Po świetnym wrześniu nadszedł czas na słabszy repertuarowo październik. W kinach rządziło polskie kino, "Kler", "7 uczuć" i "Serce nie sługa" wspierane przez blockbustery UIP, czyli "Venoma" i "Hotel Transylwania 3". Absorbował nas głównie Warszawski Festiwal Filmowy i przegląd horrorów Fest Makabra, ale udało się nam ułożyć listę ulubionych filmów Pełnej Sali.
Kraj: Polska
Reżyseria: Ewa Bukowska
Dystrybucja: Next Film
10. „53 wojny”
Aktorka Ewa Bukowska wybrała na swój reżyserski debiut adaptację powieści Grażyny Jagielskiej "Miłość z kamienia. Życie z korespondentem wojennym". Choć naszym zdaniem jej film ma wiele problemów (m.in. chaotyczny scenariusz, doklejony finał z innej książki) to nie można odmówić mu kilku przewag, w tym szarżującej Magdaleny Popławskiej czy zabiegom formalnym rzadko stosowanym w rodzimej kinematografii.
Średnia: 5,75/10
4 oceny
Debiutująca reżyserka czasami całkowicie traci kontrolę nad filmem co nieźle rezonuje z tematyką. Świetna Popławska. Lubię chyba bardziej niż zasługuje.
Odważny debiut, choć nie do końca udany. Popławska jest doskonała, ale reżyserka nie kontroluje jej ekspresji. Ostatni akt to kpina.
Obiecujący początek, ale stopniowo dryfuje na niebezpieczne wody. Bohaterka traci grunt pod nogami, a film staje się męcząco chaotyczny. Dobra rola Popławskiej.
Kraj: Brazylia
Reżyseria: Filipe Matzembacher, Marcio Reolon
Dystrybucja: Tongariro Releasing
9. „Hard Paint”
Na kolejnej pozycji znalazło się miejsce dla wyróżnionego nagrodą Teddy w Berlinie brazylijskiego "Hard Paint". Obok zwyczajowego motywu poszukiwania własnej tożsamości dla kina LGBTQ+ film ma do zaoferowania uroczą, neonową warstwę wizualną oraz całkiem udane aktorstwo.
Średnia: 5,8/10
5 ocen
6,5 Wtórny, ale przekonująco zagrany. Warstwa wizualna pasuje tu. Pstrokatymi barwami odzwierciedla wzbierający, samotny, tłumiony krzyk buntu
Jasne, nieźle to wygląda (neony!), temat zawsze aktualny, ale aktorsko i scenariuszowo tu brakuje sporo. Proces raczej zbędny.
Ładniejsze niż lepsze. Dobre aktorstwo, piękne kolory, wtórna treść.
Kolejny dramat LGBTQ+ o zagubionych ludziach z problemami. Fabułę nawet kupuję, ale ten neonowy film zamiast pobudzać usypia.
Kraj: USA
Reżyseria: Damien Chazelle
Dystrybucja: UIP
8. „Pierwszy człowiek”
Wbrew naszej recenzji (chyba najchłodniejszej w polskim Internecie), nasza redakcja wcale nie potępia kameralnego blockbustera Damiena Chazelle'a. Imponuje nam trzymane na wodzy tempo i rozmach scen kosmicznych, które wbijają w fotel. Gorzej niestety wypada, gdy trzeba budować wiarygodne psychologicznie postaci
Średnia: 5,83/10
6 ocen
Zostawia z gorzkim posmakiem. Opowiada o wielkim triumfie, lecz zadaje pytanie - jakim kosztem? Przeciągnięty, ale przy lądowaniu ciary murowane.
Chazelle wciąż o pracy w życiu człowieka. Do tego niesamowicie oddaje dyskomfort lotów kosmicznych i szczegółowo przygląda się osobowości bohatera.
Nie pamiętam kiedy tak bardzo nie interesował mnie plot i protagonista. Sceny kosmiczne przepiękne, monumentalne, chwilami o dziwo wyciszone.
Sztampowe, acz nader solidnie zrealizowane filmidło skrojone pod oscary. Sentymentalnie,ale na szczęście bez patosu. Świetna Foy, która stworzyła coś z niczego
Perfekcja techniczna, pustka treściowa. Chazelle jednak nie umie pisać normalnych ludzi a jednak próbuje pokazać na ekranie rodzinę Goslinga. Godzinę za długi.
największy zawód 2018 roku
Kraj: Polska
Reżyseria: Marek Koterski
Dystrybucja: Kino Świat
7. „7 uczuć”
Marek Koterski wraca na ekrany po 7 latach nieobecności z kolejnym filmem, którego bohaterem jest Adaś Miauczyński. Tym razem stara się scharakteryzować dziecięce lata Polaków, oczywiście w krzywym zwierciadle. Reżyser korzysta z właściwego sobie humoru, co nie każdemu będzie w smak, ale spora część redakcji dała się porwać jego wizji.
Średnia: 6,28/10
7 ocen
"Kiedyś coś mi się chciało, co się nagle z tym stało? Teraz zimno, gorąco, smutno i źle". Dzieciństwo to jest stresujące jednak jest. Jak życie.
Nierówny jak każdy film K.. Przeciąga nieśmieszne gagi, jest też dużo zabawnych scen, a wszystko podszyte smutkiem. Doskonała Muskała.
Koterski potwierdza,że jest najoryginalniejszym twórcą kina autorskiego w PL. Festiwal żenady, którego się obawiałem, umieszczony w kontekście staje się zaletą.
" Jeśli jesteś chujowym rodzicem to dziecku jest źle." Nie wystarczy sfilmować mierną acz kreatywną sztukę w plenerach by powstał udany film.
Piątka z minusem! Scenariusz ma kilka dobrych pomysłów, ale jeszcze więcej tu bałaganu i zmarnowanych szans. Broni się aktorstwem - błyszczą nawet epizody.
Kraj: Ukraina / Niemcy / Francja / Holandia / Rumunia
Reżyseria: Siergiej Łoznica
Dystrybucja: Against Gravity
6. „Donbas”
Najnowsze dzieło Siergieja Łoźnicy pozostawiło nas tak samo zmieszanych, jak wstrząśniętych. W jego wizji, konflikt rosyjso-ukraiński przybiera kształt makabrycznej farsy. Reżyser łączy tu sytuacje rodem z dzieł Kafki oraz brutalne, niemal dokumentalne ujęcia przemocy. Jakkolwiek sprzeczne uczucia wywoła taka kompozycja, pozostaje długo przed oczami.
Średnia: 6,6/10
5 ocen
Łoźnica nawet kręcąc na styku dokumentu używa za mocnych środków. A może w tej chorej rzeczywistości absurd to jedyna droga?
Tym razem bez komentarza.
Forma się sprawdza: karykaturalna, absurdalna zdaje się trafiać w samo sedno bezsensu wojny. Ten kocioł zadziornie przyprawia dzika, niespokojna ukrańska dusza
Transatlantyk: 6,5. Polityczna makabreska na temat stosunków rosyjsko-ukraińskich. Ciężkie, brutalne, wulgarne, a jednak wciąż komedia.
Piękna klamra, udanie bawi się dokumentalną formą. Ale jeny toporność tej propagandy sprawia że aż chce się pocałować portret Putina.
Kraj: USA
Reżyseria: David Gordon Green
Dystrybucja: UIP
3. „Halloween”
Minęło 40 lat od premiery "Halloween" Johna Carpentera. Z tej okazji, Laurie Strode powraca, by ostatecznie rozprawić się z Michaelem Myersem. A może na odwrót? Jakkolwiek by nie było, zgadzamy się, że jest to kontynuacja potrzebna, z klasą hołdująca oryginałowi i zdecydowanie lepsza, niż odtwórczy remake Roba Zombiego.
Średnia: 7,00/10
3 oceny
Bardzo skrupulatnie odtwarza nastrój z pierwszej części, nie unika dowcipów (dynia!). Wszystkie głupstwa wynikają z prawideł slashera.
Świetna zabawa, brakuje może trochę więcej zabawy z formułą i trochę za dużo idiotyzmów, ale całościowo klasa.
Nie lubię takiego anulowywania franczyz, ale dla takiego zaskakująco dobrego slashera i potrójnej final girl było warto
Kraj: Szwecja / Norwegia
Reżyseria: Jane Magnusson
Dystrybucja: Stowarzyszenie Nowe Horyzonty
3. „Bergman. Rok z życia”
Bergman reżyserem był genialnym... Ale jakim człowiekiem? Jane Magnusson analizuje wycinek z życia artysty, by przyjrzeć się bliżej jego życiu prywatnemu. Dokumenty-biografie nie muszą być zrazu laurkami, mogą stanowić uczciwy bilans.
Średnia: 7,00/10
3 oceny
nie jest typową laurką, pokazuje ciemną stronę Bergmana, ale wciąż portretuje mistrza
Mitoman, kobieciarz, nazista, pożeracz jogurtów, wulkan energii, dyktator. Wszystko przesłania w końcu mistrz kina. Niezbyt kohorenty film.
Kraj: Francja
Reżyseria: Dominique Rocher
Dystrybucja: Kino Świat
3. „Noc pożera świat”
Brutalny horror o zombie i wyciszone kino na temat samotności znajdują kompromis. Tegoroczna propozycja przeglądu Fest Makabra połączyła naszą redakcję w opinii, iż o nieumarłych da się jeszcze opowiadać w oryginalny sposób.
Średnia: 7,00/10
3 oceny
Survival horror na nowych zasadach. Zbieractwo, kreatywność i nutka szaleństwa to szansa na uniknięcie plagi zombie. Fajny epizod Lavanta.
Kreatywność/nuda/samotność w obliczu zagłady. Sprawdza się jako dramat egzystencjalny/metafora/horror. Plus smaczki muzyczne.
Dobra rzecz, wieczna samotność jako kara za odrzucenie innych ludzi?
Kraj: USA
Reżyseria: Drew Goddard
Dystrybucja: Imperial-Cinepix
2. „Źle się dzieje w El Royale”
Drew Goddard, autor "Domu w głębi lasu", znów postanawia pobawić się kinem. Tym razem bierze na warsztat konwencję thrillera, zagęszcza wszystko sporą ilością dialogów i podbija metraż do dwóch i pół godziny. Nie obyło się bez zgrzytów, lecz ostateczny rozrachunek jest jasny, to największe pozytywne zaskoczenie minionego miesiąca.
Średnia: 7,20/10
5 ocen
Pyszna pulpa skupiająca jak w soczewce dawne amerykańskie grzechy, które jak wiadomo mają długie cienie. Zbyt efekciarski scenariusz, ale nie umiem nie kochać.
Trochę sztuka teatralna, a trochę mini-serial. Brawurowo napisany, zrealizowany i zagrany. Dopieszczony w każdym szczególe. I ogląda się "jednym tchem".
Nie jest to poziom Pulp Fiction, nawet do Ósemki trochę brakuje, ale mimo to bardzo przyjemne i świetnie obsadzone kino z bezbłędnym Pullmanem
Tarantino samymi dialogami rozkłada Goddarda na łopatki. Dopracowane i stylowe, ale też efekciarskie i wymęczone. Ocena w górę za piosenki, postacie i Bridgesa.
Tarantino wannabe w kostiumie z epoki. Design, czucie przestrzeni, niektóre kreacje (Bridges, młody Pullman, Erivo) naprawdę imponują.
Kraj: Francja / Belgia / USA
Reżyseria: Gaspar Noé
Dystrybucja: Gutek Film
1. „Climax”
W redakcyjnym gronie ten film to już kult. Cytowaliśmy go niezliczoną ilość razy, na imprezach wybieramy sangrię, na naszych odtwarzaczach nadal gości soundtrack, a dla niektórych powtórny seans jest tylko kwestią czasu. Najnowszy twór Gaspar Noé to nie tylko propozycja świetnego seansu, lecz zjawisko.
Średnia: 7,66/10
9 ocen
Lubię jak Gaspar dosypuje mi coś do drinka: płynę sobie z obrazem i muzyką. Ładnie cytuje swoich mistrzów (Żuławski!). Zośka Boutella bombowa
Gdy sangria wejdzie za mocno. Życie 😉
Kino totalne. Nie chce widzieć tego filmu nigdy więcej.
Niestety chyba ominął mnie etap młodzieńczego buntu... 🙁
Tak wyglądają imprezy w piekle. Noe osacza i obezwładnia widza. Nie chcecie tego doświadczyć, ale jeśli już musicie to tylko w kinie!
Sugestywny, choć osiąga to prostymi środkami. Da się czytać jako diagnoza społeczna, ale lepiej działa jako sensualne doświadczenie, a nie dyskurs intelektualny
Szalony, bad trip, który chyba jednak nieco mnie rozczarował. Liczyłem, że Gaspar jedzie po bandzie jeszcze bardziej.
Orgia na dyskotece. Na uwagę zasługuje strona techniczna, ale poza tym szokowanie dla szokowania.
Pozostałe filmy:
The World Is Yours – 4 oceny, średnia: 5,50/10
Wyleczeni – 2 oceny, średnia 5,50/10
Mrok – 2 oceny, średnia: 5,50/10
Młodość Astrid – 3 oceny. średnia 5,33/10
Nina – 7 ocen, średnia 5,28/10
Jak pies z kotem – 3 oceny, średnia 5,00/10
Z perspektywy Paryża – 3 oceny, średnia 5,00/10
Dziewczyna w sieci pająka – 2 oceny, średnia 5,00/10
Poroniony– 2 oceny, średnia 5,00/10
22 lipca – 6 ocen, średnia 4,50/10
Venom – 4 oceny, średnia 4,00/10
I odpuść nam nasze długi – 2 oceny, średnia 3,00/10
Ocean ognia – 1 ocena, 7/10
Zabij i żyj – 1 ocena, 6/10
Hotel Transylwania 3 – 1 ocena, 5/10
Zwyczajna przysługa – 1 ocena, 5/10
Serce nie sługa – 1 ocena, 3/10