polska klasyka

Idzie nowe z kosą – o „Konopielce” Witolda Leszczyńskiego – Krótka Historia Polskiego Kina

przez

Witold Leszczyński już w Żywocie Mateusza (1968), swoim wybitnym debiucie, zaprezentował się jako autor o wyraźnej i oryginalnej wizji artystycznej, realizowanej z konsekwencją i precyzją. Niestety kolejne produkcje trudno zaliczyć do udanych. Rewizja osobista (1972) i Rekolekcje (1977) pozostają filmami niemal zupełnie zapomnianymi. Do formy reżyser wrócił wraz z ponownym sięgnięciem po tematykę ludową w … Dowiedz się więcej

Samego diabła weźmiemy za rogi – o „Słońce wschodzi raz na dzień” Henryka Kluby – Krótka Historia Polskiego Kina

przez

Słońce wschodzi raz na dzień, czyli jeden z najbardziej zapomnianych, obok Pałacu Tadeusza Junaka, klasyków kina polskiego doczekał się w końcu rekonstrukcji cyfrowej i w maju 2024 roku powrócił do kin. Cieszy to tym bardziej, że dzieło Henryka Kluby to rzadki w rodzimej kinematografii przykład ballady filmowej (uprawiali owe poletko jeszcze Kazimierz Kutz i Jan … Dowiedz się więcej

Polski TOP 100 Pełnej Sali – listy indywidualne

przez

Prezentujemy indywidualne listy, które posłużyły do stworzenia polskiego TOP 100 według redakcji Pełnej Sali. W głosowaniu udział wzięli: Marcin Grudziąż, Michał Konarski, Maciej Kowalczyk, Dawid Smyk, Grzegorz Narożny, Julia Palmowska, Marcin Prymas, Jędrzej Sławnikowski, Kacper Słodki, Paweł Tesznar. Ponadto zachęcamy do zabawy i sprawdzenia ile widzieliście tytułów z naszej listy 100 najlepszych polskich filmów w … Dowiedz się więcej

Polski TOP 100 Pełnej Sali – Jędrzej Sławnikowski

przez

Lista 100 najlepszych polskich filmów wszech czasów według Jędrzeja Sławnikowskiego. Ranking posłużył do stworzenia TOP 100 według redakcji Pełnej Sali. 1. Jak daleko stąd, jak blisko (1971), reż. Tadeusz Konwicki 2. Sanatorium pod klepsydrą (1973), reż. Wojciech Jerzy Has 3. Rękopis znaleziony w Saragossie (1964), reż. Wojciech Jerzy Has 4. Ręce do góry (1967), reż. … Dowiedz się więcej

Polski TOP 100 Pełnej Sali – Kacper Słodki

przez

Lista 100 najlepszych polskich filmów wszech czasów według Kacpra Słodkiego. Ranking posłużył do stworzenia TOP 100 według redakcji Pełnej Sali. 1. Rękopis znaleziony w Saragossie (1964), reż. Wojciech Jerzy Has2. Popiół i diament (1958), reż. Andrzej Wajda3. Jak daleko stąd, jak blisko (1971), reż. Tadeusz Konwicki4. Sanatorium pod klepsydrą (1973), reż. Wojciech Jerzy Has5. Matka … Dowiedz się więcej

Polski TOP 100 Pełnej Sali – Dawid Smyk

przez

Lista 100 najlepszych polskich filmów wszech czasów według Dawida Smyka. Ranking posłużył do stworzenia TOP 100 według redakcji Pełnej Sali. 1. Rękopis znaleziony w Saragossie (1964), reż. Wojciech Jerzy Has 2. Ziemia obiecana (1974), reż. Andrzej Wajda 3. Miejsce urodzenia (1992), reż. Paweł Łoziński 4. Krótki film o zabijaniu (1987), reż. Krzysztof Kieślowski 5. Tańczący … Dowiedz się więcej

Polski TOP 100 Pełnej Sali – Marcin Prymas

przez

Lista 100 najlepszych polskich filmów wszech czasów według Marcina Prymasa. Ranking posłużył do stworzenia TOP 100 według redakcji Pełnej Sali. Wojaczek (1999), reż. Lech Majewski Diabeł (1972), reż. Andrzej Żuławski Trzecia część nocy (1971), reż. Andrzej Żuławski Solaris Mon Amour (2023), reż. Kuba Mikurda, Laura Pawela, Marcin Lenarczyk Nad rzeką, której nie ma (1991), reż. … Dowiedz się więcej

Polski TOP 100 Pełnej Sali – Paweł Tesznar

przez

Lista 100 najlepszych polskich filmów wszech czasów według Pawła Tesznara. Ranking posłużył do stworzenia TOP 100 według redakcji Pełnej Sali. Dekalog (1988), reż. Krzysztof Kieślowski  Jak być kochaną (1962), reż. Wojciech Jerzy Has Panny z Wilka (1979), reż. Andrzej Wajda Eroica (1957), reż. Andrzej Munk Wesele (1973), reż. Andrzej Wajda Trzy kolory (1994), reż. Krzysztof … Dowiedz się więcej

Miejsce dla ludzi zmęczonych – o „Ostatnim dniu lata” Tadeusza Konwickiego – Krótka Historia Polskiego Kina

przez

Trudno o lepszy start dla drugiej edycji cyklu Krótka Historia Polskiego Kina niż Ostatni dzień lata. Debiut Tadeusza Konwickiego jak mało która z rodzimych produkcji stanowił dla nadwiślańskiej kinematografii powiew świeżego powietrza (chciałoby się rzec: nadmorskiej bryzy) – przede wszystkim pod kątem estetycznym, lecz również jako unikatowy wyczyn realizatorski. Jednocześnie film doskonale wpisuje się w … Dowiedz się więcej

Pokuszenie – o „Barwach ochronnych” Krzysztofa Zanussiego – Krótka Historia Polskiego Kina

przez

Krzysztof Zanussi, „uparty moralista kina”, przez całą swoją drogę twórczą stawia wciąż te same wielkie pytania filozoficzne, teologiczne i egzystencjalne: o naturę poznania i sens życia, doświadczenie niewystarczalności, poszukiwanie wartości i transcendencji, podmiotowość i sumienie, wolność i odpowiedzialność, wreszcie relacje społeczne i międzyludzkie. Wybrzmiewały one szczególnie mocno w jego najlepszych filmach, takich, jak Struktura kryształu … Dowiedz się więcej

Klasyczna Sala: Wszystko na nic – „Ręce do góry”

przez
Ręce do góry

Spośród wielu polskich filmów, które spotkały się w czasach PRL-u z problemami cenzuralnymi, żaden chyba nie został skrzywdzony tak dotkliwie, jak Ręce do góry Jerzego Skolimowskiego (wyłączając Na srebrnym globie Andrzeja Żuławskiego, któremu w ogóle nie było dane dokończyć zdjęć). Oficjalnym powodem zatrzymania filmu była zbyt śmiała wymowa polityczna, zaś najdonioślejszym skutkiem – opuszczenie kraju … Dowiedz się więcej

Warszawski Festiwal Filmowy 2018 – oczekiwania

przez
wff_2018

Warszawski Festiwal Filmowy, podobnie jak inne duże imprezy, pozostaje czymś na kształt mieszanki wedlowskiej. Wyselekcjonowane filmy: fabularne, animacje, dokumenty, krótkie metraże, ze wszystkich kontynentów, stworzone przez kobiety i mężczyzn, różnych orientacji, ras, światopoglądów – przypominają zbiór galaretek, orzechowych ciągutek i czekoladowych mini-batonów. Rzadko kiedy filmowe łasuchy decydują się na sięgnięcie do każdej sekcji, a skupienie … Dowiedz się więcej