Podsumowanie roku 2023: TOP 10 festiwale

Osadnicy [top festiwali 2023]

Wedle tradycji przygotowaliśmy dla Was redakcyjne podsumowanie festiwali, w którym nie znalazły się filmy z potwierdzoną dystrybucją w 2024 roku lub mające już polską premierę w kinach bądź serwisach vod (o nich napiszemy w drugiej połowie stycznia w osobnym rankingu). Po szampańskiej zabawie ostatniego dnia 2023 roku (ilu z Was jednak wybrało wygodę własnej kanapy … Dowiedz się więcej

Ciężar pamięci – recenzja filmu „Tak powtórz nie” – WFF 2023

W ostatnim czasie kino biograficzne coraz chętniej służy twórcom do kreślenia uniwersalnych historii bądź o ludzkiej naturze, bądź o jednostce uwikłanej w systemowe sieci. Prym wiedzie tu bezkonkurencyjny Pablo Larraín ze swoimi Jackie (2016), Spencer (2021) czy Hrabią (2023), ale od tradycyjnego, poprawnego ujęcia życiorysów odeszły także Marie Kreutzer (W gorsecie) czy Sofia Coppola (Priscilla). … Dowiedz się więcej

W drodze – recenzja filmu ,,Lęk” – WFF 2023

Lęk

Jak co roku selekcjonerzy Warszawskiego Festiwalu Filmowego zadbali o polską reprezentację w Konkursie Międzynarodowym. Podczas minionej edycji stanowiły ją Uśmiech Losu Andrzeja Jakimowskiego oraz Lęk Sławomira Fabickiego. Chociaż obydwie produkcje nie zdobyły żadnej ze statuetek przyznawanych przez Jury konkursu to drugi z wymienionych filmów zakończył imprezę nie mniej ważnym trofeum – Nagrodą Publiczności w kategorii … Dowiedz się więcej

Rozmowy (Nie)kontrolowane – recenzja filmu „MMXX” – WFF 2023

Niemal zbagatelizowany przez krytyków i festiwale MMXX, najnowsze dzieło Cristiego Puiu, dotarło na ziemie polskie. Rumuński mistrz powrócił na Warszawski Festiwal Filmowy po latach, wszak w 2005 roku pokazywał tu swą głośną Śmierć pana Lazarescu. Autor genialnych Sieranevady (tak haniebnie zlekceważonej w Cannes 2016) i Malmkroga (nagroda za reżyserię w konkursie Encounters na Berlinale 2020), … Dowiedz się więcej

Śmiech, sposób na zaczarowanie traumy – recenzja filmu „Asog”– WFF 2023

W sekcji Wolny Duch tegorocznej edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego pojawił się prawdziwy wolny duch, dzieło nieskrępowane absolutnie niczym, czyli Asog, drugi fabularny obraz kanadyjskiego twórcy o filipińsko-chińsko-irlandzkich korzeniach, Seána‌ Devlina. To film, który powinni zobaczyć przede wszystkim wszyscy polscy twórcy, od dekad umęczeni ciężarem narodowych traum, ubierający bez ustanku swoich bohaterów w cierpiętnicze, pełne pretensji … Dowiedz się więcej

Horror odmienności – recenzja filmu „Wilkołak” – WFF 2023

Wilkołak, jedna z pozycji Konkursu Międzynarodowego 39. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego to zaledwie drugi obraz hiszpańskiego reżysera, Paua Calpe, do tej pory zajmującego się głównie produkcją filmową. Oparty na motywach powieści Ginésa Sáncheza Lobisón z 2012 temat coming-of-age ubiera w szaty ludowej opowieści o hybrydzie człowieka i wilka, bezbronnego wobec fatum, skazanego na samotność i … Dowiedz się więcej

Historia przemocy – recenzja filmu „Osadnicy” – WFF 2023

Laureatem konkursu Crème de la crème 39. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego okazał się debiut fabularny Felipe’a Gálveza Osadnicy, zdobywca nagrody FIPRESCI sekcji Un Certain Regard na tegorocznym festiwalu w Cannes i oficjalny kandydat Chile do Oscara w kategorii filmu międzynarodowego. Stawiający pierwsze pełnometrażowe reżyserskie kroki twórca do tej pory mający pokaźne portfolio montażysty i na … Dowiedz się więcej

Rozkosze gościnności – recenzja filmu „Śnieżna pantera” – WFF 2023

Przedwcześnie zmarły, w wieku zaledwie 53 lat, tybetański filmowiec Pema Tseden w swoim ostatnim obrazie, Śnieżna pantera, stawia w centrum konfliktu zderzenie natury z cywilizacją, jednocześnie odnosząc się dyskretnie do relacji swej udręczonej ojczyzny z chińskim okupantem. Film był prezentowany dotąd w Wenecji i Toronto, a teraz zapoznać się z nim mogła publiczność Warszawskiego Festiwalu … Dowiedz się więcej

The Sound of Silence – recenzja filmu „Cała ta cisza” – WFF 2023

Konkurs 1-2 Warszawskiego Festiwalu Filmowego to jedna z jego najciekawszych sekcji. Poświęcony stawiającym pierwsze (i drugie) kroki w branży twórcom, umożliwił start takim nazwiskom, jak Drazen Kuljanin (Jak powstrzymać ślub, 2014) czy Milad Alami (Uwodziciel, 2017). W tegorocznej edycji uwagę przyciąga Diego del Rio, uznany meksykański reżyser teatralny, debiutujący na polu X muzy filmem Cała … Dowiedz się więcej

Zew natury – recenzja filmu „Królestwo zwierząt” – WFF 2023

Królestwo zwierząt, najnowszy obraz Thomasa Cailley’a wyświetlany w konkursie Crème de la crème 39. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego, to na pierwszy rzut oka film, który ze względu na swój rozrywkowy potencjał dużo lepiej odnalazłby się w regularnej dystrybucji bądź na platformie streamingowej (najpewniej z czerwonym logo) niż na artystycznym festiwalu (choć jak wiemy WFF nie … Dowiedz się więcej

Podsumowanie roku 2022: TOP 10 festiwale

Wedle tradycji przygotowaliśmy dla Was redakcyjne podsumowanie festiwali, w którym nie znalazły się filmy z potwierdzoną dystrybucją w 2023 roku lub mające już polską premierę w kinach bądź serwisach vod (o nich napiszemy w styczniu w osobnym rankingu). W ostatni dzień roku 2022 trudno uniknąć podsumowań i rozliczeń. Był to przecież rok z wielu powodów … Dowiedz się więcej

Dom, który zbudował… – recenzja filmu „Dom „Słowo”. Niedokończona powieść” – Ukraina! Festiwal Filmowy

Nad życiem poetów rozstrzelanego odrodzenia mieszkających w Domu „Słowo” Taras Tomenko pochylił się dwukrotnie, tworząc swego rodzaju dyptyk, który, choć w obu przypadkach skupia się na tym samym wycinku ukraińskiej historii, korzysta z formy filmowej innego rodzaju – w 2017 dokumentalnej, a teraz fabularnej. Fascynacja tym spełnionym w rzeczywistości konceptem nie powinna dziwić – mówimy … Dowiedz się więcej

38. Warszawski Festiwal Filmowy – redakcyjny top 5

Królowie świata

W dniach 14-23 października odbyła się 38. edycja Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Napisaliśmy dla Was kilkanaście recenzji, a naszą relację kończymy tradycyjnie listą naszych ulubionych obrazów z programu. Tym razem zdecydowaliśmy się na top 5, do którego trafiły filmy z Chorwacji, Kazachstanu, Kolumbii, Polski i Ukrainy. 5. BEZPIECZNE MIEJSCE (reż. Juraj Lerotić) Lerotić, opowiadając o własnych … Dowiedz się więcej

Ctrl+Z – recenzja filmu „Człowiek czasu” – WFF

Któż z nas nie chciał chociaż raz cofnąć się w czasie, wrócić do niewykorzystanej sytuacji i przeżyć ją od nowa, zgodnie z gruntownie przemyślanym scenariuszem gwarantującym szczęśliwe – przynajmniej dla autora – zakończenie? Fiński reżyser, Samppa Batal, bohatera swojego filmu Człowiek czasu wyposaża w takie właśnie narzędzie, dbając o słodko-gorzki balans opowieści i próbując znaleźć … Dowiedz się więcej

Terra Felix – recenzja filmu „Królowie świata” – WFF

Chroniczna bieda oraz społeczne i kulturowe wykluczenie jednostek i całych grup społecznych stanowi niezwykle łakomy kąsek dla zorientowanych na zachodni aplauz twórców filmowych. Pokazanie dzieci w świecie przemocy, przestępczości, głodu i narkotyków, przeklinających podrostków tak innych od naszych małych aniołów, że niemal wydających się przedstawicielami innego gatunku, a następne odsłonięcie, w możliwie łopatologiczny sposób, ich … Dowiedz się więcej

Boyhood – recenzja filmu „War Pony” – WFF

Riley Keough, aktorka znana z American Honey (2016), Zoli (2020) i Diabła wcielonego (2020), połączyła siły z amerykańską producentką i reżyserką, Giną Gammell, a efektem ich współpracy jest jeden z bardziej oryginalnych filmów tego roku, War Pony. Ta klimatyczna opowieść coming of age, osadzona na gruncie rdzennej tożsamości i plemiennej przynależności, zdążyła zdobyć już szereg … Dowiedz się więcej

Zbrodniarz czy bohater? – recenzja filmu „Święto Pracy” – WFF

Warszawski Festiwal Filmowy dobiega końca, a wszystkie laury z rąk Jury zostały rozdane. Nagrodę Warsaw Grand Prix, czyli zwycięstwo w Konkursie Międzynarodowym, otrzymało Święto pracy w reżyserii Pjera Žalicy – kolejna próba pokazania na ekranie kinowym traum niesionych latami przez pokolenie wojny domowej w Jugosławii. Bośniacki autor nie należał w tym roku do najgłośniejszych nazwisk … Dowiedz się więcej

Łagodna obojętność świata – recenzja filmu „Bezpieczne miejsce” – WFF

BEZPIECZNE MIEJSCE

Pierwszy pełnometrażowy film Juraja Leroticia to szkatułka wypełniona narracyjnymi warstwami i niespodziankami, od przewrotnego tytułu począwszy, na zabiegach formalnych skończywszy. Zdobywca trzech nagród na festiwalu w Locarno: dla najlepszego debiutu, reżysera i aktora (Goran Markovic) oraz Serca Sarajewa dla najlepszego filmu i aktora (Juraj Lerotić), jest osobistą podróżą w głąb traumatycznego wydarzenia oraz konfrontacją z … Dowiedz się więcej

Bezgraniczna miłość – recenzja filmu „Tata”

Kiedy przyjdzie czas na opowiedzenie o roku 2022 w podręcznikach do historii, z pewnością możemy spodziewać się zdań o niezwykłej próbie, przed jaką stanęli Polacy wobec rosyjskiej inwazji na Ukrainę i o niespotykanej wręcz solidarności między naszym narodem a zaatakowanym sąsiadem. Jednak zacieśnianie się więzi między nami a naszymi sąsiadami zaczęło się znacznie wcześniej, a … Dowiedz się więcej

Syzyfowe prace – recenzja filmu „Ademoka” – WFF

Chicagowski dziennikarz Sydney J. Harris napisał kiedyś, że „Cały cel edukacji polega na tym, aby zamienić lustra w okna”. Wydaje się, że do podobnych wniosków co amerykański żurnalista doszedł Adilchan Jerżanow. W Ademoce, swoim najnowszym dziele zakwalifikowanym do Konkursu Międzynarodowego Warszawskiego Festiwalu Filmowego kazachski reżyser poświęca pełną uwagę właśnie systemowi kształcenia kolejnych pokoleń. Protagonistką filmu … Dowiedz się więcej

Tato! – recenzja filmu „Strzępy” – WFF

W tegorocznym Konkursie Międzynarodowym Warszawskiego Festiwalu Filmowego startują dwie produkcje reprezentujące rodzimą kinematografię. Jedną z nich są Strzępy Beaty Dzianowicz, dla których zwycięstwo w stolicy byłoby przedłużeniem fenomenalnej festiwalowej passy rozpoczętej w Gdyni, skąd twórcy wyjechali z trzema statuetkami: za najlepszy debiut lub drugi film, najlepszą drugoplanową rolę męską oraz specjalną nagrodą za odkrycie festiwalu. … Dowiedz się więcej

Demakijaż – recenzja filmu „Ślady” – WFF

Ślady, prezentowane na Warszawskim Festiwalu Filmowym w sekcji „Konkurs 1-2”, są drugim filmem Dubravki Turić, zdobywczyni nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji w sekcji Orizzonti za krótki metraż Belladonna (2015). Stanowią subtelną podróż po różnych wymiarach życia, mierzącą się z definicją kulturowej tożsamości i dziedzictwa, przemijalności oraz ograniczeń ludzkiego ciała, które – każąc zakładać … Dowiedz się więcej

Nie ma już niepolityki – recenzja filmu „Kalev” – WFF

kalev

„Po co znowu wpychają politykę do sportu?” – to pytanie prawdopodobnie słyszał każdy. Czasem chodzi o wykluczenie drużyn z danego kraju z rywalizacji, innym razem o tęczowe opaski czy akcje przeciwdziałania rasizmowi. Jednak im bardziej się nad tym zastanawiamy, tym bardziej można dojść do wniosku, że sport i polityka są po prostu nierozłączne. Świadczyć o … Dowiedz się więcej

Podsumowanie roku 2021: TOP 10 festiwale

Neptune Frost

Choć wszyscy życzyliśmy sobie, aby rok 2021 był zupełnie inny niż poprzedni, to nadal trwaliśmy w pandemicznej rzeczywistości. Trzeba jednak przyznać, że w minionych dwunastu miesiącach radziliśmy sobie dużo lepiej: wypracowano pewne metody zachowań, a część z obywateli odpowiedzialnie sięgnęła po szczepionki, aby móc bezpiecznie korzystać m.in. z przybytków kultury. „Nowa normalność” nastała też w … Dowiedz się więcej

Western feministyczny – recenzja filmu „Legenda Molly Johnson” – WFF

Molly Johnson

Podczas tegorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego, słusznie kojarzącego się z zapraszaniem twórców z całego świata, w konkursie głównym rywalizuje raptem jeden film anglojęzyczny. Nie jest to bynajmniej produkcja hollywoodzka, a australijski western Legenda Molly Johnson stanowiący odważną próbę zmierzenia się z gatunkiem, którego śmierć wieszczona jest w XXI wieku nad wyraz często i równie często obalana … Dowiedz się więcej

Wszystko płynie w ziemi obiecanej – recenzja „Kapitan Wołkonogow uciekł” – WFF

Rosyjski duet reżyserski, Natasza Mierkułowa i Aleksiej Czupow, po raz kolejny zasiadł do partii filmowych szachów, gdzie stawką w grze jest przechytrzenie Kostuchy – zupełnie jak w Człowieku, który wszystkich zaskoczył. W poprzednim dziele ratunkiem od śmiertelnej choroby miała być seksualna transformacja, niechybnie prowadząca do śmierci społecznej pośród syberyjskiej małomiasteczkowości. Kapitan Wołkonogow uciekł to z … Dowiedz się więcej

Podsumowanie roku 2020: TOP 10 festiwale

festiwale 2020

Rok 2020 był dziwny i trudny. Dla kin nastała „nowa normalność”: przetrzebiony repertuar, ograniczanie liczby widzów, obowiązkowy odstęp, maseczki na sali, komunikaty na ekranie o zasadach sanitarnych. W końcu rząd dwukrotnie wysłał całą branżę na kwarantannę, czyli mówiąc prościej: zamknął wszystkie przybytki kulturalne. Imponujące, że w tej apokaliptycznej scenerii tak dobrze poradziły sobie festiwale. Część … Dowiedz się więcej

Widok z okna na pierwszym piętrze – recenzja filmu „Drodzy Towarzysze!” – WFF

Drodzy Towarzysze!

Filmem zakończenia Warszawskiego Festiwalu Filmowego wybrano najnowsze dzieło Andrieja Konczałowskiego, Drodzy Towarzysze!. Wcześniej produkcja startowała w konkursie głównym w Wenecji i otrzymała tam Nagrodę Specjalną Jury. Tym razem rosyjski mistrz opowiada o jednym z tragicznych epizodów z dziejów Związku Radzieckiego, czyli strajku robotników i jego krwawej pacyfikacji w Nowoczerkasku w czerwcu 1962 roku (w tym … Dowiedz się więcej

To dobry chłopak był – recenzja filmu „18 kiloherców” – WFF

18khz

Stwierdzenie, że kazachska kinematografia nie należy do najpopularniejszych, jest wyjątkowo łagodnym określeniem jej obecnego statusu. Ten niepodległy od niemal 30 lat kraj tylko raz otrzymał nominację do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny (Czyngis-chan w 2008 roku), a tamtejsze produkcje rzadko kiedy doczekują się szerokodostępnych premier na rynkach takich jak polski. Całe szczęście naprzeciw potrzeb entuzjastów … Dowiedz się więcej

Konkurs Międzynarodowy 36 WFF

18khz

Warszawski Festiwal Filmowy zmierza już ku końcowi, a wszystkie nagrody przyznawane przez jurorskie gremia zostały rozdane. W tym roku postanowiłem niejako wejść w buty członka jury Konkursu Międzynarodowego i wybrałem się na seans każdego z filmów walczących o najważniejszy laur stołecznej imprezy. Moim osobistym faworytem spośród tej selekcji nadal pozostał recenzowany przeze mnie (TUTAJ) brytyjski … Dowiedz się więcej

Co tam panie na Oscarach – przegląd krajowych kandydatów vol. 1

Co tam panie na Oscarach? Już czternaście krajów zgłosiło swoich tegorocznych kandydatów do Nagród Akademii. Chociaż wszyscy spodziewają się, że w tym roku stawka ubiegających się o Oscara dla najlepszego filmu międzynarodowego może być wyjątkowo wąska, to fakt zgłoszeń takich narodów jak: Bhutan (po raz drugi w historii, po 21 letniej przerwie), Wybrzeże Kości Słoniowej … Dowiedz się więcej

Miałem sen – recenzja filmu „Człowiek z zajęczymi uszami” – WFF

Kino nie zawsze musi nas otwierać na nowe doznania, rozszerzać nasze poznanie, uświadamiać nas o nieuświadomionym. Często po prostu wystarczy, kiedy dobrze składa znane klocki. Na przykład opowiadając o pisarzu w średnim wieku, który nie do końca sobie radzi w grę zwaną życiem, ma rodzinę, która go nienawidzi, młodszą kochankę, chorego psychicznie przyjaciela i kryzys … Dowiedz się więcej

Życie wśród dzikich – recenzja filmu „Shirley” – WFF

Shirley

Nawet jeśli nazwisko Shirley Jackson nic Wam nie mówi i nie czytaliście żadnego z jej ponad dwustu dzieł grozy to pewnie o uszy obił Wam się netflixowy serial Nawiedzony dom na wzgórzu, który powstał na motywach książki Amerykanki. Wcześniej zresztą powieść adoptowali już Robert Wise (1963) i Jan De Bont (1999). Za sprawą pokazywanej w … Dowiedz się więcej

Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o seksie, ale baliście się zapytać – recenzja filmu „Mia pragnie zemsty” – WFF

Mia pragnie zemsty

Mumblecore to typowo amerykański podgatunek kina niezależnego, który wyrósł na łonie festiwalu SXSW. Twórcy tacy jak bracia Duplass, Andrew Bujalski, czy Alexandre Lehmann, korzystając ze wzorców europejskiego arthouse’u, na czele z duńską Dogmą ’95 stworzyli w tamtejszym kinie niezależnym wyjątkowy rodzaj improwizowanej obyczajówki. Następnie ten nurt zaczął powoli przeciekać do Europy, a jednym z jego … Dowiedz się więcej

Pogranicze dobrego smaku – recenzja filmu „Magnezja” – WFF

Magnezja

Polski przedstawiciel w międzynarodowym konkursie Warszawskiego Festiwalu Filmowego stał się dla widzów pewnikiem takim jak śmierć i podatki. Nie ma w tym nic dziwnego, premiery rodzimych twórców zawsze przyciągają pełne sale widzów, a spotkania z powszechnie znanymi artystami, towarzyszące pokazom dla wielu stanowią atrakcję większą niż sama projekcja. Jednak zdarzają się przypadki, kiedy dobór repertuaru … Dowiedz się więcej

Płytki grób – recenzja filmu „Post Mortem” – WFF

Post Mortem

Péter Bergendy jest dyplomowanym psychologiem, a pracę magisterską pisał na temat oddziaływania horroru na widzów. Nie dziwota, że w końcu zabrał się za ten gatunek, używając w praktyce zdobytą wiedzę teoretyczną. W kinie zaczynał od komedii romantycznej (Stop Mom Teresa!), ale największe sukcesy zawdzięcza osadzonym w latach 50. ubiegłego stulecia kryminałom (Egzamin i telewizyjny Sejf). … Dowiedz się więcej

Marzenie ściętej dłoni – recenzja filmu „Zgubiłam swoje ciało”

2019 był bardzo dobry dla francuskojęzycznej animacji. Do najlepszych filmów tego roku należały ujmująca Marona – psia opowieść, którą w styczniu jako redakcja wyróżniliśmy Złotym Biletem, 12-minutowy short Mémorable, czyli najpiękniejszy krótki metraż tegorocznych Oscarów, oraz nominowane przez Akademię w kategorii animacji długometrażowej Zgubiłam swoje ciało Jérémy’ego Clapina, które zdobyło również Grand Prix Międzynarodowego Tygodnia … Dowiedz się więcej

Podsumowanie roku 2019: TOP 10 festiwale + vod

jednym cieciem

Przełom roku to jak zwykle czas przemyśleń i podsumowań. My zaczynamy nowy rok 2020 od przyjrzenia się najlepszym filmom jakie widzieliśmy na festiwalach i w ramach obiegu streamingowego, czyli całe to dobro, które nie trafiło do regularnej kinowej dystrybucji. Niektóre z nich widzieliśmy najpierw na festiwalach, by potem powtórzyć z przyjemnością na vod, na szerszą … Dowiedz się więcej

Ostatnia rodzina – recenzja filmu „Przenieść grób” – WFF

przenieść grób

Widzieliśmy to już wiele razy – z pozoru idealne, poukładane relacje między członkami rodziny podczas wspólnej podróży lub uroczystości zaczynają ukazywać swe prawdziwe oblicze. W “Przenieść grób”, jak podpowiada już tytuł, okazją do spotkania i popadnięcia w konflikt dla rodu Baeków będzie ekshumacja zwłok zmarłego krewnego i uroczyste ich pochowanie w innym niż dotychczas miejscu. … Dowiedz się więcej

Potencjalnie dobry film – recenzja filmu „Nasze matki” – WFF

O pewnych zbrodniach pamięta cały świat, inne szybko popadają w zapomnienie. Gdy myślimy o ludobójczej dyktaturze w Ameryce Łacińskiej, do głowy jako pierwsze przychodzą krwawe rządy zbrodniarza Augusto Pinocheta w Chile. Potem gdzieś majaczą bliźniacze, wspierane przez CIA junty w Argentynie, Urugwaju czy Peru. Mało kto pamięta, że jeszcze gorsze rzeczy działy się w malutkiej … Dowiedz się więcej

Wędrowne rewolucje – recenzja filmu „Wędrowny kucharz” – WFF

W czasach, gdy kuchnia w wielkich restauracjach często przypomina laboratorium chemiczne, a gwiazdkami Michelina obdarowywane są w dużej mierze nowoczesne, bazujące na molekularności restauracje, równie silny głos pobrzmiewający wśród szefów kuchni nawołuje do powrotu do natury. Nasz słynny Wojciech Modest Amaro, autor książki „Natura kuchni polskiej”, pokazuje jak wielki potencjał tkwi w narodowych zapomnianych specjałach … Dowiedz się więcej

Prawdziwy romans – recenzja filmu „Pierwsza miłość” – WFF

Pierwsza miłość

Po premierze w Cannes Takashi Miike zapytany dlaczego zatytułował swój nowy film “Pierwsza miłość”, przewrotnie odpowiedział, że dla pieniędzy. A jednak uczucia w nim nie brakuje, choć przede wszystkim tego do eksploatacji i beztroskiej zabawy gatunkowej. Ten szalony mariaż energetycznego kina akcji i smoliście czarnej komedii był niewątpliwie jedną z największych atrakcji tegorocznego Warszawskiego Festiwalu … Dowiedz się więcej

Warszawski Festiwal Filmowy 2019 – nasze oczekiwania

WFF relacja

Do atutów Warszawskiego Festiwalu Filmowego należą różnorodność i bogactwo prezentowanych tytułów. Niekiedy trudno odnaleźć się w tym gąszczu filmów i twórców. My już przedarliśmy się przez programowe zapowiedzi i wybraliśmy te propozycje, które – jak się nam zdaje – mają największy potencjał na kino godne zapamiętania. Oto nasze wybory. „Walka Atbaia” Nieprzypadkowo w zeszłym roku … Dowiedz się więcej

Spektrum – recenzja filmu „Out”

Out

Kino nie ma bogatej historii ukazywania dobrowolnego coming-outu: większość postaci LGBT żyje w ukryciu, a w filmach z ostatnich lat coraz częściej są już ujawnione w chwili zawiązania akcji. Znacznie powszechniejszy kanał dzielenia się tym doświadczeniem stanowi YouTube. Fakt ten wykorzystał Denis Parrot, montując kilkanaście internetowych nagrań z lat 2012-2018 w pełnometrażowy dokument „Out”, który … Dowiedz się więcej

Podsumowanie roku 2018: Festiwalowe TOP 20

Festiwale 2018

Nie da się ukryć, uwielbiamy festiwale. Tym bardziej ubolewamy nad tym jak niewiele dzieł, które pokochaliśmy na Nowych Horyzontach, Warszawskim Festiwalu Filmowym, Pięciu Smakach i innych filmowych imprezach dostaje się później do kinowej dystrybucji. Przygotowaliśmy zatem dla Was listę tych pozycji, które nie trafiły z festiwali do kin w 2018 roku, a które polecamy wypatrywać … Dowiedz się więcej

Cinema Post Cast #68: Festiwale 2018 vol. 2

Cinergia

Druga część podcastowego podsumowania festiwalowego. W tym epizodzie Adrian opowiada o Warszawskim Festiwalu Filmowym, Pięciu Smakach, Cinergii oraz Splat!Film Fest. Gościnnie wspiera go Krystian, podsumowujący warszawską edycję ostatniego z tych wydarzeń. Podcast wieńczy refleksja nad festiwalowym rokiem 2018 i plany na 2019. Spis treści: 0:00 Intro i powitanie 1:45 Erraty względem poprzedniego podcastu 4:25 Festiwale … Dowiedz się więcej

Złe wychowanie – recenzja filmu „7 uczuć”

7 uczuć

Gdy myślę o rodzimym kinie autorskim, moim pierwszym skojarzeniem jest twórczość Marka Koterskiego. Twórca “Dnia świra” od lat konsekwentnie obnaża przed publicznością swoje neurozy, lęki, pragnienia i słabości. Przypisuje je swojemu alter-ego Adasiowi Miauczyńskiemu, który może być też odbiciem w naszym narodowym zwierciadle. “7 uczuć” to, jak twierdzi reżyser, najtrudniejsze i najbardziej osobiste dzieło w … Dowiedz się więcej

Cinema Post Cast #64: 34. Warszawski Festiwal Filmowy – relacja

warszawski festiwal filmowy podcast

Zapraszamy do wysłuchania naszego podcastowego podsumowania 34.edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Na jakie atrakcje mogliśmy liczyć przy okazji jednego największych wydarzeń filmowych w Polsce? Tradycyjnie rozłożyliśmy festiwal na czynniki pierwsze; począwszy od spraw organizacyjnych, przez atmosferę, po atrakcje programowe. Przyjemnego odsłuchu! Spis treści: 0:00 Intro 0:52 Powitanie i informacje wstępne 4:05 Miejsce gdzie odbywa się festiwal/Specyfika … Dowiedz się więcej

34. Warszawski Festiwal Filmowy – redakcyjny top 10

Przez dziesięć dni sala kinowa była nam drugim domem i magicznym wehikułem, dzięki któremu przenosiliśmy się do do innego świata, dotykaliśmy problemów, radości i pragnień tak odległych, a bliskich nam ludzi. Nadszedł więc czas na wyłonienie dziesięciu najlepszych filmów tej niezwykle udanej, 34. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Możecie wierzyć na słowo, że spory były zacięte, … Dowiedz się więcej

Krótki Format: „Znikające góry” – WFF

„Znikające góry”, reż. Yuxi Cui Ocena: 3,5/5 Odkąd w latach 80. XX wieku nauka zaczęła zajmować się procesem postępującej globalizacji, zaczęto zauważać coraz to nowe problemy związane ze zwiększającym się znaczeniem korporacji międzynarodowych oraz wzrostem natężenia i tempa komunikacji za pomocą nowych technologii. Tworzący się na naszych oczach jeden zunifikowany świat ze zmniejszającym się znaczeniem … Dowiedz się więcej

„Delegacja” – recenzja zwycięzcy Warszawskiego Festiwalu Filmowego 2018

„Delegacja”, reż. Bujar Alimani Ocena: 3/5 Jeśli można powiedzieć, że albańska kinematografia jest z czegoś znana na świecie, to są to polityczne komediodramaty. Kraj o szalonej historii najnowszej, jedyna maoistyczna dyktatura w Europie, państwo miliona bunkrów – nie było możliwości, by żyjąc pod butem Envera Hodży nie bronić się śmiechem przed absurdami rzeczywistości. „Delegacja”, zdobywca … Dowiedz się więcej

„Noc przez dwanaście lat” – w drodze na Oscary: Urugwaj

Noc przez dwanaście lat

Álvaro Brechner (“Zły dzień na wędkowanie“, “Mr. Kaplan”) po raz trzeci stara się o nominację do Oscara dla Urugwaju. Być może tym razem jego współprodukowany przez Netflixa “Noc przez dwanaście lat” przełamie dotychczasową niemoc. Byłaby to pierwsza w historii szansa na statuetkę dla filmu z tego kraju. Choćby z uwagi na poruszany przez reżysera temat … Dowiedz się więcej

Śmiechoterapia – recenzja filmu „Motyle” – WFF

Motyle

Nie jestem typem widza, który śmieje się w kinie pod byle pretekstem. Często, nawet, gdy filmowi uda się mnie rozbawić, nie uzewnętrzniam swoich reakcji. “Motyle” stanowią jednak ten chlubny wyjątek, kiedy co chwilę razem z publicznością wybuchałem śmiechem. Bynajmniej nie pustym, bo Tolga Karaçelik mimochodem utrwalił we mnie kilka prostych, uniwersalnych życiowych prawd. Film rozpoczyna … Dowiedz się więcej

Przyjaźń czy kochanie? – recenzja filmu „Koleżanka” – WFF

koleżanka

Korea Południowa często kojarzy się z konserwatyzmem, jako kraj w którym młodzi ludzie pozostają pod silnym wpływem rodziców nawet, kiedy już dawno osiągnął dorosłość. Oczywiście władza rodzicielska jest tam silniejsza niż w bliższym nam zachodnim kręgu kulturowym, jednak w ostatnim czasie i tam obyczaje ulegają złagodzeniu w sposób typowy dla krajów dynamicznie rozwijających się gospodarczo. … Dowiedz się więcej

Zawód: komornik – recenzja filmu „I odpuść nam nasze długi” – WFF

I odpuść nam nasze długi

Wielu reżyserów na pewnym etapie swojej kariery zdecydowało się na działalność producencką. Przypadki Quentina Tarantino czy Zacka Snydera pokazują, że często efektem takiej współpracy są filmy, nad którymi unosi się duch znanego twórcy, ale wykonanie znacząco odbiega od dzieł patrona. Nie inaczej jest z „I odpuść nam nasze długi” będącym producenckim debiutem Paolo Genovese. „I … Dowiedz się więcej

Odyseja cielesna – recenzja filmu „High Life” – WFF

High Life

Robert Pattinson wyrusza w kosmos rakietą zaprojektowaną przez Claire Denis. Perspektywa eksploracji gwiezdnej przestrzeni to tylko pretekst. Francuska reżyserka zapuszcza się powtórnie w głąb ludzkich potrzeb, pochylając się nad ich producentem – ciałem. Będzie to odyseja pełna żądz, reakcji instynktu i wydzielin. Nie dla wszystkich takie science-fiction, ale do odważnych (wszech)świat należy. „High Life” zaczyna … Dowiedz się więcej

Dziennik pani służącej – recenzja filmu „Jej praca” – WFF

Władze Unii Europejskiej od dłuższego czasu bacznie i z obawą przyglądają się sytuacji ekonomicznej w Grecji, gdzie od 2010 roku trwa kryzys zadłużeniowy, który w mniemaniu wielu ekspertów może doprowadzić nawet do rozpadu zjednoczonej Europy. Kraj będący niegdyś kolebką cywilizacji zachodniej boryka się z tego powodu z wieloma wewnętrznymi problemami takimi jak bezrobocie, unaoczniając zarazem … Dowiedz się więcej

Ukryty w mieście krzyk – recenzja filmu „Gorące prochy” – WFF

hot_ashes_2018

Ryôko i jej mąż wychowywali się razem w latach 80., kiedy to powojenny kryzys zmienił się w oszałamiający wzrost gospodarczy. Z początkiem lat 90. nastąpił krach na giełdzie i nastał okres stagnacji. Jednym z tych miejsc, w których ciężej poradzić sobie z upływającymi latami, są senne przedmieścia Fukuoki, gdzie czas niemal zatrzymał się w miejscu, … Dowiedz się więcej

Czerwona sukienka – recenzja filmu „Łagodna obojętność świata” – WFF

łagodna obojętność świata

Cenię, że Warszawski Festiwal Filmowy wprowadza na kinowy firmament nowe reżyserskie gwiazdy i gwiazdeczki. Przed laty zupełnym przypadkiem znalazłem się na seansie “Właścicieli” Adilchana Jerżanowa. Niepozbawiona brutalności czarna komedia z Kazachstanu podbiła wówczas moje serce, a podobnym uczuciem obdarzyli film także jurorzy konkursu Wolnego Ducha. “Łagodna obojętność świata”, nowy projekt reżysera, to jego triumfalny powrót … Dowiedz się więcej

W górach szaleństwa – recenzja filmu „Mrzyj, monstrum, mrzyj” – WFF

Mrzyj monstrum mrzyj

Argentyńczyk Alejandro Fadel wraca na Warszawski Festiwal Filmowy po sześciu latach od swojego debiutu “Dzikusy”. W sekcji Wolny Duch oglądaliśmy jego oniryczny horror o enigmatycznym tytule “Mrzyj, monstrum, mrzyj”. Czy film z długiem zaciągniętym między innymi u Andrzeja Żuławskiego, Davida Lyncha i H.P. Lovecrafta miał prawo się nie udać? Zbliżenie na twarz kobiety z głęboko … Dowiedz się więcej

„Wielki Mistyczny Cyrk” – w drodze na Oscary: Brazylia

Wielki mistyczny Cyrk

„Wielki Mistyczny Cyrk”, reż. Carlos Diegues Ocena: 1,5/5 Brazylijski kandydat do Oscara, “Wielki Mistyczny Cyrk” Carlosa Dieguesa, dąży od samego początku do oczarowanie widza. Już sam tytuł obwieszcza coś wspaniałego i tajemniczego. Niestety zamiast zaskakujących sztuczek magicznych prestidigitator odbębnia zgrane numery, których mechanizm znają wszyscy bywalcy. Koncepcja reżysera była jasna – losy jednej rodziny zarządzającej … Dowiedz się więcej

„Zdecyduj się” – w drodze na Oscary: Estonia

„Zdecyduj się”, reż. Liina Trishkina Ocena: 4/5 Są różne klucze wybierania oscarowego kandydata. Niektóre komisje kierują się rozpoznawalnością twórcy, inne budżetem i fajerwerkami. inne czują, że pomóc im może opowieść o jakimś ważnym momencie z historii. Jakość obrazu często nie jest decydującym czynnikiem. Na szczęście w przypadku tegorocznego estońskiego kandydata jest inaczej. Trzydziestoletni Eric jest … Dowiedz się więcej

Gdyby miało nie być jutra – recenzja filmu „Jesteśmy gorączką” – WFF

Jesteśmy gorączką

Jednym Kolumbia kojarzy się z lasami równikowymi, innym z kawą czy narkotykami, a jeszcze innym ze znakomitą reprezentacją piłkarską, która w tym roku pozbawiła naszych rodaków złudzeń na udany mundial. Ciężko jednak znaleźć kogoś, kto pasjonuje się kolumbijską kinematografią. I nic w tym dziwnego, gdyż branża filmowa w tym kraju nie prezentuje się zbyt dobrze, … Dowiedz się więcej

Wszystko płynie – recenzja filmu „Rzeka” – WFF

rzeka

“Rzeka” stanowi zwieńczenie „trylogii Aslana”, kazachskiego reżysera Emira Baigazina. Od początku kariery zgłaszał on akces raczej do malarzy kina, niż tych, którzy operują dialogiem czy zgrabną intrygą. W nagrodzonym w Wenecji filmie nie porzuca swojego stylu i tka z obrazów niezapomniany całun. Kiedy Baigazin w 2013 roku przyjechał do Warszawy z debiutanckimi “Lekcjami harmonii”, mimo … Dowiedz się więcej

Miłość ma swoje granice – recenzja filmu „Ederlezi Rising” – WFF

ederlezi_rising

„Człowiek wyruszył na spotkanie innych światów, innych cywilizacji, nie poznawszy do końca własnych zakamarków, ślepych dróg, studni, zabarykadowanych, ciemnych drzwi”. Stanisław Lem w swojej twórczości dostrzegł paradoks tkwiący w postawie człowieka, zuchwale zmierzającego w stronę niezbadanych światów, zanim dobrze pozna siebie i upora się z własnymi demonami. Podobnie jak bohaterowi „Solaris”, tak i Milutinowi przyjdzie … Dowiedz się więcej

Manta rhei – recenzja filmu „Diabeł morski” – WFF

Kryzys migracyjny to jeden z największych i najbardziej polaryzujących problemów, z jakimi boryka się obecnie świat. W ciągu ostatnich lat powstało wiele dzieł filmowych próbujących rozliczyć ludzkość z tej ciągle trwającej tragedii. „Imigranci” Jacquesa Audiarda i „Fuocoammare. Ogień na morzu” Gianfranco Rosiego m.in. dzięki aktualności tematu zdobyły kilka sezonów temu najwyższe laury na festiwalach odpowiednio … Dowiedz się więcej

Watching the Wheels – recenzja filmu „Diabelski młyn” – WFF

Pobudka skoro świt, szybkie śniadanie, kawa w biegu, byle zdążyć na autobus. Tłok, korki, docieramy na miejsce w ostatniej chwili. Ekspresowe przypomnienie planu zajęć i do roboty! W międzyczasie może uda się coś przekąsić i wypić drugą kawkę. Godziny pędzą jak szalone – już wieczór, trzeba coś napisać, a my czujemy w kościach, że festiwal … Dowiedz się więcej

34. Warszawski Festiwal Filmowy – relacja

34. Warszawski Festiwal Filmowy

Poniżej znajdziecie zbiór naszych publikacji związanych z 34. edycją Warszawskiego Festiwalu, odbywającego się w dniach 12 – 21 października 2018 w warszawskiej Kinotece oraz Multikinie w Złotych Tarasach. Konkurs międzynarodowy: Konkurs Wolny Duch: Pokazy specjalne: Odkrycia: Konkurs 1-2: Film otwarcia i zamknięcia:

Pecunia non olet – recenzja filmu „Upadek amerykańskiego imperium” – WFF

upadek amerykańskiego imperium

Tęsknicie za Woodym Allenem i jego błyskotliwym poczuciem humoru? Nie są Wam obce lewicowe satyry społeczne, jakie w ostatnich latach dostarcza Costa-Gavras? A może lubicie niegłupie heist movie spod ręki Stevena Soderbergha? Melanż ich wszystkich znajdziecie w “Upadku amerykańskiego imperium” Denysa Arcanda. Kanadyjski reżyser uraczył nas już “Schyłkiem amerykańskiego imperium” (nagroda FIPRESCI w Cannes) i … Dowiedz się więcej

Native – recenzja filmu „Ziemia” – WFF

Ziemia

Dawno temu w Ameryce, za czasów Pocahontas żyli wolni Indianie, nadeszła jednak wojna secesyjna podczas której porucznik Dunbar ‘tańczył’ z wilkami, a następnie Dziki Zachód gdzie kowboje sprawnie rozprawili się z pozostałością rdzennej ludności kontynentu. Co się dzieje z ostatnimi Mohikanami w XXI wieku? Siedzą w Nowym Meksyku, w utworzonym dla nich specjalnym rezerwacie, z … Dowiedz się więcej

Krótki Format: Sierpień u Akiko – WFF

Sierpień u Akiko

„Sierpień u Akiko”, reż. Christopher Makoto Yogi Ocena: 3,5/5 “Sierpień u Akiko” to reżyserski debiut Christophera Makoto Yogiego. Urodzony na Hawajach twórca opowiada w nim historię Alexa Zhanga Hungtaia, muzyka znanego jako Dirty Beaches, który gra tu samego siebie. Wprawne oko skojarzy go z zeszłorocznego “Twin Peaks”, gdzie w jednym z odcinków, razem z synem … Dowiedz się więcej

Asfaltowa dżungla – recenzja filmu „Bambusowe psy” – WFF

bambusowe psy

W roku 1995 na przedmieściach stolicy Filipin, Manili, zamordowano kilkunastu członków syndykatu Kuratong Baleleng, którzy byli współpracownikami miejscowej policji. Śledztwo w sprawie ciągnęło się przez lata, oskarżeni o zbrodnię funkcjonariusze pozostawali bezkarni, a w końcu z braku przekonujących dowodów – uniewinnieni. Na domiar złego jeden z nich został ostatnio senatorem. “Bambusowe psy” będące rekonstrukcją wydarzeń … Dowiedz się więcej

Evviva l’arte! – recenzja filmu „Ruben Brandt, kolekcjoner” – WFF

Ruben Brandt

Animacja słoweńskiego artysty Milorada Krsticia to prawdziwa uczta nie tylko dla kinomanów, ale przede wszystkim miłośników szeroko pojętej sztuki. Reżyser, także malarz, od podstaw stworzył i tchnął życie w świat, który oddycha sztuką w każdej możliwej formie. Korzysta z całego ogromnego dorobku: od antycznych arcydzieł, przez sztukę współczesną, po popkulturę. To rozpędzony do granic możliwości … Dowiedz się więcej

Tramwaj Jerozolima – recenzja filmu „Tramwaj w Jerozolimie” – WFF

tramwaj w jerozolimie

Jerozolima, kluczowe miasto dla trzech największych monoteistycznych religii, cel pielgrzymek niezliczonej rzeszy wiernych i destynacja milionów turystów. To również miejsce o bardzo skomplikowanej historii i przynależności politycznej, obszar wielu konfliktów i wojen w niezwykle burzliwej przeszłości. Według prawa żydowskiego ogłoszona stolicą Izraela, lecz przez większość państw świata nieuznawaną na korzyść Tel Awiwu. Podzielona na dzielnice … Dowiedz się więcej

Pożegnanie z Afryką – recenzja filmu „Rafiki” – WFF

Rafiki

Nairobi, dwaj przeciwnicy polityczni walczą o poparcie lokalnej społeczności. John Mwaura (Jimmy Gathu) to właściciel małego sklepu, a Pater Okemi (Dennis Musyoka) bogaty biznesmen. Kiedy obaj zajęci są na dobre kampanią wyborczą, ich córki Kena (Samantha Mugatsia) i Ziki (Sheila Munyiva) zaprzyjaźniają się. Ich znajomość szybko przeradza się w związek, a one same stają przed … Dowiedz się więcej

W kręgu natury – recenzja filmu „Trzecia żona” – WFF

Kino w ostatnich latach coraz częściej pozwala nam spojrzeć na rzeczywistość oczyma kobiet. Reżyserki nie boją się sięgać po kostium historyczny, by opowiedzieć o ponadczasowych prawidłowościach funkcjonowania świata. Tę drogę obrała także Ash Mayfair w „Trzeciej żonie”, swym pełnometrażowym debiucie, którego akcja rozgrywa się w XIX-wiecznym Wietnamie. Czternastoletnia May zostaje tytułową trzecią żoną Hunga, bogatego … Dowiedz się więcej

Dziennik CPC: Warszawski Festiwal Filmowy 2018 – omówienie programu

Nowe Horyzonty 2019

Warszawski Festiwal Filmowy tuż, tuż. Adrian i Krystian zobaczywszy program festiwalu, czym prędzej sięgnęli po mikrofon i nagrali podcast. Oczywiście musiało minąć sporo czasu, nim ten pierwszy to zmontował, ale oto efekt. Niniejsza audycja zawiera wgląd w najbardziej interesujące nas filmy i wydarzenia. Nie wiecie, na co się wybrać? Służymy pomocą. Spis treści: 0:00 Intro … Dowiedz się więcej

„Piękni przegrani: inny świat” – w drodze na Oscary: Litwa

Piękni przegrani: inny świat

„Piękni przegrani: inny świat”, reż. Arūnas Matelis Ocena: 3,5/5 Filmy poświęcone kolarstwu popadają zwykle ze skrajności w skrajność. Albo pokazują herosów albo oszustów. Ostatnie lata przesłoniły afery dopingowe, które przyniosły całe pasmo dzieł o ciemnej stronie tego sportu („Kłamstwa Armstronga„, „Strategia mistrza„, „Ikar„). Zwycięzca zeszłorocznego konkursu filmów dokumentalnych Warszawskiego Festiwalu Filmowego, a także świeżo wybrany … Dowiedz się więcej

Krótki format – „DRIB”

DRIB

„DRIB”, reż. Kristoffer Borgli Ocena: 3,5/5 Mockument, który częściowo oparto na prawdziwych zdarzeniach. W roku 2014 komik Amir Asgharnejad wrzucił do sieci nagranie, w którym atakuje 3 razy większego ochroniarza a ten sprawia mu łomot. Choć materiał był ustawiony, a bramkarz został opłacony do nowej gwiazdy internetu odezwała się agencja reklamowa z Los Angeles, proponując … Dowiedz się więcej

Krótki format – „Niech ciała się opalają”

niech ciała się opalają

„Niech ciała się opalają”, reż. Helene Cattet, Bruno Forzani Ocena: 4/5 Od pierwszych sekund wiadomo, że mamy do czynienia z filmowym złotem. Szybko montowane zbliżenia zmęczą niewprawne oko, ale jest w nich czysto kinetycze doznanie. Niby jesteśmy na południu Francji, a jednak kryjówka w ruinach klasztoru przypomina bardziej Meksyk. Tym razem Cattet i Forzani bawią … Dowiedz się więcej

Warszawski Festiwal Filmowy – top 10

djam

powrót do strony głównej WFF Z dumą prezentujemy naszą listę 10 najlepszych filmów Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Liczymy po cichu, że choć część pozycji z tego dość eklektycznego zestawu trafi do polskich kin i uraduje szerszą widownię. 10. Znajdźcie tę głupią sukę i wrzućcie ją do rzeki (reż. Ben Brand) Czego spodziewać się po filmie o tak … Dowiedz się więcej

Cinema Post Cast #45: 33. Warszawski Festiwal Filmowy – relacja

Warszawski Festiwal Filmowy

W dzisiejszym odcinku podsumowujemy 33. Warszawski Festiwal Filmowy. Razem z weteranami tego wydarzenia, Marcinem i Krystianem rozmawiamy o tym, dlaczego warto w nim uczestniczyć. Dzielimy się też wrażeniami z naszych seansów z tegorocznej edycji. Miłego słuchania.

W ukryciu przed oczami innych – recenzja filmu „Zapytaj seksperta”

Zapytaj seksperta

W Indiach postępy w edukacji seksualnej stąpają małymi krokami. Ta sfera jest podtrzymywana głównie przez ludzi-misjonarzy, pasjonujących się taką pracą, których niepowstrzymują niechętne reakcje otoczenia. Kim jest tajemniczy Dr Mahinder Watsa, który w Mumbai Mirror we własnej rubryce Ask the sexpert zainicjował w 2005 roku udzielanie porad dotyczących seksualności młodych ludzi? To pytanie zadaje sobie … Dowiedz się więcej

W objęciach fatum – recenzja filmu „Zabicie świętego jelenia”

Zabicie świętego jelenia

Bez wątpienia najnowszy film Yorgosa Lanthimosa jest jednym z najbardziej wyczekiwanych tytułów tego roku. Czy „Zabicie świętego jelenia” okaże się kolejnym triumfem greckiego reżysera? Źle się dzieje u państwa Murphy. Z pozoru ich losy odzwierciedlają mieszczańskie fantazje o dobrze sytuowanej rodzinie, w której każdy z członków może się w pełni realizować. Steven (Colin Farrell) jest … Dowiedz się więcej

WFF 2017 – sekcja: Konkurs 1-2

wff

powrót do strony głównej WFF Filmy wyświetlane na WFF 2017 z sekcji Konkurs 1-2 Znajdźcie tę głupią sukę i wrzućcie ją do rzeki (2017) Reżyseria: Ben Brand Gatunek: dramat Kraj: Holandia Ocena: 3,5/5 Czego spodziewać się po filmie o tak osobliwym tytule? Pierwsze skojarzenie sugeruje tanie kino eksploatacji, jednak to błędny trop. Kryje się pod … Dowiedz się więcej

Warszawski Festiwal Filmowy – relacja

wff

Piątek trzynastego, chociaż kojarzy się nie najlepiej, może być początkiem wspaniałej przygody i z pewnością był dniem, na który czekało wielu kinomanów. Rozpoczęła się 33. edycja Warsaw Film Festival. Październikowe święto kina jak co roku gwarantuje bogaty program, pełen nowości z całego świata, z których większość prawdopodobnie nie znajdzie się w szerokiej dystrybucji. Nie brakuje … Dowiedz się więcej

WFF 2017 – sekcja: Pokazy specjalne

wff

powrót do strony głównej WFF Filmy wyświetlane na WFF 2017 w sekcji Pokazy specjalne Djam (2017) Reżyseria: Tony Gatlif Gatunek: dramat Kraj: Francja, Grecja, Turcja Ocena: 4,5/5 Prezentowane w „Pokazach Specjalnych” najnowsze dzieło Tony’ego Gatlifa jest przepełnionym nadzieją hymnem do wolności. Tytułowa bohaterka wyraża siebie przede wszystkim poprzez ukochaną muzykę i taniec. Film poprowadzony niespiesznym … Dowiedz się więcej

WFF 2017 – sekcja: Konkurs Wolny Duch

wff

powrót do strony głównej WFF Filmy wyświetlane na WFF 2017 z sekcji Konkurs Wolny Duch Zasady wszystkiego (2017) Reżyseria: Kim Hiorthøy Gatunek: komedia, dramat Kraj: Norwegia Ocena: 4,5/5 Jakże głodny wiedzy może być umysł młodego człowieka. 10-letnia Storm na naszych oczach próbuje zrozumieć otaczający ją świat, zadaje pytania, próbuje formułować na nie odpowiedzi, czy wreszcie, … Dowiedz się więcej

WFF 2017 – sekcja: Odkrycia

wff

powrót do strony głównej WFF Filmy wyświetlane na WFF 2017 z sekcji Odkrycia Dziennik gangstera (2017) Reżyseria: Ivica ZubakGatunek: komediodramat Kraj: Szwecja Ocena: 3,5/5 Kino prezentuje zwykle dzielnice zamieszakane przez mniejszości narodowe w krytycznym ujęciu. Roi się tam zawsze od patologii, przemocy, kwitnie handel narkotykami. W najlepszym razie po prostu „piszczy bieda”. Ivica Zubak, sam przyjechał … Dowiedz się więcej

WFF 2017 – sekcja: Konkurs filmów dokumentalnych

wff

powrót do strony głównej WFF Filmy wyświetlane na WFF 2017 w sekcji Konkurs filmów dokumentalnych Hugo (2017) reżyseria: Wojciech KlimalaGatunek: dokumentKraj: PolskaOcena: 4,5/5 Pozostałości lunaparku na obrzeżach Poznania, który święcił triumfy w latach 90. Dziś pośród szczątków dawnych atrakcji stoi barak, w którym Zdzisław „Dzidek” Misiak, upadły weteran branży, żyje z kilkuletnim wnukiem – półkrwi … Dowiedz się więcej

Homo viator – recenzja filmu „Pomiędzy słowami”

Pomiędzy słowami

Samotność w wielkim mieście. Emigracja. Powrót ojca marnotrawnego. Problemy z tożsamością narodową. A to wszystko skąpane w czarno-białych kadrach. Brzmi nieciekawie? Nic z tych rzeczy! Proszę Państwa, oto „Pomiędzy słowami” Urszuli Antoniak. Najnowszy film reżyserki, na stałe mieszkającej poza granicami Polski, opowiada historię młodego adwokata Michaela (Jakub Gierszał), który tuż po maturze wyjechał ze swojego … Dowiedz się więcej

WFF 2017 – sekcja: Konkurs Międzynarodowy

wff

powrót do strony głównej WFF Filmy wyświetlane na WFF 2017 z sekcji Konkurs Międzynarodowy 2557 (2017) Reżyseria: Roderick Warich Gatunek: kryminał, dramat, thriller Kraj: Niemcy Ocena: 4/5 Film, po którym nie miałem pojęcia czego się spodziewać. O osobie niemieckiego reżysera wiadomo tyle, co nic. Enigmatyczny opis sugerował, że będzie to coś w rodzaju wideopamiętnika młodej … Dowiedz się więcej

Warszawski Festiwal Filmowy – nasze oczekiwania

Warszawski Festiwal Filmowy

Wielkimi krokami zbliża się kolejna, 33. edycja Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Od ogłoszenia programu minęło już wystarczająco dużo czasu, by każdy z członków naszej redakcji wyłowił interesujące go perełki, poukrywane w festiwalowych sekcjach. Mamy nadzieję że nasz tekst pomoże wam w układaniu własnych festiwalowych planów, lub chociaż zachęci do tego by wejść na naszą stronę ponownie, … Dowiedz się więcej