Cierpienia starego Wertera – recenzja filmu „Queer” – Wenecja 2024
„Co zrobiliby Powell i Pressburger, gdyby mieli stworzyć adaptację powieści Williama S. Burroughsa?” – zastanawiał się Luca Guadagnino, pracując nad Queer, egzystencjalnym dramatem gejowskim opartym
Przeżyłeś to sam – recenzja filmu „Nieukończony film”
W Polsce, w której do dziś należycie nie upamiętniliśmy ofiar COVID-19, dokumentalna scena oddania hołdu zmarłemu lekarzowi wzrusza szczególnie. Pandemia nigdy nie była dla nas
Prawdziwe zbrodnie – recenzja filmu „Quiet Life” – Wenecja 2024
Chociaż syndrom rezygnacji rozpoznany po raz pierwszy został pod koniec lat 90. ubiegłego wieku, to szerzej rozpoznawany wśród mas stał się po premierze nominowanego do
Burton, Burton, Burton – recenzja filmu „Beetlejuice Beetlejuice”
Tim Burton wrócił na stare śmieci, ale okazało się, że podzielił los Maitlandów – bohaterów pierwszej części Soku z żuka – bo także do jego
Frytki i krew – recenzja filmu „Maldoror” – Wenecja 2024
Fabrice Du Welz jest reżyserem wciąż nieszczególnie docenianym, ale mogącym się pochwalić gronem bardzo oddanych fanów. Bohater retrospektywy trzeciej edycji Octopus Film Festival wśród entuzjastów
Pamiętniki z Wakacji, odcinek 22 – recenzja filmu „All Inclusive”
Dzięki inicjatywie Stowarzyszenia Kin Studyjnych w ramach Krótkiej Historii Polskiego Kina, w sierpniu mieliśmy możliwość zobaczenia na kinowych ekranach jednego z najbardziej kultowych debiutów naszej
Gorące mamuśki w twojej okolicy – recenzja filmu „Ostatnie lato”
W kulturze sequelu i remake’u żaden udany film nie jest bezpieczny. Znana z prowokacyjnego podejścia do tematyki seksualności francuska reżyserka Catherine Breillat po dekadzie postanowiła
(Nie) wchodzi się do tej samej rzeki – recenzja filmu „By The Stream” – Locarno 2024
Tempo pracy i formuła twórcza Honga Sang-soo pozwala mu dostarczać festiwalom i swym wiernym widzom przynajmniej dwa dzieła rocznie. Koreańczyk uwielbia powracać do stałych tematów
Ciepło-zimno – recenzja filmu „Obcy: Romulus”
Z nowymi filmami spod znaku kultowego Obcego. Ósmego pasażera Nostromo jest jak z przysłowiowym króliczkiem – sęk nie w tym, żeby go złapać, czyli dorównać
Z rozwianym włosem – recenzja filmu „Strefa krytyczna” – Nowe Horyzonty 2024
Widząc film irański, bywalcy festiwali spodziewają się pewnie jednej z dwóch rzeczy: albo to będzie subtelna krytyka systemu, albo kompletnie niesubtelna krytyka systemu. Tegoroczna oferta
Pogrzeb po zambijsku – recenzja filmu „Jak zostałam perliczką” – Nowe Horyzonty 2024
W ramach Pokazów Galowych na 24. Nowych Horyzontach mieliśmy okazję zobaczyć drugi film Rungano Nyoni, autorki interesująco łączącego realizm magiczny z ostrą satyrą na neokolonialny
Homo digitalis – recenzja filmu „Real” – Locarno 2024
W popandemicznym dokumencie Poznaliśmy się w wirtualnej rzeczywistości Joe Hunting był trochę jak Frederick Wiseman, który przywdział gogle do VR-u i w swoim dyskretnym stylu
Historia przemocy – recenzja filmu „Mond” – Locarno 2024
Urlich Seidl, poza szerzeniem nienawiści do austriackiej klasy średniej w swoich filmach, prowadzi także niezwykle istotną dla tamtejszego kina firmę producencką. Stworzone przez nią Dzieci
Liczy się droga, a nie cel – recenzja filmu „Motocykliści”
Motocykle i testosteron to kombinacja wielokrotnie w kinie powielana, na ogół w celu przywołania stereotypowych skojarzeń i wykreowania czarnych charakterów bez silenia się na przybliżanie
Twoja stara – recenzja filmu „Der Spatz im Kamin” – Locarno 2024
Nie pamiętam już źródeł popularności riposty „twoja stara” na wszelkie próby zaangażowania w poważną debatę czy błahe zupełnie utarczki, lecz mięśniowa pamięć języka wciąż potrafi
Nocny pociąg z mięsem – recenzja filmu „Kill” – Octopus Film Festival 2024
Pociąg to pojazd chętnie wykorzystywany przez twórców kina na rozmaite sposoby. Często jako interludium między punktem wyjścia a celem, gdzie czas zdaje się ulegać zawieszeniu,
Śpij, boś też myślał, walczył i też zdradzał – recenzja filmu „Exhuma” – Octopus Film Festival 2024
Rozważania nad przeszłością, traumą żałoby tudzież piętnem historii niczym zgraja sępów krążą nad współczesnym kinem. Reżyserowie na całym świecie w ostatnich latach rozgrzebują rany, szukając
The Eras Tour (Shyamalan’s Version) – recenzja filmu „Pułapka”
Nie ma przypadków, są tylko znaki. Gdy Warszawę nawiedza tornado pod postacią największej obecnie żyjącej gwiazdy muzyki pop i jej fanów, do kin wchodzi film
Dzieci śmieci – recenzja filmu „Skarby” – Nowe Horyzonty 2024
Życie w świecie, gdzie każdy najmniejszy drobiazg: strzęp papieru, zapomniana zabawka czy nawet niedokończony posiłek, ma swoją historię i staje się elementem domowego wystroju, może
Persowie lubią beż – recenzja filmu „Mowa wspólna” – Nowe Horyzonty 2024
Kanadyjski twórca Matthew Rankin w 2020 roku podbił nowohoryzontowe serduszka dzięki debiutanckiemu Dwudziestemu stuleciu (2019), w którym do łez bawił melanżem ekspresjonizmu, skeczy Latającego Cyrku
Kłopoty to moja specjalność – recenzja filmu „Problemista” – Nowe Horyzonty 2024
Pierwsze lata emigrantów na obczyźnie nigdy nie są łatwe. Filmowcy przekonywali o tym wielokrotnie, stosując rozliczne formy i konwencje. Może coś o tym wiedzieć urodzony
Nigdy nie pytaj swojego ulubionego francuskiego reżysera o nic – recenzja filmu „To nie ja”– Nowe Horyzonty 2024
Poszukiwania drugiego Godarda nareszcie zakończone. To miano w ostatnim pięćdziesięcioleciu nadano niezliczonej liczbie twórców, nawet gdyby zawęzić obszar tylko do krajów frankofońskich. Nie taka prosta
Serduszko puka – recenzja filmu „Wszystkie odcienie światła” – Nowe Horyzonty 2024
Zastanawialiście się kiedyś, co usłyszycie, gdy wykradziony z przychodni stetoskop wyślecie na patrol Waszych piersi? Czy usłyszycie jeszcze cokolwiek po latach tyluż zawodów, co zwycięstw?
Mocny gaz – recenzja filmu „Aggro Dr1ft” – Nowe Horyzonty 2024
Jestem wielki, jestem przejrzysty, jestem pełny, jestem gęsty. Kocham cię! – tak zaczyna się „niewystawialna” sztuka, popełniona w 1925 roku przez Antonina Artauda, największego alchemika
Między Bogiem a zemstą – recenzja filmu „Monkey Man” – Nowe Horyzonty 2024
Hanuman w hinduizmie to potężne bóstwo o wielu atrybutach. Uznawany między innymi jako patron sportowców, a zwłaszcza zapaśników, w sztuce często przedstawiany jako potężny wojownik
Lasoterapia – recenzja filmu „Szlak asfodeli” – Nowe Horyzonty 2024
Asfodele rosły ponoć na łąkach okalających brzegi Styksu, zatem spacerując ich szlakiem trudno nie smakować woni tego, co minęło. A jednak oddychanie nowym filmem Martinota
Ballada o Ariadnie i Tezeuszu – recenzja filmu „Bestia” – Nowe Horyzonty 2024
Od opowieści o pornotwórcach zderzających się po powrocie do branży z jej zmianami, przez postkolonialne niby-rozważania o inności, po filozoficzną parabolę o nowych technologiach Bertrand
Ghost without the shell – recenzja filmu „Mars Express. Świat, który nadejdzie”
Fabularny debiut Jérémiego Périna to jazda bez trzymanki, która ekspresem zabierze Cię na Marsa i w przestworza kosmosu. Znakomicie napisany i przepięknie zanimowany film wart
Iść, ciągle iść – uwagi wokół „Trenque Lauquen” – Nowe Horyzonty 2024
Michał Konarski recenzuje film „Trenque Lauquen” Laury Citarelli, który znalazł się w programie 24. edycji MFF Nowe Horyzonty.
Trzecia część nocy – recenzja filmu „Kod zła”
Po niespecjalnie udanych zmaganiach z europejską kulturą w Małgosi i Jasiu amerykański twórca horrorów i jedno z najbardziej utalentowanych nepobabies na świecie – Osgood Perkins
Kino klasy B z przesłaniem klasy A – recenzja filmu „MaXXXine”
Najpierw było igranie z konwencją protoslashera lat 70., później przeobrażenie technicolorowych klasyków z lat 30. na modłę filmu grozy, a finał trylogii to zwrot ku
Szczepionka na wszystkie zmartwienia – recenzja filmu „Camper” – Tofifest
Późny wieczór. Na jedną noc zatrzymują się znajomi, którzy podróżują po Europie. Kieliszek – prowadzicie zawziętą rozmowę. Kolejny kieliszek – wygrywacie dźwięki na rozstrojonym pianinie.
Welcome to the United States – recenzja filmu „Do granic”
Trudno trafić na duży ekran prostszymi środkami: 74 minuty, 17 dni zdjęciowych, akcja zamknięta w poczekalni i dwóch pokojach bez okien w strefie przejściowej dla
Testosteron – recenzja filmu „The Royal Hotel”
Australijska filmowczyni Kitty Green ponownie bierze na tapet temat toksycznej męskości. Tym razem jednak jest bardziej dosadna w środkach niż w swoim fabularnym debiucie, minimalistycznej
Artysta zmęczony (i jego syn) – recenzja filmu „Ja, Rosiński” – Krakowski Festiwal Filmowy
„Thorgal to część życia każdego z nas” – mówi jeden z miłośników twórczości Grzegorza Rosińskiego podczas spotkania na 30. Międzynarodowym Festiwalu Komiksu i Gier w
Słońce przytuli nas do swych rąk – recenzja filmu „Jutro o świcie” – Cannes 2024
Co zrobić, gdy z dnia na dzień twój cały świat się rozpadnie? Gdy, po dniu spędzonym na pstrykaniu polaroidów na plaży oraz paleniu blantów, zaśniesz
Jutro będzie nasze – recenzja filmu „All We Imagine as Light” – Cannes 2024
Tegoroczona odsłona Cannes zdaje się potwierdzać znaną wszystkim tezę, że to dosyć specyficzyny festiwal. Organizatorzy postanowili zaplanować seanse jednego z faworytów tegorocznego rozdania (pierwsza indyjska
Mały biało-niebieski domek – recenzja filmu „E. 1027 – Eileen Gray i dom nad morzem” – 21. Millenium Docs Against Gravity
Projektowanie domu z myślą o sobie zajmuje szczególne miejsce w twórczości każdego wybitnego architekta – praca nad nim to swego rodzaju introspekcja i wgląd twórcy
Nawróceni w Jaffie – recenzja filmu „8. dzień chamsinu” – 21. Millennium Docs Against Gravity
Jak na festiwal, którego nazwa nieco bombastycznie wskazuje na stawianie oporu zjawiskom fizyki, zaskakująco często prezentowane filmy reprodukują typowo mieszczańskie imaginarium i wpisują się w
Tam, gdzie osoby hetero są mniejszością – recenzja filmu „Lesbos” – 21. Millennium Docs Against Gravity
Eressos to zwykła wieś położona na zachodzie greckiej wyspy Lesbos. Choć pozornie nie różni się od pobliskich miejscowości, przechodząc krętymi ścieżkami nie sposób nie wyczuć
Absurd żałoby – recenzja filmu „The Shrouds” – Cannes 2024
W 2017 roku zmarła Carolyn Zeifman, kobieta, z którą kanadyjski reżyser David Cronenberg spędził poprzednie czterdzieści trzy lata swojego życia. Król body horroru pogrążył się
1+1=1 – recenzja filmu „Substancja” – Cannes 2024
Każda mijająca godzina naszego życia stanowi niewykorzystaną okazję, nieodwracalnie zmarnowany zasób, przepuszczoną szansę na sukces i rozwój. Nawet jeśli osiągnęliśmy szczyty, o jakich inni mogliby
Meksyk o jakim nawet nie śnisz – recenzja filmu „Copa 71” – 21. Millennium Docs Against Gravity
„Słuchaj, to zdarzyło się naprawdę, ale cała wiedza na ten temat i wszystkie materiały archiwalne są przed nami ukrywane!” To zdanie brzmi jak początek większości
Synalek Wania – recenzja filmu „Anora” – Cannes 2024
W drugim akcie musicalu Stephena Sondheima Tajemnice lasu Kopciuszek orientuje się, że Książę jest niewiernym mężem i frustrująco pustym człowiekiem, a wymarzony związek stanowi pułapkę.
Wszystkie stany miłości – recenzja filmu „Pamięć jest wieczna” – 21. Millennium Docs Against Gravity
W programie stacjonarnego Millennium Docs Against Gravity można było zobaczyć Pamięć jest wieczna, za którym stoi uznana reżyserka Maite Alberdi (nominowana do Oscara za Śledztwo
Ścinki z życia ubogiego człowieka – recenzja filmu „Przypływy” – Cannes 2024
Jia Zhangke jest chyba najbardziej emblematycznym chińskim filmowcem dwóch ostatnich dekad. Jego zaskakujący Złoty Lew zdobyty w 2006 roku za nakręcone amatorską kamerą, paradokumentalne slow
Edi postanawia być wielki – recenzja filmu „Limonov – The Ballad” – Cannes 2024
Ludzkie zepsucie, hipokryzja i niemoralność jako klucz do wejścia na szczyt urastają do miana przewodniego tematu tegorocznego canneńskiego konkursu. Po dramacie spowiedzi Schradera i koszmarze
Oh, ludzkość – recenzja filmu „Oh, Canada” – Cannes 2024
Całe życie i kariera Paula Schradera to wyścig ze śmiercią. Już pisząc Taksówkarza, scenariusz, który dał mu przepustkę na hollywoodzkie szczyty, siłę do dalszej egzystencji
Niech stanie wieża, piramida marzeń – recenzja filmu „Megalopolis” – Cannes 2024
Idea. Wizja. Pragnienie lepszego jutra. To najważniejsze cnoty, jakie może posiadać istota ludzka, kluczowa przewaga homo sapiens sapiens nad innymi gatunkami naczelnych. Ideologie prowadzą do
Szepty i krzyki – recenzja filmu „Dziewczyna z igłą” – Cannes 2024
Już drugi rok z rzędu konkurs główny w Cannes prezentuje realizowaną w naszym kraju koprodukcję, opowiadającą o ciemnych stronach ludzkości. Po konceptualnej Strefie interesów Jonathana
Coraz większa samotność – recenzja filmu „Ostatnia wyprawa” – 21. Millennium Docs Against Gravity
W Konkursie Głównym festiwalu Millennium Docs Against Gravity znalazła się Ostatnia wyprawa w reżyserii Elizy Kubarskiej. Autorka cenionych dokumentów Co wydarzyło się na wyspie Pam?
Reguły miłości – recenzja filmu „Rodzaje życzliwości” – Cannes 2024
Nie minął jeszcze rok od weneckiego triumfu Biednych istot, a Jorgos Lantimos po raz kolejny prezentuje w festiwalowym konkursie owoc swojej współpracy z Emmą Stone.
Kroniki pustyni – recenzja filmu „Furiosa: Saga Mad Max” – Cannes 2024
Przed dziewięcioma laty George Miller zadziwił świat. Po serii szantażów emocjonalnych (Olej Lorenza) i filmów dla dzieci (Babe – świnka w mieście; dylogia Happy Feet)
Kiedy zwrot ludowy wjeżdża jak piksa – recenzja filmu „Rave” – 21. Millennium Docs Against Gravity
Rave został skonstruowany zgodnie z utrzymującą się od wydania 30 lat polskiej sceny techno linią narracyjną. Reżyserzy decydują się na opowieść poszczególnych osób, mówiących o
To nie jest fajka – recenzja filmu „Ścieżka dźwiękowa zamachu stanu” – 21. Millennium Docs Against Gravity
Ścieżką dźwiękową zamachu stanu, produkowaną przez Rémiego Grellety’ego (Nie jestem twoim murzynem), zachwycano się już na festiwalach w Hadze, Salonikach, San Francisco, Sofii czy Sundance.
Wiarygodne, acz fałszywe – recenzja filmu „Drugi akt” – Cannes 2024
Quentin Dupieux nie zwalnia tempa i kontynuuje swoją podróż przez fałsze i szarady inherentnie powiązane ze sztuką. Jeszcze w 2022 roku oświadczał, że wydarzenia są
8 mm okropnych lat – recenzja filmu „Góry” – 21. Millennium Docs Against Gravity
W sekcji historii intymnych tegorocznego festiwalu Millennium Docs Against Gravity pojawił się pełnometrażowy debiut Christiana Einshøja, montażysty urodzonego w Danii, a dorastającego w Norwegii. Zabiera
Grecja do zniszczenia – analiza filmu „Avant-Drag!” – 21. Millennium Docs Against Gravity
Grupa blisko 200 oprawców organizuje atak na dwie osoby trans. Dzieje się to zaledwie dwa miesiące temu, 9 marca wieczorem na ulicy w Salonikach w
Miłość szalona – recenzja filmu „Dwójka nieznajomych próbujących się nie pozabijać” – 21. Millennium Docs Against Gravity
Debiutujący w pełnym metrażu Jacob Perlmutter oraz stawiający absolutnie pierwsze reżyserskie kroki Manon Ouimet w Dwójce nieznajomych próbujących się nie pozabijać przyglądają się dynamice relacji
Kolejne rozbite kamery – recenzja filmu „Nie chcemy innej ziemi” – 21. Millennium Docs Against Gravity
Podczas tegorocznej ceremonii wręczenia Oscarów jedne z najpiękniejszych słów wypowiedział Ukrainiec Mścisław Czernow odbierający nagrodę za najlepszy pełnometrażowy film dokumentalny. Twórca 20 dni w Mariupolu
Blisko – recenzja filmu „Naturalna dzikość serca” – 21. Millennium Docs Against Gravity
W konkursie głównym tegorocznej edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity zobaczymy zwycięzcę Sundance w kategorii zagranicznego filmu dokumentalnego Naturalną dzikość serca norweskiej reżyserki Silje Evensmo
Traktat o łagodności – recenzja filmu „Las” – 21. Millennium Docs Against Gravity
Las, najnowszy film Lidii Dudy, w trakcie tegorocznej edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity będzie walczyć zarówno o Grand Prix, jak i nagrodę dla Najlepszego
Motyl i skafander – recenzja filmu „Ibelin” – 21. Millennium Docs Against Gravity
Benjamin Ree, norweski dokumentalista, którego film Malarka i złodziej był jednym z najlepszych tytułów 17. edycji Millennium Docs Against Gravity (w moim osobistym rankingu najlepszym),
Dom dzienny, dom nocny – recenzja filmu „Le successeur” – OFF Camera 2024
W nagrodzonym Srebrnym Lwem za reżyserię Jeszcze nie koniec [NASZA RECENZJA] Xavier Legrand dowiódł, że żadna instytucja nie jest w stanie wniknąć w prywatną przestrzeń
Król dramatu – recenzja serialu „Reniferek”
Reniferek jest przykładem serialu oglądanego na jednym wdechu. W niespełna tydzień od premiery stał się numerem jeden platformy Netflix w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii,
Między ustami a brzegiem pucharu – recenzja filmu „Challengers”
Challengers na mojej osobistej mapie zachwytów Lucą Guadagnino mogłabym zaklasyfikować w zasadzie jako guilty pleasure. Josh O’Connor kolejny raz udowadnia swoją wybitność, metafora działa, trzeci
Prawdziwe Girl Power – recenzja filmu „Ostatnia pieśń z Kabulu” – LET’S DOC 2024
Festiwal LET’S DOCS kolejny raz konfrontuje swoich młodych (i nie tylko) widzów z niełatwymi tematami, pozwalając im poznać historię rówieśników z zupełnie innej rzeczywistości społeczno-politycznej,
Krótkie mgnienia piękna – recenzja filmu „Ula”
Czy można nakręcić film o Urszuli Dudziak, ikonie jazzu, bez słowa o jej najbardziej rozpoznawalnym mainstreamowo utworze Papaji? A jakże! Debiutująca reżysersko Agnieszka Iwańska punkty
Na zawsze Aniela – recenzja filmu „Kobieta z…”
Polskie kino w dalszym ciągu poświęca queerowej społeczności za mało miejsca, a jeśli już to robi, rzadko kiedy wychodzi poza klisze. Ciągle też mamy problem
L’Amour, l’amour, l’amour – recenzja filmu „Rosalie”
W sekcji Un Certain Regard ubiegłorocznego festiwalu w Cannes Stéphanie Di Giusto zaprezentowała swój drugi film, Rosalie, emancypacyjny traktat o tożsamości, potrzebie miłości i transgresyjnej
Błogosławię zło – recenzja filmu „Civil War”
Praca dziennikarza wojennego stanowi jeden z najbardziej zmitologizowanych i wzbudzających niepokój zawodów. Ludzie z aparatami i notatnikami rzucający się w wir krwawych przedmiotów i ludobójczych
Cień wielkiej góry – recenzja filmu „Biała odwaga”
Trójkąt miłosny, rodowe dramaty, dylematy ludzi wobec koszmaru wojny i totalitaryzmów, pytania o czynnik konstytuujący istnienie narodu. Biała odwaga – drugi fabularny film Marcina Koszałki
Osoba i czyn – recenzja filmu „Diuna: Część druga”
„Niech żyje zbrodniczy reżim” – wzywały Demowskie Kuce z Bronksu. Prawdopodobnie najważniejszy blockbuster tego roku – Diuna: Część druga – dumnie daje podwaliny pod to
Skąd? Dokąd? Donikąd. – recenzja filmu „Abiding Nowhere” – Berlinale 2024
Bez cienia wątpliwości jednym z najważniejszych punktów tegorocznej edycji Berlinale była kolejna wizyta mistrza Tsai Ming-lianga. Tajwański twórca tym razem nie tylko zaprezentował przepięknie odrestaurowaną
Instastories – recenzja filmu „Jeszcze nie jestem tym, kim bym chciała” – Berlinale 2024
W dyskursie okołofilmowym wciąż pojawia się zdanie „Kino to nie Instagram”. Teza ta, podszyta jakąś pogardą dla dokumentalizmu życia ery cyfrowej, nie wytrzymuje oczywiście zderzenia
Niemy krzyk – recenzja filmu „Some Rain Must Fall” – Berlinale 2024
Problemem wielu filmów z konkursów głównych niemal wszystkich najważniejszych festiwali jest zbyt częste unikanie podejmowania narracyjnego ryzyka. Bezpieczne wybory, sprawdzone przepisy czy formalne sztuczki rzadko
Już to widzieliście – recenzja filmu „Mãos no fogo” – Berlinale 2024
Kiedy berliński festiwal kuleje, to portugalska kinematografia najczęściej oferuje pomocną dłoń. Tegoroczna odsiecz może nie okazała się równie efektowna co w latach poprzednich, ale nowy
Pozycja matki – recenzja filmu „Ukryty motyw” – Berlinale 2024
Winni, pełnometrażowy debiut Gustava Möllera, zapisał się na kartach kina gatunkowego jednym z ciekawszych plot twistów, którego nie spodziewał się chyba nikt. Po sześciu latach
Ten obcy – recenzja filmu „The Strangers’ Case” – Berlinale 2024
W sekcji pokazów specjalnych tegorocznego Berlinale światową premierę miał The Strangers’ Case, pełnometrażowy debiut Brandta Andersena, do tej pory zajmującego się przede wszystkim produkcją filmową,
Złe miłego początki – recenzja filmu „Czasem myślę o umieraniu”
Jeśli jesteście zmęczeni oglądaniem ciągle tych samych historii ze scenariuszowych generatorów, przyprawiającymi o zawrót głowy narracyjnymi zapchajdziurami, emocjonalnymi szantażami, efekciarskimi sztuczkami i tęsknicie za prostymi,
Mężczyzna z Wenus – recenzja filmu „Astronauta” – Berlinale 2024
W sekcji pokazów specjalnych tegorocznego Berlinale znalazł się najnowszy film Johana Rencka, przez francuski magazyn CB News określonego najlepszym reżyserem reklam i wideoklipów na świecie.
Rodzinne ustawienia – recenzja filmu „Symfonia o umieraniu” – Berlinale 2024
Po ponad dekadzie od swojego ostatniego filmu mający słabość do długich metraży Matthias Glasner na tegorocznym Berlinale zaprezentował swoje najnowsze dzieło – autoterapeutyczną opowieść o
W drogę! – recenzja filmu „The Great Yawn of History” – Berlinale 2024
Arthur z La Chimery Alice Rohrwacher doznaje cudownych omdleń, gdy wyczuwa, że pod jego nogami mogą znajdować się grobowce wypełnione skarbami Etrusków. Podobny dar (a
Pamięć i tożsamość – recenzja filmu „Dahomej” – Berlinale 2024
Co kształtuje tożsamość państwa? Jak zdefiniować byt tak efemeryczny jak „dusza narodu”? W końcu – jaką wagę wobec całości dziedzictwa kulturowego mają zabytki i pomniki
Miłość na sterydach – recenzja filmu „Love Lies Bleeding” – Berlinale 2024
Saint Maud, pełnometrażowy debiut Rose Glass, był zapowiedzią świeżego, świadomego narracyjnych narzędzi talentu, idealnie wyważonego kina środka potrafiącego przemycić artystyczny niuans do mainstreamu. Nie dziwią
Zagłada domu Von Erichów – recenzja filmu „Bracia ze stali”
„Wrestling to nie love story, to bajka dla masochistów” – napisał niegdyś na Twitterze przedwcześnie zmarły wrestler The Fiend Bray Wyatt. To także „fantazja, której
We władzy ziemi – recenzja filmu „Wo Tu” – Berlinale 2024
Pomiędzy dwiema częściami sekcji Generation na Berlinale można zauważyć pewną ciekawą rozbieżność. O ile bowiem Generation 14plus dość spodziewanie oferuje widzom w dużej mierze filmy
Smoothie z Dumonta – recenzja filmu „L’Empire” – Berlinale 2024
Co się stanie, gdy uznany reżyser znany z szerokiego spektrum gatunkowych zainteresowań postanowi zmiksować wszystkie swoje filmy w jeden i dodać do tego miecze świetlne
Czarna knaga i czerwony sztandar – recenzja filmu „The Visitor” – Berlinale 2024
Tegoroczna odsłona sekcji Panorama MFF w Berlinie skupia się głównie na seksualności, cielesności i płciowości, tożsamościowych dylematach rozgrzewających współczesne debaty do czerwoności. W gąszczu łudząco
AEIOU – napaćkany alfabet zależności – recenzja filmu „Pepe” – Berlinale 2024
Świat jest wszechogarniającym systemem wzajemnych zależności. Życia istot kształtowane są decyzjami obcych im jednostek. Dominikański reżyser Nelson Carlo de los Santos Arias w swoim najnowszym
Francuski dla bystrzaków – recenzja filmu „Potrzeba podróży” – Berlinale 2024
Czasy się zmieniają, ale na Honga Sang-soo w Berlinie zawsze można liczyć. Szczypta nostalgii popijanej soju jeszcze nikomu nie zaszkodziła – szczególnie że południowokoreański reżyser
Antologia duchów wybrzeża – recenzja filmu „Arcadia” – Berlinale 2024
„Wszyscy święci balują w niebie” – śpiewał przed laty Krzysztof Cugowski – a miejscem tej potańcówki jest grecki, nadmorski bar Arkadia. Nieoczekiwanie, blisko ćwierć wieku
Kasandra Kartagińska – recenzja filmu „Mé el Aïn” – Berlinale 2024
Tunezyjskie kino w ostatnich latach skupia się na rozdrapywaniu traumy islamistycznego zwrotu wśród młodych, który nastąpił w reakcji na tzw. Arabską wiosnę. Swoje trzy grosze
Lepki brokat – recenzja filmu „Kukangi nie płaczą” – Berlinale 2024
Nie chyba większej nagrody dla festiwalu filmowego, niż gdy młody twórca, w którego pierwsze projekty inwestowano od lat, zaprezentuje nań swój debiutancki pełny metraż. Jasne,
Pocztówki z Brazylii – recenzja filmu „Śpiąc z otwarytymi oczami” – Berlinale 2024
Kiedy kilka tygodni temu mój smartfon postanowił popełnić rytualne samobójstwo, przyśnił mi się znowu Heidegger, mimo że miałem otwarte oczy – wybałuszone wręcz ze złości
Tych lat nie odda nikt – recenzja filmu „Moje ulubione ciasto” – Berlinale 2024
Emerytki mogą być także heteroseksualne – po serii udanych queerowych filmów o romantyczności osób po siedemdziesiątce takich jak Dziedziczki, My dwie czy Suk Suk przychodzi
Nowym losem będzie twój film – recenzja filmu „Hors du temps” – Berlinale 2024
Znanych nazwisk w Berlinie jak na lekarstwo – wiadomo nie od dziś. Konkurs Główny zazwyczaj dominują postacie dopiero zaznaczające swoją pozycję w świecie kina. Na
Rodzina z małym św. Yanem – recenzja filmu „Krótka historia rodziny” – Berlinale 2024
Selekcjonerzy berlińskiego festiwalu rokrocznie wybierają film chińskiego pochodzenia, którego twórcy pochylają się nad niesławną polityką jednego dziecka, od dekad stanowiącą przyczynek do wielu kameralnych dramatów.
Twoja twarz brzmi znajomo – recenzja filmu „A Different Man” – Berlinale 2024
Co nas konstytuuje jako jednostki? Czy pozornie definiujące nas rzeczy określają całe życie? Gdybyśmy magicznie z dnia na dzień pozbyli się choroby, defektu, niepełnosprawności tudzież
Sumienie jest przywilejem – recenzja filmu „Will”
Ostatniego dnia stycznia, bez szumnych zapowiedzi i medialnej kampanii, na serwisie Netflix udostępniony polskim widzom został Will – zeszłoroczny film belgijskiego reżysera Tima Mielantsa, którego