Kwiaty ciernistej egzystencji – recenzja filmu „Master Gardnener” – Wenecja 2022
Paul Schrader stanowi najlepszy dowód na to, że nie ma sensu skreślać artystów tylko przez dwie dekady artystycznych porażek. Już rok po konkursowym udziale Hazardzisty
Spowiedź – recenzja filmu „Całe to piękno i krew” – Wenecja 2022
Wideoeseje, mimo zdobywania coraz większego uznania na arenie międzynarodowej i wśród krytyki wciąż niezwykle rzadko goszczą w głównych konkursach największych festiwali. Tym bardziej cieszy potencjalny
Wszystko Wszędzie Naraz – recenzja filmu „Bardo” – Wenecja 2022
Film Alejandra Gonzáleza Inárritu to pętla niekończących się wydarzeń i zarazem autorefleksyjna podróż po dotychczasowej twórczości reżysera oraz jego największych filmowych inspiracjach. Trochę Felliniego? Czemu
W imię honoru – recenzja filmu „Athena” – Wenecja 2022
Czasem, żeby zrozumieć teraźniejszość, należy cofnąć się w przeszłość. Z tego założenia zdaje się wychodzić Romain Gavras w swojej, zrealizowanej dla Netflixa, trzeciej pełnometrażowej fabule
Moby Dick – osąd bohatera – recenzja filmu „Wieloryb” – Wenecja 2022
Po premierowym pokazie Wieloryba (The Whale) Darrena Aronofsky’ego na festiwalu w Wenecji rozlega się długa owacja. Z sali trudno wyjść, bo zapłakani widzowie długo dochodzą
Bóg z nami – recenzja filmu „Kryptonim Polska”
Jedna z najintensywniej reklamowanych produkcji tego roku – Kryptonim Polska – trafiła wreszcie do kin. Gdyby za jedyne kryterium oceny traktować zgodność towaru z reklamą
Przez żołądek do serca – recenzja filmu „Do ostatniej kości” – Wenecja 2022
Luca Guadagnino podobnie jak w Tamtych dniach, tamtych nocach czule prawi o zakazanym uczuciu i próbie odkrycia własnego ja. Tym razem serwuje nam jednak love
Tango umarłych – recenzja serialu „Riget Exodus” – Wenecja 2022
Publiczność zgromadzona w weneckim PalaBiennale podczas światowej premiery Riget Exodus Larsa von Triera zamarła w milczeniu. Mistrz kina nie zjawił się na Lido osobiście; jego
Maestro, interrupted – recenzja filmu „TÁR” – Wenecja 2022
Jeden błąd, kłamstwo, wypaczenie często lawinowo pociągają za sobą kolejne, pojedynczo wydające się konieczne i niegroźne. Tak jak w tańcu, jeden fałszywy krok psuje misternie
Noah Baumbach ocala głowę – recenzja filmu „Biały szum” – Wenecja 2022
Wybuchy, pstrokate lata 80., katastrofa ekologiczna, scena hotelowa à la David Lynch, sekwencja musicalowa i horrorowa. Założę się, że żaden z tych elementów nie kojarzy
Arcydzieło rekonstrukcji – recenzja filmu „Notre-Dame płonie”
To oficjalne: Jean-Jacques Annaud jest najlepszym rekonstruktorem współczesnego kina. Chociaż już w latach osiemdziesiątych uwodził swoją wizją średniowiecza w Imieniu róży i czasów prehistorycznych w
Drżyj przed bezmiarem nocy – recenzja filmu „Kręgosłup nocy”
Bardzo szanuję to, jak polski dystrybutor Velvet Spoon konsekwentnie konstruuje swój katalog, przez co ma szansę zbudować małą społeczność wielbicieli filmów, które w nostalgiczno-pastiszowy sposób
Przekleństwa niewinności – recenzja filmu „Pisklę” / „Hatching” – Octopus
Fińskiej kinematografii daleko do europejskiej czołówki, lecz nie stoi to na przeszkodzie temu, by w nordyckim kraju regularnie powstawały filmy godne uwagi, trafiające do polskiej
The Story of O.J. – uwagi o filmie „Nie!”
Trzeci pełny metraż Jordana Peele’a bez wątpienia stanowi dalszy ciąg konsekwentnej ścieżki twórczej autora identyfikowanego z poetyką afrosurrealizmu, w której „czarność” i wątki tożsamościowe są
Ogień i woda – recenzja filmu „Braty” – Octopus
Po serii filmów krótkometrażowych Marcin Filipowicz w końcu objął stery pełnego metrażu. Premiera jego Bratów odbyła się na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”,
Zapach miłości – recenzja filmu „Pięć diabłów” – Nowe Horyzonty
Léa Mysius, reżyserka energetycznej i nieoczywistej Avy, po kilku latach przerwy wraca ze swoim najnowszym obrazem, Pięć diabłów, dostarczającym nie mniejszych wrażeń, zarówno estetycznych, jak
Siostrzeństwo – recenzja filmu „Silent twins” – Nowe Horyzonty
Agnieszka Smoczyńska, reżyserka wywrotowych Córek Dancingu i gęstej Fugi, na tegorocznym festiwalu w Cannes zaprezentowała swój anglojęzyczny debiut, Silent Twins. Obraz poświęcony opartej na faktach
W gorsecie tabu – recenzja filmu „Głupcy”
Legenda artystycznej klęski Głupców, najnowszego projektu Tomasza Wasilewskiego, krążyła w światku filmowym od dłuższego czasu. Teraz po dość kompromitującej, jak na laureata Srebrnego Niedźwiedzia, światowej
Na kozetce – recenzja „MUTZENBACHER” – Nowe Horyzonty
W berlińskiej sekcji Encounters triumfował w tym roku dokument Ruth Beckermann MUTZENBACHER. Austriacki film miał polską premierę w ramach festiwalu Nowe Horyzonty, gdzie trafił do
Organ mistrza – recenzja filmu „Zbrodnie przyszłości”
Tegoroczna edycja festiwalu w Cannes naznaczona została kilkoma reżyserskimi powrotami uznanych już klasyków kina. Po sześciu latach nowe dzieła zaprezentowali Cristian Mungiu i Park Chan-wook,
Fińskie saudade – recenzja „Historii drwala” – Nowe Horyzonty
Pierwszy pełnometrażowy film Mikko Myllylahtiego to jeden z najbardziej spełnionych debiutów ostatnich lat. Scenarzysta serdecznie przyjętej nowofalowej biografii Olli Mäki. Najszczęśliwszy dzień jego życia (RECENZJA)
Alla fiera dell’ovest – recenzja filmu „Tori i Lokita”
Luc i Jean-Pierre Dardenne należą do grona prawdziwych weteranów Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Dwie Złote Palmy (Rosetta, Dziecko), liczne wyróżnienia i niezmiennie długie owacje
Mężczyzno! Puchu marny! – recenzja filmu „W trójkącie” – Nowe Horyzonty
Ruben Östlund, naczelny prześmiewca współczesnego kina, dostąpił zaszczytu dołączenia do ósemki reżyserów dzierżących aż dwie Złote Palmy z Cannes. W swoim najnowszym obrazie kurek śmiechu
Wonderful Life – recenzja filmu „Paczuszka pełna miłości” – Nowe Horyzonty
2019 rok wyznaczył w życiu mieszkańców Wiednia koniec pewnej epoki. W stolicy zakazano palenia tytoniu w barach i restauracjach. Kawiarniany sztafaż legendarnych wiedeńskich lokali został
Długie pożegnanie – recenzja filmu „Enys Men” – Nowe Horyzonty
Mark Jenkin, zwycięzca konkursu Nowe Horyzonty 2019 za Przynętę (RECENZJA), ponownie zaangażował ukochanego Bolexa, by w fakturze taśmy zakląć tajemnice fikcyjnej wysepki położonej niedaleko kornwalijskiego
Help! – recenzja filmu Niewidomy człowiek, który nie chce obejrzeć „Titanica”
Jedną z funkcji filmów, a w zasadzie jakiejkolwiek sztuki, bez wątpienia jest to, że pozwala ćwiczyć empatię, zestawiając widza z sytuacjami, w jakich nigdy w
Rebusy Jean-Luca – recenzja filmu „Do piątku, Robinsonie” – Nowe Horyzonty
Jury 22. edycji festiwalu Nowe Horyzonty, w składzie: Agata Buzek, Michel Franco, Radu Jude, Nadav Lapid i Sandra Wollner, przyznało Grand Prix skromnemu dokumentowi Iranki
Na żywym organizmie – recenzja filmu „Odbicie” – Nowe Horyzonty
Walentyn Wasjanowicz dostał się do świadomości polskiego widza festiwalowego trzy lata temu za sprawą głośnej Atlantydy, która wygrała wówczas wenecką sekcję Orizzonti. W ubiegłym roku
Zwyczajny osiołek kina – recenzja filmu „Io” – Nowe Horyzonty
Uszy do góry! Jeden z ostatnich poetów polskiego kina w wielkim stylu wraca na jego salony i czyni to w oślej skórze. Jerzemu Skolimowskiego daleko
Nic, co ludzkie, nie jest mi obce – recenzja filmu “You won’t be alone” – Nowe Horyzonty
Ewolucja horroru na przestrzeni ostatnich lat jest jednym z najciekawszych zjawisk w kinematografii. Twórcy coraz chętniej żonglują gatunkowymi elementami w celu przedstawiania uniwersalnych prawd o