11. Międzynarodowy Festiwal Filmowy Hommage à Kieślowski (zapowiedź)

11. edycja MMF Hommage à Kieślowski odbędzie się w tym roku w wakacyjny weekend 26-28 sierpnia. W tym roku przebiegać będzie pod hasłem „Kino Interwencji”. W programie znalazło się wiele polskich i światowych najnowszych i niezwykle ważnych produkcji, ale też powrót do klasyki kina światowego. Głównym punktem tytułowej sekcji HOMMAGE będzie Niebo Toma Tykwera - filmu, który powstał na podstawie ostatniego wspólnego tekstu duetu Kieślowski—Piesiewicz.

Festiwal Filmowy Hommage à Kieślowski od zawsze – w zgodzie z filozofią jego niezwykłego patrona – stawiał na pierwszym miejscu możliwość spotkania i rozmowy z drugim człowiekiem. Każda edycja stawała się zaczątkiem wnikliwej dyskusji o problemach współczesności, stwarzając równocześnie pomost między tym „co było” a tym „co dziś mamy”. Jak mawiał sam Kieślowski: „Kiedy pytają mnie dlaczego robię filmy, odpowiadam zawsze: dlatego, że chcę porozmawiać. (…)”.

11 Hommage à Kieślowski

Motywem przewodnim tegorocznej odsłony festiwalu jest hasło „Kino Interwencji”. Pragniemy skupić się na kinie, które zostawia w widzach ślad i nie pozwala o sobie zapomnieć długo po zakończeniu seansu. Kinie, który otwiera widzów na empatię i potrzebę solidarności. Kinie, które jest aktualne w dobie obecnej sytuacji społeczno-politycznej w Europie, którą przeżywamy razem z naszymi sąsiadami i przyjaciółmi z Ukrainy.mówi Zuzanna Fogtt, dyrektorka i producentka festiwalu.

W ramach tytułowej sekcji HOMMAGE pokazany zostanie film, który 20 lat temu miał swoją premierę podczas gali otwarcia festiwalu w Berlinie, a powstał na podstawie jednego z ostatnich tekstów duetu Kieślowski & Piesiewicz. Niebo (Heaven, 2002) Toma Tykwera z Cate Blanchett i Giovannim Ribisim w rolach głównych to dzieło, które podzieliło przed laty publiczność  i krytyków.

W ramach tej samej sekcji pokazane zostaną „Gadające głowy” i wyprodukowane przez Instytut Adama Mickiewicza Gadające głowy 2021 w reżyserii Jana P. Matuszyńskiego.

Wybór nie jest przypadkowy – pragniemy stworzyć w czasie festiwalu przestrzeń, w którym widzowie (przede wszystkim ukraińska społeczność mieszkająca obecnie w regionie) mogliby nagrać swoje odpowiedzi na słynne pytania Kieślowskiego (Kim jesteś? Czego byś chciał? Co jest dla ciebie najważniejsze?). Zebrany materiał może posłużyć za niezwykle symptomatyczne i cenne świadectwo obecnych czasów; ważne jest również to, aby móc oddać – nawet w takim symbolicznym wymiarze – głos, tym którym siłą został on odebrany. – mówi Diana Dąbrowska, dyrektor artystyczna festiwalu.

Nie ma wątpliwości, że ludzie działający w obszarze kultury – począwszy od artystów po osoby tworzące festiwale i przeglądy – muszą dziś zaangażować się w cele społeczne, a kino ma największą szansę, aby skutecznie przemówić do jak najszerszej widowni, inspirować ważne działania i uczyć o społecznej sprawiedliwości. Wyselekcjonowane przez organizatorów filmy opowiadają o bohaterach i bohaterkach – zarówno młodszego, jak i starszego pokolenia – którzy próbują dokonać w swoim otoczeniu ważnej zmiany, dla siebie i innych. Otoczeniu niekiedy bardzo brutalnym i pozbawionym zasad, moralności. Ten rodzaj narracji odnajdziemy w takich filmach jak Ziemia jest niebieska jak pomarańcza (2020) ukraińskiej reżyserki Iryny Tsilyk, Przeżyć  Jonasa Pohera Rasmussena [NASZA RECENZJA], Między dwoma światami (2021) Emmanuela Carrère z Juliette Binoche w roli głównej czy Wszystkie nasze strachy (2021) Łukasza Rondudy i Łukasza Gutta [NASZA RECENZJA].

Ziemia jest niebieska jak pomarańcza (2020)

Ten ostatni będzie pokazany w sekcji Nowe Kino Polskie, w którym również znajdą się inne polskie produkcje, takie jak: Ucieczka na srebrny glob, reż. Kuba Mikurda (NASZA RECENZJA), Film balkonowy, reż. Paweł Łoziński (NASZA RECENZJA), Wielki strach, reż. Pawlina Carlucci Sforza, Lombard, reż. Łukasz Kowalski (NASZA RECENZJA), Sonata, reż. Bartosz Blashke (NASZA RECENZJA) oraz Inni ludzie, reż. Aleksandra Terpińska (NASZA RECENZJA).

Jedną z bohaterek festiwalu będzie hiszpańska reżyserka Carla Simón, zdobywczyni Złotego Niedźwiedzia na tegorocznym Berlinale. Młoda hiszpańska reżyserka jest jedną z kluczowych przedstawicielek nowego hiszpańskiego kina. Podczas Hommage à Kieślowski zostaną pokazane wszystkie jej najważniejsze filmy: pełne metraże Lato 1993 [NASZA RECENZJA] i najnowszy Alcarràs [NASZA RECENZJA] oraz dwa krótkie metraże – Correspondencia i Después también. Sekcja poświęcona „czułym opowieściom” hiszpańskiej narratorki jest realizowana dzięki wsparciu Instytutu Cervantesa w Krakowie i współpracy z Fundacją AVA Arts.

Alcarràs
Alcarràs (2022)
Dyktator
Dyktator (1940)

Hommage à Kieślowski lubi filmową klasykę. Historyczny Kinoteatr „Zdrowie” to zresztą przestrzeń, w której młody Krzysztof Kieślowski doświadczał pierwszych, ważnych doznań filmowych. W ramach sekcji „Ukochane filmy Kieślowskiego” pokazany zostanie jeden z najważniejszych filmów w dorobku Charliego Chaplina – Dyktator (1940). Organizatorkom zależy,  aby wzruszająca przemowa wieńcząca dzieło brytyjskiego twórcy, wybrzmiała bardzo mocno zarówno dla polskiej jak i ukraińskiej publiczności.

Jak zawsze w Sokołowsku będzie można spotkać i porozmawiać ze współpracownikami oraz przyjaciółmi Kieślowskiego, gośćmi będą również reżyserzy i aktorzy pokazywanych filmow. W tym roku na festiwalu będzie również obecna córka reżysera „Przypadku” – Marta Hryniak. Jej udział w wydarzeniu jest bardzo ważny i wyjątkowy.

Wydarzenie swoim Honorowym Patronatem objęła jak co roku, żona reżysera, Maria Kieślowska.

Więcej informacji o festiwalu znajduje się na stronie www.hommageakieslowski.pl