50 twarzy zbrodni – recenzja filmu „Neapol spowity tajemnicą”

Od czasu zaskakującego sukcesu “Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” kino włoskie znów zrobiło się nad Wisłą modne. Największą zaletą tego faktu jest to, że dystrybutorzy coraz śmielej sięgają po produkcje z Półwyspu Apenińskiego, niestety ilość i jakość nie zawsze idą w parze, czego kolejnym, po nieudanym “The Place”, dowodem jest “Neapol spowity tajemnicą”. Główną … Dowiedz się więcej

„Sweet Country” – 24. Wiosna Filmów

„Sweet Country”, reż. Warwick Thornton Ocena: 3,5/5 Akcja “Sweet Country” rozgrywa się w Australii w 1929 roku i obraca wokół zabójstwa białego ranczera Harry’ego Marcha (Ewen Leslie) przez Aborygena Sama Kelly’ego (rewelacyjny amator Hamilton Morris). Tytułowy “słodki kraj” dźwiga ciężkie brzemię. Warwick Thornton z zadumą przygląda się tym zbrukanym krwią autochtonów pustkowiom. Zgłębia korzenie swojego … Dowiedz się więcej

Granica przyzwoitości – recenzja filmu “Utoya – 22 lipca”

Utoya - 22 lipca

Dołączona niemal w ostatniej chwili do konkursu głównego w Berlinie “Utoya – 22 lipca” od początku polaryzowała odbiorców. Pokazy kończyły się mieszanką gwizdów i entuzjastycznych oklasków. Erik Poppe ze stolicy Niemiec wyjechał z Nagrodą Jury Ekumenicznego, ale nie brakowało głosów oburzenia i zniesmaczenia względem jego filmu. Dwubiegunowa reakcja rodzi pytanie: czy kino może zaglądać bez … Dowiedz się więcej

„Walc w alejkach” – 24. Wiosna Filmów

„Walc w alejkach”, reż. Thomas Stuber Ocena: 3/5 Zjednoczenie Niemiec, jego polityczne i ekonomiczne reperkusje to bardzo ciekawy temat, wciąż mam wrażenie zbyt rzadko podejmowany przez tamtejszą kinematografię, a może po prostu te filmy często nie przebijają się do świadomości zagranicznego widza? Tym cieplej przyjąłem produkcję, która pochyla się nad ekonomicznym wykluczeniem i bolesnym przejściem … Dowiedz się więcej

Póki nie jest za późno – recenzja filmu “Dziedziczki”

Dziedziczki

“Dziedziczki” nieoczekiwanie stały się rewelacją tegorocznego festiwalu w Berlinie, zbierając nie tylko dobre noty od krytyków, ale otrzymując też nagrodę im. Alfreda Bauera i Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki oraz główny laur od FIPRESCI. Film Marcelo Martinessiego wpisuje się w popularny w Ameryce Południowej trend opowiadania o perypetiach nieco starszych niż zazwyczaj bohaterów. Czy jest … Dowiedz się więcej

24. Wiosna Filmów – nasza relacja

Poniżej znajdziecie linki do naszych recenzji i minirecenzji filmów wyświetlanych podczas 24. edycji Festiwalu Filmowego Wiosna Filmów 2018 odbywającego się miedzy 15 i 22 kwietnia 2018 w warszawskich kinach Praha oraz Amondo. Pokazy przedpremierowe: Utoya – 22 lipca – reż. Erik Poppe Fokstrot – reż. Samuel Maoz Walc w alejkach – reż. Thomas Stuber Dziedziczki … Dowiedz się więcej

„120 uderzeń serca” – 24. Wiosna Filmów

„120 uderzeń serca”, reż. Robin Campillo Ocena: 3/5 Francuskie kino nie jest w ostatnich latach w najlepszej formie, dobitnie świadczy o tym chociażby fakt, że w 2016 i 2017 roku w oscarowej rywalizacji reprezentowali ich, kolejno Turczynka i przywieziony z Hollywood Holender. Nowa świecka tradycja wysyłania do Los Angeles twórców urodzonych za granicą została podtrzymana … Dowiedz się więcej

Na krańcu Europy – recenzja filmu „Tranzyt”

Tranzyt

Christian Petzold, autor “Barbary” i “Feniksa”, nie bierze jeńców. Na festiwal w Berlinie przyjechał z filmem o ucieczce przed nazistowską obławą z melodramatem w tle, który jednocześnie stanowi komentarz do napiętej sytuacji migracyjnej w Europie. W dodatku, o zgrozo, posłużył się anachronizmem przenosząc wydarzenia z II wojny światowej do naszych czasów, a całość osadził w … Dowiedz się więcej

„Do zobaczenia w zaświatach” – 24. Wiosna Filmów

„Do zobaczenia w zaświatach”, reż. Albert Dupontel Ocena: 2,5/5 „Do zobaczenia w zaświatach” to film rozpoczynający się od kilkunastosekundowej sekwencji śledzenia słodziutkiego psa biegnącego radośnie przez okopy przy akompaniamencie narracji z offu. Już to powinno zasugerować widzom z jakim typem kina mamy do czynienia. Głównym bohaterem opowieści jest Albert Maillard, w tej roli sam reżyser … Dowiedz się więcej

Ja cię kocham, a ty znikasz – recenzja filmu „Znikasz”

Znikasz

Fredrik jest dyrektorem szkoły oskarżonym o defraudację. W tym samym czasie zostaje wykryty u niego guz mózgu w płacie czołowym. Czy szanowany kierownik placówki oświatowej może zachowywać się tak nieodpowiedzialnie z własnej woli, czy też choroba wpływa na jego zdolności umysłowe i osobowość? Jego żona Mia ma teorie, ale czy może ufać spostrzeżeniom? Mia (Trine … Dowiedz się więcej

Wyspa przyjaźni, wyspa wyobraźni – recenzja filmu „Wyspa psów”

wyspa psów

Wes Anderson dał się poznać jako twórca z wyraźną autorską wizją, którą konsekwentnie realizuje w filmach łatwo rozpoznawalnych dzięki unikalnej mieszance perfekcyjnie dopracowanych elementów. Poszczególnym składnikom swych dzieł nadaje niepowtarzalny charakter, powstały poprzez przefiltrowanie rozlicznych zewnętrznych wpływów przez własną wrażliwość. Amerykanin wielokrotnie zabierał widzów w wojaże po własnej wyobraźni, upodabniając ją do istniejących miejsc, jednak … Dowiedz się więcej

24. Wiosna Filmów – nasze rekomendacje

Już jutro rusza kolejna edycja Wiosny Filmów, tradycyjnie już rozpoczynając nowy sezon krajowych festiwali i przeglądów filmowych. Przez 8 dni, od 15. do 22 kwietnia, w warszawskich kinach Praha i Amondo, a potem podczas replik w całym kraju, będziemy mogli oglądać przegląd berlińskich i weneckich łupów Aurory wsparty najciekawszymi produkcjami będącymi w kinach w ostatnich … Dowiedz się więcej

Bezsilność w Tunisie – recenzja filmu „Piękna i bestie”

Afryka rzadko trafia na ekrany naszych kin, kiedy to się jednak staje, to zazwyczaj są to filmy skupione albo na tzw. Arabskiej Wiośnie („Ostatnie dni miasta”, „Morderstwo w hotelu Hilton”, „Hedi”), albo na świecie, który powstał po opadnięciu rewolucyjnego kurzu i zapału. Do tej drugiej grupy należy „Piękna i bestie”, tunezyjska produkcja, która właśnie zawitała … Dowiedz się więcej

Strach zżera duszę po cichu – recenzja „W czterech ścianach życia”

w czterech ścianach życia

  Dokument „Ostatni w Aleppo” ukazał przejmujące świadectwo grupy cywilnych aktywistów ratujących ofiary z gruzów ich mieszkań. W horrorze „W cieniu śmierci” (2016) konflikt zbrojny sprzyjał podtrzymaniu atmosfery przerażenia emanującej z nawiedzonego lokum. „W czterech ścianach życia” jest najbardziej dopracowanym z całej trójki obrazem wojny wykorzystującym motyw uwięzienia we własnej ojczyźnie. Philippe Van Leeuw dał … Dowiedz się więcej