Barwny życiorys Ingeborg Bachmann, jednej z najwybitniejszych postaci niemieckojęzycznej poezji i literatury XX wieku, stanowi gotowy materiał na film biograficzny. Zaskakujące jest, że aktywna zawodowo od lat 70. Margarethe von Trotta, reżyserka mająca na koncie portrety m.in. Róży Luksemburg i Hannah Arendt, sięgnęła po historię Austriaczki tak późno.

W tytułową bohaterkę, uzależnioną od słowa pisanego, Gauloises i Rzymu, wcieliła się fenomenalna Vicky Krieps. Von Trotta przedstawia jej losy, tkając narrację z kilku linii czasowych, głównie kładąc nacisk na relację łączącą Inge z Maxem Frischem (w tej roli Ronald Zehrfeld) oraz eskapistyczną podróż na pustynię z Adolfem Oplem. „Ingeborg Bachmann – Reise in die Wüste” koncentruje się na wpływie męskiego otoczenia na życie i zdrowie psychiczne protagonistki oraz jej ciągłej ucieczce przed male gaze.

Wyzwolenie nie wybrzmiewa jednak wystarczająco; to bardzo bezpieczny – by nie powiedzieć konserwatywny – biopic, pozbawiony fajerwerków zarówno w treści, jak i formie. Film idealny jako zapychacz oferty platform streamingowych, średniaczek do obejrzenia z rodzicami podczas niedzielnego obiadu.