Projekt: Klasyka – rok 1954

Tym razem cofamy się do roku 1954, żeby odkrywać wraz z resztą świata japońską kinematografię, podglądać nowojorskich sąsiadów, przemierzać Włochy wzdłuż i wszerz oraz kochać po egipsku. Przyjrzymy się losom bohaterów z różnych warstw społecznych: od amerykańskich bogaczy, przez japońskich wieśniaków, po strajkujących latynoskich górników. Choć wszystkie filmy na liście nakręcili mężczyźni, nie zabraknie też … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1964

Chociaż listy ulubionych filmów naszych redaktorów mocno się różniły, co do jednego wszyscy jesteśmy zgodni – 1964 należał do najlepszych lat dla kina. Mocną reprezentację mieli wówczas Japończycy; swoje nowe obrazy zaprezentowali choćby Masaki Kobayashi, Seijun Suzuki, Hiroshi Teshigahara czy Masahiro Shinoda (w tym przypadku nawet dwa!). Niemniej wyrazista okazała się rodzima ekipa w osobach … Dowiedz się więcej

Spaleni słońcem – przewodnik po retrospektywie Nagisy Ōshimy – Nowe Horyzonty 2024

Wyobraźmy sobie następującą sytuację: nurty historycznofilmowe są w stanie przemówić ludzkim głosem. Każdemu z nich zadaje się następujące pytanie – czy czujesz się wystarczająco doceniony? Odpowiedzi byłyby różne: obrośnięta w piórka nouvelle vague zapewne lekko zadzierałaby nosa twierdząc, że nie bez przyczyny jest najbardziej uznana, zaś czarna fala z Titowskiej Jugosławii byłaby szczęśliwa, że ktoś … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1974

Na półmetku czwartego sezonu Projektu: Klasyka przyglądamy się najciekawszym filmom z roku 1974. Wyjątkowo silnie swoją obecność na liście zaznaczyło kino amerykańskie, przepełnione politycznymi paranojami, załamaniami nerwowymi i wodociągowymi intrygami. Nie zabraknie jednak również filmów z Europy i Azji: odbędziemy dwa bardzo różne spacery po Paryżu, posiedzimy na angielskich wzgórzach z pogańskimi demonami, zatańczymy w … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1984

Lato w Projekcie: Klasyka otwieramy, powracając myślami do 1984 roku. Znajdzie się coś dla wielbicieli monumentalnych opowieści, buntowniczych poetów kina, gatunkowych przewrotów i zapomnianej awangardy. Listę zdecydowanie zdominowały wielkie nazwiska z czterech stron globu: tu Leone i Wenders, tam Paradżanow i Terayama, a do tego jeszcze Coenowie i Rohmer. Nie zabrakło również wyrazistych chemików rodzimej … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 2004

Trylogia_płacząca łąka

Oddajemy w Wasze ręce, bez żadnej wątpliwości, najbardziej eklektyczny odcinek Projektu: Klasyka. Rok 2004 dostarczył nam m.in. słynnej animacji DreamWorks, utrzymanego w satyrycznym tonie zapisu „homoseksualnej Intifady”, wygaszacza ekranu z jeziorami czy późnego filmu Godardowskiego. Piekło niemal zamarzło, ale mamy w top10 także tajską kontemplację o patrzeniu, koreański melodramat z chrześcijańską domieszką, portugalską interpretację tragedii … Dowiedz się więcej

Ptasiek – recenzja filmu „Chłopiec i czapla”

Bezprecedensowo międzynarodowy sukces Spirited Away: W krainie bogów można postrzegać jako pewną cezurę w karierze Hayao Miyazakiego. Studio Ghibli jest dziś znakiem jakości anime w oczach widzów zwykle nieodnajdujących się w tej estetyce, a wspomniany reżyser, scenarzysta i storyboardzista – supergwiazdą wytwórni. Po oscarowym filmie autor mógł sobie pozwolić na odważniej eksperymentujące i bogate w … Dowiedz się więcej

Jajko i żaba – recenzja filmu „Amiko” – Pięć Smaków 2023

amiko

Wyróżnienie Międzynarodowego People’s Jury 17. edycji festiwalu Pięć Smaków trafiło do Amiko Yusuke Moriiego. Debiut Japończyka ukazuje świat z perspektywy kilkuletniej dziewczynki, która zamiast opieki i bezpieczeństwa otrzymuje od otoczenia głównie agresję. Nierozumiejące przyczyn tej przemocy dziecko poszukuje ucieczki w wyobraźni. Przedmieścia Hiroszimy. Amiko mieszka ze sporo starszym bratem Kotą, wiecznie zapracowanym ojcem oraz uczącą … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1933

NOCNE MOTYLE_main

W przedostatnim odcinku tegorocznego Projektu udajemy się 90 lat wstecz. Coraz wyraźniej padający na Europę cień totalitaryzmu znalazł odbicie tak w dziełach kręconych na kontynencie oraz losach ich zmuszonych do emigracji twórców, jak i w satyrze tworzonej za oceanem. Produkcje amerykańskie tym razem zdominowały naszą listę, zajmując aż 6 z 10 pozycji, jedną w dodatku … Dowiedz się więcej

Jak być szczęśliwym? – recenzja filmu „Fale” – Pięć Smaków 2023

Fale / Hamon

Jedna z ulubienic pięciosmakowej publiczności, Japonka Naoko Ogigami, dostarcza tym razem nieco mroczniejszej historii, choć rzecz jasna nie zdradza swego uniwersum oryginałów i nadwrażliwców. W pokazywanych niestety tylko podczas stacjonarnej odsłony azjatyckiego święta kina Falach analizuje status kobiet w nadal bardzo patriarchalnym społeczeństwie japońskim. Z pomocą klisz gatunkowych i uważnej kreacji , znanej choćby z … Dowiedz się więcej

17. Festiwal Filmowy Pięć Smaków – relacja

5 smaków 2023

Poniżej znajdziecie zbiór naszych publikacji związanych z 17. edycją Azjatyckiego Festiwalu Filmowego „Pięć Smaków” (15-21 listopada, do 3 grudnia online). WOKÓŁ FESTIWALU NOWE KINO AZJI RETROSPEKTYWA: KING HU KOBIECE OBLICZA HONGKONGU FOCUS: INDIE ASIAN CINERAMA POKAZY SPECJALNE

Co zobaczymy w Asian Cinerama? – Pięć Smaków 2023

Rzeka szkarłatu

Sekcja Asian Cinerama wraz z konkursem Nowe Kino Azji stanowi niezmienny trzon Festiwalu Filmowego Pięć Smaków. Ruchome są, co naturalne, retrospektywy, sekcje tematyczne (w tym roku Kobiece oblicza Hongkongu) czy cykle Focus, przybliżające kinematografie konkretnych krajów. Osobom niezaznajomionym z odbywającą się już po raz siedemnasty imprezą przypominam, że ten segment programu skupia w sobie produkcje … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1953

Wakacje z Moniką [main]

Początek lat 50. obrodził w kinie światowym rozwojem kilku narodowych kinematografii. Na naszej liście wyraźnie widać przewagę filmów z Francji, Japonii, Stanów Zjednoczonych i Włoch. W 1953 roku w Szwecji możemy mówić też o narodzinach jednego z gigantów, który odciśnie piętno na współczesnych przez kolejne dekady. Zachęcamy do poczytania o najciekawszych dziełach z tego rocznika … Dowiedz się więcej

Za siedmioma górami… – recenzja filmu „Zła nie ma” – Wenecja 2023

Rok 2021 w światowym kinie bez dwóch zdań należał do Ryûsuke Hamaguchiegio. Obecny już wcześniej w konkursach Locarno czy Cannes Japończyk rozbił bank popularności, uderzając dwukrotnie w przeciągu kilku miesięcy. Najpierw rozkochał w sobie publikę Berlinale nowelową komedią romantyczną W pętli ryzyka i fantazji, a następnie w Cannes pokazał Drive My Car – adaptację opowiadania … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1963

Na końcówkę wakacji przenosimy się do 1963, by z naszym Projektem: Klasyka podsumować najciekawsze tytuły roku. To dosyć wyjątkowa odsłona, bo w TOP 10 nie znalazło się miejsce dla ani jednego obrazu pochodzącego z USA. Niech stanowi to dowód, z jak dobrym czasem dla europejskiego kina mamy do czynienia. Na naszej liście zebraliśmy zarówno arcydzieła … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1983

Końcówkę czerwca umilimy Wam powrotem do roku 1983. W naszym Projekcie: Klasyka przybliżamy filmy takich twórców jak Raúl Ruiz, Francis Ford Coppola, Shôhei Imamura, Chris Marker, Edward Yang, Ettore Scola, Alain Tanner, Víctor Erice, Paul Verhoeven, Gerald Kargl i David Perlov. Dzięki ich wyobraźni wspólnie będziemy wizytować Warszawę, Valparaíso, Dakar, Lizbonę i małe miasteczko w … Dowiedz się więcej

Czuły przewodnik po światach niepołączonych – recenzja filmu „Perfect Days” – Cannes 2023

Przyglądając się fabularnym wybrykom Wima Wendersa z ostatniej dekady, zarówno sceptycy, jak i zwolennicy niemieckiego prominenta kina mogliby podejrzewać, że jego powrót na ten grunt nie skończy się niczym dobrym. Ku zaskoczeniu obu tych grup nowy film Wendersa to triumf subtelności, minimalizmu i humanizmu, przywołujący na myśl jego najbardziej pamiętne dzieła, takie jak Paryż, Teksas … Dowiedz się więcej

Prawda – recenzja filmu „Monster” – Cannes 2023

Monster

Hirokazu Koreeda, zwłaszcza w ostatnich latach, może uchodzić za jednego z ulubieńców jurorów festiwalu w Cannes. Pięć lat temu jego Złodziejaszki zdobyły Złotą Palmę, a rok temu Baby Brokera uhonorowano za najlepszą rolę męską. Samemu reżyserowi wręczono Nagrodę Jury Ekumenicznego. Chociaż ciężko obstawiać, na jakim poziomie będzie stał w tym roku konkurs główny, pisząc o … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 2003

Drugi tegoroczny odcinek Projektu: Klasyka przenosi nas do kinowych przeżyć sprzed dwudziestu laty. Po tragicznych zdarzeniach w Nowym Jorku zmienił się świat, więc musiała też zareagować X Muza. Dla niektórych twórców walka z terroryzmem oraz obwieszczany wszem i wobec upadek cywilizacji zachodniej okazały się asumptem do odpowiedzi na pytania współczesności, jeszcze inni wybierali swoje tematy, … Dowiedz się więcej

16. Festiwal Filmowy Pięć Smaków – TOP10

Oddajemy w Wasze ręce redakcyjne zestawienie 10 ulubionych filmów z 16. edycji festiwalu Pięć Smaków. Choć w sumie nie jest to do końca prawda: retrospektywa Edwarda Yanga zrobiła na nas tak wielkie wrażenie, że musielibyśmy na liście umieścić aż 6 dzieł tajwańskiego mistrza (czyli wszystkie pokazywane na festiwalu). Zdecydowaliśmy się więc tylko na jedno z … Dowiedz się więcej

16. Festiwal Filmowy Pięć Smaków – relacja

16. Pięć Smaków

Poniżej znajdziecie zbiór naszych publikacji związanych z 16. edycją Azjatyckiego Festiwalu Filmowego Pięć Smaków (16-23.11, do 4.12 online). WOKÓŁ FESTIWALU WYWIADY RECENZJE KONKURS NOWE KINO AZJI​ JAPAN FEEL-GOOD HONGKONG. KINO CZASU PRZEMIAN ASIAN CINERAMA​

Nie chcę pustych przestrzeni. Wywiad z Akiko Ohku – Pięć Smaków

Akiko Ohku jest dziś jedną z wiodących japońskich reżyserek, choć zanim zaczęła filmową karierę, studiowała nauki polityczne, pracowała w biurze, a nawet próbowała swych sił jako komiczka. Przez lata, jakie upłynęły od debiutu w 1999 roku, zdobyła na rodzimym rynku ugruntowaną pozycję wrażliwej portrecistki (nie)zwykłego życia kobiet w wielkim mieście. Ciepłe przyjęcie na światowych festiwalach … Dowiedz się więcej

Koan codzienności. Oblicza ekscentryzmu w filmach Shūichiego Okity

Nieczuła społeczna maszyna wypluwa niedopasowane jednostki jak pestki arbuza. A przecież także one mają swój barwny, złożony świat – własną tożsamość, godność, wartość. Na posadzce historii trwa cywilizacja odrzuconych, rodzą się i umierają miriady wewnętrznych kosmosów czekających na poznanie. Ku nim właśnie skierował oko kamery Shūichi Okita. Zresztą nie tylko on. Skąd paradoks nadobecności wszelkiej … Dowiedz się więcej

Mój własny cover – recenzja filmu „Ito” – Pięć Smaków

Łatwo stracić dech, gdy chimera społecznej presji przycupnie ci na piersi niczym groteskowy inkub z obrazu Füssliego. Niestrudzony refren prozy życia zmienia wtedy brzmienie z paraliżującą szybkością, z „Nie garb się” i „Ucz się pilnie” mutując bez ostrzeżenia w „Kim jesteś?”, „Co potrafisz?”, „Czego pragniesz?”, „Kiedy coś osiągniesz?”. Jak odnaleźć własny głos pośród tego onieśmielającego … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1962

Zaćmienie

W sierpniowym Projekcie: Klasyka skupiamy się na roku 1962, a więc momencie świeżego powiewu w wielu kinematografiach. Co prawda Polska Szkoła Filmowa wydaje już ostatnie arcydzieła, jednak po drugiej stronie „żelaznej kurtyny” rodzi się właśnie Nowe Kino Niemieckie, a francuska Nowa Fala święci kolejne triumfy (w tym wenecką nagrodę dla jednego ze swoich sztandarowych filmów, … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1972

Wszystko w porządku

Projekt: Klasyka w lipcowym wydaniu to rok 1972. Zabieramy Was w podróże do Litwy i Japonii, do amazońskiej dżungli i na krakowskie Planty. Razem pokpimy z wyższych sfer, zastanowimy się, co gra w polskiej duszy i czemu tak kochamy filmowych bandytów. POPRZEDNIE ODCINKI SERII: 10. NA WYLOT (reż. Grzegorz Królikiewicz) Grzegorz Królikiewicz w ramach swego … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 2002

Uzak

Kolejny odcinek naszego Projektu: Klasyka poświęcamy najciekawszym naszym zdaniem filmom z roku 2002. Lojalnie ostrzegamy na początku, że brakuje tu wielu najpopularniejszych obrazów z tamtego rocznika, takich jak Pianista, Dzień świra czy Raport mniejszości. W zamian oferujemy m.in. nakręcony jednym ujęciem fresk historyczny, poruszający i kameralny monodram na temat Holokaustu oraz dwie filmowe egzemplifikacje samotności … Dowiedz się więcej

Oscary Międzynarodowe – omówienie listy skróconej

Jak co roku jedną z bardziej ekscytujących nas kategorii w oscarowym wyścigu jest ta poświęcona filmom międzynarodowym. Podczas trwającego sezonu, który zwieńczy rozgrywająca się 27 marca gala, na starcie stanęło 93. reprezentantów krajów z całego świata, w tym jeden debiutant – Somalia. Jak przyjęło się w ostatnich latach, Akademia przygotowała listę skróconą 15 kandydatów, spośród … Dowiedz się więcej

Komu zaufasz? – recenzja filmu „Żona szpiega” – Pięć Smaków

Żona szpiega

Na festiwalu Pięć Smaków znalazły się aż dwa filmy traktujące o nigdy nierozliczonych zbrodniach Japończyków w Mandżurii. Dzięki temu możemy poznać dwa punkty widzenia: chiński reprezentowany przez Wędrowców na krawędzi Zhanga Yimou oraz japoński, któremu patronuje Kiyoshi Kurosawa, reżyser Żony szpiega. Oba obrazy z programu festiwalu wspominają chińskie miasto Harbin, gdzie działała niesławna Jednostka 731, … Dowiedz się więcej

Nie dokarmiać dzikich zwierząt – recenzja filmu „Ostatnia krew wilków” – Pięć Smaków

Ostatnia krew wilków

Kazuya Shiraishi – wszechstronny reżyser głównego nurtu, na własny sposób interpretujący rozliczne gatunki filmowe (od komedii do tragedii, przez science fiction po kryminał) – po trzech latach powrócił do świata yakuzy w brawurowej kontynuacji Krwi wilków według scenariusza Junyi Ikegamiego. Nowe dzieło tego duetu można było zobaczyć podczas 15. Azjatyckiego Festiwalu Filmowego „Pięć Smaków”. Uhonorowana … Dowiedz się więcej

Statysta jest jak cebula – recenzja filmu „Czerwona skrzynka na ulicy Eschera” – Pięć Smaków

Czerwona skrzynka na ulicy Eschera

Zdjęcia do Czerwonej skrzynki na ulicy Eschera, nie boję się tego napisać: najlepszego filmu Siona Sono od lat, trwały zaledwie 8 dni! Premiera odbyła się w październiku zeszłego roku w Valdivii, potem był pokazywany m.in. w Mar del Plata i Montrealu, a teraz na festiwalu Pięć Smaków. Łukasz Mańkowski określił twórczość Siona Sono „wariacką poezją, … Dowiedz się więcej

Dokumentując zło – recenzja filmu „Równowaga” – Pięć Smaków

Anty-kryminał, nurt polegający na takim układaniu gatunkowych klocków, by opowiedzieć powolną, ale wgryzającą się w szpik kostny widzów historię. Tego typu kino święci swoje sukcesy zwłaszcza na Dalekim Wschodzie, dość przywołać koreańskie Płomienie , czy chiński Ząb mądrości . Istnienie anty-kryminałów implikuje możliwość istnienia innych anty-gatunków i właśnie z tego toku myślenia wyrasta niewątpliwie najlepsza … Dowiedz się więcej

InlanDimensions International Arts Festival 2021

InlanDimensions International Arts Festival 2021

Zbliża się InlanDimensions International Arts Festival 2021, nad którym objęliśmy patronat. Festiwalowe filmy, spektakle i konferencja odbędą się w dniach 24 września – 19 października za pośrednictwem platformy VOD. Całość zwieńczy koncert Aoby Ichiko, wschodzącej gwiazdy japońskiego indie folku. Artystka zagra na żywo w Warszawie 19 października. Geneza InlanDimensions International Arts Festival sięga 2019 roku. … Dowiedz się więcej

Hiroszima nie należy do nas – recenzja filmu „Drive My Car” – Cannes 2021

Drive My car

Haruki Murakami to autor niezwykle paradoksalny. Z jednej strony rokrocznie jest jednym z głównych faworytów do otrzymania literackiego Nobla, z drugiej wielu ma go za grafomana i porównuje nawet do Paulo Coelho. Jest zdecydowanie najbardziej uznanym japońskim pisarzem współczesnym, ale dużo większym mirem cieszy się za granicą niż w ojczystej Japonii. Jedno jest pewne w … Dowiedz się więcej

Projekt: Klasyka – rok 1981

Opętanie

Projekt: Klasyka powraca w swojej czwartej odsłonie. Czerwcowy odcinek poświęciliśmy rocznikowi 1981. Wyszło nam zestawienie, w którym widać jak różnorodne i fascynujące było wówczas kino z Europy Wschodniej. W naszym top10 znalazły się bowiem animacja z Węgier, baśń fantasy z Czechosłowacji, jugosłowiańska satyra czy horror kręcony przez Polaka, choć za francuskie pieniądze w Berlinie Zachodnim. … Dowiedz się więcej

Wydrążyć duszę – o filmach Siona Sono

Większość tekstów o Sionie Sono zaczyna się od następujących określeń: „kontrowersyjny”, „perwersyjny”, „radykalny”, „wywrotowy”, „bezkompromisowy”, „specyficzny”. I faktycznie trudno odmówić im zasadności – przez ponad trzydzieści lat swojej dotychczasowej kariery jeden z najciekawszych współczesnych reżyserów japońskich poruszał w swoich filmach tematy tabu, prześwietlał na wylot społeczeństwo swojego kraju, stawiając wysoce niekorzystne dla niego diagnozy i … Dowiedz się więcej

10 nieoczywistych perełek Berlinale 2021, których nie możecie przegapić na festiwalach

berlinale 2021

Pierwsza część 71. edycji MFF w Berlinie dobiegła końca. Tradycyjnie najwięcej uwagi otrzymały produkcje pokazywane w konkursie głównym, albo te mocno promowane przez serwisy streamingowe (jak dokument TINA zrealizowany dla HBO). Warto jednak poświęcić chwile tym filmom, za którymi nie stoją wielkie nazwiska i które nie otrzymały prestiżowych nagród, ale ich artystyczny kunszt nie pozostawia … Dowiedz się więcej

Komedie i przysłowia – recenzja filmu „W pętli ryzyka i fantazji” – Berlinale 2021

Kino oparte na dialogach, kamera wchodząca w intymne momenty, po to byśmy wspólnie z bohaterami doznali jakiegoś oczyszczenia poprzez dyskusję. Mistrzem takiej formy był Eric Rohmer, a obecnie jej tradycje kontynuują Hong Sang-Soo, Mia Hansen-Løve, czy cały amerykański gatunek mumbecore’u. Laureat Wielkiej Nagrody Jury w Konkursie Głównym Berlinale – W pętli ryzyka i fantazji w … Dowiedz się więcej

Patrz uważnie – recenzja filmu „Zero” – WATCH DOCS

Zero

Tegorocznym laureatem Nagrody im. Marka Nowickiego został Kazuhiro Sōda. Laur przyznawany jest przez Zarząd Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka za wybitne osiągnięcia w ukazywaniu praw człowieka w filmie, a statuetka tradycyjnie jest wręczana podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego WATCH DOCS. W tym roku z uwagi na pandemię japoński reżyser nie mógł przybyć do Warszawy, ale w sieci … Dowiedz się więcej

Pętla – recenzja filmu “Jedna noc” – Pięć Smaków

Deszcz. Kłótnia pary w samochodzie. Odgłos uderzenia. To początek kluczowej, ustanawiającej cały film sekwencji Jednej nocy, nowego dzieła Kazui Shiraishiego, którego filmy już kilkukrotnie pokazywane były na Festiwalu Filmowym Pięć Smaków. Następnie reżyser przenosi akcję do wnętrza domu. Chłopiec o imieniu Yuji opowiada rodzeństwu przerażającą historię, którą właśnie wymyślił. Jego siostra Sonoko układa włosy lalce, … Dowiedz się więcej

Pieskie życie – recenzja filmu „Come & Go” – Tallinn Black Nights

Japonia od kilku dekad jest jednym z najbardziej oddziaływujących na umysły ludzi krajów na całym świecie. Języka japońskiego uczą się fascynaci pod każdą szerokością geograficzną, tamtejsze seriale anime i mangi mają fanów nawet w najdalszych zakątkach globu, a kinematografia jest uważana za jedną z najlepszych na świecie. Jednocześnie wciąż jest to społeczeństwo pełne uprzedzeń, którego … Dowiedz się więcej

Nieodebrane połączenie – recenzja filmu „Głosy na wietrze” – Festiwal Ale Kino!

Voices-in-the-wind

Inspiracją do stworzenia filmu Głosy na wietrze, znanego pod japońskim tytułem Kaze no denwa („Wietrzny telefon”), była budka telefoniczna bez okablowania, która stoi w leżącym na wybrzeżu Pacyfiku miasteczku Ōtsuchi, gdzie od tsunami w 2011 roku 30 000 osób skorzystało z symbolicznej możliwości skomunikowania się ze zmarłymi bliskimi. Dziewięcioletnia Haru (Serena Motola) straciła rodzinę w … Dowiedz się więcej

Chciałabym, żeby pora deszczowa nigdy się nie skończyła

Elementy tradycyjnej estetyki japońskiej w wybranych filmach krótkometrażowych Shinkaia Makoto1 Odgłos dalekiego grzmotu. Zachmurzone niebo. Być może będzie padał deszcz Czy będziesz tu wtedy ze mną? Pieśń tanka, Ogród słów Prawdziwe piękno może być odkryte tylko przez tego, kto umysłem dopełni to, co niekompletne2. Podstawową cechą kultury Kraju Kwitnącej Wiśni akcentowaną w refleksji estetycznej jest … Dowiedz się więcej

Morderca na urlopie – recenzja filmu „Pan Long” – Pięć Smaków

Pan Long

Znany bywalcom festiwali japoński reżyser Hiroyuki Tanaka, ukrywający się pod pseudonimem SABU, dwa lata temu przyjechał na Berlinale z nowym filmem. Startujący w konkursie głównym „Pan Long”, choć wrócił z Niemiec bez nagród, udowodnił, że eklektyczny styl autora „Miss Zombie” nie stępił się ani trochę. Dzięki selekcjonerom Pięciu Smaków mogli się o tym przekonać na … Dowiedz się więcej

Szkolne dni – recenzja filmu „Kwiaty zła” – Pięć Smaków

Kto z nas nigdy nie był nastolatkiem? Kto z nas wiedział, co ze sobą zrobić? Jak w tłumie ma się odnaleźć przypadkowy chłopak z prowincjonalnego miasta? Jak się samoidentyfikować? O młodzieńczym zagubieniu, poszukiwaniu siebie w maskach i łatkach oraz próbie określenia własnej tożsamości w tym całym zamieszaniu opowiadają „Kwiaty zła”. Film miał międzynarodową premierę na … Dowiedz się więcej

Top 30 filmów azjatyckich

Kinowa pasja nie zna granic i sprawia, że z ciekawością spoglądamy na najdalsze zakątki globu w poszukiwaniu filmowych przygód. Wędrując po drogach i bezdrożach Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej, ujrzeliśmy oszałamiające bogactwo środków artystycznego wyrazu i postanowiliśmy wybrać dzieła, które najmocniej zapadły nam w pamięć. Gdzieś nad rzeką czasu, po burzy przy księżycu, w pustym domu … Dowiedz się więcej

Lawendowe sny – recenzja filmu „Belladonna smutku” – Pięć Smaków

Trwająca ponad dekadę współpraca Osamu Tezuki i Eiichiego Yamamoto zaowocowała kilkunastoma tytułami filmów i seriali, których różnorodna tematyka i forma stanowią dowód kreatywności obu twórców. Ich niepokorna wyobraźnia, swobodne poszukiwania i odważne łamanie stereotypów splotły się najsilniej w serii długometrażowych animacji przeznaczonych dla dorosłej widowni. Ostatnia odsłona trylogii „Animerama” to niepowtarzalna „Belladonna smutku”. Gdzieś w … Dowiedz się więcej

Biedroneczko, biedroneczko – recenzja filmu „Mord” – Pięć Smaków

Mord

Shinya Tsukamoto nie zwykł kręcić konwencjonalnych fabuł. Od zawsze zainteresowany reinterpretacją gatunków, wywracał do góry nogami zasady, mieszał z błotem wszelkie prawidła i świętości. Genialnym debiutem “Tetsuo – Człowiek z żelaza” wylał jeden z fundamentów cyberpunku, w kolejnych dziełach podejmował dyskurs z horrorem, yakuza eigą, filmem erotycznym, thrillerem, dramatem psychologicznym, wojenną epopeją. W “Mordzie” startującym … Dowiedz się więcej

Samotny wilk i szczenię – recenzja filmu „Krew wilków” – Pięć Smaków

W 1991 roku w Kraju Kwitnącej Wiśni wszedł w życie pierwszy z serii aktów prawnych podcinających skrzydła zorganizowanej przestępczości. Upoważniał on władze do prowadzenia listy grup stosujących przemoc, dla których stosowano określenie bōryokudan1, oraz ułatwiał prowadzenie śledztwa i kontroli nad podejrzaną działalnością. Zmusiło to yakuzę do zwrócenia się ku nowym obszarom aktywności. Jednak trzy lata … Dowiedz się więcej

Barwy (nie)szczęścia – recenzja filmu „Asako. Dzień i noc” – Cannes 2018

asako

Niewątpliwym urokiem festiwali filmowych jest to, że umieją zapewnić różnorodne emocje, nastroje i czasami znienacka zabierają cię w miejsca, gdzie znaleźć się nie spodziewałeś. Na przykład nagle zdajesz sobie sprawę, że oglądasz spakowaną w niecałe dwie godziny japońską telenowelę. Takim właśnie przypadkiem jest „Asako I & II”, zapraszam do recenzji. Tytułowa Asako, licealistka z Osaki, … Dowiedz się więcej

Podróże kulinarne Masato – recenzja filmu „Ramen. Smak wspomnień”

Ramen. Smak wspomnień

Kultura kulinarna w Polsce rozwinęła się nadzwyczaj szybko. Jeszcze dekadę temu jedzenie surowej ryby w formie sushi było dla nas czymś dziwnym. Dzisiaj ta japońska przekąska znajduje się nawet na ladach w supermarketach. Ramen, mimo iż jest dużo młodszy i mniej popularny od najbardziej klasycznego japońskiego dania również zdążył już podbić serca i podniebienia Europejczyków. … Dowiedz się więcej

Cinema Post Cast #27: Yasujiro Ozu

ozu

W 27 epizodzie Cinema Post Castu mierzymy się z twórczością Yasujirô Ozu. Mamy do czynienia z reżyserem legendarnym, wielokrotnie cytowanym, inspirującym wielu późniejszych autorów. Całej filmografii przyglądamy się przez prymat dwóch produkcji z różnego okresu jego działalności. „Jedyny syn” (1936) to pierwszy film dźwiękowy Ozu, a „Smak ryżu z zieloną herbatą” (1952) obraz z najlepiej … Dowiedz się więcej