Menu

kino hiszpańskie

Społeczny upadek – recenzja filmu „7 powodów do ucieczki (od społeczeństwa)”

W czasach wszechobecnego marazmu, społecznych podziałów i rosnących w siłę chorób cywilizacyjnych Esteve Soler zamiast stworzyć film ku pokrzepieniu serc napisał scenariusz 7 powodów do ucieczki (od społeczeństwa). Hiszpan będący dramatopisarzem, choć ostatnimi laty szukający swojego miejsca w kinie (np. za sprawą krótkometrażówki „Interior. Familia.”), wraz z Gerardem Quinto wyreżyserował tę czarną komedię. 7 powodów … Czytaj dalejSpołeczny upadek – recenzja filmu „7 powodów do ucieczki (od społeczeństwa)”

Wyklęci – recenzja filmu „Wieczny okop”

Hiszpańska wojna domowa lat 30. ubiegłego wieku w ostatnim roku stała się nośnym tematem filmowym. Niedawno pisaliśmy o Póki trwa wojna Alejandro Amenábara, lecz to nie jedyna produkcja dotykająca tego okresu historycznego. Aż piętnaście nominacji do tegorocznych nagród Goya otrzymał Wieczny okop, który dostępny jest w ofercie Netflixa. Czy jest równie udany? To dzieło tria … Czytaj dalejWyklęci – recenzja filmu „Wieczny okop”

A co z drugą stroną? – recenzja filmu „Póki trwa wojna”

Pochodzący z Chile Alejandro Amenábar od początku tego stulecia jest prawdopodobnie najbardziej uznanym, po Almodóvarze, hiszpańskim reżyserem. Zasłynął wybitnymi horrorami Teza i Inni, a następnie z mniejszym lub większym szczęściem ruszał po różne gatunki, od melodramatu po kino kostiumowe. Twórca kojarzony dotąd raczej z eskapizmem, wobec brunatnienia świata postanowił wyrazić swój głos w debacie politycznej. … Czytaj dalejA co z drugą stroną? – recenzja filmu „Póki trwa wojna”

Pozwól mi spróbować jeszcze raz – recenzja filmu „Między morzem a oceanem”

Między morzem a oceanem

Dehumanizacja pewnych grup społecznych jest w języku debaty publicznej zjawiskiem starym i niestety używanym dość powszechnie. Cele tego zabiegu bywają różne, ale jednym z zakładanych skutków zawsze jest oddalenie odbiorcy od myśli, że sam mógłby być członkiem takiej społeczności. Wśród ludzi regularnie stygmatyzowanych, znajdują się między innymi osoby, które w swoim życiu odbyły wyrok w … Czytaj dalejPozwól mi spróbować jeszcze raz – recenzja filmu „Między morzem a oceanem”

Miasto otwarte – recenzja filmu „Roma” – W drodze na Oscary: Meksyk

roma_

Kariera Alfonso Cuaróna biegnie przedziwnym torem. Wychowany w inteligenckiej rodzinie, w jednej z przyjaźniejszych dzielnic stolicy Meksyku, młody reżyser miał dużo możliwości rozwoju. W światek filmowy wszedł z buta, przechodząc między nagradzanym kinem niezależnym, a wysokobudżetowymi ekranizacjami klasycznej prozy. Potem jednorazowo wniósł kasową serię o Harrym Potterze na wyższy poziom filmowego artyzmu, a następnie z … Czytaj dalejMiasto otwarte – recenzja filmu „Roma” – W drodze na Oscary: Meksyk

Sama przeciw wszystkim – recenzja filmu „Księgarnia z marzeniami”

Zwycięzcy nagrody Goya w ostatnich latach nie byli łakomym kąskiem dla polskich dystrybutorów. Jak się okazało kluczem dla przełamania tej niekorzystnej passy hiszpańskiego kina było… nagrodzenie filmu brytyjskiego. Isabel Coixet przed dziesięciu laty zdobyła rozgłos swoim nagrodzonym w Berlinie „Moim życiu beze mnie„. Anglojęzyczny film z udziałem m.in. Marka Ruffalo, celnie wyznaczał kierunek, w jakim … Czytaj dalejSama przeciw wszystkim – recenzja filmu „Księgarnia z marzeniami”

Antyczna Hiszpania – recenzja filmu „Petra” – Nowe Horyzonty 2018

Jaime Rosales to reżyser z całą pewnością znany nowohoryzontowej publiczności. Jeden z jego filmów znalazł się w zeszłorocznej sekcji Lost Lost Lost, a „Samotność” startowała w konkursie podczas szóstej edycji festiwalu. Tym razem jednak swoje oko zawieszamy na pokazywanej premierowo w Cannes „Petrze”, która trafiła do Quinzaine des Réalisateurs, tej samej sekcji co „Climax” skandalisty … Czytaj dalejAntyczna Hiszpania – recenzja filmu „Petra” – Nowe Horyzonty 2018