Zatańczyć walca w burzy – recenzja „Annette” – Cannes 2021
Doczekaliśmy się w końcu nowego dzieła Leosa Caraxa i powrotu reżysera na festiwale po tych wszystkich latach, które minęły od sukcesu Holy Motors. Premiera odbyła
Dies irae – recenzja filmu „Ghost Song” – Cannes 2021
Trudno powiedzieć coś świeżego o Ameryce i jej patologiach. Rokrocznie powstają dziesiątki udanych i setki chybionych filmów próbujących uchwycić ciemne strony tego najbardziej medialnego państwa
Cokolwiek zechcesz pod warunkiem, że to Corona® – recenzja filmu „Szybcy i wściekli 9”
Mieliśmy wspaniałą siódemkę, w której James Wan rzucał nami o glebę wraz z fikołkującą kamerą, pokazywał nam zdecydowanie za dużo miniówek, kasował auto warte trzy
Silent disco bez słuchawek – recenzja filmu „Capitu e o capitulo” – Rotterdam 2021
Capitu e o capitulo to najnowsze dzieło Júlio Bressane – brazylijskiej twarzy kina awangardowego, głównego przedstawiciela cinema marginal (ruchu konkurencyjnego dla osławionego cinema nuovo). Reżyser
When we start the revolution, all they probably do is snitch – recenzja filmu „Judasz i Czarny Mesjasz”
Górnolotne porównania w tytule, płomienne przemowy, trochę zapomniana historia męczeńskiej śmierci wielkiego aktywisty – czy Judasz i Czarny Mesjasz to kolejna Selma? Film powszechnie chwalony,
Nigdy nie będzie takiego lata – recenzja filmu „Lato ’85”
François Ozon już od lat ma status ikony francuskiego kina i trzeba przyznać, że swoją renomę stara się wykorzystać jak tylko może, z niebywałą regularnością
Spróbować wszystkiego - recenzja filmu “Ostatni komers”
Większość spośród najpopularniejszych filmów o nastolatkach z ostatnich kilku lat swoją przygodę rozpoczynało w Utah, na festiwalu Sundance. Debiut fabularny Dawida Nickela jest jednak czymś
Złoty paw, złote jajo – recenzja filmu „Sweat”
“Nie wiemy w jakiej sekcji pokazywany byłby Sweat, gdyby zeszłoroczne Cannes się odbyło. Gdybym miał obstawiać, byłaby to Un Certain Regard” – tak o wyprodukowanym
Nieumarłe konwencje – recenzja filmu „Małe rzeczy”
Pandemia, która przetacza się już od półtora roku przez naszą piękną planetę pośród wielu swoich negatywnych (a także kilku pozytywnych) skutków może zapisać przyśpieszenie rozwoju
Narodowy PTSD – recenzja filmu „Pokolenie Utøyi”
Każdy naród nosi w sobie pierwiastek wspólnotowego lęku spowodowanego tragedią, która odcisnęła swoje piętno na jego obywatelach. Żadne wydarzenie nie połączyło i nie podzieliło jednocześnie
Mała ojczyzna – recenzja filmu „Długa droga do domu” – Berlinale 2021
Berlinale przynosi nam nie tylko artystyczne fabuły ale także bardzo ciekawe dokumenty. Jednym z nich jest Długa droga do domu, czyli opowieść o patologiach amerykańskiej
Chcę zostać wielką aktorką – recenzja filmu „Amatorzy”
Filmy poruszające temat niepełnosprawności, zwarzywszy jego na delikatność, mogą cieszyć się u widowni swojego rodzaju immunitetem, co pokazał, chociażby przypadek fenomenalnie przyjętych “Nietykalnych” . Nawet
Memento – recenzja filmu „Ojciec”
Kino niejednokrotnie podejmowało próby oddania „odmiennych stanów świadomości”: czy były to wizje senne, narkotyczne i mistyczne czy zaburzenia psychiczne w rodzaju rozszczepienia jaźni albo utraty
Krwinki w żyłach kraju – recenzja filmu „Nomadland”
Nomadland Chloé Zhao to bez wątpienia jedna z najbardziej oczekiwanych premier najbliższych miesięcy. Film ma już na koncie m.in. weneckiego Złotego Lwa, nagrodę publiczności na
Niech żyją Wolne Media! – recenzja filmu „Kolektyw”
Światowa pandemia bez cienia wątpliwości negatywnie odbiła się na branży filmowej. Są jednak pojedyncze produkcje, które dość przypadkiem na tych okolicznościach zyskały i dość nieoczywistym
Make America Great Again – recenzja filmu „Minari”
Wyżynę Ozark położoną w środkowej części Stanów Zjednoczonych całemu światu przedstawił Netflix w nazwanym na jej cześć serialu autorstwa Billa Dubuqe. Tam WASP-owska dobrze prosperująca,
Pomiędzy światami – recenzja filmu „Adú”
Niedawno odbyło się rozdanie nagród Goya, czyli hiszpańskiego odpowiednika Oscarów. Najwięcej nominacji zgromadził film Adú dostępny w ofercie serwisu Netflix, czy warto sięgnąć po drugą
Look What You Made Me Do – recenzja filmu „Obiecująca. Młoda. Kobieta.”
Debiut reżyserski Emerald Fennell, aktorki (znanej m.in. z roli Camilli Parker Bowles w The Crown) oraz producentki i scenarzystki brawurowego serialu szpiegowskiego Obsesja Eve, to
Cieszmy się z małych rzeczy – recenzja filmu „Co w duszy gra”
Pete Docter, twórca takich animacji jak Odlot czy W głowie się nie mieści pozwala nam zagłębić się po raz kolejny w rozważania nad sprawami ostatecznymi
Niedorośli – recenzja filmu “Oto my”
Nir Bergman to izraelski reżyser doceniony w Berlinie za Złamane skrzydła (2003). Jego nowy film nosi tytuł Oto my i pokazuje codzienne trudności z jakimi
Jedni (?) w różności – recenzja filmu „Mr. Bachmann and His Class” – Berlinale 2021
Film bezpośredni to gatunek wyniesiony do rangi sztuki przez Fredericka Wisemana. Nestor amerykańskiego kina od późnych lat 60 prezentuje w maksymalnie obojętny i zobiektywizowany sposób
W poszukiwaniu własnego Zen – recenzja filmu „Sound of Metal”
Darius Marder w swoim pierwszym fabularnym projekcie na szczęście nie męczy widzów ogranym już do granic możliwości motywem o sięganiu gwiazd pomimo przeszkód na drodze.
Komedie i przysłowia – recenzja filmu „W pętli ryzyka i fantazji” – Berlinale 2021
Kino oparte na dialogach, kamera wchodząca w intymne momenty, po to byśmy wspólnie z bohaterami doznali jakiegoś oczyszczenia poprzez dyskusję. Mistrzem takiej formy był Eric
Launch Zoom Meeting – recenzja filmu „Lekcja języka” – Berlinale 2021
Mark Duplass to jedna z największych ikon amerykańskiego kina niezależnego; co roku realizuje projekty z największymi twórcami tego nurtu, jak Lynn Shelton, Noah Baumbach, Patrick
Zakochane Kutaisi – recenzja filmu „Co widzimy, patrząc w niebo?” – Berlinale 2021
Kino to sztuka opowiadania. Od samego zarania jego istnienia artyści prześcigali się w tym, w jaki sposób można przenieść opowieść na owo, bardzo pojemne, medium.
Migracja wewnętrzna – recenzja filmu „Zabij to i wyjedź z tego miasta”
Zdarzyć się może, że widz zmęczony kulturalnym bezruchem czasu pandemii zajrzy do otwartego nareszcie kina, a tam natknie się na polską animację „Zabij to i
Jesień – recenzja filmu „Mała mama” – Berlinale 2021
Céline Sciamma rozkochała w swojej twórczości świat za sprawą przepięknego wizualnie melodramatu Portret kobiety w ogniu z 2019 roku. Po wielkim sukcesie tego osadzonego w
Ciepło na sercu – recenzja filmu „Memory Box” – Berlinale 2021
Walka pokoleń, wzajemne niezrozumienie rodziców i dzieci, różnice w guście muzycznym, pojmowaniu technologii, podejściu do używek, wreszcie pragnienie rodziców, by potomkowie nie popełnili ich błędów
Narodu obrażanie – recenzja filmu „Niefortunny numerek lub szalone porno” – Berlinale 2021
Radu Jude już w swoim nagrodzonym Kryształowym Globusem w Karlowych Warach Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy zaprezentował się jako jeden z
W strzępach – recenzja filmu „Księżyc, 66 pytań” – Berlinale 2021
Grecką nową falę utożsamiamy głównie z absurdalnym czarnym humorem oraz specyficzną manierą aktorską, którą wypełnione są produkcje Lanthimosa, Markidisa, Tsangari, czy Nikou. Gdy jednak spojrzymy
Patrząc w otchłań – recenzja filmu „Albatros” – Berlinale 2021
W ostatnich kilkunastu miesiącach policja stała się bardzo nośnym tematem. Abstrahując od politycznego kontekstu niechlubnej działalności tej organizacji w krajach takich jak USA, Białoruś, czy
Lwy i lwice – recenzja filmu „O wszystko zadbam”
Filmy produkcji Netflixa niekiedy łatwiej jest krytykować niż bronić. Zabiegi, które miały na celu przyciągnąć uwagę widza i zapewnić mu rozrywkę, często są odbierane w
Taniec z krytyką – recenzja filmu „Malcolm i Marie”
Malcolm i Marie – dwie indywidualności, które spotykają się w kameralnych okolicznościach, aby świętować sukces, co przeradza się w kłótnię. Nie pierwszą, nie ostatnią, ale
Kto nie gwiżdże, ten z policji – recenzja filmu „La Gomera”
Kariera Corneliu Porumboiu jest być może najbardziej kuriozalną wśród rumuńskich nowofalowców. Najpierw słynny debiut, czyli śmieszno-straszna refleksja na temat polityki pamięci z perspektywy zgorzkniałych świadków
Indusi szli – recenzja filmu „Kamyki” – Rotterdam 2021
Zwycięzcą tegorocznej edycji MFF w Rotterdamie został indyjski film Kamyki, tym samym przerwana została trzyletnia seria chińskich zwycięstw, lecz wciąż Tygrys zostaje w Azji (co
Cały ten zgiełk – recenzja filmu „Music”
Music został nominowany do tegorocznych Złotych Globów w dwóch kategoriach, mimo że jest przykładem filmu, jaki powstaje, kiedy artysta tworzy kierując się dobrymi intencjami, na
Zdolna bestia – recenzja filmu „Helmut Newton. Piękno i bestia”
Zanim usłyszymy z ust Helmuta Newtona, że większość fotografów to koszmarnie nudni ludzie, obserwujemy go przy pracy z nagą modelką, którą gdzieś na dachu wysokiego
Chant Down Babylon — uwagi o miniserialu „Mały topór” Steve’a McQueena
W każdym filmie Steve’a McQueena znajdziemy podobną scenę, zwykle w przełomowym punkcie historii. Radykalne zatrzymanie akcji, bohater zastyga w miejscu bądź zdaje się zatracać całkowicie
Z kamerą wśród ludzi – recenzja filmu „Lone Wolf” – Rotterdam 2021
Ciągła inwigilacja, utrata wszelkiej prywatności, śledzenie każdego kroku w naszym życiu. To co jeszcze kilkadziesiąt lat temu znajdowało się w strefie zarezerwowanej dla dystopijnych opowieści,
Rzeczywistość jest inscenizacją – recenzja filmu „Schlingensief – krzykiem przerwać milczenie” – Tydzień Filmu Niemieckiego
Kiedy w wieku dziecięcym Schlingensief zapałał entuzjazmem do filmowania, ojciec podarował mu swoją kamerę. Już tworząc pierwsze krótkie metraże, młodzieniec z Oberhausen odkrył, że sięganie
„Co jest prawdą?” – recenzja filmu „Kryptonim Curveball” – Tydzień Filmu Niemieckiego
Najnowszy film Johannesa Nabera w przyjemny i rozrywkowy sposób przedstawia absurdalność wydarzeń związanych z irańskim informatorem Curveballem. Reżyser krytycznym okiem spogląda na osoby, które doprowadziły
Wstawaj i walcz! – recenzja filmu „Cygańska królowa” – Tydzień Filmu Niemieckiego
W nowym kinie niemieckim coraz częściej do głosu dochodzą twórcy wywodzący się z mniejszości etnicznych, którzy znając temat od podszewki, portretują kulturową różnorodność kraju naszych
Przywiązanie do inwestycji – recenzja filmu „Lara” – Tydzień Filmu Niemieckiego
Rodzicielstwo, a zwłaszcza rola matki jest wciąż bardzo ważnym tematem dyskursu społecznego i kulturowego. Niedawno na Netflixie zadebiutowały „Cząstki kobiety” Kornela Mundruczó, adaptacja wystawianej w
Emil Nolde, to nawet nie jest on – recenzja filmu „Lekcja niemieckiego” – Tydzień Filmu Niemieckiego
Pokazywana w ramach Tygodnia Filmu Niemieckiego Lekcja niemieckiego jest (drugą) adaptacją bestsellerowej i przetłumaczonej na kilkanaście języków powieści Siegfrieda Lenza, pisarza urodzonego w Lycku (dziś
Gdyby nie słupek, gdyby nie poprzeczka – recenzja filmu „Mój koniec. Twój początek.” – Tydzień Filmu Niemieckiego
Dla wielu reżyserów temat czasu, niepewności co do jego liniowości, paradoksów związanych z ewentualnym cofaniem się w nim czy tak przyziemnego zjawiska jak deja vu
Czterech do brydża – recenzja filmu „One Night in Miami…”
Choć Regina King, laureatka Oscara za drugoplanową rolę w Gdyby ulica Beale umiała mówić, nie jest w branży filmowej w żadnym wypadku pierwszoroczniakiem, to dopiero
Varoufakis Unchained – recenzja filmu „Dorośli w pokoju”
Najnowsze dzieło Costy-Gavrasa opowiada o jednym z najbardziej znienawidzonych przez europejski establishment polityków minionej dekady. Na podstawie książki Porozmawiajmy jak dorośli, która ukazała się w
Matka i córka – recenzja filmu „Cząstki kobiety”
Pierwszą ważną premierą dystrybuowaną w 2021 roku przez Netflixa, która nie jest bez szans przy przyznawaniu nominacji oscarowych, jest film pt. Cząstki kobiety w reżyserii
Zagubieni – recenzja filmu „Tylko zwierzęta nie błądzą”
Błędem jest myślenie, że „film francuski” to zazwyczaj komedia romantyczna z wieżą Eiffla w tle. Spektrum twórczości Francuzów jest bardzo szerokie – historycznie to przecież
Pretoriańskie kanarki – recenzja filmu „Kanarek” – AfryKamera
Myśląc o kinie Afryki łatwo powędrować prostą ścieżką skojarzeń do filmów o wojnach plemiennych czy pozbawionych dobrodziejstw technologicznych wioskach, w których ludzie żyją w symbiozie
Push me to the edge – recenzja filmu „Wszyscy moi przyjaciele nie żyją”
Amerykanie już lata temu opanowali łączenie głupiego i wulgarnego humoru oraz eksploatacyjnej przemocy z ważnymi treściami. American Pie, Szkoła melanżu, Ósma klasa i cały nurt
Imigrantka we własnym kraju – recenzja filmu „Poppie Nongena” – AfryKamera
Wydawałoby się, że ponad 50 lat po działalności Martina Luthera Kinga Jr. kwestia równouprawnienia ludzi o różnych kolorach skóry powinna być już dawno oczywistością. Tymczasem
Jak zostać posłem – recenzja filmu „Softie” – AfryKamera
Sfałszowane wybory, bicie obywateli na ulicach za domaganie się należnych im praw człowieka, nietykalna władza tworząca podziały i nastawiająca przeciwko sobie ludzi, niczym te czarne
Raj (?) utracony – recenzja filmu „Maria Panna Nilu” – AfryKamera
Ludobójstwo w Rwandzie jest jednym z najtragiczniejszych i najbardziej brutalnych wydarzeń historii najnowszej, wielokrotnie przebijając nawet to co w tym samym czasie działo się w
Nie jesteś moim bratem – recenzja filmu „Tęsknota” – AfryKamera
W powieści Petit pays Gaël Faye opisał własne przeżycia z dzieciństwa spędzonego w Burundi i Rwandzie. Były to czasy przypadające na tragiczny rozdział w historii
A statek płynie – recenzja filmu „Niech gadają”
W ostatnim miesiącu roku HBO zaskoczyło wszystkich wypuszczając na swoją platformę najnowszy film Stevena Soderbergha („Seks, kłamstwa i kasety video”) i to w gwiazdorskiej obsadzie.
Wilk owcy nie będzie bratem – recenzja filmu „Ojciec Nafi” – AfryKamera
Większość muzułmanów na świecie to ludzie o pokojowym nastawieniu. Taki punkt wyjścia prezentuje film Ojciec Nafi ukazując, w jaki sposób religijny ekstremizm wdziera się do
Widowiskowość opery mydlanej – recenzja filmu „Niebo o północy”
Kosmos od zawsze fascynuje ludzi, jest nieprzebyty, niebezpieczny, nieodgadniony. Stanowi wyzwanie, ale i obietnicę nadziei, zwłaszcza w czasach, gdy nasza planeta niechybnie mknie ku samozagładzie.
Rola ofiary – recenzja filmu „Konferencja” – Sputnik
Przełom XX i XXI stulecia w historii Rosji upłynął pod znakiem wojny w Czeczenii, umacniania władzy przez Władimira Władimirowicza i powiązanych z oboma tymi projektami
Chłodny powiew wspomnień – recenzja filmu „Klimatyzacja” – AfryKamera
Kino często stanowiło rodzaj politycznego barometru, raz bezpośrednio angażując odbiorcę w aktualny konflikt, kiedy indziej przemycając nastroje, które dopiero po latach zostaną odczytane jako głos
Udręka bez ekstazy – recenzja filmu „Grzech” – Sputnik nad Polską
Najnowszy film Andrieja Konczałowskiego „Drodzy towarzysze!” święci tryumfy na światowych festiwalach i wśród publiczności, podczas gdy jego poprzednia fabuła „Grzech” pozostała niemal zupełnie niezauważona. Rzeczywiście
Śpiący kraj – recenzja filmu „Nos lub spisek odmieńców” – Sputnik
Jedną z najciekawszych sekcji festiwalu „Sputnik nad Polską” jest „Magiczna podróż w świat Andrieja Chrżanowskiego – 80-lecie Mistrza animacji”. To wyjątkowa okazja, żeby zapoznać się
Patrz uważnie – recenzja filmu „Zero” – WATCH DOCS
Tegorocznym laureatem Nagrody im. Marka Nowickiego został Kazuhiro Sōda. Laur przyznawany jest przez Zarząd Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka za wybitne osiągnięcia w ukazywaniu praw człowieka
Pomarańczowy człowiek, czerwone czapki i szczepionki na 5G – recenzja filmu „Kolejny film o Boracie”
Kolejny prezydent, kolejne amerykańskie bolączki i śmiesznostki, kolejny Borat. Kolejna galeria maksymalnie podrasowanych stereotypów, które równie dobrze mogły wcześniej nie istnieć. Kolejna garść milionowych pozwów
Tańcząca z wilkami – recenzja filmu „Sekret wilczej gromady”
Tomm Moore, irlandzki rysownik i animator, jest obecnie jednym z najbardziej utalentowanych twórców filmów rysunkowych, co po raz kolejny udowadnia pełnometrażowym „Sekretem wilczej gromady”, który
Melancholia – recenzja filmu „Umrzesz, mając 20 lat” – AfryKamera
W ostatnich latach kino afrykańskie rozwija się w coraz większym tempie. Tamtejsi twórcy nie muszą już wyjeżdżać do Europy za marzeniami o karierze, również dzięki
Piekło to Inni – recenzja filmu „Moje serce bije tylko, gdy mu każesz” – Splat!FilmFest
Jonathan Cuartas w Moje serce bije tylko, gdy mu każesz snuje nieśpieszną i niepokojącą historię o ludziach z marginesu społecznego, zmagających się z samotnością. Reżyser
Pętla – recenzja filmu “Jedna noc” – Pięć Smaków
Deszcz. Kłótnia pary w samochodzie. Odgłos uderzenia. To początek kluczowej, ustanawiającej cały film sekwencji Jednej nocy, nowego dzieła Kazui Shiraishiego, którego filmy już kilkukrotnie pokazywane
Wszyscy jesteśmy Maoistami – recenzja filmu „Jallikattu” – Pięć Smaków
Byki są jednymi z najbardziej fascynujących ludzkość zwierząt. Wielkie, silne, z rogami, a jednocześnie hodowlane i przez to bliskie człowiekowi stały się obiektem ludowych rozrywek
Rekin ludojad – recenzja flmu „Bestie na krawędzi” – Pięć Smaków
Podczas tegorocznego Azjatyckiego Festiwalu Filmowego Pięć Smaków po raz pierwszy zaprezentowana została sekcja o, nieco enigmatycznej, nazwie – Parasites – zawierająca koreańskie filmy poruszające tematykę
Pozycja dziecka – recenzja filmu „Fortuna – dziewczynka wśród olbrzymów” – Tallinn Black Nights
Jest wiele sposobów na opowiadanie o otaczającym nas źle, o tabloidowych krwawych wydarzeniach. Można to robić publicystycznie i z otwartą przyłbicą wprost pokazując wszystkie wydarzenia
Wyzwolenie – recenzja filmu „Ulbolsyn” – Tallinn Black Nights
Adilchan Jerżanow od dawna jest jednym z ulubionych reżyserów naszej redakcji. Kazach już od niemal dekady zabiera nas do wsi Karatas, by tam, łącząc humor
Pieskie życie – recenzja filmu „Come & Go” – Tallinn Black Nights
Japonia od kilku dekad jest jednym z najbardziej oddziaływujących na umysły ludzi krajów na całym świecie. Języka japońskiego uczą się fascynaci pod każdą szerokością geograficzną,
True Crime – recenzja filmu „This Town” – Tallinn Black Nights
Z czym kojarzy nam się Nowa Zelandia? Z ptakami kiwi, haką, Władcą Pierścieni, ale od kilku lat niewątpliwie także z absurdalnym humorem podawanym z kamienną
Odmowa życia – recenzja filmu „Bedridden” – Tallinn Black Nights
Mongolia w kinie kojarzy nam się głównie z pustynią Gobi i koczowniczymi mieszkańcami prowincji, widzieliśmy to m.in. w Öndögu Wanga Quan’ana, czy bardzo dobrym Veins
Wersy ulicy – recenzja filmu „When I’m Done Dying” – Tallinn Black Nights
Rap, muzyka uliczna i niewymagająca ani drogich instrumentów, ani długiej edukacji od początku swojego istnienia stanowił przepustkę do lepszego świata dla chłopaków z biednych dzielnic.
Matka – recenzja filmu „La Verónica” – Tallinn Black Nights
Czy istnieje człowiek, który oglądał Emę Pabla Larraina i nie zakochał się w dzikiej i nieujarzmionej energii debiutującej tam w roli tytułowej Mariany Di Girólamo?
Zależność – recenzja filmu „Submissão” – Tallinn Black Nights
Kino portugalskie w ostatnich latach przyzwyczaiło nas do artyzmu na najwyższym światowym poziomie. Dzieła Pedra Costy, Miguela Gomesa, czy queerowe szaleństwa João Pedra Rodriguesa bliskie
Ziemia obiecana – recenzja filmu „Great Happiness” – Tallinn Black Nights
Współczesne kino chińskie jest jednym z najciekawszych na świecie. Pomimo stale wzmożonych wysiłków cenzury, nawet taka ikona jak Jia Zhangke wypuściła w tym roku ordynarną
Własnymi ścieżkami – recenzja filmu „Mikrosiedlisko” – Pięć Smaków
W sekcji Parasites organizatorzy Festiwalu Filmowego Pięć Smaków inspirując się fenomenem filmu Bonga John-ho, zgromadzili inne dzieła zgłębiające społeczną problematykę w Korei Południowej. Jednym z
Wichry namiętności – recenzja filmu „Ząb mądrości” – Pięć Smaków
Kiedy zobaczyłam w tegorocznym programie Pięciu Smaków, film który w zeszłym roku został w ostatniej chwili wycofany z Warszawskiego Festiwalu Filmowego wiedziałam, że jest to
Ciało nie do poznania – recenzja filmu „Teddy” – Splat!FilmFest
Po Willy 1er, pokazywanym w Cannes w 2016 roku, jako część programu ACID, bracia Boukhermowie zrealizowali film o nastoletnim wilkołaku z francuskiej prowincji. Teddy znalazł
Ready Player Mank – recenzja filmu „Mank”
Nowy film Davida Finchera stworzony dla Netlixa miał być laurką dla Hermana J. Mankiewicza, jednego z najważniejszych scenarzystów Hollywoodu Złotej Ery i współautora tekstu do
Nieodebrane połączenie – recenzja filmu „Głosy na wietrze” – Festiwal Ale Kino!
Inspiracją do stworzenia filmu Głosy na wietrze, znanego pod japońskim tytułem Kaze no denwa („Wietrzny telefon”), była budka telefoniczna bez okablowania, która stoi w leżącym
Krzyk rozpaczy – recenzja filmu „Antygona” – Festiwal Ale Kino!
Antygona w reżyserii Sophie Diraspe jest kreatywnym odczytaniem tragedii pióra Sofoklesa, które przenosi jego akcję ze starożytnych Teb do współczesnego Montréalu. W 2019 roku na
W pełnym rozkwicie – recenzja filmu „Córki” – Pięć Smaków
Koreańskim, społecznym podejściem do tematu macierzyństwa w 14. edycji Festiwalu Filmowym Pięć Smaków jest film „Kim Ji-young, urodzona w 1982”. W bardziej pogodnym wydaniu japońskim
Kłamstewko – recenzja filmu „Mój książę Edward” – Pięć Smaków
Trudna polityczna i geograficzna sytuacja Hongkongu – wyspiarskiego miasta-państwa odciętego przejściami (para)granicznymi od Chin kontynentalnych – zaowocowała wielkim rozwojem tamtejszej kultury, zwłaszcza filmowej. Jednocześnie panujący
Portret podwójny – recenzja filmu „Forman vs. Forman” – Kino na Granicy
Miloša Formana, dwukrotnego laureata Oscara, autor Lotu nad kukułczym gniazdem, Hair i Amadeusza znają nawet początkujący kinomani, a jego dokonania wchodzące w skład czechosłowackiej nowej
To wszystko – recenzja filmu „Proch i pył” – Pięć Smaków
Niezależny koreański reżyser Park Hee-kwon w swym pełnometrażowym debiucie Proch i pył podejmuje temat naznaczonej tragedią jednostki samotnie mierzącej się z obojętnością ze strony instytucji
Pozwól mi spróbować jeszcze raz – recenzja filmu „Pod otwartym niebem”- Pięć Smaków
Aparat państwowy to wyjątkowo złożony mechanizm, nic więc dziwnego, że przy braku dobrej woli i odpowiedniej „konserwacji” ze strony ustawodawców dochodzi do patologii. Polakom narzekanie
Ślady na śniegu – recenzja filmu „Strach” – Tallinn Black Nights
Czy o uprzedzeniach mieszkańców prowincji można opowiadać w sposób uczciwy, spędzając całe życie w dużym mieście? Bułgar Iwajło Hristow w filmie „Strach”, który wygrał tegoroczną
Rzeka życia – recenzja filmu „Mekong 2030” – Pięć Smaków
W sekcji Podróż do Azji organizatorzy Festiwalu Filmowego Pięć Smaków oferują „szansę na odwiedzenie zakątków, o których nie wspominają żadne przewodniki, i spotkanie z ludźmi,
Unikałem powrotów, choć niebo jest pełne gwiazd – recenzja filmu „Nad rzeką Takatsu” – Pięć Smaków
W filmie Nad rzeką Takatsu japoński reżyser Nishikori Yoshinari rysuje kameralny i prowokujący do namysłu portret zżytej wewnętrznie społeczności zamieszkującej niewielką górską miejscowość w zielonej
Prywatne jest publiczne – recenzja filmu „Erotica 2022”
Erotica 2022 to pierwszy polski film produkcji Netflixa, na który składa się pięć nowel: Znikanie pani B Anny Kazejak (na podstawie scenariusza autorstwa reżyserki i
Ojciec i syn – recenzja filmu „Boluomi” – Pięć Smaków
W startującym w konkursie Nowe Kino Azji w ramach Festiwalu Filmowego Pięć Smaków malezyjsko-tajwańskim Boloumi obserwujemy dwutorowo losy młodego emigranta, który przybył na Tajwan na
Ciepły kocyk – recenzja filmu „Suk Suk” – Pięć Smaków
Dwa fakty dotyczące społeczeństw krajów rozwiniętych są bezdyskusyjne. Po pierwsze starzeją się one, żyje się coraz dłużej i coraz zdrowiej, co pozwala (w mniejszym lub
Nie nasza wojna – recenzja filmu „Obłoki śmierci – Bolimów 1915”
Wśród najważniejszych bitew na ziemiach polskich każdy, kto odebrał choćby podstawową edukację, bez trudu wymieni obronę Westerplatte, Bitwę Warszawską, bitwę pod Grunwaldem czy pod Racławicami.
Wszystko zostaje w rodzinie – recenzja filmu „Sweet Thing” – NH/AFF
Alexandre Rockwell jest w Polsce reżyserem niemal anonimowym. Niektórzy kojarzą go co prawda jako jednego z autorów “Czterech pokoi” (obok Quentina Tarantino, Roberta Rodrigueza i
100 pytań do… – recenzja filmu „Hopper/Welles” – NH/AFF
Hopper/Welles nigdy nie był planowany jako osobny dokument, a już na pewno nie miał być pokazywany w kinach. W 1970 roku Orson Welles podczas przygotowań
Człowiek w zagrożeniu – recenzja filmu „La Llorona” – Camerimage
Czy można opowiadać o palących tematach politycznych i czarnych kartach historii w konwencji kina gatunkowego? Od dawna wiemy, że jak najbardziej, warto o tym jednak