Tempo pracy i formuła twórcza Honga Sang-soo pozwala mu dostarczać festiwalom i swym wiernym widzom przynajmniej dwa dzieła rocznie. Koreańczyk uwielbia powracać do stałych tematów oraz odwiedzonych wcześniej miejsc. Stąd nie dziwi, że stara się przygotować ostatnio film na każde Berlinale, pojawić się od czasu do czasu w Cannes, Rotterdamie czy San Sebastián. Regularnie też … Dowiedz się więcej
Okres nowohoryzontowy kończymy z lekkim opóźnieniem, ale co to był za sezon. Sami byliśmy bardziej zaangażowani we wrocławski festiwal niż kiedykolwiek (opisy katalogowe Julii Palmowskiej, spotkania prowadzone przez Michała Konarskiego, debata o shortach, nasz DKF, teksty i wywiady, a nade wszystko patronat medialny nad Nowymi Horyzontami), a przecież do tego dochodziły same seanse od białego … Dowiedz się więcej
Czasy się zmieniają, ale na Honga Sang-soo w Berlinie zawsze można liczyć. Szczypta nostalgii popijanej soju jeszcze nikomu nie zaszkodziła – szczególnie że południowokoreański reżyser rzadko wychodzi z formy. Nie wyważa żadnych drzwi, ale z wdziękiem przekracza progi tych, które już zostały otwarte. Tym razem damą ekranu jest Isabelle Huppert w roli Iris, domorosłej nauczycielki … Dowiedz się więcej
Już jutro rusza 74. edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie (15-25 lutego 2024). Tegoroczną odsłonę imprezy będzie dla Was relacjonować ze stolicy Niemiec aż sześciu korespondentów: Agnieszka Pilacińska, Julia Palmowska, Michał Konarski, Marcin Prymas, Tomasz Poborca i gościnnie Maciek Hanus. Tradycyjnie przygotowaliśmy dla Was zapowiedzi filmów, które staną do walki o Złotego Niedźwiedzia. Selekcjonerzy zebrali … Dowiedz się więcej
W drukowanym programie Korean Film Festival ku swemu zdumieniu odnalazłem tytuł Trzy piętra. Serce zaczęło bić niezdrowym rytmem, a zimny pot pojawił się na czole. Szybko jednak odrzuciłem myśl, że tak spełniony filmowo kraj jak Korea Południowa chce prezentować tę abominację popełnioną w Cannes w 2021 roku przez Nanniego Morettiego. Tytuł, nie powiem, zmylił mnie … Dowiedz się więcej
Hong Sang-soo nie ustaje w swoim pościgu za rekordem w twórczej płodności. Jeszcze nie opadł kurz po berlińskiej premierze in water, polska publika wciąż czeka na torontońskie Walk up, a koreański mistrz kina (nie)komfortowych rozmów przy herbacie tudzież soju już zaprezentował w Cannes swoje kolejne dzieło – In Our Day. Co najważniejsze, tak jak przed … Dowiedz się więcej
„Wydaje mi się, że dużo grzeszyłam” mówi przy soju aktorka Namhee (Kim Seung-yun), kiedy wspomina, jak jej podświadomość w nocy dosłownie na nią krzyczała: „Otrząśnij się z tego”. Hong Sang-soo, jeden z najważniejszych współczesnych twórców kina autotematycznego, zamyka w tym dialogu myśl przewodnią berlińskiego in water, kolejnej stacji na swojej artystycznej wyprawie do Kanossy. Ledwie … Dowiedz się więcej
Ta edycja festiwalu Nowe Horyzonty była powrotem do normalności: przyjechało więcej widzów, sprzeczaliśmy się, czy lepiej stać godzinę pod salą 1, by obejrzeć hity, czy może uczęszczać na retrospektywy i losty, a po seansach znowu mogliśmy się spotkać w Arsenale (zgrzytem była za to obecność i ceny produktów filozofa-polityka). Niemniej wrocławskie atrakcje i online’owa dogrywka … Dowiedz się więcej
Na wstępie słowa pochwały należą się Carlo Chatrianowi i Mariette Rissenbeek, dyrektorom festiwalu Berlinale, oraz wszystkim odpowiedzialnym za organizację tego wydarzenia w formie stacjonarnej, z uwzględnieniem wolontariuszy i pracowników medycznych. Patrząc na to, jak ciepło przyjęta została na czerwonych dywanach i pokazach galowych Claudia Roth, niemiecka ministra kultury, robiło się też trochę przykro na myśl … Dowiedz się więcej
Chociaż żarty z Honga Sang-soo jakoby od ćwierć dekady wciąż kręcił ten sam film nie są całkowicie oderwane od rzeczywistości, to wyraźnie w twórczości koreańskiego mistrza możemy zaobserwować ewoluujące trendy i tendencje oraz fluktuacje poziomu artystycznego. Laureat Wielkiej Nagrody Jury tegorocznego Berlinale Film powieściowy to wielki (i udany) finał kolejnej mini epoki jego kariery. Ostatnie … Dowiedz się więcej
Wydaje się, że festiwal w Berlinie po wizerunkowych kłopotach związanych z przeszłością jego założyciela oraz zmianą na najwyższych stanowiskach wychodzi powoli na prostą. Zarządzający od 2019 roku Mariette Rissenbeek i Carlo Chatrian dali imprezie zastrzyk nowej energii. W zeszłym roku z wiadomych powodów impreza odbywała się online z małą kinową dogrywką w czerwcu. W 2022 … Dowiedz się więcej
Kino oparte na dialogach, kamera wchodząca w intymne momenty, po to byśmy wspólnie z bohaterami doznali jakiegoś oczyszczenia poprzez dyskusję. Mistrzem takiej formy był Eric Rohmer, a obecnie jej tradycje kontynuują Hong Sang-Soo, Mia Hansen-Løve, czy cały amerykański gatunek mumbecore’u. Laureat Wielkiej Nagrody Jury w Konkursie Głównym Berlinale – W pętli ryzyka i fantazji w … Dowiedz się więcej
Tegoroczny festiwal w Berlinie będzie miał inne oblicze niż poprzednie edycje. Z uwagi na covidowe utrudnienia święto kina w stolicy Niemiec podzielono na dwie części. Od 1 do 5 marca potrwają wydarzenia online przeznaczone dla branży filmowej i dziennikarzy (a wśród nich, jak w zeszłym roku nasz przedstawiciel Marcin Prymas). Seansów w kinie doświadczą teraz … Dowiedz się więcej
Hong Sang-soo jest jednym z najbardziej płodnych i wiernych własnemu stylowi reżyserów w obiegu festiwalowym. Przez 24 lata od swojego debiutu zrealizował już dwadzieścia cztery filmy, w tym aż cztery miały festiwalowe premiery w 2017 roku – odpowiednio na festiwalach w Berlinie, Cannes (dwa) i San Sebastian. Po depresyjnym Hotelu nad rzeką na kolejny film … Dowiedz się więcej
Tegoroczna 70. edycja festiwalu w Berlinie ma być nowym otwarciem. Zasłużonego dyrektora Dietera Kosslicka zastąpił tandem Carlo Chatrian i Mariette Rissenbeek. Włoch, krytyk i były szef festiwalu w Locarno i Holenderka, producentka i działaczka kulturalna, mają odświeżyć oblicze niemieckiej imprezy. Celem jest utrzymanie pozycji w trójce najważniejszych, obok Cannes i Wenecji, festiwali na świecie. Po … Dowiedz się więcej
Martin Scorsese określił reżysera Honga Sang-soo koreańskim Woodym Allenem. Inni widzą w nim spadkobiercę Yasujiro Ozu i Erica Rohmera. Co by nie mówić, to twórca konsekwentny, może nawet monotonny w swojej wizji. Już od debiutu, „Dzień, w którym świnia wpadła do studni”, podąża w stronę kina autorskiego z silnymi naleciałościami autobiograficznymi. Są to przeważnie komedie … Dowiedz się więcej