Cień wielkiej góry – recenzja filmu „Biała odwaga”

Trójkąt miłosny, rodowe dramaty, dylematy ludzi wobec koszmaru wojny i totalitaryzmów, pytania o czynnik konstytuujący istnienie narodu. Biała odwaga – drugi fabularny film Marcina Koszałki obiecuje widzom wiele podejmowanych już niezliczone razy, lecz wciąż pociągających, tematów. Czy ten świetny dokumentalista i operator po sukcesie Czerwonego pająka znów uwiedzie klimatem, a może przygotował tylko wojenne jasełka … Dowiedz się więcej

Osoba i czyn – recenzja filmu „Diuna: Część druga”

„Niech żyje zbrodniczy reżim” – wzywały Demowskie Kuce z Bronksu. Prawdopodobnie najważniejszy blockbuster tego roku – Diuna: Część druga – dumnie daje podwaliny pod to wezwanie, finalizując drogę Paula Muad’Diba Atrydy ku krwawej dyktatorskiej władzy poprzez wiedzenie milionów niewinnych na rzeź. W sytuacji trwającego ludobójstwa w Palestynie – maksymalna nota w kategorii aktualności tematu. To, … Dowiedz się więcej

Skąd? Dokąd? Donikąd. – recenzja filmu „Abiding Nowhere” – Berlinale 2024

Abiding Nowhere_

Bez cienia wątpliwości jednym z najważniejszych punktów tegorocznej edycji Berlinale była kolejna wizyta mistrza Tsai Ming-lianga. Tajwański twórca tym razem nie tylko zaprezentował przepięknie odrestaurowaną kopię swojego opus magnum – Kapryśnej chmury – ale także przywiózł ze sobą kolejny epizod filmowo-muzealny z serii o tajemniczym Walkerze, buddyjskim mnichu podążającym przez kulę ziemską niczym jego wieleset … Dowiedz się więcej

Instastories – recenzja filmu „Nie jestem wszystkim, czego pragnę” – Berlinale 2024

W dyskursie okołofilmowym wciąż pojawia się zdanie „Kino to nie Instagram”. Teza ta, podszyta jakąś pogardą dla dokumentalizmu życia ery cyfrowej, nie wytrzymuje oczywiście zderzenia z twórczością kinowych poetów codzienności, takich jak Jonas Mekas. Klára Tasovská w Nie jestem wszystkim, czego pragnę – jednym z najlepszych dokumentów tegorocznego Berlinale – tworzy autoportret artystki, która gdyby … Dowiedz się więcej

Niemy krzyk – recenzja filmu „Some Rain Must Fall” – Berlinale 2024

Problemem wielu filmów z konkursów głównych niemal wszystkich najważniejszych festiwali jest zbyt częste unikanie podejmowania narracyjnego ryzyka. Bezpieczne wybory, sprawdzone przepisy czy formalne sztuczki rzadko kiedy zaś mają wspólną linię z prawdziwą sztuką. Niekiedy dużo ciekawsze okazują się sekcje poboczne, jak choćby berlińskie Encounters, które w tym roku Nagrodą Specjalną Jury wyróżniło pierwszy pełny metraż … Dowiedz się więcej

Już to widzieliście – recenzja filmu „Mãos no fogo” – Berlinale 2024

Mãos no fogo

Kiedy berliński festiwal kuleje, to portugalska kinematografia najczęściej oferuje pomocną dłoń. Tegoroczna odsiecz może nie okazała się równie efektowna co w latach poprzednich, ale nowy film Margaridy Gil przynajmniej połechtał kinofilskie podniebienie kolekcją pięknych tableaux. Co ciekawe z perspektywy tropicieli twórczej zdrady, utwór wpisuje się w modny ostatnio trend sięgania po pióro Henry’ego Jamesa. I … Dowiedz się więcej

Pozycja matki – recenzja filmu „Synowie” – Berlinale 2024

Winni, pełnometrażowy debiut Gustava Möllera, zapisał się na kartach kina gatunkowego jednym z ciekawszych plot twistów, którego nie spodziewał się chyba nikt. Po sześciu latach szwedzki reżyser zamienił Sundance na konkurs główny Berlinale, jednak jego nowe dzieło Synowie nie spotkało się z tak ciepłym przyjęciem jak poprzednie. Tym razem Möller odkrywa karty dość wcześnie, redukując … Dowiedz się więcej

Ten obcy – recenzja filmu „The Strangers’ Case” – Berlinale 2024

W sekcji pokazów specjalnych tegorocznego Berlinale światową premierę miał The Strangers’ Case, pełnometrażowy debiut Brandta Andersena, do tej pory zajmującego się przede wszystkim produkcją filmową, chociażby takich tytułów jak Everest Baltasara Kormákura czy Milczenie Martina Scorsese. Film stolicę Niemiec opuścił z nagrodą Amnesty International wręczoną zapewne za prohumanistyczną wymowę dzieła na tle trawiącego Europę kryzysu … Dowiedz się więcej

Złe miłego początki – recenzja filmu „Czasem myślę o umieraniu”

Jeśli jesteście zmęczeni oglądaniem ciągle tych samych historii ze scenariuszowych generatorów, przyprawiającymi o zawrót głowy narracyjnymi zapchajdziurami, emocjonalnymi szantażami, efekciarskimi sztuczkami i tęsknicie za prostymi, świeżymi opowieściami, w których odnajdziecie choćby okruszek życiowej prawdy, Czasem myślę o umieraniu Rachel Lambert może przynieść Wam autentyczne ukojenie. Znaczący element filmu stanowi przestrzeń biurowa: proza życia zamknięta w … Dowiedz się więcej

Mężczyzna z Wenus – recenzja filmu „Astronauta” – Berlinale 2024

W sekcji pokazów specjalnych tegorocznego Berlinale znalazł się najnowszy film Johana Rencka, przez francuski magazyn CB News określonego najlepszym reżyserem reklam i wideoklipów na świecie. Jeśli zastanawiacie się, co poważni krytycy robili na seansie obrazu wyprodukowanego przez Netflixa w trakcie prestiżowego festiwalu, zamiast na przykład szukać kinofilskich perełek w pobocznych sekcjach, bez bicia odpowiem, że … Dowiedz się więcej

Rodzinne ustawienia – recenzja filmu „Sterben” – Berlinale 2024

Po ponad dekadzie od swojego ostatniego filmu mający słabość do długich metraży Matthias Glasner na tegorocznym Berlinale zaprezentował swoje najnowsze dzieło – autoterapeutyczną opowieść o rodzinie pod wymownym tytułem Sterben, czyli umieranie. Nagrodzonej Srebrnym Niedźwiedziem za scenariusz historii, zarówno metrażem, jak i estetyką, zdecydowanie bliżej do serialowego formatu niż tytułu z konkursu głównego jednego z … Dowiedz się więcej

W drogę! – recenzja filmu „The Great Yawn of History” – Berlinale 2024

Arthur z La Chimery Alice Rohrwacher doznaje cudownych omdleń, gdy wyczuwa, że pod jego nogami mogą znajdować się grobowce wypełnione skarbami Etrusków. Podobny dar (a może przekleństwo?) posiada Beitollah, główny bohater pustynnej odysei The Great Yawn of History, pełnometrażowego debiutu Aliyara Rastiego, wyróżnionego w konkursie Encounters 74. edycji MFF w Berlinie. Zaczyna się od castingu. … Dowiedz się więcej

Pamięć i tożsamość – recenzja filmu „Dahomey” – Berlinale 2024

Co kształtuje tożsamość państwa? Jak zdefiniować byt tak efemeryczny jak „dusza narodu”? W końcu – jaką wagę wobec całości dziedzictwa kulturowego mają zabytki i pomniki dawnej wielkości? I czy powinny być istotniejsze niż puste brzuchy dzieci głodujących na prowincji? Mati Diop te wszystkie dylematy, a także wiele ponad nie, porusza w swoim zwięzłym – ledwie … Dowiedz się więcej

Miłość na sterydach – recenzja filmu „Love Lies Bleeding” – Berlinale 2024

Saint Maud, pełnometrażowy debiut Rose Glass, był zapowiedzią świeżego, świadomego narracyjnych narzędzi talentu, idealnie wyważonego kina środka potrafiącego przemycić artystyczny niuans do mainstreamu. Nie dziwią zatem nadmierne oczekiwania w stosunku do jej najnowszego projektu, Love Lies Bleeding, podbite materiałami promocyjnymi pachnącymi homoerotyką, naprężonymi muskułami i rządzą zemsty, polanymi sosem z formalnych sztuczek. Na ile jednak … Dowiedz się więcej

Zagłada domu Von Erichów – recenzja filmu „Bracia ze stali”

iron claw

„Wrestling to nie love story, to bajka dla masochistów” – napisał niegdyś na Twitterze przedwcześnie zmarły wrestler The Fiend Bray Wyatt. To także „fantazja, której większość nie zdoła zrozumieć, spektakl, któremu nie da się zaprzeczyć”[1].. I choć wydarzenia ringowe są inscenizowane, fizyczność jest jak najbardziej prawdziwa. To po części skomplikowana choreografia, a po części kaskaderska … Dowiedz się więcej

We władzy ziemi – recenzja filmu „Wo Tu” – Berlinale 2024

Pomiędzy dwiema częściami sekcji Generation na Berlinale można zauważyć pewną ciekawą rozbieżność. O ile bowiem Generation 14plus dość spodziewanie oferuje widzom w dużej mierze filmy trzymające się dość ściśle poetyki coming-of-age (dobrym przykładem może tu być nagrodzony w tej sekcji Kryształowym Niedźwiedziem Last Swim Sashy Nathwaniego), to poświęcona nieco młodszej widowni Generation Kplus prezentuje projekty … Dowiedz się więcej

Smoothie z Dumonta – recenzja filmu „L’Empire” – Berlinale 2024

Co się stanie, gdy uznany reżyser znany z szerokiego spektrum gatunkowych zainteresowań postanowi zmiksować wszystkie swoje filmy w jeden i dodać do tego miecze świetlne oraz Diunę? Na to pytanie, którego nikt nigdy sobie nie zadał, podczas tegorocznego Berlinale odpowiada Bruno Dumont w swoim L’Empire, najbardziej dzielącym krytykę punkcie niemieckiego konkursu. Na francuskiej prowincji narodził … Dowiedz się więcej

Czarna knaga i czerwony sztandar – recenzja filmu „The Visitor” – Berlinale 2024

Tegoroczna odsłona sekcji Panorama MFF w Berlinie skupia się głównie na seksualności, cielesności i płciowości, tożsamościowych dylematach rozgrzewających współczesne debaty do czerwoności. W gąszczu łudząco podobnych do siebie produkcji, bezpiecznych i zachowawczych dramatów obyczajowych jedynie podszczypujących heteronormę, znalazł się prawdziwie rewolucyjny kandydat do Teddy Award, festiwalowej nagrody dla najlepszego filmu o tematyce queerowej. To The … Dowiedz się więcej

AEIOU – napaćkany alfabet zależności – recenzja filmu „Pepe” – Berlinale 2024

Pepe

Świat jest wszechogarniającym systemem wzajemnych zależności. Życia istot kształtowane są decyzjami obcych im jednostek. Dominikański reżyser Nelson Carlo de los Santos Arias w swoim najnowszym projekcie pt. Pepe stara się w poetycki sposób ująć tę prawdę poprzez zobrazowanie losów tytułowego hipopotama, jedynego przedstawiciela swojego gatunku zabitego na obszarze Ameryk. Najbardziej niebezpieczne ssaki świata zostały ściągnięte … Dowiedz się więcej

Francuski dla bystrzaków – recenzja filmu „A Traveler’s Needs” – Berlinale 2024

Czasy się zmieniają, ale na Honga Sang-soo w Berlinie zawsze można liczyć. Szczypta nostalgii popijanej soju jeszcze nikomu nie zaszkodziła – szczególnie że południowokoreański reżyser rzadko wychodzi z formy. Nie wyważa żadnych drzwi, ale z wdziękiem przekracza progi tych, które już zostały otwarte. Tym razem damą ekranu jest Isabelle Huppert w roli Iris, domorosłej nauczycielki … Dowiedz się więcej

Antologia duchów wybrzeża – recenzja filmu „Arcadia” – Berlinale 2024

Arcadia nagłówek

„Wszyscy święci balują w niebie” – śpiewał przed laty Krzysztof Cugowski – a miejscem tej potańcówki jest grecki, nadmorski bar Arkadia. Nieoczekiwanie, blisko ćwierć wieku po premierze legendarnego utworu Budki Suflera, jego niezamierzoną, acz niezwykle udaną trawestację na MFF w Berlinie zaprezentował Jorgos Zois. Startująca w konkursie Encounters Arcadia (2024) to jednak nie film tani, … Dowiedz się więcej

Kasandra Kartagińska – recenzja filmu „Mé el Aïn” – Berlinale 2024

Tunezyjskie kino w ostatnich latach skupia się na rozdrapywaniu traumy islamistycznego zwrotu wśród młodych, który nastąpił w reakcji na tzw. Arabską wiosnę. Swoje trzy grosze do tego tematycznego nurtu dodaje debiutująca w pełnym metrażu Meryam Joobeur za sprawą rywalizującego w konkursie głównym Berlinale Mé el Aïn. Czy są to narodziny nowego artystycznego głosu Tunisu na … Dowiedz się więcej

Lepki brokat – recenzja filmu „Cu Li Không Bao Giờ Khóc” – Berlinale 2024

Nagłówek Wietnam

Nie chyba większej nagrody dla festiwalu filmowego, niż gdy młody twórca, w którego pierwsze projekty inwestowano od lat, zaprezentuje nań swój debiutancki pełny metraż. Jasne, system wspierania wschodzących talentów, finansowania ich prac czy szukania wsparcia międzynarodowego, stał się aktualnie swego rodzaju modelem biznesowym największych imprez branżowych, ale wciąż tego rodzaju ścieżki nie zawsze mają szczęśliwe … Dowiedz się więcej

Pocztówki z Brazylii – recenzja filmu „Dormir de olhos abertos” – Berlinale 2024

Kiedy kilka tygodni temu mój smartfon postanowił popełnić rytualne samobójstwo, przyśnił mi się znowu Heidegger, mimo że miałem otwarte oczy – wybałuszone wręcz ze złości na kapryśność materii i wielokolorową mozaikę pikseli, jaka objawiła się w miejsce listy kontaktów. Wybicie z automatyzmów zazwyczaj wspomaga przygodność, popycha do działania, a w dłuższej perspektywie po prostu oczyszcza. … Dowiedz się więcej

Tych lat nie odda nikt – recenzja filmu „My Favourite Cake” – Berlinale 2024

Emerytki mogą być także heteroseksualne – po serii udanych queerowych filmów o romantyczności osób po siedemdziesiątce takich jak Dziedziczki, My dwie czy Suk Suk przychodzi czas na przypomnienie o tej dziurze w systemie. Perski duet Maryam Moghaddam i Behtash Sanaeeha robi to w swoim My Favourite Cake, pierwszym silnym kandydacie do zdobycia ważnej nagrody w … Dowiedz się więcej

Nowym losem będzie twój film – recenzja filmu „Hors du temps” – Berlinale 2024

Znanych nazwisk w Berlinie jak na lekarstwo – wiadomo nie od dziś. Konkurs Główny zazwyczaj dominują postacie dopiero zaznaczające swoją pozycję w świecie kina. Na każdą edycję przypada jednak kilku reżyserów z wyrobioną marką, którzy decydują się zaprezentować swoje nowe projekty właśnie w stolicy Niemiec. W tym roku obok stałego bywalca festiwalu – Honga Sang-soo, … Dowiedz się więcej

Rodzina z małym św. Yanem – recenzja filmu „Brief History of a Family” – Berlinale 2024

Selekcjonerzy berlińskiego festiwalu rokrocznie wybierają film chińskiego pochodzenia, którego twórcy pochylają się nad niesławną polityką jednego dziecka, od dekad stanowiącą przyczynek do wielu kameralnych dramatów. Dotychczasowe portrety szły jednak często w artystyczną sztampę żółwiego tempa, rzekomej psychologicznej głębi konstruowanej za pomocą wyważonego milczenia oraz obserwacyjnego pazura, mającego dodać autentycznego sznytu opowiadaniom o małżeńskiej niedoli. Jianjie … Dowiedz się więcej

Twoja twarz brzmi znajomo – recenzja filmu „A Different Man” – Berlinale 2024

Co nas konstytuuje jako jednostki? Czy pozornie definiujące nas rzeczy określają całe życie? Gdybyśmy magicznie z dnia na dzień pozbyli się choroby, defektu, niepełnosprawności tudzież słabości będących naszym największym kompleksem, czyniących nas kozłem ofiarnym – czy nagle wszystko by się zmieniło? Czy wiedlibyśmy wtedy wymarzone życie? Odpowiedź na to pytanie będzie musiał odkryć Edward, bohater … Dowiedz się więcej

Sumienie jest przywilejem – recenzja filmu „Will”

Will

Ostatniego dnia stycznia, bez szumnych zapowiedzi i medialnej kampanii, na serwisie Netflix udostępniony polskim widzom został Will – zeszłoroczny film belgijskiego reżysera Tima Mielantsa, którego najnowszy obraz – Small Things Like These już niebawem będą mogli obejrzeć widzowie festiwalu Berlinale. W swoim dziele wyprodukowanym dla streamingowego giganta twórca postanowił opowiedzieć historię młodego policjanta pełniącego służbę … Dowiedz się więcej

Tyle było chwil – recenzja filmu „78 days” – Rotterdam 2024

Nie ma piękniejszych niespodzianek festiwalowych od debiutu, który zapowiada się na kolejną eksplorację modnych technicznych bzdurek odkopanych z lamusa albo następny osobisty eseistyczny pamiętnik, a okazuje się jednym z najlepszych seansów ostatnich miesięcy. A takim właśnie objawił się pierwszy film Emiliji Gašić – pokazywane w sekcji Bright Future MFF w Rotterdamie 78 days. I cyk, … Dowiedz się więcej

Dymy i lustra – recenzja filmu „Argylle. Tajny Szpieg”

Matthew Vaughn od czasu Gwiezdnego pyłu wygodnie usadowił się na pozycji największego anglosaskiego mistrza komediowej akcji, a swój prymat regularnie potwierdza, realizując dzieło swojego życia – multimedialną franczyzę Kingsman. Jej najnowsza inkarnacja, spin off Argylle – Tajny szpieg spotkał się z niezwykle chłodnym odbiorem anglosaskiej krytyki, która po raz kolejny popisała się brakiem zrozumienia gatunkowych … Dowiedz się więcej

P.S. I Hate You – recenzja filmu „Niebezpieczny kochanek”

„Mężczyźni boją się, że kobiety będą się z nich śmiały. Kobiety boją się, że mężczyźni je zabiją” – cytatem autorstwa Margaret Atwood Susanna Fogel rozpoczyna swój najnowszy film Niebezpieczny kochanek, oparty na opowiadaniu amerykańskiej pisarki Kristen Roupenian. Tym samym zabiera nas w podróż po horrorze randkowania: podkręcanych cyfrowymi narzędziami oczekiwań, rzadko kiedy mających szansę na … Dowiedz się więcej

Nigdy nie byliśmy nowocześni – recenzja filmu „Schirkoa: In Lies We Trust” – Rotterdam 2024

Akcja wyrenderowanej na silniku Unreal Engine animacji Schirkoa: In Lies We Trust rozgrywa się w duszących granicach metropolii Schirkoa – bastionie nowoczesności, gdzie jednostkowość została stłumiona i szamoce się pod żelaznym uściskiem wymuszonego konformizmu. Włóczący się martwym krokiem obywatele – nie z wyboru, ale z nakazu – noszą na głowie papierowe torby, aby zatrzeć dzielące … Dowiedz się więcej

Efekt Toyoty – recenzja filmu „The Paragon” – Rotterdam 2024

W ostatnich latach kino zapadło na multiwersozę. Choroba ta stanowiąca hollywoodzki odpowiednik COVID-19 dopadła m.in. Oscary, które postanowiły z jakiegoś powodu pokłonić się aktorskiej wersji To nie wypanda, blockbustery w postaci wszelkich Spider-Manów, Doktorów Strangów, czy w końcu telewizję, (Dark). Nic dziwnego, że temat równoległych uniwersów dotarł także do kina niezależnego, a ciekawą zabawę tym … Dowiedz się więcej

Powrót – recenzja filmu „After the Long Rains” – Rotterdam 2024

Kino mówiło nam nie raz, by podążać za marzeniami. Ten uwielbiany przez Pixara i Disneya slogan pasuje jak ulał również do prezentowanego w ramach sekcji Harbour Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Rotterdamie filmu After the long rains, pokazującego z perspektywy dziecka jedno niezwykle częste wśród młodych pragnienie, by wreszcie wyrwać się ze swojej pozbawionej jakichkolwiek perspektyw … Dowiedz się więcej

Na drodze gniewu – recenzja filmu „Steppenwolf” – Rotterdam 2024

Są tacy, co twierdzą, iż spotkania z twórcami są nudne. Inni powiedzą, że możliwość poznania autorskiej wizji pomaga odkryć nowe znaczenia. Ja natomiast dostrzegam w nich szansę na skonfrontowanie konsumowanego obrazu ze świadomością artysty. Toteż za intrygujący, nawet jeśli niekoniecznie przemyślany, uznałem komentarz Adilchana Jerżanowa do świata przedstawionego w jego najnowszym filmie z sekcji Big … Dowiedz się więcej

Więcej niż jedno zwierzę – recenzja filmu „Historia de pastores” – Rotterdam 2024

W trakcie przygotowań do festiwalu zawsze żartuję – szczególnie w rozmowie z osobami bez podobnego doświadczenia – że czekają mnie wkrótce wspaniałe dni z filmami o kamieniach i wypasaniu owiec. Ot, nowohoryzontowy suchar, który dawno już przejadł się dolnośląskim wygom. Lecz prawda często odbiega od niszowej pozy, podczas imprezy lądujemy na koreańskich komediach, europejskich dramatach … Dowiedz się więcej

Najwspanialsze rzeźby świata – recenzja filmu „The Night Visitors” – Rotterdam 2024

„Jesteście wierszem idioty odbitym na powielaczu” – pisał Jacek Kaczmarski w utworze Autoportret Witkacego. W tym pastiszu twórczości i osoby autora Szewców „bard Solidarności” przelewa frustrację na siebie samego, wybierającego emigrację od powrotu do poststanowojennej ojczyzny, na akt oskarżenia wobec całej biernej ludzkiej tłuszczy. Nowojorski akademik, artysta i reżyser Michael Gitlin na początku swojego pokazywanego … Dowiedz się więcej

Pan H. – recenzja filmu „The Worst Man in London” – Rotterdam 2024

Prawda głosi, że festiwal bez kina portugalskiego to nie festiwal. Rotterdam tym bardziej. Jednym z przedstawicieli kraju Camõesa jest w tym roku Rodrigo Areias, który w sekcji Big Screen Competition prezentuje najnowsze dzieło – The Worst Man in London. Już samo otwarcie filmu Areiasa zdradza jego predylekcję do klasyków europejskiego kina z ojczystym seniorem Manoelem … Dowiedz się więcej

Ostatni dzwonek – recenzja filmu „Magyarázat mindenre”- Rotterdam 2024

Magyarázat mindenre_

Podczas spotkania z twórcami jednego z prezentowanych w Rotterdamie esejów z widowni padło dość naiwne pytanie o receptę twórcy na pokojowe rozwiązanie światowych konfliktów, które aktualnie okupują kolektywne sumienie Zachodu. Jeśli szukać odpowiedzi w nowym filmie Gábora Reisza – wszak tytuł (pol. wyjaśnienie wszystkiego) do tego zaprasza – zawarłaby się prawdopodobnie w poetyckim aforyzmie o … Dowiedz się więcej

Homonimy – recenzja filmu „Nome” – Rotterdam 2024

Dla Amílcara Cabrala, przywódcy partyzantki Gwinei Bissau, kino stanowiło ważny element walki niepodległościowej. Wzorem czerwonych popleczników doceniał jego propagandowy potencjał, tak potrzebny w czasie dążeń Gwinejczyków do wyzwolenia z rąk portugalskiego kolonizatora. Próba skonstruowania celuloidowej tożsamości narodowej, odkąd się za jego czasów zaczęła, tak sinusoidalnie trwa dotąd, a jej melodię niezmiennie intonuje męski dwugłos: Flora … Dowiedz się więcej

Dr Sid wśród Daleków – recenzja filmu „Head South” – Rotterdam 2024

Jonathan Ogilvie jest niemal całkiem anonimowy w naszym kraju. Jego nieliczna twórczość – ledwie cztery pełne metraże i garść szortów – wyrobiła mu jednak nazwisko rozpoznawalne na czołowych światowych imprezach, czego dowodem jest selekcja najnowszej produkcji Nowozelandczyka jako filmu otwarcia tegorocznej edycji MFF w Rotterdamie. Czy para-autobiograficzne Head South zdoła przełamać „polską barierę”, przy której … Dowiedz się więcej

Spotkanie w Ferrol – recenzja filmu „La Parra” – Rotterdam 2024

Po kilku latach przerwy na ekrany holenderskiego festiwalu wraca Alberto Gracia, którego Piąta ewangelia Kaspara Hausnera święciła w Rotterdamie niemały triumf, zdobywając w 2013 roku nagrodę FIPRESCI. Hiszpan ma prawo czuć się tu jak w domu. Nie tylko wraca w strony mu życzliwe, lecz za przychylność odpłaca się widzom jednym z ciekawszych obrazów tegorocznego konkursu … Dowiedz się więcej

Wieża Babel – recenzja filmu „Black Box” – Tydzień Filmu Niemieckiego 2024

Black Box / Czarna skrzynka

W programie Tygodnia Film Niemieckiego znalazł się Black Box w reżyserii Aslı Özge, opowieść o tym jak łatwo rozsadzić zbiorowy konsensus. Autorka Mężczyzn na moście portretuje społeczność lokatorską w berlińskiej kamienicy, której spokój zostaje zmącony przez ingerencję chciwego dewelopera. Obraz wyświetlany wcześniej ramach Konkursu Międzynarodowego Warszawskiego Festiwalu Filmowego traktuje zarówno o gentryfikacji, jak i napięciach … Dowiedz się więcej

Audiatur et altera pars – recenzja filmu „Pokój nauczycielski” – Tydzień Filmu Niemieckiego 2024

Pochopność oceny, jeden z grzechów głównych świata, tym razem na tapet wziął niemiecki reżyser Ilker Çatak. W swoim najnowszym filmie niczym Asghar Farhadi czy Cristian Mungiu dokonuje wiwisekcji polaryzującej sytuacji, diagnozując ją bez szukania winnych. Zagląda w źrenice oskarżonych i oskarżających, przypominając że każdy jest częścią systemu. Mająca polskie korzenie Carla Nowak (Leonie Benesch) od … Dowiedz się więcej

Nigdy nie było takiego lata – recenzja filmu „Kiedy znowu będzie tak, jak nigdy nie było” – Tydzień Filmu Niemieckiego 2024

Kiedy znowu będzie tak, jak nigdy nie było

Niektórym z nas mają, nie koniecznie racjonalne, skłonności do idealizowania dawno minionej młodości, nawet jeśli pełna była traum i rozczarowań. Sportretować to zjawisko postanowiła w swoim filmie Sonja Heiss, a wcześniej aktor i literat Joachim Meyerhoff – autor autobiograficznej powieści, stanowiącej pierwowzór obrazu Kiedy znów będzie tak, jak nigdy nie było. Miejsce akcji to szpital … Dowiedz się więcej

Razem, ale osobno – recenzja filmu „Pies i robot”

Dla Jeana Baudrillarda „nie ma nic bardziej intensywnego, elektryzującego, żywotnego i rwącego niż ulice Nowego Jorku. (…) Wypełniają je miliony wałęsających się ludzi, nonszalanckich, brutalnych, jakby nie mieli nic innego do roboty i bez wątpienia nie mają naprawdę do roboty nic oprócz tworzenia permanentnego scenariusza tego miasta”1. W filmie animowanym Pablo Bergera smutek miasta znajduje … Dowiedz się więcej

Nić widmo – recenzja filmu „La Chimera”

Jeśli mogłabym zamieszkać w którychś z filmowych światów, wybrałabym te koronkowo konstruowane przez największą czarodziejkę współczesnego kina, Alice Rohrwacher, gdzie absurd waży tyle, co paradygmat, czucie jest warte więcej niż szkiełko i oko, normę wyznacza inność, a śmierć to jedynie fiszo-emadowa podróż, z ciemnych pokoi do ogrodów i ciepłych plaż, wysokich gór i palm. Rohrwacher … Dowiedz się więcej

Chłopak z ferajny – recenzja filmu „Pamfir” – Ukraina! Festiwal Filmowy

Po licznych krótkodystansowych wojażach Dmytro Suchołytkyj-Sobczuk na 75. Festiwalu w Cannes zaprezentował w końcu światu swój fabularny debiut, Pamfira. Mający polską premierę w trakcie 7. edycji Festiwalu Filmowego Ukraina! obraz to elektryzująca oldschoolową, chropowatą dramaturgią witalna opowieść o fatum, układach, od których nie można się odciąć, dobrych chęciach brukujących piekło i miłości do rodziny wartej … Dowiedz się więcej

Ptasiek – recenzja filmu „Chłopiec i czapla”

Bezprecedensowo międzynarodowy sukces Spirited Away: W krainie bogów można postrzegać jako pewną cezurę w karierze Hayao Miyazakiego. Studio Ghibli jest dziś znakiem jakości anime w oczach widzów zwykle nieodnajdujących się w tej estetyce, a wspomniany reżyser, scenarzysta i storyboardzista – supergwiazdą wytwórni. Po oscarowym filmie autor mógł sobie pozwolić na odważniej eksperymentujące i bogate w … Dowiedz się więcej

Spirala kredytowa – recenzja filmu „Będzie lepiej”

W muzyce używa się określenia „one hit wonder” oznaczającego wykonawców, którzy nigdy nie byli w stanie powtórzyć sukcesu swojego jednego złotego strzału. Wśród filmowców tak określić moglibyśmy duet Olivier Nakache-Éric Toledano, który przed ponad dekadą zarobił wszystkie pieniądze świata Nietykalnymi. Czy sukces libkowego naprawienia problemów społecznych siłą uśmiechu da się jednak w ogóle zreplikować? Będzie … Dowiedz się więcej

Puść Pan odrobinę funku – recenzja filmu „Akademia pana Kleksa”

Siadając z demonem na ramieniu do jeszcze w miarę pustej kartki, wypada mi na wstępie przyznać jego istnienie. Nie mogę sobie przecież wyobrazić, żeby podejście do takiego filmu jak ten Kawulskiego nie uwypukliło mojego nabożnego stosunku do odlotów, jakie sprezentował polskiej publiczności Krzysztof Gradowski między 1983 a 1988 rokiem. I choć możemy podśmiewywać się z … Dowiedz się więcej

Dzień świra – recenzja filmu „Matka siedzi z tyłu”

Podróż przez Islandię z wystrojonymi zwłokami matki na tylnym siedzeniu? Czemu nie? Nie takie absurdy kino, zwłaszcza nordyckie, znosiło. Szczególnie jeśli rodzicielka, mimo niskiej temperatury ciała, od czasu do czasu rzuci kąśliwą uwagą. Hilmar Oddsson zaprasza nas w niezwykłą wyprawę, nie tyle po pięknej wyspie i jej osobliwych mieszkańcach, ile po lekko zdeptanym męskim umyśle, … Dowiedz się więcej

Potop – recenzja filmu „Pszczelarz”

Eskapistyczna potrzeba fantazji o oczyszczeniu świata stanowi podstawę ludzkiej kultury i potrzeb. Już starożytni imaginowali bogów i ich namiestników, którzy ponad człowieczymi ograniczeniami wymierzają kary za grzechy w imię lepszego istnienia. David Ayer po zmarnowaniu setek milionów dolarów na Legion samobójców (2016) i Bright (2017), stracił zaufanie wielkich wytwórni, a jego stworzony za „ledwie” 30 … Dowiedz się więcej

Niebo gwiaździste nade mną – recenzja filmu „Przetrwanie”

Choć filmowa kariera Rolfa de Heera, reżyser słynącego z kina konfrontującego, pełnego narracyjnej świeżości, uwodzącego niewygodą, liczy już niemal półwiecze, a on sam przekroczył próg siedemdziesięciu lat, nie stracił nic ze swojej nieprzewidywalności. Nie zaczął też – na szczęście – odcinać kuponów od sławy czy schlebiać gustom publiczności. Ciągle ma głowę pełną pomysłów, ciągle poszukuje … Dowiedz się więcej

Miłość, śmierć i roboty – recenzja filmu „Opadające liście”

Opadające liście

Gdyby Aki Kaurismäki był potrawą, z pewnością smakowałby jak maksalaatikko. Tradycyjny fiński „przysmak” przygotowywany w okresie świątecznym to w uproszczeniu zapiekanka z wątróbki, ryżu, masła, jajek, cebuli, rodzynek – czasem tak naprawdę wszystkiego pod ręką, co urozmaici jakoś walory dania. Wisienkę na torcie zastępuje konfitura z borówek lub żurawiny. Wiekowy zwyczaj dziś już spowszedniał, serwowany … Dowiedz się więcej

Grande Strategia – recenzja filmu „Ferrari”

„Trudno przykład brać ze Świętych / Gdy wokoło Świętych braknie.” śpiewał Jacek Kaczmarski w Pochwale łotrostwa. Co jednak gdy i świętym, i antychrystem okrzyknięty zostaniesz już za życia? W jaki sposób trwać z podniesionym czołem, gdy cały świat patrzy na Ciebie jak na żywy pomnik. Jak na bohatera? Demona śmierci? Lub postument zawiedzionych nadziei? Michael … Dowiedz się więcej

Przepraszam, że przeszkadzam – recenzja filmu „Yannick”

Czy byliście kiedyś na przedstawieniu tak wspaniałym, że w kieszeni otwierał się nóż, a z warg toczyła się litania obelg na myśl o tym, iż za przywilej wstępu kasa pobiera niemałe pieniądze? Na pewno, aczkolwiek zanim o kondycji współczesnego teatru, zacznę od czegoś, o czym Dupieux mógłby śmiało nakręcić następną komedię. Wszak Francuz realizuje filmy … Dowiedz się więcej

Być albo nie być – recenzja filmu – „Dream Scenario”

Norweski reżyser Kristoffer Borgli kuje żelazo póki gorące. Jego zaledwie drugi film, Dream Scenario, dostał kredyt zaufania od studia A24 i międzynarodową obsadę z Nicolasem Cage’em na czele. Obraz pokazywany przedpremierowo w Polsce na American Film Festival oraz w trakcie toruńskiego Camerimage próbuje być kąśliwą satyrą na nasza czasy, ale czy z tych prób cokolwiek … Dowiedz się więcej

Dzielić i łączyć – recenzja filmu „Tajemniczy pieczeniarz” – Pięć Smaków 2023

Tajemniczy pieczeniarz

Człowiek jest zwierzęciem stadnym. Przytoczoną frazą można najkrócej podsumować reżyserski debiut Lee Jeong-honga, który twórca określił jako wiernie oddający koreańską rzeczywistość. Co prawda Tajemniczy pieczeniarz ogniskuje się wokół niewypowiedzianych lęków, ułomności i pragnień pokolenia seulskich millenialsów, jednak jego wymowa pozostaje aktualna pod każdą szerokością geograficzną. Zwycięzca 17. edycji Festiwalu Filmowego Pięć Smaków, zgodnie z polskim … Dowiedz się więcej

Jajko i żaba – recenzja filmu „Amiko” – Pięć Smaków 2023

amiko

Wyróżnienie Międzynarodowego People’s Jury 17. edycji festiwalu Pięć Smaków trafiło do Amiko Yusuke Moriiego. Debiut Japończyka ukazuje świat z perspektywy kilkuletniej dziewczynki, która zamiast opieki i bezpieczeństwa otrzymuje od otoczenia głównie agresję. Nierozumiejące przyczyn tej przemocy dziecko poszukuje ucieczki w wyobraźni. Przedmieścia Hiroszimy. Amiko mieszka ze sporo starszym bratem Kotą, wiecznie zapracowanym ojcem oraz uczącą … Dowiedz się więcej

Moim honorem jest walka – recenzja filmu „Serce Sarpatty” – Pięć Smaków 2023

Serce Sarpatty

„Ty, ja ani nikt inny nie bije tak mocno, jak życie”. Zdanie to padło niegdyś z ust najbardziej ikonicznego filmowego boksera – Rocky’ego i właśnie nim można najkrócej streścić to, co ma nam do przekazania Pa. Ranjith w swoim najnowszym dziele prezentowanym w sekcji Focus: Indie podczas festiwalu Pięć Smaków – Sercu Sarpatty. Selekcjonerzy tegorocznego … Dowiedz się więcej

Don’t Cry for Me Argentina – recenzja filmu „Strzępy życia” – Pięć Smaków 2023

Jednym z najlepiej przyjętych tytułów pięciosmakowego konkursu Nowe Kino Azji był obraz Strzępy życia, prezentowany wcześniej w ramach canneńskiej sekcji Directors’ Fortnight. Wei Shujun, w ostatnich latach jeden z nielicznych regularnych reprezentantów ChRL na Lazurowym Wybrzeżu, w swoim drugim pełnym metrażu postanowił czule i zabawnie opowiedzieć o tym, co jako reżyser zna najlepiej – blaskach … Dowiedz się więcej

Metawersum – recenzja filmu „The Ordinaries” – Etiuda & Anima 2023

Jesteśmy w świadomości lub w języku jak w niewidzialnej klatce. Wszystko jest na zewnątrz, ale nie da się wyjść. — Quentin Meillassoux, Po skończoności, przeł. P. Herbich Na ile hierarchię zróżnicowanego zbioru środków wyrazu właściwych dla sztuki filmowej można przenieść na strukturę klasową? W filmie The Ordinaries Sophie Linnenbaum miejsce zajmowane w fabule wyznacza status … Dowiedz się więcej

Wiernie służyć krajowi – recenzja filmu „Rzeka szkarłatu” – Pięć Smaków 2023

Zhang Yimou szturmem zdobył w tym roku chińskie kina. Rzeka szkarłatu okazała się jego najbardziej dochodowym filmem, zarabiając ponad 650 milionów dolarów. W porównaniu do wystawnych i rozbuchanych obrazów twórcy Hero najnowsze dzieło, choć wizualnie dopieszczone, jawi się jako inscenizacyjnie oszczędne z uwagi na mocno ograniczone miejsce akcji oraz – bardziej niż na epickich pojedynkach … Dowiedz się więcej

Jak być szczęśliwym? – recenzja filmu „Fale” – Pięć Smaków 2023

Fale / Hamon

Jedna z ulubienic pięciosmakowej publiczności, Japonka Naoko Ogigami, dostarcza tym razem nieco mroczniejszej historii, choć rzecz jasna nie zdradza swego uniwersum oryginałów i nadwrażliwców. W pokazywanych niestety tylko podczas stacjonarnej odsłony azjatyckiego święta kina Falach analizuje status kobiet w nadal bardzo patriarchalnym społeczeństwie japońskim. Z pomocą klisz gatunkowych i uważnej kreacji , znanej choćby z … Dowiedz się więcej

Bo to zła kobieta była – recenzja filmu „Strange Darling” – Camerimage 2023

Wbrew temu co powiedział kiedyś pewien polski polityk, mężczyznę można poznać nie tylko po tym jak kończy, ale również po tym, jak zaczyna. Pierwsze sceny Strange Darling startującego w Konkursie Debiutów Operatorskich podczas tegorocznego festiwalu Camerimage, zwiastują tym samym stylistykę całego obrazu: kampową, efekciarską i mylącą tropy – do seansu zaprasza nas wszakże plansza z … Dowiedz się więcej

Bez dachu i praw – recenzja filmu „Dźalebi dla konia” – Pięć Smaków 2023

„Kura, kura, kura” – dudni cywilizacyjne echo po początkowo pustej łepetynie Michała Topornego, głównego bohatera Tańczącego jastrzębia Grzegorza Królikiewicza. To hasło awansu socjalistycznego, wyzwolenia spod jarzma analfabetyzmu, ale też kukułka wybijająca z otchłani umysłowych wojaży, gwałtowne przywołanie przez trudną rzeczywistość. Bohaterki i bohaterów Dźalebi dla konia w scenach otwierających film budzi podobna repetycja: „dziwka, dziwka, … Dowiedz się więcej

Eat the Rich – recenzja filmu „Saltburn” – Camerimage 2023

Obiecująca. Młoda. Kobieta., fabularny debiut Emerald Fennell, będący jednym z ciekawszych głosów zrodzonych przez ruch metoo, znalazł się w topkach rocznych niemal wszystkich krytyków i kinofilów. Wysmakowane kino zemsty, perfekcyjnie wyważone między przykuwającymi uwagę narracyjnymi fajerwerkami a dramaturgicznym ciężarem, Akademia doceniła Oscarem za scenariusz oryginalny. W swoim kolejnym filmie, Saltburn, brytyjska reżyserka znowu dokonuje wendety, … Dowiedz się więcej

No good deed goes unpunished – recenzja filmu „Une femme respectable” – Camerimage 2023

Na porannym, niedzielnym seansie Une femme respectable Bernarda Émonda, mającym miejsce podczas festiwalu Camerimage, nie było tłumów. Trudno się dziwić – kameralnemu tytułowi zaszkodziła przede wszystkim odbywająca się w tym samym czasie w sali obok projekcja Ferrari Michaela Manna, na której gościem specjalnym był sam Adam Driver. Jako że obraz quebeckiego reżysera miał tylko jeden … Dowiedz się więcej

This is the start of how it all ever ends – recenzja filmu „Igrzyska śmierci: Ballada ptaków i węży”

Gdy MCU zdaje się stanowczo biec ku własnej anihilacji, Disneyowi udało się zabić nawet Gwiezdne wojny, a kolejne blockbustery za setki milionów, nie dość, że są brzydkie jak dworzec w Kutnie w połowie lat 80., to jeszcze zmieniają się w nieskończony festiwal wymuszonej samoświadomości, szczucia nostalgią i niechcianego fanserwisu (Indiana Jones – patrzę na ciebie), … Dowiedz się więcej

Mistrz i Felicia – recenzja filmu „Maestro” – Camerimage 2023

W Konkursie Głównym tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji Bradley Cooper zaprezentował swój drugi film, Maestro, będący próbą sportretowania jednego z najwybitniejszych dyrygentów w dziejach, Leonarda Bernsteina. Nie bez przyczyny polska premiera obrazu odbyła się na festiwalu Camerimage w Toruniu – w końcu zdjęcia autorstwa Matthew Libatique’a stanowią najmocniejszą stronę tego tytułu. Czy oferuje on … Dowiedz się więcej

Hotel widm – recenzja filmu „Duch” – Pięć Smaków 2023

Korea, lata trzydzieste. Okupacja japońska. Elegancki hotel na skraju morza, żołnierze cesarstwa rozstawieni na każdym piętrze. Pięciu podejrzanych. Tak Lee Hae Young rozpoczyna akcję swojego najnowszego filmu. Koreańska premiera Ducha odbyła się w lutym i, choć nie okazał się największym hitem box office’u w rodzimym kraju, prezentowany jest podczas 17. Festiwalu Pięć Smaków w sekcji … Dowiedz się więcej

W domach z betonu nie ma wolnej miłości – recenzja filmu „Dobrzy nieznajomi” – Camerimage 2023

Andrew Haigh, piewca kameralności, naturę relacji międzyludzkich traktujący delikatnie niczym skorupkę jajka, tym razem sięga po bardziej wyszukane narzędzia narracyjne. Poruszając się między jawą a snem, brudem rzeczywistości a majakami niezaleczonych traum generującymi wyobrażenia mające nakarmić głodną duszę i ciało, w swoim najnowszym dziele Dobrzy nieznajomi próbuje nadać kształt przyczynie samotności i zrozumieć lęk przed … Dowiedz się więcej

O nie, to my! – recenzja spektaklu „Fobia”

Tegoroczny jesienno-zimowy sezon w Nowym Teatrze to przede wszystkim kolejna edycja Międzynarodowego Festiwalu Nowa Europa, sygnowana hasłem-motywem przewodnim „Miłość”. Poza doborową selekcją, oferującą przekrój najgorętszych nazwisk ostatnich lat (Otero, Elagoz, Bachzetsis, Lewis), repertuarową końcówkę roku okraszono głośną premierą najnowszego spektaklu Markusa Öhrna pod tytułem Fobia. Warto zaznaczyć, że jest to już trzecia inscenizacja szwedzkiego mistrza … Dowiedz się więcej

Do czterech razy sztuka – recenzja filmu „Coraz wyżej” – Korean Film Festival

Coraz wyżej

W drukowanym programie Korean Film Festival ku swemu zdumieniu odnalazłem tytuł Trzy piętra. Serce zaczęło bić niezdrowym rytmem, a zimny pot pojawił się na czole. Szybko jednak odrzuciłem myśl, że tak spełniony filmowo kraj jak Korea Południowa chce prezentować tę abominację popełnioną w Cannes w 2021 roku przez Nanniego Morettiego. Tytuł, nie powiem, zmylił mnie … Dowiedz się więcej

Everybody Gets A Second Chance – recenzja filmu „Brutalna szczerość” – American Film Festival 2023

Brutalna szczerość

Amerykańskie kino, szczególnie w takich gatunkach jak melodramat i komedia romantyczna, fetuje młodość i witalność. Dobrze, że jednak czasem sprawdza, co słychać u przedstawicieli nieco starszych pokoleń. W ten trend od lat wpisuje się nowojorska scenarzystka i reżyserka Nicole Holofcener. Pozostaje wierna swoim dojrzałym bohaterom także w najnowszym dziele, czyli pokazywanej na American Film Festival … Dowiedz się więcej

Non, je ne regrette rien – recenzja filmu „Dogman”

Non, je ne regrette rien śpiewa ustami Caleba Landry Jonesa Édith Piaf w najnowszym filmie Luca Bessona, mającym premierę w Konkursie Głównym na tegorocznym Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji. Francuski reżyser zdaje się naprawdę niczego nie żałować: wiernym miłośnikom swojej twórczości funduje przepyszny powrót do ulubionych motywów. Choć nie porzuca gatunkowej żonglerki, zwalnia hamulec nadmiernego … Dowiedz się więcej

Kartofliska – recenzja filmu „Pierwszy gol” – American Film Festival 2023

Pierwszy gol

Selekcjonerzy tegorocznego American Film Festivalu znaleźli w programie miejsce dla najnowszej produkcji Taiki Waititiego. Nowozelandzki reżyser od kilku lat przeplata filmy tworzone w ramach uniwersum Marvela ze swoimi autorskimi projektami. Po kolejnej części przygód Thora przyszła więc pora na Pierwszy gol, opowiadający historię piłkarskiej reprezentacji Samoa Amerykańskiego oraz holenderskiego trenera Thomasa Rongena, który podniósł zespół … Dowiedz się więcej

Ostatnie takie wakacje – recenzja filmu „I co dalej?” – American Film Festival 2023

I co dalej?

Na festiwalach w Wenecji, Londynie czy Amsterdamie, a ostatnio podczas American Film Festival we Wrocławiu pokazywano I co dalej?. Dzieło braci Billa i Turnera Rossów należy zaklasyfikować jako kino drogi z całym dobrodziejstwem inwentarza tego podgatunku. Tylko z pozoru wydaje się być to dokument o podróży licealistów z oregońskiej mieściny nad Pacyfik. Reżyserzy zastawili na … Dowiedz się więcej

Skazani na siebie – recenzja filmu „Przesilenie zimowe” – American Film Festival 2023

Bez cienia wątpliwości jednym z najbardziej wyczekiwanych filmów tegorocznego American Film Festivalu było Przesilenie zimowe, czyli najnowszy projekt Alexandra Payne’a. Twórca ten mimo budzącego podziw dorobku, dwóch Oscarów na koncie i ponad trzydziestu lat w branży wciąż potrafi zachować w sobie ducha niezależnego kina i autorskie podejście do dziesiątej muzy. Akcja Przesilenia zimowego ma miejsce … Dowiedz się więcej

Im lepszy płot, tym lepsi sąsiedzi – recenzja filmu „Betonowa utopia” – Korean Film Festival

Betonowa utopia

Tegorocznym południowokoreańskim kandydatem do Oscara została wybrana Betonowa utopia w reżyserii Eoma Tae-hwa. To połączenie kina postapokaliptycznego z elementami społecznymi w atrakcyjnej formie odpowiada o lękach odczuwalnych tak lokalnie – w Seulu i okolicach, jak i w innych częściach świata. X Muza nie po raz pierwszy staje się tubą dla bolączek systemowych i nośną metaforą … Dowiedz się więcej

Coś za nimi chodzi – recenzja filmu „Cztery córki” – OFF Cinema

cztery córki

Kaouther Ben Hania, jedna z najważniejszych reżyserek współczesnego kina tunezyjskiego, w 2021 roku przyniosła krajowi pierwszą w historii nominację do Oscara. Bardzo możliwe, że jej najnowsze, docenione na festiwalu w Cannes dzieło, również znajdzie się w zaszczytnym gronie pięciu tytułów nominowanych w kategorii najlepszy film międzynarodowy. Pokazywane na poznańskim festiwalu OFF Cinema w sekcji Granice … Dowiedz się więcej

Skóra, w której żyje – recenzja filmu „Blue Jean” – Festiwal Filmowy Spektrum 2023

Blue Jean

Znakomicie przyjęty na festiwalach w Wenecji (konkurs Giornata degli Autori) i Salonikach oraz nagrodzony aż czterema laurami na gali British Independent Film Awards Blue Jean, choć opowiada o końcu lat 80. w Wielkiej Brytanii, to wydaje się nader aktualny w Polsce A.D. 2023. Debiutująca brytyjska reżyserka Georgia Oakley odmalowuje krajobraz tuż przed wprowadzeniem przez konserwatywny … Dowiedz się więcej

Videofilmowanie – recenzja filmu „La Palisiada” – Ukraina! Festiwal Filmowy

Młode kino ukraińskie wciąż budzi niemałe zainteresowanie wśród europejskiej widowni. Śledzone są nie tylko, choć zapewne przede wszystkim, wątki dotyczące trwającego konfliktu wywołanego pełnoskalowym atakiem Rosji. Takie w dziełach ukraińskich twórców się pojawiają, choć język filmowy z racji specyfiki procesu produkcyjnego zręczniej opowiada o tym, co przynależy do kategorii długiego trwania. Kino ujawniające mechanizmy, zdradzające … Dowiedz się więcej

Ciężar pamięci – recenzja filmu „Tak powtórz nie” – WFF 2023

W ostatnim czasie kino biograficzne coraz chętniej służy twórcom do kreślenia uniwersalnych historii bądź o ludzkiej naturze, bądź o jednostce uwikłanej w systemowe sieci. Prym wiedzie tu bezkonkurencyjny Pablo Larraín ze swoimi Jackie (2016), Spencer (2021) czy Hrabią (2023), ale od tradycyjnego, poprawnego ujęcia życiorysów odeszły także Marie Kreutzer (W gorsecie) czy Sofia Coppola (Priscilla). … Dowiedz się więcej

W drodze – recenzja filmu ,,Lęk” – WFF 2023

Lęk

Jak co roku selekcjonerzy Warszawskiego Festiwalu Filmowego zadbali o polską reprezentację w Konkursie Międzynarodowym. Podczas minionej edycji stanowiły ją Uśmiech Losu Andrzeja Jakimowskiego oraz Lęk Sławomira Fabickiego. Chociaż obydwie produkcje nie zdobyły żadnej ze statuetek przyznawanych przez Jury konkursu to drugi z wymienionych filmów zakończył imprezę nie mniej ważnym trofeum – Nagrodą Publiczności w kategorii … Dowiedz się więcej

Mission: Impossible – recenzja filmu „Ostatni mężczyźni” – WFF 2023

Ostatni mężczyźni

Znamy już tytuły filmów nagrodzonych podczas tegorocznej edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Wśród laureatów znalazło się miejsce dla dzieła Davida Oelhoffena – Ostatni mężczyźni, które przyniosło swojemu twórcy tytuł najlepszego reżysera i stanowiło jeden z nielicznych w Konkursie Międzynarodowym przykład dobrze zrealizowanego kina gatunkowego. Ostatni mężczyźni to film wojenny, stanowiący ekranizację wydanej  w 1991 roku powieści … Dowiedz się więcej

Rozmowy (Nie)kontrolowane – recenzja filmu „MMXX” – WFF 2023

Niemal zbagatelizowany przez krytyków i festiwale MMXX, najnowsze dzieło Cristiego Puiu, dotarło na ziemie polskie. Rumuński mistrz powrócił na Warszawski Festiwal Filmowy po latach, wszak w 2005 roku pokazywał tu swą głośną Śmierć pana Lazarescu. Autor genialnych Sieranevady (tak haniebnie zlekceważonej w Cannes 2016) i Malmkroga (nagroda za reżyserię w konkursie Encounters na Berlinale 2020), … Dowiedz się więcej

Śmiech, sposób na zaczarowanie traumy – recenzja filmu „Asog”– WFF 2023

W sekcji Wolny Duch tegorocznej edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego pojawił się prawdziwy wolny duch, dzieło nieskrępowane absolutnie niczym, czyli Asog, drugi fabularny obraz kanadyjskiego twórcy o filipińsko-chińsko-irlandzkich korzeniach, Seána‌ Devlina. To film, który powinni zobaczyć przede wszystkim wszyscy polscy twórcy, od dekad umęczeni ciężarem narodowych traum, ubierający bez ustanku swoich bohaterów w cierpiętnicze, pełne pretensji … Dowiedz się więcej

Horror odmienności – recenzja filmu „Wilkołak” – WFF 2023

Wilkołak, jedna z pozycji Konkursu Międzynarodowego 39. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego to zaledwie drugi obraz hiszpańskiego reżysera, Paua Calpe, do tej pory zajmującego się głównie produkcją filmową. Oparty na motywach powieści Ginésa Sáncheza Lobisón z 2012 temat coming-of-age ubiera w szaty ludowej opowieści o hybrydzie człowieka i wilka, bezbronnego wobec fatum, skazanego na samotność i … Dowiedz się więcej

Historia przemocy – recenzja filmu „Osadnicy” – WFF 2023

Laureatem konkursu Crème de la crème 39. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego okazał się debiut fabularny Felipe’a Gálveza Osadnicy, zdobywca nagrody FIPRESCI sekcji Un Certain Regard na tegorocznym festiwalu w Cannes i oficjalny kandydat Chile do Oscara w kategorii filmu międzynarodowego. Stawiający pierwsze pełnometrażowe reżyserskie kroki twórca do tej pory mający pokaźne portfolio montażysty i na … Dowiedz się więcej

Rozkosze gościnności – recenzja filmu „Śnieżna pantera” – WFF 2023

Przedwcześnie zmarły, w wieku zaledwie 53 lat, tybetański filmowiec Pema Tseden w swoim ostatnim obrazie, Śnieżna pantera, stawia w centrum konfliktu zderzenie natury z cywilizacją, jednocześnie odnosząc się dyskretnie do relacji swej udręczonej ojczyzny z chińskim okupantem. Film był prezentowany dotąd w Wenecji i Toronto, a teraz zapoznać się z nim mogła publiczność Warszawskiego Festiwalu … Dowiedz się więcej

Nieustające wakacje – recenzja filmu ,,Uśmiech losu” – WFF 2023

usmiech-losu

Andrzej Jakimowski to jeden z weteranów Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Stanowi o tym nie tylko fakt, że przyjechał tu ze swoim filmem już trzeci raz, ale również sukces, jaki 11 lat temu w Warszawie odnotowało Imagine – zdobywając Nagrodę Publiczności oraz laur za najlepszą reżyserię. Najnowsza propozycja urodzonego w Warszawie twórcy – Uśmiech losu, zdaje się … Dowiedz się więcej

The Sound of Silence – recenzja filmu „Cała ta cisza” – WFF 2023

Konkurs 1-2 Warszawskiego Festiwalu Filmowego to jedna z jego najciekawszych sekcji. Poświęcony stawiającym pierwsze (i drugie) kroki w branży twórcom, umożliwił start takim nazwiskom, jak Drazen Kuljanin (Jak powstrzymać ślub, 2014) czy Milad Alami (Uwodziciel, 2017). W tegorocznej edycji uwagę przyciąga Diego del Rio, uznany meksykański reżyser teatralny, debiutujący na polu X muzy filmem Cała … Dowiedz się więcej

Zew natury – recenzja filmu „Królestwo zwierząt” – WFF 2023

Królestwo zwierząt, najnowszy obraz Thomasa Cailley’a wyświetlany w konkursie Crème de la crème 39. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego, to na pierwszy rzut oka film, który ze względu na swój rozrywkowy potencjał dużo lepiej odnalazłby się w regularnej dystrybucji bądź na platformie streamingowej (najpewniej z czerwonym logo) niż na artystycznym festiwalu (choć jak wiemy WFF nie … Dowiedz się więcej

Powiedz siostro – recenzja filmu „Dolina uchodźców” – WFF 2023

Dolina Uchodźców

Dolina Bekaa to nizinny obszar Libanu, oddalony od Damaszku, stolicy ogarniętej wojną domową Syrii, o niecałe dwie godziny drogi samochodem. Nic dziwnego, że ten rejon, oddzielony od granicy jedynie pasmem wzgórz Golan, stał się miejscem, w którym uchodźcy decydowali się na osiedlenie czy też po prostu kilkudniowy odpoczynek przed dalszą wycieńczającą wędrówką. Specyfikę tego miejsca … Dowiedz się więcej

All That Jazz – recenzja filmu „Na zawsze Melomani”

Czy może być lepszy sposób na spędzenie wieczoru niż kino albo koncert jazzowy? A może film o muzyce wolności, a zaraz po nim kameralny, wypełniony zaimprowizowanymi dźwiękami bar? Jest ku temu okazja, bowiem na wielki ekran właśnie trafia nowy dokument Rafała Mierzejewskiego Na zawsze Melomani, portretujący pionierską, polską grupę jazzową z lat 50. Po kartach … Dowiedz się więcej

Last Living Souls – recenzja filmu „Joyland”

Wbrew optymistycznemu tytułowi w pierwszym filmie Saima Sadiqa nie znajdziemy zbyt wiele radości. Joyland to pesymistyczne studium pragnień i nadziei tonących w patriarchalnej zgniliźnie Pakistanu. Mający polską premierę w Konkursie Debiutów Reżyserskich na festiwalu Camerimage, a światową w sekcji Un Certain Regard w Cannes, w swojej ojczyźnie, z racji transpłciowej bohaterki, początkowo wpisany był na … Dowiedz się więcej

Don’t You (Forget About Me) – recenzja serialu „Sex Education”

21 września 2023 roku dla miłośników brytyjskiego serialu Sex Education był z pewnością dniem budzącym sprzeczne uczucia. Euforii z powodu premiery czwartego sezonu towarzyszył w jakiejś mierze smutek związany z niedawnym ogłoszeniem końca produkcji tytułu. Czy zamiast płakać, powinniśmy podziękować twórcom za uratowanie nas przed kolejnym tasiemcem odcinającym kupony od własnej sławy? Bez względu na … Dowiedz się więcej

Kremówkowy skrytożerca – recenzja filmu „Figurant” – Gdynia 2023

Jako przedstawiciel ostatniego pokolenia pamiętającego epokowe wydarzenie, jakim była śmierć Jana Pawła II, z niecierpliwością czekałem na gdyńską premierę nowego filmu Roberta Glińskiego. Choć nie jest to co prawda standardowy „film o papieżu” – Wojtyła jest w nim jeszcze biskupem, a funkcję głównego bohatera pełni inwigilujący go esbek – to mamy do czynienia z obrazem … Dowiedz się więcej

Ziemia jałowa – recenzja filmu „Tyle co nic” – Gdynia 2023

Wśród tegorocznych laureatów Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych dominowały obrazy opowiadające o losach ludności wiejskiej. Zwycięski Kos oddawał sprawiedliwość inicjatywie niewolników pańszczyzny podczas zrywu kościuszkowskiego, a opuszczający wydarzenie z nagrodami pocieszenia Chłopi zabrali publiczność w malarską podróż do Reymontowskich Lipiec. Najbardziej zaskakującą propozycją okazał się jednak debiut pełnometrażowy Grzegorza Dębowskiego Tyle co nic, niecodzienna w naszej … Dowiedz się więcej

Lekcja historii współczesnej – recenzja filmu „They Shot the Piano Player” – San Sebastian 2023

W 2010 roku uznany hiszpański reżyser Fernando Trueba połączył siły z animatorem Javierem Mariscalem by zachwycić świat Chico i Rita. W tym osadzonym na przełomie lat 40. i 50. animowanym romansie oddali hołd kubańskiej muzyce tego okresu. Po kilkunastu latach powrócili do współpracy, znów łącząc politykę, miłość i latynoską muzykę drugiej połowy XX wieku. Czy … Dowiedz się więcej

Chamstwo Unchained – recenzja filmu „Kos” – Gdynia 2023

W dobie coraz śmielszego przenikania ludowej historii Polski poza mury akademii nowy film Pawła Maślony może się jawić jako przyspieszone lądowanie pod strzechy. Konsultowana zresztą z Adamem Leszczyńskim i bezpośrednio nawiązująca do historycznych harców Quentina Tarantino westernowa opowieść chłopskiego przebudzenia w przededniu insurekcji kościuszkowskiej to odświeżająca próba rewizji polskiej szkoły „kina dziedzictwa”. Twórcy, uzbrojeni w … Dowiedz się więcej

Co zrobisz, by przetrwać? – recenzja filmu „Śnieżne bractwo” – Wenecja 2023

Co byś zrobił, by żyć? To pytanie od lat przeraża i zmusza do myślenia. Oparło się na nim kino survivalowe, literatura (chociażby w słynnym opowiadaniu Najniebezpieczniejsza gra Richarda Connella), a Hollywood sprowadziło je do zalanego krwią absurdu serii Piła. J.A. Bayona postanawia w Śnieżnym bractwie przywrócić mu pierwotny ciężar. Gdy nic nie masz, czy będziesz … Dowiedz się więcej

Goodbye, Pinochet! – recenzja filmu „Hrabia”

Hrabia

Zbrodniarz, Towarzysz Generał, prezydent, jankeski pies, przywódca junty, wampir. Wieloma epitetami można podsumować Augusto Pinocheta, naczelnego właściciela Chile w latach 1973-1990 – od krwawego zamachu stanu przez okres uwłaszczenia na Ojczyźnie po moment podkulenia ogona, gdy suweren w referendum wybrał inaczej niż Jego Przez ̶H̶e̶n̶r̶y̶’̶e̶g̶o̶ ̶K̶i̶s̶s̶i̶n̶g̶e̶r̶a̶ Boga Nadane Decyzje. Niby urodził się w mitycznym dla … Dowiedz się więcej

Twoja Jagna – recenzja filmu „Chłopi” – Gdynia 2023

O tym jak i o poprzednim dziele małżeństwa Welchmanów można pisać różnie, ale przede wszystkim z kolan. Obligatoryjne wyrazy uznania dla gigantycznego wysiłku sztabu artystów można zawrzeć w imponujących liczbach (tyle a tyle roboczogodzin malarzy, tyle a tyle litrów farb olejnych) czy językowych kliszach w rodzaju „malarskiego arcydzieła”, od których wszakże żaden krytyk nie jest … Dowiedz się więcej

Szpieg, który mnie podsiadł – recenzja filmu „Doppelgänger. Sobowtór” – Gdynia 2023

Doppelgänger-Sobowtór

Jan Holoubek to bez wątpienia twórca uzdolniony, który w swoich dotychczasowych pełnych metrażach i produkcjach odcinkowych interesująco lawirował pomiędzy wzniosłością a groteską, pieczołowitą historyczną rekonstrukcją a nieśmiałą pulpą. Jego obrazy nigdy jednak nie były wolne od nadmiaru powagi i wysilonego udramatyzowania, a na pewnym etapie ich scenariusze zawsze skręcały w rejony przesady i złego smaku. … Dowiedz się więcej

Osiem gniewnych kobiet – recenzja filmu „Women Talking”

Najnowszemu filmowi Sary Polley, Women Talking, nie było dane w Polsce znaleźć kinowego dystrybutora. Po premierze na festiwalu Camerimage tytuł „od razu” (czyli rok po światowym starcie) trafił na platformę streamingową – cicho, bez rozgłosu, niemal tylnymi drzwiami. Dziwią niezmiernie takie decyzje, szczególnie w obliczu nominacji do Oscara w kategorii najlepszy film oraz zdobytej statuetki … Dowiedz się więcej

Bankierka diabła – recenzja filmu „Spirit of Ecstasy” – Toronto 2023

Motyw władzy, która łamie kręgosłupy i kusi ku przełamywaniu własnych zasad moralnych i reguł życiowych, jest tak stary jak sztuka. Prawdopodobnie jego najbardziej ewidentny przykład w kinie stanowi kampowy Adwokat diabła Taylora Hackforda z kuriozalnymi i komediowymi kreacjami Keanu Reevesa i Ala Pacino. Co jednak, gdyby ten pomysł wziąć na poważnie i osadzić w bankowości … Dowiedz się więcej

Jak zapomnieć – recenzja filmu „Pamięć” – Wenecja 2023

Pamięć

Według statystyk WHO na świecie ponad 55 milionów ludzi choruje na demencję, a co roku liczba pacjentów zwiększa się o kolejne dziesięć milionów. Niewiele mówi się o tym, że pierwsze objawy mogą pojawić się u niektórych osób już po czterdziestym roku życia. Tak jest w przypadku Saula, bohatera Pamięć, którego niepamięć i dezorientacja czynią więźniem … Dowiedz się więcej

Nieznośny ciężar wielkiego talentu – recenzja filmu „The Featherweight” – Wenecja 2023

Niezależnie od tego, jak wielki byłeś, świat może o tobie zapomnieć. Tak po części stało się z Williem Pepem, uważanym za najwybitniejszego pięściarza wagi piórkowej w historii, mistrzem świata w latach 1942-50, który w trakcie trwającej 23 lata (z przerwami) kariery stoczył niebagatelną liczbę 241 walk zawodowych. Biografia Pepa zainspirowała operatora Roberta Kolodny’ego do pełnometrażowego … Dowiedz się więcej

Un chant d’amour – recenzja filmu „Yurt” – Wenecja 2023

Gdyby Al Jolson, zamiast zapowiadać rewolucję dźwiękową w kinie, komentował poziom współczesnych dramatów spod znaku coming-of-age, oklaskującej go publiczności powiedziałby raczej „you’ve heard it all before”. Wysyp inicjacyjnych dramatów prześcigających się w powielaniu klisz we współczesnym festiwalowym art-housie zaczyna przybierać znamiona autoparodii. Nastolatkowie przeżywają, rodzice ich nie rozumieją, szkoła i społeczeństwo uciskają, a rówieśnicy dokuczają … Dowiedz się więcej

Per scientiam ad libertatem – recenzja filmu „Biedne istoty” – Wenecja 2023

Premiera Barbie sprzed kilku miesięcy stanowiła pokaz infantylizacji świata i swoistej kapitulacji przed medialną machiną gargantuicznych korporacji. Kobieca emancypacja sprowadzona została do przestarzałej koncepcji liberalnego feminizmu rodem z Seksu w Wielkim Mieście, a seksualność, przemoc i wszystkie inne not-family-friendly aspekty rzeczywistości – całkowicie usunięte. W słusznie nagrodzonych Złotym Lwem Biednych istotach Jorgos Lanthimos wspólnie ze … Dowiedz się więcej

Ukradziona rewolucja – recenzja filmu „Behind the Mountains” – Wenecja 2023

Przed siedmioma latami Mohamed Ben Attia odebrał na Berlinale nagrodę dla najlepszego debiutanta za swoje Hedi. Ta przewrotna fuzja komedii romantycznej i dramatu społecznego przez wielu wciąż uważana jest za najbardziej spełnione ekranowe rozważania nad Jaśminową Rewolucją lat 2010-11. W swoim trzecim projekcie – rywalizującym w weneckim Orizzonti Behind the Mountains – Tunezyjczyk powraca do … Dowiedz się więcej

Każdy rom-com to dobry rom-com, jeśli tylko ma trupy w tle – recenzja filmu „Hit Man” – Wenecja 2023

Według badań, około dwa do trzech procent morderstw na świecie jest na zlecenie. Zdecydowana większość z nich jest dokonywana przez okolicznych pijaczków, psychopatów, czy ludzi w kryzysie bezdomności, którzy desperacko próbują jakkolwiek zdobyć gotówkę. Prawdziwi zawodowi mordercy, w typie Szakala, czy Agenta 47 to mit, prawie taki jak domniemane serwisy w deep webie umożliwiające ich … Dowiedz się więcej

Igraszki Fortuny – recenzja filmu „Niewierni w Paryżu” – Wenecja 2023

Jaki jest późny Woody Allen każdy widzi. Twórca ikonicznych anty-komedii romantycznych lat 70. Annie Hall i Manhattanu od lat męczy siebie i widów kolejnymi całkowicie chybionymi projektami pozbawionymi tak błysku jak i humoru i okraszonymi coraz częściej nieudanymi zdjęciami zbliżającego się do emerytury Vittorio Storaro i najgorszymi kreacjami uznanych aktorów w ich karierach. Pozytywne recenzje … Dowiedz się więcej

Weganizm – recenzja filmu „Humanist Vampire Seeking Consenting Suicidal Person” – Wenecja 2023

Jak to jest być wampirem? Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze – od jakiegoś czasu zdają nam się odpowiadać filmy. Począwszy od nostalgicznego Tylko kochankowie przeżyją przez społeczne O dziewczynie, która wraca nocą sama do domu po satyrycznego Renfielda, motyw wiecznych krwiopijców jako metafora stanu psychiki pokolenia katastrofy klimatycznej … Dowiedz się więcej

Kobieta z potrzebami – recenzja filmu „Priscilla” –  Wenecja 2023

PRISCILLA

Priscilla rozpoczyna się niewinnie: od pastelowych ujęć wytuszowanych rzęs bohaterki, jej świeżo pomalowanych na rubinowo ust i idealnie wypedicure’owanych stóp, przechadzających się nonszalancko po różowym, futrzastym dywanie. Cukierkowa ekspozycja w stylu Barbie nie ma jednak nic wspólnego z życiem Priscilli u boku Elvisa, co Sofia Coppola ukazuje niedługo później na ekranie. Pastelowe wnętrza, satynowe suknie … Dowiedz się więcej

Węzeł gordyjski – recenzja filmu „Zielona granica” – Wenecja 2023

Zielona granica

Przed wenecką premierą Zielonej granicy Agnieszki Holland w naszej ojczyźnie panował uzasadniony niepokój. Doświadczona reżyserka, nie bez własnej winy, powszechnie kojarzona jest z mającymi luźny związek z rozumem twitterowym środowiskami skrajnych fanów KO, tzw. „Silnych Razem”. Także temat kryzysu na granicy polsko-białoruskiej sprzyja taniej partyjnej agitacji, zwłaszcza tuż przed wyborami, a na domiar złego prostackie … Dowiedz się więcej

Za siedmioma górami… – recenzja filmu „Zła nie ma” – Wenecja 2023

Rok 2021 w światowym kinie bez dwóch zdań należał do Ryûsuke Hamaguchiegio. Obecny już wcześniej w konkursach Locarno czy Cannes Japończyk rozbił bank popularności, uderzając dwukrotnie w przeciągu kilku miesięcy. Najpierw rozkochał w sobie publikę Berlinale nowelową komedią romantyczną W pętli ryzyka i fantazji, a następnie w Cannes pokazał Drive My Car – adaptację opowiadania … Dowiedz się więcej

Gimme fuel, gimme fire. Gimme that which I desire! – recenzja filmu „Gran Turismo”

Gran Turismo

Gry wideo bez cienia wątpliwości pokonały w XXI wieku długą drogę od niszowego produktu, którego grupą docelową byli relatywnie nieliczni zapaleńcy, do olbrzymiego przemysłu, zarabiającego na całym świecie miliardy dolarów. Fenomenu tego nie mogło przeoczyć kino, czego efekty dzisiaj widoczne są co kilka miesięcy, kiedy nowy blockbuster sygnowany tytułem popularnej serii trafia na ekrany kin. … Dowiedz się więcej

Strzelec (nie)wyborowy – recenzja filmu „Zabójca” – Wenecja 2023

Wydawałoby się, że tytułowy Zabójca ma wszystko, by móc nazywać się specjalistą od brudnej roboty. Od lat pracuje dla najbardziej wymagających klientów w branży. Jest enigmatyczny jak craigowski Bond oraz skupiony i nadzwyczaj gibki jak Patrick Bateman. A mimo to, nie brakuje mu wad. David Fincher igra z oczekiwaniami widzów, umieszczając w centrum opowieści mordercę … Dowiedz się więcej

Ojciec marnotrawny – recenzja filmu „Georgie ma się dobrze”

Brytyjka Charlotte Regan za kamerą pierwszy raz stanęła mając zaledwie 15 lat. Od tamtej pory nakręciła ponad 200 niskobudżetowych wideoklipów dla artystów lokalnej sceny muzycznej i 15 krótkich metraży, w tym debiutancki Standby (2016) nominowany do nagrody BAFTA. Jej pierwszy pełnometrażowy film, Georgie ma się dobrze, wyświetlany w trakcie tegorocznej edycji festiwalu Nowe Horyzonty, formalnie … Dowiedz się więcej

Dzikość serca – recenzja filmu „Imago” – Nowe Horyzonty 2023

Dla amerykańskiej fotografki Nan Goldin, bohaterki filmu Całe to piękno i krew Laury Poitras, różnica między opowieścią a prawdziwym wspomnieniem manifestuje się w atrybutach autentyczności tego drugiego: zapachu, brudzie i nieprzewidywalności. Tkanka doświadczenia wyznacza granice emocjonalnej niepodrabialności materii, stając się jednocześnie swoistym narracyjnym kompasem. Olga Chajdas i Lena Góra w Imago wykorzystują ją, żeby z … Dowiedz się więcej

Daddy Blue – recenzja filmu „Delikwenci” – Nowe Horyzonty 2023

Wśród specyfików i ciekawostek, z których tak jak zazwyczaj składał się w tym roku Międzynarodowy Konkurs Nowe Horyzonty, szczególną uwagę przykuwał najnowszy film Rodrigo Moreno – trzygodzinna saga, heist movie i naszpikowana symbolami czy odwołaniami telenowela zarazem, wcześniej pokazywana w Canneńskim Un Certain Regard. Delikwenci wyjechali z Wrocławia jako zwycięzcy, łącząc jurorów z różnych rejonów … Dowiedz się więcej

How to survive – recenzja filmu „Setki bobrów”– Octopus Film Festival

Setki Bobrów

Niezależny amerykański twórca Mike Cheslik w swoim pełnometrażowym reżyserskim debiucie rozwija szalone pomysły z inspirowanego kinem grozy lat 50. niskobudżetowego komediowego horroru Lake Michigan Monster (2018), którego scenariusz współtworzył razem z Rylandem Bricksonem Colem Tewsem. Pisane także przez obu twórców Setki bobrów, choć korzystają z podobnej estetyki lo-fi, wykazują się dużo większą kreatywnością. Wyśmiewając mit … Dowiedz się więcej

Kinoscalanie – recenzja filmu „Mademoiselle Kenopsia” – Locarno 2023

„Byłem bardzo aktywny przez całą moją karierę, ponieważ kino to całe moje życie. Mam pewne problemy ze zdrowiem, więc być może trochę walczę z czasem” – niepokoił nas Denis Côté w zeszłorocznym wywiadzie udzielonym Pełnej Sali. Choć według najświeższych doniesień jego stan się poprawia, to przez ostatnie miesiące musiał ograniczyć aktywność. Wiecznie płodny quebecki twórca … Dowiedz się więcej

Wypełnić pustkę – recenzja filmu „Czerwone pokoje” – Octopus Film Festival

Swoim drugim pełnym metrażem – Sztucznymi tatuażami – Pascal Plante przedstawił się światu w 2017 roku jako uważny obserwator ludzkiej, a zwłaszcza kobiecej psychiki. Połączył on dokumentalny sznyt z przemyślaną grą kolorów, tworząc film zarówno piękny, jak i znajdujący się wyjątkowo przy ziemi, jakby uładzony zapis prawdziwego życia. Zmieniając tematy i lokacje, pozostaje on wierny … Dowiedz się więcej

Nasz Disneyland – recenzja filmu „Barbie”

Po ponad dwóch tygodniach od premiery Barbie wreszcie można poczuć w eterze powoli opadające zalążki kurzu. Wspomnienie Grety Gerwig porównującej uniwersum Mattel do Playtime (1967) Jacques’a Tatiego przykrywają myśli o coraz bardziej jałowej dyskusji nad ideologiczną naturą filmu. Na stronie firmy od kilku dni można zamówić lalkę Dziwnej Barbie, Google wciąż pokrywa się różem, gdy … Dowiedz się więcej

Wojna Porucznika Błękitka – recenzja filmu „Wojny jednorożców” – Octopus Film Festival

Hiszpański grafik, autor komiksów i reżyser Alberto Vázquez zachwycił świat w 2015 roku swoim postapokaliptycznym animowanym horrorem psychologicznym Psychonauci, zapomniane dzieci. Teraz powraca w pokazywanym na Octopus Film Festival drugim pełnym metrażu – Wojnie jednorożców. Czy nagrodzona Goyą produkcja, którą na jesieni do kin wprowadzi Velvet Spoon, to kolejny artystyczny sukces? Eksploracja najgorszych cech ludzkiej … Dowiedz się więcej

Sztuka znikania – recenzja filmu „Essential Truths of the Lake” – Locarno 2023

Lav Diaz niewątpliwie jest jednym z najważniejszych głosów współczesnego kina. Sześćdziesięcioczteroletni filipiński twórca w swojej twórczości z gracją największych mistrzów od dwóch dekad łączy polityczną krytykę systemu swojej ojczyzny z mnogością filmowych gatunków, nieprzerwanie poszukując i eksperymentując. W ten weekend publiczność MFF w Locarno mogła zobaczyć jego najnowszy film – Essential Truths of the Lake, … Dowiedz się więcej

Wyścig szczurów – recenzja filmu „Sklep” – Nowe Horyzonty 2023

Filmy, które dźwigają na sobie najbardziej palące problemy współczesnego świata, często grzęzną w dosłowności, skupiając się na oddaniu sprawiedliwości, nie zaś na artystycznym języku czy eksperymentach narracyjnych. Choć Ami-Ro Sköld w swoim najnowszym obrazie próbuje przełamać ciężar opowieści animacją kukiełkową, to w ogólnym rozrachunku jej dzieło grzęźnie na mieliźnie kina społecznego. Ci, którzy mieli wątpliwą … Dowiedz się więcej

Dziedzictwo ciszy – recenzja filmu „Mów do mnie”

„Bez wspomnień czasem łatwiej żyć / nie wraca nic” śpiewały Czerwone Gitary w swoim przeboju „Kwiaty we włosach” i chociaż debiutujące w pełnym metrażu australijskie rodzeństwo youtuberów Danny i Michael Philippou raczej nie zna tego szlagiera, to właśnie linijki z tego bigbitowego przeboju roku 1968 idealnie podsumowują ich Mów do mnie – horrorowy przebój roku … Dowiedz się więcej

Mroczny przedmiot pożądania – recenzja filmu „Club Zero” – Nowe Horyzonty 2023

Już 16 lutego Stowarzyszenie Nowe Horyzonty wprowadza do kin Club Zero, kontrowersyjny film Jessiki Hausner z Mią Wasikowską w roli głównej. Najnowszym projektem austriacka reżyserka dołącza do gorącej dyskusji o postępującej konsumpcyjności społeczeństwa masowego, pułapkach kultury mindfulness i szeroko pojętego indywidualizmu oraz najzwyklejszej młodości. Na naszych łamach z wrocławskiego festiwalu pisała o tym tytule Julia … Dowiedz się więcej

Zniknięcie Romea i Julii – recenzja filmu „100 sezonów” – Nowe Horyzonty 2023

Giovanni Bucchieri, człowiek orkiestra, interdyscyplinarny szwedzki artysta, w swoim pełnometrażowym debiucie 100 sezonów, mającym światową premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rotterdamie, a polską w sekcji Odkrycia na Nowych Horyzontach, sięga do własnych, zatopionych na taśmach VHS wspomnień rozdrapując mityczny stracony czas. Miesza gatunki i porządek dat, realizm przeplata z poetyką fantazmatu, dekonstruując piętno pierwszego … Dowiedz się więcej

Nadzieja umiera ostatnia – recenzja filmu „W nich cała nadzieja” – Octopus Film Festival

W NICH CAŁA NADZIEJA

Polskie kino gatunkowe od lat zdaje się być zawłaszczone przez taśmowo produkowane komedie romantyczne i skostniałe kryminały. Co prawda twórcy tacy jak np. Bartosz M. Kowalski czy Mateusz Rakowicz w ostatnich latach z różnym skutkiem starają się zmienić ten stan rzeczy, bawiąc się chociażby horrorem i akcyjniakiem, to tereny science-fiction, a zwłaszcza post-apo są nadal … Dowiedz się więcej

Teach Me Tiger – recenzja filmu „Tygrysica” – Nowe Horyzonty 2023

tygrysica

W tym roku ulubionym zwierzakiem selekcjonerów festiwalu Nowe Horyzonty zdecydowanie był koń, ale koń, jaki jest, każdy widzi, więc zajmijmy się może tygrysem. A nawet Tygrysicą z sekcji Odkryć. Właśnie do tej dzikiej kocicy odnosi się w swym pierwszym filmie pochodząca z Malezji Amanda Nell Eu, a co ciekawe – inspiracją podczas kręcenia były jej … Dowiedz się więcej

Symfonia zmysłów – recenzja filmu „Bulion i inne namiętności” – Nowe Horyzonty 2023

Bulion i inne namiętności

Gotowanie na ekranie ma się w obecnych czasach doskonale. Programy kulinarne, zarówno te realizujące klasyczny format lekcji udzielanym telewidzom przez znanych kucharzy, jak i oparte na rywalizacji na noże teleturnieje od lat cieszą się dużą popularnością, nie inaczej ma się sytuacja internetowych formatów. Nic więc dziwnego, że i w kinie jest miejsce na produkcje skupione … Dowiedz się więcej

Niewidzalna – recenzja filmu „Saint Omer” – Nowe Horyzonty 2023

Saint Omer

Wśród bohaterów tegorocznych retrospektyw Nowych Horyzontów najbardziej nieoczywistym nazwiskiem była Alice Diop. Ta francuska twórczyni pochodzenia senegalskiego wciąż może być traktowana jako reżyserka stawiająca swoje pierwsze kroki na największych filmowych salonach, a prezentowany przedpremierowo film Saint Omer stanowi jej fabularny debiut. Wspomniany obraz to rozgrywająca się w zdecydowanej większości w sali sądowej opowieść o matce, … Dowiedz się więcej

On, ona i on – recenzja filmu „Przejścia” – Nowe Horyzonty 2023

W programie tegorocznej edycji festiwalu Nowe Horyzonty znalazło się kilka pozycji przyglądających się dynamice miłosnego trójkąta. Nuri Bilge Ceylan we Wśród wyschniętych traw wykorzystał go do podkreślenia narcystycznej natury swojego bohatera. Celine Song w Poprzednim życiu uszyła nad wyraz poważny, banalny melodramat o tym, że nic dwa razy się nie zdarza. Zaś Ira Sachs w … Dowiedz się więcej

Być i zdrowieć – recenzja filmu „Adamant” – Nowe Horyzonty 2023

Jako że filmy dokumentalne rzadko wygrywają główne nagrody na największych festiwalach, tym bardziej cieszą te momenty, w których dominacja kina fabularnego zostaje choć na chwilę naruszona. W przeciągu ostatnich 12 miesięcy tego typu werdykty padły zarówno w Wenecji (Całe to piękno i krew Laury Poitras [NASZA RECENZJA]), jak i w Berlinie, który ze Złotym Niedźwiedziem … Dowiedz się więcej

Wentyl bezpieczeństwa – recenzja filmu „Zasada 34” – Nowe Horyzonty 2023

Zasada 34

Júlia Murat w zeszłym roku osiągnęła największy sukces w dotychczasowej karierze reżyserskiej. W Locarno zdobyła bowiem Złotego Lamparta za najnowszy projekt pt. Zasada 34. Brazylijski film znalazł się w programie tegorocznego festiwalu Nowe Horyzonty w sekcji Avec Plaisir. Brazylijska twórczyni dotychczas nakręciła dwa obrazy: za debiutanckie Opowieści, które żyją tylko w pamięci (2011) otrzymała nagrodę … Dowiedz się więcej

Pod oknami – uwagi o filmie „Gdzie jest ta ulica? albo Bez przed i po” – Nowe Horyzonty 2023

Prezentowany w sekcji Focus na Portugalię film Gdzie jest ta ulica? albo Bez przed i po to jeden z najciekawszych eksperymentów w programie tegorocznych Nowych Horyzontów. Duet reżyserski João Pedro Rodrigues i João Rui Guerra da Mata złożył nietypowy hołd pionierskiemu obrazowi portugalskiego Novo Cinema, Zielonym latom (1963, oryg. Os Verdes Anos) Paulo Rochy, nie … Dowiedz się więcej

Tropy – recenzja filmu „Odwieczna córka” – Nowe Horyzonty 2023

Migający na pustej stronie edytora tekstu kursor może współcześnie stanowić ikonograficzną synekdochę sytuacji, z którą niejednokrotnie zderza się większość osób tworzących jakiegokolwiek rodzaju teksty: kryzysu pisarskiego, kiedy to odpowiednie pomysły lub słowa nie przychodzą do głowy albo trudno złożyć je w sensowną całość. Tego typu sytuacji doświadcza Julie – główna bohaterka nowego filmu Joanny Hogg … Dowiedz się więcej

Chciałem mieć tatuaże – recenzja filmu „Kwiaty ludzkiego ciała” – Nowe Horyzonty 2023

Helena Wittmann, reżyserka Kwiatów ludzkiego ciała – ale też scenarzystka, operatorka i montażystka – nie bierze jeńców, do ekspozycji stanów emocjonalnych bohaterów używa obrazów i detali zamiast wyjaśniających wszystko rozmów czy monologów. W przedseansowej zapowiedzi sparafrazowała Elsę z Krainy lodu krótkim „let it go”, jakby próbując nastroić widzów na ślamazarne tempo narracji, śladowe ilości dialogów … Dowiedz się więcej

Triumf sztuki – recenzja filmu „Człowiek w czerni” – Nowe Horyzonty 2023

Prezentowany w Cannes w ramach pokazów specjalnych Człowiek w czerni miał swoją polską premierę na tegorocznych Nowych Horyzontach. Wang Bing w ciągu ostatnich 21 lat stworzył 14 filmów dokumentalnych. Bywa on określany jednym z najważniejszych współczesnych dokumentalistów. Ciężko wymienić innego twórcę, który z równą konsekwencją i naturalizmem portretuje, często mroczne i skrywane historie z chińskiego … Dowiedz się więcej

Koński ogon – recenzja filmu „Piaffe” – Nowe Horyzonty 2023

Nie trzeba mieć opracowanych wszystkich powstałych dotąd westernów, by dojść do wniosku, że koń jest prawdopodobnie najbardziej wyeksploatowanym zwierzęciem w historii kinematografii. Czy wszystko zaczęło się od konia? Swoimi fotografiami Eadweard Muybridge zrewolucjonizował sposób przedstawiania galopu – wcześniej nie wierzono, że wszystkie cztery kopyta mogą zawisnąć w powietrzu w tym samym czasie. Jego pionierski eksperyment … Dowiedz się więcej

Jules pragnie zemsty – recenzja filmu „Femme” – Nowe Horyzonty 2023

Jednym z najcieplej przyjętych filmów 20. edycji festiwalu Nowe Horyzonty okazał się debiut reżyserski Sama H. Freemana i Ng Choon Pinga, Femme. Mający swoją światową premierę podczas tegorocznego Berlinale stanowi rozwinięcie ich shorta pod tym samym tytułem z 2021 roku, nagrodzonego statuetką BAFTA w kategorii krótkiego metrażu. Jules (Nathan Stewart-Jarrett) jest jedną z najsłynniejszych drag … Dowiedz się więcej

Emocje ciała – recenzja filmu „Powoli” – Nowe Horyzonty 2023

W sekcji Odkrycia tegorocznej edycji festiwalu Nowe Horyzonty znalazł się drugi film fabularny Mariji Kavtaradze, Powoli. Litewska reżyserka przygląda się na pierwszy rzut oka niemożliwej relacji wody z ogniem: ludziom o skrajnie różnych potrzebach seksualnych, próbując znaleźć odpowiedź na pytanie czy miłość rzeczywiście wszystko wybaczy? Jest ziarno prawdy w instagramowych heheszkach o czasach, w których … Dowiedz się więcej

Lepszy gołąb w garści… – recenzja filmu „Showing Up” – Nowe Horyzonty 2023

W swojej najnowszej produkcji Kelly Reichardt udowadnia, że zasługuje na tytuł mistrzyni małych narracji. „Showing Up” jest przy tym bliżej do „Wendy i Lucy” sprzed 15 lat niż jej ostatniego dzieła „Pierwszej krowy” – i to nie tylko za sprawą Michelle Williams, dla której jest to już czwarta kolaboracja z tą reżyserką. Lizzie chyba było … Dowiedz się więcej

Oczy szeroko zamknięte – recenzja filmu „Samsara” – Nowe Horyzonty 2023

Choć stosowanie nieszablonowych zabiegów formalnych w celu pogłębienia transowych doznań i głębszej kontemplacji obrazu stanowi esencję kina nowohoryzontowego, nie spotkałem się jeszcze z tak intensywnym, a jednocześnie tak odrębnym audiowizualnym doświadczeniem, jakie serwuje widzowi Lois Patiño w kluczowej sekwencji swojego nowego filmu. Samsara pada na podatny, wrocławski grunt, gdzie po Nagrodzie Specjalnej Jury w Berlinie … Dowiedz się więcej

La Famiglia – recenzja filmu „Porwany” – Nowe Horyzonty 2023

W swojej długiej karierze Marco Bellocchio wielokrotnie piętnował hipokryzję i nadużycia władzy i religii, nie uciekając również od tematyki mafijnej. Nic więc dziwnego, że postanowił przypomnieć szerszej publiczności sprawę Edgarda Mortary, która wstrząsnęła światem w drugiej połowie XIX wieku i znacząco przyczyniła się do likwidacji Państwa Kościelnego. W 1858 roku, w żydowskiej dzielnicy Bolonii, która … Dowiedz się więcej

Przyjaciel w 3D – recenzja filmu „Anselm” – Nowe Horyzonty

Technologia 3D była z powodzeniem używana w kinie dokumentalnym, wnosząc dodatkowe jakości, nie służące jedynie rozrywce. Sprawdziła się szczególnie w filmach dotykających tematu twórczości i sztuki, żeby wspomnieć tylko „Jaskinię zapomnianych snów” (2010) Wernera Herzoga oraz „Pinę” (2011) Wima Wendersa. Drugi z tych reżyserów powraca do niej w swoim najnowszym dokumencie, którym chce przybliżyć postać … Dowiedz się więcej

Made in China – recenzja filmu „Młodość” – Nowe Horyzonty 2023

Młodość Wang Bing

Ubrania z metką oznaczoną trzema słowami „Made in China” znajdziemy prawdopodobnie pod każdą szerokością geograficzną, a być może nawet w każdej galerii handlowej na świecie. Status potentata branży tekstylnej, jakim Państwo Środka może poszczycić się od dziesięcioleci, okupiony jest niemal niewolniczą pracą, często wykonywaną przez mieszkańców ubogich prowincji, przyjeżdżających do miast takich jak Zhili – … Dowiedz się więcej

The Final Countdown – recenzja film „Oppenheimer”

21 lipca 2023 roku prawdopodobnie przejdzie do historii kinowej dystrybucji. Premiera dwóch największych, a jednocześnie skrajnie różnych estetycznie hitów sezonu przyniosła dość nieoczekiwany boom na podwójne seanse, pociesznie nazwane Barbieheimer. Mimo dominującego na mieście różu i trendów, które nie śniły się największym marketingowcom, miłośnicy Christophera Nolana nie zastanawiali się, który film wybrać jako pierwszy (a … Dowiedz się więcej

Była mojej byłej – recenzja filmu „Dziewczyna mojej dziewczyny” – Nowe Horyzonty 2023

Czy, oglądając klasykę filmową, zdarzyło Wam się pomyśleć, że dane dzieło byłoby znacznie ciekawsze, gdyby miało więcej wątków queerowych? Że może dialogi u Érica Rohmera nie ciągnęłyby się tak niemiłosiernie, gdyby postaci rozmawiały o astrologii i dragu? A główne bohaterki Przyjaciela mojej przyjaciółki (1987) mogłyby porzucić stylowo ubranych chłopaków i po prostu się pocałować? Najwyraźniej … Dowiedz się więcej

Silent love – recenzja filmu „Cicha dziewczyna” – Nowe Horyzonty 2023

Co łączy pełnometrażowy debiut dokumentalny Marka Kozakiewicza, Silent love, z pierwszą fabułą irlandzkiego reżysera, Colma Bairéada? Z pewnością rok produkcji, ale przede wszystkim to, że obydwaj twórcy, używając innych formatów, przyglądają się strukturze rodziny, dociekając jej sedna. Cicha dziewczyna, będąca adaptacją opowiadania Foster autorstwa Claire Keegan z 2010 roku, to subtelna opowieść coming of age, … Dowiedz się więcej

Poczwarka i motyl – recenzja filmu „W żółtym kokonie” – Nowe Horyzonty 2023

Każdej festiwalowej premierze filmu wchodzącego w dialog z istniejącą i uformowaną już poetyką towarzyszą bezkresne dysputy o zjadaniu własnego ogona i lenistwie twórczym. Zwłaszcza w przypadku slow cinema: autor z Azji momentalnie porównany zostanie do Apichatponga Weerasethakula, a Europejczyk zestawiony z Theo Angelopoulosem. Chyba, że nakręcą w czerni i bieli – wtedy pierwszy będzie kontynuatorem … Dowiedz się więcej

Blaknąca magia – recenzja filmu „Alma Viva” – Tofifest

Alma Viva

Odchodzenie światów, utrata znanej rzeczywistości na rzecz postępu to jeden z najstarszych toposów w sztuce. Można by wręcz rzec, że zawsze kończy się jakaś epoka. W zeszłym roku za swoją elegię dla europejskiego rolnictwa – przesłodzone, paraobserwacyjne Alcarràs – Carla Simón otrzymała Złotego Niedźwiedzia. Pokazywana w sekcji MUST SEE MUST BE toruńskiego Tofifestu Alma Viva … Dowiedz się więcej

Love Island – recenzja filmu „How to Have Sex” – Cannes 2023

Tegorocznym zwycięzcą sekcji Un Certain Regard podczas festiwalu w Cannes okazał się How to Have Sex debiutującej w pełnym metrażu Molly Manning Walker. Gdyby tytuł traktować dosłownie można by oczekiwać filmu edukacyjnego z dydaktycznym przedstawieniem relacji seksualnych. Brytyjka wybiera inną drogę, zamiast moralizatorskiego przesłania otrzymujemy świat przypominający sceny z reality show typu Love Island czy … Dowiedz się więcej

Make love, not hate – recenzja filmu „Jesteśmy idealni”

Marek Kozakiewicz za punkt wyjścia swojego najnowszego filmu, Jesteśmy idealni, zrealizowanego dla platformy Netflix, wybrał casting do fabularnej produkcji Fanfik w reżyserii Marty Karwowskiej, do której swoje zgłoszenia wysłało aż 300 młodych osób niebinarnych i trans, a następnie 30 z nich zostało zaproszonych na przesłuchania. Na odtwórcę głównej roli finalnie wybrano Alina Szewczyka. Obiektyw kamery … Dowiedz się więcej

W życiu najtrudniej nauczyć się żyć – recenzja filmu „Wśród wyschniętych traw” – Cannes 2023

Wśród wyschniętych traw

Nuri Bilge Ceylan – najważniejszy ze współczesnych tureckich twórców kina – bez wątpienia traktuje Cannes jako miejsce szczególne. Siedem z dziewięciu nakręconych przez niego filmów pełnometrażowych miało premierę właśnie tutaj, za każdym razem rywalizując w konkursie głównym i niemal wszystkie (z niechlubnym wyjątkiem w postaci Dzikiej gruszy) otrzymywały jedną z nagród lub wyróżnień. Nie inaczej … Dowiedz się więcej

Kufer ze slajdami – recenzja filmu „8 mm cudownych lat” – Millennium Docs Against Gravity

Uznana francuska pisarka Annie Ernaux i jej syn David Ernaux-Briot z zakurzonej kolekcji domowych kaset wideo nakręconych w latach 70. i 80. złożyli 8 mm cudownych lat, niezwykły portret minionej epoki i rodzinnej sielanki. Film pokazywano na zeszłorocznym festiwalu w Cannes i na kopenhaskiej CPH:DOX, a następnie nominowano w kategorii najlepszy dokument do Cezara i … Dowiedz się więcej

Bracie, gdzie jesteś? – recenzja filmu „Close Your Eyes” – Cannes 2023

Close your eyes

Nasłuchując rozmów w licznych kolejkach wokół słynnego canneńskiego Pałacu Festiwalowego, nie dało się w tym roku nie usłyszeć jednego słowa „Scorsese”. Premiera najnowszego dzieła hollywoodzkiego weterana rozpaliła olbrzymie emocje, jednak moje serce zdobył film Victora Erice, innego ponad osiemdziesięcioletniego reżysera, również niepartycypującego w żadnym z konkursów, mianowicie Close Your Eyes, słusznie nagrodzony kilkuminutową owacją na … Dowiedz się więcej

Czuły przewodnik po światach niepołączonych – recenzja filmu „Perfect Days” – Cannes 2023

Przyglądając się fabularnym wybrykom Wima Wendersa z ostatniej dekady, zarówno sceptycy, jak i zwolennicy niemieckiego prominenta kina mogliby podejrzewać, że jego powrót na ten grunt nie skończy się niczym dobrym. Ku zaskoczeniu obu tych grup nowy film Wendersa to triumf subtelności, minimalizmu i humanizmu, przywołujący na myśl jego najbardziej pamiętne dzieła, takie jak Paryż, Teksas … Dowiedz się więcej

Smutne piękno – recenzja filmu „Pieśni ziemi” – Krakowski Festiwal Filmowy

Pieśni ziemi

Jeśli potraktować Pieśni ziemi Margreth Olin jako list miłosny do natury, to z pewnością nie mamy do czynienia z romantycznym peanem zdradzającym onieśmielenie majestatem, a raczej przyglądamy się zadumie nad nierozerwalnością współistniejących ze sobą sfer życia i śmierci. Ten audiowizualny poemat nie jest kolejnym mniej lub bardziej alarmistycznym wezwaniem do mówienia o powadze kryzysu klimatycznego. … Dowiedz się więcej

Cha-cha niepodległości – recenzja filmu „Omen” – Cannes 2023

Muzyków siadających za reżyserskim stołkiem kojarzymy w ostatnich latach z aberracją Sii pod tytułem Music. Całkiem inny smak pozostawiał w ustach jednak Neptune Frost, absolutne arcydzieło Cannes z 2021 roku, które współreżyserował amerykański poeta i muzyk Saul Williams. Teraz na tym samym festiwalu w sekcji Un Certain Regard zobaczyć możemy pełnometrażowy debiut jego kolegi po … Dowiedz się więcej

Hummus po persku – recenzja filmu „Inshallah a Boy” – Cannes 2023

Jordania portretowana w kinie nie jest niczym nadzwyczajnym. Względna stabilność polityczna połączona z pięknymi plenerami sprawiły, że ten arabski kraj stał się Mekką nie tylko Hollwoodzkich, ale także europejskich, bollywoodzkich, czy egipskich filmowców chcących osadzić akcję na Bliskim Wschodzie. Państwo rządzone przez monarchię Haszymidów mogliśmy oglądać m.in. w Indianie Jonesie i ostatniej krucjacie, Lawrencie z … Dowiedz się więcej

Poza systemem – recenzja filmu „Elfriede Jelinek – język wyzwolenia” – Millennium Docs Against Gravity

W sekcji Siła słowa 20. edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity znalazł się pełnometrażowy debiut Claudii Müller, portretujący jedną z najwybitniejszych współczesnych pisarek, laureatkę Literackiej Nagrody Nobla, Elfriede Jelinek. Niemiecka reżyserka przygląda się jednostce wypchniętej poza system, nieustannie podważającej zasadność społecznych konstruktów i dążącej do obudzenia w odbiorcy świadomości prowadzącej do wolności. Trajektorię opowieści Müller … Dowiedz się więcej

Gra w życie – recenzja filmu „Riddle of Fire” – Cannes 2023

Riddle of Fire

W ostatnich latach w kinie niezależnym pojawiło się wiele dzieł przedstawiających świat oczami dzieci. The Florida Project czy Mała mama oferowały świeże spojrzenie na wspomnienia z dzieciństwa, bez infantylizacji oraz nadmiernej nostalgii. Do tego grona można śmiało zaliczyć Riddle of Fire Westona Razooli, film pokazywany na tegorocznym festiwalu w Cannes; tym bardziej że podejście reżysera … Dowiedz się więcej

Ocalić ocalonych – recenzja filmu „Dziki” – Millennium Docs Against Gravity

Czy żeby mówić o przetrwaniu, samemu trzeba być ocalałym? Czy można uciec od swojej przeszłości, zwłaszcza kiedy większość wspomnień z dzieciństwa wypełnia wędrówka po obozach koncentracyjnych, głód, samotność i ciągły strach o życie? Jak przekuć traumę na twórcze credo? Francuska reżyserka, Tessa Louise-Salomé, w swoim najnowszym filmie przygląda się Jackowi Garfeinowi i jego życiowej wędrówce … Dowiedz się więcej

Ślady na śniegu – recenzja filmu „Anatomia upadku” – Cannes 2023

Anatomy of a aFall

Podczas 76. edycji MFF w Cannes jak co roku organizatorzy zadbali o to, żeby rodzime kino miało swoją liczną reprezentację w konkursie głównym. Jak uczy nas każda dziedzina życia, ilość nie zawsze znaczy jakość, ale najnowsze dzieło Justine Triet może służyć za skuteczny argument przeciw wszystkim twierdzącym, że tegoroczna francuska delegacja nie prezentowała sobą nic … Dowiedz się więcej

Życie to są chwile, chwile, tak ulotne jak motyle – recenzja filmu „In Our Day” – Cannes 2023

In Our Day

Hong Sang-soo nie ustaje w swoim pościgu za rekordem w twórczej płodności. Jeszcze nie opadł kurz po berlińskiej premierze in water, polska publika wciąż czeka na torontońskie Walk up, a koreański mistrz kina (nie)komfortowych rozmów przy herbacie tudzież soju już zaprezentował w Cannes swoje kolejne dzieło – In Our Day. Co najważniejsze, tak jak przed … Dowiedz się więcej

Syzyfowe prace – recenzja filmu „On the Edge” – Cannes 2023

On the Edge

Współczesny dokument obserwacyjny, czerpiący z amerykańskiego direct cinema i francuskiego cinéma vérité w ostatnich latach w końcu zyskuje zasłużone uznanie na światowych festiwalach. Ex Libris Fredericka Wisemana w opinii wielu został w 2017 roku obrabowany ze Złotego Lwa, gdy opuszczał Lido jedynie z nagrodą od FIPRESCI, Klasa Pana Bachmanna przyniosła Marii Speth Nagrody Jury i … Dowiedz się więcej

Ciało na sprzedaż – recenzja filmu „Części intymne” – Millennium Docs Against Gravity

Ruch metoo uruchomił nie tylko odwagę od mówienia o ciemnej stronie przemysłu filmowego (i artystycznego w ogóle), przynosząc takie fabularne tytuły, jak Asystentka (2019) Kitty Green, Gorący temat (2019) Jaya Roacha, Obiecująca. Młoda. Kobieta. (2020) Emerald Fennell, Jednym głosem (2022) Marii Schrader, Tár (2022) Todda Fielda czy Woman Talking (2022) Sary Polley. Skłonił także do … Dowiedz się więcej

Demolished – recenzja filmu „The Occupied City”– Cannes 2023

Occupied_City

Steve McQueen potrzebował niespełna dekady, żeby z nieopierzonego debiutanta stać się reżyserem na stałe wpisanym do annałów kinematografii, za sprawą nagrodzonego Oscarem za najlepszy film Zniewolonego. Brytyjczyk ewidentnie jest świadomy statusu, na jaki sobie zapracował, co wykorzystuje, zdobywając fundusze na projekt taki jak The Occupied City – ponad czterogodzinny dokument o amsterdamskich ofiarach II wojny … Dowiedz się więcej

Bus Stops Will Never Stop – recenzja filmu „Sowieckie przystanki autobusowe” – Millennium Docs Against Gravity

Festiwal Millennium Docs Against Gravity od zawsze gromadzi filmy non-fiction na aktualne tematy, przygląda się zjawiskom globalnym i słynnym postaciom, ale jednocześnie zerka uważnie na intymne historie pasjonatów. Właśnie z puli tych ostatnich pochodzi dokument Sowieckie przystanki autobusowe Duńczyka Kristoffera Hegnsvada. W tym niespełna godzinnym filmie śledzimy podróż kanadyjskiego fotografa Christophera Herwiga, którego celem jest … Dowiedz się więcej

Wszystko na sprzedaż – recenzja filmu „May December” – Cannes 2023

May December

Poprzednia wizyta Todda Haynesa w Cannes, podczas której jego Wonderstruck był pokazywany w ramach konkursu głównego, zakończyła się niepowodzeniem zarówno pod kątem nagród, jak i niemal jednogłośnej opinii międzynarodowej krytyki. W tym roku Amerykanin miał więc szansę na udowodnienie, że 5 lat temu doszło do jednorazowego potknięcia, a jego twórczość ma jeszcze wiele do zaoferowania. … Dowiedz się więcej

Big Poppa — recenzja filmu „Szybcy i wściekli 10”

To już dziesiąta odsłona najdzikszej z kasowych franczyz, w której precyzyjne i ultrabezpieczne planowanie ścieżek filmowego uniwersum do jak największego zwrotu z inwestycji zastępują scenariusze sprawiające wrażenie napisanych na podstawie zabawy podekscytowanego pięciolatka tuzinem samochodzików i figurek oraz bezkarna kasacja luksusowych aut. Ta część osiągnęła rekordowy budżet, tym samym wchodząc do czołowej dziesiątki najdroższych filmów … Dowiedz się więcej

Całe to piękno i krew – recenzja filmu „Siostrzeństwo świętej sauny” – Millennium Docs Against Gravity

Estońska reżyserka Anna Hints w swoim pełnometrażowym debiucie, Siostrzeństwo świętej sauny, zabiera nas w niezwykłą podróż w głąb kobiecej odwagi i siły, wyrosłej na kompleksach uformowanych przez rodzinę i patriarchalne społeczeństwo oraz doświadczeniach, które mogą wydać się niemal każdej z nas dotkliwie znajome. Niczym Rayhana Obermeyer w Nadal kryję się z paleniem (2016) wykorzystuje zamkniętą, … Dowiedz się więcej

Aniołowie o brudnych twarzach – recenzja filmu „Black Flies” – Cannes 2023

Jean-Stéphane Sauvaire to reżyser mocno związany z Cannes. Jego fabularny debiut, Wściekły pies, otrzymał w 2008 roku nagrodę Regard Hope, a kolejny film, Modlitwa przed świtem, w 2017 roku był prezentowany na festiwalu poza konkursem. Chociaż podjęta w ostatniej chwili decyzja o tym, by włączyć Black Flies do konkursu, z całą pewnością jest kontrowersyjna – … Dowiedz się więcej

Jak daleko stąd, jak blisko – recenzja filmu „Skąd dokąd” – Cannes 2023

Skąd dokąd

Trwająca właśnie inwazja Rosji na Ukrainę jest wojną wyjątkową. To pierwszy pełnoskalowy konflikt w erze cyfrowej, pełnej przenośnych i powszechnych kamer, szybkiego internetu i błyskawicznej komunikacji. Sprawia to, że cywile z całej planety mogą śledzić go w sposób niewyobrażalnie bardziej bezpośredni, by wspomnieć chociażby niesławną czeczeńską „brygadę tiktokową”, która relacjonowała swoje zbrodnie wojenne (i wpadanie … Dowiedz się więcej

Wilk z Osage Hills – recenzja filmu „Czas krwawego księżyca” – Cannes 2023

killers of the flower moon'

MFF w Cannes jak co roku postarał się o wielkie nazwiska, prezentujące swoje najnowsze filmy w konkursie głównym. Jednak obserwując nastroje na Lazurowym Wybrzeżu, nie można mieć wątpliwości, że twórcą budzącym największe emocje festiwalowych widzów jest Martin Scorsese, którego najnowsze dzieło Czas krwawego księżyca właśnie miało swoją galową premierę, jednocześnie nie stając w szranki o … Dowiedz się więcej

Business As Usual – recenzja filmu „Strefa interesów” – Cannes 2023

Dwanaście lat temu Lars von Trier wywołał na festiwalu w Cannes skandal, twierdząc, że rozumie Hitlera. Jeśli Jonathan Glazer wziął lekcje z tamtych wydarzeń, z pewnością będzie uważał na słowa podczas konferencji prasowych związanych z jego najnowszym filmem Strefa interesów, będącym próbą pokazania czasów II wojny światowej z perspektywy rodziny prominentnego nazisty Rudolfa Hössa, pełniącego … Dowiedz się więcej

Na jednej z dzikich plaż – recenzja filmu „Le retour” – Cannes 2023

Festiwal w Cannes nie bez przyczyny ma status święta światowego kina. Chociaż przeglądając program każdej z sekcji, widzimy w nim dzieła z mniej lub bardziej odległych zakątków globu, nie sposób nie zauważyć, że organizatorzy są niezwykle przychylni dla rodzimych produkcji. A pierwszym reprezentantem francuskiej kinematografii w konkursie głównym (wg. kolejności premiery) jest Le retour autorstwa … Dowiedz się więcej

The Winner Takes It All ​​– recenzja filmu „Pianoforte” – Millennium Docs Against Gravity

Pianoforte

Jakub Piątek, autor nieudanego netfliksowego Prime Time’u i nagradzanego krótkiego metrażu Users, powraca do kina dokumentalnego. Jego Pianoforte opowiada o kilku uczestnikach XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina. Dotąd było pokazywane m.in. na festiwalu Sundance, CPH:DOX i brazylijskim É Tudo Verdade, w Miami, Monachium, Nyonie czy Tel Awiwie. Film walczył o laury w aż … Dowiedz się więcej

Bóg, honor, tęcza – recenzja film „Prawy chłopak” – Millennium Docs Against Gravity

Prawy chłopak, pełnometrażowy debiut Hanny Nobis, samym festiwalowym opisem tyleż elektryzuje, co odstrasza. Z jednej strony niesie obietnicę wiwisekcji postaci z prawicowego środowiska, z drugiej – oglądanie ludzi zanurzonych w religijnym radykalizmie wydaje się być najgorszą formą spędzenia wolnego czasu. Reżyserka nie zatrzymuje się jednak na kontrowersyjnych hasłach, dając widzom narracyjną piniatę, z której wysypują … Dowiedz się więcej

Prawda – recenzja filmu „Monster” – Cannes 2023

Monster

Hirokazu Koreeda, zwłaszcza w ostatnich latach, może uchodzić za jednego z ulubieńców jurorów festiwalu w Cannes. Pięć lat temu jego Złodziejaszki zdobyły Złotą Palmę, a rok temu Baby Brokera uhonorowano za najlepszą rolę męską. Samemu reżyserowi wręczono Nagrodę Jury Ekumenicznego. Chociaż ciężko obstawiać, na jakim poziomie będzie stał w tym roku konkurs główny, pisząc o … Dowiedz się więcej

Ferwor – recenzja film „Apolonia, Apolonia” – Millennium Docs Against Gravity

Apolonia, Apolonia jest bez wątpienia jednym z najgorętszych tytułów konkursu głównego jubileuszowej, 20. edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity. Życiorys głównej bohaterki reżyserka Lea Glob wykorzystuje do opowiedzenia historii w jakiejś mierze uniwersalnej: o miejscu kobiet w sztuce, przekłuwaniu patriarchalnego balona, wolności, wstydzie, relacjach, stracie i przemijaniu. Glob i jej kamera przyglądały się Apolonii Sokół … Dowiedz się więcej

Kosmiczna terapia ​​– recenzja filmu „Solaris Mon Amour” – Millennium Docs Against Gravity

Solaris Mon Amour

Jednym z najbardziej oczekiwanych dokumentów jubileuszowej edycji Millennium Docs Against Gravity było Solaris Mon Amour, filmowy esej Kuby Mikurdy oparty na powieści Stanisława Lema, a skonstruowany z fragmentów aż 70 dzieł z Wytwórni Filmów Oświatowych. Jak się okazało, 47-minutowy obraz polskiego reżysera skrywa w sobie dużo więcej znaczeń, niż można sądzić po jego rachitycznym metrażu. … Dowiedz się więcej

Król jest nagi – recenzja filmu „Kochanica króla” – Cannes 2023

Kiedy ogłoszono tytuł filmu otwarcia 76 edycji festiwalu w Cannes, media niemal jednogłośnie pisały o kontrowersyjnym wyborze. Przymiotnik ten używany był przede wszystkim ze względu na fakt, że w Kochanicy króla główną rolę męską gra Johnny Depp, wracający z aktorskiego niebytu po głośnym procesie. Dopiero po uroczystym seansie możemy zmienić narrację, a wybór dyrekcji festiwalu … Dowiedz się więcej

Po drugiej stronie tęczy ​​– recenzja filmu „Lynch/Oz” – Millennium Docs Against Gravity

W sekcji Cinema, mon amour tegorocznego Millennium Docs Against Gravity szczególną perełką jest najnowszy projekt Alexandre’a O. Philippe’a. Szwajcarski reżyser przyzwyczaił już nas, że jego eseje filmowe okazują się bombonierkami wypełnionymi przepysznymi kinofilskimi łakociami. Po tym, jak przyglądał się zombie movies, fenomenowi George’a Lucasa czy mitologii westernu, a także rozkładał na czynniki pierwsze tak doniosłe … Dowiedz się więcej

Czy coś da się zrobić? Ja umieram! – recenzja spektaklu „Koniec”

Co łączy bohatera Procesu Józefa K., protagonistę Nickel Stuffa Tony’ego Allena oraz postać Elizabeth Costello? Jak wyobrazić sobie tytułowy „Koniec”? I czym właściwie jest to, co definitywne, nieokiełznane i niepojęte? Próbę rozwiązania tych wielu zagadek podejmuje Krzysztof Warlikowski w swoim spektaklu z 2010 roku, który po dziś dzień wystawiany jest na scenie Nowego Teatru w … Dowiedz się więcej

Klatka – recenzja filmu „Rój”

Pełnometrażowy debiut Bartka Bali, Rój, stanowi ewenement w kwestii finansowania polskich produkcji filmowych, został bowiem zrealizowany całkowicie ze środków prywatnych inwestorów. Jednak nie tylko to stanowi o jego wyjątkowości. Reżyser, będący także współautorem scenariusza, odcina się zarówno od popularnego w Polsce kina społecznego, jak i tandetnych komedii na rzecz operowania metaforą i kreślenia własnego mikrokosmosu … Dowiedz się więcej

Nieznośna lekkość bytu – recenzja filmu „Roving Woman”

Choć Roving Woman, fabularny debiut Michała Chmielewskiego, miał premierę na festiwalu Tribeca w Nowym Jorku, fakturą i rytmem narracji leży zdecydowanie bliżej selekcji Sundance. Niespieszne tempo idealnie wpisuje się w paradoks łączący lekkość z ciężarem, błahość z czymś znamiennym, wszechobecnym i diagnostycznym. Oparty na tekście współtworzonym z Leną Górą, coraz jaśniej świecącą gwiazdą, wymyka się … Dowiedz się więcej

Schyłek dnia – recenzja filmu „Armagedon”

James Gray definitywnie powrócił na ziemię po karkołomnej próbie stworzenia monumentalnego, kosmicznego traktatu filozoficznego, z której wyszedł bardziej poturbowany, niż by zapewne chciał. Doczesność – i pochylenie głowy – wyszły mu jednak na dobre. Autobiograficznej mozaice sięgającej do lat dzieciństwa, łączącej intymność niuansów dorastania z dynamiką rodzinnego i społecznego tła, nadał unikalnego kształtu. Choć tytuł … Dowiedz się więcej

Ex gradibus perfectionis – recenzja filmu „Liczba doskonała”

W twórczości Krzysztofa Zanussiego jako całości jest coś osobliwego. Niby drapiącego krytyczne podniebienia stałą deklaracją filmowego zaangażowania w ontologiczną spekulację, namysł nad sensem czy etycznym programem jednostki i społeczeństwa, a tak naprawdę irytującego swoją rzadko spełnioną obietnicą. Częściej pozostawia w niesmaku spowodowanym moralizatorstwem niż w satysfakcji z filozoficznych rozważań. Liczba doskonała nie stanowi bynajmniej wyjątku … Dowiedz się więcej

Za chwilę zacznie się nabożeństwo, muszę się przygotować… – recenzja spektaklu „Goście Wieczerzy Pańskiej”

Zmierzyć się z monumentalnym dziełem Ingmara Bergmana – prawdziwe wyzwanie! Podejmuje je Tomasz Fryzeł – absolwent reżyserii na Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie, który zadebiutował zaledwie 3 lata temu (Bezpieczne miejsce, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie). Spektakl jeszcze się nie zaczął. Wchodzimy na zamgloną salę i mimowolnie ulegamy pierwszym złudzeniom. Wkraczamy w głąb mistycznej aury, … Dowiedz się więcej

Singaporean Feel Good – recenzja filmu „Ajoomma” – Udine Far East

Japan Feel-Good nie należy do moich ulubionych sekcji festiwalu Pięć Smaków, ale trudno przy tym nie docenić świetnie przemyślanego i napisanego pozytywnego kina. Wszak w życiu nie chodzi tylko o to, by się samobiczować. To właśnie udowadnia singapurski kandydat do Oscara Ajoomma, który właśnie grany jest na festiwalu Far East we włoskim Udine. Debiutancki film … Dowiedz się więcej

Wielka wolność – recenzja filmu „Eismayer” – LGBT+ FF

„Dzik jest dziki, dzik jest zły, dzik ma bardzo ostre kły” – chciałoby się zaśpiewać, patrząc na głównego bohatera filmu zamykającego 14. edycję LGBT+ Film Festival of Poland. Eismayer, fabularny debiut Davida Wagnera, opowiada opartą na faktach historię wojskowego tyrana łamiącego młode charaktery. Nie ma jednak przecież takiej kosy, która nie trafiłaby na kamień. Oficer … Dowiedz się więcej

Grzech istnienia – recenzja filmu „Osiem gór”

Czy istnieje konstrukt lepiej obrazujący kruchość ludzkiego życia niż monumentalny bezmiar górskich wierzchołków? Felix Van Groeningen wraz ze swoją partnerką Charlotte Vandermeersch, obierając za kompas powieść Osiem gór autorstwa Paolo Cognettiego zabierają nas w podróż po włoskich Alpach, przyglądając się człowiekowi w jego zmaganiach ze światem, przynależnością, ale przede wszystkim z samym sobą. „Poszukiwanie sensu … Dowiedz się więcej

Uczyć bawiąc – recenzja filmu „Renfield”

Trzydzieści pięć lat temu Nicholas Cage został pocałowany przez wampira, teraz jego przemiana w Pana Nocy dopełniła się za sprawą Renfielda Chrisa McKaya, najlepszej i najbliższej duchem reinkarnacji klasycznej grozy potworów Universala i Hammera od wielu dekad. Dziewiętnastowieczny nurt powieści gotyckiej ukształtował współczesne myślenie o grozie. Dracula Brama Stockera, Zagłada domu Usherów Edgara Allana Poe … Dowiedz się więcej

Zamek – recenzja filmu „Gorące dni” – LGBT+ FF

Emil Alper w minionej dekadzie wywalczył sobie status jednego z czołowych tureckich reżyserów. Jego Blokada i Opowieść o trzech siostrach zbierały na światowych festiwalach (i w polskiej dystrybucji) pochwały za wysmakowaną stronę wizualną, nawet jeśli krytycy punktowali rozbuchany metraż i dość wtórne scenariusze. Gorące dni, które po premierze na ubiegłorocznym Cannes zmierzają do naszych kin … Dowiedz się więcej

O tym co było, z tego, czego nie będzie – recenzja filmu „Między lustrami”

Współczesne irańskie kino często widzimy przez pryzmat społecznych telenowel Asghara Farhadiego, zaangażowanych snujów Mohammada Rasoulofa czy hołdujących Kiarostamiemu projektów Jafara Panahiego. W tle tych rozpoznawanych w całym filmowym świecie nazwisk wciąż pozostaje jednak często artystycznie ciekawszy od tego tria inny przedstawiciel ich pokolenia – Mani Haghighi. Najnowszy obraz Persa, Między lustrami, po światowej premierze na … Dowiedz się więcej

A przedtem walczyliśmy – recenzja filmu „Oponent” – LGBT+ FF

Irańska kinematografia od dawna wiedzie prym w swoim regionie, jednak skrajnie religijny zwrot, jaki nastąpił w państwie po rewolucji roku 1979, zaowocował wielką emigracją. Teraz ludzie, który opuszczali kraj jako dzieci, stają w nowych ojczyznach za kamerami, by opowiedzieć o perskiej tragedii. W cieniu wynoszonego na canneńskie ołtarze Alego Abbasiego w Szwecji wyrasta jego być … Dowiedz się więcej

Remember me as a good thing – recenzja filmu „Chrissy Judy” – LGBT+ FF

Todd Flaherty to prawdziwy człowiek orkiestra. Film Chrissy Judy nie tylko napisał, wyreżyserował i zmontował, ale również zagrał główną rolę, a wszystko to w ramach pełnometrażowego debiutu. Imponujące, tym bardziej że jego dziewiczym, narracyjnym krokom udało się wybrzmieć zaskakującą świeżością i lekkością, nadającym z pozoru prostej historii ciekawego wymiaru. Judy (Todd Flaherty) i Chrissy (Wyatt … Dowiedz się więcej

Między słowami – recenzja filmu „Silent love” – LGBT+ FF

Twórcy filmowi, portretując rodzinę, wykorzystują jej strukturę głównie do wyjaśnienia różnych, zazwyczaj negatywnych zachowań. W polskim kinie, przeważnie komediowym, przystrojona w cyrkowe żarty, ma oddawać charakter przysłowiowego zdjęcia – dwuwymiarowej, fasadowej płaszczyzny uzurpującej harmonię. Marek Kozakiewicz w swoim debiutanckim obrazie odcina się od wszelkich sztucznych reprezentacji, szukając pierwiastka namacalnej prawdy, warstwa po warstwie odsłaniając naturę … Dowiedz się więcej

Mieć ciastko i zjeść ciastko – recenzja filmu „Three Nights a Week” – LGBT+ FF

Stara prawda głosi, że żeby film wybrzmiał autentycznością, twórca musi wiedzieć, o czym mówi – nie chodzi o przelewanie swojego życia 1:1, ale znajomość emocji, którą widz „kupi”. Któż zatem mógłby opowiedzieć o dragu lepiej niż Florent Gouëlou, francuski reżyser, który „po godzinach” nakłada makijaż, perukę, szpilki i błyszczące kreacje, zamieniając się w Javel Habibi … Dowiedz się więcej

Wolność – recenzja filmu „Uýra: The Rising Forest” – LGBT+ FF

Dokumentalny, pełnometrażowy debiut brazylijskiej reżyserki Juliany Curi przeplata pojęcia tożsamości etnicznej i orientacji seksualnej, szukając w nich przestrzeni dla wyklucia się osobistej wolności. Skąpaną w dzikiej zieleni Amazonii podróż do wnętrza siebie autorka osadza na tle systemu politycznego, konfrontując odżywczość duchowości i natury z dekonstrukcyjnym charakterem pieniądza i władzy. Już początkowe kadry Uýra: The Rising … Dowiedz się więcej

Zaklęty krąg – recenzja filmu „Furie”

Furie

Ngô Thanh Vân, na zachodzie szerzej znana jako Veronica Ngo, to ikona wietnamskiego kina akcji. Siała postrach wśród wrogów między innymi w Furii (2019), którą polscy widzowie mogli oglądać na Festiwalu Pięć Smaków. Tym razem w luźno powiązanym z oryginałem prequelu – Furie, zasiada ona zarówno na stołku reżyserskim, jak i wciela się w jedną … Dowiedz się więcej

Cześć, Fred! Gdzie twoja Ginger? – recenzja spektaklu „Kabaret warszawski”

Po blisko czteroletniej przerwie na deski Nowego Teatru w Warszawie powrócił słynny Kabaret warszawski – dzieło Krzysztofa Warlikowskiego równie spektakularne co tłumy widzów gromadzące się co wieczór przed mokotowską sceną. Choć swoją premierę miało jeszcze w 2013 roku, nawet odrobinę się nie zestarzało, podobnie jak doborowa obsada. Na początku jesteśmy w Berlinie – środek ponurych … Dowiedz się więcej

Okno na podwórze – recenzja filmu „Watcher”

Dobre, a przy tym niebanalne, świeże kino gatunkowe jest na wagę złota. Dlatego pełnowymiarowy debiut Chloe Okuno (wcześniej autorki krótkich metraży i pracy zbiorowej V/H/S/94) jawi się jako jeden z ciekawszych thrillerów ostatnich lat. Choć amerykańska reżyserka za oś fabuły obiera motyw znany z kultowego Okna na podwórze (1954) Alfreda Hitchcocka, nadaje opowiadanej historii autorskiego … Dowiedz się więcej

Na stole z iluzji – recenzja filmu „Głodni”

Kino food porn od dawna zajmuje ważne miejsce w kinematografii azjatyckiej. Polska publika mogła się z tym nurtem zapoznać chociażby przy okazji sekcji Kino ze smakiem na festiwalu Pięć Smaków w 2020 roku czy też seansu serialu Hirokazu Koreedy dla Netflixa – Makanai: W kuchni domu maiko. O wiekowości nurtu świadczy chociażby kultowe Tampopo Juzo … Dowiedz się więcej

Niemy krzyk – recenzja filmu „Niebieska linia”

Powiedzieć, że twórczość Ursuli Meier, szwajcarskiej scenarzystki i reżyserki, jest w Polsce mało dostępna, to nie powiedzieć nic. Dlatego dotarcie jej najnowszego tytułu do dystrybucji kinowej mocno cieszy, choć przyglądanie się Niebieskiej linii w oderwaniu od dotychczasowego dorobku artystki generuje sporą dawkę niedosytu. Film otwiera scena, którą zapewne większość twórców (przynajmniej amerykańskich) umieściłaby w końcówce … Dowiedz się więcej

Just Do It. – recenzja filmu „Air”

Ben Affleck wraca do roli filmowego demiurga, żeby nakarmić nas kolejnym powidokiem amerykańskiego snu – historią o kulisach podpisania jednego z najważniejszych kontraktów w historii marketingu sportowego. Współpraca między firmą Nike a wówczas nastoletnim Michaelem Jordanem to nie tylko milionowe zyski dla obydwu stron, ale przede wszystkim buty, które stały się najbardziej pożądanymi w dziejach … Dowiedz się więcej

Dying – recenzja filmu „Living”

Kazuo Ishiguro, autor powieści Okruchy dnia i Nie opuszczaj mnie, podobno od lat marzył o zrealizowaniu remake’u Piętna śmierci (1952) Akiry Kurosawy z Billem Nighym w roli głównej. Kiedy pewnego razu zdarzyło mu się dzielić z aktorem taksówkę, nie omieszkał opowiedzieć o swoim pomyśle, przyjętym na tyle entuzjastycznie, że zakończonym realizacyjnym sukcesem. Za reżyserskim sterem … Dowiedz się więcej

W co grają ludzie? – recenzja filmu „Tetris”

Tetris

Gry komputerowe są z nami już od ponad pół wieku, wszak pierwsze wydanie Ponga dystrybuowanego przez firmę Atari miało miejsce w roku 1972. Branża ta przez dekady przechodziła transformację od bycia postrzeganą jako chwilową modę, o wąskiej, specyficznej grupie docelowej, do tego czym jest dziś – czyli jedną z największych gałęzi rozrywki, mającą ogromny wpływ … Dowiedz się więcej

Choreografie mykoróżnorodności – recenzja spektaklu „Grzyby”

Spektakl Teatru Powszechnego Grzyby autorstwa Weroniki Szczawińskiej i Piotra Wawera jr aranżuje rodzaj dziwacznej przestrzeni terapeutycznej, jednocześnie wstrząsa ustanowionymi granicami możliwości i nie-możliwości porozumienia. Życie grzybów jest wielorakie i kolektywne, a to, co Anna Tsing nazywa „niesfornymi krawędziami” grzybowej asocjacji, zdradza fakt ich skomplikowanej nadmiarowości i tego, że zawsze jest ich za dużo. Z przekonania, … Dowiedz się więcej

Enter the Void – recenzja filmu „Pod ziemią”

Pod ziemią

Przełom lat 50. i 60. był dla Włoch okresem boomu gospodarczego. Il miracolo economico italiano to jednak nie tylko spiczaste wykresy, czerwone Fiaty 500, Commedia all’italiana, migracje ze wsi do miast czy zachłyśnięcie się konsumpcjonizmem. To przede wszystkim jeden z pierwszych i trudniejszych sprawdzianów dla nie-tak-dawno zunifikowanego Półwyspu Apenińskiego – czy Północ z Południem są … Dowiedz się więcej

Nie ufaj nikomu – recenzja filmu „Missing”

Nicholas D. Johnson i Will Merrick, montażyści głośnego Searching (2018) Aneesha Chaganty, tym razem objęli pierwsze pełnometrażowe reżyserskie stery, na poziomie formy wykorzystując znajomą im już technikę screenlife, na poziomie treści zaś również operując motywem zaginięcia członka rodziny oraz pełnych napięcia poszukiwań w wykonaniu zdeterminowanej jednostki. Czy ich film miałby szansę na jakikolwiek sukces, gdyby … Dowiedz się więcej

Nowhere to Run – recenzja filmu „John Wick 4”

John Wick 4

Po trzeciej części odysei przemocy Johna Wicka wydawało mi się, że Chad Stahelski wraz z ekipą wznieśli się na wyżyny kreatywności i nie będą w stanie już niczym zaskoczyć. Nic bardziej mylnego. Po raz kolejny udało się im podnieść poprzeczkę i jeszcze bardziej zdynamizować akcję. John Wick 4 to esencja kina w jego pierwotnym, zgodnym … Dowiedz się więcej

Patriarchat nasz powszedni – recenzja filmu „Brainwashed: seks, kamera, władza”

Nina Menkes, niezależna amerykańska reżyserka w swojej twórczości oddająca głos kobietom, wzięła pod lupę wizualny język kina, żeby sprawdzić, na ile powiela on nieuświadomione wzorce patriarchalnego społeczeństwa. W dokumencie Brainwashed: seks, kamera, władza przygląda się produkcjom komercyjnym i artystycznym, wskazując toksyczne elementy hołubione przez dekady zarówno przez przemysł filmowy, jak i widzów. Dla filmoznawców i … Dowiedz się więcej

Czystość – recenzja filmu „Elaha” – Berlinale 2023

Fabularny debiut Mileny Aboyan idealnie wpisuje się w sekcję Perspektive Deutsches Kino Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie. Opowieść o rodzącej się odwadze i samoświadomości niemiecka reżyserka osadziła na tle konserwatywnej kurdyjskiej społeczności zamieszkującej Niemcy, zmuszając tytułową bohaterkę do pierwszej w jej życiu konfrontacji z pojęciem wolności. W jednym z odcinków kultowego serialu Seks w wielkim … Dowiedz się więcej

Ciężki deszcz – recenzja filmu „Wyrwa”

Bartosz Konopka po pełnej sukcesów karierze dokumentalisty, zwieńczonej m.in. zasłużoną nominacją do Oscara za Królika po berlińsku i nagrodą dla najlepszego non-fiction na Berlinale za Balladę o kozie, w ostatniej dekadzie ze zmiennym szczęściem próbuje zaistnieć jako twórca fabularnego kina psychologicznego. Do emblematycznego dla swoich czasów Lęku wysokości (2011) oraz równie ambitnej, co rozczarowującej Krwi … Dowiedz się więcej

Ojciec – recenzja filmu „Syn”

Zacznę wyświechtanym stwierdzeniem, które znalazło się zapewne w każdej recenzji Syna: mianowicie jak bardzo po udanym Ojcu czekaliśmy na kolejny film Floriana Zellera. Wielkie nadzieje mają jednak to do siebie, że bardzo szybko mogą zamienić się w chichot losu: be careful what you wish for. Pierwsze doniesienia z Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji nie napawały … Dowiedz się więcej

Chory na siebie – recenzja filmu „I Love My Dad”

James Morosini, amerykański aktor, autor krótkich metraży i produkcji telewizyjnych, na swój pełnometrażowy debiut wybrał – jak to często w przypadku pierwszych kroków bywa – historię opartą na własnych doświadczeniach. Film mający polską premierę na ubiegłorocznym American Film Festival stanowi swoistą autoterapię wobec sytuacji zgotowanej przez rodzica. Czy humor jednak wystarczy do zaleczenia traumy? Wyobraźcie … Dowiedz się więcej

Koło popkultury – recenzja filmu „Krzyk VI”

Po wielkim ubiegłorocznym sukcesie reanimacji marki Krzyk Matt Bettineili-Olpin i Tyler Gillett powracają, by ponownie pokazać się jako pierwsi z gremia samoświadomych twórców requeli. Stworzony przez nich Krzyk VI, bez jak dotąd nieodłącznej Neve Campbell, to kolejny odcinek swoistej popkulturowej Ludzkiej stonogi, która, o dziwo, wciąż się nie rozpada. Sukces Halloween Davida Gordona Greena z … Dowiedz się więcej

Persian noir – recenzja filmu „Holy Spider”

Irański reżyser Ali Abbasi, po świeżej i odważnej Granicy (2018), kontynuuje gatunkowe wycieczki. Elementy thrillera i kryminału wykorzystuje do sportretowania grzechów społeczeństwa oraz jednostki. Kolejny raz okazuje się też sojusznikiem kobiet, tym razem w bardzo realistycznej, pozbawionej metafor opowieści, która na festiwalu w Cannes przyniosła nagrodę dla najlepszej aktorki Zarze Amir-Ebrahimi. Akcja filmu rozgrywa się … Dowiedz się więcej

Legenda – recenzja filmu „Święty”

Postać Vojtěcha Adalberta Slavníkoveca, post mortem politycznie spolonizowanego na świętego Wojciecha – patrona naszej ojczyzny (a także Węgier i rodzimych Czech) – stanowi jedną z najbardziej niejednoznacznych ikon polskiej historii. Nie bez powodu niżej podpisany wziął go sobie za świętego patrona podczas bierzmowania. To właśnie głośna kradzież jego srebrnej figury z katedry gnieźnieńskiej z 1986 … Dowiedz się więcej

Pozwól mi wejść – recenzja filmu „Mantykora” – Tydzień Kina Hiszpańskiego

W Mantykorze, najnowszym dziele Carlosa Vermuta (Magical Girl, Kto ci zaśpiewa), obserwujemy rodzące się uczucie między dwojgiem młodych ludzi, nad którym wisi jednak miecz Damoklesa. Tajemnice skrywane przez oboje kochanków wystawią na próby tę świeżą relację. Hiszpański twórca inspirował się przy tym nietypowym romansie… opowieściami o wilkołakach. Film pokazywano na festiwalach w Toronto, Londynie czy … Dowiedz się więcej

Spięty – recenzja filmu „Filip”

Filip

W polskim świecie filmowym od lat powraca pomysł adaptacji „Złego”, najsłynniejszej powieści Leopolda Tyrmanda (ostatnio przymierzał się do niej Xawery Żuławski). Jakkolwiek nic nie wskazuje na to, by miała się ona pojawić nawet w dalszej przyszłości, na nasze ekrany zawitał tymczasem „Filip” oparty na innej książce pisarza, uznawanej przez niego samego za najlepszą w dorobku. … Dowiedz się więcej

Ofeliada – recenzja filmu „W sieci” – Tydzień Kina Hiszpańskiego

Próby oddania emocjonalnych stanów związanych z procesem dojrzewania to niezwykle wdzięczny, choć też ryzykowny, temat dla kina. W pokazywanym podczas Tygodnia Kina Hiszpańskiego W sieci (Las gentiles) Santiego Amodeo młodzieńcza energia zostaje połączona z zapatrzeniem w technologię i czającymi się ciągotami ku destrukcji. Obraz miał premierę na festiwalu w Sewilli, a następnie był pokazany m.in. … Dowiedz się więcej

O dziewczynie, która wraca nocą sama do domu – recenzja filmu „Noc 12 października”

W zeszłym tygodniu do polskich kin trafił jeden z najważniejszych francuskich filmów zeszłego roku. Za dowód na jego niezwykle pozytywne przyjęcie nad Sekwaną mogą być uznane wyniki Cezarów – rozdanych pod koniec lutego nagród Francuskiej Akademii Sztuki i Techniki Filmowej, gdzie najnowsze dzieło Dominika Molla zamieniło 10 nominacji na 6 statuetek, w tym za najlepszy … Dowiedz się więcej

Między światłem a cieniem – recenzja filmu „Imperium światła”

List miłosny do kina to motyw dla twórców tyleż oczywisty, co ryzykowny ze względu na możliwość popadnięcia w banał lub przesadę, szczególnie jeśli ociera się mocno o wątki autobiograficzne. Sam Mendes, w swoim pierwszym w pełni samodzielnym tekście, popełnionym pod wpływem obaw o przyszłość kina w czasie zarazy, zamknięty, jak my wszyscy, w czterech ścianach … Dowiedz się więcej

Długość dźwięku samotności – recenzja filmu „Subete no yoru wo omoidasu” – Berlinale 2023″

Subete no yoru wo omoidasu

Na tegorocznym Berlinale jednym z ciekawszych odkryć sekcji Forum był drugi film reżyserki Yui Kiyohary Subete no yoru wo omoidasu. Trzydziestoletnia Japonka wróciła do stolicy Niemiec po pięciu latach od swojego debiutu Watashitachi no ie. Tym razem pozwala nam śledzić jeden dzień z życia tokijskich przedmieść na przykładzie reprezentantek trzech pokoleń. Można zaryzykować stwierdzenie, że … Dowiedz się więcej

Skowyt – recenzja filmu „Infinity Pool” – Berlinale 2023

„Piekło to inni” – głosił w Przy drzwiach zamkniętych Jean-Paul Sartre. W ostatnich latach anglosascy twórcy zdają się jednak parafrazować te słowa na: „Piekło to Chorwacja”. Po udanym satyrycznym Polowaniu Craiga Zobela z 2020 roku, Brandon Cronenberg także przenosi nas do tego dalmackiego państwa, by opowiedzieć o moralnej pustce człowieka początku wieku XXI. Pokazywane w … Dowiedz się więcej

Duchy minionych lat – recenzja filmu „Zamek” – Berlinale 2023

Upadek świata nie przychodzi łatwo, taka parafraza wiersza Jacka Kaczmarskiego najlepiej oddaje ducha latynoskich opowieści o rozpadzie rodzin i odchodzeniu latyfundialnej przeszłości. Argentyńczyk Martin Benchimol w swojej pierwszej samodzielnej fabule – Zamek próbuje pokazać inną stronę tych historii. Bagno Lucrecii Martel, Aquarius Klebera Mendonçi Filho, Wszyscy zmarli Marco Dutry i Caetano Gotardo czy niedawna dylogia … Dowiedz się więcej

Co było, a nie jest – recenzja filmu „Nieobecność” – Berlinale 2023

Kim byliśmy 10 lat temu? Zadanie tego pytania uruchamia szereg procesów porównawczych, prób ustawienia galerii nekrologów bardziej lub mniej znanych osób albo twarzy, które w tym czasie potrafiły trzy razy zawitać i opuścić progi naszego życia. Po takiej dekadzie spędzonej w więzieniu powraca do społeczeństwa Han Jiangyu, główny bohater Nieobecności Wu Langa – jednego z … Dowiedz się więcej

Eviva l’arte? – recenzja filmu „Inside” – Berlinale 2023

W sekcji Panorama tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie znalazł się debiut fabularny greckiego reżysera, Vasilisa Katsoupisa. Projekt, którego najjaśniejszą gwiazdą jest Willem Dafoe, wykorzystuje motyw robinsonowskiej izolacji i walki o przetrwanie do eksploracji tematu użyteczności sztuki, natury posiadania oraz różnic klasowych. Czy kino podszyte elementami thrillera, w tym przypadku na własne życzenie ograniczone przestrzennie, … Dowiedz się więcej

Wszystkie nieprzespane noce millenialsów – recenzja filmu „Pokolenie Ikea” (2023)

Gdy w 2012 r. świat przygotowywał się na spełnienie przepowiedni Majów o nadchodzącej apokalipsie, do polskich księgarni wszedł późniejszy bestseller Piotra C. pt. Pokolenie Ikea. Sprzedana w 180 tys. kopii książka według autora jest quasi-biograficznym opisem filozofii życia ówczesnych trzydziestolatków, wówczas potocznie nazywanych „lemingami”. Mowa tu o osobach pochodzących z małych miast bądź wsi, które … Dowiedz się więcej

Błądzić, upadać, triumfować – recenzja filmu „Art College 1994” – Berlinale 2023

W konkursie głównym tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie znalazły się aż dwa filmy animowane. Pierwszym jest Suzume, opowieść japońskiego scenarzysty i reżysera, Makoto Shinkai, wykorzystująca elementy kina przygodowego do konfrontacji z traumą. Drugi to manifest Art College 1994, zrealizowany przez chińskiego twórcę Liu Jiana, którego wcześniejsze dzieło z 2017 roku, Miłego dnia, również walczyło … Dowiedz się więcej

Gościnny raport Macieja Hanusa – Berlinale 2023

Kilka dni temu zakończyła się 73. edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie. Tegoroczna edycja okazała się niezwykle obfita w kinowe olśnienia, pozytywnie zaskakując publiczność zgromadzoną w ogromnych salach stolicy Niemiec. Warto jednak przyjrzeć się także kilku dość głośnym pozycjom, które pomimo obiecujących nazwisk w obsadach nie zawsze były w stanie podbić serca festiwalowych widzów oraz … Dowiedz się więcej

Trzech ich było – recenzja filmu ,,Szczęście Mikołajka”

Szczęście Mikołajka

Twórczość René Goscinnego i Jeana-Jacquesa Sempé stanowiła ważną część mojego dzieciństwa i zawsze wracam do niej z przyjemnością. Kiedy tylko usłyszałem, że ruszają prace nad animowaną opowieścią o przygodach Mikołajka, z miejsca umieściłem tę pozycję na osobistej liście najbardziej oczekiwanych premier. Z czasem okazało się, że reżyserowane przez Amandine Fredon i Benjamina Massoubre dzieło nie … Dowiedz się więcej

Dziś są twoje urodziny – recenzja filmu „Tótem” – Berlinale 2023

Od 12 stycznia staraniem Stowarzyszenia Nowe Horyzonty, w polskich kinach zobaczyć będzie można Totem, drugi pełnometrażowy film Lili Avilés, wschodzącej gwiazdy meksykańskiego kina. Rodzinny portret przedstawiany oczami młodej Sol objęliśmy patronatem medialnym. Na naszych łamach z Berlinale o tym tytule pisała Julia Palmowska. O Tótemie Lili Avilés przez wiele festiwalowych dni mówiło się w kuluarach … Dowiedz się więcej

Poza skupieniem – recenzja filmu „in water” – Berlinale 2023

„Wydaje mi się, że dużo grzeszyłam” mówi przy soju aktorka Namhee (Kim Seung-yun), kiedy wspomina, jak jej podświadomość w nocy dosłownie na nią krzyczała: „Otrząśnij się z tego”. Hong Sang-soo, jeden z najważniejszych współczesnych twórców kina autotematycznego, zamyka w tym dialogu myśl przewodnią berlińskiego in water, kolejnej stacji na swojej artystycznej wyprawie do Kanossy. Ledwie … Dowiedz się więcej

Panta rhei – recenzja filmu „Poprzednie życie” – Berlinale 2023

Poprzednie życie

Dynamika miłosnego trójkąta to temat ciągle iskrzący twórców: od klasycznego Julesa i Jima (1962) François Truffauta, przez współczesne komedie romantyczne pokroju Dziennika Bridget Jones (2001) Sharon Maguire, po nieoczywiste thrillery jak Płomienie (2018) Lee Chang-donga czy wariacje z rozdwojeniem jaźni od Davida Finchera w Podziemnym kręgu (1999). Debiutująca pełnym metrażem Celine Song swój romans z … Dowiedz się więcej

W kręgu zła  – recenzja filmu „Le Gang des Bois du Temple” – Berlinale 2023

Le Gang des Bois du Temple

Powolny i cichy, dopracowany w najmniejszych szczegółach francuski kryminał do perfekcji doprowadził w latach 60. i 70. Jean-Pierre Melville. Ambiwalentne moralnie, dystyngowane pojedynki między złodziejami i stróżami prawa w takich obrazach jak W kręgu zła czy Szpicel niczym wzorce z Sèvres, pokazały jak robić gatunkowe kino w kontrze do amerykańskiego pośpiechu. Algiersko-francuski, wciąż poszukujący reżyser … Dowiedz się więcej

Umierasz, kiedy kochasz – recenzja filmu „Czerwone niebo” – Berlinale 2023

Christian Petzold, niemiecki twórca wielokrotnie nagradzany m.in. w Salonikach czy San Sebastian, w konkursie głównym tegorocznego festiwalu Berlinale zaprezentował swoje najnowsze dzieło, Roter Himmel, które przyniosło mu Grand Prix Jury, czyli nagrodę Srebrnego Niedźwiedzia. Opowieść o dojrzewaniu do miłości, kryzysie twórczym i roszczeniowym ego zawężającym odbiór rzeczywistości pozostawia nieco niedosytu, w jakiejś mierze zrekompensowanego jednak … Dowiedz się więcej

Między słowami – recenzja filmu „Între revoluții” – Berlinale 2023

Între revoluții

Berlińska sekcja Forum obfituje w interesujące próby zmierzenia się z filmową formą – utwory zazwyczaj niespieszne i trawersujące na granicy dokumentalizmu i fikcji – dlatego drugie pełnometrażowe dzieło Vlada Petriego odnalazło w niej festiwalowy dom. Între revoluții to dawka wzruszającej epistolarnej poezji, pisanej wykradzionym z magazynów tajnej policji piórem na kartkach z archiwalnych materiałów audiowizualnych … Dowiedz się więcej

Zupa wszystko – recenzja filmu „Na miejscu” – Berlinale 2023

Here

Czym byłby dziś ten mityczny Zachód, gdyby nie tabuny gastarbeiterów wykonujących zawody, na które większość Belgów, Niemców czy Francuzów nie ma ochoty? Dzieje Starego Kontynentu to historia ciągłej fluktuacji ludów, narodów i społeczności. Prób uchwycenia zróżnicowania etnicznego było w europejskim kinie aż nadto, zarówno tych mniej, jak i bardziej udanych. Wyobcowanie, gettoizacja, pospolity rasizm i … Dowiedz się więcej

Coming of age – recenzja filmu „20 000 gatunków pszczół” – Berlinale 2023

20.000 especies de abejas, fabularny debiut baskijskiej reżyserki, Estibaliz Urresoli Solaguren, walczący o Złotego Niedźwiedzia w konkursie głównym tegorocznego Berlinale, jest tytułem idealnie wpisującym się w konwencję niemieckiego festiwalu, lubiącego się w kinie społecznym, stojącym na straży wyższych wartości. Czy opowieść o kształtowaniu się tożsamości płciowej, manifestowaniu swojej odrębności i trudnej drodze do wolności, skąpana … Dowiedz się więcej

Dziwne sposoby życia – recenzja filmów „Mal Viver” i „Viver Mal” – Berlinale 2023

Mal Viver / Złe życie

Dyptyk João Canijo, którym w zagadkowy sposób obsadzono dwie sekcje berlińskiego festiwalu, nie schodził z ust dziennikarzy na długo przed premierą – poza intrygującym ćwiczeniem narracyjnym w postaci lustrzanego obrazu właścicieli domu wypoczynkowego i jego pensjonariuszy oferuje polifoniczną kantatę kobiecych smutków. Między pokojami nawiedzonego melancholią gościńca wielogłosy neurotycznych matek i zagubionych córek nieudolnie grają w … Dowiedz się więcej

Na transylwańskim globie – recenzja filmu „Mammalia” – Berlinale 2023

Wydaje się, że ostatnie kilkanaście lat na dobre umiejscowiło rumuńską kinematografię w aktualnej europejskiej czołówce. To już nie jest tylko kilka wielkich nazwisk, ale cała armia młodych zdolnych filmowców szturmem zdobywających światowe festiwale. W swoim fabularnym debiucie, Mammalii, do tego grona dołącza niespełna 40-letni niedoszły informatyk i niespełniony malarz Sebastian Mihăilescu. Tytuł, z łaciny oznaczający … Dowiedz się więcej

Kto cię nauczy? – recenzja filmu „Adentro mío estoy bailando” – Berlinale 2023

W sekcji Encounters tegorocznego Berlinale znajdziemy liczne dokumenty, jednym z nich jest ADENTRO MÍO ESTOY BAILANDO – autotematyczne i autobiograficzne połączenie eseju i filmu drogi od debiutującego argentyńskiego duetu Leandro Koch i Paloma Schachmann. W Polsce pamięć o muzyce klezmerskiej wciąż pozostaje względnie żywa, wielką rozpoznawalnością i uznaniem wśród melomanów na całym świecie cieszy się … Dowiedz się więcej

Trudne sprawy, sprawy niełatwe – recenzja filmu „Pewnego dnia powiemy sobie wszystko” – Berlinale 2023

Jedną z pierwszych premier konkursowych tegorocznego Berlinale było Irgendwann werden wir uns alles erzählen, przyszły przebój niemieckich kin, który raczej zakończy Berlinale bez żadnych nagród. Zapraszamy do krótkiej recenzji najnowszej fabuły Emily Atef. O samej Niemce bardzo szeroko rozpisaliśmy się w naszej zapowiedzi festiwalu (TUTAJ) i – odnosząc się do niej już na wstępie – … Dowiedz się więcej

Płacz i zgrzytanie zębów – recenzja filmu „Seneca” – Berlinale 2023

Ekscentryzm bohaterów Johna Malkovicha to już od dobrych kilku dekad filmograficzna norma tego aktora. Choć wiele z jego zawodowych wyborów ostatecznie okazuje się porażką, to trzeba przyznać, że chęć do artystycznych eksperymentów jest jak najbardziej godna podziwu. Poczynając od kultowego Być jak John Malkovich (1999) Spike’a Jonze’a, przez Dolinę bogów (2019) Lecha Majewskiego, Nowego papieża … Dowiedz się więcej

Noc nad Rodanem – recenzja filmu „Wielki wóz” – Berlinale 2023

Krytykowany w ostatnich latach za nieudolne wystawianie młodzieżowych romansów, które miały trącić myszką w obiektywie sędziwego już twórcy, Philippe Garrel z pewną dozą autorefleksyjnej ironii wziął na tapet podobny motyw – rozpad ojcowskiej wizji sztuki, jej zmartwychwstanie i pożegnanie na ołtarzu rodzinnego sanktuarium. Opowiadając historię familijnego teatru kukiełek, udowadnia, że nadal jest w stanie tchnąć … Dowiedz się więcej

Je regrette – recenzja filmu „Disco Boy” – Berlinale 2023

Rzeka w tradycji symbolicznej kojarzona jest m.in. z przemianą i oczyszczeniem. Pozwala zmyć grzechy i rozpocząć nowe życie. Debiutujący w pełnym metrażu Giacomo Abbruzzese w swoim konkursowym Disco Boyu przestrzega jednak – żadna przemiana jednostki nie zmieni świata wokoło niej, a z pułapki inherentnie złej późnokapitalistycznej, neokolonialnej niesprawiedliwości nie ma ucieczki. Włoch, podobnie jak przed … Dowiedz się więcej

Ścinki z życia człowieka (nie)szczęśliwego – recenzja filmu „Bai Ta Zhi Guang” – Berlinale 2023

Sentymentalne opowieści o tożsamościowych eksploracjach mogłyby w kinematografii Chińskiej Republiki Ludowej stanowić osobny gatunek. Bohaterowie powracają do rodzinnych miejscowości, gdzie biegali po uliczkach, kiedy głowa nie wystawała im jeszcze ponad stół, poszukują rodziców, przez których zostali niegdyś opuszczeni. Meandrujący krajobraz społeczno-polityczny pieczętuje na dodatek ich małe biografie, nawet jeśli nie stanowi głównej osi fabularnej czy … Dowiedz się więcej

Kto się boi Virginii Woolf? – recenzja filmu „Orlando, ma biographie politique” – Berlinale 2023

Po co pisać biografie osób transpłciowych, skoro najlepsza i tak powstała blisko sto lat temu? Z tego założenia wyszedł Paul B. Preciado, gdy zaproponowano mu stworzenie własnej. Hiszpański autor zebrał więc 26 osób w różnym wieku, których faktyczna płeć różni się od tej przypisanej przy urodzeniu. Każda z nich wciela się w Orlando, głównego bohatera … Dowiedz się więcej

Łamiąc rzeczywistość – recenzja filmu „Reality” – Berlinale 2023

„Prawda was wyzwoli” – rzecze Jezus w Ewangelii wg św. Jana (J 8,32). W opresyjnym z definicji systemie państwowym koncept oczyszczającej siły prawdy staje się jednak inherentnie kontrowersyjny. Gdzie przebiega granica między uzdrawiającą szczerością a morderczą zdradą? To pytanie zadaje światu Tina Satter w swoim debiutanckim filmie Reality. Off-broadwayowska dramaturżka i reżyserka przeniosła na ekran … Dowiedz się więcej

Epokawixa – recenzja filmu „La bête dans la jungle” – Berlinale 2023

Patric Chiha kontynuuje podbój serc publiczności berlińskiego festiwalu. Po nagrodzonym w 2020 roku dokumencie Si c’était de l’amour nieprzerwanie zgłębia taneczne rytuały, tym razem adaptując w rozhasanym anturażu cenioną nowelę Henry’ego Jamesa, po którą sięgał wcześniej chociażby Benoît Jacquot. La bête dans la jungle w obiektywie Austriaka to obsypana cekinami, zroszona strugami potu dzieciaków ery … Dowiedz się więcej

She’s Gotta Have It – recenzja filmu „Kokomo City” – Berlinale 2023

W sekcji Panorama Dokumente tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie, znalazł się debiutancki obraz D. Smith, Kokomo City, portretujący środowisko czarnoskórych transpłciowych pracownic seksualnych Nowego Jorku i stanu Georgia. Gęsty, soczysty, wielowarstwowy, skąpany w monochromatycznej stylistyce. Z festiwalu w Sundance, gdzie miał swoją premierę, wrócił z dwiema nagrodami: publiczności i NEXT Innovator. Lekkość, a zarazem … Dowiedz się więcej

Ghost in the Shell – recenzja filmu „JUNG_E”

Yeon Sang-ho to aktualnie jeden z najbardziej płodnych twórców koreańskiego kina rozrywkowego. Jego największy przebój – Zombie Express – święcił triumfy na całym świecie oraz doczekał się spin-offu w postaci animacji (Stacja Seul) i sequela (Zombie Express 2: Półwysep), Swoich sił Koreańczyk próbował także w filmie superbohaterskim (Psychokineza) oraz infernalnej fantastyce (serial Hellbound). Oprócz efektownych … Dowiedz się więcej

Dział zagraniczny — recenzja filmu „Za kulisami” — Tydzień Filmu Niemieckiego

Miniona dekada przyniosła swoisty renesans popularnych filmów o historycznych triumfach dziennikarstwa śledczego w postaci nagradzanych obrazów Spotlight Toma McCarthy’ego czy Czwarta władza Stevena Spielberga, które komentatorzy często odczytywali jako swoistą odtrutkę na kryzys zaufania wobec mediów w czasach postprawdy. Widzowie nie mieli jednak zbyt wielu sposobności do wglądu w tajniki pracy współczesnych asów tego marginalizowanego … Dowiedz się więcej

Dziura w sercu – recenzja filmu „Thomas Brasch” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Thomas Brasch (główne)

Film biograficzny to być może najniebezpieczniejszy podgatunek. Niby jawi się jako samograj, bo zazwyczaj kino bierze się za bary z życiorysami znanych postaci. Jednak pułapek po drodze jest co niemiara: od faktograficznej dbałości i wierności epoce (anachronizmy!) przez wybór odpowiedniej formy opowiadania dla danego bohatera po wydźwięk całego utworu. Czy postawić na grzeczną laurkę dla … Dowiedz się więcej

Sind so kleine Hände – recenzja filmu „Bettina” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Bettina

Filmy prezentowane w ramach Tygodnia Filmu Niemieckiego od minionego piątku dostępne są na platformie MOJEeKINO.PL. Jedną z propozycji w ramach tego wydarzenia jest dokument Bettina, przybliżający postać enerdowskiej (jak sama się identyfikuje) pieśniarki Bettiny Wegner, której twórczość może przypominać muzykę Kaczmarskiego, Wysockiego czy Nohavicy. Film wyreżyserowany przez Lutza Pehnerta w kwestii formalnej nie ma prawa … Dowiedz się więcej

Narcyz i Psyche – recenzja filmu „Chora na siebie”

„Wszyscy na mnie patrzą” – mówi Signe, główna bohaterka Chorej na siebie w pierwszej scenie filmu. Kristoffer Borgli nie pozwala nawet chwilę zastanowić się, czy mamy tu do czynienia z nieśmiałą szarą myszką, którą cudzy wzrok wprawia w zakłopotanie, ponieważ równie szybko Thomas, życiowy partner kobiety, zarzuca jej narcyzm, jak się później okazuje, całkiem słusznie. … Dowiedz się więcej

Dzikie dziecko – recenzja filmu „Babilon”

Babilon

Babilon – stolica świata czy siedlisko rozpusty? „Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy tu wchodzicie”, zdaje się krzyczeć Damien Chazelle już w pierwszych minutach, jednocześnie ochoczo zapraszając widzów na imprezę życia. Rozbuchane dzieło łączy wiele skrajnych fascynacji reżysera, przez co bardzo łatwo je pokochać tak samo, jak znienawidzić. Nie pamiętam, kiedy ostatnio w amerykańskim mainstreamie widziałem … Dowiedz się więcej

Kleptomania – recenzja filmu „Aksjomat” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Istnieje świat przed Cézannem oraz po nim – w otwierającej scenie opowiada przewodnik po berlińskiej galerii, którego uważnie obserwuje główny bohater filmu Jönsa Jönssona. Niespełniony w roli muzealnego ochroniarza jednakowoż skwapliwie korzysta z okazji, by skarcić pretensjonalnych turystów za łamanie regulaminu, co chłonie zasłyszane ciekawostki jak epistemofilska gąbka. Zbroi się tym samym przed codzienną walką … Dowiedz się więcej

Edukacja Naimy – recenzja filmu „Kontra” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Obrazem otwierającym tegoroczną edycję Tygodnia Filmu Niemieckiego będzie Kontra, w reżyserii Sönke Wortmanna. Niemiecki twórca zręcznie władający komediowym gatunkiem oraz słodko-gorzkimi rejestrami tym razem opowiada historię o mocy słów i pochopnych osądach mogących, w sprzyjających warunkach, rozwinąć się do obszarów zupełnie niespodziewanych. Konflikt między osobami, które różni niemal wszystko, wykorzystuje do nakreślenia portretu młodego pokolenia … Dowiedz się więcej

Czarodziejska góra – recenzja filmu „Monte Verità. Odurzenie wolnością” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Monte Verita

W ramach tegorocznej edycji Tygodnia Filmu Niemieckiego możemy oglądać kostiumową fabułę zrealizowaną w koprodukcji niemiecko-szwajcarsko-austriackiej „Monte Verità. Odurzenie wolnością”, inspirowaną autentyczną historią niezwykłego miejsca. Monte Verità to góra w szwajcarskim kantonie Ticino, niedaleko miasta Ascona w dystrykcie Locarno. To malownicze miejsce wznoszące się nad wielkim jeziorem zasłynęło jako lokalizacja utopijnej komuny pacyfistów, pisarzy, artystów i … Dowiedz się więcej

Human behaviour – recenzja filmu „Duchy Inisherin”

Martin McDonagh, twórca niezawodny, nieposiadający w dorobku złego czy nawet średniego filmu, jest nie tylko mistrzem odnajdywania balansu między komedią a dramatem, ale przede wszystkim uważnym obserwatorem rzeczywistości, któremu do opisania niuansów ludzkiej natury w sposób świeży i trafny często wystarczy zerknięcie przez zaledwie uchylone drzwi. Po najpoważniejszych w dorobku Trzech billboardach za Ebbing, Missouri … Dowiedz się więcej

Black Lives Matter – recenzja filmu „Till”

Chinonye Chukwu, amerykańska reżyserka nigeryjskiego pochodzenia, w swoim najnowszym filmie sięgnęła po ikonę ruchu praw obywatelskich, Emmetta Tilla, czternastolatka brutalnie zamordowanego na tle rasistowskim w 1955 roku w Missisipi. Wbrew przewidywaniom obraz opowiadający o walce o prawdę i sprawiedliwość nie jest utkany wyłącznie z patosu, a jego twórczyni wie, w którym momencie wcisnąć pauzę, żeby … Dowiedz się więcej

Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma – recenzja filmu „Rien à foutre”

Rien à foutre, wspólne dziecko francusko-belgijskiego duetu, Julie Lecoustre (absolutny debiut) i Emmanuela Marre (pierwszy pełny metraż), już swoim przewrotnym tytułem daje nam pstryczka w nos. W tej swobodnej odysei po nierokującej codzienności życia wszystko bowiem staje ością w gardle, począwszy od ciasnych, biznesowych uniformów, przez jednorazowe, naskórkowe relacje, na zdekonstruowanej tragicznym wypadkiem rodzinie kończąc. … Dowiedz się więcej

Zawód: nauczyciel – recenzja filmu „Lunana. Szkoła na końcu świata”

Lunana. Szkoła na końcu świata jest pierwszym w historii Bhutanu kandydatem do Oscara dla filmu międzynarodowego. Sukces to niemały, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że reżyser (i jednocześnie scenarzysta), Pawo Choyning Dorji, jest debiutantem. Czy obraz osadzony w nurcie hołdu tradycji i naturze, dotykający problemu nierówności społecznych, przede wszystkim w aspekcie edukacji, próbujący znaleźć … Dowiedz się więcej

Kolos na glinianych nogach – recenzja filmu „Wieloryb”

Kochany przez jednych mistrz ekspresji dekonstruujący symbole i rzeczywistość, uzurpator tytułu i człowiek o niezwykle napompowanym ego według innych. Częściej malujący filmowy świat grubą kreską, przesadą, patosem niż subtelnymi niedopowiedzeniami. Darren Aronofsky po pięciu latach od Mother! (2017) na weneckie salony zawitał z Wielorybem, adaptacją sztuki Samuela D. Huntera z 2012 roku. Choć obraz przyjęto … Dowiedz się więcej

Chłop z wozu, babie lżej – recenzja filmu „Po miłość”

Zwiastun najnowszego filmu Andrzeja Mańkowskiego (Rubinowe gody, Tournée) wygląda trochę jak zapowiedź najgorszego filmu roku, pretendującego do nagrody Wielkiego Węża. Widmo grubej krechy, dosłowności i utopionej w alkoholu prowincji każe przypuszczać, że jest to „kolejny” obraz biednej Polski, zjadającej od pierwszego do pierwszego własny ogon w awanturniczo-rodzinnym tangu. Pozory mają jednak to do siebie, że … Dowiedz się więcej

Punkt zapalny – recenzja filmu „Nitram”

Kino jako medium czułe na problemy społeczne ostatnie dwie dekady przyglądało się uważnie rosnącej fali masowych strzelanin, próbując rozrysować portrety psychologiczne socjopatów, dociec natury zła, razem z ocalałymi i rodzinami ofiar przepracować ich traumę bądź postawić filozoficzne pytania o naturę odpowiedzialności za tragedię, zarówno ze strony jednostek z otoczenia oprawcy, jak i systemu dającego łatwy … Dowiedz się więcej

A Star is Born – recenzja filmu „Fabelmanowie”

Czy może być lepszy prezent na Gwiazdkę dla kinomanów, krytyków i widzów niż list miłosny do kina? Dostarczony przez samego mistrza, żywą legendę, jednego z największych rzemieślników w historii Dziesiątej Muzy, który na przełomie półwiecza dał nam tak niezapomniane tytuły, jak Pojedynek na szosie, Szczęki, E.T., Imperium Słońca, Listę Schindlera i wiele, wiele innych? Pół … Dowiedz się więcej

Rzeczy, których nie wyrzuciłam – recenzja filmu „Piękny poranek”

Mia Hansen-Løve przyzwyczaiła nas już do kina bardzo intymnego i skupionego na detalu. Wspominałem już kiedyś na tych łamach, że jej historie o inteligentnych, wrażliwych ludziach przechodzących przez różnorakie kryzysy, charakteryzują się smutkiem i pewnego rodzaju melancholią, a jednocześnie unikają gwałtownych emocji. Sprawia to, że każdorazowy seans jej kameralnych filmów nie tyle przygnębia widza, co … Dowiedz się więcej

Maskarada – recenzja filmu „W gorsecie”

Zapomnijcie o roześmianej i zalotnej Romy Schneider z filmów Ernsta Marischki. Marie Kreutzer nie zamierza pielęgnować mitów, pudrować rzeczywistości i szukać poklasku tłumu. Ikoniczną postać Elżbiety Bawarskiej, cesarzowej Austrii i królowej Węgier, wykorzystuje do nakreślenia uniwersalnej historii o figurze kobiety – w rodzinie, społeczeństwie, dziejach. Oraz o maskach, które trzeba nosić, żeby zachować twarz. Narracyjnymi … Dowiedz się więcej

Złomowisko – recenzja filmu „The Wastetown” – Tallinn Black Nights 2022

W gronie obrazów zebranych w konkursowej sekcji Tallinn Black Nights Film Festival zdecydowanie wyróżnia się nowe dzieło znanego polskiej widowni Ahmada Bahramiego, autora wyświetlanej podczas wrocławskich Nowych Horyzontów w 2021 roku Ziemi jałowej (RECENZJA). Irańczyk okopuje się na pozycji estetycznego naśladownictwa Béli Tarra ze wszelkimi tego konsekwencjami. W tej nierównej walce z cieniem wielkiego mistrza … Dowiedz się więcej

Zaopiekuj się mną – recenzja filmu „Matecznik”

Polskie kino fabularne nie miało w tym roku szczęścia. Mimo podejmowanych licznie prób walki z materią grzęzło w kliszach, przestylizowaniu i dosłowności. W zasadzie poza IO Jerzego Skolimowskiego próżno było szukać u twórców świeżości, metafor, artystycznej jakości oraz wielowymiarowości skłaniającej do interpretacyjnych poszukiwań. Cieszy zatem, że impas przełamał twórca młody, Grzegorz Mołda, oferując dzieło naznaczone … Dowiedz się więcej

Hej bystra woda – recenzja filmu „Ūdens garša” – Tallinn Black Nights 2022

Dziennikarskim banałem jest zrzucanie winy za wszelkie polityczne niepowodzenia na postępującą polaryzację społeczeństwa. Jak wiele prawdy nie kryłoby się w tym frazesie, debata nad obecnym stanem narodowego ducha – rozbitego na dwie frakcje bez żadnych wspólnych wartości – wydaje się często zwyczajnie jałowa. Remedium znalazł być może Matīss Kaža. Łotewski reżyser całkiem dosłownie dokonuje scalenia … Dowiedz się więcej

What is love? – recenzja filmu „Bros”

Czy istnieje bardziej wyeksploatowany format niż komedia romantyczna? Od dawna traktowana przez producentów jako wyrób taśmowy, skrojony według szablonu, do bólu przewidywalny, naszpikowany coraz bardziej czerstwymi żartami i żenującymi sytuacjami, ale jednak wciąż będący sprzedażowym pewniakiem? W końcu nic tak jak miłość nie wypełnia rozrywkowej roli kina, szczególnie w dobie coraz większych problemów emocjonalnych i … Dowiedz się więcej

Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet — recenzja filmu „Terroryści” — Pięć Smaków

Nawiązujący już na poziomie tytułu do legendarnego filmu Edwarda Yanga, któremu zresztą tegoroczna edycja festiwalu Pięć Smaków poświęciła retrospektywę, musiał stać się jednym z bardziej polaryzujących obrazów święta azjatyckiego kina. Bluźnierczemu spadkobiercy arcydzieła tajwańskiego mistrza zarzucano m.in. powielanie stereotypów na temat dzisiejszej młodzieży i nowych mediów, a także toporne środki artystyczne i narracyjne. Wbrew skrajnym … Dowiedz się więcej

Kubkiem po łapkach –  recenzja filmu „Za szybcy, za czuli” – Pięć Smaków

za szybcy za czuli

Film akcji o życiu codziennym – głosi slogan reklamowy z plakatu Za szybkich, za czułych. Rzeczywiście, hasło to oddaje esencje najnowszej produkcji Nawapola Thamrongrattanarita, w której łatwiej pobić rekord świata w układaniu plastikowych kubków w piramidy niż utrzymać w domu porządek. Reżyser, obficie korzystając ze schematów dramatu sportowego oraz superbohaterskiego blockbustera, opowiada o relacji pary … Dowiedz się więcej

Boiling Point – recenzja filmu „Na pełny etat”

Jeżeli mieliście lub macie krótszy lub dłuższy życiowy epizod pracy ponad siły, wstawania bladym świtem i wracania do domu późnym wieczorem, łapania czegoś do jedzenia wyłącznie w biegu, ciągłych pogoni za autobusami i pociągami – lub jeśli po prostu, nie jesteście obojętni na problemy społeczne, ten film jest zdecydowanie dla Was. Drugi pełnometrażowy obraz Erica … Dowiedz się więcej

Zagrałem nawet szczęśliwych Cyganów – recenzja filmu „Three Thousand Numbered Pieces” – Tallinn Black Nights 2022

Empatyczna inflacja towarzyszy dzisiaj nie tylko kryzysowi dominującego spojrzenia witruwiańskiego mężczyzny, ale w wielu przypadkach mieni się jako jego cyniczny aparat samoobrony – zaanektowany przez liberalnych wyznawców artefakt nowego katarktycznego obrzędu. Toteż nie dziwi, że rasistowska droga krzyżowa prowadząca przez stacje gwałtów, kradzieży, handlu dragami i ciałami młodych Romek – kalejdoskop stereotypowych cygańskich grzechów – … Dowiedz się więcej

Żyć czy nie żyć? – recenzja filmu „Pamięć ziemi” – Pięć Smaków

Trudno o większy banał we współczesnym kinie artystycznym niż pozbawiona szerszych znaczeń krytyka kapitalizmu. Dramatów społecznych, thrillerów o nierównościach, antysystemowych komedyjek i zaangażowanych dokumentów było aż nadto, mało które z nich jednak, poza przyjęciem proegalitarnej optyki, porzuciły klisze i schematy, skupiając się na zjawiskach dotychczas pomijanych. Wśród tych zagadnień najsłabiej wybrzmiewał temat śmierci – chyba … Dowiedz się więcej

Być jak Val Kilmer – recenzja filmu „Val”

Przez 40 lat Val Kilmer, gwiazda amerykańskiego kina lat 80. i 90., nie rozstawał się z kamerą, dokumentując swoje życie prywatne i zawodowe. Powstałe w ten sposób odpryski przeszłości z tkanką teraźniejszości wymieszali zręcznie Ting Poo i Leo Scott, montażyści debiutujący w reżyserskiej roli. Obraz mający premierę na zeszłorocznym festiwalu w Cannes mógł zatrzymać się … Dowiedz się więcej

Wymyśl sobie sama film – recenzja filmu „Niech żyje Leonora!” – Pięć Smaków

Niech żyje Leonora

W konkursie głównym (Nowe Kino Azji) festiwalu Pięć Smaków znalazło się miejsce dla bezpretensjonalnej filipińskiej komedii akcji Niech żyje Leonora! Film wcześniej prezentowany był m.in. w Sundance, Sitges, Toronto czy Udine, wszędzie wzbudzając entuzjazm. Przed projekcją w Warszawie reżyserka Martika Ramirez Escobar napomknęła, że obraz powstawał aż osiem lat. Mimo tych trudności z ekranu wylewa … Dowiedz się więcej

Mój własny cover – recenzja filmu „Ito” – Pięć Smaków

Łatwo stracić dech, gdy chimera społecznej presji przycupnie ci na piersi niczym groteskowy inkub z obrazu Füssliego. Niestrudzony refren prozy życia zmienia wtedy brzmienie z paraliżującą szybkością, z „Nie garb się” i „Ucz się pilnie” mutując bez ostrzeżenia w „Kim jesteś?”, „Co potrafisz?”, „Czego pragniesz?”, „Kiedy coś osiągniesz?”. Jak odnaleźć własny głos pośród tego onieśmielającego … Dowiedz się więcej

Amuse-bouche z frytkami – recenzja filmu „Menu”

Menu

Mark Mylod, reżyser mający w portfolio głównie seriale telewizyjne, w tym odcinki takich tytułów, jak Gra o tron, Shameless czy Sukcesja, połączył siły ze scenarzystami również telewizyjnych produkcji, Sethem Reissem i Willem Tracy. Pomysł, zainspirowany utknięciem tego ostatniego w ekskluzywnej restauracji położonej na jednej z norweskich wysp, stał się pretekstem do zrealizowania czarnej komedii wyśmiewającej … Dowiedz się więcej

Świat poza sensem, film poza gatunkiem – recenzja filmu „Wielka Noc” (2021) – Pięć Smaków

30 czerwca 2016 na prezydenta Filipin wybrany został Rodrigo Duterte. Trzykrotny burmistrz miasta Davao – do dziś cieszący się w metropolii dużym uznaniem – z powodzeniem kontynuował tradycję autorytarnych przywódców umiejętnie grających na antyestablishmentowym resentymencie i kompletnym braku zaufania do instytucji państwowych. Duterte stał się już zresztą medialnym zjawiskiem jako polityk wytwarzający wokół siebie atmosferę … Dowiedz się więcej

Uciekaj skoro świt, bo potem będzie wstyd… – recenzja filmu „Słoń” (2022)

słoń

Hiacynt (2021), Wszystkie nasze strachy (2021), Nina (2018), Płynące wieżowce (2013) – lista polskich filmów opowiadających historie nieheteronormatywnych postaci stale się poszerza. Trzymając się utartych schematów wypracowanych przez zachodnie kinematografie, twórcy dają do zrozumienia, że nie mają wielkich ambicji w kontekście filmowej formy; ich nadrzędnym celem jest «uznanie» na polskim podwórku grup dotąd niedostatecznie reprezentowanych … Dowiedz się więcej

Kosmiczny imperatyw – recenzja filmu „Hotel pod Poległym Alpinistą” (1979)

Mówi się, że sztuka nie lubi wygody, a w filmie – ze względu na formę kolektywnej produkcji – objawia się to najwyraźniej w okresach politycznie problematycznych. Nie tyle burzliwych, bo te wymagają akcji, co zastygłych i osiadłych na dogmatycznych mieliznach. Przykładów trendu nie trzeba daleko szukać i nawet tak skrzętnie pilnowane przez cenzorskie spojrzenie kino, … Dowiedz się więcej

Śmierć dźwiękowca – recenzja filmu „24” – Pięć Smaków

24

Jak wysoko dźwiękowiec powinien trzymać mikrofon, by mieć pewność, że nie przeszkodzi kopulującej parze wydobyć z siebie jęków rozkoszy zadowalających reżysera? Czy, zbierając śpiew wokalistki na scenie, może przysłonić wyklaskujące rytm chórzystki? Jakie odgłosy da się zebrać, nagrywając miasto – szum pędzących samochodów, przypadkowy wrzask kobiety, stukot trwającej w pobliżu budowy? Te i dwadzieścia jeden … Dowiedz się więcej

Funny Games – recenzja filmu „Goście”

Goście

Christian Tafdrup, reżyser wyświetlanej podczas 33. edycji Warszawskiego Festiwalu Filmowego Strasznej kobiety, ponownie wprowadza nas w poczucie dyskomfortu, tym razem posiłkując się kinem gatunkowym i idąc o krok dalej w ukazywaniu mrocznej części ludzkiej natury. Jego najnowsze dzieło, Goście, może okazać się jednym z najlepszych thrillerów ostatnich lat, wychodzącym poza gatunkowe ramy filozoficznymi pytaniami o … Dowiedz się więcej

Różowe okulary i czerwone flagi – recenzja filmu „Palmy i słupy” – AFF

Palmy i słupy, wyświetlane podczas American Film Festival 2022 w Konkursie Spectrum, są fabularnym debiutem Jamie Dack, który przyniósł jej nagrodę dla najlepszej reżyserki dramatu na festiwalu w Sundance, gdzie obraz miał swoją premierę. Stanowi on jednocześnie rozwinięcie jej krótkometrażowego filmu pod tym samym tytułem z 2017 roku. Autorka pod przykrywką bardzo niepozornej narracji rozbiera … Dowiedz się więcej

Musimy porozmawiać o Clemence – recenzja filmu „Dwa bieguny Clemence” – AFF

Do sekcji Konkurs Spectrum tegorocznej edycji American Film Festival trafił fabularny debiut Alex Heller, Dwa bieguny Clemence, będący swoistą artystyczną autoterapią z racji dekonstrukcji własnych doświadczeń związanych z chorobą dwubiegunową. Scenarzystka, reżyserka i odtwórczyni głównej roli w jednym mierzy się także z typowym dla wchodzenia w dorosłość bagażem oczekiwań, zarówno rodzicielskich, jak i społecznych, a … Dowiedz się więcej

Projekcje – recenzja filmu „Wskrzeszenie” – AFF

Metaforyzowanie traum elementami gatunkowymi jest często wykorzystywanym przez kino narzędziem narracyjnym. Andrew Semans, amerykański reżyser, w swoim zaledwie drugim filmie, przygląda się temu, jak bardzo niezabliźniona rana pod wpływem odpowiednich czynników może zdekonstruować dotychczasowe życie, powoli doprowadzając nas na krawędź szaleństwa. Margaret (Rebecca Hall) na wielu płaszczyznach jest kobietą spełnioną: wysokie stanowisko z własnym nazwiskiem … Dowiedz się więcej

Pocztówki znad krawędzi – recenzja filmu „Aftersun” – AFF

Charlotte Wells, szkocka producentka i scenarzystka, na tegorocznym festiwalu w Cannes zaprezentowała Aftersun – swój reżyserski debiut. Opowiedziana oszczędnymi środkami historia o ostatnich wakacjach córki i ojca mierzy się z konceptem czasu jako dekonstruktora i subiektywizatora wspomnień. Stanowi też swoistą próbę pogodzenia dwóch obszarów, przeszłego i teraźniejszego, mogących spotkać się jedynie na drodze odkupieńczego fantazmatu. … Dowiedz się więcej

Portret zbiorowy we wnętrzu – recenzja filmu „Chrzciny” – Festiwal Filmowy Spektrum

Stan wojenny, mimo przeszło czterech dekad od jego wybuchu, wciąż nie został przepracowany przez rodzime kino. Poza Ostatnim promem Waldemara Krzystka z 1989 roku obserwowaliśmy raczej mniej lub bardziej widowiskowe klęski, na czele z kuriozalnym Autsajderem Adama Sikory. W swoim fabularnym debiucie niemal sześćdziesięcioletni dokumentalista i twórca telewizyjny Jakub Skoczeń stawia tezę, że to wszystko … Dowiedz się więcej

Dom, który zbudował… – recenzja filmu „Dom „Słowo”. Niedokończona powieść” – Ukraina! Festiwal Filmowy

Nad życiem poetów rozstrzelanego odrodzenia mieszkających w Domu „Słowo” Taras Tomenko pochylił się dwukrotnie, tworząc swego rodzaju dyptyk, który, choć w obu przypadkach skupia się na tym samym wycinku ukraińskiej historii, korzysta z formy filmowej innego rodzaju – w 2017 dokumentalnej, a teraz fabularnej. Fascynacja tym spełnionym w rzeczywistości konceptem nie powinna dziwić – mówimy … Dowiedz się więcej

Ctrl+Z – recenzja filmu „Człowiek czasu” – WFF

Któż z nas nie chciał chociaż raz cofnąć się w czasie, wrócić do niewykorzystanej sytuacji i przeżyć ją od nowa, zgodnie z gruntownie przemyślanym scenariuszem gwarantującym szczęśliwe – przynajmniej dla autora – zakończenie? Fiński reżyser, Samppa Batal, bohatera swojego filmu Człowiek czasu wyposaża w takie właśnie narzędzie, dbając o słodko-gorzki balans opowieści i próbując znaleźć … Dowiedz się więcej

Terra Felix – recenzja filmu „Królowie świata” – WFF

Chroniczna bieda oraz społeczne i kulturowe wykluczenie jednostek i całych grup społecznych stanowi niezwykle łakomy kąsek dla zorientowanych na zachodni aplauz twórców filmowych. Pokazanie dzieci w świecie przemocy, przestępczości, głodu i narkotyków, przeklinających podrostków tak innych od naszych małych aniołów, że niemal wydających się przedstawicielami innego gatunku, a następne odsłonięcie, w możliwie łopatologiczny sposób, ich … Dowiedz się więcej

Dobre chęci – recenzja filmu „Pocałunek” – WFF

Bille August miał już w swojej bogatej karierze okazję prezentować filmy w Cannes (gdzie dwukrotnie zdobywał Złotą Palmę), Berlinie czy San Sebastián. Najnowsze dzieło tego niezwykle utytułowanego duńskiego reżysera miało jednak premierę na dużo bardziej kameralnej imprezie, czyli tegorocznym Warszawskim Festiwalu Filmowym, gdzie został włączony do oficjalnej selekcji Konkursu Międzynarodowego. Pocałunek to adaptacja dziejącej się … Dowiedz się więcej

Boyhood – recenzja filmu „War Pony” – WFF

Riley Keough, aktorka znana z American Honey (2016), Zoli (2020) i Diabła wcielonego (2020), połączyła siły z amerykańską producentką i reżyserką, Giną Gammell, a efektem ich współpracy jest jeden z bardziej oryginalnych filmów tego roku, War Pony. Ta klimatyczna opowieść coming of age, osadzona na gruncie rdzennej tożsamości i plemiennej przynależności, zdążyła zdobyć już szereg … Dowiedz się więcej

Zbrodniarz czy bohater? – recenzja filmu „Święto Pracy” – WFF

Warszawski Festiwal Filmowy dobiega końca, a wszystkie laury z rąk Jury zostały rozdane. Nagrodę Warsaw Grand Prix, czyli zwycięstwo w Konkursie Międzynarodowym, otrzymało Święto pracy w reżyserii Pjera Žalicy – kolejna próba pokazania na ekranie kinowym traum niesionych latami przez pokolenie wojny domowej w Jugosławii. Bośniacki autor nie należał w tym roku do najgłośniejszych nazwisk … Dowiedz się więcej

Łagodna obojętność świata – recenzja filmu „Bezpieczne miejsce” – WFF

BEZPIECZNE MIEJSCE

Pierwszy pełnometrażowy film Juraja Leroticia to szkatułka wypełniona narracyjnymi warstwami i niespodziankami, od przewrotnego tytułu począwszy, na zabiegach formalnych skończywszy. Zdobywca trzech nagród na festiwalu w Locarno: dla najlepszego debiutu, reżysera i aktora (Goran Markovic) oraz Serca Sarajewa dla najlepszego filmu i aktora (Juraj Lerotić), jest osobistą podróżą w głąb traumatycznego wydarzenia oraz konfrontacją z … Dowiedz się więcej

Bezgraniczna miłość – recenzja filmu „Tata”

Kiedy przyjdzie czas na opowiedzenie o roku 2022 w podręcznikach do historii, z pewnością możemy spodziewać się zdań o niezwykłej próbie, przed jaką stanęli Polacy wobec rosyjskiej inwazji na Ukrainę i o niespotykanej wręcz solidarności między naszym narodem a zaatakowanym sąsiadem. Jednak zacieśnianie się więzi między nami a naszymi sąsiadami zaczęło się znacznie wcześniej, a … Dowiedz się więcej

Dancing With Tears in My Eyes – recenzja filmu „Monica” – WFF

Andrea Pallaoro, mimo niewielkiego dorobku filmowego liczącego zaledwie trzy tytuły, już na artystycznym starcie dał się poznać jako twórca o olbrzymim potencjale, posługujący się własnym, unikalnym językiem, z wyjątkową precyzją i wiarygodnością portretujący ludzką psychikę. Na tegorocznym Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji zaprezentował Monicę, dzieło wieńczące jego trylogię poświęconą kobietom, pozostające w spójności narracyjnej i … Dowiedz się więcej

Syzyfowe prace – recenzja filmu „Ademoka” – WFF

Chicagowski dziennikarz Sydney J. Harris napisał kiedyś, że „Cały cel edukacji polega na tym, aby zamienić lustra w okna”. Wydaje się, że do podobnych wniosków co amerykański żurnalista doszedł Adilchan Jerżanow. W Ademoce, swoim najnowszym dziele zakwalifikowanym do Konkursu Międzynarodowego Warszawskiego Festiwalu Filmowego kazachski reżyser poświęca pełną uwagę właśnie systemowi kształcenia kolejnych pokoleń. Protagonistką filmu … Dowiedz się więcej

Zawód: kobieta – recenzja filmu „Wciąż pracujemy od dziewiątej do piątej” – WFF

Kto z nas nie pamięta legendarnego filmu Od dziewiątej do piątej z 1980 w reżyserii Colina Higginsa z czołówkowym przebojem Dolly Parton (nominowanym do Oscara) pod tym samym tytułem? Reżyserka seriali telewizyjnych i dokumentalnych, Camille Hardman, wzięła pod lupę tytuł mierzący się jako jeden z pierwszych w mainstreamie z seksizmem, nierównościami płacowymi czy molestowaniem w … Dowiedz się więcej

Tato! – recenzja filmu „Strzępy” – WFF

W tegorocznym Konkursie Międzynarodowym Warszawskiego Festiwalu Filmowego startują dwie produkcje reprezentujące rodzimą kinematografię. Jedną z nich są Strzępy Beaty Dzianowicz, dla których zwycięstwo w stolicy byłoby przedłużeniem fenomenalnej festiwalowej passy rozpoczętej w Gdyni, skąd twórcy wyjechali z trzema statuetkami: za najlepszy debiut lub drugi film, najlepszą drugoplanową rolę męską oraz specjalną nagrodą za odkrycie festiwalu. … Dowiedz się więcej

Demakijaż – recenzja filmu „Ślady” – WFF

Ślady, prezentowane na Warszawskim Festiwalu Filmowym w sekcji „Konkurs 1-2”, są drugim filmem Dubravki Turić, zdobywczyni nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji w sekcji Orizzonti za krótki metraż Belladonna (2015). Stanowią subtelną podróż po różnych wymiarach życia, mierzącą się z definicją kulturowej tożsamości i dziedzictwa, przemijalności oraz ograniczeń ludzkiego ciała, które – każąc zakładać … Dowiedz się więcej

Nie ma już niepolityki – recenzja filmu „Kalev” – WFF

kalev

„Po co znowu wpychają politykę do sportu?” – to pytanie prawdopodobnie słyszał każdy. Czasem chodzi o wykluczenie drużyn z danego kraju z rywalizacji, innym razem o tęczowe opaski czy akcje przeciwdziałania rasizmowi. Jednak im bardziej się nad tym zastanawiamy, tym bardziej można dojść do wniosku, że sport i polityka są po prostu nierozłączne. Świadczyć o … Dowiedz się więcej

Nie tak dawno temu w trawie – recenzja filmu „Serce dębu”

Jeśli wydaje Wam się, że film przyrodniczy to pozycja niedostarczająca wrażeń, potocznie zwana nudną, to jesteście w wielkim błędzie. Laurent Charbonnier, reżyser i operator, twórca Makrokosmosu. Podniebnego tańca (2001), Zakochanych zwierząt (2007) i innych obrazów portretujących naturę, oraz Michel Seydoux, stawiający swoje pierwsze kroki w reżyserii francuski producent, odpowiedzialny za takie tytuły jak Spaleni Słońcem … Dowiedz się więcej

Pozycja matki – recenzja filmu „Baby Broker”

BABY BROKER

Kwestie istoty rodzicielstwa, sensu rodziny nuklearnej jako konstruktu społecznego czy aborcji w ostatnich latach bez dwóch zdań wysuwają się na pierwszy plan politycznego dyskursu. Nic więc dziwnego, że filmowy cesarz opowieści o patchworkowych familiach – Japończyk Hirokazu Koreeda po raz kolejny postanowił przyjrzeć się temu tematowi. W efekcie powstał Baby Broker, najciekawszy i najbardziej spełniony … Dowiedz się więcej

Wolny Zanzibar! – recenzja filmu „Próba sił” – Afrykamera

Próba Sił

W piątek 30 września w Warszawskiej Kinotece rozpoczęła się 17. edycja festiwalu filmowego Afrykamera. Na produkcję uświetniającą galę otwarcia wybrano Próbę sił – dzieło o tyle szczególne, że będące dopiero drugim w historii Tanzanii kandydatem do Oscara w kategorii filmu międzynarodowego i to po ponad dwudziestoletniej przerwie od zgłoszenia Maangamizi: The Ancient One. W scenie … Dowiedz się więcej

Czy mięso w McDonaldzie jest halal? – recenzja filmu „Chłopiec z niebios” – Afrykamera

Chłopiec z niebios

Tarik Saleh, mimo przynależności do drugiego pokolenia egipskich imigrantów w Szwecji, buduje swoją karierę na próbie stania się kluczowym głosem w filmowej dyspucie o paradoksach i słabościach ojczyzny swoich ojców. W piątym pełnym metrażu, w pięć lat po zachwycie Szwedów i Amerykanów Morderstwem w Hotelu Hilton, powraca ze scenariuszem do Kairu. Czy nagrodzony w Cannes … Dowiedz się więcej

W trójkącie – recenzja filmu „Turkusowa suknia” – Afrykamera

Ona kocha jego, on ją – ale kocha też tego trzeciego. Drugi fabularny film Maryam Touzani, Turkusowa suknia, zdobywca Nagrody Międzynarodowej Federacji Krytyki Filmowej (FIPRESCI) na tegorocznym festiwalu w Cannes w sekcji Un Certain Regard, słusznie jawi się jako „klasyczny” trójkąt. Marokańska reżyserka sferę seksualną swoich bohaterów traktuje jednak mocno trzecioplanowo, skupiając się przede wszystkim … Dowiedz się więcej

Niech cały wiruje świat – recenzja filmu „Apokawixa”

Apokawixa

Prywatki, których nie przeżył nikt, po Projekcie X (2012) zdają się być nieco wyeksploatowanym motywem zachodniej kinematografii, a sam film posłużył za synonim tego typu rozrywki. Oczywiście w ostatniej dekadzie pojawiały się równie ciekawe tytuły, także na rodzimym poletku – chociażby średnio przyjęta, acz całkiem udana czarna komedia Wszyscy moi przyjaciele nie żyją (2020) Jana … Dowiedz się więcej

Girls Just Want To Have Fun – recenzja filmu „Dziewczyny”

Dziewczyny

Twórcy filmowi z krajów nordyckich kolejny raz udowadniają, że w portretowaniu trudów nastoletniego życia nie mają sobie równych. Do kin trafił właśnie zwycięzca tegorocznego LGBT+ Film Festival Poland oraz laureat Nagrody Publiczności na festiwalu Sundance, czyli Dziewczyny w reżyserii Alli Haapasalo. Fiński obraz to słodko-gorzka opowieść o relacjach, zarówno tych z innymi, jak i ze … Dowiedz się więcej

Jak być kochaną – recenzja filmu „Blondynka” – Netflix

Blondynka

Rudy czy blond? – pytała bohaterka powieści Kazimierza Brandysa, wypełniając w samolocie formularz, by po dodaniu kurażu szklaneczką koniaku odpowiedzieć mgliście: rudoblond. Jak przez optykę kruchej pamięci wojenne wspomnienia radiowej gwiazdy przywołał kiedyś Wojciech Jerzy Has, tak w surrealistycznym kalejdoskopie świateł hollywoodzkich fleszy Andrew Dominik zamyka fragmentaryczną opowieść o najsłynniejszej farbowanej „seksbombie” kina. Trwający ponad … Dowiedz się więcej

Boys and Their Toys – recenzja filmu „Nie martw się, kochanie”

Nie martw się, kochanie

Kiedy w 2019 roku aktorka Olivia Wilde wkroczyła do reżyserskiego świata ze Szkołą melanżu [NASZA RECENZJA], z marszu stała się zapowiedzią świeżego, błyskotliwego, kobiecego głosu hollywoodzkiej sceny. Całkiem słuszne było zatem czekanie na jej kolejny obraz, reklamowany jako thriller o pozornie błogich przedmieściach, z przesadnie szczęśliwymi paniami domów, mający premierę na jednym z najbardziej prestiżowych … Dowiedz się więcej

Kto nazwał Polańskiego „karłem”? – recenzja książki „Fabryka splendoru”

fabryka splendoru

Trudno znaleźć jednoznaczną definicję festiwalu filmowego, bo chodzi w nich bynajmniej nie tylko o przegląd najciekawszych filmów sezonu. Kinofile zacierają ręce na możliwość oglądania po pięć tytułów dziennie, branża cieszy się na redystrybucję prestiżu, media głównego nurtu przygotowują sensacyjne nagłówki w związku z ferworem plotek i skandali, a dziennikarze i krytycy szykują się na pisanie … Dowiedz się więcej

Cień wątpliwości — recenzja filmu „Podejrzana”

Kolejne entuzjastyczne recenzje, kolejna nagroda w Cannes, być może wkrótce także nominacja do Oscara. Nowy film Parka Chan-wooka — twórcy-marki, którego rozpoznawalność na Zachodzie wyprzedziła najsilniejszy napór fali nowego kina koreańskiego na zbiorową świadomość publiczności — zawsze jest wielkim wydarzeniem i umacnia status tego reżysera jako swoistego znaku jakości w dziedzinie autorskiego kina gatunkowego. Czy … Dowiedz się więcej

Niewiedza – recenzja filmu „Orzeł. Ostatni patrol” – Gdynia 2022

Możliwe, że największym przegranym tegorocznej gali rozdania Złotych Lwów festiwalu w Gdyni jest Orzeł. Ostatni patrol. Nagrodzenie za reżyserię Jacka Bławuta, okradzenie tym samym wybitnej pracy Jerzego Skolimowskiego stało się symbolem, który słusznie zbulwersował pół światka krytycznego w naszym kraju. Przez tę niesłuszną statuetkę może jednak wielu umknąć fakt, że druga fabuła doświadczonego dokumentalisty i … Dowiedz się więcej

Co w duszy gra – recenzja filmu „Bezmiar” – Wenecja 2022

L'immensità / Bezmiar

Nikt inny nie zna cię lepiej niż ty sam… no, chyba, że twoje dziecko – wydaje się tłumaczyć widzom Emanuele Crialese, który w L’imensicie skupia się na matczynej miłości i dziecięcej ucieczce w świat wyobraźni. Tytuł filmu brzmi w tłumaczeniu „ogrom” – i to właśnie o bezkresie kochania i samotności jest najnowszy obraz Włocha. Podobnie … Dowiedz się więcej

Kebabistan – recenzja filmu „Chleb i sól” – Gdynia 2022

Chleb i sól

To, że Polska zamiast mlekiem i miodem płynie wódką i „baraniną” z sosem mieszanym na cienkim cieście, wiemy nie od dziś. Życie wokół kebabowni kręci się jak niegdyś przy barach kawowych i piwnych. Tortille, pity i kapsalony wpisały się w polski krajobraz i kulturę, co świetnie oddał Krystian Nowak w swojej książce Kebabistan. Nic więc … Dowiedz się więcej

Zaczyna się Wielka Praca – recenzja spektaklu „Anioły w Ameryce”

Od głośnej premiery Aniołów w Ameryce z 2007 roku w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego minęło 15 lat, w trakcie których przeniesiony z repertuaru TR Warszawa do Nowego Teatru spektakl zyskał miano kultowego. Przedstawienie nadal cieszy się ogromną popularnością wśród publiczności, a widownia warszawskiej sceny do dziś za każdym razem wypełnia się po brzegi. Na początku warto … Dowiedz się więcej

Kobieta z przyszłością – recenzja filmu „Kobieta na dachu” – Gdynia 2022

kobieta na dachu

Anna Jadowska po pięciu latach od swojego ostatniego filmu, Dzikich róż, wraca z nowym tytułem, ponownie w centrum opowieści stawiając kobietę nierozumianą przez otoczenie i trawioną wewnętrzną tajemnicą, spychającą ją na skraj załamania nerwowego. Podobnie jak w poprzednim obrazie oraz segmencie Niedźwiedź, będącym składową nowelowego projektu Erotica 2022, narrację snuje nieśpiesznie, oddając całą scenę swojej … Dowiedz się więcej

Choroba duszy – recenzja filmu „Kiedy opadną fale” – Wenecja 2022

When the Waves Are Gone

Filipiński mistrz kina Lav Diaz po zdobyciu w 2016 roku Złotego Lwa za Kobietę, która odeszła i Srebrnego Niedźwiedzia za Kołysankę do bolesnej tajemnicy ponownie przestał się pojawiać w głównych konkursach wielkich festiwali. Nie znaczy to bynajmniej, że ograniczył swoją twórczą aktywność, albo obniżył loty. Mimo wielkiego doświadczenia jedna z ikon slow cinema wciąż poszukuje … Dowiedz się więcej

Uczeń sympatycznego diabła – recenzja filmu „Autobiografia” – Wenecja 2022

Autobiography

Zło rzadko bywa diabłem z rogami. Wchodzi w nasze życie podstępem, kuszeniem, początkowo wydaje się niewinne. Co jednak, gdy zło jest ewidentne, a przy tym takie miłe, opiekuńcze i sympatyczne? Gdy Diabeł przedstawia się nam jako Belzebub, po czym traktuje nas z ojcowską czułością, której nie zaznaliśmy? I czy możliwa jest walka z takim złem … Dowiedz się więcej

Kwiaty ciernistej egzystencji – recenzja filmu „Master Gardnener” – Wenecja 2022

Paul Schrader stanowi najlepszy dowód na to, że nie ma sensu skreślać artystów tylko przez dwie dekady artystycznych porażek. Już rok po konkursowym udziale Hazardzisty przeżywający właśnie drugą reżyserską młodość autor powraca na Lido ze swoim Master Gardenerem. Czy finał rozpoczętej w 2017 roku wenecką premierą Pierwszego reformowanego „Trylogii odkupienia” dorównuje poprzednikom? Przedstawiając ogólne założenie … Dowiedz się więcej

Spowiedź – recenzja filmu „Całe to piękno i krew” – Wenecja 2022

Całe to piękno i krew

Wideoeseje, mimo zdobywania coraz większego uznania na arenie międzynarodowej i wśród krytyki wciąż niezwykle rzadko goszczą w głównych konkursach największych festiwali. Tym bardziej cieszy potencjalny wenecki sukces Całe to piękno i krew Laury Poitras, projektu który w tym momencie zbiera zewsząd niezwykle zasłużone pochwały. Abbas Kiarostami powiedział swego czasu, że fotografia jest matką kina, Nan … Dowiedz się więcej

Wszystko Wszędzie Naraz – recenzja filmu „Bardo” – Wenecja 2022

Film Alejandra Gonzáleza Inárritu to pętla niekończących się wydarzeń i zarazem autorefleksyjna podróż po dotychczasowej twórczości reżysera oraz jego największych filmowych inspiracjach. Trochę Felliniego? Czemu nie! Szczypta Bergmana? Jasne, wrzućmy do filmowego kotła, co tylko się da! – zapewne myślał Inárritu tworząc swoje opus magnum z budżetem Netfliksa. „Fałszywa kronika garstki prawd”, jak brzmi podtytuł … Dowiedz się więcej

W imię honoru – recenzja filmu „Athena” – Wenecja 2022

Athena

Czasem, żeby zrozumieć teraźniejszość, należy cofnąć się w przeszłość. Z tego założenia zdaje się wychodzić Romain Gavras w swojej, zrealizowanej dla Netflixa, trzeciej pełnometrażowej fabule o znaczącym tytule Athena. Czy syn największego z twórców kina politycznego podołał trudnemu wyzwaniu opowiedzenia o niepokojach społecznych współczesnej Europy? Po gangsterskiej komediowej fantazji w duchu Młodych wilków p.t. Świat … Dowiedz się więcej

Moby Dick – osąd bohatera – recenzja filmu „Wieloryb” – Wenecja 2022

Wieloryb / The Whale

Po premierowym pokazie Wieloryba (The Whale) Darrena Aronofsky’ego na festiwalu w Wenecji rozlega się długa owacja. Z sali trudno wyjść, bo zapłakani widzowie długo dochodzą do siebie po seansie. Po najnowszym filmie twórcy Requiem dla snu i Czarnego łabędzia trudno powstrzymać emocje. Wieloryb opowiada o kilku dniach z życia Charliego (Brendan Fraser), ważącego ponad 150 … Dowiedz się więcej

Bóg z nami – recenzja filmu „Kryptonim Polska”

Kryptonim Polska

Jedna z najintensywniej reklamowanych produkcji tego roku – Kryptonim Polska – trafiła wreszcie do kin. Gdyby za jedyne kryterium oceny traktować zgodność towaru z reklamą należałoby twórcom, a może raczej osobom odpowiedzialnym za marketing, wystawić szkolną jedynkę. Film prezentowany jako komedia odważnie wyśmiewająca wszystkie strony politycznego konfliktu w rzeczywistości jest po prostu satyrą wycelowaną w … Dowiedz się więcej

Przez żołądek do serca – recenzja filmu „Do ostatniej kości” – Wenecja 2022

Do ostatniej kości

Luca Guadagnino podobnie jak w Tamtych dniach, tamtych nocach czule prawi o zakazanym uczuciu i próbie odkrycia własnego ja. Tym razem serwuje nam jednak love story dla dorosłych. Miłość ma tu smak surowego mięsa oraz słonych łez samotności i społecznego wykluczenia, obrzydzenie miesza się z żądzą krwi i namiętności, a kontakt cielesny nabiera rangi rytuału. … Dowiedz się więcej

Tango umarłych – recenzja serialu „Riget Exodus” – Wenecja 2022

RIGET EXODUS

Publiczność zgromadzona w weneckim PalaBiennale podczas światowej premiery Riget Exodus Larsa von Triera zamarła w milczeniu. Mistrz kina nie zjawił się na Lido osobiście; jego przemówienie, pełne nostalgii i wyrazów miłości dla włoskiego kina, zostało wyświetlone na kinowym ekranie. Już wcześniej wszyscy wiedzieli, że Duńczyk cierpi na chorobę Parkinsona, ale widok trzęsącego się niekontrolowanie mężczyzny, … Dowiedz się więcej

Maestro, interrupted – recenzja filmu „TÁR” – Wenecja 2022

Jeden błąd, kłamstwo, wypaczenie często lawinowo pociągają za sobą kolejne, pojedynczo wydające się konieczne i niegroźne. Tak jak w tańcu, jeden fałszywy krok psuje misternie ułożoną sekwencję i implikuje następne błędy. Studium takiego właśnie ciągu w kontekście cancel culture prezentuje TÁR, pokazywany w konkursie głównym tegorocznej Wenecji. Mimo imponującego CV największej światowej gwiazdy muzyki klasycznej, … Dowiedz się więcej

Noah Baumbach ocala głowę – recenzja filmu „Biały szum” – Wenecja 2022

biały szum

Wybuchy, pstrokate lata 80., katastrofa ekologiczna, scena hotelowa à la David Lynch, sekwencja musicalowa i horrorowa. Założę się, że żaden z tych elementów nie kojarzy się nikomu z filmami Noah Baumbacha. Amerykański twórca przyzwyczaił nas wszak do obrazów, w których znaczenia dramaturgicznego nabierały sznurówki czy wizyta w muzeum. A jednak, Biały szum okazuje się zupełnie … Dowiedz się więcej

Arcydzieło rekonstrukcji – recenzja filmu „Notre-Dame płonie”

To oficjalne: Jean-Jacques Annaud jest najlepszym rekonstruktorem współczesnego kina. Chociaż już w latach osiemdziesiątych uwodził swoją wizją średniowiecza w Imieniu róży i czasów prehistorycznych w Walce o ogień, a na początku wieku odtwarzał szczegółowo oblężenie Stalingradu we Wrogu u bram, to najnowsza produkcja Notre-Dame płonie ostatecznie udowadnia jak sugestywny potrafi być w odtwarzaniu minionych zdarzeń. … Dowiedz się więcej

Drżyj przed bezmiarem nocy – recenzja filmu „Kręgosłup nocy”

Bardzo szanuję to, jak polski dystrybutor Velvet Spoon konsekwentnie konstruuje swój katalog, przez co ma szansę zbudować małą społeczność wielbicieli filmów, które w nostalgiczno-pastiszowy sposób odnoszą się do kina poprzednich dekad. Takie były chociażby Czarownica miłości i Psycho Goreman. Teraz dołącza do nich animacja Kręgosłup nocy. To pierwszy autorski pełny metraż animatora Morgana Galen Kinga, … Dowiedz się więcej

Przekleństwa niewinności – recenzja filmu „Pisklę” / „Hatching” – Octopus

Pisklę

Fińskiej kinematografii daleko do europejskiej czołówki, lecz nie stoi to na przeszkodzie temu, by w nordyckim kraju regularnie powstawały filmy godne uwagi, trafiające do polskiej dystrybucji. W kolorach wypłowiałego, pastelowego różu nasza publika w krótkim czasie będzie mogła obejrzeć rewelacyjne Dziewczyny (Aurora Films), a także horror Pisklę. Czy miłośnicy kina grozy powinni obgryzać paznokcie w … Dowiedz się więcej

The Story of O.J. – uwagi o filmie „Nie!”

NOPE / Nie

Trzeci pełny metraż Jordana Peele’a bez wątpienia stanowi dalszy ciąg konsekwentnej ścieżki twórczej autora identyfikowanego z poetyką afrosurrealizmu, w której „czarność” i wątki tożsamościowe są nierozerwalnie splecione z dziwnością, groteską oraz wisielczym humorem. Projekt wyjątkowo podzielił widzów i najpewniej, podobnie jak znakomity poprzednik, nie powtórzy bezprecedensowego sukcesu nagradzanego debiutu Uciekaj!, który osobiście traktowałbym raczej jako … Dowiedz się więcej

Ogień i woda – recenzja filmu „Braty” – Octopus

Po serii filmów krótkometrażowych Marcin Filipowicz w końcu objął stery pełnego metrażu. Premiera jego Bratów odbyła się na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film”, następnie obraz zagościł na dwóch eventach: Nowych Horyzontach w sekcji Odkrycia oraz na Octopus Film Festival. Oprawione w czarno-białe zdjęcia i przyprawione rytmami hip-hopu coming of age, jest dziełem na … Dowiedz się więcej

Zapach miłości – recenzja filmu „Pięć diabłów” – Nowe Horyzonty

Léa Mysius, reżyserka energetycznej i nieoczywistej Avy, po kilku latach przerwy wraca ze swoim najnowszym obrazem, Pięć diabłów, dostarczającym nie mniejszych wrażeń, zarówno estetycznych, jak i emocjonalnych, te ostatnie wynosząc miejscami do poziomu rollercoastera. Przede wszystkim zaś serwując jedną z ciekawszych pozycji kina queerowego, mówiącą o nieheteronormatywnej miłości w sposób obdarty z klisz, elektryzujący świeżością … Dowiedz się więcej

Siostrzeństwo – recenzja filmu „Silent twins” – Nowe Horyzonty

Agnieszka Smoczyńska, reżyserka wywrotowych Córek Dancingu i gęstej Fugi, na tegorocznym festiwalu w Cannes zaprezentowała swój anglojęzyczny debiut, Silent Twins. Obraz poświęcony opartej na faktach historii bliźniaczek Gibbons stanowi studium toksycznej relacji, która jedną ręką dawała zupełnie urojony, ale jednak pełny wzajemnego zrozumienia świat, drugą powoli i konsekwentnie odbierała wolność. Niebezpieczny przeplot rzeczywistości z fikcją, … Dowiedz się więcej

W gorsecie tabu – recenzja filmu „Głupcy”

Głupcy

Legenda artystycznej klęski Głupców, najnowszego projektu Tomasza Wasilewskiego, krążyła w światku filmowym od dłuższego czasu. Teraz po dość kompromitującej, jak na laureata Srebrnego Niedźwiedzia, światowej premierze w pobocznej sekcji festiwalu w Karlowych Warach, mamy w końcu okazję zobaczyć ten film w ojczyźnie. Czy faktycznie jest aż tak źle? Ginekolożka Marlena (Dorota Kolak) mieszka w Łebie … Dowiedz się więcej

Na kozetce – recenzja „MUTZENBACHER” – Nowe Horyzonty

MUTZENBACHER

W berlińskiej sekcji Encounters triumfował w tym roku dokument Ruth Beckermann MUTZENBACHER. Austriacki film miał polską premierę w ramach festiwalu Nowe Horyzonty, gdzie trafił do Frontu Wizualnego. Uznana reżyserka, chcąc odnieść się do kwestii seksu w społeczeństwie, która to zmienia się dynamicznie, m.in. pod wpływem ruchu #metoo, postanowiła zbadać jeden z najgłośniejszych erotyków wszechczasów. Ruth … Dowiedz się więcej

Organ mistrza – recenzja filmu „Zbrodnie przyszłości”

Zbrodnie przyszłości

Tegoroczna edycja festiwalu w Cannes naznaczona została kilkoma reżyserskimi powrotami uznanych już klasyków kina. Po sześciu latach nowe dzieła zaprezentowali Cristian Mungiu i Park Chan-wook, zaś Io Jerzego Skolimowskiego dzieli od poprzedzających go 11 minut siedmioletnia przerwa. Statystykę tę wygrywa jednak mistrz body horroru David Cronenberg, którego Mapy gwiazd uhonorowano na Lazurowym Wybrzeżu nagrodą aktorską … Dowiedz się więcej

Fińskie saudade – recenzja „Historii drwala” – Nowe Horyzonty

Historia drwala

Pierwszy pełnometrażowy film Mikko Myllylahtiego to jeden z najbardziej spełnionych debiutów ostatnich lat. Scenarzysta serdecznie przyjętej nowofalowej biografii Olli Mäki. Najszczęśliwszy dzień jego życia (RECENZJA) zaangażował do współpracy aktora wcielającego się w tytułowego boksera i sam zasiadł na reżyserskim stołku. Fińskiemu duetowi udało się opowiedzieć iście biblijną historię, zagubioną gdzieś między stronami słynnych traktatów filozofii … Dowiedz się więcej

Alla fiera dell’ovest – recenzja filmu „Tori i Lokita”

Tori i Lokita

Luc i Jean-Pierre Dardenne należą do grona prawdziwych weteranów Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Dwie Złote Palmy (Rosetta, Dziecko), liczne wyróżnienia i niezmiennie długie owacje na stojąco ugruntowały status belgijskiego rodzeństwa jako stałych bywalców Lazurowego Wybrzeża. Ich najnowszy film – Tori i Lokita – Jury pod przewodnictwem Vincenta Lindona uhonorowało specjalną nagrodą z okazji 75. … Dowiedz się więcej

Mężczyzno! Puchu marny! – recenzja filmu „W trójkącie” – Nowe Horyzonty

W trójkącie

Ruben Östlund, naczelny prześmiewca współczesnego kina, dostąpił zaszczytu dołączenia do ósemki reżyserów dzierżących aż dwie Złote Palmy z Cannes. W swoim najnowszym obrazie kurek śmiechu odkręca do oporu – dostaje się wszystkim, bez wyjątku, ale jak na Szweda przystało, najbardziej mężczyznom. Zostajemy upojeni doskonałym, błyskotliwym humorem, szydzącym przede wszystkim z hipokryzji elit, szumnych, acz pustych … Dowiedz się więcej

Wonderful Life – recenzja filmu „Paczuszka pełna miłości” – Nowe Horyzonty

Paczuszka pełna miłości

2019 rok wyznaczył w życiu mieszkańców Wiednia koniec pewnej epoki. W stolicy zakazano palenia tytoniu w barach i restauracjach. Kawiarniany sztafaż legendarnych wiedeńskich lokali został więc zubożony o jeden ze swoich najważniejszych elementów, a ludzie zostali zmuszeni do nauki radości tylko z kulinarnej, cukierniczej czy też alkoholowej oferty knajpek. Opisana rewolucja stanowi punkt wyjścia najnowszego … Dowiedz się więcej

Długie pożegnanie – recenzja filmu „Enys Men” – Nowe Horyzonty

Enys Men

Mark Jenkin, zwycięzca konkursu Nowe Horyzonty 2019 za Przynętę (RECENZJA), ponownie zaangażował ukochanego Bolexa, by w fakturze taśmy zakląć tajemnice fikcyjnej wysepki położonej niedaleko kornwalijskiego wybrzeża. Jeśli fabularny debiut charakteryzował niekiedy rubaszny humor i osadzony w lokalnej kulturze społeczny komentarz do gentryfikacji, to w Enys Men Brytyjczyk eksploruje całkowicie odmienne kinowe tropy horroru, a bardziej … Dowiedz się więcej

Help! – recenzja filmu Niewidomy człowiek, który nie chce obejrzeć „Titanica”

Niewidomy człowiek

Jedną z funkcji filmów, a w zasadzie jakiejkolwiek sztuki, bez wątpienia jest to, że pozwala ćwiczyć empatię, zestawiając widza z sytuacjami, w jakich nigdy w życiu się nie znajdzie. Przedstawicielem takiego typu twórczości jest prezentowany na tegorocznym Festiwalu Nowe Horyzonty i wciąż dostępny online (do 7 sierpnia) Niewidomy człowiek, który nie chce obejrzeć „Titanica” wchodzący … Dowiedz się więcej

Rebusy Jean-Luca – recenzja filmu „Do piątku, Robinsonie” – Nowe Horyzonty

Do piątku, Robinsonie

Jury 22. edycji festiwalu Nowe Horyzonty, w składzie: Agata Buzek, Michel Franco, Radu Jude, Nadav Lapid i Sandra Wollner, przyznało Grand Prix skromnemu dokumentowi Iranki Mitry Farahani pt. Do piątku, Robinsonie. W tym epistolarnym eseju śledzimy rozpisany na 29 tygodni intelektualny pojedynek między dwoma nestorami kina: 100-letnim Ebrahimem Golestanem i 91-letnim Jean-Lukiem Godardem. Skojarzenie ze … Dowiedz się więcej

Na żywym organizmie – recenzja filmu „Odbicie” – Nowe Horyzonty

Odbicie

Walentyn Wasjanowicz dostał się do świadomości polskiego widza festiwalowego trzy lata temu za sprawą głośnej Atlantydy, która wygrała wówczas wenecką sekcję Orizzonti. W ubiegłym roku ukraiński reżyser i operator powrócił na Lido (tym razem do konkursu głównego) z nowym filmem pt. Odbicie. Oba dzieła wiele łączy, na czele z głównym tematem – traumą związaną z … Dowiedz się więcej

Zwyczajny osiołek kina – recenzja filmu „Io” – Nowe Horyzonty

IO

Uszy do góry! Jeden z ostatnich poetów polskiego kina w wielkim stylu wraca na jego salony i czyni to w oślej skórze. Jerzemu Skolimowskiego daleko jednak do bajkowego optymizmu Perraulta, podobnie na wyrost mieni się pokrewieństwo ze słynnym Baltazarem, a Io to nade wszystko posthumanistyczna odyseja skąpana w kwasowej aurze egzystencjalnego okrucieństwa. Skarlały ogier, byt … Dowiedz się więcej

Nic, co ludzkie, nie jest mi obce – recenzja filmu “You won’t be alone” – Nowe Horyzonty

YOU WON'T BE ALONE

Ewolucja horroru na przestrzeni ostatnich lat jest jednym z najciekawszych zjawisk w kinematografii. Twórcy coraz chętniej żonglują gatunkowymi elementami w celu przedstawiania uniwersalnych prawd o świecie i ludzkiej naturze. Darren Aronofsky w Mother! (2017) czy Alex Garland w Men (2022) [NASZA RECENZJA] za pomocą kina grozy kreślili portrety toksycznej męskości i masek patriarchatu, Johannes Nyholm … Dowiedz się więcej

Á propos La Paz – recenzja filmu „Wielki ruch” – Nowe Horyzonty

Wielki ruch 2

Realia życia mieszkańców Boliwii, ale też szerzej Ameryki Południowej, są w naszym kraju zdecydowanie zbyt mało znane. Świadomość jednak się zmienia, głównie dzięki pracy reportażystów oraz popularyzatorów wiedzy o świecie, zarówno polskich, jak i zamieszkujących tereny od Meksyku po Andy południowe. Do tej grupy należy doliczyć filmowców, którzy traktują kino jako soczewkę odbijającą społeczne niepokoje … Dowiedz się więcej

Piekło kobiet – recenzja filmu „Zdarzyło się” – Nowe Horyzonty

zdarzyło sie

Wydawać by się mogło, że w kwestii aborcji kino powiedziało już niemal wszystko, szczególnie w ubiegłych dekadach. Jednak ostatnimi czasy, głównie ze względu na wzmożoną aktywność ruchów konserwatywnych, temat ten wraca jak bumerang. Nie sposób zatem nowych tytułów podbijających najbardziej prestiżowe festiwale filmowe, rozpatrywać inaczej, niż przez pryzmat produkcji, które mają swoje uzasadnione miejsce w … Dowiedz się więcej

Do Nieba, do Piekła – recenzja filmu „Pacifiction” – Nowe Horyzonty

W swoim najnowszym filmie Albert Serra zamienił libertyńską Francję, która do tej pory pozostawała głównym obiektem jego fabularnych fascynacji, na rajsko-industrialny krajobraz Tahiti. Reżyser, od lat pozostający jednym z niewielu twórców odnajdujących świeże narracje polityczne w kinie, tym razem swój wzrok skierował na byłą kolonię Republiki, Polinezję Francuską, a przede wszystkim zachowane w pamięci jej … Dowiedz się więcej

Duński diabeł – recenzja filmu „Godland” – Nowe Horyzonty

Godland

Jak po końskim łajnie pełznie wygłodniała glista, tak strome zbocza islandzkich szczytów – nieco tylko urokliwsze niż brązowe bobki zroszone letnim deszczem – pokonuje karawana duńskiego misjonarza w nadziei na kontakt z Absolutem poprzez okiełznanie jego stworzenia. Budowa drewnianego kościółka na niedostępnych rubieżach Islandii wyznacza cel tej naiwnej wędrówki, w trakcie której wyłania się jej … Dowiedz się więcej

Meksyk, All Inclusive – recenzja filmu „Sundown” – Nowe Horyzonty

Sundown

Powiedzieć o Michelu Franco, reżyserze Sundown, że jest kontrowersyjny, to jak nie powiedzieć nic. W ojczyźnie jego filmy wpisały się w gorący konflikt polityczny dotyczący stosunku białych Meksykanów do rdzennej ludności o innym kolorze skóry. Premierze wcześniejszego projektu, Nowego porządku [NASZA RECENZJA], towarzyszyła dyskusja nad klasistowskim podejściem Franco w portretowaniu klas nieuprzywilejowanych i rasistowskim, gdy … Dowiedz się więcej

Milczenie jest bólem – recenzja filmu „Poświęcenie Hasana”

Poświęcenie Hasana

W programie tegorocznej edycji festiwalu Nowe Horyzonty znajduje się Poświęcenie Hasana Semiha Kaplanoğlu – jeden z najlepszych tytułów ubiegłocznej edycji festiwalu w Cannes. Laureat Złotego Niedźwiedzia za Miódw swojej najnowszej fabule opowiada o mężczyźnie, który wygrał miejsce w pielgrzymce do Mekki, przed wyruszeniem w drogę musi jednak otrzymać błogosławieństwo rodziny, znajomych i sąsiadów, a to … Dowiedz się więcej

Suma wszystkich strachów – recenzja filmu „Powodzenia, Leo Grande”

Powodzenia, Leo Grande

To, że ludzie nie rozmawiają o swoich potrzebach, szczególnie tych seksualnych, nie jest żadnym odkryciem. A jednak mimo 2022 roku, mainstreamowy film o dojrzałej kobiecie, która nigdy nie zaznała orgazmu i w tym celu wynajmuje męską prostytutkę, wydaje się być wyczekiwanym powiewem świeżości. Jak to zwykle bywa, nie o sam seks przecież chodzi, a o … Dowiedz się więcej

Freud na wywczasie – recenzja filmu „Takie lato”

Takie lato

Seans Takiego lata z pozoru może być marzeniem dla psychoanalityków wszelkiej maści. Trzy „nimfomanki” zamknięte w oddalonej od miejskich ośrodków willi zostają poddane próbie odzwyczajenia się od seksu. W dodatku wszystko jest zaaranżowane przez uniwersytety – jeden z Niemiec i jeden z Kanady. Mają spędzić tak dwadzieścia sześć dni z trwającą dobę przerwą w połowie … Dowiedz się więcej

Człowiek legenda – recenzja filmu „Ennio”

Ennio

Ennio Morricone jest jedną z niewielu postaci w świecie sztuki, o których nie sposób mówić nie używając najmocniejszych słów: mistrz, geniusz, wizjoner od początku swojej kariery nadający muzyce filmowej nowej definicji, nie traktując jej jedynie jako uzupełniania obrazu, ale jako odrębny, w pełni autonomiczny byt. Jeden z największych, a być może największy – nie tylko … Dowiedz się więcej

Na rozdrożu – recenzja filmu „Olga” – Tofifest 2022

W sporcie, ze względu na jego inherentne propagandowe konotacje, narodowość odgrywa niezwykle istotną rolę, jednocześnie jednak mało gdzie tak bardzo odbijają się zawirowania polityczne. Utalentowani zawodnicy niezwykle często zmieniają barwy nie tylko ze względu na korzyści materialne, ale także na to jak koła historii odciskają na nich swoje piętno. Taką właśnie sytuację portretuje Olga, zwyciężczyni … Dowiedz się więcej

Piękna domówka, pięknie płonie – recenzja filmu „Celts”

O latach 90. na Bałkanach z dość oczywistych przyczyn mówi się głównie w kontekście szalejącej wtedy wojny. Od klasyków takich jak Piękna wieś pięknie płonie i Underground po nowości, np. Aidę i cały szereg pomniejszych, szybko zapominanych produkcji, obraz okrucieństwa, ofiar wśród ludności cywilnej i ludobójstw jest wpisany na stałe w świadomość widzów na całym … Dowiedz się więcej

Bajki robotów – recenzja filmu „Yang”

Yang

Kogonada wyrobił sobie nazwisko w światku filmowym swoimi wspaniałymi video-esejami dla Criterionu. Pochodzący z Korei filmowiec w ubiegłej dekadzie szybko stał się najważniejszym piewcą i twórcą wizualnej formy krytyki filmowej na świecie. Nie znamy jego wykształcenia, ani nawet prawdziwych danych osobowych, gdyż wzorem Chrisa Markera całą swoją karierę otacza gąszczem tajemnicy. Nie zmieniło tego nawet … Dowiedz się więcej

Delukse – recenzja serialu „Królowa”

Serial Łukasza Kośmickiego, wyprodukowany przez Netflixa, jest sprawą bez precedensu. Oto w Polsce skręcającej z każdym dniem coraz bardziej na prawo powstaje produkcja dedykowana mainstreamowej platformie, stawiająca w centrum opowieści drag queen, graną przez jednego z najbardziej poważanych aktorów w kraju, Andrzeja Seweryna. Jednak wbrew wszystkim znakom na niebie i ziemi, to nie temat budzi … Dowiedz się więcej

Rozśpiewany buntownik – recenzja filmu „Elvis”

Nikt nie potrafi odpalać narracyjnych fajerwerków tak, jak Baz Luhrmann. Ciągłe balansowanie na granicy kiczu dzieli jego widownię na absolutnych wielbicieli i niepotrafiących odnaleźć się w tej stylistyce sceptyków. Ci pierwsi (a może drudzy też) będą zachwyceni powrotem nieokiełznanego mistrza, który tym razem podjął się sportretowania jednej z największych ikon wszech czasów, króla rock’n’rolla, Elvisa … Dowiedz się więcej

Prawdziwe męstwo – recenzja filmu „Samiec Alfa”

Kursy prowadzone przez coachingowych guru zdążyły na dobre rozgościć się w naszym kraju, nic więc dziwnego, że zaczynają coraz częściej być tematami dzieł popkultury. Wątek ten przewijał się w serialu Sexify czy trzeciej części Kogla Mogla, ale dopiero Samiec Alfa uczynił z niego główny temat, w całości skupiając się na jednym wieczorze pewnego niezwykłego warsztatu. … Dowiedz się więcej

List do mistrza – recenzja książki „Tarantino. Nieprzewidywalny geniusz”

Od początku czerwca można w Polsce nabyć wydaną przez Wydawnictwo Znak książkę Tarantino. Nieprzewidywalny geniusz Toma Shone’a. Tytuł mówi w zasadzie sam za siebie – na niemal trzystu stronach przepięknie wydanej, okraszonej licznymi fotosami z filmów, zdjęciami z planów czy inspirowanymi twórczością reżysera grafikami pracy, autor opisuje twórczość Tarantino z pozycji człowieka zakochanego w niej … Dowiedz się więcej

Ból i Blask – recenzja filmu „Boylesque”

„Karuzela gna, w głośnikach wciąż muzyka gra” – chciałoby się zawtórować słyszanej w filmie aranżacji słynnej piosenki. Nic tak dobrze jak ona, nie oddaje postaci Lulli La Polaki, najstarszej polskiej drag queen. W swoim pełnometrażowym debiucie Bogna Kowalczyk kreśli być może najbardziej intymną biografię w ostatnim czasie, unikając nadmiernej faktografii i gadających głów, a stawiając … Dowiedz się więcej

Blisko, ale daleko – recenzja filmu „Blisko” – Cannes

Podczas tegorocznego festiwalu w Cannes za najcieplej przyjęty przez widzów film należałoby uznać Blisko. Emocjonalny ładunek dzieła Lukasa Dhonta nie pozwala przejść obok niego obojętnie. Nawet podczas ogłaszania laureatów konkursu głównego, publiczność wydawała się zawiedziona brakiem Złotej Palmy dla Belga. Czy słusznie? Dhont może pochwalić się krótką, acz intensywną historią z nadmorskim festiwalem.  To na … Dowiedz się więcej

Damage control – recenzja filmu „Lot”

Nie ma chyba bardziej nurtującego pytania niż to o sens istnienia. Pozostające ciągle w obszarze dociekań, spędza sen z powiek filozofom i nieustannie napędza twórców do siłowania się z niepoznawalnym. W jaki sposób zrozumieć siebie i świat? W 1992 roku Roman Stańczak, polski rzeźbiarz i performer, próbując odpowiedzieć na to pytanie, przenicował czajnik. Czyli „wywrócił” … Dowiedz się więcej

Piękna wieś pięknie spłonie? – recenzja filmu „Prześwietlenie” – Cannes

PRZEŚWIETLENIE (R.M.N.)

„Najwyższa pora przestać stać z boku” zdaje się mówić nam Cristian Mungiu po najdłuższej przerwie w swojej reżyserskiej karierze. Jeden z autorów rumuńskiej nowej fali przyzwyczaił nas do seansów, w których towarzyszymy jego trawionym neoszekspirowskimi dylematami bohaterom z niewielkiej odległości. Dotychczas udział widza w konfrontacji z dziełami Rumuna sprowadzał się do intensywnej obserwacji samego „dziania … Dowiedz się więcej

Musimy sobie pomagać – recenzja filmu „Lombard” – MDAG

Grand Prix, czyli Nagrodę Banku Millennium 19. edycji festiwalu Millennium Docs Against Gravity, wygrał debiutujący pełnym metrażem Łukasz Kowalski z filmem Lombard. To słodko-gorzka opowieść, z naciskiem na to drugie, o małżeństwie Joli i Wieśka, prowadzącym biznes w Bytomiu. Narracyjny kalejdoskop zadziwia fuzją barw: ogromna powierzchnia, masa przedmiotów zarówno użytecznych, jak i dziwacznych, partnerskie awantury, … Dowiedz się więcej

Odyseja kosmiczna – recenzja filmu „Moonage Daydream” – Cannes

Moonage Daydream

Równo o północy w canneńskim Grand Théâtre Lumière rozległ się gromki aplauz. Sala wypełniona ludźmi ubranymi w charakterystyczne, ekstrawaganckie stroje, nierzadko z namalowanymi czerwonymi błyskawicami na twarzach, pełna nadziei i ekscytacji wiwatowała podczas pojawienia się reżysera, wiedząc, że zaraz na wielkim, srebrnym ekranie ponownie ujrzą swojego idola, brytyjską legendę muzyki popularnej, absolutną ikonę – Davida … Dowiedz się więcej

Pytania graniczne – recenzja filmu „Syndrom Hamleta” – Krakowski Festiwal Filmowy

Syndrom Hamleta

„Każde pokolenie musi przeżyć swój Majdan” – mówił w 2015 roku pisarz ze Stanisławowa Taras Prochaśko w rozmowie opublikowanej w „Kurierze Galicijskim”. Kilka lat po Rewolucji Godności, w cieniu rosyjskiej inwazji na Ukrainę, Krakowski Festiwal Filmowy otworzył najnowszy film dokumentalny Elwiry Niewiary i Piotra Rosołowskiego zatytułowany Syndrom Hamleta. Uwieczniona na ekranie skomplikowana współpraca filmowo-teatralna stała … Dowiedz się więcej

Pożar w królestwie – recenzja filmu „Błędny ognik” – Cannes

Fogo-Fátuo

Podczas premierowego pokazu filmu Fogo-Fátuo na festiwalu w Cannes, João Pedro Rodrigues przytulił Paolo Morettiego, szefa sekcji Quinzaine des réalisateurs. Portugalski reżyser podziękował za odwagę programowania tak wymagających i nieszablonowych utworów. Nie były to puste słowa — Fogo-Fátuo to jedno z najbardziej szalonych, ale też spełnionych dzieł tegorocznej edycji tej prestiżowej imprezy. Jest to tym … Dowiedz się więcej

Sex, Drugs & Skateboards – recenzja filmu „Kiedyś byliśmy dzieciakami” – MDAG

Mało filmów w latach 90-tych wzbudzało takie kontrowersje, jak pełnometrażowy debiut Larry’ego Clarka, Dzieciaki, do którego scenariusz napisał również stawiający pierwsze kroki w kinie Harmony Korine. Wypełniające kadry seks, alkohol, narkotyki i przemoc były papierkiem lakmusowym na pruderyjność części społeczeństwa, bo przecież nie o nie same chodziło, a o psychologiczne sieroctwo, biedę, brak edukacji seksualnej … Dowiedz się więcej

This is a man’s world – recenzja filmu „Men”

Men

Carl Gustav Jung, jeden z czołowych twórców psychologii głębi, twierdził, że „dopóki nie uczynisz nieświadomego świadomym, będzie ono kierowało Twoim życiem, a Ty będziesz nazywał to przeznaczeniem”. W dość osobliwy sposób przekonuje się o tym bohaterka najnowszego filmu Alexa Garlanda, Men. Brytyjski pisarz, scenarzysta i reżyser, ponownie konstruuje charakterystyczny dla siebie obszar narracji, zapewniając nam … Dowiedz się więcej

Femina – recenzja filmu „Zirneklis” – Projekt Klasyka

ZIRNEKLIS

Wiele lat temu Jaromil Jireš spotkał Ingmara Bergmana w restauracji któregoś z weneckich hoteli, gdzie z przyczyn nieznanych posadę kelnera przyjął Walerian Borowczyk. Po nocy zakrapianej wieloma gatunkami trunków między trzema autorami narodził się pomysł na szalony scenariusz. Tyle że nie. Jak w zwierciadle odbijająca przynajmniej kilka dni cudów, takowa niemoralna opowieść powstała w Łotwie … Dowiedz się więcej

Pamięć odzyskiwana – recenzja filmu „Babi Jar. Konteksty” – MDAG

Babi Jar. Konteksty

Siergiej Łoźnica od początku swej filmowej drogi bada totalitaryzmy, które odmieniły oblicze Europy Wschodniej. Ukraiński reżyser w swym najnowszym projekcie, prezentowanym na Millennium Docs Against Gravity, przygląda się zderzeniu nazizmu i stalinizmu, dwóch machin śmierci, z jakimi mieli do czynienia jego rodacy. W centrum stawia tragiczne zdarzenia z podkijowskiego wąwozu Babi Jar, gdzie niemieckie oddziały … Dowiedz się więcej

Czas leczy rany – recenzja filmu „Pamiętać Paryż” – Cannes

Revoir Paris

Wydarzenia listopada 2015 roku, kiedy w Paryżu doszło do zamachu terrorystycznego, mają szczególne znaczenie dla Alice Winocour. Jej brat przeżył atak na teatr Bataclan i to jemu dedykowane jest najnowsze dzieło Francuzki. Pokazywany w canneńskiej sekcji Quinzaine des réalisateurs Revoir Paris to czwarty pełnometrażowy film reżyserki. Do tej pory, ciężko było znaleźć wspólny mianownik jej … Dowiedz się więcej

Moskwa4 – recenzja filmu „Nawalny” – MDAG

Nawalny

Praca nad filmem, szczególnie pełnometrażowym, potrafi zająć długie lata. Zwłaszcza w przypadku dzieł dokumentalnych, twórcy mogą zadawać sobie więc pytania, czy temat, który wydaje się być wart uwagi, będzie za taki uważany w dniu premiery? Wszak żyjemy w czasach gdy informacja obiega świat w ciągu kilku sekund, a skupienie opinii publicznej na nawet sensacyjnych doniesieniach … Dowiedz się więcej

Zielono mi – recenzja filmu „Simona” – MDAG

Jednym ze stałych i uwielbianych przez publiczność elementów festiwalu Millennium Docs Against Gravity, są filmy biograficzne. Choć dużo w ich przypadku zależy od magnetyzmu opisywanej obiektywem postaci, to umiejętności narracyjne twórcy również są nie bez znaczenia. To swoiste połączenie, determinujące finalną jakość dzieła i stawiające je ponad przeciętnością, udaje się osiągnąć nielicznym – i z … Dowiedz się więcej

Rozważny i filozoficzny – recenzja filmu „Młody Platon” – MDAG

Młody Platon

Kwestia edukacji frapuje współczesne społeczeństwa, więc staje się ona także obiektem zainteresowania filmowców. Kino już od swych początków sięgało po szkolny anturaż, nadając tym historiom różne znaczenia i natężenie, od buntowniczej Pały ze sprawowania Jeana Vigo przez nostalgiczny Amarcord Felliniego czy oskarżycielskie Złe wychowanie Almodóvara aż po niedawne analizy systemów szkolnictwa w Klasie Laurenta Canteta, … Dowiedz się więcej

In Treatment – recenzja filmu „Jason” – MDAG

Psychoterapia jest dość często i chętnie wykorzystywana jako narzędzie narracyjne przez twórców kina zarówno fabularnego, jak i dokumentalnego. Czasem stanowi dodatkowy element będący katalizatorem zmian w życiu bohatera jak w Buntowniku z wyboru Gusa Van Santa, innym razem jest osią fabuły, jak miało to miejsce w serialu Terapia z Gabrielem Byrne’em. Nasz rodzimy reżyser, Paweł … Dowiedz się więcej

Wybuchowa para – recenzja filmu „Wulkan miłości” – MDAG

Wulkan miłości

Na Millennium Docs Against Gravity nigdy nie brakuje uwielbianych przez publiczność dokumentów. Czasem od pierwszych dni festiwalu wiadomo, że jakiś film wejdzie do grona szlagierów danej edycji, a sale kinowe będą wypełnione po brzegi. Takim swoistym crowdpleaserem, który widzowie kochają bezwarunkowo, okazał się Wulkan miłości. Bohaterami pokazywanego wcześniej w Sundance filmu Sary Dosy są Katia … Dowiedz się więcej

Ostatnie tango – recenzja filmu „Krowa” – MDAG

Krowa

W konkursie głównym Millennium Docs Against Gravity startuje w tym roku dwanaście produkcji, a jedną z najgłośniejszych jest Krowa, uznanej brytyjskiej reżyserki Andrei Arnold. Autorka American Honey do współpracy nad tym realizowanym kilka lat projektem, z uwagi na niedostępność swego stałego operatora Robbiego Ryana, zaprosiła polską autorkę zdjęć Magdalenę Kowalczyk (współpracowała m.in. z Marcelem Łozińskim), … Dowiedz się więcej

Dawid i Goliat – recenzja filmu „Terytorium” – MDAG

Nie bez przyczyny na film otwierający dziewiętnastą edycję Festiwalu Millennium DOCS Against Gravity wybrano Terytorium debiutującego pełnym metrażem Alexa Pritza, współprodukowane przez Darrena Aronofsky’ego. Tytuł idealnie wpisuje się w motto tegorocznej odsłony wydarzenia: „Rethink Everything”. Jak podkreślili organizatorzy oraz twórcy podczas uroczystej gali, świat w obliczu dwóch kataklizmów: trwającej ponad dwa lata pandemii oraz agresji … Dowiedz się więcej

Serce z czułości – recenzja filmu „Beautiful beings”

Kiedy w 2016 roku Guðmundur Arnar Guðmundsson pojawił się na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji ze swoim fabularnym debiutem Serce z kamienia [NASZA RECENZJA], laureatem nagrody Queer Lion, stał się zapowiedzią estetycznej wrażliwości, której nazwiska należy wypatrywać na największych festiwalach. Na tegorocznym Berlinale zaprezentował swój kolejny obraz, Beautiful Beings, zdobywając Nagrodę Specjalną Label Europa Cinemas … Dowiedz się więcej

All eyes on me – recenzja filmu „Spree”

„Jeśli nie dokumentujesz swojego życia, nie istniejesz” – mówi do nas główny bohater Spree, filmu Jewgienija Kotliarenki i w odniesieniu do dzisiejszych czasów, trudno nie przyznać mu racji. W końcu niemal wszyscy jesteśmy częścią socialmediowej machiny – codziennie oddajmy się rytuałowi „like, share, follow”, czy to z przyczyn zawodowych, czy prywatnych. Internet jako medium otworzył … Dowiedz się więcej

Hell’s Kitchen – recenzja filmu „Punkt wrzenia”

Punkt wrzenia, drugi film fabularny Philipa Barantiniego, będący rozwinięciem jego krótkiego metrażu z 2019 roku pod tym samym tytułem, jest jednym z najbardziej intrygujących i wielopłaszczyznowych obrazów ubiegłego roku. Jedenaście nominacji do Nagród Niezależnego Kina Brytyjskiego, z których cztery zmieniły się w statuetki (zdjęcia, aktorka drugoplanowa, obsada, dźwięk) oraz cztery nominacje od Brytyjskiej Akademii Sztuk … Dowiedz się więcej

Śniegu miało nigdy już nie być – recenzja filmu „Infinite Storm”

Infinite Storm

Trzy pełnometrażowe fabuły (Córka boga, Śniegu nigdy już nie będzie oraz omawiane Infinite Storm), jeden short (Nightwalk) i nowelka w pandemicznej antologii W domu to dorobek twórczy Małgorzaty Szumowskiej zaprezentowany publiczności na przestrzeni ostatnich trzech lat. W międzyczasie reżyserka zdążyła ogłosić kolejne dwa tytuły – wciąż czekające na półce All Inclusive (2020) i The Gambler … Dowiedz się więcej

Relax, take it easy – recenzja filmu „Fucking Bornholm”

Fucking Bornholm

Niedawno trafiłam na mema mówiącego o tym, że jako dzieci marzyliśmy o dorosłości, tymczasem okazało się, że nie jest ona żadnym gwarantem poznania instrukcji działania świata i mimo bagażu lat i doświadczeń wiemy nierzadko o życiu tyle, co nic. I w dużym uproszczeniu właśnie o tym jest nowy film Anny Kazejak, Fucking Bornholm, powstały w … Dowiedz się więcej

Gra pozorów – recenzja filmu „Private Desert” (zawiera spoilery)

Kiedy Jane Campion dokonywała dekonstrukcji toksycznej męskości w Psich pazurach [NASZA RECENZJA], cofając się do lat dwudziestych XX wieku, Aly Muritiba swoją opowieść o meandrach maczyzmu skonfrontowanych z tłumioną seksualnością osadził we współczesności. Private Desert, brazylijski kandydat do Oscara za ubiegły rok, jest klimatyczną, wielowarstwową opowieścią portretującą dwoje zagubionych ludzi, których dzieli praktycznie wszystko, a … Dowiedz się więcej

Ludzie przegrani – recenzja filmu „Wiking”

Pierwsze miesiące roku 2022 przyniosły nam dwie wybitne adaptacje dzieł Szekspira. Chociaż obie stworzone przez Amerykanów i odrzucane w ojczyźnie Barda z Avon, to jednocześnie zdają się być na całkowitych antypodach artystycznych wizji. Ale czy tak jest w istocie? Zapraszam do recenzji Wikinga Roberta Eggersa. Nazywanie trzeciego dzieła pochodzącego z Nowej Anglii twórcy adaptacją szekspirowskiego … Dowiedz się więcej

Krwawy Pixar – recenzja filmu „Wszystko wszędzie naraz”

Wszystko wszędzie naraz

Wojna, pandemia, kryzys gospodarczy, upadek zaufania do struktur społecznych i państwowych — to wszystko doświadczenia ostatnich lat, które w różnej formie odbijają się na kinie. Jedną z form odreagowania jest spojrzenie w kierunku rodziny jako podstawowej komórki społecznej i jej znaczenia w życiu człowieka. Nowe i do tego kinofilskie podejście proponują Dan Kwan i Daniel … Dowiedz się więcej

Droga do odkupienia – recenzja filmu „Hazardzista”

„Czy kara kiedyś się kończy? Czy istnieje limit wysiłku, który trzeba ponieść, żeby zyskać odkupienie?” To pytanie zadaje przede wszystkim sobie, ale też nam, William Tell (Oscar Isaac), główny bohater Hazardzisty, najnowszego filmu Paula Schradera. Jednocześnie idealnie wpisuje się ono w motyw ciągle powracający w twórczości zasłużonego amerykańskiego scenarzysty i reżysera. O ile Travisem Bicklem … Dowiedz się więcej

Trudne sprawy, sprawy trudne – recenzja filmu „Inni ludzie”

Brudne, spowite smogiem ulice Warszawy — z jednej strony pozostałości po poprzedniej rzeczywistości, czyli szare osiedla z wielkiej płyty, z drugiej nowobogackie mieszkania. Zapach budki z kebabem miesza się z wonią benzyny, na kierowców świeżo odebranych z salonu Volvo miga sygnalizacja świetlna, nie można też przejść obojętnie obok czerwonego neonu Rossmanna. Taki obraz stolicy maluje … Dowiedz się więcej

Gotham Confidential — recenzja filmu „Batman”

Człowiek-nietoperz to prawdopodobnie najbardziej ikoniczny superbohater w dziejach kina, którego wszystkie aktorskie wizerunki zapisały się, z takich czy innych powodów, w popkulturowej historii. Niemal każde powojenne pokolenie miało na wielkim ekranie swoją wersję mściciela w pelerynie, już pomijając kultowy serial animowany czy równie „filmowe” gry z serii Arkham. Boomerzy mieli bezwstydnie campowego Adama Westa, publiczność … Dowiedz się więcej

Dźwięki muzyki – recenzja filmu „Sonata”

Sonata

Kino, szczególnie amerykańskie, przyzwyczaiło nas do tego, że biografia musi być sentymentalna, pompatyczna i z szantażem emocjonalnym. Wybierając się na Sonatę, uznałam więc, że bezpieczniej będzie użyć wodoodpornego tuszu do rzęs, żeby w razie nadmiernego wzruszenia zachować fason. Ale debiutujący pełnym metrażem Bartosz Blaschke wchodzi w znane nam schematy cały na biało – i pokazuje, … Dowiedz się więcej

Może się napijemy? – recenzja filmu „Film powieściowy” – Berlinale 2022

Film powieściowy

Chociaż żarty z Honga Sang-soo jakoby od ćwierć dekady wciąż kręcił ten sam film nie są całkowicie oderwane od rzeczywistości, to wyraźnie w twórczości koreańskiego mistrza możemy zaobserwować ewoluujące trendy i tendencje oraz fluktuacje poziomu artystycznego. Laureat Wielkiej Nagrody Jury tegorocznego Berlinale Film powieściowy to wielki (i udany) finał kolejnej mini epoki jego kariery. Ostatnie … Dowiedz się więcej

Czym sobie na to zasłużyłyśmy? – recenzja filmu „Matki równoległe”

matki równoległe

Grono filmowych matek Almodóvara nieustannie się powiększa. Czasem rodzicielka stanowi centrum dzieła jak Raimunda w Volver czy Gloria w Czym sobie na to zasłużyłam?, innym razem jest główną bohaterką reminiscencji swojego dziecka jak Jacinta w Bólu i blasku lub Isabel w Drżącym ciele. Pozostaje jednak niezmiennie obecna, czuwająca nad życiem potomstwa niczym tajemniczy demiurg. Nie … Dowiedz się więcej

Dźwięki nieobecności – recenzja filmu „Ukryty klejnot” – Berlinale 2022

Robe of Gems

Kino polityczne od społecznego komentarza dzieli przepaść. Fragmentaryczna i eliptyczna panorama społecznej bierności wobec aktywności meksykańskich karteli, którą szkicuje połamanym ołówkiem Natalia López Gallardo potwierdza tę tezę. Uznana montażystka, współpracująca do tej pory z Lisandro Alonso i Carlosem Reygadasem, pełnometrażowym debiutem nie tylko udowadnia, że ma coś do przekazania, ale wie jak sprawić, by formalizm … Dowiedz się więcej

Domowe przedszkole – recenzja filmu „Niewierna” – Berlinale 2022

Niewierna

Nowy film Claire Denis wyznacza jej powrót z kosmicznych wojaży w dzielącym opinię festiwalowej publiczności High Life, by pojednać się z Christine Angot, autorką scenariusza do jeszcze chłodniej przyjętej Isabelle i mężczyzn. Jakkolwiek dziełu prezentowanemu w konkursie tegorocznej edycji festiwalu Berlinale artystycznie daleko do wyżej przywołanych, Francuzce udało się zyskać przychylność jury, co zaowocowało nagrodą … Dowiedz się więcej

Revelateur – recenzja filmu „Coma” – Berlinale 2022

coma

Ojcostwo czołowego intelektualisty współczesnego francuskiego kina Bertranda Bonello znacząco odbiło się na jego karierze. Jako rodzic skierował swoją uwagę ku problemom młodzieży, co przyniosło mu dwa prawdopodobnie najbardziej spełnione projekty – Nocturamę i Zombie Child. W konkursie Encounters tegorocznego Berlinale Bonello idzie dalej w swojej przemianie twórczej i odrzuca tradycyjną fabularność, zmierzając w stronę wideoeseju. … Dowiedz się więcej

Spragnieni przeszłości – recenzja filmu „Nana” – Berlinale 2022

nana

Portretowanie narodowych traum i tragicznych ludobójstw bywa historiograficznie problematyczne, gdy pada ofiarą obiektywu kamery. Mimo iż walka o państwową władzę i antykomunistyczna czystka – jedna z brutalniejszych rzezi po II wojnie światowej – stanowią ważne tło kreowanego przez Kamilę Andini filmowego świata, indonezyjska reżyserka nie pretenduje do roli politycznej wyroczni. Idąc śladami tajskich kolegów po … Dowiedz się więcej

Elegia dla europejskiego rolnictwa – recenzja filmu „Alcarràs” – Berlinale 2022

Alcarràs

Tegoroczne Berlinale należy do rolników. Pisaliśmy już o alpejskim obrazie wsi w Drii Winter, a na dniach spodziewajcie się recenzji chińskiego Return to Dust. Na pierwszy ogień jednak warto powiedzieć parę słów o elegii dla wsi europejskiej – Alcarràs Carli Simón. Katalońska reżyserka przed kilkoma laty opuszczała już Berlin z niemal wszystkimi możliwymi w tamtym … Dowiedz się więcej

Ludzie którzy wątpią – recenzja filmu „Pasażerowie nocy” – Berlinale 2022

Pasażerowie nocy

Powrót do pamięci o filmach Érica Rohmera na Berlinale jest nawet żywszy niż w reszcie światowego kina. Ledwie 12 miesięcy temu inspirowane jego twórczością W pętli ryzyka i fantazji Ryûsuke Hamaguchiego nagrodzono Srebrnym Niedźwiedziem, a teraz w oficjalnej selekcji pojawiły się aż dwa obrazy wprost odwołujące się do ikony Nowej Fali. O O trio em … Dowiedz się więcej

Oczy szeroko zamknięte – recenzja filmu „Copilot” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Jednym z najmocniejszych punktów tegorocznej odsłony Tygodnia Kina Niemieckiego, był Copilot, trzeci fabularny film Anne Zohry Berrached, którego światowa premiera miała miejsce na zeszłorocznym Festiwalu Filmowym w Berlinie. Niemiecka reżyserka i scenarzystka wraca do swoich ulubionych tematów i z właściwym sobie analitycznym chłodem przygląda się anatomii związku. O ile w jej wcześniejszych filmach: Dwie matki … Dowiedz się więcej

… i kamieni kupa – recenzja filmu „Kawałek nieba” – Berlinale 2022

Kawałek nieba

Jeśli „nowohoryzontowość” mierzymy ilością pasącej się na ekranowej polanie zwierzyny i długimi ujęciami niewzruszonych skał, to warunki tej definicji na pewno spełnia Drii Winter, drugi pełnometrażowy film Michaela Kocha. Szwajcar z szacunkiem i czułością przygląda się rzeczywistości alpejskiej wsi, gdzie ludzkie słabostki i popędy nabierają metaforycznej wartości na tle niewinnych starć kultury z naturą. Tuż … Dowiedz się więcej

Mozaika narodu – recenzja filmu „Biegacz, dziwka, Arab, mąż” – Berlinale 2022

BIEGACZ, DZIWKA, ARAB, MĄŻ

Alain Guiraudie jest jednym z najciekawszych twórców francuskiego kina. Nie cofający się przed obrazą żadnych świętości komik, a przy tym niezwykle utalentowany warsztatowo reżyser w ostatnich latach zachwycał publikę i krytykę m.in. Nieznajomym nad jeziorem i W pionie. Z przyjemnością donoszę, że mimo nienawiści do tego tytułu ze strony niektórych oraz pokazów w mało prestiżowej … Dowiedz się więcej

Martin Eden w Berlinie – recenzja filmu „Fabian albo świat schodzi na psy” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Fabian albo świat schodzi na psy

Na zeszłorocznym Berlinale w konkursie głównym znalazły się cztery niemieckie filmy, w tym Fabian albo świat schodzi na psy doświadczonego reżysera Dominika Grafa. Długo musieliśmy czekać na obejrzenie tego obrazu, bowiem jako jedna z nielicznych dzieł walczących o Złotego Niedźwiedzia nie została udostępniona akredytowanym dziennikarzom. W 2022 roku jednak produkcja trafiła do programu Tygodnia Filmu … Dowiedz się więcej

Nasza muzyka – recenzja filmu „Kegelstatt Trio” – Berlinale 2022

Kegelstatt Trio

Éric Rohmer posiadał rzadką umiejętność ujmowania liminalnych momentów, nie popadając w awangardową pretensję – z jednej strony zielony promień rzucany na pożegnanie przez słońce chowające się pod taflą Atlantyku, z drugiej niebieska godzina, nawiedzająca ciszą spotkanie dnia i nocy pośród wiejskich pól. Ostatni jest tematem jednej z nowel w Czterech przygodach Reinette i Mirabelle, które … Dowiedz się więcej

The Company – recenzja filmu „Flux Gourmet” – Berlinale 2022

Flux Gourmet

Najnowszy film króla współczesnego europejskiego kina grozy to kolejny pokaz wszechstronności Brytyjczyka. Po neo-giallo w postaci opowiadającego o morderczej sukience In Fabric tym razem Peter Strickland powraca do zainteresowań, które przejawiał w pozostałych pełnych metrażach. We Flux Gourmet łączy się ze sobą fascynacja dźwiękiem znana z Berberian Sound Studio z analizą dynamiki dominacji w relacjach … Dowiedz się więcej

Wa Wa Land – recenzja filmu „Piosenki o miłości”

piosenki o miłości

Reżyserski debiut Tomasza Habowskiego to na mapie polskiej kinematografii obraz bez wątpienia nietuzinkowy. Formalną lekkością i anatomią miłosnej relacji pachnący kinem amerykańskim, wzajemnymi pretensjami i walką z oczekiwaniami, nakładanymi zarówno przez innych, jak i przez siebie, niewychodzący poza ojczyste granice. Ona, Alicja (Justyna Święs), to skromna dziewczyna z Piotrkowa Trybunalskiego (a w zasadzie „nie ze … Dowiedz się więcej

Petra von Can’t – recenzja filmu „Peter von Kant” – Berlinale 2022

Peter von Kant

Otwierający tegoroczną edycję Berlinale Peter von Kant François Ozona, czyli pozbawiona gorzkich łez adaptacja arcydzieła z 1972 roku, jest powrotem Francuza do twórczości Rainera Wernera Fassbindera. Debiutował bowiem w tutejszym konkursie Kroplami wody na rozpalonych kamieniach – przeniesioną na ekran sztuką Niemca. Najnowsza reinterpretacja jest niestety wyłącznie ugrzecznioną wersją oryginału i prowokuje pytanie o sens … Dowiedz się więcej

Persona – recenzja filmu „Splendid Isolation” – Rotterdam 2022

Urszula Antoniak schodzi z górskich szczytów Magic Mountains, by odetchnąć chwilę nad skąpanym w zimowej aurze morskim wybrzeżem. Osadzona między falującymi wydmami opowieść jest prawie niemym obrazem eksploracji duszy zakopanej gdzieś w piaskownicy pamięci, a modernistyczna willa położona tuż za wzniesieniem stanowi liminalną szachownicę, na której rozgrywa się pojedynek ze Śmiercią. Jak przystało na polską … Dowiedz się więcej

Imię: Márta – recenzja filmu „Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony”

Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony

Trudno jest ukazać na ekranie miłość od pierwszego wejrzenia, nie powielając przy tym schematów rozwiniętych już przez kinematografię. Przygotowania, żeby być razem na czas nieokreślony gatunkowo zaliczane mogą być do melodramatów, aczkolwiek drobiazgowa dbałość o wyczucie odpowiedniej przestrzeni i wydobycia z niej mroku powoduje, że film Lili Horvát ogląda się bardziej jak noirowy dramat psychologiczny. … Dowiedz się więcej

Czasem granicę dostrzegamy dopiero po jej przekroczeniu – recenzja filmu „Zaułek koszmarów”

Zaułek koszmarów

Fatum ciążące nad jednostką, losy przepowiedziane, przeszłość, która odciska na nas piętno. Są to uniwersalne tematy rozważań ludzkości już od czasów antycznych, aktualne niezależnie od okoliczności. Motywy zebrane przez Sofoklesa w jego dramatycznej trylogii powracają co rusz. Tym razem kolejne życie na ekranach kin daje im Guillermo del Toro, biorąc na tapet powieść Williama Lindsaya … Dowiedz się więcej

W paszczy wieloryba – recenzja filmu „A criança” – Rotterdam 2022

Zieleń bujnie rosnącej trawy i zapach dzikich polnych kwiatów, z gracją i niewinnością zbieranych przez przystojnego młodzieńca, kryją swym urokiem – dosłownie i w przenośni – zmurszałe mury kupieckiego pałacyku gdzieś na obrzeżach Lizbony. Jak one porastają mchem i pękają miejscami, tak kolonialna potęga Portugalii zaczyna się kruszyć pod koniec XVI wieku. Porażające fatum historii … Dowiedz się więcej

Wyspa śmieci doktora Crusoe – recenzja filmu „The Island” – Rotterdam 2022

Opowieść o Robinsonie Crusoe to bez wątpienia jeden z ważniejszych tekstów zachodniej kultury, który doczekał się już niezliczonej ilości wersji, przeróbek i interpretacji w wielorakich mediach literackich i wizualnych oraz w różnych gatunkach – od powieści historycznych, przez realizacje przygodowe i komediowe, po sci-fi. Tym razem sięgnęła po nią Anca Damian, znakomita rumuńska autorka animacji, … Dowiedz się więcej

Pożegnanie lasów – recenzja filmu „EAMI” – Rotterdam 2022

Gdy za plecami hula zawierucha, płomienie pożerają resztki przyrody, a karabiny chciwych ludzi wieńczą dzieło zniszczenia, rdzennym mieszkańcom paragwajskiej dżungli pozostaje jedynie ucieczka i ostatni rzut oka za siebie, by zapamiętać dom i pożegnać się z duchami bliskich. Paz Encina oddaje ten liminalny moment w onirycznej i nieodwracalnej podróży małej dziewczynki, która – niczym anioł … Dowiedz się więcej

Last Night in West Side – recenzja filmu „Please Baby Please” – Rotterdam 2022

Festiwal w Rotterdamie chadza swoimi ścieżkami. Podczas gdy większość wielkich wydarzeń filmowych stara się honorować twórców bardzo uznanych albo takich związanych z danym festiwalem, holenderska impreza znienacka urządza retrospektywę całkowicie anonimowej Amerykanki, która do tej pory na koncie miała tylko dwa pełne metraże. Co najbardziej zaskakujące, okazuje się to strzałem w dziesiątkę. Jesienią 2021 roku, … Dowiedz się więcej

She said, he said – recenzja filmu „Oskarżony”

Ruch #metoo był jednym z ważniejszych wydarzeń społecznym ostatniej dekady. Przerwał złotą erę milczenia ofiar molestowania seksualnego, zaczął kruszyć mur przywileju, naruszył nietykalność najgrubszych ryb. Jego sceptycy i przeciwnicy dostrzegli w nim przede wszystkim ogromne pole do nadużyć w ferowaniu wyroków, a opinii publicznej zarzucali niepoprzedzone procesami sądowymi, pochopne lincze. Oczywiście temat ten stał się … Dowiedz się więcej

Niemiec Niemcowi Niemcem – recenzja filmu „Strzał z bliska” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Strzał z bliska

Akcja drugiej w karierze pełnometrażowej fabuły Franziski Stünkel odbywa się pod koniec lat 70. we wschodnich Niemczech. Reżyserka, do opowiedzenia o konflikcie jednostki z systemem posłużyła się biografią Wernera Teske, funkcjonariusza Stasi oskarżonego o szpiegostwo przeciwko NRD. Stünkel na kanwie życia ostatniego straceńca w historii niemieckiego systemu karnego stworzyła własnego bohatera – Franza Waltera, który … Dowiedz się więcej

Okno na podwórze – recenzja filmu „Jedenaste: znaj sąsiada swego” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Przebranżowienie bywa trudne, a wysiłek nie zawsze odpłaca się pracą w komfortowych warunkach – jak zauważa jeden z głównych bohaterów debiutanckiego filmu Daniela Brühla. O ile znany z występów u Tarantino i w superprodukcjach Marvela aktor, podejmując się reżyserskiego fachu, nie doświadcza finansowych kłopotów początkującego twórcy, niewątpliwie mierzy się z artystycznymi pułapkami czyhającymi na gwiazdę … Dowiedz się więcej

Make life easier – recenzja filmu „C’mon C’mon”

C'mon C'mon

W świecie, w którym twórcy dążą do coraz to nowych środków narracyjnych i formalnych, nierzadko na siłę udziwnionych, ogromnym powiewem świeżości jest opowieść stawiająca na prostotę. I tak oto Mike Mills, znany przede wszystkim z Debiutantów oraz Kobiet i XX wieku, wraca z tytułem nie bez powodu podbijającym serca widzów na całym świecie. Spora liczba … Dowiedz się więcej

Złap mnie, jeśli potrafisz – recenzja filmu „Wolni albo martwi” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Wolni albo martwi

Jedną z propozycji, jakie dla widzów wybrali selekcjonerzy tegorocznego Tygodnia Filmu Niemieckiego, jest obraz produkcji szwajcarsko-niemieckiej, który ukazał się jako Wolni albo martwi, co jest de facto tłumaczeniem podtytułu oryginalnej nazwy Stürm: Bis wir tot sind oder frei, wprost zdradzającego, że mamy do czynienia z biografią Waltera Strüma – szwajcarskiego przestępcy znanego jako króla ucieczek. … Dowiedz się więcej

Bądź jak świat cały – recenzja filmu „Tragedia Makbeta”

Niewiele tekstów kultury niesie ze sobą tak wielki interpretacyjny bagaż jak sięgające przełomu XVI i XVII wieku dramaty Williama Szekspira. Spośród nich Makbet wyłania się jako najczęściej wystawiany na teatralnych deskach oraz wielokrotnie przenoszony na srebrny ekran – od wczesnych prób reżyserów kina niemego, po autorskie dzieła Akiry Kurosawy, Orsona Wellesa, Romana Polańskiego, czy Béli … Dowiedz się więcej

Young Americans — recenzja filmu „Licorice Pizza”

Licorice Pizza

Już blisko cztery dekady temu Fredric Jameson mówił o „filmie nostalgicznym” jako sztandarowej kategorii kultury postmodernizmu, w której apoteoza estetyk przeszłości przyćmiewała jakąkolwiek szansę na trzeźwą refleksję nad prawdą epoki. Do dziś w kinie głównego nurtu króluje moda na powrót do szeroko i wybiórczo pojmowanego retro (nierzadko przefiltrowanego przez pamięć o innych filmach) — od … Dowiedz się więcej

Ten tramwaj dalej już nie zajedzie… – recenzja filmu „Matrix: Zmartwychwstania”

Koniec 2019 roku, poza pandemią COVID-19, przyniósł również inne niespodziewane wydarzenie – ogłoszenie kontynuacji serii Matrix. Za kamerą stanęła tym razem już tylko jedna z sióstr Wachowskich, a wśród autorów scenariusza znalazł się David Mitchell, którego Atlas chmur ekranizowały kilka lat wcześniej. Choć wynik ich tegorocznej współpracy dzieli publiczność, a w szczególności fanów oryginalnej trylogii, … Dowiedz się więcej

Stand by me – recenzja filmu „Noc bestii”

Któż z nas nie lubi filmów o dorastaniu i całym spektrum doświadczeń, które niesie ono ze sobą? Czasu krystalizowania się wartości, nieporadności pierwszych uczuć, ciągłego konfrontowania się z rzeczywistością, która wydaje się być zawsze nie taka, jak powinna? Okresu, w którym pozornie błahe wydarzenia mają potencjał przygody, a najważniejszym punktem na mapie mikroświata są przyjaciele? … Dowiedz się więcej

Straszyć jak jagnię – recenzja filmu „Lamb”

Lamb

„Jeśli żart ma ukąsić – to nie jak pies, ale jak jagnię kąsać powinno, w przeciwnym bowiem razie nie żart to będzie, ale grubiaństwo”. Te słowa Giovanniego Boccaccio, choć traktują o dowcipkowaniu, śmiało można przekształcić tak, by dotyczyły przerażenia. Bo na dłużej zostanie z nami horror czy thriller, który zamiast leniwie wywołując lęk przy użyciu … Dowiedz się więcej

Miłość i wojna – recenzja filmu „West Side Story”

West Side Story 2021

Chyba nic nie wzbudza takich wypieków na twarzach miłośników danych filmów, jak wieść o ich remake’u. Szczególnie, jeśli współczesny twórca dotyka produkcji kultowej, zajmującej ważne miejsce w historii kinematografii. Szczególnie, jeśli sam jest ikoną amerykańskiego kina. Czy Steven Spielberg, prezentujący w tym roku swoją wersję West Side Story, wyszedł poza schemat pierwowzoru, nadając mu nową … Dowiedz się więcej

Nierówny film o kraju nierówności – recenzja filmu „Opowieści Juju” – Afrykamera 2021

opowieści juju

Opowieści Juju to prezentowana na tegorocznej Afrykamerze antologia stworzona przez trzech twórców z nowofalowego kolektywu Surreal16 stworzonego niejako w opozycji do prężnie działającego Nollywood. Wśród założeń tej grupy było tworzenia kina bardziej ambitnego, niż masowe produkcje powstające w słynnym ośrodku usytuowanym dzielnicy Surulere w Lagos. Jak twierdzą sami założyciele, chcą oni odmienić wizerunek nigeryjskiego kina … Dowiedz się więcej

Prywatna mitologia – recenzja filmu „The Hand of God”

To była ręka Boga

Odbierając przed siedmiu laty Oscara za Wielkie piękno, Paolo Sorrentino dziękował swoim inspiracjom, wśród których – obok Federica Felliniego i Martina Scorsese – wymienił Diego Armando Maradonę. Znaczenie tego legendarnego argentyńskiego piłkarza dla Neapolitańczyka to jeden z wątków jego najnowszego, autobiograficznego filmu – The Hand of God. Główny bohater, Fabietto (Filippo Scotti, wyróżniony w Wenecji … Dowiedz się więcej

Musimy porozmawiać – recenzja filmu „Odkupienie”

Kiedy słyszymy od kogoś słowa będące tytułem tej recenzji, możemy się spodziewać, że nie będzie to błaha rozmowa, a jest niemal pewne, że nie usłyszymy niczego przyjemnego. Debiut reżyserski mało rozpoznawalnego amerykańskiego aktora Frana Kranza („Dom w głębi lasu”) jest niemal w całości zapisem takiej właśnie konwersacji między dwoma małżeństwami. Zanim jednak obie pary pojawią … Dowiedz się więcej

Cały ten zgiełk – recenzja filmu „Tick, Tick… Boom!”

Jedną z najistotniejszych cech dzieła filmowego jest własny, niepowtarzalny język twórcy – czasem widoczny już od pierwszej produkcji, czasem kształtowany z biegiem lat i rozwojem kariery. Pokazanie swojej wrażliwości oraz sprzężenie jej z określoną formą już w debiucie zapowiadać może niezwykły talent, szczególnie, jeśli za kamerą staje osoba do tej pory jedynie przed nią występująca. … Dowiedz się więcej

Tych lat nie odda nikt – recenzja filmu „Powrót do tamtych dni”

Alkohol jest prawdopodobnie jedynym tematem, który swoją częstotliwością występowania w polskim kinie może konkurować z wielkimi historycznymi wydarzeniami. Wymienić można w tym miejscu fatalistyczną Pętlę Wojciecha Hasa, Żółty szalik Janusza Morgensterna, czyli kameralny portret wysokofunkcjonującego alkoholika, czy adaptację quasi-autobiograficznej prozy Jerzego Pilcha w postaci Pod Mocnym Aniołem Wojciecha Smarzowskiego. Ta ostatnia najlepiej odzwierciedla tendencje rodzimej … Dowiedz się więcej

Córeczka tatusia – recenzja filmu „Murena”– Festiwal Ale Kino!

Murena

Pełnometrażowy debiut Chorwatki Antonety Alamat Kusijanovic pt. Murena przyniósł jej zasłużoną Złotą Kamerę w Cannes. Producentem wykonawczym filmu był sam Martin Scorsese, za obraz odpowiadała znakomita autorka zdjęć Hélène Louvart (Szczęśliwy Lazarro, Córka), a muzykę stworzyli bracia Jewgienij i Sasza Galperin (Niemiłość, Boże Ciało, Zdarzyło się). W minioną niedzielę Murena zdobyła nagrodę Marcina przyznaną przez … Dowiedz się więcej

Jeszcze gęściej – recenzja filmu „Im dalej w las, tym więcej drzew”

Im dalej w las, tym więcej drzew

Zadanie tłumacza jest trudne. Ubolewał nad tym Walter Benjamin, ubolewały tłumy polskich kinofilów. Rzadko się bowiem zdarza, by lokalny dystrybutor, mierząc się z zagranicznym tytułem, wyszedł z tej lingwistycznej walki z twarzą. Niełatwa sztuka udała się w przypadku nowego filmu Benedeka Fliegaufa. Im dalej w las, tym więcej drzew oddaje nie tylko charakter treści węgierskiego … Dowiedz się więcej

Dzikość serca – recenzja filmu „Neptune Frost” – Afrykamera

Bywają filmy, które umykają klasyfikacjom, które na każdym możliwym tle i porównaniu wyróżniałyby się jak komputer Odra wrzucony do współczesnego salonu Apple albo wręcz przeciwnie MAC na planie Odysei kosmicznej. Czymś takim na pewno jest Neptune Frost, czyli queerowy techno musical sci-fi o tym, jak wydobycie kobaltu niszczy Rwandę. Przyznajcie, że jesteście chociaż trochę zaciekawieni! … Dowiedz się więcej

Wszystko o mojej matce – recenzja filmu „Córka” – Transatlantyk

Nieustępliwą naturą debiutu, z której wynika jego olbrzymia waga, jest to, że może on wydarzyć się tylko raz. Mimo że nie zawsze determinuje przyszłą drogę twórcy, to udany cieszy wyjątkowo i każe wypatrywać danego nazwiska czy to na festiwalach, czy w regularnej dystrybucji. Szczególnie niespodziewane i zaskakujące pierwsze razy za kamerą, to te, leżące w … Dowiedz się więcej

Pajac Eisenstein i syn ogrodnika – recenzja filmu Ostatnia „Słodka Bułgaria”– Sputnik

Ostatnia „Słodka Bułgaria”

W konkursie głównym zakończonej niedawno 15. edycji Festiwalu Filmów Rosyjskich Sputnik nad Polską znalazł się najnowszy projekt, Aleksieja Fiedorczenki, czyli Ostatnia „Słodka Bułgaria”. Film w przewrotny sposób ukazuje biografię Michaiła Zoszczenko, radzieckiego pisarza specjalizującego się w opowiadaniach satyrycznych, ale tworzących także felietony, komedie krytykujące drobnomieszczaństwo czy scenariusze filmowe o tematyce wojennej. Rosyjski reżyser bierze pod … Dowiedz się więcej

Do The Right Thing — recenzja filmu „Nie patrz w górę”

Nie patrz w górę

Reżyser Big Short (2015) i Vice (2018) oddał widzom swój nowy projekt, w którym opowiada o wielkim niebezpieczeństwie, jakie grozi ludzkości. Nie trudno przegapić w Nie patrz w górę paralelę względem katastrofy klimatycznej, którą w scenariuszu nakreślił Adam McKay. Jednak czy wysokobudżetowa, wypełniona najważniejszymi nazwiskami współczesnego Hollywoodu produkcja ma szansę trafić do widzów spędzających pierwszy … Dowiedz się więcej

Wszędzie dobrze, ale w domu… – recenzja filmu „Dom Gucci”

Dom Gucci

Kiedy Ridley Scott przypomina o sobie widzom kolejnym filmem, próbuje pokazać, że wciąż potrafi tworzyć oryginalne kino, pełne świeżości i finezji. Coś, co z łatwością udawało mu się w ostatnich dekadach dwudziestego wieku (np. w Thelmie i Louise czy w Łowcy androidów), dziś okazuje się niemalże niewykonalne. W tym roku gościliśmy w kinach aż dwie … Dowiedz się więcej

Monster Mash – recenzja filmu „Psycho Goreman”

Dystrybutor Velvet Spoon przyzwyczaił nas już do promowania na naszych ekranach niebanalnego, autorskiego kina grozy łączącego filmowe style i bawiącego się formą. Warto wymienić tu choćby znakomity Listopad nawiązujący do ludowej, pogańskiej kultury Estonii, Monument – rodzimy eksperyment Jagody Szelc z udziałem studentów łódzkiej „Filmówki”, czy kampową Czarownicę miłości nawiązującą do europejskich klasyków z lat … Dowiedz się więcej

Komu zaufasz? – recenzja filmu „Żona szpiega” – Pięć Smaków

Żona szpiega

Na festiwalu Pięć Smaków znalazły się aż dwa filmy traktujące o nigdy nierozliczonych zbrodniach Japończyków w Mandżurii. Dzięki temu możemy poznać dwa punkty widzenia: chiński reprezentowany przez Wędrowców na krawędzi Zhanga Yimou oraz japoński, któremu patronuje Kiyoshi Kurosawa, reżyser Żony szpiega. Oba obrazy z programu festiwalu wspominają chińskie miasto Harbin, gdzie działała niesławna Jednostka 731, … Dowiedz się więcej

W spirali – recenzja filmu „Rehana” – Pięć Smaków

Rehana

Kino prezentowane na festiwalu Pięć Smaków zazwyczaj kojarzy nam się, nie bez przyczyny, z Dalekim Wschodem i Azją Południowo-Wschodnią, czasem zapominamy, że na południowy zachód od Himalajów też docierają macki tego wydarzenia. Jednym z przebojów i najgłośniej komentowanych filmów tej edycji była niewątpliwie Rehana – bangladeski kandydat do Oscara. Z tej okazji przypominamy krótki tekst … Dowiedz się więcej

Test lustra – recenzja filmu „Pozerka” – AFF

Pozerka

Film Pozerka wyświetlana w ramach tegorocznego AFF ukazuje młodą kobietę Lennon, która marzy skrycie o karierze piosenkarki. Brzmi jak wstęp do sztampowego remake’u Narodzin gwiazdy. Twórcy jednak idą w inną stronę – kreślą bezpardonowy portret środowiska muzycznego, w którym znajdzie się miejsce zarówno dla cwanych naśladowców i artystów natchnionych. Ideą, która przyświecała duetowi reżyserskiemu Noah … Dowiedz się więcej

Nie dokarmiać dzikich zwierząt – recenzja filmu „Ostatnia krew wilków” – Pięć Smaków

Ostatnia krew wilków

Kazuya Shiraishi – wszechstronny reżyser głównego nurtu, na własny sposób interpretujący rozliczne gatunki filmowe (od komedii do tragedii, przez science fiction po kryminał) – po trzech latach powrócił do świata yakuzy w brawurowej kontynuacji Krwi wilków według scenariusza Junyi Ikegamiego. Nowe dzieło tego duetu można było zobaczyć podczas 15. Azjatyckiego Festiwalu Filmowego „Pięć Smaków”. Uhonorowana … Dowiedz się więcej

Ludzki pan – recenzja filmu „Szef roku”

Szef roku

Żyjemy w smutnych czasach. Abstrahując od oczywistej pandemii, od lat 90. nierówności społeczne na całym świecie osiągają niebotyczne poziomy i ma to swoje odzwierciedlenie nawet w sporcie. Wielu analityków właśnie w finansowym szklanym suficie upatruje przyczyn fenomenu absolutnej dominacji zawodników urodzonych w latach 80. nad swoimi młodszymi kolegami. Nic dziwnego, że również w kinie gorzkie … Dowiedz się więcej

Ostatni sprawiedliwy – recenzja filmu „Stillwater”

Stillwater

Tom McCarthy, któremu ogromną popularność przyniósł przede wszystkim jego debiut, czyli Dróżnik z 2003, a później odważny Spotlight, wraca z filmem Stilllwater, mającym swoją premierę na tegorocznym festiwalu w Cannes. Ta gatunkowa hybryda, zawierająca w sobie między innymi elementy westernu, stanowi subtelny portret zarówno jednostki, jak i kolektywnej świadomości Ameryki. Fabuła filmu inspirowana jest prawdziwymi … Dowiedz się więcej

Tam, gdzie rosną trufle – recenzja filmu „Świnia”

Świnia

Jednym z ciekawszych tematów poruszanych w kinematografii, jest czas, do którego nie ma już dostępu. Dziś oddzielone nieprzekraczalnym od wczoraj, czy to z powodu uszczerbku na zdrowiu (Zapaśnik, Jeździec, Sound of Metal), czy śmierci bliskiej osoby. Debiutujący pełnym metrażem pt. Świnia Michael Sarnoski również proponuje nam podróż po naskórku przeszłości i to nomem omen w … Dowiedz się więcej

Jak zostałem snajperem – recenzja filmu „Mindörökké” – Tallinn Black Nights

Trudno nie odbić się od dna, realizując cokolwiek innego niż Głos Pana. Jeśli poprzedni film Györgya Pálfiego był świadectwem przerostu ambicji, która nie odnalazła formalnego partnera w obiektywie kamery, lecz pozostała w strefie zachwytów nad prozą Lema, to kameralna atmosfera Mindörökké (pol. na zawsze) przychodzi niczym powiew świeżego powietrza. Nie jest to jednak utwór błahy, … Dowiedz się więcej

Statysta jest jak cebula – recenzja filmu „Czerwona skrzynka na ulicy Eschera” – Pięć Smaków

Czerwona skrzynka na ulicy Eschera

Zdjęcia do Czerwonej skrzynki na ulicy Eschera, nie boję się tego napisać: najlepszego filmu Siona Sono od lat, trwały zaledwie 8 dni! Premiera odbyła się w październiku zeszłego roku w Valdivii, potem był pokazywany m.in. w Mar del Plata i Montrealu, a teraz na festiwalu Pięć Smaków. Łukasz Mańkowski określił twórczość Siona Sono „wariacką poezją, … Dowiedz się więcej

Budka suflera – recenzja filmu „Nr. 10” – Tallinn Black Nights

Stypa stypie nierówna – jednej pasują ponure barwy i łzy, innej wino, taniec i śmiech. Alex van Warmerdam w swoim stylu, pełnym czarnego humoru, surrealistycznego absurdu i erotycznego napięcia, rezygnuje z konwencjonalnej narracji, podważając sens zarówno integralności wiary, jak i teatralnych klisz składających się na życiowy spektakl. Biblijna tematyka miesza się w Nr. 10 z … Dowiedz się więcej

Najgłośniejszy krzyk – recenzja filmu „Wiosenna fala” – Pięć Smaków

wiosenna fala

W tym roku zwycięzcą w konkursie Nowe Kino Azji na festiwalu Pięć Smaków został film Wiosenna fala w reżyserii Yang Liny. Zasłynęła ona w ojczyźnie z scen seksu skupiających się na odważnym ukazaniu kobiecego pożądania. W swoim najnowszym filmie chińska reżyserka kontynuuje walkę z utrwalonym przez tradycję przekonaniem o posłusznej kobiecie i jej wartościowaniem przez … Dowiedz się więcej

Niemiłość własna – recenzja filmu „Straszydło” – Sputnik

Straszydło

Wiernym fanom Festiwalu Filmów Rosyjskich „Sputnik nad Polską”, jakuckiego kina przedstawiać nie trzeba. Uwodzące kameralnością i surowością w portretowaniu zarówno człowieka, jak i jego otoczenia, jest propozycją zawsze unikatową i wartą uwagi. W tym roku mieliśmy okazję zobaczyć na nim jeden z najważniejszych rosyjskich filmów ubiegłego roku, Straszydło Dmitrija Dawydowa. Zwiększenie w latach 90-tych środków … Dowiedz się więcej

Kawa czy herbata? – recenzja filmu „Szukając kobiety z kłami i wąsami” – Pięć Smaków

Szukając kobiety z kłami i wąsami

Khyentse Norbu, znany w swoim rodzinnym Bhutanie i całym buddyjskim świecie jako lama Dzongsar Jamyang Khyentse Rinpoche, powraca z nowym filmem. Długo nie było nic wiadomo o tym projekcie. Realizacja była owiana tajemnicą, plan zdjęciowy umiejscowiono w Nepalu, a budżet był naprawdę skromny. Wolność twórcza: brak fleszy, producenckich nacisków i himalajskie powietrze, przerodziły się w … Dowiedz się więcej

Dokumentując zło – recenzja filmu „Równowaga” – Pięć Smaków

Anty-kryminał, nurt polegający na takim układaniu gatunkowych klocków, by opowiedzieć powolną, ale wgryzającą się w szpik kostny widzów historię. Tego typu kino święci swoje sukcesy zwłaszcza na Dalekim Wschodzie, dość przywołać koreańskie Płomienie , czy chiński Ząb mądrości . Istnienie anty-kryminałów implikuje możliwość istnienia innych anty-gatunków i właśnie z tego toku myślenia wyrasta niewątpliwie najlepsza … Dowiedz się więcej

Siła delikatności – recenzja filmu „Psie pazury”

Psie pazury

Jane Campion po ponad dekadzie od ostatniego filmu (Jaśniejsza od gwiazd), wraca do nas z ekranizacją powieści Thomasa Savage’a z 1967 roku – The Power of the Dog, portretującej za pomocą kontrastów życie i relacje dwóch zamożnych braci – Phila i George’a Burbanków, żyjących na ranczu w Montanie w latach dwudziestych XX wieku. George (Jesse … Dowiedz się więcej

Ten zegar stary gdyby świat – recenzja filmu „Północny wiatr” – Sputnik

Północny wiatr

Jeżeli dusza ludzka wymaga potępienia za małostkowość, sentymentalizm i przywiązanie do przeszłości, które manifestują się w konserwatywnych rytuałach i akcie samozniewolenia wspomnieniami, to Renata Litwinowa zwraca uwagę na bliskość tych cech każdemu z nas. „Zły człowiek”, wytykany długim, metalowym palcem filmowej matrony, to ostatecznie „Twój człowiek” i odbicie w zwierciadle. Rosyjska reżyserka zdołała już zasłynąć … Dowiedz się więcej

W złotej klatce – recenzja filmu „Spencer”

SPENCER

Gdy jakiś czas temu usłyszałem, że Pablo Larraín, jeden z najciekawszych współczesnych reżyserów, kręci film o księżnej Dianie, nie kryłem swojego zdziwienia. Wprawdzie kilka lat temu zrobił pamiętny film o Jackie Kennedy, ale czy z opowiadanej po wielokroć historii „królowej ludzkich serc” da się wycisnąć coś jeszcze? Chilijski reżyser w Spencer kontynuuje poniekąd strategię przyjętą … Dowiedz się więcej

Wiara i tęcza – recenzja filmu „Wszystkie nasze strachy”

Wszystkie nasze strachy

Ogłaszając werdykt jury podczas 46. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, przewodniczący gremium Andrzej Barański przekazał, że kierowano się dwiema zasadami. Tegoroczny laureat Złotych Lwów miał być „piękny i ważny”. Wszystkie nasze strachy oba te warunki spełniają, aczkolwiek posiadają jeszcze coś, czym żadna inna produkcja z tegorocznego konkursu głównego nie mogła się pochwalić. Siłą napędową … Dowiedz się więcej

Rozmowy niekontrolowane – recenzja filmu „1970”

Historia to jeden z wielkich tematów kina dokumentalnego. Wiele z rzeszy filmów, tak polskich, jak zagranicznych, powstających w celu przybliżenia wybranego fragmentu dziejów, używa do ich prezentacji konwencjonalnych środków i przezroczystego stylu mającego skupić uwagę widza na treści przekazu, a nie na formie. Zdarzają się jednak próby opowiedzenia o przeszłości w sposób ciekawszy z punktu … Dowiedz się więcej

Ocalenie – recenzja filmu „Przeżyć”

Nasilanie się ruchów migracyjnych to bez wątpienia jedno z największych wyzwań stojących przed współczesnym światem. Nie dziwi zatem, że temat znajduje szerokie odbicie w kinie, tak fabularnym, jak i dokumentalnym. Środki filmowego wyrazu znakomicie się przecież nadają do przybliżania cudzego doświadczenia, jak i do wzbudzania empatii, nadawania twarzy konkretnego człowieka anonimowej masie, jaką zazwyczaj jawią … Dowiedz się więcej

Prawo zemsty – recenzja filmu „Cud” – WFF

Cud

Bogdan George Apetri to reżyser, który z Warszawskim Festiwalem Filmowym związany jest już od ponad dekady. W 2010 roku w ramach Konkursu Międzynarodowego prezentowane były jego Peryferia — nagrodzone aż trzema nagrodami, w tym Nagrodą specjalną Jury, a w zeszłym roku o najważniejszy laur walczył Niezidentyfikowany. Tegoroczny Cud był zatem trzecim dziełem Rumuna z rzędu, … Dowiedz się więcej

Western feministyczny – recenzja filmu „Legenda Molly Johnson” – WFF

Molly Johnson

Podczas tegorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego, słusznie kojarzącego się z zapraszaniem twórców z całego świata, w konkursie głównym rywalizuje raptem jeden film anglojęzyczny. Nie jest to bynajmniej produkcja hollywoodzka, a australijski western Legenda Molly Johnson stanowiący odważną próbę zmierzenia się z gatunkiem, którego śmierć wieszczona jest w XXI wieku nad wyraz często i równie często obalana … Dowiedz się więcej

Na szkle malowane – recenzja filmu „Przeprawa” – WFF

Przeprawa

W Konkursie Wolny Duch na Warszawskim Festiwalu Filmowym znalazła się niezwykła francuska animacja malowana na szkle pt. Przeprawa. Film opowiada o rodzeństwie, które ucieka przed wojną ze swojej wioski, by szukać bezpieczeństwa w Europie Zachodniej. Wcześniej był pokazywany na festiwalach w Annecy, Antalyi, San Sebastián, Hajfie, Lipsku czy San Sebastián. Przeprawa to pierwsza pełnometrażowa animacja … Dowiedz się więcej

Okno na zachód – recenzja filmu „Brigitte Bardot cudowna” – WFF

Brigitte Bardot cudowna

Mający premierę podczas Warszawskiego Festiwalu Filmowego najnowszy projekt Lecha Majewskiego, oparty na jego własnej powieści Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot cudownej, jawi się jako najbardziej przystępne dzieło w późnej twórczości polskiego filmowca. Z książki o silnie autobiograficznej wymowie artysta wydobywa do scenariusza Brigitte Bardot cudownej przede wszystkim refleksję na temat młodości upływającej w mrokach PRL-u … Dowiedz się więcej

Wszystko płynie w ziemi obiecanej – recenzja „Kapitan Wołkonogow uciekł” – WFF

Rosyjski duet reżyserski, Natasza Mierkułowa i Aleksiej Czupow, po raz kolejny zasiadł do partii filmowych szachów, gdzie stawką w grze jest przechytrzenie Kostuchy – zupełnie jak w Człowieku, który wszystkich zaskoczył. W poprzednim dziele ratunkiem od śmiertelnej choroby miała być seksualna transformacja, niechybnie prowadząca do śmierci społecznej pośród syberyjskiej małomiasteczkowości. Kapitan Wołkonogow uciekł to z … Dowiedz się więcej

Dzień dziadka — recenzja filmu „Wesele”

wesele

Drugi film o tym samym tytule autorstwa Wojciecha Smarzowskiego – jak zresztą cała wcześniejsza twórczość reżysera – podzielił widzów, jeszcze zanim większość z nich go zobaczyła. Jedni rozpoczęli partyzantkę internetową, wystawiając mu negatywne oceny na Filmwebie. Drudzy zaś, ekstatycznie zakomunikowali światu, że Smarzol stworzył obraz czasów, na miarę dramatu Wyspiańskiego z początku XX wieku. Wesele … Dowiedz się więcej

Rzeczy, które mówimy, rzeczy, które robimy – recenzja filmu „Dyskretny urok niebezpiecznych myśli”

Dyskretny urok niebezpiecznych myśli

Niepozorny film stosunkowo mało znanego twórcy, Emmanuela Moureta, nieźle namieszał w ostatnim sezonie we francuskiej kinematografii. Najpierw, w roku pandemii, został wybrany do oficjalnej selekcji festiwalu w Cannes, potem redakcja prestiżowego magazynu „Cahiers du Cinéma” zaliczyła go do dziesięciu najlepszych tytułów 2020 roku, wreszcie zdobył aż 13 nominacji do Cezarów (statuetkę zdobyła jedynie Émilie Dequenne … Dowiedz się więcej

Chodźmy w Tatry – recenzja filmu „Magic Mountains” – FKA

Magic Mountains

Minimalizm formy, mistycyzm treści, analityczne spojrzenie na element ludzkiego ciała w otaczającej je przestrzeni oraz pieczołowitość w kreacji filmowego dźwięku to niewątpliwie cechy kina Urszuli Antoniak, które objawiają się ponownie w jej najnowszym dziele. Pracując przy Magic Mountains, Antoniak wraca na łono natury, by zmierzyć się z bolączkami wspomnień i rekonstrukcją tożsamości po trudnym miłosnym … Dowiedz się więcej

Bolało jak dziarałeś? – recenzja filmu „Człowiek, który sprzedał swoją skórę”

Człowiek, który sprzedał swoją skóręCzłowiek, który sprzedał swoją skórę

Północnoafrykańskie kino od kilku lat stara się podejmować tematy dotychczas pomijane w filmach z państw arabskich. Zerwanie z postrzeganiem cielesności jako tabu zaowocowało zresztą w kilka produkcji zachwycających zarówno publiczność Maghrebu, jak i zagraniczną. Czy najnowszy film Kaouther Ben Hanii utrzymał poziom algierskiego dramatu społecznego Nadal kryję się z paleniem (2016) czy może bliżej mu … Dowiedz się więcej

Wycieczka do muzeum – recenzja filmu „Żeby nie było śladów”

Tegoroczny festiwal w Gdyni niezależnie od rezultatów upłynie pod znakiem lat 80., bowiem aż cztery konkursowe filmy rozgrywają się w tej dekadzie. Daje to dość wyjątkową okazję do porównań i analiz strategii twórczych. Największe oczekiwania i emocje przed pokazami wzbudzał nasz oscarowy kandydat Żeby nie było śladów, zwłaszcza, że jako jedyny polski film w ostatnim … Dowiedz się więcej

Globalizacja – recenzja filmu „Belle”

Belle

Rozpoczynający się w ten weekend 8. festiwal Kino Dzieci poza przybliżeniem młodym widzom edukacyjnych filmów z całego świata, jest także okazją do przedpremierowych pokazów kinowych pereł, przystępnych niezależnie od wieku. Niewątpliwie najważniejszą polską premierą jaka czeka na widzów Kina Dzieci jest Belle, najnowszy projekt Mamoru Hosody, człowieka który po Hayao Miyazakim przejął pozycję najbardziej rozpoznawalnego … Dowiedz się więcej

Dla kogo te fajerwerki? – recenzja filmu „Dzień, w którym znalazłem w śmieciach dziewczynę” – FPFF Gdynia 2021

Dzień, w którym znalazłem w śmieciach dziewczynę

Choć aktywizm społeczny w ostatnich latach staje się wręcz sposobem na życie wielu młodych ludzi, trudno odnaleźć fabuły, które opowiadałyby historie współczesnych gniewnych reformatorów. Tym bardziej jest to zjawisko martwiące, gdy co roku powstają biografie, laurki mające umocnić już i tak silny kult jednostek z przeszłości. Michał Krzywicki dostrzega istotną rolę wspólnotowego fenomenu teraz oraz … Dowiedz się więcej

Dekonstruowanie mitu – recenzja filmu „Ucieczka na srebrny glob” – MDAG

Ucieczka na srebrny glob

Mająca premierę podczas Millennium Docs Against Gravity Ucieczka na srebrny glob, drugi pełnometrażowy dokument Kuby Mikurdy, odsłania przed widzami kulisy powstawania i próbę zamordowania przez komunistyczny reżim dzieła Andrzeja Żuławskiego. Jednocześnie twórcy nie poprzestają na badaniu samej legendy, ale starają się osadzić opowieść w ramach epoki i odczytać film w kluczu biograficznym, przez pryzmat walki … Dowiedz się więcej

Strumień świadomości społeczeństwa – recenzja filmu „Film balkonowy” – MDAG

Choć początki kariery Pawła Łozińskiego sięgają czasów transformacji ustrojowej i nie brak w niej świetnych filmów, z wybitnym Miejscem urodzenia na czele, do powszechnej świadomości polskiego widza reżyser dostał się dopiero w 2016 roku za sprawą znakomitego, choć kontrowersyjnego dokumentu Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham. Po 5 latach cierpliwego czekania jego entuzjaści mogą … Dowiedz się więcej

Tego się nie robi matce – recenzja książki Chantal Akerman „Matka się śmieje” – Nowe Horyzonty

Gdy ogłoszono, że z okazji retrospektywy Chantal Akerman na 21. edycji festiwalu Nowe Horyzonty zostanie wydana książka, mojej radości nie było końca. Nie zmąciło jej nawet małe zaskoczenie, że nie jest to żadna pozycja filmoznawcza na temat jej twórczości, ani nawet „Autoportrait en cinéaste” (Autoportret filmowca) z 2004 roku, ale napisana niedługo przed śmiercią autobiograficzna … Dowiedz się więcej

Dlaczego ja? – recenzja filmu „Bohater” – Nowe Horyzonty

Jednym z najgłośniejszych tytułów, jakie pojawiły się w programie tegorocznych Nowych Horyzontów, był „Bohater”, najnowszy film Asghara Farhadiego. Oczekiwania wobec tej produkcji są uzasadnione, nie tylko przez reputację, jaką cieszy się zdobywca dwóch Oscarów za najlepszy film nieanglojęzyczny, ale również z uwagi na nagrodę Grand Prix, którą jego najnowszy obraz otrzymał na festiwalu w Cannes. … Dowiedz się więcej

Rybak lubi pływać – recenzja filmu „Luzzu” – Nowe Horyzonty

luzzu

W nowohoryzontowej sekcji Odkrycia umieszczono nagrodzony wcześniej w Sundance maltański film Luzzu. Kinematografia z tego niewielkiego wyspiarskiego kraju została zdominowana przez superprodukcje hollywoodzkie, chętnie korzystające ze świetnie zachowanych twierdz oraz pięknego wybrzeża. Tym bardziej wart uwagi jest debiut Alexa Camilleriego, choć zawodowo związanego ze Stanami Zjednoczonymi, to jednak pochodzącego z byłej brytyjskiej kolonii. Młody twórca … Dowiedz się więcej

Stare horyzonty – recenzja filmu „Ziemia jałowa” – Nowe Horyzonty

Irańska Ziemia jałowa w reżyserii Ahmada Bahramiego przywędrowała do nowohoryzontowego konkursu z zeszłoroczonego festiwalu w Wenecji, na którym okazała się podwójnym zwycięzcą sekcji Orizzonti, zdobywając uznanie zarówno jury, jak i krytyków z FIPRESCI. We Wrocławiu jurorzy co prawda produkcji nie nagrodzili, ale i tak wyróżniła się ona spośród konkursowej stawki, o czym świadczyć może nagroda … Dowiedz się więcej

Śpiąca Królewna – recenzja filmu „Początek” – Nowe Horyzonty

Początek

Jedną z największych sensacji zeszłego roku był wyprodukowany przez samego Carlosa Reygadasa Początek. Gruziński film w reżyserii debiutantki Dei Kulumbegashvili najpierw został wybrany do selekcji Cannes (festiwal się jak wiadomo nie odbył), a następnie pokazywany był m.in. w Toronto (nagroda FIPRESCI) czy San Sebastián (nie tylko Złota Muszla, ale też trzy inne laury). Po raz … Dowiedz się więcej

A to Polska właśnie – recenzja filmu „kRAJ”

kRAJ

Twórcom Ataku paniki (2017) zarzucano kopiowanie pomysłu wyprodukowanych przez Pedro Almodóvara Dzikich historii (2014). Tę krytykę należałoby jednak przekierować na kRAJ, bo to właśnie tutaj doszło do przeniesienia na polskie warunki „przekraczania granic wytrzymałości” bohaterów. Najnowszy film warszawskiej filmówki wiele jednak różni od argentyńskiego kandydata do Oscara. Między innymi fakt, że składa się z nieco … Dowiedz się więcej

Intymne oświetlenie – recenzja filmu „W świetle dnia” – Nowe Horyzonty

W świetle dnia, debiutancki obraz Dénesa Nagya, który przyniósł mu nagrodę Srebrnego Niedźwiedzia za reżyserię podczas tegorocznego festiwalu Berlinale, jest kolejnym dowodem na to, że nikt nie potrafi malować wojennych portretów tak jak od dekad robią to Węgrzy – bez krzty romantyzacji abstrakcyjnego zbiorowego bohatera, za to z pełną inwestycją w egzystencjalny dramat jednostki, służący … Dowiedz się więcej

F_ck the Pain Away? – recenzja filmu „Oczy precz” – Nowe Horyzonty

Oczy precz to drugi film izraelskiej reżyserki Hadas Ben Aroyi, pokazywany wcześniej w berlińskiej sekcji Panorama, a teraz w nowohoryzontowym paśmie „Trzecie Oko”, którego motywem przewodnim w tym roku jest kobieca autonomia seksualna. Podobnie jak w przypadku debiutu pełnometrażowego, Ludzi, którzy nie są mną, autorka przygląda się schyłkowemu pokoleniu millenialsów, w powolnej i gorzkiej medytacji … Dowiedz się więcej

W macierzy spojrzeń – recenzja filmu „Dziewczyna i pająk” – Nowe Horyzonty

Dziewczyna i pająk

Dziewczyna i pająk, dwukrotnie nagrodzony w sekcji Encounters tegorocznej edycji Berlinale i wyświetlany dla polskiej widowni podczas festiwalu Nowe Horyzonty, jest nowoczesnym przykładem kina kombinatoryki, nie skrywającym konceptualnej ramy pod znoszonym płaszczem oniryzmu, z którego dziur wychylają głowy białe myszki i szyjki niedopitych butelek. Narracji szwajcarskiego filmu bliżej więc do wczesnych eksperymentów Greenawaya, jak Spacer … Dowiedz się więcej

Jedno o drugim nic nie wie… – recenzja filmu „Bliscy” – Karlowe Wary 2021

bliscy

Pokazywany właśnie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach w konkursie East of the West najnowszy film Grzegorza Jaroszuka Bliscy jest już drugim filmem pełnometrażowym twórcy. Reżyser wyraźnie lepiej czuje się w krótkich formach, bowiem najlepiej przyjętym przez krytykę oraz publiczność jego obrazem pozostają Opowieści z chłodni dostrzeżone mi.in. w Locarno oraz przez Europejską Akademię … Dowiedz się więcej

Jutro będą morele – recenzja filmu „Limbo” – Nowe Horyzonty

Limbo

Limbo to termin używany w teologii chrześcijańskiej na określenie otchłani, w jakiej znajdują się dusze zmarłych, które nie trafiają ani do piekła, ani do czyśćca, ani do nieba. Korzenie tej idei tkwią jeszcze w Biblii hebrajskiej, która podobną otchłań nazywa Szeolem. Jest to miejsce swoistego zawieszenia między bytem a niebytem, w którym nie ma mowy … Dowiedz się więcej

Para buch, kura w ruch! – recenzja filmu „Pióra” – Nowe Horyzonty

Pióra

Nagrodzone na festiwalu w Cannes w sekcji Tygodnia Krytyki oraz wyróżnione w konkursie festiwalu Nowe Horyzonty Pióra w reżyserii Omara El Zohairiego to inspirowana motywami literackimi z utworów Franza Kafki, egipska opowieść o przemianie mężczyzny w kurę i beznadziejnej walce kobiety w groteskowo męskim świecie iluzji i pieniądza, którego krajobraz zdobią fabryczne kominy. W tym … Dowiedz się więcej

Odyseja rodzinna 2021 – recenzja filmu „W drogę!” – Nowe Horyzonty

W debiucie Panaha Panahiego, który znalazł się w sekcji „Odkrycia” Nowych Horyzontów, w pewnym momencie pada pytanie o najlepsze dzieło w dziejach kina. Pozwólcie, że zdradzę, iż bohater, któremu ono zostaje zadane, wskazuje 2001: Odyseję kosmiczną Kubricka. Nie jest to oczywiście przypadek, gdyż reżyser wyraźnie chce, byśmy mieli w pamięci ten film, oglądając W drogę!. … Dowiedz się więcej

Nigdy nie było tak pięknej nocy – recenzja filmu „Na Księżyc” – Nowe Horyzonty

Część nowohoryzontowej publiczności może pamiętać film Johanna Lurfa pod niecodziennym tytułem ★ [NASZA MINIRECENZJA], wyświetlany na dwóch poprzednich stacjonarnych edycjach festiwalu (w 2018 we Froncie Wizualnym, w 2019 w dłuższej wersji w sekcji Sezon). Trudno nie wspomnieć tej kinofilskiej podróży po rozgwieżdżonym niebie przy okazji pokazywanego w tegorocznej odsłonie Frontu Na Księżyc w reżyserii Tadhga … Dowiedz się więcej

Reinkarnacja kobiety w wodzie – recenzja filmu „Wściekły błysk” – Nowe Horyzonty

Rustykalne przestrzenie umierających wsi, których zabobony i rytuały sprzyjają społecznej alienacji względem postępującego kosmopolityzmu są nierzadko enklawą porządku opartego na wierze w patriarchalny fundament – toteż wielu filmowców, także polskich, obierało je sobie za tło dla egzystencjalnych dramatów o filozoficznym podłożu, okrytych szatą magicznego realizmu. Nie inaczej czyni Ainhoa Rodríguez w imponującym fabularnym debiucie reżyserskim. … Dowiedz się więcej

Jestem tylko zasobem – recenzja filmu „Przejażdżka z Jackiem” – Nowe Horyzonty

Przejażdżka z Jackiem

O tym że portugalskie kino jest jednym z najciekawszych w Europie nie trzeba nikogo przekonywać. Takie nazwiska jak Pedro Costa, João Pedro Rodrigues czy Miguel Gomes od lat stanowią marki same w sobie. Susana Nobre póki co jest nazwiskiem raczej anonimowym, ale już w swojej drugiej fabule p.t. Przejażdżka z Jackiem przedstawia się widzom jako … Dowiedz się więcej

Będzie, co ma być – recenzja filmu „Śmierć niewinności i grzech nieistnienia” – Nowe Horyzonty

Śmierć niewinności i grzech nieistnienia

Urodzony w Stanach, półargentyńczyk-półlibańczyk. Czy to się nie nazywa Obywatel Świata? Dodajmy, że chociaż wychował się w Libanie – to nie w Bejrucie, a w portowym miasteczku Al-Batrun na północy kraju. Tam też George Peter Barbari zrealizował swój pierwszy pełny metraż – paradoksalny, prowokacyjny, zabawny i zmuszający do refleksji. Śmierć niewinności i grzech nieistnienia pokazywane … Dowiedz się więcej

Nieświeży oddech – recenzja filmu „Theo i jego metamorfozy” – Nowe Horyzonty

Powrót kontrowersyjnego francuskiego reżysera do zestawienia konkursowego Nowych Horyzontów był wyczekiwany przez garstkę widzów, którym etyczna debata nie przysłoniła oczu na formalne piękno, operatorską wyobraźnię i wrażliwość na dylematy klasowe, jakie przyczyniły się do artystycznego sukcesu debiutanckiego Oddechu, nagrodzonego w Wenecji za osiągnięcia w plastycznym kreowaniu magicznego środowiska. Po osiemnastu latach Damien Odoul wraca na … Dowiedz się więcej

Zespół numer jeden na Ziemi – recenzja filmu „The Sparks Brothers” – Nowe Horyzonty

Odpowiadając na tytułowe pytanie przeboju When Do I Get To Sing ‘My Way’?, którym autorzy filmu nawiązują do wykonań tego kultowego utworu przez Sinatrę i Sida Viciousa, należałoby stwierdzić, że ten czas właśnie nadszedł. Przynajmniej z perspektywy dzisiejszego słuchacza bowiem ciągła rewolucja estetyczna i nieustanna metamorfoza stylu Sparks przysporzyła im wielokrotnych wzlotów i upadków. Dowodem … Dowiedz się więcej

Piękny ogród otaczał go – recenzja filmu „Dzienniki ewoinpreis” – Nowe Horyzonty

Dzienniki ewoinpreis

Są nazwiska, których każdy nowy projekt ekscytuje, które stanowią gwarancję nie tylko jakości, ale i intelektualnego poziomu. Jednym z nich jest prawdopodobnie najbardziej elektryzujący twórca współczesnego portugalskiego arthouse’u – Miguel Gomes. Chociaż do tej pory zrealizował ledwie sześć niezależnych projektów pełnometrażowych, to prawie każdy z nich był wielkim wydarzeniem. Wystarczy wspomnieć o inspirowanym kinem niemym … Dowiedz się więcej

Po prostu miłość – recenzja filmu „Vortex” – Nowe Horyzonty

Vortex

Co jest najbardziej przerażające dla człowieka? Przemoc seksualna (Nieodwracalne), samotność (Wkraczając w pustkę), porzucenie (Love), zatracenie (Climax)? Jeden z najwybitniejszych twórców francuskiego kina w tym stuleciu – Gaspar Noé eksploruje to pytanie przez całą swoją karierę. Teraz zbliżając się już do sześćdziesiątki, przychodzi z kolejnym pomysłem na odpowiedź. Starość. Vortex to tytuł bardzo wyróżniający się w … Dowiedz się więcej

Umywać ręce – recenzja filmu „Higiena społeczna” – Nowe Horyzonty

Higiena społeczna

Najnowszy film Denisa Côté, prezentowany na tegorocznej edycji festiwalu Berlinale, jest świetnym i namacalnym, bo nadal świeżym, przykładem, jak czas wpływa na odbiór oraz interpretację dzieła. Scenariusz napisany kilka lat wcześniej i tytuł Hygiène sociale nabierają zupełnie nowego brzmienia w atmosferze globalnej pandemii. Forma narracji za pomocą frontalnych tableaux z maksymalnie trzyosobowymi kompozycjami i zachowaną … Dowiedz się więcej

Na straży niewinności – recenzja filmu „Censor” – Nowe Horyzonty

Censor

W ostatnich latach brytyjski niezależny horror przeżywa prawdziwy renesans. Filmy takie jak Saint Maud, Przebudzenie dusz, His House, czy Under the Shadow pokazały, że za bardzo małe pieniądze można tworzyć porywające i oryginalne kino grozy. Co istotne wszystkie te obrazy były dziełami debiutantów, w dużej mierze bardzo młodych. W odróżnieniu od nowego horroru amerykańskiego, propozycje … Dowiedz się więcej

Klasa umarła – recenzja filmu „Krwiopijcy” – Nowe Horyzonty

Krwiopijcy

Julian Radlmaier w swojej Samokrytyce burżuazyjnego psa (prezentowanej na Nowych Horyzontach w 2018 roku) pokazał się jako jeden z ciekawszych młodych głosów nie tylko niemieckiego, ale europejskiego kina. Niczym u Eugène’a Greena oszczędna scenografia i jeszcze bardziej minimalistyczna gra aktorska służyła uwypukleniu świetnych groteskowych dialogów będących satyrą z komunistycznych pozycji na współczesną Europę. W kolejnej … Dowiedz się więcej

Nie pytam Panią o lata – recenzja filmu „Szesnaście mgnień wiosny” – Dwa Brzegi 2021

Nurt coming-of-age jest ostatnimi czasy hurtowo eksploatowany przez autorów, którzy z wykalkulowaną precyzją mierzą w docelową grupę odbiorców i traktują aktualnie gorące wątki społecznych debat jako tło dla poczynań nastoletnich bohaterów ich opowieści. Trudno więc przejść obojętnie obok tak niezależnego, szczerego i silnie sprzeciwiającego się temu trendowi debiutu, jakim jest Szesnaście mgnień wiosny, portretujący romans … Dowiedz się więcej

Nic nie zostało powiedziane – recenzja filmu „Poufne lekcje perskiego” – Dwa Brzegi 2021

Język jako przedmiot badań kulturowych przez lata zajmował czołowe miejsce w dyskursie naukowym, czego echa pobrzmiewają również w filmie – w utworach eksplorujących zarówno fenomen komunikacji, jej percepcji, jak i własną medialną rolę. Jedni twórcy podchodzą do tematu z odrobiną ironii, jak Raúl Ruiz w Het Dak van de Walvis, drudzy szukają w semiotycznej dekonstrukcji … Dowiedz się więcej

Pokaż im! – recenzja filmu „Po Złoto. Historia Władysława Kozakiewicza”

Po Złoto. Historia Władysława Kozakiewicza

Podczas XXII Letnich Igrzysk Olimpijskich odbywających się w stolicy Związku Radzieckiego na najwyższym stopniu podium stawało trzech Polaków: Jan Kowalczyk, Bronisław Malinowski i Władysław Kozakiewicz. Chociaż miejsca w annałach naszego sportu nie można odmówić żadnemu z tej trójki, bez wątpienia tylko ostatni z nich do dziś ma miejsce w zbiorowej świadomości mieszkańców kraju nad Wisłą, … Dowiedz się więcej

Melanocetus johnsonii – recenzja filmu „Robuste” – Cannes 2021

Robuste

Chociaż nurt kina opartego o przeciwstawianie sobie dwóch skrajnie różnych postaci, najlepiej pochodzących z innych środowisk i klas społecznych, jest tak stary jak kino, to kasowy sukces francuskich Nietykalnych dał mu drugie życie i narzucił bardzo specyficzne dodatkowe warunki: różnice wieku, wymóg „upośledzenia” lepiej sytuowanego bohatera, czy różnice ras. Od linijki realizuje je pokazywane w … Dowiedz się więcej

Teksas, Teksas – recenzja filmu „Red Rocket” – Cannes 2021

Red Rocket

Cała kariera Seana Bakera, prawdopodobnie najciekawszego i najbardziej utalentowanego amerykańskiego reżysera kina niezależnego młodego pokolenia, jest związana ze społecznymi dołami i sexworkingiem. Wybitna Mandarynka przenosiła nas w świat transpłciowych prostytutek z Los Angeles. W The Florida Project portretował życie dzieci, których pozbawieni nadziei rodzice łapią wszelkie fuchy na obrzeżach Disneylandu. Tym razem przenosimy się do … Dowiedz się więcej

Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy! – recenzja filmu „Memoria” – Cannes 2021

Memoria

Apichatpong Weerasethakul to już żywy symbol światowego slow cinema. Pierwszy laureat ważnej nagrody reprezentujący ten nurt, człowiek, który wprowadził dużo większą dawkę poezji i metaforyki przy jednoczesnym skróceniu metrażu do długości akceptowalnej dla większej liczby widzów. W 2021 roku przełamał on kolejną granicę i zrealizował film po angielsku, z wielką gwiazdą w roli głównej. Z … Dowiedz się więcej

Nawet wielcy upadają – recenzja produktu „Trzy piętra” – Cannes 2021

Trzy piętra

Bywają reżyserzy bardzo przywiązani do danej klasy społecznej. Bracia Dardenne, czy Ken Loach zawsze tworzą opowieści o klasie robotniczej, a Woody Allen o wielkomiejskich intelektualistach. Nanniego Morettiego interesują ludzie tacy jak on – wyższa klasa średnia, intelektualne i biurokratyczne elity. Ile można jednak opowiadać o tym samym bez zmęczenia widza? Równo dwie dekady po Złotej … Dowiedz się więcej

Wokulski kocha Izabelę – recenzja filmu „Historia mojej żony” – Cannes 2021

Historia mojej żony

Chociaż Ildikó Enyedi Złotą Kamerę w Cannes zdobyła w 1989 roku, to nigdy nie należała do najbardziej płodnych twórców. Przez 32 lata od swojego debiutu zrealizowała tylko sześć filmów pełnometrażowych, w tym dwa w XXI wieku. Jednym z nich jest Historia mojej żony, jej anglojęzyczny debiut. To adaptacja najbardziej znanej powieści jednego z najważniejszych węgierskich … Dowiedz się więcej

Najbardziej szczere jest kłamstwo – recenzja filmu „Paryż, 13 dzielnica” – Cannes 2021

Paryż, 13 dzielnica

„To co się dzieje, naprawdę nie istnieje”, śpiewały Elektryczne Gitary i to zdanie, otwierające piosenkę do filmu Kiler najlepiej obrazuje paradoksalność jednego z najlepszych filmów tegorocznego canneńskiego konkursu głównego – Paryża, 13 dzielnicy Jacques’a Audiarda. Zbliżający się już do siedemdziesiątki Audiard wciąż pozostaje jednym z najlepszych i najbardziej uniwersalnych francuskich reżyserów. Pomimo podeszłego wieku, do … Dowiedz się więcej

Rola ojca – recenzja filmu „Titane” – Cannes 2021

Titane

Po przebojowym debiucie p.t. Mięso oraz świetnym zwiastunie swojego drugiego projektu młoda francuska reżyserka Julia Ducournau stała się jednym z najbardziej oczekiwanych nazwisk tegorocznego festiwalu w Cannes. Środowa premiera jej Titane była jednym z niewielu wypełnionych w stu procentach pokazów na festiwalu, a fala poseansowego zachwytu zalała całe Lazurowe Wybrzeże. Czy słusznie? Ostatnimi czasy na … Dowiedz się więcej

Bez znieczulenia, jak tu można żyć? – recenzja filmu „Gorączka” – Cannes 2021

Gorączka

U progu trzeciej dekady XXI wieku coraz chętniej spoglądamy na, pozornie, niewinne czasy przeszłości. Próbujemy rozliczać to, co nas lub naszych rodziców kształtowało i co odpowiada za zastaną teraz, często niezbyt wesołą, rzeczywistość. Z latami 90. łączy ludzi współczesnych pewna paradoksalna, antynomiczna relacja miłości-nienawiści. Kojarzymy z nimi zarówno biedę i desperację, jak i naiwną ideowość. … Dowiedz się więcej

Hiroszima nie należy do nas – recenzja filmu „Drive My Car” – Cannes 2021

Drive My car

Haruki Murakami to autor niezwykle paradoksalny. Z jednej strony rokrocznie jest jednym z głównych faworytów do otrzymania literackiego Nobla, z drugiej wielu ma go za grafomana i porównuje nawet do Paulo Coelho. Jest zdecydowanie najbardziej uznanym japońskim pisarzem współczesnym, ale dużo większym mirem cieszy się za granicą niż w ojczystej Japonii. Jedno jest pewne w … Dowiedz się więcej

Mały Wes przy dużym stole – recenzja filmu „Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun” – Cannes 2021

Kurier Francuski

Postpandemiczny 2021 rok jest pełen paradoksów. Jednym z nich jest fakt, że na sali wypełnionej w 1/3 objętości odbył się pokaz prasowy jednego z bardziej zaangażowanych i związanych z polityką filmów tegorocznego konkursu głównego w Cannes. Był to pokaz… najnowszego filmu Wesa Andersona. Kolejnym z takich paradoksów jest fakt, że znany z cukierkowej estetyki Amerykanin … Dowiedz się więcej

Nie wszystko złoto, co jest cool – recenzja filmu „Compartment no. 6″ – Cannes 2021

Compartment no. 6 / Hytti nro 6

Nostalgia za latami dziewięćdziesiątymi rośnie w siłę. W jej rozwoju niewątpliwie pomogło silne skojarzenie w Europie Wschodniej tej dekady z wolnością osobistą, tak upragnioną w erze pandemii. Gdy na Netflixie sukcesy święci Rojst ’97, a do kin wchodzą sequele Kosmicznego meczu i Mustanga z Dzikiej Dolny, na festiwalu w Cannes swoją premierę ma film o … Dowiedz się więcej

Sceny z życia reżyserskiego – recenzja filmu „Wyspa Bergmana” – Cannes 2021

Wyspa Bergmana

Granica między tym co biograficzne, a fikcyjne w sztuce jest bardzo niejasna. Niektórzy krytycy nawet posuwają się do interpretowania wszystkiego w takim kluczu, a w monografiach autorów umieszczają ustępy poświęcone dziadkowi twórcy, czy sportowym upodobaniom ojca. Ta cienka linia fascynuje także reżyserów, czego najlepszym i najaktualniejszym przykładem jest Wyspa Bergmana, która właśnie miała premierę na … Dowiedz się więcej

Od początku. Jeszcze raz – recenzja filmu „Najgorszy człowiek na świecie” – Cannes 2021

Najgorszy człowiek na świecie

Joachim Trier przedstawił się światu w 2006 roku gdy w Karlowych Warach premierę miało jego Reprise. Od początku raz jeszcze… W debiucie perfekcyjnie uchwycił pokoleniowy moment ludzi urodzonych w drugiej połowie lat 80., którzy w szczycie koniunkturalnej bańki, jeszcze lata przed wybuchem kryzysu, wchodzą w dorosłość z własnymi marzeniami, oczekiwaniami i planami. Później kariera Norwega … Dowiedz się więcej

50 twarzy Jezusa Chrystusa – recenzja filmu „Benedetta” – Cannes 2021

benedetta

Epidemie sprzyjają pragnieniom eskapistyczno-hedonistycznym. Podczas epidemii dżumy we Florencji w XIV wieku napisano Dekameron. Podczas kolejnej w wieku XVI Włochy obiegła historia rozwiązłej lesbijki – przeoryszy klasztoru Matki Bożej Benedetty Carlini. A na początku wieku XXI podczas kolejnej epidemii Paul Verhoeven na kanwie tej historii stworzył erotyczny thriller polityczny Benedetta, który swoją światową premierę miał … Dowiedz się więcej

Nigdy nie będziesz szła sama – recenzja filmu „Lingui” – Cannes 2021

Lingui

Miniony rok w Polsce upłynął pod znakiem aborcji. Walka o prawo do tego chyba najbardziej kontrowersyjnego zabiegu medycznego wyprowadziła na ulice setki tysięcy Polek i Polaków, aktywizując niezależnie od przekonań religijnych, poglądów politycznych i klasowej przynależności. W bardzo ciekawej formie na tapet temat prawa do aborcji bierze pierwszy tegoroczny wielki faworyty do Złotej Palmy – … Dowiedz się więcej

Nie obchodzi mnie, że przejdziemy do historii jako hipokryci – recenzja filmu „Kolano Ahed” – Cannes 2021

Kolano Ahed

Czy ktokolwiek bardziej gardzi swoją ojczyzną niż prawdziwy patriota? Pytanie to towarzyszy wielu współczesnym filmowcom, uwięzionym pomiędzy miłością do miejsca, w którym się wychowali, a nienawiścią do rządowych narracji, narodowych przywar i codziennych absurdów. Wielu wielkich, jak Radu Jude, czy Elia Suleiman, zrobiło sobie z tego tematu swój znak rozpoznawczy. Po ambiwalentnych w stosunku do … Dowiedz się więcej

Algierczyk – recenzja filmu „DNA”

DNA

Gdy trwają kolejne canneńskie emocje związane z premierami filmów utytułowanych i cenionych twórców a także tych mniej znanych ale równie zdolnych, do naszych kin trafiają tytuły z zeszłorocznej selekcji festiwalu. Wśród nich DNA Maïwenn, aktorki, scenarzystki i reżyserki, którą pamiętać możemy z epizodycznych ról w filmach Luca Bessona, ale przede wszystkim jako twórczynię nagrodzonych w … Dowiedz się więcej

Szarość mieści w sobie wszystkie barwy – recenzja filmu „Wszystko poszło dobrze” – Cannes 2021

Tout s'est bien passé

Mało jest we współczesnym kinie tak bardzo poszukujących twórców jak François Ozon. Chociaż od samego początku wierny jest podobnym tematom, to formalnie i gatunkowo kolejne jego dzieła są zróżnicowane do tego stopnia, że niektórzy nawet żartują, że niczym Lem – Ozon to tak naprawdę kilku różnych twórców pod jednym pseudonimem. Pokazywane w konkursie głównym festiwalu … Dowiedz się więcej

Zatańczyć walca w burzy – recenzja „Annette” – Cannes 2021

Annette

Doczekaliśmy się w końcu nowego dzieła Leosa Caraxa i powrotu reżysera na festiwale po tych wszystkich latach, które minęły od sukcesu Holy Motors. Premiera odbyła się niemal jednocześnie podczas canneńskiego święta filmu i w lokalnych kinach w całej Polsce (co jest precedensem wartym odnotowania), a Annette okazało się utworem tak szalenie kreatywnym, co szalenie polaryzującym … Dowiedz się więcej

Dies irae – recenzja filmu „Ghost Song” – Cannes 2021

Trudno powiedzieć coś świeżego o Ameryce i jej patologiach. Rokrocznie powstają dziesiątki udanych i setki chybionych filmów próbujących uchwycić ciemne strony tego najbardziej medialnego państwa świata. Zaskakująco często biorą się za to Europejczycy, na gruncie dokumentu wyróżnić możemy zwłaszcza Włocha Roberto Minerviniego (Co zrobisz, gdy świat stanie w ogniu?, Po drugiej stronie). Czy będący jeszcze … Dowiedz się więcej

Cokolwiek zechcesz pod warunkiem, że to Corona® – recenzja filmu „Szybcy i wściekli 9”

Mieliśmy wspaniałą siódemkę, w której James Wan rzucał nami o glebę wraz z fikołkującą kamerą, pokazywał nam zdecydowanie za dużo miniówek, kasował auto warte trzy bańki, a cały świat żegnał Paula Walkera. Później była już nieco wtórna i posępna ósemka, w której F. Gary Gray po raz wtóry zabijał Domowi dziewczynę, by dać mu motywację, … Dowiedz się więcej

Silent disco bez słuchawek – recenzja filmu „Capitu e o capitulo” – Rotterdam 2021

Capitu e o capitulo to najnowsze dzieło Júlio Bressane – brazylijskiej twarzy kina awangardowego, głównego przedstawiciela cinema marginal (ruchu konkurencyjnego dla osławionego cinema nuovo). Reżyser nadal pozostaje w cieniu wielkich nazwisk filmowej rewolucji lat 60. oraz wymyka się kinofilskiemu i naukowemu dyskursowi w Polsce, chociaż do dziś prezentuje niesamowitą twórczą witalność i systematycznie pojawia się … Dowiedz się więcej

When we start the revolution, all they probably do is snitch – recenzja filmu „Judasz i Czarny Mesjasz”

Górnolotne porównania w tytule, płomienne przemowy, trochę zapomniana historia męczeńskiej śmierci wielkiego aktywisty – czy Judasz i Czarny Mesjasz to kolejna Selma? Film powszechnie chwalony, hojnie obdarowywany przymiotnikami „ważny” i „potrzebny”, pojawiający się w pokłosiu kulminacji napięć społecznych rozpalających kraj, ze wszech miar poprawny rzemieślniczo, w sam raz na Black History Month… a jednak tak … Dowiedz się więcej

Nigdy nie będzie takiego lata – recenzja filmu „Lato ’85”

Lato 85

François Ozon już od lat ma status ikony francuskiego kina i trzeba przyznać, że swoją renomę stara się wykorzystać jak tylko może, z niebywałą regularnością dostarczając kolejne filmy na najważniejsze europejskie festiwale. W zeszłym roku co prawda impreza w Cannes się nie odbyła, ale dyrekcja postanowiła mimo wszystko ogłosić oficjalną selekcję, w której prezentowany był … Dowiedz się więcej

Spróbować‌ ‌wszystkiego‌ ‌-‌ ‌recenzja‌ ‌filmu‌ ‌“Ostatni‌ ‌komers”‌

Ostatni komers

Większość spośród najpopularniejszych filmów o nastolatkach z ostatnich kilku lat swoją przygodę rozpoczynało w Utah, na festiwalu Sundance. Debiut fabularny Dawida Nickela jest jednak czymś więcej, niż niezależnym, niskobudżetowym, zaangażowanym społecznie filmem o młodych ludziach. To przede wszystkim bardzo rzadkie w naszym kraju, naprawdę udane kino inicjacyjne. Kino, które zamiast oceniać dokonania bohaterów, wręcz cieszy … Dowiedz się więcej

Złoty paw, złote jajo – recenzja filmu „Sweat”

Sweat

“Nie wiemy w jakiej sekcji pokazywany byłby Sweat, gdyby zeszłoroczne Cannes się odbyło. Gdybym miał obstawiać, byłaby to Un Certain Regard” – tak o wyprodukowanym przez siebie filmie wypowiedział się Mariusz Włodarski podczas jednego ze spotkań po seansie. Czy najnowszy film Magnusa Von Horna opowiadający o losach młodej influencerki, Sylwii Zając, zasługiwał jednak na to, … Dowiedz się więcej

Nieumarłe konwencje – recenzja filmu „Małe rzeczy”

małe rzeczy

Pandemia, która przetacza się już od półtora roku przez naszą piękną planetę pośród wielu swoich negatywnych (a także kilku pozytywnych) skutków może zapisać przyśpieszenie rozwoju streamingu. Nagłe zamknięcie kin zmusiło producentów do przyśpieszania starań o możliwie szybkie i zyskowne wykrojenie części posiadanego przez Netflixa tortu. Warner zintensyfikował swoje starania w celu spopularyzowania swojego nowego serwisu … Dowiedz się więcej

Narodowy PTSD – recenzja filmu „Pokolenie Utøyi”

Pokolenie Utoya

Każdy naród nosi w sobie pierwiastek wspólnotowego lęku spowodowanego tragedią, która odcisnęła swoje piętno na jego obywatelach. Żadne wydarzenie nie połączyło i nie podzieliło jednocześnie tak mocno Polaków jak katastrofa w Smoleńsku. Francuzi wciąż muszą mierzyć się z traumami spowodowanymi przez zamach na redakcję Charlie Hebdo. W Norwegii na szczęście do polaryzacji społeczeństwa nie doszło … Dowiedz się więcej

Mała ojczyzna – recenzja filmu „Długa droga do domu” – Berlinale 2021

Berlinale przynosi nam nie tylko artystyczne fabuły ale także bardzo ciekawe dokumenty. Jednym z nich jest Długa droga do domu, czyli opowieść o patologiach amerykańskiej prowincji oczami artysty, który się z niej wyrwał. Film znalazł się w programie tegorocznego Krakowskiego Festiwalu Filmowego, a wcześniej umieszczony został na liście dziesięciu pełnosalowych pereł Berlinale. Czemu warto go … Dowiedz się więcej

Chcę zostać wielką aktorką – recenzja filmu „Amatorzy”

Filmy poruszające temat niepełnosprawności, zwarzywszy jego na delikatność, mogą cieszyć się u widowni swojego rodzaju immunitetem, co pokazał, chociażby przypadek fenomenalnie przyjętych “Nietykalnych” . Nawet jeżeli nie są to produkcje szczególnie udane, nikt nie chce ich przesadnie krytykować, ze względu na ich dobre intencje i zwrócenie uwagi na problemy wykluczonej grupy, która zresztą jest chyba … Dowiedz się więcej

Memento – recenzja filmu „Ojciec”

Ojciec

Kino niejednokrotnie podejmowało próby oddania „odmiennych stanów świadomości”: czy były to wizje senne, narkotyczne i mistyczne czy zaburzenia psychiczne w rodzaju rozszczepienia jaźni albo utraty pamięci. Francuski prozaik, dramatopisarz i scenarzysta, Florian Zeller podjął temat demencji starczej najpierw w święcącej sukcesy sztuce teatralnej, by wreszcie przenieść ją na ekran, debiutując „Ojcem” w roli reżysera. Głównego … Dowiedz się więcej

Krwinki w żyłach kraju – recenzja filmu „Nomadland”

Nomadland

Nomadland Chloé Zhao to bez wątpienia jedna z najbardziej oczekiwanych premier najbliższych miesięcy. Film ma już na koncie m.in. weneckiego Złotego Lwa, nagrodę publiczności na MFF w Toronto oraz dwa Złote Globy i jest na prostej drodze do sukcesów w najważniejszych kategoriach oscarowych. Jednak na pierwszy rzut oka ten skromny dramat o współczesnych nomadach wydaje … Dowiedz się więcej

Niech żyją Wolne Media! – recenzja filmu „Kolektyw”

Światowa pandemia bez cienia wątpliwości negatywnie odbiła się na branży filmowej. Są jednak pojedyncze produkcje, które dość przypadkiem na tych okolicznościach zyskały i dość nieoczywistym wygranym tej sytuacji jest nominowany do dwóch Oscarów rumuński Kolektyw. Obraz dobitnie pokazujący, jak ważna jest sprawnie działający system opieki zdrowotnej oraz transparentność decyzji polityków i dyrektorów, mające bezpośredni wpływ … Dowiedz się więcej

Make America Great Again – recenzja filmu „Minari”

Wyżynę Ozark położoną w środkowej części Stanów Zjednoczonych całemu światu przedstawił Netflix w nazwanym na jej cześć serialu autorstwa Billa Dubuqe. Tam WASP-owska dobrze prosperująca, acz uwikłana w nielegalne interesy rodzina wyjeżdżała do położonego właśnie w tej krainie geograficznej kurortu, by na zlecenie mafii wyprać dużą ilość gotówki. Całkowicie inny obraz tego regionu odmalowuje w … Dowiedz się więcej

Pomiędzy światami – recenzja filmu „Adú”

Niedawno odbyło się rozdanie nagród Goya, czyli hiszpańskiego odpowiednika Oscarów. Najwięcej nominacji zgromadził film Adú dostępny w ofercie serwisu Netflix, czy warto sięgnąć po drugą fabułę Salvadora Calvo, która przyniosła mu statuetkę dla najlepszego reżysera roku w swojej ojczyźnie? Salvador Calvo mimo pięćdziesięciu lat na karku nie jest zbyt rozpoznawalny poza swoją ojczyzną. Reżyserii uczył … Dowiedz się więcej

Look What You Made Me Do – recenzja filmu „Obiecująca. Młoda. Kobieta.”

Młoda. Obiecująca. Kobieta

Debiut reżyserski Emerald Fennell, aktorki (znanej m.in. z roli Camilli Parker Bowles w The Crown) oraz producentki i scenarzystki brawurowego serialu szpiegowskiego Obsesja Eve, to jeden z najbardziej zwodniczych i nietuzinkowych projektów, jakie Hollywood wypuściło od dawna. Pierwsze zerknięcie na tytuł i plakat budzi skojarzenia co najmniej z jakąś motywacyjną bajką o rzutkiej businesswoman przebijającej … Dowiedz się więcej

Cieszmy się z małych rzeczy – recenzja filmu „Co w duszy gra”

Co w duszy gra

Pete Docter, twórca takich animacji jak Odlot czy W głowie się nie mieści pozwala nam zagłębić się po raz kolejny w rozważania nad sprawami ostatecznymi i czyni to z ujmującą wrażliwością. Co w duszy gra to nowa produkcja Pixara, na seans kinowy której zostało nam niewiele czasu (przynajmniej w Warszawie). Warto go wykorzystać i dowiedzieć … Dowiedz się więcej

Niedorośli – recenzja filmu “Oto my”

Nir Bergman to izraelski reżyser doceniony w Berlinie za Złamane skrzydła (2003). Jego nowy film nosi tytuł Oto my i pokazuje codzienne trudności z jakimi mierzą się dzieci w spektrum autyzmu, a w konsekwencji całe ich rodziny. Temat dość trudny do rzetelnego zrealizowania, a łatwy do potknięcia się. Tytułowi my to duet ojciec – syn. … Dowiedz się więcej

Jedni (?) w różności – recenzja filmu „Mr. Bachmann and His Class” – Berlinale 2021

Film bezpośredni to gatunek wyniesiony do rangi sztuki przez Fredericka Wisemana. Nestor amerykańskiego kina od późnych lat 60 prezentuje w maksymalnie obojętny i zobiektywizowany sposób różne instytucje publiczne. W XXI wieku jego najbardziej znanym kontynuatorem jest Francuz Nicolas Philibert, czy laureatka nagrody Jury podczas tegorocznego Berlinale – Maria Speth ma szansę osiągnąć podobny poziom uznania? … Dowiedz się więcej

W poszukiwaniu własnego Zen – recenzja filmu „Sound of Metal”

Sound of Metal

Darius Marder w swoim pierwszym fabularnym projekcie na szczęście nie męczy widzów ogranym już do granic możliwości motywem o sięganiu gwiazd pomimo przeszkód na drodze. W Sound of Metal nie ma co szukać obrazów, w których główny bohater w akcie triumfu nad przeciwnościami losu podnosi rękę w stronę nieba w akompaniamencie pompatycznej muzyki grającej w … Dowiedz się więcej

Komedie i przysłowia – recenzja filmu „W pętli ryzyka i fantazji” – Berlinale 2021

Kino oparte na dialogach, kamera wchodząca w intymne momenty, po to byśmy wspólnie z bohaterami doznali jakiegoś oczyszczenia poprzez dyskusję. Mistrzem takiej formy był Eric Rohmer, a obecnie jej tradycje kontynuują Hong Sang-Soo, Mia Hansen-Løve, czy cały amerykański gatunek mumbecore’u. Laureat Wielkiej Nagrody Jury w Konkursie Głównym Berlinale – W pętli ryzyka i fantazji w … Dowiedz się więcej

Launch Zoom Meeting – recenzja filmu „Lekcja języka” – Berlinale 2021

Mark Duplass to jedna z największych ikon amerykańskiego kina niezależnego; co roku realizuje projekty z największymi twórcami tego nurtu, jak Lynn Shelton, Noah Baumbach, Patrick Brice, czy Alex Lehmann, często też współtworząc scenariusze, czy reżyserując. Podczas tegorocznej edycji międzynarodowego festiwalu w Berlinie swoją światową premierę miał kolejny projekt z jego udziałem – Lekcja języka, stworzony … Dowiedz się więcej

Zakochane Kutaisi – recenzja filmu „Co widzimy, patrząc w niebo?” – Berlinale 2021

Kino to sztuka opowiadania. Od samego zarania jego istnienia artyści prześcigali się w tym, w jaki sposób można przenieść opowieść na owo, bardzo pojemne, medium. Lata mijają, X muza liczy już sobie dobrze ponad 125 lat, ale eksperymenty wciąż mają się w jej ramach bardzo dobrze. Jednym z takich eksperymentatorów jest Argentyńczyk Mariano Llinás, który … Dowiedz się więcej

Migracja wewnętrzna – recenzja filmu „Zabij to i wyjedź z tego miasta”

Zabij to i wyjedź z tego miasta

Zdarzyć się może, że widz zmęczony kulturalnym bezruchem czasu pandemii zajrzy do otwartego nareszcie kina, a tam natknie się na polską animację „Zabij to i wyjedź z tego miasta” Mariusza Wilczyńskiego. Zobaczy charakterystyczną dla polskiej szkoły animacji pozornie niedbałą kreskę, narysowaną nieraz na zeszytowym papierze, poczuje duszną atmosferę późnego PRL, roztkliwi się być może, przypominając … Dowiedz się więcej

Jesień – recenzja filmu „Mała mama” – Berlinale 2021

Céline Sciamma rozkochała w swojej twórczości świat za sprawą przepięknego wizualnie melodramatu Portret kobiety w ogniu z 2019 roku. Po wielkim sukcesie tego osadzonego w XVIII wieku romansu wielu mogło zapomnieć, lub nie wiedzieć, że Francuzka przez całą karierę związana z kinem młodzieżowym i familijnym, w nie mniejszym stopniu jak queerowym. Pokazywane w konkursie głównym … Dowiedz się więcej

Ciepło na sercu – recenzja filmu „Memory Box” – Berlinale 2021

Walka pokoleń, wzajemne niezrozumienie rodziców i dzieci, różnice w guście muzycznym, pojmowaniu technologii, podejściu do używek, wreszcie pragnienie rodziców, by potomkowie nie popełnili ich błędów – to wszystko są konflikty, które towarzyszą ludzkości w zasadzie od zarania dziejów. Joana Hadijthomas i Kail Joreige, duet libańskich reżyserów, w pokazywanym w konkursie tegorocznego MFF w Berlinie filmie … Dowiedz się więcej

Narodu obrażanie – recenzja filmu „Niefortunny numerek lub szalone porno” – Berlinale 2021

Niefortunny numerek lub szalone porno

Radu Jude już w swoim nagrodzonym Kryształowym Globusem w Karlowych Warach Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy zaprezentował się jako jeden z największych prowokatorów europejskiego kina, jednak w porównaniu do jego najnowszego dzieła była to dopiero dziecinna igraszka. Co takiego ma w sobie Bad Luck Banging or Loony Porn, które z hukiem … Dowiedz się więcej

W strzępach – recenzja filmu „Księżyc, 66 pytań” – Berlinale 2021

Grecką nową falę utożsamiamy głównie z absurdalnym czarnym humorem oraz specyficzną manierą aktorską, którą wypełnione są produkcje Lanthimosa, Markidisa, Tsangari, czy Nikou. Gdy jednak spojrzymy poprzez formę, to okazuje się, że zaskakująco spójne te produkcje są także pod względem poruszanych tematów. Żałoba, samotność, patologia relacji rodzinnych, beznadziejna walka o zrozumienie drugiego człowieka – od Kła … Dowiedz się więcej

Patrząc w otchłań – recenzja filmu „Albatros” – Berlinale 2021

Albatros

W ostatnich kilkunastu miesiącach policja stała się bardzo nośnym tematem. Abstrahując od politycznego kontekstu niechlubnej działalności tej organizacji w krajach takich jak USA, Białoruś, czy Polska, to swoje premiery miały także skupione na niej filmy, m.in. francuskie: Nocny konwój Anne Fontaine i Nędznicy Ladj Ly. Ten nurt tamtejszego kina uzupełnia mający premierę w konkursie głównym … Dowiedz się więcej

Lwy i lwice – recenzja filmu „O wszystko zadbam”

Filmy produkcji Netflixa niekiedy łatwiej jest krytykować niż bronić. Zabiegi, które miały na celu przyciągnąć uwagę widza i zapewnić mu rozrywkę, często są odbierane w zgoła przeciwny sposób przez odbiorców i krytyków. Warto jednak dać szansę grze aktorskiej Rosamund Pike, zdobywczyni Złotego Globu, i przetestować swoje umiejętności krytycznego myślenia, oglądając O wszystko zadbam. Marla Grayson … Dowiedz się więcej

Taniec z krytyką – recenzja filmu „Malcolm i Marie”

Malcolm i Marie

Malcolm i Marie – dwie indywidualności, które spotykają się w kameralnych okolicznościach, aby świętować sukces, co przeradza się w kłótnię. Nie pierwszą, nie ostatnią, ale z pewnością podsumowującą dla pewnego etapu w ich życiu. W dusznym, czarno-białym dziele, Sam Levinson porusza tematykę istoty filmu, autentyczności emocji, na równi ze znaczeniem odrębności rasowej. To wszystko możemy … Dowiedz się więcej

Kto nie gwiżdże, ten z policji – recenzja filmu „La Gomera”

Kariera Corneliu Porumboiu jest być może najbardziej kuriozalną wśród rumuńskich nowofalowców. Najpierw słynny debiut, czyli śmieszno-straszna refleksja na temat polityki pamięci z perspektywy zgorzkniałych świadków transformacji, czyli 12:08 na wschód od Bukaresztu. Potem zwrot w stronę kina… gatunkowego? Bo czy można takowym nazwać bezwstydnie mało ekscytującą opowieść o poszukiwaniu tytułowego Skarbu, a tym bardziej film … Dowiedz się więcej

Indusi szli – recenzja filmu „Kamyki” – Rotterdam 2021

Zwycięzcą tegorocznej edycji MFF w Rotterdamie został indyjski film Kamyki, tym samym przerwana została trzyletnia seria chińskich zwycięstw, lecz wciąż Tygrys zostaje w Azji (co trwa nieprzerwanie od 2016 roku). Werdykt ten trudno przyjąć inaczej niż jako wielkie rozczarowanie, a dlaczego? Akcja nagrodzonego tytułu dzieje się w małej wiosce Arittapatti, położonej w stanie Tamilnadu, około … Dowiedz się więcej

Cały ten zgiełk – recenzja filmu „Music”

Music_2021_

Music został nominowany do tegorocznych Złotych Globów w dwóch kategoriach, mimo że jest przykładem filmu, jaki powstaje, kiedy artysta tworzy kierując się dobrymi intencjami, na fali kreatywności i z potrzeby serca, pomijając dogłębny research. Sia, czyli australijska piosenkarka i autorka tekstów, kreuje w swoim debiucie fabularnym świat wykluczonych osób, które nie chcąc nikomu zaszkodzić, nie … Dowiedz się więcej

Zdolna bestia – recenzja filmu „Helmut Newton. Piękno i bestia”

Zanim usłyszymy z ust Helmuta Newtona, że większość fotografów to koszmarnie nudni ludzie, obserwujemy go przy pracy z nagą modelką, którą gdzieś na dachu wysokiego budynku w wielkomiejskiej przestrzeni ustawia i instruuje: „Nie wyglądaj jak biedaczka, wyglądaj cudownie”. Zmarły w 2004 roku jeden z najsłynniejszych fotografów mody, twórca przepełnionych erotyzmem i perwersją kobiecych aktów realizowanych … Dowiedz się więcej

Chant Down Babylon — uwagi o miniserialu „Mały topór” Steve’a McQueena

W każdym filmie Steve’a McQueena znajdziemy podobną scenę, zwykle w przełomowym punkcie historii. Radykalne zatrzymanie akcji, bohater zastyga w miejscu bądź zdaje się zatracać całkowicie w czynności, którą wykonuje (vide jogging Brandona ze Wstydu), a kamera pozostaje przylepiona do niego na długie minuty. W Zniewolonym wycieńczony Solomon (Chiwetel Ejiofor) długo wpatrywał się w nieokreślony punkt … Dowiedz się więcej

Z kamerą wśród ludzi – recenzja filmu „Lone Wolf” – Rotterdam 2021

Ciągła inwigilacja, utrata wszelkiej prywatności, śledzenie każdego kroku w naszym życiu. To co jeszcze kilkadziesiąt lat temu znajdowało się w strefie zarezerwowanej dla dystopijnych opowieści, takich jak „Rok 1984” Orwella czy „Kongres futurologiczny” Lema, w XXI wieku stało się codziennością. Wprowadzony przez administrację Busha „Patriot Act” w imię ochrony obywateli przed terroryzmem, na fali strachu … Dowiedz się więcej

Rzeczywistość jest inscenizacją – recenzja filmu „Schlingensief – krzykiem przerwać milczenie” – Tydzień Filmu Niemieckiego

schlingensief_2020_

Kiedy w wieku dziecięcym Schlingensief zapałał entuzjazmem do filmowania, ojciec podarował mu swoją kamerę. Już tworząc pierwsze krótkie metraże, młodzieniec z Oberhausen odkrył, że sięganie do tematu władzy – wtedy jeszcze pełnioną przez nauczycieli – pozwala uzyskać ożywczy efekt na ekranie. Film Schlingensief – Krzykiem przerwać milczenie można obejrzeć na platformie mojeekino.pl w ramach Tygodnia … Dowiedz się więcej

„Co jest prawdą?” – recenzja filmu „Kryptonim Curveball” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Curveball

Najnowszy film Johannesa Nabera w przyjemny i rozrywkowy sposób przedstawia absurdalność wydarzeń związanych z irańskim informatorem Curveballem. Reżyser krytycznym okiem spogląda na osoby, które doprowadziły do interwencji zbrojnej w Iraku. Produkcję można obejrzeć podczas Tygodnia Filmu Niemieckiego. Głównym bohaterem Kryptonimu Curveball jest współpracujący z Federalną Agencją Wywiadowczą biolog Arndt Wolf. Z jego perspektywy będziemy poznawać  … Dowiedz się więcej

Wstawaj i walcz! – recenzja filmu „Cygańska królowa” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Cygańska Królowa

W nowym kinie niemieckim coraz częściej do głosu dochodzą twórcy wywodzący się z mniejszości etnicznych, którzy znając temat od podszewki, portretują kulturową różnorodność kraju naszych zachodnich sąsiadów, ale również problemy związane z dyskryminacją i zepchnięciem na margines. Hüseyin Tabak w swoim trzecim filmie pełnometrażowym chce iść w ślady Fatiha Akina, reżysera będącego ikoną kina, pokazującego … Dowiedz się więcej

Przywiązanie do inwestycji – recenzja filmu „Lara” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Rodzicielstwo, a zwłaszcza rola matki jest wciąż bardzo ważnym tematem dyskursu społecznego i kulturowego. Niedawno na Netflixie zadebiutowały „Cząstki kobiety” Kornela Mundruczó, adaptacja wystawianej w warszawskim TR sztuki pod tym samym tytułem, która skupia się na traumie matki po stracie dziecka. Pokazywana podczas Tygodnia Kina Niemieckiego „Lara” koncentruje się na dniu 60. urodzin tytułowej bohaterki … Dowiedz się więcej

Emil Nolde, to nawet nie jest on – recenzja filmu „Lekcja niemieckiego” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Lekcja niemieckiego

Pokazywana w ramach Tygodnia Filmu Niemieckiego Lekcja niemieckiego jest (drugą) adaptacją bestsellerowej i przetłumaczonej na kilkanaście języków powieści Siegfrieda Lenza, pisarza urodzonego w Lycku (dziś Ełku). W książce został opisany konflikt między uległym wobec nazistowskiego reżimu policjantem i jego przyjacielem, malarzem, który doświadcza prześladowań z uwagi na tworzoną przez siebie sztukę. Za realizację filmu odpowiada … Dowiedz się więcej

Gdyby nie słupek, gdyby nie poprzeczka – recenzja filmu „Mój koniec. Twój początek.” – Tydzień Filmu Niemieckiego

Mój koniec. Twój początek

Dla wielu reżyserów temat czasu, niepewności co do jego liniowości, paradoksów związanych z ewentualnym cofaniem się w nim czy tak przyziemnego zjawiska jak deja vu jest inspiracją od dawna. Dość powiedzieć, że jeden z najgłośniejszych reżyserów Hollywood, Christopher Nolan, umieszcza paradoksy czasowe w centralnym punkcie swoich dzieł od niemal dekady i ciągle mu się to … Dowiedz się więcej

Czterech do brydża – recenzja filmu „One Night in Miami…”

One Night in Miami…

Choć Regina King, laureatka Oscara za drugoplanową rolę w Gdyby ulica Beale umiała mówić, nie jest w branży filmowej w żadnym wypadku pierwszoroczniakiem, to dopiero w minionym roku otrzymała szansę na kinowy debiut jako reżyserka. Wcześniej aktorka ograniczała się do gościnnego kręcenia odcinków seriali (m.in. Tacy jesteśmy) oraz dwóch telewizyjnych fabuł, które przeszły jednak bez … Dowiedz się więcej

Varoufakis Unchained – recenzja filmu „Dorośli w pokoju”

Najnowsze dzieło Costy-Gavrasa opowiada o jednym z najbardziej znienawidzonych przez europejski establishment polityków minionej dekady. Na podstawie książki Porozmawiajmy jak dorośli, która ukazała się w Polsce nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej, francuski reżyser greckiego pochodzenia stworzył biograficzny obraz o jej autorze – Janisie Warufakisie. Film Costy-Gavrasa jest jednak niczym polityczna kariera Warufakisa – na pomyśle i … Dowiedz się więcej

Matka i córka – recenzja filmu „Cząstki kobiety”

Cząstki kobiety

Pierwszą ważną premierą dystrybuowaną w 2021 roku przez Netflixa, która nie jest bez szans przy przyznawaniu nominacji oscarowych, jest film pt. Cząstki kobiety w reżyserii Kornéla Mundruczó. Uznany węgierski reżyser debiutuje w kinie angielskojęzycznym, przenosząc na ekran napisaną wspólnie ze swoją życiową partnerką Katą Wéber sztukę teatralną, wystawianą od 2018 roku w warszawskim Teatrze Rozmaitości. … Dowiedz się więcej

Zagubieni – recenzja filmu „Tylko zwierzęta nie błądzą”

Błędem jest myślenie, że „film francuski” to zazwyczaj komedia romantyczna z wieżą Eiffla w tle. Spektrum twórczości Francuzów jest bardzo szerokie – historycznie to przecież oni byli pionierami kinematografii. Tylko zwierzęta nie błądzą w reżyserii Dominika Molla to całkowite zaprzeczenie tych stereotypów. To thriller-układanka skupiający się na pięciu całkowicie różnych postaciach. Punktem wyjścia jest zaginięcie … Dowiedz się więcej

Pretoriańskie kanarki – recenzja filmu „Kanarek” – AfryKamera

Kanarek

Myśląc o kinie Afryki łatwo powędrować prostą ścieżką skojarzeń do filmów o wojnach plemiennych czy pozbawionych dobrodziejstw technologicznych wioskach, w których ludzie żyją w symbiozie z otaczającą ich przyrodą i wciąż kultywują szamańskie wierzenia. Festiwal AfryKamera, prezentujący różnorodne dzieła tamtejszej kinematografii od lat pokazuje widzom, jak bardzo mogą mylić stereotypy na temat filmów z tego … Dowiedz się więcej

Push me to the edge – recenzja filmu „Wszyscy moi przyjaciele nie żyją”

Wszyscy moi przyjaciele nie żyją

Amerykanie już lata temu opanowali łączenie głupiego i wulgarnego humoru oraz eksploatacyjnej przemocy z ważnymi treściami. American Pie, Szkoła melanżu, Ósma klasa i cały nurt gross-out comedy i wiele innych zachwycały i bawiły cały świat. Przenoszenie na polski grunt amerykańskich wzorców kina rozrywkowego kończyło się zazwyczaj porażkami, by wspomnieć chociażby W lesie dziś nie zaśnie … Dowiedz się więcej

Imigrantka we własnym kraju – recenzja filmu „Poppie Nongena” – AfryKamera

Wydawałoby się, że ponad 50 lat po działalności Martina Luthera Kinga Jr. kwestia równouprawnienia ludzi o różnych kolorach skóry powinna być już dawno oczywistością. Tymczasem zbliżający się do końca rok 2020 pokazał, za sprawą śmierci George’a Floyda, ile jeszcze zostało do zrobienia. Nie innego zdania jest Christiaan Olwagen, reżyser pokazywanej na tegorocznej AfryKamerze Poppie Nongeny. … Dowiedz się więcej

Jak zostać posłem – recenzja filmu „Softie” – AfryKamera

Sfałszowane wybory, bicie obywateli na ulicach za domaganie się należnych im praw człowieka, nietykalna władza tworząca podziały i nastawiająca przeciwko sobie ludzi, niczym te czarne i czerwone mrówki w słoiku z popularnej pseudonaukowej anegdoty. Obrazek znajomy dla każdej z wielu papierowych demokracji na świecie, ale mało gdzie tak jaskrawy jak w Kenii, kraju o jednym … Dowiedz się więcej

Raj (?) utracony – recenzja filmu „Maria Panna Nilu” – AfryKamera

Ludobójstwo w Rwandzie jest jednym z najtragiczniejszych i najbardziej brutalnych wydarzeń historii najnowszej, wielokrotnie przebijając nawet to co w tym samym czasie działo się w bliższej nam Jugosławii. Tym co łączy afrykańskie państewko z wojną na Bałkanach jest nie tylko absolutna bierność ONZ wobec śmierci niewinnych, ale także mnogość filmów opisujących te wydarzenia. „Maria Panna … Dowiedz się więcej

Nie jesteś moim bratem – recenzja filmu „Tęsknota” – AfryKamera

Tęsknota

W powieści Petit pays Gaël Faye opisał własne przeżycia z dzieciństwa spędzonego w Burundi i Rwandzie. Były to czasy przypadające na tragiczny rozdział w historii obu tych młodych państw. W programie festiwalu AfryKamera znalazła się adaptacja książki pod tytułem Tęsknota. Za projektem stoi francuski reżyser i scenarzysta Éric Barbier, którego polska publiczność może kojarzyć z … Dowiedz się więcej

A statek płynie – recenzja filmu „Niech gadają”

W ostatnim miesiącu roku HBO zaskoczyło wszystkich wypuszczając na swoją platformę najnowszy film Stevena Soderbergha („Seks, kłamstwa i kasety video”) i to w gwiazdorskiej obsadzie. Film powstał w zaledwie dwa tygodnie, w autentycznych wnętrzach największego liniowca na świecie i był w dużej mierze improwizowany. Meryl Streep gra cenioną w kręgach intelektualnych pisarkę, Alice Hughes, która … Dowiedz się więcej

Wilk owcy nie będzie bratem – recenzja filmu „Ojciec Nafi” – AfryKamera

Ojciec_Nafi

Większość muzułmanów na świecie to ludzie o pokojowym nastawieniu. Taki punkt wyjścia prezentuje film Ojciec Nafi ukazując, w jaki sposób religijny ekstremizm wdziera się do małej miejscowości niszcząc tradycyjny ład. W debiucie wyreżyserowanym przez Mamadou Dia w granicach senegalskiego miasteczka, gdzie w rzeczywistości jeszcze nie doszło jeszcze do inwazji islamskich dżihadystów, rywalizacja rodzeństwa i w … Dowiedz się więcej

Widowiskowość opery mydlanej – recenzja filmu „Niebo o północy”

Kosmos od zawsze fascynuje ludzi, jest nieprzebyty, niebezpieczny, nieodgadniony. Stanowi wyzwanie, ale i obietnicę nadziei, zwłaszcza w czasach, gdy nasza planeta niechybnie mknie ku samozagładzie. Kosmos to niezmierzona skarbnica, z której można czerpać by stworzyć wielkie jak Odyseja kosmiczna i kameralne jak Obcy. Ósmy pasażer Nostromo arcydzieła. Tym bardziej fascynujący i przykry jest fakt, że … Dowiedz się więcej

Rola ofiary – recenzja filmu „Konferencja” – Sputnik

Przełom XX i XXI stulecia w historii Rosji upłynął pod znakiem wojny w Czeczenii, umacniania władzy przez Władimira Władimirowicza i powiązanych z oboma tymi projektami ciągłych zamachów terrorystycznych. O pamięci jednego z najbardziej krwawych ataków, na moskiewski teatr na Dubrowce, opowiada film „Konferencja” Iwana I. Twierdowskiego, pokazywany w konkursie tegorocznego festiwalu Sputnik. Putinowski Kreml i … Dowiedz się więcej

Chłodny powiew wspomnień – recenzja filmu „Klimatyzacja” – AfryKamera

Kino często stanowiło rodzaj politycznego barometru, raz bezpośrednio angażując odbiorcę w aktualny konflikt, kiedy indziej przemycając nastroje, które dopiero po latach zostaną odczytane jako głos pokolenia. Dzisiejsze oczekiwania wobec dzieła z takimi aspiracjami cechowałaby z pewnością większa doza subtelności niż w przypadku klasyków kina gatunkowego (science-fiction, horror), jeśli nie w formie, to w sposobie metaforyzowania … Dowiedz się więcej

Udręka bez ekstazy – recenzja filmu „Grzech” – Sputnik nad Polską

Najnowszy film Andrieja Konczałowskiego „Drodzy towarzysze!” święci tryumfy na światowych festiwalach i wśród publiczności, podczas gdy jego poprzednia fabuła „Grzech” pozostała niemal zupełnie niezauważona. Rzeczywiście nie jest to produkcja spełniona, jednak na pewno warta uwagi, a dzięki festiwalowi „Sputnik nad Polską” mamy wreszcie okazję ją obejrzeć. Grzech jest koprodukcją rosyjsko-włoską, nakręconą z dużym rozmachem, z … Dowiedz się więcej

Śpiący kraj – recenzja filmu „Nos lub spisek odmieńców” – Sputnik

Nos lub spisek odmieńców

Jedną z najciekawszych sekcji festiwalu „Sputnik nad Polską” jest „Magiczna podróż w świat Andrieja Chrżanowskiego – 80-lecie Mistrza animacji”. To wyjątkowa okazja, żeby zapoznać się dorobkiem rosyjskiego reżysera. Retrospektywa nie będzie jednak tylko przeglądem dawnych prac uznanego twórcy, albowiem skończył on właśnie nowy projekt, kryjący się pod enigmatycznym tytułem Nos lub spisek odmieńców. Aby rozwikłać … Dowiedz się więcej

Patrz uważnie – recenzja filmu „Zero” – WATCH DOCS

Zero

Tegorocznym laureatem Nagrody im. Marka Nowickiego został Kazuhiro Sōda. Laur przyznawany jest przez Zarząd Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka za wybitne osiągnięcia w ukazywaniu praw człowieka w filmie, a statuetka tradycyjnie jest wręczana podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego WATCH DOCS. W tym roku z uwagi na pandemię japoński reżyser nie mógł przybyć do Warszawy, ale w sieci … Dowiedz się więcej

Pomarańczowy człowiek, czerwone czapki i szczepionki na 5G – recenzja filmu „Kolejny film o Boracie”

Kolejny prezydent, kolejne amerykańskie bolączki i śmiesznostki, kolejny Borat. Kolejna galeria maksymalnie podrasowanych stereotypów, które równie dobrze mogły wcześniej nie istnieć. Kolejna garść milionowych pozwów od ludzi, którym nie podobało się, jak wypadli przed kamerą. Zaskakująco ubogo natomiast w zakresie niepożądanej męskiej nagości, choć szerzej rozumianego ekshibicjonizmu jest pod dostatkiem. Przede wszystkim jednak nasuwa się … Dowiedz się więcej

Tańcząca z wilkami – recenzja filmu „Sekret wilczej gromady”

Sekret wilczej gromady

Tomm Moore, irlandzki rysownik i animator, jest obecnie jednym z najbardziej utalentowanych twórców filmów rysunkowych, co po raz kolejny udowadnia pełnometrażowym „Sekretem wilczej gromady”, który powstał dla platformy streamingowej Apple TV+. Mogliśmy się o tym zresztą przekonać już w dwóch poprzednich produkcjach jego autorstwa: Sekrecie Księgi z Kells (2009) oraz Sekretach morza (2014). Jego cechą … Dowiedz się więcej

Melancholia – recenzja filmu „Umrzesz, mając 20 lat” – AfryKamera

Umrzesz, mając 20 lat

W ostatnich latach kino afrykańskie rozwija się w coraz większym tempie. Tamtejsi twórcy nie muszą już wyjeżdżać do Europy za marzeniami o karierze, również dzięki hojniejszym koprodukcyjnym budżetom z krajów Unii Europejskiej. Dobrym przykładem filmowej pustyni, która powoli zaczyna się zielenić, jest Sudan. Ubogie i pogrążone do niedawna w wojnie domowej państwo polscy kinomani mogli … Dowiedz się więcej

Piekło to Inni – recenzja filmu „Moje serce bije tylko, gdy mu każesz” – Splat!FilmFest

Jonathan Cuartas w Moje serce bije tylko, gdy mu każesz snuje nieśpieszną i niepokojącą historię o ludziach z marginesu społecznego, zmagających się z samotnością. Reżyser w swoim pełnometrażowym debiucie analizuje problem wolności ludzkiej, jednocześnie pytając czy są jakiekolwiek okoliczności, podczas których można decydować o cudzym życiu. Elementy horroru są tutaj tylko punktem wyjścia do licznych … Dowiedz się więcej

Pętla – recenzja filmu “Jedna noc” – Pięć Smaków

Deszcz. Kłótnia pary w samochodzie. Odgłos uderzenia. To początek kluczowej, ustanawiającej cały film sekwencji Jednej nocy, nowego dzieła Kazui Shiraishiego, którego filmy już kilkukrotnie pokazywane były na Festiwalu Filmowym Pięć Smaków. Następnie reżyser przenosi akcję do wnętrza domu. Chłopiec o imieniu Yuji opowiada rodzeństwu przerażającą historię, którą właśnie wymyślił. Jego siostra Sonoko układa włosy lalce, … Dowiedz się więcej

Wszyscy jesteśmy Maoistami – recenzja filmu „Jallikattu” – Pięć Smaków

Byki są jednymi z najbardziej fascynujących ludzkość zwierząt. Wielkie, silne, z rogami, a jednocześnie hodowlane i przez to bliskie człowiekowi stały się obiektem ludowych rozrywek na całym świecie. Najbardziej znana nam jest oczywiście hiszpańska corrida, jednak już w czwartym wieku przed naszą erą podobne zabawy urządzano na subkontynencie Indyjskim (mówi się nawet o XV wieku … Dowiedz się więcej

Rekin ludojad – recenzja flmu „Bestie na krawędzi” – Pięć Smaków

Bestie na krawędzi, reż. Kim Yong-hoon

Podczas tegorocznego Azjatyckiego Festiwalu Filmowego Pięć Smaków po raz pierwszy zaprezentowana została sekcja o, nieco enigmatycznej, nazwie – Parasites – zawierająca koreańskie filmy poruszające tematykę różnic klasowych. Obecność takiej selekcji na imprezie, jak i jej nazwę można traktować jako jeden z dowodów na to, że po wielkim sukcesie Bonga Joon-ho cały filmowy świat z zaciekawieniem … Dowiedz się więcej

Pozycja dziecka – recenzja filmu „Fortuna – dziewczynka wśród olbrzymów” – Tallinn Black Nights

Jest wiele sposobów na opowiadanie o otaczającym nas źle, o tabloidowych krwawych wydarzeniach. Można to robić publicystycznie i z otwartą przyłbicą wprost pokazując wszystkie wydarzenia widzowi, jak chociażby „Lincz”, „Amok”, czy udany „Pokój”. Można też do sprawy podejść bardziej artystycznie, by widz musiał wysilić mózg w interpretacjach, tę drogę wybiera w swoim debiucie Włoch Nicolangelo … Dowiedz się więcej

Wyzwolenie – recenzja filmu „Ulbolsyn” – Tallinn Black Nights

Adilchan Jerżanow od dawna jest jednym z ulubionych reżyserów naszej redakcji. Kazach już od niemal dekady zabiera nas do wsi Karatas, by tam, łącząc humor i groteskę z brudem godnym Smarzowskiego, odmalowywać jedyny w swoim rodzaju obraz postsowieckiego Kazachstanu. W ostatnim czasie znacząco przyśpieszył tempo produkcji i od 2018 roku realizuje dwa filmy rocznie. Wychodzi … Dowiedz się więcej

Pieskie życie – recenzja filmu „Come & Go” – Tallinn Black Nights

Japonia od kilku dekad jest jednym z najbardziej oddziaływujących na umysły ludzi krajów na całym świecie. Języka japońskiego uczą się fascynaci pod każdą szerokością geograficzną, tamtejsze seriale anime i mangi mają fanów nawet w najdalszych zakątkach globu, a kinematografia jest uważana za jedną z najlepszych na świecie. Jednocześnie wciąż jest to społeczeństwo pełne uprzedzeń, którego … Dowiedz się więcej

True Crime – recenzja filmu „This Town” – Tallinn Black Nights

Z czym kojarzy nam się Nowa Zelandia? Z ptakami kiwi, haką, Władcą Pierścieni, ale od kilku lat niewątpliwie także z absurdalnym humorem podawanym z kamienną twarzą w paradokumentalnej formie. A to wszystko za sprawą Taiki Waititiego, który zachwycił świat swoimi komediami i zyskał tym sobie bilet do Hollywood. Teraz jego śladem może podążyć inny tamtejszy … Dowiedz się więcej

Odmowa życia – recenzja filmu „Bedridden” – Tallinn Black Nights

Mongolia w kinie kojarzy nam się głównie z pustynią Gobi i koczowniczymi mieszkańcami prowincji, widzieliśmy to m.in. w Öndögu Wanga Quan’ana, czy bardzo dobrym Veins Of The World Byambasurena Davaaa. Rzadko mamy okazję zajrzeć do Ułan Bator, a przecież to metropolia wielkości Warszawy, z osiedlami, wieżowcami i korporacjami. Rzadką okazję spojrzeć na Mongolię poprzez film, … Dowiedz się więcej

Wersy ulicy – recenzja filmu „When I’m Done Dying” – Tallinn Black Nights

Rap, muzyka uliczna i niewymagająca ani drogich instrumentów, ani długiej edukacji od początku swojego istnienia stanowił przepustkę do lepszego świata dla chłopaków z biednych dzielnic. W dzisiejszych czasach powszechnego i taniego dostępu do Internetu, rozwoju serwisów takich jak YouTube, czy Soundcloud droga od pucybuta do gwiazdy króciła się jeszcze bardziej, co podchwyciło także kino, czego … Dowiedz się więcej

Matka – recenzja filmu „La Verónica” – Tallinn Black Nights

Czy istnieje człowiek, który oglądał Emę Pabla Larraina i nie zakochał się w dzikiej i nieujarzmionej energii debiutującej tam w roli tytułowej Mariany Di Girólamo? Być może, ale ja takiej osoby nie jestem w stanie zrozumieć. Okazuje się, że po tej ognistej reggetonowej orgii trzydziestolatka ani myśli zwalniać, co więcej jej drugi projekt znów dotyczy … Dowiedz się więcej

Zależność – recenzja filmu „Submissão” – Tallinn Black Nights

Kino portugalskie w ostatnich latach przyzwyczaiło nas do artyzmu na najwyższym światowym poziomie. Dzieła Pedra Costy, Miguela Gomesa, czy queerowe szaleństwa João Pedra Rodriguesa bliskie są sercu każdego fana nowohoryzontowej uczty. Mniej mówi się o tamtejszym kinie społecznym, nawet wspaniałe Gniazdo Teresy Villaverde nie odbiło się w Polsce prawie żadnym echem. Mam nadzieję, że inny … Dowiedz się więcej

Ziemia obiecana – recenzja filmu „Great Happiness” – Tallinn Black Nights

Współczesne kino chińskie jest jednym z najciekawszych na świecie. Pomimo stale wzmożonych wysiłków cenzury, nawet taka ikona jak Jia Zhangke wypuściła w tym roku ordynarną propagandówkę (Na horyzoncie morze jest błękitne), pasja tworzenia i poszukiwania wśród twórców niezależnych jest nieskończona. Takie tytuły jak Siedzący słoń (Hu Bo, 2018), Rzeka czasu (Yang Chao, 2016), czy Długa … Dowiedz się więcej

Własnymi ścieżkami – recenzja filmu „Mikrosiedlisko” – Pięć Smaków

Mikrosiedlisko

W sekcji Parasites organizatorzy Festiwalu Filmowego Pięć Smaków inspirując się fenomenem filmu Bonga John-ho, zgromadzili inne dzieła zgłębiające społeczną problematykę w Korei Południowej. Jednym z filmów z programu, który pochyla się nad przedstawicielami niższych klas i ich perypetiami, a przy tym nie zamienia się w obraz nędzy i rozpaczy oraz osadza ich zmagania w szerszym … Dowiedz się więcej

Wichry namiętności – recenzja filmu „Ząb mądrości” – Pięć Smaków

Kiedy zobaczyłam w tegorocznym programie Pięciu Smaków, film który w zeszłym roku został w ostatniej chwili wycofany z Warszawskiego Festiwalu Filmowego wiedziałam, że jest to pozycja obowiązkowa. Oczywiście poza dreszczykiem emocji wywołanym domniemanym zatargiem z chińską cenzurą, warto podkreślić, iż jest to jedyny pełnometrażowy obraz z Chin kontynentalnych dostępny w ofercie festiwalu. Ostatnie lata były … Dowiedz się więcej

Ciało nie do poznania – recenzja filmu „Teddy” – Splat!FilmFest

Teddy

Po Willy 1er, pokazywanym w Cannes w 2016 roku, jako część programu ACID, bracia Boukhermowie zrealizowali film o nastoletnim wilkołaku z francuskiej prowincji. Teddy znalazł się w selekcji Cannes 2020, a w Polsce możemy go oglądać za sprawą Splat!FilmFest Produkcja opowiada historię tytułowego Teddiego – chłopaka, który po usłyszeniu niepokojących dźwięków wydobywających się z lasu, … Dowiedz się więcej

Ready Player Mank – recenzja filmu „Mank”

Nowy film Davida Finchera stworzony dla Netlixa miał być laurką dla Hermana J. Mankiewicza, jednego z najważniejszych scenarzystów Hollywoodu Złotej Ery i współautora tekstu do Obywatela Kane’a. Proces twórczy i kontrowersje dotyczące wkładu Orsona Wellesa, ciągnące się pierwotnie w dyskursie filmoznawczym, a potem kontynuowane w biograficznych adaptacjach ekranowych, stanowią swoisty fundament i ramę narracyjną dla … Dowiedz się więcej

Nieodebrane połączenie – recenzja filmu „Głosy na wietrze” – Festiwal Ale Kino!

Voices-in-the-wind

Inspiracją do stworzenia filmu Głosy na wietrze, znanego pod japońskim tytułem Kaze no denwa („Wietrzny telefon”), była budka telefoniczna bez okablowania, która stoi w leżącym na wybrzeżu Pacyfiku miasteczku Ōtsuchi, gdzie od tsunami w 2011 roku 30 000 osób skorzystało z symbolicznej możliwości skomunikowania się ze zmarłymi bliskimi. Dziewięcioletnia Haru (Serena Motola) straciła rodzinę w … Dowiedz się więcej

Krzyk rozpaczy – recenzja filmu „Antygona” – Festiwal Ale Kino!

Antygona

Antygona w reżyserii Sophie Diraspe jest kreatywnym odczytaniem tragedii pióra Sofoklesa, które przenosi jego akcję ze starożytnych Teb do współczesnego Montréalu. W 2019 roku na festiwalu w Toronto została uznana za najlepszy film kanadyjski. Zdominowała też rozdanie rodzimych Oscarów, czyli Canadian Screen Awards, nie tylko zostając filmem roku, ale zgarniając jeszcze cztery inne statuetki. Podczas … Dowiedz się więcej

W pełnym rozkwicie – recenzja filmu „Córki” – Pięć Smaków

Córki-Pięć-Smaków

Koreańskim, społecznym podejściem do tematu macierzyństwa w 14. edycji Festiwalu Filmowym Pięć Smaków jest film „Kim Ji-young, urodzona w 1982”. W bardziej pogodnym wydaniu japońskim mierzenie się z losem matki w zurbanizowanym środowisku zostało ukazane w „Córkach” z sekcji Nowe Kino Azji. Hajime Tsuda zna projektowanie stylowych produktów od podszewki. Po ukończeniu studiów został reżyserem … Dowiedz się więcej

Kłamstewko – recenzja filmu „Mój książę Edward” – Pięć Smaków

Trudna polityczna i geograficzna sytuacja Hongkongu – wyspiarskiego miasta-państwa odciętego przejściami (para)granicznymi od Chin kontynentalnych – zaowocowała wielkim rozwojem tamtejszej kultury, zwłaszcza filmowej. Jednocześnie panujący tam neoliberalny kapitalizm połączony z poczuciem politycznego zewnętrznego zagrożenia nieodzownie prowadzi do silnego tradycjonalizmu; podobny mechanizm obserwujemy wszak chociażby wśród polonii w Chicago. I to właśnie o tym konserwatyzmie dużej … Dowiedz się więcej

Portret podwójny – recenzja filmu „Forman vs. Forman” – Kino na Granicy

Forman vs. Forman

Miloša Formana, dwukrotnego laureata Oscara, autor Lotu nad kukułczym gniazdem, Hair i Amadeusza znają nawet początkujący kinomani, a jego dokonania wchodzące w skład czechosłowackiej nowej fali takie jak Czarny Piotruś, Miłość blondynki czy Pali się, moja panno należą do kanonu światowego kina. Ale co tak naprawdę wiemy o zmarłym w 2018 roku czeskim reżyserze? Z … Dowiedz się więcej

To wszystko – recenzja filmu „Proch i pył” – Pięć Smaków

Niezależny koreański reżyser Park Hee-kwon w swym pełnometrażowym debiucie Proch i pył podejmuje temat naznaczonej tragedią jednostki samotnie mierzącej się z obojętnością ze strony instytucji powołanych do niesienia pomocy. Na marginesie skupionej na bohaterce opowieści rozwija przekonującą wizję społeczeństwa, w którym życie konkretnej osoby w pędzącym ku przyszłości świecie okazuje się niejednokrotnie niczym więcej jak … Dowiedz się więcej

Pozwól mi spróbować jeszcze raz – recenzja filmu „Pod otwartym niebem”- Pięć Smaków

Pod otwartym niebem reż. Miwa NISHIKAWA

Aparat państwowy to wyjątkowo złożony mechanizm, nic więc dziwnego, że przy braku dobrej woli i odpowiedniej „konserwacji” ze strony ustawodawców dochodzi do patologii. Polakom narzekanie na działanie państwa weszło już w krew, a każde kolejne pokolenie cały czas napotyka te same zaniedbania. Z naszej perspektywy, tak dobrze rozwinięty kraj jak Japonia zdaje się być niemalże … Dowiedz się więcej

Ślady na śniegu – recenzja filmu „Strach” – Tallinn Black Nights

Czy o uprzedzeniach mieszkańców prowincji można opowiadać w sposób uczciwy, spędzając całe życie w dużym mieście? Bułgar Iwajło Hristow w filmie „Strach”, który wygrał tegoroczną edycję Festiwalu Filmowego Tallinn Black Nights, udowadnia, że tak. Zapraszamy do naszej recenzji festiwalowej! W całej Europie od kilku lat trwa kryzys uchodźczy, nawet jeśli temat w erze covidu przygasł … Dowiedz się więcej

Rzeka życia – recenzja filmu „Mekong 2030” – Pięć Smaków

Mekong 2030

W sekcji Podróż do Azji organizatorzy Festiwalu Filmowego Pięć Smaków oferują „szansę na odwiedzenie zakątków, o których nie wspominają żadne przewodniki, i spotkanie z ludźmi, których życia nie dokumentują kolorowe magazyny”. Nowelowy „Mekong 2030” jawi się jako istna kumulacja tej obietnicy programowej i bardzo kusząca propozycja dla wszystkich, którzy przez pandemię swoje wyprawy musieli odłożyć … Dowiedz się więcej

Unikałem powrotów, choć niebo jest pełne gwiazd – recenzja filmu „Nad rzeką Takatsu” – Pięć Smaków

W filmie Nad rzeką Takatsu japoński reżyser Nishikori Yoshinari rysuje kameralny i prowokujący do namysłu portret zżytej wewnętrznie społeczności zamieszkującej niewielką górską miejscowość w zielonej prefekturze Shimane. Konstruowane z dramaturgiczną precyzją, w atmosferze zadumy budującej pomost z dziełami dawnych mistrzów shomin-geki obrazy codziennego trwania w zgodzie z rytmem natury stają się dla twórcy pretekstem do … Dowiedz się więcej

Prywatne jest publiczne – recenzja filmu „Erotica 2022”

Erotica 2022

Erotica 2022 to pierwszy polski film produkcji Netflixa, na który składa się pięć nowel: Znikanie pani B Anny Kazejak (na podstawie scenariusza autorstwa reżyserki i Olgi Tokarczuk), Niedźwiedź Anny Jadowskiej (napisany przez nią i Grażynę Plebanek), Mocno Kasi Adamik i Joanny Bator, Jeśli będziesz długo siedzieć w ciszy przyjdą do ciebie inne zwierzęta Jagody Szelc … Dowiedz się więcej

Ojciec i syn – recenzja filmu „Boluomi” – Pięć Smaków

Boluomi

W startującym w konkursie Nowe Kino Azji w ramach Festiwalu Filmowego Pięć Smaków malezyjsko-tajwańskim Boloumi obserwujemy dwutorowo losy młodego emigranta, który przybył na Tajwan na studia, i jego ojca urodzonego w dżungli podczas walk z Brytyjczykami o niepodległość Malezji. Dla jednego z twórców, czyli Lau Kek-huata, Boluomi jest bardzo osobistym projektem. Jego rodziny dotyczą bowiem … Dowiedz się więcej

Ciepły kocyk – recenzja filmu „Suk Suk” – Pięć Smaków

Dwa fakty dotyczące społeczeństw krajów rozwiniętych są bezdyskusyjne. Po pierwsze starzeją się one, żyje się coraz dłużej i coraz zdrowiej, co pozwala (w mniejszym lub większym komforcie ekonomicznym) dłużej i pełniej przeżywać jesień życia. Po drugie na przestrzeni dekad zaszły głębokie zmiany społeczne i możliwe staje się życie w zgodzie z samym sobą, które w … Dowiedz się więcej

Nie nasza wojna – recenzja filmu „Obłoki śmierci – Bolimów 1915”

Obłoki śmierci - Bolimów 1915

Wśród najważniejszych bitew na ziemiach polskich każdy, kto odebrał choćby podstawową edukację, bez trudu wymieni obronę Westerplatte, Bitwę Warszawską, bitwę pod Grunwaldem czy pod Racławicami. W porównaniu z tymi słynnymi wydarzeniami niezwykle ważną dla losów I wojny światowej bitwę pod Bolimowem możemy traktować jako historię zupełnie zapomnianą przez naszych rodaków. Powód jest prosty: Polska nie … Dowiedz się więcej

Wszystko zostaje w rodzinie – recenzja filmu „Sweet Thing” – NH/AFF

Sweet Thing

Alexandre Rockwell jest w Polsce reżyserem niemal anonimowym. Niektórzy kojarzą go co prawda jako jednego z autorów “Czterech pokoi” (obok Quentina Tarantino, Roberta Rodrigueza i Allison Anders), ale na tym prawdopodobnie kończy się znajomość jego filmografii. 18 lat temu jego “In the Soup” zwyciężyło w Sundance, gdzie za konkurencję miało, chociażby “Wściekłe psy” Quentina Tarantino. … Dowiedz się więcej

100 pytań do… – recenzja filmu „Hopper/Welles” – NH/AFF

hopper/welles

Hopper/Welles nigdy nie był planowany jako osobny dokument, a już na pewno nie miał być pokazywany w kinach. W 1970 roku Orson Welles podczas przygotowań do Drugiej strony wiatru prowadził serię wywiadów z aktorami mającymi wystąpić w filmie. Jednym z jego rozmówców został opromieniony sukcesem swego reżyserskiego debiutu, Swobodnego jeźdźca, Dennis Hopper. Po latach producent … Dowiedz się więcej

Człowiek w zagrożeniu – recenzja filmu „La Llorona” – Camerimage

Czy można opowiadać o palących tematach politycznych i czarnych kartach historii w konwencji kina gatunkowego? Od dawna wiemy, że jak najbardziej, warto o tym jednak przypominać, gdyż wciąż zbyt mało twórców się na to porywa. Przykładem jak udane owoce może przynieść takie przedsięwzięcie jest „La Llorona” / “Płacząca kobieta” zeszłoroczny zwycięzca weneckiego Orizzonti, który właśnie … Dowiedz się więcej

Bliskowschodnie antyporno – recenzja filmu „Notturno” – NH/AFF

Mało jest na świecie regionów tak wyraźnie obecnych w zbiorowej świadomości społeczeństw zachodnich jak Bliski Wschód. Ropa, terroryzm, wojny, fale uchodźców – skojarzenia są jednoznaczne. W Notturno Gianfranco Rosi odrzuca cały ten sztafaż, niemal ostentacyjnie ustawiając się w opozycji do mainstreamowego sposobu mówienia o tym regionie, sposobu, który reżyser nazwał podejściem pornograficznym (w wywiadzie dla … Dowiedz się więcej

Kaczka dziennikarska – recenzja filmu „Na rauszu” – NH/AFF

Na rauszu

„Na rauszu”, które zrobiło furorę na festiwalu Nowe Horyzonty, jest potencjalnie największym przebojem kasowym Best Film od dawna (o ile nam kina otworzą), a wielu wymienia go jako głównego faworyta do Oscara dla filmu Międzynarodowego. Postanowiłem pobawić się w połącznie weryfikatora fake newsów, i Nostradamusa, i w poniższej recenzji wytłumaczy wam czemu ten film nie … Dowiedz się więcej

Dwa i jeden – recenzja filmu „Surogatka” – NH/AFF

W czasie, gdy w Polsce podejmowane są przez rządzących próby coraz większego ograniczania tzw. praw reprodukcyjnych, co wywołuje ostry sprzeciw społeczny (zwłaszcza wśród ludzi młodych), „Surogatkę” Jeremy’ego Hersha, nagrodzoną w sekcji Spectrum na 11. American Film Festival, ogląda się u nas trochę jak fabułę z innej planety. Na bohaterkę swojego pełnometrażowego debiutu biały, homoseksualny reżyser … Dowiedz się więcej

Nigdy nie będziesz spał sam – recenzja filmu „Dni” – NH/AFF

W filmach tegorocznej edycji festiwalu Nowe Horyzonty niezwykle często zdawały się powracać tematy izolacji, atomizacji społeczeństwa. W kontekście wydarzeń roku 2020, które drastycznie nadszarpnęły istniejące więzi i zakłóciły dotychczasowy rytm życia ludzi na całym świecie, wiele z tych obrazów wybrzmiewa zupełnie inaczej niż zapewne mogłyby w innych warunkach. Są jednak tacy twórcy, którzy na długo … Dowiedz się więcej

Saudade – recenzja filmu „Metamorfoza ptaków” – NH/AFF

Metamorfozy ptaków

W międzynarodowym konkursie tegorocznego festiwalu Nowe Horyzonty znaleźć możemy dwanaście filmów. Są w nim owszem wyciszone obrazy, doskonale realizujące założenia nurtu slow cinema czy produkcje poruszające ważne i kontrowersyjne tematy, ba jest nawet cronenbergowski antythriller. Żaden nie może równać się z Metamorfozą ptaków, bowiem tylko dzieło portugalskiej debiutantki prezentuje tak złożoną i kompleksową wizję. Nie … Dowiedz się więcej

Andriej Bilge Jerżanow prezentuje – recenzja filmu „Między śmiercią a śmiercią” – NH/AFF

Stwierdzenie, że Azerbejdżan nie jest filmową potęgą należy raczej do truizmów, szukając w meandrach pamięci i archiwów TVP jakiś tytułów związanych z tą kinematografią możemy w końcu przywołać musical z 1956 „Jak nie tamta, to ta” pokazywany swego czasu w polskiej telewizji. Tym większym sukcesem było zaproszenie w tym roku trzeciego filmu Hitala Bajdarowa „Między … Dowiedz się więcej

Na los szczęścia, Gundo! – recenzja filmu „Gunda” – NH/AFF

Wśród ogromnej ilości powstających współcześnie dokumentów mających nakłonić odbiorców do refleksji nad spożyciem mięsa i produktów odzwierzęcych trudno znaleźć pozycje naprawdę oryginalne i nieszablonowe. Prezentowana w debiutanckiej edycji berlińskiego konkursu ‘Encounters’, a na Nowych Horyzontach pokazywana w sekcji Oslo / Reykjavik 3, Gunda Wiktora Kossakowskiego stanowi dla tej tematyki powiew artystycznej świeżości. Seans Gundy to, … Dowiedz się więcej

Po nas choćby potop – recenzja filmu „To nie pogrzeb, to zmartwychwstanie” – NH/AFF

To nie pogrzeb, to zmartwychwstanie

To nie pogrzeb, to zmartwychwstanie z maleńkiego i biednego Lesotho, to jedna z rewelacji ostatnich miesięcy (pokazy i nagrody m. in. w Hong Kongu, Rotterdamie, Sundance czy Wenecji). Nie dziwi zatem, że został on kandydatem oscarowym afrykańskiego państwa – zresztą pierwszym w historii. Obecnie produkcja walczy o Grand Prix w Konkursie Nowych Horyzontów. Film odnosi … Dowiedz się więcej

Chleba i igrzysk – recenzja filmu „Noc królów” – NH/AFF

Więzienie to miejsce od zawsze fascynujące wszelkich filmowców. Rządząca się własnymi zasadami, odcięta od reszty świata kraina, stanowiąca w założeniach swoisty czyściec, w wielu dziełach na przestrzeni lat przybierała różne formy. Można było w nim znaleźć porozumienie i elementarny humanizm, jak w „Pocałunku kobiety pająka”, przyjaźń w „Skazanych na Shawshank”, piekło na Ziemi w „Midnight … Dowiedz się więcej

Symulacja – recenzja filmu „Niepamięć” – NH/AFF

Niepamięć

Ludzkość od zawsze zadaje sobie pytanie o istotę życia. Od przemyśleń niemieckich filozofów, przez eksperymenty lekarzy lat 30. i 40. po współczesne kino arthousowe, odpowiedź ta nam wciąż umyka. O tej niemożliwości wydestylowania esencji życia ludzkiego opowiada w swojej debiutanckiej „Niepamięci” Christos Nikou. Jak to często bywa ze współczesnym kinem greckim rzecz się dzieje w … Dowiedz się więcej

Wehikuł czasu – recenzja filmu „Opowieści z kasztanowego lasu” – NH/AFF

Opowieści z kasztanowego lasu

Niedawno wybrane kandydatem do Oscara niewielkiej Słowenii Opowieści z kasztanowego lasu dostały się także do konkursu głównego Nowych Horyzontów. Film debiutanta Gregora Božiča był zresztą pokazywany już na kilku festiwalach, wszędzie wzbudzając uznanie. Jest to niezbyt popularna praktyka wśród młodych reżyserów, aby swoje pierwsze dzieło poświęcić w zupełności światu, który rozpadł się kilkadziesiąt lat przed … Dowiedz się więcej

Skradziona baza – recenzja filmu „Ostatni out” – NH/AFF

The Last Out

Ścieżka kariery zawodowego sportowca jest jedną z najbardziej kapryśnych, na jaką może zdecydować się młody człowiek. Marzenia i oczekiwania dzieci pobudzane są przez gwiazdorów z milionowymi kontraktami, jednak rzeczywistość często przynosi brutalną weryfikację. Michael Gassert i Sami Khan postanowili pokazać nam z bliska historię trzech młodych mężczyzn, pragnących podpisać zawodowe kontrakty w MLB – najlepszej … Dowiedz się więcej

Też jestem czyjąś córką – recenzja filmu „Rose gra Julie” – NH/AFF

rose-gra-julie

Historie o ludziach zagubionych w życiu, oderwanych od korzeni, niepewnych swojego miejsca powstają od zawsze. Pytanie zadane na samym początku brzmi: kim są tak naprawdę? Temat odkrywania tożsamości przewija się również w Rose gra Julie, najnowszym filmie małżeństwa, Joe Lawlora i Christine Molloy, znanego szerzej pod pseudonimem Desperate Optimists. Wszystko sprowadza się do nadania kierunku … Dowiedz się więcej

Życie imigranta jest trucizną – recenzja filmu „Vitalina Varela” – NH/AFF

vitalina varela

Filmy Pedra Costy nigdy nie były w pełni fabularne, zawsze po kolana, a może i po pas zanurzone były w rzeczywistości zastanej. Ten paradokumentalny rys objawia się w każdym jego dziele (może oprócz Krwi i Domu z lawy). Prawdziwe losy aktorów (głównie naturszczyków) odbijają się nierzadko w tym co proponuje Portugalczyk na ekranie. W rozdzierającym … Dowiedz się więcej

Mam 20 lat – recenzja filmu „Shiva Baby” – NH/AFF

Masz dwadzieścia parę lat, studia niby się zbliżają do końca, ale wciąż jakoś papierku w ręku brak. Tak zresztą jak jakiejkolwiek pracy, w końcu chcesz uniknąć losu korposzczura. Każde spotkanie rodzinne to stres pytań, o życie prywatne, zawodowe plany, postępy na uczelni, porównań ze święcącą sukcesy równolatką. Gdy jednak na takiej imprezie pojawia się nie … Dowiedz się więcej

El ángel exterminador – recenzja filmu „Nowy porządek” – NH/AFF

Nowy porządek

Rok 2020, pandemia uderza w setki milionów ludzi, do czerwca tego samego roku 10 (!) najbogatszych osób w USA wzbogaca się o ponad 340 miliardów dolarów. Różnice majątkowe się na świecie pogłębiają w zastraszającym tempie, wciąż coraz więcej ludzi ginie z głodu, a jednocześnie coraz więcej żywności jest wyrzucane. Wzrastające nierówności społeczne powodują wzrastające napięcia … Dowiedz się więcej

Dzieci Neo – recenzja filmu „Bestio, bestio” – NH/AFF

Internet, jego wszechwładza, jego skłonność do zamykania nas w bańkach informacyjnych i agora jaką daje wszelkim ekstremistom nie tylko przeraża nas, ale także aktywnie szkodzi pozwalając się rozwinąć środowiskom takim jak Q-Anon czy Konfederacja. Niebezpieczeństwo połączenia wrażliwego umysłu z siecią mogliśmy zobaczyć niedawno w „Sali Samobójców. Hejterze” Jana Komasy, a teraz w „Bestio, bestio,” pokazywanym … Dowiedz się więcej

Raj utracony – recenzja filmu „Eden” – NF / AFF

W tym miejscu pierwotnie miał się znaleźć opis lockdownu, sytuacji gdy wielu ludzi może pracować, uczyć się i pojechać na festiwalowy urlop, a to wszystko nie wychodząc tygodniami z domu. No ale w tym momencie opisywanie tego byłoby banałem. Dość powiedzieć, że codzienne zmagania Ewy, głównej bohaterki „Edenu” z Konkursu tegorocznego festiwalu Nowe Horyzonty nagle … Dowiedz się więcej

Niebiańska plaża – recenzja filmu „Krabi, 2562” – NH/AFF

Krabi, 2562

Na połączonych Nowych Horyzontach i American Film Festival czeka całe mnóstwo wartych uwagi czy wręcz znakomitych filmów. Sporo z hitów ma już dystrybutorów i trafi w końcu do kin. Inną kategorią są jednak pozycje z programu, które z uwagi na swój artystyczny charakter czy poruszaną tematykę skazane są na obieg festiwalowy lub miejsce w bibliotece … Dowiedz się więcej

Św. Matylda od Siedmiu Boleści – recenzja filmu „Saint Maud”

Saint maud

Studio A24 znowu to zrobiło! Horror straszący „wystylizowanym umiejętnie nastrojem, budzącym naturalny lęk a jednocześnie głęboką refleksję poszerzoną o analizę współczesności” – jak to określił Waldemar Węgrzyn w niedawno opublikowanym na naszych łamach tekście o produkcjach tej wytwórni. Saint Maud to pełnometrażowy debiut brytyjskiej reżyserki Rose Glass. Opowiada historię tytułowej Maud (Morfydd Clark), która obejmuje … Dowiedz się więcej

Cały świat patrzy – recenzja filmu „Proces Siódemki z Chicago”

Proces Siódemki z Chicag

Abbie Hoffman, Jerry Rubin, David Dellinger, Tom Hayden, Rennie Davis, John Froines, oraz Lee Weiner – to imiona i nazwiska ludzi odpowiedzialnych za protesty przeciw wojnie w Wietnamie podczas Krajowej Konwencji Demokratycznej mającej miejsce w 1968 roku w Chicago. To ich historie opowiada Proces Siódemki z Chicago. Aktywistom został postawiony zarzut zmowy i wszczynania buntu, … Dowiedz się więcej

Love is Strange – recenzja filmu „DAU. Natasza”

DAU. Natasza

Legendy o projekcie DAU krążyły po światku filmowym od lat. Monumentalna, imponująca, ale i kuriozalna inicjatywa zamknięcia aktorów na trzy lata na największym planie filmowym w Europie: 12 000 metrów kwadratowych odwzorowanego 1:1 radzieckiego instytutu naukowego, 700 godzin, w dużej mierze improwizowanego materiału filmowego, 14 filmów pełnometrażowych, dwa seriale i milion projektów pobocznych. Te wszystkie … Dowiedz się więcej

Piekło codzienności – recenzja filmu „Asystentka” – Tofifest

Asystentka

Ze wszystkich tytułów z tegorocznego, niezwykle zróżnicowanego programu festiwalu Tofifest, żaden nie uderzył mnie tak, jak niepozorna perełka Kitty Green (Casting na JonBenét, Ukraine Is Not a Brothel), która została bardzo dobrze przyjęta w zeszłym roku w Telluride i do tej pory krążyła głównie po serwisach VOD. Kto nie widział jeszcze Asystentki już od dziś … Dowiedz się więcej

Społeczny upadek – recenzja filmu „7 powodów do ucieczki (od społeczeństwa)”

W czasach wszechobecnego marazmu, społecznych podziałów i rosnących w siłę chorób cywilizacyjnych Esteve Soler zamiast stworzyć film ku pokrzepieniu serc napisał scenariusz 7 powodów do ucieczki (od społeczeństwa). Hiszpan będący dramatopisarzem, choć ostatnimi laty szukający swojego miejsca w kinie (np. za sprawą krótkometrażówki „Interior. Familia.”), wraz z Gerardem Quinto wyreżyserował tę czarną komedię. 7 powodów … Dowiedz się więcej

Stromy stok – recenzja filmu „Slalom” – Tofifest

slalom

Debiut Charlène Favier – Slalom – został wybrany do selekcji festiwalu w Cannes. Sama impreza, jak wiemy, nie odbyła się z przyczyn pandemicznych, ale na innych festiwalach film mógł startować pod tym szyldem. Francuska reżyserka przygląda się w swoim dziele trudom związanym z osiągnięciem sukcesu sportowego. Nie unika też w tym kontekście coraz częściej wychodzących … Dowiedz się więcej

Niebo obiecane – recenzja filmu „Polot”

polot

Pierwszy raz stykam się z twórczością Michała Wnuka. Na swoim koncie ma dotąd jeden dokument (Agfa 1939. Podróż w czasy wojny) jeden krótki metraż (Co mówią lekarze) i serial M jak miłość. Sam tytuł debiutu długometrażowego jest dość wyzywający. Jest bowiem pokusa by odnieść go także do samego twórcy: czy miał polot? Takie pytanie być … Dowiedz się więcej

Dwa światy – recenzja filmu „Honey Cigar” – Tofifest

Honey Cigar

Honey Cigar to reżyserski debiut Francuzki algierskiego pochodzenia Kamiry Aïnouz. Niechybnie wiele osób będzie regularnie myliło ją z urodzonym co prawda w Brazylii, ale legitymizującym się także przodkami z Algierii, Karimem Aïnouzem, autorem Niewidocznego życia sióstr Gusmao. Do tej pory twórczyni miała niewielką styczność z planami filmowymi, pracując tylko raz przy scenariuszu do angielskojęzycznego remake’u … Dowiedz się więcej

Kobiecy tandem – recenzja filmu „My dwie”

My dwie

W swoim pełnometrażowym debiucie My dwie, Filippo Meneghetti, bierze na warsztat temat w kinie nieśmiertelny – miłość. Ale czy ma do powiedzenia coś nowego w tym aspekcie? Tytuł ten nieśmiało przebija się na międzynarodowych festiwalach – FEST w Belgradzie, ukraińskim MOLODIST, Dublinie, Stambule, Filadelfii. Także w Polsce został zauważony za sprawą nominacji w konkursie debiutów … Dowiedz się więcej

Manifesto – recenzja filmu „Numery” – Ukraina FF

Oleg Sencow debiutował w kinie swoim Graczem na festiwalu w Rotterdamie w 2011 roku. Zdobył wtedy pewną uwagę zgarniając kilka wyróżnień na najważniejszym ukraińskim festiwalu, w Odessie, jednak prawdziwą uwagę świata zyskał, gdy w 2014 roku został aresztowany przez rosyjskie władze za działalność polityczną na Krymie i osadzony w łagrze. Po wielu interwencjach światowych organizacji … Dowiedz się więcej

Milczenie Leny – recenzja filmu „Sole” – Tofifest

Dostrzeżona w zeszłym roku w weneckim konkursie Horyzonty (nagrody Lanterna Magica i Włoskiej Federacji Klubów Filmowych), świetnie rokująca w konkursie głównym trwającego właśnie Tofifest Film Festival, w końcu nominowana także do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii odkrycie roku – Sole wyrasta na czarnego konia kina niezależnego w tym wyjątkowo chaotycznym i nietypowym sezonie festiwalowym. Włosko-polska … Dowiedz się więcej

Widok z okna na pierwszym piętrze – recenzja filmu „Drodzy Towarzysze!” – WFF

Drodzy Towarzysze!

Filmem zakończenia Warszawskiego Festiwalu Filmowego wybrano najnowsze dzieło Andrieja Konczałowskiego, Drodzy Towarzysze!. Wcześniej produkcja startowała w konkursie głównym w Wenecji i otrzymała tam Nagrodę Specjalną Jury. Tym razem rosyjski mistrz opowiada o jednym z tragicznych epizodów z dziejów Związku Radzieckiego, czyli strajku robotników i jego krwawej pacyfikacji w Nowoczerkasku w czerwcu 1962 roku (w tym … Dowiedz się więcej

To dobry chłopak był – recenzja filmu „18 kiloherców” – WFF

18khz

Stwierdzenie, że kazachska kinematografia nie należy do najpopularniejszych, jest wyjątkowo łagodnym określeniem jej obecnego statusu. Ten niepodległy od niemal 30 lat kraj tylko raz otrzymał nominację do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny (Czyngis-chan w 2008 roku), a tamtejsze produkcje rzadko kiedy doczekują się szerokodostępnych premier na rynkach takich jak polski. Całe szczęście naprzeciw potrzeb entuzjastów … Dowiedz się więcej

Krew na betonie – recenzja filmu „Shorta” – WFF

shorta

Shorta to debiut pełnometrażowy duetu Anders Ølholm – Frederik Louis Hviid. Film miał premierę już na Międzynarodowym Tygodniu Krytyków podczas festiwalu w Wenecji, a obecnie jest pokazywany w ramach Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Mimo niewielkiego doświadczenia, Duńczykom udało się stworzyć mięsiste kino policyjne. Zapewniając rozrywkę nie umykają przed niewygodnymi tematami trawiącymi współczesną, zachodnią Europę, takich jak … Dowiedz się więcej

Sumy-terminatory – recenzja filmu „Spirala” – WFF

Spirala

Konkurs debiutów i drugich dzieł Warszawskiego Festiwalu Filmowego to szczególnie ryzykowna sekcja. Początkujący twórcy miewają czasem predylekcję do wykładania swoich racji zbyt topornie albo wręcz przeciwnie, szukania eksperymentu lub dociskania pedału gazu i popadania w ekstremę. Innym przypadkiem jest jednak Spirala, debiut Cecílii Felméri. Młoda reżyserka pochodzenia węgierskiego urodzona w Kluż-Napoka w sercu rumuńskiej Transylwanii, … Dowiedz się więcej

Psychoterapia to nie wstyd – receznja filmu „Wygnanie” – WFF

wygnanie

Nurt poznawczo-behawioralny jest prawdopodobnie aktualnie dominującym w światowej psychologii. W czasach gdy coraz więcej osób nie radzi sobie z problemami i otaczającą je codziennością, nie rozumie świata i ludzi, psychologowie tego nurtu starają się „oczyścić ich okulary” poprzez wskazanie i wyplenienie błędów poznawczych. Tegoroczny kosowski kandydat do Oscara – „Wygnanie”, który był pokazywany w ramach … Dowiedz się więcej

Zagraj to jeszcze raz, Allison – recenzja filmu „Czarny niedźwiedź”– WFF

Czarny niedźwiedź

Lawrence’a Michaela Levine’a wraz z żoną Sophią Takal zalicza się do czołowych twórców mumblecore’u. Oboje piszą, reżyserują i grają w swoich filmach. Czarny niedźwiedź pokazywany w Sundance i na Warszawskim Festiwalu Filmowym to ich dwunasta współpraca, Levine stanął za kamerą i napisał scenariusz, Takal odpowiadała zaś za produkcję. Twórców interesuje przede wszystkim natura tworzenia historii, … Dowiedz się więcej

Zabawa w chowanego – recenzja filmu „Duże chłopaki nie płaczą” – WFF

Duże chłopaki nie płaczą

Paul Connoly bez cienia przesady przeszedł w dzieciństwie przez piekło. Był jednym z wychowanków domu dziecka im. św.. Leonarda w Hornchurch, gdzie opiekunowie prześladowali wychowanków psychicznie i fizycznie, włącznie z wykorzystywaniem ich seksualnie. Sprawa ta była swego czasu bardzo głośna na Wyspach Brytyjskich, a autobiograficzna powieść Paula opisująca doświadczenia z jego młodości stała się bestsellerem. … Dowiedz się więcej

Miałem sen – recenzja filmu „Człowiek z zajęczymi uszami” – WFF

Kino nie zawsze musi nas otwierać na nowe doznania, rozszerzać nasze poznanie, uświadamiać nas o nieuświadomionym. Często po prostu wystarczy, kiedy dobrze składa znane klocki. Na przykład opowiadając o pisarzu w średnim wieku, który nie do końca sobie radzi w grę zwaną życiem, ma rodzinę, która go nienawidzi, młodszą kochankę, chorego psychicznie przyjaciela i kryzys … Dowiedz się więcej

Życie wśród dzikich – recenzja filmu „Shirley” – WFF

Shirley

Nawet jeśli nazwisko Shirley Jackson nic Wam nie mówi i nie czytaliście żadnego z jej ponad dwustu dzieł grozy to pewnie o uszy obił Wam się netflixowy serial Nawiedzony dom na wzgórzu, który powstał na motywach książki Amerykanki. Wcześniej zresztą powieść adoptowali już Robert Wise (1963) i Jan De Bont (1999). Za sprawą pokazywanej w … Dowiedz się więcej

Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o seksie, ale baliście się zapytać – recenzja filmu „Mia pragnie zemsty” – WFF

Mia pragnie zemsty

Mumblecore to typowo amerykański podgatunek kina niezależnego, który wyrósł na łonie festiwalu SXSW. Twórcy tacy jak bracia Duplass, Andrew Bujalski, czy Alexandre Lehmann, korzystając ze wzorców europejskiego arthouse’u, na czele z duńską Dogmą ’95 stworzyli w tamtejszym kinie niezależnym wyjątkowy rodzaj improwizowanej obyczajówki. Następnie ten nurt zaczął powoli przeciekać do Europy, a jednym z jego … Dowiedz się więcej

Pogranicze dobrego smaku – recenzja filmu „Magnezja” – WFF

Magnezja

Polski przedstawiciel w międzynarodowym konkursie Warszawskiego Festiwalu Filmowego stał się dla widzów pewnikiem takim jak śmierć i podatki. Nie ma w tym nic dziwnego, premiery rodzimych twórców zawsze przyciągają pełne sale widzów, a spotkania z powszechnie znanymi artystami, towarzyszące pokazom dla wielu stanowią atrakcję większą niż sama projekcja. Jednak zdarzają się przypadki, kiedy dobór repertuaru … Dowiedz się więcej

Płytki grób – recenzja filmu „Post Mortem” – WFF

Post Mortem

Péter Bergendy jest dyplomowanym psychologiem, a pracę magisterską pisał na temat oddziaływania horroru na widzów. Nie dziwota, że w końcu zabrał się za ten gatunek, używając w praktyce zdobytą wiedzę teoretyczną. W kinie zaczynał od komedii romantycznej (Stop Mom Teresa!), ale największe sukcesy zawdzięcza osadzonym w latach 50. ubiegłego stulecia kryminałom (Egzamin i telewizyjny Sejf). … Dowiedz się więcej

Ambiwalencja – recenzja filmu „Szarlatan”

Szarlatan

Znachorstwo to jedno ze wzbudzających największą ambiwalencje zajęć. Z jednej strony ludowa mądrość i ziołolecznictwo budzą jakiś inherentny podziw, podskórny szacunek należnym tym, którzy wiedzą coś, co nam nigdy nie będzie dane. Jednocześnie nie sposób pozbyć się z głowy wizji hochsztaplerów w rodzaju Jerzego Zięby czy pseudoreligijnej szarlatanerii nawołującej w centrach miast przez megafony, jak … Dowiedz się więcej

Obywatel świata – recenzja filmu „Tony Halik”

Tony Halik

Najnowsze dzieło w dorobku Marcina Borchardta, autora wielce udanego dokumentu Beksińscy. Album wideofoniczny, opowiada, jak łatwo się zorientować już po tytule, o Tonym Haliku. Starsi widzowie oczywiście doskonale znają i z sentymentem wspominają jego programy podróżnicze (m.in. kręcony z Elżbietą Dzikowską Pieprz i wanilia), ale dla młodszych odbiorców zmarły ponad dwie dekady temu dziennikarz jest … Dowiedz się więcej

Jeszcze w zielone gramy – recenzja filmu „Nadzieja”

nadzieja

Ciężko o drugie zjawisko, przedstawiane w kinie w tak skrajnie różne sposoby, jak umieranie. Poetyka horrorów, filmów wojennych czy akcji przyzwyczaiła nas niejako do bezrefleksyjnego, szybkiego odbierania życia, podczas gdy na przeciwnym biegunie znajduje się niebagatelna liczba dramatów, skupiających się na powolnym procesie odchodzenia czy też walki o życie do ostatnich jego chwil. Można wręcz … Dowiedz się więcej

Apetyt rośnie w miarę jedzenia – recenzja filmu „Niedosyt”

Niedostyt

W domu ze szkła Hunter ma dostęp do wszelkich zbytków, pod warunkiem, że będzie wizytówką dla majętnej rodziny. Jednak w idealnie wyprofilowanej szybie pojawia się pęknięcie. Delikatna bohaterka filmu „Niedosyt” nauczyła się być taka, jaką chcą ją widzieć inni, ale z zakamarków luksusowych wnętrz powoli wyłania się prawdziwe oblicze protagonistki. Film otwiera scena, w której … Dowiedz się więcej

Dzikość serca – recenzja filmu „Ema”

Ema

Zło. Duch. Wolność. Jedność. Amerykanizacja. Sztuka. Elementarne siły, energie przetaczające się przez nasze życie, przez jaźń jednostek zarówno najsłabszych, jak i najpotężniejszych. One od początku wyznaczały rytm kina Pablo Larraína, jednego z najciekawszych współczesnych reżyserów. Dyktatura zderza się z destrukcyjnymi związkami, depresyjna samotność z patologiczną wręcz wspólnotowością. U Larraína nie ma stanów pośrednich, od początku … Dowiedz się więcej

TVN – Prawdziwe historie, odc. 8 – recenzja filmu „25 lat niewinności. Sprawa Tomka Komendy”

25 lat niewinności

Cała polska usłyszała o sprawie Tomka Komendy na początku 2018 roku. W maju tego roku Sąd Najwyższy go uniewinnił, a już 11 września swoją premierę miała książka Grzegorza Głuszaka na ten temat; 9 września 2019 roku rozpoczęły się zdjęcia na planie jej ekranizacji, a teraz we wrześniu 2020 roku film wchodzi na ekrany polskich kin. … Dowiedz się więcej

Serce wielkiej wody przeszywa mnie swym pulsem – recenzja filmu „Ośmiornica, nauczycielka życia” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Czego_nauczyla_mnie_osmiornica

Człowiek zanurzający się w chłodnych wodach Atlantyku u wybrzeży Kapsztadu dla stworzeń morskich będzie jak przybysz z innej planety. Dokument Ośmiornica, nauczycielka życia dostępny od niedawna na Netflixie pozwala odkryć, do czego dojdzie, gdy istota ludzka stanie się stałym bywalcem podwodnego lasu wodorostów na rok, ale nie będzie ingerować w cykl życia złożonego ekosystemu. Niezamieszkane … Dowiedz się więcej

Close-up – recenzja filmu „Między nami” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Reżyserski debiut Doroty Proby pod tytułem Między nami w ostatnich dniach wygrał nagrodę za najlepszy film polski na ogólnopolskim festiwalu filmów dokumentalnych Millennium Docs Against Gravity. W ciągu niespełna pięćdziesięciu minut spotykamy się z trzema parami pozostającymi w związkach. Znajdują się one w różnych życiowych sytuacjach, mają różne staże związku i wizje, jak powinien on … Dowiedz się więcej

Nie słuchałem potrzeb widzów, to był błąd! – recenzja filmu „Mulan”

mulan

W ostatnich latach zestawienia najbardziej kasowych produkcji pękają w szwach od sequeli, remake’ów i filmów z rozbudowanych, dobrze znanych widzom uniwersów. Kreująca ten trend wytwórnia Disneya utwierdza się w przekonaniu o słuszności tej drogi z każdym kolejnym sprawozdaniem finansowym, tym razem jednak postanowili pójść o krok dalej, ponownie ekranizując legendę o Mulan, co czyniło produkt … Dowiedz się więcej

Źródło – recenzja filmu „Skandal. Ewenement Molesty” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Rap jest w tym momencie niewątpliwie najpopularniejszym gatunkiem muzycznym w Polsce. W 2019 roku Taco Hemingway (wspólnie z Dawidem Podsiadło) stał się pierwszym krajowym artystą, który zapełnił cały Stadion Narodowy, co nie udało się m.in. Rihannie czy Madonnie. Wśród 20 najlepiej sprzedających się w Polsce płyt minionego roku aż 11 należało do tego gatunku. Jak … Dowiedz się więcej

Portret podwójny – recenzja filmu „Malarka i złodziej” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Malarka i złodziej

Rzecz dzieje się w Norwegii, czyli kraju trochę kulturowo egzotycznym, ale też takim, w którym z każdym ekspedientem na prowincji dogadasz się płynną angielszczyzną. Pewien wprawiony ćpun jednej nocy kradnie na nieświadomce dwa obrazy z galerii, i nawet nie pamięta, gdzie schował. I wierzcie lub nie, ale autorka obrazów, Czeszka, zaprzyjaźnia się z tym narkomanem … Dowiedz się więcej

Spotkania na krańcach świata – recenzja filmu „Nomada. Na tropie Bruce’a Chatwina” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Nomada

Werner Herzog do swej pokaźnej filmowej gabloty dołącza nowy eksponat. Tym razem snuta przez niego opowieść jest obrazem wyjątkowo osobistym, traktuje bowiem o zmarłym w 1989 roku przyjacielu niemieckiego reżysera. Autor Grizzly Mana w dokumentalnej formule przedstawia dorobek Bruce’a Chatwina, brytyjskiego pisarza, podróżnika, znawcy sztuki, gawędziarza, człowieka napędzanego potrzebą wiecznej wędrówki i odkrywania mistycznych tajemnic … Dowiedz się więcej

Ulubiony film twojego wuja z SLD – recenzja filmu „Na horyzoncie morze jest błękitne” – Millennium Docs Against Gravity 2020

Propaganda to nie jest łatwy gatunek, wszyscy, którzy w ostatnich latach mierzyli się z polskim kinem patriotycznym tudzież politycznym doświadczyli tego na własnej skórze. Jednocześnie jest to typ kina, który upodobało sobie wielu wybitnych artystów, jak chociażby Oliver Stone, Sergiej Eisenstein, czy Joris Ivens. Z prorządowych sympatii, często wyrażanych w swoich produkcjach znany także jest … Dowiedz się więcej

Żyje się tylko dwa razy – recenzja filmu „Tenet”

Tenet

O twórczości Christophera Nolana różnie się zwykło mówić. Naprzeciw bezkrytycznie zachwyconych jego rozbuchanymi widowiskami, zawsze stoją mniej lub bardziej radykalni sceptycy, zarzucający mu brak wyobraźni i inne scenariopisarskie słabostki, szczególnie w kwestii pisania ciekawych bohaterów, którzy rozmawiają inaczej niż wielkimi literami przy każdym słowie. Choć osobiście zawsze idę na filmy Brytyjczyka z nadzieją, to konsekwentnie, … Dowiedz się więcej

Katapulta w mojej głowie – recenzja filmu „Dolina Bogów”

Dolina Bogów

Niepowtarzalna i nieprzewidywalna twórczość Lecha Majewskiego wymaga od odbiorcy zarówno zaufania, jak i krytycznej podejrzliwości. Odrębny i samotny człowiek renesansu, kapryśny erudyta obdarzony wyobraźnią zdolną kreować światy i nasycać je symbolami, nie zawsze potrafi tę wizję przekształcić w dobre kino. W zasadzie każdy kolejny film Majewskiego to zagadka. Najnowsze dokonanie polskiego artysty w przewrotnej pandemicznej … Dowiedz się więcej

Czarny korzeń, kruchy ród – recenzja filmu „Złotokap”

Złotokap

Unnar jest synkiem mamusi. Kieszonkowe, wspólne obiadki, coroczny wypoczynek na Costa del Sol. Unnar się zakochał. Burza kasztanowych włosów, sarnie oczy i pokłady empatii zdolne stopić lodowiec. Problem w tym, że Unnar ma 39 lat, a jego wybranka to Polka podcierająca tyłki starcom. Mamusia nie jest zachwycona. A na dodatek ministerstwo chce wyciąć jej ukochane … Dowiedz się więcej

Ocalić od zapomnienia – recenzja filmu „Bądź sobą, czyli nieopowiedziana historia Alice Guy-Blaché”

Bądź sobą, czyli nieopowiedziana historia Alice Guy-Blaché

Kino jest jedną z najmłodszych gałęzi sztuki, istniejącą od przełomu XIX i XX wieku, czyli już w czasach powszechnie wydawanych gazet codziennych, jego początki są udokumentowane nadzwyczaj dobrze. Mimo to historia pierwszych, prezentowanych widzom ruchomych obrazów, miewała wiele białych kart, które dzięki pracy historyków kina, zapisane zostały dopiero po latach. Przykładem tego może być kariera … Dowiedz się więcej

Cały ten kraj potrzebuje psychologa – recenzja filmu „Arab Blues”

Arab Blues

Nawet wśród wytrawnych kinofili, ciężko spotkać osoby znające dogłębnie afrykańskie kino. Nie ma w tym nic dziwnego, biorąc pod uwagę dostępność tych produkcji oraz to, jak niewiele filmów powstaje tam, w porównaniu do innych kontynentów. Tym bardziej cieszy fakt, że Gutek Film wprowadza do naszych kin dzieło Manele Labidi – Arab Blues, którego fabuła toczy … Dowiedz się więcej

Eskapizm – recenzja filmu „Nie tak miało być”

Amanda Kernell to szwedzka reżyserka o lapońskich (Sámi) korzeniach. Jej poprzedni film Krew Saamów, traktujący właśnie o plemionach z Laponii odbił się szerokim echem na festiwalach europejskich i światowych. Po zdobyciu wielu nagród i nominacji, reżyserka powraca na srebrny ekran za sprawą Nie tak miało być. Główną bohaterką Nie tak miało być jest Alice (w … Dowiedz się więcej

Autoportret kinomana – recenzja filmu „Liberté”

Liberte

Albert Serra splunął na widzów. Nie żeby zdarzyło mu się to po raz pierwszy, zawsze miał słabość do ekskrementów (Historia mojej śmierci), ulatywania życia (Śmierć Ludwika XIV) i testowania cierpliwości odbiorców (Śpiew ptaków). Prawdopodobnie jednak nigdy wcześniej nie połączył on tych wszystkich fetyszy w tak niestrawną, a przy tym przekonywającą intelektualnie breję, jaką jest Liberté. … Dowiedz się więcej

Sprawcza siła tajemnicy – recenzja filmu „Obraz pożądania”

obraz pozadania

Sztuka rządzi się swoimi prawami. Ludzie zajmujący się nią hobbistycznie i zawodowo mają przyzwolenie na bycie ekscentrykami. Nikt nie burzy się na widok braku manier czy używek, bowiem są to sprawy przyziemne, którymi ludzie sztuki nie zaprzątają sobie głowy. Właśnie takie persony portretuje Obraz pożądania. Filmowa adaptacja powieści Herezja oranżu palonego Charlesa Willeforda wyreżyserowana przez … Dowiedz się więcej

Podróż z bagażem podręcznym – recenzja filmu „xABo: Ksiądz Boniecki”

Xabo

W pierwszych ujęciach filmu „xABo: Ksiądz Boniecki” widzimy naszego bohatera na dworcu. Za chwilę jego charakterystyczna przygarbiona postać z torbą na ramieniu i laską w ręce wsiądzie do pociągu. W trakcie seansu będziemy towarzyszyć ks. Adamowi Bonieckiemu jeszcze w wielu podróżach. Kursuje on bowiem nieustannie między Krakowem, gdzie wciąż pracuje w redakcji „Tygodnika Powszechnego” a … Dowiedz się więcej

Kuchenne rewolucje – recenzja filmu „#tuiteraz”

tuiteraz

Po związanym z pandemią koronawirusa lockdownie, kina powoli wracają do funkcjonowania. Ciągle daleko jednak do normalności, chociażby z powodu tego, że wszystkie największe amerykańskie premiery wciąż są wstrzymane z nadzieją na lepsze wyniki finansowe po ustabilizowaniu się sytuacji na świecie. W takiej sytuacji na większą uwagę mogą liczyć chociażby produkcje europejskie, które przy mocniejszej konkurencji … Dowiedz się więcej

Uciec – recenzja filmu „Pod powierzchnią”

Groza uwięzienia wiele metrów pod wodą jest nieodłącznym popkulturowym skojarzeniem związanym z nurkowaniem. Na ludzi pod wodą czeka wiele niebezpieczeństw, rekiny, awarie butli gazowej, aktywność tektoniczna. Jeszcze przed pandemią koronawirusa kasową porażkę na całym świecie zdążyła ponieść Głębia strachu z uwięzioną pod wodą Kirsten Stewart. Czy skandynawskie podejście do tematu w dystrybuowanym przez Mayfly Pod … Dowiedz się więcej

Z dala od zgiełku – recenzja filmu „Daleko od Reykjaviku”

Po wygranej filmu Barany. Islandzka opowieść w sekcji Un Certain Regard w Cannes 5 lat temu, Grímur Hákonarson wraca z Daleko od Reykjaviku. Islandczyk akcję wszystkich swoich dotychczasowych filmów osadzał w ojczyźnie. Nie inaczej stało się tym razem. Daleko od Reykjaviku przedstawia przebieg konfliktu w małej miejscowości. Kością niezgody jest istniejąca od lat spółdzielnia rolników. … Dowiedz się więcej

Robert Iger „Przejażdżka życia. Czego nauczyłem się jako CEO The Walt Disney Company” – recenzja książki

Iger_biography

Okazuje się, że książki o przywództwie nie muszą być zawiłe dla osoby, która nie siedzi na co dzień w tym temacie i dla której terminologia biznesowa to czarna magia. Łatwość, z jaką przychodzi lektura książki „Przejażdżka życia. Czego nauczyłem się jako CEO The Walt Disney Company”, ukazanej nakładem wydawnictwa Sine Qua Non, wynika w dużej … Dowiedz się więcej

Wyklęci – recenzja filmu „Wieczny okop”

Hiszpańska wojna domowa lat 30. ubiegłego wieku w ostatnim roku stała się nośnym tematem filmowym. Niedawno pisaliśmy o Póki trwa wojna Alejandro Amenábara, lecz to nie jedyna produkcja dotykająca tego okresu historycznego. Aż piętnaście nominacji do tegorocznych nagród Goya otrzymał Wieczny okop, który dostępny jest w ofercie Netflixa. Czy jest równie udany? To dzieło tria … Dowiedz się więcej

Like tears in rain – recenzja filmu „Jestem REN”

Jestem REN

W świecie showbiznesu od zawsze bardzo trudno było przebić się nowym twarzom. Nie inaczej sytuacja ma się w polskim kinie „od wieków” zdominowanym przez dawnych mistrzów jak Andrzej Wajda czy Agnieszka Holland. Od kilku lat jednak, między innymi za sprawą pomocnego finansowania Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, mamy do czynienia z wysypem ciekawych debiutów, by wspomnieć … Dowiedz się więcej

A co z drugą stroną? – recenzja filmu „Póki trwa wojna”

Pochodzący z Chile Alejandro Amenábar od początku tego stulecia jest prawdopodobnie najbardziej uznanym, po Almodóvarze, hiszpańskim reżyserem. Zasłynął wybitnymi horrorami Teza i Inni, a następnie z mniejszym lub większym szczęściem ruszał po różne gatunki, od melodramatu po kino kostiumowe. Twórca kojarzony dotąd raczej z eskapizmem, wobec brunatnienia świata postanowił wyrazić swój głos w debacie politycznej. … Dowiedz się więcej

Un siciliano vero – recenzja filmu „Zdrajca”

zdrajca

Mafia to jeden z tych tematów, które kino szczególnie sobie upodobało. Historia filmu gangsterskiego sięga lat 30. (za jego pierwszego przedstawiciela uznaje się Małego Cezara Mervyna LeRoya z 1931 roku), a w kolejnych dekadach gatunek nie tracił na popularności, przechodząc ciągłą ewolucję. Do jego najbardziej uznanych i wciąż bardzo rozpoznawalnych realizacji należą takie klasyki jak … Dowiedz się więcej

Marc Randolph „Netflix. To się nigdy nie uda” – recenzja książki

Końcem maja, nakładem wydawnictwa Sine Qua Non, ukazała się opowieść o początkach Netflixa napisana przez Marca Randolpha – współzałożyciela i pierwszego CEO tej platformy. Obecnie w tym kontekście częściej przywołuje się Reeda Hastingsa, który jest dyrektorem generalnym i wieloletnim przyjacielem Randolpha, jednak na samym początku to właśnie autor książki poświęcał najwięcej czasu temu projektowi (Hastings … Dowiedz się więcej

Życie jest gdzie indziej – recenzja filmu „Najgorsze wiersze świata” – Wiosna Filmów 2020

W opinii Milana Kundery, poezja to taka nieopierzona, infantylna siostra prozy — zamiast widzieć język jako medium pozwalające wyrazić zawiłości rzeczywistości społecznej, liryka kłania się ku jego warstwie estetycznej, zainteresowana głównie samą sobą i swoim podmiotem czującym. Pisał o „wieku lirycznym”, czyli tej głupiej, irracjonalnej młodości, gdy wydaje nam się, że nasze pierwsze rozczarowanie miłosne … Dowiedz się więcej

Zmiany – recenzja filmu „Lola” – Wiosna Filmów 2020

Filmy o tematyce queer coraz częściej goszczą już, nie tylko na specjalnie dedykowanych im festiwalach czy sekcjach festiwalowych, ale trafiają także do regularnej dystrybucji. Jednym z nich jest Lola. Ta francusko-belgijska produkcja w reżyserii Laurenta Micheliego porusza temat transpłciowości u nastolatków. Tytułowa Lola to niepokorna osiemnastoletnia transkobieta, która nie utrzymuje kontaktu z ojcem nieakceptującym jej … Dowiedz się więcej

Happiness – recenzja filmu „Złe baśnie” – Wiosna Filmów 2020

Złe baśnie Favolacce

Jedną z największych niespodzianek festiwalu w Berlinie było nagrodzenie Srebrnym Niedźwiedziem za scenariusz Złych baśni bliżej nieznanych braci Damiano i Fabio D’Innocenzo. Jeśli jednak bliżej przyjrzymy się ich dotychczasowemu dorobkowi, okazuje się, że nie tylko dopieszczali tekst Dogmana Matteo Garrone, ale i ich fabularny debiut La terra dell’abbastanza został ciepło przyjęty na berlińskiej Panoramie w … Dowiedz się więcej

O tobie, człowieku – recenzja filmu „O nieskończoności” – Wiosna Filmów 2020

O nieskończoności

Styl Roya Anderssona należy do najbardziej charakterystycznych we współczesnym kinie artystycznym. Choć początki kariery Szweda sięgają lat 70., najbardziej znana pozostaje jego powstająca na przestrzeni ostatnich dwóch dekad trylogia: Pieśni z drugiego piętra (2000), Do ciebie, człowieku (2007) oraz Gołąb przysiadł na gałęzi i rozmyśla o istnieniu (2014), który przyniósł Anderssonowi Złotego Lwa. W Wenecji … Dowiedz się więcej

Trzecia RP – recenzja filmu „Ojciec” – Wiosna Filmów 2020

Ojciec

Każdy ma swoje początki. Moim początkiem w Pełnej Sali była Sława w reżyserii duetu Kristina Grozeva i Petar Valchanov. Dlatego, kiedy tylko ogłoszono, że ich nowy film zostanie pokazany w ramach festiwalu Wiosna Filmów i następnie wprowadzony do kin przez dystrybutora Aurora Films od razu wyraziłem pragnienie recenzji. Czy warto było czekać na kolejny projekt … Dowiedz się więcej

Ach, śpij kochanie – recenzja filmu “Kołysanka”

Pogodzenie roli rodzica i kariery zawodowej dającej osobistą satysfakcję wydaje się być jednym z kluczowych problemów współczesnych rodzin nuklearnych w krajach rozwiniętych. Nie przypadkiem politycy wielu państw prześcigają się w propozycjach, jak pomóc młodym rodzicom, by wymienić choćby program Rodzina 500+ czy darmowe przedszkola i żłobki. Jednym z rozwiązań, na jakie decydują się rodziny, choć … Dowiedz się więcej

Mrok – recenzja filmu „Jezioro dzikich gęsi”

Jezioro dzikich gęsi

W związku z przesuniętą z wiadomych powodów marcową premierą, teraz mamy możliwość obejrzenia Jeziora dzikich gęsi w reżyserii Yi’nan Diao, nominowanego do Złotej Palmy. Jest to czwarty pełny metraż tego reżysera, poprzedni – Czarny węgiel, kruchy lód – wygrał Złotego Niedźwiedzia w 2014 roku. Chińczyk orbituje wokół tematów związanych z bezprawiem, widać, że odnajduje się … Dowiedz się więcej

Czerwony pasek, czerwone gały – recenzja filmu „Szkoła melanżu”

Olivia Wilde to bodaj jedna z najbardziej bezpretensjonalnie zabawnych i barwnych postaci we współczesnym Hollywood. Od pamiętnie bezbłędnych drugoplanówek w lepszych i gorszych blockbusterach, i popularnych serialach, m.in. roli tajemniczej i nietolerującej ściemy Trzynastki w Dr House, przez działalność feministyczną, aktywne role w kampaniach prezydenckich Obamy i Hillary Clinton, występy na Broadwayu i u Ellen … Dowiedz się więcej

Michael Palin „Korea Północna. Dziennik podróży” – recenzja książki

palin

Temat Korei Północnej wydaje się zawierać w sobie treści najbardziej dla czytelnika pożądane. Jest tajemnica, polityczna opresja, totalitarna bezwzględność rządzących, uległość obywateli. Czytelnik zachodni może spokojnie współczuć Koreańczykom, ale też ze zrozumieniem przyjąć, że to w końcu inna kultura. Kiedy zaś dochodzi do (nawet pozornej) odwilży czy politycznego kryzysu, bądź człowiek północnokoreański znajdzie się po … Dowiedz się więcej

Gambit królewski – recenzja filmu „Shadow”

Shadow

Z braku możliwości wybrania się do kina, w ostatnim okresie dużo większą uwagę przykładamy do oferty dostępnych w Polsce platform VOD. W tym tygodniu na czterech z nich (IPLA, Player.pl, vod.pl, chilli) zagościło „Shadow”, dzieło chińskiego reżysera Zhanga Yimou z 2018 roku, które nie doczekało się szerokiej kinowej premiery w Polsce, szczęśliwcy mogli je zobaczyć … Dowiedz się więcej

Zarażeni samotnością – recenzja filmu „Nic nie ginie”

nic_nie_ginie_2019

Zgrabny i kameralny komediodramat z 38. festiwalu „Młodzi i Film” w Koszalinie i ulubieniec publiczności ubiegłorocznego Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni ma swoją premierę VOD na platformie CANAL+ oraz na platformie Player.pl już 20 kwietnia. Mowa o „Nic nie ginie”, debiucie fabularnym Kaliny Alabrudzińskiej. Reżyserka długo namawiała aktorów, żeby przelali swoją wrażliwość na odgrywanych … Dowiedz się więcej

W samo południe w Lyonie – recenzja filmu „Poznajmy się jeszcze raz”

POZNAJMY SIĘ JESZCZE RAZ

Czas domowej kwarantanny to dla wielu okazja do zmiany nawyków i przyzwyczajeń. Kinomani, którzy do tej pory nie wyobrażali sobie, aby chłonąć nowości dystrybucyjne inaczej jak w kinie, muszą powoli przyzwyczajać się do premier VOD i na platformach streamingowych. Jak na ironię, bohater Poznajmy się jeszcze raz, filmu, który po krótkim pobycie w polskich kinach, … Dowiedz się więcej

Muzeum niewinności – recenzja filmu „Żegnaj, mój synu”

żegnaj mój synu

Zaczyna się od tragedii – chłopiec topi się w zalewie, w którym bawił się z kolegami. Nic o nim nie wiemy, twarze zrozpaczonych rodziców i zdruzgotanego przyjaciela są nam jeszcze całkiem obce. Żegnaj, mój synu Wanga Xiaoshuaia zaprasza nas jednak w ich świat i gdy po trzech godzinach seans dobiegnie końca, będziemy z nimi zżyci … Dowiedz się więcej

Marzenie ściętej dłoni – recenzja filmu „Zgubiłam swoje ciało”

2019 był bardzo dobry dla francuskojęzycznej animacji. Do najlepszych filmów tego roku należały ujmująca Marona – psia opowieść, którą w styczniu jako redakcja wyróżniliśmy Złotym Biletem, 12-minutowy short Mémorable, czyli najpiękniejszy krótki metraż tegorocznych Oscarów, oraz nominowane przez Akademię w kategorii animacji długometrażowej Zgubiłam swoje ciało Jérémy’ego Clapina, które zdobyło również Grand Prix Międzynarodowego Tygodnia … Dowiedz się więcej

Berło i błoto – recenzja filmu „Król”

Z roku na rok Netflix wypuszcza coraz więcej ciekawych produkcji oryginalnych. Niestety, nie wszystkie trafiają w Polsce na ekrany kin, jak Irlandczyk lub Historia małżeńska; większość tych filmów ląduje od razu na platformie. Spośród zeszłorocznych tytułów bodaj najbardziej pokrzywdzonym przez niemożność obejrzenia na dużym ekranie był Król w reżyserii Davida Michôda. Scenariusz filmu, autorstwa Michôda … Dowiedz się więcej

Dobrze ze sobą – recenzja serialu „Feel Good”

Mae Martin tworząc Feel Good zdecydowała się na podobny format co Aziz Ansari ze swoim Master of None. Martin to kanadyjska stand-uperka, która napisała (wraz z Joe Hampsonem) scenariusz do miniserialu oraz zagrała główną postać – Mae – inspirowaną jej prawdziwym życiorysem. Ta netflixowa nowość dostępna jest od minionego piątku. Serialowa Mae występuje w klubie … Dowiedz się więcej

Krwawy obóz – recenzja filmu „W lesie dziś nie zaśnie nikt”

dziś w lesie nikt nie zaśnie

„W lesie dziś nie zaśnie nikt” szumnie i mylnie reklamowany jako „pierwszy polski slasher” stał się jedną z pierwszych premier, które trzeba było przenieść z uwagi na zamknięcie kin. Przedłużająca się pandemia koronawirusa zmusiła producentów i dystrybutora do trudnej, acz rozważnej decyzji, żeby swój film udostępnić widzom już teraz na Netflixie, który zresztą współfinansował produkcję. … Dowiedz się więcej

„Ktoś, kto będzie cię kochał w całej twej nędznej glorii” – recenzja książki Raphaela Boba-Waksberga, autora „Bojacka Horsemana”.

Bob-Waksberg

Raphael Bob-Waksberg, twórca netflixowego „BoJacka Horsemana” i dostępnego na Amazon Prime „Undone”, skoczył z bardzo wysoka, nie mając pewności czy spadochron zadziała. Bo jak inaczej nazwać wkraczanie na literacki firmament. Na tym nieboskłonie wydaje się widzieliśmy już wszystko, bolesne upadki i piękne wzloty. Po lekturze książki początkującego pisarza mogę orzec, że nie będzie powtórki z … Dowiedz się więcej

Armie ciemności – recenzja filmu „Sala samobójców. Hejter”

sala samobojców hejter

Pierwszą Salę samobójców Jana Komasy słusznie chwalono za świeżość spojrzenia i słusznie ganiono za nadmierną egzaltację, dziury logiczne i stylistyczne anachronizmy. Na pewno jednak był to pomysł, który w roku 2011 na papierze sprawiał wrażenie genialnego – high school drama w jeszcze dość modnej estetyce emo, z przystojnym chłopcem robiącym sobie krzywdę, gwarantowała modelowy target … Dowiedz się więcej

Bella Ciao – recenzja filmu „Zło nie istnieje” – Berlinale 2020

Zło nie istnieje

Noblista Kazuo Ishiguro miał swego czasu argumentować nieprzyznanie Złotej Palmy Czerwonemu Krzysztofa Kieślowskiego tym, że jest to film wykalkulowany pod nagrody i gusta festiwalowych Jury, który nie wnosi do kina nic świeżego. Właśnie w takich filmach specjalizował się do tej pory Irańczyk Mohammad Rasoulof. Czy There Is No Evil, które przyniosło mu Złotego Niedźwiedzia podczas … Dowiedz się więcej

Sztuka autokreacji – recenzja filmu „Prawda”

Prawda

Hirokazu Koreeda od dawna należał do grona twórców powszechnie cenionych, a po Złotej Palmie w Cannes dla niedawnych „Złodziejaszków” z pewnością można go określić mianem reżysera spełnionego. Mając silnie ugruntowaną pozycję w panteonie największych artystów kina japońskiego, zdecydował się na krok, który eksperci od rozwoju osobistego określiliby mianem wyjścia ze strefy komfortu, i swój najnowszy … Dowiedz się więcej

Niebo i ziemia – recenzja filmu „Biały, biały dzień”

Populacja Islandii jest mniejsza niż liczba mieszkańców Szczecina, ale bynajmniej nie przeszkadza to północnoeuropejskiemu państwu w regularnym wypuszczaniu ciekawych filmów. Jednym z najgłośniejszych nazwisk tamtejszej kinematografii stał się ostatnio Hlynur Pálmason, którego pełnometrażowy debiut, Zimowi bracia, gościł na polskich ekranach przed dwoma laty. W tym roku reżyser powraca z drugim obrazem pt. Biały, biały dzień. … Dowiedz się więcej

Przestroga – recenzja filmu „Irradiés” – Berlinale 2020

Irradiés

Czołowy światowy dokumentalista, twórca legendarnego już „Brakującego zdjęcia” z 2013 roku Rithy Panh przez całe swoje życie zmaga się z traumą reżimu Czerwonych Khmerów i ludobójstwa, którego także jego najbliżsi padli ofiarą. W swoim najnowszym projekcie – „Irradiés” postanawia wyjść poza ramy Azji Południowo-Wschodniej i przedstawić uniwersalną historię o cierpieniu i okropności wojny. Czy mu … Dowiedz się więcej

Dawno temu w 2019 roku – recenzja filmu „Nigdy, rzadko, czasem, zawsze” – Berlinale 2020

Never Rarely Sometimes Always'

Eliza Hittman to jedno ze złotych dzieci festiwalu w Sundance. Tam zdobyła pierwsze laury, tamtejsze stypendium pozwoliło jej zrealizować pełnometrażowy debiut. Tam też jej wszystkie dotychczasowe filmy miały swoje światowe premiery. Przy okazji swojej trzeciej fabuły wypływa wreszcie na szersze wody – to wszystko dzięki zaproszeniu do konkursu głównego 70. Berlinale. Czy Never Rarely Sometimes … Dowiedz się więcej

Dziecko Hioba – recenzja filmu „Berlin Alexanderplatz” – Berlinale 2020

Berlin Alexanderplatz

Odkupienie. Wiara. Dobro. Zło. Kuszenie. Nadzieja. Tegoroczna edycja MFF w Berlinie odmienia te rzeczowniki przez wszystkie przypadki, bardziej filozoficznie w „Malmkrogu”, organicznie w „DAU. Natasha” czy mistycznie w „Todos os Mortos”. W ten nurt tematyczny wpisuje się także „Berlin Alexanderplatz”, jeden z najciekawszych i najważniejszych tytułów tegorocznego konkursu głównego. By pokazać, że na każdego człowieka … Dowiedz się więcej

I wanna play the game – recenzja filmu „W labiryncie”

W labiryncie

Kariera reżysera Donato Carrisiego nie należy do najbardziej typowych dla tej branży. Zanim zaczął tworzyć filmy, dał już się poznać masowemu odbiorcy jako twórca bestsellerowych kryminałów; co ciekawe ma do tego niebagatelne przygotowanie merytoryczne, gdyż z wykształcenia jest prawnikiem ze specjalizacją z kryminologii i behawiorystyki. Samego twórcę należy traktować przede wszystkim jako pisarza, który, być … Dowiedz się więcej

Pacem in Terris – recenzja filmu „Słudzy” – Berlinale 2020

Słudzy

Relacje reżimu i Kościoła w czasach zimnej wojny są niełatwym oraz fascynującym tematem. Z jednej strony świątynie często stawały się opozycyjnymi centrami i oazami oporu, a kler był inwigilowany i prześladowany. Z drugiej jednak pewna współpraca często stawała się koniecznością, wszak każdy chce żyć i działać. Wszędzie są też czarne owce, które chętnie wykorzystają sytuację, … Dowiedz się więcej

Historie małżeńskie – recenzja filmu „Kobieta, która uciekła” – Berlinale 2020

The Woman Who Ran

Hong Sang-soo jest jednym z najbardziej płodnych i wiernych własnemu stylowi reżyserów w obiegu festiwalowym. Przez 24 lata od swojego debiutu zrealizował już dwadzieścia cztery filmy, w tym aż cztery miały festiwalowe premiery w 2017 roku – odpowiednio na festiwalach w Berlinie, Cannes (dwa) i San Sebastian. Po depresyjnym Hotelu nad rzeką na kolejny film … Dowiedz się więcej

Psychoanaliza for dummies – recenzja filmu „Siberia” – Berlinale 2020

Siberia

Abel Ferrara w dalekiej przeszłości dał nam naprawdę wspaniałe filmy – „Miasto strachu”, „Króla Nowego Jorku”, „Złego porucznika”. W XXI wieku jednak się pogubił, jego produkcje reprezentowały raczej niski poziom. Próbą powrotu do lepszych czasów było dla niego zacieśnienie współpracy z Willemem Dafoe i eksplorowanie bardziej osobistych tematów. Próby z „Pasolinim” i „Tommaso” poniosły jednak … Dowiedz się więcej

W małpim gaju – recenzja filmu „Monos”

Konflikt w Kolumbii, choć oficjalnie zakończony cztery lata temu, bez wątpienia wciąż jest żywy w świadomości mieszkańców tego kraju, wpływając na kształt i tematy tamtejszej kultury. Na poparcie tej tezy wysunąć można Monosa w reżyserii Alejandro Landesa, obok dzieł Ciro Guerry najgłośniejszy film kolumbijski ostatnich lat, chwalony m.in. w Sundance czy San Sebastián. Tytuł Monos … Dowiedz się więcej

Młoda Brazylia – recenzja filmu „Wszyscy zmarli” – Berlinale 2020

Wszyscy zmarli

1899 to rok przemian, oczekiwań, marzeń, niepewności. Jak każdy przełom stuleci prowokował do zadawania sobie pytań fundamentalnych, fantazjowania o tym, co może jeszcze nastąpić. Takie właśnie myśli ma Isabel (Thaia Perez), głowa rodziny Soareses, niegdyś wielkich posiadaczy ziemskich, twórców kawowego imperium. Upadek rodziny Soaresów oraz kwestia rasizmu i podejście do niewolnictwa w kraju, który dopiero … Dowiedz się więcej

Poezja niedopowiedzeń – recenzja filmu „The Staggering Girl”

Luca Guadagnino w ostatnich latach wyrósł na jedno z najciekawszych nazwisk światowego kina. Ponad dekadę po pierwszym dużym sukcesie (Jestem miłością) pozostaje nieprzewidywalny, realizując z roku na rok filmy tak różne jak Tamte dni, tamte noce i Suspiria. Jego nowy projekt także jest nietuzinkowy – choćby dlatego, że to pierwszy fabularny film średniometrażowy w dorobku … Dowiedz się więcej

Świtezianka – recenzja filmu „Undine” – Berlinale 2020

Undine

Christian Petzold już jakiś czas temu umiłował sobie dekonstruowanie melodramatu jako swój kierunek artystyczny. Tym, co najbardziej przyciąga go do tego archetypicznego gatunku jest zapewne kwestia tożsamości. Bo co to znaczy kochać? Czy wiemy tak naprawdę kogo i dlaczego kochamy? Czy miłość jest uczuciem jednostkowym, czy może zostać przelana na kolejne osoby? W „Feniksie” Nelly … Dowiedz się więcej

Na beczce prochu – recenzja filmu „Nędznicy”

nędznicy

Nastolatek wychodzi z klatki schodowej owinięty francuską flagą. Zmierza do centrum miasta, aby wraz z innymi obejrzeć finał Mistrzostw Świata w piłce nożnej. Tam poczuje jakąś namiastkę wspólnoty, gdy razem z tłumem wymachującym narodowymi symbolami będzie śpiewał Marsyliankę i krzyczał z radości. Cały film Ladj Ly będzie dążył do tego, by tę otwierającą scenę zbiorowego … Dowiedz się więcej

Wieczność – recenzja filmu „Malmkrog” – Berlinale 2020

Malmkrog

Cristi Puiu nie ma wytchnienia dla swoich widzów. Po dekonstrukcji świadomości Rumunów poprzez przedstawienie wielogodzinnej stypy w Sieranevadzie teraz idzie o krok dalej. W prezentowanym w berlińskiej sekcji Encounters Malmkrogu porywa się na dyskusję o sensie człowieczeństwa, znaczeniu dobra i zła, religii czy koncepcji cywilizacji Zachodu. A to wszystko podczas trzyipółgodzinnej nieprzerwanej dyskusji po francusku, … Dowiedz się więcej

Nieudane inspiracje – recenzja filmu „Miłość mojego brata”

Czy Kanada faktycznie jest krajem mlekiem i miodem płynącym? Tak samo jak wszędzie indziej na świecie ludzie zmagają się tam ze swoimi oraz cudzymi problemami. Nad jedną z wielu ludzkich historii pochyla się Monia Chokri w Miłości mojego brata. W swoim pełnometrażowym debiucie kanadyjska reżyserka decyduje się przedstawić mocno ze sobą splecione losy dorosłego rodzeństwa. … Dowiedz się więcej

Życie to iluzja – recenzja filmu „Sybilla”

sybilla

Nie da się zaprzeczyć, że Justine Triet porusza się w temacie niewiast na skraju załamania nerwowego ze sprawnością Almodóvara. Wstęp najnowszego filmu Francuzki inspirowany jest fabułą „Innej kobiety” Woody’ego Allena. Tam również podczas przeprowadzanej sesji terapeutycznej wyznania niezadowolonej kobiety burzą spokój u młodej, szanowanej intelektualistki, inicjując kryzys psychiczny. W „Sybilli” podobna sytuacja służy ukazaniu tytułowej … Dowiedz się więcej

Portret artysty w wieku starczym – recenzja filmu „Tommaso”

Tommaso

Gdyby ktoś obudził was w środku nocy, przystawił pistolet do głowy i kazał szybko wymienić przynajmniej jeden autotematyczny film, większość zapewne podałaby Osiem i pół. Przecież arcydzieło Felliniego, parafrazowane między innymi przez Woody’ego Allena we Wspomnieniach z gwiezdnego pyłu, to najbardziej reprezentatywny przedstawiciel kina o jego twórcy. Samo ujawnienie postaci reżysera w filmie nie musi … Dowiedz się więcej

Na skróty – recenzja filmu „Nieoszlifowane diamenty”

Nieoszlifowane diamenty

Od 31 stycznia na Netflixie dostępna jest jedna z najciekawszych produkcji zeszłego roku, czyli „Nieoszlifowane diamenty” braci Safdie. Powracamy do niej z okazji rozdania nagród Film Independent, na których zdobyła aż trzy statuetki – za montaż, reżyserię i dla odtwórcy głównej roli męskiej, Adama Sandlera. Brzydkie kaczątko amerykańskiej kinematografii zdołało znowu przemienić się w pięknego … Dowiedz się więcej

Żyjesz dla fabryki, umierasz dla fabryki – recenzja filmu “Amerykańska fabryka”

Amerykańska fabryka

Widzowie śledzący poczynania Netflixa od dłuższego czasu, z pewnością zauważyli, że streamingowy gigant nie zajmuje się jedynie dostarczaniem widzom kolejnych filmów i seriali, ale dba również o kreowane w nich wartości. Wśród oryginalnych produkcji spod znaku czerwonej N, znajdujemy mnóstwo dzieł mówiących o tolerancji, ekologii, równości płci czy prawach zwierząt. O ile w fabułach wszystkie … Dowiedz się więcej

Le Mans Bloody Hell! – recenzja filmu „Le Mans ’66”

Le Mans

Szeroko rozumiane kino sportowe, oparte na zarówno prawdziwych wydarzeniach, jak i tych, które rodzą się od zera w głowach scenarzystów, wbrew pozorom nie gustuje w historiach wielkich mistrzów, potwierdzających swoją dominację przez długie lata. Widzowie na całym świecie pokochali przecież nie championa – Apollo Creeda, a ucierającego mu nosa boksera-amatora Rocky’ego Balboę, a bohaterem jedynego … Dowiedz się więcej

Szalone nożyczki – recenzja filmu “Na noże”

Rian Johnson, świeżo po ambiwalentnym przyjęciu Ostatniego Jedi, podjął się kolejnego ryzykownego przedsięwzięcia. Tym razem jednak, zamiast słynnej i uwielbianej serii filmowej, wziął na tapet jeden z najstarszych i najbardziej skodyfikowanych filmowych gatunków. Kryminał, a konkretnie film detektywistyczny (tzw. whodunit), obecny jest na ekranach kin od początku XX wieku, a przecież jego książkowy odpowiednik stworzył … Dowiedz się więcej

Historia lubi się powtarzać – recenzja filmu „Małe kobietki”

„Małe kobietki”, powieść Louisy May Alcott, można uznać za historię, która na stałe zagościła w sercach ludzi. Już od ponad wieku co kilkanaście lat pojawiają się nowa ekranizacje, w których zawsze występuje aktorski kwiat kinematografii. Niewątpliwie sukces leży w ponadczasowości i uniwersalnym przesłaniu książki. Fabuła, mimo iż nie do końca przeszła próbę czasu, to jednak … Dowiedz się więcej

Pieskie życie – recenzja filmu „Marona – psia opowieść”

Marona

Nie od dziś wiadomo, że animacje i zwierzęta się dopełniają. Disney zaczynał od Myszki Miki, potem opowiadał m.in. o lwie Simbie, jelonku Bambim czy 101 dalmatyńczykach. Trend uczłowieczania świata w filmie animowanym na zwierzętach się nie zatrzymał, czyniąc z bohaterów zabawki, produkty spożywcze, emocje czy emotikony. Nie znaczy to jednak, że w dobie coraz śmielszych … Dowiedz się więcej

Śmiało kroczyć tam – recenzja filmu „Proxima”

Proxima

„Śmiało kroczyć tam, gdzie nie dotarł jeszcze żaden człowiek” głosi motto przyświecające bohaterom seriali „Star Trek”. W ich świecie cała Ziemia zjednoczyła się, odrzucając nacjonalizmy i wewnętrzne konflikty, co umożliwiło eksplorację bezkresu kosmosu. Chociaż Alice Winocour w swoim najnowszym filmie „Proxima” akcję osadza w bardzo niedalekiej przyszłości, to śmiało można powiedzieć, że hasło to towarzyszy … Dowiedz się więcej

Małysz, Ojciec Święty, Zenon Martyniuk, Franciszek Maurer – recenzja filmu „Psy 3. W imię zasad”

Psy 3

W pierwszych Psach Bogusław Linda, czy tam jego alter ego, pamiętnie argumentował odejście swojej byłej żony stwierdzeniem: „Bo to zła kobieta była”. W Ostatniej krwi, która ostatnią się nie okazała, Cezary Pazura ku uciesze polskiej, chorobliwe mizoginistycznej publiki okładał swoją ekranową żonę, twórczo rozwijając przy tym ów wątek: „Franz nie ma racji, wy nie jesteście … Dowiedz się więcej

Duch czasu – recenzja filmu „Dwóch papieży”

Pierwsze doniesienia na temat Dwóch papieży mogły budzić mieszane odczucia. Film miał podejmować temat bez wątpienia ciekawy, w rolach głównych obsadzono doskonałych aktorów, po drugiej stronie kamery stanąć mieli zdolny reżyser i operator, a koszty realizacji projektu pokrywał kapitał Netflixa; z drugiej jednak strony scenariusz napisał Anthony McCarten, którego dotychczasowy dorobek na polu filmowych biografii … Dowiedz się więcej

Obiecajcie, że mnie nie zapomnicie – recenzja filmu „Judy”

Są postaci, które zapadają w zbiorowej popkulturowej pamięci, ich sława sięga dużo dalej niż ich życie i dużo dalej niż ich twórczość. Stają się symbolami, pomnikami. Jedną z takich postaci jest niewątpliwie Judy Garland, wieczna Dorotka, która nigdy nie uniosła ciężaru nałożonego na jej wąskie barki najpierw przez ambitnych rodziców, a następnie producentów MGM. O … Dowiedz się więcej

Matnia – recenzja filmu „Oficer i szpieg”

Oficer i szpieg

Sprawa Dreyfusa – pod taką nazwą przeszedł do historii polityczny skandal, który rozpalił Francję na przełomie XIX i XX wieku. Historia Alfreda Dreyfusa, francuskiego oficera pochodzenia żydowskiego, który na podstawie spreparowanych dowodów został oskarżony o szpiegostwo na rzecz Niemiec, miała daleko idące konsekwencje w społeczeństwie francuskim i jeszcze długo odbijała się czkawką – nie tylko … Dowiedz się więcej

Skóra, w której żyję – recenzja filmu „Deerskin”

Deerskin

Do jakich czynów zdolny jest człowiek, kiedy kogoś naprawdę kocha? Ile gotów poświęcić dla miłości? Kiedy targa nami namiętność odpowiedź jest prosta – wszystko, a nawet jeszcze więcej. Opętańcze pożądanie sprawia, że wszelkie hamulce puszczają, a my niczym postaci z dzieł lorda Byrona, opętani szaleństwem, gotowi jesteśmy zgładzić każdego, kto spróbuje zagrodzić nam drogę do … Dowiedz się więcej

Pieśń o wojnie – recenzja filmu „1917”

1917

Z niezrozumiałych dla mnie powodów w popkulturze I wojna światowa zdecydowanie ustępuje popularnością swojej ćwierć stulecia młodszej potomkini. Jaskółką pewnej zmiany mogła być gra Battlefield I z 2016 roku pozwalająca przenieść się na pola bitew pod Gallipoli czy Verdun. W październiku do polskich kin wszedł też dokument I młodzi pozostaną o młodych Brytyjczykach walczących we … Dowiedz się więcej

Always On My Mind – recenzja filmu „Matthias i Maxime”

Xavier Dolan, od kiedy, przekraczając smugę cienia wellesowskich 26. urodzin, wyrósł z tytułu genialnego dziecka kina indie, miał trochę pod górkę. Już odbiegający od jego dotychczasowych zainteresowań thriller Tom budził wątpliwości, canneński hit To tylko koniec świata bardzo podzielił publiczność, a porażka artystyczna anglojęzycznego The Death and Life of John F. Donovan była tak dotkliwa, … Dowiedz się więcej

Ain’t Got No Love – recenzja filmu „Błąd systemu”

Jednym z przebojów tegorocznego Berlinale był bez wątpienia Błąd systemu – film uhonorowany Nagrodą im. Alfreda Bauera, później też wystawiony przez Niemcy w oscarowym wyścigu. Debiut Nory Fingscheidt do polskich kin trafi w styczniu, wcześniej był pokazywany przedpremierowo w całej Polsce w ramach Tygodnia Filmu Niemieckiego. Czy obraz ten faktycznie zasługuje na szum, który wywołał … Dowiedz się więcej

In vino veritas – recenzja filmu „Winowajca”

Winowajca

Tytułowy bohater filmu „Winowajca” przekroczywszy smugę cienia absurdalnie rzuca z dnia na dzień pracę i bez słowa wyjeżdża do Włoch, aby tam reanimować rodzinny biznes winiarski. Na miejscu wszyscy są przyjaźnie nastawieni, choć sceptyczni. Czy można wziąć na serio śmiałe zamierzenia niefrasobliwego uciekiniera, który rezygnuje z lukratywnej pracy prawnika na rzecz nowego hobby? Porywczy Mark … Dowiedz się więcej

Krótki format: „Gwiezdne Wojny: Skywalker. Odrodzenie”

Skywalker. Odrodzenie

Gwiezdne Wojny: Skywalker. Odrodzenie Tytuł oryginalny: Star Wars: The Rise of Skywalker Kraj: USA Reżyseria: J.J. Abrams Występują: Daisy Ridley, Adam Driver, Oscar Isaac i inni Dystrybycja polska: Disney Ocena: 3/5 Chciałoby się powiedzieć, że Moc dawno nie była tak wszechobecna w mediach. Po chwilowej absencji, Gwiezdne Wojny prawie jednocześnie zawitały na naszych konsolach (Star … Dowiedz się więcej

I po La La Landzie – recenzja filmu „Historia małżeńska”

Historia małżeńska

Oscarowy wyścig trwa w najlepsze, kolejne gremia przyznają swoje nagrody i nominacje, a dystrybutorzy wydają miliony na kampanię. Netflix po zeszłorocznej walce o statuetkę dla meksykańskiej Romy w tym roku przygotował aż trzech silnych anglojęzycznych kandydatów. Czy któregoś z nich czeka ostateczna wiktoria? Najprawdopodobniejsza wydaje się ona dla Historii małżeńskiej, obyczajowego dramatu spod ręki drugiego … Dowiedz się więcej

Idź i skacz – recenzja filmu „Jojo Rabbit” – Camerimage

Jojo Rabbit

Oswajanie wielkich tragedii poprzez humor i karykaturę miewało różne oblicza. Bez mała 80 lat temu Charlie Chaplin śmiał się w twarz Hitlerowi, a Kapitan Ameryka pacyfikował dyktatora swoją aryjską pięścią na okładce debiutanckiego komiksu. Wiele lat później, u progu nowego tysiąclecia, Roberto Benigni złapał garść Oscarów za swoją pokrzepiającą reinterpretację doświadczenia Holokaustu Życie jest piękne, … Dowiedz się więcej

Kochać to także umieć się rozstać – recenzja filmu „Van Goghi” – Sputnik

Van_Goghi_2018

Film Van Goghi Siergieja Liwniewa opowiada o trudnej więzi ojca z synem. Początkowo miała to być opowieść o relacji z matką, tak ważnej w życiu każdego, ale roszada się opłacała. Ci, którzy mieli już przyjemność obejrzeć rosyjski komediodramat, zgodnie twierdzą, że Daniel Olbrychski spełnia się w roli egoistycznego i niesamodzielnego starszego pana. Wiktor to uznany … Dowiedz się więcej

Noce Bangkoku – recenzja filmu “BNK48: Dziewczyny nie płaczą” – Pięć Smaków

bnk48

J-pop to obok anime i mangi jedno z najczęściej kojarzonych z Japonią zjawisk w zachodnim świecie. Również inne kraje azjatyckie pozostają pod silnym wpływem kultury Kraju Kwitnącej Wiśni. Wśród zespołów, które odcisnęły największe piętno na rynku muzycznym sąsiadów warto wymienić AKB48. Powstały w Akihabarze, dzielnicy Tokio (skąd nazwa bandu), japoński girlsband liczy obecnie ponad sto … Dowiedz się więcej

We’ll never be royals – o filmie “Ślicznotki”

W napiętym sezonie festiwalowym na dalszy plan schodzą kinowe premiery. Przez to łatwo pominąć produkcje, które, chociażby przez protekcjonalny, sugerujący bezmyślne, przeciętne kino rozrywkowe tytuł, nie kuszą zbyt gorąco. Taki los w naszej redakcji spotkał „Ślicznotki”, które już niestety zakończyły swój dystrybucyjny bieg, ale, których niewątpliwie warto wypatrywać w ofercie serwisów vod. Minęło 11 lat … Dowiedz się więcej

Po drugiej stronie maski – recenzja filmu „Czerwony fallus” – Pięć Smaków

czerwony fallus

W roku 2017 Festiwal Filmowy Pięć Smaków przygotował wyjątkową retrospektywę kina bhutańskiego. Ważkość tej inicjatywy była nie do przecenienia, ponieważ młode kino z himalajskiego kraju pozostaje nadal niedostępne i nieznane. Po seansach takich filmów jak Miód dla dakini czy Hema Hema rósł apetyt na więcej. Na szczęście i w tym roku w programie festiwalu znalazło … Dowiedz się więcej

Stranger than fiction – recenzja filmu „Buñuel w labiryncie żółwi” – Etiuda & Anima

Widzowie 26. edycji krakowskiego festiwalu Etiuda & Anima mogli obejrzeć film, który jest szczególnym rarytasem. Walcząca o nominację do Oscara animacja hiszpańskiego twórcy Salvadora Simó opowiada bowiem o kręceniu filmu – i to nie byle jakiego oczywiście, ale z dorobku samego Luisa Buñuela. Już sam ten fakt powinien zaciekawić każdego wytrawnego kinomana. Mamy oto bowiem … Dowiedz się więcej

Długa noc przed nami – recenzja filmu „Lighthouse” – AFF

Lighthouse

Renesans produkcji w nieoczywisty sposób czerpiących z tradycji kina grozy trwa w najlepsze już od paru lat. Nadszedł więc moment, w którym można zaobserwować rozwój twórczy autorów, których obrazy tę arcyciekawą modę zapoczątkowały. I tak jak niektórzy w kolejnych dziełach porzucili horrorową stylistykę (jak David Lowery, Trey Edward Shults lub David Robert Mitchell), tak inni … Dowiedz się więcej

Koguty z demobilu – recenzja filmu „Wielka poezja” – Sputnik

Wielka poezja

Paweł Łungin to jedna z największych żyjących legend rosyjskiego kina, człowiek, którego bez przesady możemy postawić w jednym rzędzie z takimi tuzami jak Andriej Zwiagincew, Andriej Konczałowski czy Aleksandr Sokurow. Teraz na światowe ekrany wszedł reżyserski debiut jego syna Aleksandra. Czy pierworodny poszedł w ślady ojca? Aleksander był na kino skazany od urodzenia, reżyserem był … Dowiedz się więcej

Odcienie tęsknoty – recenzja filmu „Niewidoczne życie sióstr Gusmão”

Kino brazylijskie nie jest w naszym kraju zbyt popularne, ale kiedy już się pojawia, zdecydowanie warto się z nim zmierzyć. W ostatnich latach mogliśmy oglądać np. świetnego „Aquariusa” z wielką kreacją Soni Bragi czy nie w pełni udane, ale estetycznie nakręcone „Hard Paint”, zaś tej jesieni do kin trafiło „Niewidoczne życie sióstr Gusmão” – nagrodzone … Dowiedz się więcej

Cena sławy – recenzja filmu „Nina Wu” – Pięć Smaków

Nina Wu

Dziewczyna z prowincji, walcząca o przepustkę do wielkiego świata show-biznesu to zawsze interesujący mnie typ bohaterki, mimo że stosunkowo często wykorzystywany przez kino. Czy tego rodzaju awans społeczny jest w ogóle możliwy i czy ceną sławy musi być utrata podmiotowości? Inspiracją dla Wu Ke-xi, scenarzystki i odtwórczyni głównej roli była akcja #metoo, jednak tytułowa Nina … Dowiedz się więcej

Gatunek? Film na ważny temat – recenzja filmu „Ci, którzy pozostali”

Wszyscy to znamy: raz na jakiś czas musi powstać film wyglądający trochę jak produkcja telewizyjna, który w przystępnej dla podstawówek formie przypomni, że Holocaust był zły, a komunizm jeszcze gorszy. Uwielbia je wasza babcia i wasza polonistka, idealnie pasują na double feature z „Czasem honoru” i podkład do świątecznego kotleta. Takim właśnie filmem jest tegoroczny … Dowiedz się więcej

Przyszłość ma twoje imię – recenzja filmu „Maggie” – Pięć Smaków

Maggie

Kiedy młody mężczyzna, Sung-wan, spaceruje po barierce przy piosence „Maxine”, szukając drogocennego pierścionka, wygląda wtedy, jakby unosił się nad ziemią. Pozostawione samemu sobie młode pokolenie Koreańczyków w debiucie Yi Ok-seop żyje w odrealnionej bańce, ale jak się okazuje – w przyjaznym im miejscu. Fabuła filmu „Maggie” opiera się luźno na perypetiach młodej pielęgniarki, Yoon-young i … Dowiedz się więcej

Niech na całym świecie wojna – recenzja filmu „Krasue: zimne tchnienie”

Krasuje: zimne tchneinie

Kino to rozrywka, rozrywka, z której wyrosła sztuka, rozrywka, w której może się kryć bardzo wiele treści, która może inspirować się bardzo wieloma źródłami, ale wciąż rozrywka. Wspaniale, że powstają takie filmy jak „Krasue: zimne tchnienie”, które pozwalają nam sobie o tym przypomnieć. Filmy, zwłaszcza gatunkowe, niezwykle chętnie sięgają po legendy i ludowe podania. Postaci … Dowiedz się więcej

Kowadła wojny – recenzja filmu „Ukryte życie” – AFF

„Ukryte życie” to obraz bardzo długo oczekiwany, przynajmniej przez fanów Terrence’a Malicka. Jak zapowiadano, Amerykanin porzuca tu narracyjne eksperymenty ze swoich ostatnich filmów i powraca do opowiadania historii; zresztą historii nie byle jakiej, bo osadzonej w realiach II wojny światowej – tak jak „Cienka czerwona linia”, dla wielu najważniejsze dzieło reżysera. Nic więc dziwnego, że … Dowiedz się więcej

Morderca na urlopie – recenzja filmu „Pan Long” – Pięć Smaków

Pan Long

Znany bywalcom festiwali japoński reżyser Hiroyuki Tanaka, ukrywający się pod pseudonimem SABU, dwa lata temu przyjechał na Berlinale z nowym filmem. Startujący w konkursie głównym „Pan Long”, choć wrócił z Niemiec bez nagród, udowodnił, że eklektyczny styl autora „Miss Zombie” nie stępił się ani trochę. Dzięki selekcjonerom Pięciu Smaków mogli się o tym przekonać na … Dowiedz się więcej

Jestem Kazik, co po ulicach łazi – recenzja filmu „Kult. Film”

Kult. Film

Filmy dokumentalne o zespołach muzycznych czy wokalistach powstają bardzo często: co roku na ekrany polskich kin kilka tego typu propozycja, a internetowe streamingi dorzucają dziesiątki kolejnych. Pretekstem do stworzenia takiego dzieła zazwyczaj są śmierć artysty lub przejście na zasłużoną emeryturę. Inaczej jest jednak w przypadku zespołu Kult, który nie ma zamiaru schodzić ze sceny, a … Dowiedz się więcej

It Is What It Is – recenzja filmu „Irlandczyk” – Camerimage

Irlandczyk

Peter Greenaway na spotkaniu towarzyszącym swojej, fenomenalnej zresztą, wystawie w toruńskim CSW zarzucił koledze po fachu (reżyserskim, nie malarskim) hipokryzję. Scorsese krytykuje epidemię taśmowo produkowanych filmów o superbohaterach, samemu rzekomo będąc wtórnym i nie mogąc przestać kręcić filmów o mafii. Zanim obronimy motywacje Martina w doborze tematów i estetyk, warto spojrzeć na same liczby: do … Dowiedz się więcej

Krwawy karnawał, czyli o fenomenie popularności „Jokera”

Joker

Minął już ponad miesiąc od premiery „Jokera”, a emocje wokół filmu Todda Phillipsa nie słabną. Takiej pozaekranowej żywotności nie doczekało się chyba żadne kinowe dzieło od czasu „Trzech billboardów za Ebbing, Missouri”, których tytułowy motyw wykorzystywano w różnorakich społecznych akcjach i protestach. Skalę wyjątkowości recepcji „Jokera” unaocznia też porównanie z innym, skądinąd podobnym filmem. „Parasite” … Dowiedz się więcej

Babcia weszła na dach – recenzja filmu „Kłamstewko” – AFF

Chińsko-amerykańskie „Kłamstewko” było jednym z przebojów tegorocznego Sundance. Na ekrany w USA weszło już parę miesięcy temu, a dziś M2 Films ogłosiło, że wprowadzi ten tytuł do naszego kraju w regularnej dystrybucji kinowej w roku 2020! Podróż po polskich festiwalach film (wtedy jeszcze jako „Pożegnanie”) rozpoczął od dwóch pokazów włączonych w ostatniej chwili do programu … Dowiedz się więcej

Om mani padme hum – recenzja filmu „Balon” – Pięć Smaków

balon

W roku 2016 na 10. jubileuszowej edycji festiwalu Pięć Smaków nagrodę NETPAC odebrał Tybetańczyk Pema Tseden. Jego „Tharlo” urzekło widzów i jurorów głównie przepiękną stroną wizualną, choć dostrzegano w nim również policzek dyskretnie wymierzony Chińskiej Republice Ludowej. W tym roku reżyser powrócił do Warszawy, przywożąc z sobą aż dwa filmy: „Jinpę” oraz omawiany w poniższym … Dowiedz się więcej

List miłosny – recenzja filmu „Całuję, Antosha” – AFF

Anton Yelchin nie zyskał wielkiej popularności ani za życia, ani po swej tragicznej śmierci. Wiele osób zna jego twarz z drugoplanowych ról w „Star Treku” i „Tylko kochankowie przeżyją”, ale niekoniecznie kojarzy nazwisko. Wyreżyserowany przez Garreta Price’a dokument „Całuję, Antosha” utrwala postać młodego aktora w zbiorowej świadomości, w pewnym sensie otwierając mu drogę do pośmiertnej … Dowiedz się więcej

Szkolne dni – recenzja filmu „Kwiaty zła” – Pięć Smaków

Kto z nas nigdy nie był nastolatkiem? Kto z nas wiedział, co ze sobą zrobić? Jak w tłumie ma się odnaleźć przypadkowy chłopak z prowincjonalnego miasta? Jak się samoidentyfikować? O młodzieńczym zagubieniu, poszukiwaniu siebie w maskach i łatkach oraz próbie określenia własnej tożsamości w tym całym zamieszaniu opowiadają „Kwiaty zła”. Film miał międzynarodową premierę na … Dowiedz się więcej

Jestem kurierem, więc rzucam paczkami – recenzja filmu „Nie ma nas w domu”

Nie ma nas w domu

Bez umowy, bez zdzierania na podatkach i “ZUS-ach”, luźne relacje z pracodawcą, kłócenie się z klientami o piłkę nożną, potem robienie im niewinnych żarcików, własny samochód oraz, w teorii, elastyczne godziny. Brzmi jak wymarzona praca? Może dla studenta, niekoniecznie już dla mężczyzny po trzydziestce, pozbawionego bezpiecznej bazy ekonomicznej, z mieszkaniem, piętrzącymi się rachunkami i dwójką … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #127 Cotygodniowy przegląd premier

Nie ma nas w domu

Pomimo, że większość naszej redakcji jest fizycznie i emocjonalnie zaangażowana na festiwalu 5 Smaków, wyłuskaliśmy też trochę czasu na premiery nadchodzącego tygodnia. Dramat „Nie ma nas w domu” udowadnia, że brytyjskie kino społeczne miewa się dobrze. Po tym jak chwilę pocierpimy z bohaterami Kena Loacha, warto będzie rozchmurzyć się przy przepełnionych piękną nostalgią dokumentach muzycznych … Dowiedz się więcej

Melodie z mojego podwórka – recenzja filmu “Serce Jamajki”

serce jamajki

Słońce ledwo co wzeszło, a co sił w nogach dziarsko pomyka ku łodzi rybackiej staruszek z kiścią bananów. Nie musi już uwijać się tak jak niewolnicy z przeszłości, aby dostać swoją dolę. Śpiew jako nieodzowna część historii narodu Jamajki pomagał przejść przez stulecia niewoli czy uciec od problemów, wnosząc wszechobecną radość i pozwalając z miejsca … Dowiedz się więcej

21st Century Women – recenzja filmu „Święta Frances” – AFF

Święta Frances

Jak co roku na American Film Festival, sekcja Spectrum pełna jest niezależnych produkcji odległych od mainstreamu, czy to estetycznie, czy tematycznie. Zwyciężczynią tegorocznego konkursu okazała się doceniona przez publiczność na festiwalu SXSW „Święta Frances” w reżyserii Alexa Thompsona. Bridget (w tej roli Kelly O’Sullivan, autorka scenariusza) ma 34 lata, pracuje jako kelnerka i, niczym tytułowa … Dowiedz się więcej

Drogocenne wspomnienie – recenzja filmu „Amazing Grace: Aretha Franklin”

Amazing Grace

Bóg najwyraźniej kocha muzykę. Dla Niego Elvis przestawał kołysać biodrami, ponad piski podfruwajek stawiając cichy płacz w kaplicy, Little Richard schował nabrzmiałe seksualną potencją wrzeszczące laudacje dla niewiast o dwusylabowych imionach i został pastorem, a Johnny Cash zamiast kręgu ognia wypatrywał uczty niebieskiej. Dla odmiany talent Arethy Franklin narodził się w Kościele. Pierwsze nagrania czternastoletniej … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #126 Cotygodniowy przegląd premier

Długie weekendy są dla dystrybutorów zazwyczaj gratką. Tym razem szansa na większą widownią w kinach będzie wypadający w poniedziałek Dzień Niepodległości. My wybraliśmy premierą tygodnia, zupełnie niepatriotycznie, brazylijskiego kandydata do Oscara. Naszą uwagę przyciąga animacja ze studia Aardman o wesołym baranku oraz czarna komedia z Bałkan, którym debiutuje na rynku nowy dystrybutor, czyli TVP (o … Dowiedz się więcej

Ludzki dotyk – recenzja filmu „Oddział 5B” – AFF

W konkursie American Docs na tegorocznym American Film Festival startuje 13 dokumentów – wśród nich “Oddział 5B”, który wcześniej pokazywano m.in. w Cannes, podczas LA Pride, a premierowo jeszcze w zeszłym roku na festiwalu San Francisco Docs Stories. Czy twórcy poradzili sobie z niełatwym tematem, jakim jest epidemia AIDS? Film opowiada o powstałym w 1983 … Dowiedz się więcej

Trzeba było (po)zostać dresiarzem – recenzja filmu „Proceder” [18+]

Proceder

„Mordo, masz dla kogo żyć. Moja dupa cię słucha” – mówi stróż prawa do poszukiwanego złodzieja samochodów i rapera, który zaraz w malignie wykona skok z szóstego piętra warszawskiego hotelu, skutkujący kilkumiesięczną śpiączką i stworzeniem jednego z wielu mitów założycielskich Tomasza Chady. W tej jednej scenie “Proceder” braci Węgrzyn jest prawdopodobnie najbliżej emocjonalnej prawdy. Prosty, … Dowiedz się więcej

Pora mroku – recenzja filmu „Godzina oczyszczenia” – Fest Makabra 2019

Godzina oczyszczenia

Długie jesienne wieczory okalające Halloween to nieoceniona okazja, by sprawdzić czy słowa o renesansie filmowego horroru nie są przesadzone. Niegdyś gatunek święcący olbrzymie sukcesy artystyczne (by wspomnieć choćby „Gabinet doktora Caligariego” Roberta Wiene czy „Nosferatu” Murnaua), później często traktowany z pobłażaniem i kojarzony z rozrywką niskich lotów dla nastolatków. Ale nawet w erze, kiedy królowały … Dowiedz się więcej

Jak nowa, rezydencja Carów – recenzja filmu „Do domu”

Niedawno zakończyła się czwarta edycja Festiwalu Filmowego Ukraina. Zwycięzcą okazał się tegoroczny oscarowy kandydat naszego wschodniego sąsiada – „Do domu”. Czemu był to najlepszy możliwy wybór, a sama produkcja jest reprezentującą najwyższy poziom spośród reprezentantów naddnieprzańskiego kraju od wielu lat? Młody krymski reżyser Nariman Aliew w centrum swojego debiutu postawił własnych ziomków. Po rosyjskiej agresji … Dowiedz się więcej

Dojrzewanie do umierania – recenzja filmu „Babyteeth” – WFF

babyteeth

Ciepło przyjęty na Festiwalu w Wenecji “Babyteeth” miał niedawno okazję zaprezentować się polskim widzom na Warszawskim Festiwalu Filmowym, gdzie zajął czwarte miejsce w plebiscycie publiczności. Co interesującego ma w sobie historia śmiertelnie chorej nastolatki i jej osobliwego związku z chłopakiem z marginesu? Okazuje się, że debiutująca reżyserka Shannon Murphy nadała tym wytartym kliszom nowej świeżości. … Dowiedz się więcej

Aleksander Wielki zapłakał – recenzja filmu „Bóg istnieje, a jej imię to Petrunia”

W jednym z najbardziej wymownych dialogów najnowszego filmu Teony Strugar Mitewskiej, tytułowa bohaterka, zapytana przez policjanta o wykształcenie odpowiada, że ukończyła historię. Mężczyzna nie ukrywa zdziwienia zainteresowaniem bohaterki chińską rewolucją komunistyczną, a nie, jak “patriotycznie” przystoi, Aleksandrem Wielkim, nie bez kozery nazywanym przecież także Macedońskim. Wiele zabawnych społecznych obserwacji można wydobyć z samej tej krótkiej … Dowiedz się więcej

Ziemia niczyja – recenzja filmu „Atlantyda” – WFF

Atlantyda

Kiedy media całego świata informowały o rozstrzygnięciu tegorocznego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji, wiadomością numer jeden stał się oczywiście zaskakujący sukces “Jokera”. W Polsce szerokim echem odbiła się również, co zrozumiałe, wieść o ciepłym przyjęciu “Oficera i szpiega” Romana Polańskiego, który otrzymał aż trzy nagrody. W całym natłoku informacji nawet żywo zainteresowani kinem odbiorcy mogli … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #125 Cotygodniowy przegląd premier

koko_di_koko_da_2019

Strasznie, jak przystało na Halloween, prezentuje się line-up filmów jakie zostały wprowadzone od piątku do kin. Dystrybutorzy najwyraźniej zostawili hity na kolejne weekendy, dlatego po raz drugi w historii wybieramy na premierę tygodnia dzieło, które nie ma szerokiego rozpowszechniania. Chwalone już na kilku festiwalach “Koko-di Koko-da” znajdziecie na maratonach i specjalnych pokazach dzięki 4. Fest … Dowiedz się więcej

Był czarny, czarny las – recenzja filmu “Koko-di Koko-da” – Fest Makabra 2019

Koko-di Koko-da

Johannes Nyholm, autor nagrodzonego trzy lata temu na Warszawskim Festiwalu Filmowym “Olbrzyma” (dostępny na Netflixie!), pod płaszczykiem horroru z domieszką oniryzmu, czarnego humoru i elementów rodem z kina fantastycznonaukowego ukrywa dramat psychologiczny o pewnym małżeństwie muszącym poradzić sobie z traumą. Po ciepłym przyjęciu na szeregu festiwali (m.in. Sundance, Rotterdam, Nowe Horyzonty) “Koko-di Koko-da” trafia do … Dowiedz się więcej

Ten obcy – recenzja filmu „Boja” – WFF

Jedną z największych zalet Warszawskiego Festiwalu Filmowego była zawsze możliwość obejrzenia filmów z najdalszych zakątków świata. Jak zapewnia dyrektor Stefan Laudyn, w tym roku selekcja została dokonana spośród nadesłanych filmów ze 122 krajów. Niemałą gratką była zatem możliwość zobaczenia dzieł z Laosu czy Kostaryki. Spośród produkcji z egzotycznych lokalizacji największe wrażenie zrobił na mnie jednak … Dowiedz się więcej

Sny w domu wiedźmy – recenzja filmu „Dziewczyna z trzeciego piętra” – Fest Makabra 2019

https://pelnasala.pl/dziewczyna-z-trzeciego/

Film „Dziewczyna z trzeciego piętra” udowadnia, że w odpowiednich okolicznościach z ludzi wychodzi ich prawdziwa natura. Opowieść rozgrywa się w autentycznie nawiedzonym domu, który wystawia na próbę zasady moralne młodego małżeństwa. Na przestrzeni wieków kobiety za niewierność kamienowano, a potajemna zdrada była przywilejem mężczyzn. Jak będzie w tym przypadku? Para wynajmuje stary budynek na przedmieściach … Dowiedz się więcej

Pogrobowiec – recenzja filmu „Mowa ptaków”

Andrzej Żuławski zalicza się – obok Kieślowskiego, Polańskiego, Wajdy i Holland – do najbardziej kojarzonych za granicą polskich twórców filmowych. Tymczasem w kraju wciąż docenia się go za mało. Jego specyficzne kino, rozkrzyczane i ekspresyjne, zawsze dzieliło i będzie dzielić, nie można jednak mu odmówić oryginalności, tematycznej odwagi i formalnej wirtuozerii. Na fundamencie dorobku zmarłego … Dowiedz się więcej

Jedność – recenzja filmu „Ekstaza” – Fest Makabra 2019

Gdy jakiś przegląd filmowy ma w swojej nazwie słowo „makabra”, a dodatkowo rozpoczyna się przy okazji Halloween, trudno nie oczekiwać po pokazywanym w jego ramach filmie przynależności do kina grozy. Kto jednak wybierze się na „Ekstazę”, oczekując typowego komercyjnego horroru z USA, srodze się rozczaruje, choć jestem pewien, że będzie się świetnie bawić. „Ekstaza” przeraża … Dowiedz się więcej

Ostatnia rodzina – recenzja filmu „Przenieść grób” – WFF

przenieść grób

Widzieliśmy to już wiele razy – z pozoru idealne, poukładane relacje między członkami rodziny podczas wspólnej podróży lub uroczystości zaczynają ukazywać swe prawdziwe oblicze. W “Przenieść grób”, jak podpowiada już tytuł, okazją do spotkania i popadnięcia w konflikt dla rodu Baeków będzie ekshumacja zwłok zmarłego krewnego i uroczyste ich pochowanie w innym niż dotychczas miejscu. … Dowiedz się więcej

Mój przyjaciel twarzołap – recenzja filmu „Wspomnienia: Geneza «Obcego»” – WFF

geneza_obcy

Czterdzieści lat po premierze „Obcego – 8. pasażera „Nostromo” powstał dokument o przełomowym filmie, który odcisnął piętno na kulturze masowej, obejmując zasięgiem kilka generacji w przód. Wiele osób nie wyobraża sobie życia, w którym miałoby nie być zacnego miejsca dla niebezpiecznego pasożyta pozaziemskiego. Początki inspiracji dla historii „Obcego” sięgają 1953 roku, gdy Clifford D. Simak … Dowiedz się więcej

Poznaj mojego tatę – recenzja filmu „Zdychaj, tatulku!”

Zdychaj tatulku

Kirił Sokołow, młody rosyjski reżyser, w debiutanckim, wchodzącym właśnie na nieliczne polskie ekrany “Zdychaj, tatulku!” postawił na bezkompromisową rozrywkę w postaci mieszczańskiej makabreski. Nieistotne, czy to alegoria współczesnej Rosji w postaci ekstremalnie brutalnego wideoklipu, czy po prostu beztroska żonglerka gatunkowymi tropami. Przednia zabawa gwarantowana. Akcja filmu prawie w całości rozgrywa się w jednym ze starych … Dowiedz się więcej

Potencjalnie dobry film – recenzja filmu „Nasze matki” – WFF

O pewnych zbrodniach pamięta cały świat, inne szybko popadają w zapomnienie. Gdy myślimy o ludobójczej dyktaturze w Ameryce Łacińskiej, do głowy jako pierwsze przychodzą krwawe rządy zbrodniarza Augusto Pinocheta w Chile. Potem gdzieś majaczą bliźniacze, wspierane przez CIA junty w Argentynie, Urugwaju czy Peru. Mało kto pamięta, że jeszcze gorsze rzeczy działy się w malutkiej … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #124 Cotygodniowy przegląd premier

Van Gogh. U bram wieczności

Jesień to dla nas głównie czas festiwali, dopiero co skończył się Warszawski Festiwal Filmowy, trwa Tofifest, a na horyzoncie już kolejne: American, Ukraiński, Koreański, Pięć Smaków. Ale czasem trzeba też łapać filmy z dystrybucji, zwłaszcza, że bywają takie tygodnie kiedy jesteśmy naprawdę rozpieszczani. Choćby tak jak w tym, w kinach zagoszczą bowiem, m.in.: zwycięzca tegorocznej … Dowiedz się więcej

Piękne dzieci pięknie umierają – recenzja filmu „Polityka jednego dziecka” – WFF

Działająca w latach 1977-2015 chińska polityka jednego dziecka była chyba najsłynniejszą akcją demograficzną w historii. Działania wprowadzone przez Pekin miały na celu uratowanie rozwijającego się kraju przed populacyjną katastrofą i wszechobecnym głodem. Cena praw i rozwiązań wprowadzonych w jej ramach była jednak gigantyczna. O niej opowiada amerykański dokument, zwycięzca festiwalu w Sundance „Polityka jednego dziecka”. … Dowiedz się więcej

Przetrwać to zbrodnia w afekcie – recenzja filmu „Malowany ptak” – WFF

Malowany Ptak

Stefan Laudyn, dyrektor Warszawskiego Festiwalu Filmowego, zapowiadając pokaz “Malowanego Ptaka” określił go najważniejszym tegorocznym filmem w Europie Środkowo-Wschodniej. I chociaż taką, nie odnoszącą się do jakości dzieła, zapowiedź można uznać za zachowawczy wybieg, to nie sposób odmówić jej trafności. Mamy wszak do czynienia z pierwszą ekranizacją kultowej już powieści, która mimo upływu ponad pół wieku … Dowiedz się więcej

Requiescat in pace – recenzja filmu „Van Gogh. U bram wieczności”

Van Gogh. U bram wieczności

Julian Schnabel to uznany malarz. Jednak sztaluga i farby to dla niego za mało, skoro sięga również po inne formy wyrazu, takie jak rzeźba oraz film. To właśnie dzieła odmalowywane na białym ekranie kina przyniosły mu największą sławę. W zasadzie każdy z jego filmów uznać można za pewnego rodzaju wypowiedź na temat sztuki, twórczości oraz … Dowiedz się więcej

Krótkowidzki – recenzja filmu „Winona” – WFF

winona

Opustoszała plaża. Cztery dziewczyny rozbijające nań swój obóz. W tle tylko czyjś samochód i dom na wzgórzu. Nie, to nie podbudowa pod kino grozy, choć wokół unosi się jakaś tajemnica. Młode okularnice będą śpiewać, tańczyć, brykać i przede wszystkim rozmawiać, nim zachód słońca zabierze im dzień. Czy z takiego kina może wyjść coś interesującego? Krótko … Dowiedz się więcej

Tamte treningi, tamte balety – recenzja filmu „A potem tańczyliśmy” – WFF

A potem tańczyliśmy

Chociaż reżyser Levan Akin urodził się pod Sztokholmem, to gruzińscy rodzice zaszczepili mu miłość do kraju swojego pochodzenia, do dawnej ojczyzny. W związku z tym, gdy w 2013 roku zobaczył krwawe sceny ataku na marsz równości w Tiblilisi, to zapragnął się temu jakoś sprzeciwić. Z tej potrzeby serca powstało A potem tańczyliśmy. „Wszędzie świecące prostokąty, … Dowiedz się więcej

Wędrowne rewolucje – recenzja filmu „Wędrowny kucharz” – WFF

W czasach, gdy kuchnia w wielkich restauracjach często przypomina laboratorium chemiczne, a gwiazdkami Michelina obdarowywane są w dużej mierze nowoczesne, bazujące na molekularności restauracje, równie silny głos pobrzmiewający wśród szefów kuchni nawołuje do powrotu do natury. Nasz słynny Wojciech Modest Amaro, autor książki „Natura kuchni polskiej”, pokazuje jak wielki potencjał tkwi w narodowych zapomnianych specjałach … Dowiedz się więcej

Wściekły Koń – recenzja filmu „Walka Atbaia” – WFF

Walka Atbaia

Trzeba powiedzieć bez ogródek, że stały bywalec Warszawskiego Festiwalu Filmowego Adilchan Jerżanow nie należy do apologetów obecnego systemu panującego w Kazachstanie. Każdym dotychczasowym dziełem udowadniał, że nie może się pogodzić z faktem, że społeczeństwo przymyka oczy na moralną zgniliznę klasy politycznej, urzędników czy funkcjonariuszy policji, że apatia i rosnąca przemoc idą w parze z panującymi … Dowiedz się więcej

Prawdziwy romans – recenzja filmu „Pierwsza miłość” – WFF

Pierwsza miłość

Po premierze w Cannes Takashi Miike zapytany dlaczego zatytułował swój nowy film “Pierwsza miłość”, przewrotnie odpowiedział, że dla pieniędzy. A jednak uczucia w nim nie brakuje, choć przede wszystkim tego do eksploatacji i beztroskiej zabawy gatunkowej. Ten szalony mariaż energetycznego kina akcji i smoliście czarnej komedii był niewątpliwie jedną z największych atrakcji tegorocznego Warszawskiego Festiwalu … Dowiedz się więcej

Lepiej przeżyć jeden dzień jako lew – recenzja filmu „Shindisi” – WFF

shindisi

Najbardziej dramatycznej perspektywy dostarcza zawsze głos świadków wojny. Film „Shindisi” pozwala widzowi wczuć się w skórę szeregowca, dzielić z nim smak i zapach pola bitwy. Obraz ukazuje też, jak kształtuje się doświadczenie okupacji, które ma swój początek na linii starć, skąd wróg wkracza na podwórko, terroryzując cywili. W gruzińskiej wsi Shindisi w 2008 roku, wbrew … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #123 Cotygodniowy przegląd premier

portret kobiety w ogniu

Chociaż nadchodzący tydzień nie oszałamia ilością premier kinowych, to są wśród nich prawdziwe perły, których nie można przegapić. Święcący tryumfy wszędzie gdzie się pojawia francuski melodramat kostiumowy Céline Sciammy, jednej z najciekawszych współczesnych reżyserek, należy zdecydowanie do najbardziej oczekiwanych tytułów roku. Cieszy też fakt, że na nasze ekrany trafia wreszcie niezwykły film kazachskiego reżysera, Emira … Dowiedz się więcej

Nie damy się zamknąć w klatce – recenzja filmu “Lalka” – WFF

Lalka

W ramach pokazów specjalnych Warszawskiego Festiwalu Filmowego można zobaczyć “Lalkę” w reżyserii Mounii Meddour. Reżyserka opowiada w nim z perspektywy kilku studentek jak w latach 90. w ramach radykalizacji stosunków społecznych w jej ojczyźnie zmieniała się na niekorzyść sytuacja kobiet. Wcześniej obraz prezentowano na festiwalu w Cannes w sekcji Un Certain Regard, a niedawno wybrano … Dowiedz się więcej

Siła wyporu – recenzja filmu „Na powierzchni” – WFF

Kraje anglojęzyczne mają utrudnione zadanie w swojej selekcji kandydata do oscarowej rywalizacji. Muszą stawiać na realizowane za granicami koprodukcje, tudzież dokumentalne opowieści. Taki właśnie los spotkał „Na powierzchni”, tegorocznego reprezentanta Australii, który opowiada o losie ubogich mieszkańców Azji-Południowo Wschodniej. Czakra nie ma łatwego życia, pochodzi z ubogiej wielodzietnej rodziny, rządzonej przez jego nieznoszącego sprzeciwu ojca. … Dowiedz się więcej

Wyprowadzić w pole – recenzja filmu „W wysokiej trawie”

W wysokiej trawie

Stephen King należy do autorów, których dzieła najchętniej odnajdują drogę na mały i duży ekran. I choć o przynajmniej połowie z owych adaptacji trudno wyrazić się pozytywnie, tak kolaboracja z Netfliksem była do tej pory, dla tekstów Kinga, wyłącznie pomyślna. Ponieważ jednak w rzędach złocistej kukurydzy trudno nie znaleźć przynajmniej jednej przegniłej kolby, a każda … Dowiedz się więcej

Każda potwora znajdzie swego amatora – recenzja filmu „Biały wąż” – WFF

Dawno temu, za czasów chińskiej dynastii Tang cesarscy medycy wynaleźli lecznicze zastosowanie dla węży. Od tego czasu biedni chłopi polowali na nie w zamian za zwolnienie z podatku, co było dla nich czasami jedyną nadzieją na uniknięcie śmierci głodowej. Mieszkańcem jednej z osad parającej się podobnym zajęciem jest główny bohater filmu Xu Xuan. Z rozkazu … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #122 Cotygodniowy przegląd premier

boże ciało

Akurat, kiedy większość redakcji przebywa już na Warszawskim Festiwalu Filmowym, dystrybutorzy przygotowali naprawdę imponujący zestaw. Oprócz polskiego kandydata do Oscara, możemy zobaczyć zwycięzcę Berlinale, czy ciepło przyjęty w Cannes i na Nowych Horyzontach nowy film jednego z najbardziej obiecujących młodych europejskich reżyserów. Jeśli szukacie po prostu rozrywki na przyzwoitym poziomie, to mają okazje dostarczyć jej … Dowiedz się więcej

Spektrum – recenzja filmu „Out”

Out

Kino nie ma bogatej historii ukazywania dobrowolnego coming-outu: większość postaci LGBT żyje w ukryciu, a w filmach z ostatnich lat coraz częściej są już ujawnione w chwili zawiązania akcji. Znacznie powszechniejszy kanał dzielenia się tym doświadczeniem stanowi YouTube. Fakt ten wykorzystał Denis Parrot, montując kilkanaście internetowych nagrań z lat 2012-2018 w pełnometrażowy dokument „Out”, który … Dowiedz się więcej

Daniel w jaskini lwów – recenzja filmu „Boże Ciało”

boże ciało

Daniel wie jak postępować z dzikimi zwierzętami. W końcu sam ma niemało tej dzikości w sercu. Zabił już jako kilkunastoletni chłopiec. W poprawczaku bójki mu nie straszne – mimo, że w głębi duszy odczuwa też pragnienie czegoś zupełnie innego. Chciałby zostać księdzem. Jego marzenia rozbijają się jednak z rzeczywistością. Jak tłumaczy mu kapelan zakładu poprawczego, … Dowiedz się więcej

Wypisani z życia – recenzja filmu „Wysoka dziewczyna”

Wysoka dziewczyna

O Kantemirze Bałagowie zrobiło się głośno w 2017 roku, kiedy jego pełnometrażowy debiut, „Bliskość”, zdobył nagrodę FIPRESCI w sekcji Un Certain Regard festiwalu w Cannes. Reżyser, nazywany odtąd przez wszystkich „cudownym dzieckiem rosyjskiego kina” i porównywany do Xaviera Dolana, urodził się w 1991 roku w Nalczyku, stolicy Kabardo-Bałkarii, jednej z południowych republik Rosji. Tam też … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #121 Cotygodniowy przegląd premier

Joker_

Jesienna aura za oknem sprzyja wizytom w kinie. W tym tygodniu znaleźliśmy jeden film, na który nie wypada nie pójść. Na rodzime ekrany trafia bowiem zwycięzca Złotego Lwa na festiwalu w Wenecji, który nie tylko jest reinterpretacją historii niesławnego przeciwnika Batmana, ale też mocno odcina się od komiksowych wzorców poszukując raczej wzorców w kinie Martina … Dowiedz się więcej

Iluminacja – recenzja filmu „Ad Astra”

James Gray to jeden z najbardziej “europejskich” twórców we współczesnym Hollywood. Taki auteur w starym stylu, który jakby przypadkiem kręci kino (pozornie) gatunkowe, z wielkimi gwiazdami w głównych rolach. Jego obrazy są dalekie od postmodernistycznej ironii i popkulturowego zachłyśnięcia, elementów tak charakterystycznych dla współczesnych blockbusterów. Aż prosi się o zakwalifikowanie go jako przedstawiciela odradzającej się … Dowiedz się więcej

I cząstką wieczności się staję – recenzja filmu „Ostatnia góra”

ostatnia_gora_2019

Uczestnicy wypraw na K2 świadomie godzą się na ekstremalne warunki, aby życie stało się cenniejsze i by poczuć wolność. Ryzyko tak duże, że wielu przypłaca życiem za zdobycie szczytów mierzących ponad 8000 m. Czy taka gra jest warta świeczki? Jedną z odpowiedzi można znaleźć w dokumencie „Ostatnia góra” o kulisach polskiej ekspedycji, która ruszyła z … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #120 Cotygodniowy przegląd premier

nie obchodzi mnie czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy

Kinomanów czeka interesujący tydzień. Pokłosiem festiwalu w Gdyni są aż dwa polskie filmy – szykowana na jeszcze większy frekwencyjny hit niż włoski oryginał opowieść o grupie znajomych, która postanowiła zajrzeć w swoje smartfony i sprawdzić jak to jest z ich szczerością oraz dyskutowany już przed premierą projekt Xawerego Żuławskiego według scenariusza jego ojca, Andrzeja, który … Dowiedz się więcej

Perfect Strangers – recenzja filmu „(Nie)znajomi”

Gdy na początku nowego tysiąclecia do naszego kraju trafiały polskie odpowiedniki zachodnich programów rozrywkowych niejeden rodak pomyślał, że jesteśmy coraz bliżej Ameryki. Jednak w czasach, gdy całe mnóstwo seriali z rodzimej telewizji jest adaptacjami sprawdzonych scenariuszy z innych części świata, dużo częściej takie zabiegi spotykają się z zarzutami o brak oryginalności. Polskie kino do tej … Dowiedz się więcej

Underground – recenzja filmu „Parasite”

Parasite

Choć powszechnie uważa się, że pasożyty stanowią element wrogi dla środowiska, to istnieją teorie, które przypisują im ogromną rolę w procesie ewolucji i kształtowania życia na Ziemi. Naukowcy nadal badają manipulacyjne wpływy szkodnika na żywiciela i ich wzajemne zależności. W “Parasite” parazytologiem jest Bong Joon-ho, a ekosystemem rozwarstwiona społecznie Korea Południowa. Choć w gruncie rzeczy … Dowiedz się więcej

Rodzina po przejściach – recenzja filmu „Gniazdo kolibra”

gniazdo

Seul, 1994. W domu z wielkiej płyty gnieździ się rodzina 14-letniej Eunhee (Park Ji-hu). Wiecznie niewyspana nastolatka jest najmłodszą z trójki rodzeństwa. Interesuje się rysunkiem. W przyszłości chciałaby tworzyć komiksy, które sprawią, że ich czytelnicy poczują w sobie siłę w chwilach osamotnienia. Pomiatana przez starsze rodzeństwo szuka akceptacji i szacunku ze strony rówieśników. Oparcie znajduje … Dowiedz się więcej

Zbrodnia i wiara – recenzja filmu „Dzięki Bogu”

François Ozon jest jednym z najbardziej znanych twórców francuskiego kina, chociaż nie wypracował jakiegoś charakterystycznego dla siebie języka, który sprawiałby, że z łatwością rozpoznajemy jego filmy. Dążąc to tzw. „stylu zerowego”, tworzy obrazy bardzo różnorodne, sięgając również po kino gatunkowe – od musicalu, przez historyczne kino kostiumowe, po thriller erotyczny. „Dzięki Bogu”, jego najnowsze dzieło, … Dowiedz się więcej

Dumni i mokrzy – recenzja filmu „Krewetki w cekinach”

krewetki w cekinach

Jeden z bohaterów „Krewetek w cekinach” zapytany o genezę nazwy tytułowej drużyny odpowiada, że „w krewetce najlepszy jest ogon, a cekiny dodają uroku”. To mimochodem rzucone zdanie zarówno nieźle oddaje ducha filmu Cédrica Le Gallo i Maxime’a Govare’a, jak i naprowadza na jego mankamenty. Ale zacznijmy od początku. Wicemistrza świata w pływaniu Matthiasa Le Goffa … Dowiedz się więcej

Życie drugiego – recenzja filmu „Mój ojciec” – w drodze na Oscary: Peru

Wielka zaletą corocznej nagrodowej rewii zwanej Oscarem dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego, jest zwracanie uwagi na perły z państw filmowego „trzeciego świata”. Produkcje, których poza festiwalami nigdy byśmy prawdopodobnie nie obejrzeli sami z siebie. Jednym z takich drogocennych kamieni jest „Mój ojciec”, tegoroczny reprezentant Peru. Zgodnie z najlepszymi wzorcami kinematografii tego andyjskiego kraju, takimi jak nagrodzone … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #119 Cotygodniowy przegląd premier

Długo nie mieliśmy tak interesującego weekendu. Do kin wchodzi aż sześć produkcji, które wzbudzają nasze zainteresowanie. Począwszy od rewelacyjnego zwycięzcy Cannes przez ważny głos w sprawie molestowania na niwie francuskiego Kościoła (z Berlinale) oraz widowisko sci-fi z Bradem Pittem (z festiwalu w Wenecji) po krwawą jatkę ufundowaną po raz ostatni przez słynnego herosa kina akcji, … Dowiedz się więcej

Chłopiec na dżihadzie – recenzja filmu „Młody Ahmed”

Jean-Pierre i Luc Dardenne’owie wygrali już w Cannes wszystko, co się dało. Mają na koncie Złote Palmy za „Rosettę” w 1999 i „Dziecko” w 2005, Grand Prix festiwalu za „Chłopca na rowerze” w 2011 oraz nagrodę za scenariusz do „Milczenia Lorny” w 2008; ponadto, dwukrotnie osoby grające w ich filmach dostawały wyróżnienia aktorskie (Émilie Dequenne … Dowiedz się więcej

Kochankowie z Księżyca – recenzja filmu „Niezbędna konieczność”

niezbędna_konieczność

Perypetie Pierre’a i Juliette, bohaterów jednej z premier tego tygodnia, zatytułowanej „Niezbędna konieczność”, przypominają przejścia zakochanej pary innej dziwacznej opowieści o pierwszej wielkiej miłości. Francuska komedia romantyczna nie próbuje się bynajmniej upodabniać do filmu „Kochankowie z Księżyca” Wesa Andersona, bo ma na siebie własny pomysł. Przeczytajcie i przekonajcie się jaki. Jak naprawdę wygląda nudne życie? … Dowiedz się więcej

To miało się nie udać – recenzja filmu „Piłsudski”

Pilsudski

Marszałek Józef Piłsudski należy do ścisłej czołówki najbardziej rozpoznawalnych postaci w Polsce. Ciężko więc uwierzyć, że mimo umiłowania wielu rodzimych twórców do dzieł historycznych i patriotycznych, do dziś nie był on głównym bohaterem typowo biograficznego kinowego filmu. Tłumaczyć to z pewnością można kontrowersjami, których w przypadku tej postaci pominąć nie sposób, jak chociażby jego romans … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #118 Cotygodniowy przegląd premier

Piłsudski

W tym tygodniu kiniarze nie oczekują tłumów na nowych filmach. Rządzić będzie nadal Vega i druga część „To”. O rząd dusz chciałaby zapewne powalczyć opowieść o młodzieńczych latach Józefa Piłsudskiego, ale przeczuwamy, że większa publika (w tym szkoły) wybierze się dopiero za tydzień, na „Legiony”. Sytuacja przypomina zresztą ten dziwny przypadek z zeszłego roku z … Dowiedz się więcej

Trzy mustangi – recenzja filmu „Opowieść o trzech siostrach”

Emir Alper, mimo ledwie trzech filmów na koncie, stał się jednym z najciekawszych współczesnych tureckich twórców. Debiutanckie „Za wzgórzem” mogli w Polsce zobaczyć tylko nieliczni, festiwalowi widzowie w Łodzi i Zwierzyńcu. O następne dzieło reżysera, “Blokadę”, dzielnie walczyła setka uczestników polskiej edycji programu Scope100. Mimo zarzutów o brak potencjału komercyjnego film został wprowadzony do kin … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #117 Cotygodniowy przegląd premier

Wrzesień rozpoczyna się z przytupem – od walki tytanów. Zerkając na rezerwacje sądzimy, że klaun Pennywise przegra i to z kretesem z rodzimym zawodnikiem. Patryk Vega, bo o nim mowa, przygotował tym razem film odnoszący się do bieżącej polityki i patologii z nią związanych, co tuż przed wyborami może przynieść w kinach lepsze otwarcie niż … Dowiedz się więcej

Pozwól mi spróbować jeszcze raz – recenzja filmu „Między morzem a oceanem”

Między morzem a oceanem

Dehumanizacja pewnych grup społecznych jest w języku debaty publicznej zjawiskiem starym i niestety używanym dość powszechnie. Cele tego zabiegu bywają różne, ale jednym z zakładanych skutków zawsze jest oddalenie odbiorcy od myśli, że sam mógłby być członkiem takiej społeczności. Wśród ludzi regularnie stygmatyzowanych, znajdują się między innymi osoby, które w swoim życiu odbyły wyrok w … Dowiedz się więcej

SK8 IS GR8 – recenzja filmu „Najlepsze lata”

Najlepsze lata

Choć Jonah Hill wielokrotnie udowodnił swój talent aktorski, wydawało się, że już na stałe przylgnęła do niego łatka komika. Niesłusznie, bo zdarzyło mu się dowieść, że z rolami dramatycznymi też radzi sobie przyzwoicie. Teraz postanowił sprawdzić się po drugiej stronie kamery, wracając do czasów swojego i przy okazji mojego dzieciństwa. Okazało się to strzałem w … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #116 Cotygodniowy przegląd premier

Ostatni weekend wakacji zapowiada się raczej leniwie. Nie będziemy tak pędzić jak w ubiegłym tygodniu. Skupimy się na rozważaniach o mijającym lecie, kończących się dniach beztroski. W stan melancholii wprowadzi nas hiszpański mistrz Pedro Almodóvar. Jego powrót do formy z rewelacyjnym Antonio Banderasem wybraliśmy naszym filmem tygodnia. Liczymy też na trzecie dzieło w dorobku autora … Dowiedz się więcej

Ból, w którym żyję – recenzja filmu „Ból i blask”

Ból i blask

W pierwszych ujęciach najnowszego filmu Pedro Almodóvara widzimy półnagiego mężczyznę zanurzonego w wodzie, który unosi się w niej niemal jak dziecko w wodach płodowych. Potem szybkie cięcie na bliznę na brzuchu, jak po cesarskim cięciu, i oto wchodzimy w świat tego człowieka. Jest nim Salvador Mallo, podstarzały reżyser filmowy, w rewelacyjnej kreacji Antonio Banderasa, który … Dowiedz się więcej

Gomorrina – recenzja filmu „Piranie”

Piranie

Roberto Saviano jest najbardziej znany z opublikowanej w 2006 r. „Gomorry”, za którą neapolitańska mafia wydała na niego wyrok śmierci. Niedługo później Matteo Garrone zaadaptował książkę na film pod tym samym tytułem (ze scenariuszem współtworzonym przez samego pisarza), a później trafiła ona nawet na małe ekrany w formie serialu telewizyjnego. Włoch, pozostający pod stałą ochroną … Dowiedz się więcej

Southworld – recenzja filmu „Bacurau”

bacurau

Autor Aquariusa Kleber Mendonça Filho zaprosił na reżyserskie krzesło swego stałego współpracownika, scenografa Juliano Dornellesa. Kolektywnym wysiłkiem stworzyli oni Bacurau, które zdobyło nagrodą Jury w Cannes. Powstała niezwykła hybryda westernu, kina politycznego, antropologicznej ciekawostki i metafory napiętych relacji panujących w brazylijskim społeczeństwie. Bliska przyszłość, osada zagubiona w sercu sertão w północno-wschodniej Brazylii. Na tych samych … Dowiedz się więcej

Ponure chwile – recenzja filmu „Ray & Liz”

Niekończące się układanie puzzli wypełnia, zdawałoby się, cały dzień otyłej matki, która w tym czasie wypala niezliczoną liczbę paczek papierosów. Równie trudna do policzenia jest gromada psów i kotów, kręcących się po tym ciasnawym relikcie polityki komunalnej taczeryzmu, a które właśnie łypią na rozsypany w kuchni groszek i marchewkę. Wychudzony, bezzębny ojciec, po całodniowej sesji … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #115 Cotygodniowy przegląd premier

Przedostatni weekend wakacji będzie stał pod znakiem akcji. Do kin trafia aż 10 nowych filmów z czego przeszło połowa ma zdecydowanie eskapistyczny charakter. O ból głowy przyprawia samo myślenie o wyborze między trzecią częścią oldschoolowego akcyjniaka z Gerardem Butlerem, próbę tworzenia polskiej sensacji z Piotrem Stramowskim, feministyczny heist movie z triem Melissa McCarthy, Tiffany Haddish … Dowiedz się więcej

Następny krok – recenzja filmu „The Souvenir”

Souvenir

Joanna Hogg w swoim najnowszym filmie łączy elegancję z wyważeniem i stotonowaniem. Kwintesencją „The Souvenir” jest ognisty związek surowej prostoty z ogromnym ładunkiem emocjonalnym. Reżyserka przenosi nas do lat 80. XX wieku. Rekonstruuje swój świat z tamtych czasów. Na potrzeby filmu odtworzono nawet miejsce, w którym niegdyś mieszkała. Autobiograficzna historia przeleżała w szafie niemal 30 … Dowiedz się więcej

Śmietanka towarzyska – recenzja filmu „Magiczne noce”

Świat usłyszał o Paolo Virzìm w 2010 roku po premierze jego ciepło przyjętego filmu „Coś pięknego”, od tego czasu Włoch zyskał status specjalisty od ciepłych komediodramatów. Przed dwoma laty reżyser zaprezentował swój anglojęzyczny debiut, umiarkowanie przyjęte „Ella i John” z Helen Mirren i Donaldem Sutherlandem w tytułowych rolach. Teraz twórca powrócił do kraju, by zrealizować … Dowiedz się więcej

Epicedium – recenzja filmu „Pewnego razu… w Hollywood”

Pewnego razu w Hollywood

W większości recenzji „Pewnego razu… w Hollywood” przeczytacie, że film jest listem miłosnym do kina. Te słowa, wypowiedziane zresztą przez samego Tarantino, są oczywiście zgodne z prawdą, bo w istocie można swobodnie czytać go jako odę do X muzy. Osobiście widziałem tam jednak przede wszystkim tęsknotę za beztroską lat 60., którą uosabiała zachwycona Fabryką Snów … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #114 Cotygodniowy przegląd premier

pewnego razu w...hollywood

Czy długi weekend warto wybrać się do kina? Oczywiście, że tak. Oprócz wyczekiwanego, dziewiątego (a więc według zapowiedzi – przedostatniego) filmu Quentina Tarantino, znajdziecie w swoich multipleksach lub studyjniakach nowe dzieła Richarda Linklatera, Paolo Virzìego czy Denisa Côté. Na ekranach też mocno promowana rodzima komedia kryminalna na podstawie prawdziwej historii o trzech 70-latkach, którzy z … Dowiedz się więcej

Zmarszczki – recenzja filmu „Twoja twarz”

Niezrównany w filmowaniu ludzkiej twarzy Ingmar Bergman powiedział kiedyś, że szczytem możliwości kina jest moment, kiedy odpowiednio oświetlone, wyreżyserowane i zagrane zbliżenie pozwala nawiązać kontakt z duszą drugiego człowieka. Pokazywana na tegorocznych Nowych Horyzontach w sekcji Mistrzowie „Twoja twarz” Tsai Ming-lianga to najbardziej spełniona realizacja tej tezy, jaką szwedzki mistrz mógł sobie wymarzyć. Koncepcja jest … Dowiedz się więcej

Kwestia zaufania – rozważania o filmie „X&Y”

Kwestia zaufania w sztuce od zawsze wzbudza gorące dyskusje. Czy możemy ufać artyście? To pytanie, które można sobie zadać w niezliczonej ilości kontekstów. To także przewodni temat najnowszego filmu kontrowersyjnej Anny Odell, nie mniej kontrowersyjnego „X&Y”. Szwedzka performerka w swoim drugim filmie kinowym ponownie sięga po własne doświadczenia i traumy czyniąc siebie główną bohaterką. Początkowo … Dowiedz się więcej

Bycza symfonia – recenzja filmu „Nasz czas”

Na tegorocznych Nowych Horyzontach swoje polskie premiery miały filmy dwóch poważanych twórców, których łączy w zasadzie tylko to, że obaj są hiszpańskojęzyczni i oba ich najnowsze dzieła można interpretować jako quasi-autobiograficzne. Pedro Almodóvar nawet nie stara się ukrywać prawdziwej tożsamości swojego bohatera — uznany reżyser, głęboka więź z matką, represyjne katolickie wychowanie, wypierany homoseksualizm i … Dowiedz się więcej

Witaj w domku dla lalek – recenzja filmu „Make Me Up”

Make Me Up

Wyobraźcie sobie filmowy świat będący połączeniem odcinka Black Mirror z lukrową stylistyką Grand Budapest Hotel podszyty humorem Latającego Cyrku Monty Pythona. Albo inaczej… Wyobraźcie sobie Seksmisję, w której Lamia śni makabryczne koszmary o porąbanych tasakiem ludzkich kończynach, gdzie Jej Ekscelencja wygląda jak Marilyn Manson. Witamy w nowohoryzontowej sekcji Front Wizualny. Debiutująca w kinie szkocka artystka … Dowiedz się więcej

Koniec z Hollywood – recenzja filmu „W deszczowy dzień w Nowym Jorku”

w deszczowy dzień w Nowym Jorku

Chyba wszyscy zdążyliśmy się już przyzwyczaić, że czegokolwiek nie nakręciłby Woody Allen zawsze na plakatach obwieszczą to jego ‘najśmieszniejszą komedią’, ‘wielkim powrotem do formy’ lub chociaż ‘najbardziej kasowym filmem od lat’. Po klapie jaką okazało się „Na karuzeli życia” niewątpliwie wiele z tych stwierdzeń z powrotem nadawałoby się do użycia, gdyż „W deszczowy dzień w … Dowiedz się więcej

O kobiecie, która wraca nocą sama do domu – recenzja filmu „Ghost Tropic”

ghost tropic

W konkursie głównym Nowych Horyzontów startował belgijski “Ghost Tropic” Basa Devosa. Film pokazywano wcześniej w Cannes w sekcji Quinzaine des Réalisateurs. Jego fabuła rozgrywa się podczas kilku nocnych godzin w Brukseli, a reżyser koncentruje się na przeżyciach pewnej imigrantki zmuszonej wrócić piechotą do domu o wyjątkowo późnej porze. Jednocześnie jest to kino drogi w wydaniu … Dowiedz się więcej

Duchy z Jante – recenzja filmu „Antologia duchów miasta”

1. Nie sądź, że jesteś kimś. 2. Nie sądź, że nam dorównujesz. 3. Nie sądź, że jesteś mądrzejszy od nas. 4. Nie wyobrażaj sobie, że jesteś lepszy od nas. 5. Nie sądź, że wiesz więcej niż my. 6. Nie sądź, że jesteś kimś więcej niż my. 7. Nie sądź, że się do czegoś nadajesz. 8. … Dowiedz się więcej

Moje noce są piękniejsze niż wasze dni – recenzja filmu „Długa podróż dnia ku nocy”

podróż dnia ku nocy

Świat marzeń sennych, od zawsze fascynował psychologów i stanowił inspirację dla filmowców. Zarówno kino rozrywkowe, jak i artystyczne regularnie sięga po narrację opartą na oniryzmie, zaburzającą porządek czasoprzestrzenny i ciągłość przyczynowo-skutkową. W końcu żadne inne medium nie jest w stanie tak dokładnie odzwierciedlić poetyki snu. Młody chiński reżyser, Bi Gan korzystając z dorobku mistrzów, rewolucjonizuje … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #113 Cotygodniowy przegląd premier

Toy Story 4

Drugi sierpniowy weekend może nie rozpieszcza mnogością propozycji kinowych, ale są one chociaż w większości jakościowe. Fala nostalgii za latami dziecięcymi zdecydowała o tym, że na premierą tygodnia wybraliśmy czwartą odsłonę kultowej serii Pixara o zabawkach. Niemniej polecamy również wielce udany dokument o dzielnej załodze żeglarek od Gutek Film. Lekko kręcimy nosem tylko na trzeci … Dowiedz się więcej

(Nie)codzienna czułość – recenzja filmu „Adam”

Debiutancki film Maryam Touzani i jeden z najpiękniejszych obrazów tegorocznej edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Nowe Horyzonty, swoją światową premierę miał w Cannes, gdzie konkurował z innymi obrazami o nagrodę w sekcji Un Certain Regard. Cichy, wyważony i subtelny. „Adam” w bardzo delikatny sposób obnaża patriarchalne społeczeństwa. Snuje opowieść o dwóch kobietach żyjących na co dzień … Dowiedz się więcej

Iron Maiden – recenzja filmu „Maiden”

Nieważne jak głęboko, my mężczyźni, schowamy głowę w piasek, nie unikniemy wstydliwego stwierdzenia, że kobiety musiały długo walczyć o równe traktowanie. A pomimo odpowiednich zapisów w konstytucjach większości państw świata czasem niestety nadal muszą. Mężczyźni długo blokowali dziedziny, które uznawali za swoją domenę: pierwszy tytuł licencjata przyznany został kobiecie w 1840 r. a prawo wyborcze … Dowiedz się więcej

Kroniki portowe – recenzja filmu „Przynęta”

przynęta

W minioną sobotę najlepszym filmem konkursu 19. edycji festiwalu Nowe Horyzonty wybrano brytyjską “Przynętę” Marka Jenkina. Podobnie jak jury uczyniła wrocławska publiczność. O tej produkcji mówiło się wśród kinofili już od Berlinale (pokazy w sekcji Forum), potem przyszły kolejne zachwyty w Edynburgu i Lizbonie. Co debiutujący w kinie fabularnym twórca uczynił, że zainteresował świat czarno-białym … Dowiedz się więcej

Draw me like one of your French girls – recenzja filmu „Portret kobiety w ogniu”

Portret kobiety w ogniu

W tle pobrzmiewają potężne dźwięki zamaszystych pociągnięć smyczków z ostatniej części “Lata” Vivaldiego. Obserwujemy profil samotnej kobiety, jej gardło ściśnięte, a ona jakby całą sobą bezskutecznie próbuje powstrzymać potok łez i towarzyszące mu grymasy prawdziwego, choć przecież nie fizycznego, bólu. Bólu straty, w którym zmuszeni jesteśmy współuczestniczyć do ostatnich nut, wyciemnienia kadru i napisów końcowych. … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #112 Cotygodniowy przegląd premier

Powiedzmy sobie szczerze, że nie jest to wymarzony tydzień w dystrybucji dla fana ambitnego kina, na co wskazuje choćby wybrany przez nas na premierę tygodnia spin-off „Szybkich i wściekłych”. Niemniej jednak, jeśli nie jesteście z nami obecnie na Nowych Horyzontach, możecie wybrać pomiędzy dokumentem o Luciano Pavarottim, a biografią kubańskiego baletmistrza. My pozdrawiamy z Wrocławia … Dowiedz się więcej

Warto być przyzwoitym – recenzja filmu „Obywatel Jones”

obywatel jones

Agnieszka Holland niejednokrotnie dała się poznać jako twórczyni zaangażowana politycznie. Sama zresztą wprost powtarza, że są przypadki, kiedy artysta milczeć nie powinien. W “Pokocie” reżyserka zdecydowała się na swojego rodzaju wegetariańsko-ekologiczny manifest, popadający momentami w nachalną agitację i bezpośredni atak w całą kulturę myśliwską. Tym razem Polka znów wkłada kij w mrowisko, portretując oportunizm i … Dowiedz się więcej

Pomiędzy niebem a piekłem – recenzja filmu „Angelo”

Angelo

Pytanie, czy kształtują nas geny, czy też kluczowe jest wychowanie, w dyskursie publicznym pojawia się co chwila. Niektórzy stawiają je, by uzasadnić swoją homofobię, inni eugeniczne ciągoty. Na początku XVIII wieku nie było wcale inaczej. Markus Schleinzer po swoim debiutanckim „Michaelu”, w którym poruszył temat pedofilii, tym razem bierze nas za świadków oświeceniowego eksperymentu socjologicznego. … Dowiedz się więcej

Miami Parano – recenzja filmu „Plażowy haj”

“Przychodzisz do mnie w dniu ślubu mojej córki i prosisz, żebym zjarał się jak świnia?” – Takie słowa mogłyby stanowić motyw przewodni pierwszej części “Plażowego haju”. Harmony Korine najpierw zabiera nas na niesamowitą imprezę, której punktem kulminacyjnym jest wesele córki głównego bohatera, a potem stopniowo, niczym uderzający obuchem w głowę kac gigant, sprowadza nas do … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #111 Cotygodniowy przegląd premier

do-kina-111

Większość redakcji bawi już na festiwalu Nowe Horyzonty, gdzie oglądają prawdziwe perełki i białe kruki, jak i najgorętsze tytuły nadchodzącego sezonu, nie w głowie im więc filmy, które wchodzą obecnie do naszych kin. Niemniej jednak dla tych, którzy w tym roku nie mogli wybrać się do Wrocławia czeka w tym tygodniu parę ciekawie zapowiadających się … Dowiedz się więcej

Wiedeń 30-tych lat – recenzja filmu „Trafikant”

trafikant

W świetle ostatnich wydarzeń coraz częściej słyszymy porównywania obecnej atmosfery, do tej z lat trzydziestych minionego wieku, kiedy zbierała plony ideologia nazistowska. Budując te porównania, czy po prostu je analizując, każdy zderza obraz aktualnej sytuacji ze zbudowanym w swojej głowie wyobrażeniem Europy czasów międzywojennych. Moje, oczywiście, od dawna budowane było przez filmy, takie jak “Jajo … Dowiedz się więcej

Niewinny baranek – recenzja filmu „Diego”

diego

Asif Kapadia do świadomości szerokiej publiki przebił się przed czterema laty za sprawą „Amy”. Winehouse przywróciła soulowe brzmienia i poetyzacji walki z depresją do mainstreamu i umożliwiła sukcesy Adele, Lany del Rey czy Billie Ellish. Wydany cztery lata po jej przedwczesnej śmierci dokument, zdobył wszystkie nagrody tego świata i zachwycił publikę. Czy „Diego” ma szanse … Dowiedz się więcej

Nie ma to jak w domu – przewodnik po filmie „Midsommar. W biały dzień”

Całkiem niedawno temu i wcale nie tak daleko stąd żyła sobie młoda dziewczyna. Nie była sama. Kochała chłopca i mogła na nim polegać. Jednak pewnej deszczowej nocy wydarzyła się tragedia. Dziewczyna poczuła zimny dotyk samotności. Nie potrafiła odnaleźć się w nowej sytuacji. Wraz z chłopcem postanowiła przekroczyć Wielką Wodę. Tak zaczęła się jej podróż… UWAGA! … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #110 Cotygodniowy przegląd premier

Król Lew

Myślami jesteśmy już oczywiście na Nowych Horyzontach, ale zostało jeszcze kilka dni z dala od Wrocławia. Słoneczna pogoda zachęca bardziej do eskapad nad rzekę niż do kina, ale nie znaczy to, że dystrybutorzy zasypują gruszki w popiele. Na ekrany wchodzi wielki hit lata, czyli “Król Lew” w wersji live-action. Z pierwszych wrażeń naszych redaktorów wynika, … Dowiedz się więcej

Okcydentalizm – recenzja filmu „Tam gdzieś musi być niebo”

am gdzieś musi być niebo

Bliski Wschód jest biedny. Bliski Wschód jest biedny i trwa tam wojna. Bliski Wschód jest biedny i trwa tam wojna, bo jest ofiarą polityki USA i islamskiego ekstremizmu. Bliski Wschód jest biedny i trwa tam wojna, bo jest ofiarą polityki USA i islamskiego ekstremizmu, ale zamieszkują go dobrzy, niewinni ludzie. I biedne dzieci! Wszyscy to … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #109 Cotygodniowy przegląd premier

Stuber

Sezon ogórkowy rozkwitł na dobre, a w obliczu niezwykle mało satysfakcjonujących premier kinowych, zostaliśmy zmuszeni w tym tygodniu do poszukiwań “najmniejszego zła”. Tak oto stwierdziliśmy, że kumpelska komedia kryminalna z Davem Bautistą ma trochę większy potencjał na udaną randkę w kinie, niż melancholijny list miłosny do Beatlesów od wypalonego Danny’ego Boyle’a. Co poza tym? Trzecia … Dowiedz się więcej

Trujący kwiat rozkoszy – recenzja filmu „Królowa kier”

dronningen

Ułożona pani domu przejmuje kontrolę troszcząc się o swoje interesy, zabiegając o życie rodzinne. Jak rozegra swoje karty? Tytułowa “Królowa kier” to typ kobiecego bohatera, jakiego brakowało na naszych ekranach. Film nieuchronnie zawładnie myślami widza, dostarczając materiału do refleksji nad narcystycznymi zaburzeniami osobowości sprawcy wykroczeń wobec nieletnich. W dramacie duńskiej reżyserki May el-Toukhy poznajemy dojrzałą, … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #108 Cotygodniowy przegląd premier

midsommar

Wstrzymujemy oddech, bo powrócił na polskie ekrany Ari Aster – jeden z najciekawszych twórców horroru młodego pokolenia. Część z nas już widziała „Midsommar. W biały dzień”, którego absolutnie nie można zamykać w ramach gatunku. To coś więcej: tropy slasherowe łączą się z bergmanowską wiwisekcją rozpadu związku, antropologiczną podróżą gdzie spotykają się podstawowe podziały Natura-Nauka oraz … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #107 Cotygodniowy przegląd premier

Żar leje się z nieba, a wicherek niestety nie zapowiada na jutro ani na najbliższe dni deszczu. Zatem czas schłodzić się na salach kinowych. Na ekrany wchodzi przede wszystkim udany dokument z festiwalu Millenium Docs Against Gravity o początkach kariery politycznej Władimira Putina. Warto zwrócić też uwagę na drugi fabularny film Pawła Borowskiego, twórcę udanego … Dowiedz się więcej

Kobieta w czerni – recenzja serialu „Gentleman Jack”

W zeszły poniedziałek na HBO miał swoją premierę ostatni odcinek pierwszego sezonu serialu „Gentleman Jack”. Jest to już drugie podejście telewizji BBC do ekranizacji pamiętników „pierwszej nowoczesnej lesbijki” – Anne Lister. Wcześniej, w 2010 roku ukazały się one na ekranach brytyjskiej telewizji w postaci pełnometrażowego filmu „The Secret Diaries of Miss Anne Lister”. Nie był … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #106 Cotygodniowy przegląd premier

kobieta idzie na wojnę

Pewnie i tak wszyscy wyjedziecie nad jezioro, morze czy w góry, ale wiedzcie, że po powrocie z długiego weekendu w kinach będą czekać co najmniej dwa frapujące tytuły. I nie mamy na myśli wcale kolejnej, niepotrzebnej odsłony przygód koszmarnej lalki, ani dziewczyńskiej komedii. Podpowiedź: szukajcie filmów z Hiszpanii i Islandii. My też zmykamy trochę odpocząć … Dowiedz się więcej

Ofiara miłości – recenzja filmu „Rocketman”

Dwuskrzydłowe drzwi otwierają się na oścież, na scenę sprężystym krokiem wkracza czterdziestolatek w kuriozalnym kostiumie (rogaty anioł?), światło wyostrza kontury jego sylwetki, slow motion, monumentalne uderzenie orkiestry – czyżby wejście superbohatera? „Jestem uzależnionym od seksu i zakupów bulimicznym kokainistą. Ojciec mnie nie kochał. Musiałem ukrywać swój homoseksualizm, bo by mnie zniszczyli. Cześć wszystkim, nazywam się … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #105 Cotygodniowy przegląd premier

Krew Boga

Żar się leje z nieba, komary polują na odsłonięte łydki, a jajka smażą się nawet w lodówkach. Tak, to już czerwiec i upalna apokalipsa. W kinach za to napoje chłodzące, klimatyzacja, wygodne fotele (choć to już nie jest tak oczywiste), ale filmów wybitnych się nie spodziewajcie. Nawet premierę tygodnia wybraliśmy metodą: wpaść do lawy czy … Dowiedz się więcej

Niemi – recenzja filmu „Krew Boga”

Średniowiecze. Mityczne ciemne wieki, kiedy ludzie nie robili nic poza modlitwą i rozrywkowym mordowaniem się nawzajem, a każdy człek był niemożebnie szlachetny lub obłąkany. Utrwalona w oświeceniu wizja tej ponad tysiącletniej epoki w popkulturze trzyma się niesamowicie mocno. W dużej mierze za sprawą tego, iż liczne powieści fantasy znalazły sobie w niej wdzięczne miejsce akcji. … Dowiedz się więcej

Cum tacent, clamant – recenzja filmu „Milcząca rewolucja”

milcząca rewolucja

Lata 50. XX wieku to bardzo burzliwy okres w historii państw bloku wschodniego. Kiedy w 1953 roku zmarł Józef Stalin, a pierwszym sekretarzem KPZR został Nikita Chruszczow, nastał czas tzw. odwilży. Pozwoliło to m.in. na zmniejszenie cenzury w sztuce, czego efektem była choćby Polska Szkoła Filmowa. Z drugiej strony lekko poluzowane pęta umożliwiły powstanie robotników … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #104 Cotygodniowy przegląd premier

Królowa Kier

Wakacyjna aura nie tylko za oknem, ale też w repertuarach kin. Świadczą o tym choćby dwa blockbustery – jeden wieńczący wieloletnie przygody podopiecznych Profesora X, drugi będący biograficzną opowieścią o słynnym muzyku w estetyce Kena Russella. W klimatyzowanych salkach znajdziecie jednak też nieco mniej bombastyczne propozycje, takie jak sundance’owy dramat o zakazanej miłości czy oparta … Dowiedz się więcej

Gdy wyzwanie rzuci los – recenzja filmu „Pokémon: Detektyw Pikachu”

pikachu

Nie było chyba na początku XXI wieku w Polsce dziecka, które nie słyszałoby o Pokemonach. Z kilkuletnim opóźnieniem, w stosunku do japońskiej telewizji, w 2000 r. na Polsacie puszczono pierwszy odcinek anime „Pokémon” (oczywiście niewielu rozumiało wtedy ten termin) i młodsza część publiczności oszalała na punkcie Pikachu, Charmandera i innych uroczych stworków. Bardziej wtajemniczeni wiedzieli, … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #103 Cotygodniowy przegląd premier

na_co_do_kina_103

Czerwiec przywitał nas słonecznym porankiem i dniem zapowiadającym wiele niespodzianek, do których możemy zaliczyć intymny i brutalny portret wrażliwego straceńca w „Sauvage”. Dzień Dziecka pozwoli fanom gier wideo cofnąć się do lat młodości, dzięki filmowi „Pokémon: Detektyw Pikachu”. Jeśli znudzą Was produkcje już familijne, pokroju animacji „Paskudy. Uglydolls” i „Dzień czekolady”, odmianą będzie horror „Herezja”. … Dowiedz się więcej

Kto pyta, nie błądzi – recenzja filmu „Kto zabił sekretarza generalnego ONZ?”

Kto zabił sekretarza generalnego ONZ?

W zeszłym roku podczas spotkania po filmie “The Great European Cigarette Mystery” duński dziennikarz i aktywista Mads Brügger zapowiedział, że prawdopodobnie wróci na kolejną edycję festiwalu Millennium Docs Against Gravity z szykowanym sześć lat dokumentem o tajemniczej śmierci Daga Hammarskjölda. Ku mojej uciesze, śledzę bowiem jego działania od debiutanckich “Idiotów w Korei”, udało się tę … Dowiedz się więcej

Mała wielka wojna – recenzja filmu „I młodzi pozostaną”

Niedawno obchodziliśmy setną rocznicę zakończenia I wojny światowej. Praktycznie na całym świecie upamiętniono to przełomowe wydarzenie poprzez różnorodne przedsięwzięcia, także na polu kinematografii. Jedno dzieło wzbudziło wyjątkowo szeroką dyskusję. Szlachetny wysiłek przywracający pamięć o przodkach, zbezczeszczenie archiwaliów, prestidigitatorska sztuczka, a może niesmaczny żart fantasty spragnionego uznania? Film Petera Jacksona „I młodzi pozostaną” wymyka się jednoznacznym … Dowiedz się więcej

Współczesny Fitzcarraldo – recenzja filmu „Stroiciel Himalajów”

Kino zna wiele historii wypraw w nieznane, będących spełnieniem marzeń i pokonywaniem wewnętrznych słabości, które jednak postronni obserwatorzy okrzyknęli dziwactwem czy głupotą. Niemiecki twórca Werner Herzog wielokrotnie pokazywał nam dzieje szaleńców, gotowych na wszystko by zrealizować swoje cele. Takim bohaterem był tytułowy Fitzcarraldo, który postanowił wybudować operę w środku amazońskiej dżungli i aby sfinansować nierealny … Dowiedz się więcej

Brytyjskie przesilenie – recenzja filmu „My Generation”

„Obym zmarł, nim będę stary” – tak pół wieku temu Roger Daltrey wykrzykiwał gniew i obawy okresu dorastania. Czas zrobił jednak swoje i baby boomers, zupełnie jak ich rodzice, zestarzeli się. Po niepokoju i negacji przyszła kolej na akceptację zaawansowanego wieku. Dziś siwizna i zmarszczki brytyjskich 70-latków niekoniecznie oznaczają śmiertelną powagę, choć świadczą o życiowym … Dowiedz się więcej

Baśń o młodości barda – recenzja filmu „Tolkien”

Tolkien

Od kilku dobrych lat słychać było w świecie filmowym jak to różni realizatorzy przymierzali się do filmowej biografii kochanego na całym świecie Johna Ronalda Reuela Tolkiena. Książkowych biografii wprawdzie nie brakowało – od kanonicznego tomu Humphreya Carpentera począwszy – ale co film, to film. Fani wyczekiwali „Tolkiena” z ekscytacją i tylko ci, którzy kojarzyli nazwisko … Dowiedz się więcej

Stayin’ Alive – recenzja filmu „John Wick 3”

john wick 3

Pierwszy “John Wick” udowodnił widzom, że nawet maksymalnie sztampowy i uproszczony scenariusz może nie przeszkodzić (a nawet wręcz przeciwnie) w rozkoszowaniu się koncertowo wygraną akcją i zagwarantować satysfakcjonujący seans. “Dwójka” rozszerzyła świat przedstawiony w duchu manii na “kinowe uniwersa”. Razem stworzyły rzeczywistość, gdzie bodaj każdy albo jest płatnym zabójcą, albo został zatrudniony, by zapewniać im … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #102 Cotygodniowy przegląd premier

Asako_dzien_noc

Trudno wrócić do normalności po festiwalowej gorączce (16. Millennium Docs Against Gravity), ale nie ma czasu na detoks od kina. Dystrybutorzy wiozą właśnie w taczkach porcje świeżych filmów. Najpewniej gros osób sprawdzi czy nostalgia za animacją z lat 90. wystarczy, by zaakceptować Willa Smitha jako Dżina. Z Disneyem raczej nie będą wchodziły w szranki mniejsze … Dowiedz się więcej

Aby malować, musisz zamknąć oczy – recenzja filmu „Daleko w górach”

Daleko_w_gorach

„Pieniądz jest dobrym sługą, ale złym panem”. Łatwo uzależnić się od pogoni za materialistycznymi bogactwami świata, rezygnując po drodze ze swoich głębszych potrzeb. W Chinach przy szybkim wzroście gospodarczym wiele wydatków idzie na utrzymanie rodziny. Kiedy rywalizacja o własne miejsce na zatłoczonym obszarze miejskim bywa agresywna, coraz częściej przeniesienie się na łono natury staje się … Dowiedz się więcej

Kronika pożegnania – recenzja filmu „Zniknięcie mojej matki”

Zniknięcie mojej matki

Gdy po projekcji dokumentu jego bohaterka przybyła na spotkanie z publicznością otrzymuje standing ovation, musi to być wyjątkowa osoba. Po każdym seansie “Zniknięcia mojej matki” można było zaobserwować podobne honory oddawane w kierunku skromnie ubranej kobiety o szlachetnej, zoranej zmarszczkami twarzy. Kim jest i co takiego uczyniła, że wywołuje entuzjazm i sympatię zupełnie obcych ludzi? … Dowiedz się więcej

Forty acres and a mule, a piano, a guitar – recenzja filmu „Co zrobisz, gdy świat stanie w ogniu?”

Najprawdziwszy z prawdziwych jazzów, parada Mardi Gras, voodoo – trzy ikoniczne obrazy, które budują w naszej popkulturowej świadomości zbiorowej portret największego miasta stanu Luizjana. Żadnego z nich nie doświadczycie w pełnej krasie w filmie Roberto Minerviniego, włoskiego imigranta, który zwraca uwagę na zupełnie inne rzeczy. Interesują go te mniej zapoznane strony „amerykańskiego snu”. Jego Nowy … Dowiedz się więcej

Sny wędrownych pszczół – recenzja filmu „Kraina miodu”

Kraina miodu

W 2006 roku po raz pierwszy opisano zjawisko masowego ginięcia pszczół. Od tego czasu zaniepokojeni twórcy podchodzą regularnie do naświetlenia problemu spadku liczby owadów zapylających wspomagających naturę w reprodukcji. Czemu właściwie pszczoły znikają? Z wyjaśnieniem pośpieszyłby wykładowca fizyki, Elliot Moore ze „Zdarzenia” M. Nighta Shyamalana. Jest to „działanie natury, którego nigdy do końca nie zrozumiemy”. … Dowiedz się więcej

Dryfująca odpowiedź – recenzja filmu „Eksperyment na tratwie”

„Dowódca ekspedycji poszukuje ochotników do przepłynięcia Atlantyku tratwą. Czas: 3 miesiące; mężczyźni i kobiety; najlepiej po ślubie, ale rejs bez partnera; wiek: 25-40 lat. Zgłoszenia pozostaną poufne” – takie enigmatyczne ogłoszenia ukazały się wiosną 1973 roku w prasie dookoła globu. Kto wpadł na ten intrygujący pomysł? Czy znaleźli się śmiałkowie gotowi wziąć udział w niebezpiecznej … Dowiedz się więcej

Old MacDonald Had a Farm – recenzja filmu „Sojalizm”

Wypadło, że “Sojalizm” to w tym roku jedyny ekologicznie zaangażowany film, na który zaplanowałam się wybrać podczas festiwalu. Sala była pełna, ludzie na zakończenie klaskali, ewidentnie projekcja okazała się sukcesem. Mnie jednak utwierdziła tylko w przekonaniu, że miałam słuszność pomijając trochę tegoroczną sekcję “Klimat na zmiany”. Bynajmniej przyszłość naszej planety nie jest mi obojętna i … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #101 Cotygodniowy przegląd premier

John Wick

Większość redakcji żyje jeszcze powoli kończącym się festiwalem Millennium Docs Against Gravity i dopiero rozpoczętym największym świętem kina w Cannes. Nie zapominamy jednak przy tym o bieżącym repertuarze. Choć ten tydzień zapowiada się raczej bez fajerwerków, to jedna petarda w postaci wysokooktanowego kina akcji gwarantowana. Wiele wskazuje na to, że “John Wick 3” nie okaże … Dowiedz się więcej

Sumienie narodu – recenzja filmu „Serbka”

serbka

W dobie rosnącej w siłę ksenofobii obserwowanej tak w mediach, jak na ulicach miast i wsi, narastającego konfliktu światopoglądowego, tkwiących w nas wszystkich atawizmach, czatujących by dać o sobie znać, nie możemy zapominać o lekcjach dawanych przez historię. Exemplum takiej gorzkiej nauczki śledzi w swoim dokumencie Nebojša Slijepčević. W czysto technicznej klasyfikacji “Serbka” pozostaje rejestracją … Dowiedz się więcej

Amator – recenzja filmu „Świadkowie Putina”

Świadkowie Putina

Długi stół zastawiony przeplatanką alkoholi i plastikowych butelek coli. Atonalne pobrzękiwanie kieliszków wina, bo każdy musi się stuknąć z każdym. Starsza pani łapiąca się za serce po usłyszeniu pukania do drzwi — gość przyszedł! Niech czuje się jak u siebie, w końcu niewiele się przez te kilkanaście lat zmieniło, tylko tapczan przenieśliśmy na drugi koniec … Dowiedz się więcej

Rakieta to taka większa puszka coli – recenzja filmu „Prywatna podróż w kosmos”

Afrykański dyktator, szalony naukowiec, były oficer SS, komandosi z Legii Cudzoziemskiej… co takiego stało się w zairskiej dżungli, że zgodnie wzburzyło i ZSRR, i USA? Cóż za enfant terrible biznesu ośmielił się wpaść na szalony pomysł podważający dotychczasowe praktyki? I co miał z tym wszystkim wspólnego Muhammad Ali? Katanga, rok 1976. Z wysłużonego helikoptera zawieszonego … Dowiedz się więcej

(Nie)święty gniew? – recenzja filmu „Ave Satan?”

hail_satan

Poznajemy świat na zasadzie kontrastów. Nie da się uchwycić miary dobra bez obecności zła. Mistrz Eckhart, jeden z wielkich mistyków chrześcijańskich, dokonał rozróżnienia między Bogiem jako osobą a Boskością-bytem. W myśl koncepcji Boga prezentowanej przez niektórych ateistów, w tym Feuerbacha, ta wszechmocna istota jest tyranem bawiącym się człowiekiem. Jeśli jednak Bóg jest miłością, to po … Dowiedz się więcej

Amerykański sen streamuje się w Chinach – recenzja filmu „Ludowa Republika Pożądania”

Być może należałoby zacząć od tego, kim właściwie jest streamer. Pokrótce jest to osoba zawodowo zajmująca się filmowaniem i publikacją w czasie rzeczywistym obrazu swojego życia. Popularny na całym świecie sposób szerzenia informacji oraz forma rozrywki. Należy uświadomić sobie, że wykorzystanie tego środka do celów rozrywkowych i czerpanie z tego korzyści materialnych to tak naprawdę … Dowiedz się więcej

Zatrzymać czas – recenzja filmu „Varda według Agnès”

varda według agnes

Gdy 29 marca świat obiegła hiobowa wieść o śmierci na raka 90-letniej Agnès Vardy, nie mogłem się przemóc, by na zawołanie napisać dłuższy tekst na jej cześć. Gdzieś wspomniałem tylko, że czuję się, jakbym stracił babcię, taką najbliższą, od pysznych konfitur i niestworzonych opowieści. Mam wrażenie, że na Pełnej Sali mieliśmy do niej wszyscy nie … Dowiedz się więcej

Być! – recenzja filmu „Słodki koniec dnia”

Słodki koniec dnia

Po sześciu latach od ostatniego pełnometrażowego dzieła — dramatu „Nieulotne” Jacek Borcuch powraca z kolejnym filmem pod tytułem „Słodki koniec dnia”. Jeszcze przed ogólnopolską premierą można było przypuszczać, że mamy do czynienia z jednym z najlepszych rodzimych filmów tego roku. Pozytywnie nastrajał fakt, że w lutym ciepło przyjęto go w Sundance, czego owocem była nagroda … Dowiedz się więcej

Nadszedł czas – recenzja filmu „Cała przyjemność po stronie kobiet”

Wydaje się, że żyjemy w czasach ewolucji w postrzeganiu i definiowaniu płci. Skrywający się do tej pory w kuluarach systemowo skrzywdzeni wychodzą na scenę, by mówić o niesprawiedliwości, apelując o naprawę. Innym razem przemiany są wynikiem fluktuacji sposobu widzenia świata, pogłębienia stopnia jego zrozumienia, nowego odczytania z dawien dawna istniejących zjawisk. Jednak świadomość konieczności zmian … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #100 Cotygodniowy przegląd premier

W ten weekend „Na co do kina?” obchodzi mały jubileusz. To już setny odcinek naszego cyklu. Od stu tygodni staramy się jak możemy dostarczać Wam świeżych opinii i garści oczekiwań na temat kinowych premier, a od jakiegoś czasu dorzucamy też polecanki co możecie zobaczyć na kanapie na serwisach VOD. Maj to miesiąc, w którym rusza … Dowiedz się więcej

In voluptas mors – recenzja filmu „Podły, okrutny, zły”

okrutny, podły, złt

Osoba o zabójczych skłonnościach to intrygujące indywiduum. Nic dziwnego, że kino chętnie porusza ten temat, choć nie zawsze wniknięcie w umysł seryjnego mordercy wypada na ekranie przekonująco. Jednak warto podejmować to ryzyko. Tajemnica i strach to dwa afrodyzjaki, które umiejętnie połączone porażają zmysły nad wyraz skutecznie. Dla powodzenia filmu niezaprzeczalnie ważna jest elektryzująca postać, jeśli … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #99 Cotygodniowy przegląd premier

Tranzyt

Majowy długi weekend trwa w najlepsze i warto jest zboczyć z wycieczki na świeżym, acz zimnym powietrzu i ogrzać się we wnętrzu sali kinowej. Albo chociaż dla urozmaicenia czasu wolnego, zwłaszcza że premiery na ten tydzień są zróżnicowane i jest w czym wybierać. Dramat biograficzny o Szekspirze, sugestywnie opowiedziane kino wojenne, czy może horror na … Dowiedz się więcej

Pozostawieni – recenzja filmu „Avengers: Koniec gry”

Avengers

“Wojna bez granic” wyznaczyła nowe standardy superbohaterskich crossoverów. Warunkiem dobrej zabawy było jednak choćby pobieżne rozeznanie w bogatym uniwersum. Kontynuacja “Avengers: Koniec gry” podnosi poprzeczkę znacznie wyżej, gdzie pełną satysfakcję mogą czerpać tylko Ci, którzy znają całe Marvel Cinematic Universe na wyrywki. Jeśli regularnie śledzicie ten kinowy serial i czujecie się emocjonalnie zaangażowani w losy … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #98 Cotygodniowy przegląd premier

vox_lux_poster

Upalna pogoda niesprzyja chodzeniu do kina, przewidzieli ją najwyraźniej dystrybutorzy i dlatego w ostatni kwietniowy weekend premier jest raczej niewiele. Szczególnie ukontentowani powinni być widzowie umuzykalnieni, i to niezależnie od swoich gustów. Kobiecy pop, dziecięcy rock i karaibski jazz rozruszają każdego. Tych chcących się ochłodzić i oderwać od codziennych trosk zapraszamy na wycieczkę w Sudety, … Dowiedz się więcej

Bzykanie na haju – recenzja filmu „Vox Lux”

Vox Lux

Masakra w Columbine odbiła się szerokim echem. Wydarzenie z przełomu wieków postawiło znak zapytania nad dalszym rozwojem internetu, brutalnych filmów i gier komputerowych, coraz powszechniejszym stosowaniem środków antydepresyjnych oraz łatwiejszym dostępem do broni palnej. “Vox Lux” powraca na moment do 1999 roku, mierzy się jeszcze raz ze strachem targającym wówczas ludźmi. I część – “Genesis” … Dowiedz się więcej

Nie taki diabeł straszny… – recenzja filmu „Hellboy”

Hellboy

Porzucony przez Guillermo del Toro Hellboy długo kazał nam czekać na powrót do świata filmu. Wreszcie studio Lionsgate powierzyło nową wersję przygód oswojonego diabła doświadczonemu w gatunkowym kinie eksploatacji Neilowi Marshallowi (“Dog Soldiers”, “Doomsday”). Okazało się jednak, że zarówno fani, jak i krytycy przywykli do ugrzecznionej wizji Meksykanina, wieszają psy na krwawym, pulpowym widowisku. Czy … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #97 Cotygodniowy przegląd premier

Avengers Endgame

Z uwagi na Święta Wielkanocne do kin wchodzą nieliczne premierowe filmy. Dziś zadebiutuje meksykański horror oraz produkcja przeznaczona dla chrześcijańskiej publiczności. Tuż po świętach wkroczy za to na ekrany najnowsza animacja ze studia Laika („Kubo i dwie struny”, „Koralina i tajemnicze drzwi”), a w czwartek nadejdzie upragnione przez fanów na całym świecie zwieńczenie superbohaterskiej epopei … Dowiedz się więcej

Dzieci kukurydzy – recenzja filmu „Żniwa”

Tym razem naszą premierą tygodnia został film niepozorny i trudno dostępny w kinach. A szkoda. Południowoafrykańskie „Żniwa” stanowią swoistą syntezę europejskiego spojrzenia na kulturę, szczególnie tą filmową z burskim społeczeństwem i wrażliwością. Współfinansowany przez Francję, Grecję i Polskę obraz, który do naszych kin wprowadza Velvet Spoon, to opowieść o świecie oderwanym od wszystkiego co znamy, … Dowiedz się więcej

Tożsamość – recenzja filmu „Powrót”

powrót

Magdalena Łazarkiewicz, podobnie jak jej siostra Agnieszka Holland nie mają w ostatnich latach dobrej passy. Po ważnych i udanych filmach z ubiegłego wieku („Ostatni dzwonek”, „Białe małżeństwo”) pozostały już raczej coraz bardziej mgliste wspomnienia, a jej ostatnia fabuła – „Maraton tańca” z 2010 roku stanowiła porażkę na każdej płaszczyźnie. Tytuł jej najnowszego filmu „Powrót”, dopiero … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #96 Cotygodniowy przegląd premier

W ten weekend do poważnej rozgrywki powraca Monolith Films. Nie tylko filmy tego dystrybutora znowu będą puszczane w sieci Cinema City, ale od razu zapowiada się na to, że mogą one zdominować słabo obsadzony weekend przed Wielkanocą. Na ekrany trafia bowiem adaptacja komiksu o diable-detektywie, tym razem z domieszką gore i czerstwych żartów oraz ekranizacja … Dowiedz się więcej

Gra w klasy – recenzja filmu „Synonimy”

synonimy

Już pięć lat temu na Warszawskim Festiwalu Filmowym po obejrzeniu “Przedszkolanki” (amerykański remake ze świetną rolą Maggie Gyllenhaal można wciąż złapać w kinach) wiedziałem, że warto czekać na kolejny projekt Nadava Lapida. Nie mogłem jednak wtedy podejrzewać, że sięgnie on po Złotego Niedźwiedzia w Berlinie. W lutym “Synonimy” zachwyciły jury pod przewodnictwem Juliette Binoche bogactwem … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #95 Cotygodniowy przegląd premier

schyłek dnia

W kwiecień wkraczamy z nową energią. Piękna pogoda zachęca do tego, żeby pomiędzy kinami przemieszczać się na rowerze lub hulajnodze. Trzecią opcją może być deskorolka, czyli atrybut bohatera i zarazem reżysera wspaniałego dokumentu, który w zeszłym roku triumfował na festiwalu Millennium Docs Against Gravity. Film Binga Liu tylko o włos przegrał tytuł premiery tygodnia z … Dowiedz się więcej

Sięgając nieba – recenzja filmu „Biały kruk”

“Biały kruk” to opowieść o chłopaku z biednej rodziny, z małej baszkirskiej wsi, który nie boi się mieć wielkich marzeń. Rudolfa Nuriejewa (Oleg Iwenko) poznajemy jak rozpoczyna pilnie trenować pod czujnym okiem nauczyciela tańca klasycznego, Aleksandra Puszkina (Ralph Fiennes). Ten mistrz leningradzkiej szkoły baletowej naucza, że kroki mają swoją logikę. Tylko ze sobą połączone, następują … Dowiedz się więcej

Podwodny balet – recenzja filmu „Niezatapialni”

niezatapialni

Na zeszłorocznym festiwalu w Cannes furorę zrobił skromny komediodramat z plejadą gwiazd francuskiego kina zatytułowany “Le grand bain”. Film w reżyserii znanego aktora Gillesa Lellouche’a obronił się znakomicie również na rynku, przyciągając nad Sekwaną ponad 4 miliony widzów (i 34 miliony w skali globalnej). Wisienką na torcie było 10 nominacji do Cezarów. Teraz już z … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #94 Cotygodniowy przegląd premier

Werewolf

Nie każdy tydzień może być jak Gwiazdka, czasem zdarzają się chudsze lata, gdy Mikołaj i Dziadek Mróz są zajęci. Mimo, że kiniarze mają dla nas aż dziewięć propozycji to żadna z nich nie prezentuje się jak wymarzony prezent. My z lekkim dystansem polecamy oscarowy dokument o wspinaczce, nagrodzony w Sundance remake izraelskiego filmu o poezji … Dowiedz się więcej

Podwójne życie Ameryki – analiza filmu „To my”

To my

Oscarowy sukces „Uciekaj!” był przypieczętowaniem wczesnej fazy, trwającego właśnie, renesansu kina afroamerykańskiego. Jordan Peele jawił się wcześniej jako “tylko” komik o wyrazistym charakterze pisma, naznaczonym satyrycznym ostrzem i czarnym humorem. Stworzył jednak iście autorski film grozy, który aż pękał w szwach od sprytnie przemyconych znaczeń w detalach, dostrzeganych przy wymienianiu opinii i przemyśleń po seansie. … Dowiedz się więcej

„Halo, tu Londyn” – recenzja filmu „Kurier”

Kurier

Kino historyczne jest w ostatnich latach szczególnie często produkowane lub współprodukowane przez Polski Instytut Sztuki Filmowej.Tylko w zeszłym roku mogliśmy zobaczyć w kinach aż dwa filmy o dywizjonie 303, po jednym o Sobiborze, Katyniu oraz dokument o Żołnierzach Wyklętych. Wszystko to stanowi jedynie preludium do producenckiej ofensywy historycznych superprodukcji, jaką na najbliższe lata zapowiedział minister … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #93 Cotygodniowy przegląd premier

Od czwartku oficjalnie mamy wiosnę i choć pogoda jeszcze nie nadąża za kalendarzem, to w kinach dawno utopiono Marzannę. Już drugi marcowy weekend mamy sytuację kłopotu bogactwa. Naszym filmem tygodnia został zwycięzca Złotej Palmy spod ręki mistrza Hirokazu Koreedy. Niemniej oczekujemy na najnowsze dzieło autora oscarowego „Uciekaj!”. Stawkę uzupełniają interesująco zapowiadające się produkcje kina europejskiego, … Dowiedz się więcej

Strzeż się kotojadów – recenzja filmu „Ciemno, prawie noc”

Był czarny czarny las, w tym czarnym czarnym lesie był czarny czarny dom, w tym czarnym czarnym domu był czarny czarny pokój, w tym czarnym czarnym pokoju był czarny czarny stół, na tym czarnym czarnym stole była czarna czarna trumna, w tej czarnej czarnej trumnie był biały biały trup”. Dziecięca wyliczanka? Klątwa wymarłego rodu? Przedwieczne … Dowiedz się więcej

Dobre kłamstwo jest jak magiczne zaklęcie – recenzja filmu „Kapitan”

Kapitan

Polowanie wymaga myśliwego, terytorium i zwierzyny. Czy ofiara, doprowadzona do skrajności, walcząc o przetrwanie, może przeistoczyć się w oprawcę? „Kapitan” rozpoczyna się sekwencją pościgu za dezerterem. Żołnierze niczym psy myśliwskie tropią wytrwale swoją zwierzynę, by w następnej scenie widz doświadczył przemiany zbiega z dzikiego lisa w ułożonego psa. U schyłku II Wojny Światowej młody szeregowiec … Dowiedz się więcej

Wizyta – recenzja filmu „Schyłek dnia”

schyłek dnia

Kiedy świat zachwycał się „Synem Szawła”, ja stałem z boku. Produkcja, choć posiadająca niewątpliwie ciekawą formę i wielki ciężar emocjonalny, trąciła grzechami debiutanta – efekciarstwem i szarżami. Śpieszę donieść, że László Nemes przez ostatnie trzy lata dorósł i swoją drugą fabułą dostarcza nam dzieło przemyślane i dojrzałe. Po prostu wielkie. Budapeszt u progu XX wieku … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #92 Cotygodniowy przegląd premier

Monument

Czyżby do kin wiosna dotarła nieco wcześniej? Powiew świeżości od filmów oscarowych i wysokobudżetowych przyniosą nowe dzieła Jagody Szelc, Claire Denis czy Asghara Farhadiego, a także dobrze oceniana komedia z zeszłorocznego Sundance. Na widzów nie lubiących eksperymentów czeka za to udramatyzowana biografia Jana Nowaka-Jeziorańskiego oraz kryminał weterana amerykańskiej kinematografii, Clinta Eastwooda. Co wybierzecie? PREMIERA TYGODNIA … Dowiedz się więcej

Dyktando zaliczone na trójkę – recenzja filmu „O chłopcu, który ujarzmił wiatr”

O chłopcu, który ujarzmił wiatr

Na tegorocznym festiwalu w Sundance odbyła się uroczysta premiera filmu “O chłopcu, który ujarzmił wiatr”, a od niedawna można go również oglądać za pośrednictwem Netflixa. Tytuł przepadłby zapewne w odmętach potężnego i wciąż rozrastającego się katalogu amerykańskiego serwisu, gdyby nie osoba reżysera i scenarzysty. W nowej roli postanowił sprawdzić się bowiem znany brytyjski aktor Chiwetel … Dowiedz się więcej

Zjazd absolwentów – recenzja filmu „Berlin, Barcelona”

berlin barcelona

Po raz drugi z rzędu na festiwalu w Maladze, najważniejszym hiszpańskim wydarzeniu filmowym obok MFF w San Sebastián i nagród Goi, nagrodzono w głównych kategoriach film reżyserki. W 2017 było to debiutanckie „Lato 1993” Carli Simón, a w zeszłym roku zatriumfował obraz „Berlin, Barcelona” Eleny Trapé. Obie kobiety są barcelonkami, obie są po tej samej … Dowiedz się więcej

Śmierć jak kromka chleba – recenzja filmu „Kobiety mafii 2”

Kobiety Mafii 2

Nie jestem zwolennikiem robienia z Patryka Vegi najgorszego reżysera w polskim kinie. Chociaż ciężko nazwać jego filmy wybitnymi, czy nawet dobrymi, nie można im odmówić faktu bycia pewnym odbiciem naszego społeczeństwa i tego co tzw. przeciętny Kowalski chce zobaczyć na ekranie. Warto też zauważyć, iż co roku powstają filmy znacząco gorsze, od tych, które tworzy … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #91 Cotygodniowy przegląd premier

szczęśliwy lazzaro

Tradycyjnie weekend połączony z Dniem Kobiet to dla dystrybutorów wielkie łowy. Nie dziwota, że na polskie ekrany wchodzą aż trzy filmy próbujące wykorzystać fakt, że wypad do kina stał się dla części społeczeństwa substytutem peerelowskich goździków i rajstop. Tym sposobem od 8 marca zobaczymy polską komedię romantyczną z Romą Gąsiorowską i Piotrem Adamczykiem, pierwszy blockbuster … Dowiedz się więcej

Włoski magiczny sen – recenzja filmu „Szczęśliwy Lazzaro”

“Szczęśliwy Lazarro” oszałamia wielowymiarowością. Współczesne kino przyzwyczaiło nas do nadmiernej interpretacji filmu, zamknęło się na magię, stało się surowe, hiperrealistyczne. Przypomnieć się może historia abstrakcjonisty ekspresjonistycznego Marka Rothko, który zgodził się przyjąć zamówienie od właścicieli Seagram Building. Artysta wychowany w biednej rodzinie nie przejmował się pieniędzmi, wpojono mu zupełnie inne wartości. Zaoferowano aż dwa i … Dowiedz się więcej

Into the Tree-verse – recenzja filmu „Śmierć nadejdzie dziś 2”

Gdy w 2017 roku na ekrany kin wchodziło pierwsze „Śmierć nadejdzie dziś” gatunek slashera wydawał się melodią przeszłości. Wymyślona przez scenarzystę komiksów Scotta Lobdella wariacja na temat “Dnia świstaka” z upartym nożownikiem w dziwnej i przerażającej masce uśmiechniętego bobasa, odniosła wielki sukces kasowy i zdobyła uznanie krytyki, również dlatego, że była tak nieoczekiwana. Osiemnaście miesięcy … Dowiedz się więcej

Portret wspinacza – recenzja filmu „Free Solo”

Wspinaczka wysokogórska robi duże wrażenie. Ogromna, wydaje się że całkowicie płaska ściana, przepaść i ufający jedynie kawałkowi metalu, liny i uprzęży człowiek. Nic dziwnego, że kiedy siedząc w fotelu kinowym obserwujemy podobne zmagania pocą nam się ręce i nierzadko odzywa lęk wysokości. Adrenalina trzyma nas w napięciu tak jakbyśmy sami wisieli uczepieni litej skały dwa … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #90 Cotygodniowy przegląd premier

To nie będzie bardzo ruchliwy weekend w kinach. Na ekrany zawitają filmy mniejsze i niezależne oraz produkcje, które są niespecjalnie oczekiwane przez widzów. Warto na pewno oderwać się od multipleksowej rutyny i poszukać tych maleńkich tytułów granych w kilkunastu kinach w całym kraju. Nie przegapcie nominowanego do Oscara dokumentu o indoktrynacji dzieci w Syrii, koreańskiego … Dowiedz się więcej

Szczęście w nieszczęściu – minirecenzja filmu „Litość”

Są tacy, którzy twierdzą, że narzekanie i malkontenctwo to narodowy sport Polaków. Nawet, jeśli w tym stwierdzeniu jest trochę przesady, to i tak dobrze by było, gdyby „Litość”, najnowszy film greckiego reżysera Babisa Makridisa, był w naszym kraju dostrzeżony przez widzów. Opowiada bowiem historię człowieka, który w nieszczęściu znalazł sposób na życie. Bohater tej opowieści, … Dowiedz się więcej

Jak brat i siostra – recenzja filmu „Złodziejaszki”

złodziejaszki

Są takie zespoły muzyczne jak Rolling Stones czy AC/DC, od których fani i rynek wymagają nagrywania non stop tej samej płyty. Znamy też aktorów odgrywających ciągle według przeznaczonego im emploi w kółko jednakowe role, by wymienić chociażby taką znakomitość jak Humphrey Bogart czy, nieco już złośliwie, Ryan Gosling. Nie inaczej jest również wśród reżyserów. Przekonał … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #89 Cotygodniowy przegląd premier

bracia_sisters

Zanim wiosna na dobre uderzy i wygoni ludzi do parków i na boiska kosztem sal kinowych dystrybutorzy łapią ostatnie chwile korzystnej dla nich aury, oferując nam naprawdę ciekawe propozycje. Będą to przede wszystkim, najlepiej naszym zdaniem zapowiadający się, “Bracia Sisters” nagrodzeni Srebrnym Lwem za reżyserię w Wenecji, dwa filmy z Oscarowymi szansami “Gdyby ulica Beale … Dowiedz się więcej

Samotność – recenzja filmu „Granica”

Canneńska sekcja Un Certain Regard przepełniona jest niezwykle intrygującym kinem niezależnym. Prezentuje niekonwencjonalne, inne spojrzenie na kondycję ponowoczesnego świata. Jej zeszłoroczny zwycięzca „Granica” idealnie wpasowuje się w wymagania. Zaintrygowanie może wzmocnić irańskie pochodzenie reżysera Aliego Abbasiego, który na co dzień mieszka w drastycznie odmiennym od rodzimego, skandynawskim środowisku. Abbasi zadaje fundamentalne pytanie – kto właściwie … Dowiedz się więcej

Kalejdoskop duszy superbohatera – rozważania o filmie „Glass”

glass_2019

M. Night Shyamalan często miewa ciekawe pomysły inspirowane rzeczywistością, tylko nie zawsze potrafi obudować je filmowo. W 2000 roku wraz z „Niezniszczalnym” wprowadza w życie własną koncepcję superbohaterów. Nadludzka moc jest wynikiem chorób, jakie dotknęły postaci. Postaci są wpisane w komiksowe archetypy: niechętny, ale honorowy bohater; antybohater z bolesną skazą; arcywróg i mistrz intelektu, czyli … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #88 Cotygodniowy przegląd premier

Jak wytresować smoka

Za oknami prószy biały puch, Oscary tuż tuż, a kina kuszą ciekawymi premierami, których nie wolno przegapić! A nie, to nie ten tydzień… Dziś, po raz pierwszy w tym roku, musieliśmy uciec się do selekcji negatywnej, by wybrać premierę tygodnia. W ten haniebny sposób została nią animacja „Jak wytresować smoka 3”. Warto jednak pamiętać, że … Dowiedz się więcej

U Pana Szatana za ubojnią – recenzja filmu „Heavy Trip”

Heavy Trip

Mayfly bardzo się starało, by nikt nie obejrzał najnowszego filmu w ich ofercie. Nam się jednak udało i spieszymy z recenzją „Heavy Trip”- zeszłorocznego zwycięzcy nagrody publiczności Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Czy Finowie śmiejący się z jakże popularnego u nich death metalu rozbawili nas do łez? Obserwując reakcje towarzyszące „Heavy Trip”, trudno nie zauważyć głębokiego podziału … Dowiedz się więcej

Dzieci niczyje – recenzja filmu „Kafarnaum”

Najnowszy film Nadine Labaki wyrobił już sobie opinię wyciskacza łez, a o jej słuszności najlepiej świadczą emocjonalne hasła na plakatach i chlipanie dobiegające podczas seansu z różnych stron sali. Jednocześnie dzieło, którego premiera odbyła się w ubiegłym roku w Cannes, zostało bardzo pozytywnie przyjęte przez publiczność, otrzymując Nagrodę Jury oraz 15-minutową owację na stojąco. Krytycy … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #87 Cotygodniowy przegląd premier

Faworyta

Grzechem byłoby w ten weekend zostać na kanapie. Na ekrany polskich kin wchodzą dwa znakomite, oscarowe filmy, „Faworyta” i „Green Book”, z konkursu zeszłorocznego Berlina przybywa nietypowa komedia romantyczna „Walc w alejkach”, uciechy dostarczy „LEGO® PRZYGODA 2”. Natraficie też na liczne seanse zwieńczenia trylogii Planety Singli, której w recenzji nie polecamy, ale interesuje nas jej … Dowiedz się więcej

Był sobie król, był sobie paź – recenzja filmu „Planeta Singli 3”

Fenomen „Planety Singli” w polskim kinie jest czymś niezaprzeczalnym. Pierwsza część przed trzema laty pokazała, że nad Wisłą może powstać świeża i udana komedia romantyczna. Teraz trylogia się kończy, historia Tomka i Ani znajduje szczęśliwe rozwiązanie. Jaki to jest finał? Odpowiedź brzmi nieudany i to bardzo. Akcja rozpoczyna się jakiś czas po zakończeniu drugiej części, … Dowiedz się więcej

Dzikość serca – recenzja filmu „Kraina wielkiego nieba”

Rodzina jest podstawową komórką społeczną. Wielokrotnie słyszeliśmy te słowa. O znaczeniu tej najważniejszej i najpowszechniejszej formy życia społecznego mówią nieustannie politycy i przywódcy religijni, a prawa i obowiązki jej dotyczące zawarte są w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Nie powinno zatem dziwić, że i kino niezliczoną ilość razy podejmowało temat małżeństwa i rodziny. Uwaga! Recenzja zawiera … Dowiedz się więcej

So Many Tears – recenzja filmu „Nienawiść, którą dajesz”

Już w tytule „Nienawiść, którą dajesz” nakazuje nam odwołać się do jednego z najbardziej znanych haseł-akronimów myśli społecznej Tupaca Shakura. „THUG LIFE” w rozwinięciu oznacza „The Hate U Gave Little Infants Fucks Everyone”, ale dla białych gryzipiórków z klasy średniej, którym 2Pac jawił się jako ucieleśnienie wszystkich ich koszmarów na temat zgettoizowanych Afroamerykanów, wystarczyło jedno … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #86 Cotygodniowy przegląd premier

Wzorem poprzedniego tygodnia dystrybutorzy zafundowali kinomanom podróż dookoła świata. Na polskie ekrany trafiają bowiem filmy z Argentyny, Brazylii, RPA, Islandii i Finlandii. Jednak ani latynoamerykański morderca o anielskiej twarzy, ani długowłosi muzykanci, ani nawet biały lew nie przyciągnęli naszej uwagi na tyle, by zdobyć tytuł premiery tygodnia. Dokonało tego głośne dzieło jednego z najszerzej rozpoznawalnych … Dowiedz się więcej

Urodzony o brzasku – recenzja filmu „The Dawn Wall”

the_dawm_wall

Filmy survivalowe to popularna gałąź kina. Liczne grono stanowią opowieści o tragicznych w konsekwencjach przygodach w górach. Ale są wyjątki od tej reguły. “The Dawn Wall” to dramat pokrzepiający serce, który wydarzył się naprawdę, a jego bohater, niepozorny Tommy Caldwell, mógłby zarazić hartem ducha niejednego powątpiewającego w swoje siły człowieka. „The Dawn Wall” to dokument, … Dowiedz się więcej

Życie jak film – analiza filmu „Samui Song”

Samui Song

Pen-Ek Ratanaruang to jeden z czołowych reżyserów tajskiej Nowej Fali. Twórca znany przede wszystkim z błyskotliwych zabaw tropami kina gatunkowego i łączeniu ich z arthousem, nie boi się przy tym podejmować trudnych społecznych kwestii. W “Samui Song” wykorzystuje kostium kina neo-noir, żeby zanucić gorzką pieśń o kobiecie uwikłanej w męskie układy i żądze. Stosując rozmaite … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #85 Cotygodniowy przegląd premier

Najbliższy tydzień będzie stał pod znakiem arthouse’u. Na naszą premierę wybraliśmy tajski kryminał „Samui Song” prosto z festiwalu Pięć Smaków. Warto poszukać też chwalonej w Berlinie i na Nowych Horyzontach „Ági”, której akcję osadzono w lodowatej Jakucji, zeszłorocznego zwycięzcy Sundance „Złe wychowanie Cameron Post” oraz prezentowanej w Toronto „Nienawiści, którą dajesz”. Oprócz tego aktorski pojedynek … Dowiedz się więcej

Jakucki slow life – recenzja filmu „Ága”

Aga

“Ága” to pełnometrażowy debiut Milko Lazarova. Wycinek z życia starszego małżeństwa przeżywającego kolejne monotonne dni w akompaniamencie skrzypiącego śniegu. Ich codzienność ubarwiają wspomnienia. Jednym z nich okazuje się być tytułowa Ága – córka, która wskutek nieznanych nam wydarzeń wyjechała do zindustrializowanego miasta. Dziewczyna stała się mitem, tak samo jak przebiegające kiedyś w pobliżu domu Nanooka … Dowiedz się więcej

Make America Great Again – recenzja filmu „Vice”

Kiedy Oliver Stone nakręcił “W.” w 2008 roku, wydawało się to odważnym krokiem, szczególnie zważając na fakt, że jego podmiot dalej grzał centralny fotel w Gabinecie Owalnym, a rany z towarzyszących skandali były jeszcze świeże. Film o Bushu młodszym okazał się jednak produkcją nudną, “szkolną” i pozbawioną pazura. Trochę czasu minęło i wiemy, że łatka … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #84 Cotygodniowy przegląd premier

Lars von Trier

Styczeń pod względem premier kinowych prezentuje się naprawdę obiecująco. Nadchodzący tydzień wydaje się jeszcze bardziej atrakcyjny od poprzedniego. Na ekranach m.in. kolumbijski kandydat do Oscara, nowy projekt największego prowokatora europejskiego kina, próba stworzenia superbohaterskiego uniwersum przez M. Nighta Shyamalana, czy dobrze przyjęty obraz poświęcony Siergiejowi Dowłatowowi z pięknymi zdjęciami Łukasza Żala. Dla amatorów domowego oglądania … Dowiedz się więcej

Wojna i pokój – recenzja filmu „Faworyta”

Wiele plotek otacza królewskie dwory, a o nieco zbyt bliskie relacje ze swoimi dwórkami posądzano wiele monarchiń. Była szwedzka królowa Krystyna i jej kompanka łoża Ebba Sparre, słynna Maria Antonina wraz z księżną Polignac. Masa mniej lub bardziej prawdopodobnych romansów zapisało się na kartach historii i chociaż większość z nich pozostanie na zawsze jedynie domniemaniami, … Dowiedz się więcej

Zapiski zbrodni – recenzja filmu „Kto napisze naszą historię”

Minęły 74 lata od czasu zakończenia II wojny światowej, a dla Polski nadszedł kluczowy moment jeżeli chodzi o debatę dotyczącą miejsca historii we współczesnym społeczeństwie. Dwa podejścia narodu do kwestii upamiętnienia reprezentować mogą zbudowane w centrum stolicy Muzeum Powstania Warszawskiego i Muzeum Żydów Polskich POLIN, które nie kryją się ze wzajemną niechęcią. Jak pisał Andrzej … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #83 Cotygodniowy przegląd premier

Vice

Z nadejściem drugiego tygodnia nowego roku przygotowaliśmy bardziej czytelny i przejrzysty układ naszego przeglądu premier. Mamy nadzieję, że przypadnie Wam do gustu. Nowością są wybrane indywidualne rekomendacje naszych redaktorów spośród obfitych katalogów serwisów VOD. Warto jednak ruszyć się z kanapy do kina, bowiem poniższy zestaw wydaje się całkiem interesujący. Lucas Hedges próbuje udowodnić, że jest … Dowiedz się więcej

Znowu w życiu mi nie wyszło – recenzja filmu „Zabawa zabawa”

zabawa zabawa

O pewnych reżyserach mówi się, że wciąż kręcą ten sam film. Nie jest to obelga, nie jest to wada. Charakterystyczny własny styl i pomysł koncepcyjny jest czymś często pożądanym. Nie ulega wątpliwości, że do tej grupy należy Kinga Dębska, wierna od dekady tym samym konceptom, stylom i wadom. „Zabawa zabawa” wydaje się dla Dębskiej tym, … Dowiedz się więcej

KSW: The Movie – recenzja filmu „Underdog”

Underdog

W ciągu piętnastu lat swojej historii federacja KSW doczekała się statusu marki nie tylko rozpoznawalnej, ale i szczerze uwielbianej przez Polaków. Nic więc dziwnego, że jeden z ojców tego sukcesu – Maciej Kawulski – poczuł potrzebę szukania nowych wyzwań. Działacz postanowił spróbować swoich sił jako reżyser i trzeba przyznać, że poszedł na całość, gdyż już … Dowiedz się więcej

Tykalni – recenzja filmu „Green Book”

Green_book

Crowdpleasery, filmy obliczane na zdobywanie nagród publiczności i czołowe miejsca w rankingach Filmwebu. Oglądanie i pisanie o tych obrazach bywa ciężkie, zwłaszcza że często stają się one bardzo słabo przyswajalne po głębszym przemyśleniu. Miło mi donieść, że “Green Book” – tegoroczny zwycięzca festiwalu w Toronto należy do tej chlubnej, godnej uwagi gałęzi gatunku. Tytułowa „Zielona … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #82 – cotygodniowy przegląd premier

mój_piękny_syn

W kalendarzu zagościła oczekiwana liczba 2019. Nie tylko dla tych, którzy ciągle zmagają się z pokłosiem sylwestrowej imprezy, przygotowano nowy film Van Groeningena o uzależnionym młodym chłopaku z pojedynkiem aktorskim Chalameta i Carella. Wystrzałowa, dosłownie, zabawa musiała być również dla kosmonauty i Rona Perlmana z kubańskiego kandydata do Oscara. Dla preferujących dansingi na domowym poletku … Dowiedz się więcej

Limits of Control – recenzja filmu „Czarne lustro: Bandersnatch”

Jednym z niekwestionowanych hitów Netflixa jest serial “Czarne lustro”, będący na dobrą sprawę cyklem, zazwyczaj sześćdziesięciominutowych, filmów science fiction. Opowieści nie łączą się ze sobą fabułą, a ich jedyną wspólną cechą jest sceptyczne podejście do futurystycznych wizji świata oraz zdobyczy techniki. Najnowszy produkt spod tego szyldu nie został jednak przedstawiony jako specjalny odcinek, a jako … Dowiedz się więcej

Kochankowie muzyki – rozmyślania o filmie „Narodziny gwiazdy”

Kino powraca wciąż do tych samych historii. Ta prawidłowość jest w jakiś sposób wpisana nie tylko w sztukę narracyjną, ale też w naturę ludzką. Człowiek to istota powtarzalna, opierająca się w pewnej mierze na stabilnej cykliczności procesów i zjawisk, ułatwiającej jej tłumaczenie rzeczywistości. „Ludzie lubią słuchać tego, co już znają” – to nie tylko wymówka … Dowiedz się więcej

Treasure – recenzja filmu „Mój piękny syn”

Pierwsze co skusi większość na seans “Mojego pięknego syna” to zapewne nazwisko Timothée Chalameta na plakacie. Wschodząca gwiazda Hollywood ma charyzmę, która przyciąga. Mimo tego, że rola Elia w “Tamte dni, tamte noce” Luki Guadagnino jest jedyną znaczącą jaką do tej pory otrzymał, zdążył zjednać sobie rzeszę entuzjastów. Niewątpliwie Amerykanin został obdarzony niezwykłym talentem, wrażliwością … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #81 – cotygodniowy przegląd premier

płomienie

Filmowy rok 2018 kończy się z przytupem. Możecie pożegnać go seansem najbardziej lirycznego kryminału roku, oklaskiwanego w Cannes najnowszego filmu Lee Chang-donga, lub wyczekiwanego dzieła Paolo Sorrentino, zaglądającego za kulisy rządów Silvio Berlusconiego. Do wyboru jest też szwedzka komedia obyczajowa, a bardziej odważni mogą wybrać się na b-klasowy horror, lub komedię romantyczną z Jennifer Lopez. … Dowiedz się więcej

Tańcz, jak ci zagrają – recenzja filmu „Over the Limit”

over_the_limit_

„Over the Limit” niczym „Whiplash” ukazuje zmuszającą do skrajnego wysiłku relację między apodyktycznym mistrzem i uczniem. Kręceniu dokumentu towarzyszyła niepewność, czy powstanie. Marta Prus jako była gimnastyczka traktowała utrudniony dostęp do zamkniętego świata sportowych celebrytek jako zachętę. Efektem jest wyzwanie, które się opłacało, przy założeniu, że zaakceptujemy formę będącą obserwacją tak precyzyjnej rzeczywistości, w którą … Dowiedz się więcej

Dlaczego? – recenzja filmu „Kursk”

W ostatnim roku minionego stulecia trzydziestojednoletni Thomas Vinterberg wciąż objeżdżał świat, zbierając gdzie się tylko pojawił ciężarówki nagród za swoje „Festen”. W tym samym czasie media na całym świecie żyły dramatem marynarzy uwięzionych w zatopionym Kursku. Być może Duńczyk w hotelowych telewizorach obserwował pokrętne tłumaczenia rosyjskiej wierchuszki, sprzeczne doniesienia ratowników, może właśnie wtedy pomyślał, że … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #80 – cotygodniowy przegląd premier

Od pewnego czasu okres świąteczny, podobnie jak za oceanem, choć nadal w mniejszej skali, jest żyłą złota dla kin. Polacy stadnie ruszają z domów, zostawiając resztki karpia i sałatki jarzynowej. W kinach odbędzie się wielkie starcie gigantów – DC zaatakuje z pomocą Aquamana, Marvel odpowie siłą kilku Spidermanów. Z nieba nadleci rzecz jasna Mary Poppins, … Dowiedz się więcej

Wściekłość i wrzask – recenzja filmu „Peterloo”

Roger Ebert napisał kiedyś o “Ludziach honoru” (1992), że jest to “ten typ filmu, który mówi ci co zrobi, robi to, a następnie tłumaczy ci, co zrobił”. Jakkolwiek trudne jest to do przełknięcia, chyba łatwo się domyślić, do jakiej analogii zmierzam. Tym, co na pewno udaje się “Peterloo”, jest przypomnienie nam, że Mike Leigh nigdy … Dowiedz się więcej

Wszyscy jesteśmy Pająkami – recenzja filmu „Spider-Man Uniwersum”

Jeśli zaczytywaliście się kiedyś w komiksach spod znaku Marvela czy DC, a jednocześnie sądzicie, że kino superbohaterskie w ostatnim czasie zaczęło zjadać własny ogon, koniecznie wybierzcie się na “Spider-Man Uniwersum”. Jeśli uważacie że dzisiejsze animacje robione są na jedno kopyto i brak im spójnej wizji artystycznej, koniecznie wybierzcie się na “Spider-Man Uniwersum”. Wreszcie, jeśli z … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #79 – cotygodniowy przegląd premier

Roma

W przedświątecznej zawierusze, pomiędzy kupowaniem choinki, wybieraniem gwiazdkowych upominków i wypełnianiem po brzegi lodówek wigilijnymi rarytasami łatwo zapomnieć o kinie. My jednak zawsze o nim pamiętamy i podpowiadamy czego absolutnie nie można przegapić. Zapolujcie koniecznie na nieliczne seanse “Romy”, to jeden z filmów roku. Warto też poszukać drugiego dzieła wprowadzanego na polski rynek przez Velvet … Dowiedz się więcej

Sz6ść – recenzja filmu „Plagi Breslau”

Dziwnie się myśli o filmie, który na dwa dni przed swoją szeroką premierą traci rację bytu. „Plagi Breslau” powstawały jako symbol mający wprowadzić Showmax, a za nim cały polski rynek VoD, w całkiem nową erę. Teraz stają się tylko i aż pamiątką po targanym problemami i nie zawsze docenianym, ale jednak pięknym i ważnym projekcie. … Dowiedz się więcej

Ludzkie szczenię – recenzja filmu „Mowgli: Legenda dżungli”

Niektóre decyzje producenckie sprawiają, że zastanawiam się, czy osoby za nimi stojące straciły kontakt z rzeczywistością. Jedną z nich jest powstanie kolejnj adaptacjii powieści Rudyarda Kiplinga w niespełna 3 lata po tym, kiedy studio Disneya zrobiło to ze znakomitym efektem kasowym, tworząc przy tym zachwycające efekty specjalne. Za produkcją Jona Favreau stało olbrzymie studio doświadczone … Dowiedz się więcej

Bez przebaczenia – recenzja filmu “Ballada o Busterze Scruggsie”

Ballada o Busterze Scruggsie

Mogę się mylić, ale premiera najnowszego dzieła braci Coen została nieco zlekceważona, nie zupełnie pominięta, ale właśnie zlekceważona. Po festiwalu w Wenecji, gdzie “Ballada o Busterze Scruggsie” otrzymała całkiem wysokie noty, a od Jury nagrodę za scenariusz, ani widzowie, ani krytycy nie wydawali się spragnieni finalnego produktu. Być może winy za letnie nastroje upatrywać trzeba … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #78 – cotygodniowy przegląd premier

Wildlife_

Niewątpliwie mieliśmy w tym roku ciekawsze tygodnie. Czuć w powietrzu już letarg w jaki zapadają kina tuż przed świętami, by obudzić się z nowymi siłami tuż po nich, na niezwykle aktywny styczeń i luty. Nie znaczy to jednak, że można zupełnie zlekceważyć świątynie X Muzy. Szczególnej uwadze polecamy Wam drugi film autorki “Córek dancingu” oraz … Dowiedz się więcej

Katecheza na wesoło – recenzja filmu „Nadmiar łaski”

Nadmiar łaski

Polscy dystrybutorzy lubią kino włoskie, a ono często odwdzięcza się im dobrymi, jak na relatywnie niskie koszty zakupu, wynikami frekwencyjnymi. Na podobną transakcję wiązaną prawdopodobnie liczono, ściągając do nas “Nadmiar łaski”, włoską komedię uhonorowaną podczas festiwalu w Cannes nagrodą “Europa Cinemas Label”, wręczaną przez Jury złożone z przedstawicieli kin studyjnych. Główną bohaterką filmu jest, grana … Dowiedz się więcej

„Ajka” – W drodze na Oscary: Kazachstan

ajka

Portrety kobiet doświadczanych okrutnie przez los kreślili we wcześniejszych dekadach m.in. Robert Bresson w „Mouchette”, Agnès Varda w „Bez dachu i praw” czy bracia Dardenne w filmie „Rosetta”. Teraz przyszła kolej na kazachskiego reżysera, Siergieja Dworcewoja, który w „Ajce” posługuje się znanym już schematem. Czy odmienianie podobnego losu udręczonych niewiast przez różne przypadki jest metodą … Dowiedz się więcej

„Sny wędrownych ptaków” – W drodze na Oscary: Kolumbia

sny wędrownych ptaków

Co zachodniemu ignorantowi może przychodzić na myśl po usłyszeniu hasła „Kolumbia”? Prawdopodobnie góra trzy byty: Pablo Escobar, Gabriel García Márquez, Shakira. Ta ostatnia niestety nam się nie bardzo przyda, ale już pierwsze dwa nazwiska stanowią nie najgorszy punkt wyjścia do rozmowy o „Snach wędrownych ptaków”. Kinomani powinni za to wziąć sobie za obowiązek dopisanie do … Dowiedz się więcej

Droga donikąd – recenzja filmu „Via Carpatia”

Via Carpatia

Polskie kino społecznie zaangażowane zamyka się ostatnimi czasy w bezpiecznej bańce problematyki krajowej, nadzwyczaj rzadko otwarcie mówiąc o bolączkach kontynentu europejskiego i świata. Wyjątkiem były telewizyjne koprodukcje rozgrywające się w cieniu wojny w byłej Jugosławii („List” Denijala Hasanovicia, „Rezolucja 819” Giacomo Battiato), ewenementem – „Ptaki śpiewają w Kigali” Krzysztofa Krauzego i Joanny Kos-Krauze, natomiast obiecującym … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #77 – cotygodniowy przegląd premier

narodziny_gwiazdy

W tym tygodniu czeka nas wysyp propozycji filmowych. W polskich kinach premierują jeden z faworytów sezonu nagród z przełomową rolą Lady Gagi, trzecia już wersja opowieści o zielonym stworku nienawidzącym Bożego Narodzenia, horror rozegrany w scenerii II wojny światowej oraz odświeżona wersja przygód Robin Hooda. W wąskiej dystrybucji szukajcie nowych dzieł Michaela Moore’a, Jafara Panahiego … Dowiedz się więcej

Świat Bobbiego – recenzja filmu „Krwawa wyprawa” – Pięć Smaków

Są takie chwile na festiwalach filmowych, kiedy id wygrywa z ego i człowiek przesycony kinem artystycznym pragnie dać odpocząć szarym komórkom na niezobowiązującym nocnym seansie. Wtedy niespodziewanie z mocą bomby atomowej atakują takie obrazy jak “Krwawa wyprawa”, będąca skondensowaną pigułką tego, co podłe, plugawe i obrzydliwe, dla niepoznaki opakowaną w kolorowe obrazki. To brutalny splatter … Dowiedz się więcej

Policyjna opowieść – recenzja filmu “Śmiertelny paradoks” – Pięć Smaków

Hongkong od pół wieku jest jednym z najważniejszych ośrodków kina akcji na świecie. W latach 70. za sprawą Bruce’a Lee i jego udziału w kultowym „Wejściu smoka” nastąpiło olbrzymie zainteresowanie azjatyckim kinem „dla prawdziwych mężczyzn”. Rzesze naśladowców tragicznie zmarłego aktora zapewniało rozrywkę zachodniemu widzowi jeszcze przez długie lata. W następnej dekadzie Jackie Chan pokazał bardziej … Dowiedz się więcej

Lawendowe sny – recenzja filmu „Belladonna smutku” – Pięć Smaków

Trwająca ponad dekadę współpraca Osamu Tezuki i Eiichiego Yamamoto zaowocowała kilkunastoma tytułami filmów i seriali, których różnorodna tematyka i forma stanowią dowód kreatywności obu twórców. Ich niepokorna wyobraźnia, swobodne poszukiwania i odważne łamanie stereotypów splotły się najsilniej w serii długometrażowych animacji przeznaczonych dla dorosłej widowni. Ostatnia odsłona trylogii „Animerama” to niepowtarzalna „Belladonna smutku”. Gdzieś w … Dowiedz się więcej

Całus z zaświatów – recenzja filmu „Moja babcia jest czarownicą” – Pięć Smaków

„Moja babcia jest czarownicą” jako opowieść o zmarłych i duchach przywołuje mimowolne, acz niekoniecznie słuszne skojarzenia z produkcjami Hayao Miyazakiego, takimi jak „Spirited Away: W krainie bogów” czy „Mój sąsiad Totoro”. Widz poznaje ten wiejski świat pełen przesądów z perspektywy dziecka. Rodzice Dou Dou wyjeżdżają za granicę pracować i malec na czas wakacji zostaje oddany … Dowiedz się więcej

We Have All the Time in the World – recenzja filmu „If Beale Street Could Talk”

Jest taki znany anglosaski epitet, sophomore slump. Prawdopodobnie znacie to zjawisko choćby z wypowiedzi słynnych muzyków, którzy często przywołują pracę nad drugim albumem, jako jedną z trudniejszych chwil w ich karierze. Bo jak poradzić sobie z presją oczekiwań po debiucie, którym zachwyciło się świat? Odtwórczo powielać sprawdzone sztuczki, czy poczynić coś zupełnie z innej beczki, … Dowiedz się więcej

Jak ojciec i syn – recenzja filmu „Creed II”

Utalentowany reżyser Ryan Coogler stworzył udany reboot serii o Rockym, a wszystko zaistniało za sprawą elektryzującego duetu z aktorem Michaelem B. Jordanem. Przy kontynuacji przeboju kinowego pałeczkę przejął kolega po fachu twórcy „Czarnej Pantery”, Steven Caple Jr. Swoją najnowszą produkcją udowadnia, że mimo dzielących ludzi różnic, w tym innego koloru skóry, póki serce leży po … Dowiedz się więcej

W podwodnym zagajniku – recenzja filmu „Cudowne chwile” – Pięć Smaków

„Cudowne chwile” to tajwański miszmasz. Skutecznie łącząc realizm z opowieścią fantastyczną obnaża oblicze współczesnego Tajwanu, depresyjną rzeczywistość młodych ludzi parających się gangsterką i dysfunkcyjne rodziny. Film przywodzi na myśl „Made in Hong Kong” wyświetlany podczas poprzedniej edycji festiwalu Pięć Smaków. Nasza redakcja upodobała sobie obecne tam ożywcze spojrzenie na dorastanie. Jak bardzo oba tytuły są … Dowiedz się więcej

Wszystkie nieprzespane noce – recenzja filmu “Wyśniona kraina” – Pięć Smaków

Wyśniona kraina

Na tegorocznym festiwalu w Locarno triumfowała “Wyśniona kraina” w reżyserii Yeo Siew Hua. Singapurska produkcja oprócz głównej nagrody Złotego Lamparta zdobyła także wyróżnienie Jury Ekumenicznego. Teraz ta niezwykła fantasmagoria, rymująca się z twórczością Davida Lyncha czy laureatem Złotego Niedźwiedzia z 2014 roku “Czarnym węglem, kruchym lodem”, trafia dzięki festiwalowi Pięć Smaków na polskie ekrany. Było … Dowiedz się więcej

Powrót do marzeń – recenzja filmu “Ulica Szczęśliwa” – Pięć Smaków

ulica szczęśliwa

Kiedy Sung Hsin-yin pisała swój pierwszy scenariusz filmowy na studiach, zrozumiała, że najlepsze historie to te, opierające się na własnych doświadczeniach. Postanowiła więc napisać o ulicy, na której dorastała – ulicy Szczęśliwej, której nazwę owiała zła sława po tym, jak w pobliskim rowie znaleziono w 1997 roku porzucone ciało 16-letniej córki tajwańskiej aktorki. Od pierwotnego … Dowiedz się więcej

Złamana ketmia – recenzja filmu “Ostatni rok” – Pięć Smaków

Koreańczycy nie od dziś znani są ze swojego zamiłowania do rodzimych rzewnych melodramatów i seriali, zwanych dramami. Azjatyccy twórcy bazując na sprawdzonych amerykańskich schematach filmów o miłości, wprowadzonych do kina już w czasach słynnej „Złamanej lilii” Davida Warka Griffitha, wypracowali swój rozpoznawalny i uwielbiany przez rzesze kinomanów na całym świecie styl. Hong Deok-pyo, twórca animacji … Dowiedz się więcej

Hotel radości, hotel samotności – recenzja filmu „Hotel nad rzeką” – Pięć Smaków

Hotel

Martin Scorsese określił reżysera Honga Sang-soo koreańskim Woodym Allenem. Inni widzą w nim spadkobiercę Yasujiro Ozu i Erica Rohmera. Co by nie mówić, to twórca konsekwentny, może nawet monotonny w swojej wizji. Już od debiutu, „Dzień, w którym świnia wpadła do studni”, podąża w stronę kina autorskiego z silnymi naleciałościami autobiograficznymi. Są to przeważnie komedie … Dowiedz się więcej

Życie to nie Ale Kino – recenzja filmu „Serce świata”

„Nic nie jest takie jakim się wydaje, so don’t judge the book by its cover” śpiewała w pierwszym singlu swojego ostatniego albumu Maria Peszek. Hasło to świetnie podsumowuje także świeżego zwycięzcę festiwalu „Sputnik nad Polską” – „Serce świata” w reżyserii Natalii Mieszczaninowej. Naszym bohaterem jest Jegor, dwudziestopięcioletni weterynarz od jakiegoś czasu mieszkający w ośrodku tresury … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #76 Cotygodniowy przegląd premier

Po wysypie zimowo-świątecznych pozycji filmowych możemy śmiało powiedzieć, że sezon wkracza w okres kiedy Mikołajki i Boże Narodzenie wymuszać będą na kiniarzach infantylizację repertuaru. W ten weekend kina podbijać będzie “Miłość jest wszystkim”, w domyśle dystrybutora pilot nowej franczyzy na miarę trylogii “Listów do M.”. Najmłodsi dostaną aż trzy produkcje skierowane do nich. My czekamy … Dowiedz się więcej

Miasto otwarte – recenzja filmu „Roma” – W drodze na Oscary: Meksyk

roma_

Kariera Alfonso Cuaróna biegnie przedziwnym torem. Wychowany w inteligenckiej rodzinie, w jednej z przyjaźniejszych dzielnic stolicy Meksyku, młody reżyser miał dużo możliwości rozwoju. W światek filmowy wszedł z buta, przechodząc między nagradzanym kinem niezależnym, a wysokobudżetowymi ekranizacjami klasycznej prozy. Potem jednorazowo wniósł kasową serię o Harrym Potterze na wyższy poziom filmowego artyzmu, a następnie z … Dowiedz się więcej

Przedstawienie musi trwać – recenzja filmu “Song Lang” – Pięć Smaków

Song Lang

Nie tak dawno temu, bo na początku lat 20. ubiegłego wieku, w okresie francuskiego kolonializmu w Wietnamie zaczęła kształtować się opera cải lương, rozkwitająca jako rozrywka klasy średniej. Teraz już promowana jako tradycyjny teatr narodowy, przeżywała swój złoty okres w latach 80. ubiegłego wieku. Przyciągała tłumy swoimi barwnymi strojami, muzyką wykonywaną na żywo i wzruszającymi … Dowiedz się więcej

It’s a man’s world! – recenzja filmu „Wdowy”

Widows

Steve McQueen jest reżyserem wywodzącym się ze świata sztuki i w jego filmach zawsze jest widoczna duża kompetencja i wrażliwość wizualna. Poza tym, jak na współczesnego artystę przystało, nie boi się podejmowania trudnych tematów. W debiutanckim „Głodzie” (2008) mówił o konflikcie irlandzkim, stawiając pytania o konsekwencje radykalnych wyborów; we „Wstydzie” (2011) podjął się wiwisekcji erotomanii, … Dowiedz się więcej

Historia pewnego rabunku – recenzja filmu „Wdowy”

Wdowy

Steve McQueen lubi bez pardonu opowiadać historie wzbudzające spore kontrowersje. Najpierw był „Głód”, który wstrząsał naturalistycznym obrazem strajku głodowego irlandzkich więźniów politycznych. „Wstyd” rozprawiał się z tematem uzależnienia od seksu, a „Zniewolony. 12 Years a Slave” przypominał o niechlubnych czasach niewolnictwa w USA. We „Wdowach” McQueen próbuje sił w gatunkowym kinie spod znaku heist movie, … Dowiedz się więcej

Umieranko – recenzja filmu “Umrzesz jutro” – Pięć Smaków

Umrzesz jutro

Publiczności festiwalu Pięć Smaków twórczość Nawapola Thamrongrattanarita jest doskonale znana. Gościł w Warszawie już z debiutanckim “36” (nagroda People’s Jury”), a potem z “Atakiem serca”. Jako ceniony reżyser reklam i teledysków potrafi jak nikt inny opowiadać w przystępnej, lekkiej formie o uniwersalnych wartościach jak i zjawiskach wyjątkowych dla obecnej doby social mediów. W “Umrzesz jutro”, … Dowiedz się więcej

2 Minutes to Midnight – recenzja filmu “Brzeg rzeki” – Pięć Smaków

W ostatnich latach nostalgia w kinie za latami 80. i 90. osiągnęła apogeum. Niedawno na ekranach gościł kolejny „Predator”, rok wcześniej zagraliśmy znów w „Jumanji”, swoje filmowe powroty mieli bohaterowie popularnych niegdyś seriali „MacGyver” czy „Drużyna A”, a kolejne sezony otrzymały kultowe dzieła takie jak „Miasteczko Twin Peaks” czy „Z Archiwum X”. Zupełnie inaczej jednak … Dowiedz się więcej

Pieśń pozostaje ta sama – recenzja filmu „Melodia życia” – Pięć Smaków

Poznali się ciepłego letniego wieczora. Cicha wioska, idylla nastoletnich marzeń. Pierwszy taniec, wymiana uśmiechów. Czas się zatrzymał – a gdy nagle przyspieszył, rzeczywistość była już całkiem inna. Obóz pracy, głód, śmierć, niepewność jutra. Co im pozostało? Wspomnienia, historia, piosenka. „Melodia życia”, wspólne dzieło Soka Visala i wykształconej w Ameryce debiutantki, Caylee So, rozgrywa się na … Dowiedz się więcej

Co się stało z Państwem ludzi-orzechów? – recenzja filmu „Strażnik Dahufa” – Pięć Smaków

Strażnik Dahufa

Tegoroczny festiwal Pięć Smaków wziął na tapet azjatyckie animacje, chcąc pokazać, że gatunek ten nie kończy się na anime. Jedną z flagowych propozycji oferowanych przez tę sekcję festiwalu, był chiński film “Strażnik Dahufa”. Chociaż estetycznie nie odbiega on daleko od kultowych obrazów studia Ghibli, widać w nim mocne zakorzenienie w kulturze i mitologii Państwa Środka. … Dowiedz się więcej

Biedroneczko, biedroneczko – recenzja filmu „Mord” – Pięć Smaków

Mord

Shinya Tsukamoto nie zwykł kręcić konwencjonalnych fabuł. Od zawsze zainteresowany reinterpretacją gatunków, wywracał do góry nogami zasady, mieszał z błotem wszelkie prawidła i świętości. Genialnym debiutem “Tetsuo – Człowiek z żelaza” wylał jeden z fundamentów cyberpunku, w kolejnych dziełach podejmował dyskurs z horrorem, yakuza eigą, filmem erotycznym, thrillerem, dramatem psychologicznym, wojenną epopeją. W “Mordzie” startującym … Dowiedz się więcej

Krótki Format: „Czternaście jabłek” – Pięć Smaków

czternascie_jablek

„Czternaście jabłek”, reż. Midi Z Ocena: 3/5 Midi Z spotyka swojego przyjaciela, który pogrążony w kłopotach zawodowych cierpi na bezsenność. Wedle porady wróżki ma udać się na czternaście dni do świątyni, gdzie będzie służyć jako mnich. Opowieść ma postać dokumentu, co dostarcza przeżycia samego w sobie. Gwar na targowisku nie jest udawany, a stanowi nieodzowny … Dowiedz się więcej

Dziecięcy świat – recenzja filmu „Przerywane tłumaczenie” – Pięć Smaków

Najnowszy film Shireen Seno przenosi nas w późne lata 80. XX wieku do Manili. Właśnie skończyła się Rewolucja Siły Ludu. Filipiny na nowo muszą utworzyć stabilny rząd. W tych burzliwych i niepewnych czasach wychowuje się 8-letnia Yael, usiłując oswoić się z niełatwą rzeczywistością. Panuje bezrobocie, ojciec głównej bohaterki wyjechał za pracą do Arabii Saudyjskiej, a … Dowiedz się więcej

Zwierzęta nocy – recenzja serialu „Ślepnąc od świateł”

ślepnąc od świateł

„Ślepnąc od świateł” to historia warszawskiego dilera, Kuby, którego poukładane życie ulega nagłemu rozpadowi. Najpierw była mroczna i duszna powieść Jakuba Żulczyka o tym samym tytule, później przyszła pora na miniserial od HBO, które wykupiło prawa do ekranizacji jeszcze przed wydaniem książki. Stołek reżysera zajął obiecujący Krzysztof Skonieczny (twórca m.in. “Hardkor Disko”), a już pierwszy … Dowiedz się więcej

Reminiscencje – recenzja filmu „Młodość” – Pięć Smaków

młodość

Pokazywana na tegorocznej edycji Festiwalu Filmowego Pięć Smaków “Młodość” to efekt współpracy reżysera Fenga Xiaoganga z pisarką i scenarzystką Yan Geling. Pierwowzorem była po części jej autobiograficzna powieść opowiadająca o czasach Rewolucji Kulturalnej w Chinach, kiedy wysępowała ona w grupie tancerzy na cześć Mao Zedonga. Określany chińskim Spielbergiem Feng także zaczerpnął ze swoich doświadczeń, gdyż … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #75 – cotygodniowy przegląd premier

Wdowy

Mimo, że sezon festiwalowy nadal w pełnym rozkwicie i gros naszej redakcji doświadcza właśnie pereł kina azjatyckiego na Pięciu Smakach, nie można też narzekać na bieżący repertuar. Na ekranach m.in. nowy film Steve’a McQueena, dwa hity tegorocznego Berlinale, druga część spin-offu Harry’ego Pottera czy koreański wojenny blockbuster. Zdecydowanie jest w czym wybierać.   PREMIERA TYGODNIA: … Dowiedz się więcej

Syberyjski król – recenzja filmu „Car-ptak”

Car-ptak

Filmów o przyjaźni człowieka ze zwierzętami było już bez liku. Chętnie z tej konwencji korzysta kino familijne. Ranny lisek (“Mój przyjaciel lis”), zaszczuty waleń (seria “Uwolnić orkę”), tudzież gromady psów i kotów to wszak idealni kompani dla niesfornego i pogubionego małolata. Za sprawą prostego przykładu można w ten sposób nauczyć najmłodszych podstawowych wartości: lojalności, empatii, … Dowiedz się więcej

Samotny wilk i szczenię – recenzja filmu „Krew wilków” – Pięć Smaków

W 1991 roku w Kraju Kwitnącej Wiśni wszedł w życie pierwszy z serii aktów prawnych podcinających skrzydła zorganizowanej przestępczości. Upoważniał on władze do prowadzenia listy grup stosujących przemoc, dla których stosowano określenie bōryokudan1, oraz ułatwiał prowadzenie śledztwa i kontroli nad podejrzaną działalnością. Zmusiło to yakuzę do zwrócenia się ku nowym obszarom aktywności. Jednak trzy lata … Dowiedz się więcej

Święty Franciszek – recenzja filmu „Papież Franciszek – człowiek, który dotrzymuje słowa”

Papież Franciszek

Wim Wenders przyzwyczaił nas do znakomitych dokumentów o artystach. Czy opowiadał o fotografie („Sól ziemi”), czy o choreografce („Pina”), czy o grupie muzyków („Buena Vista Social Club”), zawsze robił to bardzo sugestywnie. Potrafił zaprezentować wnikliwy portret człowieka, opowiadając przy tym o czymś więcej. W tle jawiły się bowiem zawsze jakieś kwestie społeczne, ekonomiczne, kulturowe, psychologiczne, … Dowiedz się więcej

W imię miłości – recenzja filmu „Podrzutki”

podrzutki

Będący nadal przed trzydziestką Iwan I. Twierdowski należy do wąskiego grona młodych i już uznanych rosyjskich twórców. Reżyser pokazywał na festiwalu Sputnik nad Polską obie swoje poprzednie produkcje (“Klasa wyrównawcza”, “Zoologia”). Nad Wisłę wraca z nagrodzonymi w Karlowych Warach “Podrzutkami”. Parafrazując słowa Alfreda Jarry, rzecz dzieje się w Rosji, to znaczy nigdzie, prowincja, nienazwane miasteczko. … Dowiedz się więcej

Najlepiej smakuje na zimno – recenzja filmu „Samui Song” – Pięć Smaków

Samui Song

Azjatycka kobieta chcąc przystosować się do życia w społeczeństwie musi być dobrą aktorką, odgrywającą rolę posłusznej żony, uległej i uroczej osoby na co dzień. Po znanej, telewizyjnej gwieździe w kwiecie wieku oczekuje się, że znajdzie sobie bogatego męża. Jak Viyada zareaguje, gdy do głosu dojdą zwolennicy kultu religijnego naruszający wszelkie granice? O co to, to … Dowiedz się więcej

Obnażeni – recenzja filmu „Touch Me Not”

Rumuński dramat “Touch Me Not”, mimo że nie porusza kwestii politycznych, można by określić mianem kina społecznie zaangażowanego. Mówi on o akceptacji, niepełnosprawności i o ludziach, którzy próbują sobie z tym poradzić. Nagrody z Berlinale tylko podsycają ciekawość co odkrywczego może być w kolejnym filmie na ten dosyć eksploatowany temat. Przedstawia on sylwetki trójki ludzi: … Dowiedz się więcej

„Spitak” – w drodze na Oscary: Armenia

Spitak

Gdy przychodzi do selekcji produkcji, która ma reprezentować ojczyznę, często wyżej od jakości obrazu stawia się rozpoznawalność reżysera i wagę poruszanego tematu. Jako nacja przez lata zmuszona się wstydzić za wszelkie „Wałęsy” czy “Pokoty” przeżyliśmy to na własnej skórze. W tym roku podobną niechlubną ścieżką poszła Armenia, wybierając „Spitaka”. Aleksandr Kott jest kojarzonym na świecie … Dowiedz się więcej

Pewnego razu w listopadzie – recenzja filmu „Dowłatow”

Dowłatow

“Dowłatow” Aleksieja Germana młodszego został ciepło przyjęty na festiwalu w Berlinie, wywożąc znad Szprewy nagrodę czytelników 'Berliner Morgenpost’ oraz Srebrnego Niedźwiedzia za wybitny wkład artystyczny za kostiumy i scenografię dla Eleny Okopnej. W międzynarodowej koprodukcji brała udział Polska, pojawili się w niej rodzimi aktorzy (Helena Sujecka, Hanna Śleszyńska, Piotr Gąsowski), a za zdjęcia odpowiadał Łukasz … Dowiedz się więcej

„Winni” – w drodze na Oscary: Dania

„Z wielką mocą wiąże się wielka odpowiedzialność” uczył Wujek Ben w „Spider-Manie” Sama Raimiego. Podobne zdanie możemy znaleźć w wypowiedziach takich prominentnych osobowości jak Winston Churchill czy Franklin D. Roosevelt, jednak źródłosłowu należałoby szukać aż w Ewangelii św. Łukasza. Nie tylko bowiem „praca” superbohatera wiąże się z dużym ryzykiem. I nie chodzi tu jedynie o … Dowiedz się więcej

Ofiarowanie – recenzja filmu „Listopad”

november_2017

Twórcy „Listopada” mieli trudne zadanie: stworzyć surrealistyczną baśń, wierną swoim źródłom i mitologii oraz książce stanowiącej wyzwanie adaptacyjne. Powstał obraz tragiczny, urzekający, łączący magiczną, romantyczną opowieść z wiejskim folklorem, której nie powstydziliby się tacy wielcy artyści, jak Tarkowski czy Bergman. Estonia, XIX wiek. Śmierć nie oszczędza nikogo. Bez względu na stan społeczny przychodzi niepostrzeżenie, przez … Dowiedz się więcej

Człowiek z krwi i kości – recenzja filmu „Bergman – rok z życia”

Woody Allen niegdyś powiedział, że Ingmar Bergman jest najwybitniejszym artystą od czasów wynalezienia kamery. Na barkach Jane Magnusson spoczywała duża odpowiedzialność. Odważyła się zmierzyć z mitem reżysera. Ustrzegła się przed pokusą stworzenia panegiryku na jego cześć. Powstał dokument o człowieku z krwi i kości. W tym roku przypada setna rocznica urodzin mistrza, którą Magnusson uczciła … Dowiedz się więcej

Złe wychowanie – recenzja filmu „7 uczuć”

7 uczuć

Gdy myślę o rodzimym kinie autorskim, moim pierwszym skojarzeniem jest twórczość Marka Koterskiego. Twórca “Dnia świra” od lat konsekwentnie obnaża przed publicznością swoje neurozy, lęki, pragnienia i słabości. Przypisuje je swojemu alter-ego Adasiowi Miauczyńskiemu, który może być też odbiciem w naszym narodowym zwierciadle. “7 uczuć” to, jak twierdzi reżyser, najtrudniejsze i najbardziej osobiste dzieło w … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #74 – cotygodniowy przegląd premier

Winni

Między festiwalem koreańskim a Sputnikiem, myślami już przy Pięciu Smaków, ostatnim tchnieniem sporządzamy dla Was wykaz premier z tego tygodnia. Nie będzie to zajmująca lista, bo zarówno poprzedni, jak i kolejny weekend obfitują w rewelacje filmowe, a na ten przerzucono kilka poślednich tytułów. Boxoffice zapewne podbije druga “Planeta Singli”, a my liczymy na duński dreszczowiec … Dowiedz się więcej

Nieśmiertelny – recenzja filmu „Bohemian Rhapsody”

Człowiek chętnie stawia pomniki: bogom, cnotom, wreszcie innym ludziom. Wyniesienie kogoś na piedestał spuszcza zasłonę milczenia na jego wady, słabości, wątpliwości. Wiele wyznaczników kruchego humanistycznego piękna zostaje odrzuconych. Jakim kosztem? Czasem najciekawsze i najbardziej inspirujące historie, bo te obarczone niedoskonałościami, można złożyć z ułomków znalezionych w cieniu wiecznie niezmiennej, pozbawionej uczuć figury. Queen to jedna … Dowiedz się więcej

Gonić króliczka – recenzja filmu “Delta Boys”

Delta Boys

Warsaw Korean Film Festival dostarczył widzom przemiłej niespodzianki. “Delta Boys” to nakręcona w dwa tygodnie kosztem skromnej sumy 2,5 milionów wonów (nieco ponad 8 tysięcy złotych) opowieść o grupie zapaleńców chcących spełnić pragnienie o sławie i bogactwie. Jeśli pamiętacie więzienne sceny z “Poza prawem” Jima Jarmuscha, to Ko Bong-soo celuje w podobną mieszankę humoru i … Dowiedz się więcej

Twardy orzech do zgryzienia – recenzja filmu „Dziadek do orzechów i cztery królestwa”

Disney nie miał ostatnio dobrej passy jeśli chodzi o produkcje skierowane do najmłodszych. “Pułapka czasu” zebrała negatywne oceny od krytyków i została wycofana zanim nawet trafiła do polskich kin, również “Krzysiu, gdzie jesteś?” nie okazał się komercyjnym sukcesem. Niestety “Dziadek do orzechów i cztery królestwa” kontynuuje serię porażek zarówno finansowych jak i artystycznych. Po seansie … Dowiedz się więcej

„Cukiernik” – w drodze na Oscary: Izrael

„Cukiernik”, reż. Ofir Raul Graizer Ocena: 2,5/5 Podróż w poszukiwaniu własnej tożsamości jest częstym motywem w kulturze żydowskiej. Nie jest to zaskakujące, wszak naród ten przez wieki znajdował się w wiecznej tułaczce, a krwawe wydarzenia minionego stulecia odcisnęły na nim trwałe i niezmywalne piętno. I to właśnie współczesnym rozliczeniem z traumami XX wieku miał być … Dowiedz się więcej

Siostry w akcji – recenzja filmu „Bracia Sisters”

Bracia Sisters

Zachodnie Wybrzeże USA, XIX wiek, gorączka złota, miasta powstają dosłownie z niczego w kilka miesięcy. Czas prężnego rozwoju zachodniej cywilizacji, ale również mitotwórczy początek amerykańskiego snu. Gdzieś tam grasują niebezpieczni bracia Sisters, faceci od brudnej roboty działający na zlecenie złoczyńcy o ksywce „Kontradmirał”. Francuski twórca, Jacques Audiard, który przyniósł światu m.in. świetnego „Proroka”, w mariażu … Dowiedz się więcej

Wykluczeni – recenzja filmu „Wyleczeni” – Fest Makabra 3

Wyleczeni

Czy w tak wyeksploatowanym przez popkulturę podgatunku, jakim jest zombie horror da się jeszcze powiedzieć coś nowego? Żywe trupy w rozmaitych tekstach kultury były już wykorzystywane jako metafora hiperkonsumpcjonizmu, stanu moralnej kondycji człowieka, czy po prost lęku przed epidemią. Irlandzki reżyser David Freyne w “Wyleczonych” podchodzi do tematu od nieco innej strony. U niego zombie … Dowiedz się więcej

„Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy” – w drodze na Oscary: Rumunia

babrbarzyńcy

Jeden z najbardziej obiecujących reżyserów rumuńskiej nowej fali, twórca m.in. głośnego “Aferim” – westernu/”osternu” o romskim doświadczeniu opresji, nakręcił kolejne rozliczenie z trudną historią swojego państwa. Dzieło Radu Jude okazało się najszerzej dyskutowanym filmem tegorocznego MFF w Karlowych Warach i zdobywcą głównej nagrody. “Nie obchodzi mnie, czy przejdziemy do historii jako barbarzyńcy” obecnie figuruje jako … Dowiedz się więcej

Vanitas – recenzja filmu „Pierwszy człowiek”

pierwszy_czlowiek

„Pierwszy człowiek” miał być przełomowy na wielu płaszczyznach. Urósł do rangi wielkiego sprawdzianu dla Damiena Chazella. Najmłodszy laureat Oscara za reżyserię w swojej wcześniejszej twórczości raczył nas muzyką jazzową. To ona wiodła prym. Po seansie jego najnowszego filmu można wpaść w pewien obezwładniający stan letargu. Okazuje się, że uratowanie musicalu od przejścia w stan gatunku … Dowiedz się więcej

„Donbas” – w drodze na Oscary: Ukraina

Siergiej Łoźnica naprawdę nienawidzi Rosji. Widać to szczególnie w fabularnych obrazach tego uznanego dokumentalisty. „Szczęście ty moje” i „Łagodna” wręcz taplały się w morzu biedy, beznadziei, smutku i alkoholizmu. Trudno się było zatem spodziewać, że mieszkający we Francji Ukrainiec zdobędzie się na jakikolwiek obiektywizm, portretując wojnę w swojej ojczyźnie. Pytanie jednak, czy jednoznaczność „Donbasu” odbiła … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #73 – cotygodniowy przegląd premier

Suspiria

Za moment wpadniemy w prawdziwy cyklon festiwali, a dystrybutorzy nie ułatwiają zadania, bo przed nami chyba najbardziej zajmujący tydzień tego roku. Wielki pojedynek stoczą Queen i Freddie Mercury ze wspieranym przez machinę Disneya Piotrem Czajkowskim. Naszym faworytem pozostaje jednak arcyciekawa wariacja kultowej „Suspirii”, która choć niepozbawiona wad, urzeka nastrojem i stanowi przeżycie kinowe per se. … Dowiedz się więcej

Confusão – recenzja filmu „Jeszcze dzień życia”

Wyobraźcie sobie bardzo ciekawą grę przygodową, powiedzmy ze świętej pamięci studia Telltale. Estetyczna, acz ze względu na wiekowość silnika graficznego, mocno już niedzisiejsza grafika, przyzwoici aktorzy dubbingowi wykonujący od niechcenia chałturę na spłatę kredytu. Jednakże przy tym dobra fabuła, przybliżająca zapomniany już konflikt i to z rzadko spotykanej w popkulturze komunistycznej perspektywy. Teraz nagrajcie rozgrywkę, … Dowiedz się więcej

Rozterki pastora – recenzja filmu „Pierwszy reformowany”

Pierwszy reformowany

Paul Schrader to scenarzysta, który wraz z Martinem Scorsese za kamerą, podarował filmowemu światu klasyki jak „Taksówkarz” „Wściekły byk” czy „Ostatnie kuszenie Chrystusa”.„Pierwszy reformowany” został w całości wyreżyserowany i napisany przez Schradera, a do głównej roli zaangażowano Ethana Hawke’a. Pełna egzystencjalnych rozterek historia zagubionego pastora może niejednego widza przyprawić o zawrót głowy, a w skrajnych … Dowiedz się więcej

„Marlina: Zbrodnia w czterech aktach” – w drodze na Oscary: Indonezja

Marlina

„Marlina: Zbrodnia w czterech aktach”, reż. Mouly Surya Ocena: 4/5 Indonezja bez wątpienia kinem gatunkowym stoi i „Marlina” jest tego kolejnym doskonałym przykładem. Reżyserka Mouly Surya zabiera nas na wyspę Sumba, która w jej obiektywie do złudzenia przypomina uwspółcześniony Dziki Zachód. Poznajemy tam tytułową bohaterkę – młodą, samotną wdowę nawiedzaną przez lokalnych rzezimieszków. W obliczu … Dowiedz się więcej

Po drugiej stronie lustra – recenzja filmu „Suspiria”

Suspiria

Wzrok małego Luki Guadagnino przyciągnął nietypowy, barwny plakat z tajemniczym tytułem „Suspiria”. Skorzystał z tego, że mama miała trochę sprawunków do załatwienia i wszedł do kina. Seans oczarował go intensywnymi barwami i sugestywną muzyką oraz przeraził ilością makabry i pełną tajemnicy intrygą. Chłopiec zakochał się w kinie. Zamarzył zostać reżyserem i – być może – … Dowiedz się więcej

„Zostaw moje maleństwo” – recenzja filmu „Poroniony”

poroniony

Temat przytłaczających obowiązków młodej matki wydaje się w kinie niedostatecznie wyeksploatowany. Cieszy więc fakt, że mniej więcej w podobnym czasie powstały dwa filmy, portretujące historię kobiet, które pokazują, że w natłoku zadań związanych z troską o noworodka i bez kontaktu z innymi ludźmi można dosłownie zwariować. Pierwszym z nich jest doskonale przyjęty przez krytykę “Tully” … Dowiedz się więcej

Robinson Crusoe i zombie – recenzja filmu „Noc pożera świat”

Noc pożera świat

Film o zombie może mieć różne oblicza, ale zbyt często twórcy wybierają formułę, w której jedyną atrakcją są ataki hordy nieumarłych. Świeże spojrzenie na ten temat nadal pozostaje w cenie. Debiut Dominique’a Rochera “Noc pożera świat” udowadnia, że nie potrzeba bajońskich sum, by opowiadać zajmujące historie. Czasem wystarczy po prostu zmienić proporcje, zachowując horrorową otoczkę … Dowiedz się więcej

„Khrustal” – w drodze na Oscary: Białoruś

khrustal

Surowy Mińsk, imprezy techno, brak pieniędzy, czarny rynek, wypłata w kryształach na eksport i zapijaczona wieś. Taki obraz Białorusi przedstawia tamtejszy kandydat do Oscara “Khrustal”. Czy komisji przypadnie do gustu tak naturalistyczny pejzaż, czy będzie tylko głębiej osadzał stereotypy w zbiorowej świadomości? Debiut Darii Żuk opowiada o ambicjach i marzeniach Białorusinki Welii mieszkającej w Mińsku. … Dowiedz się więcej

Uciekając przed sobą samym – recenzja filmu „Zatrzyj ślady”

Zatrzeć ślady

Temat traumy był już niejednokrotnie eksploatowany w kinematografii. Najczęściej o trudach radzenia sobie ze stresem pourazowym opowiadano w kontekście weteranów wojennych, jak choćby w klasycznym dramacie „Łowca jeleni” czy nieco młodszym obrazie „Bracia”. „Zatrzyj ślady” również podejmuje tę problematykę, w niebanalny sposób mieszając ze sobą historię o trudach ojcostwa, dojrzewaniu i wykluczeniu społecznym. Debra Granik … Dowiedz się więcej

To jest nas dwoje – recenzja filmu „Mrok”

mrok

W kinie często stykamy się z opowieściami o monstrach. W „Kształcie wody” wodny „wybryk natury” był niebezpieczny dla otoczenia, nie licząc jednostek, z którymi znalazł porozumienie czy odkrył podobieństwo, jak zahukana Elisa. Podobna więź w „Mroku” połączy dwójkę pokrzywdzonych nastoletnich odmieńców, Minę i Alexa. Pierwsze minuty filmu zapowiadają horror o przeklętym domu. Pewien kapłan zmierza … Dowiedz się więcej

Krótki Format: „Znikające góry” – WFF

„Znikające góry”, reż. Yuxi Cui Ocena: 3,5/5 Odkąd w latach 80. XX wieku nauka zaczęła zajmować się procesem postępującej globalizacji, zaczęto zauważać coraz to nowe problemy związane ze zwiększającym się znaczeniem korporacji międzynarodowych oraz wzrostem natężenia i tempa komunikacji za pomocą nowych technologii. Tworzący się na naszych oczach jeden zunifikowany świat ze zmniejszającym się znaczeniem … Dowiedz się więcej

„Delegacja” – recenzja zwycięzcy Warszawskiego Festiwalu Filmowego 2018

„Delegacja”, reż. Bujar Alimani Ocena: 3/5 Jeśli można powiedzieć, że albańska kinematografia jest z czegoś znana na świecie, to są to polityczne komediodramaty. Kraj o szalonej historii najnowszej, jedyna maoistyczna dyktatura w Europie, państwo miliona bunkrów – nie było możliwości, by żyjąc pod butem Envera Hodży nie bronić się śmiechem przed absurdami rzeczywistości. „Delegacja”, zdobywca … Dowiedz się więcej

„Noc przez dwanaście lat” – w drodze na Oscary: Urugwaj

Noc przez dwanaście lat

Álvaro Brechner (“Zły dzień na wędkowanie“, “Mr. Kaplan”) po raz trzeci stara się o nominację do Oscara dla Urugwaju. Być może tym razem jego współprodukowany przez Netflixa “Noc przez dwanaście lat” przełamie dotychczasową niemoc. Byłaby to pierwsza w historii szansa na statuetkę dla filmu z tego kraju. Choćby z uwagi na poruszany przez reżysera temat … Dowiedz się więcej

Krwawa zemsta – recenzja filmu „Mandy”

Mandy

Kiedy w 2010 roku nieznany twórca Panos Cosmatos wypuścił na festiwalowy świat filmowy swoje debiutanckie dzieło „Beyond the Black Rainbow”, od razu wiadomo było, że do czynienia ma się z kinem w pełni autorskim, gdzie miłość do sztuki filmowej wyczuwalna jest w każdej klatce obrazu. Oniryczny obraz sci-fi, choć niejasny fabularnie, zachwycał oprawą audiowizualną oraz … Dowiedz się więcej

Śmiechoterapia – recenzja filmu „Motyle” – WFF

Motyle

Nie jestem typem widza, który śmieje się w kinie pod byle pretekstem. Często, nawet, gdy filmowi uda się mnie rozbawić, nie uzewnętrzniam swoich reakcji. “Motyle” stanowią jednak ten chlubny wyjątek, kiedy co chwilę razem z publicznością wybuchałem śmiechem. Bynajmniej nie pustym, bo Tolga Karaçelik mimochodem utrwalił we mnie kilka prostych, uniwersalnych życiowych prawd. Film rozpoczyna … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #72 – cotygodniowy przegląd premier

Bergman

Jesienna słota zaskoczyła nas wszystkich – być może to lato trwające do października nieco nas zmyliło. Ale my czy słońce czy deszcz szukamy okazji, żeby zajrzeć do najbliższego kina. Tym bardziej, że wysyp premier zachęca do takiego szaleństwa. W multipleksach powalczą dwa amerykańskie giganty – „Halloween”, sequel i reboot w jednym, oraz „Dziewczyna w sieci … Dowiedz się więcej

Przyjaźń czy kochanie? – recenzja filmu „Koleżanka” – WFF

koleżanka

Korea Południowa często kojarzy się z konserwatyzmem, jako kraj w którym młodzi ludzie pozostają pod silnym wpływem rodziców nawet, kiedy już dawno osiągnął dorosłość. Oczywiście władza rodzicielska jest tam silniejsza niż w bliższym nam zachodnim kręgu kulturowym, jednak w ostatnim czasie i tam obyczaje ulegają złagodzeniu w sposób typowy dla krajów dynamicznie rozwijających się gospodarczo. … Dowiedz się więcej

Zawód: komornik – recenzja filmu „I odpuść nam nasze długi” – WFF

I odpuść nam nasze długi

Wielu reżyserów na pewnym etapie swojej kariery zdecydowało się na działalność producencką. Przypadki Quentina Tarantino czy Zacka Snydera pokazują, że często efektem takiej współpracy są filmy, nad którymi unosi się duch znanego twórcy, ale wykonanie znacząco odbiega od dzieł patrona. Nie inaczej jest z „I odpuść nam nasze długi” będącym producenckim debiutem Paolo Genovese. „I … Dowiedz się więcej

Odyseja cielesna – recenzja filmu „High Life” – WFF

High Life

Robert Pattinson wyrusza w kosmos rakietą zaprojektowaną przez Claire Denis. Perspektywa eksploracji gwiezdnej przestrzeni to tylko pretekst. Francuska reżyserka zapuszcza się powtórnie w głąb ludzkich potrzeb, pochylając się nad ich producentem – ciałem. Będzie to odyseja pełna żądz, reakcji instynktu i wydzielin. Nie dla wszystkich takie science-fiction, ale do odważnych (wszech)świat należy. „High Life” zaczyna … Dowiedz się więcej

Krwawe sceny z życia małżeńskiego – recenzja filmu „Zabij i żyj”

Duet The Vicious Brothers stał się rozpoznawalną marką na rynku kanadyjskim za sprawą horroru found footage „Tropiciele mogił”. Film z miejsca okazał się kultowy nie dzięki modnej wtedy stylistyce, a umiejętnemu zastosowaniu budżetu. Stuart Ortiz i Colin Minihan (bo tak nazywają się The Vicious Brothers) właśnie tym się sławią, iż małym kosztem umieli projektować filmy … Dowiedz się więcej

Ananke – recenzja filmu „53 wojny”

Sytuacja kobiet i równouprawnienie to tematy coraz częściej spotykane we współczesnym kinie. Powoli przyzwyczajamy się, że ukazywane nam są kobiety silne, niezależne, spełnione zawodowo i rodzinnie. Mimo wzrostu popularności feminizmu, ruchu #metoo i wprowadzeniu niepatriarchalnego podziału, nie zawsze wszystko wygląda tak entuzjastycznie jak byśmy chcieli. “53 wojny” znakomicie to udowadniają. Pełnometrażowy debiut Ewy Bukowskiej inspirowany … Dowiedz się więcej

Dziennik pani służącej – recenzja filmu „Jej praca” – WFF

Władze Unii Europejskiej od dłuższego czasu bacznie i z obawą przyglądają się sytuacji ekonomicznej w Grecji, gdzie od 2010 roku trwa kryzys zadłużeniowy, który w mniemaniu wielu ekspertów może doprowadzić nawet do rozpadu zjednoczonej Europy. Kraj będący niegdyś kolebką cywilizacji zachodniej boryka się z tego powodu z wieloma wewnętrznymi problemami takimi jak bezrobocie, unaoczniając zarazem … Dowiedz się więcej

Ukryty w mieście krzyk – recenzja filmu „Gorące prochy” – WFF

hot_ashes_2018

Ryôko i jej mąż wychowywali się razem w latach 80., kiedy to powojenny kryzys zmienił się w oszałamiający wzrost gospodarczy. Z początkiem lat 90. nastąpił krach na giełdzie i nastał okres stagnacji. Jednym z tych miejsc, w których ciężej poradzić sobie z upływającymi latami, są senne przedmieścia Fukuoki, gdzie czas niemal zatrzymał się w miejscu, … Dowiedz się więcej

Czerwona sukienka – recenzja filmu „Łagodna obojętność świata” – WFF

łagodna obojętność świata

Cenię, że Warszawski Festiwal Filmowy wprowadza na kinowy firmament nowe reżyserskie gwiazdy i gwiazdeczki. Przed laty zupełnym przypadkiem znalazłem się na seansie “Właścicieli” Adilchana Jerżanowa. Niepozbawiona brutalności czarna komedia z Kazachstanu podbiła wówczas moje serce, a podobnym uczuciem obdarzyli film także jurorzy konkursu Wolnego Ducha. “Łagodna obojętność świata”, nowy projekt reżysera, to jego triumfalny powrót … Dowiedz się więcej

Czterdzieści lat minęło – recenzja filmu „Upadek” – WFF

Niezależnie w jakim kraju żyjemy, są zjawiska, które pozostają niezmienne. Jednym z nich jest bezlitosny upływ czasu. Drugim sytuacja prywatnych przedsiębiorców, próbujących przetrwać w świecie wolnego rynku zdominowanym przez ogromne korporacje. O ile światowa kinematografia, zwłaszcza w Stanach opowiadała wiele historii od zera do milionera, to chiński „Upadek” odbiega od tego utartego szlaku, bo jak … Dowiedz się więcej

W górach szaleństwa – recenzja filmu „Mrzyj, monstrum, mrzyj” – WFF

Mrzyj monstrum mrzyj

Argentyńczyk Alejandro Fadel wraca na Warszawski Festiwal Filmowy po sześciu latach od swojego debiutu “Dzikusy”. W sekcji Wolny Duch oglądaliśmy jego oniryczny horror o enigmatycznym tytule “Mrzyj, monstrum, mrzyj”. Czy film z długiem zaciągniętym między innymi u Andrzeja Żuławskiego, Davida Lyncha i H.P. Lovecrafta miał prawo się nie udać? Zbliżenie na twarz kobiety z głęboko … Dowiedz się więcej

„Wielki Mistyczny Cyrk” – w drodze na Oscary: Brazylia

Wielki mistyczny Cyrk

„Wielki Mistyczny Cyrk”, reż. Carlos Diegues Ocena: 1,5/5 Brazylijski kandydat do Oscara, “Wielki Mistyczny Cyrk” Carlosa Dieguesa, dąży od samego początku do oczarowanie widza. Już sam tytuł obwieszcza coś wspaniałego i tajemniczego. Niestety zamiast zaskakujących sztuczek magicznych prestidigitator odbębnia zgrane numery, których mechanizm znają wszyscy bywalcy. Koncepcja reżysera była jasna – losy jednej rodziny zarządzającej … Dowiedz się więcej

„Zdecyduj się” – w drodze na Oscary: Estonia

„Zdecyduj się”, reż. Liina Trishkina Ocena: 4/5 Są różne klucze wybierania oscarowego kandydata. Niektóre komisje kierują się rozpoznawalnością twórcy, inne budżetem i fajerwerkami. inne czują, że pomóc im może opowieść o jakimś ważnym momencie z historii. Jakość obrazu często nie jest decydującym czynnikiem. Na szczęście w przypadku tegorocznego estońskiego kandydata jest inaczej. Trzydziestoletni Eric jest … Dowiedz się więcej

Gdyby miało nie być jutra – recenzja filmu „Jesteśmy gorączką” – WFF

Jesteśmy gorączką

Jednym Kolumbia kojarzy się z lasami równikowymi, innym z kawą czy narkotykami, a jeszcze innym ze znakomitą reprezentacją piłkarską, która w tym roku pozbawiła naszych rodaków złudzeń na udany mundial. Ciężko jednak znaleźć kogoś, kto pasjonuje się kolumbijską kinematografią. I nic w tym dziwnego, gdyż branża filmowa w tym kraju nie prezentuje się zbyt dobrze, … Dowiedz się więcej

Wszystko płynie – recenzja filmu „Rzeka” – WFF

rzeka

“Rzeka” stanowi zwieńczenie „trylogii Aslana”, kazachskiego reżysera Emira Baigazina. Od początku kariery zgłaszał on akces raczej do malarzy kina, niż tych, którzy operują dialogiem czy zgrabną intrygą. W nagrodzonym w Wenecji filmie nie porzuca swojego stylu i tka z obrazów niezapomniany całun. Kiedy Baigazin w 2013 roku przyjechał do Warszawy z debiutanckimi “Lekcjami harmonii”, mimo … Dowiedz się więcej

Miłość ma swoje granice – recenzja filmu „Ederlezi Rising” – WFF

ederlezi_rising

„Człowiek wyruszył na spotkanie innych światów, innych cywilizacji, nie poznawszy do końca własnych zakamarków, ślepych dróg, studni, zabarykadowanych, ciemnych drzwi”. Stanisław Lem w swojej twórczości dostrzegł paradoks tkwiący w postawie człowieka, zuchwale zmierzającego w stronę niezbadanych światów, zanim dobrze pozna siebie i upora się z własnymi demonami. Podobnie jak bohaterowi „Solaris”, tak i Milutinowi przyjdzie … Dowiedz się więcej

Manta rhei – recenzja filmu „Diabeł morski” – WFF

Kryzys migracyjny to jeden z największych i najbardziej polaryzujących problemów, z jakimi boryka się obecnie świat. W ciągu ostatnich lat powstało wiele dzieł filmowych próbujących rozliczyć ludzkość z tej ciągle trwającej tragedii. „Imigranci” Jacquesa Audiarda i „Fuocoammare. Ogień na morzu” Gianfranco Rosiego m.in. dzięki aktualności tematu zdobyły kilka sezonów temu najwyższe laury na festiwalach odpowiednio … Dowiedz się więcej

Watching the Wheels – recenzja filmu „Diabelski młyn” – WFF

Pobudka skoro świt, szybkie śniadanie, kawa w biegu, byle zdążyć na autobus. Tłok, korki, docieramy na miejsce w ostatniej chwili. Ekspresowe przypomnienie planu zajęć i do roboty! W międzyczasie może uda się coś przekąsić i wypić drugą kawkę. Godziny pędzą jak szalone – już wieczór, trzeba coś napisać, a my czujemy w kościach, że festiwal … Dowiedz się więcej

Na co do kina #71: Cotygodniowy przegląd premier

climax noe

Kinowy pociąg rozpędza się na dobre. Sezon festiwali (my nadal w większości na Warszawskim Festiwalu Filmowym) nie może przyćmić zupełnie premier trafiających do dystrybucji. Zwłaszcza, że znajdziemy pośród nich nowe projekty Gaspara Noé, Siergieja Łoźnicy czy Damiena Chazelle’a. A warto zwrócić też uwagę na dwa polskie filmy pokazywane niedawno w Gdyni czy francuski dramat oklaskiwany … Dowiedz się więcej

Pecunia non olet – recenzja filmu „Upadek amerykańskiego imperium” – WFF

upadek amerykańskiego imperium

Tęsknicie za Woodym Allenem i jego błyskotliwym poczuciem humoru? Nie są Wam obce lewicowe satyry społeczne, jakie w ostatnich latach dostarcza Costa-Gavras? A może lubicie niegłupie heist movie spod ręki Stevena Soderbergha? Melanż ich wszystkich znajdziecie w “Upadku amerykańskiego imperium” Denysa Arcanda. Kanadyjski reżyser uraczył nas już “Schyłkiem amerykańskiego imperium” (nagroda FIPRESCI w Cannes) i … Dowiedz się więcej

Pieski małe dwa – recenzja filmu „Jak pies z kotem”

Janusz Kondratiuk ze swoim najnowszym obrazem wrócił z twórczych zaświatów. Dość powiedzieć, że najnowszy film młodszego brata autora „Hydrozagadki” promowany jest przypominaniem średniometrażowych, telewizyjnych „Dziewczyn do wzięcia” sprzed prawie pół wieku. Czy twórca, który do tej pory najlepiej czuł się na małym ekranie podołał wymogom kina? „Jak pies z kotem” to zapis prawdziwych wydarzeń sprzed … Dowiedz się więcej

Native – recenzja filmu „Ziemia” – WFF

Ziemia

Dawno temu w Ameryce, za czasów Pocahontas żyli wolni Indianie, nadeszła jednak wojna secesyjna podczas której porucznik Dunbar ‘tańczył’ z wilkami, a następnie Dziki Zachód gdzie kowboje sprawnie rozprawili się z pozostałością rdzennej ludności kontynentu. Co się dzieje z ostatnimi Mohikanami w XXI wieku? Siedzą w Nowym Meksyku, w utworzonym dla nich specjalnym rezerwacie, z … Dowiedz się więcej

Malkontent – recenzja filmu “Z perspektywy Paryża”

Z perspektywy Paryża

Jean-Paul Civeyrac w “Z perspektywy Paryża” próbuje konfrontacji ze stereotypem pretensjonalnego młodego artysty zakochanego w sobie, opowiada z czułością, a wszystko to otacza dobrą muzyką i literaturą. Historia przedstawiona w tej czarno-białej pocztówce z Paryża w centrum wydarzeń stawia Etienne’a, który rozpoczyna studia reżyserskie na Sorbonie. Zdecydował zostawić rodzinę i dziewczynę, aby w pełni oddać … Dowiedz się więcej

Krótki Format: Sierpień u Akiko – WFF

Sierpień u Akiko

„Sierpień u Akiko”, reż. Christopher Makoto Yogi Ocena: 3,5/5 “Sierpień u Akiko” to reżyserski debiut Christophera Makoto Yogiego. Urodzony na Hawajach twórca opowiada w nim historię Alexa Zhanga Hungtaia, muzyka znanego jako Dirty Beaches, który gra tu samego siebie. Wprawne oko skojarzy go z zeszłorocznego “Twin Peaks”, gdzie w jednym z odcinków, razem z synem … Dowiedz się więcej

Asfaltowa dżungla – recenzja filmu „Bambusowe psy” – WFF

bambusowe psy

W roku 1995 na przedmieściach stolicy Filipin, Manili, zamordowano kilkunastu członków syndykatu Kuratong Baleleng, którzy byli współpracownikami miejscowej policji. Śledztwo w sprawie ciągnęło się przez lata, oskarżeni o zbrodnię funkcjonariusze pozostawali bezkarni, a w końcu z braku przekonujących dowodów – uniewinnieni. Na domiar złego jeden z nich został ostatnio senatorem. “Bambusowe psy” będące rekonstrukcją wydarzeń … Dowiedz się więcej

Evviva l’arte! – recenzja filmu „Ruben Brandt, kolekcjoner” – WFF

Ruben Brandt

Animacja słoweńskiego artysty Milorada Krsticia to prawdziwa uczta nie tylko dla kinomanów, ale przede wszystkim miłośników szeroko pojętej sztuki. Reżyser, także malarz, od podstaw stworzył i tchnął życie w świat, który oddycha sztuką w każdej możliwej formie. Korzysta z całego ogromnego dorobku: od antycznych arcydzieł, przez sztukę współczesną, po popkulturę. To rozpędzony do granic możliwości … Dowiedz się więcej

Tramwaj Jerozolima – recenzja filmu „Tramwaj w Jerozolimie” – WFF

tramwaj w jerozolimie

Jerozolima, kluczowe miasto dla trzech największych monoteistycznych religii, cel pielgrzymek niezliczonej rzeszy wiernych i destynacja milionów turystów. To również miejsce o bardzo skomplikowanej historii i przynależności politycznej, obszar wielu konfliktów i wojen w niezwykle burzliwej przeszłości. Według prawa żydowskiego ogłoszona stolicą Izraela, lecz przez większość państw świata nieuznawaną na korzyść Tel Awiwu. Podzielona na dzielnice … Dowiedz się więcej

Pożegnanie z Afryką – recenzja filmu „Rafiki” – WFF

Rafiki

Nairobi, dwaj przeciwnicy polityczni walczą o poparcie lokalnej społeczności. John Mwaura (Jimmy Gathu) to właściciel małego sklepu, a Pater Okemi (Dennis Musyoka) bogaty biznesmen. Kiedy obaj zajęci są na dobre kampanią wyborczą, ich córki Kena (Samantha Mugatsia) i Ziki (Sheila Munyiva) zaprzyjaźniają się. Ich znajomość szybko przeradza się w związek, a one same stają przed … Dowiedz się więcej

W kręgu natury – recenzja filmu „Trzecia żona” – WFF

Kino w ostatnich latach coraz częściej pozwala nam spojrzeć na rzeczywistość oczyma kobiet. Reżyserki nie boją się sięgać po kostium historyczny, by opowiedzieć o ponadczasowych prawidłowościach funkcjonowania świata. Tę drogę obrała także Ash Mayfair w „Trzeciej żonie”, swym pełnometrażowym debiucie, którego akcja rozgrywa się w XIX-wiecznym Wietnamie. Czternastoletnia May zostaje tytułową trzecią żoną Hunga, bogatego … Dowiedz się więcej

Straceńcy – recenzja filmu „Źle się dzieje w El Royale”

El Royale

Przychodzi ksiądz, Murzynka, akwizytor i hippiska do hotelu… To zdanie brzmi jak początek kiepskiego dowcipu, ale jeśli wszyscy opowiadaliby je w tak pięknym stylu jak Drew Goddard w “Źle się dzieje w El Royale”, pisałbym petycję do TVN-u o reaktywację Maratonu uśmiechu. Tym razem przygotował on pulpowe danie, co prawda o dobrze znanym smaku, ale … Dowiedz się więcej

„Eldorado” – w drodze na Oscary: Szwajcaria

Skala kryzysu uchodźczego w Europie przerosła najśmielsze oczekiwania fachowców. Ekonomiczny, społeczny, polityczny wymiar wielkiej migracji odmienił dyskurs, do status quo nie będzie można już wrócić. Członkowie Unii Europejskiej i reszta krajów nie mogą już udawać, że problem nie istnieje, choć przecież wędrówki ludów to żadne novum. Do opływającego w bogactwa Starego Kontynentu pukają coraz to … Dowiedz się więcej

Na co do kina #70: Cotygodniowy przegląd premier

7 uczuć

Przed nami ciekawy tydzień. My co prawda w większości poświęcimy się Warszawskiemu Festiwalowi Filmowemu, ale w regularnej dystrybucji nie będzie brakowało też atrakcji. Od jesiennych spacerów odciągać będą: nowa animacja Genndy’ego Tartakovsky’ego, powrót po siedmiu latach milczenia Marka Koterskiego, drugi film twórcy „Domu w głębi lasu” oraz bezprecedensowa w naszym kraju premiera kinowa produkcji Netflixa, … Dowiedz się więcej

Krótki format: Hard Paint

„Hard Paint”, reż. Filipe Matzembacher, Marcio Reolon Ocena: 3/5 Mimo nieustannie napływających filmów z kategorii LGBT, sportretowanie relacji homoseksualnej w sposób pozbawiony pretensjonalności, wzbudzając po drodze empatię w dalszym ciągu stanowi wyzwanie dla twórców. „Hard Paint” to nie tylko opowieść o samotności odizolowanych jednostek, które odnajdują swobodę gdzieś po ciemnej stronie internetu, unikając narażenia się … Dowiedz się więcej

Człowiek człowiekowi wilkiem – recenzja filmu „Powstrzymać mrok”

Powstrzymać mrok

Netflix inwestuje coraz większe fundusze w produkcję filmów fabularnych. Powoli wraz z budżetem i przyciąganiem talentów rośnie również ich jakość. Fakt, że aż trzy ich propozycje dostały się do konkursu głównego festiwalu w Wenecji, a “Roma” Alfonso Cuaróna nawet wygrała Złotego Lwa, dowodzi, że idzie im lepiej na tym polu. Jesień przynosi nam kolejny produkt … Dowiedz się więcej

Na co do kina #69: Cotygodniowy przegląd premier

Powoli odliczamy dni do rozpoczęcia Warszawskiego Festiwalu Filmowego (12-21 października), a w ten weekend odbędzie się w kinie Luna malutki, ale bliski naszym sercom Festiwal Filmów z Północy „Be Polar”. Tymczasem do dystrybucji w pierwszych dniach października trafi aż 9 premier. Obok „Venoma”, blockbustera z Tomem Hardym, w kinach możecie zapolować m.in. na dwie produkcje … Dowiedz się więcej

„Co ludzie powiedzą” – w drodze na Oscary: Norwegia

Nisha jest pilną uczennicą oraz posłusznym dzieckiem niesprawiającym problemów wychowawczych. Rodzice są z niej dumni. Sytuacja zmienia się felernej nocy, gdy ojciec przyłapuje nastolatkę sam na sam z kolegą. Młodzi przebywają razem w jednym pokoju. To wystarcza, by rodzic zaczął egzekwować tradycyjne prawo do decydowania o życiu i śmierci swego potomstwa. By ukarać rozwiązłą córkę … Dowiedz się więcej

Szukając Lindgren – recenzja filmu „Młodość Astrid”

Astrid Lindgren była autorką, która w latach 40. szturmem zdobyła tytuł „szwedzkiej królowej literatury dziecięcej”. Nie dziwota, bohaterowie jej powieści to charakterne stworzenia, stanowiące materiał na idoli każdego w wieku 5-12 lat. Sam zaczytywałem się w „Dzieciach z Bullerbyn”, odnajdując w książkowej osadzie podobieństwa do mej rodzinnej wsi. Lecz jeszcze więcej osób pamięta przygody Pippi … Dowiedz się więcej

Czyściec istnieje naprawdę – recenzja „Jesień we Francji”

Jesień we Francji (2017)

Czy „Jesień we Francji” jest tak piękna jak nasza? Bynajmniej. Najnowszy film Mahamata-Saleha Harouna przekornie nie zamierza nam tego zdradzić poprzez ukazanie kadrów odsłaniających turystyczne atrakcje z widokówek kraju nad Sekwaną. Widz przeniesiony zostaje do surowych poczekalni o niewyszukanej estetyce i zajmowanych nielegalnie mieszkań, gdzie życie trwa na kartonach, a rzeczywistość bez perspektyw jawi się … Dowiedz się więcej

Było ich trzech – recenzja filmu „Kler”

Kler

Kuriozalna kampania promocyjna przywodząca na myśl filmy Patryka Vegi. Polityczna przepychanka towarzysząca premierze. Robienie z filmu rozrywkowego obiektu kultu (z jednej strony) albo zamachu na Święty Kościół (z drugiej). Wchodzący dziś do kin w całej (poza Ostrołęką) Polsce „Kler” wywołał wiele niezdrowego zamieszania zanim jeszcze ktokolwiek go obejrzał. Czy było o co kruszyć kopie? W … Dowiedz się więcej

Kobieta w podróży – analiza filmu „Bez dachu i praw”

Bez dachu i praw

Pierwsze ujęcie filmu „Bez dachu i praw” Agnès Vardy (1985) wygląda trochę jak wycinek krajobrazu z obrazów XV-wiecznych artystów Italii – Piero della Franceski chociażby. Dzieje się tak ze względu na staranną kompozycję kadru, ale chyba przede wszystkim za sprawą wzgórza z dwoma cyprysami, widocznego w oddali, przy prawej krawędzi ekranu. W sztuce malarskiej taki … Dowiedz się więcej

Krótki Format: Korpo

korpo

„Korpo”, reż. Joe Lynch Ocena: 3/5 “Mayhem” niemal rok temu dało się poznać widowni za sprawą trzeciej edycji Splat!Film Festu w Lublinie. Teraz przybrało nazwę “Korpo” i trafi do szerokiej dystrybucji, dzięki MayFly’owi. Posłuchajcie krótkiej bajki, o tym cóż dzieje się za szklaną zasłoną wieżowców. Tajemniczy wirus rozprzestrzenia się po korporacjach. Zarażeni na czas jego … Dowiedz się więcej

Przyjaciel do wynajęcia – recenzja filmu „Papi Chulo” – Toronto 2018

Papi chulo

Chociaż Irlandczyk John Butler już po raz trzeci prezentuje swój film na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto to wciąż pozostaje twórcą raczej anonimowym dla szerokiej publiczności. Wszak jego poprzednie dokonania, “Wieczór kawalerski w plenerze” i “Piękny drań”, zyskiwały aprobatę jedynie rodzimych gremiów (w tym Irlandzkiej Nagrody Filmowej i Telewizyjnej). Z tym ostatnim obrazem polska publiczność … Dowiedz się więcej

Na co do kina? #67 Cotygodniowy przegląd premier

Tajemnice Silver Lake

Podczas gdy oczy rodzimego filmowego świata zwrócone są w kierunku Trójmiasta, gdzie dobiega końca Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni, szeroka publiczność ma okazje zapoznać się z jego filmem otwarcia. Do dystrybucji trafia także jeden z najbardziej wyczekiwanych obrazów z tegorocznego Cannes. Reszta premier, choć już nie tak spektakularna, także ma szanse znaleźć grono wielbicieli. … Dowiedz się więcej

Zamach na nostalgię – recenzja filmu „Tajemnice Silver Lake”

Silver Lake

“Znaki i symbole rządzą światem, nie słowa, ani prawa” – ten prawdopodobnie błędnie przypisywany Konfucjuszowi cytat, często przewija się w publikacjach internetowych na temat rozmaitych teorii spiskowych. To mogłoby być motto Sama – głównego bohatera filmu “Tajemnice Silver Lake”. W swoim najnowszym dziele David Robert Mitchell za pomocą estetyki, którą kocham, zawarł to, czego w … Dowiedz się więcej

Sprawa dla reportera – recenzja serialu „Rojst”

Rojst

Od początku swojej działalności nad Wisłą Showmax obiecywał stosowanie innej strategii niż streamingowi giganci tacy jak Netflix czy HBO GO. Firma miała inwestować w rodzime produkcje, co rozpoczęła od dwóch krótkometrażowych filmów znanych polskich reżyserów: “Księdza” Wojciecha Smarzowskiego i “Czerwonego punktu” Patryka Vegi. Obydwa sprawiały jednak wrażenie przydługich reklam, a nie dzieł z artystycznymi aspiracjami. … Dowiedz się więcej

VHS Hell – recenzja filmu „Smak zemsty. Peppermint”

peppermint

„Smak zemsty. Peppermint” w żadnym momencie nie ukrywa, czym jest. I ta szczerość jest jednym z czynników, za które tak szanuję ten film, który do naszych kin wszedł przed kilkoma dniami za sprawą Monolith Films. Zapraszam do recenzji najlepszego filmu akcji, jaki trafia do naszych kin od co najmniej kilku miesięcy. Rzecz zaczyna się niczym … Dowiedz się więcej

Głębiej na dno – spoilerowa recenzja serialu BoJack Horseman (sezon 5)

BoJack

Wrócił BoJack Horseman. Jest jeszcze więcej skandali, więcej nieudanych związków, więcej narkotyków i więcej epizodów depresyjnych. Za to odrobinę mniej alkoholu. Na zdrowie! W sezonie piątym twórcy postanowili zgnębić nas bardziej niż dotychczas. Tak, to wciąż możliwe. Główną osią fabuły jest nowy serial, którego gwiazdą został BoJack. „Philbert” to wysublimowana produkcja detektywistyczna, gdzie bohaterowie są … Dowiedz się więcej

„Bankier oporu” – w drodze na Oscary: Holandia

Wojenna historia Holandii widziana oczyma kinematografii to na pewno kilkanaście ekranizacji dziennika Anne Frank, specyficzne produkcje Paula Verhoevena (z „Żołnierzem Orańskim” i „Czarną księgą” na czele) czy militarne widowiska osnute wokół Operacji „Market Garden” („O jeden most za daleko”). Joram Lürsen w „Bankierze oporu”, dystrybuowanym przez Netflixa holenderskim kandydacie do Oscara, przedstawia dzieje swej ojczyzny … Dowiedz się więcej

Gra tajemnic – recenzja filmu „Zwyczajna przysługa”

zwyczajna przysługa

Co się stało kiedy Paul Feig, znany z reżyserii większości komedii z Melissą McCarthy, połączył siły z Jessicą Sharzer, scenarzystką American Horror Story? Powstała komedia kryminalna o popularnej już od czasów „Blue Velvet” Davida Lyncha, tematyce przedmieść, gdyż, jak wiadomo, najciemniejsze sekrety kryją się tam, gdzie człowiek by się ich najmniej spodziewał. Główną bohaterką jest … Dowiedz się więcej

Na co do kina #66: Cotygodniowy przegląd premier

Predator

Mamy wrzesień, a co za tym idzie rozpoczyna się sezon najgłośniejszych premier. Filmy z Cannes, Wenecji, Berlina, oscarowi faworyci, do kwietnia szykuje się nam prawdziwa uczta. Od dziś w kinach dwie produkcje nagrodzone na Lazurowym Wybrzeżu, dwa amerykańskie wysokobudżetowe filmy gatunkowe, a do tego krajowa nowość, z konkursu głównego nadchodzącego festiwalu w Gdyni. Każdy znajdzie … Dowiedz się więcej

Kino według kabaretu Limo – recenzja filmu „Juliusz”

Juliusz

Komedie w ostatnich latach regularnie trafiają do konkursu głównego w Gdyni. Przed rokiem mieliśmy „Atak paniki” wcześniej „Planetę Singli”, „Excentryków” czy „Kebab i Horoskop”. Mimo swojej obecności rzadko jednak opuszczają Trójmiasto z jakimikolwiek istotnymi nagrodami i trudno nie wróżyć podobnego losu „Juliuszowi”. Wydaje się, że debiutując w pełnym metrażu Aleksander Pietrzak chciał stworzyć swoisty hołd … Dowiedz się więcej

Śmierć dyskotece! – recenzja filmu „Climax”

Climax

Po pierwszych pokazach filmu “Climax” w Cannes, świat obiegły opinie, że Gaspar Noé nakręcił mariaż “La La Landu” z “Salo, czyli 120. dniami Sodomy”. Choć ostatecznie te porównania nie do końca oddają esencję dzieła, muszę przyznać, że tak angażującego połączenia tańca i przemocy jeszcze nie widziałem. Oto impreza jakiej nigdy nie zapomnijcie! Przenosimy się do … Dowiedz się więcej

„Dobry kraj” – w drodze na Oscary: Luksemburg

„Dobry kraj”, reż. Govinda Van Maele Ocena: 3/5 Obcokrajowiec nawiedza pewnego dnia małą luksemburską wioskę w poszukiwaniu pracy. Miejscowi szybko go przyjmują jak swojego. Miłość znajduje w ramionach pięknej i przebojowej Lucy (Vicky Krieps), a pracę i dom za sprawą jej ojca. Wszyscy mieszkańcy są dla niego bardzo mili i uczynni. Być może za bardzo? … Dowiedz się więcej

Na co do kina #65: Cotygodniowy przegląd premier

zakonnica

Choć jest nam niezmiernie przykro pożegnać wakacje, pogoda w sali kinowej pozostaje niezmienna. W związku z tym niezależnie, czy za oknem słońce, czy deszcz, jak co tydzień czekają na nas nowe premiery. Zimny front atmosferyczny przyniósł do polskich kin długo oczekiwany „Fokstrot”, szwedzką „Żonę”, „Letnią szkołę życia” Laurenta Canteta oraz kilka innych tytułów, o których … Dowiedz się więcej

„Badfellas” – recenzja filmu „Gotti”

Gotti

Mayfly to fascynujący dystrybutor. Głównie zajmuje się popularyzowaniem w Polsce nowego kina Korei Południowej, ściągając i tłumacząc zarówno wysokobudżetowe blockbustery („Hashima”, „Zombie Express”), kino środka (Tunel”, „Pętla”), jak i wysokiej klasy arthouse („Lament”). Ostatnio za sprawą tej firmy mogliśmy oglądać jeden z najlepszych filmów 2017 roku, „Jak rozmawiać z dziewczynami na prywatkach” Johna Camerona Mitchella. … Dowiedz się więcej

„Eutanazjer” – w drodze na Oscary: Finlandia

„Eutanazjer”, reż. Teemu Nikki Ocena: 3/5 Finowie lubią zaskakiwać – od czasu kiedy Aki Kaurismäki obraził się na amerykańską Akademię, tylko raz udało się temu nordyckiemu krajowi zdobyć uwagę za oceanem (obecność na shortliście „Szermierza” w 2014 roku). Tym razem zamiast wielkoskalowych historycznych filmów „Ikitie” (zwycięzca nagród Jussi, najbardziej prestiżowych w Finlandii) i „Tuntematon sotilas” … Dowiedz się więcej

„(Nie)zależność” – recenzja filmu „Żona”

żona

Jednakże, ostatnio zrobiło się głośniej na ten temat dzięki wyjściu na jaw kilku nieprzyjemnych spraw związanych z Szwedzką Akademią Królewską przyznającą Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Ponadto oskarżono Harvey’a Weinsteina o nadużywanie swojej pozycji, co przyczyniło się do powstania ruchu #metoo. Wydawać by się mogło, że Bjorn Runge niejako posiada zdolności spokrewnione z profetyzmem. Premiera jego filmu „Żona” miała miejsce kilka dni przed wybuchem skandalu związanego z najważniejszym wyróżnieniem dla literatów.

Żar tropików – recenzja filmu „Zama”

„Zama”, dzieło Lucrecii Martel wywołuje powszechny zachwyt krytyków. Ciepłe przyjęcie na zeszłorocznym festiwalu w Wenecji, głosy uznania po niedawno minionych Nowych Horyzontach, a przede wszystkim wskazanie przez FIPRESCI, jako jednego z czterech kandydatów na film roku, windowały oczekiwania. W tym kontekście bardzo cieszy decyzja o dystrybucji. Choć to produkcja raczej bez szans na frekwencyjne rekordy, … Dowiedz się więcej

„Rodzina” – w drodze na Oscary: Wenezuela

„Rodzina”, reż. Gustavo Rondón Córdova Ocena: 3/5 Życie w plemieniu jest proste, tak samo jak świat widziany oczyma „dzikiego” dziecka na ulicy.. Bronić „swoich” przed „obcymi”. Taka jest codzienność Pedra, dwunastolatka wychowującego się w miejskiej dżungli Caracas, gdy jego ojciec walczy o pieniądze na egzystencję. Chłopak z ekipą przeżywają pierwsze miłosne uniesienia, wykonują drobne usługi … Dowiedz się więcej

Na co do kina #64: Cotygodniowy przegląd premier

Lato

Ostatni weekend wakacji przynosi garść wyjątkowo interesujących tytułów. Szczególnie zwracamy uwagę na hity z Nowych Horyzontów: „Lato” oraz „Zamę” i bijących rekordy światowego box office’u „Bajecznie bogatych Azjatów”. Do tego do wyboru kino akcji z Denzelem Washingtonem, muppety w wersji dla dorosłych czy „Dywizjon 303. Historia prawdziwa” – wisienka na torcie dla tych, którzy nie … Dowiedz się więcej

Potwór z Jersey – recenzja filmu „Pod ciemnymi gwiazdami”

Edward Paisnel przeszedł do historii jako tak zwana Bestia z Jersey. Robotnik, miejscowa „złota rączka” przez 14 lat terroryzował mieszkańców małej normandzkiej wyspy. Włamywał się do mieszkań, gwałcił dziewczyny wracające po zmroku poboczem, był pewny siebie i bezczelny. Atakując w fantazyjnych maskach i długim nabijanym ćwiekami płaszczu przypominał raczej postać że slashera niż prawdziwego człowieka. … Dowiedz się więcej

Na jednej z dzikich plaż – recenzja filmu „Lato”

Lato

„Lato” znalazło się w tegorocznym konkursie głównym festiwalu w Cannes bez swojego reżysera. Kirył Serebrennikow nie dostał zgody na wyjazd do Francji i aż do dzisiaj przebywa w areszcie domowym. Niewygodny twórca krytykujący publicznie rosyjski reżim tym razem prezentuje dzieło o buntownikach lat 80., założycielach legendarnych radzieckich zespołów Kino i Zoopark. Fabułę można uznać za … Dowiedz się więcej

Europejskie wakacje – recenzja filmu „Szpieg, który mnie rzucił”

Dość brutalne, komediowe kino szpiegowskie ze zbyt dużą ilością kloacznego humoru i kobiecą protagonistką. Przed trzema laty Melissa McCarthy stała się „Agentką”, rozbawiając świat i zarabiając wielkie pieniądze, teraz podobny zestaw atrakcji został wykorzystany przez młodą reżyserkę Susannę Fogel. Z jakim skutkiem? „Szpieg, który mnie rzucił” od początku wrzuca widza na wysokie obroty, rozpoczynając się … Dowiedz się więcej

Na co do kina #63: Cotygodniowy przegląd premier

Sezon ogórkowy powoli zmierza ku końcowi. Przed wrześniowym wysypem festiwalowych hitów nadchodzący tydzień oferuje potencjalnie umiarkowane doznania. Choć rozpiętość gatunkowa sprawia, że każdy raczej znajdzie coś dla siebie. Stylowy brytyjski debiut, brazylijski dramat rodzinny, blockbuster z Jasonem Stathamem, hiszpański laureat nagrody Goya, dobrze oceniana komedia romantyczna, inicjujący dyskurs film religijny, dystopijny young adult oraz tradycyjnie … Dowiedz się więcej

„Piękni przegrani: inny świat” – w drodze na Oscary: Litwa

Piękni przegrani: inny świat

„Piękni przegrani: inny świat”, reż. Arūnas Matelis Ocena: 3,5/5 Filmy poświęcone kolarstwu popadają zwykle ze skrajności w skrajność. Albo pokazują herosów albo oszustów. Ostatnie lata przesłoniły afery dopingowe, które przyniosły całe pasmo dzieł o ciemnej stronie tego sportu („Kłamstwa Armstronga„, „Strategia mistrza„, „Ikar„). Zwycięzca zeszłorocznego konkursu filmów dokumentalnych Warszawskiego Festiwalu Filmowego, a także świeżo wybrany … Dowiedz się więcej

Łabędź – recenzja filmu „Girl”

Girl

„W 2009 roku, gdy miałem 18 lat, przeczytałem w belgijskiej gazecie artykuł o młodej dziewczynie, która chciała zostać baleriną, ale urodziła się jako chłopak. Zaintrygowała mnie ta piętnastolatka – oto postanowiła wybrać swoją tożsamość na przekór reakcjom innych. Dostrzegłem w niej odwagę, którą niekoniecznie odnalazłem w sobie i odczuwałem wielki entuzjazm związany z perspektywą sportretowania … Dowiedz się więcej

Na co do kina #62 Cotygodniowy przegląd premier

człowiek delfin

Jeszcze na dobre nie umilkł odgłos na niebie amerykańskich myśliwców F-22 Raptor zaprezentowanych w Święto Wojska Polskiego, a do kin wchodzi już brytyjsko-polska superprodukcja o bitwie o Anglię. My jednak nie pomyliliśmy filmów i na nasz przebój tygodnia wybraliśmy dokument, który nas zauroczył na Millennium Docs Against Gravity, a jak wiadomo festiwale to takie małe … Dowiedz się więcej

Pustka domów ze szkła – recenzja filmu „Miłość w Mieście Ogrodów”

Adam Sikora to doświadczony i wielokrotnie nagradzany autor zdjęć filmowych, jeden z ważniejszych współczesnych polskich operatorów. Jego rygorystyczne, zdyscyplinowane i nierzadko mroczne kadry zdradzają wyraźne znamiona indywidualnego stylu, którym nie raz ratował od katastrofy polskie i zagraniczne produkcje. Rzadziej docenia się Sikorę jako reżysera – a jest także na tym polu całkiem płodnym twórcą. Nie … Dowiedz się więcej

Sama przeciw wszystkim – recenzja filmu „Księgarnia z marzeniami”

Zwycięzcy nagrody Goya w ostatnich latach nie byli łakomym kąskiem dla polskich dystrybutorów. Jak się okazało kluczem dla przełamania tej niekorzystnej passy hiszpańskiego kina było… nagrodzenie filmu brytyjskiego. Isabel Coixet przed dziesięciu laty zdobyła rozgłos swoim nagrodzonym w Berlinie „Moim życiu beze mnie„. Anglojęzyczny film z udziałem m.in. Marka Ruffalo, celnie wyznaczał kierunek, w jakim … Dowiedz się więcej

„Nóż w przejrzystej wodzie” – Nowe Horyzonty 2018

„Nóż w przejrzystej wodzie”, reż. Wang Xuebo Ocena: 4,5/5 Leciwy rolnik Ma Zishan (Yang Shengcang) prowadzi niemal pustelnicze życie na półpustynnym obszarze prowincji Ningxia w północnych Chinach.  Przy uprawie polegać może jedynie na własnych spracowanych dłoniach i sile zaprzęgowego byka. Niedawno zmarła mu żona i zbliża się czterdziesty dzień od jej śmierci. Syn (Yang Shengcang, … Dowiedz się więcej

Antyczna Hiszpania – recenzja filmu „Petra” – Nowe Horyzonty 2018

Jaime Rosales to reżyser z całą pewnością znany nowohoryzontowej publiczności. Jeden z jego filmów znalazł się w zeszłorocznej sekcji Lost Lost Lost, a „Samotność” startowała w konkursie podczas szóstej edycji festiwalu. Tym razem jednak swoje oko zawieszamy na pokazywanej premierowo w Cannes „Petrze”, która trafiła do Quinzaine des Réalisateurs, tej samej sekcji co „Climax” skandalisty … Dowiedz się więcej

Na co do kina #61: Cotygodniowy przegląd premier

Jak rozmawiać z dziewczynami na prywatkach

Zapowiada się atrakcyjny tydzień w kinach. My namawiamy, żeby dowiedzieć się “Jak rozmawiać z dziewczynami na prywatkach”. Film kultowego w pewnych kręgach Johna Camerona Mitchella z Elle Fanning i Nicole Kidman widzieliśmy na Warszawskim Festiwalu Filmowym, gdzie mocno nas oczarował. Nie przegapcie też szóstej już (a zapowiadającej się wybornie) odsłony serii “Mission: Impossible” oraz projektu … Dowiedz się więcej

Odchodząc zabierz mnie – recenzja filmu „Morze wewnętrzne” – Nowe Horyzonty 2018

Słynny włoski pisarz i semiotyk Umberto Eco stwierdził kiedyś, że „kto czyta książki, żyje podwójnie”. Po wizycie na kolejnym festiwalu filmowym zaryzykuję stwierdzenie, że kto ogląda wartościowe dokumenty, żyje nawet potrójnie. Kazuhiro Sōda w swoim najnowszym filmie „Morze Wewnętrzne”, należącym do stworzonego przez siebie cyklu filmów obserwacyjnych, przenosi nas do niewielkiego japońskiego miasteczka portowego Ushimado … Dowiedz się więcej

Panna ktoś – recenzja filmu „Skate Kitchen” – Nowe Horyzonty 2018

Rok 2018 jest całkiem udany dla kina coming of age. Dopiero co oscarowy sezon świecił odbitym blaskiem geniuszu „Lady Bird”, a teraz festiwal Nowe Horyzonty postanowił zaadresować mu prawie całą sekcję. „Trzecie oko” jak co roku podzieliło publikę, ale co do jednego panowała powszechna zgoda. „Skate Kitchen” to wielkie kino, które powinno trafić na ekrany … Dowiedz się więcej

50 twarzy zbrodni – recenzja filmu „Neapol spowity tajemnicą”

Od czasu zaskakującego sukcesu “Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” kino włoskie znów zrobiło się nad Wisłą modne. Największą zaletą tego faktu jest to, że dystrybutorzy coraz śmielej sięgają po produkcje z Półwyspu Apenińskiego, niestety ilość i jakość nie zawsze idą w parze, czego kolejnym, po nieudanym “The Place”, dowodem jest “Neapol spowity tajemnicą”. Główną … Dowiedz się więcej

Jutra nie będzie – recenzja filmu “Siedzący słoń” – Nowe Horyzonty 2018

Siedzący słoń

“Siedzący słoń”, chiński kolos liczący mrożące krew w żyłach 3 godziny i 50 minut niesie za sobą potężny ładunek emocjonalny. Choćby w związku z faktem, że reżyser Hu Bo nie doczekał jego berlińskiej premiery. 29-latek odebrał sobie życie na kilka miesięcy przed pokazaniem go publiczności. Odczytany przed projekcją na festiwalu Nowe Horyzonty list samego Béli … Dowiedz się więcej

Piekło w raju – recenzja filmu „Holiday” – Nowe Horyzonty 2018

Holiday

Reżyserka “Holiday”, Isabella Eklöf powiedziała przed seansem, że zdaje sobie sprawę iż widzowie w pewnym momencie mogą mieć ochotę opuścić salę podczas projekcji, co jest całkowicie normalne i często zdarzało się na pokazach. Poczułem się ostrzeżony i przygotowany na kino szoku. Riwiera Turecka – trudno wyobrazić sobie bardziej malownicze miejsce. Wydaje się idealne, żeby spędzić … Dowiedz się więcej

Tylko fragment – recenzja filmu „Jean-Luc Godard. Imaginacje”

Najnowszy film Jean-Luca Godarda, „Le livre d’image” to dzieło samo w sobie wyjątkowe, choć nie bez precedensu w filmografii reżysera. Podobną formę wyrazu zastosował Francuz chociażby w swoich „Historiach kina”. To rodzaj wizualnego eseju, składającego się z kolażu fragmentów filmów, tekstów (mówionych i pisanych) oraz różnego rodzaju dźwięków. Nawet napisy tłumaczące film na język angielski … Dowiedz się więcej

Gardło, serce, brzuch – Nowe Horyzonty 2018

„Gardło, serce, brzuch”, reż. Maud Alpi Ocena: 4/5 Prezentowane w sekcji „Lost, Lost, Lost” ”Gardło, serce, brzuch” podejmuje drażliwy temat przemocy wobec zwierząt. Mimo, że w festiwalowym katalogu zawczasu zaznaczono, że obraz nie epatuje scenami kaźni, dało się wyczuć na korytarzu przed seansem łatkę tego filmu o rzeźni. Towarzyszymy młodemu pracownikowi ubojni, który mechanicznie wykonuje … Dowiedz się więcej

Igraszka – recenzja filmu „Dom, który zbudował Jack”

dom który zbudował jack

Lars von Trier szokuje branżę filmową zupełnie jak, Larry Flynt prasową. Tylko przed polskim pokazem premierowym jego dzieła ludzie poddani transgresji biegli ku najlepszemu miejscu. Widownia wrzała, zastanawiając się czy obraz, który zaraz zobaczą jest tak brutalny jak mówią. U Duńczyka wszystko nakręcone jest jak szwajcarski zegarek, on doskonale zdaje sobie sprawę z tego co … Dowiedz się więcej

Ja, ty, ona – recenzja filmu „Nina” – Nowe Horyzonty 2018

nina

„Nina” to pełnometrażowy debiut Olgi Chajdas nagrodzony Big Screen Award na festiwalu w Rotterdamie, a jego polską premierę mieliśmy okazję zobaczyć na 18. MFF Nowe Horyzonty. Nina i Wojtek to małżeństwo, stojące nad poważnym kryzysem w swoim związku. Ona jest nauczycielką francuskiego pochodzącą z wyższej klasy średniej, a on mechanikiem samochodowym, który jak twierdzi zgodnie … Dowiedz się więcej

Uprowadzona – recenzja filmu „Wszyscy wiedzą” – Nowe Horyzonty 2018

wszyscy wiedzą

„Wszyscy wiedzą” to nowy dramat reżysera m.in. „Klienta” czy „Rozstania” prosto z Cannes. Swoją polską festiwalową premierę miał kilka dni temu we Wrocławiu. Będzie okazja zobaczyć go w regularnej dystrybucji w kinie, za którą odpowiada Gutek Film. Protagonistką filmu jest Laura obecnie mieszkająca w Buenos Aires, która przylatuje wraz z synem i córką do rodzinnego … Dowiedz się więcej

Maszynka do spotkania z tajemnicą – recenzja filmu „Monument” – Nowe Horyzonty 2018

Monument

Podczas premierowego pokazu swojego filmu „Monument” na festiwalu Nowe Horyzonty Jagoda Szelc powiedziała, że stoi po stronie kina, którego nie trzeba rozumieć. Dlatego właśnie nie lubi, by filmy opisywać, oceniać i interpretować – a już zwłaszcza nie narzucać swojej interpretacji innym. I jak tu pisać cokolwiek po takim stwierdzeniu? Spróbujemy jednak cokolwiek powiedzieć, nie zdradzając … Dowiedz się więcej

Sztuka wyjścia – recenzja filmu „Kupal” – Nowe Horyzonty 2018

Kupal

W czasach olbrzymiej popularności kina irańskiego, które wypromowali tacy artyści jak Farhadi, Panahi, Majidi, a wcześniej nieodżałowany Kiarostami, można zapomnieć, że Bliski Wschód bynajmniej nie jest “ziemią obiecaną” dla filmowych twórców. Problemy z cenzurą wciąż dotykają tamtejszych reżyserów, czego dobitnym przykładem jest “Kupal”. Dzieło Kazema Mollaie nie otrzymało dofinansowania, ponieważ ważnym jego motywem była przyjaźń … Dowiedz się więcej

Na co do kina #60: Cotygodniowy przegląd premier

Nieposłuszne

Środek wakacji, upał leje się z nieba, wszyscy ledwie dychamy. Najlepsza rada: ukryć się w klimatyzowanej sali kinowej. Może zbliżających się premier nie można nazwać obezwładniającymi, jednak zarówno kolejna odsłona serialu Marvela jak i nowy film Sebastiána Lelio z elektryzującym duetem Weisz – McAdams zapowiadają się zachęcająco. PREMIERA TYGODNIA: Nieposłuszne WYBIERAMY SIĘ: Ant-Man i Osa, … Dowiedz się więcej

Dowód.html – recenzja filmu „Searching” – Nowe Horyzonty 2018

Mojego najlepszego przyjaciela poznałem we wczesnym dzieciństwie. Wie bardzo dużo o mnie, moich zainteresowaniach, znajomych, problemach, a nawet sekretach. Niezawodnie towarzyszy mi przez całe życie, a na imię mu oczywiście komputer. Takie wyznanie może wydawać się śmieszne, ale spójrzmy prawdzie w oczy: o życiu przeciętnego człowieka XXI wieku można powiedzieć naprawdę wiele po kilkugodzinnym kontakcie … Dowiedz się więcej

Twarze i ściany – recenzja filmu „Pochód młodości” – Nowe Horyzonty 2018

„Pochód młodości” Pedro Costy można by nazwać elegią na odejście starej ściany. Ściany, na której odcisnęły się minione lata: a szczególnie bieda, chwile bolesne, dramatyczne, a nawet tragiczne. Plamy i przetarcia na tych bajecznie kolorowych płaszczyznach mogą jednak jeszcze dziś służyć wyobraźni, rozmowie, spotkaniu z człowiekiem. Uważnie patrzący może tam dostrzec np. lwa o wyszczerzonych … Dowiedz się więcej

Twoja wiedźma z sąsiedztwa – recenzja filmu „Lustra i pióra” – Nowe Horyzonty 2018

Er-hao to naznaczona fatalizmem młoda wdowa. Poznajemy ją, kiedy w wyniku wybuchu fabryki fajerwerków traci trzeciego męża oraz dach nad głową. Sama cudem uchodzi z życiem. Zostaje wykluczona ze społeczności małej chińskiej wioski, ponieważ wzbudza podejrzenia o uprawianie magii, tym bardziej że wokół niej zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Razem ze swoim głuchoniemym szwagrem przemierza … Dowiedz się więcej

„Czarne bractwo. BlacKkKlansman” – Nowe Horyzonty 2018

„Czarne bractwo. BlacKkKlansman”, reż. Spike Lee Ocena: 4/5 „Czarne bractwo. BlacKkKlansman” Spike’a Lee ma bardzo przewrotną fabułę. Policjant Ron Stallworth (John David Washington) w ramach śledztwa chce dołączyć do Ku Klux Klanu. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że Stallworth to Afroamerykanin. Z pomocą współpracownika Flipa Zimmermana (Adam Driver) tworzy wielką mistyfikację, … Dowiedz się więcej

San Francisco, mon amour – recenzja filmu „Zielona mgła” – Nowe Horyzonty 2018

Guy Maddin wspierany przez braci Evana i Galena Johnsonów nakręcił film w warstwie fabularnej do złudzenia przypominający arcydzieło Alfreda Hitchcocka „Zawrót głowy”. Z tym że Kanadyjczyk stworzył ten nietypowy remake nie na planie filmowym, lecz na stole montażowym. Kolaż sklejony ze skrawków filmów kręconych w San Francisco został uzupełniony o typowy dla autora „Mojego Winnipeg” … Dowiedz się więcej

„Caniba” – Nowe Horyzonty 2018

„Caniba”, reż. Lucien Castaing-Taylor, Véréna Paravel Ocena: 4/5 Dla oddanych widzów Nowych Horyzontów już same nazwiska reżyserów „Caniby” – Lucien Castaing-Taylor i Véréna Paravel – są wystarczającym magnesem przyciągającym na ten nietypowy seans. Twórcy „Lewiatana” i „somnilokwie” wypracowali swój unikalny, niepodrabialny styl. Podczas gdy w poprzednim ich filmie obserwowaliśmy ludzi mówiących przez sen, tym razem … Dowiedz się więcej

Uśmiech Pan Am – recenzja filmu „Polegaj na mnie” – Nowe Horyzonty 2018

Starą prawdą jest, że najlepsze indie opowieści o młodości w Ameryce snują Europejczycy. W ostatnich latach dowody na słuszność tej tezy dostarczyło m.in. francuskie studio Dontnod w swoim serialu interaktywnym „Life Is Strange” czy Angielka Andrea Arnold w canneńskim „American Honey”. Teraz do tego grona dołączył jej rodak – Andrew Haigh. „Polegaj na mnie” to … Dowiedz się więcej

Życie Amina – recenzja filmu „Mektoub. Moja miłość: Pieśń pierwsza” – Nowe Horyzonty 2018

Cztery lata temu Abdellatif Kechiche zachwycił międzynarodową krytykę filmem „Życie Adeli”. Obraz ten uchwycił młodzieńcze emocje towarzyszące dojrzewaniu i odkrywaniu swojej seksualności na przykładzie pary lesbijek. Jury pod przewodnictwem Stevena Spielberga przyznało Tunezyjczykowi Złotą Palmę na festiwalu w Cannes, nic więc dziwnego, że w swoim kolejnym dziele reżyser pochodzenia afrykańskiego postanowił pozostać w podobnej estetyce, … Dowiedz się więcej

Into the White – recenzja filmu „Arktyka” – Nowe Horyzonty 2018

Kino survivalowe to gatunek znany nie od dziś. Motyw rozbitków na bezludnej wyspie, podróżników uwięzionych na pustyni czy ofiar katastrofy zamkniętych w budynku bez wyjścia był eksploatowany przez wielu twórców. Debiutujący jako reżyser filmu pełnometrażowego Joe Penna postanowił przejść tę wytartą już nieco drogę na swój sposób, wysyłając Madsa Mikkelsena na mroźną Arktykę. Duński gwiazdor … Dowiedz się więcej

Gem, set, mecz – recenzja filmu „Córka trenera” – Nowe Horyzonty 2018

Przez chwilę podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Nowe Horyzonty mogliśmy poczuć energię i klimat niczym z Sundance. Wszystko za sprawą światowej premiery „Córki trenera” Łukasza Grzegorzka. Przed projekcją reżyser zacytował słowa Davida Fostera Wallace’a, których puentą było to, że sztuka ma sprawiać przyjemność. Efekt został osiągnięty. Obraz zafundował nam wiele emocji, ujął swoją naturalnością, uraczył niesamowitymi … Dowiedz się więcej

„★” [„Star”] – Nowe Horyzonty 2018

„★” [„Star”], reż. Johann Lurf Ocena: 3/5 Przewodników po historii kina mieliśmy już wiele. „★” [„Star”] Johanna Lurfa bliżej jednak do kolażowych dzieł Guya Maddina czy głośno komentowanego kilka lat temu na Nowych Horyzontach „Panie, panowie – ostatnie cięcie” György’a Pálfiego niż do encyklopedycznych wykładów. To bowiem gest marzyciela i astronoma zwrócenia się w stronę gwiazd. … Dowiedz się więcej

La La Land – recenzja filmu „Sezon diabła” – Nowe Horyzonty 2018

Lav Diaz jest już ikoną Nowych Horyzontów. Projekcja najnowszej produkcji Filipińczyka to od lat obowiązkowy punkt każdego programu. Jakie wrażenia pozostawił w widzach swoim najnowszym dziełem? Trudno nie zauważyć, że ten dalekowschodni mistrz slow cinema w ostatnich latach zaczął kręcić filmy z myślą o szerszej publiczności. Wyrobiona przez lata marka zaprowadziła twórcę do ścisłej elity … Dowiedz się więcej

Na co do kina #59: Cotygodniowy przegląd premier

Niepoczytalna

W nowohoryzontowej gorączce łatwo zapomnieć, że dziś piątek, a więc do kin wchodzą nowe filmy. Wydaje się, że nawet dystrybutorzy nie mają pomysłu na ostatni tydzień lipca, gdyż na naszych ekranach zagoszczą ledwie cztery premiery. Wśród nich nowe dzieło Stevena Soderbergha z Claire Foy w roli głównej, plastikowy brytyjsko-amerykański musical oparty na piosenkach zbyt znanego … Dowiedz się więcej

„Sauvage” – Nowe Horyzonty 2018

„Sauvage”, reż. Camille Vidal-Naquet Ocena: 4/5 Léo, dwudziestodwuletni  Francuz, nie ma własnego lokum, czasem uda mu się przenocować na imprezie, ale zazwyczaj wystarcza mu zwykła ławka w parku. Nie zdobył nigdy wykształcenia i nawet czytanie sprawia mu trudność. Żyje z dnia na dzień, a gdy braknie mu pieniędzy na odrobinę strawy, dorabia jako gejowski żigolak. … Dowiedz się więcej

Zagubiony w La Manchy – recenzja filmu „Człowiek, który zabił Don Kichota”

Don Kichota

Kiedy poświęca się 25 lat na jakieś dzieło, w dodatku takie mające za sobą już jedną porażkę, wiadomo, że projekt jest zrodzony z pasji. Przetrwał 32-milionową klapę, jaką była próba nakręcenia pierwszej wersji filmu, śmierć dwóch dawniej zatrudnionych aktorów, nawet poważny uraz na zdrowiu reżysera. Z tym większym żalem muszę stwierdzić, że chyba nie było … Dowiedz się więcej

Korzenie – recenzja filmu „Djon África” – Transatlantyk 2018

Djon Africa

O kinie Republiki Zielonego Przylądka ciężko powiedzieć wiele, może poza tym, że w aspekcie tworzenia filmów i ich dystrybucji Kabowerdyńczycy są zależni od Portugalii, nie ma w tym nic dziwnego, przecież jeszcze pół wieku temu byli zamorskim terytorium tego europejskiego kraju. Podobnie jest z prezentowanym na tegorocznym festiwalu Transatlantyk “Djon Africa”. Akcja filmu podzielona jest … Dowiedz się więcej

Głowa rodziny – recenzja filmu „Groźna matka”

W 2017 roku gruzińska komisja selekcyjna zaskoczyła świat, a przynajmniej tę część świata którą obchodzi kto jest gruzińskim kandydatem do Oscara. Zamiast mającego premierę na dużym zagraniczny festiwalu (Sundance) i dystrybuowanego międzynarodowo przez Netflixa dramatu obyczajowego dekonstruującego patriarchalne społeczeństwo wybrano … horror.. Teraz możemy wreszcie obejrzeć „Groźną matkę” i ocenić, czy decyzja była słuszna? Podobieństwa … Dowiedz się więcej

Ludzkość – recenzja filmu „Nasze zmagania” – Transatlantyk 2018

Nasze zmagania

Organizatorzy tegorocznej edycji Transatlantyku pierwszy raz od początków działalności postanowili inaugurować galę otwarcia projekcją filmu. Postawienie na francusko – belgijską koprodukcję pod tytułem „Nasze Zmagania” („Our Struggles) w reżyserii Guillaume’a Seneza wyświetlaną wcześniej w sekcji Semaine de la Critique w Cannes, okazało się być nieprzypadkowym wyborem. W kadrze wieńczącym film pojawia się transparentny, czerwony napis … Dowiedz się więcej

Czas rozpadu – recenzja filmu „Loveling” – Transatlantyk 2018

Założywszy rodzinę, musimy zaakceptować również to, iż nasza praca pójdzie na marne. Dzieci nie będą nami, nie będą nas wiecznie słuchać, a co najgorsze, nie będą zawsze przy nas. Oczywiście, to wspaniałe powołać nowe życie i obserwować, jak potomstwo odnosi sukcesy. Jednak oglądając „Loveling” zobaczymy również korozję. Rozpadający się dom, dosłownie i w przenośni. Przeprowadzka … Dowiedz się więcej

Samotny mężczyzna – recenzja filmu „McQueen”

Kim był Aleksander McQueen? Wydaje się, że niewiele osób go tak naprawdę znało, a jeszcze mniej rozumiało. Wywodzący się z trudnego środowiska, piekielnie ambitny chłopak, który nawet po zdobyciu międzynarodowego uznania nie zmienił nawyków dresiarza z Londynu. Dokument Iana Bonhôta prezentuje poruszający, intymny obraz, złożony z archiwalnych nagrań, zdjęć i relacji najbliższych projektantowi osób, które … Dowiedz się więcej

Na co do kina #58: Cotygodniowy przegląd premier

Mcqueen

Kiedy wydawało się, że środek wakacji to tylko odprężające popcorniaki ze scenariuszem napisanym na serwetce, ten tydzień postanowił podjąć dyskurs z tą wiodącą tendencją. Najwięcej szumu narobi zapewne kontynuacja mrocznego thrillera Denisa Villeneuve’a, czyli “Sicario 2: Soldado”. Jednak oprócz opowieści o porachunkach służb specjalnych z meksykańskimi kartelami narkotykowymi na ekrany trafia również kilka mniejszych filmów … Dowiedz się więcej

Tata psychopata – recenzja filmu „Człowiek bez pamięci”

człowiek bez pamięci

Kino gatunkowe z Korei Południowej nieustannie rośnie w siłę. O ile wyrobnicy z Hollywood zjadają własne ogony, serwując widzom coraz bardziej przetworzoną papkę, Azjaci nadal potrafią zaskakiwać unikalnym stylem i świeżością pomysłów. Jednym z dowodów jest thriller “Człowiek bez pamięci” Won Shin-yeona. Seryjni mordercy to chwytliwy, aczkolwiek zdawałoby się do cna wyeksploatowany przez kinematografię temat. … Dowiedz się więcej

Wyspa ocalonych – recenzja filmu „Hashima” – Transatlantyk 2018

Nie licząc pokazów festiwalowych rzadko na ekranach naszych kin otrzymujemy możliwość obejrzenia superprodukcji spoza Europy Zachodniej i Ameryki Północnej. Tym bardziej należy docenić starania Mayfly, które już od kilku lat regularnie serwuje nam nowości kina koreańskiego. Tym razem, za sprawą największego kasowego hitu w historii tamtego kraju, “Hashimy”, przeniesiemy się w czasy drugiej wojny światowej. … Dowiedz się więcej

W szponach Boga – recenzja filmu „Złe wychowanie Cameron Post” – Transatlantyk 2018

„Złe wychowanie Cameron Post” to ekranizacja powieści autorstwa Emily Danforth, z gwiazdorską obsadą i niezwykłym klimatem. Zwycięzca tegorocznej Głównej Nagrody Jury na festiwalu w Sundance, którego nasza redakcja mogła zobaczyć na 8. edycji łódzkiego festiwalu filmowego Transatlantyk. Dorastanie nie jest prostą rzeczą, a dorastanie będąc zakochaną we własnej koleżance z kółka biblijnego w latach 90. … Dowiedz się więcej

Zagraj to jeszcze raz, Josip – recenzja filmu „Małżeństwo” – Transatlantyk 2018

Chyba nie ma drugiej kinematografii tak naznaczonej i obciążonej jednym tematem jak ta krajów byłej Jugosławii. Niszcząca i bolesna wojna jaka się przetoczyła przez Bałkany w latach 90 odcisnęła swoje krwawe piętno na duszach, ciałach i umysłach. Dlatego trudno się dziwić, że teraz kiedy mamy po raz pierwszy okazję oglądać na polskich ekranach w pełni … Dowiedz się więcej

Mamo, piszę do Ciebie – recenzja filmu „Obietnica poranka”

Obietnica poranka

Romain Gary to francuski dyplomata, pisarz i żołnierz rosyjskiego pochodzenia urodzony jako Roman Kacew. Swoje burzliwe życie opisał w wydanej w 1964 roku autobiografii “Obietnica poranka”, która, jak łatwo się domyślić, była inspiracją dla Erica Barbiera do stworzenia filmu pod tym samym tytułem. Bohatera poznajemy, kiedy podczas parady z okazji Dnia Zmarłych w Meksyku, przekonany … Dowiedz się więcej

Na granicy prawa – recenzja filmu „Sicario 2: Soldado”

sicario 2

“Sicario” po raz kolejny przenosi nas na piaszczyste wzgórza amerykańsko-meksykańskiej granicy, nad którą niepodzielnie sprawują kontrolę kartele narkotykowe. Po brutalnej serii zamachów, zorganizowanych przez muzułmańskich terrorystów, rząd USA postanawia raz na zawsze rozprawić się z problemem niekontrolowanego przepływu imigrantów. Rozwiązaniem ma być rozpoczęcie wojny między mafiami poprzez porwanie Izabeli Reyes, buntowniczej i rozpieszczonej córki szefa … Dowiedz się więcej

Inspektor Stucky na tropie: Sezon 4, odcinek 21. – recenzja filmu „Ostatnie prosecco hrabiego Ancillotto”

Ludzie od zarania dziejów uwielbiają kryminalne historie. Dreszczyk emocji związany z ujawnianiem grzeszków i sekretów społeczeństwa, poczucie zagrożenia, logiczne łamigłówki. Sposobów na opowiadanie o detektywach i policjantach jest bez liku. Także w kinie i telewizji wykształciły się różne drogi adaptowania tej, często pogardzanej, literatury. Od skrupulatnie budujących psychologię postaci seriali aktorskich, po te dużo popularniejsze … Dowiedz się więcej

Na co do kina #57: Cotygodniowy przegląd premier

Iniemamocni 2

Stało się, w końcu mamy kinowe wakacje. Na ekrany trafia pierwszy król sezonu ogórkowego, „Iniemamocni 2”, czyli druga odsłona pixarowego hitu sprzed lat. Na kawałek tortu liczy też Dwayne „The Rock” Johnson i jego zupełnie kuriozalna produkcja „Drapacz chmur”. Bo w końcu kiedy jak nie w okresie urlopowym oglądać takie hollywoodzkie głupotki. Oprócz tego melodramat … Dowiedz się więcej

Na los szczęścia, Baltasarze! – recenzja filmu „41 dni nadziei”

Odkąd w 2010 roku Baltasar Kormákur, twórca cenionego islandzkiego dzieła „101 Reykjavík”, nakręcił swój pierwszy amerykański film „Inhale” jego kariera reżyserska przebiega dwutorowo z wyraźnie zaznaczonymi dwoma ogniskami: rodzinna wyspa i Stany Zjednoczone. Niezależnie jednak którym szlakiem podążymy za artystą, zauważyć możemy, że ostatnimi laty często podejmuje on tematykę instynktu przetrwania u człowieka, stawiając swoich … Dowiedz się więcej

Na co do kina #56: Cotygodniowy przegląd premier

Pierwszy lipcowy tydzień istnieje w naszej świadomości tylko dlatego, że rozpoczyna się od zazdrosnych spojrzeń ku wybrzeżu, gdzie szczęśliwcy opalają buzie przy dźwiękach pieśni Nicka Cave’a, Depeche Mode czy Gorillaz. Jednak i dla kinomana przyjdzie szczęśliwa chwila od znoju, już 10 lipca Roman Gutek i jego ferajna ogłoszą program Nowych Horyzontów! Póki co zamiast Open’era … Dowiedz się więcej

Dawno temu w Ameryce – recenzja pilota serialu „Jak zdobywano Dziki Zachód”

Jak zdobywano Dziki Zachód

Już 7 lipca na kanale History rusza czteroodcinkowy miniserial dokumentalny „Jak zdobywano Dziki Zachód”. W kolejne soboty za jego sprawą poznamy fascynującą historię ekspansji Stanów Zjednoczonych w głąb Ameryki Północnej, od jej początków aż po lata 40. XIX wieku. Za produkcję odpowiada laureat Oscara za “Zjawę” Leonardo DiCaprio, a na czele projektu stanęli twórcy serii … Dowiedz się więcej

Na co do kina #55: Cotygodniowy przegląd premier

Wielki zły lis i inne opowieści

Pierwszy weekend wakacji za nami, a co za tym idzie sezon ogórkowy w kinach w pełni. Mało kto przecież będzie siedział w ciemnej sali, kiedy pogoda sprzyja plażowaniu i spacerom. Jedyną wysokobudżetową produkcją wśród tegorocznych premier jest więc hollywoodzka komedia „Jestem taka piękna!”, która nie zapowiada się szczególnie obiecująco. Dużo większe nadzieje wiążemy z propozycjami … Dowiedz się więcej

Lalki – analiza filmu „Dziedzictwo. Hereditary”

Po długiej chorobie zmarła Ellen Taper Leigh, najdroższa matka i ukochana babcia. Pozostawiła nieutuloną w żalu rodzinę – córkę Annie Graham, zięcia Steve’a oraz wnuki, Petera i Charlie. Będzie żyć na wieki w ich pamięci. Oby zasnęła w spokoju. Uwaga! Tekst zdradza istotne elementy fabuły filmu! Do świata bohaterów „Dziedzictwa. Hereditary” wchodzimy w momencie, gdy … Dowiedz się więcej

W pętli – recenzja serialu „Westworld”(sezon 2)

Westworld sezon 2

Po spektakularnym sukcesie pierwszego sezonu “Westworld” wyemitowanego przez HBO jesienią 2016 roku, oczekiwania względem kolejnej serii były ogromne. Serial produkowany przez Jonathana Nolana i Lisę Joy, mimo bycia wymagającym od strony budżetowej stał się jedną z produkcji przynoszących stacji największe dochody. Mówi się, że zastąpi “Grę o Tron”, której żywot zbliża się ku końcowi. Rzecz … Dowiedz się więcej

Drzewo niezgody – recenzja filmu „W cieniu drzewa”

w cieniu drzewa

Islandia odznaczyła się na mapie kina współczesnego w bardzo widoczny sposób. Jeżeli na naszym portalu wciąż wspominamy „Serce z kamienia”, w redakcyjnym gronie toczymy spory o wartość „Zimowych braci”, a ja sam planuję omówienie „Islandzkiej masakry harpunem wielorybniczym”, znaczy to, iż tamtejsze filmy obojętnymi nas nie pozostawiają. A przy tym wszystkim przyznacie, wspomniane tytuły to … Dowiedz się więcej

Na co do kina #54: Cotygodniowy przegląd premier

Hereditary

Koniec roku szkolnego wyznacza zazwyczaj początek wakacji, choć w kinach zaczęły się one gdzieś w okolicach końca kwietnia, gdy premierowało „Avengers: Wojna bez granic”. Dystrybutorzy nie ustają w staraniach, by zalać nas popcornową rozrywką; łatwą, miłą i przyjemną. W repertuarze dominuje kino gatunkowe i hollywoodzkie blockbustery. Jednak i w takim towarzystwie można odnaleźć perłę. W … Dowiedz się więcej

Nastoletni sen – recenzja filmu „Twój Simon”

“Twój Simon” jest historią o nastolatkach jakich wiele. Jednak w przeciwieństwie do większości fabuł zrealizowanych w ostatnim czasie ogląda się go bez zażenowania. Bliżej mu do “Charliego” niż do “Trzynastu powodów” czy “Riverdale”. I chwała mu za to! Tytułowy bohater jest gejem i nikomu jeszcze o tym nie powiedział. Ani rodzinie, ani przyjaciołom, ani byłym … Dowiedz się więcej

Zagraj to jeszcze raz, T-Rex – recenzja filmu „Jurassic World: Upadłe królestwo”

Nie od dziś wiadomo, że w mulitipleksach najlepiej sprzedają się wszelkiej maści remaki i sequele. Gdy do tego dodamy fakt, że nostalgia za latami 80. i 90. trwa w najlepsze, nie dziwi, że producenci dwoją się i troją by utrzymywać żywotność serii filmowych i reaktywowywać kolejne. Powstało jednak pytanie, jak sprawić by obok dawnych oddanych … Dowiedz się więcej

„Sweet Country” – 24. Wiosna Filmów

„Sweet Country”, reż. Warwick Thornton Ocena: 3,5/5 Akcja “Sweet Country” rozgrywa się w Australii w 1929 roku i obraca wokół zabójstwa białego ranczera Harry’ego Marcha (Ewen Leslie) przez Aborygena Sama Kelly’ego (rewelacyjny amator Hamilton Morris). Tytułowy “słodki kraj” dźwiga ciężkie brzemię. Warwick Thornton z zadumą przygląda się tym zbrukanym krwią autochtonów pustkowiom. Zgłębia korzenie swojego … Dowiedz się więcej

Na co do kina #53: Cotygodniowy przegląd premier

Sweet Country

Zbliżający się weekend nie zapowiada wielkich hitów frekwencyjnych (żadnych dinozaurów ani herosów), ale nie znaczy to jednak, że można zupełnie spokojnie poddać się futbolowej gorączce. Może zamiast meczu Maroko-Iran wybierzecie jedną z kinowych propozycji. Na wielkim ekranie m.in. piękna medytacja nad ludzką kondycją z festiwalu w Wenecji, ciekawie zapowiadający się horror czy ekranizacja młodzieżowego bestsellera. … Dowiedz się więcej

Krótki format – „Sense8” (odcinek finałowy)

Sense8

„Sense8” (odcinek finałowy), reż. Lana Wachowski Ocena: 4.5/5 Serial stworzony dla Netflixa przez siostry Wachowskie mimo jedynie dwóch sezonów zyskał rzeszę fanów na całym świecie. Zróżnicowana i szeroka tematyka zapewniła mu dużą grupę odbiorców, która z ogromnym żalem przyjęła informację o jego anulowaniu. Głównym powodem były budżet wymagany przy kręceniu odcinków, ponieważ te rozgrywały się … Dowiedz się więcej

Ponad metaforą – recenzja filmu „Zimna wojna”

Odmówmy litanię, miejmy to już za sobą. Paweł Pawlikowski. Autor nagrodzonej Oscarem „Idy”. Tegoroczny zdobywca Złotej Palmy w Cannes za reżyserię. Jakiego filmu? Ano „Zimnej wojny”. Dzieła, które jest na ustach wszystkich. A dziś zagości na mojej klawiaturze. Jeżeli myślicie, że pogardliwie streściłem temat, to się mylicie. Składam tylko hołd bezpośredniości. Jednej z bohaterek tego … Dowiedz się więcej

Wyrzutki – recenzja filmu „Han Solo: Gwiezdne Wojny – historie”

han solo

Miłośnicy najpopularniejszej space opery na świecie, w oczekiwaniu na przyszłoroczne danie główne, otrzymali przystawkę, o którą nigdy nie prosili. Czy Gwiezdne wojny w awanturniczo-przygodowej otoczce, bez Mocy, mieczy świetlnych oraz bitew na kosmiczną skalę mają rację bytu? Czy Alden Ehrenreich ma szansę dorównać legendzie Harrisona Forda? Wreszcie, czy “Han Solo” to godny reprezentant kultowej sagi? … Dowiedz się więcej

Na co do kina #52: Cotygodniowy przegląd premier

Zimna wojna

Przed nami ostatni tydzień bez trudnego wyboru: iść do kina czy jednak rozkoszować się zieloną murawą w ramach telewizyjnych transmisji z rosyjskiego mundialu. Tydzień, dodajmy bez wahania, nie byle jaki, bo ile razy na rodzime ekrany wchodzi polski film nagrodzony w Cannes? Oprócz “Zimnej wojny” godne uwagi są także najnowsze dokonania Joachima Triera i Brunona … Dowiedz się więcej

Oryginał Made in China – recenzja filmu „Duża ryba i begonia”

begonia

„Duża ryba i begonia”, pełnometrażowy debiut niezależnych filmowców, Liang Xuana i Zhang Chuna, efekt wieloletniej pracy sfinansowany w dużej mierze z prywatnych darowizn, to rzadki w ostatnich latach przykład chińskiej animacji, która osiągnęła międzynarodowy sukces. Czy ta uniwersalna i sprawnie skrojona opowieść potrafi oczarować, poruszyć i zachwycić widzów pod każdą szerokością geograficzną? Może jesteśmy świadkami … Dowiedz się więcej

Sędziowie – recenzja filmu „1945”

1945

Prowincjonalna miejscowość szykuje się do wesela syna burmistrza. Skrupulatne przygotowania dobiegają końca, jeszcze tylko ostatnie poprawki. Młodzi nie mogą się doczekać nocy poślubnej, a mieszkańcy – zabawy, na którą oczywiście zostali zaproszeni. Wszystko jest na swoim miejscu. Tymczasem z pociągu, z rzadka przejeżdżającego przez tę zapomnianą przez Boga miejscowość, wysiada dwóch mężczyzn. Długie płaszcze, kapelusze, … Dowiedz się więcej

Ta obca: Przebudzenie – recenzja filmu „Thelma”

thelma

Thelma spokojnie mogłaby być przybraną siostrą Carrie z dzieła De Palmy, dzieląc wraz z nią psychiczny ból płynący z brzemienia posiadania psychicznych supermocy. Nadnaturalny thriller, romans i opowieść coming-of-age w jednym, osadzona w chłodnej, skandynawskiej scenerii stanowi miłe urozmaicenie względem powszechnie znanego superbohaterskiego kina. Film opowiada o nieśmiałej, młodej kobiecie, która właśnie przybyła na uniwersytet … Dowiedz się więcej

Bonnie i Clyde 50 lat później – recenzja filmu „Ella i John”

Filmów o miłości w kinie dostatek. O miłości wbrew wszystkiemu i wszystkim pchającej bohaterów do ucieczki z rodzinnych domów też wszyscy widzieliśmy zapewne niejeden. Gdy (i jeśli) młodzi zakochani przeżyli niebezpieczne przygody i powiedzieli sakramentalne „tak” film się jednak kończył, a widz wracał do przytulnego domu. A co jeśli zapytamy o odległą przyszłość i starość … Dowiedz się więcej

Na co do kina #51: Cotygodniowy przegląd premier

Przebudzenie dusz

Wyjątkowy zbieg okoliczności, czyli spotkanie Bożego Ciała z Dniem Dziecka skutkuje tym, że piątek wypada w tym tygodniu w środę. Jeśli nie planujecie długiego weekendu za miastem, to wcale nie jesteście skazani na wysyp produkcji dla szkrabów. Oczywiście tych jest od groma i ciut ciut, ale wprawne oko dostrzeże też ciekawie zapowiadający się horror, najlepszy … Dowiedz się więcej

European Arthouse Movie: The Movie – recenzja filmu „Zimowi bracia”

Zimowi bracia

Nurtów w filmie jest bez liku. Różne kultury, różne charaktery, różne sposoby artystycznego widzenia świata. Te wszystkie dyferencje między twórcami owocują różnorodnością tego, co możemy oglądać w kinach. Mamy kontemplacyjne slow cinema, przeintelektualizowaną nowojorską neurozę, magnetyczny mumblecore, nieudolną polską komedię romantyczną z białym plakatem. Mamy również europejski arthouse, a słownikowym wręcz przykładem tego ostatniego może … Dowiedz się więcej

Na wybiegu życia – recenzja filmu „Miss Holocaust”

Z szerokim uśmiechem na twarzy wychodzi zza kulis i pewnym krokiem przemierza wybieg. Przystaje na jego końcu, kłania się i z gracją wraca na miejsce. Sędziowie oceniają nie tylko jej prezencję. Ważne jest także, jakim przesłaniem postanowi podzielić się ze światem. Uczestnictwo w konkursie piękności nie jest błahostką dla ponad 80-letniej kobiety, która przeżyła Holocaust. … Dowiedz się więcej

Młodzi chłopcy z Berna – recenzja filmu „Mario”

Mario

Piłkarska gorączka z dnia na dzień narasta, do mundialu pozostał niespełna miesiąc, a kadra z Lewandowskim na czele do tego stopnia opanowuje media, że strach otworzyć lodówkę. Sytuacja, w której nagle znów cały naród staje się ekspertami od piłki, a nawet najbardziej sceptyczni przełamują się, żeby z patriotycznego obowiązku zobaczyć chociażby “mecze naszych”, wyrabiając niezbędne … Dowiedz się więcej

Unnecessarily Mercenary – recenzja filmu „Deadpool 2”

deadpool 2

Sukces finansowy pierwszego Deadpoola teoretycznie otworzył furtkę filmom superbohaterskim z kategorią R, czego pokłosiem był choćby dobrze przyjęty “Logan”. Niestety okazało się, że producenci nadal z ostrożnością podchodzą do trykociarzy w wersji dla dorosłych. Tym bardziej liczyłem, że Deadpool 2 zagra im na nosie, przekroczy kolejne granice i udowodni światu, że dla prawdziwie niepoprawnego politycznie … Dowiedz się więcej

Przeminęło z Jangcy – recenzja filmu „Najczystszy jest popiół” – Cannes 2018

„Wędrówką życie jest człowieka” pisał pół wieku temu Edward Stachura o jednym z najstarszych motywów literackich w dziejach. Wielcy mistrzowie od wieków opowiadali o tym jak zmieniamy się na przestrzeni lat. Jak pod wpływem różnych wydarzeń tracimy młodzieńczą niewinność, wpadamy w pełen niepewności wiek średni, aż w końcu patrzymy na swoje wzloty i upadki z … Dowiedz się więcej

Piekło jest puste – recenzja filmu „451° Fahrenheita”

Ponoć mamy istnieć bez książek. Ponoć tak ma być lepiej. Ponoć prościej. W świecie przedstawionym w „451° Fahrenheita” straż pożarna zamiast gasić ogień roznieca go. I to nie w przypadkowych lokalizacjach oraz celu. Postanowieniem władzy jest spalić wszystkie istniejące książki. Ludzi zachęca się do bacznych obserwacji i donosicielstwa poprzez kolorowe projekcje i neony wyglądające jak … Dowiedz się więcej

Plaże Agnès i JR-a – recenzja filmu „Twarze, plaże”

Kto ich zobaczy razem, pomyśli pewnie, że oto babcia i jej wnuczek. Bo co może przecież łączyć 89-letnią Agnès Vardę i o ponad 50 lat młodszego ukrywającego się pod pseudonimem JR ekscentryka? JR to uznany francuski fotograf i graficiarz, lub jak sam siebie określa photograffeur, nazywany czasem wręcz Cartier-Bressonem XXI wieku. Jego galerią jest cały … Dowiedz się więcej

Na co do kina #50: Cotygodniowy przegląd premier

Han Solo- Gwiezdne wojny - historie

Lżejsza tematyka premier kinowych idzie w parze z coraz lepszą pogodą za oknami. Priorytetem dla większości będzie zapewne kolejny spin-off Gwiezdnych Wojen. Tymczasem w kinach znajdziecie, m.in. kilka komedii oraz polecane przez nas chińskie anime. A przy okazji, mamy małe święto, bo to 50 odcinek “Na co do kina”. Mamy nadzieję, że na coś się … Dowiedz się więcej

Rumuński system rozgrywek – recenzja filmu “W otchłani futbolu”

Kultura kocha bohaterów beznadziejnych, Syzyfów toczących bezowocne boje każdego dnia, zapatrzonych na swoje nieosiągalne cele Don Kichotów, czy nieustannie cierpiących Werterów. Takim bohaterem jest Laurenţiu Ginghină, urzędnik żyjący w Rumunii i marzący o gruntownym zreformowaniu piłki nożnej. Zresztą, po co porównywać go do klasycznych archetypów, skoro w polskich mediach już od lat przewija się jego … Dowiedz się więcej

Zwyczajni ludzie – recenzja filmu “Dina”

Albert Einstein, Ludwig van Beethoven, Michał Anioł, Steven Spielberg​, Eminem. Zadanie: znajdź dwie rzeczy, które łączą te słynne osoby. Odpowiedź: 1) to geniusze w swoich dziedzinach, 2) mają lub podejrzewa się, że miały zespół Aspergera. Jest to zaburzenie rozwoju, należące do spektrum zaburzeń autystycznych, objawiające się m.in. trudnościami w nawiązywaniu kontaktów międzyludzkich. Zamknięcie się we … Dowiedz się więcej

Kinoorgazm kinooka – recenzja filmu „The Image Book

Godard

11 maja geniusz kina autorskiego Jean-Luc Godard powrócił do Cannes ze swoim nowym esejem filmowym “Le livre d’image”, dzięki któremu wysadził mózgi widzów. W “Le livre d’image” widz porusza się pomiędzy “Młodością Lincolna” Johna Forda a “Salo, czyli 120 dni Sodomy” Pasoliniego, “Piękną i Bestią” Jeana Cocteau a “Johnnym Guitarem” Nicholasa Ray’a, “Zawrotem głowy” Hitchcocka … Dowiedz się więcej

Pociąg do wolności – recenzja filmu „Love Express. Zaginięcie Waleriana Borowczyka”

Borowczyk

Walerian Borowczyk to artysta, którego nazwisko raczej nie utrwaliło się w świadomości polskiego widza. Mimo zdumiewających osiągnięć w dziedzinie surrealistycznej animacji, udziału w największych światowych festiwalach oraz będąc inspiracją dla takich twórców jak Terry Gilliam, czy Neil Jordan, został zapomniany i ostatecznie zaszufladkowany jako twórca b-klasowych filmów erotycznych. Jaka była tego przyczyna? Na to pytanie … Dowiedz się więcej

Opowieść wigilijna – recenzja filmu „Trzy twarze” – Cannes 2018

Jafar Panahi przed ośmioma laty usłyszał wyrok 20 lat zakazu pisania scenariuszy i reżyserowania filmów, a także opuszczania kraju. Od tego czasu jego domowa kolekcja wzbogaciła się o Srebrnego Niedźwiedzia za najlepszy scenariusz („Pardé”), Złotego Niedźwiedzia („Taxi-Teheran”), a teraz dodatkowo Złotą Palmę za najlepszy scenariusz. Co takiego jest w Panahim, że pod wpływem ograniczeń jego … Dowiedz się więcej

Cannes 2018 – nasza relacja i recenzje

Cannes 2018

Festiwal w Cannes się już zakończył, a my wciąż dostarczamy Wam kolejne przedpremierowe recenzje. Zapraszamy do jedynego miejsca w sieci, gdzie znajdziecie wszystkie nasze canneńskie teksty zebrane. (aktualizacja 23.05) Konkurs główny: „Ash Is Purest White” – reż. Jia Zhangke „Asako I & II” – reż. Ryūsuke Hamaguchi „Dogman” – reż. Matteo Garrone „Le livre d’image” … Dowiedz się więcej

Bajka o głupim Jasiu – recenzja filmu „Dzika grusza” – Cannes 2018

Ceylan

Gdy jeden ulubieniec Cannes zdobywa najważniejszy laur (Hirokazu Koreeda), drugi musi obejść się smakiem na głodówce. Nuri Bilge Ceylan do tej pory za każdym razem, kiedy brał udział w konkursie, wyjeżdżał z Francji ze statuetką, czego ukoronowaniem był triumf „Zimowego snu” w 2014 roku. Czy tegoroczne przerwanie serii jest efektem jedynie siły konkurencji, czy też … Dowiedz się więcej

Płonie stodoła – recenzja filmu „Płomienie” – Cannes 2018

Burning

Dotychczasowe próby przekładu prozy Harukiego Murakamiego na język filmu kończyły się spektakularnymi klęskami, albo w najlepszym przypadku mieszanymi opiniami. Zapewne, w dużej mierze jest to wina specyficznego, ocierającego się o grafomanię, stylu pisarza. Kto miał jednak przerwać klątwę jak nie Lee Chang-dong, specjalista od kinowych spraw beznadziejnych, który specjalnie dla tego projektu powrócił z emerytury. … Dowiedz się więcej

Wielki błękit Mayola – recenzja filmu “Człowiek delfin”

człowiek delfin

„Wielki błękit” to jeden z najważniejszych francuskich filmów lat 80., esencja nurtu cinéma du look i jeden z niewielu francuskojęzycznych filmów, które umościły sobie wygodne miejsce w popkulturze. Mimo swojego oniryzmu i mistyczności, historia w nim opowiedziana oparta jest na autentycznych wydarzeniach, a przede wszystkim na osobie Jacquesa Mayola. Na ile przedstawiono ją w zgodzie … Dowiedz się więcej

Into the Wild – recenzja filmu “Stając się zwierzęciem”

Stając się zwierzęciem

Aż sześć lat Peter Mettler kazał czekać na swój najnowszy film. Kiedy wrócił wydaje się zupełnie innym człowiekiem. Zamiast próbować jak dotychczas zamknąć w słoiku cały świat, wybiera jedno zagadnienie, bierze kamerę i rusza do puszczy. Dla bywalców festiwalu Millennium Docs Against Gravity Peter Mettler stał się już klasykiem. Przez lata przywoził z Kanady filmy-bombonierki, … Dowiedz się więcej

Słodki ptak młodości – recenzja filmu „Sorry Angel” – Cannes 2018

Sorry Angel

W ostatnim czasie francuscy twórcy poczuli pragnienie powrotu do czasów swej młodości. W zeszłym roku w słabo obsadzonym Cannes brylował Ruben Campillo ze swoimi “120 uderzeniami serca”, teraz w jego ślady poszedł Christophe Honoré, tworząc film, który może być potraktowany jako spin-off zdobywcy Nagrody Jury w 2017 roku. “Sorry Angel”, to dziejąca się na początku … Dowiedz się więcej

120 uderzeń Daniela Blake’a – recenzja filmu „Na wojnie” – Cannes 2018

Brutalny korporacyjny kapitalizm za nic ma człowieka. Życie ludzkie to tylko kolejna zmienna wprowadzona do generowanego w Excelu wykresu zysków, a naczelną wartość stanowi wysokość dywidendy rady nadzorczej. Państwo, powiązane lobbingiem i sieciami interesów z biznesmenami, nic nie zrobi zasłaniając się neoliberalnymi banialukami o wolnym rynku i domniemanej ucieczce inwestorów. Tymczasem ludzie są zdolni do … Dowiedz się więcej

Portret duszy – recenzja filmu „Książę i dybuk”

Polski książę zmuszony przez hitlerowców do opuszczenia zabytkowego zamku pod Warszawą. Wizjoner, którego wszystkie filmy spłonęły w wojennej pożodze. Szczęśliwy dziedzic wielkiej fortuny. Homoseksualny Żyd porzucający ortodoksyjną społeczność sztetla. Doświadczony reżyser popularnych komedii i rzewnych melodramatów z trzydziestoma produkcyjniakami, ale i jednym arcydziełem na koncie. Kim był Michał Waszyński? A co może ważniejsze – za … Dowiedz się więcej

Na co do kina #49: Cotygodniowy przegląd premier

deadpool 2

Choć nasze myśli zajęte są przede wszystkim trwającymi festiwalami, nie zapomnieliśmy o regularnych premierach. Jest w czym wybierać: Islandzki arthouse i francusko-włoski dramat polityczny obok superbohaterskiej komedii. Nagrodzony w Wenecji dokument obok nowej produkcji twórców wielbionych przez użytkowników Filmwebu „Nietykalnych”. Do tego standardowo nie zabrakło propozycji dla najmłodszych oraz dla chrześcijan. Pomożemy Wam odnaleźć się … Dowiedz się więcej

„The Pluto Moment” – Cannes 2018

The Pluto Moment

„The Pluto Moment”, reż. Zhang Ming Ocena: 3,5/5 Co dla życia oznacza śmierć? Czy akt tworzenia jest cudem czy jedynie wielkim fałszem? I wreszcie, czy młody aktor prześpi się z producentką wykonawczą? Te wszystkie pytania i jeszcze więcej zadaje Zhang Ming w swoim filmie „The Pluto Moment„. Ten, raczej nieznany szerszej publice, chiński reżyser w … Dowiedz się więcej

Twarz córek krów – recenzja filmu „Fuga” – Cannes 2018

Fuga

Swoimi „Córkami dancingu” Agnieszka Smoczyńska rozbudziła apetyty i serca kinomanów na całym świecie. Film najpierw zachwycił na Sundance, potem zelektryzował amerykańską dystrybucję, kończąc jako jeden z niewielu polskich filmów w prestiżowej Criterion Collection. Spore oburzenie na całym świecie wzbudził fakt, że druga fabuła reżyserki nie znalazła się w prestiżowym canneńskim konkursie Un Certain Regard, a … Dowiedz się więcej

Prawo do migracji – recenzja filmu „Wędrówki ludów”

Wędrówka ludów

Filmy dokumentalne rzadko bywają traktowane na równi z fabularnymi podczas imprez filmowych. Wyjątkiem zdaje się być Międzynarodowy Festiwal w Wenecji, którego selekcjonerzy rokrocznie dbają o reprezentacje kina non-fiction w głównym konkursie. Nie tak dawno temu ze Złotym Lwem wyjechał stamtąd Gianfranco Rosi, autor “Rzymskiej aureoli”. W zeszłym roku statuetka powędrowała do Guillermo del Toro, ale … Dowiedz się więcej

Encore, jeszcze raz – recenzja filmu „Mirai” – Cannes 2018

Mamoru Hosoda mógł debiutować „Ruchomym zamkiem Hauru”. Będąc uznanym twórcą mangi i początkującym, acz utalentowanym reżyserem, stał się pierwszym wyborem studia Ghibli do tej produkcji. Kiedy jednak przez różnice zdań stracił prestiżowy projekt, a jego miejsce zajął sam Hayao Miyazaki, artysta przelał swoje idee na stworzony przez siebie odcinek anime. Ta krótka historia stanowi świetne … Dowiedz się więcej

Za wszelką cenę – recenzja filmu „Bez wytchnienia”

Przewlekłe schorzenie z dnia na dzień przykuwa cię do łóżka, uniemożliwiając normalne funkcjonowanie i obarczając twych bliskich brzemieniem nie do udźwignięcia. Tkwiąc w stalowym uścisku tajemniczej choroby, musisz na nowo nauczyć się żyć ze świadomością, że od przepaści dzieli cię jeden fałszywy krok. Choroba potrafi być przymusową podróżą do alternatywnej rzeczywistości rządzącej się swoimi prawami. … Dowiedz się więcej

Sknocony Top Detektyw – recenzja filmu „Detektyw samuraj”

Detektyw Samuraj

Fala nostalgii za latami 80. i 90. jest nadal bardzo wysoka. W dyskontach kuszą gumy „Turbo”, młode dziewczyny z dumą noszą niegdyś obciachowe wytarte jeansy z wysokim stanem, a w kinach i serwisach VOD co i rusz pojawiają się produkcje hołdujące klasykom z ery VHS-ów. „Detektyw samuraj” pokazuje kult, jakim w Australii obrósł japoński serial … Dowiedz się więcej

Najtrudniejszy pierwszy krok – recenzja filmu “Call Me Tony”

Call Me Tony

Szukając bohatera zaliczeniowego dokumentu student łódzkiej Filmówki Klaudiusz Chrostowski zajrzał do kółka teatralnego w Katowicach, do któregoś niegdyś sam uczęszczał. Nie spodziewał się jednak, że w ośrodku prowadzonym przez lubianą aktorkę Dorotę Pomykałę znajdzie kogoś takiego jak Konrad. Licealista z Jastrzębia-Zdroju, niewysoki, cichy chłopiec z pozoru nie wydawał się osobą, na której można zawiesić ciężar … Dowiedz się więcej

Fata morgana – recenzja filmu “Można kochać ziemniaki”

Można kochać ziemniaki

Autorka poruszających “Wodnych dzieci”, Aliona van der Horst powraca na festiwal niezwykle osobistym filmem. Śmierć ciotki inspiruje reżyserkę do podróży sentymentalnej. Przybywa więc do zapomnianej przez świat wioski w głębi Federacji Rosyjskiej. W zaśnieżonym ogrodzie stoi stara chata, niegdyś zamieszkiwana przez sześć sióstr. Jedną z nich była jej matka. I choć brakuje dosłownie jednej sztuki, żeby … Dowiedz się więcej

Kim jestem? – recenzja filmu „Hatsune Miku – świat należy do mnie”

Miku Hatsune ma szesnaście lat. To radosna dziewczyna o długich, turkusowych włosach uczesanych w dwa kucyki. Zwykle jest pewna siebie, choć, jak każdą osobę, nawiedzają ją czasem wątpliwości. Miku Hatsune koi rozterki śpiewaniem – to jej ukochane zajęcie. Miku Hatsune jest oprogramowaniem komputerowym. Światowy sukces syntezatora śpiewu Vocaloid wkroczył w nową fazę, gdy 31 sierpnia … Dowiedz się więcej

Nim pochłoną nas fale – recenzja filmu „Znikająca wyspa”

znikająca wyspa

Kiribati to obok Tuvalu i Malediwów jeden z krajów najbardziej zagrożonych podnoszącym się poziomem oceanów. Naukowcy szacują, że jeśli tempo tego zjawiska się utrzyma, to wyspiarskie państwo zniknie pod powierzchnią wody jeszcze w obecnym stuleciu. Reżyser Matthieu Rytz przygląda się w „Znikającej wyspie” działaniom, jakie podejmują władze i mieszkańcy Kiribati w obliczu nieuchronnej tragedii. Prezydent … Dowiedz się więcej

Ciemna strona macierzyństwa – recenzja filmu „Tully”

Tully

Owoce współpracy scenarzystki Diablo Cody z reżyserem Jasonem Reitmanem rozrosły się właśnie do trylogii. W każdym ze wspólnych projektów podejmują problematykę dojrzałości do pewnych życiowych decyzji, odpowiedzialności lub jej braku, a przede wszystkim kobiecego spełnienia poprzez macierzyństwo. Jednak to dopiero w “Tully” najbardziej konserwatywna feministka Hollywood oddaje prawdziwy hołd wszystkim utrudzonym matkom. To jeden z … Dowiedz się więcej

„Poetka z Arabii” – 15. Millennium Docs Against Gravity

poetka

„Poetka z Arabii”, reż. Stefanie Brockhaus, Andreas Wolff Ocena: 3/5 Arabia Saudyjska posiada wiele restrykcyjnych praw, do których muszą dostosować się kobiety. Niczym własność męża muszą prosić o jego zgodę, gdy chcą wyrobić dokumenty czy podpisać umowę, a do niedawna nawet na prowadzenie samochodu. W pracy i w restauracjach mają wydzielone sale, a ogólnie przyjęty … Dowiedz się więcej

Spoza czasu – recenzja filmu „Wspomnienia wschodu”

Wspomnienia wschodu

Gustaf John Ramstedt (1873-1950) był fińskim językoznawcą, etnografem i dyplomatą. Wspomnienia tego poligloty i naukowca stały się kanwą, na której swą opowieść snują Martti Kaartinen i Niklas Kullström, reżyserzy „Wspomnień wschodu”. Film nie jest zwykłą biografią Ramstedta, lecz poetyckim dokumentem wykorzystującym jego głębokie zainteresowanie kulturą i sposobem życia mieszkańców wschodniej Azji, by zadać pytanie, jak … Dowiedz się więcej

Polański Cinematic Universe – recenzja filmu „Prawdziwa historia”

Niezależnie co można powiedzieć o życiu prywatnym, charakterze i czynach dokonanych przez Romana Polańskiego, jest to absolutnie wyjątkowy twórca, jeden z najwybitniejszych reżyserów kina gatunkowego w historii. Tym bardziej szkoda, że jego najnowsze dzieło nie jest do końca spełnione. „Prawdziwa historia” to film, który od początku gra z widzem w otwarte karty. Robi to jednak … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #48

Tully

Przyroda zdecydowanie rozbudziła się do życia, a wraz z nią rozkwitła aktywność dystrybutorów, którzy zafundowali kinomanom różnorodny repertuar. Spora rozpiętość gatunkowa i jakościowa premier nie ulega wątpliwości: mamy komediodramat i thriller psychologiczny, film akcji i kino historyczne. Amerykański blockbuster konkuruje z węgierską superprodukcją, a dzieła doświadczonych reżyserów sąsiadują z debiutami. Choć nas zajmuje w tym … Dowiedz się więcej

Władcy marionetek – recenzja filmu „Czyściciele internetu”

Cleaners

Niemieccy reżyserzy pochylają się nad kondycją globalnej wioski zamkniętej w okowy mediów społecznościowych. Celnie zauważają, że użytkowników Facebooka jest obecnie więcej niż obywateli jakiegokolwiek państwa na świecie. Platforma po cichu zaczęła nawet stosować metody dotąd zarezerwowane dla rządów. Jak dowiadujemy się z fragmentów przesłuchania przed Senatem Stanów Zjednoczonych dyrektora ds. bezpieczeństwa firmy Marka Zuckerberga zatrudniają … Dowiedz się więcej

„Mercy” – 11. Netia Off Camera

Mercy

„Mercy”, reż. Tali Shalom – Ezer Ocena: 4/5 Wkraczająca w dorosłość Lucy (Ellen Page) wraz ze starszą siostrą Marthą (Amy Seimetz) i młodszym bratem Benjaminem regularnie jeździ kamperem do zakładów karnych, by tam wraz z grupą protestujących walczyć o zniesienie kary śmierci. Jest na miejscu zawsze, gdy egzekucja ma być wykonana. Zbliża się również termin … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #47

garrel

Choć majówka nie sprzyja wypadom do kina, dystrybutorzy przygotowali w tym tygodniu aż osiem powodów, dla których w ich mniemaniu warto oderwać się od grilla. Tradycyjnie sprawdzamy dla Was, czy którykolwiek z nich zapowiada się bardziej apetycznie niż piwo i karkówka. Do wyboru m.in. nowofalowe danie dla amatorów francuskiej kuchni, dwa horrory dla spragnionych czegoś … Dowiedz się więcej

Podróże kulinarne Masato – recenzja filmu „Ramen. Smak wspomnień”

Ramen. Smak wspomnień

Kultura kulinarna w Polsce rozwinęła się nadzwyczaj szybko. Jeszcze dekadę temu jedzenie surowej ryby w formie sushi było dla nas czymś dziwnym. Dzisiaj ta japońska przekąska znajduje się nawet na ladach w supermarketach. Ramen, mimo iż jest dużo młodszy i mniej popularny od najbardziej klasycznego japońskiego dania również zdążył już podbić serca i podniebienia Europejczyków. … Dowiedz się więcej

Miłosny trójkąt poza rajem – recenzja filmu „Nie wracaj do mnie w snach”

nie-wracaj-do-mnie

Gdzieś na łonie dzikiej natury: „Tajemnica serc, za straszna dla lękliwych oczu ludzkich, powróci, nieodgadniona, do Nieprzeniknionego Twórcy dobra i zła, do Pana zwątpień i porywów.” Imię jego to Trzeci. Miejsce akcji to, według twórców, “obrzeża Polski pod zaborami”. To tutaj Alvan i Emma przechodzą kryzys małżeński. Męski protagonista wykonuje pracę geodety gdzieś wśród „leśnych … Dowiedz się więcej

Granica przyzwoitości – recenzja filmu “Utoya – 22 lipca”

Utoya - 22 lipca

Dołączona niemal w ostatniej chwili do konkursu głównego w Berlinie “Utoya – 22 lipca” od początku polaryzowała odbiorców. Pokazy kończyły się mieszanką gwizdów i entuzjastycznych oklasków. Erik Poppe ze stolicy Niemiec wyjechał z Nagrodą Jury Ekumenicznego, ale nie brakowało głosów oburzenia i zniesmaczenia względem jego filmu. Dwubiegunowa reakcja rodzi pytanie: czy kino może zaglądać bez … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #46

Avengers: Wojna bez granic

Piękna pogoda zachęca raczej do spacerów niż wizyty w kinie. Wiosna wybuchła nam prosto w twarz, a na wielkim ekranie wybuchają pociski wymierzone w najsłynniejszych filmowych superbohaterów XXI wieku, czyli Avengersów. Połączone siły herosów Marvela są tak przytłaczające, że do nierównej walki z nimi stanął tylko dystrybutor Kino Świat, wypuszczając dwie komedie. Czy Arnold „Gunther” … Dowiedz się więcej

Thanos kontratakuje – recenzja filmu „Avengers: Wojna bez granic”

Avengers wojna bez granic

Film kreowany na największe dotychczasowe widowisko w dziejach popkultury, a do tego zwieńczenie dziesięciu lat żmudnej pracy przy budowaniu spójnego uniwersum. Za sterami najwięksi magicy Marvela, czyli bracia Anthony i Joe Russo. Czy “Avengers: Wojna bez granic” to faktycznie blockbuster idealny oraz czy widzowie, którzy nie śledzą tego kinowego serialu od pierwszego odcinka, mają tu … Dowiedz się więcej

Pewnego razu w Afryce – recenzja filmu “Pięć palców dla Marsylii”

Pięć palców dla Marsylii

Reżyser Michael Matthews filtruje meandry skomplikowanej historii swojego kraju przez tradycję spaghetti westernu. Nie zamierza wykonywać prostego równania i oceniać postępków postkolonialnego reżimu. Apartheid oparty na segregacji rasowej i programowym szowinizmie wobec czarnej ludności (niechlubny „zakaz dla psów”) staje się dla niego tylko punktem wyjścia. Twórca nie ma złudzeń, że po 1994, kiedy oficjalnie dopuszczono … Dowiedz się więcej

Zaklęty krąg – recenzja filmu „Fokstrot”

Stan permanentnej wojny, nieustającego życia w strachu, służba w armii jako nieodzowny element życia mężczyzny, spędzanie lat młodości pilnując szlabanu pośrodku pustyni. Izrael to kraj całkiem inny od tego, co znamy żyjąc w Europie. Samuel Maoz uzbrojony w ostrze satyry portretuje w „Fokstrocie” swój naród w trzech epizodach, ukazując nam opowieść o rodzinie Feldmanów. Druga … Dowiedz się więcej

„Walc w alejkach” – 24. Wiosna Filmów

„Walc w alejkach”, reż. Thomas Stuber Ocena: 3/5 Zjednoczenie Niemiec, jego polityczne i ekonomiczne reperkusje to bardzo ciekawy temat, wciąż mam wrażenie zbyt rzadko podejmowany przez tamtejszą kinematografię, a może po prostu te filmy często nie przebijają się do świadomości zagranicznego widza? Tym cieplej przyjąłem produkcję, która pochyla się nad ekonomicznym wykluczeniem i bolesnym przejściem … Dowiedz się więcej

Póki nie jest za późno – recenzja filmu “Dziedziczki”

Dziedziczki

“Dziedziczki” nieoczekiwanie stały się rewelacją tegorocznego festiwalu w Berlinie, zbierając nie tylko dobre noty od krytyków, ale otrzymując też nagrodę im. Alfreda Bauera i Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki oraz główny laur od FIPRESCI. Film Marcelo Martinessiego wpisuje się w popularny w Ameryce Południowej trend opowiadania o perypetiach nieco starszych niż zazwyczaj bohaterów. Czy jest … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #45

Wyspa psów

Dystrybutorzy wyczekując już majówki (czytaj: martwego sezonu) nie wpuszczają wielkich tytułów, więc zadbają w tym tygodniu o widza festiwalowego. Fani Wesa Andersona zaklasną w dłonie, bo autor “Genialnego klanu” powraca z animacją wykonaną metodą poklatkową. Dla poszukiwaczy egzotycznych doznań na rodzimych ekranach filmy z Zambii, Iranu czy Korei. Ciekawie też wygląda kolejna porcja polskich krótkich … Dowiedz się więcej

Wykorzenieni – recenzja filmu „Nie jestem czarownicą”

Rungano Nyoni, wychowana w Walii Zambijka, w swoim pełnometrażowym debiucie zabiera widza w podróż do Afryki, ukazując jej mniej znane, aczkolwiek niezwykle interesujące oblicze. Czy poza rzadko eksplorowaną tematyką i kuszącym poczuciem obcowania z egzotyczną kinematografią „Nie jestem czarownicą” oferuje coś jeszcze wartego uwagi? Bohaterką filmu jest Shula, sierota oskarżona przez sąsiadów o konszachty z … Dowiedz się więcej

„120 uderzeń serca” – 24. Wiosna Filmów

„120 uderzeń serca”, reż. Robin Campillo Ocena: 3/5 Francuskie kino nie jest w ostatnich latach w najlepszej formie, dobitnie świadczy o tym chociażby fakt, że w 2016 i 2017 roku w oscarowej rywalizacji reprezentowali ich, kolejno Turczynka i przywieziony z Hollywood Holender. Nowa świecka tradycja wysyłania do Los Angeles twórców urodzonych za granicą została podtrzymana … Dowiedz się więcej

Na krańcu Europy – recenzja filmu „Tranzyt”

Tranzyt

Christian Petzold, autor “Barbary” i “Feniksa”, nie bierze jeńców. Na festiwal w Berlinie przyjechał z filmem o ucieczce przed nazistowską obławą z melodramatem w tle, który jednocześnie stanowi komentarz do napiętej sytuacji migracyjnej w Europie. W dodatku, o zgrozo, posłużył się anachronizmem przenosząc wydarzenia z II wojny światowej do naszych czasów, a całość osadził w … Dowiedz się więcej

Recenzja serialu “Seria niefortunnych zdarzeń” (sezon 2)

Seria niefortunnych zdarzeń

czyli o tym jak dwulatka zostaje sekretarką, okulary potrafią odmienić człowieka, a sport to zdrowie. W sezonie drugim, hrabia Olaf wciąż próbuje przejąć majątek sierot Baudelaire, a w późniejszych odcinkach stawka zostaje nawet podwojona. Odkrywa on bowiem kolejne rodzeństwo osierocone w pożarze – Bagiennych. Zachowano świetny schemat znany z poprzedniego sezonu: jednemu tomowi książki odpowiadają … Dowiedz się więcej

„Do zobaczenia w zaświatach” – 24. Wiosna Filmów

„Do zobaczenia w zaświatach”, reż. Albert Dupontel Ocena: 2,5/5 „Do zobaczenia w zaświatach” to film rozpoczynający się od kilkunastosekundowej sekwencji śledzenia słodziutkiego psa biegnącego radośnie przez okopy przy akompaniamencie narracji z offu. Już to powinno zasugerować widzom z jakim typem kina mamy do czynienia. Głównym bohaterem opowieści jest Albert Maillard, w tej roli sam reżyser … Dowiedz się więcej

Ja cię kocham, a ty znikasz – recenzja filmu „Znikasz”

Znikasz

Fredrik jest dyrektorem szkoły oskarżonym o defraudację. W tym samym czasie zostaje wykryty u niego guz mózgu w płacie czołowym. Czy szanowany kierownik placówki oświatowej może zachowywać się tak nieodpowiedzialnie z własnej woli, czy też choroba wpływa na jego zdolności umysłowe i osobowość? Jego żona Mia ma teorie, ale czy może ufać spostrzeżeniom? Mia (Trine … Dowiedz się więcej

Prorok – analiza filmu „Twarz”

Polskie kino wciąż zbyt rzadko nagradzane jest na największych festiwalach, wyjątek od tej reguły niewątpliwie stanowi Berlinale. Ze stolicy Niemiec od 2013 roku prawie zawsze rodzimi twórcy wracają ze statuetką, co ciekawe zawsze inną. W lutym tego roku kolejny i póki co najbardziej chlubny rozdział tej historii dopisała Małgorzata Szumowska zdobywając ze swoim filmem nagrodę … Dowiedz się więcej

Abbottowie prawdziwi – recenzja filmu „Ciche miejsce”

John Krasinski, znany aktor, mniej znany reżyser, zagościł u nas na ekranach, ze swoim nowym filmem „Ciche miejsce”. To opowieść o morderczych istotach, wrażliwych na dźwięk, które zdziesiątkowały ludzkość… Oraz o rodzinie, przemierzającej ten postapokaliptyczny świat. Pewnie zrozumiecie mnie doskonale, gdy wam powiem, iż nijak mnie ten opis nie chwycił po pierwszym przeczytaniu i obejrzeniu … Dowiedz się więcej

Pozycja dziecka – recenzja filmu „Lato 1993”

Lato 1993

Realizacja filmu z perspektywy dziecka to dla twórcy zawsze nie lada wyzwanie. Znalezienie i okiełznanie małego aktora to jedno, ale stworzenie wiarygodnej opowieści bez popadania w tani sentymetalizm to sztuka, która udaje się nielicznym. Katalońska reżyserka Carla Simón, w swoim po części autobiograficznym debiucie, spisała się doskonale. “Lato 1993” spędzamy razem z sześcioletnią Fridą, którą … Dowiedz się więcej

Wyspa przyjaźni, wyspa wyobraźni – recenzja filmu „Wyspa psów”

wyspa psów

Wes Anderson dał się poznać jako twórca z wyraźną autorską wizją, którą konsekwentnie realizuje w filmach łatwo rozpoznawalnych dzięki unikalnej mieszance perfekcyjnie dopracowanych elementów. Poszczególnym składnikom swych dzieł nadaje niepowtarzalny charakter, powstały poprzez przefiltrowanie rozlicznych zewnętrznych wpływów przez własną wrażliwość. Amerykanin wielokrotnie zabierał widzów w wojaże po własnej wyobraźni, upodabniając ją do istniejących miejsc, jednak … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #44

Ciche miejsce

Zapewne piękna wiosenna pogoda przekona Was do parków, wiślanych skarp i Zalewu Zegrzyńskiego. Nie zapomnijcie, jednak że wieczory nadal są chłodne, a sale kinowe ogrzewane i pluszowe. Gdy już tam dotrzecie czeka na Was kilka niespodzianek. Nie przegapcie świetnie zapowiadającego się horroru i kina zemsty z twarzą Joaquina Phoenixa. Poniżej radzimy też czego należy się … Dowiedz się więcej

Listy miłosne – recenzja filmu „Barbara”

barbara

Czasami bywa tak, że bardzo chcemy dać upust naszej fascynacji jakimś artystą. W dobie Internetu mamy niezliczone możliwości, by to uczynić. Można tworzyć fanarty, fanfiki, prowadzić fankluby. Jeśli jednak jesteś znanym reżyserem i uznanym aktorem w jednym, trudno oprzeć się pokusie stworzenia filmu. I tylko widzów żal… Mathieu Amalric znany jest głównie ze swojej bardzo … Dowiedz się więcej

Bezsilność w Tunisie – recenzja filmu „Piękna i bestie”

Afryka rzadko trafia na ekrany naszych kin, kiedy to się jednak staje, to zazwyczaj są to filmy skupione albo na tzw. Arabskiej Wiośnie („Ostatnie dni miasta”, „Morderstwo w hotelu Hilton”, „Hedi”), albo na świecie, który powstał po opadnięciu rewolucyjnego kurzu i zapału. Do tej drugiej grupy należy „Piękna i bestie”, tunezyjska produkcja, która właśnie zawitała … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #43

player one

Przed nami zadziwiająco, jak na tą porę, ciekawy tydzień kinowy. Spragnionych popkulturowej frajdy przyciągnie najnowsze dzieło Spielberga (nasz film tygodnia). Na ekranach też laureatka Oscara Alicia Vikander w kolejnej próbie adaptacji gry Tomb Raider. Dla fanów arthouse’u nagrodzona w Berlinie “Twarz” Małgorzaty Szumowskiej i hiszpańskie “Lato 1993” oraz tunezyjska propozycja z Cannes. Za sprawą gangsterskiego … Dowiedz się więcej

Krótki Format #3 – „Player One”

player one

„Player One”, reż. Steven Spielberg Ocena: 3.5/5 W kinach możemy zobaczyć nowy film Stevena Spielberga, którym wraca do przygodowego science-fiction. Fabuła “Player One” oparta została na powieści Ernesta Cline’a. Świat w roku 2045 zdominowała technologia w postaci OASIS – gry działającej na zasadzie wirtualnej rzeczywistości. Tradycyjne życie często jest ubogie, bez wyrazu, pozbawione perspektyw. Jedyne, … Dowiedz się więcej

Pęknięcie – analiza filmu „Wieża. Jasny dzień”

Wieża jasny dzień

Poruszanie się po filmie „Wieża. Jasny dzień” jest porównywalne do przechadzki po polu minowym. Mnogość podejmowanych przez Jagodę Szelc zagadnień, jak również otwarcie przez reżyserkę dzieła na wielorakie interpretacje skazują wchodzących w stworzony przez nią świat na porzucenie nadziei. Niby w wywiadach autorka zachęca widzów do podejmowania prób analitycznych, niemniej jednak łatwo w tym aspekcie … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #42

Wieża. Jasny dzień

Trudno nie odnieść wrażenia, że dla kinomanów nadchodzi najnudniejszy okres roku. Widzowie, nawet mimo nagłego nawrotu zimy, coraz częściej będą wybierać spacery. Na mniejszą frekwencję wpływają także kolejna niedziela bez handlu (wiele rodzin nie wybierze się wówczas do galerii handlowych) oraz nadchodzące wielkimi krokami święta Wielkiej Nocy, które trudno skomercjalizować. Na bezrybiu i rak ryba, … Dowiedz się więcej

Strach zżera duszę po cichu – recenzja „W czterech ścianach życia”

w czterech ścianach życia

  Dokument „Ostatni w Aleppo” ukazał przejmujące świadectwo grupy cywilnych aktywistów ratujących ofiary z gruzów ich mieszkań. W horrorze „W cieniu śmierci” (2016) konflikt zbrojny sprzyjał podtrzymaniu atmosfery przerażenia emanującej z nawiedzonego lokum. „W czterech ścianach życia” jest najbardziej dopracowanym z całej trójki obrazem wojny wykorzystującym motyw uwięzienia we własnej ojczyźnie. Philippe Van Leeuw dał … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #41

W czterech ścianach życia

  Niby sezon ogórkowy właśnie się zaczął, ale w tym tygodniu więcej filmów wzbudza nasze zainteresowanie niż by nam się pierwotnie wydawało. Wiosna powoli przeziera przez marcową słotę, a na kinowym firmamencie niczym przebiśniegi pojawiają się skromniejsze produkcje. Na ekrany oprócz kolejnej odsłony uniwersum Pitbulla (tym razem na smyczy Pasikowskiego) zawita także najnowsze dzieło Hanekego, … Dowiedz się więcej

Zstępując do piekieł – recenzja filmu „Anihilacja”

Anihilacja

Netflix od 12 marca kusi najnowszym filmem Alexa Garlanda. Anglik odpowiada za scenariusze „28 dni później” czy „Nie opuszczaj mnie”, a jego fabularny debiut “Ex Machina” wymieniany jest w gronie najlepszych dzieł science-fiction ostatnich lat obok “Pod skórą” Jonathana Glazera i „Wynalazku” Shane’a Carrutha. Teraz adaptuje znaną również w Polsce książkę Jeffa VanderMeera „Unicestwienie”, wchodzącą … Dowiedz się więcej

Zimny trup – recenzja filmu „Wielkie zimno”

Wielkie Zimno

„Debiuty rządzą się swoimi prawami” – to truizm tak wyświechtany, że nikomu z pewnością nie chce się z nim nawet polemizować, jednak kiedy oglądałem „Wielkie zimno”, właśnie taka myśl przychodziła mi do głowy. Dobrze pamiętam energię bijącą z „Clerks” Kevina Smitha, czy „Wściekłych psów” Quentina Tarantino. I chociaż nie chcę nawet porównywać filmu Francuza do … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #40

bliskosc

Z siedmiu wchodzących w ten weekend filmów aż pięć to komedie. To wyraźny znak, że polscy dystrybutorzy po oscarowej gonitwie chcą publice dać nieco więcej luzu, śmiechu i oddechu od poważnego repertuaru. Z tym trendem zbiega się również Dzień Kobiet, więc w kinach obrodziło w produkcje skierowane do płci pięknej czy projekty o profilu feministycznym. … Dowiedz się więcej

Rola czołówki – recenzja filmu „Uciekaj!”

uciekaj

Kilka dni temu odbyła się gala rozdania nagród Amerykańskiej Akademii Filmowej, gdzie “Uciekaj!” było jednym z faworytów do zdobycia głównej statuetki. Ostatecznie twórca obrazu – Jordan Peele opuścił Dolby Theatre w Los Angeles ze statuetką za najlepszy scenariusz oryginalny. Czym jednak jest pierwszy od lat horror nagrodzony Oscarem w kategorii nietechnicznej i czy warto dać … Dowiedz się więcej

Ja, skandalistka – recenzja filmu „Jestem najlepsza. Ja, Tonya”

Jestem najlepsza. Ja Tonya

Emocje związane z Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi są już za nami. Jak zwykle, nie obyło się bez skandali sportowych i tych mających miejsca poza stadionami. Rosjanie znów wpadli na dopingu, kanadyjski narciarz został oskarżony o kradzież samochodu, na stroju norweskiej reprezentacji dopatrzono się symbolu swastyki, a niemiecką łyżwiarkę wykonującą swój program do muzyki z „Listy Schindlera” … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #39

Lady Bird

  Pierwszy weekend marca upłynie na odliczaniu do rozdania nagród Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej. Do polskich kin trafiają więc dwa ostatnie filmy liczące się w stawce – “Jestem najlepsza. Ja Tonya” i “Lady Bird”. Oba opowiadane z kobiecej perspektywy, oba fantastycznie zagrane i zrealizowane. Gdy w Dolby Theatre opadnie kurz po walce o … Dowiedz się więcej

Gra pozorów uwodzi kształtem – recenzja filmu „Kształt wody”

kształt-wody

Miłość pokonująca wszelkie bariery, bezwarunkowa i wzbogacająca, ujęta w baśniowej otoczce. O ile motyw ten jest wiecznie żywy dla ludzi sztuki, to wymagającego widza może na pierwszy rzut oka odstręczać. Warto jednak przyjrzeć się, w jaki sposób Guillermo Del Toro konstruuje własną wersję bajki magicznej dla dorosłych o stworzeniu, traktowanym jak wybryk natury i obrazę … Dowiedz się więcej

Retro przyszłość – recenzja filmu „Bez słowa”

bez słowa

Na papierze wszystko wyglądało idealnie – reżyser z doświadczeniem w gatunku science-fiction, trójka popularnych i utalentowanych aktorów, pieniądze Netflixa, a przede wszystkim dopieszczany przez wiele lat scenariusz. Nic nie stało na drodze Duncana Jonesa do osiągnięcia sukcesu, lecz zderzenie z rzeczywistością okazało się niezwykle bolesne. „Bez słowa” to przykład filmu bez pomysłu oraz polotu. Obraz … Dowiedz się więcej

Miejsca, których nie ma na mapach – recenzja filmu „The Place”

The Place

Kameralna włoska komedia „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”, ku zdziwieniu wszystkich, była rok temu w Polsce fenomenem niemalże na skalę słynnych francuskich „Nietykalnych”. Nic więc dziwnego, że kolejny film Paolo Genovese – „The Place” również ukazał się na ekranach naszych kin. Pytanie tylko, czy taki sukces może przytrafić się po raz drugi. Paolo Genovese … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #38

Nić widmo

W myśl zasady inżyniera Mamonia statystyczny polski widz lubi to, co dobrze zna. Dla niego właśnie Patryk Vega w ekspresowym tempie przygotował nową produkcję według sprawdzonej formuły, czyli „Kobiety mafii”. Mamy nadzieję, że tym razem nie sprawdzi się znów inny cytat z „Rejsu”. Jak to szło o tym polskim kinie…? My tymczasem szczególnie polecamy nowe … Dowiedz się więcej

Miłość nie widzi barier – recenzja filmu „Blask”

Blask

Chociaż czasy mistrzów takich jak Ozu czy Kurosawa minęły bezpowrotnie, kino japońskie zdaje się nie wychodzić z mody. Zwłaszcza jeśli mówimy o obsadzie konkursów podczas najważniejszych światowych festiwali. Nie chodzi tu jedynie o egzotykę, jakiej niewątpliwie dodają repertuarowi propozycje z Kraju Kwitnącej Wiśni, ale przede wszystkim o jakość, którą są w stanie zagwarantować czołowi reprezentanci … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #37

Kształt wody

Walentynki już za nami. Mimo to spodziewamy się, że kina nadal oblegane będą przez fanki Greya i komiksomaniaków szturmujących seanse „Czarnej Pantery”. Tymczasem, nowy tydzień zapowiada się bardzo obiecująco. Polscy widzowie będą mieli wreszcie okazję zapoznać się szerzej z jednymi z głównych kandydatów do Oscarów, czyli „Kształtem wody” del Toro i „Czwartą władzą” Spielbierga. Trzeba … Dowiedz się więcej

Krótki format #2 – „Ja, Godard”

Ja Godard

  „Ja, Godard”, reż. Michel Hazanavicius Ocena: 3,5/5 Z filmu „Ja, Godard” jasno wynika, że jeden z protoplastów Nowej Fali jest wiecznie żywy. Francuski rewolucjonista, prowadzący filmową taśmą lud na barykady, wciąż wprowadza kolejne pokolenia w świat oparty na ciągłym zaprzeczaniu, notorycznym wyszydzaniu, wiecznym poszukiwaniu. Hazanavicius oddaje zatem hołd zasłużonemu twórcy, jednocześnie nie klękając czołobitnie … Dowiedz się więcej

Krótki format #1 – „Księżyc Jowisza”

Księżyc Jowisza

  „Księżyc Jowisza”, reż. Kornél Mundruczó Ocena: 4/5 Latający muzułmanin odmieniający oblicze ziemi, węgierskiej ziemi – w dobie kryzysu uchodźczego oraz ostrych sporów politycznych takie zestawienie jest odrobinę, mówiąc eufemistycznie, kontrowersyjne. W tym szaleństwie tkwi jednak metoda, bo Węgrowi udało się stworzyć niezwykle frapujące dzieło. Mariaż kina artystycznego z hollywoodzkim jest rzadki, ale tę taktykę … Dowiedz się więcej

Bestia ludzka – recenzja filmu „Jeszcze nie koniec”

Jeszcze nie koniec

Pierwsza połowa lutego stoi w polskich kinach pod znakiem opowieści o konfliktach małżeńskich. Obok „Niemiłości” – metafizycznej epopei Zwiagincewa – pojawia się kameralny dramat debiutującego Xaviera Legranda. Równie przenikliwy, równie znakomity, równie przejmujący. Oto „Jeszcze nie koniec”. Gdy przez początkowe dwadzieścia minut filmu przedstawiona zostaje małżeńska batalia o prawo do opieki nad młodym synem Julienem, … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #36

Disaster Artist

Styczeń i luty każdego roku upływają dla kinomanów w Polsce pod znakiem Oscarów. Takie też były poprzednie tygodnie i taki zapowiada się następny. Inaczej jednak wygląda aktualne zestawienie premier filmowych. Jedynie rekomendowany przez Pełną Salę „Disaster Artist” otrzymał nominację za scenariusz adaptowany. Większość pozostałych tytułów wpuszczana jest do kin z myślą o Walentynkach. Tłumy zakochanych … Dowiedz się więcej

Taniec ślepców – analiza filmu „Niemiłość”

Niemiłość

Zapewnienia o wiecznej miłości są najszczerszymi i jednocześnie najbardziej kłamliwymi obietnicami, jakie człowiek może złożyć człowiekowi. Konia z rzędem temu, kto patrząc w oczy bratniej duszy, zastanawia się nad kruchością ludzkiej woli, giętkością języka, jak również doprecyzowuje wszystkie inne nieprzewidywalne zmienne, jakie na pewno pojawią się na trajektorii ludzkiego losu, gdy druga osoba z właściwą … Dowiedz się więcej

Brytyjskie spory – recenzja filmu „Czas mroku”

Postaci angielskich elit są ostatnimi czasy nośnym tematem wśród filmowców. Wystarczy spojrzeć na „Jak zostać królem” sprzed kilku lat czy netfliksowe nieco nowsze „The Crown”. Popularnym trendem jest deheroizacja bohaterów przez pokazywanie ich wad oraz słabości. Kolejna osobistość ze Zjednoczonego Królestwa, która poddana została analizie to Winston Churchill. Z tym że postać brytyjskiego premiera wcale … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #35

Niemiłość

Pszczółka Maja bzyczy nam do ucha, że już za tydzień igrzyska w Pjongczang, ale my nie zamierzamy siedzieć bezczynnie w domu. W pierwszy weekend lutego spotkają się przecież w kinach dwa potężne orkany. Jeden przyciągnie przed ekrany widzów aktywizujących się tylko na sezon oscarowy. Do wyboru będzie faworyt walki o złote ludki, mocny kandydat z … Dowiedz się więcej

Bhutan noir – recenzja filmu „Miód dla dakini”

Miód dla dakini

Debiut reżyserski Dechen Roder niebawem zagości na polskich ekranach, dzięki, stawiającym pierwsze kroki w dystrybucji, Pięciu Smakom. Film produkcji bhutańskiej jest tylko pozornie wysoce ryzykownym wyborem. Mimo rozbieżnych kodów kulturowych “Miód dla dakini” to historia opowiedziana językiem kinowym doskonale znanym Europejczykom. Licząca zaledwie kilkanaście lat kinematografia Bhutanu to, przede wszystkim, taśmowo produkowane, inspirowane Bollywoodem melodramaty. … Dowiedz się więcej

Come on, Vogue – recenzja filmu „Wszystkie pieniądze świata”

Wszystkie pieniądze świata - Michelle Williams i Mark Wahlberg

„Wszystkie pieniądze świata” już od publikacji pierwszego zwiastuna wzbudzały wielkie zainteresowanie. Drugi w tym samym roku film Ridleya Scotta, powrót do thrillera po tragicznym „Adwokacie” sprzed czterech lat, wreszcie całkowite przeobrażenie Kevina Spacey’ego. Kiedy po wybuchu afery związanej z molestowaniem seksualnym, producenci podjęli niecodzienną decyzję o podmienieniu w postprodukcji skompromitowanego aktora na Christophera Plummera, świat … Dowiedz się więcej

Pocztówki z przeszłości – recenzja filmu „Tamte dni, tamte noce”

“Tamte dni, tamte noce” były rewelacją pierwszej fazy tegorocznego sezonu amerykańskich nagród filmowych. Teraz zdobywca czterech nominacji do Oscara wchodzi do polskich kin. Czy dzieło włoskiego reżysera faktycznie zasługuje na tak wielką uwagę? Elio z rodzicami to amerykańscy Żydzi osiadli w północnej Italii. W sielankowej atmosferze przepełnionej antyczną duszą prowincji wspólnie czytają Goethego w oryginale, … Dowiedz się więcej

Train to Besson – recenzja filmu „Pasażer”

pasażer

Kiedy w 2008 r. do kin weszła wyprodukowana przez Luca Bessona niskobudżetowa „Uprowadzona”, specjaliści od analizowania wyników box office’u przecierali oczy ze zdumienia, a lekko już zapomniany Liam Neeson momentalnie awansował do grona najbardziej rozpoznawalnych gwiazd Hollywood. Z powodu niespodziewanego sukcesu filmu aktor, niekojarzony wcześniej z kinem akcji, stał się wręcz jego ikoną. W wyniku … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #34

dusza i cialo

Porównując obecne premiery, z tym co widzieliśmy przez ostatnie dwa tygodnie, przed oczami klaruje nam się wizja przyczajonego przy komputerze grafika, który czeka na ogłoszenie oscarowych nominacji. Następnie w pośpiechu nanosi liczbę możliwych nagród i szybko wypycha finalną wersję plakatu do dystrybutora, który siedzi jak na szpilkach, czekając kiedy będzie mógł wypuścić w świat kampanię … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #33

Atak paniki

Każdy rewelacyjny kinowy okres musi napotkać też na gorsze tygodnie. Dwie z ośmiu wczorajszych premier są powszechnie chwalone, aczkolwiek nie bez zastrzeżeń, dwie powszechnie krytykowane. Coś dla siebie znajdą zarówno fani montażowych sztuczek, polskiego arthouse’u, amerykańskich wyciskaczy łez i niskobudżetowych horrorów. Największe emocje wzbudza debiut nowego dystrybutora na rynku. PREMIERA TYGODNIA: Atak paniki WYBIERAMY SIĘ: … Dowiedz się więcej

Za wszelką cenę – recenzja filmu „Trzy billboardy za Ebbing, Missouri”

Trzy bilbordy za Ebbing, Missouri

Martin McDonagh jest Midasem w świecie współczesnej sztuki. Czego się nie dotknie, od razu zamienia w złoto i w przeciwieństwie do losów mitycznego króla – z pożytkiem dla siebie. Jego teksty dramatyczne wystawiane są na deskach teatrów na całym świecie, zaś nakręcony w minionym roku trzeci film pełnometrażowy, „Trzy billboardy za Ebbing, Missouri”, to główny … Dowiedz się więcej

Jeszcze w zielone gramy – recenzja filmu „Plan B”

plan b

Jak mawia klasyk, to życie pisze najlepsze scenariusze. Z tego też względu kreślenie dalekosiężnych planów może wywołać li tylko chichot losu. Idąc tym tropem, Kinga Dębska w filmie „Plan B” podjęła próbę odpowiedzi na pytanie, co zrobić, gdy rewolucja zmiata ludzi z wytyczonych przez nich ścieżek. Czy istnieje możliwość odbicia się od ściany i zapisania … Dowiedz się więcej

Kolorowe nic – recenzja filmu „Good Time”

Good Time

Robert Pattinson to nie jest już wymuskany młodzieniec rodem z kolejnych części „Zmierzchu”, do którego wzdychały miliony dziewcząt na całym globie. Aktor zdążył od tamtego czasu wystąpić w obrazach m. in. Davida Cronenberga, Wernera Herzoga czy Antona Corbijna, starając się zlikwidować bolesne stereotypy dotyczące jego osoby. Współpraca z braćmi Safdie przy „Good Time” to kolejny … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #32

Pomniejszenie

Po rewelacyjnym poprzednim tygodniu, przyszedł czas na trochę posuchy wśród premier. Najciekawsze z nich, to film, na którym po pokazach w Wenecji nie pozostawiono suchej nitki i wzbudzający bardzo mieszane uczucia kryminał. Mimo to eklektyzm nowości sprawia, że każdy może znaleźć w tym zbiorze coś dla siebie. Niezależnie czy kocha Kościół Katolicki, czy jest przerażony … Dowiedz się więcej

Popcorn i duże nachosy poproszę – recenzja filmu „Gra o wszystko”

Gra o Wszystko

Prowadzone przez najlepszych choreografów bójki, wybuchające samochody, dziury w niebie, z których wylewają się kosmici. Tego wszystkiego nie uświadczymy w filmach współtworzonych przez Aarona Sorkina. Nie znaczy to jednak, że nie dostarczają one tanich emocji i adrenaliny. Mistrz „widowiskowego” dialogu powraca, tym razem po raz pierwszy zasiadając także na stołku reżyserskim. Czy uznany scenarzysta poradził … Dowiedz się więcej

Ostatnia rodzina – recenzja filmu „Happy End”

Happy End

Widmo krąży po Europie – widmo katastrofy. Powszechnie uważa się, że okres stabilizacji dobiega końca, zaś cywilizacja zachodnia w bolesnych konwulsjach kieruje się w stronę przepaści. Swąd zgliszczy przyciąga wielu – jedni proroczo zwiastują apokalipsę i kreślą wizję nowego świata, inni zapatrzeni w przeszłość starają się zrozumieć, jak to się mogło wydarzyć. Do tej drugiej … Dowiedz się więcej

W potrzasku – recenzja filmu „Dzikie róże”

Dzikie róże

Być może, z uwagi na dosadność formy, najchętniej patrzy się dziś w kinie polskim na wieś przez pryzmat filmografii Wojciecha Smarzowskiego. Mieszkaniec zaścianka o twarzy Dziędziela trzyma żonę krótko, wódki nie zakąsza, a w szafie chowa kilka trupów i ostrą siekierę. Zapomnieliśmy o tym, że prowincja to nie tylko brud, smród i ubóstwo. A przecież … Dowiedz się więcej

Let’s do „Glee” again! – recenzja filmu „Król rozrywki”

Król Rozrywki - Hugh Jackman

Rok 2017 w polskich kinach przyniósł nam zarówno wybitny musical („La La Land”), jak i ponadprzeciętną kreację Hugh Jackmana (w „Loganie”). Jako że bogowie dziesiątej muzy są przewrotni, nie powinno nikogo dziwić, że żegnamy go rozczarowującym musicalem z przeciętnym występem Jackmana – oto „Król rozrywki”. Phineas Taylor Barnum to człowiek, który dał fundamenty pod dwudziestowieczną … Dowiedz się więcej

Krętą ścieżką do korzeni – Recenzja filmu „Na drodze mlecznej”

Na mlecznej drodze

Najnowszy film twórcy słynnego „Undergroundu” na premierę w polskich kinach musiał czekać ponad rok od pierwszych pokazów na festiwalu w Wenecji. W dodatku był wyświetlany na niewielu ekranach, co wobec debiutu kolejnej części „Gwiezdnych wojen” z pewnością nikogo nie dziwi. Zresztą trzeba przyznać, że niewielki nakład jest spowodowany czymś więcej, niż tylko siłą grudniowej konkurencji. … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #31

dokina31

Pierwsze dni nowego roku obficie obrodziły w interesujące produkcje. Do kin wchodzi aż 8 filmów, z czego co najmniej połowa wydaje się warta obejrzenia Jednoznaczny wybór premiery tygodnia dawno nie był tak trudny. PREMIERA TYGODNIA: I tak Cię kocham WYBIERAMY SIĘ: Party, Gra o wszystko, Gotowi na wszystko. Exterminator, Fernando INNE PREMIERY: Studniówk@, Naznaczony: ostatni … Dowiedz się więcej

Hakerska utopia – recenzja serialu „Mr. Robot” (sezon 3)

Mr Robot

A co gdyby zlikwidować wszystkie nasze długi? Usunąć historię kredytową. Brzmi dobrze, prawda? Sprawić, że wszyscy będą równi… ale pod względem nieposiadania niczego. A gdybyśmy tak pozwolili Chinom zaanektować Kongo? Brzmi abstrakcyjnie, ale właśnie taka wizja świata przedstawiona jest w serialu „Mr. Robot”, za którego powstanie odpowiada Sam Esmail. Widocznie jego pomysł na produkcję nie … Dowiedz się więcej

Prawda nas wyzwoli? – recenzja filmu „The Party”

The party

W styczniu 2017 roku serca Polaków podbiło wprowadzone przez Aurorę włoskie „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie”. Dystrybutor wyciągnął wnioski z tego sukcesu i chce go powtórzyć, znów serwując nam styczniową premierę kameralnej komedii o związkach i wychodzeniu na jaw sekretów podczas spotkania ze znajomymi. Brytyjska weteranka Sally Potter zabiera widzów w swoim „The Party” … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #30

dzikie róże

Przed nami ostatni kinowy tydzień roku. Wszystkie najważniejsze karty zostały już rozdane, nie oznacza to jednak, posuchy. Repertuar prezentuje się dość różnorodnie i jest w czym wybierać. Wchodzą ciepło przyjęte na Nowych Horyzontach polskie „Dzikie róże”, musicalowy „Król rozrywki”, kontynuacja hitu z lat 90. „Jumanji: Przygoda w dżungli”, uroczy familijny „Paddington 2” i dwa europejskie … Dowiedz się więcej

Zatrzymać zegar – recenzja filmu „Louise nad morzem”

Louise nad morzem

Wielka szkoda, że “Louise nad morzem”, animacja stworzona przez Jeana-Françoisa Laguionie, nie ma szans dotrzeć do szerszej publiczności. Francuski film wpisuje się bowiem w nurt wybitnych przedstawień tematu starości, przemijania, pamięci. Obok “Coco” i “BoJacka Horsemana” żaden inny tekst kultury nie dotykał tak celnie tych zagadnień. W pierwszym momencie “Louise nad morzem” jawi się jako … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #29

The Florida Project

Weekend poprzedzający święta Bożego Narodzenia to nie najlepszy moment dla nowych premier i nie chodzi tu tylko o świąteczną gorączkę, ale też o całkiem świeże Gwiezdne Wojny, które jeszcze przez kilka tygodni będą dominować w polskim Box Office. Mimo wszystko wśród dystrybutorów znaleźli się ci odważni, których filmy będziemy mogli w tym tygodniu zobaczyć. Są … Dowiedz się więcej

Gra o honor – recenzja filmu „Wojna płci”

Wojna Płci

Lata 70. to niezwykle ważny okres dla amerykańskich kobiet. To czas feminizmu drugiej fali, którego jednym z najważniejszych postulatów była równość na rynku pracy. Nic dziwnego więc, że walkę o te prawa przeniosła na kort jedna z najlepszych ówczesnych tenisistek, aktywnie zaangażowana w trwającej od lat debacie- Billie Jean King. ‘Bitwa płci’, rozegrana w 1973, … Dowiedz się więcej

Nowy porządek – recenzja filmu „Gwiezdne wojny: Ostatni Jedi”

Ostatni Jedi Pełna Sala

Rian Johnson to prawdziwy wywrotowiec. Po klasycznym, lecz bardzo bezpiecznym „Przebudzeniu mocy” J.J. Abramsa, odbił w zupełnie innym kierunku. „Ostatni Jedi” to powiew świeżości, wręcz rewolucja w skostniałym świecie Gwiezdnych wojen. Film, który jeszcze długo będzie wzbudzał skrajne emocje. George Lucas niestety okazał się wyrodnym ojcem dla swojego cudownego dziecka, odbierając mu duszę filmami o … Dowiedz się więcej

Nic dwa razy się nie zdarza – recenzja serialu „Belfer” (sezon 2)

belfer

Pod koniec października „Belfer” powrócił z pierwszym odcinkiem drugiego sezonu. Poprzedzała go jednak tajemnicza kampania reklamowa rozpoczęta z dużym wyprzedzeniem. Po fali wszechobecnych medialnych zachwytów nad pierwszą serią trzeba było „kuć żelazo póki gorące” i jak najszybciej zabrać się za produkcję następnych odcinków. Czy pośpiech zadziałał na korzyść serialu? Tego bym nie powiedziała. Z wywiadów … Dowiedz się więcej

Chicago is the new NY – recenzja filmu „I tak cię kocham”

Big Sick

Wakacje raczej nie łączą się z dobrym kinem. Rozleniwiony wysokimi temperaturami i relaksacyjnymi urlopami widz według dystrybutorów woleć będzie „Valeriana” od „Manchester by the Sea”. Nawet w takich okresach trafiają się jednak perły. Jedna z nich, najlepiej oceniany przez amerykańskich krytyków film tegorocznych wakacji właśnie melduje się w naszych kinach. „I tak cię kocham” opowiada … Dowiedz się więcej

Ballada o tym, że nie giniemy – recenzja filmu „Coco”

Coco

Niech nikogo nie zmylą pstrokate plakaty, z których spoglądają uśmiechnięte buźki animowanych bohaterów – w „Coco” o wiele poważniej i dojrzalej podejmowane są sprawy życia i śmierci, niż w większości ostatnio wyświetlanych w kinach produkcji. Życie młodego Miguela Rivery upływa w idyllicznej atmosferze meksykańskiego miasteczka. Jako członek wielopokoleniowej familii, chłopak otoczony jest zewsząd miłością. Na … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #28

Gwiezdne wojny: Ostatni Jedi

Chyba już wszyscy zdążyliśmy się przyzwyczaić do faktu, że każdy nowy film sygnowany znakiem Star Wars spycha konkurencję na margines. Nie ma się z resztą czemu dziwić, to przecież seria, którą każdy z nas kochał jako dziecko. Warto też zauważyć, że po raz pierwszy od czasu przejęcia sagi przez Disneya, inne warte uwagi filmy debiutują … Dowiedz się więcej

Podnosząc się z błota – recenzja filmu „Mudbound”

Mudbound

„Mudbound” pozytywnie zaskakuje doborowymi kreacjami aż siedmiorga aktorów, dzięki którym zdawałoby się typowa opowieść o podnoszeniu się z tragedii życiowych wybija się ponad przeciętność. Estetyka obrazu pozwala doskonale wczuć się w realia lat 40. gdy nawet w nazistowskich Niemczech osoby o ciemnym kolorze skóry były traktowane lepiej niż w Ameryce. Dwie rodziny, czarnych Jacksonów i … Dowiedz się więcej

Narodziny legendy – recenzja filmu „The Disaster Artist”

The Disaster Artist

Nakręcenie filmu, określanego przez wielu jako najgorszego w historii, chluby nie przynosi, niemniej jednak to dzięki temu „The Room” Tommy’ego Wiseau osiągnął status niemalże kultowego. Co takiego się wydarzyło, że intelektualna i finansowa porażka stała się obiektem fascynacji ludzi na całym świecie? O tym między innymi opowiada „The Disaster Artist” w reżyserii Jamesa Franco. „The … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #27

Wojna Płci - Na Co Do Kina

Po tygodniu proponującym naprawdę ciekawe opcje, trafił nam się dużo bardziej ubogi. Najwyraźniej dystrybutorzy już robią w kinach miejsce na najnowszą część Star Wars, która prawdopodobnie będzie niepodzielnie rządzić w kinach już do końca roku. Mimo wszystko przyjrzeliśmy się dokładnie najnowszym premierom i mamy nadzieję, że znajdziecie coś dla siebie. PREMIERA TYGODNIA: Wojna płci WYBIERAMY … Dowiedz się więcej

Puste historie – recenzja filmu „Atak paniki”

Atak paniki - Aleksandra Wyszyńska

Udana polska komedia, brzmi to w ostatnich latach trochę jak oksymoron. Kolejne „Volty”, „Wkręceni” i „Kobiety bez wstydu” wzbudzały w widzach raczej zażenowanie niż autentyczną radość. Czy bardzo chwalony na tegorocznym festiwalu w Gdyni debiut reżyserski Pawła Maślony przyniesie przełamanie tej smutnej passy? „Atak paniki” w zamyśle przypomina argentyńskiego rywala „Idy” w wyścigu oscarowym – … Dowiedz się więcej

Zbrodnia w tak pięknych okolicznościach przyrody – recenzja filmu „Morderstwo w Orient Expressie”

Morderstwo w Orient Expressie

Kiedy na jaw wyszło, że nakręcona ma zostać kolejna adaptacja „Morderstwa w Orient Expressie”, jeden z moich znajomych uznał, że stworzenie kryminału na podstawie historii, której zakończenie zna każdy, mija się z celem. Chociaż rozmowy z ludźmi mniej zainteresowanymi szeroko pojętą kulturą dość skutecznie obaliły podstawę tej tezy, trzeba przyznać, że Kenneth Branagh wziął na … Dowiedz się więcej

O sztuce jako życiu – recenzja filmu „Serce miłości”

Serce miłości

Polskich eksperymentów filmowych w kinach jak na lekarstwo, także z tym większym zainteresowaniem wyczekiwano najnowszego obrazu Łukasza Rondudy. Wojciech Bąkowski, Zuzanna Bartoszek, a w tle ich trudna i niejednoznaczna relacja – oto „Serce miłości”. Już sam koncept wydaje się karkołomny – stworzenie filmu o nieznanych szerokiej publiczności artystach, w dodatku wciąż żyjących, stawia pod znakiem … Dowiedz się więcej

Allen w sosie własnym – recenzja filmu „Na karuzeli życia”

Na karuzeli życia

Wielu już było astrologów i wszelkiej maści proroków próbujących ustalić datę końca świata. Każdy poniósł klęskę, Ziemia wciąż się kręci. Bogatsi w wiedzę od poprzedników, możemy stwierdzić, że życie na naszej planecie przestanie istnieć w roku, w którym na ekrany kin nie trafi żaden film Woody’ego Allena. Amerykański reżyser musi w to wierzyć, ponieważ trudno … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #26

Zabicie świętego jelenia

  Kiedy za oknem robi się coraz zimniej, w kinowych salach zaczyna być naprawdę gorąco. W tym tygodniu mamy do wyboru aż 11 nowych filmów. Wśród nich na pewno najgłośniejszymi są dzieła uznanych reżyserów Lanthimosa i Allena. Towarzyszą im ciekawe niezależne produkcje z Polski, Argentyny i Szwecji, nominowany do Oscara dokument oraz cała paleta filmów … Dowiedz się więcej

tREFNy towar – recenzja filmu „Totem”

Totem

Na króla polskiego kina gangsterskiego samozwańczo koronował się Patryk Vega. Jego przynoszące krociowe zyski dzieła to produkty rozciągnięte między dowcipasami, a tanią próbą szokowania publiczności tematami z tabloidów. Czy nad Wisłą jest jeszcze miejsce na inne spojrzenie na filmy o tej tematyce? Po wielu gatunkowych próbach z lat 90. (m.in. “Psy” Pasikowskiego, “Miasto prywatne” Skalskiego) … Dowiedz się więcej

Głośny chaos – recenzja filmu „Cicha noc”

Cicha Noc

Polskie kino po miałkości początków stulecia zaczęło się odradzać. Powstają uznawane na całym świecie dzieła jak „Ostatnia rodzina”, „Wszystkie nieprzespane noce”, „Demon”, czy „Córki dancingu”. Festiwal w Gdyni to znów jedno z najważniejszych wydarzeń w roku. Tym większe nadzieje pokładałem w bardzo chwalonym zwycięzcy tegorocznej edycji – czy słusznie? Zachowując antyczną zasadę jedności czasu, debiutant … Dowiedz się więcej

Krótki format – „DRIB”

DRIB

„DRIB”, reż. Kristoffer Borgli Ocena: 3,5/5 Mockument, który częściowo oparto na prawdziwych zdarzeniach. W roku 2014 komik Amir Asgharnejad wrzucił do sieci nagranie, w którym atakuje 3 razy większego ochroniarza a ten sprawia mu łomot. Choć materiał był ustawiony, a bramkarz został opłacony do nowej gwiazdy internetu odezwała się agencja reklamowa z Los Angeles, proponując … Dowiedz się więcej

Krótki format – „Niech ciała się opalają”

niech ciała się opalają

„Niech ciała się opalają”, reż. Helene Cattet, Bruno Forzani Ocena: 4/5 Od pierwszych sekund wiadomo, że mamy do czynienia z filmowym złotem. Szybko montowane zbliżenia zmęczą niewprawne oko, ale jest w nich czysto kinetycze doznanie. Niby jesteśmy na południu Francji, a jednak kryjówka w ruinach klasztoru przypomina bardziej Meksyk. Tym razem Cattet i Forzani bawią … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #25

Cicha Noc film przegląda premier #25

Kończy się powoli festiwalowa gorączka, więc czas wracać do seansów z normalnego obiegu. Dystrybutorzy przygotowali zestaw siedmiu filmów, z których przynajmniej trzy warto zobaczyć w kinie. Zapraszamy na nasz cotygodniowy przegląd premier. PREMIERA TYGODNIA: Cicha noc WYBIERAMY SIĘ: Coco, Morderstwo w Orient Expressie INNE PREMIERY: Totem, Mikołaj w każdym z nas, Tom of Finland, Labirynt … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #24

Najlepszy

  My co prawda jesteśmy fizycznie i emocjonalnie zaangażowani na festiwalu 5 Smaków, ale przecież reszta świata nie ma takiej szansy. Prezentujemy zatem listę premier, które trafią dziś do kin. O rząd dusz będzie walczyła superprodukcja DC z rodzimym hitem od reżysera „Bogów”.   PREMIERA TYGODNIA: „Najlepszy” WYBIERAMY SIĘ: „Liga Sprawiedliwości”, „Manifesto”, „Tunel” INNE PREMIERY: … Dowiedz się więcej

Evviva l’arte! – recenzja filmu „Manifesto”

Manifesto

Nad „Manifesto” Juliana Rosefeldta od dłuższego czasu unosi się aura dużego zainteresowania. Przypominanie manifestów z poprzedniego wieku, jak również Cate Blanchett w kilkunastu odsłonach, przyciągają widzów gotowych na konfrontację z kinem eksperymentalnym. Czy zapowiedzi przyniosą spodziewane owoce? Doświadczyła już wiele, a ciągle chętnie sprawdza, co jest za siedmioma górami i za siedmioma lasami. Była wykorzystywana … Dowiedz się więcej

„Afera Maryjska” – recenzja filmu „Matylda”

Matylda - Michalina Olszańska, Lars Eidinger

O „Matyldzie” w naszych rodzimych mediach jest bardzo głośno od wielu miesięcy. Dziennikarze bardzo chętnie rozpisywali się o udziale jednej z czołowych polskich aktorek młodego pokolenia we wzbudzającej kontrowersje rosyjskiej superprodukcji. Czy było o czym mówić? Film opowiada o romansie ostatniego Cara Rosji – Mikołaja II – z tancerką baletową polskiego pochodzenia Matyldą Krzesińską. Podczas … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #23

Kobieta, która odeszła - przegląd premier #23

  Takiego rozrzutu chyba jeszcze w polskich kinach nie było. Spośród siedmiu premier o jednej słyszycie od wakacji. Trzecia część świątecznego serialu z plejadą gwiazd zapewne znów podbije serca większości Polaków. Tymczasem w jej cieniu do kin wchodzi kilka naprawdę interesujących propozycji, z laureatem weneckiego Złotego Lwa na czele.   PREMIERA TYGODNIA: „Kobieta, która odeszła” … Dowiedz się więcej

Po trupie do celu – recenzja filmu „Najlepszy”

Najlepszy

Łukasz Palkowski ostatnimi filmami otwiera polskie kino na rejony zarezerwowane dotąd dla amerykańskich produkcji. Przedstawia naładowane pozytywną energią historie z cyklu „od zera do bohatera”, korzystając z biografii nietuzinkowych osób. W tej stylistyce czuje się jak ryba w wodzie, czego „Najlepszy” jest znakomitym przykładem. Najnowszy film Palkowskiego to oparta na faktach opowieść o drodze Jerzego … Dowiedz się więcej

Fargo w ogniu – recenzja filmu „Suburbicon”

Ideał męskiego piękna według badań bliżej nieokreślonych amerykańskich naukowców, George Clooney, postanowił po raz kolejny stanąć za kamerą, tym razem wyciągając z szuflady bardzo stary, niezrealizowany materiał mistrzów komediodramatu i westernu – braci Coen. Czy współpraca z najbardziej znaną parą scenarzystów na świecie przyniosła Clooneyowi odkupienie po okropnych Obrońcach Skarbów? Film zabiera nas na idylliczne, … Dowiedz się więcej

The house that Joko built – recenzja filmu „Słudzy diabła”

Słudzy diabła

Druga edycja przeglądu Fest Makabra przyniosła do naszych kin sporo egzotycznych horrorów. Jednym z nich jest najnowszy utwór Indonezyjczyka, Joko Anwara. Po raz pierwszy będzie miał on okazję sprawdzić się jako twórca remake’u. Jak mu wyszło, przeczytacie poniżej. Joko Anwar jest indonezyjskim specjalistą od kina gatunków. Ma na swoim koncie kinofilską komedię romantyczną („Obietnica Joni’ego”), … Dowiedz się więcej

Gnoza dla opornych — recenzja filmu „mother!”

mother!

Darren Aronofsky nigdy nie bawił się w subtelności i nie krył swoich fascynacji metafizyką. Już w debiucie dał się poznać jako poszukiwacz boskiego znaczenia liczby Pi, a przy okazji „Źródła” kontemplował pojęcie śmierci i samozbawienia. Zawsze jednak cechowało go wielkie napuszenie i kaznodziejskie zacięcie. Mimo to sądziłem, że po artystycznej porażce jego poprzedniego filmu „Noe”, będącego reinterpretacją biblijnej … Dowiedz się więcej

Nadzieja umiera ostatnia – recenzja filmu „Łagodna”

Łagodna - Gentle Creature

Siergiej Łoźnica w prezentowanej na tegorocznym festiwalu w Cannes “Łagodnej”, wbrew tytułowi, wcale nie mierzy się z powieścią Fiodora Dostojewskiego, ale uderza w istotę relacji społecznych rządzących putinowską Rosją. Czy i tym razem ukraiński reżyser udanie opowiada o postsowieckiej rzeczywistości? Mąż głównej bohaterki (wyborna, zniuansowana rola Wasiliny Makowcewej) odsiaduje w więzieniu wieloletni wyrok, ale ona … Dowiedz się więcej

W szponach systemu – recenzja filmu „Skazany”

skazany 2017

„Skazany” („Shot Caller”) to ostatnia część amerykańskiej trylogii więziennej Rica Romana Waugha. Czym różni się od poprzedniej odsłony tryptyku („Felon”)? Jakie są motywy wiążące tego typu produkcje? O tym wszystkim możecie przeczytać poniżej. Zacznijmy od tego, że bohater nie jest niewinny (jak to miało miejsce w „Felon”). Kierował samochodem pod wpływem alkoholu i przejechał na … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #22

Mother!

  Po niezwykle obfitym zeszłym tygodniu tym razem otrzymujemy od dystrybutorów zaledwie 5 nowych tytułów. Spośród nich wyróżnia się najnowsze dziecko Darrena Aronofsky’ego, które już po zwiastunach spolaryzowało publiczność.   PREMIERA TYGODNIA: Mother! WYBIERAMY SIĘ: Kobieta z lodu, Młynarski. Piosenka finałowa, Pewnego razu w listopadzie INNE PREMIERY: Złe mamuśki 2: Jak przetrwać święta Naszą premierą … Dowiedz się więcej

Krótki film o odchodzeniu – recenzja filmu „A Ghost Story”

A Ghost Story

Wrażliwość jest towarem deficytowym na rynku filmowym. Tym bardziej warto docenić „A Ghost Story” Davida Lowery’ego, ponieważ nikt tak pięknie nie mówił, że się boi śmierci. Ona (Rooney Mara) i On (Casey Affleck). Dwie wyspy połączone mostem zwanym miłością. Prowadzą spokojne życie w sielskiej atmosferze. Kreślą plany na przyszłość, jak każda zwyczajna para. Idylla jednak … Dowiedz się więcej

A może frytki do tego? – recenzja filmu „Po tamtej stronie”

The other side of hope

Finlandia nie jest pierwszym krajem, jaki przychodzi nam do głowy, kiedy myślimy o losie uchodźców z Bliskiego Wschodu. Patrząc na błękitny krzyż na białej fladze, zamiast śniadych ofiar konfliktu, przed oczyma pojawiają nam się raczej renifery, alkoholicy i Janne Ahonen. Aki Kaurismäki, prawdopodobnie najważniejszy Fin w świecie filmu, w swoim najnowszym obrazie próbuje nas przekonać, … Dowiedz się więcej

Nostalgia, mon amour – recenzja serialu „Stranger Things” (sezon 2)

stranger things 2

Z ogromną ciekawością oczekiwano powrotu serialu „Stranger Things”. Pierwszy sezon okazał się zaskakującym hitem, który zdobył serca milionów widzów na całym świecie. Jednocześnie obawiano się, czy bracia Duffer są w stanie ponownie stworzyć wciągającą produkcję. Czy kolejna wycieczka do miasteczka Hawkins przyniesie pożądane emocje? Minął prawie rok od wydarzeń przedstawionych w pierwszym sezonie, lecz nadal … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #21

Po tamtej stronie

  W tym roku nie było jeszcze tak mocnego zestawu. Do kin trafia aż 11 premier. Zarówno widzowie żądni rozrywki jak i tacy, którzy szukają intelektualnego wysiłku znajdą coś dla siebie. Uciekajcie przed słotą do kina, naprawdę jest na czym zawiesić oko.   PREMIERA TYGODNIA: Po tamtej stronie WYBIERAMY SIĘ: A Ghost Story, Thor: Ragnarok, … Dowiedz się więcej

W ukryciu przed oczami innych – recenzja filmu „Zapytaj seksperta”

Zapytaj seksperta

W Indiach postępy w edukacji seksualnej stąpają małymi krokami. Ta sfera jest podtrzymywana głównie przez ludzi-misjonarzy, pasjonujących się taką pracą, których niepowstrzymują niechętne reakcje otoczenia. Kim jest tajemniczy Dr Mahinder Watsa, który w Mumbai Mirror we własnej rubryce Ask the sexpert zainicjował w 2005 roku udzielanie porad dotyczących seksualności młodych ludzi? To pytanie zadaje sobie … Dowiedz się więcej

W objęciach fatum – recenzja filmu „Zabicie świętego jelenia”

Zabicie świętego jelenia

Bez wątpienia najnowszy film Yorgosa Lanthimosa jest jednym z najbardziej wyczekiwanych tytułów tego roku. Czy „Zabicie świętego jelenia” okaże się kolejnym triumfem greckiego reżysera? Źle się dzieje u państwa Murphy. Z pozoru ich losy odzwierciedlają mieszczańskie fantazje o dobrze sytuowanej rodzinie, w której każdy z członków może się w pełni realizować. Steven (Colin Farrell) jest … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #20

Człowiek z magicznym pudełkiem

  Dystrybutorzy niespecjalnie nas rozpieszczają. Niby do kin trafi aż 8 produkcji, w tym polskie sci-fi, katastroficzny blockbuster, górski surival oraz opowieść o tym jak rap może zmieniać życie. Niestety żaden z filmów nie zapowiada się na tyle mocno, żebyśmy koczowali pod salą („Thor Ragnarok” wchodzi dopiero w środę).   PREMIERA TYGODNIA: Człowiek z magicznym … Dowiedz się więcej

W domach ze szkła nie ma wolnej miłości – recenzja filmu „Człowiek z magicznym pudełkiem”

Czlowiek z magicznym pudelkiem

Science-fiction jest w polskim kinie zdecydowanie towarem deficytowym. Bodo Kox, który zjadł zęby na filmach offowych, postanowił zmienić ten stan rzeczy. Swoim drugim pełnym metrażem próbuje udowodnić, że Warszawa A.D. 2030 to wielce nieprzyjazne miejsce, w którym miłość to zbrodnia, a prywatność nie istnieje. Nic nowego? Taka wizja niedalekiej przyszłości nosi znamiona orwellowskiej dystopii, zawieszonej … Dowiedz się więcej

Po ciemnej stronie człowieka – recenzja serialu „Mindhunter”

mindhunter

Alosza Karamazow w powieści Dostojewskiego stwierdził, że bywają chwile, kiedy ludzie kochają zbrodnie. Nieopierzony zakonnik nie wiedział jeszcze, że to raczej dobro jest tylko od czasu do czasu miłowaną wartością, o czym dobitnie świadczy najnowszy serial Netflixa „Mindhunter”. Temat seryjnych morderców był wielokrotnie wałkowany przez wszelkiej maści twórców. Czasami próby ukazania zwichrowanej psychiki przestępcy okazywały … Dowiedz się więcej

Homo viator – recenzja filmu „Pomiędzy słowami”

Pomiędzy słowami

Samotność w wielkim mieście. Emigracja. Powrót ojca marnotrawnego. Problemy z tożsamością narodową. A to wszystko skąpane w czarno-białych kadrach. Brzmi nieciekawie? Nic z tych rzeczy! Proszę Państwa, oto „Pomiędzy słowami” Urszuli Antoniak. Najnowszy film reżyserki, na stałe mieszkającej poza granicami Polski, opowiada historię młodego adwokata Michaela (Jakub Gierszał), który tuż po maturze wyjechał ze swojego … Dowiedz się więcej

Życie jest nowelą – recenzja filmu „Opowieści o rodzinie Meyerowitz (utwory wybrane)”

Opowieści o rodzinie Meyerowitz

W wygłoszonej przemowie z okazji odebrania nagrody Nobla pisarz William Faulkner stwierdził, że od początku świata ludzkość opowiada wciąż tę samą historię. Najprawdopodobniej to zdanie za bardzo wziął sobie do serca Noah Baumbach, ponieważ „Opowieści o rodzinie Meyerowitz (utwory wybrane)” to film w zasadzie nieróżniący się niczym od jego wcześniejszych produkcji. Na szczęście – tym … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #19

snowman

  Po wyjątkowo mocnym ostatnim tygodniu, tym razem lista premier, mimo aż ośmiu tytułów, prezentuje się dość ubogo. Dla kinomanów najlepszym rozwiązaniem będzie wizyta w stolicy i obejrzenie kilku filmów w ramach Warszawskiego Festiwalu Filmowego. Większość naszej redakcji ochoczo z tej okazji skorzysta. Jeśli jednak z jakiegoś powodu Was tam zabraknie, tradycyjnie zapraszamy do lektury … Dowiedz się więcej

Stworzenia świata część pierwsza – recenzja filmu „Photon”

Photon

Nauki ścisłe w dość zabawny sposób dzielą ludzi na dwie kategorie. Jedni podchodzą do nich z ekscytacją, widząc przed sobą coś, co pozwala lepiej poznać i zrozumieć świat, być może z czasem realnie go zmienić. Inni z miejsca traktują je jak czary, coś z innej planety, czego nigdy nie będzie im dane zrozumieć. Długo nie … Dowiedz się więcej

Miłość w czasach zarazy – recenzja filmu „Zgoda”

Zgoda

Macieja Sobieszczańskiego mogliśmy poznać do tej pory jako reżysera krótkometrażowych “Urodzin” na podstawie opowiadania Etgara Kereta oraz współautora filmu o Oskarze Dawidzkim, “Performer”. Pierwszy miał być wprawką, drugi raczej spełnieniem artystycznych ambicji Łukasza Rondudy niż jego wspólnika. Można zatem śmiało stwierdzić, że “Zgoda” to debiut Sobieszczańskiego jako autonomicznego twórcy. Czy narodził się nowy talent w … Dowiedz się więcej

Rzym, miasto grzechu – recenzja serialu „Suburra”

Inwestowanie w lokalne produkcje było znakomitym pomysłem ze strony włodarzy Netflixa. „Suburra” jest przykładem na to, że oderwanie się od wciąż eksploatowanego amerykańskiego krajobrazu i poświęcenie uwagi innym miejscom, w tym przypadku Rzymowi, daje znakomitą możliwość do stworzenia wciągającego od początku do końca serialu. „Suburra” to przede wszystkim kryminał, chociaż twórcom nie brak zacięcia socjologicznego. … Dowiedz się więcej

Myślę, więc jestem – recenzja filmu „Blade Runner 2049”

blade runner

Ostatnie lata w Hollywood to wciąż napływająca fala nostalgii. Producenci prześcigają się w pomysłach na reaktywację kolejnych kultowych marek. Wszak za przywołanie dziecięcych wspomnień dzisiejsi trzydziestolatkowie chętnie sięgają do portfeli. Czy nowy Blade Runner to tylko kolejny pretekst do drenażu naszych kieszeni, czy może Denis Villeneuve stanął na wysokości zadania i jego film okazał się … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #18

Blade Runner 2049

  Aż dziewięć filmów, z tego jedna trzecia wybitna według przynajmniej jednego członka redakcji. Szalejący za oknami orkan Ksawery wydaje się całkiem niezłą wymówką dla naszych przyjaciół i rodzin, dlaczego planujemy spędzić całe dnie w kinie, a przy takim repertuarze, aż żal z niej nie skorzystać.   PREMIERA TYGODNIA: Blade Runner 2049 WYBIERAMY SIĘ: Twój … Dowiedz się więcej

Hart ducha nosi kobiece imię – recenzja filmu „Fantastyczna kobieta”

Fantastyczna kobieta

„Fantastyczna kobieta” to pełen szczerej prostoty film, który świetnie się ogląda w kinie po ciężkim tygodniu. Doświadczamy opowieści o miłości pary z dużą różnicą wieku: on jest o połowę od niej starszy, ona bardzo go kocha. Brzmi jak zapowiedź romansu – nic bardziej mylnego. Podczas jednego ze wspólnie spędzonych wieczorów ukochany Mariny (Daniela Vega), Orlando … Dowiedz się więcej

Na jednej z dzikich plaż – recenzja filmu „Dziecko Apokalipsy”

Dziecko Apokalipsy

W sennej atmosferze ostatnich dni lata, ciepłych letnich wieczorów spędzonych w towarzystwie przyjaciół i alkoholu, zawsze było dla mnie coś niesamowicie romantycznego i magicznego. Część filmowych twórców z pewnością podziela ten pogląd, ale tak się złożyło, że wykorzystanie tego motywu niemal zawsze wiąże się z nurtem tzw. kina „coming of age”. Okazuje się, że aby … Dowiedz się więcej

Jak z obrazka – recenzja filmu „Twój Vincent”

vincent screenshot

Jako miłośniczka animacji (nie tylko tych dla dzieci) i sztuki Vincenta van Gogha nie mogłam przegapić pierwszych pokazów tego filmu na festiwalu Nowe Horyzonty we Wrocławiu. Na samą premierę czekałam odkąd dowiedziałam się o jego powstawaniu czyli około 2 lata. No i się doczekałam… Za produkcję odpowiedzialni byli Dorota Kobiela oraz Hugh Welchmann, nagrodzony już … Dowiedz się więcej

Harce na zgliszczach – recenzja filmu „Park”

park recenzja

“Park” pokazywany w zeszłym roku w ramach konkursu 1-2 na Warszawskim Festiwalu Filmowego trafił w piątek do polskich kin studyjnych. Film opowiada o grupie młodocianych wyrzutków społecznych koczujących na obiektach sportowych wybudowanych na Igrzyska Olimpijskie w Atenach. Czy reżyserka proponuje w nim coś ponad nihilistyczny zbiór klisz o młodzieży? W warstwie fabularnej w filmie debiutującej … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #17

Maudie - recenzja, kadr, Sally Hawkings, Ethan Hawke, przegląd premier #17

  Po bardzo bogatym poprzednim tygodniu w ten weekend nie czeka nas zbyt wiele atrakcji, ale postaramy się jednak oddzielić ziarno od plew. Dystrybutorzy wprowadzają w sumie siedem filmów. Król polowania na naiwnych widzów, czyli Patryk Krzemieniecki zwany Vegą wprowadza na ekran kolejną część „Pittbula”, tym razem dla niepoznaki ukrytą pod tytułem „Botoks”. W cieniu … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #16

Mięso - Raw - zdjęcie - recenzja filmu - gore - body horror - przegląd premier

  Przed nami jeden z najciekawszych tygodni tego roku. Do kin wchodzi w sumie osiem premierowych filmów, z czego sześć zasługuje na to, aby się z nim zapoznać. Obok długo wyczekiwanego filmu polskiego, wyróżnionego w Karlovych Varach, także body horror w szatach europejskiego art-house’u, sequel szpiegowskiego pastiszu z Colinem Firthem, nagrodzony w Sundance melodramat LGBT, … Dowiedz się więcej

Dorastanie na ekranie – recenzja serialu „Daria”

daria tapeta wallpaper

Serial animowany przedstawia losy dziewczyny imieniem Daria, która uczęszcza do liceum i jest antyspołeczna z wyboru. Nie zawiera przyjaźni, nie umawia się na randki, nie zapisuje się na zajęcia po lekcjach. Uważa wszystkich za kretynów, rozmowę z nimi za stratę czasu, wolny czas spędza z książką lub na oglądaniu telewizji. Nawet, gdy ktoś próbuje nawiązać … Dowiedz się więcej

Powtórka z rozrywki – recenzja filmu „Kingsman: Złoty krąg”

Duch inżyniera Mamonia unosi się nad najnowszym filmem Matthew Vaughna. Brytyjski reżyser najwidoczniej wziął sobie do serca stwierdzenie, że najbardziej lubi się melodie, które już wcześniej się słyszało, ponieważ w „Kingsman: Złoty krąg” zaserwował historię doskonale znaną z pierwszej części. Źle się dzieje w całym świecie. W wyniku skoordynowanego ataku znaczna część organizacji Kingsman znika … Dowiedz się więcej

Sztuka dla sztuki – recenzja filmu „The Square”

The Square

W świecie kinowej krytyki ciężko o lepszą rekomendację dla filmu niż krótkie, a treściwe zdanie: „Zwycięzca Złotej Palmy w Cannes”. Polski dystrybutor prawdopodobnie uznał, że ta informacja sama w sobie sprawia, że widz traktuje film jako ciężki i nieprzystępny, więc całą kampanię buduje w oparciu o aspekty komediowe najnowszego obrazu Rubena Östlunda. Kiedy po raz … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #15

The Square - Ostuld

  Trzeci tydzień września upłynie nam pod znakiem komedii, aż cztery z siedmiu dzisiejszych premier zaliczają się do tego gatunku. Poza tym: zachowawcze kino środka, familijna przygodówka i jakże niepasujące do tej zgrai portugalskie psychologiczne rozliczanie z kryzysem gospodarczym. Premierą tygodnia zwycięzca festiwalu w Cannes, a na liście znów żadnej taniej animacji z końca świata, … Dowiedz się więcej

Pensjonarskie żądze – recenzja filmu „Na pokuszenie”

na pokuszenie

Sofia Coppola swoją twórczością dowodzi, że jest w pełni autonomiczna artystką, zrzucając z siebie brzemię skojarzeń z bycia w pierwszej linii córką legendarnego ojca. Ta czołowa przedstawicielka amerykańskiego kina kobiecego, ponownie próbuje uwieść nas swoim dotykiem – pełnym subtelności, ale i podskórnego erotyzmu. Podejmuje ponowną próbę adaptacji powieści Thomasa Culinana – „Na pokuszenie”, przeniesionej już … Dowiedz się więcej

Strach w przebraniu – recenzja filmu „To”

„To” było filmem wyjątkowym już w momencie promocji, na którą notabene wyłożone zostały niemałe środki. Chyba każdy widział czerwone baloniki przy scrollowaniu Facebooka. Adaptacja kultowej powieści Stephena Kinga jawiła się jako nadchodząca perełka wśród horrorów ostatnich lat. Coś, co mimo powrotu do korzeni miało być świeże. Po piątkowym seansie mogę powiedzieć, że w dużej mierze … Dowiedz się więcej

Przekleństwa kobiecości – recenzja filmu „Mięso”

Mieso

Wchodzenie w dorosłość zawsze niesie ze sobą smutne konsekwencje. Wyrwawszy się z ciepłego gniazda rodziców, młoda osoba nie doświadcza tylko niczym nieskrępowanej wolności. Widzi również, jak hodowany w cieplarnianych warunkach idealizm rozpada się w zderzeniu z dojmującą codziennością. Dokonuje się zasadnicza rewolucja w życiu człowieka, której celem jest uformowanie dorosłej jednostki. A co, jeśli w … Dowiedz się więcej

Na krwawym szlaku – recenzja serialu „Blood drive”

Blood Drive

Zachwycamy się Bergmanem. Cmokamy nad kunsztem Tarkowskiego. Fellini jawi się jako Bóg muz. A tymczasem gdzieś na wysypiskach sztuki filmowej lęgną się kolejne złe i tandetne produkcje, do których z perwersyjną przyjemnością wracamy. Stacja SyFy wyszła tym potrzebom naprzeciw i stworzyła serial „Blood drive”. Takiej kiczowatej anarchii dawno w telewizji nie było. Rok 1999. Na … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #14

To - Bill Skarsgård

  Zaczynający się właśnie tydzień nie należy do najbardziej obfitych filmowo. Sześć filmów, w tym cztery typowo multipleksowe, to stawka, w której nie trudno znaleźć nic dla siebie. Wartym uwagi jest niewątpliwie brak wśród nowości jakiejkolwiek animacji. Kontynuujemy za to zeszłotygodniową ofensywę dokumentów. Z kolei naszą premierą tygodnia jest horror od Warnera i Stephena Kinga. … Dowiedz się więcej

Victoria półśrodków – recenzja filmu „Powiernik królowej”

Brytyjczycy uwielbiają mówić o swojej historii. Niezliczona liczba produkcji filmowych oraz telewizyjnych dotyczących przeszłości wskazuje na wciąż niewygasłą potrzebę prowadzenia opowieści w kostiumie z innej epoki. Jak gdyby przeglądanie się w lustrze minionych zdarzeń prowadziło do większej mądrości oraz samoświadomości. Czy „Powiernik królowej” również należy do tego typu produkcji? Film Stephena Frearsa opowiada o ostatnich … Dowiedz się więcej

Na północy bez zmian – recenzja siódmego sezonu „Gry o tron”

Gra o tron sezon 7

Na początek musicie wiedzieć, że przystępuję do pisania recenzji z miejsca kogoś, kto nigdy nie był fanem „Gry o tron”. Jestem zwolennikiem pierwowzoru, „Pieśni lodu i ognia”, i byłem podekscytowany gdy w 2011 roku wychodził pilotażowy odcinek adaptacji tej świetnej literatury – na dodatek w reżyserii Toma McCarthy’ego! Efekt jednak nie dorównał materiałowi źródłowemu – … Dowiedz się więcej

Miłość jedno ma imię – recenzja filmu „Tanna”

Życie jest zbyt krótkie, by poznać wszystkie dzieła sztuki traktujące o miłości. To najważniejsze z ludzkich uczuć zdaje się być studnią bez dna, z której czerpią kolejni artyści w celu snucia swoich opowieści. Czas czy miejsce życia nie ma znaczenia – źródłem miłości jest zawsze chęć przezwyciężenia wszelakich przeszkód, ażeby z dwóch połówek stworzyć jedność. … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #13

Na Pokuszenie - Nicole Kidman

  Kończą się wakacje, więc dystrybutorzy zakasali rękawy, po części licząc na szkolną publikę, zaowocowało to tym, że mamy: aż 9 filmów, ale tylko 2 naprawdę dobre, nawałnicę dokumentów i pierwszy raz od dawna nic z Francji. Do tego Cannes, Oscary, geje i animacje. Taki właśnie będzie pierwszy tydzień września w naszych kinach. Zapraszamy do … Dowiedz się więcej

Podwójna przyjemność – recenzja filmu „Podwójny kochanek”

podwójny kochanek

Po wyjątkowo powściągliwym, eleganckim, klasycznym wręcz „Frantzu”, François Ozon, jako jeden najbardziej eklektycznych europejskich filmowców, postanowił zwolnić hamulec i zapuścić się w zupełnie inne, choć nie do końca dla niego dziewicze, rejony. Nadal jest zainteresowany badaniem najskrytszych zakamarków ludzkiej psychiki, zgłębianiem żądz i pragnień, ale tym razem bezwstydnie, z szelmowskim uśmieszkiem wrzuca to w estetykę … Dowiedz się więcej

Sam Taylor-Ozon przedstawia – recenzja filmu „Podwójny kochanek”

Podwójny Kochanek - Marine Vacth po przeczytaniu scenariusza

Niektórzy twórcy mają na tyle mocną pozycję w filmowym światku, że mogą odpiąć wszelkie hamulce i zrealizować swoją wizję, jakakolwiek by ona była. Ale, czy warto coś zrobić tylko dlatego, że możesz? Françoisowi Ozonowi to pytanie nie przyszło do głowy podczas prac nad filmem „Podwójny kochanek”. Od początku seansu musimy pamiętać o kilku bardzo ważnych … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #12

Podwójny kochanek - kadr - François Ozon

  Po najgorszym tygodniu w historii naszego zestawienia przychodzi odwilż i kilka dobrze zapowiadających się filmów. W ten weekend w kinach będzie królował język francuski (w ogóle mamy wrażenie, że rodzimi dystrybutorzy podpisali jakiś pakt z diabłem o to jak dużo produkcji znad Sekwany można wprowadzić na rynek). Na 5 premier aż trzy pochodzą z … Dowiedz się więcej

Trudne sprawy po bułgarsku – recenzja filmu „Sława”

Sława - Stefan Denolyubov

Nie ma gorszej i bardziej bezdusznej instytucji niż państwo, artyści lubią nam o tym regularnie przypominać, a jury wszelkich festiwali przypominanie to nagradzać. W najbliższy piątek, komediodramat, „Sława”. Czy warto mu dać szansę? „Sława” to trzeci obraz bułgarskiego duetu filmowców Grozeva-Valchanov, będący jednocześnie drugą częścią ich „gazetowej trylogii”. Cykl ten ma na celu pokazanie tabloidowych … Dowiedz się więcej

Puszka Pandory – recenzja filmu „Annabelle: Narodziny zła”

Annabelle: Narodziny zła - kadr z fimu

Uniwersum “Obecności” rozrasta się coraz bardziej, po dwóch odsłonach walki z demonami małżeństwa Warrenów, i nieudanej “Annabelle”, przyszedł czas na drugą część tej ostatniej. Na horyzoncie widać też już kolejny spin-off, czyli “The Nun”. Sądząc po zniżkowej formie tego horrorowego serialu w najbliższych latach czeka nas sporo odgrzewanych kotletów. Czy “Annabelle: Narodziny zła” jest jednym … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #11

Królewicz olch - kadr - Kuba Czekaj - Agnieszka Podsiadlik

  Nie pamiętamy, aby któryś line-up weekendowego repertuaru kin wzbudzał w nas mniej ochoty na wizytę w ciemnej sali niż ten. Dobrze, że można włączyć coś na DVD lub na cyfrowej platformie, bo intrygującego kina mało jak na lekarstwo. Na 8 premier aż cztery to komedie, które w dodatku nie zyskują pochlebnych recenzji. Jak to … Dowiedz się więcej

W objęciach romantyzmu – recenzja filmu „Królewicz olch”

Po zaskakującym „Baby Bump” Kuba Czekaj nie zwalnia tempa i w swoim kolejnym filmie znowu zajmuje się trudnym etapem dorastania. Jak młodzieńcze fantazje wytrzymają starcie z szarą rzeczywistością? Jak radzić sobie w życiu niespełniającym pokładanych w nim oczekiwań? I co wspólnego z tym wszystkim ma Goethe i romantyzm? O tym między innymi jest „Królewicz Olch”. … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #10

  Niektórzy nadal bawią we Wrocławiu na Nowych Horyzontach, ale reszta świata ma szansę zerknąć na jedną z 7 premier. Dystrybutorzy stworzyli dość szalony zestaw, choć niewiele z nich propozycji zapowiada się naprawdę interesująco. W kinach zobaczymy: adaptację sagi Stephena Kinga z gwiazdorską obsadą, kolejną odsłonę z uniwersum „Obecności”, szpiegowski thriller z Korei Południowej, animację … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #9

  W cieniu Nowych Horyzontów do kin wchodzą tylko 4 premiery. Dla wszystkich, którzy nie pojechali do Wrocławia, mamy kilka propozycji na kinowe atrakcje. Na ekrany trafiają: blockbuster najbardziej amerykańskiego reżysera wśród Europejczyków, komedia z podgatunku „laski idą się bawić” oraz dwa filmy europejskich stylistów. Nie ukrywamy, że po festiwalu we Wrocławiu od razu pobiegniemy … Dowiedz się więcej

Czas wojny – recenzja filmu „Dunkierka”

Dunkirk

„Dunkierka” to film, który od pierwszych dni zdjęciowych, nieprzerwanie budzi w widzach olbrzymie emocje. Kiedy jego długo wyczekiwana premiera doszła do skutku, sytuacja mogła rozwinąć się dwojako. Pompowana miesiącami bańka wybujałych oczekiwań mogła pęknąć, zostawiając za sobą jedynie jęki zawodu lub wciąż stopniowo rosnąć, przy akompaniamencie peanów międzynarodowej krytyki. Życie wybrało ten drugi scenariusz, a … Dowiedz się więcej

Papierowy tygrys – recenzja filmu „Dunkierka”

Dunkierka obraz wyr.

Jeśli chcecie się dowiedzieć, dlaczego „Dunkierka” może się podobać, zapraszam do tekstu Marcina. Natomiast ja wkładam kij w mrowisko i pokazuję drugą stronę medalu, przyglądając się temu, co się w filmie Nolana nie udało. Nie chcę przy tym, żeby ten tekst stał się tylko litanią narzekań, dlatego przedstawię i postaram się uargumentować swój punkt widzenia. … Dowiedz się więcej

Początki nowoczesnej medycyny – recenzja serialu „The Knick”

The Knick

Knick to szpital dla białych ludzi, mieszący się w jednej z mniej zamożnych dzielnic Nowego Yorku. Mamy początek XX wieku, kiedy to medycyna wciąż raczkowała. Dopiero co udało się odkryć umiejscowienie oraz sposób na usunięcie wyrostka robaczkowego, a przed nami mamy choćby opracowanie metody transfuzji krwi. Konie ciągną ambulans, lekarze podają pacjentom kokainę uśmierzającą ból, … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #8

  Ostatni weekend lipca przynosi 6 premier kinowych. Jeśli nie bawicie akurat nad Bałtykiem lub nad jednym z mazurskich jezior czym prędzej ruszajcie do kina. Dystrybutorzy przygotowali dla nas całkiem interesujący zestaw filmów: zwieńczenie trylogii o małpach jeżdżących na koniach, Bonda w spódnicy, dokument o tureckich kotach, austriacki komediodramat oraz dwie produkcje dla młodych widzów. … Dowiedz się więcej

Mieć czy być? – recenzja filmu „Olli Mäki. Najszczęśliwszy dzień jego życia”

Film Juho Kuosmanen został oparty na faktach. Olli Mäki, piekarz z fińskiej Kokkoli w latach 50. zdobył tytuł mistrza Europy wagi piórkowej, po czym przeszedł na zawodowstwo. Niedługo potem stanął przed szansą walki o mistrzowski pas z Amerykaninem Daveyem Moorem (tym samym, o którego tragicznej śmierci śpiewał Bob Dylan). Właśnie w tym momencie zaczynają się … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #7

  W ten weekend królowa może być tylko jedna i z pewnością nieliczni się oprą, żeby nie pójść na „Dunkierkę”. Oprócz filmu Nolana do kin trafiają jeszcze 4 inne produkcje: polski dokument, animacja według popularnych książek dla dzieci oraz dwie komedie. Nie mieliśmy wątpliwości, że „Dunkierka” czyli nowy projekt Christophera Nolana to wydarzenie tygodnia. Brytyjczyk … Dowiedz się więcej

Diabeł za kółkiem – recenzja filmu „Baby Driver”

Edgar Wright to twórca, który już kilkukrotnie udowodnił, że potrafi przygotować wykwintne danie z popkulturowej pulpy, zdobywając tym serca widzów. Serwował nam już zombie, kosmitów, śmiał się z kina akcji i opowiadał językiem gier wideo. W „Baby Driver” postanowił przelać na ekran swoją miłość do muzyki, realizując prawie dwugodzinny teledysk w konwencji vintage heist movie. … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #6

  Sezon letni w pełni, o czym świadczą też premiery kinowe. Na ekrany trafia tylko 5 nowych filmów, wszystkie utrzymane w luźnym tonie. Pogoda nadal w kratkę, a alternatywą pozostaje ukrycie się przed opadami w najbliższym kinie. Tym razem do wyboru: najnowszy odcinek serialu Marvela, nominowany do Oskara komediodramat ze Szwecji, fiński mix filmu sportowego … Dowiedz się więcej

Puzderko pełne wspomnień – recenzja filmu „Aquarius”

Kleber Mendonça Filho, twórca ciepło przyjętych „Sąsiedzkich dźwięków” długo kazał czekać na swoje kolejne dzieło. Film pokazywany w zeszłym roku na festiwalu w Cannes udowadnia, że nie zatracił społecznej wrażliwości, a jego język filmowy nadal się rozwija. W „Aquarius” pod płaszczykiem opowieści o starciu jednostki z wielkim biznesem ukrywa pełną wrażliwości i niuansów symfonię o … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #5

  Do kin trafiło 6 nowych filmów. Amerykański heist movie, polska komedia z historią w tle, apokaliptyczny horror, kino zemsty z Danii, szwedzka animacja dla dzieciaków oraz dramat o mniejszości serbskiej w Kosowie – dystrybutorzy oferują nam szeroki wachlarz premier. Nawet jeśli będzie to najsłoneczniejszy weekend roku powinniście wygospodarować czas na jedną z nich, bo … Dowiedz się więcej

Londinium Calling – recenzja filmu „Król Artur: Legenda miecza”

Król Artur

Ciężko doliczyć się ile to już razy historia Króla Artura była przenoszona na wielki ekran. Od najbardziej docenianych adaptacji tej historii minęły dekady. Najświeższą próbą wskrzeszenia angielskiej legendy był film w reżyserii Antoine Fuqua, który niestety ciężko uznać za udany. „Król Artur” (2004) mimo niezbyt pochlebnych opinii krytyki przyciągnął do kin niemałą widownię. Nie dziwi … Dowiedz się więcej

The time to kill is now – recenzja filmu „Lady M.”

Katherine ma prawo czuć się jak przedmiot. Ojciec sprzedaje ją jako dodatek do nieruchomości, przez co zmuszona jest do ślubu z bogatym dziedzicem, Alexandrem. W rękach mężczyzny zdaje się być zabawką, na której ten do woli eksperymentuje. Spełnia on między innymi swoje fantazje erotyczne, polegające na poniżaniu dziewczyny, gdyż jest zupełnie niezdolny do tradycyjnego współżycia. … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #4

  Przełom czerwca i lipca pod względem premier kinowych wygląda całkiem przyzwoicie. Na widzów kin arthousowych czekają intrygujące pozycje z czołowych festiwali, a w głównym nurcie zamiast blockbusterów skromne komedie z gwiazdorską obsadą. Na polskie ekrany trafia 6 nowych filmów i tylko jeden wzbudza w nas mieszane uczucia. Żaden tajfun nie powinien Was zatrzymać przed … Dowiedz się więcej

Arystokratyczny humor – recenzja filmu „Martwe Wody”

Film Bruno Dumonta całkowicie wyłamuje się ze schematów. Absolutnie nie daje się jednoznacznie sklasyfikować, jednak chyba najbliżej mu gatunkowo do czarnej komedii. Jest groteskowym zaprzeczeniem sielanki, satyrą na francuską arystokrację z delikatnie zaznaczonymi elementami kryminału. Zresztą, w tym aspekcie opis dystrybutora okazał się mylący: sugerował śledztwo i szukanie poszlak, a de facto wszystko było wiadome … Dowiedz się więcej

Nie trzeba mówić nic – recenzja filmu „Czerwony Żółw”

Dzięki inicjatywie Scope 100 mamy wreszcie okazję obejrzeć w Polsce efekt współpracy japońskiego studia Ghibli z reżyserem Michaelem Dudokiem de Witem. „Czerwony Żółw” to nietuzinkowa, liryczna, minimalistyczna w formie i uniwersalna w wymowie metafora życiowej drogi. Zdecydowanie warta wizyty w kinie. O ile studia Ghibli pod batutą Hayao Miyazakiego nie trzeba chyba nikomu przedstawiać, tak … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #3

  Na rodzime ekrany trafia aż 9 nowych filmów. Szkoda, że w sumie tylko jeden wzbudza szybsze bicie naszych kinomańskich serduszek. Co tu dużo mówić, w kinach trwają już w najlepsze wakacje. Letnie blockbustery, luźne komedie, akcyjniaki z pisanymi na kolanie scenariuszami – przygotujcie się na przegląd klisz i gatunkowego miału. Dla prawdziwego kina nadchodzą … Dowiedz się więcej

W życia wędrówce, na połowie czasu – recenzja filmu „Słodkich snów”

Goszczące obecnie w kinach „Słodkich snów” daje asumpt do zapoznania się z twórczością weterana włoskiej kinematografii. Marco Bellocchio adaptuje tym razem książkę Massimo Gramelliniego. Reżyser snuje dwie przeplatające się opowieści, dziecinne traumy rezonują bowiem w dorosłym życiu głównego bohatera. Widz razem z nim musi ułożyć puzzle rozrzucone w przeszłości i teraźniejszości. Marco Bellocchio zaczynał karierę … Dowiedz się więcej

Czy to koniec kariery Zygzaka McQueena? – recenzja filmu „Auta 3”

Po 7 latach od premiery poprzedniej części, której osią fabularną były kryminalno-mafijne przekręty, Pixar wraca z kolejną odsłoną losów znanej czerwonej wyścigówki. Jest to powrót na właściwe tory. Dosłownie i w przenośni, bowiem w „Autach 3” Zygzak McQueen trenuje na legendarnych trasach, wraca do korzeni i na stare śmieci. Kariera mistrza jest zagrożona, ponieważ na … Dowiedz się więcej

Rodzina słowem silna – recenzja filmu „Sieranevada”

„Sieranevada” to zrealizowana z zegarmistrzowską precyzją wiwisekcja rodzinnych relacji. Film Cristiego Puiu z jednej strony wiele mówi o rumuńskich narodowych tradycjach, a przy tym jest bardzo bliski każdemu, kto kiedykolwiek doświadczył rodzinnych spędów. Kiedy wczujemy się już w atmosferę panującą  podczas spotkania, trzy godziny upłyną niepostrzeżenie. Reżyser z premedytacją wykorzystuje nasze mniej lub bardziej świadome … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #2

  Ostatnio narzekaliśmy na niezbyt zajmującą listę premier, w tym tygodniu mamy jeszcze gorszą posuchę. Dystrybutorzy najwyraźniej uznali, że w okolicach Bożego Ciała widzowie raczej grillują niż siadają przed ekranem. Jeślibyście jednak chcieli po zjedzeniu karkówki wybrać się do klimatyzowanej sali kinowej, mamy dla Was poniżej krótkie podsumowanie 5 tytułów, które macie szansę tam zobaczyć. … Dowiedz się więcej

Na krawędzi – recenzja serialu „House of Cards” (sezon 5)

Powrót „House of Cards” okazuje się krwawy i wciągający, ale niestety nowi scenarzyści nie znają umiaru. Underwoodowie w ich interpretacji stają się wyzbytymi ludzkich cech potworami. Umówmy się na początku, że czytając o sezonie 5, znasz Czytelniku poprzednie cztery, więc nie miej pretensji do autora, że ujawnia pewne fakty z ich fabuły. Po ostatnim sezonie … Dowiedz się więcej

Był sobie chłopiec – recenzja filmu „Serce z kamienia”

Serce z Kamienia

Islandia stanowi dla mnie prawdziwy fenomen. Państwo, które swoją populacją nie przekracza liczby mieszkańców Lublina, a jednak regularnie potrafi zachwycać cały świat. Jej reprezentacja piłkarska potrafiła wyeliminować anglików z mistrzostw starego kontynentu, a ich kinematografia to ostatnio pasmo sukcesów. W ostatnich latach Polacy pokochali „Barany”, „Fusiego” czy „Wróble”, a teraz do naszych kin trafia „Serce … Dowiedz się więcej

Na co do kina? Cotygodniowy przegląd premier #1

  Kinowe premiery na najbliższy tydzień nie prezentują się oszałamiająco. Dystrybutorzy przygotowali w sumie 7 filmów. Powoli widać, że zaczyna się sezon ogórkowy, bo coraz więcej letnich blockbusterów i lżejszych produkcji. Najmocniej prezentuje się przebój ostatniego Warszawskiego Festiwalu Filmowego czyli islandzkie „Serce z kamienia”. Możecie niedługo spodziewać się naszej recenzji filmu Guðmundura Arnara Guðmundssona, ale … Dowiedz się więcej

Cud-kobieta – recenzja filmu „Wonder Woman”

Po nie do końca trafionych eksperymentach, jakimi okazały się „Batman v Superman” i „Legion samobójców” studio Warner postanawia zagrać bezpieczną kartą. „Wonder Woman” to dosyć sztampowe origin story w otoczce klasycznego kina przygodowego. Bez formalnego szaleństwa, bez autorskiego sznytu, za to z wyjątkowo uroczą bohaterką, którą z miejsca zaskarbiła sobie moją sympatię. Wonder Woman, czyli … Dowiedz się więcej

Słodko-gorzka cukinia – recenzja filmu ”Nazywam się Cukinia”

Nazywam się Cukinia

Dziecko z patologicznej rodziny przypadkowo zabija swoją matkę alkoholiczkę, kiedy ta pijana próbuje wymierzyć mu karę cielesną. Osierocone trafia do domu dziecka, w którym jest prześladowane przez kolegów i koleżanki. Tak można w skrócie opisać początek najnowszej pogodnej animacji dla dzieci, która już w ten weekend zawita do polskich kin. Claude Barras, autor filmu „Nazywam … Dowiedz się więcej

Nie taki diabeł straszny – recenzja filmu „Szatan kazał tańczyć”

Fragmentaryczna struktura „Szatan kazał tańczyć” Katarzyny Rosłaniec na pozór przypomina godardowskie eksperymenty z formą. Niestety reżyserce nie udaje się ukryć pod kunsztowną skorupką równie intrygującej treści. W zamyśle Rosłaniec jej najnowsze dzieło miało być rodzajem przestrogi. Główną bohaterkę, Karolinę, obdarza wątłym sercem i szalenie intensywnym trybem życia. Po wydaniu pierwszej powieści dziewczyna popada w kryzys … Dowiedz się więcej

Telewizyjna rodzina – recenzja serialu „Frasier”

Frasier

„Frasier” to nie tylko główne źródło wiedzy Amerykanów o psychologii. To przede wszystkim ostatni pomnik czasów, w których sitcomy robiono z sercem. Ze wszystkimi wadami i zaletami tego gatunku. Wiele można pisać o tym tytule, ale w recenzji skupiłem się tylko na jednym: na tym, co najważniejsze „Frasier” ma swoje początki w 1984 roku, kiedy … Dowiedz się więcej

Stan Wojenny Anno Domini 2017 – recenzja filmu „Najpiękniejsze fajerwerki ever”

Fajerwerki

Ostatnim polskim filmem, zakwalifikowanym do głównego konkursu Cannes był powstały grubo ponad dekadę temu „Pianista”. Wobec takiego niedosytu pozostaje nam tylko cieszenie się z mniejszych nagród. W tym roku powody do radości dała nam Aleksandra Terpińska, która za film „Najpiękniejsze fajerwerki ever” otrzymała aż dwie nagrody dedykowane filmom krótkometrażowym: Rails d’Or i Nagrodę Canal+. Udało mi się … Dowiedz się więcej

Na wschodzie bez zmian – recenzja filmu „Machina wojenna”

Ofensywa Netflixa trwa w najlepsze. Na rynku serialowym jest to już uznana marka, dlatego też teraz sprawdzana jest możliwość zaistnienia tej platformy wśród produkcji pełnometrażowych. Pierwsze sukcesy przez włodarzy Netflixa mogą być już odnotowane – w końcu aż dwa filmy z ich „stajni” brały udział w konkursie głównym 70. Festiwalu Filmowego w Cannes. Mowa o … Dowiedz się więcej

Ćpuny religii – recenzja filmu „Uczeń”

Oparty na sztuce teatralnej Mayusa von Mayerburga, zwycięski obraz zeszłorocznego Festiwalu Filmów Rosyjskich – Sputnik, nie tylko przestrzega przed fanatyzmem religijnym, ale przede wszystkim obnaża absurdy polityki spolegliwej wobec populistycznych postaw. Pokazuje też przy okazji, jak cienka jest granica między racjonalizmem, a obsesją. U Serebrnnikowa nikt nie jest bez winy, dostaje się wszystkim po równo. … Dowiedz się więcej

Dyskretny urok pożądania – recenzja filmu „Butterfly Kisses”

Debiutujący w pełnym metrażu Rafał Kapeliński udowadnia, że o pedofilii można mówić bez rozdzierania szat i budzenia kontrowersji. Jego „Butterfly Kisses” 12 maja trafiło do kin studyjnych całej Polski. Skrupulatnie dobierając temat i źródła finansowania Rafał Kapeliński doczekał prawie pięćdziesiątki (urodził się w 1970), ale ten późny debiut pozwala oceniać dojrzałego autora i porzucić zwyczajową wyrozumiałość … Dowiedz się więcej

W kupie moc, w kupie siła! – recenzja serialu „Sense8”

Sense8

Po blisko dwóch latach oczekiwania z drugim sezonem powrócił „Sense8” od sióstr Wachowskich. Produkcja ta jest osadzona w świecie wypełnionym dzisiejszymi problemami. Mamy tu ośmioro głównych bohaterów zróżnicowanych narodowościowo, etnicznie, moralnie jak również pod względem preferencji seksualnych. Są oni członkami jednej gromady, co oznacza, że wytworzone między nim jest swego rodzaju mentalne połączenie. Każdy z … Dowiedz się więcej