Jak już wspominaliśmy, we wrocławskim Muzeum Pana Tadeusza do listopada odbywają się dwie szerokie retrospektywy rodzimego kina – „Nie wybiera się przecież swojego czasu. Polska Szkoła Filmowa [vol. II]” i „Drogi do wolności. Kino moralnego niepokoju”.
Już w najbliższy wtorek (19.09) widzowie będą mogli obejrzeć niezapomniany PRZYPADEK Krzysztofa Kieślowskiego. Filozoficzna opowieść prezentująca alternatywne scenariusze życia studenta Witka, dla którego tak błaha sprawa jak zdążenie na pociąg staje się punktem zwrotnym całego dalszego życia. Kluczowe dla tej fabuły są nie tylko egzystencjalne rozterki bohatera, ale również burzliwe tło historyczne, w którym kluczowe są dwie organizacje: Solidarność oraz PZPR.
Film ten uznany był przez naszą redakcję, za 18. najlepszy w swoim roku, w ramach Projektu: Klasyka – 1981. Pełne zestawienie znajdziecie TUTAJ.
3 października czeka nas pokaz klasycznego filmu zdobywczyni nagrody Jury na tegorocznym festiwalu w Wenecji – Agnieszki Holland. Mowa tu o GORĄCZCE z 1980 roku. Obraz ten również może poszczycić się laurem zdobytym na jednym z najważniejszych europejskich festiwali, gdyż wcielająca się w główną rolę Barbara Grabowska została wybrana najlepszą aktorką na Berlinale (w 1981). Dzieło to jest przedostatnim filmem reżyserki nagranym w ojczyźnie przed emigracją, podejmuję tematykę wydarzeń z początku XX wieku i opowiada o działalności konspiracji PPS podczas klęski rewolucji 1905 roku oraz jej następstwach.
8 listopada prezentowane będą BARWY OCHRONNE 
Krzysztofa Zanussiego, o których w ramach Krótkiej Historii Polskiego Kina Paweł Tesznar pisał tak:
„Barwy ochronne bez wątpienia uznać możemy za jeden z najważniejszych filmów polskiej kinematografii, prekursora kina moralnego niepokoju. Przez wielu uznawany jest za najlepsze i najbardziej dojrzałe dzieło w filmografii Krzysztofa Zanussiego. Pozostaje niezmiennie aktualny: jako krytyczne spojrzenie na środowisko akademickie, bezwzględna analiza ludzkich zachowań, zwłaszcza postawy karierowiczostwa, konformizmu i cynizmu. Pozostaje przy tym otwarty na różne interpretacje i każdy widz może inaczej odczytać postawy obu bohaterów czy ich finalną konfrontację. Na koniec warto jeszcze zaznaczyć, że pomimo ciężaru treściowego jest to również kino rodzajowe, niepozbawione humoru, którego seans nawet po blisko 50 latach daje mnóstwo radości i satysfakcji.”
Pełen tekst Pawła znajdziecie TUTAJ.
Dzień później, czyli 9 listopada odbędzie się pokaz CZŁOWIEKA Z MARMURU – jednego z najważniejszych dzieł Andrzeja Wajdy, docenionego na festiwalu w Cannes, gdzie w 1978 roku otrzymał nagrodę FIPRESCI. To głęboko osadzona w realiach socjalistycznej Polski opowieść o Agnieszce – studentce szkoły filmowej, realizującej swoją pracę końcową w postaci dokumentu o zasłużonym przodowniku pracy, co sprawia, że zmuszona jest dokonać swego rodzaju dziennikarskiego śledztwa, by odnaleźć bohatera reportażu i dowiedzieć się, co się z nim działo w ostatnich latach. Wajda w swoim dziele jak nikt inny obnażył fasadowość minionego ustroju, jednocześnie prezentując doskonale napisaną pełną dramaturgii historię, w której aktorzy, z Krystyną Jandą i Jerzym Radziwiłłowiczem na czele, mieli okazję rozwinąć skrzydła i stworzyć niezapomniane kreacje.
Harmonogram wszystkich projekcji znajdziecie na stronie internetowej Ossolineum.