kino społeczne

Ziemia jałowa – recenzja filmu „Tyle co nic” – Gdynia 2023

przez

Wśród tegorocznych laureatów Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych dominowały obrazy opowiadające o losach ludności wiejskiej. Zwycięski Kos oddawał sprawiedliwość inicjatywie niewolników pańszczyzny podczas zrywu kościuszkowskiego, a opuszczający wydarzenie z nagrodami pocieszenia Chłopi zabrali publiczność w malarską podróż do Reymontowskich Lipiec. Najbardziej zaskakującą propozycją okazał się jednak debiut pełnometrażowy Grzegorza Dębowskiego Tyle co nic, niecodzienna w naszej … Dowiedz się więcej

Zależność – recenzja filmu „Submissão” – Tallinn Black Nights

przez

Kino portugalskie w ostatnich latach przyzwyczaiło nas do artyzmu na najwyższym światowym poziomie. Dzieła Pedra Costy, Miguela Gomesa, czy queerowe szaleństwa João Pedra Rodriguesa bliskie są sercu każdego fana nowohoryzontowej uczty. Mniej mówi się o tamtejszym kinie społecznym, nawet wspaniałe Gniazdo Teresy Villaverde nie odbiło się w Polsce prawie żadnym echem. Mam nadzieję, że inny … Dowiedz się więcej

Jestem kurierem, więc rzucam paczkami – recenzja filmu „Nie ma nas w domu”

przez
Nie ma nas w domu

Bez umowy, bez zdzierania na podatkach i “ZUS-ach”, luźne relacje z pracodawcą, kłócenie się z klientami o piłkę nożną, potem robienie im niewinnych żarcików, własny samochód oraz, w teorii, elastyczne godziny. Brzmi jak wymarzona praca? Może dla studenta, niekoniecznie już dla mężczyzny po trzydziestce, pozbawionego bezpiecznej bazy ekonomicznej, z mieszkaniem, piętrzącymi się rachunkami i dwójką … Dowiedz się więcej

Ponure chwile – recenzja filmu „Ray & Liz”

przez

Niekończące się układanie puzzli wypełnia, zdawałoby się, cały dzień otyłej matki, która w tym czasie wypala niezliczoną liczbę paczek papierosów. Równie trudna do policzenia jest gromada psów i kotów, kręcących się po tym ciasnawym relikcie polityki komunalnej taczeryzmu, a które właśnie łypią na rozsypany w kuchni groszek i marchewkę. Wychudzony, bezzębny ojciec, po całodniowej sesji … Dowiedz się więcej

Kroniki portowe – recenzja filmu „Przynęta”

przez
przynęta

W minioną sobotę najlepszym filmem konkursu 19. edycji festiwalu Nowe Horyzonty wybrano brytyjską “Przynętę” Marka Jenkina. Podobnie jak jury uczyniła wrocławska publiczność. O tej produkcji mówiło się wśród kinofili już od Berlinale (pokazy w sekcji Forum), potem przyszły kolejne zachwyty w Edynburgu i Lizbonie. Co debiutujący w kinie fabularnym twórca uczynił, że zainteresował świat czarno-białym … Dowiedz się więcej

W potrzasku – recenzja filmu „Dzikie róże”

przez
Dzikie róże

Być może, z uwagi na dosadność formy, najchętniej patrzy się dziś w kinie polskim na wieś przez pryzmat filmografii Wojciecha Smarzowskiego. Mieszkaniec zaścianka o twarzy Dziędziela trzyma żonę krótko, wódki nie zakąsza, a w szafie chowa kilka trupów i ostrą siekierę. Zapomnieliśmy o tym, że prowincja to nie tylko brud, smród i ubóstwo. A przecież … Dowiedz się więcej