"Poetka z Arabii", reż. Stefanie Brockhaus, Andreas Wolff
Ocena: 3/5
Arabia Saudyjska posiada wiele restrykcyjnych praw, do których muszą dostosować się kobiety. Niczym własność męża muszą prosić o jego zgodę, gdy chcą wyrobić dokumenty czy podpisać umowę, a do niedawna nawet na prowadzenie samochodu. W pracy i w restauracjach mają wydzielone sale, a ogólnie przyjęty strój to czarna abaja wraz z nikabem zasłaniająca całe ciało poza oczami, którą w obecności mężczyzn można zdjąć tylko w specjalnie określonych sytuacjach, jak pobyt w szpitalu.
Nie inaczej było w przypadku Hissy Hilal, miłośniczki poezji, która musiała uzyskać pozwolenie małżonka na udział w popularnym w świecie arabskim talent show „Million’s Poet”, nadawanym w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Mimo iż to o wiele bardziej liberalny kraj, jej udział w poetyckim konkursie spotkał się ze sporym zdziwieniem. Pomimo kontrowersyjnego charakteru wierszy bohaterki udało się jej dostać do ścisłego finału programu i, jak sama mówi, pokazała, że w arabskim świecie sztuki jest miejsce również dla kobiet. Poezja krytykująca islamski fundamentalizm i panujący patriarchat wzbudziła zainteresowanie również w mediach zagranicznych.
Siłą niemieckiego dokumentu jest przede wszystkim aktualny przekaz. Na przykładzie historii Hissy Hilal poznajemy los kobiet w Arabii Saudyjskiej, a wypowiedzi męża bohaterki pokazują, że seksizm muzułmańskich mężczyzn nie wynika bezpośrednio z Koranu. To jednak momenty, gdy twórcy ukazują szerszy kontekst i zagłębiają się w historię patriarchatu, pozwalają im wyjść poza ramy telewizyjnego dokumentu „gadających głów” i zaznaczyć autorski sznyt.
Nie ulega wątpliwości, że to dzięki postawie takich osób jak Hissa Hilal życie kobiet w Arabii Saudyjskiej powoli, ale stopniowo ulega poprawie. Od niedawna wywalczyły prawa wyborcze jako obywatelki ostatniego (nie licząc Watykanu) kraju, który tych praw nie uznawał, a od 2017 roku mogą wreszcie bez ograniczeń prowadzić samochód.
