Nie ufaj nikomu – recenzja filmu „Missing”

Nicholas D. Johnson i Will Merrick, montażyści głośnego Searching (2018) Aneesha Chaganty, tym razem objęli pierwsze pełnometrażowe reżyserskie stery, na poziomie formy wykorzystując znajomą im już technikę screenlife, na poziomie treści zaś również operując motywem zaginięcia członka rodziny oraz pełnych napięcia poszukiwań w wykonaniu zdeterminowanej jednostki. Czy ich film miałby szansę na jakikolwiek sukces, gdyby … Czytaj dalej

Patriarchat nasz powszedni – recenzja filmu „Brainwashed: seks, kamera, władza”

Nina Menkes, niezależna amerykańska reżyserka w swojej twórczości oddająca głos kobietom, wzięła pod lupę wizualny język kina, żeby sprawdzić, na ile powiela on nieuświadomione wzorce patriarchalnego społeczeństwa. W dokumencie Brainwashed: seks, kamera, władza przygląda się produkcjom komercyjnym i artystycznym, wskazując toksyczne elementy hołubione przez dekady zarówno przez przemysł filmowy, jak i widzów. Dla filmoznawców i … Czytaj dalej

Czystość – recenzja filmu „Elaha” – Berlinale 2023

Fabularny debiut Mileny Aboyan idealnie wpisuje się w sekcję Perspektive Deutsches Kino Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie. Opowieść o rodzącej się odwadze i samoświadomości niemiecka reżyserka osadziła na tle konserwatywnej kurdyjskiej społeczności zamieszkującej Niemcy, zmuszając tytułową bohaterkę do pierwszej w jej życiu konfrontacji z pojęciem wolności. W jednym z odcinków kultowego serialu Seks w wielkim … Czytaj dalej

Ojciec – recenzja filmu „Syn”

Zacznę wyświechtanym stwierdzeniem, które znalazło się zapewne w każdej recenzji Syna: mianowicie jak bardzo po udanym Ojcu czekaliśmy na kolejny film Floriana Zellera. Wielkie nadzieje mają jednak to do siebie, że bardzo szybko mogą zamienić się w chichot losu: be careful what you wish for. Pierwsze doniesienia z Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji nie napawały … Czytaj dalej

Chory na siebie – recenzja filmu „I Love My Dad”

James Morosini, amerykański aktor, autor krótkich metraży i produkcji telewizyjnych, na swój pełnometrażowy debiut wybrał – jak to często w przypadku pierwszych kroków bywa – historię opartą na własnych doświadczeniach. Film mający polską premierę na ubiegłorocznym American Film Festival stanowi swoistą autoterapię wobec sytuacji zgotowanej przez rodzica. Czy humor jednak wystarczy do zaleczenia traumy? Wyobraźcie … Czytaj dalej

Persian noir – recenzja filmu „Holy Spider”

Irański reżyser Ali Abbasi, po świeżej i odważnej Granicy (2018), kontynuuje gatunkowe wycieczki. Elementy thrillera i kryminału wykorzystuje do sportretowania grzechów społeczeństwa oraz jednostki. Kolejny raz okazuje się też sojusznikiem kobiet, tym razem w bardzo realistycznej, pozbawionej metafor opowieści, która na festiwalu w Cannes przyniosła nagrodę dla najlepszej aktorki Zarze Amir-Ebrahimi. Akcja filmu rozgrywa się … Czytaj dalej

Między światłem a cieniem – recenzja filmu „Imperium światła”

List miłosny do kina to motyw dla twórców tyleż oczywisty, co ryzykowny ze względu na możliwość popadnięcia w banał lub przesadę, szczególnie jeśli ociera się mocno o wątki autobiograficzne. Sam Mendes, w swoim pierwszym w pełni samodzielnym tekście, popełnionym pod wpływem obaw o przyszłość kina w czasie zarazy, zamknięty, jak my wszyscy, w czterech ścianach … Czytaj dalej

Eviva l’arte? – recenzja filmu „Inside” – Berlinale 2023

W sekcji Panorama tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie znalazł się debiut fabularny greckiego reżysera, Vasilisa Katsoupisa. Projekt, którego najjaśniejszą gwiazdą jest Willem Dafoe, wykorzystuje motyw robinsonowskiej izolacji i walki o przetrwanie do eksploracji tematu użyteczności sztuki, natury posiadania oraz różnic klasowych. Czy kino podszyte elementami thrillera, w tym przypadku na własne życzenie ograniczone przestrzennie, … Czytaj dalej

Błądzić, upadać, triumfować – recenzja filmu „Art College 1994” – Berlinale 2023

W konkursie głównym tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie znalazły się aż dwa filmy animowane. Pierwszym jest Suzume, opowieść japońskiego scenarzysty i reżysera, Makoto Shinkai, wykorzystująca elementy kina przygodowego do konfrontacji z traumą. Drugi to manifest Art College 1994, zrealizowany przez chińskiego twórcę Liu Jiana, którego wcześniejsze dzieło z 2017 roku, Miłego dnia, również walczyło … Czytaj dalej

Panta rhei – recenzja filmu „Past Lives” – Berlinale 2023

Dynamika miłosnego trójkąta to temat ciągle iskrzący twórców: od klasycznego Julesa i Jima (1962) François Truffauta, przez współczesne komedie romantyczne pokroju Dziennika Bridget Jones (2001) Sharon Maguire, po nieoczywiste thrillery jak Płomienie (2018) Lee Chang-donga czy wariacje z rozdwojeniem jaźni od Davida Finchera w Podziemnym kręgu (1999). Debiutująca pełnym metrażem Celine Song swój romans z … Czytaj dalej

Umierasz, kiedy kochasz – recenzja filmu „Roter Himmel” – Berlinale 2023

Christian Petzold, niemiecki twórca wielokrotnie nagradzany m.in. w Salonikach czy San Sebastian, w konkursie głównym tegorocznego festiwalu Berlinale zaprezentował swoje najnowsze dzieło, Roter Himmel, które przyniosło mu Grand Prix Jury, czyli nagrodę Srebrnego Niedźwiedzia. Opowieść o dojrzewaniu do miłości, kryzysie twórczym i roszczeniowym ego zawężającym odbiór rzeczywistości pozostawia nieco niedosytu, w jakiejś mierze zrekompensowanego jednak … Czytaj dalej

Coming of age – recenzja filmu „20.000 especies de abejas” – Berlinale 2023

20.000 especies de abejas, fabularny debiut baskijskiej reżyserki, Estibaliz Urresoli Solaguren, walczący o Złotego Niedźwiedzia w konkursie głównym tegorocznego Berlinale, jest tytułem idealnie wpisującym się w konwencję niemieckiego festiwalu, lubiącego się w kinie społecznym, stojącym na straży wyższych wartości. Czy opowieść o kształtowaniu się tożsamości płciowej, manifestowaniu swojej odrębności i trudnej drodze do wolności, skąpana … Czytaj dalej

She’s Gotta Have It – recenzja filmu „Kokomo City” – Berlinale 2023

W sekcji Panorama Dokumente tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie, znalazł się debiutancki obraz D. Smith, Kokomo City, portretujący środowisko czarnoskórych transpłciowych pracownic seksualnych Nowego Jorku i stanu Georgia. Gęsty, soczysty, wielowarstwowy, skąpany w monochromatycznej stylistyce. Z festiwalu w Sundance, gdzie miał swoją premierę, wrócił z dwiema nagrodami: publiczności i NEXT Innovator. Lekkość, a zarazem … Czytaj dalej

Edukacja Naimy – recenzja filmu „Kontra” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Obrazem otwierającym tegoroczną edycję Tygodnia Filmu Niemieckiego będzie Kontra, w reżyserii Sönke Wortmanna. Niemiecki twórca zręcznie władający komediowym gatunkiem oraz słodko-gorzkimi rejestrami tym razem opowiada historię o mocy słów i pochopnych osądach mogących, w sprzyjających warunkach, rozwinąć się do obszarów zupełnie niespodziewanych. Konflikt między osobami, które różni niemal wszystko, wykorzystuje do nakreślenia portretu młodego pokolenia … Czytaj dalej

Human behaviour – recenzja filmu „Duchy Inisherin”

Martin McDonagh, twórca niezawodny, nieposiadający w dorobku złego czy nawet średniego filmu, jest nie tylko mistrzem odnajdywania balansu między komedią a dramatem, ale przede wszystkim uważnym obserwatorem rzeczywistości, któremu do opisania niuansów ludzkiej natury w sposób świeży i trafny często wystarczy zerknięcie przez zaledwie uchylone drzwi. Po najpoważniejszych w dorobku Trzech billboardach za Ebbing, Missouri … Czytaj dalej

Black Lives Matter – recenzja filmu „Till”

Chinonye Chukwu, amerykańska reżyserka nigeryjskiego pochodzenia, w swoim najnowszym filmie sięgnęła po ikonę ruchu praw obywatelskich, Emmetta Tilla, czternastolatka brutalnie zamordowanego na tle rasistowskim w 1955 roku w Missisipi. Wbrew przewidywaniom obraz opowiadający o walce o prawdę i sprawiedliwość nie jest utkany wyłącznie z patosu, a jego twórczyni wie, w którym momencie wcisnąć pauzę, żeby … Czytaj dalej

Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma – recenzja filmu „Rien à foutre”

Rien à foutre, wspólne dziecko francusko-belgijskiego duetu, Julie Lecoustre (absolutny debiut) i Emmanuela Marre (pierwszy pełny metraż), już swoim przewrotnym tytułem daje nam pstryczka w nos. W tej swobodnej odysei po nierokującej codzienności życia wszystko bowiem staje ością w gardle, począwszy od ciasnych, biznesowych uniformów, przez jednorazowe, naskórkowe relacje, na zdekonstruowanej tragicznym wypadkiem rodzinie kończąc. … Czytaj dalej

Zawód: nauczyciel – recenzja filmu „Lunana. Szkoła na końcu świata”

Lunana. Szkoła na końcu świata jest pierwszym w historii Bhutanu kandydatem do Oscara dla filmu międzynarodowego. Sukces to niemały, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że reżyser (i jednocześnie scenarzysta), Pawo Choyning Dorji, jest debiutantem. Czy obraz osadzony w nurcie hołdu tradycji i naturze, dotykający problemu nierówności społecznych, przede wszystkim w aspekcie edukacji, próbujący znaleźć … Czytaj dalej

Kolos na glinianych nogach – recenzja filmu „Wieloryb”

Kochany przez jednych mistrz ekspresji dekonstruujący symbole i rzeczywistość, uzurpator tytułu i człowiek o niezwykle napompowanym ego według innych. Częściej malujący filmowy świat grubą kreską, przesadą, patosem niż subtelnymi niedopowiedzeniami. Darren Aronofsky po pięciu latach od Mother! (2017) na weneckie salony zawitał z Wielorybem, adaptacją sztuki Samuela D. Huntera z 2012 roku. Choć obraz przyjęto … Czytaj dalej

Chłop z wozu, babie lżej – recenzja filmu „Po miłość”

Zwiastun najnowszego filmu Andrzeja Mańkowskiego (Rubinowe gody, Tournée) wygląda trochę jak zapowiedź najgorszego filmu roku, pretendującego do nagrody Wielkiego Węża. Widmo grubej krechy, dosłowności i utopionej w alkoholu prowincji każe przypuszczać, że jest to „kolejny” obraz biednej Polski, zjadającej od pierwszego do pierwszego własny ogon w awanturniczo-rodzinnym tangu. Pozory mają jednak to do siebie, że … Czytaj dalej

Punkt zapalny – recenzja filmu „Nitram”

Kino jako medium czułe na problemy społeczne ostatnie dwie dekady przyglądało się uważnie rosnącej fali masowych strzelanin, próbując rozrysować portrety psychologiczne socjopatów, dociec natury zła, razem z ocalałymi i rodzinami ofiar przepracować ich traumę bądź postawić filozoficzne pytania o naturę odpowiedzialności za tragedię, zarówno ze strony jednostek z otoczenia oprawcy, jak i systemu dającego łatwy … Czytaj dalej

A Star is Born – recenzja filmu „Fabelmanowie”

Czy może być lepszy prezent na Gwiazdkę dla kinomanów, krytyków i widzów niż list miłosny do kina? Dostarczony przez samego mistrza, żywą legendę, jednego z największych rzemieślników w historii Dziesiątej Muzy, który na przełomie półwiecza dał nam tak niezapomniane tytuły, jak Pojedynek na szosie, Szczęki, E.T., Imperium Słońca, Listę Schindlera i wiele, wiele innych? Pół … Czytaj dalej

Maskarada – recenzja filmu „W gorsecie”

Zapomnijcie o roześmianej i zalotnej Romy Schneider z filmów Ernsta Marischki. Marie Kreutzer nie zamierza pielęgnować mitów, pudrować rzeczywistości i szukać poklasku tłumu. Ikoniczną postać Elżbiety Bawarskiej, cesarzowej Austrii i królowej Węgier, wykorzystuje do nakreślenia uniwersalnej historii o figurze kobiety – w rodzinie, społeczeństwie, dziejach. Oraz o maskach, które trzeba nosić, żeby zachować twarz. Narracyjnymi … Czytaj dalej

Zaopiekuj się mną – recenzja filmu „Matecznik”

Polskie kino fabularne nie miało w tym roku szczęścia. Mimo podejmowanych licznie prób walki z materią grzęzło w kliszach, przestylizowaniu i dosłowności. W zasadzie poza IO Jerzego Skolimowskiego próżno było szukać u twórców świeżości, metafor, artystycznej jakości oraz wielowymiarowości skłaniającej do interpretacyjnych poszukiwań. Cieszy zatem, że impas przełamał twórca młody, Grzegorz Mołda, oferując dzieło naznaczone … Czytaj dalej

What is love? – recenzja filmu „Bros”

Czy istnieje bardziej wyeksploatowany format niż komedia romantyczna? Od dawna traktowana przez producentów jako wyrób taśmowy, skrojony według szablonu, do bólu przewidywalny, naszpikowany coraz bardziej czerstwymi żartami i żenującymi sytuacjami, ale jednak wciąż będący sprzedażowym pewniakiem? W końcu nic tak jak miłość nie wypełnia rozrywkowej roli kina, szczególnie w dobie coraz większych problemów emocjonalnych i … Czytaj dalej

Boiling Point – recenzja filmu „Na pełny etat”

Jeżeli mieliście lub macie krótszy lub dłuższy życiowy epizod pracy ponad siły, wstawania bladym świtem i wracania do domu późnym wieczorem, łapania czegoś do jedzenia wyłącznie w biegu, ciągłych pogoni za autobusami i pociągami – lub jeśli po prostu, nie jesteście obojętni na problemy społeczne, ten film jest zdecydowanie dla Was. Drugi pełnometrażowy obraz Erica … Czytaj dalej

Być jak Val Kilmer – recenzja filmu „Val”

Przez 40 lat Val Kilmer, gwiazda amerykańskiego kina lat 80. i 90., nie rozstawał się z kamerą, dokumentując swoje życie prywatne i zawodowe. Powstałe w ten sposób odpryski przeszłości z tkanką teraźniejszości wymieszali zręcznie Ting Poo i Leo Scott, montażyści debiutujący w reżyserskiej roli. Obraz mający premierę na zeszłorocznym festiwalu w Cannes mógł zatrzymać się … Czytaj dalej

Amuse-bouche z frytkami – recenzja filmu „Menu”

Menu

Mark Mylod, reżyser mający w portfolio głównie seriale telewizyjne, w tym odcinki takich tytułów, jak Gra o tron, Shameless czy Sukcesja, połączył siły ze scenarzystami również telewizyjnych produkcji, Sethem Reissem i Willem Tracy. Pomysł, zainspirowany utknięciem tego ostatniego w ekskluzywnej restauracji położonej na jednej z norweskich wysp, stał się pretekstem do zrealizowania czarnej komedii wyśmiewającej … Czytaj dalej

Funny Games – recenzja filmu „Goście”

Goście

Christian Tafdrup, reżyser wyświetlanej podczas 33. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego Strasznej kobiety, ponownie wprowadza nas w poczucie dyskomfortu, tym razem posiłkując się kinem gatunkowym i idąc o krok dalej w ukazywaniu mrocznej części ludzkiej natury. Jego najnowsze dzieło, Goście, może okazać się jednym z najlepszych thrillerów ostatnich lat, wychodzącym poza gatunkowe ramy filozoficznymi pytaniami o … Czytaj dalej

Różowe okulary i czerwone flagi – recenzja filmu „Palmy i słupy” – AFF

Palmy i słupy, wyświetlane podczas American Film Festival 2022 w Konkursie Spectrum, są fabularnym debiutem Jamie Dack, który przyniósł jej nagrodę dla najlepszej reżyserki dramatu na festiwalu w Sundance, gdzie obraz miał swoją premierę. Stanowi on jednocześnie rozwinięcie jej krótkometrażowego filmu pod tym samym tytułem z 2017 roku. Autorka pod przykrywką bardzo niepozornej narracji rozbiera … Czytaj dalej

Musimy porozmawiać o Clemence – recenzja filmu „Dwa bieguny Clemence” – AFF

Do sekcji Konkurs Spectrum tegorocznej edycji American Film Festival trafił fabularny debiut Alex Heller, Dwa bieguny Clemence, będący swoistą artystyczną autoterapią z racji dekonstrukcji własnych doświadczeń związanych z chorobą dwubiegunową. Scenarzystka, reżyserka i odtwórczyni głównej roli w jednym mierzy się także z typowym dla wchodzenia w dorosłość bagażem oczekiwań, zarówno rodzicielskich, jak i społecznych, a … Czytaj dalej

Projekcje – recenzja filmu „Wskrzeszenie” – AFF

Metaforyzowanie traum elementami gatunkowymi jest często wykorzystywanym przez kino narzędziem narracyjnym. Andrew Semans, amerykański reżyser, w swoim zaledwie drugim filmie, przygląda się temu, jak bardzo niezabliźniona rana pod wpływem odpowiednich czynników może zdekonstruować dotychczasowe życie, powoli doprowadzając nas na krawędź szaleństwa. Margaret (Rebecca Hall) na wielu płaszczyznach jest kobietą spełnioną: wysokie stanowisko z własnym nazwiskiem … Czytaj dalej

Pocztówki znad krawędzi – recenzja filmu „Aftersun” – AFF

Charlotte Wells, szkocka producentka i scenarzystka, na tegorocznym festiwalu w Cannes zaprezentowała Aftersun – swój reżyserski debiut. Opowiedziana oszczędnymi środkami historia o ostatnich wakacjach córki i ojca mierzy się z konceptem czasu jako dekonstruktora i subiektywizatora wspomnień. Stanowi też swoistą próbę pogodzenia dwóch obszarów, przeszłego i teraźniejszego, mogących spotkać się jedynie na drodze odkupieńczego fantazmatu. … Czytaj dalej

Ctrl+Z – recenzja filmu „Człowiek czasu” – WFF

Któż z nas nie chciał chociaż raz cofnąć się w czasie, wrócić do niewykorzystanej sytuacji i przeżyć ją od nowa, zgodnie z gruntownie przemyślanym scenariuszem gwarantującym szczęśliwe – przynajmniej dla autora – zakończenie? Fiński reżyser, Samppa Batal, bohatera swojego filmu Człowiek czasu wyposaża w takie właśnie narzędzie, dbając o słodko-gorzki balans opowieści i próbując znaleźć … Czytaj dalej

Boyhood – recenzja filmu „War Pony” – WFF

Riley Keough, aktorka znana z American Honey (2016), Zoli (2020) i Diabła wcielonego (2020), połączyła siły z amerykańską producentką i reżyserką, Giną Gammell, a efektem ich współpracy jest jeden z bardziej oryginalnych filmów tego roku, War Pony. Ta klimatyczna opowieść coming of age, osadzona na gruncie rdzennej tożsamości i plemiennej przynależności, zdążyła zdobyć już szereg … Czytaj dalej

Łagodna obojętność świata – recenzja filmu „Bezpieczne miejsce” – WFF

BEZPIECZNE MIEJSCE

Pierwszy pełnometrażowy film Juraja Leroticia to szkatułka wypełniona narracyjnymi warstwami i niespodziankami, od przewrotnego tytułu począwszy, na zabiegach formalnych skończywszy. Zdobywca trzech nagród na festiwalu w Locarno: dla najlepszego debiutu, reżysera i aktora (Goran Markovic) oraz Serca Sarajewa dla najlepszego filmu i aktora (Juraj Lerotić), jest osobistą podróżą w głąb traumatycznego wydarzenia oraz konfrontacją z … Czytaj dalej

Dancing With Tears in My Eyes – recenzja filmu „Monica” – WFF

Andrea Pallaoro, mimo niewielkiego dorobku filmowego liczącego zaledwie trzy tytuły, już na artystycznym starcie dał się poznać jako twórca o olbrzymim potencjale, posługujący się własnym, unikalnym językiem, z wyjątkową precyzją i wiarygodnością portretujący ludzką psychikę. Na tegorocznym Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji zaprezentował Monicę, dzieło wieńczące jego trylogię poświęconą kobietom, pozostające w spójności narracyjnej i … Czytaj dalej

Zawód: kobieta – recenzja filmu „Wciąż pracujemy od dziewiątej do piątej” – WFF

Kto z nas nie pamięta legendarnego filmu Od dziewiątej do piątej z 1980 w reżyserii Colina Higginsa z czołówkowym przebojem Dolly Parton (nominowanym do Oscara) pod tym samym tytułem? Reżyserka seriali telewizyjnych i dokumentalnych, Camille Hardman, wzięła pod lupę tytuł mierzący się jako jeden z pierwszych w mainstreamie z seksizmem, nierównościami płacowymi czy molestowaniem w … Czytaj dalej

Demakijaż – recenzja filmu „Ślady” – WFF

Ślady, prezentowane na Warszawskim Festiwalu Filmowym w sekcji „Konkurs 1-2”, są drugim filmem Dubravki Turić, zdobywczyni nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji w sekcji Orizzonti za krótki metraż Belladonna (2015). Stanowią subtelną podróż po różnych wymiarach życia, mierzącą się z definicją kulturowej tożsamości i dziedzictwa, przemijalności oraz ograniczeń ludzkiego ciała, które – każąc zakładać … Czytaj dalej

Nie tak dawno temu w trawie – recenzja filmu „Serce dębu”

Jeśli wydaje Wam się, że film przyrodniczy to pozycja niedostarczająca wrażeń, potocznie zwana nudną, to jesteście w wielkim błędzie. Laurent Charbonnier, reżyser i operator, twórca Makrokosmosu. Podniebnego tańca (2001), Zakochanych zwierząt (2007) i innych obrazów portretujących naturę, oraz Michel Seydoux, stawiający swoje pierwsze kroki w reżyserii francuski producent, odpowiedzialny za takie tytuły jak Spaleni Słońcem … Czytaj dalej

W trójkącie – recenzja filmu „Turkusowa suknia” – Afrykamera

Ona kocha jego, on ją – ale kocha też tego trzeciego. Drugi fabularny film Maryam Touzani, Turkusowa suknia, zdobywca Nagrody Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej (FIPRESCI) na tegorocznym festiwalu w Cannes w sekcji Un Certain Regard, słusznie jawi się jako „klasyczny” trójkąt. Marokańska reżyserka sferę seksualną swoich bohaterów traktuje jednak mocno trzecioplanowo, skupiając się przede wszystkim … Czytaj dalej

Girls Just Want To Have Fun – recenzja filmu „Dziewczyny”

Dziewczyny

Twórcy filmowi z krajów nordyckich kolejny raz udowadniają, że w portretowaniu trudów nastoletniego życia nie mają sobie równych. Do kin trafił właśnie zwycięzca tegorocznego LGBT+ Film Festival Poland oraz laureat Nagrody Publiczności na festiwalu Sundance, czyli Dziewczyny w reżyserii Alli Haapasalo. Fiński obraz to słodko-gorzka opowieść o relacjach, zarówno tych z innymi, jak i ze … Czytaj dalej

Boys and Their Toys – recenzja filmu „Nie martw się, kochanie”

Nie martw się, kochanie

Kiedy w 2019 roku aktorka Olivia Wilde wkroczyła do reżyserskiego świata ze Szkołą melanżu [NASZA RECENZJA], z marszu stała się zapowiedzią świeżego, błyskotliwego, kobiecego głosu hollywoodzkiej sceny. Całkiem słuszne było zatem czekanie na jej kolejny obraz, reklamowany jako thriller o pozornie błogich przedmieściach, z przesadnie szczęśliwymi paniami domów, mający premierę na jednym z najbardziej prestiżowych … Czytaj dalej

Kobieta z przyszłością – recenzja filmu „Kobieta na dachu” – Gdynia 2022

kobieta na dachu

Anna Jadowska po pięciu latach od swojego ostatniego filmu, Dzikich róż, wraca z nowym tytułem, ponownie w centrum opowieści stawiając kobietę nierozumianą przez otoczenie i trawioną wewnętrzną tajemnicą, spychającą ją na skraj załamania nerwowego. Podobnie jak w poprzednim obrazie oraz segmencie Niedźwiedź, będącym składową nowelowego projektu Erotica 2022, narrację snuje nieśpiesznie, oddając całą scenę swojej … Czytaj dalej

Ogień i woda – recenzja filmu „Braty” – Octopus

Po serii filmów krótkometrażowych Marcin Filipowicz w końcu objął stery pełnego metrażu. Premiera jego Bratów odbyła się na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”, następnie obraz zagościł na dwóch eventach: Nowych Horyzontach w sekcji Odkrycia oraz na Octopus Film Festival. Oprawione w czarno-białe zdjęcia i przyprawione rytmami hip-hopu coming of age, jest dziełem na … Czytaj dalej

Zapach miłości – recenzja filmu „Pięć diabłów” – Nowe Horyzonty

Léa Mysius, reżyserka energetycznej i nieoczywistej Avy, po kilku latach przerwy wraca ze swoim najnowszym obrazem, Pięć diabłów, dostarczającym nie mniejszych wrażeń, zarówno estetycznych, jak i emocjonalnych, te ostatnie wynosząc miejscami do poziomu rollercoastera. Przede wszystkim zaś serwując jedną z ciekawszych pozycji kina queerowego, mówiącą o nieheteronormatywnej miłości w sposób obdarty z klisz, elektryzujący świeżością … Czytaj dalej

Siostrzeństwo – recenzja filmu „Silent twins” – Nowe Horyzonty

Agnieszka Smoczyńska, reżyserka wywrotowych Córek Dancingu i gęstej Fugi, na tegorocznym festiwalu w Cannes zaprezentowała swój anglojęzyczny debiut, Silent Twins. Obraz poświęcony opartej na faktach historii bliźniaczek Gibbons stanowi studium toksycznej relacji, która jedną ręką dawała zupełnie urojony, ale jednak pełny wzajemnego zrozumienia świat, drugą powoli i konsekwentnie odbierała wolność. Niebezpieczny przeplot rzeczywistości z fikcją, … Czytaj dalej

Mężczyzno! Puchu marny! – recenzja filmu „W trójkącie” – Nowe Horyzonty

W trójkącie

Ruben Östlund, naczelny prześmiewca współczesnego kina, dostąpił zaszczytu dołączenia do ósemki reżyserów dzierżących aż dwie Złote Palmy z Cannes. W swoim najnowszym obrazie kurek śmiechu odkręca do oporu – dostaje się wszystkim, bez wyjątku, ale jak na Szweda przystało, najbardziej mężczyznom. Zostajemy upojeni doskonałym, błyskotliwym humorem, szydzącym przede wszystkim z hipokryzji elit, szumnych, acz pustych … Czytaj dalej

Nic, co ludzkie, nie jest mi obce – recenzja filmu “You won’t be alone” – Nowe Horyzonty

YOU WON'T BE ALONE

Ewolucja horroru na przestrzeni ostatnich lat jest jednym z najciekawszych zjawisk w kinematografii. Twórcy coraz chętniej żonglują gatunkowymi elementami w celu przedstawiania uniwersalnych prawd o świecie i ludzkiej naturze. Darren Aronofsky w Mother! (2017) czy Alex Garland w Men (2022) [NASZA RECENZJA] za pomocą kina grozy kreślili portrety toksycznej męskości i masek patriarchatu, Johannes Nyholm … Czytaj dalej

Piekło kobiet – recenzja filmu „Zdarzyło się” – Nowe Horyzonty

zdarzyło sie

Wydawać by się mogło, że w kwestii aborcji kino powiedziało już niemal wszystko, szczególnie w ubiegłych dekadach. Jednak ostatnimi czasy, głównie ze względu na wzmożoną aktywność ruchów konserwatywnych, temat ten wraca jak bumerang. Nie sposób zatem nowych tytułów podbijających najbardziej prestiżowe festiwale filmowe, rozpatrywać inaczej, niż przez pryzmat produkcji, które mają swoje uzasadnione miejsce w … Czytaj dalej

Suma wszystkich strachów – recenzja filmu „Powodzenia, Leo Grande”

Powodzenia, Leo Grande

To, że ludzie nie rozmawiają o swoich potrzebach, szczególnie tych seksualnych, nie jest żadnym odkryciem. A jednak mimo 2022 roku, mainstreamowy film o dojrzałej kobiecie, która nigdy nie zaznała orgazmu i w tym celu wynajmuje męską prostytutkę, wydaje się być wyczekiwanym powiewem świeżości. Jak to zwykle bywa, nie o sam seks przecież chodzi, a o … Czytaj dalej

Człowiek legenda – recenzja filmu „Ennio”

Ennio

Ennio Morricone jest jedną z niewielu postaci w świecie sztuki, o których nie sposób mówić nie używając najmocniejszych słów: mistrz, geniusz, wizjoner od początku swojej kariery nadający muzyce filmowej nowej definicji, nie traktując jej jedynie jako uzupełniania obrazu, ale jako odrębny, w pełni autonomiczny byt. Jeden z największych, a być może największy – nie tylko … Czytaj dalej

Delukse – recenzja serialu „Królowa”

Serial Łukasza Kośmickiego, wyprodukowany przez Netflixa, jest sprawą bez precedensu. Oto w Polsce skręcającej z każdym dniem coraz bardziej na prawo powstaje produkcja dedykowana mainstreamowej platformie, stawiająca w centrum opowieści drag queen, graną przez jednego z najbardziej poważanych aktorów w kraju, Andrzeja Seweryna. Jednak wbrew wszystkim znakom na niebie i ziemi, to nie temat budzi … Czytaj dalej

Rozśpiewany buntownik – recenzja filmu „Elvis”

Nikt nie potrafi odpalać narracyjnych fajerwerków tak, jak Baz Luhrmann. Ciągłe balansowanie na granicy kiczu dzieli jego widownię na absolutnych wielbicieli i niepotrafiących odnaleźć się w tej stylistyce sceptyków. Ci pierwsi (a może drudzy też) będą zachwyceni powrotem nieokiełznanego mistrza, który tym razem podjął się sportretowania jednej z największych ikon wszech czasów, króla rock’n’rolla, Elvisa … Czytaj dalej

Ból i Blask – recenzja filmu „Boylesque”

„Karuzela gna, w głośnikach wciąż muzyka gra” – chciałoby się zawtórować słyszanej w filmie aranżacji słynnej piosenki. Nic tak dobrze jak ona, nie oddaje postaci Lulli La Polaki, najstarszej polskiej drag queen. W swoim pełnometrażowym debiucie Bogna Kowalczyk kreśli być może najbardziej intymną biografię w ostatnim czasie, unikając nadmiernej faktografii i gadających głów, a stawiając … Czytaj dalej

Damage control – recenzja filmu „Lot”

Nie ma chyba bardziej nurtującego pytania niż to o sens istnienia. Pozostające ciągle w obszarze dociekań, spędza sen z powiek filozofom i nieustannie napędza twórców do siłowania się z niepoznawalnym. W jaki sposób zrozumieć siebie i świat? W 1992 roku Roman Stańczak, polski rzeźbiarz i performer, próbując odpowiedzieć na to pytanie, przenicował czajnik. Czyli „wywrócił” … Czytaj dalej

Musimy sobie pomagać – recenzja filmu „Lombard” – MDAG

Grand Prix, czyli Nagrodę Banku Millennium 19. edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity, wygrał debiutujący pełnym metrażem Łukasz Kowalski z filmem Lombard. To słodko-gorzka opowieść, z naciskiem na to drugie, o małżeństwie Joli i Wieśka, prowadzącym biznes w Bytomiu. Narracyjny kalejdoskop zadziwia fuzją barw: ogromna powierzchnia, masa przedmiotów zarówno użytecznych, jak i dziwacznych, partnerskie awantury, … Czytaj dalej

Sex, Drugs & Skateboards – recenzja filmu „Kiedyś byliśmy dzieciakami” – MDAG

Mało filmów w latach 90-tych wzbudzało takie kontrowersje, jak pełnometrażowy debiut Larry’ego Clarka, Dzieciaki, do którego scenariusz napisał również stawiający pierwsze kroki w kinie Harmony Korine. Wypełniające kadry seks, alkohol, narkotyki i przemoc były papierkiem lakmusowym na pruderyjność części społeczeństwa, bo przecież nie o nie same chodziło, a o psychologiczne sieroctwo, biedę, brak edukacji seksualnej … Czytaj dalej

This is a man’s world – recenzja filmu „Men”

Men

Carl Gustav Jung, jeden z czołowych twórców psychologii głębi, twierdził, że „dopóki nie uczynisz nieświadomego świadomym, będzie ono kierowało Twoim życiem, a Ty będziesz nazywał to przeznaczeniem”. W dość osobliwy sposób przekonuje się o tym bohaterka najnowszego filmu Alexa Garlanda, Men. Brytyjski pisarz, scenarzysta i reżyser, ponownie konstruuje charakterystyczny dla siebie obszar narracji, zapewniając nam … Czytaj dalej

Zielono mi – recenzja filmu „Simona” – MDAG

Jednym ze stałych i uwielbianych przez publiczność elementów festiwalu Millennium Docs Against Gravity, są filmy biograficzne. Choć dużo w ich przypadku zależy od magnetyzmu opisywanej obiektywem postaci, to umiejętności narracyjne twórcy również są nie bez znaczenia. To swoiste połączenie, determinujące finalną jakość dzieła i stawiające je ponad przeciętnością, udaje się osiągnąć nielicznym – i z … Czytaj dalej

In Treatment – recenzja filmu „Jason” – MDAG

Psychoterapia jest dość często i chętnie wykorzystywana jako narzędzie narracyjne przez twórców kina zarówno fabularnego, jak i dokumentalnego. Czasem stanowi dodatkowy element będący katalizatorem zmian w życiu bohatera jak w Buntowniku z wyboru Gusa Van Santa, innym razem jest osią fabuły, jak miało to miejsce w serialu Terapia z Gabrielem Byrne’em. Nasz rodzimy reżyser, Paweł … Czytaj dalej

Dawid i Goliat – recenzja filmu „Terytorium” – MDAG

Nie bez przyczyny na film otwierający dziewiętnastą edycję Festiwalu Millennium DOCS Against Gravity wybrano Terytorium debiutującego pełnym metrażem Alexa Pritza, współprodukowane przez Darrena Aronofsky’ego. Tytuł idealnie wpisuje się w motto tegorocznej odsłony wydarzenia: „Rethink Everything”. Jak podkreślili organizatorzy oraz twórcy podczas uroczystej gali, świat w obliczu dwóch kataklizmów: trwającej ponad dwa lata pandemii oraz agresji … Czytaj dalej

Serce z czułości – recenzja filmu „Beautiful beings”

Kiedy w 2016 roku Guðmundur Arnar Guðmundsson pojawił się na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji ze swoim fabularnym debiutem Serce z kamienia [NASZA RECENZJA], laureatem nagrody Queer Lion, stał się zapowiedzią estetycznej wrażliwości, której nazwiska należy wypatrywać na największych festiwalach. Na tegorocznym Berlinale zaprezentował swój kolejny obraz, Beautiful Beings, zdobywając Nagrodę Specjalną Label Europa Cinemas … Czytaj dalej

All eyes on me – recenzja filmu „Spree”

„Jeśli nie dokumentujesz swojego życia, nie istniejesz” – mówi do nas główny bohater Spree, filmu Jewgienija Kotliarenki i w odniesieniu do dzisiejszych czasów, trudno nie przyznać mu racji. W końcu niemal wszyscy jesteśmy częścią socialmediowej machiny – codziennie oddajmy się rytuałowi „like, share, follow”, czy to z przyczyn zawodowych, czy prywatnych. Internet jako medium otworzył … Czytaj dalej

Hell’s Kitchen – recenzja filmu „Punkt wrzenia”

Punkt wrzenia, drugi film fabularny Philipa Barantiniego, będący rozwinięciem jego krótkiego metrażu z 2019 roku pod tym samym tytułem, jest jednym z najbardziej intrygujących i wielopłaszczyznowych obrazów ubiegłego roku. Jedenaście nominacji do Nagród Niezależnego Kina Brytyjskiego, z których cztery zmieniły się w statuetki (zdjęcia, aktorka drugoplanowa, obsada, dźwięk) oraz cztery nominacje od Brytyjskiej Akademii Sztuk … Czytaj dalej

Relax, take it easy – recenzja filmu „Fucking Bornholm”

Fucking Bornholm

Niedawno trafiłam na mema mówiącego o tym, że jako dzieci marzyliśmy o dorosłości, tymczasem okazało się, że nie jest ona żadnym gwarantem poznania instrukcji działania świata i mimo bagażu lat i doświadczeń wiemy nierzadko o życiu tyle, co nic. I w dużym uproszczeniu właśnie o tym jest nowy film Anny Kazejak, Fucking Bornholm, powstały w … Czytaj dalej

LGBT+ Film Festival 2022 – relacja

LGBT+ Film Festival 2022

Trzynasta edycja LGBT+ Film Festival zawitała aż do ośmiu polskich miast, dając widzom niepowtarzalną okazję kontaktu z queerowymi tytułami z całego świata. Organizatorzy dołożyli wszelkich starań, aby program tegorocznego wydarzenia był różnorodny, zarówno pod kątem treści, jak i formatu. Tytuły sekcji dokumentalnej, w zależności od posiadanej wiedzy, mogły okazać się faktograficznym smaczkiem, poszerzeniem wiedzy bądź … Czytaj dalej

Gra pozorów – recenzja filmu „Private Desert” (zawiera spoilery)

Kiedy Jane Campion dokonywała dekonstrukcji toksycznej męskości w Psich pazurach [NASZA RECENZJA], cofając się do lat dwudziestych XX wieku, Aly Muritiba swoją opowieść o meandrach maczyzmu skonfrontowanych z tłumioną seksualnością osadził we współczesności. Private Desert, brazylijski kandydat do Oscara za ubiegły rok, jest klimatyczną, wielowarstwową opowieścią portretującą dwoje zagubionych ludzi, których dzieli praktycznie wszystko, a … Czytaj dalej

Droga do odkupienia – recenzja filmu „Hazardzista”

„Czy kara kiedyś się kończy? Czy istnieje limit wysiłku, który trzeba ponieść, żeby zyskać odkupienie?” To pytanie zadaje przede wszystkim sobie, ale też nam, William Tell (Oscar Isaac), główny bohater Hazardzisty, najnowszego filmu Paula Schradera. Jednocześnie idealnie wpisuje się ono w motyw ciągle powracający w twórczości zasłużonego amerykańskiego scenarzysty i reżysera. O ile Travisem Bicklem … Czytaj dalej

Dźwięki muzyki – recenzja filmu „Sonata”

Sonata

Kino, szczególnie amerykańskie, przyzwyczaiło nas do tego, że biografia musi być sentymentalna, pompatyczna i z szantażem emocjonalnym. Wybierając się na Sonatę, uznałam więc, że bezpieczniej będzie użyć wodoodpornego tuszu do rzęs, żeby w razie nadmiernego wzruszenia zachować fason. Ale debiutujący pełnym metrażem Bartosz Blaschke wchodzi w znane nam schematy cały na biało – i pokazuje, … Czytaj dalej

Oczy szeroko zamknięte – recenzja filmu „Copilot” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Jednym z najmocniejszych punktów tegorocznej odsłony Tygodnia Kina Niemieckiego, był Copilot, trzeci fabularny film Anne Zohry Berrached, którego światowa premiera miała miejsce na zeszłorocznym Festiwalu Filmowym w Berlinie. Niemiecka reżyserka i scenarzystka wraca do swoich ulubionych tematów i z właściwym sobie analitycznym chłodem przygląda się anatomii związku. O ile w jej wcześniejszych filmach: Dwie matki … Czytaj dalej

Wa Wa Land – recenzja filmu „Piosenki o miłości”

piosenki o miłości

Reżyserski debiut Tomasza Habowskiego to na mapie polskiej kinematografii obraz bez wątpienia nietuzinkowy. Formalną lekkością i anatomią miłosnej relacji pachnący kinem amerykańskim, wzajemnymi pretensjami i walką z oczekiwaniami, nakładanymi zarówno przez innych, jak i przez siebie, niewychodzący poza ojczyste granice. Ona, Alicja (Justyna Święs), to skromna dziewczyna z Piotrkowa Trybunalskiego (a w zasadzie „nie ze … Czytaj dalej

She said, he said – recenzja filmu „Oskarżony”

Ruch #metoo był jednym z ważniejszych wydarzeń społecznym ostatniej dekady. Przerwał złotą erę milczenia ofiar molestowania seksualnego, zaczął kruszyć mur przywileju, naruszył nietykalność najgrubszych ryb. Jego sceptycy i przeciwnicy dostrzegli w nim przede wszystkim ogromne pole do nadużyć w ferowaniu wyroków, a opinii publicznej zarzucali niepoprzedzone procesami sądowymi, pochopne lincze. Oczywiście temat ten stał się … Czytaj dalej

Make life easier – recenzja filmu „C’mon C’mon”

C'mon C'mon

W świecie, w którym twórcy dążą do coraz to nowych środków narracyjnych i formalnych, nierzadko na siłę udziwnionych, ogromnym powiewem świeżości jest opowieść stawiająca na prostotę. I tak oto Mike Mills, znany przede wszystkim z Debiutantów oraz Kobiet i XX wieku, wraca z tytułem nie bez powodu podbijającym serca widzów na całym świecie. Spora liczba … Czytaj dalej

Stand by me – recenzja filmu „Noc bestii”

Któż z nas nie lubi filmów o dorastaniu i całym spektrum doświadczeń, które niesie ono ze sobą? Czasu krystalizowania się wartości, nieporadności pierwszych uczuć, ciągłego konfrontowania się z rzeczywistością, która wydaje się być zawsze nie taka, jak powinna? Okresu, w którym pozornie błahe wydarzenia mają potencjał przygody, a najważniejszym punktem na mapie mikroświata są przyjaciele? … Czytaj dalej

Miłość i wojna – recenzja filmu „West Side Story”

West Side Story 2021

Chyba nic nie wzbudza takich wypieków na twarzach miłośników danych filmów, jak wieść o ich remake’u. Szczególnie, jeśli współczesny twórca dotyka produkcji kultowej, zajmującej ważne miejsce w historii kinematografii. Szczególnie, jeśli sam jest ikoną amerykańskiego kina. Czy Steven Spielberg, prezentujący w tym roku swoją wersję West Side Story, wyszedł poza schemat pierwowzoru, nadając mu nową … Czytaj dalej

Cały ten zgiełk – recenzja filmu „Tick, Tick… Boom!”

Jedną z najistotniejszych cech dzieła filmowego jest własny, niepowtarzalny język twórcy – czasem widoczny już od pierwszej produkcji, czasem kształtowany z biegiem lat i rozwojem kariery. Pokazanie swojej wrażliwości oraz sprzężenie jej z określoną formą już w debiucie zapowiadać może niezwykły talent, szczególnie, jeśli za kamerą staje osoba do tej pory jedynie przed nią występująca. … Czytaj dalej

Wszystko o mojej matce – recenzja filmu „Córka” – Transatlantyk

Nieustępliwą naturą debiutu, z której wynika jego olbrzymia waga, jest to, że może on wydarzyć się tylko raz. Mimo że nie zawsze determinuje przyszłą drogę twórcy, to udany cieszy wyjątkowo i każe wypatrywać danego nazwiska czy to na festiwalach, czy w regularnej dystrybucji. Szczególnie niespodziewane i zaskakujące pierwsze razy za kamerą, to te, leżące w … Czytaj dalej

Ostatni sprawiedliwy – recenzja filmu „Stillwater”

Stillwater

Tom McCarthy, któremu ogromną popularność przyniósł przede wszystkim jego debiut, czyli Dróżnik z 2003, a później odważny Spotlight, wraca z filmem Stilllwater, mającym swoją premierę na tegorocznym festiwalu w Cannes. Ta gatunkowa hybryda, zawierająca w sobie między innymi elementy westernu, stanowi subtelny portret zarówno jednostki, jak i kolektywnej świadomości Ameryki. Fabuła filmu inspirowana jest prawdziwymi … Czytaj dalej

Tam, gdzie rosną trufle – recenzja filmu „Świnia”

Świnia

Jednym z ciekawszych tematów poruszanych w kinematografii, jest czas, do którego nie ma już dostępu. Dziś oddzielone nieprzekraczalnym od wczoraj, czy to z powodu uszczerbku na zdrowiu (Zapaśnik, Jeździec, Sound of Metal), czy śmierci bliskiej osoby. Debiutujący pełnym metrażem pt. Świnia Michael Sarnoski również proponuje nam podróż po naskórku przeszłości i to nomem omen w … Czytaj dalej

Niemiłość własna – recenzja filmu „Straszydło” – Sputnik

Straszydło

Wiernym fanom Festiwalu Filmów Rosyjskich „Sputnik nad Polską”, jakuckiego kina przedstawiać nie trzeba. Uwodzące kameralnością i surowością w portretowaniu zarówno człowieka, jak i jego otoczenia, jest propozycją zawsze unikatową i wartą uwagi. W tym roku mieliśmy okazję zobaczyć na nim jeden z najważniejszych rosyjskich filmów ubiegłego roku, Straszydło Dmitrija Dawydowa. Zwiększenie w latach 90-tych środków … Czytaj dalej

Siła delikatności – recenzja filmu „Psie pazury”

Psie pazury

Jane Campion po ponad dekadzie od ostatniego filmu (Jaśniejsza od gwiazd), wraca do nas z ekranizacją powieści Thomasa Savage’a z 1967 roku – The Power of the Dog, portretującej za pomocą kontrastów życie i relacje dwóch zamożnych braci – Phila i George’a Burbanków, żyjących na ranczu w Montanie w latach dwudziestych XX wieku. George (Jesse … Czytaj dalej