Menu

berlinale

Love is Strange – recenzja filmu „DAU. Natasza”

Legendy o projekcie DAU krążyły po światku filmowym od lat. Monumentalna, imponująca, ale i kuriozalna inicjatywa zamknięcia aktorów na trzy lata na największym planie filmowym w Europie: 12 000 metrów kwadratowych odwzorowanego 1:1 radzieckiego instytutu naukowego, 700 godzin, w dużej mierze improwizowanego materiału filmowego, 14 filmów pełnometrażowych, dwa seriale i milion projektów pobocznych. Te wszystkie … Czytaj dalejLove is Strange – recenzja filmu „DAU. Natasza”

Manifesto – recenzja filmu „Numery” – Ukraina FF

Oleg Sencow debiutował w kinie swoim Graczem na festiwalu w Rotterdamie w 2011 roku. Zdobył wtedy pewną uwagę zgarniając kilka wyróżnień na najważniejszym ukraińskim festiwalu, w Odessie, jednak prawdziwą uwagę świata zyskał, gdy w 2014 roku został aresztowany przez rosyjskie władze za działalność polityczną na Krymie i osadzony w łagrze. Po wielu interwencjach światowych organizacji … Czytaj dalejManifesto – recenzja filmu „Numery” – Ukraina FF

Ambiwalencja – recenzja filmu „Szarlatan”

Szarlatan

Znachorstwo to jedno ze wzbudzających największą ambiwalencje zajęć. Z jednej strony ludowa mądrość i ziołolecznictwo budzą jakiś inherentny podziw, podskórny szacunek należnym tym, którzy wiedzą coś, co nam nigdy nie będzie dane. Jednocześnie nie sposób pozbyć się z głowy wizji hochsztaplerów w rodzaju Jerzego Zięby czy pseudoreligijnej szarlatanerii nawołującej w centrach miast przez megafony, jak … Czytaj dalejAmbiwalencja – recenzja filmu „Szarlatan”

Jeszcze w zielone gramy – recenzja filmu „Nadzieja”

nadzieja

Ciężko o drugie zjawisko, przedstawiane w kinie w tak skrajnie różne sposoby, jak umieranie. Poetyka horrorów, filmów wojennych czy akcji przyzwyczaiła nas niejako do bezrefleksyjnego, szybkiego odbierania życia, podczas gdy na przeciwnym biegunie znajduje się niebagatelna liczba dramatów, skupiających się na powolnym procesie odchodzenia czy też walki o życie do ostatnich jego chwil. Można wręcz … Czytaj dalejJeszcze w zielone gramy – recenzja filmu „Nadzieja”

Bella Ciao – recenzja filmu „Zło nie istnieje” – Berlinale 2020

Noblista Kazuo Ishiguro miał swego czasu argumentować nieprzyznanie Złotej Palmy Czerwonemu Krzysztofa Kieślowskiego tym, że jest to film wykalkulowany pod nagrody i gusta festiwalowych Jury, który nie wnosi do kina nic świeżego. Właśnie w takich filmach specjalizował się do tej pory Irańczyk Mohammad Rasoulof. Czy There Is No Evil, które przyniosło mu Złotego Niedźwiedzia podczas … Czytaj dalejBella Ciao – recenzja filmu „Zło nie istnieje” – Berlinale 2020

Berlinale 2020 – prognozy i oczekiwania

Berlinale 2020

Tegoroczna 70. edycja festiwalu w Berlinie ma być nowym otwarciem. Zasłużonego dyrektora Dietera Kosslicka zastąpił tandem Carlo Chatrian i Mariette Rissenbeek. Włoch, krytyk i były szef festiwalu w Locarno i Holenderka, producentka i działaczka kulturalna, mają odświeżyć oblicze niemieckiej imprezy. Celem jest utrzymanie pozycji w trójce najważniejszych, obok Cannes i Wenecji, festiwali na świecie. Po … Czytaj dalejBerlinale 2020 – prognozy i oczekiwania

Ain’t Got No Love – recenzja filmu „Błąd systemu”

Jednym z przebojów tegorocznego Berlinale był bez wątpienia Błąd systemu – film uhonorowany Nagrodą im. Alfreda Bauera, później też wystawiony przez Niemcy w oscarowym wyścigu. Debiut Nory Fingscheidt do polskich kin trafi w styczniu, wcześniej był pokazywany przedpremierowo w całej Polsce w ramach Tygodnia Filmu Niemieckiego. Czy obraz ten faktycznie zasługuje na szum, który wywołał … Czytaj dalejAin’t Got No Love – recenzja filmu „Błąd systemu”

Aleksander Wielki zapłakał – recenzja filmu „Bóg istnieje, a jej imię to Petrunia”

W jednym z najbardziej wymownych dialogów najnowszego filmu Teony Strugar Mitewskiej, tytułowa bohaterka, zapytana przez policjanta o wykształcenie odpowiada, że ukończyła historię. Mężczyzna nie ukrywa zdziwienia zainteresowaniem bohaterki chińską rewolucją komunistyczną, a nie, jak “patriotycznie” przystoi, Aleksandrem Wielkim, nie bez kozery nazywanym przecież także Macedońskim. Wiele zabawnych społecznych obserwacji można wydobyć z samej tej krótkiej … Czytaj dalejAleksander Wielki zapłakał – recenzja filmu „Bóg istnieje, a jej imię to Petrunia”

Na co do kina? #122 Cotygodniowy przegląd premier

boże ciało

Akurat, kiedy większość redakcji przebywa już na Warszawskim Festiwalu Filmowym, dystrybutorzy przygotowali naprawdę imponujący zestaw. Oprócz polskiego kandydata do Oscara, możemy zobaczyć zwycięzcę Berlinale, czy ciepło przyjęty w Cannes i na Nowych Horyzontach nowy film jednego z najbardziej obiecujących młodych europejskich reżyserów. Jeśli szukacie po prostu rozrywki na przyzwoitym poziomie, to mają okazje dostarczyć jej … Czytaj dalejNa co do kina? #122 Cotygodniowy przegląd premier

Rodzina po przejściach – recenzja filmu „Gniazdo kolibra”

gniazdo

Seul, 1994. W domu z wielkiej płyty gnieździ się rodzina 14-letniej Eunhee (Park Ji-hu). Wiecznie niewyspana nastolatka jest najmłodszą z trójki rodzeństwa. Interesuje się rysunkiem. W przyszłości chciałaby tworzyć komiksy, które sprawią, że ich czytelnicy poczują w sobie siłę w chwilach osamotnienia. Pomiatana przez starsze rodzeństwo szuka akceptacji i szacunku ze strony rówieśników. Oparcie znajduje … Czytaj dalejRodzina po przejściach – recenzja filmu „Gniazdo kolibra”

Zbrodnia i wiara – recenzja filmu „Dzięki Bogu”

François Ozon jest jednym z najbardziej znanych twórców francuskiego kina, chociaż nie wypracował jakiegoś charakterystycznego dla siebie języka, który sprawiałby, że z łatwością rozpoznajemy jego filmy. Dążąc to tzw. „stylu zerowego”, tworzy obrazy bardzo różnorodne, sięgając również po kino gatunkowe – od musicalu, przez historyczne kino kostiumowe, po thriller erotyczny. „Dzięki Bogu”, jego najnowsze dzieło, … Czytaj dalejZbrodnia i wiara – recenzja filmu „Dzięki Bogu”

Trzy mustangi – recenzja filmu „Opowieść o trzech siostrach”

Emir Alper, mimo ledwie trzech filmów na koncie, stał się jednym z najciekawszych współczesnych tureckich twórców. Debiutanckie „Za wzgórzem” mogli w Polsce zobaczyć tylko nieliczni, festiwalowi widzowie w Łodzi i Zwierzyńcu. O następne dzieło reżysera, “Blokadę”, dzielnie walczyła setka uczestników polskiej edycji programu Scope100. Mimo zarzutów o brak potencjału komercyjnego film został wprowadzony do kin … Czytaj dalejTrzy mustangi – recenzja filmu „Opowieść o trzech siostrach”

Gomorrina – recenzja filmu „Piranie”

Piranie

Roberto Saviano jest najbardziej znany z opublikowanej w 2006 r. „Gomorry”, za którą neapolitańska mafia wydała na niego wyrok śmierci. Niedługo później Matteo Garrone zaadaptował książkę na film pod tym samym tytułem (ze scenariuszem współtworzonym przez samego pisarza), a później trafiła ona nawet na małe ekrany w formie serialu telewizyjnego. Włoch, pozostający pod stałą ochroną … Czytaj dalejGomorrina – recenzja filmu „Piranie”

Kroniki portowe – recenzja filmu „Przynęta”

przynęta

W minioną sobotę najlepszym filmem konkursu 19. edycji festiwalu Nowe Horyzonty wybrano brytyjską “Przynętę” Marka Jenkina. Podobnie jak jury uczyniła wrocławska publiczność. O tej produkcji mówiło się wśród kinofili już od Berlinale (pokazy w sekcji Forum), potem przyszły kolejne zachwyty w Edynburgu i Lizbonie. Co debiutujący w kinie fabularnym twórca uczynił, że zainteresował świat czarno-białym … Czytaj dalejKroniki portowe – recenzja filmu „Przynęta”

Cum tacent, clamant – recenzja filmu „Milcząca rewolucja”

milcząca rewolucja

Lata 50. XX wieku to bardzo burzliwy okres w historii państw bloku wschodniego. Kiedy w 1953 roku zmarł Józef Stalin, a pierwszym sekretarzem KPZR został Nikita Chruszczow, nastał czas tzw. odwilży. Pozwoliło to m.in. na zmniejszenie cenzury w sztuce, czego efektem była choćby Polska Szkoła Filmowa. Z drugiej strony lekko poluzowane pęta umożliwiły powstanie robotników … Czytaj dalejCum tacent, clamant – recenzja filmu „Milcząca rewolucja”

Na co do kina? #99 Cotygodniowy przegląd premier

Tranzyt

Majowy długi weekend trwa w najlepsze i warto jest zboczyć z wycieczki na świeżym, acz zimnym powietrzu i ogrzać się we wnętrzu sali kinowej. Albo chociaż dla urozmaicenia czasu wolnego, zwłaszcza że premiery na ten tydzień są zróżnicowane i jest w czym wybierać. Dramat biograficzny o Szekspirze, sugestywnie opowiedziane kino wojenne, czy może horror na … Czytaj dalejNa co do kina? #99 Cotygodniowy przegląd premier

Gra w klasy – recenzja filmu „Synonimy”

synonimy

Już pięć lat temu na Warszawskim Festiwalu Filmowym po obejrzeniu “Przedszkolanki” (amerykański remake ze świetną rolą Maggie Gyllenhaal można wciąż złapać w kinach) wiedziałem, że warto czekać na kolejny projekt Nadava Lapida. Nie mogłem jednak wtedy podejrzewać, że sięgnie on po Złotego Niedźwiedzia w Berlinie. W lutym “Synonimy” zachwyciły jury pod przewodnictwem Juliette Binoche bogactwem … Czytaj dalejGra w klasy – recenzja filmu „Synonimy”

Cinema Post Cast #71: Berlinale 2019

BERLINALE 2019

Spóźniona relacja z Berlinale 2019. Nie chcieliśmy jednak mieszać jej z oscarową gorączką i dopiero teraz możecie posłuchać, jak Adrianowi udała się wycieczka na jeden z najważniejszych festiwali w Europie. Żeby nie było, nie obejmuje ona całego festiwalu, to jedynie spojrzenie świeżym okiem na trzy dni z życia Berlina w czasie filmowego święta. Pełne entuzjazmu, … Czytaj dalejCinema Post Cast #71: Berlinale 2019

PFF – czyli Poniedziałkowy Felieton Filmowy #7

Berlinale 2019

Kolejny tydzień za nami. Najważniejszym wydarzeniem ostatnich dni z punktu widzenia branży filmowej z pewnością było wręczenie nagród w Berlinie, mimo to większym medialnym echem odbiła się oscarowa burza w szklance wody. Kiedy najpierw zarządzono, że część nagród będzie wręczana w trakcie bloków reklamowych, by niedługo potem wycofać się z tego pomysłu, po wysłuchaniu narzekań … Czytaj dalejPFF – czyli Poniedziałkowy Felieton Filmowy #7

PFF – czyli Poniedziałkowy Felieton Filmowy #6

Roma BAFTA

Po raz kolejny najważniejszym wydarzeniem filmowym tygodnia były gale wręczenia nagród. Tym razem statuetki wręczane przez Brytyjską Akademie Filmu i Telewizji oraz przez Amerykańskie Stowarzyszenie Operatorów. Ponadto Polska Akademia Filmowa ogłosiła nominacje do Orłów, a Polski Instytut Sztuki Filmowej plany finansowe na ten rok. Faworyta faworytem Wczoraj w Londynie rozdano nagrody BAFTA. Była to ostatnia … Czytaj dalejPFF – czyli Poniedziałkowy Felieton Filmowy #6

Berlinale 2019 – prognozy i oczekiwania

Od tureckiej prowincji i mongolskich pustyń po współczesny Rzym i Berlin. Od obiecujących debiutantów i „królów małego podwórka” po nagradzane Oscarami legendy kina. Od dylematów współczesnego korporacyjnego świata, przez ból ustrojowych przemian i dokumentalizowanie totalitaryzmów XX wieku, po kształtowanie się kobiecej emancypacji i pogoń za krwawym mordercą. Zaczynająca się 7 stycznia 69. edycja Międzynarodowego Festiwalu … Czytaj dalejBerlinale 2019 – prognozy i oczekiwania

PFF – czyli Poniedziałkowy Felieton Filmowy #3

Producers Awards

Sezon nagród w pełni, więc po raz kolejny zacznę od nich. Wręczono wszak nagrody Gildii Producentów, a już jutro poznamy oscarowe nominacje. Poza tym trochę o polskich premierach, festiwalu w Berlinie, a także o niechlubnym odpowiedniku Oscarów, czyli Złotych Malinach. Producenci wybrali Główna nagroda Amerykańskiej Gildii Producentów FIlmowych trafiła do komediodramatu “Green Book”, który w … Czytaj dalejPFF – czyli Poniedziałkowy Felieton Filmowy #3

2 Minutes to Midnight – recenzja filmu “Brzeg rzeki” – Pięć Smaków

W ostatnich latach nostalgia w kinie za latami 80. i 90. osiągnęła apogeum. Niedawno na ekranach gościł kolejny „Predator”, rok wcześniej zagraliśmy znów w „Jumanji”, swoje filmowe powroty mieli bohaterowie popularnych niegdyś seriali „MacGyver” czy „Drużyna A”, a kolejne sezony otrzymały kultowe dzieła takie jak „Miasteczko Twin Peaks” czy „Z Archiwum X”. Zupełnie inaczej jednak … Czytaj dalej2 Minutes to Midnight – recenzja filmu “Brzeg rzeki” – Pięć Smaków

Na co do kina? #75 – cotygodniowy przegląd premier

Wdowy

Mimo, że sezon festiwalowy nadal w pełnym rozkwicie i gros naszej redakcji doświadcza właśnie pereł kina azjatyckiego na Pięciu Smakach, nie można też narzekać na bieżący repertuar. Na ekranach m.in. nowy film Steve’a McQueena, dwa hity tegorocznego Berlinale, druga część spin-offu Harry’ego Pottera czy koreański wojenny blockbuster. Zdecydowanie jest w czym wybierać.   PREMIERA TYGODNIA: … Czytaj dalejNa co do kina? #75 – cotygodniowy przegląd premier

Obnażeni – recenzja filmu „Touch Me Not”

Rumuński dramat “Touch Me Not”, mimo że nie porusza kwestii politycznych, można by określić mianem kina społecznie zaangażowanego. Mówi on o akceptacji, niepełnosprawności i o ludziach, którzy próbują sobie z tym poradzić. Nagrody z Berlinale tylko podsycają ciekawość co odkrywczego może być w kolejnym filmie na ten dosyć eksploatowany temat. Przedstawia on sylwetki trójki ludzi: … Czytaj dalejObnażeni – recenzja filmu „Touch Me Not”

Krótki format: Hard Paint

„Hard Paint”, reż. Filipe Matzembacher, Marcio Reolon Ocena: 3/5 Mimo nieustannie napływających filmów z kategorii LGBT, sportretowanie relacji homoseksualnej w sposób pozbawiony pretensjonalności, wzbudzając po drodze empatię w dalszym ciągu stanowi wyzwanie dla twórców. „Hard Paint” to nie tylko opowieść o samotności odizolowanych jednostek, które odnajdują swobodę gdzieś po ciemnej stronie internetu, unikając narażenia się … Czytaj dalejKrótki format: Hard Paint

Złap gołębia – analiza filmu „Do utraty tchu”

Nawet najbardziej oczywistym klasykom kinematografii warto przyjrzeć się po czasie. Już za parę miesięcy w polskich kinach zagości “The Image Book” Jean-Luca Godarda, które szczęśliwcy mieli okazję zobaczyć na festiwalach we Wrocławiu i Cannes. Z tej okazji postanowiłem wziąć pod lupę pełnometrażowy debiut tego twórcy, mając świeży pogląd człowieka, którego ścieżki filmowe do tej pory … Czytaj dalejZłap gołębia – analiza filmu „Do utraty tchu”

Granica przyzwoitości – recenzja filmu “Utoya – 22 lipca”

Utoya - 22 lipca

Dołączona niemal w ostatniej chwili do konkursu głównego w Berlinie “Utoya – 22 lipca” od początku polaryzowała odbiorców. Pokazy kończyły się mieszanką gwizdów i entuzjastycznych oklasków. Erik Poppe ze stolicy Niemiec wyjechał z Nagrodą Jury Ekumenicznego, ale nie brakowało głosów oburzenia i zniesmaczenia względem jego filmu. Dwubiegunowa reakcja rodzi pytanie: czy kino może zaglądać bez … Czytaj dalejGranica przyzwoitości – recenzja filmu “Utoya – 22 lipca”

„Walc w alejkach” – 24. Wiosna Filmów

„Walc w alejkach”, reż. Thomas Stuber Ocena: 3/5 Zjednoczenie Niemiec, jego polityczne i ekonomiczne reperkusje to bardzo ciekawy temat, wciąż mam wrażenie zbyt rzadko podejmowany przez tamtejszą kinematografię, a może po prostu te filmy często nie przebijają się do świadomości zagranicznego widza? Tym cieplej przyjąłem produkcję, która pochyla się nad ekonomicznym wykluczeniem i bolesnym przejściem … Czytaj dalej„Walc w alejkach” – 24. Wiosna Filmów

Póki nie jest za późno – recenzja filmu “Dziedziczki”

Dziedziczki

“Dziedziczki” nieoczekiwanie stały się rewelacją tegorocznego festiwalu w Berlinie, zbierając nie tylko dobre noty od krytyków, ale otrzymując też nagrodę im. Alfreda Bauera i Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki oraz główny laur od FIPRESCI. Film Marcelo Martinessiego wpisuje się w popularny w Ameryce Południowej trend opowiadania o perypetiach nieco starszych niż zazwyczaj bohaterów. Czy jest … Czytaj dalejPóki nie jest za późno – recenzja filmu “Dziedziczki”

Na krańcu Europy – recenzja filmu „Tranzyt”

Tranzyt

Christian Petzold, autor “Barbary” i “Feniksa”, nie bierze jeńców. Na festiwal w Berlinie przyjechał z filmem o ucieczce przed nazistowską obławą z melodramatem w tle, który jednocześnie stanowi komentarz do napiętej sytuacji migracyjnej w Europie. W dodatku, o zgrozo, posłużył się anachronizmem przenosząc wydarzenia z II wojny światowej do naszych czasów, a całość osadził w … Czytaj dalejNa krańcu Europy – recenzja filmu „Tranzyt”

W wieku 88 lat zmarł wybitny włoski reżyser Vittorio Taviani

Vittorio Taviani

W wieku 88 lat zmarł wybitny włoski reżyser Vittorio Taviani. Wraz z bratem Paolo od lat 60. ubiegłego stulecia stanowili nierozłączny tandem twórczy. Na początku swojej drogi zajmowali się dziennikarstwem i znajdowali się pod silnym wpływem marksizmu. Do kina zachęcił ich najważniejszy scenarzysta włoskiego neorealizmu Cesare Zavattini, który napisał z nimi ich pierwszy krótkometrażowy film. … Czytaj dalejW wieku 88 lat zmarł wybitny włoski reżyser Vittorio Taviani

Strach zżera duszę po cichu – recenzja „W czterech ścianach życia”

w czterech ścianach życia

  Dokument „Ostatni w Aleppo” ukazał przejmujące świadectwo grupy cywilnych aktywistów ratujących ofiary z gruzów ich mieszkań. W horrorze „W cieniu śmierci” (2016) konflikt zbrojny sprzyjał podtrzymaniu atmosfery przerażenia emanującej z nawiedzonego lokum. „W czterech ścianach życia” jest najbardziej dopracowanym z całej trójki obrazem wojny wykorzystującym motyw uwięzienia we własnej ojczyźnie. Philippe Van Leeuw dał … Czytaj dalejStrach zżera duszę po cichu – recenzja „W czterech ścianach życia”

Berlin 2018 – prognozy i oczekiwania

berlinale

W odróżnieniu od obleganego przez celebrytów i kinowych mistrzów Cannes oraz sędziwej acz eleganckiej imprezy z Wenecji, ich młodszy brat ma w sobie coś łobuzerskiego i ożywczego. Festiwal w Berlinie, bo o nim mowa, ma wszak łatkę zainteresowanego kinematografiami z krajów, które nie należą do potęg filmowych oraz wyjątkowo skupionego na tematach polityczno-społecznych. Świeże spojrzenie … Czytaj dalejBerlin 2018 – prognozy i oczekiwania

Prawda nas wyzwoli? – recenzja filmu „The Party”

The party

W styczniu 2017 roku serca Polaków podbiło wprowadzone przez Aurorę włoskie „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”. Dystrybutor wyciągnął wnioski z tego sukcesu i chce go powtórzyć, znów serwując nam styczniową premierę kameralnej komedii o związkach i wychodzeniu na jaw sekretów podczas spotkania ze znajomymi. Brytyjska weteranka Sally Potter zabiera widzów w swoim „The Party” … Czytaj dalejPrawda nas wyzwoli? – recenzja filmu „The Party”

A może frytki do tego? – recenzja filmu „Po tamtej stronie”

The other side of hope

Finlandia nie jest pierwszym krajem, jaki przychodzi nam do głowy, kiedy myślimy o losie uchodźców z Bliskiego Wschodu. Patrząc na błękitny krzyż na białej fladze, zamiast śniadych ofiar konfliktu, przed oczyma pojawiają nam się raczej renifery, alkoholicy i Janne Ahonen. Aki Kaurismäki, prawdopodobnie najważniejszy Fin w świecie filmu, w swoim najnowszym obrazie próbuje nas przekonać, … Czytaj dalejA może frytki do tego? – recenzja filmu „Po tamtej stronie”

Dyskretny urok pożądania – recenzja filmu „Butterfly Kisses”

Debiutujący w pełnym metrażu Rafał Kapeliński udowadnia, że o pedofilii można mówić bez rozdzierania szat i budzenia kontrowersji. Jego „Butterfly Kisses” 12 maja trafiło do kin studyjnych całej Polski. Skrupulatnie dobierając temat i źródła finansowania Rafał Kapeliński doczekał prawie pięćdziesiątki (urodził się w 1970), ale ten późny debiut pozwala oceniać dojrzałego autora i porzucić zwyczajową wyrozumiałość … Czytaj dalejDyskretny urok pożądania – recenzja filmu „Butterfly Kisses”