Miesiąc: październik 2020

Co tam panie na Oscarach – przegląd krajowych kandydatów vol. 2

przez

Zbliżają się Nowe Horyzonty, ale my nie zwalniamy tempa w rozszerzaniu waszych horyzontów światowego kina współczesnego! Zapraszamy do drugiej części naszego przeglądu oscarowych reprezentantów z całego globu, tym razem odwiedzimy m.in. deszczową Panamę, dawną Jugosławię oraz Daleki Wschód! Warto wspomnieć, że jednego z kandydatów zobaczymy w konkursie tegorocznego festiwalu NH, dwa na Netflixie i jeden … Dowiedz się więcej

Polecamy – 20. NH + 11. AFF

przez
nh - aff

Przedrzeć się przez program połączonych festiwali 20. Nowe Horyzonty i 11. American Film Festival to nie lada wyzwanie. Jest to bowiem gargantuiczna lista licząca 170 filmów pełnometrażowych (w tym aż 130 to nowości) i 40 krótkich metraży. Co gorsza potem trzeba jeszcze podjąć serię trudnych decyzji i stworzyć własny harmonogram. Sami stanęliśmy przed tymi karkołomnymi zadaniami, … Dowiedz się więcej

Horrorowa awangarda spod znaku studia A24

przez
saint maude

Szeroko pojęty gatunek horroru miał na początku XXI w. duży problem, żeby zaproponować widzowi coś innego niż tania rozrywka, slashery i krwawe gore klasy B. Na afiszach kinowych wyjątkiem były oczywiście filmy Lyncha, Boyle’a czy Shyamalana, które oprócz tego, że straszyły, opowiadały o czymś więcej niż zjawiska nie z tej ziemi. Jednak potwierdzały one regułę, … Dowiedz się więcej

Love is Strange – recenzja filmu „DAU. Natasza”

przez
DAU. Natasza

Legendy o projekcie DAU krążyły po światku filmowym od lat. Monumentalna, imponująca, ale i kuriozalna inicjatywa zamknięcia aktorów na trzy lata na największym planie filmowym w Europie: 12 000 metrów kwadratowych odwzorowanego 1:1 radzieckiego instytutu naukowego, 700 godzin, w dużej mierze improwizowanego materiału filmowego, 14 filmów pełnometrażowych, dwa seriale i milion projektów pobocznych. Te wszystkie … Dowiedz się więcej

Piekło codzienności – recenzja filmu „Asystentka” – Tofifest

przez
Asystentka

Ze wszystkich tytułów z tegorocznego, niezwykle zróżnicowanego programu festiwalu Tofifest, żaden nie uderzył mnie tak, jak niepozorna perełka Kitty Green (Casting na JonBenét, Ukraine Is Not a Brothel), która została bardzo dobrze przyjęta w zeszłym roku w Telluride i do tej pory krążyła głównie po serwisach VOD. Kto nie widział jeszcze Asystentki już od dziś … Dowiedz się więcej

Społeczny upadek – recenzja filmu „7 powodów do ucieczki (od społeczeństwa)”

przez

W czasach wszechobecnego marazmu, społecznych podziałów i rosnących w siłę chorób cywilizacyjnych Esteve Soler zamiast stworzyć film ku pokrzepieniu serc napisał scenariusz 7 powodów do ucieczki (od społeczeństwa). Hiszpan będący dramatopisarzem, choć ostatnimi laty szukający swojego miejsca w kinie (np. za sprawą krótkometrażówki „Interior. Familia.”), wraz z Gerardem Quinto wyreżyserował tę czarną komedię. 7 powodów … Dowiedz się więcej

Stromy stok – recenzja filmu „Slalom” – Tofifest

przez
slalom

Debiut Charlène Favier – Slalom – został wybrany do selekcji festiwalu w Cannes. Sama impreza, jak wiemy, nie odbyła się z przyczyn pandemicznych, ale na innych festiwalach film mógł startować pod tym szyldem. Francuska reżyserka przygląda się w swoim dziele trudom związanym z osiągnięciem sukcesu sportowego. Nie unika też w tym kontekście coraz częściej wychodzących … Dowiedz się więcej

Przedhoryzonty – co zobaczyć w ramach przygotowań do festiwalu NH + AFF

przez

Zbliża się MFF Nowe Horyzonty, tym razem, wyjątkowo, każdy będzie to wielkie filmowe święto celebrował we własnym domu. Już w lipcu spotkamy się wszyscy w Arsenale, żeby opijać te i przyszłe seanse, ale póki co trzeba ułożyć program. Trzeba to zrobić tym prędzej, że sprzedaż biletów i rezerwacja miejsc dla karnetowiczów zaczyna się już w … Dowiedz się więcej

Niebo obiecane – recenzja filmu „Polot”

przez
polot

Pierwszy raz stykam się z twórczością Michała Wnuka. Na swoim koncie ma dotąd jeden dokument (Agfa 1939. Podróż w czasy wojny) jeden krótki metraż (Co mówią lekarze) i serial M jak miłość. Sam tytuł debiutu długometrażowego jest dość wyzywający. Jest bowiem pokusa by odnieść go także do samego twórcy: czy miał polot? Takie pytanie być … Dowiedz się więcej

Dwa światy – recenzja filmu „Honey Cigar” – Tofifest

przez
Honey Cigar

Honey Cigar to reżyserski debiut Francuzki algierskiego pochodzenia Kamiry Aïnouz. Niechybnie wiele osób będzie regularnie myliło ją z urodzonym co prawda w Brazylii, ale legitymizującym się także przodkami z Algierii, Karimem Aïnouzem, autorem Niewidocznego życia sióstr Gusmao. Do tej pory twórczyni miała niewielką styczność z planami filmowymi, pracując tylko raz przy scenariuszu do angielskojęzycznego remake’u … Dowiedz się więcej

Kobiecy tandem – recenzja filmu „My dwie”

przez
My dwie

W swoim pełnometrażowym debiucie My dwie, Filippo Meneghetti, bierze na warsztat temat w kinie nieśmiertelny – miłość. Ale czy ma do powiedzenia coś nowego w tym aspekcie? Tytuł ten nieśmiało przebija się na międzynarodowych festiwalach – FEST w Belgradzie, ukraińskim MOLODIST, Dublinie, Stambule, Filadelfii. Także w Polsce został zauważony za sprawą nominacji w konkursie debiutów … Dowiedz się więcej

36. Warszawski Festiwal Filmowy – redakcyjny top 10

przez
shirley

Mimo niezwykle trudnego pandemicznego czasu dla nas wszystkich, który dotknął także kina udało się, niemal rzutem na taśmę, przeprowadzić 36. edycję Warszawskiego Festiwalu Filmowego w formie tradycyjnej. Z zachowaniem dystansu i w maseczkach, ale z nie mniejszym niż zwykle apetytem na kino, uczęszczaliśmy do Kinoteki i Multikina Złote Tarasy na festiwalowe seanse. Teraz mamy dla … Dowiedz się więcej

Manifesto – recenzja filmu „Numery” – Ukraina FF

przez

Oleg Sencow debiutował w kinie swoim Graczem na festiwalu w Rotterdamie w 2011 roku. Zdobył wtedy pewną uwagę zgarniając kilka wyróżnień na najważniejszym ukraińskim festiwalu, w Odessie, jednak prawdziwą uwagę świata zyskał, gdy w 2014 roku został aresztowany przez rosyjskie władze za działalność polityczną na Krymie i osadzony w łagrze. Po wielu interwencjach światowych organizacji … Dowiedz się więcej

Milczenie Leny – recenzja filmu „Sole” – Tofifest

przez

Dostrzeżona w zeszłym roku w weneckim konkursie Horyzonty (nagrody Lanterna Magica i Włoskiej Federacji Klubów Filmowych), świetnie rokująca w konkursie głównym trwającego właśnie Tofifest Film Festival, w końcu nominowana także do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii odkrycie roku – Sole wyrasta na czarnego konia kina niezależnego w tym wyjątkowo chaotycznym i nietypowym sezonie festiwalowym. Włosko-polska … Dowiedz się więcej

Widok z okna na pierwszym piętrze – recenzja filmu „Drodzy Towarzysze!” – WFF

przez
Drodzy Towarzysze!

Filmem zakończenia Warszawskiego Festiwalu Filmowego wybrano najnowsze dzieło Andrieja Konczałowskiego, Drodzy Towarzysze!. Wcześniej produkcja startowała w konkursie głównym w Wenecji i otrzymała tam Nagrodę Specjalną Jury. Tym razem rosyjski mistrz opowiada o jednym z tragicznych epizodów z dziejów Związku Radzieckiego, czyli strajku robotników i jego krwawej pacyfikacji w Nowoczerkasku w czerwcu 1962 roku (w tym … Dowiedz się więcej

To dobry chłopak był – recenzja filmu „18 kiloherców” – WFF

przez
18khz

Stwierdzenie, że kazachska kinematografia nie należy do najpopularniejszych, jest wyjątkowo łagodnym określeniem jej obecnego statusu. Ten niepodległy od niemal 30 lat kraj tylko raz otrzymał nominację do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny (Czyngis-chan w 2008 roku), a tamtejsze produkcje rzadko kiedy doczekują się szerokodostępnych premier na rynkach takich jak polski. Całe szczęście naprzeciw potrzeb entuzjastów … Dowiedz się więcej

Konkurs Międzynarodowy 36 WFF

przez
18khz

Warszawski Festiwal Filmowy zmierza już ku końcowi, a wszystkie nagrody przyznawane przez jurorskie gremia zostały rozdane. W tym roku postanowiłem niejako wejść w buty członka jury Konkursu Międzynarodowego i wybrałem się na seans każdego z filmów walczących o najważniejszy laur stołecznej imprezy. Moim osobistym faworytem spośród tej selekcji nadal pozostał recenzowany przeze mnie (TUTAJ) brytyjski … Dowiedz się więcej

18. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Tofifest – relacja

przez
Tofifest

Zbiór naszych publikacji związanych z 18. Międzynarodowym Festiwalem Filmowym Tofifest, odbywającym się w dniach 17-25 października 2020 w wersji hybrydowej (toruńskie kino CKK Jordanki oraz pokazy online). ON AIR – konkurs główny FROM POLAND FORUM 2019/2020 BEST OF THE BEST BELLA WOMEN POLONIKA MUST BE MUST SEE NOWE KINO FIŃSKIE

Krew na betonie – recenzja filmu „Shorta” – WFF

przez
shorta

Shorta to debiut pełnometrażowy duetu Anders Ølholm – Frederik Louis Hviid. Film miał premierę już na Międzynarodowym Tygodniu Krytyków podczas festiwalu w Wenecji, a obecnie jest pokazywany w ramach Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Mimo niewielkiego doświadczenia, Duńczykom udało się stworzyć mięsiste kino policyjne. Zapewniając rozrywkę nie umykają przed niewygodnymi tematami trawiącymi współczesną, zachodnią Europę, takich jak … Dowiedz się więcej

Sumy-terminatory – recenzja filmu „Spirala” – WFF

przez
Spirala

Konkurs debiutów i drugich dzieł Warszawskiego Festiwalu Filmowego to szczególnie ryzykowna sekcja. Początkujący twórcy miewają czasem predylekcję do wykładania swoich racji zbyt topornie albo wręcz przeciwnie, szukania eksperymentu lub dociskania pedału gazu i popadania w ekstremę. Innym przypadkiem jest jednak Spirala, debiut Cecílii Felméri. Młoda reżyserka pochodzenia węgierskiego urodzona w Kluż-Napoka w sercu rumuńskiej Transylwanii, … Dowiedz się więcej

Co tam panie na Oscarach – przegląd krajowych kandydatów vol. 1

przez

Co tam panie na Oscarach? Już czternaście krajów zgłosiło swoich tegorocznych kandydatów do Nagród Akademii. Chociaż wszyscy spodziewają się, że w tym roku stawka ubiegających się o Oscara dla najlepszego filmu międzynarodowego może być wyjątkowo wąska, to fakt zgłoszeń takich narodów jak: Bhutan (po raz drugi w historii, po 21 letniej przerwie), Wybrzeże Kości Słoniowej … Dowiedz się więcej

Psychoterapia to nie wstyd – receznja filmu „Wygnanie” – WFF

przez
wygnanie

Nurt poznawczo-behawioralny jest prawdopodobnie aktualnie dominującym w światowej psychologii. W czasach gdy coraz więcej osób nie radzi sobie z problemami i otaczającą je codziennością, nie rozumie świata i ludzi, psychologowie tego nurtu starają się „oczyścić ich okulary” poprzez wskazanie i wyplenienie błędów poznawczych. Tegoroczny kosowski kandydat do Oscara – „Wygnanie”, który był pokazywany w ramach … Dowiedz się więcej

Zagraj to jeszcze raz, Allison – recenzja filmu „Czarny niedźwiedź”– WFF

przez
Czarny niedźwiedź

Lawrence’a Michaela Levine’a wraz z żoną Sophią Takal zalicza się do czołowych twórców mumblecore’u. Oboje piszą, reżyserują i grają w swoich filmach. Czarny niedźwiedź pokazywany w Sundance i na Warszawskim Festiwalu Filmowym to ich dwunasta współpraca, Levine stanął za kamerą i napisał scenariusz, Takal odpowiadała zaś za produkcję. Twórców interesuje przede wszystkim natura tworzenia historii, … Dowiedz się więcej

Zabawa w chowanego – recenzja filmu „Duże chłopaki nie płaczą” – WFF

przez
Duże chłopaki nie płaczą

Paul Connoly bez cienia przesady przeszedł w dzieciństwie przez piekło. Był jednym z wychowanków domu dziecka im. św.. Leonarda w Hornchurch, gdzie opiekunowie prześladowali wychowanków psychicznie i fizycznie, włącznie z wykorzystywaniem ich seksualnie. Sprawa ta była swego czasu bardzo głośna na Wyspach Brytyjskich, a autobiograficzna powieść Paula opisująca doświadczenia z jego młodości stała się bestsellerem. … Dowiedz się więcej

Miałem sen – recenzja filmu „Człowiek z zajęczymi uszami” – WFF

przez

Kino nie zawsze musi nas otwierać na nowe doznania, rozszerzać nasze poznanie, uświadamiać nas o nieuświadomionym. Często po prostu wystarczy, kiedy dobrze składa znane klocki. Na przykład opowiadając o pisarzu w średnim wieku, który nie do końca sobie radzi w grę zwaną życiem, ma rodzinę, która go nienawidzi, młodszą kochankę, chorego psychicznie przyjaciela i kryzys … Dowiedz się więcej

Życie wśród dzikich – recenzja filmu „Shirley” – WFF

przez
Shirley

Nawet jeśli nazwisko Shirley Jackson nic Wam nie mówi i nie czytaliście żadnego z jej ponad dwustu dzieł grozy to pewnie o uszy obił Wam się netflixowy serial Nawiedzony dom na wzgórzu, który powstał na motywach książki Amerykanki. Wcześniej zresztą powieść adoptowali już Robert Wise (1963) i Jan De Bont (1999). Za sprawą pokazywanej w … Dowiedz się więcej

Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o seksie, ale baliście się zapytać – recenzja filmu „Mia pragnie zemsty” – WFF

przez
Mia pragnie zemsty

Mumblecore to typowo amerykański podgatunek kina niezależnego, który wyrósł na łonie festiwalu SXSW. Twórcy tacy jak bracia Duplass, Andrew Bujalski, czy Alexandre Lehmann, korzystając ze wzorców europejskiego arthouse’u, na czele z duńską Dogmą ’95 stworzyli w tamtejszym kinie niezależnym wyjątkowy rodzaj improwizowanej obyczajówki. Następnie ten nurt zaczął powoli przeciekać do Europy, a jednym z jego … Dowiedz się więcej

Pogranicze dobrego smaku – recenzja filmu „Magnezja” – WFF

przez
Magnezja

Polski przedstawiciel w międzynarodowym konkursie Warszawskiego Festiwalu Filmowego stał się dla widzów pewnikiem takim jak śmierć i podatki. Nie ma w tym nic dziwnego, premiery rodzimych twórców zawsze przyciągają pełne sale widzów, a spotkania z powszechnie znanymi artystami, towarzyszące pokazom dla wielu stanowią atrakcję większą niż sama projekcja. Jednak zdarzają się przypadki, kiedy dobór repertuaru … Dowiedz się więcej

Płytki grób – recenzja filmu „Post Mortem” – WFF

przez
Post Mortem

Péter Bergendy jest dyplomowanym psychologiem, a pracę magisterską pisał na temat oddziaływania horroru na widzów. Nie dziwota, że w końcu zabrał się za ten gatunek, używając w praktyce zdobytą wiedzę teoretyczną. W kinie zaczynał od komedii romantycznej (Stop Mom Teresa!), ale największe sukcesy zawdzięcza osadzonym w latach 50. ubiegłego stulecia kryminałom (Egzamin i telewizyjny Sejf). … Dowiedz się więcej

Wpływy czarnego kina brytyjskiego na początki polskiej szkoły filmowej na przykładzie wczesnej twórczości Andrzeja Wajdy i filmów Carola Reeda

przez
Andrzej Wajda (Fot. Joanna Helander ze zbiorow Osrodka KARTA)

Twórczość Andrzeja Wajdy uznawanego przez wielu rodaków za największego polskiego reżysera, ze sporą dozą słuszności w tym osądzie, owiana jest mgłą anegdot realizatorskich i opowieści o wkładzie poszczególnych pracowników planu w finalny efekt widoczny na ekranie. Demitologizacja persony warszawskiego artysty wydaje się na miejscu, szczególnie w przypadku jego pierwszych filmów z okresu narodzin polskiej szkoły. … Dowiedz się więcej

Ambiwalencja – recenzja filmu „Szarlatan”

przez
Szarlatan

Znachorstwo to jedno ze wzbudzających największą ambiwalencje zajęć. Z jednej strony ludowa mądrość i ziołolecznictwo budzą jakiś inherentny podziw, podskórny szacunek należnym tym, którzy wiedzą coś, co nam nigdy nie będzie dane. Jednocześnie nie sposób pozbyć się z głowy wizji hochsztaplerów w rodzaju Jerzego Zięby czy pseudoreligijnej szarlatanerii nawołującej w centrach miast przez megafony, jak … Dowiedz się więcej

Obywatel świata – recenzja filmu „Tony Halik”

przez
Tony Halik

Najnowsze dzieło w dorobku Marcina Borchardta, autora wielce udanego dokumentu Beksińscy. Album wideofoniczny, opowiada, jak łatwo się zorientować już po tytule, o Tonym Haliku. Starsi widzowie oczywiście doskonale znają i z sentymentem wspominają jego programy podróżnicze (m.in. kręcony z Elżbietą Dzikowską Pieprz i wanilia), ale dla młodszych odbiorców zmarły ponad dwie dekady temu dziennikarz jest … Dowiedz się więcej