Amuse-bouche z frytkami – recenzja filmu „Menu”
Mark Mylod, reżyser mający w portfolio głównie seriale telewizyjne, w tym odcinki takich tytułów, jak Gra o tron, Shameless czy Sukcesja, połączył siły ze scenarzystami
Świat poza sensem, film poza gatunkiem – recenzja filmu „Wielka Noc” (2021) – Pięć Smaków
30 czerwca 2016 na prezydenta Filipin wybrany został Rodrigo Duterte. Trzykrotny burmistrz miasta Davao – do dziś cieszący się w metropolii dużym uznaniem – z
Uciekaj skoro świt, bo potem będzie wstyd… – recenzja filmu „Słoń” (2022)
Hiacynt (2021), Wszystkie nasze strachy (2021), Nina (2018), Płynące wieżowce (2013) – lista polskich filmów opowiadających historie nieheteronormatywnych postaci stale się poszerza. Trzymając się utartych
Kosmiczny imperatyw – recenzja filmu „Hotel pod Poległym Alpinistą” (1979)
Mówi się, że sztuka nie lubi wygody, a w filmie – ze względu na formę kolektywnej produkcji – objawia się to najwyraźniej w okresach politycznie
Śmierć dźwiękowca – recenzja filmu „24” – Pięć Smaków
Jak wysoko dźwiękowiec powinien trzymać mikrofon, by mieć pewność, że nie przeszkodzi kopulującej parze wydobyć z siebie jęków rozkoszy zadowalających reżysera? Czy, zbierając śpiew wokalistki
Funny Games – recenzja filmu „Goście”
Christian Tafdrup, reżyser wyświetlanej podczas 33. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego Strasznej kobiety, ponownie wprowadza nas w poczucie dyskomfortu, tym razem posiłkując się kinem gatunkowym i
Różowe okulary i czerwone flagi – recenzja filmu „Palmy i słupy” – AFF
Palmy i słupy, wyświetlane podczas American Film Festival 2022 w Konkursie Spectrum, są fabularnym debiutem Jamie Dack, który przyniósł jej nagrodę dla najlepszej reżyserki dramatu
Musimy porozmawiać o Clemence – recenzja filmu „Dwa bieguny Clemence” – AFF
Do sekcji Konkurs Spectrum tegorocznej edycji American Film Festival trafił fabularny debiut Alex Heller, Dwa bieguny Clemence, będący swoistą artystyczną autoterapią z racji dekonstrukcji własnych
Projekcje – recenzja filmu „Wskrzeszenie” – AFF
Metaforyzowanie traum elementami gatunkowymi jest często wykorzystywanym przez kino narzędziem narracyjnym. Andrew Semans, amerykański reżyser, w swoim zaledwie drugim filmie, przygląda się temu, jak bardzo
Pocztówki znad krawędzi – recenzja filmu „Aftersun” – AFF
Charlotte Wells, szkocka producentka i scenarzystka, na tegorocznym festiwalu w Cannes zaprezentowała Aftersun – swój reżyserski debiut. Opowiedziana oszczędnymi środkami historia o ostatnich wakacjach córki
Portret zbiorowy we wnętrzu – recenzja filmu „Chrzciny” – Festiwal Filmowy Spektrum
Stan wojenny, mimo przeszło czterech dekad od jego wybuchu, wciąż nie został przepracowany przez rodzime kino. Poza Ostatnim promem Waldemara Krzystka z 1989 roku obserwowaliśmy
Dom, który zbudował… – recenzja filmu „Dom „Słowo”. Niedokończona powieść” – Ukraina! Festiwal Filmowy
Nad życiem poetów rozstrzelanego odrodzenia mieszkających w Domu „Słowo” Taras Tomenko pochylił się dwukrotnie, tworząc swego rodzaju dyptyk, który, choć w obu przypadkach skupia się
Ctrl+Z – recenzja filmu „Człowiek czasu” – WFF
Któż z nas nie chciał chociaż raz cofnąć się w czasie, wrócić do niewykorzystanej sytuacji i przeżyć ją od nowa, zgodnie z gruntownie przemyślanym scenariuszem
Terra Felix – recenzja filmu „Królowie świata” – WFF
Chroniczna bieda oraz społeczne i kulturowe wykluczenie jednostek i całych grup społecznych stanowi niezwykle łakomy kąsek dla zorientowanych na zachodni aplauz twórców filmowych. Pokazanie dzieci
Dobre chęci – recenzja filmu „Pocałunek” – WFF
Bille August miał już w swojej bogatej karierze okazję prezentować filmy w Cannes (gdzie dwukrotnie zdobywał Złotą Palmę), Berlinie czy San Sebastián. Najnowsze dzieło tego
Boyhood – recenzja filmu „War Pony” – WFF
Riley Keough, aktorka znana z American Honey (2016), Zoli (2020) i Diabła wcielonego (2020), połączyła siły z amerykańską producentką i reżyserką, Giną Gammell, a efektem
Zbrodniarz czy bohater? – recenzja filmu „Święto Pracy” – WFF
Warszawski Festiwal Filmowy dobiega końca, a wszystkie laury z rąk Jury zostały rozdane. Nagrodę Warsaw Grand Prix, czyli zwycięstwo w Konkursie Międzynarodowym, otrzymało Święto pracy
Łagodna obojętność świata – recenzja filmu „Bezpieczne miejsce” – WFF
Pierwszy pełnometrażowy film Juraja Leroticia to szkatułka wypełniona narracyjnymi warstwami i niespodziankami, od przewrotnego tytułu począwszy, na zabiegach formalnych skończywszy. Zdobywca trzech nagród na festiwalu
Bezgraniczna miłość – recenzja filmu „Tata”
Kiedy przyjdzie czas na opowiedzenie o roku 2022 w podręcznikach do historii, z pewnością możemy spodziewać się zdań o niezwykłej próbie, przed jaką stanęli Polacy
Dancing With Tears in My Eyes – recenzja filmu „Monica” – WFF
Andrea Pallaoro, mimo niewielkiego dorobku filmowego liczącego zaledwie trzy tytuły, już na artystycznym starcie dał się poznać jako twórca o olbrzymim potencjale, posługujący się własnym,
Syzyfowe prace – recenzja filmu „Ademoka” – WFF
Chicagowski dziennikarz Sydney J. Harris napisał kiedyś, że „Cały cel edukacji polega na tym, aby zamienić lustra w okna”. Wydaje się, że do podobnych wniosków
Zawód: kobieta – recenzja filmu „Wciąż pracujemy od dziewiątej do piątej” – WFF
Kto z nas nie pamięta legendarnego filmu Od dziewiątej do piątej z 1980 w reżyserii Colina Higginsa z czołówkowym przebojem Dolly Parton (nominowanym do Oscara)
Tato! – recenzja filmu „Strzępy” – WFF
W tegorocznym Konkursie Międzynarodowym Warszawskiego Festiwalu Filmowego startują dwie produkcje reprezentujące rodzimą kinematografię. Jedną z nich są Strzępy Beaty Dzianowicz, dla których zwycięstwo w stolicy
Demakijaż – recenzja filmu „Ślady” – WFF
Ślady, prezentowane na Warszawskim Festiwalu Filmowym w sekcji „Konkurs 1-2”, są drugim filmem Dubravki Turić, zdobywczyni nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji w sekcji
Nie ma już niepolityki – recenzja filmu „Kalev” – WFF
„Po co znowu wpychają politykę do sportu?” – to pytanie prawdopodobnie słyszał każdy. Czasem chodzi o wykluczenie drużyn z danego kraju z rywalizacji, innym razem
Nie tak dawno temu w trawie – recenzja filmu „Serce dębu”
Jeśli wydaje Wam się, że film przyrodniczy to pozycja niedostarczająca wrażeń, potocznie zwana nudną, to jesteście w wielkim błędzie. Laurent Charbonnier, reżyser i operator, twórca
Pozycja matki – recenzja filmu „Baby Broker”
Kwestie istoty rodzicielstwa, sensu rodziny nuklearnej jako konstruktu społecznego czy aborcji w ostatnich latach bez dwóch zdań wysuwają się na pierwszy plan politycznego dyskursu. Nic
Wolny Zanzibar! – recenzja filmu „Próba sił” – Afrykamera
W piątek 30 września w Warszawskiej Kinotece rozpoczęła się 17. edycja festiwalu filmowego Afrykamera. Na produkcję uświetniającą galę otwarcia wybrano Próbę sił – dzieło o
Czy mięso w McDonaldzie jest halal? – recenzja filmu „Chłopiec z niebios” – Afrykamera
Tarik Saleh, mimo przynależności do drugiego pokolenia egipskich imigrantów w Szwecji, buduje swoją karierę na próbie stania się kluczowym głosem w filmowej dyspucie o paradoksach
W trójkącie – recenzja filmu „Turkusowa suknia” – Afrykamera
Ona kocha jego, on ją – ale kocha też tego trzeciego. Drugi fabularny film Maryam Touzani, Turkusowa suknia, zdobywca Nagrody Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej (FIPRESCI)
Niech cały wiruje świat – recenzja filmu „Apokawixa”
Prywatki, których nie przeżył nikt, po Projekcie X (2012) zdają się być nieco wyeksploatowanym motywem zachodniej kinematografii, a sam film posłużył za synonim tego typu
Girls Just Want To Have Fun – recenzja filmu „Dziewczyny”
Twórcy filmowi z krajów nordyckich kolejny raz udowadniają, że w portretowaniu trudów nastoletniego życia nie mają sobie równych. Do kin trafił właśnie zwycięzca tegorocznego LGBT+
Jak być kochaną – recenzja filmu „Blondynka” – Netflix
Rudy czy blond? – pytała bohaterka powieści Kazimierza Brandysa, wypełniając w samolocie formularz, by po dodaniu kurażu szklaneczką koniaku odpowiedzieć mgliście: rudoblond. Jak przez optykę
Boys and Their Toys – recenzja filmu „Nie martw się, kochanie”
Kiedy w 2019 roku aktorka Olivia Wilde wkroczyła do reżyserskiego świata ze Szkołą melanżu [NASZA RECENZJA], z marszu stała się zapowiedzią świeżego, błyskotliwego, kobiecego głosu
Kto nazwał Polańskiego „karłem”? – recenzja książki „Fabryka splendoru”
Trudno znaleźć jednoznaczną definicję festiwalu filmowego, bo chodzi w nich bynajmniej nie tylko o przegląd najciekawszych filmów sezonu. Kinofile zacierają ręce na możliwość oglądania po
Cień wątpliwości — recenzja filmu „Podejrzana”
Kolejne entuzjastyczne recenzje, kolejna nagroda w Cannes, być może wkrótce także nominacja do Oscara. Nowy film Parka Chan-wooka — twórcy-marki, którego rozpoznawalność na Zachodzie wyprzedziła
Niewiedza – recenzja filmu „Orzeł. Ostatni patrol” – Gdynia 2022
Możliwe, że największym przegranym tegorocznej gali rozdania Złotych Lwów festiwalu w Gdyni jest Orzeł. Ostatni patrol. Nagrodzenie za reżyserię Jacka Bławuta, okradzenie tym samym wybitnej
Co w duszy gra – recenzja filmu „Bezmiar” – Wenecja 2022
Nikt inny nie zna cię lepiej niż ty sam… no, chyba, że twoje dziecko – wydaje się tłumaczyć widzom Emanuele Crialese, który w L’imensicie skupia
Kebabistan – recenzja filmu „Chleb i sól” – Gdynia 2022
To, że Polska zamiast mlekiem i miodem płynie wódką i „baraniną” z sosem mieszanym na cienkim cieście, wiemy nie od dziś. Życie wokół kebabowni kręci
Zaczyna się Wielka Praca – recenzja spektaklu „Anioły w Ameryce”
Od głośnej premiery Aniołów w Ameryce z 2007 roku w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego minęło 15 lat, w trakcie których przeniesiony z repertuaru TR Warszawa do
Kobieta z przyszłością – recenzja filmu „Kobieta na dachu” – Gdynia 2022
Anna Jadowska po pięciu latach od swojego ostatniego filmu, Dzikich róż, wraca z nowym tytułem, ponownie w centrum opowieści stawiając kobietę nierozumianą przez otoczenie i
Choroba duszy – recenzja filmu „Kiedy opadną fale” – Wenecja 2022
Filipiński mistrz kina Lav Diaz po zdobyciu w 2016 roku Złotego Lwa za Kobietę, która odeszła i Srebrnego Niedźwiedzia za Kołysankę do bolesnej tajemnicy ponownie
Uczeń sympatycznego diabła – recenzja filmu „Autobiografia” – Wenecja 2022
Zło rzadko bywa diabłem z rogami. Wchodzi w nasze życie podstępem, kuszeniem, początkowo wydaje się niewinne. Co jednak, gdy zło jest ewidentne, a przy tym
Kwiaty ciernistej egzystencji – recenzja filmu „Master Gardnener” – Wenecja 2022
Paul Schrader stanowi najlepszy dowód na to, że nie ma sensu skreślać artystów tylko przez dwie dekady artystycznych porażek. Już rok po konkursowym udziale Hazardzisty
Spowiedź – recenzja filmu „Całe to piękno i krew” – Wenecja 2022
Wideoeseje, mimo zdobywania coraz większego uznania na arenie międzynarodowej i wśród krytyki wciąż niezwykle rzadko goszczą w głównych konkursach największych festiwali. Tym bardziej cieszy potencjalny
Wszystko Wszędzie Naraz – recenzja filmu „Bardo” – Wenecja 2022
Film Alejandra Gonzáleza Inárritu to pętla niekończących się wydarzeń i zarazem autorefleksyjna podróż po dotychczasowej twórczości reżysera oraz jego największych filmowych inspiracjach. Trochę Felliniego? Czemu
W imię honoru – recenzja filmu „Athena” – Wenecja 2022
Czasem, żeby zrozumieć teraźniejszość, należy cofnąć się w przeszłość. Z tego założenia zdaje się wychodzić Romain Gavras w swojej, zrealizowanej dla Netflixa, trzeciej pełnometrażowej fabule
Moby Dick – osąd bohatera – recenzja filmu „Wieloryb” – Wenecja 2022
Po premierowym pokazie Wieloryba (The Whale) Darrena Aronofsky’ego na festiwalu w Wenecji rozlega się długa owacja. Z sali trudno wyjść, bo zapłakani widzowie długo dochodzą
Bóg z nami – recenzja filmu „Kryptonim Polska”
Jedna z najintensywniej reklamowanych produkcji tego roku – Kryptonim Polska – trafiła wreszcie do kin. Gdyby za jedyne kryterium oceny traktować zgodność towaru z reklamą
Przez żołądek do serca – recenzja filmu „Do ostatniej kości” – Wenecja 2022
Luca Guadagnino podobnie jak w Tamtych dniach, tamtych nocach czule prawi o zakazanym uczuciu i próbie odkrycia własnego ja. Tym razem serwuje nam jednak love
Tango umarłych – recenzja serialu „Riget Exodus” – Wenecja 2022
Publiczność zgromadzona w weneckim PalaBiennale podczas światowej premiery Riget Exodus Larsa von Triera zamarła w milczeniu. Mistrz kina nie zjawił się na Lido osobiście; jego
Maestro, interrupted – recenzja filmu „TÁR” – Wenecja 2022
Jeden błąd, kłamstwo, wypaczenie często lawinowo pociągają za sobą kolejne, pojedynczo wydające się konieczne i niegroźne. Tak jak w tańcu, jeden fałszywy krok psuje misternie
Noah Baumbach ocala głowę – recenzja filmu „Biały szum” – Wenecja 2022
Wybuchy, pstrokate lata 80., katastrofa ekologiczna, scena hotelowa à la David Lynch, sekwencja musicalowa i horrorowa. Założę się, że żaden z tych elementów nie kojarzy
Arcydzieło rekonstrukcji – recenzja filmu „Notre-Dame płonie”
To oficjalne: Jean-Jacques Annaud jest najlepszym rekonstruktorem współczesnego kina. Chociaż już w latach osiemdziesiątych uwodził swoją wizją średniowiecza w Imieniu róży i czasów prehistorycznych w
Drżyj przed bezmiarem nocy – recenzja filmu „Kręgosłup nocy”
Bardzo szanuję to, jak polski dystrybutor Velvet Spoon konsekwentnie konstruuje swój katalog, przez co ma szansę zbudować małą społeczność wielbicieli filmów, które w nostalgiczno-pastiszowy sposób
Przekleństwa niewinności – recenzja filmu „Pisklę” / „Hatching” – Octopus
Fińskiej kinematografii daleko do europejskiej czołówki, lecz nie stoi to na przeszkodzie temu, by w nordyckim kraju regularnie powstawały filmy godne uwagi, trafiające do polskiej
The Story of O.J. – uwagi o filmie „Nie!”
Trzeci pełny metraż Jordana Peele’a bez wątpienia stanowi dalszy ciąg konsekwentnej ścieżki twórczej autora identyfikowanego z poetyką afrosurrealizmu, w której „czarność” i wątki tożsamościowe są
Ogień i woda – recenzja filmu „Braty” – Octopus
Po serii filmów krótkometrażowych Marcin Filipowicz w końcu objął stery pełnego metrażu. Premiera jego Bratów odbyła się na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”,
Zapach miłości – recenzja filmu „Pięć diabłów” – Nowe Horyzonty
Léa Mysius, reżyserka energetycznej i nieoczywistej Avy, po kilku latach przerwy wraca ze swoim najnowszym obrazem, Pięć diabłów, dostarczającym nie mniejszych wrażeń, zarówno estetycznych, jak
Siostrzeństwo – recenzja filmu „Silent twins” – Nowe Horyzonty
Agnieszka Smoczyńska, reżyserka wywrotowych Córek Dancingu i gęstej Fugi, na tegorocznym festiwalu w Cannes zaprezentowała swój anglojęzyczny debiut, Silent Twins. Obraz poświęcony opartej na faktach
W gorsecie tabu – recenzja filmu „Głupcy”
Legenda artystycznej klęski Głupców, najnowszego projektu Tomasza Wasilewskiego, krążyła w światku filmowym od dłuższego czasu. Teraz po dość kompromitującej, jak na laureata Srebrnego Niedźwiedzia, światowej
Na kozetce – recenzja „MUTZENBACHER” – Nowe Horyzonty
W berlińskiej sekcji Encounters triumfował w tym roku dokument Ruth Beckermann MUTZENBACHER. Austriacki film miał polską premierę w ramach festiwalu Nowe Horyzonty, gdzie trafił do
Organ mistrza – recenzja filmu „Zbrodnie przyszłości”
Tegoroczna edycja festiwalu w Cannes naznaczona została kilkoma reżyserskimi powrotami uznanych już klasyków kina. Po sześciu latach nowe dzieła zaprezentowali Cristian Mungiu i Park Chan-wook,
Fińskie saudade – recenzja „Historii drwala” – Nowe Horyzonty
Pierwszy pełnometrażowy film Mikko Myllylahtiego to jeden z najbardziej spełnionych debiutów ostatnich lat. Scenarzysta serdecznie przyjętej nowofalowej biografii Olli Mäki. Najszczęśliwszy dzień jego życia (RECENZJA)
Alla fiera dell’ovest – recenzja filmu „Tori i Lokita”
Luc i Jean-Pierre Dardenne należą do grona prawdziwych weteranów Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Dwie Złote Palmy (Rosetta, Dziecko), liczne wyróżnienia i niezmiennie długie owacje
Mężczyzno! Puchu marny! – recenzja filmu „W trójkącie” – Nowe Horyzonty
Ruben Östlund, naczelny prześmiewca współczesnego kina, dostąpił zaszczytu dołączenia do ósemki reżyserów dzierżących aż dwie Złote Palmy z Cannes. W swoim najnowszym obrazie kurek śmiechu
Wonderful Life – recenzja filmu „Paczuszka pełna miłości” – Nowe Horyzonty
2019 rok wyznaczył w życiu mieszkańców Wiednia koniec pewnej epoki. W stolicy zakazano palenia tytoniu w barach i restauracjach. Kawiarniany sztafaż legendarnych wiedeńskich lokali został
Długie pożegnanie – recenzja filmu „Enys Men” – Nowe Horyzonty
Mark Jenkin, zwycięzca konkursu Nowe Horyzonty 2019 za Przynętę (RECENZJA), ponownie zaangażował ukochanego Bolexa, by w fakturze taśmy zakląć tajemnice fikcyjnej wysepki położonej niedaleko kornwalijskiego
Help! – recenzja filmu Niewidomy człowiek, który nie chce obejrzeć „Titanica”
Jedną z funkcji filmów, a w zasadzie jakiejkolwiek sztuki, bez wątpienia jest to, że pozwala ćwiczyć empatię, zestawiając widza z sytuacjami, w jakich nigdy w
Rebusy Jean-Luca – recenzja filmu „Do piątku, Robinsonie” – Nowe Horyzonty
Jury 22. edycji festiwalu Nowe Horyzonty, w składzie: Agata Buzek, Michel Franco, Radu Jude, Nadav Lapid i Sandra Wollner, przyznało Grand Prix skromnemu dokumentowi Iranki
Na żywym organizmie – recenzja filmu „Odbicie” – Nowe Horyzonty
Walentyn Wasjanowicz dostał się do świadomości polskiego widza festiwalowego trzy lata temu za sprawą głośnej Atlantydy, która wygrała wówczas wenecką sekcję Orizzonti. W ubiegłym roku
Zwyczajny osiołek kina – recenzja filmu „Io” – Nowe Horyzonty
Uszy do góry! Jeden z ostatnich poetów polskiego kina w wielkim stylu wraca na jego salony i czyni to w oślej skórze. Jerzemu Skolimowskiego daleko
Nic, co ludzkie, nie jest mi obce – recenzja filmu “You won’t be alone” – Nowe Horyzonty
Ewolucja horroru na przestrzeni ostatnich lat jest jednym z najciekawszych zjawisk w kinematografii. Twórcy coraz chętniej żonglują gatunkowymi elementami w celu przedstawiania uniwersalnych prawd o
Á propos La Paz – recenzja filmu „Wielki ruch” – Nowe Horyzonty
Realia życia mieszkańców Boliwii, ale też szerzej Ameryki Południowej, są w naszym kraju zdecydowanie zbyt mało znane. Świadomość jednak się zmienia, głównie dzięki pracy reportażystów
Piekło kobiet – recenzja filmu „Zdarzyło się” – Nowe Horyzonty
Wydawać by się mogło, że w kwestii aborcji kino powiedziało już niemal wszystko, szczególnie w ubiegłych dekadach. Jednak ostatnimi czasy, głównie ze względu na wzmożoną
Do Nieba, do Piekła – recenzja filmu „Pacifiction” – Nowe Horyzonty
W swoim najnowszym filmie Albert Serra zamienił libertyńską Francję, która do tej pory pozostawała głównym obiektem jego fabularnych fascynacji, na rajsko-industrialny krajobraz Tahiti. Reżyser, od
Duński diabeł – recenzja filmu „Godland” – Nowe Horyzonty
Jak po końskim łajnie pełznie wygłodniała glista, tak strome zbocza islandzkich szczytów – nieco tylko urokliwsze niż brązowe bobki zroszone letnim deszczem – pokonuje karawana
Meksyk, All Inclusive – recenzja filmu „Sundown” – Nowe Horyzonty
Powiedzieć o Michelu Franco, reżyserze Sundown, że jest kontrowersyjny, to jak nie powiedzieć nic. W ojczyźnie jego filmy wpisały się w gorący konflikt polityczny dotyczący
Milczenie jest bólem – recenzja filmu „Poświęcenie Hasana”
W programie tegorocznej edycji festiwalu Nowe Horyzonty znajduje się Poświęcenie Hasana Semiha Kaplanoğlu – jeden z najlepszych tytułów ubiegłocznej edycji festiwalu w Cannes. Laureat Złotego
Suma wszystkich strachów – recenzja filmu „Powodzenia, Leo Grande”
To, że ludzie nie rozmawiają o swoich potrzebach, szczególnie tych seksualnych, nie jest żadnym odkryciem. A jednak mimo 2022 roku, mainstreamowy film o dojrzałej kobiecie,
Freud na wywczasie – recenzja filmu „Takie lato”
Seans Takiego lata z pozoru może być marzeniem dla psychoanalityków wszelkiej maści. Trzy „nimfomanki” zamknięte w oddalonej od miejskich ośrodków willi zostają poddane próbie odzwyczajenia
Człowiek legenda – recenzja filmu „Ennio”
Ennio Morricone jest jedną z niewielu postaci w świecie sztuki, o których nie sposób mówić nie używając najmocniejszych słów: mistrz, geniusz, wizjoner od początku swojej
Na rozdrożu – recenzja filmu „Olga” – Tofifest 2022
W sporcie, ze względu na jego inherentne propagandowe konotacje, narodowość odgrywa niezwykle istotną rolę, jednocześnie jednak mało gdzie tak bardzo odbijają się zawirowania polityczne. Utalentowani
Piękna domówka, pięknie płonie – recenzja filmu „Celts”
O latach 90. na Bałkanach z dość oczywistych przyczyn mówi się głównie w kontekście szalejącej wtedy wojny. Od klasyków takich jak Piękna wieś pięknie płonie
Bajki robotów – recenzja filmu „Yang”
Kogonada wyrobił sobie nazwisko w światku filmowym swoimi wspaniałymi video-esejami dla Criterionu. Pochodzący z Korei filmowiec w ubiegłej dekadzie szybko stał się najważniejszym piewcą i
Delukse – recenzja serialu „Królowa”
Serial Łukasza Kośmickiego, wyprodukowany przez Netflixa, jest sprawą bez precedensu. Oto w Polsce skręcającej z każdym dniem coraz bardziej na prawo powstaje produkcja dedykowana mainstreamowej
Rozśpiewany buntownik – recenzja filmu „Elvis”
Nikt nie potrafi odpalać narracyjnych fajerwerków tak, jak Baz Luhrmann. Ciągłe balansowanie na granicy kiczu dzieli jego widownię na absolutnych wielbicieli i niepotrafiących odnaleźć się
Prawdziwe męstwo – recenzja filmu „Samiec Alfa”
Kursy prowadzone przez coachingowych guru zdążyły na dobre rozgościć się w naszym kraju, nic więc dziwnego, że zaczynają coraz częściej być tematami dzieł popkultury. Wątek
List do mistrza – recenzja książki „Tarantino. Nieprzewidywalny geniusz”
Od początku czerwca można w Polsce nabyć wydaną przez Wydawnictwo Znak książkę Tarantino. Nieprzewidywalny geniusz Toma Shone’a. Tytuł mówi w zasadzie sam za siebie –
Ból i Blask – recenzja filmu „Boylesque”
„Karuzela gna, w głośnikach wciąż muzyka gra” – chciałoby się zawtórować słyszanej w filmie aranżacji słynnej piosenki. Nic tak dobrze jak ona, nie oddaje postaci
Blisko, ale daleko – recenzja filmu „Blisko” – Cannes
Podczas tegorocznego festiwalu w Cannes za najcieplej przyjęty przez widzów film należałoby uznać Blisko. Emocjonalny ładunek dzieła Lukasa Dhonta nie pozwala przejść obok niego obojętnie.
Damage control – recenzja filmu „Lot”
Nie ma chyba bardziej nurtującego pytania niż to o sens istnienia. Pozostające ciągle w obszarze dociekań, spędza sen z powiek filozofom i nieustannie napędza twórców
Piękna wieś pięknie spłonie? – recenzja filmu „Prześwietlenie” – Cannes
„Najwyższa pora przestać stać z boku” zdaje się mówić nam Cristian Mungiu po najdłuższej przerwie w swojej reżyserskiej karierze. Jeden z autorów rumuńskiej nowej fali
Musimy sobie pomagać – recenzja filmu „Lombard” – MDAG
Grand Prix, czyli Nagrodę Banku Millennium 19. edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity, wygrał debiutujący pełnym metrażem Łukasz Kowalski z filmem Lombard. To słodko-gorzka opowieść,
Odyseja kosmiczna – recenzja filmu „Moonage Daydream” – Cannes
Równo o północy w canneńskim Grand Théâtre Lumière rozległ się gromki aplauz. Sala wypełniona ludźmi ubranymi w charakterystyczne, ekstrawaganckie stroje, nierzadko z namalowanymi czerwonymi błyskawicami
Pytania graniczne – recenzja filmu „Syndrom Hamleta” – Krakowski Festiwal Filmowy
„Każde pokolenie musi przeżyć swój Majdan” – mówił w 2015 roku pisarz ze Stanisławowa Taras Prochaśko w rozmowie opublikowanej w „Kurierze Galicijskim”. Kilka lat po
Pożar w królestwie – recenzja filmu „Błędny ognik” – Cannes
Podczas premierowego pokazu filmu Fogo-Fátuo na festiwalu w Cannes, João Pedro Rodrigues przytulił Paolo Morettiego, szefa sekcji Quinzaine des réalisateurs. Portugalski reżyser podziękował za odwagę
Sex, Drugs & Skateboards – recenzja filmu „Kiedyś byliśmy dzieciakami” – MDAG
Mało filmów w latach 90-tych wzbudzało takie kontrowersje, jak pełnometrażowy debiut Larry’ego Clarka, Dzieciaki, do którego scenariusz napisał również stawiający pierwsze kroki w kinie Harmony
This is a man’s world – recenzja filmu „Men”
Carl Gustav Jung, jeden z czołowych twórców psychologii głębi, twierdził, że „dopóki nie uczynisz nieświadomego świadomym, będzie ono kierowało Twoim życiem, a Ty będziesz nazywał
Femina – recenzja filmu „Zirneklis” – Projekt Klasyka
Wiele lat temu Jaromil Jireš spotkał Ingmara Bergmana w restauracji któregoś z weneckich hoteli, gdzie z przyczyn nieznanych posadę kelnera przyjął Walerian Borowczyk. Po nocy