznych obserwacji i donosicielstwa poprzez kolorowe projekcje i neony wyglądające jak … Dowiedz się więcej

Brytyjskie spory – recenzja filmu „Czas mroku”

Postaci angielskich elit są ostatnimi czasy nośnym tematem wśród filmowców. Wystarczy spojrzeć na „Jak zostać królem” sprzed kilku lat czy netfliksowe nieco nowsze „The Crown”. Popularnym trendem jest deheroizacja bohaterów przez pokazywanie ich wad oraz słabości. Kolejna osobistość ze Zjednoczonego Królestwa, która poddana została analizie to Winston Churchill. Z tym że postać brytyjskiego premiera wcale … Dowiedz się więcej