kino tajskie

Projekt: Klasyka – rok 2004

przez
Trylogia_płacząca łąka

Oddajemy w Wasze ręce, bez żadnej wątpliwości, najbardziej eklektyczny odcinek Projektu: Klasyka. Rok 2004 dostarczył nam m.in. słynnej animacji DreamWorks, utrzymanego w satyrycznym tonie zapisu „homoseksualnej Intifady”, wygaszacza ekranu z jeziorami czy późnego filmu Godardowskiego. Piekło niemal zamarzło, ale mamy w top10 także tajską kontemplację o patrzeniu, koreański melodramat z chrześcijańską domieszką, portugalską interpretację tragedii … Dowiedz się więcej

Na stole z iluzji – recenzja filmu „Głodni”

przez

Kino food porn od dawna zajmuje ważne miejsce w kinematografii azjatyckiej. Polska publika mogła się z tym nurtem zapoznać chociażby przy okazji sekcji Kino ze smakiem na festiwalu Pięć Smaków w 2020 roku czy też seansu serialu Hirokazu Koreedy dla Netflixa – Makanai: W kuchni domu maiko. O wiekowości nurtu świadczy chociażby kultowe Tampopo Juzo … Dowiedz się więcej

16. Festiwal Filmowy Pięć Smaków – TOP10

przez

Oddajemy w Wasze ręce redakcyjne zestawienie 10 ulubionych filmów z 16. edycji festiwalu Pięć Smaków. Choć w sumie nie jest to do końca prawda: retrospektywa Edwarda Yanga zrobiła na nas tak wielkie wrażenie, że musielibyśmy na liście umieścić aż 6 dzieł tajwańskiego mistrza (czyli wszystkie pokazywane na festiwalu). Zdecydowaliśmy się więc tylko na jedno z … Dowiedz się więcej

Nikogo nie zabiła, a jednak zakazana. Wywiad z Sorayosem Prapapanem – Pięć Smaków

przez
Sorayos Prapapan

Sorayos Prapapan po premierze swojego debiutanckiego pełnego metrażu – Arnold jest wzorowym uczniem – na festiwalu w Locarno, wyrasta na jednego z najciekawszych filmowców młodego pokolenia pochodzących z Tajlandii. Choć od początku pracujący w przemyśle jako dźwiękowiec stawia dopiero pierwsze kroki na stołku reżysera, to jego shorty: Raksa dindaen (2016), Death of the Sound Man … Dowiedz się więcej

Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy! – recenzja filmu „Memoria” – Cannes 2021

przez
Memoria

Apichatpong Weerasethakul to już żywy symbol światowego slow cinema. Pierwszy laureat ważnej nagrody reprezentujący ten nurt, człowiek, który wprowadził dużo większą dawkę poezji i metaforyki przy jednoczesnym skróceniu metrażu do długości akceptowalnej dla większej liczby widzów. W 2021 roku przełamał on kolejną granicę i zrealizował film po angielsku, z wielką gwiazdą w roli głównej. Z … Dowiedz się więcej

Niebiańska plaża – recenzja filmu „Krabi, 2562” – NH/AFF

przez
Krabi, 2562

Na połączonych Nowych Horyzontach i American Film Festival czeka całe mnóstwo wartych uwagi czy wręcz znakomitych filmów. Sporo z hitów ma już dystrybutorów i trafi w końcu do kin. Inną kategorią są jednak pozycje z programu, które z uwagi na swój artystyczny charakter czy poruszaną tematykę skazane są na obieg festiwalowy lub miejsce w bibliotece … Dowiedz się więcej

Życie jak film – analiza filmu „Samui Song”

przez
Samui Song

Pen-Ek Ratanaruang to jeden z czołowych reżyserów tajskiej Nowej Fali. Twórca znany przede wszystkim z błyskotliwych zabaw tropami kina gatunkowego i łączeniu ich z arthousem, nie boi się przy tym podejmować trudnych społecznych kwestii. W “Samui Song” wykorzystuje kostium kina neo-noir, żeby zanucić gorzką pieśń o kobiecie uwikłanej w męskie układy i żądze. Stosując rozmaite … Dowiedz się więcej

Umieranko – recenzja filmu “Umrzesz jutro” – Pięć Smaków

przez
Umrzesz jutro

Publiczności festiwalu Pięć Smaków twórczość Nawapola Thamrongrattanarita jest doskonale znana. Gościł w Warszawie już z debiutanckim “36” (nagroda People’s Jury”), a potem z “Atakiem serca”. Jako ceniony reżyser reklam i teledysków potrafi jak nikt inny opowiadać w przystępnej, lekkiej formie o uniwersalnych wartościach jak i zjawiskach wyjątkowych dla obecnej doby social mediów. W “Umrzesz jutro”, … Dowiedz się więcej