Strumień świadomości społeczeństwa – recenzja filmu „Film balkonowy” – MDAG
Choć początki kariery Pawła Łozińskiego sięgają czasów transformacji ustrojowej i nie brak w niej świetnych filmów, z wybitnym Miejscem urodzenia na czele, do powszechnej świadomości
Tego się nie robi matce – recenzja książki Chantal Akerman „Matka się śmieje” – Nowe Horyzonty
Gdy ogłoszono, że z okazji retrospektywy Chantal Akerman na 21. edycji festiwalu Nowe Horyzonty zostanie wydana książka, mojej radości nie było końca. Nie zmąciło jej
Dlaczego ja? – recenzja filmu „Bohater” – Nowe Horyzonty
Jednym z najgłośniejszych tytułów, jakie pojawiły się w programie tegorocznych Nowych Horyzontów, był „Bohater”, najnowszy film Asghara Farhadiego. Oczekiwania wobec tej produkcji są uzasadnione, nie
Rybak lubi pływać – recenzja filmu „Luzzu” – Nowe Horyzonty
W nowohoryzontowej sekcji Odkrycia umieszczono nagrodzony wcześniej w Sundance maltański film Luzzu. Kinematografia z tego niewielkiego wyspiarskiego kraju została zdominowana przez superprodukcje hollywoodzkie, chętnie korzystające
Stare horyzonty – recenzja filmu „Ziemia jałowa” – Nowe Horyzonty
Irańska Ziemia jałowa w reżyserii Ahmada Bahramiego przywędrowała do nowohoryzontowego konkursu z zeszłoroczonego festiwalu w Wenecji, na którym okazała się podwójnym zwycięzcą sekcji Orizzonti, zdobywając
Śpiąca Królewna – recenzja filmu „Początek” – Nowe Horyzonty
Jedną z największych sensacji zeszłego roku był wyprodukowany przez samego Carlosa Reygadasa Początek. Gruziński film w reżyserii debiutantki Dei Kulumbegashvili najpierw został wybrany do selekcji
A to Polska właśnie – recenzja filmu „kRAJ”
Twórcom Ataku paniki (2017) zarzucano kopiowanie pomysłu wyprodukowanych przez Pedro Almodóvara Dzikich historii (2014). Tę krytykę należałoby jednak przekierować na kRAJ, bo to właśnie tutaj
Intymne oświetlenie – recenzja filmu „W świetle dnia” – Nowe Horyzonty
W świetle dnia, debiutancki obraz Dénesa Nagya, który przyniósł mu nagrodę Srebrnego Niedźwiedzia za reżyserię podczas tegorocznego festiwalu Berlinale, jest kolejnym dowodem na to, że
F_ck the Pain Away? – recenzja filmu „Oczy precz” – Nowe Horyzonty
Oczy precz to drugi film izraelskiej reżyserki Hadas Ben Aroyi, pokazywany wcześniej w berlińskiej sekcji Panorama, a teraz w nowohoryzontowym paśmie „Trzecie Oko”, którego motywem
W macierzy spojrzeń – recenzja filmu „Dziewczyna i pająk” – Nowe Horyzonty
Dziewczyna i pająk, dwukrotnie nagrodzony w sekcji Encounters tegorocznej edycji Berlinale i wyświetlany dla polskiej widowni podczas festiwalu Nowe Horyzonty, jest nowoczesnym przykładem kina kombinatoryki,
Jedno o drugim nic nie wie… – recenzja filmu „Bliscy” – Karlowe Wary 2021
Pokazywany właśnie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach w konkursie East of the West najnowszy film Grzegorza Jaroszuka Bliscy jest już drugim filmem pełnometrażowym
Jutro będą morele – recenzja filmu „Limbo” – Nowe Horyzonty
Limbo to termin używany w teologii chrześcijańskiej na określenie otchłani, w jakiej znajdują się dusze zmarłych, które nie trafiają ani do piekła, ani do czyśćca,
Para buch, kura w ruch! – recenzja filmu „Pióra” – Nowe Horyzonty
Nagrodzone na festiwalu w Cannes w sekcji Tygodnia Krytyki oraz wyróżnione w konkursie festiwalu Nowe Horyzonty Pióra w reżyserii Omara El Zohairiego to inspirowana motywami
Odyseja rodzinna 2021 – recenzja filmu „W drogę!” – Nowe Horyzonty
W debiucie Panaha Panahiego, który znalazł się w sekcji „Odkrycia” Nowych Horyzontów, w pewnym momencie pada pytanie o najlepsze dzieło w dziejach kina. Pozwólcie, że
Nigdy nie było tak pięknej nocy – recenzja filmu „Na Księżyc” – Nowe Horyzonty
Część nowohoryzontowej publiczności może pamiętać film Johanna Lurfa pod niecodziennym tytułem ★ [NASZA MINIRECENZJA], wyświetlany na dwóch poprzednich stacjonarnych edycjach festiwalu (w 2018 we Froncie
Reinkarnacja kobiety w wodzie – recenzja filmu „Wściekły błysk” – Nowe Horyzonty
Rustykalne przestrzenie umierających wsi, których zabobony i rytuały sprzyjają społecznej alienacji względem postępującego kosmopolityzmu są nierzadko enklawą porządku opartego na wierze w patriarchalny fundament –
Jestem tylko zasobem – recenzja filmu „Przejażdżka z Jackiem” – Nowe Horyzonty
O tym że portugalskie kino jest jednym z najciekawszych w Europie nie trzeba nikogo przekonywać. Takie nazwiska jak Pedro Costa, João Pedro Rodrigues czy Miguel
Będzie, co ma być – recenzja filmu „Śmierć niewinności i grzech nieistnienia” – Nowe Horyzonty
Urodzony w Stanach, półargentyńczyk-półlibańczyk. Czy to się nie nazywa Obywatel Świata? Dodajmy, że chociaż wychował się w Libanie – to nie w Bejrucie, a w
Nieświeży oddech – recenzja filmu „Theo i jego metamorfozy” – Nowe Horyzonty
Powrót kontrowersyjnego francuskiego reżysera do zestawienia konkursowego Nowych Horyzontów był wyczekiwany przez garstkę widzów, którym etyczna debata nie przysłoniła oczu na formalne piękno, operatorską wyobraźnię
Zespół numer jeden na Ziemi – recenzja filmu „The Sparks Brothers” – Nowe Horyzonty
Odpowiadając na tytułowe pytanie przeboju When Do I Get To Sing ‘My Way’?, którym autorzy filmu nawiązują do wykonań tego kultowego utworu przez Sinatrę i
Piękny ogród otaczał go – recenzja filmu „Dzienniki ewoinpreis” – Nowe Horyzonty
Są nazwiska, których każdy nowy projekt ekscytuje, które stanowią gwarancję nie tylko jakości, ale i intelektualnego poziomu. Jednym z nich jest prawdopodobnie najbardziej elektryzujący twórca
Po prostu miłość – recenzja filmu „Vortex” – Nowe Horyzonty
Co jest najbardziej przerażające dla człowieka? Przemoc seksualna (Nieodwracalne), samotność (Wkraczając w pustkę), porzucenie (Love), zatracenie (Climax)? Jeden z najwybitniejszych twórców francuskiego kina w tym
Umywać ręce – recenzja filmu „Higiena społeczna” – Nowe Horyzonty
Najnowszy film Denisa Côté, prezentowany na tegorocznej edycji festiwalu Berlinale, jest świetnym i namacalnym, bo nadal świeżym, przykładem, jak czas wpływa na odbiór oraz interpretację
Na straży niewinności – recenzja filmu „Censor” – Nowe Horyzonty
W ostatnich latach brytyjski niezależny horror przeżywa prawdziwy renesans. Filmy takie jak Saint Maud, Przebudzenie dusz, His House, czy Under the Shadow pokazały, że za
Klasa umarła – recenzja filmu „Krwiopijcy” – Nowe Horyzonty
Julian Radlmaier w swojej Samokrytyce burżuazyjnego psa (prezentowanej na Nowych Horyzontach w 2018 roku) pokazał się jako jeden z ciekawszych młodych głosów nie tylko niemieckiego,
Nie pytam Panią o lata – recenzja filmu „Szesnaście mgnień wiosny” – Dwa Brzegi 2021
Nurt coming-of-age jest ostatnimi czasy hurtowo eksploatowany przez autorów, którzy z wykalkulowaną precyzją mierzą w docelową grupę odbiorców i traktują aktualnie gorące wątki społecznych debat
Nic nie zostało powiedziane – recenzja filmu „Poufne lekcje perskiego” – Dwa Brzegi 2021
Język jako przedmiot badań kulturowych przez lata zajmował czołowe miejsce w dyskursie naukowym, czego echa pobrzmiewają również w filmie – w utworach eksplorujących zarówno fenomen
Pokaż im! – recenzja filmu „Po Złoto. Historia Władysława Kozakiewicza”
Podczas XXII Letnich Igrzysk Olimpijskich odbywających się w stolicy Związku Radzieckiego na najwyższym stopniu podium stawało trzech Polaków: Jan Kowalczyk, Bronisław Malinowski i Władysław Kozakiewicz.
Melanocetus johnsonii – recenzja filmu „Robuste” – Cannes 2021
Chociaż nurt kina opartego o przeciwstawianie sobie dwóch skrajnie różnych postaci, najlepiej pochodzących z innych środowisk i klas społecznych, jest tak stary jak kino, to
Teksas, Teksas – recenzja filmu „Red Rocket” – Cannes 2021
Cała kariera Seana Bakera, prawdopodobnie najciekawszego i najbardziej utalentowanego amerykańskiego reżysera kina niezależnego młodego pokolenia, jest związana ze społecznymi dołami i sexworkingiem. Wybitna Mandarynka przenosiła
Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy! – recenzja filmu „Memoria” – Cannes 2021
Apichatpong Weerasethakul to już żywy symbol światowego slow cinema. Pierwszy laureat ważnej nagrody reprezentujący ten nurt, człowiek, który wprowadził dużo większą dawkę poezji i metaforyki
Nawet wielcy upadają – recenzja produktu „Trzy piętra” – Cannes 2021
Bywają reżyserzy bardzo przywiązani do danej klasy społecznej. Bracia Dardenne, czy Ken Loach zawsze tworzą opowieści o klasie robotniczej, a Woody Allen o wielkomiejskich intelektualistach.
Wokulski kocha Izabelę – recenzja filmu „Historia mojej żony” – Cannes 2021
Chociaż Ildikó Enyedi Złotą Kamerę w Cannes zdobyła w 1989 roku, to nigdy nie należała do najbardziej płodnych twórców. Przez 32 lata od swojego debiutu
Najbardziej szczere jest kłamstwo – recenzja filmu „Paryż, 13 dzielnica” – Cannes 2021
„To co się dzieje, naprawdę nie istnieje”, śpiewały Elektryczne Gitary i to zdanie, otwierające piosenkę do filmu Kiler najlepiej obrazuje paradoksalność jednego z najlepszych filmów
Rola ojca – recenzja filmu „Titane” – Cannes 2021
Po przebojowym debiucie p.t. Mięso oraz świetnym zwiastunie swojego drugiego projektu młoda francuska reżyserka Julia Ducournau stała się jednym z najbardziej oczekiwanych nazwisk tegorocznego festiwalu
Bez znieczulenia, jak tu można żyć? – recenzja filmu „Gorączka” – Cannes 2021
U progu trzeciej dekady XXI wieku coraz chętniej spoglądamy na, pozornie, niewinne czasy przeszłości. Próbujemy rozliczać to, co nas lub naszych rodziców kształtowało i co
Hiroszima nie należy do nas – recenzja filmu „Drive My Car” – Cannes 2021
Haruki Murakami to autor niezwykle paradoksalny. Z jednej strony rokrocznie jest jednym z głównych faworytów do otrzymania literackiego Nobla, z drugiej wielu ma go za
Mały Wes przy dużym stole – recenzja filmu „Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun” – Cannes 2021
Postpandemiczny 2021 rok jest pełen paradoksów. Jednym z nich jest fakt, że na sali wypełnionej w 1/3 objętości odbył się pokaz prasowy jednego z bardziej
Nie wszystko złoto, co jest cool – recenzja filmu „Compartment no. 6″ – Cannes 2021
Nostalgia za latami dziewięćdziesiątymi rośnie w siłę. W jej rozwoju niewątpliwie pomogło silne skojarzenie w Europie Wschodniej tej dekady z wolnością osobistą, tak upragnioną w
Sceny z życia reżyserskiego – recenzja filmu „Wyspa Bergmana” – Cannes 2021
Granica między tym co biograficzne, a fikcyjne w sztuce jest bardzo niejasna. Niektórzy krytycy nawet posuwają się do interpretowania wszystkiego w takim kluczu, a w
Od początku. Jeszcze raz – recenzja filmu „Najgorszy człowiek na świecie” – Cannes 2021
Joachim Trier przedstawił się światu w 2006 roku gdy w Karlowych Warach premierę miało jego Reprise. Od początku raz jeszcze… W debiucie perfekcyjnie uchwycił pokoleniowy
50 twarzy Jezusa Chrystusa – recenzja filmu „Benedetta” – Cannes 2021
Epidemie sprzyjają pragnieniom eskapistyczno-hedonistycznym. Podczas epidemii dżumy we Florencji w XIV wieku napisano Dekameron. Podczas kolejnej w wieku XVI Włochy obiegła historia rozwiązłej lesbijki –
Nigdy nie będziesz szła sama – recenzja filmu „Lingui” – Cannes 2021
Miniony rok w Polsce upłynął pod znakiem aborcji. Walka o prawo do tego chyba najbardziej kontrowersyjnego zabiegu medycznego wyprowadziła na ulice setki tysięcy Polek i
Nie obchodzi mnie, że przejdziemy do historii jako hipokryci – recenzja filmu „Kolano Ahed” – Cannes 2021
Czy ktokolwiek bardziej gardzi swoją ojczyzną niż prawdziwy patriota? Pytanie to towarzyszy wielu współczesnym filmowcom, uwięzionym pomiędzy miłością do miejsca, w którym się wychowali, a
Algierczyk – recenzja filmu „DNA”
Gdy trwają kolejne canneńskie emocje związane z premierami filmów utytułowanych i cenionych twórców a także tych mniej znanych ale równie zdolnych, do naszych kin trafiają
Szarość mieści w sobie wszystkie barwy – recenzja filmu „Wszystko poszło dobrze” – Cannes 2021
Mało jest we współczesnym kinie tak bardzo poszukujących twórców jak François Ozon. Chociaż od samego początku wierny jest podobnym tematom, to formalnie i gatunkowo kolejne
Zatańczyć walca w burzy – recenzja „Annette” – Cannes 2021
Doczekaliśmy się w końcu nowego dzieła Leosa Caraxa i powrotu reżysera na festiwale po tych wszystkich latach, które minęły od sukcesu Holy Motors. Premiera odbyła
Dies irae – recenzja filmu „Ghost Song” – Cannes 2021
Trudno powiedzieć coś świeżego o Ameryce i jej patologiach. Rokrocznie powstają dziesiątki udanych i setki chybionych filmów próbujących uchwycić ciemne strony tego najbardziej medialnego państwa
Cokolwiek zechcesz pod warunkiem, że to Corona® – recenzja filmu „Szybcy i wściekli 9”
Mieliśmy wspaniałą siódemkę, w której James Wan rzucał nami o glebę wraz z fikołkującą kamerą, pokazywał nam zdecydowanie za dużo miniówek, kasował auto warte trzy
Silent disco bez słuchawek – recenzja filmu „Capitu e o capitulo” – Rotterdam 2021
Capitu e o capitulo to najnowsze dzieło Júlio Bressane – brazylijskiej twarzy kina awangardowego, głównego przedstawiciela cinema marginal (ruchu konkurencyjnego dla osławionego cinema nuovo). Reżyser
When we start the revolution, all they probably do is snitch – recenzja filmu „Judasz i Czarny Mesjasz”
Górnolotne porównania w tytule, płomienne przemowy, trochę zapomniana historia męczeńskiej śmierci wielkiego aktywisty – czy Judasz i Czarny Mesjasz to kolejna Selma? Film powszechnie chwalony,
Nigdy nie będzie takiego lata – recenzja filmu „Lato ’85”
François Ozon już od lat ma status ikony francuskiego kina i trzeba przyznać, że swoją renomę stara się wykorzystać jak tylko może, z niebywałą regularnością
Spróbować wszystkiego - recenzja filmu “Ostatni komers”
Większość spośród najpopularniejszych filmów o nastolatkach z ostatnich kilku lat swoją przygodę rozpoczynało w Utah, na festiwalu Sundance. Debiut fabularny Dawida Nickela jest jednak czymś
Złoty paw, złote jajo – recenzja filmu „Sweat”
“Nie wiemy w jakiej sekcji pokazywany byłby Sweat, gdyby zeszłoroczne Cannes się odbyło. Gdybym miał obstawiać, byłaby to Un Certain Regard” – tak o wyprodukowanym
Nieumarłe konwencje – recenzja filmu „Małe rzeczy”
Pandemia, która przetacza się już od półtora roku przez naszą piękną planetę pośród wielu swoich negatywnych (a także kilku pozytywnych) skutków może zapisać przyśpieszenie rozwoju
Narodowy PTSD – recenzja filmu „Pokolenie Utøyi”
Każdy naród nosi w sobie pierwiastek wspólnotowego lęku spowodowanego tragedią, która odcisnęła swoje piętno na jego obywatelach. Żadne wydarzenie nie połączyło i nie podzieliło jednocześnie
Mała ojczyzna – recenzja filmu „Długa droga do domu” – Berlinale 2021
Berlinale przynosi nam nie tylko artystyczne fabuły ale także bardzo ciekawe dokumenty. Jednym z nich jest Długa droga do domu, czyli opowieść o patologiach amerykańskiej
Chcę zostać wielką aktorką – recenzja filmu „Amatorzy”
Filmy poruszające temat niepełnosprawności, zwarzywszy jego na delikatność, mogą cieszyć się u widowni swojego rodzaju immunitetem, co pokazał, chociażby przypadek fenomenalnie przyjętych “Nietykalnych” . Nawet
Memento – recenzja filmu „Ojciec”
Kino niejednokrotnie podejmowało próby oddania „odmiennych stanów świadomości”: czy były to wizje senne, narkotyczne i mistyczne czy zaburzenia psychiczne w rodzaju rozszczepienia jaźni albo utraty
Krwinki w żyłach kraju – recenzja filmu „Nomadland”
Nomadland Chloé Zhao to bez wątpienia jedna z najbardziej oczekiwanych premier najbliższych miesięcy. Film ma już na koncie m.in. weneckiego Złotego Lwa, nagrodę publiczności na
Niech żyją Wolne Media! – recenzja filmu „Kolektyw”
Światowa pandemia bez cienia wątpliwości negatywnie odbiła się na branży filmowej. Są jednak pojedyncze produkcje, które dość przypadkiem na tych okolicznościach zyskały i dość nieoczywistym
Make America Great Again – recenzja filmu „Minari”
Wyżynę Ozark położoną w środkowej części Stanów Zjednoczonych całemu światu przedstawił Netflix w nazwanym na jej cześć serialu autorstwa Billa Dubuqe. Tam WASP-owska dobrze prosperująca,
Pomiędzy światami – recenzja filmu „Adú”
Niedawno odbyło się rozdanie nagród Goya, czyli hiszpańskiego odpowiednika Oscarów. Najwięcej nominacji zgromadził film Adú dostępny w ofercie serwisu Netflix, czy warto sięgnąć po drugą
Look What You Made Me Do – recenzja filmu „Obiecująca. Młoda. Kobieta.”
Debiut reżyserski Emerald Fennell, aktorki (znanej m.in. z roli Camilli Parker Bowles w The Crown) oraz producentki i scenarzystki brawurowego serialu szpiegowskiego Obsesja Eve, to
Cieszmy się z małych rzeczy – recenzja filmu „Co w duszy gra”
Pete Docter, twórca takich animacji jak Odlot czy W głowie się nie mieści pozwala nam zagłębić się po raz kolejny w rozważania nad sprawami ostatecznymi
Niedorośli – recenzja filmu “Oto my”
Nir Bergman to izraelski reżyser doceniony w Berlinie za Złamane skrzydła (2003). Jego nowy film nosi tytuł Oto my i pokazuje codzienne trudności z jakimi
Jedni (?) w różności – recenzja filmu „Mr. Bachmann and His Class” – Berlinale 2021
Film bezpośredni to gatunek wyniesiony do rangi sztuki przez Fredericka Wisemana. Nestor amerykańskiego kina od późnych lat 60 prezentuje w maksymalnie obojętny i zobiektywizowany sposób
W poszukiwaniu własnego Zen – recenzja filmu „Sound of Metal”
Darius Marder w swoim pierwszym fabularnym projekcie na szczęście nie męczy widzów ogranym już do granic możliwości motywem o sięganiu gwiazd pomimo przeszkód na drodze.
Komedie i przysłowia – recenzja filmu „W pętli ryzyka i fantazji” – Berlinale 2021
Kino oparte na dialogach, kamera wchodząca w intymne momenty, po to byśmy wspólnie z bohaterami doznali jakiegoś oczyszczenia poprzez dyskusję. Mistrzem takiej formy był Eric
Launch Zoom Meeting – recenzja filmu „Lekcja języka” – Berlinale 2021
Mark Duplass to jedna z największych ikon amerykańskiego kina niezależnego; co roku realizuje projekty z największymi twórcami tego nurtu, jak Lynn Shelton, Noah Baumbach, Patrick
Zakochane Kutaisi – recenzja filmu „Co widzimy, patrząc w niebo?” – Berlinale 2021
Kino to sztuka opowiadania. Od samego zarania jego istnienia artyści prześcigali się w tym, w jaki sposób można przenieść opowieść na owo, bardzo pojemne, medium.
Migracja wewnętrzna – recenzja filmu „Zabij to i wyjedź z tego miasta”
Zdarzyć się może, że widz zmęczony kulturalnym bezruchem czasu pandemii zajrzy do otwartego nareszcie kina, a tam natknie się na polską animację „Zabij to i
Jesień – recenzja filmu „Mała mama” – Berlinale 2021
Céline Sciamma rozkochała w swojej twórczości świat za sprawą przepięknego wizualnie melodramatu Portret kobiety w ogniu z 2019 roku. Po wielkim sukcesie tego osadzonego w
Ciepło na sercu – recenzja filmu „Memory Box” – Berlinale 2021
Walka pokoleń, wzajemne niezrozumienie rodziców i dzieci, różnice w guście muzycznym, pojmowaniu technologii, podejściu do używek, wreszcie pragnienie rodziców, by potomkowie nie popełnili ich błędów
Narodu obrażanie – recenzja filmu „Niefortunny numerek lub szalone porno” – Berlinale 2021
Radu Jude już w swoim nagrodzonym Kryształowym Globusem w Karlowych Warach Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy zaprezentował się jako jeden z
W strzępach – recenzja filmu „Księżyc, 66 pytań” – Berlinale 2021
Grecką nową falę utożsamiamy głównie z absurdalnym czarnym humorem oraz specyficzną manierą aktorską, którą wypełnione są produkcje Lanthimosa, Markidisa, Tsangari, czy Nikou. Gdy jednak spojrzymy
Patrząc w otchłań – recenzja filmu „Albatros” – Berlinale 2021
W ostatnich kilkunastu miesiącach policja stała się bardzo nośnym tematem. Abstrahując od politycznego kontekstu niechlubnej działalności tej organizacji w krajach takich jak USA, Białoruś, czy
Lwy i lwice – recenzja filmu „O wszystko zadbam”
Filmy produkcji Netflixa niekiedy łatwiej jest krytykować niż bronić. Zabiegi, które miały na celu przyciągnąć uwagę widza i zapewnić mu rozrywkę, często są odbierane w
Taniec z krytyką – recenzja filmu „Malcolm i Marie”
Malcolm i Marie – dwie indywidualności, które spotykają się w kameralnych okolicznościach, aby świętować sukces, co przeradza się w kłótnię. Nie pierwszą, nie ostatnią, ale
Kto nie gwiżdże, ten z policji – recenzja filmu „La Gomera”
Kariera Corneliu Porumboiu jest być może najbardziej kuriozalną wśród rumuńskich nowofalowców. Najpierw słynny debiut, czyli śmieszno-straszna refleksja na temat polityki pamięci z perspektywy zgorzkniałych świadków
Indusi szli – recenzja filmu „Kamyki” – Rotterdam 2021
Zwycięzcą tegorocznej edycji MFF w Rotterdamie został indyjski film Kamyki, tym samym przerwana została trzyletnia seria chińskich zwycięstw, lecz wciąż Tygrys zostaje w Azji (co
Cały ten zgiełk – recenzja filmu „Music”
Music został nominowany do tegorocznych Złotych Globów w dwóch kategoriach, mimo że jest przykładem filmu, jaki powstaje, kiedy artysta tworzy kierując się dobrymi intencjami, na
Zdolna bestia – recenzja filmu „Helmut Newton. Piękno i bestia”
Zanim usłyszymy z ust Helmuta Newtona, że większość fotografów to koszmarnie nudni ludzie, obserwujemy go przy pracy z nagą modelką, którą gdzieś na dachu wysokiego
Chant Down Babylon — uwagi o miniserialu „Mały topór” Steve’a McQueena
W każdym filmie Steve’a McQueena znajdziemy podobną scenę, zwykle w przełomowym punkcie historii. Radykalne zatrzymanie akcji, bohater zastyga w miejscu bądź zdaje się zatracać całkowicie
Z kamerą wśród ludzi – recenzja filmu „Lone Wolf” – Rotterdam 2021
Ciągła inwigilacja, utrata wszelkiej prywatności, śledzenie każdego kroku w naszym życiu. To co jeszcze kilkadziesiąt lat temu znajdowało się w strefie zarezerwowanej dla dystopijnych opowieści,
Rzeczywistość jest inscenizacją – recenzja filmu „Schlingensief – krzykiem przerwać milczenie” – Tydzień Filmu Niemieckiego
Kiedy w wieku dziecięcym Schlingensief zapałał entuzjazmem do filmowania, ojciec podarował mu swoją kamerę. Już tworząc pierwsze krótkie metraże, młodzieniec z Oberhausen odkrył, że sięganie
„Co jest prawdą?” – recenzja filmu „Kryptonim Curveball” – Tydzień Filmu Niemieckiego
Najnowszy film Johannesa Nabera w przyjemny i rozrywkowy sposób przedstawia absurdalność wydarzeń związanych z irańskim informatorem Curveballem. Reżyser krytycznym okiem spogląda na osoby, które doprowadziły
Wstawaj i walcz! – recenzja filmu „Cygańska królowa” – Tydzień Filmu Niemieckiego
W nowym kinie niemieckim coraz częściej do głosu dochodzą twórcy wywodzący się z mniejszości etnicznych, którzy znając temat od podszewki, portretują kulturową różnorodność kraju naszych
Przywiązanie do inwestycji – recenzja filmu „Lara” – Tydzień Filmu Niemieckiego
Rodzicielstwo, a zwłaszcza rola matki jest wciąż bardzo ważnym tematem dyskursu społecznego i kulturowego. Niedawno na Netflixie zadebiutowały „Cząstki kobiety” Kornela Mundruczó, adaptacja wystawianej w
Emil Nolde, to nawet nie jest on – recenzja filmu „Lekcja niemieckiego” – Tydzień Filmu Niemieckiego
Pokazywana w ramach Tygodnia Filmu Niemieckiego Lekcja niemieckiego jest (drugą) adaptacją bestsellerowej i przetłumaczonej na kilkanaście języków powieści Siegfrieda Lenza, pisarza urodzonego w Lycku (dziś
Gdyby nie słupek, gdyby nie poprzeczka – recenzja filmu „Mój koniec. Twój początek.” – Tydzień Filmu Niemieckiego
Dla wielu reżyserów temat czasu, niepewności co do jego liniowości, paradoksów związanych z ewentualnym cofaniem się w nim czy tak przyziemnego zjawiska jak deja vu
Czterech do brydża – recenzja filmu „One Night in Miami…”
Choć Regina King, laureatka Oscara za drugoplanową rolę w Gdyby ulica Beale umiała mówić, nie jest w branży filmowej w żadnym wypadku pierwszoroczniakiem, to dopiero
Varoufakis Unchained – recenzja filmu „Dorośli w pokoju”
Najnowsze dzieło Costy-Gavrasa opowiada o jednym z najbardziej znienawidzonych przez europejski establishment polityków minionej dekady. Na podstawie książki Porozmawiajmy jak dorośli, która ukazała się w
Matka i córka – recenzja filmu „Cząstki kobiety”
Pierwszą ważną premierą dystrybuowaną w 2021 roku przez Netflixa, która nie jest bez szans przy przyznawaniu nominacji oscarowych, jest film pt. Cząstki kobiety w reżyserii
Zagubieni – recenzja filmu „Tylko zwierzęta nie błądzą”
Błędem jest myślenie, że „film francuski” to zazwyczaj komedia romantyczna z wieżą Eiffla w tle. Spektrum twórczości Francuzów jest bardzo szerokie – historycznie to przecież
Pretoriańskie kanarki – recenzja filmu „Kanarek” – AfryKamera
Myśląc o kinie Afryki łatwo powędrować prostą ścieżką skojarzeń do filmów o wojnach plemiennych czy pozbawionych dobrodziejstw technologicznych wioskach, w których ludzie żyją w symbiozie
Push me to the edge – recenzja filmu „Wszyscy moi przyjaciele nie żyją”
Amerykanie już lata temu opanowali łączenie głupiego i wulgarnego humoru oraz eksploatacyjnej przemocy z ważnymi treściami. American Pie, Szkoła melanżu, Ósma klasa i cały nurt
Imigrantka we własnym kraju – recenzja filmu „Poppie Nongena” – AfryKamera
Wydawałoby się, że ponad 50 lat po działalności Martina Luthera Kinga Jr. kwestia równouprawnienia ludzi o różnych kolorach skóry powinna być już dawno oczywistością. Tymczasem
Jak zostać posłem – recenzja filmu „Softie” – AfryKamera
Sfałszowane wybory, bicie obywateli na ulicach za domaganie się należnych im praw człowieka, nietykalna władza tworząca podziały i nastawiająca przeciwko sobie ludzi, niczym te czarne
Raj (?) utracony – recenzja filmu „Maria Panna Nilu” – AfryKamera
Ludobójstwo w Rwandzie jest jednym z najtragiczniejszych i najbardziej brutalnych wydarzeń historii najnowszej, wielokrotnie przebijając nawet to co w tym samym czasie działo się w