Miesiąc: luty 2022

Podsumowanie Berlinale #1 – najciekawsze filmy wg Tomasza Poborcy

przez

Na wstępie słowa pochwały należą się Carlo Chatrianowi i Mariette Rissenbeek, dyrektorom festiwalu Berlinale, oraz wszystkim odpowiedzialnym za organizację tego wydarzenia w formie stacjonarnej, z uwzględnieniem wolontariuszy i pracowników medycznych. Patrząc na to, jak ciepło przyjęta została na czerwonych dywanach i pokazach galowych Claudia Roth, niemiecka ministra kultury, robiło się też trochę przykro na myśl … Dowiedz się więcej

Może się napijemy? – recenzja filmu „Film powieściowy” – Berlinale 2022

przez
Film powieściowy

Chociaż żarty z Honga Sang-soo jakoby od ćwierć dekady wciąż kręcił ten sam film nie są całkowicie oderwane od rzeczywistości, to wyraźnie w twórczości koreańskiego mistrza możemy zaobserwować ewoluujące trendy i tendencje oraz fluktuacje poziomu artystycznego. Laureat Wielkiej Nagrody Jury tegorocznego Berlinale Film powieściowy to wielki (i udany) finał kolejnej mini epoki jego kariery. Ostatnie … Dowiedz się więcej

Czym sobie na to zasłużyłyśmy? – recenzja filmu „Matki równoległe”

przez
matki równoległe

Grono filmowych matek Almodóvara nieustannie się powiększa. Czasem rodzicielka stanowi centrum dzieła jak Raimunda w Volver czy Gloria w Czym sobie na to zasłużyłam?, innym razem jest główną bohaterką reminiscencji swojego dziecka jak Jacinta w Bólu i blasku lub Isabel w Drżącym ciele. Pozostaje jednak niezmiennie obecna, czuwająca nad życiem potomstwa niczym tajemniczy demiurg. Nie … Dowiedz się więcej

Dźwięki nieobecności – recenzja filmu „Ukryty klejnot” – Berlinale 2022

przez
Robe of Gems

Kino polityczne od społecznego komentarza dzieli przepaść. Fragmentaryczna i eliptyczna panorama społecznej bierności wobec aktywności meksykańskich karteli, którą szkicuje połamanym ołówkiem Natalia López Gallardo potwierdza tę tezę. Uznana montażystka, współpracująca do tej pory z Lisandro Alonso i Carlosem Reygadasem, pełnometrażowym debiutem nie tylko udowadnia, że ma coś do przekazania, ale wie jak sprawić, by formalizm … Dowiedz się więcej

Domowe przedszkole – recenzja filmu „Niewierna” – Berlinale 2022

przez
Niewierna

Nowy film Claire Denis wyznacza jej powrót z kosmicznych wojaży w dzielącym opinię festiwalowej publiczności High Life, by pojednać się z Christine Angot, autorką scenariusza do jeszcze chłodniej przyjętej Isabelle i mężczyzn. Jakkolwiek dziełu prezentowanemu w konkursie tegorocznej edycji festiwalu Berlinale artystycznie daleko do wyżej przywołanych, Francuzce udało się zyskać przychylność jury, co zaowocowało nagrodą … Dowiedz się więcej

Revelateur – recenzja filmu „Coma” – Berlinale 2022

przez
coma

Ojcostwo czołowego intelektualisty współczesnego francuskiego kina Bertranda Bonello znacząco odbiło się na jego karierze. Jako rodzic skierował swoją uwagę ku problemom młodzieży, co przyniosło mu dwa prawdopodobnie najbardziej spełnione projekty – Nocturamę i Zombie Child. W konkursie Encounters tegorocznego Berlinale Bonello idzie dalej w swojej przemianie twórczej i odrzuca tradycyjną fabularność, zmierzając w stronę wideoeseju. … Dowiedz się więcej

Spragnieni przeszłości – recenzja filmu „Nana” – Berlinale 2022

przez
nana

Portretowanie narodowych traum i tragicznych ludobójstw bywa historiograficznie problematyczne, gdy pada ofiarą obiektywu kamery. Mimo iż walka o państwową władzę i antykomunistyczna czystka – jedna z brutalniejszych rzezi po II wojnie światowej – stanowią ważne tło kreowanego przez Kamilę Andini filmowego świata, indonezyjska reżyserka nie pretenduje do roli politycznej wyroczni. Idąc śladami tajskich kolegów po … Dowiedz się więcej

Elegia dla europejskiego rolnictwa – recenzja filmu „Alcarràs” – Berlinale 2022

przez
Alcarràs

Tegoroczne Berlinale należy do rolników. Pisaliśmy już o alpejskim obrazie wsi w Drii Winter, a na dniach spodziewajcie się recenzji chińskiego Return to Dust. Na pierwszy ogień jednak warto powiedzieć parę słów o elegii dla wsi europejskiej – Alcarràs Carli Simón. Katalońska reżyserka przed kilkoma laty opuszczała już Berlin z niemal wszystkimi możliwymi w tamtym … Dowiedz się więcej

Rotterdam 2022 – nasza relacja i recenzje

przez
Rotterdam 2022

Poniżej znajdziecie zbiór naszych publikacji związanych z 51. edycją ​​Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Rotterdamie (IFFR), odbywającego się od 26 stycznia do 6 lutego 2022 roku. W tym roku niestety, drugi rok z rzędu z uwagi na stan pandemii, holenderskie święto kina odbyło się online. PEREŁKI Z PROGRAMU RECENZJE

Berlin 2022 – nasza relacja i recenzje

przez
berlinale 2022

Poniżej znajdziecie zbiór naszych publikacji związanych z 72. edycją Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie, odbywającego się od 10 do 20 lutego 2022 roku. Po rocznej przerwie, gdy z uwagi na COVID zimą festiwal odbył się tylko online z niewielką dogrywką w czerwcu dla publiczności, wróciliśmy do stolicy Niemiec i to w sile aż dwóch redaktorów. … Dowiedz się więcej

Ludzie którzy wątpią – recenzja filmu „Pasażerowie nocy” – Berlinale 2022

przez
Pasażerowie nocy

Powrót do pamięci o filmach Érica Rohmera na Berlinale jest nawet żywszy niż w reszcie światowego kina. Ledwie 12 miesięcy temu inspirowane jego twórczością W pętli ryzyka i fantazji Ryûsuke Hamaguchiego nagrodzono Srebrnym Niedźwiedziem, a teraz w oficjalnej selekcji pojawiły się aż dwa obrazy wprost odwołujące się do ikony Nowej Fali. O O trio em … Dowiedz się więcej

Oczy szeroko zamknięte – recenzja filmu „Copilot” – Tydzień Filmu Niemieckiego

przez

Jednym z najmocniejszych punktów tegorocznej odsłony Tygodnia Kina Niemieckiego, był Copilot, trzeci fabularny film Anne Zohry Berrached, którego światowa premiera miała miejsce na zeszłorocznym Festiwalu Filmowym w Berlinie. Niemiecka reżyserka i scenarzystka wraca do swoich ulubionych tematów i z właściwym sobie analitycznym chłodem przygląda się anatomii związku. O ile w jej wcześniejszych filmach: Dwie matki … Dowiedz się więcej

… i kamieni kupa – recenzja filmu „Kawałek nieba” – Berlinale 2022

przez
Kawałek nieba

Jeśli „nowohoryzontowość” mierzymy ilością pasącej się na ekranowej polanie zwierzyny i długimi ujęciami niewzruszonych skał, to warunki tej definicji na pewno spełnia Drii Winter, drugi pełnometrażowy film Michaela Kocha. Szwajcar z szacunkiem i czułością przygląda się rzeczywistości alpejskiej wsi, gdzie ludzkie słabostki i popędy nabierają metaforycznej wartości na tle niewinnych starć kultury z naturą. Tuż … Dowiedz się więcej

Mozaika narodu – recenzja filmu „Biegacz, dziwka, Arab, mąż” – Berlinale 2022

przez
BIEGACZ, DZIWKA, ARAB, MĄŻ

Alain Guiraudie jest jednym z najciekawszych twórców francuskiego kina. Nie cofający się przed obrazą żadnych świętości komik, a przy tym niezwykle utalentowany warsztatowo reżyser w ostatnich latach zachwycał publikę i krytykę m.in. Nieznajomym nad jeziorem i W pionie. Z przyjemnością donoszę, że mimo nienawiści do tego tytułu ze strony niektórych oraz pokazów w mało prestiżowej … Dowiedz się więcej

Martin Eden w Berlinie – recenzja filmu „Fabian albo świat schodzi na psy” – Tydzień Filmu Niemieckiego

przez
Fabian albo świat schodzi na psy

Na zeszłorocznym Berlinale w konkursie głównym znalazły się cztery niemieckie filmy, w tym Fabian albo świat schodzi na psy doświadczonego reżysera Dominika Grafa. Długo musieliśmy czekać na obejrzenie tego obrazu, bowiem jako jedna z nielicznych dzieł walczących o Złotego Niedźwiedzia nie została udostępniona akredytowanym dziennikarzom. W 2022 roku jednak produkcja trafiła do programu Tygodnia Filmu … Dowiedz się więcej

Nasza muzyka – recenzja filmu „Kegelstatt Trio” – Berlinale 2022

przez
Kegelstatt Trio

Éric Rohmer posiadał rzadką umiejętność ujmowania liminalnych momentów, nie popadając w awangardową pretensję – z jednej strony zielony promień rzucany na pożegnanie przez słońce chowające się pod taflą Atlantyku, z drugiej niebieska godzina, nawiedzająca ciszą spotkanie dnia i nocy pośród wiejskich pól. Ostatni jest tematem jednej z nowel w Czterech przygodach Reinette i Mirabelle, które … Dowiedz się więcej

The Company – recenzja filmu „Flux Gourmet” – Berlinale 2022

przez
Flux Gourmet

Najnowszy film króla współczesnego europejskiego kina grozy to kolejny pokaz wszechstronności Brytyjczyka. Po neo-giallo w postaci opowiadającego o morderczej sukience In Fabric tym razem Peter Strickland powraca do zainteresowań, które przejawiał w pozostałych pełnych metrażach. We Flux Gourmet łączy się ze sobą fascynacja dźwiękiem znana z Berberian Sound Studio z analizą dynamiki dominacji w relacjach … Dowiedz się więcej

Wa Wa Land – recenzja filmu „Piosenki o miłości”

przez
piosenki o miłości

Reżyserski debiut Tomasza Habowskiego to na mapie polskiej kinematografii obraz bez wątpienia nietuzinkowy. Formalną lekkością i anatomią miłosnej relacji pachnący kinem amerykańskim, wzajemnymi pretensjami i walką z oczekiwaniami, nakładanymi zarówno przez innych, jak i przez siebie, niewychodzący poza ojczyste granice. Ona, Alicja (Justyna Święs), to skromna dziewczyna z Piotrkowa Trybunalskiego (a w zasadzie „nie ze … Dowiedz się więcej

Petra von Can’t – recenzja filmu „Peter von Kant” – Berlinale 2022

przez
Peter von Kant

Otwierający tegoroczną edycję Berlinale Peter von Kant François Ozona, czyli pozbawiona gorzkich łez adaptacja arcydzieła z 1972 roku, jest powrotem Francuza do twórczości Rainera Wernera Fassbindera. Debiutował bowiem w tutejszym konkursie Kroplami wody na rozpalonych kamieniach – przeniesioną na ekran sztuką Niemca. Najnowsza reinterpretacja jest niestety wyłącznie ugrzecznioną wersją oryginału i prowokuje pytanie o sens … Dowiedz się więcej

Podsumowanie IFFR #2 – najciekawsze filmy wg Marcina Prymasa

przez
rotterdam

Według zapowiedzi dostarczamy drugą część naszych polecanek z festiwalu w Rotterdamie, których należy wypatrywać w dystrybucji, vod czy festiwalach. Dziś przyszła pora na moją listę pięciu ulubionych produkcji. Zapoznajcie się też z listą ulubionych filmów z IFFR stworzoną przez Tomasza Poborcę oraz moją recenzją filmu Amandy Kramer, Please Baby Please:(teksty dostępne po kliknięciu w obrazek) … Dowiedz się więcej

Podsumowanie IFFR #1 – najciekawsze filmy wg Tomasza Poborcy

przez
Rotterdam

Kolejna edycja festiwalu w Rotterdamie musiała się niestety przenieść do sieci. Trudno narzekać na łatwość, z jaką w domowym zaciszu można obejrzeć wybrane filmy, aczkolwiek wiele z nich domaga się reakcji pełnej sali i zasługuje na rozmiar prawdziwego kinowego ekranu. Najciekawszym z nich poświęciłem osobne teksty:(Recenzje dostępne po kliknięciu w obrazek) Pragnę dodatkowo podzielić się … Dowiedz się więcej

Berlinale 2022 – prognozy i oczekiwania

przez
berlinale 2022

Wydaje się, że festiwal w Berlinie po wizerunkowych kłopotach związanych z przeszłością jego założyciela oraz zmianą na najwyższych stanowiskach wychodzi powoli na prostą. Zarządzający od 2019 roku Mariette Rissenbeek i Carlo Chatrian dali imprezie zastrzyk nowej energii. W zeszłym roku z wiadomych powodów impreza odbywała się online z małą kinową dogrywką w czerwcu. W 2022 … Dowiedz się więcej

Persona – recenzja filmu „Splendid Isolation” – Rotterdam 2022

przez

Urszula Antoniak schodzi z górskich szczytów Magic Mountains, by odetchnąć chwilę nad skąpanym w zimowej aurze morskim wybrzeżem. Osadzona między falującymi wydmami opowieść jest prawie niemym obrazem eksploracji duszy zakopanej gdzieś w piaskownicy pamięci, a modernistyczna willa położona tuż za wzniesieniem stanowi liminalną szachownicę, na której rozgrywa się pojedynek ze Śmiercią. Jak przystało na polską … Dowiedz się więcej

Imię: Márta – recenzja filmu „Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony”

przez
Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony

Trudno jest ukazać na ekranie miłość od pierwszego wejrzenia, nie powielając przy tym schematów rozwiniętych już przez kinematografię. Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony gatunkowo zaliczane mogą być do melodramatów, aczkolwiek drobiazgowa dbałość o wyczucie odpowiedniej przestrzeni i wydobycia z niej mroku powoduje, że film Lili Horvát ogląda się bardziej jak noirowy dramat psychologiczny. … Dowiedz się więcej

Złote Koniki 2022 – wyniki

przez

Początek roku to w świecie kina czas podsumowań w postaci rozdań nagród. Pełna Sala po raz drugi rozdaje swoje wyróżnienia, czyli ZŁOTE KONIKI, których zwycięzców wyłoniono w wyniku plebiscytu. Grono akademickie stworzyło tym razem 45 osób zajmujących się kinem, w tym nasi redaktorzy i współpracownicy oraz zaproszeni krytycy, eksperci, dziennikarze i blogerzy. Nominowanych w 18 … Dowiedz się więcej

Czasem granicę dostrzegamy dopiero po jej przekroczeniu – recenzja filmu „Zaułek koszmarów”

przez
Zaułek koszmarów

Fatum ciążące nad jednostką, losy przepowiedziane, przeszłość, która odciska na nas piętno. Są to uniwersalne tematy rozważań ludzkości już od czasów antycznych, aktualne niezależnie od okoliczności. Motywy zebrane przez Sofoklesa w jego dramatycznej trylogii powracają co rusz. Tym razem kolejne życie na ekranach kin daje im Guillermo del Toro, biorąc na tapet powieść Williama Lindsaya … Dowiedz się więcej

W paszczy wieloryba – recenzja filmu „A criança” – Rotterdam 2022

przez

Zieleń bujnie rosnącej trawy i zapach dzikich polnych kwiatów, z gracją i niewinnością zbieranych przez przystojnego młodzieńca, kryją swym urokiem – dosłownie i w przenośni – zmurszałe mury kupieckiego pałacyku gdzieś na obrzeżach Lizbony. Jak one porastają mchem i pękają miejscami, tak kolonialna potęga Portugalii zaczyna się kruszyć pod koniec XVI wieku. Porażające fatum historii … Dowiedz się więcej

Wyspa śmieci doktora Crusoe – recenzja filmu „The Island” – Rotterdam 2022

przez

Opowieść o Robinsonie Crusoe to bez wątpienia jeden z ważniejszych tekstów zachodniej kultury, który doczekał się już niezliczonej ilości wersji, przeróbek i interpretacji w wielorakich mediach literackich i wizualnych oraz w różnych gatunkach – od powieści historycznych, przez realizacje przygodowe i komediowe, po sci-fi. Tym razem sięgnęła po nią Anca Damian, znakomita rumuńska autorka animacji, … Dowiedz się więcej