Złe miłego początki – recenzja filmu „Czasem myślę o umieraniu”

Jeśli jesteście zmęczeni oglądaniem ciągle tych samych historii ze scenariuszowych generatorów, przyprawiającymi o zawrót głowy narracyjnymi zapchajdziurami, emocjonalnymi szantażami, efekciarskimi sztuczkami i tęsknicie za prostymi, świeżymi opowieściami, w których odnajdziecie choćby okruszek życiowej prawdy, Czasem myślę o umieraniu Rachel Lambert może przynieść Wam autentyczne ukojenie. Znaczący element filmu stanowi przestrzeń biurowa: proza życia zamknięta w … Dowiedz się więcej

Całe to piękno i krew – recenzja filmu „Siostrzeństwo świętej sauny” – Millennium Docs Against Gravity

Estońska reżyserka Anna Hints w swoim pełnometrażowym debiucie, Siostrzeństwo świętej sauny, zabiera nas w niezwykłą podróż w głąb kobiecej odwagi i siły, wyrosłej na kompleksach uformowanych przez rodzinę i patriarchalne społeczeństwo oraz doświadczeniach, które mogą wydać się niemal każdej z nas dotkliwie znajome. Niczym Rayhana Obermeyer w Nadal kryję się z paleniem (2016) wykorzystuje zamkniętą, … Dowiedz się więcej

Dying – recenzja filmu „Living”

Kazuo Ishiguro, autor powieści Okruchy dnia i Nie opuszczaj mnie, podobno od lat marzył o zrealizowaniu remake’u Piętna śmierci (1952) Akiry Kurosawy z Billem Nighym w roli głównej. Kiedy pewnego razu zdarzyło mu się dzielić z aktorem taksówkę, nie omieszkał opowiedzieć o swoim pomyśle, przyjętym na tyle entuzjastycznie, że zakończonym realizacyjnym sukcesem. Za reżyserskim sterem … Dowiedz się więcej

Patriarchat nasz powszedni – recenzja filmu „Brainwashed: seks, kamera, władza”

Nina Menkes, niezależna amerykańska reżyserka w swojej twórczości oddająca głos kobietom, wzięła pod lupę wizualny język kina, żeby sprawdzić, na ile powiela on nieuświadomione wzorce patriarchalnego społeczeństwa. W dokumencie Brainwashed: seks, kamera, władza przygląda się produkcjom komercyjnym i artystycznym, wskazując toksyczne elementy hołubione przez dekady zarówno przez przemysł filmowy, jak i widzów. Dla filmoznawców i … Dowiedz się więcej

She’s Gotta Have It – recenzja filmu „Kokomo City” – Berlinale 2023

W sekcji Panorama Dokumente tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie, znalazł się debiutancki obraz D. Smith, Kokomo City, portretujący środowisko czarnoskórych transpłciowych pracownic seksualnych Nowego Jorku i stanu Georgia. Gęsty, soczysty, wielowarstwowy, skąpany w monochromatycznej stylistyce. Z festiwalu w Sundance, gdzie miał swoją premierę, wrócił z dwiema nagrodami: publiczności i NEXT Innovator. Lekkość, a zarazem … Dowiedz się więcej

Girls Just Want To Have Fun – recenzja filmu „Dziewczyny”

Dziewczyny

Twórcy filmowi z krajów nordyckich kolejny raz udowadniają, że w portretowaniu trudów nastoletniego życia nie mają sobie równych. Do kin trafił właśnie zwycięzca tegorocznego LGBT+ Film Festival Poland oraz laureat Nagrody Publiczności na festiwalu Sundance, czyli Dziewczyny w reżyserii Alli Haapasalo. Fiński obraz to słodko-gorzka opowieść o relacjach, zarówno tych z innymi, jak i ze … Dowiedz się więcej

Nic, co ludzkie, nie jest mi obce – recenzja filmu “You won’t be alone” – Nowe Horyzonty

YOU WON'T BE ALONE

Ewolucja horroru na przestrzeni ostatnich lat jest jednym z najciekawszych zjawisk w kinematografii. Twórcy coraz chętniej żonglują gatunkowymi elementami w celu przedstawiania uniwersalnych prawd o świecie i ludzkiej naturze. Darren Aronofsky w Mother! (2017) czy Alex Garland w Men (2022) [NASZA RECENZJA] za pomocą kina grozy kreślili portrety toksycznej męskości i masek patriarchatu, Johannes Nyholm … Dowiedz się więcej

Ocalenie – recenzja filmu „Przeżyć”

Nasilanie się ruchów migracyjnych to bez wątpienia jedno z największych wyzwań stojących przed współczesnym światem. Nie dziwi zatem, że temat znajduje szerokie odbicie w kinie, tak fabularnym, jak i dokumentalnym. Środki filmowego wyrazu znakomicie się przecież nadają do przybliżania cudzego doświadczenia, jak i do wzbudzania empatii, nadawania twarzy konkretnego człowieka anonimowej masie, jaką zazwyczaj jawią … Dowiedz się więcej

Rybak lubi pływać – recenzja filmu „Luzzu” – Nowe Horyzonty

luzzu

W nowohoryzontowej sekcji Odkrycia umieszczono nagrodzony wcześniej w Sundance maltański film Luzzu. Kinematografia z tego niewielkiego wyspiarskiego kraju została zdominowana przez superprodukcje hollywoodzkie, chętnie korzystające ze świetnie zachowanych twierdz oraz pięknego wybrzeża. Tym bardziej wart uwagi jest debiut Alexa Camilleriego, choć zawodowo związanego ze Stanami Zjednoczonymi, to jednak pochodzącego z byłej brytyjskiej kolonii. Młody twórca … Dowiedz się więcej

Make America Great Again – recenzja filmu „Minari”

Wyżynę Ozark położoną w środkowej części Stanów Zjednoczonych całemu światu przedstawił Netflix w nazwanym na jej cześć serialu autorstwa Billa Dubuqe. Tam WASP-owska dobrze prosperująca, acz uwikłana w nielegalne interesy rodzina wyjeżdżała do położonego właśnie w tej krainie geograficznej kurortu, by na zlecenie mafii wyprać dużą ilość gotówki. Całkowicie inny obraz tego regionu odmalowuje w … Dowiedz się więcej

Sundance 2021 – na co warto zwrócić uwagę?

We wtorek ogłoszono program festiwalu Sundance, który odbędzie się w formie online między 28 stycznia a 3 lutego 2021 roku. Część filmów będzie objęta geoblokadą, część dostępna dlacałego świata, szczegółów jednak wciąż nie znamy. Na co warto czekać? W tekście omówimy najciekawsze tytuły ze wszystkich sekcji. Prime Time, reż. Jakub Piątek Polskich widzów na pewno … Dowiedz się więcej

Zagraj to jeszcze raz, Allison – recenzja filmu „Czarny niedźwiedź”– WFF

Czarny niedźwiedź

Lawrence’a Michaela Levine’a wraz z żoną Sophią Takal zalicza się do czołowych twórców mumblecore’u. Oboje piszą, reżyserują i grają w swoich filmach. Czarny niedźwiedź pokazywany w Sundance i na Warszawskim Festiwalu Filmowym to ich dwunasta współpraca, Levine stanął za kamerą i napisał scenariusz, Takal odpowiadała zaś za produkcję. Twórców interesuje przede wszystkim natura tworzenia historii, … Dowiedz się więcej

Portret podwójny – recenzja filmu „Malarka i złodziej” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Malarka i złodziej

Rzecz dzieje się w Norwegii, czyli kraju trochę kulturowo egzotycznym, ale też takim, w którym z każdym ekspedientem na prowincji dogadasz się płynną angielszczyzną. Pewien wprawiony ćpun jednej nocy kradnie na nieświadomce dwa obrazy z galerii, i nawet nie pamięta, gdzie schował. I wierzcie lub nie, ale autorka obrazów, Czeszka, zaprzyjaźnia się z tym narkomanem … Dowiedz się więcej

Eskapizm – recenzja filmu „Nie tak miało być”

Amanda Kernell to szwedzka reżyserka o lapońskich (Sámi) korzeniach. Jej poprzedni film Krew Saamów, traktujący właśnie o plemionach z Laponii odbił się szerokim echem na festiwalach europejskich i światowych. Po zdobyciu wielu nagród i nominacji, reżyserka powraca na srebrny ekran za sprawą Nie tak miało być. Główną bohaterką Nie tak miało być jest Alice (w … Dowiedz się więcej

Dawno temu w 2019 roku – recenzja filmu „Nigdy, rzadko, czasem, zawsze” – Berlinale 2020

Never Rarely Sometimes Always'

Eliza Hittman to jedno ze złotych dzieci festiwalu w Sundance. Tam zdobyła pierwsze laury, tamtejsze stypendium pozwoliło jej zrealizować pełnometrażowy debiut. Tam też jej wszystkie dotychczasowe filmy miały swoje światowe premiery. Przy okazji swojej trzeciej fabuły wypływa wreszcie na szersze wody – to wszystko dzięki zaproszeniu do konkursu głównego 70. Berlinale. Czy Never Rarely Sometimes … Dowiedz się więcej

Piękne dzieci pięknie umierają – recenzja filmu „Polityka jednego dziecka” – WFF

Działająca w latach 1977-2015 chińska polityka jednego dziecka była chyba najsłynniejszą akcją demograficzną w historii. Działania wprowadzone przez Pekin miały na celu uratowanie rozwijającego się kraju przed populacyjną katastrofą i wszechobecnym głodem. Cena praw i rozwiązań wprowadzonych w jej ramach była jednak gigantyczna. O niej opowiada amerykański dokument, zwycięzca festiwalu w Sundance „Polityka jednego dziecka”. … Dowiedz się więcej

Następny krok – recenzja filmu „The Souvenir”

Souvenir

Joanna Hogg w swoim najnowszym filmie łączy elegancję z wyważeniem i stotonowaniem. Kwintesencją „The Souvenir” jest ognisty związek surowej prostoty z ogromnym ładunkiem emocjonalnym. Reżyserka przenosi nas do lat 80. XX wieku. Rekonstruuje swój świat z tamtych czasów. Na potrzeby filmu odtworzono nawet miejsce, w którym niegdyś mieszkała. Autobiograficzna historia przeleżała w szafie niemal 30 … Dowiedz się więcej

(Nie)święty gniew? – recenzja filmu „Ave Satan?”

hail_satan

Poznajemy świat na zasadzie kontrastów. Nie da się uchwycić miary dobra bez obecności zła. Mistrz Eckhart, jeden z wielkich mistyków chrześcijańskich, dokonał rozróżnienia między Bogiem jako osobą a Boskością-bytem. W myśl koncepcji Boga prezentowanej przez niektórych ateistów, w tym Feuerbacha, ta wszechmocna istota jest tyranem bawiącym się człowiekiem. Jeśli jednak Bóg jest miłością, to po … Dowiedz się więcej

Być! – recenzja filmu „Słodki koniec dnia”

Słodki koniec dnia

Po sześciu latach od ostatniego pełnometrażowego dzieła — dramatu „Nieulotne” Jacek Borcuch powraca z kolejnym filmem pod tytułem „Słodki koniec dnia”. Jeszcze przed ogólnopolską premierą można było przypuszczać, że mamy do czynienia z jednym z najlepszych rodzimych filmów tego roku. Pozytywnie nastrajał fakt, że w lutym ciepło przyjęto go w Sundance, czego owocem była nagroda … Dowiedz się więcej

PFF – czyli Poniedziałkowy Felieton Filmowy #5

Krystyna Janda Sundance

Sezon nagród filmowych jeszcze się nie skończył, a już możemy mówić, że jest on najbardziej owocny dla Polskich twórców od czasu “Idy”, jeśli nie w całej historii kina. Kiedy twórcy na eleganckich galach wręczają kolegom i koleżankom po fachu nagrody za miniony rok już rozkręca się machina promocyjna przyszłych hitów. Docierają do nas plotki o … Dowiedz się więcej

Dzikość serca – recenzja filmu „Kraina wielkiego nieba”

Rodzina jest podstawową komórką społeczną. Wielokrotnie słyszeliśmy te słowa. O znaczeniu tej najważniejszej i najpowszechniejszej formy życia społecznego mówią nieustannie politycy i przywódcy religijni, a prawa i obowiązki jej dotyczące zawarte są w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Nie powinno zatem dziwić, że i kino niezliczoną ilość razy podejmowało temat małżeństwa i rodziny. Uwaga! Recenzja zawiera … Dowiedz się więcej

PFF – czyli Poniedziałkowy Felieton Filmowy #4

Czarna Pantera

Sporo działo się w tym tygodniu. Dowiedzieliśmy się, które filmy powalczą o Oscary, a także o Cezary. „Czarna Pantera” triumfowała na gali Stowarzyszenia Aktorów. W Sundance i Rotterdamie w najlepsze trwają festiwale filmowe, a Polscy widzowie szturmem zaatakowali kina w poszukiwaniu wspomnień z czasów pierwszych części kultowego „Kogla-Mogla”. Ostatnia prosta Do wręczenia nagród Amerykańskiej Akademii … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #85 Cotygodniowy przegląd premier

Najbliższy tydzień będzie stał pod znakiem arthouse’u. Na naszą premierę wybraliśmy tajski kryminał „Samui Song” prosto z festiwalu Pięć Smaków. Warto poszukać też chwalonej w Berlinie i na Nowych Horyzontach „Ági”, której akcję osadzono w lodowatej Jakucji, zeszłorocznego zwycięzcy Sundance „Złe wychowanie Cameron Post” oraz prezentowanej w Toronto „Nienawiści, którą dajesz”. Oprócz tego aktorski pojedynek … Dowiedz się więcej

„Winni” – w drodze na Oscary: Dania

„Z wielką mocą wiąże się wielka odpowiedzialność” uczył Wujek Ben w „Spider-Manie” Sama Raimiego. Podobne zdanie możemy znaleźć w wypowiedziach takich prominentnych osobowości jak Winston Churchill czy Franklin D. Roosevelt, jednak źródłosłowu należałoby szukać aż w Ewangelii św. Łukasza. Nie tylko bowiem „praca” superbohatera wiąże się z dużym ryzykiem. I nie chodzi tu jedynie o … Dowiedz się więcej

Śmiechoterapia – recenzja filmu „Motyle” – WFF

Motyle

Nie jestem typem widza, który śmieje się w kinie pod byle pretekstem. Często, nawet, gdy filmowi uda się mnie rozbawić, nie uzewnętrzniam swoich reakcji. “Motyle” stanowią jednak ten chlubny wyjątek, kiedy co chwilę razem z publicznością wybuchałem śmiechem. Bynajmniej nie pustym, bo Tolga Karaçelik mimochodem utrwalił we mnie kilka prostych, uniwersalnych życiowych prawd. Film rozpoczyna … Dowiedz się więcej

W szponach Boga – recenzja filmu „Złe wychowanie Cameron Post” – Transatlantyk 2018

„Złe wychowanie Cameron Post” to ekranizacja powieści autorstwa Emily Danforth, z gwiazdorską obsadą i niezwykłym klimatem. Zwycięzca tegorocznej Głównej Nagrody Jury na festiwalu w Sundance, którego nasza redakcja mogła zobaczyć na 8. edycji łódzkiego festiwalu filmowego Transatlantyk. Dorastanie nie jest prostą rzeczą, a dorastanie będąc zakochaną we własnej koleżance z kółka biblijnego w latach 90. … Dowiedz się więcej

Lalki – analiza filmu „Dziedzictwo. Hereditary”

Po długiej chorobie zmarła Ellen Taper Leigh, najdroższa matka i ukochana babcia. Pozostawiła nieutuloną w żalu rodzinę – córkę Annie Graham, zięcia Steve’a oraz wnuki, Petera i Charlie. Będzie żyć na wieki w ich pamięci. Oby zasnęła w spokoju. Uwaga! Tekst zdradza istotne elementy fabuły filmu! Do świata bohaterów „Dziedzictwa. Hereditary” wchodzimy w momencie, gdy … Dowiedz się więcej

Zwyczajni ludzie – recenzja filmu “Dina”

Albert Einstein, Ludwig van Beethoven, Michał Anioł, Steven Spielberg​, Eminem. Zadanie: znajdź dwie rzeczy, które łączą te słynne osoby. Odpowiedź: 1) to geniusze w swoich dziedzinach, 2) mają lub podejrzewa się, że miały zespół Aspergera. Jest to zaburzenie rozwoju, należące do spektrum zaburzeń autystycznych, objawiające się m.in. trudnościami w nawiązywaniu kontaktów międzyludzkich. Zamknięcie się we … Dowiedz się więcej

Nie oglądaj się – recenzja filmu “Jutro albo pojutrze”

jutro albo pojutrze

Pamiętacie kultowy dokument “W obręczy marzeń” Steve’a Jamesa, w którym przez cztery lata kamera rejestrowała postępy w nauce i sportowych sukcesach dwóch młodych Afroamerykanów? Miłość do koszykówki oczywiście stała tam na pierwszym miejscu, ale reżyser sprytnie oprócz tego rozszerzał kontekst o krytykę szkolnictwa w Stanach i szukał przyczyn takiego stanu rzeczy. Zbliżoną perspektywę przyjął Bing … Dowiedz się więcej