Make life easier – recenzja filmu „C’mon C’mon”

C'mon C'mon

W świecie, w którym twórcy dążą do coraz to nowych środków narracyjnych i formalnych, nierzadko na siłę udziwnionych, ogromnym powiewem świeżości jest opowieść stawiająca na prostotę. I tak oto Mike Mills, znany przede wszystkim z Debiutantów oraz Kobiet i XX wieku, wraca z tytułem nie bez powodu podbijającym serca widzów na całym świecie. Spora liczba … Dowiedz się więcej

Silent disco bez słuchawek – recenzja filmu „Capitu e o capitulo” – Rotterdam 2021

Capitu e o capitulo to najnowsze dzieło Júlio Bressane – brazylijskiej twarzy kina awangardowego, głównego przedstawiciela cinema marginal (ruchu konkurencyjnego dla osławionego cinema nuovo). Reżyser nadal pozostaje w cieniu wielkich nazwisk filmowej rewolucji lat 60. oraz wymyka się kinofilskiemu i naukowemu dyskursowi w Polsce, chociaż do dziś prezentuje niesamowitą twórczą witalność i systematycznie pojawia się … Dowiedz się więcej

Odmowa życia – recenzja filmu „Bedridden” – Tallinn Black Nights

Mongolia w kinie kojarzy nam się głównie z pustynią Gobi i koczowniczymi mieszkańcami prowincji, widzieliśmy to m.in. w Öndögu Wanga Quan’ana, czy bardzo dobrym Veins Of The World Byambasurena Davaaa. Rzadko mamy okazję zajrzeć do Ułan Bator, a przecież to metropolia wielkości Warszawy, z osiedlami, wieżowcami i korporacjami. Rzadką okazję spojrzeć na Mongolię poprzez film, … Dowiedz się więcej

Wersy ulicy – recenzja filmu „When I’m Done Dying” – Tallinn Black Nights

Rap, muzyka uliczna i niewymagająca ani drogich instrumentów, ani długiej edukacji od początku swojego istnienia stanowił przepustkę do lepszego świata dla chłopaków z biednych dzielnic. W dzisiejszych czasach powszechnego i taniego dostępu do Internetu, rozwoju serwisów takich jak YouTube, czy Soundcloud droga od pucybuta do gwiazdy króciła się jeszcze bardziej, co podchwyciło także kino, czego … Dowiedz się więcej

Matka – recenzja filmu „La Verónica” – Tallinn Black Nights

Czy istnieje człowiek, który oglądał Emę Pabla Larraina i nie zakochał się w dzikiej i nieujarzmionej energii debiutującej tam w roli tytułowej Mariany Di Girólamo? Być może, ale ja takiej osoby nie jestem w stanie zrozumieć. Okazuje się, że po tej ognistej reggetonowej orgii trzydziestolatka ani myśli zwalniać, co więcej jej drugi projekt znów dotyczy … Dowiedz się więcej

Zależność – recenzja filmu „Submissão” – Tallinn Black Nights

Kino portugalskie w ostatnich latach przyzwyczaiło nas do artyzmu na najwyższym światowym poziomie. Dzieła Pedra Costy, Miguela Gomesa, czy queerowe szaleństwa João Pedra Rodriguesa bliskie są sercu każdego fana nowohoryzontowej uczty. Mniej mówi się o tamtejszym kinie społecznym, nawet wspaniałe Gniazdo Teresy Villaverde nie odbiło się w Polsce prawie żadnym echem. Mam nadzieję, że inny … Dowiedz się więcej

Ziemia obiecana – recenzja filmu „Great Happiness” – Tallinn Black Nights

Współczesne kino chińskie jest jednym z najciekawszych na świecie. Pomimo stale wzmożonych wysiłków cenzury, nawet taka ikona jak Jia Zhangke wypuściła w tym roku ordynarną propagandówkę (Na horyzoncie morze jest błękitne), pasja tworzenia i poszukiwania wśród twórców niezależnych jest nieskończona. Takie tytuły jak Siedzący słoń (Hu Bo, 2018), Rzeka czasu (Yang Chao, 2016), czy Długa … Dowiedz się więcej

Manifesto – recenzja filmu „Numery” – Ukraina FF

Oleg Sencow debiutował w kinie swoim Graczem na festiwalu w Rotterdamie w 2011 roku. Zdobył wtedy pewną uwagę zgarniając kilka wyróżnień na najważniejszym ukraińskim festiwalu, w Odessie, jednak prawdziwą uwagę świata zyskał, gdy w 2014 roku został aresztowany przez rosyjskie władze za działalność polityczną na Krymie i osadzony w łagrze. Po wielu interwencjach światowych organizacji … Dowiedz się więcej

Apetyt rośnie w miarę jedzenia – recenzja filmu „Niedosyt”

Niedostyt

W domu ze szkła Hunter ma dostęp do wszelkich zbytków, pod warunkiem, że będzie wizytówką dla majętnej rodziny. Jednak w idealnie wyprofilowanej szybie pojawia się pęknięcie. Delikatna bohaterka filmu „Niedosyt” nauczyła się być taka, jaką chcą ją widzieć inni, ale z zakamarków luksusowych wnętrz powoli wyłania się prawdziwe oblicze protagonistki. Film otwiera scena, w której … Dowiedz się więcej

Dzikość serca – recenzja filmu „Ema”

Ema

Zło. Duch. Wolność. Jedność. Amerykanizacja. Sztuka. Elementarne siły, energie przetaczające się przez nasze życie, przez jaźń jednostek zarówno najsłabszych, jak i najpotężniejszych. One od początku wyznaczały rytm kina Pablo Larraína, jednego z najciekawszych współczesnych reżyserów. Dyktatura zderza się z destrukcyjnymi związkami, depresyjna samotność z patologiczną wręcz wspólnotowością. U Larraína nie ma stanów pośrednich, od początku … Dowiedz się więcej

Czarny korzeń, kruchy ród – recenzja filmu „Złotokap”

Złotokap

Unnar jest synkiem mamusi. Kieszonkowe, wspólne obiadki, coroczny wypoczynek na Costa del Sol. Unnar się zakochał. Burza kasztanowych włosów, sarnie oczy i pokłady empatii zdolne stopić lodowiec. Problem w tym, że Unnar ma 39 lat, a jego wybranka to Polka podcierająca tyłki starcom. Mamusia nie jest zachwycona. A na dodatek ministerstwo chce wyciąć jej ukochane … Dowiedz się więcej

Autoportret kinomana – recenzja filmu „Liberté”

Liberte

Albert Serra splunął na widzów. Nie żeby zdarzyło mu się to po raz pierwszy, zawsze miał słabość do ekskrementów (Historia mojej śmierci), ulatywania życia (Śmierć Ludwika XIV) i testowania cierpliwości odbiorców (Śpiew ptaków). Prawdopodobnie jednak nigdy wcześniej nie połączył on tych wszystkich fetyszy w tak niestrawną, a przy tym przekonywającą intelektualnie breję, jaką jest Liberté. … Dowiedz się więcej

Życie to iluzja – recenzja filmu „Sybilla”

sybilla

Nie da się zaprzeczyć, że Justine Triet porusza się w temacie niewiast na skraju załamania nerwowego ze sprawnością Almodóvara. Wstęp najnowszego filmu Francuzki inspirowany jest fabułą „Innej kobiety” Woody’ego Allena. Tam również podczas przeprowadzanej sesji terapeutycznej wyznania niezadowolonej kobiety burzą spokój u młodej, szanowanej intelektualistki, inicjując kryzys psychiczny. W „Sybilli” podobna sytuacja służy ukazaniu tytułowej … Dowiedz się więcej

In vino veritas – recenzja filmu „Winowajca”

Winowajca

Tytułowy bohater filmu „Winowajca” przekroczywszy smugę cienia absurdalnie rzuca z dnia na dzień pracę i bez słowa wyjeżdża do Włoch, aby tam reanimować rodzinny biznes winiarski. Na miejscu wszyscy są przyjaźnie nastawieni, choć sceptyczni. Czy można wziąć na serio śmiałe zamierzenia niefrasobliwego uciekiniera, który rezygnuje z lukratywnej pracy prawnika na rzecz nowego hobby? Porywczy Mark … Dowiedz się więcej

I cząstką wieczności się staję – recenzja filmu „Ostatnia góra”

ostatnia_gora_2019

Uczestnicy wypraw na K2 świadomie godzą się na ekstremalne warunki, aby życie stało się cenniejsze i by poczuć wolność. Ryzyko tak duże, że wielu przypłaca życiem za zdobycie szczytów mierzących ponad 8000 m. Czy taka gra jest warta świeczki? Jedną z odpowiedzi można znaleźć w dokumencie „Ostatnia góra” o kulisach polskiej ekspedycji, która ruszyła z … Dowiedz się więcej

Kochankowie z Księżyca – recenzja filmu „Niezbędna konieczność”

niezbędna_konieczność

Perypetie Pierre’a i Juliette, bohaterów jednej z premier tego tygodnia, zatytułowanej „Niezbędna konieczność”, przypominają przejścia zakochanej pary innej dziwacznej opowieści o pierwszej wielkiej miłości. Francuska komedia romantyczna nie próbuje się bynajmniej upodabniać do filmu „Kochankowie z Księżyca” Wesa Andersona, bo ma na siebie własny pomysł. Przeczytajcie i przekonajcie się jaki. Jak naprawdę wygląda nudne życie? … Dowiedz się więcej

Śmietanka towarzyska – recenzja filmu „Magiczne noce”

Świat usłyszał o Paolo Virzìm w 2010 roku po premierze jego ciepło przyjętego filmu „Coś pięknego”, od tego czasu Włoch zyskał status specjalisty od ciepłych komediodramatów. Przed dwoma laty reżyser zaprezentował swój anglojęzyczny debiut, umiarkowanie przyjęte „Ella i John” z Helen Mirren i Donaldem Sutherlandem w tytułowych rolach. Teraz twórca powrócił do kraju, by zrealizować … Dowiedz się więcej

Zmarszczki – recenzja filmu „Twoja twarz”

Niezrównany w filmowaniu ludzkiej twarzy Ingmar Bergman powiedział kiedyś, że szczytem możliwości kina jest moment, kiedy odpowiednio oświetlone, wyreżyserowane i zagrane zbliżenie pozwala nawiązać kontakt z duszą drugiego człowieka. Pokazywana na tegorocznych Nowych Horyzontach w sekcji Mistrzowie „Twoja twarz” Tsai Ming-lianga to najbardziej spełniona realizacja tej tezy, jaką szwedzki mistrz mógł sobie wymarzyć. Koncepcja jest … Dowiedz się więcej

Kwestia zaufania – rozważania o filmie „X&Y”

Kwestia zaufania w sztuce od zawsze wzbudza gorące dyskusje. Czy możemy ufać artyście? To pytanie, które można sobie zadać w niezliczonej ilości kontekstów. To także przewodni temat najnowszego filmu kontrowersyjnej Anny Odell, nie mniej kontrowersyjnego „X&Y”. Szwedzka performerka w swoim drugim filmie kinowym ponownie sięga po własne doświadczenia i traumy czyniąc siebie główną bohaterką. Początkowo … Dowiedz się więcej

(Nie)codzienna czułość – recenzja filmu „Adam”

Debiutancki film Maryam Touzani i jeden z najpiękniejszych obrazów tegorocznej edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Nowe Horyzonty, swoją światową premierę miał w Cannes, gdzie konkurował z innymi obrazami o nagrodę w sekcji Un Certain Regard. Cichy, wyważony i subtelny. „Adam” w bardzo delikatny sposób obnaża patriarchalne społeczeństwa. Snuje opowieść o dwóch kobietach żyjących na co dzień … Dowiedz się więcej

Okcydentalizm – recenzja filmu „Tam gdzieś musi być niebo”

am gdzieś musi być niebo

Bliski Wschód jest biedny. Bliski Wschód jest biedny i trwa tam wojna. Bliski Wschód jest biedny i trwa tam wojna, bo jest ofiarą polityki USA i islamskiego ekstremizmu. Bliski Wschód jest biedny i trwa tam wojna, bo jest ofiarą polityki USA i islamskiego ekstremizmu, ale zamieszkują go dobrzy, niewinni ludzie. I biedne dzieci! Wszyscy to … Dowiedz się więcej

Dzieci kukurydzy – recenzja filmu „Żniwa”

Tym razem naszą premierą tygodnia został film niepozorny i trudno dostępny w kinach. A szkoda. Południowoafrykańskie „Żniwa” stanowią swoistą syntezę europejskiego spojrzenia na kulturę, szczególnie tą filmową z burskim społeczeństwem i wrażliwością. Współfinansowany przez Francję, Grecję i Polskę obraz, który do naszych kin wprowadza Velvet Spoon, to opowieść o świecie oderwanym od wszystkiego co znamy, … Dowiedz się więcej

Tożsamość – recenzja filmu „Powrót”

powrót

Magdalena Łazarkiewicz, podobnie jak jej siostra Agnieszka Holland nie mają w ostatnich latach dobrej passy. Po ważnych i udanych filmach z ubiegłego wieku („Ostatni dzwonek”, „Białe małżeństwo”) pozostały już raczej coraz bardziej mgliste wspomnienia, a jej ostatnia fabuła – „Maraton tańca” z 2010 roku stanowiła porażkę na każdej płaszczyźnie. Tytuł jej najnowszego filmu „Powrót”, dopiero … Dowiedz się więcej

Wizyta – recenzja filmu „Schyłek dnia”

schyłek dnia

Kiedy świat zachwycał się „Synem Szawła”, ja stałem z boku. Produkcja, choć posiadająca niewątpliwie ciekawą formę i wielki ciężar emocjonalny, trąciła grzechami debiutanta – efekciarstwem i szarżami. Śpieszę donieść, że László Nemes przez ostatnie trzy lata dorósł i swoją drugą fabułą dostarcza nam dzieło przemyślane i dojrzałe. Po prostu wielkie. Budapeszt u progu XX wieku … Dowiedz się więcej

U Pana Szatana za ubojnią – recenzja filmu „Heavy Trip”

Heavy Trip

Mayfly bardzo się starało, by nikt nie obejrzał najnowszego filmu w ich ofercie. Nam się jednak udało i spieszymy z recenzją „Heavy Trip”- zeszłorocznego zwycięzcy nagrody publiczności Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Czy Finowie śmiejący się z jakże popularnego u nich death metalu rozbawili nas do łez? Obserwując reakcje towarzyszące „Heavy Trip”, trudno nie zauważyć głębokiego podziału … Dowiedz się więcej

Urodzony o brzasku – recenzja filmu „The Dawn Wall”

the_dawm_wall

Filmy survivalowe to popularna gałąź kina. Liczne grono stanowią opowieści o tragicznych w konsekwencjach przygodach w górach. Ale są wyjątki od tej reguły. “The Dawn Wall” to dramat pokrzepiający serce, który wydarzył się naprawdę, a jego bohater, niepozorny Tommy Caldwell, mógłby zarazić hartem ducha niejednego powątpiewającego w swoje siły człowieka. „The Dawn Wall” to dokument, … Dowiedz się więcej

Tańcz, jak ci zagrają – recenzja filmu „Over the Limit”

over_the_limit_

„Over the Limit” niczym „Whiplash” ukazuje zmuszającą do skrajnego wysiłku relację między apodyktycznym mistrzem i uczniem. Kręceniu dokumentu towarzyszyła niepewność, czy powstanie. Marta Prus jako była gimnastyczka traktowała utrudniony dostęp do zamkniętego świata sportowych celebrytek jako zachętę. Efektem jest wyzwanie, które się opłacało, przy założeniu, że zaakceptujemy formę będącą obserwacją tak precyzyjnej rzeczywistości, w którą … Dowiedz się więcej

Ofiarowanie – recenzja filmu „Listopad”

november_2017

Twórcy „Listopada” mieli trudne zadanie: stworzyć surrealistyczną baśń, wierną swoim źródłom i mitologii oraz książce stanowiącej wyzwanie adaptacyjne. Powstał obraz tragiczny, urzekający, łączący magiczną, romantyczną opowieść z wiejskim folklorem, której nie powstydziliby się tacy wielcy artyści, jak Tarkowski czy Bergman. Estonia, XIX wiek. Śmierć nie oszczędza nikogo. Bez względu na stan społeczny przychodzi niepostrzeżenie, przez … Dowiedz się więcej

Krótki format: Hard Paint

„Hard Paint”, reż. Filipe Matzembacher, Marcio Reolon Ocena: 3/5 Mimo nieustannie napływających filmów z kategorii LGBT, sportretowanie relacji homoseksualnej w sposób pozbawiony pretensjonalności, wzbudzając po drodze empatię w dalszym ciągu stanowi wyzwanie dla twórców. „Hard Paint” to nie tylko opowieść o samotności odizolowanych jednostek, które odnajdują swobodę gdzieś po ciemnej stronie internetu, unikając narażenia się … Dowiedz się więcej

„Badfellas” – recenzja filmu „Gotti”

Gotti

Mayfly to fascynujący dystrybutor. Głównie zajmuje się popularyzowaniem w Polsce nowego kina Korei Południowej, ściągając i tłumacząc zarówno wysokobudżetowe blockbustery („Hashima”, „Zombie Express”), kino środka (Tunel”, „Pętla”), jak i wysokiej klasy arthouse („Lament”). Ostatnio za sprawą tej firmy mogliśmy oglądać jeden z najlepszych filmów 2017 roku, „Jak rozmawiać z dziewczynami na prywatkach” Johna Camerona Mitchella. … Dowiedz się więcej

Wyspa ocalonych – recenzja filmu „Hashima” – Transatlantyk 2018

Nie licząc pokazów festiwalowych rzadko na ekranach naszych kin otrzymujemy możliwość obejrzenia superprodukcji spoza Europy Zachodniej i Ameryki Północnej. Tym bardziej należy docenić starania Mayfly, które już od kilku lat regularnie serwuje nam nowości kina koreańskiego. Tym razem, za sprawą największego kasowego hitu w historii tamtego kraju, “Hashimy”, przeniesiemy się w czasy drugiej wojny światowej. … Dowiedz się więcej

W szponach Boga – recenzja filmu „Złe wychowanie Cameron Post” – Transatlantyk 2018

„Złe wychowanie Cameron Post” to ekranizacja powieści autorstwa Emily Danforth, z gwiazdorską obsadą i niezwykłym klimatem. Zwycięzca tegorocznej Głównej Nagrody Jury na festiwalu w Sundance, którego nasza redakcja mogła zobaczyć na 8. edycji łódzkiego festiwalu filmowego Transatlantyk. Dorastanie nie jest prostą rzeczą, a dorastanie będąc zakochaną we własnej koleżance z kółka biblijnego w latach 90. … Dowiedz się więcej

Inspektor Stucky na tropie: Sezon 4, odcinek 21. – recenzja filmu „Ostatnie prosecco hrabiego Ancillotto”

Ludzie od zarania dziejów uwielbiają kryminalne historie. Dreszczyk emocji związany z ujawnianiem grzeszków i sekretów społeczeństwa, poczucie zagrożenia, logiczne łamigłówki. Sposobów na opowiadanie o detektywach i policjantach jest bez liku. Także w kinie i telewizji wykształciły się różne drogi adaptowania tej, często pogardzanej, literatury. Od skrupulatnie budujących psychologię postaci seriali aktorskich, po te dużo popularniejsze … Dowiedz się więcej

European Arthouse Movie: The Movie – recenzja filmu „Zimowi bracia”

Zimowi bracia

Nurtów w filmie jest bez liku. Różne kultury, różne charaktery, różne sposoby artystycznego widzenia świata. Te wszystkie dyferencje między twórcami owocują różnorodnością tego, co możemy oglądać w kinach. Mamy kontemplacyjne slow cinema, przeintelektualizowaną nowojorską neurozę, magnetyczny mumblecore, nieudolną polską komedię romantyczną z białym plakatem. Mamy również europejski arthouse, a słownikowym wręcz przykładem tego ostatniego może … Dowiedz się więcej

Młodzi chłopcy z Berna – recenzja filmu „Mario”

Mario

Piłkarska gorączka z dnia na dzień narasta, do mundialu pozostał niespełna miesiąc, a kadra z Lewandowskim na czele do tego stopnia opanowuje media, że strach otworzyć lodówkę. Sytuacja, w której nagle znów cały naród staje się ekspertami od piłki, a nawet najbardziej sceptyczni przełamują się, żeby z patriotycznego obowiązku zobaczyć chociażby “mecze naszych”, wyrabiając niezbędne … Dowiedz się więcej

Miłosny trójkąt poza rajem – recenzja filmu „Nie wracaj do mnie w snach”

nie-wracaj-do-mnie

Gdzieś na łonie dzikiej natury: „Tajemnica serc, za straszna dla lękliwych oczu ludzkich, powróci, nieodgadniona, do Nieprzeniknionego Twórcy dobra i zła, do Pana zwątpień i porywów.” Imię jego to Trzeci. Miejsce akcji to, według twórców, “obrzeża Polski pod zaborami”. To tutaj Alvan i Emma przechodzą kryzys małżeński. Męski protagonista wykonuje pracę geodety gdzieś wśród „leśnych … Dowiedz się więcej

Ja cię kocham, a ty znikasz – recenzja filmu „Znikasz”

Znikasz

Fredrik jest dyrektorem szkoły oskarżonym o defraudację. W tym samym czasie zostaje wykryty u niego guz mózgu w płacie czołowym. Czy szanowany kierownik placówki oświatowej może zachowywać się tak nieodpowiedzialnie z własnej woli, czy też choroba wpływa na jego zdolności umysłowe i osobowość? Jego żona Mia ma teorie, ale czy może ufać spostrzeżeniom? Mia (Trine … Dowiedz się więcej

Bezsilność w Tunisie – recenzja filmu „Piękna i bestie”

Afryka rzadko trafia na ekrany naszych kin, kiedy to się jednak staje, to zazwyczaj są to filmy skupione albo na tzw. Arabskiej Wiośnie („Ostatnie dni miasta”, „Morderstwo w hotelu Hilton”, „Hedi”), albo na świecie, który powstał po opadnięciu rewolucyjnego kurzu i zapału. Do tej drugiej grupy należy „Piękna i bestie”, tunezyjska produkcja, która właśnie zawitała … Dowiedz się więcej

Strach zżera duszę po cichu – recenzja „W czterech ścianach życia”

w czterech ścianach życia

  Dokument „Ostatni w Aleppo” ukazał przejmujące świadectwo grupy cywilnych aktywistów ratujących ofiary z gruzów ich mieszkań. W horrorze „W cieniu śmierci” (2016) konflikt zbrojny sprzyjał podtrzymaniu atmosfery przerażenia emanującej z nawiedzonego lokum. „W czterech ścianach życia” jest najbardziej dopracowanym z całej trójki obrazem wojny wykorzystującym motyw uwięzienia we własnej ojczyźnie. Philippe Van Leeuw dał … Dowiedz się więcej

Miejsca, których nie ma na mapach – recenzja filmu „The Place”

The Place

Kameralna włoska komedia „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”, ku zdziwieniu wszystkich, była rok temu w Polsce fenomenem niemalże na skalę słynnych francuskich „Nietykalnych”. Nic więc dziwnego, że kolejny film Paolo Genovese – „The Place” również ukazał się na ekranach naszych kin. Pytanie tylko, czy taki sukces może przytrafić się po raz drugi. Paolo Genovese … Dowiedz się więcej

Miłość nie widzi barier – recenzja filmu „Blask”

Blask

Chociaż czasy mistrzów takich jak Ozu czy Kurosawa minęły bezpowrotnie, kino japońskie zdaje się nie wychodzić z mody. Zwłaszcza jeśli mówimy o obsadzie konkursów podczas najważniejszych światowych festiwali. Nie chodzi tu jedynie o egzotykę, jakiej niewątpliwie dodają repertuarowi propozycje z Kraju Kwitnącej Wiśni, ale przede wszystkim o jakość, którą są w stanie zagwarantować czołowi reprezentanci … Dowiedz się więcej

Ostatnia rodzina – recenzja filmu „Happy End”

Happy End

Widmo krąży po Europie – widmo katastrofy. Powszechnie uważa się, że okres stabilizacji dobiega końca, zaś cywilizacja zachodnia w bolesnych konwulsjach kieruje się w stronę przepaści. Swąd zgliszczy przyciąga wielu – jedni proroczo zwiastują apokalipsę i kreślą wizję nowego świata, inni zapatrzeni w przeszłość starają się zrozumieć, jak to się mogło wydarzyć. Do tej drugiej … Dowiedz się więcej

W potrzasku – recenzja filmu „Dzikie róże”

Dzikie róże

Być może, z uwagi na dosadność formy, najchętniej patrzy się dziś w kinie polskim na wieś przez pryzmat filmografii Wojciecha Smarzowskiego. Mieszkaniec zaścianka o twarzy Dziędziela trzyma żonę krótko, wódki nie zakąsza, a w szafie chowa kilka trupów i ostrą siekierę. Zapomnieliśmy o tym, że prowincja to nie tylko brud, smród i ubóstwo. A przecież … Dowiedz się więcej

Prawda nas wyzwoli? – recenzja filmu „The Party”

The party

W styczniu 2017 roku serca Polaków podbiło wprowadzone przez Aurorę włoskie „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”. Dystrybutor wyciągnął wnioski z tego sukcesu i chce go powtórzyć, znów serwując nam styczniową premierę kameralnej komedii o związkach i wychodzeniu na jaw sekretów podczas spotkania ze znajomymi. Brytyjska weteranka Sally Potter zabiera widzów w swoim „The Party” … Dowiedz się więcej

Zatrzymać zegar – recenzja filmu „Louise nad morzem”

Louise nad morzem

Wielka szkoda, że “Louise nad morzem”, animacja stworzona przez Jeana-Françoisa Laguionie, nie ma szans dotrzeć do szerszej publiczności. Francuski film wpisuje się bowiem w nurt wybitnych przedstawień tematu starości, przemijania, pamięci. Obok “Coco” i “BoJacka Horsemana” żaden inny tekst kultury nie dotykał tak celnie tych zagadnień. W pierwszym momencie “Louise nad morzem” jawi się jako … Dowiedz się więcej

Nadzieja umiera ostatnia – recenzja filmu „Łagodna”

Łagodna - Gentle Creature

Siergiej Łoźnica w prezentowanej na tegorocznym festiwalu w Cannes “Łagodnej”, wbrew tytułowi, wcale nie mierzy się z powieścią Fiodora Dostojewskiego, ale uderza w istotę relacji społecznych rządzących putinowską Rosją. Czy i tym razem ukraiński reżyser udanie opowiada o postsowieckiej rzeczywistości? Mąż głównej bohaterki (wyborna, zniuansowana rola Wasiliny Makowcewej) odsiaduje w więzieniu wieloletni wyrok, ale ona … Dowiedz się więcej

Krótki film o odchodzeniu – recenzja filmu „A Ghost Story”

A Ghost Story

Wrażliwość jest towarem deficytowym na rynku filmowym. Tym bardziej warto docenić „A Ghost Story” Davida Lowery’ego, ponieważ nikt tak pięknie nie mówił, że się boi śmierci. Ona (Rooney Mara) i On (Casey Affleck). Dwie wyspy połączone mostem zwanym miłością. Prowadzą spokojne życie w sielskiej atmosferze. Kreślą plany na przyszłość, jak każda zwyczajna para. Idylla jednak … Dowiedz się więcej

Stworzenia świata część pierwsza – recenzja filmu „Photon”

Photon

Nauki ścisłe w dość zabawny sposób dzielą ludzi na dwie kategorie. Jedni podchodzą do nich z ekscytacją, widząc przed sobą coś, co pozwala lepiej poznać i zrozumieć świat, być może z czasem realnie go zmienić. Inni z miejsca traktują je jak czary, coś z innej planety, czego nigdy nie będzie im dane zrozumieć. Długo nie … Dowiedz się więcej

Hart ducha nosi kobiece imię – recenzja filmu „Fantastyczna kobieta”

Fantastyczna kobieta

„Fantastyczna kobieta” to pełen szczerej prostoty film, który świetnie się ogląda w kinie po ciężkim tygodniu. Doświadczamy opowieści o miłości pary z dużą różnicą wieku: on jest o połowę od niej starszy, ona bardzo go kocha. Brzmi jak zapowiedź romansu – nic bardziej mylnego. Podczas jednego ze wspólnie spędzonych wieczorów ukochany Mariny (Daniela Vega), Orlando … Dowiedz się więcej

Na jednej z dzikich plaż – recenzja filmu „Dziecko Apokalipsy”

Dziecko Apokalipsy

W sennej atmosferze ostatnich dni lata, ciepłych letnich wieczorów spędzonych w towarzystwie przyjaciół i alkoholu, zawsze było dla mnie coś niesamowicie romantycznego i magicznego. Część filmowych twórców z pewnością podziela ten pogląd, ale tak się złożyło, że wykorzystanie tego motywu niemal zawsze wiąże się z nurtem tzw. kina „coming of age”. Okazuje się, że aby … Dowiedz się więcej

Harce na zgliszczach – recenzja filmu „Park”

park recenzja

“Park” pokazywany w zeszłym roku w ramach konkursu 1-2 na Warszawskim Festiwalu Filmowego trafił w piątek do polskich kin studyjnych. Film opowiada o grupie młodocianych wyrzutków społecznych koczujących na obiektach sportowych wybudowanych na Igrzyska Olimpijskie w Atenach. Czy reżyserka proponuje w nim coś ponad nihilistyczny zbiór klisz o młodzieży? W warstwie fabularnej w filmie debiutującej … Dowiedz się więcej

Trudne sprawy po bułgarsku – recenzja filmu „Sława”

Sława - Stefan Denolyubov

Nie ma gorszej i bardziej bezdusznej instytucji niż państwo, artyści lubią nam o tym regularnie przypominać, a jury wszelkich festiwali przypominanie to nagradzać. W najbliższy piątek, komediodramat, „Sława”. Czy warto mu dać szansę? „Sława” to trzeci obraz bułgarskiego duetu filmowców Grozeva-Valchanov, będący jednocześnie drugą częścią ich „gazetowej trylogii”. Cykl ten ma na celu pokazanie tabloidowych … Dowiedz się więcej

W objęciach romantyzmu – recenzja filmu „Królewicz olch”

Po zaskakującym „Baby Bump” Kuba Czekaj nie zwalnia tempa i w swoim kolejnym filmie znowu zajmuje się trudnym etapem dorastania. Jak młodzieńcze fantazje wytrzymają starcie z szarą rzeczywistością? Jak radzić sobie w życiu niespełniającym pokładanych w nim oczekiwań? I co wspólnego z tym wszystkim ma Goethe i romantyzm? O tym między innymi jest „Królewicz Olch”. … Dowiedz się więcej

Mieć czy być? – recenzja filmu „Olli Mäki. Najszczęśliwszy dzień jego życia”

Film Juho Kuosmanen został oparty na faktach. Olli Mäki, piekarz z fińskiej Kokkoli w latach 50. zdobył tytuł mistrza Europy wagi piórkowej, po czym przeszedł na zawodowstwo. Niedługo potem stanął przed szansą walki o mistrzowski pas z Amerykaninem Daveyem Moorem (tym samym, o którego tragicznej śmierci śpiewał Bob Dylan). Właśnie w tym momencie zaczynają się … Dowiedz się więcej

Puzderko pełne wspomnień – recenzja filmu „Aquarius”

Kleber Mendonça Filho, twórca ciepło przyjętych „Sąsiedzkich dźwięków” długo kazał czekać na swoje kolejne dzieło. Film pokazywany w zeszłym roku na festiwalu w Cannes udowadnia, że nie zatracił społecznej wrażliwości, a jego język filmowy nadal się rozwija. W „Aquarius” pod płaszczykiem opowieści o starciu jednostki z wielkim biznesem ukrywa pełną wrażliwości i niuansów symfonię o … Dowiedz się więcej

Nie trzeba mówić nic – recenzja filmu „Czerwony Żółw”

Dzięki inicjatywie Scope 100 mamy wreszcie okazję obejrzeć w Polsce efekt współpracy japońskiego studia Ghibli z reżyserem Michaelem Dudokiem de Witem. „Czerwony Żółw” to nietuzinkowa, liryczna, minimalistyczna w formie i uniwersalna w wymowie metafora życiowej drogi. Zdecydowanie warta wizyty w kinie. O ile studia Ghibli pod batutą Hayao Miyazakiego nie trzeba chyba nikomu przedstawiać, tak … Dowiedz się więcej

W życia wędrówce, na połowie czasu – recenzja filmu „Słodkich snów”

Goszczące obecnie w kinach „Słodkich snów” daje asumpt do zapoznania się z twórczością weterana włoskiej kinematografii. Marco Bellocchio adaptuje tym razem książkę Massimo Gramelliniego. Reżyser snuje dwie przeplatające się opowieści, dziecinne traumy rezonują bowiem w dorosłym życiu głównego bohatera. Widz razem z nim musi ułożyć puzzle rozrzucone w przeszłości i teraźniejszości. Marco Bellocchio zaczynał karierę … Dowiedz się więcej

Rodzina słowem silna – recenzja filmu „Sieranevada”

„Sieranevada” to zrealizowana z zegarmistrzowską precyzją wiwisekcja rodzinnych relacji. Film Cristiego Puiu z jednej strony wiele mówi o rumuńskich narodowych tradycjach, a przy tym jest bardzo bliski każdemu, kto kiedykolwiek doświadczył rodzinnych spędów. Kiedy wczujemy się już w atmosferę panującą  podczas spotkania, trzy godziny upłyną niepostrzeżenie. Reżyser z premedytacją wykorzystuje nasze mniej lub bardziej świadome … Dowiedz się więcej

Był sobie chłopiec – recenzja filmu „Serce z kamienia”

Serce z Kamienia

Islandia stanowi dla mnie prawdziwy fenomen. Państwo, które swoją populacją nie przekracza liczby mieszkańców Lublina, a jednak regularnie potrafi zachwycać cały świat. Jej reprezentacja piłkarska potrafiła wyeliminować anglików z mistrzostw starego kontynentu, a ich kinematografia to ostatnio pasmo sukcesów. W ostatnich latach Polacy pokochali „Barany”, „Fusiego” czy „Wróble”, a teraz do naszych kin trafia „Serce … Dowiedz się więcej

Słodko-gorzka cukinia – recenzja filmu ”Nazywam się Cukinia”

Nazywam się Cukinia

Dziecko z patologicznej rodziny przypadkowo zabija swoją matkę alkoholiczkę, kiedy ta pijana próbuje wymierzyć mu karę cielesną. Osierocone trafia do domu dziecka, w którym jest prześladowane przez kolegów i koleżanki. Tak można w skrócie opisać początek najnowszej pogodnej animacji dla dzieci, która już w ten weekend zawita do polskich kin. Claude Barras, autor filmu „Nazywam … Dowiedz się więcej

Ćpuny religii – recenzja filmu „Uczeń”

Oparty na sztuce teatralnej Mayusa von Mayerburga, zwycięski obraz zeszłorocznego Festiwalu Filmów Rosyjskich – Sputnik, nie tylko przestrzega przed fanatyzmem religijnym, ale przede wszystkim obnaża absurdy polityki spolegliwej wobec populistycznych postaw. Pokazuje też przy okazji, jak cienka jest granica między racjonalizmem, a obsesją. U Serebrnnikowa nikt nie jest bez winy, dostaje się wszystkim po równo. … Dowiedz się więcej

Dyskretny urok pożądania – recenzja filmu „Butterfly Kisses”

Debiutujący w pełnym metrażu Rafał Kapeliński udowadnia, że o pedofilii można mówić bez rozdzierania szat i budzenia kontrowersji. Jego „Butterfly Kisses” 12 maja trafiło do kin studyjnych całej Polski. Skrupulatnie dobierając temat i źródła finansowania Rafał Kapeliński doczekał prawie pięćdziesiątki (urodził się w 1970), ale ten późny debiut pozwala oceniać dojrzałego autora i porzucić zwyczajową wyrozumiałość … Dowiedz się więcej